หลายวันผ่านไป ความสัมพันธ์ของลุงพลและเฟิร์นก็พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น เฟิร์นนับถือลุงพลในฐานะญาติผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่ง ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้น ในขณะที่ลุงพลกลับรู้สึกกับหนูเฟิร์นไปไกลกว่านั้น บางครั้งลุงพลก็อดถามตัวเองไม่ได้ว่า ตกลงแล้ว แกเพียงแค่อยากทะลวงพรหมจรรย์ของเด็กสาวหรือตกหลุมรักเด็กสาวคนนี้อย่างที่เคยรู้สึกเช่นเดียวกับยุภาเมียรักกันแน่
หลาย ๆ ครั้งที่แกได้แต่ยิ้มให้กับเฟิร์น นักศึกษาพยาบาล แต่ไม่กล้าเข้าไปทักทายตรง ๆ เพราะมีเพื่อนของเธอรายล้อมอยู่มากมาย ชุมพล ชายเฒ่าวัยเกษียณทำได้เพียงแค่แอบมองและส่งยิ้มอยู่ห่าง ๆ แกรู้ดีว่าไม่ควรทำอะไรให้เสื่อมเสียแก่ตัวหนูเฟิร์นหรือตัวแกเอง ถึงแม้ว่าในใจคิดอยากเข้าไปกอดไปฟัดเด็กสาวใจแทบขาด แต่แกเป็นคนฉลาด แกสังเกตเห็นหนูเฟิร์นมักลงมาจากหอเพื่อนักอ่านหนังสือที่ม้านั่งหินอยู่คนเดียวบ่อย ๆ บางครั้งก็ลากรูมเมทมาด้วย แต่ก็นาน ๆ ครั้ง ลุงพลแกล้งทำกิจวัตรประจำวันต่าง ๆ เช่นกวาดเศษกิ่งไม้ที่ตกหล่นบนพื้น ให้อาหารหมา เพื่อให้ตัวเองได้ใกล้ชิดกับหนูเฟิร์นมากที่สุด
"ลุงขยันจังเลยนะคะวันนี้" หนูเฟิร์นยิ้มทักทายอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับยื่นถุงผลไม้และถุงขนมให้แก
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะครับหนูเฟิร์น" ลุงพลถอดหมวกสานไม้ไผ่ พลางใช้มันพัดเพื่อดับร้อน "ขอลุงนั่งด้วยคนนะครับ"
"ค่ะ ได้ค่ะ" เฟิร์นยิ้มรับอย่างเป็นมิตร
"หนูเฟิร์นขยันมากนะครับ ลุงเห็นหนูเฟิร์นอ่านหนังสือตรงม้านั่งนี้ทุกวันเลย สงสัยจบไปต้องเป็นเจ้าคนนายคนแน่ ๆ เลย"
"เป็นได้แค่พยาบาลแหละค่ะลุง คะแนนหนูตกไปไม่กี่คะแนน ไม่งั้นหนูได้เรียนหมอไปแล้ว"
"เอาน่าหนูเฟิร์น เป็นพยาบาลลุงว่าดีออกนะ ได้ช่วยเหลือผู้คนที่ยากลำบากมากมาย ได้บุญอีกมากมาย โดยเฉพาะช่วยเหลือคนแก่ที่ลูกหลานทิ้ง"
"นั่นซิคะ หนูว่าคนพวกนี้แย่มากนะคะลุง" พอเห็นลุงพลเกริ่นถึงเรื่องช่วยเหลือคนแก่ที่ถูกลูกหลานทิ้ง สาวน้อยเลยอดสงสัยไม่ได้ "ว่าแต่ขอหนูถามนิดหนึ่งนะคะ ถ้ามันจะไม่เป็นการละลาบละล้วงลุง แล้วครอบครัวลุงเป็นยังไงบ้างค่ะ"
"เมียลุงตายด้วยโรคมะเร็งตั้งแต่ห้าปีก่อน ส่วนลูก ๆ ลุงก็แยกย้ายกันไปทำงาน ลูก ๆ ลุงก็แยกย้ายกันไปทำงาน เลยไม่ค่อยพบกัน"
"ฟังดูแย่จังเลย" เด็กสาวขมวดคิ้ว พลางนึกสงสารลุงพลที่ต้องอยู่อย่างลำพัง
"ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก" ลุงพลฉีกยิ้มกว้าง ถึงแม้ว่าแกจะอายุมากแล้ว แต่ใบหน้าของแกยังคงเค้าความหล่อสมัยหนุ่ม ๆ อยู่ "ลุงเป็นพวกชอบอยู่คนเดียว ตั้งแต่เมียตาย ลุงก็ทำอะไรเรื่อยเปื่อย ไม่ชอบให้ลูกหลานมากวนใจเท่าไร ว่าง ๆ เหงา ๆ ลุงก็มาให้อาหารพวกหมาแมวจรจัดพวกนี้ ก็เพลินดี"
"ค่ะ" เฟิร์นพยักหน้ายิ้มรับ "หนูว่าพวกมันคงดีใจมากที่มีคนใจดีอย่างลุงคอยให้อาหารพวกมัน ที่บ้านหนูเองก็เลี้ยงหมาแมวไว้เหมือนกัน แม่หนูมักบ่นเรื่องเดียวกับลุงเลยค่ะ เรื่องคนมักง่ายชอบทิ้งหมาแมวตอนที่พวกมันแก่ตัว เฮ้อ! แย่ที่สุด"
"ใช่...แย่มาก" ลุงพลหยิบหมวกขึ้นมาสวมอีกครั้ง "หนูเฟิร์น เดี๋ยวลุงขอตัวไปทำงานก่อนนะ ลุงว่าลุงปล่อยให้หนูอ่านหนังสือต่อไปดีกว่ามานั่งคุยเล่นเรื่องไร้สาระกับลุง"
"ไม่ไร้สาระหรอกค่ะลุง" นักเรียนพยาบาลสาวยิ้ม "ถ้าลุงเหงา ๆ ก็มาคุยกับหนูได้นะคะ คิดว่าหนูเป็นลูกเป็นหลานคนหนีงของลุงก็แล้วกัน"
....พูดแบบนี้เดี๋ยวเราเจอดีกันแน่นังหนู ในใจลุงพลคิดไว้เช่นนั้น แต่ลุงแกยังใจเย็นพอที่จะหักห้ามใจไม่ให้ตัวเองเผลอทำอะไรที่อาจทำให้แม่กวางน้อยผู้อ่อนหวานคนนี้ไหวตัวทัน แกคิดในใจว่าตอนนี้คงต้องยอมรับบทเป็นคุณลุงใจดีผู้รักสัตว์ไปก่อน แต่ไม่เป็นไร จากการสนทนาทำให้ไอ้เฒ่าอย่างชุมพลรู้ว่า หนูเฟิร์นคนสวยเป็นคนรักสัตว์เช่นกัน
แกคาดเดาไว้ไม่มีผิด ไม่กี่วันต่อมา หนูเฟิร์นหอบถุงไก่ทอดที่ซื้อหน้าวิทยาลัยพยาบาลมาฝาก ส่วนหนึ่งหนูเฟิร์นซื้อมาให้ลุงแกโดยเฉพาะ อีกส่วนหนึ่งซื้อมาฝากหมาแมวจรจัด ที่น่าตกใจก็คือ คราวนี้หนูเฟิร์นคนสวยบุกตรงมาถึงห้องพักภารโรงเลย
"ตายจริง หนูไม่น่าลำบากซื้อมาเยอะแยะอะไรขนาดนี้เลย" ลุงพลบ่นพึมพำเมื่อเห็นหนูเฟิร์นหอบถุงไก่ทอดถุงใหญ่
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูอยากช่วยลุงบ้าง สงสารพวกหมาแมวมัน"
....สงสารหมาแมว แล้วไม่คิดจะสงสารไอ้แก่อย่างลุงบ้างเหรอหนูเฟิร์น นี่ถ้าแกห้าวแบบสมัยหนุ่ม ๆ นะ ผู้หญิงมาถึงบ้านแกแบบนี้ แกไม่ปล่อยแน่ กลับไป หอยบานทุกคน
"เอาเป็นว่าขอบคุณมากนะหนูเฟิร์น แต่คราวหน้าหนูไม่ควรลำบากแบบนี้ ถ้ายังไงลุงคิดว่าหนูรีบกลับก่อนเถอะ ใครมาเห็นเข้าจะไม่งาม"
"ไม่งามยังไงค่ะ?" เด็กสาวย่นคิ้วถามด้วยความสงสัย
นี่แกล้งโง่หรือว่าไม่รู้จริง ๆ นะ นี่มันก็จะค่ำแล้ว แถมภารโรงคนอื่น ๆ ก็กลับบ้านไปหมด ทำให้ห้องพักภารโรงที่ตั้งอยู่ไกลออกไปจนเกือบริมสุดของวิทยาลัยเป็นสถานที่ที่ดูวังเวงและน่ากลัวยามค่ำ
"มันจะมืดจะค่ำแล้วหนูเฟิร์น เดี๋ยวใครมาเห็นจะเอาหนูไปนินทาไม่ดีเอา นี่ลุงเตือนในฐานะผู้ใหญ่นะ รีบกลับไปซะ"
พอเห็นลุงพลทำหน้าจริงจัง เนตรชนกหรือเฟิร์นก็นึกเกรงกลัวอยู่บ้าง แต่อีกใจก็นึกชื่นชมลุง พลางนึกตำหนิตัวเองที่ลืมคิดถึงเรื่องความเหมาะสมไป และไม่คิดว่าลุงพลจะเป็นสุภาพบุรุษได้ถึงขนาดนี้ มันทำให้ลุงนึกถึงพ่อของตัวเองที่เสียชีวิตไปเมื่อ 5 ปีก่อน พ่อของเฟิร์นเป็นผู้ชายใจดี เป็นสุภาพบุรุษ เรื่องผู้หญิงอื่นไม่เคยมีให้แม่ได้ยิน แถมพ่อรักครอบครัวยิ่งกว่าสิ่งใด พ่อทำงานหนักเพื่อให้เฟิร์นและแม่ของเฟิร์นได้อยู่อย่างสุขสบาย ถ้าไม่ใช่อุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน ครอบครัวของเฟิร์นคงสมบูรณ์แบบกว่านี้
"งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ" หนูเฟิร์นพนมมือไหว้ลุงก่อนเดินจากตรงนั้นไปอย่างรวดเร็ว
ชุมพลยืนสังเกตเรือนร่างของเด็กสาวจากด้านหลัง สารภาพจากใจเลยว่ากลิ่นกายของเด็กสาวที่ลอยมาแตะจมูกของแกมันแทบทำให้แกตบะแตกเสียให้ได้ ใจหนึ่งแกก็คิดอยากจะลากหนูเฟิร์นเข้าไปกระทำชำเราในห้องพักของแกให้หนำใจ แต่อีกใจก็ยังนึกถึงชื่อเสียงของตัวเอง ลูก ๆ ของแก รับรองว่าหากแกเกิดหื่นจนหน้ามืดตามัวเผลอฉุดหนูเฟิร์นเข้าห้อง แกคงได้เป็นข่าวพาดหัวหน้าหนังสือพิมพ์ดังไปทั่วประเทศแน่ ไม่ได้ ๆ จะเป็นแบบนั้นไม่ได้
ยอมรับเลยว่าภารกิจพิชิตหนูเฟิร์นไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินเอื้อม ชุมพลจำเป็นต้องใจเย็นและวางตัวให้ดูเป็นผู้ใหญ่ใจดี ยังมีเวลาอีกหลายปีที่แกจะได้ทำคะแนนพิชิตในสาวน้อยอย่างหนูเฟิร์น แกต้องค่อย ๆ ทำให้หนูเฟิร์นไว้ใจแกให้มากกว่านี้
ยังไงก็ตาม สิ่งหนึ่งที่แกรู้ก็คือ ไอ้จ้อนน้องชายใต้เป้ากางเกงแกเกิดแข็งตัวอีกคำรบ หนูเฟิร์นจะรู้บ้างไหมนะว่าหนูทำให้คนแก่อย่างลุงต้องเก็บภาพเอาไปสำเร็จโทษตัวเองไปไม่รู้อีกครั้ง ไม่รู้ว่าเมื่อไรลุงจะมีวาสนาได้กระแทกโยนีของหนูเฟิร์นสักที
..................................................................................................................................................................................
1 ปีการศึกษาผ่านไป ตอนนี้หนูเฟิร์นขึ้นปีสองแล้ว ด้วยเหตุนี้ทำให้เฟิร์นแทบไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นนอกจากเรื่องเรียน ความสัมพันธ์ของเฟิร์นและลุงพลพัฒนาไปมาก แต่มันยังไม่ถึงขั้นชู้สาว เป็นได้เพียงแค่หลานสาวและคุณลุงใจดี ทุก ๆ วันหยุด หลังจากที่คุณป้ามาเยี่ยม เนตรชนกหรือเฟิร์นไม่ลืมที่จะซื้อของกินเล็ก ๆ น้อย ๆ มาฝากลุงพลที่ตนเองเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่
ชุมพลตาเฒ่าวัยเกษียณก็วางตัวเป็นผู้ใหญ่ใจดีมาตลอด คอยให้คำแนะนำปรึกษาในเรื่องทั่ว ๆ ไป เว้นเสียแต่เรื่องเรียน ที่ลุงขอหลานไว้เรื่องหนึ่ง เพราะลุงไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นะ ถ้าเป็นเรื่องใต้สะดือ ไว้ลุงจะติวให้หนูแบบเอ๊กซ์คลูซีฟโดยเฉพาะเลย ลุงแกบอกไว้อย่างนั้น
"พักนี้ลุงเห็นหนูอ่านหนังสือหนักขึ้น เรียนหนักเหรอ?" ลุงพลถามด้วยความเป็นห่วง
"ค่ะ ลุง ขึ้นปีสองเริ่มเรียนหนักขึ้น นี่ต้องเริ่มฝึกงานจริงที่หอคนป่วย เห้อ! หนูคิดถูกไหมนะที่เรียนพยาบาล" เฟิร์นถอนหายใจบ่นไปตามเรื่อง เพราะความเหนื่อยล้าจากการเรียน อีกทั้งทางบ้านเริ่มย้ำเตือนให้เฟิร์นตั้งใจเรียนให้จบบรรจุเป็นพยาบาลไว ๆ เพื่อช่วยแม่จุนเจือการเงินอีกแรง
"มันดีกับหนูเอง เชื่อลุงเถอะ" ลุงพลเอ่ยปากด้วยความปรารถนาดี แต่ในใจกลับคิดว่าหากไม่อยากเป็นพยาบาลก็มาเป็นเมียลุงได้นะ รับรองไม่ผิดหวังแน่นอน
"ค่ะ หนูก็คิดแบบนั้น" เฟิร์นพยักหน้าก่อนก้มตัวอ่านหนังสือต่อไป
"เรียนหนักแบบนี้ ไม่ลองหาใครสักคนมาเป็นเพื่อนใจล่ะ ลุงเห็นเด็กสาววัยเดียวกับหนูมีแฟนเดินห้างดูหนังกันหมด" ลุงพลแกล้งแยบถาม ๆ เพื่อดูท่าทีของหนูเฟิร์น
"หนูไม่มีเวลาคิดเรื่องแฟนเลยค่ะลุง ตั้งแต่หนูเลิกกับแบงค์ตอนนั้น หนูก็แทบไม่คิดเรื่องนี้อีกเลย หนูคิดว่าความรักเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ" หนูเฟิร์นละสายตาจากหนังสือ นัยน์ตาของเด็กสาวฉายแววความโศกเศร้าและเจ็บปวดจากรักเก่าที่ผ่านพ้นไป
"ความรักไม่ใช่เรื่องน่ารังเกียจหรอกหนูเฟิร์น" ลุงชมแย้ง "ความรักเป็นสิ่งสวยงาม ตอนที่ลุงพบรักกับเมีย อะไร ๆ ก็เป็นสีชมพูไปหมด" ชายเฒ่าฉีกยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี เมื่อนึกถึงยุภาเมียรักที่จากไป "ความรักของลุงกับเมียเป็นความรักอีกขั้นที่มันไม่ได้หอมหวานและฉาบฉวยแบบความรักของเด็กอย่างหนู ลุงกับเมียต้องพบกับบทพิสูจน์อะไรอีกมาก ที่เราต้องฟันฝ่าไปด้วยกัน ความรักเป็นเรื่องของคนสองคนที่ต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ถ้าใครเห็นแก่ตัวความรักคงไปกันไม่ยืด"
"แหม...ลุงโรแมนติกจังค่ะ" หนูเฟิร์นยิ้ม "หนูก็บ่นไปตามเรื่องแหละค่ะ พอดีว่าหนูเรียนหนัก ก็เลยพาลไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น โดยเฉพาะเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ"
"เปล่าหรอก ลุงแค่ไปอ่านหนังสือเจอมา" ชุมพลยิ้มแก้เขิน แกสังเกตเห็นหนูเฟิร์นหลุดหัวเราะ เผยให้เห็นแผงฟันขาวเรียวงามเป็นระเบียบ "ดีแล้วล่ะที่หนูคิดแบบนั้น ส่วนลุง หลังจากเมียตาย ลุงก็ไม่มีใคร อยู่กับหมาแมวเพื่อรอเวลาไปเฝ้ายมบาลในนรก"
"ทำไมลุงพูดแบบนั้นค่ะ ฟังดูไม่ดีเลย" เด็กสาวขมวดคิ้วดุ เพราะลุงพลแกพูดอะไรที่เป็นลางไม่ดี
"ลุงพูดไปตามเรื่องตามราวน่ะ ตามภาษาคนซื่อน่ะ" ตาเฒ่าแถหน้าตาย "ลุงแก่แล้ว ชีวิตของลุงไม่ได้หวังอะไรมาก ลูกหลานก็ทำงานมีครอบครัวหมดแล้ว จะห่วงก็แค่พวกหมาแมวพวกนี้ ถ้าหากไม่มีลุง พวกมันคงอดตายเป็นแน่"
"งั้นลุงก็อยู่ต่อไปนาน ๆ นะคะ หมาแมวพวกนั้นจะได้มีความสุข นะคะลุง" เด็กสาวเปลี่ยนสีหน้าคิ้วขมวดจากเมื่อครู่เป็นยิ้มร่าอารมณ์ดีอีกครั้ง รอยยิ้มที่ดูจริงใจ ใบหน้าที่ไร้ฝ้าราคีใด ๆ แก้มขาวอมชมพู และกลิ่นแป้งหอมอ่อน ๆ จากเรือนกายของเด็กสาวมันทำให้ไอ้น้องชายใต้กางเกงสแล็คสีน้ำเงินเก่า ๆ ของแกเริ่มแข็งตัวอีกครั้ง
"เอาเป็นว่าลุงจะอยู่ต่อไปนาน ๆ นี่เห็นว่าเป็นหนูเฟิร์นนะ นอกจากยุภา หนูเป็นคนที่สองในชีวิตลุงนะ ที่ลุงยอมทำตามคำขอโดยไม่มีเงื่อนไข" ลุงพลลุกขึ้นมาจากม้านั่งหิน "เอาเป็นว่าลุงไปทำธุระของลุงต่อดีกว่า เดี๋ยวใครมาเห็นว่าลุงแอบอู้งานคุยกับหนู ลุงจะซวยเข้า
"ค่ะลุง สวัสดีค่ะ" เนตรชนกพนมมือไว้ลาลุงพลอย่างสุภาพ นัยน์ตาของเด็กสาวมองหุ่นที่ผอมและสมส่วนของแก บางครั้งเฟิร์นก็อดคิดไม่ได้ว่า ลุงแกเป็นคนแก่ที่มีเสน่ห์มาก ก่อนหน้านั้นเฟิร์นเคยได้ยินคำบอกเล่าเกี่ยวกับลุงชุมพลว่าแกเป็นคนหัวดี ฉลาด และพูดจาดูมีความรู้ เพราะแกชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก ๆ เรียกได้ว่าแกเป็นคนที่มีความรู้รอบตัวมากชนิดหาตัวจับยาก ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้หลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ลุงพลเป็นคนแก่ที่ใจดีและน่าเคารพของวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้
ครั้งหนึ่งเคยมีข่าวว่ามีแม่หม้ายวัยสี่สิบพยายามเข้ามาติดพันแก เพราะแกคารมณ์ดีและดูแลตัวเองดี แต่ชุมพลกลับปฏิเสธอย่างไร้เยื้อไย เพราะแม่หม้ายคนนั้นเป็นคนรู้จักกับแม่บ้านของหอพักหญิงที่เฟิร์นพักอยู่ ตามนโยบายของลุงแกนั่นแหละ ''สมภารไม่กินไก่วัด"
เนตรชนกหรือเฟิร์นนึกถึงคำพูดของลุงที่บอกว่า "นอกจากเมียก็มีหนูนี่แหละที่ลุงยอมทำตามโดยไม่มีเงื่อนไข" เนตรชนกอาจเป็นเด็กสาวที่อ่อนต่อโลก แต่เธอก็ฉลาดพอที่จะแอบสังเกตถึงพฤติกรรมของลุงพลที่มีต่อเธอ ครั้งหนึ่งมีเพื่อนในกลุ่มเคยทักแซวว่าลุงพลกำลังขายขนมจีบแกอยู่นะ ตอนนั้นเฟิร์นหัวเราะร่วน เพราะคิดว่าลุงพลแกคงไม่คิดอะไรกับเธอมากไปกว่าหลานสาวคนหนึ่ง อีกอย่างลุงพลแกเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่หลาย ๆ คนในวิทยาลัยนับหน้าถือตา เพราะเป็นคนดี คุยสนุก ซื่อสัตย์ และไม่เคยมีพฤติกรรมเสียหายตลอดระยะเวลาทำงาน โดยเฉพาะเรื่องชู้สาว นี่แทบไม่มี จึงการันตีได้ว่าลุงชุมพลเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่น่าเคารพคนหนึ่ง
ลุงชุมพลดูเป็นผู้ชายที่ใจดี อบอุ่น บางครั้งเฟิร์นก็อดคิดไม่ได้ว่า ลุงชุมพลมีหลายสิ่งที่คล้ายกับแม่ของเธอ นั่นคือการที่ต้องสูญเสียคู่ชีวิตไปอย่างไม่มีวันกลับ แม่ของเฟิร์นเป็นคนสวย เคยเป็นนางนพมาศ ในวัยสี่สิบเศษ แม่ของเฟิร์นยังสวยสะพรั่ง จนมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่แวะเวียนมาขายขนมจีบ แต่แม่ของเฟิร์นกลับเลือกครองตนเป็นโสดจนถึงทุกวันนี้ เพราะเชื่อว่าชาตินี้คงหาผู้ชายที่แสนดีอย่างพ่อของเฟิร์นไม่ได้อีก ด้วยเหตุนี้เอง ทำให้เฟิร์นอดคิดไม่ว่า มันคงจะดีไม่น้อยหากจับคู่แม่ของเฟิร์นกับลุงชุมพลได้ เฟิร์นเชื่อว่าลุงชุมพลจะเป็นจิ๊กซอว์ที่เติมเต็มช่องว่างในครอบครัวของเธอได้เป็นแน่
"คิดอะไรสัปดนจริง ๆ นะเราเนี่ย" สาวน้อยเฟิร์นเคาะศีรษะตัวเองเพื่อเรียกสติ "อ่านหนังสือต่อเถอะเรา"
..................................................................................
หลายวันผ่านไป เฟิร์นและเพื่อน ๆ ต้องเริ่มขึ้นหอผู้ป่วยเพื่อทดลองฝึกงานมากขึ้น จนทำให้เธอแทบไม่มีเวลามานั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าอีก ในขณะที่ลุงพลเองก็เริ่มทำใจไว้บ้างแล้วว่า ภารกิจพิชิตพรหมจรรย์หนูเฟิร์นคงเป็นไปไม่ได้ ด้วยเหตุผลเรื่องเวลา ที่ทำให้ทั้งคู่เจอกันน้อยลง แถมฝ่ายเด็กสาวก็เรียนหนัก จนลุงพลแกชักเริ่มรู้สึกผิดอยู่บ้างที่เข้าไปตีสนิทกับเด็กสาวบ่อยเกินไป ถึงแม้ว่าลุงแกจะระมัดระวังตัวเองมากแค่ไหน แต่แกเชื่อว่าในท้ายที่สุดสิ่งที่แกก็วางแผนอาจจะพลาดเข้าสักวัน
สิ่งเดียวที่แกทำได้ก็คือ เก็บภาพของหนูเฟิร์นไปสำเร็จความใคร่ที่ห้องพักภารโรงอยู่เป็นประจำ บางครั้งเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องก็ถามลุงว่าทำไมแกถึงไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง ลุงพลอ้างว่าแกอยากอยู่เฝ้าความเรียบร้อยก่อนกลับ แท้จริงแล้วแกอยากมีเวลาเหลือไว้สำหรับเฝ้าดูความเป็นไปของหนูเฟิร์น อยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นตอนเดินกลับเข้าหอพัก ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน บางครั้งแกก็แกล้งทำเนียนเดินสวนออกไปเพื่อมีโอกาสได้ทักทายกับเด็กสาวพอให้กระชุ่มกระชวยหัวใจ
ในวันหยุดหนูเฟิร์นดูสดใสน่ารักเหมือนเด็กสาวทั่วไปในชุดกางเกงยีนส์ขาสามส่วน เสื้อสีหลากหลายสีสัน ผมที่มัดเกล้าเผยให้เห็นใบหน้าที่สดใส ในขณะที่วันทำงาน หนูเฟิร์นก็ดูดีในชุดนักศึกษาพยาบาล นี่มันนางฟ้า! นางฟ้าของไอ้พล เสียดายเกิดมาชาตินี้ลุงไม่มีวาสนาได้คู่เคียงกับเจ้า เกิดมาชาติหน้าฉันท์ใดขอให้เราสองได้พบกันเร็วกว่านี้ที่เถอะ!
ชุมพล ชายแก่วัย 60 ปี ที่เริ่มยอมรับว่าตัวเองคงไม่มีวาสนาได้แอ้มเด็กสาวนักศึกษาพยาบาล เริ่มค่อย ๆ ปลีกตัวออกมา และเฝ้าดูความเป็นไปของเด็กสาว แกทำได้แค่สำเร็จความใคร่แล้วนึกหน้าหนูเฟิร์น ช่วงหลังตบะแกเริ่มแตก แกเริ่มออกเที่ยวตีกระหรี่หรือคุณตัวตามสถานเริงรมย์ชื่อดังใจกลางเมืองเดือนละครั้งเพื่อปลดปล่อยความเงี่ยนในตัว ครั้งหนึ่งแกเกือบเข้าไปทักเฟิร์นที่เดินเข้ามาในวิทยาลัย โชคดีที่แกมีไหวพริบดี สังเกตเห็นหญิงสาววัยกลางคนยืนเรียกเธอหน้าวิทยาลัย ซึ่งเฟิร์นเคยเล่าว่าเธอมีป้าทำงานที่ธนาคารที่มีชื่อเสียงของประเทศ ในฐานะเจ้าหน้าที่ตรวจตราเอกสารสัญญาฝ่ายสินเชื่อ
และที่สำคัญ ชุมพลเคยเห็นเด็กหนุ่มในชุดนักเรียนเตรียมทหาร ซึ่งมากับป้าของเฟิร์นเป็นครั้งคราว บางทีนั่นอาจเป็นผู้ชายที่ป้าของเฟิร์นแนะนำให้เฟิร์นได้รู้จัก หรืออาจเป็นเพียงแค่ญาติ ลูกพี่ลูกน้อง ซึ่งลุงชุมพลได้แต่ภาวนาว่าขอให้เป็นอย่างหลัง เพราะหากไอ้เด็กหนุ่มท่าทางขึงขังคนนั้นเกิดเป็นข้อแรก ไอ้เฒ่าภารโรงอย่างแกแทบไม่มีอะไปเทียบกับนักเรียนนายร้อยคนนั้นได้เลย
เอาจริง ๆ ต่อให้ไม่มีไอ้นักเรียนนายร้อยคนนั้น แกก็แทบหมดสิทธิ์ไม่ใช่เหรอ ถึงใครจะมองว่ามึงเป็นไอ้แก่ที่สุภาพ ใจดี และฉลาดพูด แต่มันไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นแต้มต่อให้มึงมีสิทธิไปแอ้มนางฟ้าอย่างหนูเฟิร์นนะโว้ย!
แต่ตาเฒ่าอย่างชุมพล ที่แอบซ่อนความเจ้าเล่ห์และความหื่นภายใต้หน้ากากของสุภาพบุรุษผู้แสนดีที่มีแต่ใครเคารพ คงคาดไม่ถึงว่า ฟ้าเบื้องบนอาจลิขิตให้แกได้มีโอกาสเชยชมความสาวของหนูเฟิร์นที่แกหมายปองมานาน จากเหตุการณ์ต่อไปนี้ ที่เชื่อได้ว่าทั้งคู่คงไม่วันลืมเลือนอย่างแน่นอน
ปูพื้นเรื่องมาพอแล้ว ตอนหน้าจะเริ่มเสียวซี้ดซ้าดแล้ว ฮ่า....รอติดตามกันนะครับ
สู้โว้ยลุง ดีๆไม่ได้ก็รอมาบ้านละจับกดแม่รง ไหนๆห็แก่แล้วติดคุกไม่กี่ปีหรอก ราวๆ5ปีถึง15ปี แต่แบบลุง2ปีก็ตายที่คุกแล้วจัดให้คุมๆก่อน (ทำไมกูเป็นคนแบบนี้เนี่ย5555)
ปูเรื่องได้สนุกดีครับ เป็นชีวิตธรรมดาๆดี ชอบครับๆ
{เฟิร์นอดคิดไม่ว่า มันคงจะดีไม่น้อยหากจับคู่แม่ของเฟิร์นกับลุงชุมพลได้ }
แต่ลุงชม ไม่ได้คิดดั่งนี้นะ หนูเฟิร์น อิอิ
คำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
สงสัยสมภารจะได้กินทั้งไก่และแม่ไก่เลยมังครับ ปูเรื่องได้ดีจังครับ ทำให้อยากลุ้นอยากเชียร์ลุงด้วยคน ขอบคุณครับ
นักศึกษากับภาโรงน่าติดตามจริงๆขอเเบบไม่หักมุมนะครับเพราะเรื่องเเนวๆนี้หักมุมหมดเลย ::DookDig::
เเนวนี้ที่อ่านนางเอกกว่าจะได้ ::KO:: เเม่งลุ้น ::Hunger:: ต้องนานพอตอนจบเหมือนกันหมดไอ้ลุงพระเอกไม่ได้นางเอกเเบบหักมุมตลอด ::Angry::
อ่าส์ส์ส์..รอตอนหน้าด้วยใจจดจ่อเลยครับ กวางน้อยต่อให้เฉลียวฉลาดเพียงใดก็ต้องเสร็จหมาป่าเจ้าเล่ห์จนได้แหละครับ555
ขอบคุณมากครับ ถึงกับต้องมาปูเสื่อรอเลยครับ
ใกล้เวลาสมหวังแล้ว
นี่มันขงเบ้งแห่งสายหื่นชัดๆ ::Thankyou::
จะรอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อ ::Fighto::
ลุ้นจนเหนียวไปหมดแล้วเนี่ย
เรื่องราวจะลงเอยอย่างไร
โปรดติดตามตอนต่อไป
เสียดายหนูเฟรินส์อ่ะ
ปูเรื่องมาได้น่าติดตามมากอยากอ่านตอนต่อไปไวๆจังเลย
ขอบคุณในน้ำใจคับ รอตอนเสียวอิอิ
จัดเลยลุงรอให้กำลังใจนะ
ลุ้นมากๆ ครับ
จะขาดใจอยู่แล้ว อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆ อิอิ
ลุงบอกว่า อยากได้ลูกครับ ไม่ได้อยากได้แม่อิอิ
สาวน้อยจะโดนเปิดซิงยังไงหนอ
อดทนเฝ้ารอมานานจนใกล้สุกงอมเต็มทีแล้ว
อื้อหือ ปูมาสะแบบนี้ ตอนหน้าคงได้สมหวังแล้วสินะ ลุงพล
::Me?:: โถ ภารโรงใจเหงา เอ๊ย ต้องเรียกนักการใจเหงาสิ เหงาหงอย เพราะคิดถึงแต่หอย
555 เฟิร์นนับถือลุงพลในฐานะญาติผู้ใหญ่ใจดีแต่ลุงพลกลับแค่อยากทะลวงพรหมจรรย์ของเด็กสาว อะไรจะเหลือ เหมือนเนื้อสมั้นที่อยู่ในถ้ำของจิ้งจอกเฒ่าๆทำนอนติ๋มๆ เพื่อให้สมั้นตายใจเข้ามาใกล้ๆก่อนจะลุกขึ้นมาขย้ำ
เกรงว่า ลุงจะฟาดทั้งแม่และป้า รวมทั้งหนูด้วยนะ
งานนี้คงต้องยกครัว
ลุงอยากได้ผู้สาว
อีนางอยากได้พ่อ
อยากได้นางคงต้องเหมาอีแม่นางไปด้วย
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ กำลังเค้มค้นเลยครับสนุกมากรอติดตามลุงพลอยู่ อดทนมากกับแผนจัดน้องเฟริน เป็นผมคงทนไม่ไหวแน่นะครับ อธิบายซะน่ารักขนาดนั้น
ถึงเวลาที่จะได้เผด็จศึกเสียทียกทหารมาปักหลักดูเชิงกันนานแล้ว
ขอบคุณครับ..ปูเรื่องจนทราบสภาพแวดล้อม ลักษณะนิสัยของเฟิร์น และลุงชุมพลเลยครับ กำลังคิดว่า ผู้เขียนเอาความรู้สึกของตนเองใส่ไปในตัวลุงพลหรือเปล่านะ
ปูเนื้อเรื่องยาวมากครับ อยากเห็นฝีไม้ลายมือในบทเสียวละ
ภารโรงเฒ่าเจ้าเลห์น่าดูเลย กะว่าจะให้นู๋เฟริน์ตายใจค่อยจัดการแน่ๆ
จะกินของอร่อยๆต้องใจเย็นๆ
คิดจะจับคู่ให้แม่ หารุ้ไม่ตัวเองนั่นแหละที่จะโดน ::Oops::
หนุ่มใหญ่ใจต้องหนักแน่นแบบชุมพลคนนี้ แต่ตอนหน้าเสียวแน่ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับ สู้ๆนะลุง
ลุงพลวางแผนลึกล้ำมาก ดำเนินแผนการเป็นปี ยังกะขงเบ้งเข้าสิง
ลุงแกอดทนมากมายเลยยยยยย
ถ้าเป็นหนุ่มคงลากเข้าห้องไปแล้ว555555
::Thinking:: ::Thinking:: ::Thinking::
แค่ตะล่อมก็แย่แล้ว อดทนรอมาตั้งปีกว่า แถมตอนนี้มีนักเรียนนายร้อยมาเป็นคู่แข่งอีก งานงอกแล้วลุง
ตอนนี้เป็นตอนปกติเหมือนนิยายทั่วๆๆไป เป็นจุดปูพรมให้ตอนหน้า ภารโรงจะเป็นภารโรงในตำนานขนานแท้ ::Beggar::
ปูเรื่องไว้ได้ดี
ชอบเรื่องแบบนี้จังเด็กสาวกับคนแก่ที่ไม่น่าจะเป็นไปได้
ลุงนี่ความอดทนสูงดีจริง ๆ ป้อกันข้ามปีเลย แถมลีลาก็ไม่เบามีมุกมีหยอดให้สาวเห็นใจด้วย ลุงนี่ไม่ธรรมดา 5555
พึ่งจะได้มาตามอ่าน มันส์อย่างที่เค้าว่ากันจริงๆ ครับ
รอตอนเสียวซี้ดมานานแล้วคร้าบบบบ
เป็นความใฝ่ฝันของผมเลยอยากให้มีเด็กสาวๆมาออดอ้อนหลงลีลาจนยอมที่จะเป็นเมียยอมให้ทำทุกอย่างถ้ามีแบบนี้จริงมันจะเป็นความภาคภูมิใจมากๆ
ุ
ขอบคุนครับ รอว่าเมื่อไรลุกใจดีจะได้สาวน้อยสมใจ
ความคิดระหว่างธรรมะกับอธรรมของลุงพลกำลังตีกันนัว แต่เมื่อยังตัดกิเลสไม่ได้เราๆคงได้เสียวไปกับลุงพลแน่ๆ
โถ่ลุงพล ทำไมจะยอมแพ้แล้วหละครับ ยังไม่ได้กินหนูเฟิร์นเลย แต่ พอเห็นประโยคสุดท้ายของผู้แต่ง ต้องรีบมาตอบแล้วไปตอนต่อไปเลย ::WooWoo::
ขอบคุณครับ อ่านมายาวนึกว่าจะอดจับพยาบาลสาวมาฉีดยาซะแล้ว
พอได้หนูเฟิร์นเเล้วลุงแกคงซัดเเม่น้องเฟิร์นต่อชัวป๊าบ
ลุงพลหวังกินเด็กแต่เด็กดันนึกชงให้แม่เวรแท้ สุดท้ายลุงถอดใจแต่ฟ้าดันเข้าข้างโชคดีจริงๆเลย
ที่จริงอยากให้ได้แม่ก่อนนะครับ แล้วค่อยจัดลูกทีหลัง
ลุงมีคู่แข่งแล้ว เร่งความคิดเร็ว
หนูเฟิร์นเอ้ย ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าลุงแกคิดม่ซื่อน่ะ
จัดไปลุง สู้ๆ
แอบไปจับคู่ให้ลุง ยังไม่รู้ตัวอีกว่าจะโดนลุงเชือด อิอิ
ลุ้น ตัวโก่งเลยเรา
กำลังเก็บคะแนนความชอบอยู่
และแล้วชะตาน้องเฟิร์นกำลังจะขาด ::Ahoo::
เสียวจริงๆครับ
ขอบคุณครับ
'ตั้งแต่หนูเลิกกับแบงค์ตอนนั้น หนูก็แทบไม่คิดเรื่องนี้อีกเลย'
'ชุมพลเคยเห็นเด็กหนุ่มในชุดนักเรียนเตรียมทหาร ซึ่งมากับป้าของเฟิร์นเป็นครั้งคราว บางทีนั่นอาจเป็นผู้ชายที่ป้าของเฟิร์นแนะนำให้เฟิร์นได้รู้จัก'
เรามาภาวนาให้สหายแบ๊งชนะเด็กหนุ่มในชุดนักเรียนเตรียมทหารในศึกชิงสาวเฟินที่กำลังจะมาถึงนี้กันเถอะ (ลุงพลดูถ้าจะตัดใจ?)
ลุ้น ถึงแก่แต่มีหัวใจ
มีลุ้นตอนต่อไปเรื่อยๆเลยครับเรื่้องนี้
เฟินคิดเอาให้แม่ ลุงคิดเอาเป็นเมีย ฮาฮา
ลุ้นดีครับ อยากรู้จริงๆครับตอนไหนจะได้นุงเฟืน
จะมีแววได้ทั้งแม่ทั้งลูกเลยรึเปล่าเอาย
เมื่อำรจะเยส
จะมีภาคแยก ลุงพลกะแม่เฟิร์นมั้ยนะ รุ่นใหญ่ทั้งคู่ 55
การเดินเรื่องทำได้ดีมาก น่าลุ้นสุดๆครับ อ่านละติดซะแล้ว
คิดดูนะ ลุงพลเฝ้ารอความหวังที่จะได้แอ้มใบเฟิร์นมานานกว่าหนึ่งปี ค่อยๆทะยอยสะสมความสัมพันธ์ ภายใต้แผนการณ์ที่ใจจริงอยากซั่มให้รู้แล้วรู้รอดไป คือลุงชุมพลอดทนเก่งมาก และใบเฟิร์นก็น่ารักมาก มีสเน่ห์ในความใสซื่อตั้งใจเรียนพยาบาล สมแล้วที่ลุงพลตั้งตารอคอย แต่เสียดายนิดนึงที่ใช้เวลาล่วงเลยนานไปหน่อย ทำให้ความสาวของเฟิร์นลดลงไปหนึ่งปีเต็ม แต่ถามว่ามันแลกมากับอะไร? ตอบง่ายๆว่ามันคือความ 'สมจริง' ในการพัฒนาขีดความสัมพันธ์ระหว่างภารโรงเฒ่าแก่ๆใกล้ลงโลงกับเด็กสาวรุ่นหลาน แยบยลจริงๆ ::KO::
ด
::Beggar:: ลุงใกล้แล้ว.อีกนิดเดียวเท่านั้น
ขอบคุณครับ
ลายเสือออกแล้ว