ตอนที่ 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=232813.0
ตอนที่ 4 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=233101.msg1758463#msg1758463
...............
ผู้หญิงนั่นแหละที่ชอบอวดชอบโชว์กันเอง ผู้ชายก็แค่เชื้อเพลิงช่วยให้เกมส์นั้นร้อนแรงยิ่งขึ้น อย่าสำคัญตัวให้มากหุบปากแล้วรอดูเฉยๆก็พอ
....................
แอร์โฮสเตสคือหนึ่งในอาชีพในฝันของบรรดาสาวๆ ภาพลักษณ์ที่สาธารณะชนรับรู้มันช่างดูมีสเน่ห์เพราะเป็นอาชีพที่ต้องคัดสรรคนบุคลิกดี หน้าตาดี ได้ใช้ภาษา ได้โบกโบยบินไปไหนมาไหน ถึงขนาดที่เขาเรียกขานกันว่าเป็น 'นางฟ้า'
กว่าสิบวันที่ฉันต้องระหกระเหินเป็นนกเร่ร่อนบินไปนู่นไปนี่อย่างต่อเนื่องเพราะต้องการเคลียร์ตารางเวลาให้ว่างสำหรับการเข้าคอร์สอบรมกรรมฐานปฏิบัติธรรมสิบวันเก้าคืนที่เคยรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะกับ พี่กี๋ เพื่อนสนิทรุ่นพี่ถาปัดที่สถานปฏิบัติธรรมชื่อดังแห่งหนึ่งทางภาคเหนือซึ่งกำลังมีชื่อเสียงเป็นที่นิยมร่ำลือในสังคมโซเชียลเรื่องพิธีตัดกรรม
ฉันสะดุ้งเล็กน้อยรู้สึกเหมือนโดนสะกิดแรงๆที่ก้นตอนที่กำลังยกเก็บเกระเป๋าสัมภาระบนช่องเก็บของ หันขวับไปเจอคุณลุงชาวญี่ปุ่นในชุดสูทเรียบร้อยคุ้นหน้าคุ้นตากันดีเพราะเป็นลูกค้าประจำนั่งยิ้มอยู่ พวกแอร์สาวๆจำคุณลุงได้ทุกคนเพราะมักจะโดนสะกิดก้นแต๊ะอั๋งกันมาแล้วทั้งนั้น บางทีก็แกล้งทำลืมนิตยสารภาพวาบหวิวภาษาญี่ปุ่นไว้บนที่นั่ง คุณลุงบอกเป็นภาษาอังกฤษแปร่งหูว่าคงจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆอีกแล้วเพราะเขากำลังจะรีไทร์เกษียณอายุในเร็วๆนี้ ฉันกล่าวแสดงความยินดีไปตามมารยาทแต่คุณลุงกลับทำหน้าสลดบอกนึกว่าจะเสียใจ
นึกย้อนกลับไปแล้วเป็นความผิดของฉันเอง ถ้าไม่อุตริรินไวน์เพื่อเป็นการแสดงความยินดีทั้งที่คุณลุงไม่ได้สั่งก็คงไม่เกิดเรื่องขึ้น
"อ้าวน้อง.. ไหนบอกไฟลท์นี้ไม่เสริฟเหล้าไง" ชายอ้วนวัยกลางคนในชุดเสื้อผ้าไหมเงาวับยืนหรี่ตามอง
"อ๋อ.. พอดีเป็นวาระโอกาสพิเศษของผู้โดยสารท่านนึงค่ะ แค่แก้วเดียว"
"เห้ย..!! อย่างงี้ก็สองมารตฐานสิได้ไงอ่ะ ในเมื่อน้องเสริฟคนนั้นได้ก็ต้องเสริฟพวกพี่ด้วยสิ .. ไวน์อะไรอ่ะ มีวิสกี้มั้ย"
"งั้นไม่แล้วค่ะ ไม่เสริฟแล้ว" ฉันกำลังจะเทไวน์ในแก้วพลาสติกทิ้ง
"ไม่รู้ล่ะ 55 ไปจัดมาด้วย" ชายอ้วนในชุดเสื้อผ้าไหมหัวเราะเดินไปทางห้องผู้โดยสารชั้นพิเศษ"
เสียงตามสายเรียกชื่อฉันให้ไปที่ห้องเคบินส่วนท้ายเครื่อง พี่เอ้ก หัวหน้าแอร์ยืนเท้าสะเอวทำหน้าบอกบุญไม่รับพลางบ่นเรื่องที่ฉันไปต่อปากต่อคำสนิทสนมกับผู้โดยสาร ถึงฉันจะปฏิเสธแต่ก็จำยอมต้องรับผิดชอบทำหน้าที่เอาวิสกี้ไปเสริฟให้ที่ชั้นพิเศษ ซึ่งสำหรับไฟลท์นี้กันไว้เฉพาะเจ้าหน้าที่ชั้นสูงที่เดินทางกลับจากร่วมพิธีเปิดศาลาไทยในงานปารีสเอ็กซ์โป
กำลังเอี้ยวตัวยกถาดรู้สึกได้ว่าเจ้าเสื้อชั้นในเจ้ากรรมตัวใหม่เพิ่งซื้อหยกๆตะขอหลุดผึง เข้าห้องน้ำถอดยกทรงออกมาดูพบว่าตะขอเกี่ยวหลุดออกมาทั้งยวง ถึงแม้จะราคาเกือบห้าหลักแบรนด์เนมของแท้แต่ของเซลล์ลดราคาแปดสิบเปอร์เซนต์ก็ไว้ใจไม่ได้ เสียงพี่เอ้กเคาะประตูเร่ง ฉันใส่เพียงเสื้อเชิ้ตแล้วสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อน
เสียงปรบมือฮือฮาด้วยความพึงพอใจทันทีที่เข็นรถผ่านม่านบังตา แสงสลัวช่วยอำพรางช่วยไม่ให้ประหม่ากับการโนบราทำงานเป็นครั้งแรก
"ขอเบอร์หน่อยสิ.."
"น้องน่ารักจังเลย ชื่ออะไรอายุเท่าไร่แล้วเนี่ย.."
"มีแฟนหรือยังจ๊ะ.."
"กลับไปถึงแล้วนัดกินข้าวกับพี่ซักมื้อสิ"
ฉันตอบบ้างไม่ตอบบ้างกับสารพัดคำพูดจาแทะโลมละลาบละล้วง ไม่น่าเชื่อว่าท่านผู้ทรงเกียรติทั้งหลายจะออกกิริยาอาการหื่นได้อย่างไร้ความละลาย พี่เอ้กเตือนว่าอย่าเสริฟมากนักเพราะคาดว่ากลุ่มนี้น่าจะเมาเพียบกันมาตั้งแต่ที่สนามบินแล้ว นึกภาพพ่อที่เมาเหล้าป่าจนสลบอยู่หน้าบ้านแทบทุกคืนปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น ฉันเสริฟไม่มียั้งหมดเป็นเติม นึกสนุกอยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไรถ้าถึงจุดหมายแล้วท่านผู้ทรงเกียรติยังเมาแอ๋ลุกไม่ขึ้นแบบพ่อ
....................
"หนูจ๋า .." ชายอ้วนเดินโซซัดโซเซพยุงตัวออกจากห้องน้ำ เสียงอาเจียนเมื่อกี๊ลั่นจนกระอักกระอ่วนตามกันทั่ว
"วิสกี้หมดแล้วนะคะ สองขวดไม่เหลือแล้ว"
"เปล่า จ้ะ .. เปล่า .." ไอ้หมูน่ารังเกียจยืนสะเงาะสะแงะเช็ดน้ำลาย ตอนนี้มันคงเมามายเต็มกร้าฟ
"พี่ควักให้สดๆเลยหมื่นนึง หึ.. หึๆ ..ขอจับนมทีเดียว"
"อะไรนะคะ!!" ฉันแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
"ให้สองหมื่นเลย ขอจับสองที .. เอิ๊กๆ" เขายิ้มแสยะสะอึกปิดปากเหมือนอยากจะอ้วก
"ท่านพูดอีกทีสิคะ พูดดังๆ พูดให้กล้องวงจรปิดได้ยิน" ฉันถอดผ้ากันเปื้อนออกอกผายยืดตัวตรง ท่านผู้ทรงเกียรติตาค้างกลืนน้ำลายเอื๊อกจ้องที่หน้าอกฉันตาไม่กระพริบ "เมื่อกี๊บอกจะทำอะไรนะคะ กล้าๆหน่อย เอาเลย อยากจับไม่ใช่เหรอ ฉีกให้กระดุมร่วงเลยสิคะ"
"แหม 55 หยอกๆ พี่แค่หยอกเล่นน่ะ 55 น้องชื่อแตงกวาใช่มั้ย 55 ชื่อเพราะดี .. 55" ไอ้หมูอ้วนสะอึกพลางหัวเราะกลบเกลื่อนเดินโซเซกลับไปที่นั่ง กวาดสายตามองหากล้อง
ฉันสวมชุดไทยยืนยิ้มกล่าวอำลาผู้โดยสารตั้งแต่เช้าตรู่ เหตุการณ์ไม่สนุกดังคาดเพราะท่านผู้ทรงเกียรติทุกท่านต่างรักษาอาการได้เกือบจะปกติถึงแม้อาจมีกลิ่นละมุดกับเดินตัวเซๆบ้าง ไอ้หมูอ้วนสกปรกสบตายิ้มมุมปากไม่พูดอะไรเหลือบมองหน้าอกฉันเป็นการส่งท้าย
เคลียร์ตารางเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกไม่ถึงสองชั่วโมงก็จะได้กลับไปนอนพักหลังจากที่ตรากตรำมากว่าสิบวัน เย็นนี้พี่กี๋จะขับรถมารับแล้วเดินทางไปเข้าคอร์สกรรมฐานตัดกรรมล้างซวยกันต่อทันที
"แตงกวาใส่ชุดไทยแล้วสวยหุ่นดีนะ อืม.. พี่เพิ่งสังเกตุ" พี่เอ้กอยู่ดีๆก็กล่าวชมแถมมองฉันหัวจรดเท้า
....................
โตโยต้า ฟอร์จูนเนอร์ปีสองพันสิบเก้าป้ายแดงพุ่งทะยานฝ่าพายุฝนมืดตึ้บแทบจะมองอะไรไม่เห็นไปบนถนนสายเอเชีย ฉันรับหน้าที่พลขับแทนพี่กี๋เพราะเพิ่งได้นอนมาทั้งวัน พี่กี๋ออกปากว่าจะอยู่เป็นเพื่อนคุยแต่บทสนทนากลับเป็นเรื่องความเจ็บช้ำอกหักรักคุด หวังจะให้สิบวันนี้เป็นช่วงเวลาพักเพื่อตัดใจลืมเขาให้ได้สักที
"แม่ง.. กูบอกเลิกไปแล้วไอ่เหี้ยเสือกยังกลับมาเอากูอีก" พี่กี๋บ่นทั้งน้ำตา
"อ้าว ก็ไหนบอกแต่งงานมีลูกไปแล้วไม่ใช่เหรอ จะกลับมายุ่งกับพี่อีกทำไม"
"ก็มันไปทำเค้าท้องเลยโดนจับแต่ง .. แม่งเมาทีไรก็มา ไอ่เชี่ยตอนนี้กูเลยกลายเป็นเมียน้อยแม่งเฉย"
"แบบนี้มันแจ้งตำรวจข่มขืนได้นะ ไม่ใช่แฟนกันแล้วนี่" ฉันออกความเห็น
"ทีมึงจะโดนจับนมยังไม่แจ้งตำรวจ"
"ไม่อยากมีเรื่องว่ะ ชั่งแม่งตัดกรรมแล้วก็คงไม่ต้องเจอพวกห่าเหวนี้แล้วล่ะ"
"น้อยไปสิ ชุดแอร์มันเข้ารูปอวดหุ่นเซ็กซี่จะตายขนาดกูเป็นผู้หญิงด้วยกันยังชอบมองเลย"
"เนี่ย.. สิบวันขอลดซักสองกิโลเหอะ แดกระห่ำจนตัวจะแตกชุดคับไปหมดแล้ว"
"คุณลุงชาวญี่ปุ่นคนนั้นซวยเลย ..อดกินไวน์"
"กวาถอดกางเกงในแอบยื่นให้แก.." ฉันยิ้มเขิน เปิดสัญญาณไฟมองกระจกข้างเปลี่ยนช่องทาง
"อะไรนะ!! ไอ่ชิ้บหาย!! ป่านนี้ชักว่าวหัวใจวายตายห่าคาเกงในมึงไปแล้วมั้ง" พี่กี๋อุทานพลางหัวเราะร่วน "ถอดอุ่นๆเลยเหรอ แบบนี้ตอนใส่ชุดไทยทั้งข้างบนข้างล่างก็ไม่ใส่อะไรเลยสิ"
"อื้ม.. 55"
"เชี่ย..55 มึงแม่งทะลึ่งชิ้บหาย"
"แล้วนึกยังไงจบถาปัดดีๆเสือกไปเป็นแอร์วะ"
"นั่งเขียนแบบอย่างเดียวมันบรื๋ยยๆว่ะ.. เป็นแอร์มันเดินทำโน่นทำนี่ตลอดไม่ต้องคิดมาก" ฉันตอบ
"บรื๋ยยเชี่ยอะไรวะ อ๋อ.. ที่มึงไปตรวจโรงบาลแล้วหมอบอกว่าแตดมึงใหญ่น่ะเหรอ 55 ไอ่ชิ้บหาย หมอเชี่ยอะไรวะมึงก็เสือกไปเชื่อแม่งเป็นตุเป็นตะ เป็นกูนะจะนั่งเขี่ยแม่งทั้งวันเลย"
"แล้วพี่กี๋คิดว่ากวาไม่เขี่ยเหรอ เขี่ยจนจะวิกลจริตอยู่แล้วเนี่ยถึงได้จะมาตัดกรรมนี่ไง" ฉันบ่น
"เออ ง่ายดีเนอะ.. คนจบเกียรตินิมยมอันดับหนึ่งแม่งอยากเป็นอะไรก็เป็นได้ จบเกรดเหี้ยๆอย่างกูแม่งต้องมานั่งเสียวจะทำบ้านลูกค้าจะพังอยู่ทุกวันเนี่ย"
"พี่กี๋ก็ไปสมัครสอบได้นะวุฒป.ตรีอะไรก็ได้อบรมหกเดือนเอง"
"เออดี เดี๋ยวกูจะไปสมัครสายการบินบราซิล สัส แอร์แม่งใส่บิกินี่ 55" พี่กี๋หัวเราะพลางกดเปิดกระจกจุดบุหรี่สูบ "ผู้โดยสารแม่งไม่ต้องลุ้น อยากดูนักก็ให้ดูแม่งไปเลยเต็มๆ 55"
โตโยต้า ฟอร์จูนเนอร์ปีสองพันสิบเก้าป้ายแดงพุ่งทะยานฝ่าพายุฝนมืดตึ้บแทบจะมองอะไรไม่เห็น อีกสิบวันที่จะไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้โทรศัพท์ อีกสิบวันที่จะต้องตื่นแต่เช้าตรู่นอนแต่หัวค่ำ สิบวันที่ต้องกินแต่อาหารมังสวิรัติ สิบวันที่พี่กี๋จะไม่ได้สูบบุหรี่ .. 55
....................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ลุ้นเลยจะโดนอะไร มีคาชุดด้วยป่าว
สาวแอร์จะตัดกรรมได้มั้ยนะ แต่คนญี่ปุ่น เปนไงบ้าง
จัดให้หมูหน่อยแตงไทย
โอ้ คุณแอร์ได้เรื่องแล้วเจอแบบนี้ ::HeyHey::
การตัดภาพดีขึ้นครับ ไม่ฉึบฉับๆ อ่านง่ายขึ้นเยอะเลยครับ
จะไปตัดกรรมหรือจะไปโดนกระทำชำเรากันหว่า
ห่มขาว โนบรา โนลิง ด้วยหรือเปล่า มีคนศีลขาดแน่นวล
ไปตัดกรรมหรือจะโดนอะไรรึเปล่าครับเนี่ย
แบบนี้ต้องคาชุดเลย
จะตึดกรรมแต่ขะได้อะไรแทนนะ
555แสบทั่งคุ่เลยนะสองสาว
แตงกวาเจอแต่งานเสียวๆ
สงสัยจะได้ไข่มาแทนหลังจากตัดกรรมแล้ว
จะได้ตัดกรรม หรือจะได้กรรมเพิ่มกันล่ะเนี่ย คงไม่ไปทำอะไรแผลงๆ อีกนะ
น่าเห็นใจพี่กี๋ รักมากจนยอมทุกอย่าง จบคอร์สตัดกรรมก็คงไม่จบเรื่องอยู่ดี
ลองแอร์บ้างก็ดีนะ
น้องกวาชอบท้าทายด้วยสินะ..
น่าจะมีแบบจัดหนักคาชุดด้วยเนาะ
::HeyHey::ไม่เป็นไรเพื่อความสวยงาม
ร้อนแรงเหมือนกันนี่นา
พิธีตัดกรรม แต่ไม่ตัดราคะ
แตงวา..มีกรรมใหญ่หลวง55
แอร์ใจถึงเกิ๊นไม่ใส่อะไรเลยคงจะเยนน่าดู
อยากตัดกรรมกับแอร์จัง
ความไม่ปกติของร้างกายแล้วใช้วิธีรักษาด้วยจิตใจมันยากเสียยิ่งกว่ากินยาหรือผ่าตัด ระงับความเจ็บปวดว่ายากแล้วความเสียวยิ่งยากกว่าอีก แตงกวาเปลี่ยนเป็นแตงกวาดองแน่
จะตัดกรรม หรือ จะไปกำ กันแน่ล่ะนั้น คุงแอร์
555สงสัยลุงญี่ปุ่นนั่น เอา กกน ไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ยิ่งลามกอยู่ด้วย อิอิ สมใจอยากแกเลย
สาวแอร์จะโดนอะไรบ้างนะ
ทะลึ่งพอตัวนะเราน่ะ มีถอดเกงในให้แบบอุ่น ๆ ด้วย...เด๋วเจอ เด๋วเจอ
สนุกมากครับ
แอร์โฮสแตรสน่าลิ้มลองยิ่ง
ลุ้นว่าสาวแอร์จะโดนบนเครื่องไหม เปลี่ยนบรรยากาศ
::DookDig::ลุ้นมาก
น้องแอร์ จะรอดจากมือผู้โดยสารมั้ย
จะตัดกรรมได้ไหม
จะโดนผู้โดยสารหรือกัปตันก่อนที่นี้
เกือบไปเเล้วสิบนเครื่องเลบ
น่าจะนุ่งแต่ผ้าถุงบนเครื่องบินไปเลย
ลุ้นให้เป็นบนเครื่องบินเลยครับ ห้องน้ำนิไม่เคยอ่านเลย
เฉี่ยวไปเฉี่ยวมาจริงๆ
การเป็นแอร์นี่มันเสี่ยงต่อพวกแบบนี้จริง ๆ ยิ่งพวกรวย ๆ มีอำนาจ ชอบมารุ่มร่ามกับแอร์เป็นปกติ โดยเฉพาะ แอร์ไทยนี่แหละ
ถ้าเป็นเจอแอร์เมืองนอกนะ โดนฟ้องเละบอกเลย
จะได้ตัดกรรมหรือสร้างกรรมเพิ่มกันแน่ มีโดนคาขุดแอร์ด้วยหรือเปล่านี่
น้องแตงกวาแต่พกแตงโมมาทำงาน ชาวบ้านเขาก็สงสัยจิจ๊ะว่าของจริงเปล่า แกทุ่มสองหมื่นเลยแฮะ แสดงว่าของคุณภาพ
ขอบคุณครับ
กรรมอาจจะนำพาให้ไปเจออะไรเด็ดๆก็เป็นได้
กระผมนึกถึงการ์ตูนโป๊ญี่ปุ่นเลยครับ แบบพิสดาร ผู้หญิงมีหำพร้อมหอย มีถึงขั้นก้มลงไปดูดหำตัวเอง
นางเอกชื่อเพราะดี แต่โดนขยี้สวาทหรือเปล่า มาลุ้นกัน
ลุ้นครับลุ้นว่าจะมีบนเครื่องบินไหม หรือที่สถานปฏิบัติธรรม
ชีวิตจิงของแอปะเนี้ย
แตงกวาจะรอดไหมหรือจะได้ลองกับผู้โดยสารนะ
ดีนะไม่กล้าจับโดนจับแล้วเกิดพลาดท่าขึ้นมาจะไม่ใช่แค่จับอีก
ตัดกรรมหรือเพิ่มความอยาก
รังแกคนแก่บาปนะ หัวใจวายไป บาปหนักเลย
จะไปตัดกรรมหรือจะไปโดนกระทำชำเรากันแน่นะคุณแอร์
ไปเป็นนางฟ้าแล้ว รอติดตามเรื่องยาวๆเลยครับ
ไปตัดกรรม หรือจะไปรับกรรมเพิ่มอีก
รอลุ้นอยู่นะ
จะตัดกรรมได้จิงป่ะเนี่ยอรแบบนี้ มีแต่ต่อกรรมละมั่ง5555+
ตัดกรรมก็ตัดเรื่อง เซ็กส์ ไม่ได้หรอก
แก้กรรมสิบวัน ออกมาจะแก้กามเต็มที่มั้ง
ก่อนตัดกรรมน่าจะโดนคาชุดไทยก่อนหลายๆรอบ
ไอ้ลุงญี่ปุ่่นคนนั้น ป่านนี้ 555
เรื่องน่าสนใจดีครับ อยากรู้ว่าจะไปเจอใครกันแน่นะ
ออกความเห็นก่อนเลย ติดใจมากตอนจบ ตอนสอง เรื่องกางเกงใน ฮาลึกมาก
แก้กรรมแต่ได้เสียวแน่ๆ
น่าตบท่าน ๆให้หายงี่เง่านะ
น่าลุ้นๆ
อยากลองลูบน้องแตงกวามั่งซะจรืง อิจฉาลุงญี่ปุ่น
จะมีบทเลสไหม
ุลุ้นเปิดนมให้ผู้โดยสารดู เอิ๊กๆ
ลุ้นแทนสาวแอร์ด้วยคนครับ
แตงกวา เจอแต่เคสแจ่มๆ วุ้ย
ให้ของที่ระลึกแบบสุดแจ่มเลยนะ
ขอบคุณครับ
นึกว่าไปส่งวิสกี้แช้วจะโดนซะอีก
จะไปตัดกรรมหรือเพิ่มกรรมก็ไม่รู้.
ไปวัดจะได้สงบหรือจะไปป่วนวัดล่ะเนี่ย
น้องแอร์มีรสนิยมแปลกๆ น่าจะชอบ
กิจกรรมจัดหนักแบบเอ้าท์ดอร์ด้วยนะ
โนบราตอนทำงานกันเลย ก็ไม่มีทางเลือกอะเนอะ
แตดใหญ่ร่านจิงหรออยากเห้นจิงๆเลยนะนี้
กรรมตัดไม่ได้นะครับ
แต่ทำให้มาถึงช้าลงได้
กรรมใครกรรมมัน
ถ้าตัดกรรมได้
พระตัดให้เณร
เณรตัดให้พระ
คงหมดกรรมไปทั่วแล้วาาว
กวาไม่น่าทำบาปเลย ให้เกงในอุ่นๆลุงไปแบบนั้น
เรื่องน่าสนใจ เดินเรื่องไวดีครับ
ต้องมีพระเอกในสถานที่ปฏิบัติธรรมแน่ๆ
สวัสดีสาวแอร์
มีกรรมใหญ่
มันต้องเสียวมากๆแน่ นุ่งห่มขาวแบบโนบรา
แตงกวาสายยั่ว ยังมีอาการเกิดอารมณ์ง่ายอยู่มั้ยครับ
มาติดตามเนื้อเรื่องกันต่อไป
เป็นแบบนี้จะมีสมาธินั่งวิปสนาหรือเปล่าครับ ขอบคุณมากครับ
อยากเห็นบนฟ้า นางฟ้าคงสนุกแน่
จะไปตัดกรรมหรือสึกพระวะเนี่ย
หลงนางฟ้าเเน่ นอนนะ
ตัดกรรม หรือ จะโดนทำ น่าลุ้นนะเนี่ย
เป็นนักเขียนที่ชอบมากที่สุดคนนึงเลยครับ
แอร์สาวๆเนี่ย เรื่องซนๆเยอะเหมือนกันนะครับ 555
ถอดสดๆให้ด้วย
อย่าบอกโดนหมูอ้วน
ตัดติ่งให้เล็กลงจะง่ายกว่ารึป่าว
ตัดกรรมน่าจะตัดได้แต่ตัด แตดโตคงตัดไม่ไหว
จะตัดกรรมไหวไหม กรรมหนักเหลือเกิน แตดใหญ่กว่าชาวบ้าน ถ้าลองคิดบวกนะ อยู่บ้านไม่ต้องใส่ท่อนล่างไปเลย โล่ง ไม่มีอะไรสะกิด
::Glad::ถ้าโดนหมูลากไปกินมนห้องน้ำน่าจะสมใจน้องแตง
กล้ามากนะถอดเกงในให้ด้วย
อยากอ่านตอนไปอยู่กับน้าสาว
พี่กี๋สูบบุหรี่ในนรถแบบนี้เหม็นแย่เลย อารมณ์เสียวหายหมด
แอร์หรอ เหมาะกับนิสัยจริงๆ
ไปตัดกรรมหรืออะไรน้อ
กล้าถอดเกงในให้เลยเหรอ
ใจถึงเหมือนกันนะ ถึงขั้นถอนกางเกงในให้เลย
จะไปตัดกรรมหรือตัดกามกันแน่น๊ออออ
มีเรื่องเกี่ยวกับแอร์ด้วยต้องลอง
skip เป็นช่วงๆ ของชีวิตเลยแฮะ ::Shout::
เพิ่งเรี่มอ่านตอนสาม ขอติดตามหลงานด้วยคนครับ
ติดตามต่อคับ
ไอ้โรคนี้มันมีจริงๆไม๊ครับ
หนูเล่นเปลี่ยนทางเดินคนละทางเลยนะครับ(แบบนี้คงชอบเปลี่ยนท่าด้วยแน่เลย)ฮิๆๆๆๆ ::Shy:: ::Me?::
โดนจัดคาชุดเเน่ๆ แบบนี้
อ้างจาก: apinyaporn เมื่อ กรกฎาคม 30, 2020, 04:03:37 ก่อนเที่ยง
ตอนที่ 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=232813.0
ตอนที่ 4 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=233101.msg1758463#msg1758463
...............
ผู้หญิงนั่นแหละที่ชอบอวดชอบโชว์กันเอง ผู้ชายก็แค่เชื้อเพลิงช่วยให้เกมส์นั้นร้อนแรงยิ่งขึ้น อย่าสำคัญตัวให้มากหุบปากแล้วรอดูเฉยๆก็พอ
....................
แอร์โฮสเตสคือหนึ่งในอาชีพในฝันของบรรดาสาวๆ ภาพลักษณ์ที่สาธารณะชนรับรู้มันช่างดูมีสเน่ห์เพราะเป็นอาชีพที่ต้องคัดสรรคนบุคลิกดี หน้าตาดี ได้ใช้ภาษา ได้โบกโบยบินไปไหนมาไหน ถึงขนาดที่เขาเรียกขานกันว่าเป็น 'นางฟ้า'
กว่าสิบวันที่ฉันต้องระหกระเหินเป็นนกเร่ร่อนบินไปนู่นไปนี่อย่างต่อเนื่องเพราะต้องการเคลียร์ตารางเวลาให้ว่างสำหรับการเข้าคอร์สอบรมกรรมฐานปฏิบัติธรรมสิบวันเก้าคืนที่เคยรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะกับ พี่กี๋ เพื่อนสนิทรุ่นพี่ถาปัดที่สถานปฏิบัติธรรมชื่อดังแห่งหนึ่งทางภาคเหนือซึ่งกำลังมีชื่อเสียงเป็นที่นิยมร่ำลือในสังคมโซเชียลเรื่องพิธีตัดกรรม
ฉันสะดุ้งเล็กน้อยรู้สึกเหมือนโดนสะกิดแรงๆที่ก้นตอนที่กำลังยกเก็บเกระเป๋าสัมภาระบนช่องเก็บของ หันขวับไปเจอคุณลุงชาวญี่ปุ่นในชุดสูทเรียบร้อยคุ้นหน้าคุ้นตากันดีเพราะเป็นลูกค้าประจำนั่งยิ้มอยู่ พวกแอร์สาวๆจำคุณลุงได้ทุกคนเพราะมักจะโดนสะกิดก้นแต๊ะอั๋งกันมาแล้วทั้งนั้น บางทีก็แกล้งทำลืมนิตยสารภาพวาบหวิวภาษาญี่ปุ่นไว้บนที่นั่ง คุณลุงบอกเป็นภาษาอังกฤษแปร่งหูว่าคงจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆอีกแล้วเพราะเขากำลังจะรีไทร์เกษียณอายุในเร็วๆนี้ ฉันกล่าวแสดงความยินดีไปตามมารยาทแต่คุณลุงกลับทำหน้าสลดบอกนึกว่าจะเสียใจ
นึกย้อนกลับไปแล้วเป็นความผิดของฉันเอง ถ้าไม่อุตริรินไวน์เพื่อเป็นการแสดงความยินดีทั้งที่คุณลุงไม่ได้สั่งก็คงไม่เกิดเรื่องขึ้น
"อ้าวน้อง.. ไหนบอกไฟลท์นี้ไม่เสริฟเหล้าไง" ชายอ้วนวัยกลางคนในชุดเสื้อผ้าไหมเงาวับยืนหรี่ตามอง
"อ๋อ.. พอดีเป็นวาระโอกาสพิเศษของผู้โดยสารท่านนึงค่ะ แค่แก้วเดียว"
"เห้ย..!! อย่างงี้ก็สองมารตฐานสิได้ไงอ่ะ ในเมื่อน้องเสริฟคนนั้นได้ก็ต้องเสริฟพวกพี่ด้วยสิ .. ไวน์อะไรอ่ะ มีวิสกี้มั้ย"
"งั้นไม่แล้วค่ะ ไม่เสริฟแล้ว" ฉันกำลังจะเทไวน์ในแก้วพลาสติกทิ้ง
"ไม่รู้ล่ะ 55 ไปจัดมาด้วย" ชายอ้วนในชุดเสื้อผ้าไหมหัวเราะเดินไปทางห้องผู้โดยสารชั้นพิเศษ"
เสียงตามสายเรียกชื่อฉันให้ไปที่ห้องเคบินส่วนท้ายเครื่อง พี่เอ้ก หัวหน้าแอร์ยืนเท้าสะเอวทำหน้าบอกบุญไม่รับพลางบ่นเรื่องที่ฉันไปต่อปากต่อคำสนิทสนมกับผู้โดยสาร ถึงฉันจะปฏิเสธแต่ก็จำยอมต้องรับผิดชอบทำหน้าที่เอาวิสกี้ไปเสริฟให้ที่ชั้นพิเศษ ซึ่งสำหรับไฟลท์นี้กันไว้เฉพาะเจ้าหน้าที่ชั้นสูงที่เดินทางกลับจากร่วมพิธีเปิดศาลาไทยในงานปารีสเอ็กซ์โป
กำลังเอี้ยวตัวยกถาดรู้สึกได้ว่าเจ้าเสื้อชั้นในเจ้ากรรมตัวใหม่เพิ่งซื้อหยกๆตะขอหลุดผึง เข้าห้องน้ำถอดยกทรงออกมาดูพบว่าตะขอเกี่ยวหลุดออกมาทั้งยวง ถึงแม้จะราคาเกือบห้าหลักแบรนด์เนมของแท้แต่ของเซลล์ลดราคาแปดสิบเปอร์เซนต์ก็ไว้ใจไม่ได้ เสียงพี่เอ้กเคาะประตูเร่ง ฉันใส่เพียงเสื้อเชิ้ตแล้วสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อน
เสียงปรบมือฮือฮาด้วยความพึงพอใจทันทีที่เข็นรถผ่านม่านบังตา แสงสลัวช่วยอำพรางช่วยไม่ให้ประหม่ากับการโนบราทำงานเป็นครั้งแรก
"ขอเบอร์หน่อยสิ.."
"น้องน่ารักจังเลย ชื่ออะไรอายุเท่าไร่แล้วเนี่ย.."
"มีแฟนหรือยังจ๊ะ.."
"กลับไปถึงแล้วนัดกินข้าวกับพี่ซักมื้อสิ"
ฉันตอบบ้างไม่ตอบบ้างกับสารพัดคำพูดจาแทะโลมละลาบละล้วง ไม่น่าเชื่อว่าท่านผู้ทรงเกียรติทั้งหลายจะออกกิริยาอาการหื่นได้อย่างไร้ความละลาย พี่เอ้กเตือนว่าอย่าเสริฟมากนักเพราะคาดว่ากลุ่มนี้น่าจะเมาเพียบกันมาตั้งแต่ที่สนามบินแล้ว นึกภาพพ่อที่เมาเหล้าป่าจนสลบอยู่หน้าบ้านแทบทุกคืนปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น ฉันเสริฟไม่มียั้งหมดเป็นเติม นึกสนุกอยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไรถ้าถึงจุดหมายแล้วท่านผู้ทรงเกียรติยังเมาแอ๋ลุกไม่ขึ้นแบบพ่อ
....................
"หนูจ๋า .." ชายอ้วนเดินโซซัดโซเซพยุงตัวออกจากห้องน้ำ เสียงอาเจียนเมื่อกี๊ลั่นจนกระอักกระอ่วนตามกันทั่ว
"วิสกี้หมดแล้วนะคะ สองขวดไม่เหลือแล้ว"
"เปล่า จ้ะ .. เปล่า .." ไอ้หมูน่ารังเกียจยืนสะเงาะสะแงะเช็ดน้ำลาย ตอนนี้มันคงเมามายเต็มกร้าฟ
"พี่ควักให้สดๆเลยหมื่นนึง หึ.. หึๆ ..ขอจับนมทีเดียว"
"อะไรนะคะ!!" ฉันแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
"ให้สองหมื่นเลย ขอจับสองที .. เอิ๊กๆ" เขายิ้มแสยะสะอึกปิดปากเหมือนอยากจะอ้วก
"ท่านพูดอีกทีสิคะ พูดดังๆ พูดให้กล้องวงจรปิดได้ยิน" ฉันถอดผ้ากันเปื้อนออกอกผายยืดตัวตรง ท่านผู้ทรงเกียรติตาค้างกลืนน้ำลายเอื๊อกจ้องที่หน้าอกฉันตาไม่กระพริบ "เมื่อกี๊บอกจะทำอะไรนะคะ กล้าๆหน่อย เอาเลย อยากจับไม่ใช่เหรอ ฉีกให้กระดุมร่วงเลยสิคะ"
"แหม 55 หยอกๆ พี่แค่หยอกเล่นน่ะ 55 น้องชื่อแตงกวาใช่มั้ย 55 ชื่อเพราะดี .. 55" ไอ้หมูอ้วนสะอึกพลางหัวเราะกลบเกลื่อนเดินโซเซกลับไปที่นั่ง กวาดสายตามองหากล้อง
ฉันสวมชุดไทยยืนยิ้มกล่าวอำลาผู้โดยสารตั้งแต่เช้าตรู่ เหตุการณ์ไม่สนุกดังคาดเพราะท่านผู้ทรงเกียรติทุกท่านต่างรักษาอาการได้เกือบจะปกติถึงแม้อาจมีกลิ่นละมุดกับเดินตัวเซๆบ้าง ไอ้หมูอ้วนสกปรกสบตายิ้มมุมปากไม่พูดอะไรเหลือบมองหน้าอกฉันเป็นการส่งท้าย
เคลียร์ตารางเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกไม่ถึงสองชั่วโมงก็จะได้กลับไปนอนพักหลังจากที่ตรากตรำมากว่าสิบวัน เย็นนี้พี่กี๋จะขับรถมารับแล้วเดินทางไปเข้าคอร์สกรรมฐานตัดกรรมล้างซวยกันต่อทันที
"แตงกวาใส่ชุดไทยแล้วสวยหุ่นดีนะ อืม.. พี่เพิ่งสังเกตุ" พี่เอ้กอยู่ดีๆก็กล่าวชมแถมมองฉันหัวจรดเท้า
....................
โตโยต้า ฟอร์จูนเนอร์ปีสองพันสิบเก้าป้ายแดงพุ่งทะยานฝ่าพายุฝนมืดตึ้บแทบจะมองอะไรไม่เห็นไปบนถนนสายเอเชีย ฉันรับหน้าที่พลขับแทนพี่กี๋เพราะเพิ่งได้นอนมาทั้งวัน พี่กี๋ออกปากว่าจะอยู่เป็นเพื่อนคุยแต่บทสนทนากลับเป็นเรื่องความเจ็บช้ำอกหักรักคุด หวังจะให้สิบวันนี้เป็นช่วงเวลาพักเพื่อตัดใจลืมเขาให้ได้สักที
"แม่ง.. กูบอกเลิกไปแล้วไอ่เหี้ยเสือกยังกลับมาเอากูอีก" พี่กี๋บ่นทั้งน้ำตา
"อ้าว ก็ไหนบอกแต่งงานมีลูกไปแล้วไม่ใช่เหรอ จะกลับมายุ่งกับพี่อีกทำไม"
"ก็มันไปทำเค้าท้องเลยโดนจับแต่ง .. แม่งเมาทีไรก็มา ไอ่เชี่ยตอนนี้กูเลยกลายเป็นเมียน้อยแม่งเฉย"
"แบบนี้มันแจ้งตำรวจข่มขืนได้นะ ไม่ใช่แฟนกันแล้วนี่" ฉันออกความเห็น
"ทีมึงจะโดนจับนมยังไม่แจ้งตำรวจ"
"ไม่อยากมีเรื่องว่ะ ชั่งแม่งตัดกรรมแล้วก็คงไม่ต้องเจอพวกห่าเหวนี้แล้วล่ะ"
"น้อยไปสิ ชุดแอร์มันเข้ารูปอวดหุ่นเซ็กซี่จะตายขนาดกูเป็นผู้หญิงด้วยกันยังชอบมองเลย"
"เนี่ย.. สิบวันขอลดซักสองกิโลเหอะ แดกระห่ำจนตัวจะแตกชุดคับไปหมดแล้ว"
"คุณลุงชาวญี่ปุ่นคนนั้นซวยเลย ..อดกินไวน์"
"กวาถอดกางเกงในแอบยื่นให้แก.." ฉันยิ้มเขิน เปิดสัญญาณไฟมองกระจกข้างเปลี่ยนช่องทาง
"อะไรนะ!! ไอ่ชิ้บหาย!! ป่านนี้ชักว่าวหัวใจวายตายห่าคาเกงในมึงไปแล้วมั้ง" พี่กี๋อุทานพลางหัวเราะร่วน "ถอดอุ่นๆเลยเหรอ แบบนี้ตอนใส่ชุดไทยทั้งข้างบนข้างล่างก็ไม่ใส่อะไรเลยสิ"
"อื้ม.. 55"
"เชี่ย..55 มึงแม่งทะลึ่งชิ้บหาย"
"แล้วนึกยังไงจบถาปัดดีๆเสือกไปเป็นแอร์วะ"
"นั่งเขียนแบบอย่างเดียวมันบรื๋ยยๆว่ะ.. เป็นแอร์มันเดินทำโน่นทำนี่ตลอดไม่ต้องคิดมาก" ฉันตอบ
"บรื๋ยยเชี่ยอะไรวะ อ๋อ.. ที่มึงไปตรวจโรงบาลแล้วหมอบอกว่าแตดมึงใหญ่น่ะเหรอ 55 ไอ่ชิ้บหาย หมอเชี่ยอะไรวะมึงก็เสือกไปเชื่อแม่งเป็นตุเป็นตะ เป็นกูนะจะนั่งเขี่ยแม่งทั้งวันเลย"
"แล้วพี่กี๋คิดว่ากวาไม่เขี่ยเหรอ เขี่ยจนจะวิกลจริตอยู่แล้วเนี่ยถึงได้จะมาตัดกรรมนี่ไง" ฉันบ่น
"เออ ง่ายดีเนอะ.. คนจบเกียรตินิมยมอันดับหนึ่งแม่งอยากเป็นอะไรก็เป็นได้ จบเกรดเหี้ยๆอย่างกูแม่งต้องมานั่งเสียวจะทำบ้านลูกค้าจะพังอยู่ทุกวันเนี่ย"
"พี่กี๋ก็ไปสมัครสอบได้นะวุฒป.ตรีอะไรก็ได้อบรมหกเดือนเอง"
"เออดี เดี๋ยวกูจะไปสมัครสายการบินบราซิล สัส แอร์แม่งใส่บิกินี่ 55" พี่กี๋หัวเราะพลางกดเปิดกระจกจุดบุหรี่สูบ "ผู้โดยสารแม่งไม่ต้องลุ้น อยากดูนักก็ให้ดูแม่งไปเลยเต็มๆ 55"
โตโยต้า ฟอร์จูนเนอร์ปีสองพันสิบเก้าป้ายแดงพุ่งทะยานฝ่าพายุฝนมืดตึ้บแทบจะมองอะไรไม่เห็น อีกสิบวันที่จะไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้โทรศัพท์ อีกสิบวันที่จะต้องตื่นแต่เช้าตรู่นอนแต่หัวค่ำ สิบวันที่ต้องกินแต่อาหารมังสวิรัติ สิบวันที่พี่กี๋จะไม่ได้สูบบุหรี่ .. 55
....................
ไปนั่งตัดกรรม ระวังจะได้กรรมใหม่มานะแตงกวา
สงสัยจะได้ไข่มาแทนหลังจากตัดกรรมแล้ว
วิธีเล่าแปลกดีครับ น่าสนใจ ติดตามนะครับ
::Oops::
ชอบประโยคเปิดมากเลยครับ
ผู้หญิงนั่นแหละที่ชอบอวดชอบโชว์กันเอง ผู้ชายก็แค่เชื้อเพลิงช่วยให้เกมส์นั้นร้อนแรงยิ่งขึ้น อย่าสำคัญตัวให้มากหุบปากแล้วรอดูเฉยๆก็พอ
::Grimace::
ใครจะเป็นหนุ่มผู้โชคดีได้เมียเม็ดใหญ่คนนี้ไปครอง ::Glad::
ตัดกรรมโดยการโนบลาโนแพน
โนบรา โนแพน น่าสยิวดี
ขึ้นเรื่องดีมากเลยคับชอบๆจะเป็นไงต่อ
เอ้า ไปถอดกางเกงในซะงั้น ::DookDig:: เข้า fetish ไปเลย
ตัดกรรมแบบนี้น่าจะมีลุ้นอยู่นะ
ลุ้นไปด้วยเลย
จะไปตัดกรรมหรือว่าจะได้กำกันแน่555
น่าติดตาทครับตัดกรรมทำใม....แตดใหญ่ไม่น่าเป็นกรรมนะ555
ลุ้นกันครับว่าแอร์จะการเป็นอะไร
ชอบครับ
ของที่ระลึกแบบสุดแจ่ม
คุณแอร์ได้เรื่องแล้วเจอแบบนี้
เรื่องนี้โพสตั้งหลายปีมาแล้ว เป็นผลงานที่คลาสสิกมาก แต่เสียดายที่เรื่อง Chinese Family มีแค่ 5 ตอน แล้วยังไม่จบ ทำให้รู้สึกเสียดายเรื่องราวดีดีมาก ไม่รู้จะไปหาอ่านต่อได้ที่ไหน
ติดตามเลยแบบนี้
แสบทั้งก๊วน
แตงกวาจะรอดไหมหรือจะได้ลองกับผู้โดยสารนะ