ชั่วนิจนิรันดร ตอนที่ 7 BY Man M.16(/ (/ />
ชั่วนิจนิรันดร ตอนที่ 7 กรรมเก่าราวีน้องแก้วอดีตชาติความเดิมเจ้ายอดคำเลย ชวนสาวน้อยเริ่มพูดคุย เพื่อลดความกลัวที่เธอมีอยู่ลง
" อี่นางน้อยคนงามเจ้าบ่ต้องกลัวข้าดอก ข้าบ่จ่ผีใจ่สางตี่เอ็งจะมากลัวข้าจนตัวสั่นจะนั้นดอกหนา "
" เจ้า.. เจ้านายน้อย " แก้วขานรับเบาๆแต่ยังกลัวและไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตาเจ้านาย
" เจ้ามีจื่อ( ชื่อ ) ว่าใดล่ะอี่นางคนงาม "
" ข้าเจ้าจื่อแก้วจ้าว เจ้านายน้อย " ตอบขานรับและยังก้มหน้าอยู่เช่นเดิม
เอาล่ะครับเข้าธีมที่มาของชื่อเรื่องแล้ว น้องแก้วจะเป็นเช่นไรต่อไปติดตามกันต่อตอนหน้านะครับฝากรีพลายกันเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งกันด้วยนะครับ เนื้อเรื่องจะค่อยเข้มข้มขึ้นเป็นลำดับไปนะครับ
.............................................
" เจ้ามาปัน( มวน ) หมากหื้อ( ให้ )ข้าน้อย ม่ะเร็ว "
เจ้ายอดคำเริ่มวาดลวดลายออกคำสั่ง
" จ้าว "
แก้วขานรับและรีบลุกมามวนให้เพราะขัดคำสั่งเจ้านายไม่ได้
ขณะที่แก้วนั้นมวนหมากนั้น เจ้ายอดคำก็เริ่มสอดสายตามองไปที่เรือนร่างสาวแก้ว บ่าวคนงามของคุ้ม มองดูทรวดทรงองค์เอวสาวน้อยด้วยความพึงใจตามประสาชายเจ้าสำราญที่ได้ของเล่นชิ้นใหม่ที่ถูกใจ แล้วอมยิ้มตาวาวมองไปทั่วร่างงามไล่ตั้งแต่ใบหน้างามผ่องใสที่สะท้อนจากแสงคบไต้ในห้องที่งดงามน่าดึงดูด
ทรวงสาวน้อยที่ขนาดกำลังพอดีไม่น้อยไม่ใหญ่เหมาะมือ เอวคอดกิ่วงามที่บอบบางพอดีๆไม่ผอมจนเกินไป สะโพกที่กำลังผายรับวัยสาวรุ่นกระเตาะ ก้นงอนกำลังดีไม่ใหญ่จนเทอะทะเหมือนสาวที่มีประสบการณ์แล้ว ความสูงกำลังดี แต่เมื่อเทียบกับสาวยุคสมัยนั้นถือว่าสูงโปร่ง
สาวแก้วนั้นโดนเจ้ายอดคำเพ่งพินิจอย่างกับจะสายตามองทะลุผ้านุ่งที่เธอสวมอยู่ก็ทั้งอายและกลัวมาก มวนหมากมือสั่นอยู่ตลอดเวลา กลัวเจ้ายอดคำไม่พอใจจะเดือดร้อนไปถึงพ่อ-แม่ที่เป็นบ่าวที่อยู่ในคุ้มเจ้ายอดฟ้า
แก้วนั้นตกใจจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่อ่อนระทวยตามอารมณ์ดิบเถื่อนนั้น แล้วเจ้ายอดคำก็ซุกหน้าลงไปยังซอกคอของสาวแก้ว สูดดมกลิ่นเรือนผมอ่อนๆ ผสมกับกลิ่นสาปสาวหอมชื่นใจยิ่งนัก สองมือนั้นเล่าย้ายมาตะโบมที่ยังสองเต้าอวบเต่งของแก้วคนสวย นิ้วมือค่อยๆ ลูบไล้หาปลายติ่งยอด จนกระทั่งเจอเกลี่ยเร้าปลายยอดที่นอกร่มผ้าไป-มาจนมันชูชี้ชันเป็นเม็ดชัดเจน
แก้วนั้นตกใจหอบหายใจอย่างแรงแล้วยกมือขึ้นรั้งผ้าแถบรัดอกไม่ให้หลุดออกมาพยายามยื้อผ้าไว้สุดชีวิต แต่ก็ไม่พ้นมือแรงชายหื่นของเจ้ายอดคำที่ตัณหาหน้ามืดครอบงำเต็มตัวแล้ว จับชายผ้ารัดอกได้ก็กระชากออกเต็มแรง จนอกอวบอิ่มสวยยอดชูชันเด่สีชมพูนั้นปรากฏต่อสายตาชายหื่นตัณหาจัด เห็นอกสวยก็ก้มหน้าลงฟัดฟอนเต็มรักในทันที ปากทั้งดูดดมอมเม้มสารพัด
(/ (/>
สาวน้อยแก้วที่ไม่เคยมือชายถึงกับหมดแรงต้านทานในทันที ได้แต่ผวากายตามแรงหื่นหักโหมอย่างแรงนั้นถ่ายเดียว เจ้ายอดคำก้มลงดูดดื่มความหอมหวานจากปลายถันสีชมพูระเรื่อของแก้วจนมันเขม็งเป็นไต พลางจูบไซร้ซอกคอ เม้มติ่งหูแล้วค่อยๆ จับร่างของแก้วให้ยืนขึ้นแล้วปลดผ้านุ่งของแก้วออก เผยให้เห็นสะโพกขาวเนียนผายสล้างปราศจากไผผ้าราคี น่าจับต้อง
ไล่ระมาถึงโคกเนินประดับไปด้วยเส้นหมอยดำขลับงามตา เรียงตัวเป็นเส้นพองาม เห็นร่องกลีบหีสวยตามธรรมชาติ เจ้ายอดคำยกมือค่อยกรีดไล่ไปตามร่องหี จนแก้วเริ่มที่จะขมิบน้ำเสียวออกมาจากร่องหีสวย เม็ดแตดแดงแข็งเด่สุดที่สาวน้อยคนสวยจะระงับใจได้อีกแล้ว แล้วเจ้ายอดคำก็ก้มลงเพื่อจะซุกหน้าลงไปยังร่องหีของสาวแก้วคนสวยและเตรียมลงลิ้นให้สมความกระหายอยาก
ขณะนั้นหนุ่มสามเณรเอกที่อยู่ที่นอนอยู่ในกุฏิวัดพญาวัด ก้อร้อนผ้าเหลืองเต็มทีเพราะคิดถึงแต่ใบหน้าสาวเจ้าอันสดสวยนั้นจนนอนไม่หลับ ได้แต่ผุดลุกผุดนั่งอยู่ไม่ติดที่ จนทนไม่ไหวจึงลุกขึ้นมาท่องคาถาทบทวนเวทมนตร์ที่ท่านครูบานั้น ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้ มนต์เมตตามหานิยม มนต์เสกสีผึ้งให้คนรักคนหลง มนต์สะเดาะกลอน มนต์กำบังกาย มนต์สะกดทัพ และมนต์เรียกหุ่นล่องหนที่สามารถใช้ไปทำสิ่งใดก็ได้ดั่งใจปรารถนา กว่าจะข่มตาหลับนอนได้ก็เกือบค่อนรุ่ง
รุ่งเช้าสามเณรเอกก็ตามครูบาแสนเมืองท่านมาบิณฑบาตตามปกติ ในสายวันนั้นท่านได้รับกิจนิมนต์เข้าไปที่ในคุ้มของเจ้ายอดฟ้า เณรเอกของเราที่ติดตามรับใช้อาจารย์ด้วยในการนี้ทราบว่าตนจะได้พบหน้าสาวแก้วสาวน้อยคนงามก็ดีใจและมีความสุขใจยิ่ง ใบหน้าสาวคนงามลอยมาอยู่กลางใจทำอย่างไรก็สลัดภาพน้องนางคนงามออกไปจากจิตใจไม่ได้...
โปรดรอติดตามตอนต่อไปนะครับ เร็วๆนี้แน่นอน ถ้ายังไงรีพลายคอนเม้นต์งามๆ และติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งด้วยนะครับ 555+
ปล. ต้องขอขอบคุณที่มีเสียงเรียกร้องแต่ละตอนให้ยาวขึ้น แต่ติดข้อจำกัดที่ว่าผู้แต่ง เขียนหนังสือเป็นงานอดิเรกยามว่างงานประจำนะครับ และผู้เขียนอยู่ในระดับผู้บริหารองค์กรเลยทยอยลงให้ได้แค่เต็มที่บางตอนก็ 3-4 หน้ากระดาษเอสี่นะครับ มากกว่านี้คงจะลำบากนิดนึง และเรื่องมันต้องมีการใช้ข้อมูลวัตถุดิบด้วย ไม่ได้แต่งแบบยกเมฆมาทั้ง 100 % มันเลยต้องใช้เวลาบ้างนิดหน่อย แต่เท่าที่เขียนมาก็ทิ้งช่วงเวลาไม่มากนะครับ ประมาณ 1 - 2 วัน / ตอน ถือว่าเร็วแล้วนะครับผมว่า ^_^ก้อพยายามจะให้อ่านยาวขึ้นก็ได้เหมือนกัน แต่เวลาที่ลงแต่ละตอนก็จะต้องทิ้งช่วงยาวขึ้นเป็นตรรกะครับ ลองโวตกันดูนะครับจะเอาแบบไหนดี ตอนยาวขึ้นอ่านจุใจขึ้นแตกว่างานจะออกก็ต้องทิ้งช่วงยาวเหมือนผู้แต่งท่านอื่นนะครับ
เอาเป็นว่าผมขอลงมติโหวตเป็นคอมเมนต์ท้ายตอนนี้ละกันนะครับ ลองโหวตกันดุนิดนะครับ ^_^
ผมขอซ่อนข้อความไว้บางส่วนนะครับ อยากให้ผู้อ่านคอมเมนต์ผลงานกันซักเล็กน้อย จะได้รู้ว่ามีท่านผู้อ่านที่ติดตามงานจริงกี่ท่าน[/b][/color]
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เพิ่งจะลองอ่านเป็นตอนแรก ยังงง ๆ กับเนื้อเรื่อง อติดตามก่อนแล้วกัน อบคณครับ
สามเณรแก้ว มาสอนวิชาหน่อย ::Goaway::
เณรจะตบะแตกหรือเปล่านะ
ดำเนินเนื้อเรื่องได้สนุกมากครับ ::WowWow::
นางเอกจะรอดรึเปล่าน้อ
ย้อนอดีตรัก กรรมกาเม เจ้านายกะบ่าว คงหนีไม้พ้น
ความสวยน้องแก้วเป็นพิษแล้วไม่รู้จะต้องเจออะไรบ้าง
อดีตชาติ น้องแก้วคงจะมีความสวย เป็นโทษกับตัวเองน่ะ
มีมนต์ด้วย ไม่ธรรมดาซะแล้วสิ
น่าอิจฉาเจ้านายสมัยก่อนจริงๆไม่มีเว้นเลยอยากเป็นบ้างจัง
อยากเป็นเจ้าอย่างนี้บ้าง จะรักและถนอมเมียรักทุกคนเลย
เณรจะมาช่วยแก้วคนงามทันรึไม่กันนะ
ผูกพันกันมาแต่ชาติปางก่อน
::WooWoo:: ::WooWoo:: ::WooWoo:: ::WooWoo:: ::WooWoo:: ::WooWoo::
::Glad::
ร้อนผ้าเหลืองอยู่ไมสุก ไมรูเป็นไรเลยเหรอ
แก้วโดนกินไปแล้ว
นางเอกเราชาติที่แล้วสวย ชาตินี้ก้อยังสวย สงสัยทำบุญมาเยอะ
อัยย่ะหนูแก้วท่าทางจะโดนntr
อดีตแบบเสียวๆ
ไม่รอดแน่แก้ว
::Glad:: ::JubuJubu:: ::Bloody::เยี่ยม
ร้อนผ้าเหลืองอยู่ไมสุก ไมรูเป็นไรเลยเหรอ
เหมือนขุนช้าง ขุนแผนเลยครับ
ถ้าให้อ่านได้ยาวขึ้น จะขอบคุณมากเลยครับ
นางแก้วช่างงามนัก
โพสต์ยาวกว่านี้ก็ดีครับ
สองภพน้องแก้วก็เสียวเหมือนกัน
คราวนี้สาวแก้วเจือไส่เดือนผยองเดดเป็นแนแท้
สนุก ซับซ้อน เสียวดีครับ
::KO::
อยู่ที่ไหนก็แซ่บตลอดเลย น้องแก้ว
ถึงว่าคนมันถึงอยากเป็นเจ้านายอยากเป็นพวกบุญหนักสักใหญ่จะทำอะไรก็ได้ไม่ยอมให้ขี้ข้าแข็งข้อ
อ้าว....โดนซะแล้วน้องแก้ว
นางเอกเราชาติที่แล้วสวย ชาตินี้ก้อยังสวย
ขอบคุณครับ
อาบัติหมแล้วเณรเรา
โดนกิน
เอกรีบสึกเลยนะ
เณรแก้วมีวิชาอาคม ไม่รู้จะอาละวาดเมื่อไหร่
ยุบหนอ พองหนอ ไอ้ที่ควรยุบก็ยุบ ไอ้ที่ควรพองก็พอง
แบบนี้น้องแก้ว ก็คงเสร็จเจ้านั่นแหละ
แนวพีเรียดไทยเนื้อเรื่องน่าติดตาม
ย้อนอดีตกรรมเก่า
น้องแก้ว
ขอบคุณครับ
ช่วยไม่ทันล่ะ
::Glad:: เรื่องเวรกรรม..ก็ต้องยอมรับ ยอมชดใช้กรรม ไม่ต้องหลีกหนี หนีกรรมไม่พ้นหรอก
::Glad::
เนื้อหาน่าติดตามมากครับ ขอบคุณผู้ประพันธ์นะครับ