พูดคุยก่อนอ่าน : ก่อนอื่นออกตัวเลยว่า ในตอนนี้ผมนั้นยังเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธและเสียความรู้สึกไม่น้อย จึงทำให้สิ่งที่ผมกำลังจะพูดอาจเต็มไปด้วยความรู้สึกส่วนตัวไม่น้อยนะครับ ขอให้ทุกคนเข้าใจด้วย
คิดว่าหลายคนน่าจะทราบแล้วว่าเกิดเรื่องไม่สู้ดีนักกับผม เมื่อมีคนก็อบงานของผมไปลงในเว็บอื่นเพื่อสร้างรายได้ ซึ่งผมเคยประกาศแล้วว่าจะเลิกแต่งทันทีที่ทราบ เพราะผมทนไม่ได้กับการที่ต้องเห็นงานของตัวเองถูกปลิงเปตรเดนคนเอาไปหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ยังนับว่าโชคดีที่ผมเห็นทัน นี่ถ้าผมมาเห็นที่หลังนี่คงบอกได้เลยว่าช้ำใจหนักกว่าเดิม
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=197477.msg869228#new
สิ่งที่ผมพูดอยู่เนี่ย ไม่ใช่ว่าผมก่อประเด็นดราม่าเรียกร้องความสนใจอะไรนะครับ แต่ผมต้องการแสดงจุดยืนของตัวเอง ผมรับไมได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ในตอนแรกผมประกาศว่าจะเลิกแต่งทันที แน่นอนว่าคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ขืนผมแต่งต่อไป ก็คงต้องมีปลิงมาก็อบงานผมไปหากินอีก
แต่เพื่อเห็นแก่นักอ่านทุกคนที่ติดตามงานของผม ผมจะแต่งให้จบภาคแรก ซึ่งเหลืออีก 5 ตอนสุดท้ายเท่านั้น โดยท่าน Assasin008 ผู้ประพันธ์เรื่องรักยมได้ให้คำแนะนำดี ๆ เกี่ยวกับการลงงานในอนาคตของผม ซึ่งผมคิดว่ามันน่าสนใจทีเดียว เพียงแต่ตอนนี้ ผมยังเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธและเสียความรู้สึก ผมไม่สนิทใจเสียแล้วที่จะเขียนแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ ดังนั้นผมจึงมีทางเลือกแค่ 3 ทาง คือ
1.เขียนต่อโดยใช้โปรแกรม PDF ตามที่ท่าน Assasin008 แนะนำไว้
2.แต่งเป็น Ebook แล้ววางขาย
3.เลิกแต่ง
สามหนทางนี้เป็นทางออกของผม ที่ผมต้องตัดสินใจกระทำในเกมรักภาคสอง ซึ่งผมคงต้องขอเวลาว่าจะไปต่อหรือหยุด บอกตามตรงผมก็เสียดายเหมือนกัน แต่คงต้องขอเวลาพิจารณาในอนาคต สำหรับภาคแรก ขอให้ทุกคนวางใจได้ครับ เพื่อเห็นแก่นักอ่านน้ำดีหลาย ๆ ท่าน ผมจะแต่งให้จบภาคแรกเป็นการตอบแทนทุกคนที่ร่วมทางกันมาตั้งแต่แรก
สำหรับเรื่องทนายผึ้ง ขอให้วางใจได้ ผมยังจะเขียนต่อ แต่ขอเวลาสักพักเพื่อทำใจก่อนแล้วกันครับ
ตอนนี้ผมไม่ซ่อนครับ เพื่ออำนวยความสะดวกให้ปลิงได้ก๊อบงานผมเต็มที่ สู้ ๆ นะนาย เรารู้ว่านายอ่านอยู่ รู้สึกภูมิใจไหมกับการเอางานคนอื่นไปหากิน
....................................................................
ภารโรงหื่นกระเด้าซอยถ้ำสาวนาถลดาแบบลืมแก่ แม่กวางน้อยจากปักษ์ใต้ร้องครางเสียงหลง แก้มของเธอแดงระเรือจากเลือดสาวที่สูบฉีดภายในกาย
"อูยยยย.....ตอดแน่นดีจริง ๆ" ลุงพลเหลือบมองพื้นที่เปราะบางด้านล่าง ก็พบว่าขนเพชรสีดอกเลาของมันและขนเพชรอ่อนสีดำของนาถลดาติดกันด้วยสารคัดหลั่งเหนียว ๆ ที่เกิดจากกิจกรรมเข้าจังหวะ
"มีอะไรเหรอคะลุง..." นาถลดาเหลือบมองภารโรงหื่นด้วยความสงสัย แต่ลุงพลไม่ตอบอะไร มันโน้มตัวลงแลกลิ้นกับเด็กสาวดังจ๊วบจ๊าบโดยไม่แคร์เลยว่าสาวอุ๊ที่เปลือยกายนอนหมดสภาพบนโซฟาจะรู้สึกยังไง
"นาถ...ทำไมเป็นคนแบบนี้....หยุดนะ...ไอ้เลว!!" สาวอุ๊พยายามร้องห้ามกิจกรรมรักระหว่างลุงพลกับนาถลดา "อย่า...ทำ....น้องนาถนะ!!"
"ว่าไงจ๊ะนาถ? พี่อุ๊เค้าบอกให้ลุงหยุดน่ะ" ลุงพลเอ่ยปากถามความเห็นสาวน้อยที่กำลังเพลิดเพลินกับกระบวนท่าโล้สำเภาของมันอยู่
"อย่าหยุดค่ะลุงพล...อูยยยย....อย่าหยุด..." นาถลดาตอบกลับ ทำเอาลุงพลเหลือบหันไปมองสาวอุ๊ที่เหมือนไม่อยากเชื่อกับคำตอบของนาถลดา
"นาถ...ทำ...ไม....ทำแบบนี้" สาวอุ๊พยายามรวบรวมสติ แต่เพราะฤทธิ์ยา เลยทำให้เธอไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายไปมากกว่านี้
"เดี๋ยวขอลุงกับน้องนาถสนุกกันก่อนนะจ๊ะ น้องนาถเนี่ยพักหลังเป็นเด็กดีมาก ๆ เห็นทีแบบนี้ลุงคงรักตายเลย" ลุงพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาว ทางฝั่งนาถลดาก็ยิ้มเขินแต่ก็ยินยอมให้ภารโรงเฒ่าหอมแก้มแต่โดยดี
เสียงหน้าขาของลุงพลกระแทกกับก้นของนาถลดาดัง ป๊าป ๆ ๆ เสียงแน่นชัดเจน พอกระเด้าไปได้สักพัก ลุงพลก็จับนาถลดานอนคว่ำกับโต๊ะทำงาน แม่กวางน้อยจากปักษ์ใต้ให้ความร่วมมือโดยดี
ภาพกลีบสาวของนาถลดาปรากฏตรงหน้า แคมคู่สีขาวอมชมพูและชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งจากทางฝั่งของเด็กสาวและภารโรงเฒ่าชุ่มฉ่ำไปทั่ว แคมคู่อวบอูมปิดสนิท ลุงพลโน้มตัวลงไปดูดเลียน้ำรักจากกลีบสาวของนาถลดาเพื่อกระตุ้นความเสียว
"อูย....ลุงก็....." นาถลดาเผลอขมวดคิ้วเมื่อปลายลิ้นของลุงพลสัมผัสกับกลีบสาวของเธอ ลุงพลคนหื่นโลมเลียทุกอณูในพื้นที่เปราะบางของสาวใต้ ลิ้นอันหยาบกร้านของมันโลมเลียจากรอยปริตรงหว่างขา ลากยาวไปจนถึงฝีเย็บและหูรูดสีชมพูที่กำลังขมิบอยู่เป็นจังหวะ
ลุงพลลากลิ้นยาว ก่อนใช้ลิ้นดุนดันรูหูรูดสีชมพูของนาถลดา สาวน้อยหลับตาพริ้ม ร้องเสียงหลงด้วยความเสียวซ่าน
"ลุง...ตรงนั้นมันสกปรกนะ!!" แม่กวางสาวร้องครางเสียงหลง เมื่อถูกลุงพลใช้ลิ้นเล้าโลมรูก้นของเธอ ก่อนจัดแจงสอดใส่หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8 นิ้วเข้าไปเล่นซนในถ้ำสาวของนาถลดา
"นาถ...ทำไม...นาถ...เป็นคนแบบนี้" สาวอุ๊แทบไม่อยากเชื่อสายตากับสิ่งที่ลุงพลคนหื่นทำกับนาถลดา
นาถลดาไม่ตอบอะไร เธอเองก็รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำมันไม่ถูกต้อง แล้วอะไรล่ะที่ทำให้เธอเป็นเช่นนั้น คำตอบนะเหรอ? เพราะเกมกามที่ลุงพลปรนเปรอให้เธอไงล่ะ เลยทำให้สาวน้อยที่เคยประกาศตัวว่าชาตินี้จะไม่ขอเอาผู้ชายมาทำพันธุ์ ต้องยอมสยบให้กับลุงภารโรงแก่ ๆ บ้าเซ็กส์อย่างชุมพล
"นาถ...พี่อุ๊เค้าถามนาถอยู่นะ" ลุงพลเหลือบมองนาถลดาที่กำลังเพลิดเพลินไปกับลีลาโล้สำเภาของลุงพล
"อือ...." นาถลดาครางกระเส่าในลำคอ ความเสียวที่พุ่งปรี๊ดทำให้เธอไม่ได้สติ ผนังถ้ำสาวภายในตอดรัดท่อนเอ็นของลุงพลแนบแน่นจนแถบเป็นเนื้อเดียวกัน แม่กวางสาวจากปักษ์ใต้หลับตาพริ้ม นอนหายใจรวยริน เมื่อถูกลุงพลบรรจงกระแทกเข้าถ้ำสาวของเธอเป็นจังหวะแบบเน้นทุกดอกดังป๊าป ๆ ๆ จนสารหล่อลื่นแทบทะลักออกมาจากถ้ำสาวของนาถลดา
ภารโรงเฒ่าตั้งใจจะทำเสียวให้นาถลดาขึ้นสวรรค์เสียก่อน แล้วค่อยเลี้ยวกลับไปจัดการกับสาวอุ๊ที่นอนเปลือยกายนอนหายใจรวยรินเพราะฤทธิ์ยาสลบ
"ว่าไงจ๊ะนาถ?" ลุงพลโน้มตัวบีบหน้าอกของนาถลดาเพื่อทวงถามคำตอบ "พี่อุ๊เค้าถามมาน่ะ ตกลงนาถว่าไง?"
"อะไรล่ะ!!!" นาถลดาขมวดคิ้ว เมื่อถูกลุงพลถามเซ้าซี้ ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์สนใจกับคำถามงี่เง่าอะไรแบบนั้นจากปากสาวอุ๊หรอก สิ่งที่นาถลดาสนใจมีเพียงแค่ความเสียว ความเสียวจากท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วของลุงพลเพียงอย่างเดียว
(/ />
มือของลุงพลลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียนของนาถลดา นัยน์ตาซุกซนของภารโรงเฒ่าเหลือบมองแก้มก้นของแม่สาวน้อยจากหาดใหญ่ พลางนึกซนใช้นิ้วเขี่ยหูรูดสีชมพูที่ขมิบตอดเป็นจังหวะ นาถลดาหันหน้ามองค้อนเพราะลุงพลกำลังฝ่าฝืนกฏที่ว่าห้ามเล่นซนทางหลังบ้านกับเธอโดยเด็ดขาด
"ลุง!!! หนูบอกแล้วไง!!??" นาถลดาค้อนใส่ลุงพลยอดรัก "ไม่เล่นตูด!!"
"ลุงแค่หยอกเล่นหรอกจ๊ะ" ลุงพลยิ้มกลบเกลื่อน ก่อนเลื่อนมือที่เล่นซนกับรูก้นของนาถลดาออกมาลูบไล้สะโพกของเด็กสาวแทน มือซ้ายของลุงพลยกขาซ้ายของนาถลดาเพื่อให้สะดวกแก่การซอยถ้ำสาวที่คับแน่นและชุ่มฉ่ำได้ง่ายขึ้น
"อูยยย...คับแน่นดีจริง ๆ หอยน้องนาถเนี่ย" ลุงพลซูดปากแน่น เมื่อถ้ำสาวของนาถลดายิ่งตอดรัดท่อนเนื้อของมันแน่นมากขึ้น จนในที่สุด ก็ถึงเวลาอันเหมาะสมเสียที
"อ๊า....ลุง....หนู...ไม่ไหวแล้ว!!" นาถลดาเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวซ่านขณะกำลังถึงจุดสุดยอด ร่างกายของเธอบิดตัวเกร็ง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของสาวใต้ อันเป็นเครื่องหมายว่าเธอนั้นพึงพอใจกับรสรักที่ชายสูงวัยอย่างชุมพลปรนเปรอให้เธอแบบถึงกึ๊น
ลุงพลยิ้มอ่อนด้วยความหลงลำพองใจ เมื่อสามารถทำให้เด็กสาวคราวลูกคราวหลานถึงจุดสุดยอดได้ ส่วนมันน่ะเหรอ? เครื่องยังไม่ร้อนเท่าไรเลย ภารโรงหื่นบรรจงถอดท่อนเอ็นออกมาจากถ้ำสาวสีชมพูที่คับแน่นและชุ่มฉ่ำออกมา มีน้ำรักสีขาวไหลออกมาเป็นทาง แต่นั้นมันเป็นน้ำรักของนาถลดา ไม่ใช่ลุงพล
ภารโรงเฒ่าหันกลับไปมองหน้าสาวอุ๊ด้วยรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ สาวอุ๊เบือนหน้าหนีด้วยน้ำตา เพราะรู้ว่าคราวนี้ถึงตาเธอแล้ว
"เดี๋ยวลุงขอต่อยกสองนะจ๊ะน้องอุ๊จ๋า..." ลุงพลยิ้ม ก่อนเดินเข้ามาหาสาวอุ๊ที่ไร้สภาพต่อต้านใด ๆ คราวนี้ภารโรงเฒ่าตั้งใจจะสอนเสียวน้องอุ๊ให้ครบทุกกระบวนท่ากันเลยทีเดียว
"ไม่เอา...หยุดนะ...." สาวอุ๊พยายามต่อต้านสุดฤทธิ์ เมื่อถูกลุงพลคนหื่นกำลังจัดแจงกระบวนท่าใหม่เพื่อทำการลงโทษแม่นักสืบสาวจอมจุ้นคนนี้ โทษฐานที่บังอาจเข้ามาวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของมัน และทำให้เหล่าบรรดาเมียรักรุ่นกระเตาะต้องเดือดเนื้อร้อนใจ "บอก...ให้....หยุด....ไง"
ลุงพลฉีกขาสาวอุ๊จนเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนบดเบียดท่อนเอ็นกับกลีบสาวที่พึ่งถูกภารโรงหื่นกระทำชำเรามาเมื่อสักพัก คราบน้ำรักสีขาวและเลือดสาวเปรอะไปทั่วกลีบสาวและเนินหัวหน่าวของหทัยรัตน์คนสวย
"อ๊า....เจ็บ....เอาออก...นะ" สาวอุ๊ร้องแหบพร่าด้วยความเจ็บ แต่อีกใจเธอก็รู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก เมื่อลุงพลเริ่มดุนดันท่อนเอ็นบดเบียดกับกลีบสาวที่บวมเป่งและบรรจงเสียเข้าไปซ้ำรูเดิม
หทัยรัตน์อ้าปากหวอด้วยความเสียวซ่าน เมื่อหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียของลุงพลทะลุทะลวงเข้าไปในถ้ำสาวของหทัยรัตน์ที่แสนจะบอบช้ำ มันเป็นความเจ็บปวดที่แสนทรมาน แต่ก็หวาบหวิวในอารมณ์ ถ้ำสาวที่คับแน่นของหทัยรัตน์ค่อย ๆ กลืนกินท่อนเอ็นอันอวบอ้วนของภารโรงเฒ่าเข้าไปทีละนิ้วสองนิ้ว
เมื่อปลายหัวรบผลุบเข้าไปในถ้ำสาว ลุงพลเอื้อมมือบี้ติ่งสยิวของนักศึกษาพยาบาลจอมจุ้นเพื่อให้อีกฝ่ายค่อย ๆ คลายความเจ็บลง หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม น้ำตาไหลออกจากแก้ม เพราะทนไม่ไหวกับการต้องมาเสียสาวให้ภารโรงเฒ่าจอมหื่นอย่างชุมพล ที่หาญกล้าพรากความสาวที่เธอตั้งใจจะเก็บไว้รอให้พี่แจ็คยอดรักในวันที่เหมาะสม
"ไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลอดสงสารสาวอุ๊ไม่ไหว เลยโน้มตัวลงไปดูดปากแลกลิ้นกับเด็กสาว หทัยรัตน์พยายามเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่สำเร็จ สิ่งที่เธอทำได้ก็คือหลับตาปี๋แล้วคิดว่านี่คือฝันร้าย ตื่นซิหทัยรัตน์ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เรื่องจริง
(/ />
"อ๊า...." หทัยรัตน์ร้องเสียงหลง เมื่อลุงพลเชิดตัวขึ้นแล้วเริ่มกระเด้าถ้ำสาวของเธอ หทัยรัตน์เหลือบมองดูกิจกรรมเข้าจังหวะด้านล่าง ภาพที่เธอเห็นคือภาพเนินหัวหน่าวที่มีขนเพชรสีดอกเลาของภารโรงเฒ่าที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำกามจากเกมรักแบบแซนวิชสุดเร้าใจเช่นนี้
"ทำใจให้สบายนะจ๊ะอุ๊" ลุงพลยิ้มขณะกำลังใช้นิ้วบี้ติ่งสยิวของสาวน้อยจากราชบุรี
"อืมมม....หยุด...." หทัยรัตน์ร้องเสียงแห่บพร่า ความรู้สึกต่อต้านตั้งแต่วินาทีแรกที่ลุงพลล่อลวงเธอมาเปิดซิงเริ่มไม่มั่นคง มันกลับเป็นความรู้สึกอิ่มเอมในรสรักที่เธอไม่เคยพานพบมาก่อน แม้แต่การช่วยตัวเองก็ไม่ได้เติมเต็มแรงปรารถนานี้เลยแม้แต่น้อย
ลุงพลเริ่มชักเข้าออกกระบอกลูกสูบอย่างใจเย็น เมื่อรู้สึกว่าถ้ำสาวของอุ๊เริ่มขยายตัวขึ้น ก็เร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ นัยน์ตาหื่นของมันดูการตอบสนองของนักศึกษาพยาบาลสาวจอมพยศที่เริ่มเชื่องมากขึ้น
"อ๊า...เจ็บ....อื้อออออ" หทัยรัตน์ร้องครางด้วยความเจ็บปนเสียว ถ้ำสาวของเธอตอดรัดท่อนเอ็นของภารโรงเฒ่าแน่นมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำเอาลุงพลต้องกลั้นหายใจเพราะความเสียวจนน้ำเกือบแตก
"สุดยอด...สุดยอดจริง ๆ น้องอุ๊ของลุงพล" ภารโรงเฒ่าจอมหื่นเอ่ยปากชม "ขอลุงเปลี่ยนท่าหน่อยนะจ๊ะ"
ภารโรงเฒ่าจับขาขวาของหทัยรัตน์ขึ้นมาพาดที่บ่าของตัวเอง แล้วเริ่มทำการกระหน่ำซอยเข้าออกโยนีน้อย ๆ ที่แสนน่ารักของหทัยรัตน์อย่างเมามันส์ เสียงกระเด้าดังป๊าป ๆ ชัดเจนแข่งกับเสียงเม็ดฝนที่เทลงมา สาวอุ๊หลับตาพริ้ม ทรวงอกสั่นกระเพิ่มหายใจรวยรินเพราะความเจ็บปนเสียวจากการเสียสาวครั้งแรกโดยลุงพลคนที่เธอเกลียดขี้หน้ามาตลอด
"อูยยย...." ลุงพลซูดปากด้วยความเสียวเกินห้ามใจ จนมันแทบอย่างหลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในถ้ำสาวของหทัยรัตน์อีกคำรบ แต่เดี๋ยวก่อน มันยังไม่ถึงเวลา ลุงพลถอดท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วออกมาแล้วโน้มตัวลงดูดเลียโยนีของหทัยรัตน์อย่างเอร็ดอร่อย
"อื้อ!!!!......อย่านะลุง!!!" สาวอุ๊ร้องเสียงหลงเมื่อเจอกระบวนท่าชิวหาพาเพลินของภารโรงเฒ่าจอมหื่น ลุงพลดูดเลียหอยจากราชบุรีอย่างเอร็ดอร่อย พลางใช้นิ้วชี้บดเบียดกับช่องทวารหนักของเด็กสาว "โอ้ยยยย....เจ็บ!!!!"
ลุงพลใช้นิ้วชี้ป้ายน้ำรักจากถ้ำสาวที่ไหลย้อยลงมาตรงบริเวณหูรูด เพื่อใช้เป็นสารหล่อลื่น ก่อนกดเข้าไปในช่องทวารหนักของหทัยรัตน์ กล้ามเนื้อหูรูดของเด็กสาวต่อต้านอย่างหนัก แต่ลุงพลคนหื่นไม่สนใจ ยังคงดึงดันสอดใส่นิ้วชี้เข้าไปในประตูหลังบ้านของแม่สาวน้อยยอดนักสืบคนนี้เป็นการทำโทษไปพร้อม ๆ กับการดูดเลียคริตอริสของเด็กสาว
"เดี๋ยวอุ๊ก็จะติดใจเอง เหมือนคนอื่น ๆ การที่อุ๊เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตลุงพล มันหมายความว่าหนูอุ๊อยากเป็นเมียลุงใช้ม้า" มนุษย์ลุงจอมหื่นยิ้ม ใบหน้าของมันเปรอะไปด้วยน้ำกามที่หลั่งออกมาจากหอยของเด็กสาว "หอยของน้องอุ๊อร่อยมากจริง ๆ ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ จากนี้ไปลุงพลจะดูแลหนูเอง"
"หยุด...นะ...ไอ้เลว!!" สาวอุ๊หลับตาปี๋ เธออยากลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีไปให้พ้น ๆ แต่เรียวแรงของเธอแทบไม่มี สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกคือปลายลิ้นสากของภารโรงเฒ่าจอมหื่นที่กำลังโลมเลียอวัยวะเพศของเธอ ส่วนรูก้นก็กำลังถูกโจมตีด้วยนิ้วชี้อวบอ้วนยี่ห้อภารโรงเฒ่าจอมระเบิดถังขี้
.......พอรู้สึกตัวอีกที ร่างกายของเธอก็บิดเกร็งด้วยความเสียวซ่าน ปลายลิ้นสากของภารโรงเฒ่าจอมหื่นส่งเธอขึ้นสวรรค์ กล้ามเนื้อภายในช่องคลอดของเธอตอดรัดแน่นด้วยความเสียวซ่านเกินห้ามใจ มันมากพอที่จะทำให้สาวน้อยผู้อ่อนประสบการณ์ในเกมรักอย่างหทัยรัตน์แทบขาดใจเสียให้ได้
"เสร็จแล้วเหรอจ๊ะน้องอุ๊คนดี" ลุงพลโน้มตัวขึ้นมา ใบหน้าของมันเปรอะไปด้วยน้ำกาม มันโน้มตัวขึ้นไปเพื่อหวังแลกลิ้นกับหทัยรัตน์ เพื่อหวังให้เด็กสาวได้ชิมน้ำรักที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาวของเธอ
"อื้อ!!!!" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ พยายามปิดปากไม่ให้ลุงพลสอดใส้ลิ้นเข้ามา ทางฝ่ายลุงพลก็ไม่ยอมเลิกรา มันเอื้อมมือบีบหน้าอกหน้าใจของเด็กสาว ก่อนโน้มศีรษะซุกไซ้ซอกคอสลับไปมา สักพักก็โน้มตัวหอมแก้มและหน้าผากของหทัยรัตน์ก่อนกระซิบบอกบางสิ่งที่อยากให้เมียคนใหม่ได้รับทราบ
"ยอมรับความจริงนะอุ๊ อุ๊เป็นเมียลุงพลแล้ว ต่อต้านลุงไปก็เท่านั้นแหละ ยอมเป็นเมียลุงดี ๆ แล้วลุงจะดูแลหนู ทำให้หนูมีความสุขเหมือนเพื่อน ๆ คนอื่นนะ" มนุษย์ลุงใช้ไม้นวมกับเด็กสาวที่บอบช้ำอย่างหนักทั้งทางกายและทางใจ มันหวังว่าคารมณ์ของมันจะทำให้เด็กสาวอย่างหทัยรัตน์รู้สึกผ่อนคลายบาง
"ไม่...เอา..." หทัยรัตน์ครางออกมาพร้อม ๆ กับเสียงสะอื้น เธอทำใจไม่ลงจริง ๆ กับการต้องยอมตกเป็นเมียภารโรงแก่ ๆ คนนี้ "ปล่อย...กู....นะ"
ลุงพลยิ้มอ่อน เพราะรู้ดีว่าแม่สาวน้อยหทัยรัตน์ยังดื้อดึง มันเลยซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนและระดมจูบหน้าผาก พวงแก้มชมพูระเรือและริมฝีปากของเด็กสาวหวังใช้ความอ่อนโยนผ่อนคลายอารมณ์โกรธของหทัยรัตน์ มือของมันก็บีบคลึงหน้าอกหน้าใจขนาด 33 นิ้ว เพื่อช่วยเสริมอารมณ์ทางเพศอีกแรง
"อือ...." สาวอุ๊เผลอร้องคราง พอเห็นเด็กสาวอ้าปากลุงพลเลยประกบแลกลิ้นกับเด็กสาว หทัยรัตน์พยายามต่อต้าน แต่ก็ไร้ผล เมื่อปลายลิ้นสากของภารโรงหื่นสัมผัสกับปลายลิ้นสีชมพูอันอ่อนนุ่มของเด็กสาว หทัยรัตน์ก็สิ้นแรง ปล่อยให้ลุงพลดูดกลืนน้ำหวานจากช่องปากของเธอตามอำเภอใจ
ตัดมาที่ทางฝั่งนาถลดา ที่เริ่มฟื้นตัว ด้วยความรู้สึกหึงหวงภารโรงเฒ่าหรือยังไงไม่ทราบ สาวน้อยจากปักษ์ใต้ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินเข้ามาโอบกอดลุงพลจากด้านหลัง ทำเอาภารโรงเฒ่ายิ้มด้วยความชอบใจ
"มันจะมากเกินไปแล้วนะคะลุง" นาถลดาโน้มตัวลงโอบกอดมนุษย์ลุงจากด้านหลัง "จะอะไรกับพี่อุ๊นักหนา...ห๊ะ"
"แหม...เดี๋ยวนี้มีหึงลุงเหรอจ๊ะ?" ลุงพลหันกลับไปยิ้มหวาน แล้วใช้มือลูบหัวนาถลดาเล่น เด็กสาวมองค้อนใส่ภารโรงเฒ่าจอมหื่น เพราะเธอรู้สึกว่าลุงพลสนใจยัยอุ๊มากเป็นพิเศษ "ยังไงน้องนาถก็เป็นที่หนึ่งในใจลุงเสมอแหละจ๊ะ"
นาถลดายิ้มออก พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลไม่ปล่อยให้นาถลดาต้องรอนาน ก็เลยโน้มตัวจูบปากกับสาวน้อยจากปักษ์ใต้เพื่อยืนยันคำตอบ พออารมณ์ดีก็ปล่อยให้ลุงพลเริงรักกับรุ่นพี่จอมจุ้นต่อ
คราวนี้ลุงพลจับน้องอุ๊นอนคว่ำ เพื่อชื่นชมแผ่นหลังที่เปลือยเปล่าของสาวอุ๊ นัยน์ตาหื่นของมันมองไล่เรียงจากเบื้องบนสู่ด้านล่าง บั้นท้ายที่อวบอัดและงามงอน
"นี่เป็นบทพิสูจน์บทแรกนะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลเอื้อมมือ ใช้นิ้วกดเข้าไปที่ปากนาถลดาที่สแตนด์บายรอไว้อยู่ สาวน้อยดูดเลียนิ้วที่พึ่งถูกภารโรงเฒ่าจอมหื่นสอดใส่เข้าไปเล่นซนในถ้ำทองของรุ่นพี่โดยไม่รังเกียจ เพราะความเสียวและความรู้สึกตื่นเต้น เวลาได้ร่วมรักกับลุงพล เลยทำให้นาถลดาเป็นเอามากถึงขนาดนี้เลยทีเดียว
ลุงพลเริ่มทำการสวนทวารของสาวอุ๊อีกครั้ง ด้วยนิ้วชี้ที่เคลือบสารคัดหลั่งจากปากนาถลดา สาวอุ๊พยายามร้องห้ามเพราะรู้ดีว่าจะต้องเจอกับอะไร แต่ก็สายเกินไปที่จะต้านทาน
"อ๊า!!!.....เจ็บ!!!!" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ เธอขมิบก้นต่อต้านนิ้วชี้ของลุงพล เพราะรู้ดีว่ากำลังจะเจอกับอะไร ส่วนนาถลดาก็เป็นคู่มือที่รู้งานของลุงพล เธอโน้มตัวลงไปจูบแผ่นหลังของพี่อุ๊ ก่อนล้วงมือเข้าไปโอบกอดซาลาเปาคู่งาม
"อย่าเกร็งนะคะพี่อุ๊...มันจะเจ็บหน่อยตอนแรก ๆ" นาถลดาเอ่ยปากกับรุ่นพี่สาว แต่ในใจก็นึกสมน้ำหน้ำ เพราะความจุ้นไม่เลิกรา เลยทำให้บทสรุปของหทัยรัตน์ต้องลงเอยเช่นนี้ "ถ้าจะโทษ ก็โทษตัวเองนะคะพี่อุ๊ พี่ทำตัวเองทั้งนั้น"
นาถลดามองภาพที่ลุงพลกำลังจะสวนทวารของหทัยรัตน์ด้วยความรู้สึกสรสารคละเคล้าไปด้วยความสะใจ เธอเคยโดนลุงพลเล่นตูดมาแล้วเมื่อหลายวันก่อน ตอนที่เธอบังอาจเปิดประตูเข้ามาเห็นลุงพลคนหื่นกำลังเมคเลิฟกับสาวห้าวอย่างโดนัทแบบถึงพริกถึงขิงจนต้องพบกับบทลงโทษที่แสนเสียวซ่าน ทำเอาดี้สาวเปลี่ยนใจเป็นหญิงสาวแทบไม่ทันกันเลยทีเดียว เมื่อเจอทวนทองอวบอ้วนขนาด 8 นิ้วกระทำชำเราทั้งถ้ำสาวและถ้ำทอง
ทางฝั่งลุงพลยิ้มกับสิ่งที่ออกจากปากของนาถลดา ยิ่งนานวันแม่สาวน้อยจากปักษ์ใต้คนนิ้ยิ่งกลายเป็นคนโปรดของมันเข้าไปทุกวัน ไม่งี่เง่า ไม่โวยวาย เชื่อฟังทุกอย่าง แบบนี้ลุงพลคนหื่นโดนใจยิ่งนัก
พอรู้สึกว่ากล้ามเนื้อหูรูดของหทัยรัตน์ขยายมากพอที่จะรองรับหัวรบนิวเคลียร์รัสเซีย ภารโรงเฒ่าจอมหื่นก็จ่อหัวรบเข้ารูก้นของหทัยรัตน์ แล้วค่อย ๆ ดุนดันเข้าไปอย่างช้า ๆ
(/ />
"อ๊า!!!!" หทัยรัตน์ร้องเสียงหลง ขณะที่ลุงพลคนหื่นกำลังสอดใส่สิ่งแปลกปลอมเข้าไปในถ้ำทองของเธอ คราวนี้มันตั้งใจจะหลั่งน้ำเชื้อในช่องทางพิเศษของสาวอุ๊จอมจุ้น เมื่อถามความรู้สึกจากผู้ถูกกระทำอย่างอุ๊ มันเป็นความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดและทรมาน หรือว่านี่คือบทลงโทษในความจุ้นจ้านและวุ่นวายของตัวเอง อย่างที่พี่แจ็คคนดีที่เธอรักเคยออกปากเตือนก่อนหน้า
"อุ๊ ฟังพี่แจ็คนะ เรื่องบางเรื่องของคนอื่น เรารู้ แต่เราไม่ควรเข้าไปยุ่งวุ่นวายนะ ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม" คำพูดของหนุ่มแจ็คดังก้องขึ้นมาในหัวของหทัยรัตน์ ที่กำลังเจ็บปวดและทนทุกข์กับการถูกลุงพลสวนทวารด้วยท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้ว
.........ขอโทษนะคะพี่แจ็ค อุ๊น่าจะเชื่อคำพูดของพี่แจ็ค อุ๊มันโง่จริง ๆ เพราะความโง่ของอุ๊เลยต้องมาเจออะไรต่ำ ๆ แบบนี้
..............................................................................................
ตัดมาที่ครูเบสท์ ภัคจิรา หญิงสาววัย 26 ปี จากวิทยาลัยพยาบาล หลังจากเลิกงานเสร็จ เธอขับรถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์ไปที่บาร์หรูแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง
หลายวันที่ผ่านมา เธอรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องภายในวิทยาลัยพยาบาล โดยหัวข้อที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกยกขึ้นมาอ้างอิงก็คือ ประเด็นเรื่องของนักการภารโรงวัยใกล้เกษียณอย่างชุมพล บางครั้งเธอก็คิดนะ อะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้เหล่าบรรดาลูกศิษย์อย่างหทัยรัตน์ก็ดี หรือแม้กระทั่งเดือนดาราก็ดี ต่างลงความเห็นว่าลุงแก่ ๆ คนนี้เป็นพวกเฒ่าหัวงู
พอพูดถึงหลักฐานที่สาวอุ๊และน้อง ๆ ของเธอช่วยกันสืบหามัน มันก็ยังชี้ชัดไม่ไดว่าลุงพลคนนี้มีพฤติกรรมอย่างว่า และจากการพูดคุยสอบถามกับลุงพลโดยตรง เธอรู้สึกว่าลุงพลคนนี้ดูฉลาดเกินกว่าจะเป็นนักการภารโรงทั่วไป
แต่ไม่ว่ายังไง ตราบใดที่ยังไม่มีเด็กสาวคนไหนมาร้องเรียนว่าถูกลุงพลคนนี้ลวนลามจริง ๆ หญิงสาวคงไม่คิดที่จะดำเนินการใด ๆ เพราะคิดว่ามันเหนื่อยเปล่าและมีโอกาสพลาดสูง
"มาแล้วเหรอเบสท์?" เพื่อนสาวไฮโซโบกมือทักทายภัคจิรา ที่เดินเข้ามาภายในร้านอาหารสุดหรูใจกลางเมืองด้วยชุดแซกแฟชั่นสไตล์เกาหลีสีเทา
"หวัดดีจ๊าอิม มานานยัง?" ครูเบสท์เอ่ยปากทักทายเพื่อนสนิทอย่างอารมณ์ดี
"ก็มาถึงสักพัก หิวไหมแก? สั่งอะไรมาทานดิ" เพื่อนสาวที่ชื่ออิมโบกมือเรียกบริกรให้เอาเมนูมาให้เบสท์
"อืม...กินอะไรดีน๊า?" สาวเบสท์เปิดเมนูอาหารแต่ละหน้าด้วยความสนใจ "ขอเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแล้วกันค่ะ ส่วนเครื่องดื่มเป็นชาเย็นแล้วกัน"
"นี่แกถ่อมาที่นี่เพื่อกินกระเพราหมูไข่ดาวเหรอยะยัยเบสท์?" สาวอิมขมวดคิ้วใส่ จนบริกรหนุ่มอดยิ้มไม่ได้
"ก็ชั้นอยากกินนี่หว่าแก" ครูเบสท์ตอบ พลางหยิบเมนูอาหารคืนบริกรหนุ่ม "แค่นั้นก่อนค่ะ"
สาวอิมยิ้มขำให้กับเพื่อนสาวสมัยเรียนที่มหาวิทยาลัย จนเบสท์สังเกตเห็นเลยเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย
"หน้าชั้นมีอะไรติดเหรอยะยัยอิม?" ภัคจิราทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนสาวสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
"แกนี่นิสัยไม่เปลี่ยนเลยนะ" อิม อัมพร เพื่อนสนิทของภัคจิราสมัยเรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังย่านรังสิตเอ่ยปากแซวเพื่อนรัก "บอกตรง ๆ นะเบสท์ ชั้นน่ะแต่งงานมีผัวมีลูกหนึ่งแล้วนะ จะให้ออกมาเป็นเพื่อนแกแบบนี้บ่อย ๆ คงไม่ดีนัก แล้วแกล่ะ? เมื่อไรจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที?"
ภัคจิรายิ้มหวานให้เพื่อนรัก เธอไม่ตอบอะไร เมื่อบริกรหนุ่มเสิร์ฟชาเย็นให้ หญิงสาวก็ยื่นมือรับแก้วขึ้นมาดื่มแก้กระหาย
"ชั้นพูดจริง ๆ นะเว้ยเบสท์" อิมเอ่ยปาก "ชั้นว่าผู้หญิงหน้าตาดีอย่างแกน่ะ หัวกระใดไม่น่าจะแห้ง แต่ทำไมแกยังไม่มีแฟนวะ?"
"ชั้นจะไปรู้เหรอยัยอิม" ภัคจิราตอบ "วัน ๆ ชั้นทำแต่งาน ไม่ได้สนใจเรื่องความรักเลย บางทีชาตินี้ชั้นคงไม่มีแฟนมั้ง"
"แกก็พูดเกินไป" ร่างบางตอบ "สวยน่ารักแถมเพียบพร้อมอย่างแกอ่ะ ผู้ชายคนไหนก็อยากได้เป็นแฟนทั้งนั้นแหละ หรือว่าแกยังตัดใจจากพี่วินไม่ได้
ภัคจิรานิ่งเงียบเมื่อได้ยินชื่อของพี่วิน ถามว่าพี่วินคือใครเหรอ? ย้อนกลับไปสมัยเรียนมหาวิทยาลัย พี่วินคือหนุ่มหล่อเดือนคณะที่เก่งและเพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง พี่วินเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลของมหาวิทยาลัย ที่มีทั้งความหล่อและรวย ในตอนนั้นภัคจิรายังเป็นเพียงเด็กเนิร์ด ลูกเป็ดขี้เหร่ที่ได้แต่แอบมองพี่วินอยู่ห่าง ๆ
"แกนี่ชอบรำลึกความหลังตลอดเลยนะอิม" ภัคจิราค้อนใส่เพื่อนสาว ที่กล้าเปิดประเด็นนี้ขึ้นมา
"ยังเสียใจเรื่องพี่วินอยู่เหรอ?" อิมตอบ "ชั้นรู้นะว่าแกยังรักพี่วินอยู่ แต่พี่วินเค้าไปสบายแล้ว แกน่าจะมองหาคนอื่นนะ"
"หยุดพูดเถอะอิม!!" ภัคจิราเริ่มไม่สมอารมณ์ จนบริกรที่นำอาหารมาเสิร์ฟถึงกับผงะด้วยความตกใจ "อุ้ย!! ขอโทษค่ะ"
บริกรหนุ่มยิ้ม ก่อนยื่นอาหารวางบนโต๊ะแล้วเดินจากไป ทิ้งไว้เพียงแค่สองสาวเพื่อนรักสมัยมหาวิทยาลัยที่เริ่มตึงใส่กัน
(/ />
"ชั้นก็ไม่อยากพูดหรอกนะ แต่ชั้นเป็นห่วงแกนะเบสท์" อิมเอ่ยปากด้วยสีหน้าจริงจัง "ชั้นเป็นเพื่อนแก ทำไมชั้นจะไม่รู้นิสัยแกวะ แกคิดว่าแกเป็นแบบนี้แล้วพี่วินจะดีใจเหรอวะ?"
ภัคจิรานิ่งเงียบ ไม่ตอบอะไร เพราะตอนนี้ภาพความหลังสมัยเรียนตามกลับมาหลอกหลอนเธออยู่ ภาพที่เธอยังเป็นเพียงนักศึกษาปึหนึ่ง ลูกเป็ดขี้เหร่ประจำคณะแพทย์ศาสตร์ อินเตอร์ แอบมองพี่วิน วิน นพวินท์ นักศึกษาปีที่สามคณะบริหารธุรกิจ หนุ่มหล่อสไตล์เกาหลีลูกชายของท่านทูตชื่อดัง
....ถามว่าพี่วินสำคัญยังไงกับภัคจิรางั้นเหรอ? พี่วินคือรักแรกของภัคจิรา คือผู้ชายที่ทำให้ภัคจิราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากเด็กสาวชาวเหนือขี้เหร่คนนึงที่อยากเปลี่ยนตัวเองให้เป็นสาวสวยเพื่อชายที่ตนหลงรัก แต่น่าเสียดายเหลือเกิน ในตอนที่พี่วินกำลังจะรับรักจากเธอ ชายหนุ่มก็ดันประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทางรถยนต์เสียก่อน มันเลยกลายเป็นฝันร้ายในใจของภัคจิราจวบจนถึงปัจจุบัน
"นั่นเบสท์ใช่ไหม? ทำใจดี ๆ นะ วินเค้า...เอ่อ....วินเค้าเสียแล้วนะลูก" แม่ของวินโทรมาหาภัคจิราในค่ำคืนที่ลูกชายของตนเองเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตรงเส้นบางนา - ตราด ขณะกำลังขับรถกลับบ้าน ตำรวจสันนิษฐานว่าฝ่ายชายดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ขณะกำลังขับรถ ภัคจิรารู้ดีว่าเธอเป็นสาเหตุของเรื่อง เพราะก่อนหน้านั้น ภัคจิราไปวีนเหวี่ยงใส่พี่วิน เพราะเข้าใจผิด คิดว่าพี่วินนอกใจเธอไปคบกับดาวคณะที่สวยกว่า
"มันไม่ใช่ความผิดของแกเลยนะเบสท์" อิมเอื้อมมือกุมแขนเพื่อนรัก "ปล่อยวางบ้างเถอะ อย่าลงโทษตัวเองแบบนี้เลย"
"รู้ไหมอิม..." ภัคจิราตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ตั้งแต่วันนั้น ชั้นก็เอาแต่โทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้พี่วินต้องตาย ชั้นไม่เคยทำใจได้เลยกับเรื่องนี้ ชั้นพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองดูวุ่นวาย ทำแต่งาน สอนลูกศิษย์ เพราะไม่อยากนึกถึงเรื่องนี้อีก มันเป็นบาปในใจชั้น ที่ชั้นคงลืมไม่ได้จริง ๆ"
"ชั้นไม่น่าพูดเรื่องนี้เลยแหะ....ยัยอิม ยัยโง่เอ้ย!!" สาวอิมตบปากตัวเอง จนภัคจิราต้องร้องห้าม
"หยุดเถอะอิม...แกไม่ผิดหรอก" หญิงสาวฝืนยิ้มทำใจดีสู้เสือ "เอาเป็นว่าชั้นโอเคแล้วล่ะ ขอกินข้าวก่อนนะ หิวมากเลยตอนนี้"
สุดท้าย สาวอิมเลยปล่อยให้เพื่อนสาวรับประทานผัดกระเพราหมูของโปรด ในใจของอิมก็นึกสงสารเพื่อนรัก ที่ไม่อาจสลัดฝันร้ายสมัยเรียนได้ อิมเคยพยายามแนะนำหนุ่มโสดนิสัยดีให้เพื่อนรัก แต่ก็ถูกปฏิเสธมาตลอด จนอิมรู้สึกหวั่นใจ
......เบสท์ ชั้นเป็นห่วงแกจริง ๆ นะ ยิ่งแกทำตัวร่าเริงปกปิดความเจ็บปวดในใจ ยิ่งทำให้ชั้นเป็นห่วงแกจริง ๆ
............................................................
หลังจากทานข้าวเย็นกับอิมเสร็จ ครูเบสท์คนสวยก็ขับรถยนต์คันโปรดกลับบ้านแถว ๆ พัฒนาการ รถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์แล่นไปบนทางด่วนพระราม 9 ยามค่ำคืน เสียงเพลงจากช่องวิทยุชื่อดังเปิดเพลงดังในอดีตที่ทำให้หญิงสาวอย่างภัคจิราอดคิดถึงความหลังไม่ได้
"วันนี้มันจะมีอีกทีไหม วันที่เธอมาเปิดใจ พูดคำว่ารัก" บทเพลงดังในวันวานดังคลอขึ้นมา พร้อม ๆ กับภาพของพี่วิน นพวินท์ หนุ่มหล่อเดือนคณะในวันวานที่ปรากฏเด่นเช่นในห้วงความทรงจำของเธอ
"พี่วินโกหก!!! อย่ามายุ่งกับเบสท์นะ!!" ภัคจิรา ที่ตอนนั้นเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่งตัดพ้อให้กับแฟนหนุ่มรุ่นพี่ หลังเข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังนอกใจไปคบกับดาวคณะที่สวยกว่า
"เบสท์!! ไปกันใหญ่แล้ว พี่กับแอมป์ไม่ได้มีอะไรกัน!! เราคุยกันเรื่องงาน" หนุ่มวินพยายามตามง้อแฟนสาวรุ่นน้อง แต่ก็ต้องผงะเมื่อเจอฝ่ามืออรหันต์จากภัคจิรา
"หยุดพูด!! เบสท์ไม่อยากฟัง!! ไปตายซะ!! คนหลอกลวง!!!" ภัคจิราจ้องหน้านพวินท์แฟนหนุ่มอย่างเอาเรื่อง เธอทนไม่ได้กับเรื่องนี้จริง ๆ
"ได้!! เบสท์พูดเองนะ!!! ถ้าพี่ตายไปแล้วอย่ามาร้องไห้คิดถึงพี่แล้วกัน!!" นพวินท์เดินหันหลังกลับไปโดยไม่หันมองกลับมาที่ภัคจิรา และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เบสท์เจอพี่วินแบบตัวเป็น ๆ พอนึกถึงคำพูดที่ไม่รู้จักคิดของตัวเองในวันนั้น ก็ทำให้ภัคจิราน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเสียใจ แม้เวลาผ่านไปหลายปี แต่เธอยังฝังใจว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ พี่วินต้องตายเพราะเธอ
"พี่วิน เบสท์ขอโทษนะคะ เบสท์ขอโทษ!!!" คำพูดสำนึกผิดของเธอยังคงดังก้องอยู่ภายในใจ มันเป็นฝันร้ายที่ไม่มีวันลืมเลือน พอรู้สึกทนไม่ไหว ภัคจิราเลยปิดเพลงนั่นเสีย เพราะมันยิ่งทำให้เธออดคิดถึงความหลังไม่ได้ ภัคจิราขับรถลงมาจากทางด่วน บริเวณคลองตัน พอเลี้ยวรถเพื่อมุ่งตรงไปยังสี่แยกพัฒนาการ ทันใดนั้น ก็มีรถเก๋งเก่า ๆ แล่นออกมาจากซอยชนเข้ากับรถของเธออย่างจัง
"อะไรเนี่ย!!? ขับรถภาษาอะไรกัน!!" ภัคจิรากดเปิดไฟท้าย ก่อนเปิดประตูรถเพื่อหวังไปคุยกับโจทย์ตรงหน้า "คุณ!!! คุณขับรถภาษาอะไรของคุณน่ะ....อ่าว....คุณกรวิทย์?"
(/ />
โจทย์ตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นไกล แต่เป็นหนุ่มเภสัชที่พึ่งถูกคนรักอย่างหมอพลอยพรรณคนสวยหักอกมา วันนี้หนุ่มกรปิดร้านหนีมากินเหล้าจนเมาแอ๋ แล้วก็มาตีหม้อที่สถานบันเทิงแถวนั้นเพื่อปลดปล่อยความทุกข์
"อ่าว....ครูเบสท์เองเหรอ?" หนุ่มกรวิทย์ในสภาพเมาแอ๋ทักทายครูสาวอย่างภัคจิรา "ขอโทษทีครับ...ผมไม่ได้ตั้งใจ"
มารอดูว่าน้องอุ๊จะติดใจลุงพลอีกหรือเปล่าครับ
ขอฝากคำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
น้องอุ๊น่าจะติดใจลุงพลอีกราย แต่เมื่อไหร่ลุงพลจะได้ไปสนุกกับหมอพลอยที่คอนโดหมอนะ
ตอนเข้ามาเห็น ใจเต้นรัวๆเลย
แต่พอบอกให้รอก่อน
นี่เหมือน รถวิ่งมา 140 เจอด่านตรวจอยู่ตรงหน้า
เบรคแทบไม่ทัน
จากตอนที่แล้ว คิดว่าน้องอุ๊น่าจะติดใจรสสวาทลุงพลนะ ยิ่งได้เห็นบทรักของลุงพลกับน้องนาถแบบจะจะด้วย....อิอิ
มารไม่มีบารมีไม่เกิดครับ แต่อย่าให้ขยะสังคมมาทำให้ไรท์ ต้องเลิกเขียนงานดีๆเลยครับ แจ้งทางfic เลย ขอให้ไรท์เขียนภาค2ต่อเถอะครับ นักอ่านดีๆหลายคนที่อยากงานของไรท์เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ
เรียบร้อยแล้วแม่กวางน้อย มาเข้าถ้ำเสือเองเลยโดนเล่นถ้ำทองซะ
ขออณุญาติตอบนอกเนื้อหาก่อนนะครับ ผมแนะนำคือถ้าจะแต่งลง pdf หรือพยายามใช้ฟ้อนที่ไม่ใช่ฟ้อนทั่วๆไป เพราะเดี๋ยวนี้การแปลง pdf เป็น text ทำได้ง่ายกว่าแต่ก่อน ยิ่งทำจากมือถือยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ หรือไม่แน่อาจจะทำเป็น pdf แล้วแปลงเป็น jpg อันนี้ก๊อปยากขึ้นไปอีก
แต่ผมคิดว่าควรทำแบบคุณ ass008 คือทำขายไปเลยครับ พร้อมสนับสนุนเต็มที่
ปล.เรื่องนี้ได้ลงที่ไหนอีกรึเปล่าครับ ถ้าลงที่นี่ที่เดียวแล้วโดนก๊อปไปขายนี่ชัดเลยว่าเป็นคนในนี้แน่ๆ เซ็งแทนเลย
จะอดอ่านเรื่องเสียวดีๆเพราะคนไม่ดีคนเดียวซะแล้วสิ ไรท์อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะครับ เหนื่อยก็พักได้ แต่อย่าทิ้ง FC ลุงชุมพลไปไหนเลยนะครับ
กับน้องอุ๊สงสัยต้องมีตอนหน้าอีกตอนมั๊งครับ. ชักสงสารน้องอุ๊แล้วซิ.
ก่อนจะเริ่มอ่านเนื้อเรื่อง ผมขอให้กำลังใจไรท์ก่อนเลยครับ น่าโมโหแทนไรท์จริงๆ กว่าคำแต่ละคำจะออกมาเป็นเนื้อเรื่องได้ซึ่เรื่องเกมรักภารโรงเฒ่ามีพัฒนาการของไรท์อย่างชัดเจน ทั้งเนื้อหาที่เข้มข้น ไม่แค่เฉพาะแค่เรื่องเสียวอย่างเดียว ยังมีปมที่ทำให้นักอ่านรู้สึกผูกพันธ์กับตัวละครด้วย อย่างเพิ่งหมดกำลังใจครับ
รับรองต่อไปน้องอุ๊ติดยาวๆเลยมนุษย์ลุงสบายละ
เห็นผู้แต่งครับจะทำยังไงก็แล้วแต่ผู้แต่งครับผมชื่นชอบผลงานท่านมากๆ หากเป็นข้อ 1 ผมคงดีใจมากๆทีาด้อ่านผลงานท่านต่อ หากเป็นข้อ2. ก็ยินดีที่จะโหลดมาอ่านแต่ขอช่วยบอกว่าจะติดตามได้ทีไหน ส่วนข้อ3. เสียใจสุดๆ
อุ๊ยังมีพยศอยู่บ้าง ลุงต้องสั่งสอนให้หนัก
ขอเสนอแนะให้รวมเล่มแล้วออกขายดีกว่าครับ
ผมสนับสนุนแน่นอน
อย่าเลิกแต่งเลยนะครับ
ทำPDFแบบที่ท่านแอสแนะนำก็ดีนะครับ อ่านง่ายสบายตาดี
ไม่ทราบว่าน้องอุ๊ จะได้ไปกี่รอบ ขอบคุณครับ ::WowWow::
อ้างจาก: nonane เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:05:25 หลังเที่ยง
มารไม่มีบารมีไม่เกิดครับ แต่อย่าให้ขยะสังคมมาทำให้ไรท์ ต้องเลิกเขียนงานดีๆเลยครับ แจ้งทางfic เลย ขอให้ไรท์เขียนภาค2ต่อเถอะครับ นักอ่านดีๆหลายคนที่อยากงานของไรท์เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ
ขอพักเรื่องภาคสองไว้ก่อนครับ ตอนนี้ที่ผมคิดออกคือเขียนภาคแรกให้จบก่อนดีกว่า
อ้างจาก: mokung เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:13:29 หลังเที่ยง
จะอดอ่านเรื่องเสียวดีๆเพราะคนไม่ดีคนเดียวซะแล้วสิ ไรท์อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะครับ เหนื่อยก็พักได้ แต่อย่าทิ้ง FC ลุงชุมพลไปไหนเลยนะครับ
ขอเวลาผมทำใจสักพักครับ ยังเสียความรู้สึกอยู่ ณ จุดนี้
อ้างจาก: kidzero เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:12:55 หลังเที่ยง
ขออณุญาติตอบนอกเนื้อหาก่อนนะครับ ผมแนะนำคือถ้าจะแต่งลง pdf หรือพยายามใช้ฟ้อนที่ไม่ใช่ฟ้อนทั่วๆไป เพราะเดี๋ยวนี้การแปลง pdf เป็น text ทำได้ง่ายกว่าแต่ก่อน ยิ่งทำจากมือถือยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ หรือไม่แน่อาจจะทำเป็น pdf แล้วแปลงเป็น jpg อันนี้ก๊อปยากขึ้นไปอีก
แต่ผมคิดว่าควรทำแบบคุณ ass008 คือทำขายไปเลยครับ พร้อมสนับสนุนเต็มที่
ปล.เรื่องนี้ได้ลงที่ไหนอีกรึเปล่าครับ ถ้าลงที่นี่ที่เดียวแล้วโดนก๊อปไปขายนี่ชัดเลยว่าเป็นคนในนี้แน่ๆ เซ็งแทนเลย
มีสองที่ครับ จากเว็บบ้านแล้วก็ที่นี่ ที่ใดที่นึง
อ้างจาก: holovelove เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:20:22 หลังเที่ยง
เห็นผู้แต่งครับจะทำยังไงก็แล้วแต่ผู้แต่งครับผมชื่นชอบผลงานท่านมากๆ หากเป็นข้อ 1 ผมคงดีใจมากๆทีาด้อ่านผลงานท่านต่อ หากเป็นข้อ2. ก็ยินดีที่จะโหลดมาอ่านแต่ขอช่วยบอกว่าจะติดตามได้ทีไหน ส่วนข้อ3. เสียใจสุดๆ
ขอบคุณมากครับสำหรับการติดตาม แต่ ณ ตอนนี้ผมคงไม่มีแรงจูงใจจะเขียนต่อในภาคสอง สิ่งที่ทำได้คือเขียนภาคแรกให้จบไปก่อนครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ท่านผู้แต่งยะครับ ติดตามผลงานดีๆมาตลอด ส่วนคนที่มันขโมยงานของท่านไปขอให้มันได้รับผลกรรมเร็วๆด้วยเถิด
มาแล้วตอนสุดท้ายของน้องอุ๊เรา ผลออกมาจะเป็นยังไงน้อ ลุงเราจะทำให้น้องอุ๊เราติดใจได้ไหมน้อ ฮาๆ
ผมเห็นด้วยเรื่องที่ท่านจะทำขายนะครับ ผมพร้อมสนับสนุนครับ และก็อยากเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
เป็นการกระทำที่น่าเกลียดมากๆ
ก๊อปไปโพสต่อ แถมแอบอ้างหารายได้เข้ากระเป๋าตัวเอง
การกระทำแบบนี้ รับไม่ได้จริงๆ
::Fighto::
1 หรือ 2 ก็ได้นะครับ แต่ไม่อยากให้เป็น 3 เลย พวกปลิงเนี้ยแย่มากจริงๆ ชอบ copy ผลงานคนอื่นไปหากิน คล้ายๆกับพวกทำงาน พอเห็นผลงานคนอื่นดี ก็บอกเป็นผลงานตัวเอง สู้ๆครับท่านผู้เขียน อยากให้หาคนผิดมาจัดการจริงๆเลย แต่ถ้าเว็บที่เอาไปขาย แล้วเขาน่าจะมีให้แจ้งว่าเป็นผลงานของท่านผู้เขียน เขาน่าจะยกเลิกให้นะครับ และยังน่าจะได้รู้ชื่อคนเอาไปด้วย ลองตามดูนะครับ จัดการมันให้ได้ พวกปลิง ไปอ่านผลงานต่อครับ
ลุงพลยังเป็นลุงพลคนเดิมไม่เปลี่ยน ยังชอบข้างหลังเหมือนเดิมเมื่อมีโอกาส นี่กะเอาน้องอุ๊ให้ติดใจในรสสวาทที่ป้อนให้แบบหมดหน้าตักเลยนะครับ แต่เท่าที่มองเห็นตอนนี้น้องอุ๊ยังไม่ยอม สิโรราบ อย่างแท้จริงเลยนะครับ ยังไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเธอจะยินดีมาอยู่ฝั่งลุงพลด้วยความเต็มใจ. คาดว่าสภาวะจำยอมเสียมากกว่านะที่ทำให้น้องอุ๊ ต้องย้ายฝั่งมาอยู่กับลุงพลใช่มั้ยครับ. แถมต่อไปอาจเป็นนกต่อคอยส่ง น้องๆมาให้ลุงพลเชือดด้วย แต่ยังไงก็ตามตอนนี้ได้ชื่อว่าเป็นเมียหมายเลข6 แล้ว ลุงพลต้องใช้ลีลาเด็ดเพื่อเปิดใจนางได้บ้างแหละครับ. เสร็จเสียวขึ้นสวรรค์ไปหนนึงแล้วด้วย. อีกไม่นานคงกล่อมเธออยู่หมัด เชื่อฝีมือลุงพล ครับ
ขอบคุณไรต์ มากๆเลยครับที่ตัดสินใจแต่งต่อจนจบ. ภาค1 หากท่านแต่งต่อภาค2ในรูปแบบใด ช่วยเข้ามาแจ้งให้ทราบด้วยนะครับ ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ตาม ในฐานะผู้อ่านที่ชื่นชอบผลงานของท่าน ยินดีติดตามและพร้อมอุดหนุนผลงาน ทุกเมื่อครับ. เป็นกำลังใจให้นะครับ หวังว่าเมื่อเวลาผ่านไปสักพักท่านจะอารมณ์ดี และมีข่าวดีมาแจ้งให้เราสมาชิกทุกๆท่านที่เป็นFc ได้รับทราบ นะครับ ขอบคุณมากครับ
ขอประนามคนเห็นแก่ตัวที่ขโมยงานของผู้อื่น เป็นกำลังใจให้และจะติดตามผลงานของไรท์ต่อไป
ผมเป็นกำลังใจให้ครับท่าน คนไม่มีความละอายมาคัดลอกผลงานไปหากินอย่าไปใส่ใจเลยครับ ว่าแต่กรวิทย์กับครูเบสท์จะได้กันหรือเปล่าครับเอาใจช่วยครับ
อย่าเลิกแต่งเลยครับ ทำเป็น pdf แล้วให้โหลดเอาก็ได้ ทำเป็นรวมเล่มผมและแฟนคลับพร้อมที่จะสนับสนุนงานของพี่ เป็นกำลังใจให้พี่นะครับ คนเหี้ยๆ ไม่กี่คน มาทำแบบนี้ แม่งไม่มีจิตสำนึกหรือไงวะ คนแต่งกว่าเขาจะแต่งได้แต่ละตอนต้องใช้ความพยายามเป็นอันมาก มึงกับมากอปงานเขาแล้วยังนำไปขายอีก โคตรทุเรศเลย อีกหน่อยคงไม่มีใครนำผลงานดีๆมาให้อ่านอีก ขอโทษด้วยนะครับที่ใช้คำไม่สุภาพ แต่ผมทนไม่ไหวจริงๆ ครับ
เข้าใจในทุกการตัดสินใจครับ...ขอบคุณที่ไม่ทิ้งผู้อ่านไปเฉยๆ...ยินดีอุดหนุนผลงานครับ...ขายผมก็จะติดตาม...บอกช่องทางติดตามด้วยนะครับ...ขอขอบคุณ...จากใจจริง
ใครนะที่ทำ อ่านก็อ่านฟรียังเอาผลงานเขาไปหาผลประโยชน์ให้ตัวเองอีก เลวได้ใจจริงๆ อย่างนี้ใครจะมาแต่งให้อ่านฟรีๆ อีก ขอประนามอีกหนึ่งเสียงครับ
ถ้าจะเป็น PDF. หรือ E-Book แจ้งด้วยนะครับ จะตามไปอุดหนุน / เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นด้วยครับ
เห้อ เซงกับพวกปลิงนี่จริงๆ นักเขียนดีๆนี่เลืฝิกเขียนเพราะพวกนนี้ไปหลายคนเลยทีเดียว เข้าใจว่าโกรธครับยังไงก็สู้ๆตามที่นักเขียนสบายใจครับผม เป็นกำลังใจให้
เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ สู้ๆผลิตผลงานดีๆออกมาให้อ่านอีกนะครับ
ขอแสดงความเสียใจกับเหตุการณ์ที่ไรด์โดนกระทำจากผู้หาผลประโยชน์จากความคิดของผู้อื่น
สู้ๆครับ
ภาคต่อไปไรด์จะทำไงผมรอฟังข่าวครับ ขอบคุณทุกตอนที่ได้อ่านมาครับ
เข้าใจ เคารพการตัดสินใจ (whatever you decide) & ขอร่วมประนามปลิงเปรตด้วย (ใช้คำได้ดี!)
เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ ติดตามผลงานดีๆมาตลอด
ผมขอให้แต่งต่อน่ะคับท่าน แต่เป็น PDF ก็ดี จะได้ไม่มีคน Copy ไปอ้างอีก
ผมพึ่งหัดแต่งเรื่อง ถ้าเจอแบบท่าน ก็เข้าใจความรู้สึกเหมือนกัน แต่ยังไงก็ขอให้
แต่งต่อ เป็นผลงานให้ชมกันต่อไปนน่ะคับ
สงสัย คงติดใจแน่ ๆ ยายอุ๊
::Crying:: ก่อนอื่นเสียใจด้วยนะครับสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ผมเองก้ออยู่กับเว็บนี้มานานมากๆรู้สึกแย่ไปด้วยต่อไปเรื่ิองดีๆคงลดลงไปอีกเคารพทุกการตัดสินใจนะครับ
ก็สงสารน้องอุ๊นะ แต่ไปยุ่งเรื่องคนอื่นเกินไปจริงๆ
น้องอุ๊น่าจะยังไม่หลงลุงพลง่ายๆ คงต้องทำให้น้องอุ๊ฟินสุดๆแล้วละครับ และก็เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งด้วยนะครับที่โดนเอาผลงานไปแอบอ้างหาผลประโยชน์
เรียนผู้แต่ง ผมเห็นใจกับการโดนก็อปปี้ผลงานไปหาประโยชน์ และรู้สึกเสียดายแทนผู้อ่านดีๆ ถ้าถามผมๆแนะนำไปวางขายใน MEB แบบท่านนักฆ่าหมายเลข 8 ซึ่งผมกะยอมลงทุนซื้อเพื่อติดตามผลงานของท่าน เป็นกำลังใจให้ครับ และพวกปลิงหยุดเถอะครับก่อนที่จะไม่มีนิยายดีๆให้อ่าน
ปิด ss นี้เรียบร้อย ลุงผ่านทุก mission
แค่เหลือบตัวเดียวทำเอาเซ็งเลย อย่าเพิ่งหมดกำลังใจครับ สู้ๆครับ
บอกเลยว่าเจอเรื่องที่เกิดการก็อปงานไปลงที่อื่นยังพอดันมีการเก็บเงินด้วยนี่ซิ..มันทำให้ความเสียวที่จะเกิดขึ้นในตอนนี้หดหายไปพอสมควร..
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ท่านผู้ประพันธ์ด้วยครับ..
ออกทางไหนก้อเห้นด้วยไปหมดครับ เป้นกำลังให้ครับ
ไม่รู้จะว่ายังงัยกับคนพวกนนี้ดี เอาเป็นว่าให้กำลังใจท่าน nato87 ละกันครับ ส่วนจะว่ายังงัยผมว่าคนที่ติดตามงานของท่านพร้อมสนับสนุนอยู่แล้วครับ
เอาใจช่วยเรื่องโดนเอาผลงานไปหากินครับ คนสมัยนี้แค่งานตัวเองยังทำไม่ได้เอาผลงานคนอื่นไปหากินแบบนี้ไร้ยางอายมากๆ ::Angry::
ถ้าไรท์ตัดสินใจเลิกแต่งต่อไม่ต้องจบก็พร้อมยอมรับครับ ดัดสันดารพวกนิสัยแย่ๆมันไปครับ
น้องอุ๊ต้องดูลีลาน้องนาถเป็นตัวอย่างนะครับ
ปล. เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งครับ เรื่องนี้ติดตามมานานมาก อยากให้เขียนต่อครับ
แม่งเอ่ยพวกไม่มีจิตสำนึก ผู้แต่งดีๆ หายหมด ผมสนับสนุนทำขายเลยครับ อย่าให้คนไม่ดีมาเอาเปรียบ ต้องทำให้มันรู้สึกไปเลยครับ ไอ้พวกไม่มีสมองสร้างสรรค์
ถึงคราวน้องอุ๊จะได้เป็นสาวเต็มตัวแล้ว
น้องอุ๊โดนทั้งสองประตู ต่อไปคงติดใจครับ
ขอให้กำลังใจผู้แต่งครับ ถ้าพิมพ์ขาย ผมอุดหนุนแน่นอนครับ ชอบอ่านเรื่องนี้มากครับ
สาวอุ๊ ผู้ เลอโฉม ชอบมากครับ
สาวอุ๊ติดใจลุงพลแน่ๆเลยๆครับโดนชุดใหญ่ขนาดนี้ ส่วนเรื่องงานเขียนขอเป็นกำลังใจให้ครับ รึถ้าจะออกมาทำขายเลยดีนะครับ ยังงัยผมก็คนนึงละครับที่ขอติดตามผลงานต่อไป สู้ๆครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ คนท้อไม่แท้ คนแท้อย่างท่านnato87 ต้องไม่ท้อ นะครับ สู้ต่อไป
แล้วแต่ไรท์เตอร์เลยครับ ขอบคุณมากๆที่สละเวลามาแต่งให้พวกเราได้อ่านกันมากๆครับ จะขอติดตามต่อไปยันจบภาคแรกนะครับ
ขอสาบแช่ง คนก๊อบงานไปหากินครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
•============ ::Cheeky::===============•
◇ ผู้ประพันธ์บอร์ด ภาคทัณฑ์
~ 3/6/2561 มักง่ายแพ๊ตเทิ้นมาเลยรีพลายคุณ
เอาๆ เตือนเบาๆ ลองพักใช้ซะ 30 วัน ปรับปรุงไม่ได้คราวหน้ายาว..
•=======================================•
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=198730.msg888841#msg888841
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=196327.msg850797#msg850797
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=196304.msg849991#msg849991
อย่าทิ้งลุงเลยไรต์ ทำอีบุคเลย คนจะตามไป ปลิงมันตามไม่ได้ แต่โดนกระซวกไว้ขนาดนี้มันไม่มีที่ลงแล้ว ขอให้มันฉิบหายถ้ายังดูดเลือดคนอื่นแบบนี้(ถ้าไม่อยากฉิบหายก็กลับมาเป็นคนแล้วก็ไปขอโทษไรต์เขาซะ) ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
น่าจะติดใจลุงพลแน่ๆอีกคน เป็นกำลังใจให้นะครับ อย่ายอมแพ้พวกปลิงครับ
ผมเข้าใจผู้เขียนมันรู้สึกเสียใจกับความหวังดีแต่คนไม่ดีทำร้ายความรู้สึกของผู้เขียนผมเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ครับขอให้ท่านผู้เขียนเขียนงานดีๆต่อไปครับสู้ต่อไปครับ
ดูแล้วน้องอุ๊ก็ยังดื้ออยู่แตะจะดื้อได้อีกซักแค่ไหน เจอลุงพลจัดหนักขนาดนี้ เป็นกำลังใจให้ครับ
ยังไงก็ต้องขอขอบคุณมากๆที่แต่งงานดีๆมาให้อ่านทุกที่มีคนดีก็มีคนเลวปนกันไปไม่มากก็น้อย
เริ่มเทใจให้น้องนาถแล้วละ แล้วก็หวังว่าน้องอุ๊จะติดใจ นะ
ทำเป็นไฟล์ JPG เอาก็ได้พวกนี้มันไม่มีสมองที่จะคิดสร้างสรรค์อะไรหรอก
เผลอๆแม่งไม่อ่านที่เขียนเตือนด้วยซ้ำ มันน่าโมโหแทนจิงๆ
เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งครับ คนมีฝีมืออย่างท่านย่อมต้องมีคนชั่วแอบอ้างผลประโยชน์ ขอประณามพวกสันดานชั่วอีกเสียงครับ
พี่กรจะได้คนเยี่ยวยาหัวใจใหม่หรือจะซ้ำใจกว่าเดิมกันนะ ::HoHo::
ขอตำหนิคนที่ก๊อปงานของคนอื่น แล้วเอาไปลงที่เวปหารายได้ มันไม่เข้าท่าเอาซะเลย ท่ายคิดว่าท่านทำแล้วคนอื่นจะไม่รู้ ผมว่าท่านคิดผิด ความผิดในเวป การตรวจสอบของ Admin ที่นี่เค้าเข้มข้น หรือการโขมยของข้างนอกที่ไม่ใช่ในเวป มันไม่รอดกล้องหรอกครับ การโขมยงานเขียน หรือการโขมยของ อย่าคิดว่าคนอื่นไม่รู้นะครับ (ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใครแต่แค่เปรียบเปรยให้เห็นภาพ)
**ส่วนผู้แต่งเรื่องนี้ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ผมก็ตามงานของท่านตั้งแต่เริ่ม ก็ขอเก็บความทรงจำในการอ่านไว้ และเคารพการตัดสินใจของท่าน แม้จะไม่อยากให้ท่านเลิกเขียนงานในเวปนี้ก็ตาม สุดท้ายนี้ก็ขอเป็นกำลังใจให้ admin ทุกท่าน ในการกำจัดปลิง ออกไปจากเวปให้หมด ขอบคุณครับ
ปล.ไม่เคยเขียนอะไรที่มันยืดยาวมาก่อน ถูก ผิด ก็ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ
โดนจนได้ จุ้นดีนัก
กี่ปีๆ ผ่านไป วงการนี้ก็ยังต้องเจอกับพวกเหลือบไร ปลิงเหมือนเดิม เสียดายนักเขียนดีๆทั้งหลายจริงๆครับ
โดนไปทั้งหน้าหลัง น่าจะติดใจลุงพลแล้วแน่นอนสาวอุ๊
ข้อ 1-2 ผมรับไดด้นะครับเเต่อย่าให้เป็นข้อ 3 เลยครับผมติดตามมานาน ผมเสียความรู้สึกเเทนเหมือนกันครับเวลามีคนมาก๊อปงานของเรา เอาใจช่วยครับผม ขอเป็นกำลังใจให้ยังผมก็จะติตมอ่านผลงานของไรท์ไปเรื่อยๆนะครับผม
เป็นกำลังใจให้ครับ ผมว่า แนวทางข้อ 2 เลยครับ ผมยินดีที่จะสนับสนุนครับ ไอ้พวกหากินแบบนี้ มันง่ายสำหรับมันจิงๆ ::Angry::
ปล. น้องอุ๊ยังใจแข็งจิงๆ ลุงพลเราต้องงัดทีเด็ดออกมาให้ติดใจให้ได้นะคับ ::Fighto::
ก่อนเข้าเรื่อง ขอให้กำลังใจผู้แต่งท่านไรท์ ก่อนนะครับ และขอประนามคนก๊อปไปทำแบบนี้ ส่วนทางเลือก ก็สุดแล้วแต่ผู้แต่งเลยครับ จบภาค 1 แล้วก็อาจจะพักสักระยะก่อนแล้วค่อยตัดสินใจก็ได้ครับ เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
มาถึงเนื้อเรื่องบ้าง สาวอุ๊จะติดใจลุงพลแค่ไหนนะคับ ยิ่งเป็นคนหัวแข็งและเกลียดเข้าใส้ซะด้วย แต่ขนาดหมอพลอยยังทำให้ติดใจมาแล้ว สาวอุ๊ก็ไม่น่ายากนะครับต่อก็จะติดตามต่อไปครับ ::DookDig::
เป็นกำลังใจให้ครับ เสียเพราะคนๆเดียวจริงๆ
ขอเป็นกำลังใจให้ท่าน nato87 ครับ น่าสมเพชปลิงพวกนี้ครับ เอาผลงานคนอื่นไปอ่านแล้วยังทำเป็นของตัวเองแล้ววางขาย พวกนี้ไม่เจริญหรอกครับ สมองตัวเองไม่มี แต่กับของคนอื่นเอาไปทำมาหากิน น่าด้านจริง ส่วนตอนนี้มารอลุ้นว่าน้องอุ๊จะติดใจลุงพลหรือเปล่าครับ เป็นกำลังใจให้ครับ สู้สู้ครับ
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ เพราะมีปลิงพวกนี้ทำให้ผู้แต่งหลายท่านไม่ได้ออกผลงานต่อ ผู้อ่านที่ดีก็ไม่ได้เสพนิยายที่ดีดี ยังไงก็อย่าเลือกข้อสามที่งดแต่งเลยนะครับ ติดตามมาตลอด...ส่วนน้องอุ๊แม้จะเสียใจที่เสียสาว แต่ก็คงติดใจลุงของเราแน่ๆ ..
โดนก็อปจนได้ คนทำมันจะทำให้เราอดอ่านเรื่องเสียวดีๆไปด้วย แย่มาก แต่งต่อแบบ PDF เลยครับ อยากอ่านต่ออีก
เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งครับ เฮ้อ..ไม่รู้จะพูดยังไงกับคนที่เอาเปรียบมนุษย์ด้วยกันแบบนี้ จะบอกขอร้องให้ท่านแต่งต่อก็เป็นการเห็นแก่ตัวมากเกินไป เอาเป็นว่าแล้วแต่ท่านผู้แต่งจะกรุณาพวกผมนะครับ ขอบคุณมากครับ
อยากให้มีคนทันเกมลุงพลชักคนคงจะดีนะผมว่าจะได้แก้เผ็ดลุงพลบ้าง 555
เมื่อไหร่จะจัดหมอเบสท์นะครับ อิอิ
"อุ๊ ฟังพี่แจ็คนะ เรื่องบางเรื่องของคนอื่น เรารู้ แต่เราไม่ควรเข้าไปยุ่งวุ่นวายนะ ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม" แต่ถ้าเข้าไปยุ่งแล้วสิ่งที่อุ๊ได้รับคือความเสียวก็น่าจะยุ่งต่อไปนะอุ๊...ผมสนับสนุน ebook ครับ ยินดีสนับสนุน
ตาลุงเปิดน้องอุ๊วันแรกก็บุกถ้ำเลยนะ กะจัดครบทุกรูเลยอ่ะสิ
ขอเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งสู้ๆครับ ถ้าเป็นหนังสือผมก็ตามซื้อแน่นอน
ทำขายเลยครับเดี๋ยวช่วยซื้อ คนเลวมันมีตลอดอ่ะครีบกี่บอร์ดๆก็เห็นตลอด คนจะเลวมันห้ามยาก
เห็นใจครับเป็นใครก็โกรธที่จู่ ๆมีคนมาฉกฉวยผลงานของเราไปหาสตางค์ คนเลวมีเยอะครับแล้วหน้าด้านด้วย แล้วแต่ท่านเจ้าของเรื่องจะเห็นควรเถอะครับ พวกเราคงได้แต่เสียดายเพราะไม่รู้ว่าจะช่วยท่านได้ยังไง
น้องอุ๊โดนทะลวงทวารแล้ว สมน้ำหน้าชอบจุ้นดีนักต้องเจอของจริง555 ::Confident::
ก่อนอื่นขอเป็นกำลังใจให้ผู้ครับ และอยากให้มีคนทันเกมลุงพลบ้าง
อยากได้พลังแบบนี้บ้าง
ว้า ตัดจบ ลุงะพลอย่าไปไหน มาสวนตูดยายอุ๊ก่อน
เป็นกำลังใจให้กับท่านผู้แต่งครับ งานดีดีแบบนี้ถ้าหายไปคงเสียดายมากครับ แต่ปลิงที่ไม่เคยรู้สึกรู้สมกับสิ่งที่คิดเขียนแต่งกันอย่างยากลำบาก ไม่ให้เกียรติกันนี้ก็น่าประณามมากครับ น้องอุ๊สมใจมากครับ ขอบคุณท่านมากๆครับ
เสียใจจังจะอดอ่านเสียแล้วแต่ก็ขอบคุณผู้แต่งมากที่อดทนจนจบภาคนี้
เป็นกำลังใจให้ครับ เจองานพี่ข้างนอกเมื่อไหร่ ผมจะรีบรายงานเลย
ขอประนาม ปลิงนิสัยแย่ๆ
น่าโมโหแทนไรต์เตอร์มากๆครับ ยังไงเสียผมอยากให้ท่านไรต์เตอร์ผลิดผลงานดีๆอย่างนี้ออกมาครับ คงจะน่าเสียดายที่ผลงานมันไม่จบครับ ถ้าขายเป็นebook ผมก็จะตามสนับสนุนนะครับ
เนื้อเรื่องมีการพัฒนาไปเรื่อยๆ และสนุกไปตามจำนวนตอนที่เพิ่มขึ้นเช่นกัน คนที่ก็อปไปขายนี่เลวร้ายจริงๆ อ่านฟรีไม่พอยังเอาผลงานเขาไปหาเงิน ...... แย่มากๆ ขอบคุณที่สานต่อจนจบภาคและนำเรื่องราวมาลงอย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว ขอบคุณครับ
หวังว่าอีกไม่นานคงมีเพิมมาเรื่อยๆๆ
มาถึงจุดๆนี้ ต้องบอกว่าเห็นใจทั้งผู้แต่ง และผู้อ่าน(อย่างผม) ล่ะครับ เพราะอารมณ์ในการอ่านหรือการเสพอาจเปลี่ยนไป โดยเฉพาะช่วงแรกๆ นี้ อ่านแล้วบอกไม่ถูกจินตนาการลำบาก ซึ่งต้องขอบอกว่าท่านผู้แต่งอารมณ์ล้ำลึกมา ซึ่งผมคงต้องคอยดูว่าไอ้....คนเดิม นั้น และคนอื่นๆอีก จะยังกล้าดูดเอาไปลงแบบเก็บตังค์อีกรึเปล่า ผู้แต่งเก่งๆ ผลงานสุดยอด ได้อ่านฟรีๆ ยาวๆ อนาคต อาจจางหายไปจากบ้านของเราได้ ขอให้ไปสู่สุคติแด่ปลิงทั้งหลาย.
อ้างจาก: akira เมื่อ พฤษภาคม 14, 2018, 07:22:16 หลังเที่ยง
มาถึงจุดๆนี้ ต้องบอกว่าเห็นใจทั้งผู้แต่ง และผู้อ่าน(อย่างผม) ล่ะครับ เพราะอารมณ์ในการอ่านหรือการเสพอาจเปลี่ยนไป โดยเฉพาะช่วงแรกๆ นี้ อ่านแล้วบอกไม่ถูกจินตนาการลำบาก ซึ่งต้องขอบอกว่าท่านผู้แต่งอารมณ์ล้ำลึกมา ซึ่งผมคงต้องคอยดูว่าไอ้....คนเดิม นั้น และคนอื่นๆอีก จะยังกล้าดูดเอาไปลงแบบเก็บตังค์อีกรึเปล่า ผู้แต่งเก่งๆ ผลงานสุดยอด ได้อ่านฟรีๆ ยาวๆ อนาคต อาจจางหายไปจากบ้านของเราได้ ขอให้ไปสู่สุคติแด่ปลิงทั้งหลาย.
หมอนั่นผมเองครับท่าน "หนุ่มคนเดิม" ผมเองฮะ 555555+ นามปากกาผมเว็บนั้น นั่นเป็นฉบับที่ผมตั้งใจจะรีไรท์เพื่อรวมเล่มขายเป็นทางการในอนาคตครับ
มิน่าล่ะครับ เกริ่นนำแทบจะเหมือนในบ้านนี้เลย แล้วอีกคนนึงล่ะท่าน ที่ชื่อ โล.. อะไรสักอย่างเนี่ยแหละ คือใครกันหรือครับ ขออนุญาติถามนะครับ สงสัยน่ะ
น่าโมโหแทนไรต์เตอร์มากๆครับ ยังไงเสียผมอยากให้ท่านไรต์เตอร์ผลิดผลงานดีๆอย่างนี้ออกมาครับ คงจะน่าเสียดายที่ผลงานมันไม่จบครับ ถ้าขายเป็นebook ผมก็จะตามสนับสนุนนะครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ และขออย่ายอมแพ้ครับ
ผมเป็นคนอ่านทุกอย่างทุกแบบ ตั้งแต่ถุงกล้วยแขก ยันหนังสือเล่มละหลายพัน
ขอยืนยันว่า คุณ NATO87 เป็นหนึ่งในนักเขียนแนวหน้า ทั้งภาษา พล้อต มีศิลปะในการพรรณณาให้เห็นภาพ
ต่างจากผู้แต่งส่วนใหญ่ทั่วไปครับ
อยากให้อยู่กันในบรรณพิภพนี่ไปนานๆ
ว่าที่จริง เขียน E Book ผมก็ซื้อนะ มือขนาดนี้!!!!
อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ เสียดายที่จะไม่ได้อ่านเรื่องนี้อีก มีช่องทางไหนให้ติดตามแจ้งด้วยนะครับ
ขอบคุณ ที่ยังลงให้อ่านจนจบภาคครับ
ท่าทางน้องอุ๊จะติดใจนนถอนตัวไม่ขึ้นแน่ๆ
เป็นกำลังใจนะครับอย่าเป็นข้อสามพอครับ
สงสัย น้องอุ๊ ติดใจลุงพลอีกคนแน่เลย
สงสัยจะได้ติดใจลุงพลอีกคน แต่อ่านที่ว่ามีคนเอาไปลงแล้วน่าโมโหแทนจริงๆ
โดนทีเดียวครบทุกรูเลยนู๋อุ๊
ขอบคุณนะครับ ถึงจะไม่สบายใจ แต่ก็ยังห่วงเพื่อนๆในบอร์ด ผมหวังว่า คนที่ขโมยผลงานไปหากิน น่าจะเลิกทำตัวนิสัยแย่ๆได้แล้วนะครับ ทำนานๆไประวัง คุกจะถามหานะ ขอให้โชคดี คุกๆรออยู
ใครนะทำตัวขี้ขโมย ผลงานคนอื่น คิดเองสิครับ
ในโลกนี้พวกที่ทำตัวเป็นหมัดเป็นเห็บคอยสูบเลือดสูบเนื้อคนอื่นโดยไม่มีความละอาย ขออย่างเดียวให้กูได้เงิน คนอื่นคิดงานแทบตายมึงใช้เวลาcopyงานเค้าในชั่วพริบตา น่าอนาจกับพวกสมองหมาปัญญาควาย ผมเป็นผู้หนึ่งที่ติดตามงานของท่านมาตลอด ก็คงต้องเคารพในการตัดสินใจของท่าน แม้ใจจริงจะสุดแสนเสียดายแต่ถ้าท่านตัดสินใจแล้วผมก็ยอมรับครับผม
ขอให้กำลังใจอีกเสียงครับ ยังอยากอ่านผลงานดีๆต่อไปครับ และเคารพทุกการตัดสินใจครับ
อ่านความรู้สึกของผู้เขียนแล้วก็อารมณ์ขึ้นเหมือนกัน ความละอาย ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ทำไมถึงได้อ่อนด้อยมาก จนกระทำเรื่องที่แสดงถึงการขาดการอบรมสั่งสอนที่ดี เอาของคนอื่นไปหากินเรียกว่า ขโมย ครับ เสียใจกับผู้เขียน และขอประณามปลิงเลว ๆ ที่น่าจะโดนแบนตลอดชีพ
อุ๊จะเลิกพยศมั้ยนี่
ก่อนอื่น ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับที่มีพวกเลวๆ เห็นแก่ได้ ขี้ขโมย นำผลงานของผู้เขียนไปหากิน คนพวกนี้ที่บ้านคงไม่ได้รับการอบรมสั่งสอน
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ผลงานของท่านดีมาก เป็นเรื่องเด่นในใจผมเลย อ่านแล้วมันเป็นธรรมชาติ ลื่นไหล จินตนาการตามได้ง่าย เพราะมันเป็นเรื่องราวที่ดูสมจริง อาจเกิดขึ้นได้จริงครับ ผมอ่านแล้วเรียกได้ว่าติดตามทุกตอนจริงๆ ครับ สู้ๆ ครับท่าน
น้องอุ๊ติดใจมาให้ลุงซ้ำแน่ๆ
รู้สึกเห็นใจท่านผู้ประพันธ์ครับ ปัญหาละเมิดลิขสิทธิ์(ขอใช้คำนี้เลยนะ)มีมานานและมีอยู่ทั่วโลกทั้งในโลกจริงและโลกไซเบอร์ และพวกที่ทำการแบบนี้มีชื่อเรียกสากลว่า ไพเรท "Pirate" เพราะเป็นเหมือนกับพวกโจรสลัดที่ปล้นเขาหรือโขมยเขากินนั่นแหละครับ พวกเราก็ทำได้แค่ว่ากล่าวตักเตือนเท่านั้นซึ่งรู้อยู่แล้วว่าพวกนี้ไม่มีจิตสำนึกหรอกครับ บางตัวเอ้ยบางคนอาจจะชอบด้วยซ้ำที่มีคนด่าเขา(แบบว่าเป็นพวกโรคจิตน่ะ) วิธีป้องกันอย่างที่กล่าวมาก็น่าลองนะครับเพราะมีฐานเสียงรองรับอยู่แล้ว แต่ถ้าจะหยุดเขียนก็น่าเสียดายผลงานดีๆตัวละครเด่นๆที่อยู่ร่วมกันมานานจนรู้สึกเหมือนพวกเธอก็เป็นเมียเราเหมือนกัน เอาเป็นว่า นี่คือผลงานของท่านผู้ประพันธ์ครับ ท่านสามารถตัดสินใจอย่างไรก็ได้ผมขอน้อมรับครับ และก็ขอบคุณที่ยังตั้งใจเขียนจนจบภาค(ขอโทษนะครับที่ผมอาจเขียนออกความเห็นสะเปะสะปะไปบ้างแต่ก็เขียนจากความรู้สึกร่วมและอยากปลอบใจแหละครับ)
สำหรับตอนนี้รู้สึกว่าน่าจะจัดน้องอุ๊ต่ออีกสักหลายๆยกนะครับ เพราะน้องอุ๊เธอเหมือนม้าพยศที่ไม่ยอมเชื่องง่ายๆต้องให้ลุงขี่ให้หนักๆ นานๆ สักหลายๆรอบจนหมดพยศและยอมศิโรราบให้กับลุงแกทั้งกายและใจ จนเปลี่ยนทรรศนะคติจาก ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว เป็น ดอจริงมีเพียงดุ้นเดียว จะดีที่สุด สำหรับในขณะนี้น้องอุ๊ยังเหลืออีกหลายจุดที่ลุงยังไม่ได้จัดการเลยเช่น ปาก ร่องอก รักแร้ และ ผ่าเท้า น่าจะเอาให้ครบนะครับ(โชคดีที่รูหูกับรูจมูกไม่สามารถทำได้)
ขอบคุณมากครับ น่าเสียดายนะครับหากไรท์ต้องเลิกแต่งเพราะพวกปลิงพวกนี้กำลังสนุกอยู่เชียว พาลทำเสียเรื่องหมด
ขอแช่งเลยแล้วกันครับให้ไอ้ปลิงบกเหล่านีี้ทำมาหากินไม่ขึ้น เจริญฮวบๆ จนต้องคุ้ยขยะกิน เพี้ยง
น้องอุ๊จะติดใจลุงพลพระเอกของเราอีกรายหรือเปล่าหนอ
ลุงจะทำอย่างไรให้สาวจอมจุ้นยอมรับได้นะ
เป็นกําลังใจให้นะครับ. ยังติดตามผลงานอยู่เสมอคับ ไม่ว่าผู้แต่งจะเลือกข้อไหนถ้ามันสบายใจที่สุดแล้ว ผมก็จะติดตามผลงานไปตลอดนะคับ
เป็นกำลังใจให้ผู้ประพันต์นะครับ เจอแบบนี้เสียความรู้สึกมากๆ เราเสียผู้ประพันต์ดีๆไปหลายคนแล้วเพราะพวกเห็นแก่ตัวเพียงเล็กน้อย
ขอบคุณครับที่แบ่งปันให้อ่าน
ผมขออนุญาติตอบนอกเหนือจากเนื้อหาในเนื้อเรื่องนะครับ..
ผมคิดว่า..Writer..ที่อยู่ในเวปนี้ทุกท่าน
ย่อมไม่พอใจแน่.ถ้าเห็นงานเขียนที่เรา เหน็ดเหนื่อย ครุ่นคิด ประดิบประดอย ร้อยเรียงตัวอักษร
จนเป็นเรื่องราว ให้ ..Reader..อย่างเราๆท่านๆได้อ่านจนถึงทุกวันนี้..ไปโผล่ที่อื่นโดยที่เราไม่ได้อนุญาติ
ผมในฐานะ..Reader..คนหนึ่งในเวปนี้ ขอเป็นกำลังใจให้กับ..Writer..ทุกท่านในเวปนี้
และขอสาปแช่ง..ผู้ที่หากิน..แบบทำนาบนหลังคน..
ชุบมือเปิบ นำผลงานของคนอื่น มาหาผลประโยชน์ให้ตนเอง จงตกต่ำทั้งในหน้าที่การงานและชีวิตส่วนตัว
เพื่อรับผิดชอบกับสิ่่งที่ตัวเองได้กระทำลงไป สาธุ...
ขอบคุณครับ
มาไงเนี่ย จะเกิดอะไรขึ้นกับ คุณหมอไหม
ขอบคุณมากครับ เป็นกำลังใจให้ผู้ประพันธ์นะครับ คนแบบนี้น่าจับตอนให้หมด คนแต่งท่านคิด ท่านพิมพ์ กว่าจะได้แต่ละตอนมันยากนะครับ
อย่าเห็นแก่ตัวเลย ขอผู้ประพันธ์ อย่าหยุดเลยครับ ขอเป็น ข้อ1 กับข้อ 2 ครับ
น้องอุ๊เสียสาวเต็มอิ่มเลยครับ ::DookDig::
ผมขอสนับสนุนให้ท่านnato87แต่งเป็น Ebook ครับแล้วนำไปลงใน Meb ผมจะสนับสนุนผลงานขอท่านแน่นอนครับ เพราะผมก็ติดตามเรื่อง XO ของท่าน Assasin008 ในนั้นอยู่ แต่ว่าตอนนี้ขอบอกว่าฉาก 3P บรรยายได้เสียวสุดยอดมากครับ แต่คิดว่าน้องอุ๊คงไม่ยอมสยบลุงพลง่ายๆแน่ครับงานนี้คงต้องมีเรื่องกันอีกยาวแน่ครับ
ผมขอแสดงความเสียใจกับท่านnato87 ด้วยนะครับ ที่มาเจอเหตุการณ์แบบนี้ ผมหวังว่าท่านจะทำใจให้ได้และสู้จนผ่านไปได้นะครับ(รับรองว่าท่านจะแกร่งขึ้นแน่นอน) ส่วนตัวผมสำหรับเรื่องนี้ผมก็มาติดตามช่วงกลางๆเรื่องแล้ว ผมชอบนะกับผลงานแนวนี้ และท่านก็แต่งออกมาได้ยอดเยี่ยม มีพัฒนาการเพิ่มมากขึ้นในแต่ละช่วงตอน และที่สำคัญ โดนใจผมมาก หากแต่สุดท้ายแล้วคงต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่านว่าจะไปต่อหรือหยุดแค่นี้ ซึ่งผมก็ขอน้อมรับการตัดสินใจของท่านแต่โดยดีนะครับ
ขอบคุณครับท่าน
ยังมีคนแบบนี้ในสังคมอีกเยอะนะครับ
ทำเรื่องต่ำๆแบบนี้
ทำให้ทั้งผู้แต่งและนักอ่านท่านอื่นๆพลอยเดือดร้อนไปด้วย
ไหนๆก้อเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้ว
ทำขายให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยครับ
ยินดีให้การสนับสนุนเต็มที่นะครับ
ขอบคุณท่านผู้ประพันธ์ครับ ไม่ว่าท่านจะเลือกข้อใด ผมก็จะติดตามผลงานของท่านครับ
ลุงต้องจัดน้องอุ๊อีกนะครับ ยังไม่หายพยศเลย
เป็นกำลังใจให้ไรท์นะครับ อย่าไปสนใจขยะสังคมที่ทำให้เราเสียความรู้สึกเลย ผมเห็นด้วยที่จะแปลงไฟล์เป็นแบบอื่นครับ แนะนำเป็น jpeg เลยเพราะก๊อปปี้ไม่ได้ชัวร์ และเปิดขายเป็นเล่มเองเลยครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนครับ เพราะมีพวกท่านพวกเราก็เลยมีเรื่องสนุกๆ และน่าติดตามอ่านมาตลอด
ลุงเป็นคนจริงๆหรือป่าวครับ เอาไหวได้ไงครับ ตอนจบเฉลยว่าลุงพลเป็นมนุษย์ต่างดาวแน่ๆ 555
เป็นการทำสิ่งไม่ดีทำให้คนอื่นเสียหายไปด้วยครับ ผมสนับสนุนให้ทำขายเลยดีกว่าครับ
เห็นใจผู้แต่งมากๆครับ แต่ขอเป็นกำลังใจให้น่ะครับ จากนักอ่านที่ติดตามมาตลอดคนนึงครับ
เฮ้อจะอดอ่านเรื่องดีๆเพราะคนเลวบางคนอีกแล้ว. ฝันร้ายของครูเบสท์ต้องให้ลุงพลคนหื่นลบล้างให้
เป็นผม ผมก็คงโกรธ ไม่ต่างจากท่านผู้แต่งหรอกครับ ::Fighto::
น้องอุ๊เรียบร้อยอย่างเป็นทางการแล้ว ส่วนเบสท์ คู่กับพี่กรหรอ อยากให้กำลีงใจผู้แต่งมากๆนะฮะ ตามอ่านเรื่องนี้มาชื่นชมมากๆ ทำให้เรารอคอย ติดตามตลอด ผู้แต่งตัดสินใจยังไงก็เคารพในการตัดสินใจและจะติดตามต่อไปฮะ เบื่อพวกไม่เคารพกฎ ทั้งๆที่ผู้แต่งก็แจ้งไปแล้วแท้ๆ
เป็นกำลังใจให้ไรท์ครับ อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ต่อไปนะครับ
::HoHo:: เป็นกำลังใจให้ท่านอีกคนครับ เรื่องโดนก็อปงานผมก็โดนเหมือนกัน เลยออกอาการเซ็งๆอยู่เนี่ย จนหลังๆเริ่มหมดไฟเหมือนกัน แต่งเรื่องมาดันมีปลิงก็อปงานไปหากิน เซ็งจริงๆด้วย เราหัวอกอันเดียวกันครับ สู้ๆครับท่าน ::Fighto::
การขอเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยครับ ยินดีรับการตัดสินใจของไรต์ครับ เพียงขอทราบช่องทางที่ได้ตามอ่านต่อไป ใครที่ทำไม่ดีไว้ก็จะแพ้ภัยตนเอง ผทเขิ่ออย่างนั้นครับ.เขียนต่อไปครับไรต์ จะตามไปอ่านครับผม
เลวจริงๆ ขโมยผลงานคนอื่นไปหาเงิน เป็นกำลังใจให้ผุ้แต่งนะครับ
พวกที่เอาผลงานคนอื่นไปหาผลประโยชน์ของตัวเอง เลวมาก!
เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะครับ
ขอบคุณครับ
เมื่อไหร่จะจัดหมอเบสท์นะครับ
ลุงจัดเต็มเลยงานนี้มันต้องแซนวิสปะกบคู่ด้วยเลย
เป็นกำลังใจให้ผู้เขียนครับ และขอประณามคนที่ทำว่าไม่มีจิตสำนึกซะเลย
คนที่ก๊อปไปลงนี่มันเป็นพวกไม่มีสำนึก ที่สำคัญคือไม่ให้เกียรติผู้แต่ง คนแบบนี้น่ารังเกียจมากครับ
หมดกันเลย ยายอู๊เอ๊ย โดนอีกน้ำแล้ว
แต่งได้สุดยอด ได้อารมณ์มากๆ
จัดหนักไปเลย
ใช่ น่าจะเชื่อแต่แรก
ลีลาภารโรงนี่สุดยอดจริงๆ บรรยายได้เห็นเป็นภาพชัดเจนมาก แต่ไม่รู้ว่าน้องอุ๊จะชอบหรือเปล่าสิ
สรุปน้องอุ๊โดนไปกี่รอบ. 4 รอบรึป่าว
สนุกมากคับ
สนุกคับ
สงสารน้องอุ๊เลยมาถึงตอนนี้
ขอเป็นกำลังใจให้คุณ nato87 เสมอค่า
มารไม่มี บารมีไม่เกิด ค่า
ลุงต้องระเบิดถ้ำด้วยอย่าลืม
จัดหนักให้ตาค้างเลย
ดีครับ
ยาวไปนิดแต่สนุก
::Glad::
สาวอุ๊โดนไม่เบาเลยนะ
มาต่อด้วยน้องอุ๊นะ รอมานานแล้วครับ
มีเมียเพิ่มอีกแล้วลุงเรา
::Touchy:: ::Touchy:: ::Touchy:: ::Touchy:: ::Touchy::
เปิดกุญแจบ้าน เพื่อเข้ามาอ่านต่อให้จบครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณ
ขอบคุณครับ
น้องอุ๊จอมยุ่ง..โดนคราวนี้ติดใจชัวๆๆ
นั่นไง โดนครบ ๆ เต็ม ๆ สามประตูเลยสะใจมาก
อ้างจาก: nato87 เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:26:13 หลังเที่ยง
อ้างจาก: nonane เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:05:25 หลังเที่ยง
มารไม่มีบารมีไม่เกิดครับ แต่อย่าให้ขยะสังคมมาทำให้ไรท์ ต้องเลิกเขียนงานดีๆเลยครับ แจ้งทางfic เลย ขอให้ไรท์เขียนภาค2ต่อเถอะครับ นักอ่านดีๆหลายคนที่อยากงานของไรท์เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ
ขอพักเรื่องภาคสองไว้ก่อนครับ ตอนนี้ที่ผมคิดออกคือเขียนภาคแรกให้จบก่อนดีกว่า
อ้างจาก: mokung เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:13:29 หลังเที่ยง
จะอดอ่านเรื่องเสียวดีๆเพราะคนไม่ดีคนเดียวซะแล้วสิ ไรท์อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะครับ เหนื่อยก็พักได้ แต่อย่าทิ้ง FC ลุงชุมพลไปไหนเลยนะครับ
ขอเวลาผมทำใจสักพักครับ ยังเสียความรู้สึกอยู่ ณ จุดนี้
อ้างจาก: kidzero เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:12:55 หลังเที่ยง
ขออณุญาติตอบนอกเนื้อหาก่อนนะครับ ผมแนะนำคือถ้าจะแต่งลง pdf หรือพยายามใช้ฟ้อนที่ไม่ใช่ฟ้อนทั่วๆไป เพราะเดี๋ยวนี้การแปลง pdf เป็น text ทำได้ง่ายกว่าแต่ก่อน ยิ่งทำจากมือถือยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ หรือไม่แน่อาจจะทำเป็น pdf แล้วแปลงเป็น jpg อันนี้ก๊อปยากขึ้นไปอีก
แต่ผมคิดว่าควรทำแบบคุณ ass008 คือทำขายไปเลยครับ พร้อมสนับสนุนเต็มที่
ปล.เรื่องนี้ได้ลงที่ไหนอีกรึเปล่าครับ ถ้าลงที่นี่ที่เดียวแล้วโดนก๊อปไปขายนี่ชัดเลยว่าเป็นคนในนี้แน่ๆ เซ็งแทนเลย
มีสองที่ครับ จากเว็บบ้านแล้วก็ที่นี่ ที่ใดที่นึงอ้างจาก: holovelove เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 11:20:22 หลังเที่ยง
เห็นผู้แต่งครับจะทำยังไงก็แล้วแต่ผู้แต่งครับผมชื่นชอบผลงานท่านมากๆ หากเป็นข้อ 1 ผมคงดีใจมากๆทีาด้อ่านผลงานท่านต่อ หากเป็นข้อ2. ก็ยินดีที่จะโหลดมาอ่านแต่ขอช่วยบอกว่าจะติดตามได้ทีไหน ส่วนข้อ3. เสียใจสุดๆ
ขอบคุณมากครับสำหรับการติดตาม แต่ ณ ตอนนี้ผมคงไม่มีแรงจูงใจจะเขียนต่อในภาคสอง สิ่งที่ทำได้คือเขียนภาคแรกให้จบไปก่อนครับ
มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อๆไปแน่ๆยัยอุ๊
ขอบคุณครับ
::KO::สุดยอดเลยลุงพลผู้มากลีลา....ผู้แต่งสุดยอด
สวิง 2 เลยครับ
น้องนาถหลงลุงพลแล้ว
ติดตามต่อยาวไครับ
คนที่ทำแบบนี้แย่มาก .. รอประกาศมี่แน่นอนครับจะรอติดตามและอุดหนุน
ต้อนรับนางที่ 6 สู่ฮาเล็ม
'ตอนนี้ผมไม่ซ่อนครับ เพื่ออำนวยความสะดวกให้ปลิงได้ก๊อบงานผมเต็มที่ สู้ ๆ นะนาย เรารู้ว่านายอ่านอยู่ รู้สึกภูมิใจไหมกับการเอางานคนอื่นไปหากิน'
ภูมิใจสิ นี่มันยุคของ Zero Effort Infinity Efficiency
ยุคของนักเขียนดีๆ ที่ลงทุนลงแรงเองอย่างท่าน nato มันหมดแล้ว
ปล ::Horror:: ผมไม่ใช่คนร้ายที่ว่าน๊า เพราะผมสมัคร two-hitchhikers.ru หลังจากคดีนี้เกิดเสร็จไปแล้ว (ไม่เชื่อให้ admin เช็คได้)
ปล2 ผมอาจจะลดดาวท่านจาก 12 ดาว เหลือ 8 ดาว เพราะไม่ถูกใจเนื้อเรื่อง แต่โดยส่วนตัวแล้ว ท่าน nato เป็นนักเขียนที่ดี ไม่ควรเจอชะตากรรมแบบนี้
เป็นกำลังใจให้ครับท่าน อ่านมาถึงตอนนี้ เลยถึงบางอ้อ ว่า ทำไมไม่มีภาคสองในลิสต์ซะที ถ้าท่านมีแต่งไว้ รบกวนชี้เบาะแสด้วยนะครับ พร้อมอุดหนุนครับผม
เมื่อไหร่จะจัดหมอเบสท์นะครับ
อย่าเลิกแต่งนะครับผมชอบมากทำไงก็ได้ครับชอบจริงๆทำแบบโหลดก็ยอมชอบมากจริงๆ
ลุงอย่างแจ่ม ::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
รอครูเบสท์อยู่นะครับ
อยากให้กรวิทย์มีบทเยอะๆ
โดนจนได้
นี่แหละน้องอุ๊ผลของการเป็นคนชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน งานนี้อยากให้ลุงพลจัดหนักๆทั้งข้างหน้าข้างหลังไปเลย เผื่อน้องจะติดใจแบบสาวๆคนอื่น
น้องอุ๊ติดใจแน่ๆ
เอาให้ครบรู
โดนสักทีปิดปาก
ขอเป็นกำลังใจให้ผู้แต่ง สร้างสรรค์ผลงานดีๆมีคุณภาพยิ่งๆขึ้นไปนะครับ จากผู้ติดตามผลงานของท่านคนหนึ่ง
สะใจ น้องอุ๊
ตั้งแต่ได้พลังมาลุงจัดหนักตลอด ได้สาวเพิ่มรวมสาวเก่ากลับมาด้วย สงสัยเปลี่ยนกันวันละคนเลย
น้องอุ๊ จะถูกเบิ้ลมั๊ย
ไม่ต้องหลับต้องนอนแล้ว
สงสารน้องอุ๊ไปซะได้.
คนก็อปงานนี้มันเลวจริง ไม่ช่วยแล้วยังเอาไปหาผลประโยชน์อีก เอาใจช่วยผู้แต่งครับ
::Thinking:: สุดยอดไปเลยลุง
รอมานานแล้วครับเรื่องนี้สนุกจริง
สมรู้ร่วมซอย นะหนู
ให้พี่กรสมหวังกับครูเบสได้ก็โอเคนะคับ
::Glad::
มาเสียคนตอนแก่เลยนะกรวิทย์
อุ๊เจอครบทุกช่องทาง
ก่อนอื่น ขอเป็นกำลังใจให้ไรท์ครับ คนชั่วเพียงคนเดียวจะทำให้พวกเราอดเสพผลงานคุณภาพ
(น้องอุ๊น่าจะหายจุ้นแล้วนะ อิอิ)
เป็นเมียคนที่6 ขิงลุงพลจนได้
::HeyHey::
อุ๊ยังมีพยศอยู่บ้าง ลุงต้องสั่งสอนให้หนัก
น้อนอุ๊
เขียนต่อไปครับ
ชอบๆ
สะใจมากตอนนี้
อยากเกิดเป็นลุงพล
ตามต่อครับ
::ChuChu::
น้องอุ๊หลงแน่นอน
แบล็คเมลเลยจะได้ไม่ปากสว่างอีก
ร่วมแรงร่วมใจ
โดนดูด
::Sobad::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ พฤษภาคม 13, 2018, 10:31:34 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : ก่อนอื่นออกตัวเลยว่า ในตอนนี้ผมนั้นยังเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธและเสียความรู้สึกไม่น้อย จึงทำให้สิ่งที่ผมกำลังจะพูดอาจเต็มไปด้วยความรู้สึกส่วนตัวไม่น้อยนะครับ ขอให้ทุกคนเข้าใจด้วย
คิดว่าหลายคนน่าจะทราบแล้วว่าเกิดเรื่องไม่สู้ดีนักกับผม เมื่อมีคนก็อบงานของผมไปลงในเว็บอื่นเพื่อสร้างรายได้ ซึ่งผมเคยประกาศแล้วว่าจะเลิกแต่งทันทีที่ทราบ เพราะผมทนไม่ได้กับการที่ต้องเห็นงานของตัวเองถูกปลิงเปตรเดนคนเอาไปหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ยังนับว่าโชคดีที่ผมเห็นทัน นี่ถ้าผมมาเห็นที่หลังนี่คงบอกได้เลยว่าช้ำใจหนักกว่าเดิม
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=197477.msg869228#new
สิ่งที่ผมพูดอยู่เนี่ย ไม่ใช่ว่าผมก่อประเด็นดราม่าเรียกร้องความสนใจอะไรนะครับ แต่ผมต้องการแสดงจุดยืนของตัวเอง ผมรับไมได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ในตอนแรกผมประกาศว่าจะเลิกแต่งทันที แน่นอนว่าคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ขืนผมแต่งต่อไป ก็คงต้องมีปลิงมาก็อบงานผมไปหากินอีก
แต่เพื่อเห็นแก่นักอ่านทุกคนที่ติดตามงานของผม ผมจะแต่งให้จบภาคแรก ซึ่งเหลืออีก 5 ตอนสุดท้ายเท่านั้น โดยท่าน Assasin008 ผู้ประพันธ์เรื่องรักยมได้ให้คำแนะนำดี ๆ เกี่ยวกับการลงงานในอนาคตของผม ซึ่งผมคิดว่ามันน่าสนใจทีเดียว เพียงแต่ตอนนี้ ผมยังเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธและเสียความรู้สึก ผมไม่สนิทใจเสียแล้วที่จะเขียนแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ ดังนั้นผมจึงมีทางเลือกแค่ 3 ทาง คือ
1.เขียนต่อโดยใช้โปรแกรม PDF ตามที่ท่าน Assasin008 แนะนำไว้
2.แต่งเป็น Ebook แล้ววางขาย
3.เลิกแต่ง
สามหนทางนี้เป็นทางออกของผม ที่ผมต้องตัดสินใจกระทำในเกมรักภาคสอง ซึ่งผมคงต้องขอเวลาว่าจะไปต่อหรือหยุด บอกตามตรงผมก็เสียดายเหมือนกัน แต่คงต้องขอเวลาพิจารณาในอนาคต สำหรับภาคแรก ขอให้ทุกคนวางใจได้ครับ เพื่อเห็นแก่นักอ่านน้ำดีหลาย ๆ ท่าน ผมจะแต่งให้จบภาคแรกเป็นการตอบแทนทุกคนที่ร่วมทางกันมาตั้งแต่แรก
สำหรับเรื่องทนายผึ้ง ขอให้วางใจได้ ผมยังจะเขียนต่อ แต่ขอเวลาสักพักเพื่อทำใจก่อนแล้วกันครับ
ตอนนี้ผมไม่ซ่อนครับ เพื่ออำนวยความสะดวกให้ปลิงได้ก๊อบงานผมเต็มที่ สู้ ๆ นะนาย เรารู้ว่านายอ่านอยู่ รู้สึกภูมิใจไหมกับการเอางานคนอื่นไปหากิน
....................................................................
ภารโรงหื่นกระเด้าซอยถ้ำสาวนาถลดาแบบลืมแก่ แม่กวางน้อยจากปักษ์ใต้ร้องครางเสียงหลง แก้มของเธอแดงระเรือจากเลือดสาวที่สูบฉีดภายในกาย
"อูยยยย.....ตอดแน่นดีจริง ๆ" ลุงพลเหลือบมองพื้นที่เปราะบางด้านล่าง ก็พบว่าขนเพชรสีดอกเลาของมันและขนเพชรอ่อนสีดำของนาถลดาติดกันด้วยสารคัดหลั่งเหนียว ๆ ที่เกิดจากกิจกรรมเข้าจังหวะ
"มีอะไรเหรอคะลุง..." นาถลดาเหลือบมองภารโรงหื่นด้วยความสงสัย แต่ลุงพลไม่ตอบอะไร มันโน้มตัวลงแลกลิ้นกับเด็กสาวดังจ๊วบจ๊าบโดยไม่แคร์เลยว่าสาวอุ๊ที่เปลือยกายนอนหมดสภาพบนโซฟาจะรู้สึกยังไง
"นาถ...ทำไมเป็นคนแบบนี้....หยุดนะ...ไอ้เลว!!" สาวอุ๊พยายามร้องห้ามกิจกรรมรักระหว่างลุงพลกับนาถลดา "อย่า...ทำ....น้องนาถนะ!!"
"ว่าไงจ๊ะนาถ? พี่อุ๊เค้าบอกให้ลุงหยุดน่ะ" ลุงพลเอ่ยปากถามความเห็นสาวน้อยที่กำลังเพลิดเพลินกับกระบวนท่าโล้สำเภาของมันอยู่
"อย่าหยุดค่ะลุงพล...อูยยยย....อย่าหยุด..." นาถลดาตอบกลับ ทำเอาลุงพลเหลือบหันไปมองสาวอุ๊ที่เหมือนไม่อยากเชื่อกับคำตอบของนาถลดา
"นาถ...ทำ...ไม....ทำแบบนี้" สาวอุ๊พยายามรวบรวมสติ แต่เพราะฤทธิ์ยา เลยทำให้เธอไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายไปมากกว่านี้
"เดี๋ยวขอลุงกับน้องนาถสนุกกันก่อนนะจ๊ะ น้องนาถเนี่ยพักหลังเป็นเด็กดีมาก ๆ เห็นทีแบบนี้ลุงคงรักตายเลย" ลุงพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวหอมแก้มเด็กสาว ทางฝั่งนาถลดาก็ยิ้มเขินแต่ก็ยินยอมให้ภารโรงเฒ่าหอมแก้มแต่โดยดี
เสียงหน้าขาของลุงพลกระแทกกับก้นของนาถลดาดัง ป๊าป ๆ ๆ เสียงแน่นชัดเจน พอกระเด้าไปได้สักพัก ลุงพลก็จับนาถลดานอนคว่ำกับโต๊ะทำงาน แม่กวางน้อยจากปักษ์ใต้ให้ความร่วมมือโดยดี
ภาพกลีบสาวของนาถลดาปรากฏตรงหน้า แคมคู่สีขาวอมชมพูและชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งจากทางฝั่งของเด็กสาวและภารโรงเฒ่าชุ่มฉ่ำไปทั่ว แคมคู่อวบอูมปิดสนิท ลุงพลโน้มตัวลงไปดูดเลียน้ำรักจากกลีบสาวของนาถลดาเพื่อกระตุ้นความเสียว
"อูย....ลุงก็....." นาถลดาเผลอขมวดคิ้วเมื่อปลายลิ้นของลุงพลสัมผัสกับกลีบสาวของเธอ ลุงพลคนหื่นโลมเลียทุกอณูในพื้นที่เปราะบางของสาวใต้ ลิ้นอันหยาบกร้านของมันโลมเลียจากรอยปริตรงหว่างขา ลากยาวไปจนถึงฝีเย็บและหูรูดสีชมพูที่กำลังขมิบอยู่เป็นจังหวะ
ลุงพลลากลิ้นยาว ก่อนใช้ลิ้นดุนดันรูหูรูดสีชมพูของนาถลดา สาวน้อยหลับตาพริ้ม ร้องเสียงหลงด้วยความเสียวซ่าน
"ลุง...ตรงนั้นมันสกปรกนะ!!" แม่กวางสาวร้องครางเสียงหลง เมื่อถูกลุงพลใช้ลิ้นเล้าโลมรูก้นของเธอ ก่อนจัดแจงสอดใส่หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8 นิ้วเข้าไปเล่นซนในถ้ำสาวของนาถลดา
"นาถ...ทำไม...นาถ...เป็นคนแบบนี้" สาวอุ๊แทบไม่อยากเชื่อสายตากับสิ่งที่ลุงพลคนหื่นทำกับนาถลดา
นาถลดาไม่ตอบอะไร เธอเองก็รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำมันไม่ถูกต้อง แล้วอะไรล่ะที่ทำให้เธอเป็นเช่นนั้น คำตอบนะเหรอ? เพราะเกมกามที่ลุงพลปรนเปรอให้เธอไงล่ะ เลยทำให้สาวน้อยที่เคยประกาศตัวว่าชาตินี้จะไม่ขอเอาผู้ชายมาทำพันธุ์ ต้องยอมสยบให้กับลุงภารโรงแก่ ๆ บ้าเซ็กส์อย่างชุมพล
"นาถ...พี่อุ๊เค้าถามนาถอยู่นะ" ลุงพลเหลือบมองนาถลดาที่กำลังเพลิดเพลินไปกับลีลาโล้สำเภาของลุงพล
"อือ...." นาถลดาครางกระเส่าในลำคอ ความเสียวที่พุ่งปรี๊ดทำให้เธอไม่ได้สติ ผนังถ้ำสาวภายในตอดรัดท่อนเอ็นของลุงพลแนบแน่นจนแถบเป็นเนื้อเดียวกัน แม่กวางสาวจากปักษ์ใต้หลับตาพริ้ม นอนหายใจรวยริน เมื่อถูกลุงพลบรรจงกระแทกเข้าถ้ำสาวของเธอเป็นจังหวะแบบเน้นทุกดอกดังป๊าป ๆ ๆ จนสารหล่อลื่นแทบทะลักออกมาจากถ้ำสาวของนาถลดา
ภารโรงเฒ่าตั้งใจจะทำเสียวให้นาถลดาขึ้นสวรรค์เสียก่อน แล้วค่อยเลี้ยวกลับไปจัดการกับสาวอุ๊ที่นอนเปลือยกายนอนหายใจรวยรินเพราะฤทธิ์ยาสลบ
"ว่าไงจ๊ะนาถ?" ลุงพลโน้มตัวบีบหน้าอกของนาถลดาเพื่อทวงถามคำตอบ "พี่อุ๊เค้าถามมาน่ะ ตกลงนาถว่าไง?"
"อะไรล่ะ!!!" นาถลดาขมวดคิ้ว เมื่อถูกลุงพลถามเซ้าซี้ ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์สนใจกับคำถามงี่เง่าอะไรแบบนั้นจากปากสาวอุ๊หรอก สิ่งที่นาถลดาสนใจมีเพียงแค่ความเสียว ความเสียวจากท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วของลุงพลเพียงอย่างเดียว
(/ />
มือของลุงพลลูบไล้แผ่นหลังขาวเนียนของนาถลดา นัยน์ตาซุกซนของภารโรงเฒ่าเหลือบมองแก้มก้นของแม่สาวน้อยจากหาดใหญ่ พลางนึกซนใช้นิ้วเขี่ยหูรูดสีชมพูที่ขมิบตอดเป็นจังหวะ นาถลดาหันหน้ามองค้อนเพราะลุงพลกำลังฝ่าฝืนกฏที่ว่าห้ามเล่นซนทางหลังบ้านกับเธอโดยเด็ดขาด
"ลุง!!! หนูบอกแล้วไง!!??" นาถลดาค้อนใส่ลุงพลยอดรัก "ไม่เล่นตูด!!"
"ลุงแค่หยอกเล่นหรอกจ๊ะ" ลุงพลยิ้มกลบเกลื่อน ก่อนเลื่อนมือที่เล่นซนกับรูก้นของนาถลดาออกมาลูบไล้สะโพกของเด็กสาวแทน มือซ้ายของลุงพลยกขาซ้ายของนาถลดาเพื่อให้สะดวกแก่การซอยถ้ำสาวที่คับแน่นและชุ่มฉ่ำได้ง่ายขึ้น
"อูยยย...คับแน่นดีจริง ๆ หอยน้องนาถเนี่ย" ลุงพลซูดปากแน่น เมื่อถ้ำสาวของนาถลดายิ่งตอดรัดท่อนเนื้อของมันแน่นมากขึ้น จนในที่สุด ก็ถึงเวลาอันเหมาะสมเสียที
"อ๊า....ลุง....หนู...ไม่ไหวแล้ว!!" นาถลดาเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียวซ่านขณะกำลังถึงจุดสุดยอด ร่างกายของเธอบิดตัวเกร็ง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของสาวใต้ อันเป็นเครื่องหมายว่าเธอนั้นพึงพอใจกับรสรักที่ชายสูงวัยอย่างชุมพลปรนเปรอให้เธอแบบถึงกึ๊น
ลุงพลยิ้มอ่อนด้วยความหลงลำพองใจ เมื่อสามารถทำให้เด็กสาวคราวลูกคราวหลานถึงจุดสุดยอดได้ ส่วนมันน่ะเหรอ? เครื่องยังไม่ร้อนเท่าไรเลย ภารโรงหื่นบรรจงถอดท่อนเอ็นออกมาจากถ้ำสาวสีชมพูที่คับแน่นและชุ่มฉ่ำออกมา มีน้ำรักสีขาวไหลออกมาเป็นทาง แต่นั้นมันเป็นน้ำรักของนาถลดา ไม่ใช่ลุงพล
ภารโรงเฒ่าหันกลับไปมองหน้าสาวอุ๊ด้วยรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ สาวอุ๊เบือนหน้าหนีด้วยน้ำตา เพราะรู้ว่าคราวนี้ถึงตาเธอแล้ว
"เดี๋ยวลุงขอต่อยกสองนะจ๊ะน้องอุ๊จ๋า..." ลุงพลยิ้ม ก่อนเดินเข้ามาหาสาวอุ๊ที่ไร้สภาพต่อต้านใด ๆ คราวนี้ภารโรงเฒ่าตั้งใจจะสอนเสียวน้องอุ๊ให้ครบทุกกระบวนท่ากันเลยทีเดียว
"ไม่เอา...หยุดนะ...." สาวอุ๊พยายามต่อต้านสุดฤทธิ์ เมื่อถูกลุงพลคนหื่นกำลังจัดแจงกระบวนท่าใหม่เพื่อทำการลงโทษแม่นักสืบสาวจอมจุ้นคนนี้ โทษฐานที่บังอาจเข้ามาวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของมัน และทำให้เหล่าบรรดาเมียรักรุ่นกระเตาะต้องเดือดเนื้อร้อนใจ "บอก...ให้....หยุด....ไง"
ลุงพลฉีกขาสาวอุ๊จนเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนบดเบียดท่อนเอ็นกับกลีบสาวที่พึ่งถูกภารโรงหื่นกระทำชำเรามาเมื่อสักพัก คราบน้ำรักสีขาวและเลือดสาวเปรอะไปทั่วกลีบสาวและเนินหัวหน่าวของหทัยรัตน์คนสวย
"อ๊า....เจ็บ....เอาออก...นะ" สาวอุ๊ร้องแหบพร่าด้วยความเจ็บ แต่อีกใจเธอก็รู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก เมื่อลุงพลเริ่มดุนดันท่อนเอ็นบดเบียดกับกลีบสาวที่บวมเป่งและบรรจงเสียเข้าไปซ้ำรูเดิม
หทัยรัตน์อ้าปากหวอด้วยความเสียวซ่าน เมื่อหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียของลุงพลทะลุทะลวงเข้าไปในถ้ำสาวของหทัยรัตน์ที่แสนจะบอบช้ำ มันเป็นความเจ็บปวดที่แสนทรมาน แต่ก็หวาบหวิวในอารมณ์ ถ้ำสาวที่คับแน่นของหทัยรัตน์ค่อย ๆ กลืนกินท่อนเอ็นอันอวบอ้วนของภารโรงเฒ่าเข้าไปทีละนิ้วสองนิ้ว
เมื่อปลายหัวรบผลุบเข้าไปในถ้ำสาว ลุงพลเอื้อมมือบี้ติ่งสยิวของนักศึกษาพยาบาลจอมจุ้นเพื่อให้อีกฝ่ายค่อย ๆ คลายความเจ็บลง หทัยรัตน์หลับตาพริ้ม น้ำตาไหลออกจากแก้ม เพราะทนไม่ไหวกับการต้องมาเสียสาวให้ภารโรงเฒ่าจอมหื่นอย่างชุมพล ที่หาญกล้าพรากความสาวที่เธอตั้งใจจะเก็บไว้รอให้พี่แจ็คยอดรักในวันที่เหมาะสม
"ไม่ต้องเสียใจนะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลอดสงสารสาวอุ๊ไม่ไหว เลยโน้มตัวลงไปดูดปากแลกลิ้นกับเด็กสาว หทัยรัตน์พยายามเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่สำเร็จ สิ่งที่เธอทำได้ก็คือหลับตาปี๋แล้วคิดว่านี่คือฝันร้าย ตื่นซิหทัยรัตน์ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เรื่องจริง
(/ />
"อ๊า...." หทัยรัตน์ร้องเสียงหลง เมื่อลุงพลเชิดตัวขึ้นแล้วเริ่มกระเด้าถ้ำสาวของเธอ หทัยรัตน์เหลือบมองดูกิจกรรมเข้าจังหวะด้านล่าง ภาพที่เธอเห็นคือภาพเนินหัวหน่าวที่มีขนเพชรสีดอกเลาของภารโรงเฒ่าที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำกามจากเกมรักแบบแซนวิชสุดเร้าใจเช่นนี้
"ทำใจให้สบายนะจ๊ะอุ๊" ลุงพลยิ้มขณะกำลังใช้นิ้วบี้ติ่งสยิวของสาวน้อยจากราชบุรี
"อืมมม....หยุด...." หทัยรัตน์ร้องเสียงแห่บพร่า ความรู้สึกต่อต้านตั้งแต่วินาทีแรกที่ลุงพลล่อลวงเธอมาเปิดซิงเริ่มไม่มั่นคง มันกลับเป็นความรู้สึกอิ่มเอมในรสรักที่เธอไม่เคยพานพบมาก่อน แม้แต่การช่วยตัวเองก็ไม่ได้เติมเต็มแรงปรารถนานี้เลยแม้แต่น้อย
ลุงพลเริ่มชักเข้าออกกระบอกลูกสูบอย่างใจเย็น เมื่อรู้สึกว่าถ้ำสาวของอุ๊เริ่มขยายตัวขึ้น ก็เร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ นัยน์ตาหื่นของมันดูการตอบสนองของนักศึกษาพยาบาลสาวจอมพยศที่เริ่มเชื่องมากขึ้น
"อ๊า...เจ็บ....อื้อออออ" หทัยรัตน์ร้องครางด้วยความเจ็บปนเสียว ถ้ำสาวของเธอตอดรัดท่อนเอ็นของภารโรงเฒ่าแน่นมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำเอาลุงพลต้องกลั้นหายใจเพราะความเสียวจนน้ำเกือบแตก
"สุดยอด...สุดยอดจริง ๆ น้องอุ๊ของลุงพล" ภารโรงเฒ่าจอมหื่นเอ่ยปากชม "ขอลุงเปลี่ยนท่าหน่อยนะจ๊ะ"
ภารโรงเฒ่าจับขาขวาของหทัยรัตน์ขึ้นมาพาดที่บ่าของตัวเอง แล้วเริ่มทำการกระหน่ำซอยเข้าออกโยนีน้อย ๆ ที่แสนน่ารักของหทัยรัตน์อย่างเมามันส์ เสียงกระเด้าดังป๊าป ๆ ชัดเจนแข่งกับเสียงเม็ดฝนที่เทลงมา สาวอุ๊หลับตาพริ้ม ทรวงอกสั่นกระเพิ่มหายใจรวยรินเพราะความเจ็บปนเสียวจากการเสียสาวครั้งแรกโดยลุงพลคนที่เธอเกลียดขี้หน้ามาตลอด
"อูยยย...." ลุงพลซูดปากด้วยความเสียวเกินห้ามใจ จนมันแทบอย่างหลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในถ้ำสาวของหทัยรัตน์อีกคำรบ แต่เดี๋ยวก่อน มันยังไม่ถึงเวลา ลุงพลถอดท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้วออกมาแล้วโน้มตัวลงดูดเลียโยนีของหทัยรัตน์อย่างเอร็ดอร่อย
"อื้อ!!!!......อย่านะลุง!!!" สาวอุ๊ร้องเสียงหลงเมื่อเจอกระบวนท่าชิวหาพาเพลินของภารโรงเฒ่าจอมหื่น ลุงพลดูดเลียหอยจากราชบุรีอย่างเอร็ดอร่อย พลางใช้นิ้วชี้บดเบียดกับช่องทวารหนักของเด็กสาว "โอ้ยยยย....เจ็บ!!!!"
ลุงพลใช้นิ้วชี้ป้ายน้ำรักจากถ้ำสาวที่ไหลย้อยลงมาตรงบริเวณหูรูด เพื่อใช้เป็นสารหล่อลื่น ก่อนกดเข้าไปในช่องทวารหนักของหทัยรัตน์ กล้ามเนื้อหูรูดของเด็กสาวต่อต้านอย่างหนัก แต่ลุงพลคนหื่นไม่สนใจ ยังคงดึงดันสอดใส่นิ้วชี้เข้าไปในประตูหลังบ้านของแม่สาวน้อยยอดนักสืบคนนี้เป็นการทำโทษไปพร้อม ๆ กับการดูดเลียคริตอริสของเด็กสาว
"เดี๋ยวอุ๊ก็จะติดใจเอง เหมือนคนอื่น ๆ การที่อุ๊เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตลุงพล มันหมายความว่าหนูอุ๊อยากเป็นเมียลุงใช้ม้า" มนุษย์ลุงจอมหื่นยิ้ม ใบหน้าของมันเปรอะไปด้วยน้ำกามที่หลั่งออกมาจากหอยของเด็กสาว "หอยของน้องอุ๊อร่อยมากจริง ๆ ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ จากนี้ไปลุงพลจะดูแลหนูเอง"
"หยุด...นะ...ไอ้เลว!!" สาวอุ๊หลับตาปี๋ เธออยากลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีไปให้พ้น ๆ แต่เรียวแรงของเธอแทบไม่มี สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกคือปลายลิ้นสากของภารโรงเฒ่าจอมหื่นที่กำลังโลมเลียอวัยวะเพศของเธอ ส่วนรูก้นก็กำลังถูกโจมตีด้วยนิ้วชี้อวบอ้วนยี่ห้อภารโรงเฒ่าจอมระเบิดถังขี้
.......พอรู้สึกตัวอีกที ร่างกายของเธอก็บิดเกร็งด้วยความเสียวซ่าน ปลายลิ้นสากของภารโรงเฒ่าจอมหื่นส่งเธอขึ้นสวรรค์ กล้ามเนื้อภายในช่องคลอดของเธอตอดรัดแน่นด้วยความเสียวซ่านเกินห้ามใจ มันมากพอที่จะทำให้สาวน้อยผู้อ่อนประสบการณ์ในเกมรักอย่างหทัยรัตน์แทบขาดใจเสียให้ได้
"เสร็จแล้วเหรอจ๊ะน้องอุ๊คนดี" ลุงพลโน้มตัวขึ้นมา ใบหน้าของมันเปรอะไปด้วยน้ำกาม มันโน้มตัวขึ้นไปเพื่อหวังแลกลิ้นกับหทัยรัตน์ เพื่อหวังให้เด็กสาวได้ชิมน้ำรักที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาวของเธอ
"อื้อ!!!!" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ พยายามปิดปากไม่ให้ลุงพลสอดใส้ลิ้นเข้ามา ทางฝ่ายลุงพลก็ไม่ยอมเลิกรา มันเอื้อมมือบีบหน้าอกหน้าใจของเด็กสาว ก่อนโน้มศีรษะซุกไซ้ซอกคอสลับไปมา สักพักก็โน้มตัวหอมแก้มและหน้าผากของหทัยรัตน์ก่อนกระซิบบอกบางสิ่งที่อยากให้เมียคนใหม่ได้รับทราบ
"ยอมรับความจริงนะอุ๊ อุ๊เป็นเมียลุงพลแล้ว ต่อต้านลุงไปก็เท่านั้นแหละ ยอมเป็นเมียลุงดี ๆ แล้วลุงจะดูแลหนู ทำให้หนูมีความสุขเหมือนเพื่อน ๆ คนอื่นนะ" มนุษย์ลุงใช้ไม้นวมกับเด็กสาวที่บอบช้ำอย่างหนักทั้งทางกายและทางใจ มันหวังว่าคารมณ์ของมันจะทำให้เด็กสาวอย่างหทัยรัตน์รู้สึกผ่อนคลายบาง
"ไม่...เอา..." หทัยรัตน์ครางออกมาพร้อม ๆ กับเสียงสะอื้น เธอทำใจไม่ลงจริง ๆ กับการต้องยอมตกเป็นเมียภารโรงแก่ ๆ คนนี้ "ปล่อย...กู....นะ"
ลุงพลยิ้มอ่อน เพราะรู้ดีว่าแม่สาวน้อยหทัยรัตน์ยังดื้อดึง มันเลยซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนและระดมจูบหน้าผาก พวงแก้มชมพูระเรือและริมฝีปากของเด็กสาวหวังใช้ความอ่อนโยนผ่อนคลายอารมณ์โกรธของหทัยรัตน์ มือของมันก็บีบคลึงหน้าอกหน้าใจขนาด 33 นิ้ว เพื่อช่วยเสริมอารมณ์ทางเพศอีกแรง
"อือ...." สาวอุ๊เผลอร้องคราง พอเห็นเด็กสาวอ้าปากลุงพลเลยประกบแลกลิ้นกับเด็กสาว หทัยรัตน์พยายามต่อต้าน แต่ก็ไร้ผล เมื่อปลายลิ้นสากของภารโรงหื่นสัมผัสกับปลายลิ้นสีชมพูอันอ่อนนุ่มของเด็กสาว หทัยรัตน์ก็สิ้นแรง ปล่อยให้ลุงพลดูดกลืนน้ำหวานจากช่องปากของเธอตามอำเภอใจ
ตัดมาที่ทางฝั่งนาถลดา ที่เริ่มฟื้นตัว ด้วยความรู้สึกหึงหวงภารโรงเฒ่าหรือยังไงไม่ทราบ สาวน้อยจากปักษ์ใต้ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินเข้ามาโอบกอดลุงพลจากด้านหลัง ทำเอาภารโรงเฒ่ายิ้มด้วยความชอบใจ
"มันจะมากเกินไปแล้วนะคะลุง" นาถลดาโน้มตัวลงโอบกอดมนุษย์ลุงจากด้านหลัง "จะอะไรกับพี่อุ๊นักหนา...ห๊ะ"
"แหม...เดี๋ยวนี้มีหึงลุงเหรอจ๊ะ?" ลุงพลหันกลับไปยิ้มหวาน แล้วใช้มือลูบหัวนาถลดาเล่น เด็กสาวมองค้อนใส่ภารโรงเฒ่าจอมหื่น เพราะเธอรู้สึกว่าลุงพลสนใจยัยอุ๊มากเป็นพิเศษ "ยังไงน้องนาถก็เป็นที่หนึ่งในใจลุงเสมอแหละจ๊ะ"
นาถลดายิ้มออก พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลไม่ปล่อยให้นาถลดาต้องรอนาน ก็เลยโน้มตัวจูบปากกับสาวน้อยจากปักษ์ใต้เพื่อยืนยันคำตอบ พออารมณ์ดีก็ปล่อยให้ลุงพลเริงรักกับรุ่นพี่จอมจุ้นต่อ
คราวนี้ลุงพลจับน้องอุ๊นอนคว่ำ เพื่อชื่นชมแผ่นหลังที่เปลือยเปล่าของสาวอุ๊ นัยน์ตาหื่นของมันมองไล่เรียงจากเบื้องบนสู่ด้านล่าง บั้นท้ายที่อวบอัดและงามงอน
"นี่เป็นบทพิสูจน์บทแรกนะจ๊ะน้องอุ๊" ลุงพลเอื้อมมือ ใช้นิ้วกดเข้าไปที่ปากนาถลดาที่สแตนด์บายรอไว้อยู่ สาวน้อยดูดเลียนิ้วที่พึ่งถูกภารโรงเฒ่าจอมหื่นสอดใส่เข้าไปเล่นซนในถ้ำทองของรุ่นพี่โดยไม่รังเกียจ เพราะความเสียวและความรู้สึกตื่นเต้น เวลาได้ร่วมรักกับลุงพล เลยทำให้นาถลดาเป็นเอามากถึงขนาดนี้เลยทีเดียว
ลุงพลเริ่มทำการสวนทวารของสาวอุ๊อีกครั้ง ด้วยนิ้วชี้ที่เคลือบสารคัดหลั่งจากปากนาถลดา สาวอุ๊พยายามร้องห้ามเพราะรู้ดีว่าจะต้องเจอกับอะไร แต่ก็สายเกินไปที่จะต้านทาน
"อ๊า!!!.....เจ็บ!!!!" หทัยรัตน์หลับตาปี๋ เธอขมิบก้นต่อต้านนิ้วชี้ของลุงพล เพราะรู้ดีว่ากำลังจะเจอกับอะไร ส่วนนาถลดาก็เป็นคู่มือที่รู้งานของลุงพล เธอโน้มตัวลงไปจูบแผ่นหลังของพี่อุ๊ ก่อนล้วงมือเข้าไปโอบกอดซาลาเปาคู่งาม
"อย่าเกร็งนะคะพี่อุ๊...มันจะเจ็บหน่อยตอนแรก ๆ" นาถลดาเอ่ยปากกับรุ่นพี่สาว แต่ในใจก็นึกสมน้ำหน้ำ เพราะความจุ้นไม่เลิกรา เลยทำให้บทสรุปของหทัยรัตน์ต้องลงเอยเช่นนี้ "ถ้าจะโทษ ก็โทษตัวเองนะคะพี่อุ๊ พี่ทำตัวเองทั้งนั้น"
นาถลดามองภาพที่ลุงพลกำลังจะสวนทวารของหทัยรัตน์ด้วยความรู้สึกสรสารคละเคล้าไปด้วยความสะใจ เธอเคยโดนลุงพลเล่นตูดมาแล้วเมื่อหลายวันก่อน ตอนที่เธอบังอาจเปิดประตูเข้ามาเห็นลุงพลคนหื่นกำลังเมคเลิฟกับสาวห้าวอย่างโดนัทแบบถึงพริกถึงขิงจนต้องพบกับบทลงโทษที่แสนเสียวซ่าน ทำเอาดี้สาวเปลี่ยนใจเป็นหญิงสาวแทบไม่ทันกันเลยทีเดียว เมื่อเจอทวนทองอวบอ้วนขนาด 8 นิ้วกระทำชำเราทั้งถ้ำสาวและถ้ำทอง
ทางฝั่งลุงพลยิ้มกับสิ่งที่ออกจากปากของนาถลดา ยิ่งนานวันแม่สาวน้อยจากปักษ์ใต้คนนิ้ยิ่งกลายเป็นคนโปรดของมันเข้าไปทุกวัน ไม่งี่เง่า ไม่โวยวาย เชื่อฟังทุกอย่าง แบบนี้ลุงพลคนหื่นโดนใจยิ่งนัก
พอรู้สึกว่ากล้ามเนื้อหูรูดของหทัยรัตน์ขยายมากพอที่จะรองรับหัวรบนิวเคลียร์รัสเซีย ภารโรงเฒ่าจอมหื่นก็จ่อหัวรบเข้ารูก้นของหทัยรัตน์ แล้วค่อย ๆ ดุนดันเข้าไปอย่างช้า ๆ
(/ />
"อ๊า!!!!" หทัยรัตน์ร้องเสียงหลง ขณะที่ลุงพลคนหื่นกำลังสอดใส่สิ่งแปลกปลอมเข้าไปในถ้ำทองของเธอ คราวนี้มันตั้งใจจะหลั่งน้ำเชื้อในช่องทางพิเศษของสาวอุ๊จอมจุ้น เมื่อถามความรู้สึกจากผู้ถูกกระทำอย่างอุ๊ มันเป็นความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดและทรมาน หรือว่านี่คือบทลงโทษในความจุ้นจ้านและวุ่นวายของตัวเอง อย่างที่พี่แจ็คคนดีที่เธอรักเคยออกปากเตือนก่อนหน้า
"อุ๊ ฟังพี่แจ็คนะ เรื่องบางเรื่องของคนอื่น เรารู้ แต่เราไม่ควรเข้าไปยุ่งวุ่นวายนะ ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม" คำพูดของหนุ่มแจ็คดังก้องขึ้นมาในหัวของหทัยรัตน์ ที่กำลังเจ็บปวดและทนทุกข์กับการถูกลุงพลสวนทวารด้วยท่อนเอ็นขนาด 8 นิ้ว
.........ขอโทษนะคะพี่แจ็ค อุ๊น่าจะเชื่อคำพูดของพี่แจ็ค อุ๊มันโง่จริง ๆ เพราะความโง่ของอุ๊เลยต้องมาเจออะไรต่ำ ๆ แบบนี้
..............................................................................................
ตัดมาที่ครูเบสท์ ภัคจิรา หญิงสาววัย 26 ปี จากวิทยาลัยพยาบาล หลังจากเลิกงานเสร็จ เธอขับรถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์ไปที่บาร์หรูแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง
หลายวันที่ผ่านมา เธอรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องภายในวิทยาลัยพยาบาล โดยหัวข้อที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะถูกยกขึ้นมาอ้างอิงก็คือ ประเด็นเรื่องของนักการภารโรงวัยใกล้เกษียณอย่างชุมพล บางครั้งเธอก็คิดนะ อะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้เหล่าบรรดาลูกศิษย์อย่างหทัยรัตน์ก็ดี หรือแม้กระทั่งเดือนดาราก็ดี ต่างลงความเห็นว่าลุงแก่ ๆ คนนี้เป็นพวกเฒ่าหัวงู
พอพูดถึงหลักฐานที่สาวอุ๊และน้อง ๆ ของเธอช่วยกันสืบหามัน มันก็ยังชี้ชัดไม่ไดว่าลุงพลคนนี้มีพฤติกรรมอย่างว่า และจากการพูดคุยสอบถามกับลุงพลโดยตรง เธอรู้สึกว่าลุงพลคนนี้ดูฉลาดเกินกว่าจะเป็นนักการภารโรงทั่วไป
แต่ไม่ว่ายังไง ตราบใดที่ยังไม่มีเด็กสาวคนไหนมาร้องเรียนว่าถูกลุงพลคนนี้ลวนลามจริง ๆ หญิงสาวคงไม่คิดที่จะดำเนินการใด ๆ เพราะคิดว่ามันเหนื่อยเปล่าและมีโอกาสพลาดสูง
"มาแล้วเหรอเบสท์?" เพื่อนสาวไฮโซโบกมือทักทายภัคจิรา ที่เดินเข้ามาภายในร้านอาหารสุดหรูใจกลางเมืองด้วยชุดแซกแฟชั่นสไตล์เกาหลีสีเทา
"หวัดดีจ๊าอิม มานานยัง?" ครูเบสท์เอ่ยปากทักทายเพื่อนสนิทอย่างอารมณ์ดี
"ก็มาถึงสักพัก หิวไหมแก? สั่งอะไรมาทานดิ" เพื่อนสาวที่ชื่ออิมโบกมือเรียกบริกรให้เอาเมนูมาให้เบสท์
"อืม...กินอะไรดีน๊า?" สาวเบสท์เปิดเมนูอาหารแต่ละหน้าด้วยความสนใจ "ขอเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแล้วกันค่ะ ส่วนเครื่องดื่มเป็นชาเย็นแล้วกัน"
"นี่แกถ่อมาที่นี่เพื่อกินกระเพราหมูไข่ดาวเหรอยะยัยเบสท์?" สาวอิมขมวดคิ้วใส่ จนบริกรหนุ่มอดยิ้มไม่ได้
"ก็ชั้นอยากกินนี่หว่าแก" ครูเบสท์ตอบ พลางหยิบเมนูอาหารคืนบริกรหนุ่ม "แค่นั้นก่อนค่ะ"
สาวอิมยิ้มขำให้กับเพื่อนสาวสมัยเรียนที่มหาวิทยาลัย จนเบสท์สังเกตเห็นเลยเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย
"หน้าชั้นมีอะไรติดเหรอยะยัยอิม?" ภัคจิราทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนสาวสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
"แกนี่นิสัยไม่เปลี่ยนเลยนะ" อิม อัมพร เพื่อนสนิทของภัคจิราสมัยเรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังย่านรังสิตเอ่ยปากแซวเพื่อนรัก "บอกตรง ๆ นะเบสท์ ชั้นน่ะแต่งงานมีผัวมีลูกหนึ่งแล้วนะ จะให้ออกมาเป็นเพื่อนแกแบบนี้บ่อย ๆ คงไม่ดีนัก แล้วแกล่ะ? เมื่อไรจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที?"
ภัคจิรายิ้มหวานให้เพื่อนรัก เธอไม่ตอบอะไร เมื่อบริกรหนุ่มเสิร์ฟชาเย็นให้ หญิงสาวก็ยื่นมือรับแก้วขึ้นมาดื่มแก้กระหาย
"ชั้นพูดจริง ๆ นะเว้ยเบสท์" อิมเอ่ยปาก "ชั้นว่าผู้หญิงหน้าตาดีอย่างแกน่ะ หัวกระใดไม่น่าจะแห้ง แต่ทำไมแกยังไม่มีแฟนวะ?"
"ชั้นจะไปรู้เหรอยัยอิม" ภัคจิราตอบ "วัน ๆ ชั้นทำแต่งาน ไม่ได้สนใจเรื่องความรักเลย บางทีชาตินี้ชั้นคงไม่มีแฟนมั้ง"
"แกก็พูดเกินไป" ร่างบางตอบ "สวยน่ารักแถมเพียบพร้อมอย่างแกอ่ะ ผู้ชายคนไหนก็อยากได้เป็นแฟนทั้งนั้นแหละ หรือว่าแกยังตัดใจจากพี่วินไม่ได้
ภัคจิรานิ่งเงียบเมื่อได้ยินชื่อของพี่วิน ถามว่าพี่วินคือใครเหรอ? ย้อนกลับไปสมัยเรียนมหาวิทยาลัย พี่วินคือหนุ่มหล่อเดือนคณะที่เก่งและเพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง พี่วินเป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลของมหาวิทยาลัย ที่มีทั้งความหล่อและรวย ในตอนนั้นภัคจิรายังเป็นเพียงเด็กเนิร์ด ลูกเป็ดขี้เหร่ที่ได้แต่แอบมองพี่วินอยู่ห่าง ๆ
"แกนี่ชอบรำลึกความหลังตลอดเลยนะอิม" ภัคจิราค้อนใส่เพื่อนสาว ที่กล้าเปิดประเด็นนี้ขึ้นมา
"ยังเสียใจเรื่องพี่วินอยู่เหรอ?" อิมตอบ "ชั้นรู้นะว่าแกยังรักพี่วินอยู่ แต่พี่วินเค้าไปสบายแล้ว แกน่าจะมองหาคนอื่นนะ"
"หยุดพูดเถอะอิม!!" ภัคจิราเริ่มไม่สมอารมณ์ จนบริกรที่นำอาหารมาเสิร์ฟถึงกับผงะด้วยความตกใจ "อุ้ย!! ขอโทษค่ะ"
บริกรหนุ่มยิ้ม ก่อนยื่นอาหารวางบนโต๊ะแล้วเดินจากไป ทิ้งไว้เพียงแค่สองสาวเพื่อนรักสมัยมหาวิทยาลัยที่เริ่มตึงใส่กัน
(/ />
"ชั้นก็ไม่อยากพูดหรอกนะ แต่ชั้นเป็นห่วงแกนะเบสท์" อิมเอ่ยปากด้วยสีหน้าจริงจัง "ชั้นเป็นเพื่อนแก ทำไมชั้นจะไม่รู้นิสัยแกวะ แกคิดว่าแกเป็นแบบนี้แล้วพี่วินจะดีใจเหรอวะ?"
ภัคจิรานิ่งเงียบ ไม่ตอบอะไร เพราะตอนนี้ภาพความหลังสมัยเรียนตามกลับมาหลอกหลอนเธออยู่ ภาพที่เธอยังเป็นเพียงนักศึกษาปึหนึ่ง ลูกเป็ดขี้เหร่ประจำคณะแพทย์ศาสตร์ อินเตอร์ แอบมองพี่วิน วิน นพวินท์ นักศึกษาปีที่สามคณะบริหารธุรกิจ หนุ่มหล่อสไตล์เกาหลีลูกชายของท่านทูตชื่อดัง
....ถามว่าพี่วินสำคัญยังไงกับภัคจิรางั้นเหรอ? พี่วินคือรักแรกของภัคจิรา คือผู้ชายที่ทำให้ภัคจิราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากเด็กสาวชาวเหนือขี้เหร่คนนึงที่อยากเปลี่ยนตัวเองให้เป็นสาวสวยเพื่อชายที่ตนหลงรัก แต่น่าเสียดายเหลือเกิน ในตอนที่พี่วินกำลังจะรับรักจากเธอ ชายหนุ่มก็ดันประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทางรถยนต์เสียก่อน มันเลยกลายเป็นฝันร้ายในใจของภัคจิราจวบจนถึงปัจจุบัน
"นั่นเบสท์ใช่ไหม? ทำใจดี ๆ นะ วินเค้า...เอ่อ....วินเค้าเสียแล้วนะลูก" แม่ของวินโทรมาหาภัคจิราในค่ำคืนที่ลูกชายของตนเองเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตรงเส้นบางนา - ตราด ขณะกำลังขับรถกลับบ้าน ตำรวจสันนิษฐานว่าฝ่ายชายดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ขณะกำลังขับรถ ภัคจิรารู้ดีว่าเธอเป็นสาเหตุของเรื่อง เพราะก่อนหน้านั้น ภัคจิราไปวีนเหวี่ยงใส่พี่วิน เพราะเข้าใจผิด คิดว่าพี่วินนอกใจเธอไปคบกับดาวคณะที่สวยกว่า
"มันไม่ใช่ความผิดของแกเลยนะเบสท์" อิมเอื้อมมือกุมแขนเพื่อนรัก "ปล่อยวางบ้างเถอะ อย่าลงโทษตัวเองแบบนี้เลย"
"รู้ไหมอิม..." ภัคจิราตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ตั้งแต่วันนั้น ชั้นก็เอาแต่โทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้พี่วินต้องตาย ชั้นไม่เคยทำใจได้เลยกับเรื่องนี้ ชั้นพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองดูวุ่นวาย ทำแต่งาน สอนลูกศิษย์ เพราะไม่อยากนึกถึงเรื่องนี้อีก มันเป็นบาปในใจชั้น ที่ชั้นคงลืมไม่ได้จริง ๆ"
"ชั้นไม่น่าพูดเรื่องนี้เลยแหะ....ยัยอิม ยัยโง่เอ้ย!!" สาวอิมตบปากตัวเอง จนภัคจิราต้องร้องห้าม
"หยุดเถอะอิม...แกไม่ผิดหรอก" หญิงสาวฝืนยิ้มทำใจดีสู้เสือ "เอาเป็นว่าชั้นโอเคแล้วล่ะ ขอกินข้าวก่อนนะ หิวมากเลยตอนนี้"
สุดท้าย สาวอิมเลยปล่อยให้เพื่อนสาวรับประทานผัดกระเพราหมูของโปรด ในใจของอิมก็นึกสงสารเพื่อนรัก ที่ไม่อาจสลัดฝันร้ายสมัยเรียนได้ อิมเคยพยายามแนะนำหนุ่มโสดนิสัยดีให้เพื่อนรัก แต่ก็ถูกปฏิเสธมาตลอด จนอิมรู้สึกหวั่นใจ
......เบสท์ ชั้นเป็นห่วงแกจริง ๆ นะ ยิ่งแกทำตัวร่าเริงปกปิดความเจ็บปวดในใจ ยิ่งทำให้ชั้นเป็นห่วงแกจริง ๆ
............................................................
หลังจากทานข้าวเย็นกับอิมเสร็จ ครูเบสท์คนสวยก็ขับรถยนต์คันโปรดกลับบ้านแถว ๆ พัฒนาการ รถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์แล่นไปบนทางด่วนพระราม 9 ยามค่ำคืน เสียงเพลงจากช่องวิทยุชื่อดังเปิดเพลงดังในอดีตที่ทำให้หญิงสาวอย่างภัคจิราอดคิดถึงความหลังไม่ได้
"วันนี้มันจะมีอีกทีไหม วันที่เธอมาเปิดใจ พูดคำว่ารัก" บทเพลงดังในวันวานดังคลอขึ้นมา พร้อม ๆ กับภาพของพี่วิน นพวินท์ หนุ่มหล่อเดือนคณะในวันวานที่ปรากฏเด่นเช่นในห้วงความทรงจำของเธอ
"พี่วินโกหก!!! อย่ามายุ่งกับเบสท์นะ!!" ภัคจิรา ที่ตอนนั้นเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยปีหนึ่งตัดพ้อให้กับแฟนหนุ่มรุ่นพี่ หลังเข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังนอกใจไปคบกับดาวคณะที่สวยกว่า
"เบสท์!! ไปกันใหญ่แล้ว พี่กับแอมป์ไม่ได้มีอะไรกัน!! เราคุยกันเรื่องงาน" หนุ่มวินพยายามตามง้อแฟนสาวรุ่นน้อง แต่ก็ต้องผงะเมื่อเจอฝ่ามืออรหันต์จากภัคจิรา
"หยุดพูด!! เบสท์ไม่อยากฟัง!! ไปตายซะ!! คนหลอกลวง!!!" ภัคจิราจ้องหน้านพวินท์แฟนหนุ่มอย่างเอาเรื่อง เธอทนไม่ได้กับเรื่องนี้จริง ๆ
"ได้!! เบสท์พูดเองนะ!!! ถ้าพี่ตายไปแล้วอย่ามาร้องไห้คิดถึงพี่แล้วกัน!!" นพวินท์เดินหันหลังกลับไปโดยไม่หันมองกลับมาที่ภัคจิรา และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เบสท์เจอพี่วินแบบตัวเป็น ๆ พอนึกถึงคำพูดที่ไม่รู้จักคิดของตัวเองในวันนั้น ก็ทำให้ภัคจิราน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเสียใจ แม้เวลาผ่านไปหลายปี แต่เธอยังฝังใจว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ พี่วินต้องตายเพราะเธอ
"พี่วิน เบสท์ขอโทษนะคะ เบสท์ขอโทษ!!!" คำพูดสำนึกผิดของเธอยังคงดังก้องอยู่ภายในใจ มันเป็นฝันร้ายที่ไม่มีวันลืมเลือน พอรู้สึกทนไม่ไหว ภัคจิราเลยปิดเพลงนั่นเสีย เพราะมันยิ่งทำให้เธออดคิดถึงความหลังไม่ได้ ภัคจิราขับรถลงมาจากทางด่วน บริเวณคลองตัน พอเลี้ยวรถเพื่อมุ่งตรงไปยังสี่แยกพัฒนาการ ทันใดนั้น ก็มีรถเก๋งเก่า ๆ แล่นออกมาจากซอยชนเข้ากับรถของเธออย่างจัง
"อะไรเนี่ย!!? ขับรถภาษาอะไรกัน!!" ภัคจิรากดเปิดไฟท้าย ก่อนเปิดประตูรถเพื่อหวังไปคุยกับโจทย์ตรงหน้า "คุณ!!! คุณขับรถภาษาอะไรของคุณน่ะ....อ่าว....คุณกรวิทย์?"
(/ />
โจทย์ตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นไกล แต่เป็นหนุ่มเภสัชที่พึ่งถูกคนรักอย่างหมอพลอยพรรณคนสวยหักอกมา วันนี้หนุ่มกรปิดร้านหนีมากินเหล้าจนเมาแอ๋ แล้วก็มาตีหม้อที่สถานบันเทิงแถวนั้นเพื่อปลดปล่อยความทุกข์
"อ่าว....ครูเบสท์เองเหรอ?" หนุ่มกรวิทย์ในสภาพเมาแอ๋ทักทายครูสาวอย่างภัคจิรา "ขอโทษทีครับ...ผมไม่ได้ตั้งใจ"
บุกถ้ำ
อิจฉาลุงพล
ต้องจัดยัยอุ๊เรื่อยๆ แล้วจะเชื่อฟังลุง ::DookDig::
อ้างจาก: pimmy121 เมื่อ พฤษภาคม 14, 2018, 10:14:36 ก่อนเที่ยง
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ เพราะมีปลิงพวกนี้ทำให้ผู้แต่งหลายท่านไม่ได้ออกผลงานต่อ ผู้อ่านที่ดีก็ไม่ได้เสพนิยายที่ดีดี ยังไงก็อย่าเลือกข้อสามที่งดแต่งเลยนะครับ ติดตามมาตลอด...ส่วนน้องอุ๊แม้จะเสียใจที่เสียสาว แต่ก็คงติดใจลุงของเราแน่ๆ ..
เรียบร้อยโรงเรียนจีน
เรื่องขางเรื่องก็ไม่ควรยุ่ง ตอนนี้ก็รับความหื่นไปนะ น้องอุ๊
ขอบคุณครับ
เรียบร้อยแล้วแม่กวางน้อย
แาแา
แทดทเ
อุ๊โดนจัดหนักเลย
::Dizzy::
ลุงนี่ชอบด้านหลังประจำจิงๆ
::Thankyou:: ::Thankyou::
ติดตามต่อเนื่ิองเลย
จะปราบพยศสาวอุ๊ ถ้าจะหลายรอบน่ะ
::Snap:: ขอบคุณสำหรับผลงานครับ