ริจะรักต้องกล้าเจ็บ 3 : doraeme
ความสุขเมื่อคืนเป็นอย่างไรดิฉันจดจำไม่ได้ เพราะรู้สึกแต่ความเจ็บปวดที่เหลือกับความภาคภูมิใจของตัวเอง และดิฉันเจ็บปวดต่อไปอีกสองวันจึงสามารถที่จะรองรับการกระทำของพี่วี
การเป็นผัวเมียของเราผ่านไปอย่างราบรื่นและมีความสุขตามปรารถนา พี่วีต้องการที่จะร่วมรักกับดิฉันทุกวัน แต่ดิฉันกลับไม่ค่อยจะยินยอมเขาตลอดเวลา
ก่อนที่จะขึ้นเตียงพี่วีจะเข้ามากอดพะเน้าพะนอดิฉัน ซึ่งตอนแรกยอมรับว่าเกิดอารมณ์คล้อยตามความต้องการเขาแล้ว ครั้นขึ้นไปอยู่บนเตียง ดิฉันหาได้มีแต่เพียงความต้องการเพียงอย่างเดียวไม่ ความเจ็บปวดนั้นยังค้างคาอยู่ในใจ ดิฉันมีความรู้สึกกลัวเขาจะทำเอาแรงๆเช่นวันแรกทุกครั้ง เมื่อเขาสัมผัสร่างกายที่ไม่มีเสื้อผ้าห่อหุ้ม แต่เพราะว่าเราเป็นผัวเมีย เป็นสามีภรรยาก็ต้องมีการกระทำเช่นนี้ ดิฉันจึงค่อยๆปรับตัวเอง และทำความเข้าใจจนกระทั่งความรู้สึกเจ็บปวดที่คั่งค้างในใจนั้นค่อยลดทอนและหายไป
หนึ่งปีผ่านไปดิฉันรู้จักความสุขมากๆจากการกระทำของพี่วี อยากจะตอบสนองเขา อยากจะทำในสิ่งที่เขาเรียกร้องแต่ดิฉันทำไม่เป็น!
ดิฉันไม่กล้าบอกให้พี่วีรู้ว่าดิฉันทำไม่เป็น และไม่กล้าที่จะเอ่ยปากให้พี่วีสอนวิธีการตามที่เขาต้องการ พี่วีมีความต้องการกับดิฉันคืนละครั้งหรือสองครั้งและดิฉันเองก็ไม่ได้ต่างไปจากเขาเท่าใดนัก เพียงแต่ดิฉันไม่กล้าแสดงออกไม่กล้าพูดให้เขารู้
เกือบจะหมดปีที่สองของการอยู่ร่วมกัน พี่วีชอบเอาเรื่องหมอนวดมาพูดให้ฟัง พี่วีเล่าว่าหมอนวดเป็นผู้หญิงที่เก่งมีความสามารถแม้กระทั่งอมของผู้ชายได้
ดิฉันรู้ว่าพี่วีต้องการให้ดิฉันเก่งอย่างหมอนวด แต่พี่วีไม่น่าจะเอาดิฉันไปเปรียบกับหมอนวด ดิฉันทั้งเจ็บปวดทั้งเสียใจ เขาไม่เกรงใจดิฉันเลย คำพูดต่างๆของเขาทำลายความรู้สึกของดิฉันอย่างรุนแรง เขามีดิฉันเป็นเมียแต่เขายังไปเที่ยวไปหาหมอนวด ซ้ำยังเอามาเยาะเย้ยดิฉันให้เจ็บใจอีก
พี่วีชอบโอ่อวดตัวเองต่อหน้าคนอื่นเสมอว่า หมอนวดหลายคนหลงใหลเขา ดิฉันเคยได้ยินเพื่อนเตือนเขาว่า
"ระวังหน่อยวี พูดแบบนี้เมียได้ยินหูขาดแน่"
"บุ๋มไม่ทำอะไรผมหรอก" เขาย้อนเพื่อน "เพราะบุ๋มรู้ว่าผมชอบไม่ชอบอะไร เราอยู่กันด้วยความเข้าใจ"
ใช่..เราสองคนอยู่กันด้วยความเข้าใจ แต่เป็นความเข้าใจข้างเดียวของพี่วี... ในขณะที่ดิฉันไม่เข้าใจและไม่รู้เรื่องเป็นส่วนใหญ่ เพื่อนของพีวีทุกคนชมว่า ดิฉันเป็นหญิงใจพระ เป็นศรีภรรยา ไม่ดุด่าว่าสามีที่หนีไปเที่ยวกับหญิงอื่น แต่ดิฉันอยู่กับพี่วีด้วยความรักและความอดทนของตัวเอง แต่ยิ่งนานวันพี่วียิ่งก้าวร้าวต่อดิฉัน ทำให้ดิฉันต้องแอบนอนร้องไห้ด้วยความเสียใจ เขาไม่เคยตบตีทำร้ายดิฉัน แต่คำพูดของเขาทำร้ายหัวใจของดิฉันยับเยิน
"ร่อนบ้างซิบุ๋ม รู้จักร่อนบ้างไหม นอนเป็นท่อนไม้อยู่นั่นแหละ ตั้งสามปีแล้วนะยังไม่เป็นอะไรอีก"
ดิฉันไม่รู้ว่าร่อนคืออะไรจึงเอ่ยปากถาม จึงถูกเขาย้อนกลับมาว่า เซ่อ แค่ร่อนไม่เป็นอีกหน่อยก็นอนกอดหมอนข้างอยู่คนเดียวที่บ้านนี่แหละ...