หลายคนๆต่างรู้อยู่แล้วว่าโลกนี้มี 12 ราศีแต่จัมีใครรู้บ้างว่าโลกนี้มีอีกหนึ่งราศีที่ถูกลืม ชีวิตผมมันก็เหมือนราศีที่ 13 นี่แหละครับ ไม่มีใครจดจำ จะมีก็แต่โดนรังแกโดนกลั่นแกล้งตลอด 17 ปีที่ผ่านมา ผมต้องทนกับการโดนรังแกสารพัดรูปแบบแต่ถึงเวลาทีผมจะได้เอาคืนแล้วครับ
" โอ้ย ไอ้เวรเอ้ยกูสั่งแซนวิชแฮมชีสไปเสือกซื้อหมูหยองมาให้กู สอบทุนมาได้ทำไมเรื่องแค่นี้มึงโง่จังวะ " ไอ้โก้ หัวโจกประจำห้องผมกล่าว
" ที่พ่อแม่มึงทิ้งมึงไว้เนี่ยคงเพราะทนความโง่ของมึงไม่ไหวละมั้ง 55555 พวกมึงกระทืบสั่งสอนมันซะหน่อยแล้วกัน " หมัดเท้าเข่าศอกทั้งหลายได้ประเคนเข้าหาร่างกายผมทันที
" โว้ยยยสะใจดีจริงๆคลายเคลียดสุดๆ ปะพวกขึ้นห้อง "
นี่แหละครับชีวิตประจำวันของผม ผมชื่ออนิล นะครับชื่อเล่นชื่อนิล พ่อแม่ทิ้งตั้งแต่ผมยังเด็กโตมากับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า บังเอิญผมสอบทุนได้ที่โรงเรียนเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งนักเรียนส่วนใหญ่ก็เป็นคนมีฐานะทั้งนั้นแหละครับ มีผมคนเดียวที่ทุกวันนี้แทบไม่มีข้าวจะกิน พวกไอ้โก้มันก็เลยหมั่นไส้ผมที่บังเอิญเข้ามาเรียนที่นี่ได้ เอาจริงๆก็ทั้งโรงเรียนแหละครับ
วันนี้ผมก็น่วมกลับบ้านอีกแล้ว เหนื่อยล้าเต็มที่ขอนอนก่อนนะครับ
" นี่เจ้าหนูตื่นสิ " ผมสะดุ้งตื่นกลางดึกมีเสียงลึกลับกระซิบข้างหูผม
" เหี้ยยยยยนี่คุณเข้ามาได้ไงเนี่ยผมล็อคห้องดีแล้วนะ คุณต้องการอะไร เงินทองผมไม่มีให้นะครับ ไว้ชีวิตผมเถอะ ผมกลัวแล้ววววว "
" นี่ใจเย็นสิเจ้าหนู ถ้าข้าจะฆ่าเจ้าข้าฆ่าไปนานแล้ว ข้ามีเรื่องจะคุยด้วย "
" จะไม่ทำร้ายผมจริงๆนะ "
" เออสิว่ะไม่ทำโว้ย ข้าชื่อ ออฟิอุคัส ข้ามีพลังมาแลกเปลี่ยนกับเจ้าแต่เจ้า...."
" รับ "
" เจ้าจะไม่ฟังข้อแลกเปลี่ยนหน่อยหรอ "
" ผมไม่สนใจหรอกถ้าพลังนั่นมันจะทำให้ชีวิตผมดีขึ้นหนะ ผมยอมทุกอย่างแหละ "
" โอเค ในเมื่อมันง่ายแบบนี้ข้าก็ยินดีมอบให้พลังของเจ้าคือการควบคุม เจ้าสามารถควบคุมสิ่งใดก็ได้ตามแต่เจ้าปราถนา ข้อแลกเปลี่ยนนั่นคือ เจ้าต้องต่อสู้เพื่อทำให้ข้ากลายเป็นพระเจ้าคนต่อไป ตกลงไหม "
" ตกลง "
" โอเค พรุ่งนี้เจ้าตื่นมาเจ้าก็สามารถใช้พลังได้ตามที่เจ้าคิดแล้วแหละ "
ผมตื่นขึ้นมาในสภาพงัวเงีย นี่ถ้าแก้วน้ำมันลอยมาตรงหน้านี่มันจะสบายขนาดไหนหน้อ พริบตานั้นแก้วน้ำก็ลอยมาอยู่ตรงหน้าผมจริงๆ ผมชกตัวเองเต็มแรงหนึ่งทีเพื่อให้แน่ใจว่านี่ไม่ใช่ความฝันแก้วน้ำก็ยังลอยอยู่ตรงหน้าผมอยู่ดี นี่มันเรื่องจริงหนิได้เวลาเอาคืนแล้ว....
ผมมาถึงโรงเรียนทันเวลาพอดี
" นี่ไอ้นิล หมดคาบไปหาฉันหลังตึกดี้มีเรื่องจะคุยด้วย ถ้าไม่มามึงคงจะรู้นะว่ามึงจะโดนไร " ป็อป ผญ.ตัวแซ่บของห้องผมวันนี้ก็คงจะใช้งานผมอีกนั่นแหละ แต่บังเอิญว่าวันนี้ผมดันไม่เหมือนเดิมเนี่ยสิ ลองใช้ป็อปเป็นตัวทดสอบดูดีกว่า
พักเที่ยง ผมก็มาตามที่นัดพบนั่นแหละครับหลังตึกของโรงเรียนผมนั้นเป็นที่ลับตาคน ส่วนใหญ่พวกไอ้โก้มันก็ลากผมมากระทืบที่นี่แหละ
" เห้ยมาช้าจังวะ กล้าดียังไงปล่อยให้กูรอ " พูดยังไม่ทันขาดคำป็อปก็เงื้อมือมาจะตบผม แต่มือของเธอก็ต้องหยุดชะงักเหมือนมีอะไรมาหยุดไว้
" ว้าว หยุดได้จริงๆด้วยแหะ "
" นี่มึงทำอะไรกู ไอ้เหี้ยปล่อยกูนะเว้ย ถ้ากูหลุดไปได้มึงโดนกูแน่ "
" คร้าบๆ ถ้าหลุดไปได้อะนะ " และผมก็คิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
" ไหนดูสินมสาวแซ่บจะนุ่มขนาดไหน " ผมเอามือไปคลึงนมป็อปจับบีบเค้นอย่างมันมือ
" มึงจะทำอะไรกูเนี่ย กูขอร้องปล่อยกูไปเถอะ " เมื่อกี้ไม่เห็นเก่งแบบนี้เลยหนิ ผมไม่สนใจบีบเค้นนมป็อปต่อไป มือซ้ายผมเริ่มล้วงต่ำลงเริ่มเอานิ้วลูบไล้ของสงวนเธอ
" อย่า.. อย่าลูบตรงนั้น ซี้ดสส.ส.ส.." น้ำรักของเธอเริ่มไหลเปียกมือผม ผมเอามือซ้ายเกี่ยวกางเกงในเธอออก เริ่มเอานิ้วแยงหีเธอ เริ่มไซร้คอเธอ
" อ่าห์..ซี้ดสส..ส หยุดนะ กูขอร้องหละ กูผิดไปแล้ว "
ไม่ทันล่ะหละป็อป มาถึงขนาดนี้แล้ว ปากบอกว่าอย่าแต่เปียกเลยนะ 55555 ผมใช้พลังยกป็อปไปวางบนโต็ะหินอ่อนหลังตึกจับป็อปแหกขา เอาเจ้าหนูขนาดเจ็ดนิ้วของผมจ่อที่ปากทาง
" อย่านะนิล.....โอ้ยยยย.ย.. " ผมไม่สนใจยัดควยเข้าไปมิดลำ ผมเริ่มซอยช้าๆ ป็อปก็ครวญครางในลำคอเบาๆ ผมเริ่มซอยหนักขึ้น
" ซี้ดสสส.ส..ส อ้างง.ง.." ป็อปเริ่งครวญครางเสียงดัง ผมจับป็อปอยู่ในท่าคลานสี่ขา แล้วก็เริ่มกระแทกอย่างเมามันในอารม เห็นตูดขาวๆแล้วหมั่นเขี้ยวตีเข้าไปหนึ่งที
" ซี้ดดดด.สส...ส " ผมเร่งซอยบั้นเอวแล้วก็แตกในป็อปไปหนึ่งที
" เห้อออ สบายตัวจริงๆเลย ถ้ากล้าเอาไปบอกใครคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นหนะ ไปก่อนนะบายๆ " แล้วผมก็เดินจากมาทิ้งป็อปไว้ในสภาพที่ป็อปนั่งร้องไห้ สะอึกสะอื้นอยู่ตรงนั้น.....
น้องป็อปโดนแล้ว ถือว่าเป็นคราวซวยของน้องป็อปอ่ะ ที่มาหาเรื่องนิลหลังจากที่นิลมีพลังวิเศษแล้ว ใครจะเป็นรายต่อไป
ของพลังให้ผมบ้างครับ บระเจ้า ขอบคุณมากครับ
เริ่มเรื่องได้เสียวดี
แต่ผมว่ามันไม่มีที่มาที่ไป
แบบว่าทำใมอนิลถึงถูกใครๆแกล้ง? ทำใมถึงได้พลังมา? มาจากไหน?
อะไรทำนองนี้อะครับ
รออ่านตอนต่อครับ
เดินเรื่องเร็วดีครับ น่าสนุกแน่ๆ
เรื่องสุดหวงของนักประพันธ์ในตำนานท่านหนึ่ง. เคยตามอ่านมานานมากแล้ว ขอขอบคุณสำหรับการแป่งปันนะครับผม