เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ได้ใจจริงๆ...เจ็ดยับ
เสร็จลุงจนได้แต่งดีมากๆเลยฮะภาษาสละสลวยไหลลื่นมากขอบคุณมากๆนะฮะ
เสือเฒ่าออกลายมาแล้ว
เหยื่อตัวน้อย ยากที่จะรอด
คำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
ผมว่า build ตัวละครมาแบบ มี conflict ในหัวตัวเอง รวมถึงไม่โหดโฉดเหมือนเรื่องอื่นนี่กำลังดีเลยครับ
บางเรื่องนี่ก็แบบ โหด โฉดจนไม่มีเหตุผล ตัวผู้ ญ เองก็ยังอุตส่าห์จะกลับมาโดนอีกเรื่อยไป มันไม่ค่อย common sense เท่าไหร่
แบบนี้ดีแล้วครับ
ขออย่างเดียว เอาให้จบเรื่องนะฮะ (บางซีรี่ย์นี่ผู้เขียนปลิวไปไหนแล้วก็ไม่รู้)
::Crying::ไม่น่าพลาดเลย
ขอบคุณมากครับ
น่าจะเป็นเสือพลเข้าถ้ำกวางน้อยมากกว่า
จากลุงที่แสนดีกลายเป็นซาตานผู้พรากความสาวซะแล้วจัดหนักเลยนะลุง
ปูเรื่องมาใด้ดีมากครับแนวนี้ชอบมากเลยอ่านไปลุ้นไป อยากให้ลุงพลจ้ดน้องเฟริน์ให้ติดใจไปเลยครับ
สงสารก็สงสารแต่ก็อยากเสียวมากกว่า เอาเป็นว่าอยู่ข้างลุงพลครับ แฮ่ๆ
เขียนได้เป็นเนื้อหาและถ้อยคำต่อเนื่องกันดีมากเลยครับ อ่านเพลิน นี่ขนาดไม่ชอบงานเกี่ยวกับข่มขืนนะนี่
ขอบคุณครับ
โอ้ว ค คุณธรรมกำลังจะสงเคราะห์นศ.พยาบาลสาวแล้ว เสียดายจังที่ตัดจบซะก่อน อย่าเพิ่งหัวใจวายนะลุง ขอบคุณมากครับ
เเนวนี้ส่วนใหญ่พอถึงตอนเเบบนี้ก็ชอบมีอะไรมาขัดพระเอกตลอดตาม สูตร ::Waiting:: ดูเรื่องนี้จะเป็นไง ::Dizzy::
เสร็จลุงพลจนได้แม่กวางน้อยของฉัน ดันใจดีไปหาเสือในถ้ำสะได้
โธ่ลุงทำร้ายเด็กมาก แต่ก็นะจัดไปไหนๆก็หลุดแล้วจะหยุดก็กระไร ดีชั่วลุงก็รอดูผลละกันนะ
ลุงสงสารหนูเหลือเกิน
แม่กวางน้อยของลุง
โถๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากเป็นลุงพลซะแล้วดิ๊
อูย ยิ่งอ่านยิ่งได้อารมณ์ จัดเป็นผลงานชิ้นเยี่ยมในวงการนี้ได้อีกเรื่องเลยครับ ยิ่งถ้าแต่งจนจบได้นี่อาจจะขึ้นหิ้งได้เลย ::WowWow::
เป็นเนื้อเรื่องที่ชวนให้ติดตามมากๆครับการใช้ภาษาก่ดีมาก หวังว่าคงจะมีออกมาให้อ่านเรื่อยๆนะครับ
ยิ่งอ่านยิ่งได้อารมณ์มากๆ เลยครับ
ภาษาสละสลวย การดำเนินเรื่องมีที่มาที่ไป
ยกนิ้วให้เลยครับ
ตบะแตกจนได้ เด็กมันมาถึงห้องแล้วนี่ ::Shy::
เสือเฒ่า ลีลาเหลือร้ายจริงๆเชียว
ในที่สุด จิ้งจอกเฒ่าก็แสดงกรงเล็บออกมาให้กวางสาวได้เห็น แต่มันก็สายเกินกว่าที่กวางสาวจะหนีพ้น
เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ ทำให้อ่านแล้วนึกอารมณ์ตามตัวละครได้ดีเลย
อารมณ์DARKและการมองโลกในหลายแบบ
เจอศึกหนักเลยแม่กวางน้อยโดนกระบองยักซะแล้ว
ขอบคุณในน้ำใจคับ ลุงแสดงลีลาแล้ว
เด็กมันยัวเลยหลวมตัวไปหน่อย เพลงลอยมาเลยทีเดียว
จะได้จัดรึไม่ต้องรอดูต่อไป เดี๋ยวลุงแกจะล่อแม่ด้วยไหมนิ
หนูไปถึงห้องมัน แล้วจะเหลืออะไร
ขอบคุณมากครับ รอตอนนี้มานานโดนจนได้นะหนูเฟริน โชวลีลาเต็มที่ไปเลยลุงเผื่อเด็กสาวติดใจก็ได้นะ
ขอบคุณครับ...ในที่สุดเฟิร์นน้อยก็เสร็จลุงพลเสือเฒ่าจนได้
โดนเจ็ดยับแน่ๆหนูเฟิร์น
ไม่น่าเลยน้องเฟิร์น
เสือเฒ่าออกลายแล้ว แม่กวางน้อยไม่รอดแน่
หมูมาชนปังตอแล้วไม่ฟันก็ยังๆไงๆอยู่นา ฟันสิรออะไร
อุปสรรคมีไว้ฟัน ลุยต่อไปเลยลุงงงง
เสร็จตาลุงจนได้ เสียดายจัง
แต่ละตอนมันสั้นไปหน่อยนะครับ มันเลยไม่ค่อยต่อเนื่อง
เหลือ เพียงร่างเปลือยเปล่า
นี่นอนกอดก่ายกันแน่นอนครับ ::GiveMe::
ลุงเปิดเผยตัวจริงแล้ว
อย่าประมาทเสือแก่ เล็บยังแหลมคมนะแม่กวางน้อย ขอบคุณมากครับ
อ่านแล้วได้ใจจริงๆอิอิ โหดจัด
ลุงพลหึงเลยโดนจัดซะ เนื้อเรื่องเดินเป็นธรรมชาติดีครับ ไม่เว่อร์จนเกินไป
โดนจนได้สาวน้อยอย่าไว้ใจทางอย่าวางใจลุงอิอิ
กำลังมันเลยลุง
ในที่สุดลุงก็ทำได้ สุดยอดดดดดดจริง
รอลุ้นตอนต่อไป5555 ::Foo:: ::Foo:: ::Foo::
โดนจนได้นะหนูเฟิร์น หลงกลไปเข้าถ่ำเสือเองเลย งานนี้หมดกันยับเยิยแนต่ๆ ก็ลุงเขาเก็บกดอยากมาตั้งปีกว่าแล้ว
บริบทใหม่ของความเสียวกำลังจะเริ่มต้น กวางน้อยต้องเรียนรู้...
เสร็จลุงแน่ๆ
::JubuJubu::
ลุ้นว่าลุงจะทำสำเร็จหรือไม่เสียวแทนเลยจริงๆ
สาวน้อยด้อยประสบการณ์โดนลุงลวงเกินจนเสียเนื้อเสียวหอย
ต้องโดนกวางเหลียวหลัง
อ่านแล้ว จินตนาการตาม ทำให้ได้อรรถรสอย่างยิ่ง
good story, thank you so much....
thank you for the chapter....
thank you for chapter
เผลอเข้าถ้ำเสือ เลยโดนเสือชุมพลขย้ำ
เห็นลงตอนใหม่ ก็เลยมาติดตามผลงาน ฝากตัวด้วยจร้าาาา
ย้อนกลับมาอ่านเรื่องราวกับหนูเฟิร์นอีกที สุดยอดจริง ๆ
เสร็จลุงชุมพลจนได้ ไม่อ่านต่อไม่ได้แล้ว
แม่กวางน้อยจะเสร็จภารโรงแล้ว
ก็ต้องถูก"กิน"ทั้งตัวเป็นธรรมดา(หรือเปล่า)
หนูเฟิร์นจะติดใจมั้ยครับเนี่ย
ลุงพลออกลาย เตรียมขย้ำหละ
งานนี้หอยบานแน่
ขอบคุณมากครับ ท่าน
ได้เวลาจัดการน้องเฟริ์นแล้ว
เอาใจช่วยหนูเฟิร์นรอดมือเสือเฒ่า
ทนรอมานานขนาดนี้...หนูเฟิร์นจะโดนขนาดไหนแล้วต่อไปจะติดใจลุงพลรึป่าวอยากเห็นฝีมือ
มันเสียวมากๆ...ขนาดแปดนิ้วทะลวงน้องหนูของน้องเฟิร์น....น้องหนูของน้องเฟิร์นจะโดนขนาดแปดนิ้วทะลวง...โอยยยยยยยยย
สนุกครับ
...............................................................................................
5/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 5/7/2560-5/1/2561 )
............................................................................................
พลาดซะแล้วน้องเฟิร์น
ไม่รอด อิจฉาลุงจริง
ตบะมันก็มีลิมิต 5555 เสร็จจริงๆด้วย
อ่านข้ามไปเฉยเลย EP นี้ ย้อนกลับมาเก็บครับ
::WooWoo:: ::WooWoo:: ขอบคุณมากครับ
...............................................................................................
7/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 7/7/2560-7/1/2561 )
............................................................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=174973.msg497490#msg497490
เยื่ยมมากๆๆๆ
...............................................................................................
5/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 5/7/2560-5/1/2561 )
............................................................................................
นั่นแอ๊บเป็นคนดีอยู่เป็นปีอดตลอด พอเปิดโหมดหื่นมาได้เรื่องเลยลุงคงคิดในใจว่าไม่น่าทนเป็นคนดีมาตั้งนานเลย อิอิ
เสือเฒ่าออกลาย
กวางน้อย ของลุงพล เสียวมาก
แม่กวางน้อยไม่รอดมือมนุษย์ลุงแน่นอน
จะได้เผด็จศึกแล้ววว สงสัยเฟินจะติดใจไม่ลืม
ไม่น่าพลาดครับ
ลุงรอมานาน กวางน้อยมาให้กินถึงห้อง
โอ้วเนื้อเรื่อง เข้มข้นน่าสนใจจริงๆ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ก
.........................................................................................
7/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบของ เวป
แบนตลอดชีพ( 7/7/2560 )
.........................................................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=179540.msg503884#msg503884
อืมมมมม มาขนาดนี้แล้วววว กลับตัวไม่ทันแล้วหนูเฟิร์นนนนน
มารอดูแผนมนุษย์ลุง
สนุกมากครับ
มาอ่านต่อคับ
กวางน้อยไม่น่ารอดคงโดนจัดกนักแน่นอน
ลูกกวาง เดินเข้าถ้ำหมาป่า มีหรือจะรอด ::Evil::
ขอบคุณอย่างแรงเลยครับ ชอบอ่านแนวนี้มากๆเป็นเรื่องราวอ่านแล้วลุ้นตลอดครับ
อ่านแล้วอิจฉาลุงมาก
แล้วมันจะรอดมัย ทีมลุง
ในที่สุดก็ยอมเปิดเผยความรู้สึกซะที สาวน้อยไม่รอดแน่ๆ
ไม่นะลุง
อ้าวลุง ได้เวลาลงมือแล้ว
กวางน้อยจะเป็นยังไงบ้างนะ ::Bloody::
หานิยายใหม่ๆอ่าน นอนดึกอีกแล้วสินะ ฮาๆ
กะลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย
กำลังมัน แม่กวางน้อยจะรอดมั้ย
แม่กวางน้อย เข้าถ้ำเสือ มีหรือจะรอด ขอบคุณมากครับ
สนุกมากครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้มีผลงานดีๆแบบนี้มาอีกมากๆ ครับ
ไปอ่านตอนท้ายๆมาเลยต้องมาเก็บตอนแรกๆ
ลุงนี้สุดๆไปเลย
โอ้ ปูเนื้อเรื่องงวดเข้าจนถึงเวลาของแม่กวางน้อย ตื้นเต้นมาก
ลุงชุมพลได้เข้าถ้ำของหนูเฟิร์นแน่แล้ว
เชียร์มาหลายตอน ลุงจะได้ฟินซะที ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ลุงคนดีทนไม่ไหวละแตกไปเลยช่วยลุ้น.
ปล้ำสาวชุดนักศึกษานี่ความฝันของชายหนุ่มเลยนะ
อ้าว ลุงทำไมทำแบบนี้ น้องเขาอุตส่าห์ไว้ใจ...ดีแตกซะแล้ว
ลุงพลเริ่มออกลายเสือแล้ว ลูกกวางน้อยรอดยาก
เข้าทางลุง อยางนี้ต้องจัดหนักครับ
สุดท้ายก้อออกลายจนได้นะลุง อิ อิ
ขอบคุณครับ
อย่าให้รอดนะครับ จัดหนักให้ติดใจเลย ครับ
แม่กวางน้อยสุดท้ายก็ต้องตกเป็นเหยื่อของเสือเฒ่าเจ้าเล่ห์จนได้สินะ ขอบคุณนะครับ
ในที่สุด ก็เสร็จลุงแล้วนะ แม่กวางน้อย รอมานานเลยนะเนี่ย
เพิ่งตามมาอ่าน ขอบคุณมากครับ
กลับมาอ่านใหม่ 555
ลุงนี่เหลียมจัดจริงๆ กวางน้อยถึงกับไปไม่เป็นเลย
เข้ามาเชียร์ลุง 555
สวรรค์ของคนแก่
สนุกมากครับ ชอบนิยายแนวนี้มากดูมีเรื่องราวดีครับ
สเต็ปลุง ร้ายกาจ
ชอบอ่านแนวนี้มากๆ
เสือกินเหยื่อ
หนูเฟิร์นไม่รอดแน่ ในที่สุดลุงก้อทำสำเร็จ
ขอบคุณครับ โดนแว้ว ลุ้นอยู่นาน
เสร็จลุงไหมนี่น้องเฟรินคนสวยของลุง
กวางน้อยไร้ประสบการณ์หลงเข้ากรงเล็บของเสือเฒ่าแบบนี้ คงรอดยากแล้วละ...ถึงขั้นนี้ลุงพลคงคิดว่า ได้สักครั้งถึงติดคุกก็ยอม
อิจฉา...ลุงจัง เคี้ยวหญ้าอ่อนซะแล้ว
กะลังไดฟีลเลย แต่งเก่งครับ
ลุ้นตามเลยครับ ในที่สุดก็เสร็จลุงจนได้
คงไม่ผิดพลาดน่ะ รอมานาน ::GiveMe::
ลุงสอยพยาบาล ซะแล้ว อืม......อิจฉาจัง
พึ่งย้อนมาอ่านครับ ติดงอมแงมเลยขอบคุณคราบ
::JubuJubu::ชะตาจิ๋มขาด
อ่านไปจินตนาการเปนลุงไป โคตรฟินเลยครับ
เสือยังไงก็เสือครับ เป็นเวลาขาดอาหาร อิอิ
ลุงจัดกวางน้อยยังไงนะ รอลุ้นคับ ขอบคุณมากคับ
กำลังอ่านเพลินๆเลย มาบทเสียวซะแล้ว
ไม่รอด ถูกตะปบแล้ว เสือที่ไหนจะปล่อย
ลุงเล่นบทพระเอกตั้งนาน รู้งี้เล่นเป็นโจรตั่งแต่แรกก็จบแล้ว
::Glad:: the best
...............................................................................................
9/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 10/10/2560 - 109/4/2561 )
..............................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=180074.msg629292#msg629292
ขอบคุณคนแต่งค่ะ ชอบอ่ะ ภาษาสวย อ่านลื่นเหมือนนิยาย หาอ่านยากมากเลย
หลังจากตามมาหลายตอนในที่สุดก็ได้ซะทีนะลุง มัวแต่เป็นคนดีคนอื่นคว้าไปกินแล้วจะเงิบ
นี่ ลุงพล ลุงรักหนูเฟิร์น จริงๆ หรือ แค่พูดให้เด็กสงสาร ลูกไม้หรือปล่าว ลุงพล
Thank you
...............................................................................................
13/8/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 13/8/2560-13/2/2561 )
............................................................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=180771.msg505915#msg505915
เสร็จลุงพลแน่นอน แม่กวางน้อยเฟิร์น
กว่าแผนจะสำเร็จ กวางน้อยไม่รอดละ555
กวางน้อยไม่กลัวเสือ เลยพลาดท่าเลย เป็นกำลังใจให้ลุงครับ
กวางมาหาถึงที่ มีรึ เสือจะพลาด
ปล่อยไปก็ไม่ใช่เสือล่ะ ::HeyHey::
คุณลุงครับ ทำบุญมาด้วยอะไร อยากเรียนวิชากับลุง
เริ่มเข้าตอนเสียวล่ะ ขอบคุณครับ
เสร็จลุงสักที ขอบคุณครับ แต่งได้ดีมากๆ
แม่กวางน้อยเสร็จแน่ๆ
ย้อนกลับมาดูเหยื่อรายแรก
ตามมาอ่านตอนเก่าๆ ขอบคุณครับ
แม่กวางน้อย เสร็จเสือพลแน่ๆ
น่าติดตามครับ
หมดกันลุงพลที่แสนดี
อารมขึ้นตามเลยครับ เขียนได้ดีมากๆครับ
หำลังจะพลาดท่า จริงๆน่าให้เสร็จแฟนเก่าซะก่อนนะ55
ไม่น่าเลย เสร็จ พระเอกเราเลย สงสัยมีตามมาอีกเยอะ
::Yes!::บทความได้อารมย์มาครับ พล๊อตเรื่องก็เจ๋งดี ::Yes!::
ชอบมากเลยคับแต่งได้ดีมากเลยคับขอบคุณนะคับที่แต่งให้อ่าน
ชอบมากครับเรื่องนี้ ขอบคุณครับ ::JubuJubu::
กวางน้อยอยู่ในกรงเล็บเสือเฒ่า เดียวก็รู้เสือเฒ่าของเราจะจัดการ กวางน้อยยังไง เป็นผมจะกินทั้งตัว ::Bloody::
กวางน้อยพบาดอย่างแรง เมือมาเจอเสื่อเฒ จัดหนัก
สุดยอดเลยครับ ชอบมากเลยแนวแบบนี้ แนวชายสูงอายุกับเด็กสาวๆ อาจจะเป็นเพราะตัวเองอายุเริ่มมากแล้ว เลยอินตามเนื้อเรื่อง อ่านไป นึกภาพตามไปด้วย เกร็งแล้ว เกร็งอีกขอขอบคุณมากเลยครับที่มีเรื่องดีๆมาแบ่งปันให้
สุดยอดครับเรื่อง
...............................................................................................
8/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 8/10/2560 - 8/4/2561 )
..............................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=182384.msg603953#msg603953
เรื่องน่าอ่านมากลุงของเราคงมีความสุขได้กินของดี
ขอบคุณครับ
...............................................................................................
8/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 8/10/2560 - 8/4/2561 )
..............................................................
แบนเดิม 6 เดือน ใช่อีกยูส สมัครมาทำผิดซ้ำ แบนตลอดชีพ( 1/11/2560)
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=174973.msg638728#msg638728
ขอบคุณครับ ในที่สุดก้อสละคราบจนได้ อิอิ
ปูบทตัวละครได้คุ้มจริงๆ ถึง3ตอนเพื่อมาถึงจุดนี้ ส่วนตัวแล้วสรุปลุงนี่อยากมีความรักหรือความไคล้กับแน่นะ มันเหมือนมีเส้นบางๆกันอยู่
จัดหนักๆไปเลยลุง..ผมเชียร์ลุงเต็มที่เลย หมั่นเขี้ยวแม่กวางน้อย
ผลของการใจเย็นมานานน่าจะทำให่ไม่ขัดขืน มั้ง
อ่านไป ก็แข็งไป ได้ใจจริงๆครับ อินมาก
เอาแล้วครับลงพลกลายร่างจากเทพบุตรเป็นซาตานแล้วครับ แล้วน้องเฟริ์นจะรอดไปได้มั้ย
ปูเรื่องมา3ตอน ด้วยความอดทนของลุงพล และแล้วก็ได้เวลาเผด็จศึกสักที
โห้ย...อยากเป๋นคนที่โชคดีเหมือนลุงจัง สุดยอดครับ ลุยต่อไปจัดให้หยักนะลุง😁
ต้องติดใจแล้วหละแบบนี้
เนื่้อเรื่องน่าติดตามมากๆๆครับ จะติดตามทุกตอนเลย
...............................................................................................
28/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 28/10/2560 - 28/6/2561 )
..............................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=174973.msg629396#msg629396
ปูเรื่องมาได้น่าสนใจมาก ในที่สุดความสุขสนุกก็จะเข้ามาครับ
กลับมาย้อนอ่านฉากรักกะหนูเฟรินหน่อยดีก่า เข้มข้นดี
เนื้อเรื่องดีน่าติดตามครับ
...............................................................................................
1/11/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 1/11/2560 - 1/5/2561 )
..............................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=174973.msg630720#msg630720
แหล่ม
.........................................................................................
1/11/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบของ เวป
แบนตลอดชีพ( 1/11/2560 )
.........................................................................................
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=174973.msg634331#msg634331
ขอบคุณครับ ตาลุงตะบะแตกซะแล้ว...โถ่ แม่กวางน้อย (แต่ชอบครับ อิอิ)
จากตอนต้นๆ ลุงพลไม่น่าจะโหดนะครับ
หนูเฟิร์นจะเหลืออะไร หมดแน่
::Touchy::อิฉาโว้ย! ในที่สุดเสือเฒ่าก็จะได้กินเนื้อแล้ว😬
พึ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้ตอนล่าสุด ติดใจเลยต้องกลับมาตามหาอ่านเลยครับ ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆครับ
เพิ่งมาลองตั้งใจอ่านเรื่องนี้ สนุกจังแฮะ
ปูมา4ตอน ในที่สุดก้อได้สะทีนะลุง
ไปเยือนถึงถิ่น ลุงก็ต้องจับกินไปตามระเบียบ
ขอบคุณมากครับ
•====================================•
○ 22/11/2560○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 22/11/2560 ~ 22/5/2561 }
•===============================================•
เพิ่งเข้ามาอ่าน น่าติดตามเป็นยิ่งนัก เรื่องราวเร้าอารมณ์ดี
ได้เปิดซิงน้องเฟิร์นแล้วซะทีนะครับ ทนมานานมาก
รถฉากเสือขย่ำกวางน้อย
ว้าว
•====================================•
○ 22/11/2560○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบของ เวป
แบนตลอดชีพ { 22/11/2560 }
•=====================================•.
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=174990.msg663551#msg663551
เห็นนานแล้วไม่เคยอ่าน พอลองอ่านดูก็สนุกดีครับ
เมื่อกวางน้อย หลงเข้ามา ในถ้ำเสือ
กวางน้อยไม่กลัวเสือ
น่าจะเป็นเสือพลเข้าถ้ำกวางน้อยมากกว่า
ty kub
•====================================•
○ 22/11/2560○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบของ เวป
แบนตลอดชีพ { 22/11/2560 }
•=====================================•.
ขอบคุณคร้าบ ::Shy::
•====================================•
○ 22/11/2560○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 22/11/2560 ~ 22/5/2561 }
•===============================================•
เสร็จแน่ๆหนูเฟิร์นตัวน้อยๆของลุง ::GiveMe:: ::GiveMe::
เสือตัวแสบ..ผู้เปิดโลกกว้างให้ แม่กวางน้อย..ซะแล้ว
ขอบคุณครับ ค่อยๆตาลุงอย่ารีบร้อตะกละตะกลามค่อยๆเสพ
ขอบคุณครับ ::Glad::
•====================================•
○ 27/11/2560○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 27/11/2560 ~ 27/5/2561 }
•===============================================•
เอาเข้าแล้วว
•====================================•
○ 27/11/2560○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 27/11/2560 ~ 27/5/2561 }
•===============================================•
้เรียบร้อยลุง
•====================================•
○ 27/11/2560○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 27/11/2560 ~ 27/5/2561 }
•===============================================•
สนุกมากมายเลยครับ งานนี้หนูเฟิร์นจะรอดใหมหนอ ขออ่านต่อนะครับ
วันนี้แหละ ไม่น่าจะรอด สู้ๆนะลุง
ลุง จัดหนักๆ
เสือเผยเขียวเล็บมาแล้ว แล้วจะได้เฟิร์นมั้ยล่ะ
พอย้อยกับมาอ่านตั่งแต่แรกๆๆนี้ลุงแม่งโชคดีว่ะ
เป็นเรื่องที่น้าติดตามมากครับ ปูพื้นมาแน่น บรรยายเงื่อนไขของตัวละครได้ดี ดูสมเหตุสมผลครับ
เสือเฒ่าโชวเล็บออกมา จับกวางน้อย
ยอมใจนักเขียนคนนี้จริงๆ บทบรรยายอะไรๆดีมากๆครับ นับถือๆ
แหลม มากเลยครับ น่าติดตามๆ
ขอบคุณครับ ลุงนี่ร้ายจริงๆ
ชอบแนวนี้ค่ะ ชอบแนวคนแก่เอาเด็ก อย่ากให้มีหลายๆเรื่องเลยค่ะ
ลุ้นว่าน้องพริมจะเสร็จเฒ่าพลยังไง
ปูพื้นเรื่องสามตอนแรกมาดีมากครับ อ่านแปปๆจบแล้ว มาตอนนี้ตอนสำคัญแล้วสิ หนูเฟิร์นจะเป็นอย่างไงต่อไปนะ
::Horror::
กวางน้อยเข้าถ้ำเสือ
แค่คิด ก็สยิว เอ้ย สยองละ
รับรองจะติดใจลีลาเสือเฒ่า
สุดยอดฮะ ลุงชุมพลพัฒนาวรยุทธถึงขั้นสามารถปล่อยรังสีอัมหิตได้เลยทีเดียว
วันนี้ที่รอคอย ก็มาถึง ::HeyHey:: ::Grimace::
จะได้ซักที ลุ้นมานาน 5555
ขอบคุณครับ น่าติดตาม ความคิดเฟิร์นจะเปลี่ยนไปไหม
ลุงแอ๊บแตกเรียบร้อย ::Evil::
หนูเฟิร์นสมันน้อย มองโลกในแง่ดีเกินไป อยากลุ้นให้รอดมือลุงพล แต่เสือเฒ่าเก๋าประสบการณ์กว่าเยอะ จะรอดเร๊อ!
ขอยคุณครับ ลุงเอาจนได้
ติดตามความเสียวสนุกจริงๆ
ลุ้นตามอย่างมากเลยครับ อ่านแล้วเห็นภาพมากๆ
ลุงเองก็แก่แล้ว ทำอะไรก็เผื่อผมด้วยครับ
โดนๆๆๆๆๆ อยากเปนแบบลุงมั่งจัง อยู่ดีๆมาให้เชือดถึงห้อง
เอาให้สุดๆไปเลย มีของดีก็ต้องเล่นให้เต็มที่
::Glad:: ในที่สุดก็ถึงเวลา ::Grimace::
เอาละเว้ย ลุงพลเรากะลังจะได้เด็ดดอกฟ้าแล้ว ซี้ดดด ลุ้นจนเหนียวแล้วเนี่ย
ยับแน่อิหนู เจอชุดใหญ่ไฟกระพริบ ของตาเฒ่าแน่ๆ
ปูเรื่องดีมากเลยครับ เป็นขั้นเป็นตอน ลุ้นว่าจะโดนเมื่อไร
กวางน้อยโดนเสือเฒ่างาบซะแล้ว
ใจนึงก็เสียดาย ใจนึงก็สะใจครับ
น้องเฟิร์นไม่น่ามาถ้ำเสือเลย รู้เท่าไม่ถึงการณ์จริงๆ
เขียนดีมากครับ
•====================================•
○ 14/1/2561 ○
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 14/1/2561 ~14/7/2561 }
•===============================================•
(/ />
ไม่รอดแน่นอน น้องเฟิร์น
ขอบคุณมากครับ หนูเฟิร์นไม่รอดแล้ว
เข้าถ้ำเสือแล้วคงรอดยากแล้วหล่ะ แถมลุงพลแพรวพราวด้วยคงจัดหนักหนูเฟิร์นแน่นอน
::HeyHey::
ลุงใจร้อนจัง
แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ
ค่อย ๆ อย่ารุนแรงล่ะ
เดี๋ยวจะชวดรอบถัดไป
ออกลายซะแล้ว ได้เวลามัน
เสื้อเฒ่าออกลายแล้ว หนูเฟิร์นจะติดใจรึเปล่านะ
เผยธาตุแท้มาแล้วนะลุงพล หนูเฟิร์นคงยากที่จะรอดไปได้
ลุงลายเริ่มออกล้ว ติดตามครับ
จัดไปลุง เอาให้หนักๆ
วางแผนไว้ในใจ
อาหารมาให้กินถึงที่เลย
ผมออกแนวไหน จับทางไม่ถูก
ลุงจะได้แฟนเด็กไหม แล้วลุงไปทำอะไรเปรี้ยวตีนเด็กมันละ ถึงโดนชนอ่ะลุง
ลุงอย่าลืมที่สันยานะ
ทุกจุด..... ร่องกลางด้วย รอนะครับ
Thank a lot ::WowWow::
อยากโชคดีเหมือนลุงบ้างครับ น้องเฟิร์นน่ารักมากครับ
ใช้เวลาเป็นปีฟูมฟัก ในที่สุด เสือก้อได้ขย่ำแล้ส
เนื่อเรื่องดีน่าติดตามสำหรับเรื่องแนวโคแก่กินหญ้าอ่อน
อย่างงี้ไม่น่ารอดปากเสือ
มาให้เชือดถึงที่ถ้าไม่ขึ้นขี่ก็เสียลายครับลุงพล
พลาดสะแล้วกวางน้อยของพี่
เสือเฒ่าเริ่มออกลาย
ลีลาลุงพลจัดว่าสุดยอดปลาไหลเลยครับ
จัดให้หนักเลยลุง มาถึงขนาดนี้แล้ว
เสร็จลุงพลจนได้
อุตสาหืไว้ใจ มาเป้นสถานะจากลุงเป็นผัวเสียแล้ว
ได้ใจจริงๆ ครับ
ถูกต้องละคร้าบถ้าไม่รีบระวังหมาคาบไปคร้าบ
ผูกเรื่องได้ดีครับ เสร็จลุงเลย เอาใจช่วยลุง
เสร็จลุงจนได้
วางแผนดีจริงๆไอเสือ
ภารโรงเฒ่า คงได้กระ เ ้ าเด็กก็คราวนี้แหละน่า ขอให้สมหวังแล้วกัน
ตามอ่านเรื่องของกวางน้อยคร้าบบบ
ได้เมียเด็กก็รอบนี้ละลุงพล 😏
โดนเสีอขย้ำสะแล้ว
สุดยอดมากเลยครับ กระตุ้นอารมณ์ได้ดีมากๆ ต้องรีบเลื่อนมาตอบโดยเร็วไว
อยากเป็นคนแสดงจัง
จะไม่ปล่อยคนสวย มาถึงตอนที่4
เสร็จตั้งแต่ตอน2แล้ว
::Horror:: ::Horror::
รอดมาสี่ตอนไปซะแล้ว
โดนจนได้เด็กน้อยเอ๋ย
ลุงพลกำลังจะเปิดซิงเฟรินแล้ว
กวางน้อยคงไม่พ้นมือเสือเฒ่าแน่ๆ
หนูเฟริน คงจะติดใจแน่ๆ
ถ้ำเสือของภารโรงเฒ่า จะได้เอาสาวน้อยหรือเปล่าน้า ขออ่านต่อนะครับท่านผู้ประพันธ์
สุดยอดเขียนต่อไปเรื่อยๆนะครับ
แต่งได้ดีครับ อ่านแล้วเสียวตามเลย
กวางน้อยสะอื้นนนนนน
สงสารก็สงสารแต่ก็อยากเสียวมากกว่า เอาเป็นว่าอยู่ข้างลุงพล ลุงพลจัดจนได้
เอาใจช่วยลุงครับผม
มาให้เชือดอย่างนี้ปล่อยไว้มิได้แล้ว อิอิ
บรรยายได้เร้าอารมณ์มากครับ ขอติดตามด้วยความตื่นเต้น
ลุงพลกลายร่างเป็นซาตานแล้ว
เนื้อเรื่องดีมาก ใช้ภาษาได้ลื่นไหล น่าติดตาม ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ
กวางน้อยผู้ออ่นโลก
อ้าว..ไอ่ลุงพลปล้ำซะดื้อๆ
เสือซ่อนเล็บนะเนี่ย
ลุงพลจะได้กินกวางน้อยแล้ว ช่างน่ารักเสียนี่กระไร
แนวเรื่องวางมาได้ดีมากครับ แต่อุส่าวางแผนมานาน พอบทจะได้จับข่มขืนเลย มันรวบรัดไปหน่อยนะ แต่ขอบคุณครับ ติดตามต่อไป
เหมือนเสือจะบุกเข้าถ้ำกวางนะ แต่สุดท้ายกวางก็โดนเสือกินอยู่ดี5555 ว่าแต่่แบบนี้กวางสาวไม่โกรธตายเหรอโดนเสือแก่ถล่มถ้ำแบบนี้
สงสัยได้ตามอ่านเรื่องนี้ไปจนจบแน่
❤️❤️❤️
::Crying:: thank you
ได้ใจจริงๆ...เจ็ดยับ
เสือตะครุบเหยื่อ
โอ้วววว แม่กวางน้อง เสดลุงละ
สุดยอดเลยครับคุณลุงของน้องเฟริน
ขอบคุณครับสนุกมาก
เยี่ยมครับ
เสือเฒ่าเริ่มกางเขี้ยวเล็บแล้ว
ลุงเบาๆนะของจะช้ำก่อนกาล
เสือเฒ่าออกลายน่าดูชมแล้ว
จากลุงที่แสนดีกลายเป็นซาตานผู้พรากความสาวซะแล้วจัดหนักเลยนะลุง
โตกว่าเดิมเยอะเลยนะเนตรชนก
หลงคารมลุงเข้าแล้วเสร็จแน่ๆ
กำลังมันเลย... ::Horror:: ::Orz::
เข้าสู่โหมด 18+แล้ว น่าสนใจ
ลุงทำแบบนี้จะดีเหรอ
ไม่น่าจะรอด ถูกฉุดเข้ามาในฮาเล็มของลุงพล
แล้วกวางน้อยก็ติดใจในที่สุด
พึ่งเห็นเรื่องนี้ ถือเป็นแนวที่ชอบครับ แนวภารโรง
ขอบคุณมากครับ
โอ้ กำลังเข้าได้เข้าเข็ม ลุงก็รอมานานนะ วันนี้ตบะแตกซะแล้ว
::Hunger::
นั่นน่ะสิ แล้วมันจะไปเหลืออาร๊ายยยยยย
บทคนดีหายไปในพริบตา แต่ผญก็ฟังได้จนจบทำไมไม่ด่า ยังเรียกว่า ลุงคะ อยู่เลย ใจเย็นจริงๆ
ขอบคุณ
ลุงพลเป็นหนุ่มใหญ่มีเมตตาเอ็นดูเด็กสาวทุกคนไม่เคยทิ้งขว้าง สาวๆเลยติดแกแจเลย
ตอนนี้เราพลาดไปได้ยังไง ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ ::Dizzy:: ::Dizzy:: ::Dizzy::
ขอบคุณมากครับ
โอ้วววว ถึงเวลาที่ลุงพลจะได้จัดการกับสาวน้อยไร้เดียงสาอย่างเฟิร์นซะที หึ หึ
เสร็จลุงจนได้
ในที่สุดสาวน้อยจะได้เจอบรมครูชั้นเซียนซะที หุๆๆๆๆ
ลุงพล เริ่มปฎิบัติการ ::WooWoo::
ไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือเหรอ 55
หนูเฟิร์นจะเสร็จลุงพลหรือเปล่า ::Hunger::
ในที่สุดกวางน้อยก็เข้ามาติดกับ
ลุงพลเริ่มแล้ว
ผูกเรื่องได้น่าติดตามมากครับ
ขอบคุณเรื่องนี้มากครับ ตัวเอกแบบนี้มันกว่าพวกหล่อๆหนุ่มๆ
ขอบคุณคะ
ครั่งแรกของน้องเฟรินอิอิ
เสือยังไงก็เป็นเสือ ไม่หน้ารอดนะคุณหนู
ดูท่าแกจะคลั่งเด็กสาวจริงๆนะ ยอมเขาเถอะหนู
ปูเรื่องเยี่ยมครับ พอถึงclimaxจริๆก็เขียนได้เสียวมาก
ลุงจัดหนักเลย
เปิดซิงแบบนี้ติดใจแน่ หนู
รอลุ้นมาหลายตอน ถึงคราวผเด็จศึกแล้ว เฟรินจะเกลียดลุหรือเปล่าล่ะนี่
ลุงแกเนียนจริงๆทนได้ไงเป็นปีๆ ::Ahoo::
ลุงพลออกลาย เน้อทรายไม่รอดแน่
โอ้วหนูเฟิร์นของลุงจะโดนซะแล้ว
อ้อยเข้าปากช้าง เรียบร้อยสิครับแบบนี้
เอาแล้วหลังจากปูเนื้อเรื่องมาพักหนึ่ง ในที่สุดลุงก็ลงมือแล้ว
ขอบคุณครับ
เข้าใจในความลุ่มหลงในตัวน้องเฟิร์นเลย เนื้อเรื่องเห็นภาพตาม สวยงามในความรู้สึกลุงพลจริงๆทุกอย่างมีขั้นมีตอนมีความอดทน สวยงามจริงๆคับ
เสือยังไงก็เป็นเสืออยู่ดี 5555 สุดยอดเลยครับคุณลุง
จัดเลย
ลุงพลสุดยอดโคตรได้ใจ
สงสารก็สงสารแต่ก็อยากเสียวมากกว่า เอาเป็นว่าอยู่ข้างลุงพลครับ
ตื่นเต้นสุดๆ...fcเลยจ้าเรื่องนี้
ลากเข้าห้องแล้วแบบนี้ ::YarKK::
::Fighto:: ::JubuJubu::
กลับมาอ่านอีกที ก็ยังเสียวเหมือนเดิม ทีมลุงครับผม
สุดยอดชอบมาก
หักเหลี่ยมโหดเลยลุงพล
เดี๋ยวหนูเฟรอน์เจอคุณลุงจัแน่นอนนน
โอ้ว ค คุณธรรมกำลังจะสงเคราะห์นศ.พยาบาลสาวแล้ว เสียดายจังที่ตัดจบซะก่อน อย่าเพิ่งหัวใจวายนะลุง
เรียบร้อยโรงเรียนโจร หึหึหึ
อิจฉาเสือเฒ่ามาก ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
::YehYeh::
ขอบคุณครับ
สุดยอด ::YehYeh::
อย่างไงก็ไม่น่ารอดจากลุง ลุงต้องทำให้เด็กติด
ใจ ไม่งั้นคุกแน่
กลายเป็นเหยื่อกามของลุงสะแล้ว
เสดโจร เอ้ย เสดภารโรงงงง
หลงเข้าถ้ำแล้ว คงไม่ปล่อยให้รอด
อย่าปล่อยโอกาศนะลุง
ขอบคุณมากๆครับ
กำลังลุ้นเลย ขออ่านต่อนะครับ
ชื่นชมในเทคนิคการเขียนเรื่องราวครับ ถ่ายทอดดี เนื้อเรื่องน่าสนใจมากๆ ขอเป็นเอฟซีเลย
ผมไปลาออกจากงานละสมัครเป็นภารโรงแบบลุงพลดีกว่า 555555
เนื้อหากำลังเข้มข้น เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งึรับ
เสร็จลุงจนได้
ลุ้นโว้ย ตามอ่านมาหลายตอน
เล่าเรื่องออกมาค่อนข้างดีเลยครับ แต่ลุงนิดีแตกจริงๆ
นี่สินะที่เรียกว่าด้านได้อาย..อด
ลุงนี่หาจังหวะชิงสยบก่อนได้ดีจรืงๆ
ชอบครับ
ดีแตกแล้ว ลุงพลเรา 555
สมันน้อย ในถำเสือ คงรอดยาก....
ทำบุญด้วยอะไรน้ามนุษย์ลุง
อิจฉาลุงพลเลย ได้ฟันนักเรียนพยาบาลด้วย
แต่งได้ดีมากๆครับ เหมือนได้อ่านนิยายเล่มหนาๆ แล้วคอยลุ้นว่าจะมีฉากเลิฟซีนมาถึงเมื่อไหร่
กำลังหาอ่านแนวนี้อยู่คับ สนุกดี
เพิ่งได้มีโอกาสอ่านเรื่องนี้ แต่งดีมากๆเลยครับ
ยังไม่เคยอ่านครับอ่านไปสามตอนน้าติดตามครับ
คนแรกเสร็จไปแล้วว
ได้เวลาทานเหยื่อ อิอิ
ขอบคุณครับ ติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณครับ
ติดตามครับ
เพิ่งมาได้อ่านครั้งแรก ขอติดตามผลงาน ทุกๆตอนเลยนะครับ
ไอ้เสือเฒ่าเริ่มออกฤทธิ์แล้ว
เนื้อเรื่องสุดยอดครับ
เพิ่งเข้ามาอ่าน น่าสนใจครัย
เสร็จลุงจนได้
ได้เวลาพรากสวาทแล้วลุง
สุเท้ายลุงก็โดนตันหาเข้าครอบงำ
เนื้อเรื่องดีมากครับ อ่านแล้วน่าติดตามมากเลย ขอบคุณครับ
คุณลุงครับครั้งแรกอย่าแรงนะครับ
เขียนได้อารมณ์ดีจริงๆครับ ลุ้นดี
เหมือนจะรักบวกหื่นเลยครับลุง แต่ถ้าทำให้รักได้ก็กินยาวเลย ::Evil::
สนุกมากๆเลย ลุ้นไปหมด55555 ::Bloody::
น้องเฟินไม่น่ารอด
ต้องจัดให้หนัก
::Glad::
::WowWow::
เสร็จลุงพลจนได้ โธ่
อิจฉาลุงพล
ขอบคุณมากๆนะฮะ เนื้อเรีื่องได้ใจเลย
เสือเฒ่าออกลายมาแล้ว
::HeyHey::ถึงเวลาพิชิตแล้ว จะเป็นไงไปดูกัน
ลีลาลุงจะเด็ดแค่ไหน ขอตามไปดูด้วยคน
ดีจริงๆ ผู้แต่งสร้างเรื่องราวได้เป็นแบบหนังเลย เก็บรายละเอียดได้ ค่อยๆเพิ่มอรรถรส
รุนแรงเหลือเกิน
โหย ลุงสุดยอดมากคารมดีขนาดนี้หนูเฟิร์นคงรอดยาก
สุดมากตอนนี้
เฟิร์นโดนจัดหนักแน่ๆ
::HeyHey::ดีชั่วลุงก็รอดูผลละกันนะ
กวางน้อยเสร็จลุงจนได้ รอจังหว่ะนี้มานาน. ฮึฮึ
แม่กวางน้อยหรือจะรอด มามุขนี้
เสือก็คือเสือ กวางน้อยคงติดใจละทีนี้
เสือเฒ่ากินหญ้าอ่อนแล้ว
::GiveMe:: อ่านสามตอนแรกอย่างอดทน จนเข้าสู่ตอนที่ 4 มีความมึนแทรกมาเป็นระยะ
มาตามอ่านเรื่องเก่าๆ
ขอบคุณครับ สนุกมากครับ
และแล้วก็ติดเรื่องนี้ก็ได้ อยากให้เป็นแนวล่านางเอกหลายๆคนจัง 555+
สุดยอดมากๆเลย ::WooWoo::
เสือยังไงก็เป็นเสือปล่อยให้กวางตายใจเเล้วขยี้ ::Evil::
น้องเฟริน์ท่าทรงจะโดนจัดหนักแน่นอนตอนนี้ อิจฉาลุงพลมากครับ
ลุงพลมีคารม กับ ลีลา ชดเชยกับวัย ยังไงๆหนูเฟิร์นก็หนีไม่รอดหรอก
ติดตามด้วยคนครับ
คนเราจะถูกตัดสินว่าดี หรือร้าย ต้องดูปฏิกิริยาของแม่กวางน้อย
บอกได้คำเดียวว่าอยากไปเป็นภารโรงที่โรงพยาบาลบ้างเลยทีเดียว อิจแรง!!
เสร็จแน่แม่กวางน้อยใบเฟิร์น
กว่าลุงพลจะได้เจ็ทเด็ก งานนี้ต้องมีคาชุดกันบ้าง
แจ่มแมว ...แน่นอน
::YehYeh:: ตามต่อ
หนูน้อยอ่อนต่อโลก จะรอดตาลุงไหมนิ อ่านไปลุ้นไป
เมื่อกวางน้อยเข้าถ้ำเสือ จะได้ลูกกวางหรือลูกเสือ แต่ผมอยากเป็นพ่อเสือ
ขอบคุนค่ะ
::YehYeh::สุดยอด
สนุกมากครับ
สาวน้อยเสร็จลุงจนได้
อายุเป็นเพียงตัวเลขจิงๆ
ลุงจะสมหวังมั้ยนาาา ลุ้นต่อ
ภาษาดีมากๆครับ สนุกจริงๆ
ลุ้นเลยครับ ใบเฟิร์น จะโดนยังไงบ้าง
เราไปอยู่ไหนมานี่ ทำไมเพิ่งมาเจอเรื่องนี้ 555
เขียนดีมากๆ
ไม่รอดแน่ๆ ไม่รอดภารโรงแน่นอน
ขอบคุนครับ
🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂
🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂
🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂
ตาลุงนี่ ร้ายจริงๆ หลงเข้าถ้ำเสือแล้ว อีหนูเอ๊ย
เสือเฒ่าออกลาย
น้องเฟินจะรอดมั้ยน๊า
ตามอ่านนน
::Reader::สุดยอดลุ้นนานละ
ถ้ามีรูปภาพประกอบนะดีเลย
สนุกดีนะครับ เนื้อหาน่าติดตาม
เริ่มมันละ55
เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้ โดนแน่ๆเฟิร์นเอ๋ย
เริ่มนับ1
ลุ้นลุงพลเสือเฒ่า ขย้ำกวางน้อยเฟิร์น
จัดเต็มไปเลยนะลุง
น่าติดตามมากคับ
เสือถึงจะแก่แต่ก็ยังเป็นเสือ
แต่งได้ดีครับขอให้มีตอนใหม่ออกมาเรื่อยๆนะ ติดตามครับ
ลุงพลจอมกินเด็ก เสือแก่แต่เขี้ยวเล็บยังมี กินแต่ละทีอิ่มแน่นอน
แต่งได้ดีครับ ติดตามครับ
::Grimace::
::Horror::
ลุงพลแก่เริ่มนับ1สาวๆของแกละ ::YehYeh::
::Evil::
ขอติดตามครับ
ตะบะขะแล้วอยากมีแนวนี้บ้างจัง ::Evil::
ย้อนกลับมาอ่านตอนเเรกๆ ของลุงกับน้องเฟริ์น
ดีงามจริงๆ
สุดยอดมากครับติดตาม
น่าติดตามมากเลยครับ
::Glad::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยง
เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
::YehYeh::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยง
เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
::YehYeh:: ::YehYeh:: ::YehYeh::
ยาวๆไปเรื่องนี้
มาอ่านอีกรอบ ขอบคุณครับ
thk
โดนกินแน่แม่กวางน้อย
สนุกมากเลยลุ้นจนตัวโก่ง
ถึงช่วงที่รอคอยแล้ว 😙🤣🤣
เสร็จเสือเฒ่าแน่ๆใบเฟิร์น
เนื้อเรื่องดีมากๆๆๆๆเลยครับ จะโดนจัดหนักมั้ยนะนี่
นางเอกเรา เจอแบบนี้ไปละลายในอ้อมกอดแน่เลย
สุดยอด ::Glad::
::Glad::สุดยอด...
แม่กวางน้อย ในที่สุดก็ได้เวลาแล้วสินะ ::DookDig::
โดนจนได้
จะติดตามเรื่องดีดีต่อไป
::Glad::
::Glad::ไม่รอดแน่ใบเฟริน เจอของจริง
ไม่รอดจริงๆ
สนุกแน่นอน ร่วมติดตามครับ
ลุงพลผู้ร้ายกาจ
จัดเลยครับ
กำลังสนุกเลยครับ ชอบเรื่อง style แบบนี้
สนุกครับ
::YehYeh::
หนูเฟินไว้ใจคนง่ายเลยโดนลุงพลขย้ำเอา ::Confident::
ย้อนกลับมาอ่านครับ
ติดตามเรื่องนี้ไปสุดเลย
อยากรุุ้ว่าต้องลงเอยอย่างไร
ลุงนี่จริงๆเลย
สุดยอดครับ
มาถึงถิ่น คงไม่เหลือ
ในที่สุดก็ได้
เข้าถ่ำเสือแล้วรอดยากก
::Grimace::จัดเลยๆ
ชอบผลงานมากครับ ขอติดตามไปเรื่อยๆนะครับเป็นกำลังใจให้นะครับผม
verygoodๆๆๆๆๆๆๆๆ
อิจฉาตาลุงฃะแล้วฃิเรา
เสร็จลุงจนได้แต่งดีมากๆเลยคับ
น้องเฟิร์นจ๋า โดนเยกเลย
ขอบคุณมากครับ
เพิ่งมีโอกาสมาติดตาม ชวนลุ้นดี ขอติดตามไปเรื่อยๆนะครับ
ชอบเรื่องแนวนี้จริงๆ
เรียบร้อยแบบนี้โดนจนติดใจควยลุงพลซะแล้ว
โหลุง ในความโชคร้านยัง เจอความโชคดี
เข้าตอนเสียวแล้ว
ขอบคุณครับสนุกมากกก
กวางน้อยไม่รอดมือลุงพลละ
เผด็จศึกแล้ววว สงสัยเฟินจะติดใจไม่ลืม
ขอบคุณครับ
ึน่าติดตามมากครับ
ปูเรื่องมาตั้งสามตอน ขอแบบจัดหนักๆ หน่อย
ขอบคุณคับ
พึ่งเคยมาติดตามผลงานครั้งแรก
สนุกมากเลยครับ
น่่าติดตามมากๆๆๆๆๆๆครับ
ขอบคุณครับ
กวางน้อยเข้าถ่ำเสือโดนเสือตะปบเลย
โดนข้ำแน่นอล
ชอบ
กวางน้อยเจอเล่เหบี่ยมของเสือเฒ่า คงรอดอยากแล้ว ดูสิว่าเสือเฒ่าจะทำให้แม่กวางน้อยติดใจได้หรือป่าว
สุดยอด
สมหวังมั้ยลุง
อ่านมาตั้งหลายตอนกว่าจะถึงฉากนี้
ลุ้นจริงๆครับอ่านแล้วติดเลยครัว
เจ็ดยับเลย
ชอบภาษาที่ใช้ในการเขียนมากครับ เป็นกำลังใจให่ครับ
คอยลุ้นตั้งนาน เสร็จลุงจนได้หนูเฟิร์นเอ๋ย คงไม่ใช่ครั้งเดียวแน่ๆ
ขอบคุณครับ
สาวน้อยไม่รอดแน่ๆ
โดนไปซักทีแล้วจะติดใจนะหนู
ในที่สุดก็จะได้ลองสักที เขียนได้น่าติดตามมากๆ
จัดไปลุง เบาหน่อยนะ น้องเขาไม่เคยอิอิ
กวางจะโดนเวือเปิดซิงแล้ว รา้ยจริงๆไอ้เสือเฒ่า
และแล้วก่อ......
รอดมาได้ตั้งสามตอน โดนซะตอนนี้
จนได้นะลุง ไม่คิดว่าเฟิร์นจะยอมง่ายขนาดนี้
เยี่ยม
โดนจนได้ ตามเกมคนแก่ไม่ทันซะงั้น
ขอบคุณครับ
รอดมาได้ตั้งสามตอน โดนเอาซะทีนะน้อง
เมื่อก่อนเคยอ่านไปแล้วรู้สึกชอบมากขออ่านอีกรอบละกัน
น่าจะเป็นลุงพลเข้าถ้ำมากกว่า
เรียบร้อยยยแม่กวางน้อย
โดนๆ
แต่งมาเยอะเลยครับ
เป็นเมียแน่ๆ
แต่งได้น่าติดตามมากครับ มีการสร้างตัวละครที่ดีอ่านเพลินเลยครับ
จากลุงที่แสนดีกลายเป็นซาตานผู้พรากความสาว
ดีๆน่าอ่านน่าติดตาม
ลุงพลใจแตกซะแล้วอย่างว่ามาหาถึงที่
::Waiting::
และแล้วก็เสร็จลุงจนได้ จัดหนักๆเลยลุง
ลุงจะลากกวางน้อยไปกินแล้ว
โถ กวางน้อยหลงเข้าถ้ำเสือ เหลือแต่กระดูก
ลุ๊ง!! จัดเผื่อผมด้วยนะ ผมงี้อ่านละหงี่เลยครับ รอติดตามผลงานอยู่เรื่อยๆนะครับผู้แต่ง
ในที่สุดก็เริ่มขึ้น ตื่นเต้นมากครับ
::Glad:: ::Glad::
ลุงแผนสูง
ในที่สุดก็เสร็จลุงพลสักที่ เอาให้หนักเลยนะลุง
ค้างมากเลย ได้โปรดเปิดทางให้ข้าที ท่านเทพ
เมื่อกวางน้อยกำลังจะคลานเข้าหาเสือเฒ่าอะไรก็ง่ายไปหมด
เสร็จลุงจนได้รึป่าววะ
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยง
เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
ร้ายจริงๆ...ติดตามครับ
หวานลุงเลย
ขอบคุณมากครับ
ได้เวาลาลุงออกรบแล้วว
จุดเริ่มต้นอยู่ตรงนี้
ตามมาอ่านครับ ควรค่าแก่การอ่านต่อ ::Thankyou::
เอาให้แหกไปเลยลุง
สาวน้อยจะรอดมือเสือเฒ่าหรือปล่าว ติดตามครับ
เสือยังไงก็คือเสือยัไว้ลาย
good
จัดเลยลุงพล
ลุงนี่ร้ายกาจนะ
ไม่รอดละครับหนูเฟิร์น เนื้อเรื่องดีงามครับ
ไม่น่าเลยน้องเฟรินต้องมาเสียตัวให้กับลุงเฉย แค่อิจฉาเท่านั้นเอง
Thx ka
ขอบคุณคับ
เข้าถ้ำเสือโดนเสือกินแน่
ไม่ว่าแ่แก่ไหนก็ไว้ใจไม่ได้เลย
สมกับเป็นถ้ำเสือจริงด้วย
thank you
นู๋เฟิร์นไม่รอดแน่
ขอบคุณ
สดยอดคับ
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆตรับ
อ่านแล้วสนุกดีครับ
เบาๆนะลุงสงสารเด็ก
หญ้าอ่อนต้องเสร็จโคแก่แน่นอน ::YehYeh::
เสร็จลุงง
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน สุดยอดจริงๆครับ
ขอบคุณมากๆ ครับ
ชอบแนวนี้มากเลย จะรอดูตัวละครอื่นๆนะ + ชอบอารมการบรรยายมากๆ เหนภาพดี
ลุงพลแปลงร่าง กลายเป็นสมิงพล ::HeyHey::
ขอบคุณครับ ::Glad::
จัดไปอย่าให้เสียอุตส่ารอเวลานี้มาตั้งนาน555
เริ่มเสียวแล้ว ::Bloody::
ตั้งใจเรียนมากไปหน่อย
ไม่รอดซะแล้วหนูเฟิร์น
ขอบคุณมากครับ
'อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ'
หนูเฟิน เราก็อยากดูแม่เธอโดนสมิงพลเจ๊ทเหมือนกัน แต่แม่เธอไม่มีตัวในบอดนางเอกภาคหนึ่งภาคสอง
(โบนัส ถ้ามี แต่ผมหาไม่เจอ ดับเบิ้ลโบนัสถ้าหนูเฟินเป็นลูกสาวแท้ๆ ของสมิงพล ทิ๊บเปิ้ลโบนัสถ้าแม่หนูเฟินเป็นเมียจ่า)
(ปล. ผมเพ้อเจ้อไปงั้นแหละ อย่า [*REDACTED*] ผมเลยน้า)
เฟรินโดนแล้ว
thank you very much ::Glad::
ติดตามครับ
อยากเป็นลุงพลเลยครับสาวน้อยมาให้ถึงที่เลย
เพิ่งเข้ามาอ่าน ขอติดตามครับ
เริ่มสนุกแล้ว
ขอบคุณคับ
อยากทำงานภารโรงบ้างอ่ะ
แล้วจะไปเหลืออะไร โดนซะขนาดนี้
คารมลุงพลเยี่ยมยอดจริงๆ
มันสนุกมากเพิ่งเริ่มอ่านไม่กี่ตอน
Thank
ลุงเริ่มถอดหน้ากากออกแล้ว
โคแก่เริ่มปฏิบัติการกินหญ้าอ่อนแล้ว
ลุงพล พุ่งชนซะแล้ว
::HoHo::
อ้างจาก: cd13579 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 04:15:47 หลังเที่ยง
โธ่ลุงทำร้ายเด็กมาก แต่ก็นะจัดไปไหนๆก็หลุดแล้วจะหยุดก็กระไร ดีชั่วลุงก็รอดูผลละกันนะ
พึ่งเริ่มอ่านเรื่องนี้ครับ น่าติดตามดี จะค่อยๆทยอยอ่านไปครับ
ลุ้นว่าลุงจะทำยังไง สุดท้ายก็ปล้ำสุดยอดเลยครับ ด้านได้อายอด
ได้เปิดฉากอย่างเร้าใจกับเฟิร์นแล้ว
ได้อารม
::Dribbling:: +++++++++++++
เสร็จเสือเฒ่าพล จนได้พยาบาลสาวน้อย
ลุ้นตามเลยครับ
ีเยี่ยมครับ
ติดตามครับ
ขอบคุณครับ
ลุงอดทนมาเป็นปี คงจัดจนสมใจแน่ๆ
เก่งหรือสู้เฮง บทจะง่าย หมูก็วิ่งมามาชนบังตอ แค่จะเชือดหรือเปล่าหรือเปล่าเอง ::DookDig::
เจอที่เด็จคนแก่รับรองหลงไปอีกนานแน่อีหนูเอ้น
เสร็จลุงจนได้ ดีครับ
ลุงพลไม่พลาด
สุดจัด
หัวรบนิวเคลียร์จะออกจากฐานที่มั่นสู่เป้าหมายแล้ว หวังว่าจะไม่มีอะไรมายิงสกัด
แม่กวางน้อยโดนเสือขย้ำแล้ว
เสือเฒ่าออกลายมาแล้ว
ความเสียว กำลังจะเริ่มต้น.....
ขอบคุณครับ
จัดการแม่กวางน้อยเลย
สุดยอดครับลุง อย่าปล่อยไว้จัดให้เรียบอย่าให้เหลือ
กลับมาทบทวนความร้ายกาจของลุงกันหน่อยนะครับ ::Hunger::
ลุงพลสุดยอด
ลุงพลยอดนักรัก
กำลังมัน
เสร็จ ลุงพลจนได้นะสาวน้อย จากลุงผู้อารีกลายเป็นเสือแล้ว
เสร็จคุณลุงที่แสนดี
เสียวโว้ย
กวางถูกเสือกินซะแล้ว
Good
หลงไว้ใจคนผิดซะแล้วหนูเฟิร์น
สาแก่ใจละวันนี้
เสือแก่
::Hunger::
::Glad::
เพิ่งมาติดตามอ่านครับ ชอบมาก เนื้อเรื่องค่อยเป็นค่อยไป สวดยวด ::Thankyou::
เสร็จลุงพล ป้อมาาานานน ::HeyHey::
ซาตานผู้พรากความสาว ::Orz:: ::Ahoo::
แล้วเฟิร์นก็เสร็จลุงพลจนได้
เสื้อเฒ่าชั้นเชิงดีมาก
คงไม่รอดมือลุงแล้วแหละ
::Confident::อยากอ่านไวๆ
สุดยอดเลย
สุดๆ
เนื้อเนื่องเนียนมากครับ แต่ช่วงที่นางเอกโดนดึง มันดุง่ายไปหน่อย แบบเหมือนเธอมีใจอยู่แล้ว
::GiveMe:: ::Me?::แหม่ อิจฉาลุงจริงๆ
เสร็จลุงพล ::Hunger::
สงสารเด็กเลยลุง
ชอบมากเลยๆๆๆ
เสือต้องกินกวางทั้งตัวแน่นอน สวยๆน่ารักใสๆ อิจฉาสุดๆ
จัดเลยเหยื่อมาถึงห้อง
ลุงน่าจะวางแผนให้ดีจนเด็กมันยอกไปเอง
อยากเป็นลุงขึ้นมาทีเดียว
ลุงลุุยเต็มท่ี่ไปเลยยังต้่องกลัวอะไร
จัดหนักเลยนะลุง
รอฉากนี้มานานแล้ว
สุดยอดมากๆคับ เพิ่งเคยได้อ่าน ติดตามและเป็นกำลังใจให้นะคับ
อ่านแล้วลุ้นดีจัง เลย แต่จะได้ไหมเนี่ยลุงพล ลุ้นกันต่อไปครับ
แม่กวางน้อยพลาดซะแล้ว
มาติดตามตอนเก่าครับ
กว่าจะได้จัดนี่คะล่อมนานแท้เนาะ5555 ติดตามอยู่นะคะ
ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย ไว้ใจเป็นเสร็จสิหนู
ได้ใจจริงๆ...เจ็ดยับ
จะรอดไหมน่าาา
ลุงพลจะพาผจญภัยถ้ำของสาวน้อยเฟิร์น
หนูเฟินนี่คิดไปถึงอ้อมกอดพ่อเลยอะ
แต่งได้ไหลลื่นมากครับ ได้อารมณ์ร่วมด้วย
หมาป่าออกอุบายมาขย้ำแล้ว
ลูกแกะน้อย ยากที่จะรอดคมเขี้ยวไปได้
ในที่สุดก็เสร็จลุงจนได้ ฮ่าฮ่าฮ่า
ชอบเรื่องแนวนี้มากเลย ภาษาที่ใช้ก็สวยอ่านแล้วได้อารมประมาณอ่านนิยายรักเลย
ลุงพลเริ่มปฏิบัติการ
เสร็จลุง
ขอเป็นลุงสักเดือนได้มั้ยนิ
ติดตามจากตอนที่แล้ว ลุงทำอย่างไรต่อ
ค่อยๆเล่าเรื่องอย่างใจเย็นดี ค่อยเปนคค่อยไป ลุ้นๆๆๆ
ขอบคุณครับ
ในที่สุดลุงก็ออกลายแล้ว
เก่าแต่สนุกดี ::Glad::
ลุงพลลีลาสุดยอดไปเลย
สนุกมากเลยครับ
ลุงพลสุดยอด ได้เด็กเป้นเมีย
ปูเรื่องน่าสนใจดีครับ ทำให้เนื้อเรื่องน่าติดตาม
เริ่มเสียวแล้วจริงด้วยครับ
เริ่เสียวแล้วจริงด้วยครับ
เหมือนจะรักบวกหื่นเลยครับลุง แต่ถ้าทำให้รักได้ก็กินยาวเลย
เสร็จลุงพลซะแล้ว
เพิ่งติดตามครับ กำลังสนุกเลย
สำนวนดี อ่านง่ายครับ
ขอบคุณครับบบ
ลุงพลกินกวางน้อย
เฟิร์นจะโดนกี่ยกเนี่ยต้องติดตามครับ
ได้ใขมากครับลุง ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
โอ๋ ลุงอดทนมาเป็นปีๆ บทจะเอาก็เอาเลย... แต่ลุยครับ หุหุ
ค่อยๆตะล่อมแล้วก้องาบซะลยนะลุงพล
เสือซ่อนเล็บ
ต้องแบบนี้แหละ รวบหัวรวบหางเลย
เพิ่งมีโอกาสมาติดตาม ชอบเรื่องแนวแบบนี้ ขอติดตามไปเรื่อยๆนะครับ
สุดยอด ขอบคุณครับ
เหมือนจะรักหลงเลยครับลุง ยาวไป
ลุงพลออกลายแล้ว
สมหวังซะทีนะลุง
ฝากลุงพลจัดการหลายๆยกเลยนะครับ
ลุงจัดให้หนักจนลืมไม่ลงไปเลย
ลุงหายป่วยเลยคราวนี้
เสือเฒ่าออกลาย
เสียวสุดยอดไปเลยยยย
เด็ดมากครับ ::Beggar:: ::Beggar::
ลุ้นต้องนานกว่าจะจัด
สมหวังแน่ลุง
กลับมาอ่านอีกรอบ ถ้าเอาไปทำเป็นหนีง ซี่รี่ รับรองฮิตติดลมบนแน่นอน
ลุงพลผู้แสนดี
วางเเผนเป็นปีเลย ใจเย็นมาก
เยี่ยมครับ
น้องเฟริน
อยากรู้จิง หนูเฟิร์นมีอะไรดี
เกมส์รักระหว่างลุงพลกับหนูเฟิร์นกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
ในที่สุด ลุงก็จะได้แสดงความสามารถซักที ::DookDig::
เฒ่าพลนี่ใจถึงเกินไปแล้ว
เสือยังไงก็ยังเป็นเสือไม่มีวันเปลี่ยน
ลุงพลจะได้ล่อน้องเฟิร์นแล้วคงต้องออกลายให้สาวติดใจไปเลย
ลุงพลโคตร romantic เลย
ใจนึงก็สงสารนะแต่อีกใจก็จัดไปไปเลยลุงสาวน้อยจะได้กลายเป็นผู้ใหญ่
::Cold::
เอาแล้วลุงของเรา เกิดปล่อยไปรอบนี้ก็อาจจะพลาดไปตลอดกาล
เจ็ดยับไปเลยบ..ถ้าปล่อยไปก็คงจะไม่มีโอกาสอีก
ย้อนมาอ่านให้หายคิดถึง
น่าติดตามมากๆ
ขอบใจ
::WooWoo:: จัดเลยคับคุณลุง สนุกดีคับเรื่องนี้
เรียบร้อยแม่กวางน้อย
น้องเฟิร์นสาวน้อยติดใจลุงพลสะแล้ว
ความมันเริ่มแล้ว
+
คนมีทั้งหน้าฉากและหลังฉาก
มีทั้งใส่หน้ากากและหน้าจริง
ตัวละครได้อารมณ์คนธรรมดาๆจริงๆครับ
Wow
เสร็จแน่แม่กวางน้อย
ชอบจริงๆครับชื่อไทยๆ เนตรชนกงี้ และเนื้อเรื่องมันพาหื่นจริงๆ
ได้เวลากินกวางน้อยแล้ว
ได้เวลากินกวางน้อยแล้ว
ดี
มันมากๆ
เปิดซิงน้องเฟิร์นคนสวยยยย กวางน้อยยยของลุงพล
::Glad::
ทนรอมานานขนาดนี้...หนูเฟิร์นจะโดนขนาดไหนแล้วต่อไปจะติดใจลุงพลรึป่าวอยากเห็นฝีมือ
ผมกลับมาอ่านรอบสอง เพราะสนุกมากๆ แต่ยังติดตามตอนใหม่อยู่นะครับ ขอตอบกระทู้ช้ำเพราะข้อควทมถูกปิด
แม่กวางน้อยโดนเชือด น้ำมันกวางน้อยคงไหลอาบ เจ้าภารโรงเฒ่าเป็นมันเลื่อม
โธ่! เฟิร์น ไม่เจ็บหรอก_
เสร็จเสือเฒ่าาาแล้วแบบนี้
เจอเชิงไอ้เฒ่าเข้าไปเฟิร์นจะเหลือรึ
แม่สมันน้อยในถ้ำเสือมีหรือจะเหลือชีวิตกลับไป
เสร๋จลุงจนได้นะ
ชะตาหีขาเแน่หนูเฟริน แต่ลุงเขาก็โจ่งแจ้งเกินไป โหดสัสรัสเซียมาก
น่าทะลวงสุดๆ น้องเฟิร์น
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากคนับ
เสร็จลุงจนได้
::Doubt::
::Horror:: ::Horror:: ::Horror:: ::Horror::
เริ่มนับคนแรกแหละมีอีกเยอะ รอติดตามคับ
เนื้อเรื่องเริ่มเข้มข้น มีสาวน้อยมาหาถึงถิ่นแบบนี้ มีหรือที่จะรอดกรงเล็บเสือเฒ่าอย่างลุงพล
จะรอดมั้ยคะเนี่ยลูกกวางน้อยแต่ดูแล้วน่าจะไม่รอด
::Glad:: สนุกน่าอ่านครับ
::JubuJubu::
ลุงนี้เเน่จิงๆ นับถือๆ
หนูเฟิร์นไม่รอดแล้วว
ลุงหลอกเด็กสะแล้ว ความเงี่ยนไม่ปราณีใคร
ตอนนี้คือตอนสำคัญสุดเลยนะเนี่ย เป็นบทเริ่มของเรื่องนี้ทั้งหมดเลย
และแล้วก็ต้องเสร็จลุงพล
::YehYeh::เเรียบร้อยโรงเรียนตาพล
เสร็จแน่สาวน้อย
ปูเรื่อง ให้เห็นภาพ จินตนาการชัดเจน สมันน้อยไม่รอดแน่เมื่อเจอ ความหื่น
เสร็จลุงแน่ๆ หนูน้อย
ได้เวลาตาเฒ่าแล้ว 55555/
นี่คือปฐมบทของฮาเร็มคุณลุงสินะ ย้อนมาหาอ่าน
ตอนนี้คือการเริ่มต้นตำนานของลุงพลแล้วสินะ
ลุงพลนี่แสบนัก
ขอบคุณคร้าบบบบ 😉😉😉
ลุงพลอย่าช้า
พึ่งติดตามแนวนี้ครับ
หนูเฟิร์น พลาดไปซะแล้ว ::Oops::
ลุงจะให้แล้ว
ขอบคุณมากครับ
แม่สาวพยาบาลโดนแล้ว
แม่สาวน้อยโดนสะแล้วว
กลับมาสู้จุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง มาเริ่มอ่านปูเนื้อเรื่องทบทวนความทรงจำ เพื่อไปต่อภาค 2
ลุงพลจัดการเด็กแน่ๆอลย
เพิ่งได้ตามอ่านสนุกมากครับ ลุงพลต้องร้ายแน่ๆ
หนูเฟินตอนแรกยังอิโนเซ้นอยุเลย
ในที่สุดวันที่ลุงพลได้นุ้งเฟินก็มาถึง โว้ววว
มีขาวมีเำ คุยกับตัวเองอีก 5555 เจ็ดยับแน่นอนลุงพลลล
กวางน้อยจะโดนขย้ำถ้ำซะแล้ว
กวางตัวนี้จะอร่อยขนาดไหน ไม่พลาดๆ
เสือยังไงก็คือเสือ
ถ้าไม่เชื่อก็ลองมาหยอกเสือดู
ลุงพลคงคิดงี้แน่ๆ 555
เฟรินไม่น่ารอด
สุดยอดดด
โดนแหล่ว
::YarKK:: ::Ahoo:: เสือก็คือเสือ
เสร็จลุงจนได้
หนูเฟิร์นโดนแล้วว
รอดูต่อคับ
น่าจะเป็นเสือพลเข้าถ้ำกวางน้อยมากกว่า ::Beggar:: ::Beggar:: ::Beggar:: ::Beggar::
กวางน้อยผู้น่าสงสาร เล่าเรื่องได้เสียวสมใจ ลีลาลุงพลสุดยอดมากเลยครับ
อิจฉาลุงพลเลยอยากจัดบ้าง ขอลสดๆชอบนัก
ลุงนี่เล่ห์เหลี่ยมเยอะนะ
::YehYeh:: ::Hunger::
เริ่มแล้ว
ย้อนเวลาเจาะอดีตกับลุงพลคนx
ตาลุงไม่น่าอยู่มาได้จนถึงอายุปูนนี้เลย เก่งขนาดนี้
เนื้อเรื่องชวนน่าติดตามมาก
ลุงออกลายแล้ว กวางน้อยกำลังโดนขย้ำ
หมดกันแม่กวางน้อย
ลุงโคตรโหดเจนจัดมากๆ เหลี่ยมก็เยอะ แบบนี้แกมาทำงานภารโรงเพื่อมองหญิงอย่างเดียวละอะเพราะแกไม่ต้องทำไรก็น่าจะพอกินจากลูกที่ส่งเงินมาให้
จะโดนแล้ว ลุ้นให้โดนมาหลายตอนมากก เฝ้ารออ่านเลยตื่นเต้น
กวางเหลียวหลัง
ลุงพลได้เปิดไหม
::Fighto::
จะเย็ดแล้ว
จัดชุดใหญ่ให้น้องเลยครับ
กวางน้อยริเข้าถำเสื้อเถ้า
โดนซะแล้วหนูเฟิร์น
โดนเจ็ดยับแน่ๆหนูเฟิร์น ::DayDream::
ลุ้นน่าดู จะรอดมั้ย
::Glad::
มาแนวนี้หวังว่าจะไม่ทำลายอนาคตเด็กนะลุงพลสงสารเด็กหน่อยยย
เจ็ดยับแน่นอนนน
ลุงพบคนขี้.....
ช่างน่าอิจฉาอะไรยังงั้น
ติดตามอ่านเลยครับ สนุกดี
เสร็จแน่ๆ..อุ๊ยยย
ภาษาสวยชวนอ่านมากๆเลยค่ะ ลุงพลจากที่อ่านก็ดูแซ่บจริงๆอ่ะ หนูเฟิร์นระทวยไม่ใช่เรื่องแปลก
::Ahh::
ขอบคุณครับผม
น้องหนูน่าจะตกหลุมเสือเฒ่านะ
ลุงไมน่าหลุดความเปนคนดีค
ฮาๆๆแมร่งอิจฉาชิบ
อุตส่าห์ดีมาตลอด ดีแตกซะงั้น
ภารโรงกับยามโชคดีตลอด
จัดหนัก ให้ลืมแบงค์ไปเลย
อ่านมา4ตอน ก็ลุ้นอยู่ว่าลุงแกจะพิชิตหนูเฟิร์นแบบไหน
สุดท้ายก็ใช้กำลังเลยเรอะลุง อุตส่าห์เนียนเป็นคนดี
สนุกมากๆๆ เลยครับ
เชียร์ลุงสุดใจ
ความเสียวกำลังจะมาแล้วๆ
จะรอดมั้ยเนี้ยยย ลุ้นๆ
รอ
ติดตาม
นั่นแอ๊บเป็นคนดีอยู่เป็นปีอดตลอด พอเปิดโหมดหื่นมาได้เรื่องเลยลุงคงคิดในใจว่าไม่น่าทนเป็นคนดีมาตั้งนานเลย อิอิ
ลุงเนียนมากเลยเสร็จลุงจนได้
หลงคารม ตาแก่แล้ว แล้วเดี่ยวติดใจเซ็กส์อีก ไม่รอดแน่นอน
ยอมเลยลุง ไม่ไหวล่ะ แอบมองมานาน
เยี่ยมไปเลยครับ
สุดยอดครับผม
ยอดเยี่ยมฝีมือคนแก่หน่มๆสู้ไม่ได้
ปูเรื่องมาใด้ดีมากครับ
ลายเสือเริ่มออกมาล่ะ
ใจร้าย
แต่ก็ดี
ย้อนกลับมาอ่านครับ น่าสนใจๆ
สนุกมากๆเลยครับ
::Bloody::
ถึงเวลาลุงพลแล้ว
ลุงได้จัดหนักแน่นอน
ว้าวโดนแล้ว
ชงเรื่องมากๆครับติดตามๆ
ในที่สุดก็โดนซักที ::Confident:: ::Confident:: ::Confident::
หวานจริงนะลุง แบบนี่สิถึงเรียกว่าฟอร์มหมาแก่
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยง
เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
ได้
จัดซะทีลุง
::Ahh::
แต่งเนียนมากครับ อ่านข้ามตอนแล้วกลับมาอ่านครับ
กำลังลุ้นเลยครับ
ลุงอุตส่าห์อดใจมาขนาดนี้ แม่กวางน้อยมาถวายถึงที่เลย
โธ่ลุงทำร้ายเด็กมาก แต่ก็นะจัดไปไหนๆก็หลุดแล้วจะหยุดก็กระไร ดีชั่วลุงก็รอดูผลละกันนะ
จะเสร็จแบบไหนน๊า มาลุ้นกัน
::Thankyou::ขอบคุณมากๆ
เริ่มเเระลุง
เขียนได้น่าติดตามมากๆครับ ชอบอ่านแนวนี้มากๆ อยากเป็นลุงเลย 55
ขออ่านด้วยคนน่ะครับ สุดๆไปเลย
น้องพลอยจ๋าาา พี่พลมาล้าววว
ลุงทนไม่ไหวแล้ววว
น้องเฟิร์นคงไม่รอดแน่คราวนี้
ขอบคุณมากครับตามหาเรื่องนี้มาตั้งนานชอบจริงจัง
ขอบคุณมากครับตามหาเรื่องนี้มาตั้งนานชอบจริงจังนะ
::Bloody::
เจอหัวจรวดนิวเคลียร์แล้วสิ
เสร็จโจรเลยดิ 5555 ::DookDig::
ลุงพลทำรายเด็กซะแล้ว
เสร็จลุงจนได้
แต่งได้น่าติดคามและสนุกดี
ขอบคุณครับ
เรื่องแนวนี้ ชวนให้ติดตามได้ตลอดเลยครับ
ดี
ลุงพลกินเด็ก
เสร็จลุงแน่ๆ
เอาแล้วไงลุง
ได้เจ็ดยับ แน่ๆ ครับ น้องเฟิร์นไม่รอด....
นู๋เฟรินโดนเข้าให้
เจือวาจาของเฒ่าเจ้าเล่เข้าไปใจออนเลย
ตามอ่านเพรินเลยครับ
ไม่มีรอด ยังไงก็โดน แถมจะติดใจด้วยสิ
ถึงจะนานมาแล้ว แต่ได้กลับมาอ่านอีกทีก็ยังสนุกครับ
ลุงพลมาเหนือเมฆจิงๆ
สมกับที่เป็นเสือเฒ่าาจริงๆ
ลุงภารโรงกล่อมสาวซ่ะอยู่เลย
คารมเป็นต่อ กระดอเป็นรอง
และแล้วฝันก็เป็นจริง ยอดตั้งเป็นปี เพื่อวันนี้เลยนะเนี่ย ว่าแต่เฟิร์นจะติดใจในรสกามรึเปล่านะ
รัณลุงรักเด็กจิงๆเด็กกว่าแล้วไงด้วย
ไม่รอดใช่ไหมโดนแบบเจ็บๆ
เสร็จลุงแน่ สาวน้อย
พอกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มก็ซ่อนเลยนะครับ
หนูเอ๋ย...คงจะรอดจากผู้เฒ่าบ่ได้ดอก...ขนาดระทวยอยู่ในอ้อมกอดแบบนี้ คงจะได้เรียนรู้จากของจริงก็คราวนี้............
หลวมตัวเข้ามาขนาดนี้ต้องโดนแล้วละ
::Reader::hตามมาคับ
ยิ่งอ่านยิ่งรุ่นเทิ่อนไรจะเยสกัน
ร้ายไม่เบาหลอกน้องมาฟัดใด้ไง
สงสารน้อง
โดนจนได้ เขียนบรรยายได้ดีมากเลยครัว เป็นกำลังใจให้สร้างผลงาน ดีๆออกมาเรื่อยๆ
สุดยอดมากครับ
เสร็จแน่ๆๆๆแม่กวางน้อย
เสร็จลุงแน่
ลุงยาวเลยทีนี้
แม่กวางน้อยโดนภารโรงเฒ่าเจ้าเล่เย็ดแน่นอน
แม่กวางน้อย ไม่รอดซะแล้วว
ในที่สุดลุงพลก็เผยตัวตนออกมา
ในที่สุด เนตรชนกก็เสร็จไอ้เสือเฒ่า
ดี
ลุงรอเวลานี้มานาน
โดนจนได้น้องเฟิร์น ::Me?::
[quoเปิดซิง
จะเสร็จลุงพลมั่ยน้องเฟิน
เสือเฒ่าออกลายแล้ว
กดแล้ว เสร็จชัว
เสร็จลุงพลจนได้แม่กวางน้อยของฉัน ดันใจดีไปหาเสือในถ้ำสะได้
เข้าถำแล้วจะได้อะไรละ
รอดูว่าจะโดนไปเท่าไร
เอาจนได้นะลุง
วันนี้แหละหนูเฟิร์น จะเสดลุง อิอิ
เรียบร้อย เสียบเข้าไปล่ะ
ลุงพลกินเด็ก
ขอกลับมาอ่านอีกรอบ
น้องเฟิร์นเสร็จลุงพลแน่
ใจแตกก็คราวนี้
ลุงเริ่มออกลายซะแล้ว
เสร็จแน่แม่สาวน้อย
กวางน้อยหลุดเข้าถ้ำแล้ว ลุงพลแกคงจัดจนถ้ำกลวงแน่ๆ
ผมเคยตอบไปแล้ว
พอเข้ามาอ่านอีกครั้งก็ตอบใหม่อีก
ระบบไม่จำแล้วเหรอ
ไม่เป็นไร มาลุ้นเฟิร์นใหม่
เสือยังไงก็เป็นเสือนะหนู
โดนลุงพลป้อด้วยเอาใจด้วยไม่รอดแน่ละน้องเฟิร์น
::HeyHey::โชคดีของลุงพลที่มีของดีมาไห้
ชะตาจิ๋มขาดเพราะความไว้ใจแท้ๆ แต่ของแบบนี้ต่างคนต่างได้ไม่มีใครเสียเนาะ
สงสารก็สงสารแต่ก็อยากเสียวมากกว่า เอาเป็นว่าอยู่ข้างลุงพลครับ
อิจฉาลุง
หนูเฟิร์นเจอศึกหนักแน่
ผมพลาดเรื่องนี้ไปได้ไง พึ่งมาตามอ่าน
ลุงหื่นได้ใจดีจริงๆ ตรงๆ ไม่อ้อมค้อม
กลมกล่อมและไหลไปเรื่อยๆ เพลินดีครับ
เอาล่ะโว้ยๆ
อ่านกี่ครั้งก็มัน สาวน้อยเสร็จแน่
เยี่ยม
กว้างน้อยผู้น่าสงสาร
หลังจากเปิดซิงเฟิร์นไป จากนี้ก็จะกลายเป็นมหากาพย์ฮาเร็มของลุงพล 5555
ลึงพลของแเาแต๋นนนน
เนื้อเรื่องดีมากปูเรื่องได้น่าติดตาม น่าสนใจ เสร็จลูงพล แล้ว
ได้เวลาเสือเฒ่าเผด็จการแล้วละครับลุง
เขียนได้เป็นเนื้อหาและถ้อยคำต่อเนื่องกันดีมากเลยครับ อ่านเพลิน
แม่กวางน้อยเสร็จลุงสะแล้ว...ลุง...อย่าค่ะ เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล
เด็กน้อยคงขาดความอบอุ่นจากพ่อ
::Thankyou::
เรื่องสุดยอดไปเลย
ลีลาแบงค์หรือจะสู้ลุงพลได้ประสบการณ์โชกโชน กระดูกมันคนละเบอร์กัน
ไม่รอด ขนาดนี้แล้ว เฟิร์นเริ่มเคลิ้มแล้ว
กวางน้อยน่าสงสาร
แม่กวางน้อยเสียเหลี่ยม
กวางน้อยเสียเหลี่ยม
เพลินๆ
แม่กวางน้อยเผลอเข้าถ้ำเสือเฒ่า
ไม่รอดแน่นู๋เฟิน
ดำเนินเร้องปูมาได้ดีมากๆคับ น่าติดตาม
โดนลุงพลเปิดซิงแน่ๆ
เดินเข้าถ้ำเสือ แล้วไม่โดนเสือขย้ำก็แปลกแล้ว
เอาแล้วมันต้องอย่างงี้สิ เสือคือเสือ กวางน้อยจะมารอดมือไปได้ไง
สุดยอดฮะลุง
เพิ่งกลับเข้ามาอ่านครับ อายุเยอะแล้วต้องรีบจัดการให้เสร็จๆก่อนนายพล....ขอบคุณมากๆครับผม
เสร็จแล้วละงานนี้
เชียร์ลุงพลครับ จัดการเด็ก แล้วแข็งแรงครับ
กำลังสนุกเลยครับ
เราควรเอาอย่างลุงพล ใจเย็น เป้าหมายชัดเจน เมื่อมีโอกาสก็ไม่ลังเลที่จะคว้า
น้องเสร็จลุงพลแน่ๆ
จะจัดแล้ว
รอมานานได้เชือดซักที นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแน่ 55
เห็นมานานแล้วพึ่งมีโอกาสได้อ่าน สนุกดีครับเดี๋ยวติดตามต่อยาวไ
เสร็จลุงพลจนได้แม่กวางน้อยของฉัน ดันใจดีไปหาเสือในถ้ำสะได้
ตามมาอ่านอีกรอบ ติดใจลุงพล เลยต้องม่อ่านย้อนหลัง
Ggg
เสือยังไงก็เป็นเสือ
เจ้ากวางน้อยไม่รอดแน่ๆ
และแล้วหนูเฟิร์นก็โดนลุงพลจนได้
เหยือมาป้อนถึงปากลุงเลยจับกินซะเลย
ในที่สุดก็ถึงวันนี้ จัดให้ติดใจเลยนะลุง
เอาเนื้อหวานๆไปส่งถึงถ้ำเสือเลยใบเฟิร์นเอ้ย
เสื้อเฒ่าก็ยังขึ้นชื่อว่าเสื้อ ไม่ยอมปล่อยแม่กวางน้อยแน่ๆ
เสือเฒ่าแสดงอาการแล้ว
ลุ้นว่าใบเฟริ์นจะโดนยังไง
กวางน้อยติดกับเสือเฒ่าซะแล้ววววว
เรียกว่าหนีเืพือนชายมาเจอเสือเฒ่า มาให้ขย่ำถึงถ้ำ
::Glad::เอาละเว้ยยย
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยง
เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
ยอดเยี่ยมจริงๆ พ่อภารโรงเฒ่า
เสร็จลุงจนได้
14412332100×100
14412332100×100
จัดไปอย่าได้เสียลุง
พยาบาลกำลังจะมีผัวเป็นภารโรง^^
เผลอเข้าถ้ำเสือ...จะไปเหลืออะไร ชื่อตอนคมมาก
แต่งได้ดีครับ อ่านสนุกเลย ลุ้นๆ
::Bloody::
::YehYeh::
::YehYeh::
เบามือหน่อยนะลุงพล เด็กมันยังไม่เคย
เสือร้ายชื่อลุงพล
::HoHo::สุดยอดเลยคุณลุงเสื้อยังไงก็คือเสือ😄
ได้แล้วๆ
::Thankyou::
โชคดีของลุงหรือโชคร้ายของเด็กกันแน่
🤩
::Yes!::
ลุงพลสุดยอดคารมเลยทำสาวน้อยยอมได้
ไม่เบาเลยนะไอเฒ่า
เข้าถ้ำเสือ เดี๋ยวโดนทะลวงถ้ำแน่ สนุกมากครับ
กวางน้อยคงไม่รอด
ตะบะแตกแล้วลุง
หนูเฟรินเคลิ้มเเล้วเเน่ๆ เลย ปล.กลับมาอ่านใหม่ครับ
จัดไปลุง...
ได้เวลาทะลวง
::Glad::Very good
มันได้ใจ
Thank you
ได้ใจจริงๆถึงขั้นนี้เจ็ดยับไม่มีเหลือแน่นอน
::Beggar:: ::Beggar::
เข้าถ้ำเสือ
ได้ใจจริงๆถึงขั้นนี้เจ็ดยับไม่มีเหลือแน่นอน
คนแรกของลุง
ลุงปากหวานจริงๆ
ได้อ่านก่อนตอนยังไม่ได้เป็นสมาชิกก้อว่าเสียวแล้ว
พอได้อ่านเนื้อหาที่ซ่อนเลือดกำเดาแทบกระชูด
::YehYeh::จัดไป
สนุกดี
สนุกมากๆเลยครับ เล่าเรื่องได้ดีมาก
อิจฉาเสือเฒ่าจริงๆ จะได้เปิดซิงนักศึกษาสาวแล้ว
ชอบแนวลุงข่มขืนครับ อ่านแล้วเลยต้องลักลับเมียแทน
ลุยเลยลุง จัดการซะ
น่าจะไม่เหลือซาก กวางน้อย
เข้าถ้ำเสือละรอดยาก
::HeyHey::
::HeyHey::
ไม่น่ารอดมือลุงพล
น้องเฟิร์นคงยาวละเจอลุงพลเข้าไป
และแล้วหลังจากนี้น้องเฟิร์นก็คงต้องตกเป็นเมียของลุงนับตั้งแต่นี้ ::Me?::
::Glad:: ตามอ่านมาหลายตอน ....สักทีนะครับ
Fcลุง
ยับแน่นอน เจ็ดจับเลย
แม่กวางน้อยเสือร้ายออกลายแล้วจะรอดหรือนี่สงสัยต้องเดินขาถ่างแน่
มันยังไงต่อ ยังไม่ถึงคลายแม็กเลย พ่อ
ต้องจัดแล้ว
สนุกมาก
ต่อเลย
ตัดสินใจกะทันหัน
::Waiting::
ถึงเวลลาเปิดซิง เหริน
และแล้ววันของลุงพลก็มาถึง
แน่ใจว่าเป็นเสือเฒ่าจริงจริง
อ่อนเป็นขี้ผึ้งไปเลยยยยย
เข้าถ้ำเสือ ก็ต้องเสียถ้ำตัวเองไป
เสร็จเสือเฒ่า
โอ แม่สาวน้อย....
เข้าถ้ำเสือ มีหรือเสือจะปล่อยให้รอด พ้น
เสร็จลุงจนได้
ไม่น่าเลยเสร็จลุงจนได้
โดนซักทีลุ้นมานาน
แม่สาวน้อย โดนสักที ลุ้นมาหลายตอน
ขอบคุณมากๆครับ พอสมัครสมาชิกได้ รีบอ่านต่อเลยครับ เป็นเรื่องในดวงใจอีกเรื่อง
กลับมาอ่านตั้งแต่เริ่มอีกครั้ง ก็ยังฟิน
ขอบคุณมากๆครับ
สารภาพรักด้วยการเปิดซิงเฟิร์นซะเลย
น้องเฟิร์นไม่น่ารอด
แม่กวางน้อยจะรอดเสือเฒ่าไปได้ยังไงเนี่ย ท่าทางจะตกในหลุมกับดับซะแล้ว
กวางน้อยรักด้วย
เริ่มเอาจริงแล้ว
ลุงพลเจ๋งสุดตรีนนน
เขียนได้อารมณ์ดีจริงๆ
โคตรสุด เสียวมาก ::KO::
โคตรเสียวเลย ชอบๆ ::JubuJubu::
จุดเริ่มต้นของตำนาน นู๋เฟิร์น
กลับมาอ่านตั้งแต่แรก
ลุ้นไปครับ
ลุงเผมยมทูตออกมาแล้ว
::Thankyou:: โดนแล้ว
แม่กวางน้อย ไม่น่าจะรอดแล้วล่ะ โดนซะขนาดนี้
โดนล่อซะแล้ว
อ่านเพลินเกินห้ามใจ
น้องเฟรินจะรอดจากลุงมั้ยนะ
ใกล้ถึงจุดไคลแมกซ์โดนเผด็จศกแล้ว
นี่ล่ะ...จุดเริ่มต้นของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน ห้องเชือดที่แท้ทรูของลุงชุมพล มีอะไรก็สารภาพให้หมดไปเลยครับลุง ::Beggar::
ไม่ระตัวแท้ๆ
จะทำได้ไหม าำได้รึเผล่าลุงๆจัดการเลย
ลุงพล ดีแตกซะแล้ว
ลุงพลนี้หืนได้ใจจริงๆ สงสัยจะจัดหนัก
::HeyHey::
เสร็จลุงจนได้
เสร็จลุงพลจนได้
สุดยอดอ่านง้ายขอบคุณ
::YehYeh::
เสือต้องกินเหยื่ออะนะ ไว้ลาย
สุดยยอดเรื่องเสียว
สาวน้อยเสร็จเล่ห์เหลี่ยมลุงโดนจัดแน่
ลีลาของภารโรงเฒ่าจะดีพอทำให้สมันน้อยหลงไหลได้หรือเปล่านะ
เสร็จลุงจนได้ หลงไว้ใจ
เสร็จลุงแน่เฟิน รับรองดีกว่าแบงค์ แน่นอน
ลุงพลจัดหนักจัดเต็มแน่
เผยเขี้ยวเล็บเเล้วลุง
เข้าถ้าเสือได้ลูกเสือมาเต็มๆ
ไม่รอดแน่ๆแบบนี้
ลุงพลในที่สุดก็ได้น้องเฟิร์นเป็นเมียสินะ
ลุงพลได้แน่ ๆ
เสร็จแน่ๆ
เสร็จลุงแน่
เสือแก่ขย้ำลูกกวาง ตามวัฏจักร
ในที่สุด ก็ไดกัน
เฒ่าเจ้าเล่ห์
วันเผด็จศึกก็มาถึง ::Dribbling::
วันนี้หรูเป็นของลุงเถอะนะ 555
เสร็จลุงแน่ๆ ไม่น่ารอด
นึกถึงลุงพลเลยเรื่องนี้
ถึงวันของลุงสักที
อ่านแล้วเสียวหีเลยค่ะ
กำลังสนุกเลยครับ
รายแรกผ่านไป รายสอง รายสามค่อยผ่านมา
ต่อยาวๆ ลุงได้ลูกแล้วจะได้แม่ด้วยไหม
เสือเฒ่าเก๋าเกมกว่าอยู่แล้ว
เฟิร์นเคลิ้มไปแล้ว
เฉียบ
น่าติดตาม ขอบคุณครับ
แบบนี้ไม่เหลือลุงพล
เสร็จลุงแล้วล่ะครับ แบบนี้เนี่ย
ลุงพลทำร้ายเด็ก
ขอบคุณครับ
คารมเสือเฒ่า
::HeyHey:: ::ChuChu:: ::Falling:: ::JubuJubu:: ชอบๆ ขอบคุณครับ
สนุกจนต้องกลับมารีรันอ่านอีกหลาย ๆ รอบ
ขอบคุณมากๆครับ
ในที่สุดก็ได้ซะทีนะลุง
ไม่น่ารอด
เสร็จแน่
ลุงพลไม่น่ารอดคุก ข้อหาขมขื่น
เหลือแต่ครับเหลือเฟือเลย
น่าจะเป็นเสือพลเข้าถ้ำกวางน้อยมากกว่า ::Beggar::
เสร็จลุงจนได้
โดนลุงพลแน่ๆ
ลุงพลเริ่มแล้ว
แต่งเรื่องได้ดี อ่านแล้วเพลิน
::Glad::โดนขนาดนี้น้องไม่รอดแล้วแหล่ะ
ปูเรื่องมาดีครับเสร็จลุงจนได้
เสร็จลุงพลจนได้แม่กวางน้อยของฉัน ดันใจดีไปหาเสือในถ้ำสะได้
กวางเข้ากับดักแล้วลุง
รอลุ้นต่ออย่างใจดใจจ่อ แม่กวางน้อยของลุง
ตามต่อครับ
โดนแน่แล้ว กวางน้อย
เสร็จลุงพลแล้ว
ไม่รอดแล้ว
เขียนได้เห็นภาพดีครับ จะคอยติดตามนะครับ ขอบคุณมาก
::Evil:: รังเสือจะไม่เงียบแล้ว
สนุกมากครับ
กลับมาอ่านอีกรอบ ยังเสียงเหมือนเดิม
เสร็จลุงพลแน่นวล
สำนวนการเขียนและการดำเนินเรื่องใกล้ความเป็นจริงมากจนน่าติดตามเลย ::Dribbling::
เสียดายแทนแบง
หืนได้ใจจริงๆ สงสัยจะจัดหนัก
มาอ่านย้อน ลุง แกหน่อย
เสร็จแน่
เขียนได้น่าติดตามมาก
เฟิร์นโดนเปิดซิงคราวนี้แล้ว
โดนจนได้
ล่อกวางอ่อน ::Hunger::
::Glad::
ดีงาม
::YehYeh::ลุ้นๆ
เสร็จล่ะเจ้ากวางน้อย
เครื่องรถยนต์สตารท์ติดแล้วครับ น่าจะนับหนึ่งตอนนี้เลย
สมันน้อย
ลุงจะถึงฝันแล้ว
ย้อนกลับมาเสพอีกรอบ
แม่กวางน้อย น่าจะรอดยากแล้ว ::Horror:: ::Horror:: ::Horror:: ::Horror::
สอนเด็กให้รู้รสรักสิ
โดนไหม
เข้ไปไหมหน่อ
บรรยายได้เสียวดีจัง
ไม่น่าเลย เจ้ากวางน้อย
ลุงมาขั้นเทพอีกแล้ว
ขอบคุณคัรบ
แม่กวางน้อยเจอเสือเฒ่าเข้าไป ::JubuJubu::
สเต็ปลุง ร้ายกาจ ::DookDig::
นี้คือคนแรกในเรื่องเลยนะเนี่ย
ลุงชั่วได้ใจมากเลย
อยากอ่าน
น่าอิจฉาลุงพล ที่ได้หนูเฟิร์นเป็นเมียคนแรก แถมยังได้เปิดซิงอีก
บิ้วมาดีมากครับ สมเหตุสมผลดี
อิจฉาลุงพลมากจริงๆครับ คารมแบบนี้ไม่ให้สาวๆ ยอมได้ยังไง
สุดท้ายแล้ว ลุงพลจะใช้ลีลาเสือเฒ่ากำหราบกวางน้อยได้อยู่หมัดไหม 5555
โธ่ลุงทำร้ายเด็กมาก 5555
เฟรินโดนเย็ดคาห้องพักแน่
ลุงพลได้แล้ว
เรื่องนี้คืออ่านได้ไม่รู้เบื่อ
ลุงพลเล่นวิธีง่ายๆ เลย ปล้ำก่อนค่อยคุย
โหกำลังได้ที่เลยค้างคามากครับหลังจากหลายตอนลุงจะได้กินแล้ว
หนูเฟิรน์ท่าจะไม่รอด
เสร็จลุงพลซะแล้ว
แต่งได้น่าติดตามมากครับ มีการสร้างตัวละครที่ดีอ่านเพลินเลยครับ
ขอจัดหนักๆเลยลุงให้สมกับที่รอคอย
หนูเฟิร์นจะติดใจมั้ยครับเนี่ย
เสร็จลุงหล่ะ
ยับแน่
::YehYeh::[เนื้ออันหอมหวานเข้าปากเสื่อรอดยากquote author=nato87 link=topic=174904.msg388063#msg388063 date=1488996523]
เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
[/quote]
ไม่เหลือแน่ แม่กวางสาว หอยน้อยกลอยใจโดนถล่ม
เฟิร์นจะโดนไหมน้า
::Angry:: ได้สักที
มาถึงที่ต้องจัด
จะรอดไหมเนี่ย
เสร็จลุงละงานนี้
สุดยอดลุง
เเนวนี้ส่วนใหญ่พอถึงตอนเเบบนี้ก็ชอบมีอะไรมาขัดพระเอกตลอดตาม สูตร ::Grimace::
^_^
จะโดนไหมน้า
ลุงพลออกลายแล้วว ::DookDig::
กลับมาอ่านใหม่กับบรรยากาศเกาๆ น้องใบเฟิร์น
เเม่กว้างน้อยเสร็จเสือเฒ่าเเล้วสินะ
ร้ายกาจนะลุง
น่าติดตามมาก น้องเฟรินดูท่าจะชอบ
สาวน้อยแสนซื่อ เสร็จลุงจนได้
เริ่มมาก็พยาบาลเลยคับ
เพิ่งเคยมาอ่านเรื่องนี้สงสัยน่าจะติดซะแล้ว พล็อตเรื่องก็น่าติดตามจริงๆ
สุดยอดเลยคับลุง
หนูเฟิร์นโดนเรียบร้อยแน่นอน
สุดยอด
ลุงพลใจดีกับเฟริน์หน่อยสิ
ครั้งแรกของนัองเฟิร์น
ทำไมหลอกง่ายจัง บอกว่ารักไม่มีแรง
ขัดขื่นเลยรึ รึอาจจะไม่ได้นะ รอลุ้นเลย
ดีแตกแล้วลุงพล
กวางน้อยจะโดนหมาป่าจับกินแล้ว
เสือร้ายกับกวางน้อย
กวางน้อยของเรา
ติดตามครับ
::Shy:: เบาได้เบาลุง
ลุงเล่นซะเเล้ว
ไม่น่าพลาดเลย
สุดยอดครับ
น้องเฟิร์นจะรอดออกมาไหมน้อ
เสร็จตาเฒ่าแน่ ๆ
หนูเฟิร์นเดินเข้าถ้ำเสือเองอย่างนี้ก็เสร็จลุงพลน่ะสิ
หนูเฟิร์น บานแน่ๆ โดนจรวดโบราญถล่ม
บานบอกเลย
ดี
ลุงจะทำร้องใจแตกไหมเนี่ย
เกือบตายเพราะหญิงนี่เอง
ลุงทำร้ายเด็กมาก แต่ก็นะจัดไปไหนๆก็หลุดแล้วจะหยุดก็กระไร ดีชั่วลุงก็รอดูผลละกันนะ
ลายสำคัญ ออกมาเย้ย อดใจไว้
กำลังรอค่อยเลย
ลุง สวรรค์เข้าข้างลุงแล้ว
เรียบร้อบ
กวางน้อยเจอเสือ
ติดกับลุงพลแล้ว
ตกใจหมด จะได้ไหมน้อ
ลูง คะคะคะคุก อู๊วววว
เหยื่อมาถึงที่ มีหรอที่เสือจะปล่อยไป
ต้องจัดอย่างเดียว555
::Glad::โอ้ย ลุ้นสุดๆ
::HeyHey: ::HeyHey::ลุงรอมานาน
ยับแน่ๆ
ผมว่าเนื้อเรื่องสมจริงมากนะ แต่ติดตรงภาพของน้องที่ต้องอธิบายให้ดีกว่านี้ โดยรวมสนุกครับ เต็ม10
แม่กวางน้อยต้องโดนลุงพลจัดการแน่ๆ ต้องตามไปดูซะแล้ว
ง่ายไปป้าวน้อง
Hi
ลุงพลนี่หื่นจริงๆ
สวรรค์อยู่ในกำมือแล้วลุง
พลาดแล้วหนู
แม่กวางน้อยต้องโดนลุงพลจัดการแน่ๆ::ลุ้น
ลุงทีเด็ด
เสร็จลุงพลแน่ๆแม่กวางน้อย
เสร็จลุงจนได้
::Cold::
ความไว้ใจเป็นบ่อเกิดความเสียว
รอดยากล่ะครับงานนี้
คุณธรรมกำลังจะสงเคราะห์นศ.พยาบาลสาวแล้ว เสียดายจังที่ตัดจบซะก่อน
โดนแน่หนูเฟริน ::YarKK::
มาขนาดนี้จัดไปอย่าให้เสียครับ
พลาดจนได้น้องเฟิน
สุขสมใจ
เสร็จลุงพลจนได้แม่กวางน้อยของฉัน
ชอบ
ไม่รอดแล้ว
อย่าโหดนะครับ ผมพวกสุขนิยม
น้องเฟิร์น สาวน้อนผู้ใสซื่อ จิตใจบริสุทธิ ต้องมาเจอกับ พรานเฒ่า หน้าเนื้อใจเสือเข้า..โอ้ น้องเฟิร์นจ๋า ไม่รอดแน่ๆ
ไม่เหลือสินะ
หลังจากรอคอยมานาน
สำเร็จจนได้หลังจากรอมานาน
ได้อย่างที่รอมานาน
จะโดนลุงข่มขืนซะแล้ว เสียวขึ้นมาเลย
ไม่รอดแน่นอนงานนี้ แต่จะมีลีลาแบบไหน?
ได้ใจจริงๆ...เจ็ดยับ
ได้้เวลาลุงจะขยำกวางตัวน้อยแล้ว
ได้เวลาลุงจะขยำกวางตัวน้อยแล้ว
เสร็จลุงจนได้ร้ายจิงๆ
เยี่ยมไข้หวัดใหญ่ที่สุดใน
คนแรกมาแล้ว
::Dizzy:: เหยื่อตัวน้อย ยากที่จะรอด
กวางน้อยเหลียวหลังแน่เลยลุง
จัดไปคับลุงง
ที่สุดของการอดทนอย่างใจเย็น รอจังหวะและโอกาสที่เหมาะสม จนเหยื่อตายใจ
เสร็จลุงพล
ลุงพลคนทีเด๋ด
บรรยายได้เยี่ยมมาก
::Goaway::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยงเฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง ::Bloody:: หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
::Bloody::
ได้ใจจริงๆ
โถน้องเฟริ์น ไม่น่าเลย
::Hunger::
ไม่น่ารอด
เข้าด้ายเข้าเข็มสุดๆ
::Horror::
อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ
อยากกอดแล้ว
ฝากตัวด้วยเพิ่งมาใหม่
เสือซ่อนเล็บนะลุงพล ::HeyHey::
พลาดเข้าถ้ำแล้ว
ชุมพลไม่น่าพลาด
ได้ใจมากครับ ::Shy::
เข้าถ้ำแล้ว ชุมพลไม่น่าพลาด ::Evil::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยงเฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
::YehYeh::
::Glad:: สุดยอด
จะเสร็จลุงมั้ย
ออกลายเสือเฒ่า
เรียบร้อย กวางตัวน้อยโดนหอกพราน
ลุงพลได้ลิ้นรสสาววัยรุ่น
หลงคารมคนแก่
โอ้ยยย น้องเฟิร์น
ปฐมบท
::Ahoo::
::Angry::
เข้าถ้ำแล้ว ชุมพลไม่น่าพลาด
จัดสะมห้ติดอย่าให้หลุด
อิจฉาคนเก่าได้เมียเด็ก
จัดไปอย่าให้เสียเลยลุง
::Beggar:: งับ อย่าให้หลุดมือเชียว
ไม่น่ารอดด
เสร็จลุง
กวางน้อยหรือจะสู้เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์
เข้ามาติดกับ ก้อต้องจัดให้เต็มที่
::Glad::
แบบนี้ก็เข้าทางลุงพลเลยสิคร้าบ
รออ่านตอนลับเลยครับ ::Angry:: ::Angry::
สุดยอด
::Fighto:: จัดไป
😊🙏🏻
ติดตามเลยครับ
ป้อต้องนานได้ล่อแร่ะ ::DayDream::
::Glad:: เริ่มแล้วรอติดตามนะ
น่าติดตามเนื้อเริ่องดำเนินดีมาก
ลุงสุดจิง
ตามอ่านครับ
::JubuJubu::
ขอบคุณครับ
สนุกครับ
รอดยากเสร็จลุงล่ะ
ไม่รอดมือลุง
::JubuJubu::
ยอมรับในเล่ห์ภารโรงเฒ่า น้องเฟิร์นหรือจะรอด
เสร็จลุง
เด็ด
แม่กวางน้อยเสร็จลุงพลจนได้ ดันไปหาเสือในถ้ำ
ปูเรื่องได้ลุ้นมากครับ
สุดยอด
::YehYeh::
เยี่ยม
เนื้อเรื่องสวยงาม อ่านเข้าใจ มีอารมณ์ร่วม
ในที่สุดก้อโดนจนได้
ลุงนี่สุดยอดโดยแท้
ตามอ่านมาตลอดลุ้นทุกตอน ว่าจะโดนตอนไหน
เนื้อเรื่องทำให้ต้องติดตามครับ
ในที่สุดเสือก็ถอดหนังแกะที่สวมอยู่ ::Glad::
แข็งแรงจริงๆ เลยสำหรับลุงวัย 60
กวางน้อยโดนแน่นอน
::HeyHey::
เสร็จลุงล่ะหนู มาให้กินถึงที่เลย ::GiveMe::
::Reader::
เด็ดมาก
ในที่สุดลุงพลก็ทนไม่ได้สินะครับ
ยอดเยี่ยมมากลุง
ไม่น่ารอด
::Angry:: ::Hunger::
เด็กน้อยพยาบาลขาดประสบการณ์จริงๆ
ได้ของดีสักทีก็อย่าให้เหลืออออออ
::Thinking::
โดนยันหว่างแน่
กวางน้อย ของลุงพล เสียวมากกกกกกกกกกกก
พึ่งมาอ่านติดใจ
โอกาสมาถึงแล้ว ลุงพล
เคยอ่านใน meb ไม่นึกว่ามี version ใต้ดิน ขออ่านเลยละกันครับ
เรียบร้อยโรงเรียนลุงพล
ไม่รอด ไม่รอด ไม่รอด ใครๆเขาก็เตือน
เขาถ้ำเสือก็ไม่รอดแล้วละแม่กวางน้อย
จังหวะดี
อ่าวลุงไหงทำงี้อ่ะ
::YehYeh::
กวางน้อยหลงคารมเสือเฒ่าซะแล้วละมั้งเนี่ย
โดนจนได้หนูเฟิร์น
แปลกดีครับ
ลุงพลไม่ปล่อยแน่งานนี้
เสร็จลุงพลละทีนี้
ลุ้นมาตั้งนาน ทีมลุงพลครับ ชอบๆ
ลุงล่ากวางน้อย
::Waiting::
เสียวเลย
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยงเฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
::Glad::
::Glad:: มาติดตามอ่านต่อ...
อยากตาม
น้องเฟิร์นไม่น่ารอด
น่าสงสารน้องเฟิยรจังถ้าจะเจ็บหน้าดู
ได้เปิดซิง แจ่มๆๆครับ
ลุงได้ของดีก็ต้องจัดหนักอยู่แล้ว
ขอบคุณครับ
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยงเฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
สุดยอด
ลุงพลทำร้ายเด็ก
ไม่ได้อ่านนานละ ขอทวนความจำหน่อยครับ
ในที่สุดก็ได้จนได้ลุ้นมาหลายตอน
โดนลุงเปิดสะแล้วมีแต่จะติดใจต่อไปอีก
แม่กวางน้อยผู้อ่อนต่อโลกเสร็จลุงพลจนได้
พลาดท่า
สมันน้อย
::JubuJubu:: ::Suffocate::
ลุงจัดไปอย่าให้เสีย มาถึงขนาดนี้แล้ว
ตำนานอีกเรื่อง
::Confident::
::WooWoo::
::Hunger::
::Ahh::
::HeyHey:: ตาเฒ่าร้ายกาจ
::HeyHey:: เฟิร์นติดแล้ว
มาขนาดนี้ไม่เอาเดี๋ยวหาว่าไม่จริงอีก
อ้างจาก: kaithai เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 06:50:28 ก่อนเที่ยงเสือเฒ่าออกลายมาแล้ว
เหยื่อตัวน้อย ยากที่จะรอด
คำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................................................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
ลุงพลแกก็อุตส่าห์ฟูมฟักและรอมานาน คารมก็ไม่ธรรมดาจี้ใจสุดๆ ::YehYeh::
แม่กวางน้อยโดนกินแล้ว
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยงเฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
นึกถึงกลิ่นสาวๆ
::Beggar::
เฟรินจะเสร็จลุงพลไหมน่า
ลุงพลเก่ง
เสร็จลุงแน่ๆ
::Glad::
::Angry::
::HeyHey::
เเต่งเรื่องได้น่าติดตามมากๆครับ
ดุดันนนนน
เอาแล้วเฟิร์น
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยงเฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
ชอบ
อ้างจาก: เด็ก90 เมื่อ กุมภาพันธ์ 17, 2025, 10:14:38 ก่อนเที่ยงอ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยงเฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
ชอบ
เยี่ยม
อ้างจาก: nato87 เมื่อ มีนาคม 09, 2017, 01:08:43 ก่อนเที่ยง::Fighto:: ลุงคือไอดดอล
เฟิร์นมุ่งมั่นกับการเรียนและการทดลองฝึกงานอย่างตั้งใจ จนเวลาผ่านไปถึงช่วงใกล้สอบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ยิ่งทำให้เฟิร์นต้องเก็บตัวอ่านหนังสือมากขึ้น ยิ่งทำให้เธอแทบไม่มีเวลาพบปะกับลุงพลที่เธอเคารพรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็มักยิ้มทักทายและพนมมือไหว้สวัสดีลุงชุมพลทุกครั้งที่เจอ
ไม่นานนัก มีข่าวว่าลุงพลประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำ เพราะถูกรถมอเตอร์ไซด์ที่กลุ่มเด็กแว้นวัยรุ่นหัวเกรียนเสียหลักชนเข้าที่ท้ายรถก่อนหลบหนีไป โชคดีที่แกไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก จะมีเพียงแต่รอยแผลฟกช้ำ ตอนแรกทางวิทยาลัยอนุญาตให้แกพักผ่อนที่ห้องแถวบ้านของแกที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากวิทยาลัยได้ ซึ่งตอนแรกแกก็ไม่ยอม บอกว่าห่วงงาน แต่จริง ๆ แกอยากเห็นหน้าหนูเฟิร์นทุกวันใจจะขาด
ลุงพลพักฟื้นอยู่ประมาณสองอาทิตย์ จนร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แกจึงรีบกลับมาทำงานอีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะพบกับหนูเฟิร์นที่แกเพ้อถึงมานาน แต่เสียใจด้วยนะลุง ช่วงนี้หนูเฟิร์นเก็บตัวอ่านหนังสือบนห้องพร้อมกับเพื่อน ๆ แถมยังต้องขึ้นหอคนป่วยเพื่อฝึกงาน จนแทบไม่มีเวลามาเดินเล่นในสนามหญ้าหลังวิทยาลัย
ลุงพลใช้เวลาในการกวาดขยะทุกวัน และให้อาหารหมาแก้เซ็ง พอถึงวันหนึ่งแกเริ่มปลงได้แล้วว่า วาสนาของแกกับหนูเฟิร์นเป็นได้เพียงแค่ลุงกับหลานเท่านั้น ในขณะที่หนูเฟิร์นเองก็วุ่นวายอยู่กับการเรียนพยาบาลอย่างหนัก จนลืมนึกถึงเรื่องของลุงชุมพลคนดีของวิทยาลัยคนนั้นไป วันหนึ่งรูมเมทมาบอกข่าวเพื่อนร่วมห้องว่าลุงชุมพลกลับมาทำงานแล้ว พร้อมกับแยบถามไปว่าไม่ไปนั่งอ่านหนังสือที่สนามหญ้าหลังวิทยาลัยอีกแล้วเหรอ
เฟิร์นได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงว่าช่วงนี้ต้องติวเข้มอ่านหนังสือกับเพื่อน เพราะมีบทเรียนหลายอย่างที่เธอยังไม่ค่อยเข้าใจนัก ไหนจะยุ่งเรื่องฝึกงานที่หอคนป่วย จนรูมเมทแกล้งแซวว่าสงสัยลืมแกไปแล้ว
เฟิร์นได้แต่ยิ้มอย่างเขิน ๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะอย่างที่รู้กันดีนั่นแหละ สำหรับเฟิร์นก็แค่เด็กกะโปโล ในขณะที่ลุงพลเป็นผู้ใหญ่ใจดี แกไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย แกเคยได้รางวัลพนักงานดีเด่นจากทางวิทยาลัยมาแล้วอีกด้วย เฟิร์นไม่คิดว่าแกจะคิดอะไรในเชิงชู้สาวกับตัวเองแน่ แต่รูมเมทคนเดิมกลับย้ำว่า ยังไงก็ระวังไว้นิด ยังไงผู้ชายก็ยังเป็นผู้ชาย เพราะเท่าที่สังเกต ลุงชุมพลมีท่าทีหวงใยและสนิทสนมกับเฟิร์นมากกว่าเจ้าหน้าที่ภารโรงกับนักศึกษาพยาบาลจะมีต่อกัน เป็นญาติก็ไม่ใช่เสียด้วยซ้ำ
....เด็กสาวได้แต่พยักหน้าไปอย่างนั้น แต่เธอเชื่อว่าผู้ชายที่แสนดีอย่างลุงพลที่ใครหลายคนยกย่องแกจะเป็นตาแก่ตัณหาจัด อย่างที่รู้นั่นแหละว่าเธอเคยคิดด้วยซ้ำว่าลุงพลน่าจะเหมาะสมกับแม่ของเธอ แม่ของเฟิร์นอายุพึ่งจะ 42 เอง ยังสาว ยังสวย ส่วนลุงพลถึงแม้จะอายุ 60 แล้ว แต่แกก็ดูแลตัวเองดีมาก จนเจ้าหน้าที่วิทยาลัยหลายคนแซวว่าแกเป็นดาราญี่ปุ่นที่ชื่อ เคน วาตานาเบะ คนนั้นด้วยซ้ำ
ยังไงก็ตาม เฟิร์นยังมองโลกในแง่ดี และตั้งใจว่าสอบเสร็จเมื่อไรจะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงพลก่อนกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพื่อถามอาการและสารทุกข์สุขดิบ
.........................................................................
ทางด้านลุงพล ที่กลับมาจากการพักฟื้น หลังจากที่เสร็จธุระเรื่องเอกสารและงานจิปาถะภายในมหาวิทยาลัย แกก็แวะซื้อกาแฟหน้าวิทยาลัยมาดื่นกินในห้องพักภารโรงหลังเลิกงาน อาจเรียกได้ว่าที่นี่คืออาณาจักรส่วนตัวของแก หลังจาก 6 โมงเย็นเป็นต้นไป ภารโรงทั้งหญิงชายต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมด เหลือเพียงแค่แกที่คอยตระเวนสอดส่องดูแลความเรียบร้อยภายในวิทยาลัย บางครั้งเบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดบอลทีมโปรดของแกวิ่งออกกำลังกายรอบวิทยาลัย
วันนี้ก็เช่นเดียวกับทุกวัน แกวิ่งรอบวิทยาลัยเบา ๆ เพื่อเรียกเหงื่อ เพราะตอนพักฟื้นอยู่ที่บ้านแกแทบเดินไปไหนมาไหนไม่ได้เพราะปวดเข่าจากอุบัติเหตุครั้งนั้น ลุงหันมองนาฬิกา ขณะนี้เป็นเวลา 18.30 น. ซึ่งนี่คือวันสุดท้ายของการสอบ เด็ก ๆ นักศึกษาต่างทยอยกันกลับบ้านตามภูมิลำเนาของใครของมัน
ลุงพลหย่อนตัวนั่งพักบนโซฟาเก่า ๆ ที่ประจำของแก แกเอนหลังนั่งทอดอารมณ์อย่างสบายใจ พลางนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย โดยมีเรื่องของหนูเฟิร์นเป็นเรื่องหลัง
"หนูเฟิร์น หนูจะรู้ไหมนะว่าหนูทำให้ลุงคิดถึงจนแทบนอนไม่หลับ ลุงไม่รู้จะต้องทำตัวยังไง ไอ้แก่คนนี้วาสนาน้อย ไม่ได้เกิดมาเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี มีเงินหรือเป็นคนในเครื่องแบบอย่างไอ้หนุ่มคนนั้น เฮ้อ!" ลุงพลแกร่ายยาว เพราะแกมั่นใจว่าในตอนนี้ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดมาเดินเพ่นพ่านในบริเวณนี้กันแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงแค่แกคนเดียว
ชุมพลหยิบเอามือถือขึ้นมา เปิดดูรูปถ่ายหนูเฟิร์นในชุดนางนพมาศวันลอยกระทง นี่มันเป็นคำสาบอะไรกันน้อที่ทำให้ชายแก่อย่างแกหลงไหลในตัวเด็กสาวคนนี้ มือของแกเริ่มไม่นิ่ง มันเริ่มลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ขนาด 8 นิ้วใต้ร่มผ้าอย่างแผวเบา เมื่อนึกถึงหน้าหนูเฟิร์นที่ไร ไอ้ช่อนของแกมีอันต้องตื่นตัวอยู่ตลอด
"หนูเฟิร์นจ๋า เป็นเมียลุงนะ ลุงสัญญาว่าจะดูแลหนูตลอดไป อ่าห์...."
...................................................................
ทางฝั่งเนตรชนกหรือเฟิร์น หลังจากสอบเสร็จวิชาสุดท้าย เด็กสาวตัดสินใจเดินทางไปห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากลุงแก แต่ด้วยปัญหารถติดของเมืองหลวง ทำให้เด็กสาวกลับมาที่วิทยาลัยช้ากว่าปกติ ตอนแรกเฟิร์นจะตัดใจไม่เอาของไปฝากลุงพลแก เพราะคิดว่าแกคงกลับบ้านไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็หอบของมาเยอะแยะแล้ว ลองวัดใจไปหาลุงพลที่ห้องพักภารโรงสักตั้งดูดีกว่า
เฟิร์นเหลือบมอบนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นเศษ ๆ โดยปกติเฟิร์นสังเกตว่าลุงแกชอบเดินตรวจตราความเรียบร้อยในวิทยาลัยจนเกือบถึงสองทุ่มเสมอ เด็กสาวจึงตัดสินใจเป็นไงเป็นกันซื้อของมาแล้ว จะทิ้งก็เสียดาย
....เด็กสาวไม่มีทางรู้เลยว่านี่คือการตัดสินใจที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอไปตลอดกาล เมื่อภาพของลุงพลผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารีที่เธอคุ้นเคยจะถูกเปิดโปงในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
........................................................................
ห้องพักภารโรงเป็นตึกปูนชั้นเดียวที่มุงหลังคาและติดห้องแอร์ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเป็นห้องขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้า และมีโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งของภารโรงและแม่บ้านแต่ละคน บนฝาพนังก็มีไวท์บอร์ดที่บอกตารางเวลาการทำงานของแต่ละคน และนัดหมายสำคัญ ๆ ที่มุมซ้ายห้องเป็นทางเดินไปสู่ห้องน้ำชายหญิง ส่วนมุมขวาเป็นห้องเก็บของ ที่ลุงพลยึดมันเป็นอาณาจักรส่วนตัว
เนตรชนกหรือเฟิร์นในชุดนักศึกษาธรรมดา เนื่องจากเป็นระเบียบการสอบไฟนอล เด็กสาวเดินถือถุงกับข้าวมากมาย ท่ามกลางความมืดโดยมีแสงสว่างจากเสาไฟสลัว ๆ คอยบอกเส้นทาง ดวงอาทิตย์ใกล้ลับของฟ้า เพื่อรอคอยเวลาของรัตติกาลที่เด็กสาวอย่างเฟิร์นจะไม่มีวันลืม ประตูทางเข้าห้องพักภารโรงแค่แง้ม ๆ เอาไว้ ไฟยังเปิด เนตรชนกแง้มประตูเข้าไป ก่อนเอ่ยปากทักทายเผื่อมีใครได้ยิน
"สวัสดีค่ะ มีใครอยู่ไหมค่ะ" เด็กสาวเอ่ยปากเรียก "ลุงพล หนูซื้อของมาฝากค่ะ"
"สวัสดี หนูเฟิร์น มีอะไรเหรอ" ลุงพลตอบกลับมา เด็กสาวหันไปมองที่ห้องเก็บของที่ประตูเปิดอ้าทิ้งไว้
"หนูซื้อของมาฝากลุงค่ะ ได้ข่าวว่าลุงยังเจ็บขาใช่ไหม เดี๋ยวหนูหยิบเอาไปให้ในห้องนะ"
"ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวลุงออกไปเอง" ลุงพลปฎิเสธเสียงแข็ง นี่ถ้าหนูเฟิร์นมาเห็นภาพตอนที่แกกำลังขัดจรวดอย่างเมามันนี่เป็นอันจบเห่เลย แถมน้ำเหมือกก็เลอะเปรอะมือแกไปหมด
....มาโผล่อะไรตอนนี้นะนังหนู! ลุงพลแกรีบควักเก็บหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียที่กำลังตื่นตัวไว้ในร่มผ้ากางเกงฟุตบอลอย่างเก่า แต่มันผองจนเป้ากางเกงแกตุงจนเห็นได้ชัด หมดกัน ภาพลักษณ์ตาแกที่แกสร้างมาตั้งกี่ปีกำลังจะพังทลาย จะเอายังไงดี มึงฉลาดไม่ใช่เหรอไอ้พล
.....ในแว้บหนึ่ง ลุงพลแกฉุกคิดได้ว่า ในเมื่อลูกกวางน้อยผู้แสนซื่ออย่างหนูเฟิร์นริอาจเดินเข้ามาในถ้ำเสือของแก คราวที่แล้วแกโชว์ความเป็นสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่คราวนี้ราวกับฟ้าเบื้องบนมอบโอกาสเลี่ยมทองมาให้แก ถ้าครั้งนี้แกไม่ทำอะไรหนูเฟิร์น แกก็ควายล้วน ๆ ไม่มีวัวผสมแล้วล่ะว่ะ ไอ้พลเอ้ย!
ชุมพล ภารโรงวัยเกษียณอายุ 60 ปี ลุกขึ้นจากโซฟา มือที่เปื้อนสารคัดหลั่งหรือน้ำหลอลื่นจากไอ้จ้อนของแก หันซ้ายหันขวาไม่มีทิชชู่ แกเลยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการเช็ดกับกางเกงแทน หวังว่ากลิ่นเหงื่อของแกจะช่วยดับกลิ่นได้แล้วกัน
.....................................................
"สวัสดีค่ะลุง" เนตรชนกหรือเฟิร์นในขุดนักศึกษาพนมมือไหว้ทักทายลุงพลอีกครั้ง "ลุงหายดีแล้วเหรอค่ะ"
"ลุงหายดีแล้วจ๊ะ" ไอ้เสือเฒ่ายิ้มอย่างเป็นมิตรเช่นเคย โดยที่สาวเฟิร์นไม่มีทางรู้เลยว่า ในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า ลุงพลผู้แสนดีจะกลายร่างเป็นไอ้เฒ่าหื่นกามที่พร้อมจะบดขยี้ความสาวของเธอให้แหลกคามือ
"หนูซื้อของกินอร่อย ๆ มาฝากค่ะ" นัยน์ตาของเฟิร์นเหลือบมองไปเป็นเป้ากางเกงที่ตุงของลุงพล มันทำให้เด็กสาวนึกถึงคำเตือนของรูมเมทที่ว่า 'ผู้ชายยังไงก็เป็นผู้ชายวันยังค่ำ'
"หนูไม่น่าเปลืองเงินซื้อของให้ลุงเลย แค่หนูมีน้ำใจมาเยี่ยมลุงถึงที่นี่ ลุงก็ดีใจมากแล้ว มา ๆ มานั่งคุยกันก่อน เดี๋ยวลุงหยิบเอาน้ำเย็น ๆ ให้หนูเฟิร์นดื่มนะ เดินทางไกลมาคงเหนื่อย คงร้อนแย่"
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูต้องรีบกลับไปเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน" เฟิร์นพยายามปฎิเสธอย่างสุภาพ เธอเริ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตจากตัวลุงพลที่เธอเคยเคารพรัก "หนูวางไว้ที่โต๊ะทำงาน หนูไปก่อนนะค่ะ"
....กวางน้อยจะหลุดมือแล้วไอ้เสือ นี่คือโอกาสสุดท้ายของมึงแล้วไอ้พล มึงจะยอมเล่นบทเป็นคุณลุงใจดีที่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้หัวใจและร่างกายของหนูเฟิร์นมาครอบครอง หรือจะยอมถอดหน้ากากพระรองหนังไทยเชย ๆ ที่อดแอ้มนางเอกทุกเรื่องไป แล้วสวมบทเป็นจอมโฉดแล้วบดขยี้พรหมจรรย์เด็กสาวคนนี้ให้สิ้นซาก
....ในเมื่อความดีไม่ใช่ผลตอบแทนของความรักแล้วไซร้ งั้นไอ้พลของสวมบทเป็นไอ้โฉดเพื่อบดขยี้ความสาวของลูกกวางน้อยที่โง่เขลาเดินเข้ามาในถ้ำเสื้อให้สาแก่ใจ เผื่อบางทีมันอาจชนะใจเด็กรุ่นหลานอย่างหนูเฟิร์นได้บ้าง
"อย่าพึ่งรีบไป!" ลุงพลรีบคว้าแขนเด็กสาวไว้แน่น เด็กสาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ลุงพลรีบประกบเข้าด้านหลังของเด็กสาว ก่อนใช้มืออีกข้างปิดปาก โดยมีไอ้ช่อนขนาด 8 นิ้วดันบั้นท้ายของเด็กสาวอยู่
เฟิร์นตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าลุงพลจะกลายเป็นอย่างที่รูมเมทเคยเตือนเอาไว้ แม่ของเธอพูดไว้ไม่มีผิด ว่านอกจากพ่อของเฟิร์นแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนแสนดีแบบนี้อีก เด็กสาวได้แต่เสียใจที่ตัวเองโงเขล่าและอ่อนต่อโลกจนตกเป็นเหยื่อของเสื่อเฒ่าเจ้าเล่ห์อย่างไอ้แก่พล
"ชู้ววว....ใจเย็น ๆ นะหนูเฟิร์น ลุงไม่ได้คิดทำร้ายหนู ลุงแค่มีอะไรอยากจะสารภาพกับหนู "ลุงแอบรักหนูมานานแรมปี ไม่ว่าหนูจะเชื่อลุงหรือไม่ แต่ลุงรักหนูเฟิร์น แบบที่ไม่เคยรักใครมาก่อน วันนี้ลุงยอมทำลายชื่อเสียงของตัวเองเพื่อความรัก เพื่อหนูนะเฟิร์น" ไอ้เฒ่าพลสารภาพความในใจที่มีต่อหนูเฟิร์นจนหมดสิ้น ก่อนที่มันจะเริ่มซุกไซร์ที่ซอกคอขาวของนักเรียนพยาบาล เด็กสาวพยายามเอียงตัวด้วยความกลัวปนสยิว
....แต่มันก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่เธอกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมแขนของชายแก่ เธอรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างประหลาดในอ้อมกอดของตาแก่ แต่แว้บหนึ่ง เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอกำลังจะถูกไอ้ภารโรงเฒ่าขืนใจ เด็กสาวพยายามดิ้นรนต่อสู้อย่างสุดชีวิต
แม้ไม่ได้ฟิตเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ ตอนเป็นทหาร แต่เรียวแรงของตาเฒ่าพลยังเหลือเฟือที่จะกำหราบกวางน้อยพยศตัวนี้ให้อยู่หมัด ลุงพลเริ่มซุกไซร์ซอกคอของเด็กสาวหนักขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนต่ำลงไปที่ชายกระโปรง ก่อนถกมันขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีครีม ไอ้เฒ่าพลรีบใช้นิ้วบี้ไปที่ติ่งเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้า
"ลุง...อย่าค่ะ" เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ของหนูเฟิร์นดังเล็ดลอดจากฝามืออันหนาและหยาบกร้านของลุงพล กลิ่นของมือลุงพลมีกลิ่นตุ ๆ ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดอย่างเธอไม่มีทางรับรู้ได้เลยว่า นั่นคือคราบสารคัดหลั่งหรือน้ำหล่อลื่นจากอวัยวะเพศของลุง อันที่จริงเฟิร์นก็เคยเรียนเพศศึกษามาบ้าง แต่เธอมันเป็นการเรียนในทางทฤษฏี ไม่ใช่การปฏิบัติ อย่างที่ลุงพลกำลังสอนเธออยู่ในขณะนี้
"ลุงรักหนูเหลือเกิน หนูรู้ไหมว่าลุงต้องหักห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน ลุงพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกที่มีต่อหนูมานาน ลุงไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนนอกเหนือจากเมียของลุงที่ตายไป" ลุงแกก็พร่ำเพ้อพรรณนาถึงความรู้สึกอันแรงกล้าที่เก็บซ่อนมานาน "มันคือความรัก ที่ลุงเคยบอกหนู ความรักคือสิ่งสวยงาม ลุงรักหนู และลุงจะพิสูจน์ให้หนูดูว่าลุงรักหนูมากแค่ไหน"
พอเจอคำหวานจากตาเฒ่าผู้เจนจัดและเจ้าเล่ห์อย่างลุงพล มีเหรอที่เด็กสาวจะไม่หวั่นไหวได้ โดยเฉพาะเมื่อลุงพลพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีต่อเธอ ถึงขนาดที่ยอมเสียเกียรติที่ตัวเองสร้างมานาน มันทำให้เฟิร์นรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก นิ้วมือของลุงพลบดขยี้ติ่งเม็ดสยิวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกถึงความเปียกแฉะตรงใต้หว่างขา และรู้สึกอ่อนแรงไร้พละกำลังจะตอบโต้ใด ๆ ด้านหลังก็มีแท่งขีปนาวุธบดเบียดบั้นทายงามงอนของเด็กสาว ข้างบนก็เจอการซุกไซร์ขั้นเทพของภารโรงใจทราม โดนโจมตีรอบทิศทางแบบนี้ หนูเฟิร์นคนสวยแทบจะละลายเหมือนขี้ผึ้งเลยทีเดียว
มันเป็นความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับตอนที่พบเจอกับแบงค์ สมัยเรียน ม.ปลาย แต่มันทรงพลังมากกว่า ไอ้หนุ่มแบงค์เคยขอกอดและหอมแก้มเฟิร์นอยู่บ่อยครั้ง แต่ถูกเธอปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งคู่ยังเป็นเด็ก การเรียนสำคัญกว่าความรัก บางครั้งเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้แบงค์ปันใจไปรักผู้หญิงคนอื่น
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด เป็นเขตแดนที่เด็กสาวไม่เคยได้เข้ามาสัมผัสมาก่อนในชีวิต และรู้สึกอิ่มเอมใจภายใต้อ้อมรักของชายแก่รุ่นลายคราม ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอนึกถึงอ้อมกอดของพ่อตอนมีชีวิต มันอบอุ่น แต่ซาบซ่านและหวาบหวิว ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ลุงพลขยี้ติ่งเสียวของเด็กสาว จนรู้สึกถึงความเปียกแฉะภายใต้ร่มผ้า การจู่โจ่มด้านล่างประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ไอ้เฒ่าพลซอกไซร์ไปตามซอกคอด้านหลังอย่างอ่อนโยน บางครั้งก็หอมฟอดด้วยแรงเสน่ห์หา เด็กสาวอ่อนระทวยในวงแขนของไอ้เฒ่า ในขณะนี้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเบื้องหลังยิ่งดุนดันบั้นท้ายของเด็กสาวหนักขึ้น จนมีคราบเลอะบนกระโปรงนักศึกษาพยาบาล
"ไอ้หนุ่มแบงค์คนนั้นมันโง่ มันมีเพชรในมืออย่างหนูเฟิร์นแต่ไม่คิดเก็บรักษา ถ้าเป็นลุง ลุงจะดูแลหนูอย่างดีที่สุด ลุงรักหนูหมดหัวใจของลุง ต่อให้ลุงต้องตายซะเดียวนี้ ลุงก็ยอม แต่ลุงรักหนูจริง ๆ" ไอ้เฒ่าพลค่อย ๆ ดึงตัวหนูเฟิร์นกลับเข้าไปในห้องเก็บของ อาณาจักรส่วนตัวที่ตนเองใช้เป็นสถานที่สำเร็จความใคร่อยู่ทุกครั้ง
....ลุงพลสารภาพความในใจออกมาอีกครั้ง ก่อนหน้าเกิดอุบัติเหตุไม่นาน ลุงพลเห็นไอ้หนุ่มแบงค์มาเดินป้วนเปี้ยนแถววิทยาลัย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ลุงแกรู้สึกหึงหวงเนตรชนกหรือหนูเฟิร์นเหลือเกิน และมันเป็นสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ลุงแกเหม่อลอยถูกกลุ่มเด็กแว้นเฉียวชนรถ
โชคดีที่ป้อมตำรวจอยู่แถวนั้น ไม่เช่นนั้นลุงพลคงถูกกลุ่มเด็กแว้นรุนกระทืบปางตายไปแล้วก็ได้
...........................................................
ลุงอดทนมาเป็นปีๆ บทจะเอาก็เอาเลย...
::Angry:: อ่านมาหลายตอนไม่ต้องตอบมาขัดจังหวะต้องตอบตอนเข้าได้เข้าเข็มพอดีสมกับเป็นคนแต่งจริงๆ
ขอดูหน่อยนะครับ
เสร็จลุงจนได้นะแม่สาวน้อย
เสียวสุดๆเลยน้องเฟิร์น
ลนหาที่เองสาวน้อย
ลุงบอกหวานเจี๊ยบ ::DookDig::
ขอบคุณมากครับ
::Dozy::
::Glad::
หลังจาที่อดทนมานาน