คุยกันก่อนอ่าน สำหรับเพื่อนๆ ที่ยังไม่ได้เ็นเป็นสมาชิกเว็บอยากอ่านส่วนที่ซ่อนไว้ ในนั้นจะลงช้ากว่าที่เว็บนี้นะครับ / />
Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 29
ที่บ้านพักหลังคาเฟ่เกวลีแวะมาหาเจณิตาโดยไม่บอกล่วงหน้า หญิงสาวเข้ามาโดยไม่ผ่านตัวคาเฟ่เพราะเห็นว่าในร้านมีลูกค้าจึงไม่อยากรบกวน คิดว่าจะมานั่งรออยู่ที่บ้านก่อนเพราะแค่จะมาชวนไปทานมื้อเย็นด้วยกันเท่านั้น แต่เมื่อมาถึงประตูกับได้บินเสียงชายหญิงพูดคุยกันเสียงดังคล้ายกับกำลังมีปากเสียงกัน
หญิงสาวในชุดสูทสีน้ำตาลทะมัดทะแมงตามสไตล์สาวนักธุรกิจยืนขาแข็งหน้ามืดคล้ายจะเป็นลม เมื่อได้ยินบทสนทนาของพ่อบังเกิดเกล้ากับเพื่อนรักของตัวเอง เนื้อใจความที่คนทั้งคู่คุยกัน บาดลึกเข้าไปในจิตใจราวกับถูกกรีดด้วยใบมีดที่ทั้งบางทั้งคม ซ้ำแล้วซ้ำอีกจนนับไม่ถ้วน
เกวลีที่ได้ยินเสียงโครมครามภายในบ้าน ด้วยความตกใจรีบวิ่งเข้าไปหลบที่กำแพงด้านข้างของบ้านใกล้กับต้นไม้ใหญ่ ดวงตาแดงที่มีสีแดงออ่นคล้ายกำลังจะร้องไห้มองร่างชายที่เดินออกมาจากบ้านด้วยความผิดหวัง เมื่อชายผู้ให้กำเนิดเธอเดินหายลับไป หญิงสาวก็ออกมาจากที่ซ่อน ในขณะที่เธอกำลังจะกลับออกไป เพื่อนรักของเธอก็เปิดประตูบ้านออกมา
"ปลา..." เจณิตายืนตัวแข็งหน้าซีด ไม่คิดว่าจะออกมาเจอเพื่อนรัก
"แกไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฉันไม่อยากฟัง" เกวลีโพล่งขึ้งมา แล้ววิ่งออกไปด้วยความเร็วที่เจ้าของบ้านตามไม่ทัร เมื่อขึ้นรถได้ก็ขับออกไปโดยไร้จุดหมาย
มารู้ตัวอีกทีก็ขับมาถึงจังหวัดติดทะเลที่อยู่ทางตอนล่างของภาคกลางเสียแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นความต้ังใจหรือความต้องการจากจิตใต้สำนึกที่พาเธอมายังสถานที่ที่พ่อของเธอเคยพามาเที่ยวในวัยเด็ก
แสงไฟสลัวมัวอากาศขมุกขมัวเสียงดนตรีบาดใจ เกวลีหลบเข้ามาพักใจอยู่ในผับหาเกาอี้ที่มุมเงียบมุมหนึ่ง เธอสั่งเครื่องดื่มแรงกว่าปกติ หวังว่าฤทธิ์จากเครื่องดื่มมึนเมาและความอึกอึกวุ่นวายช่วยกลบเรื่องราวชวนสับสนที่เกิดขึ้นในหัว พอเริ่มดึกแขกเที่ยวเริ่มหนาตา บรรยากาศเริ่มคึกคัก เครื่องเสียงชั้นดี นักร้องนักดนตรี ฝีมือฉกาจ เรียกความคึกคักกระชุมกระชวย แต่กับหญิงสาวที่อยู่ในมุมร้านเล็กๆ กลับไม่ช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้นสักเท่าไหร่
เกวลีนั่งดื่มอยู่ได้ไม่นานยังไม่ทันที่แอลกอรฮอล์ยังไม่ทันได้ทำงานก็ตกเป็นเป้าสายตานักเที่ยววัยหนุ่มกลุ่มหนึ่งพอหันไปมอง พวกเขาชูแก้วทักทายโปรยรอยยิ้มทอดไมตรี หญิงสาวนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ไม่แน่ใจว่าจะอยู่กับตัวเองนั่งดื่มเครื่องดื่มฟังเพลง หรือว่าจะเปิดทางให้เพื่อนใหม่เข้ามาช่วยดึงความสนใจออกจากเรื่องที่คิดอยู่
ไม่นานผู้ชายกลุมนั้นก็ตัดสินใจแทน โดยส่งหนุมหน้าตาดีสุด ในกลุ่มมาเป็นสื่อเชื่อมสัมพันธ์
"มาคนเดียวหรือครับ" คําพูดเปิดประเด็น เหนือนนักเที่ยวชายทั่วๆ ไป
เกวลีพยักหนาเล็กๆ ปรายตามองแบบไม่ได้ใส่ใจมากนัก
"มาเที่ยวคนเดียวไม่เหงาบ้างเหรอ"
หญิงสาวไม่ตอบ แค่ยิ้มแลวจ้องเขาไปในดวงตาชายตรงหน้า นึกถึงชายหนุมอีกคน เขาอาจไม่ใช่หนุ่มหล่อสําอางเนี้ยบขนาดนี้ ที่สำคัญเขาไม่ค่อยมายุ่งมาตอแยกับเธอเสียด้วยซ้ำ แต่ในภาพชายคนนั้นที่เธอนึกถึงก็ยังมีภาพลางๆ ขอชายอีกคนที่ไม่รู้จักซ่อนทับอยู่อีกที
"ไปนั่งด้วยกันมั้ยครับ" ชายนักเที่ยวส่งเสียงนุ่มเชิญชวน
เกวลีคลึงแก้วในมือไม่ตอบคําถาม เธอกลับนึกเพื่อนรักที่เวลาไปเที่ยวด้วยกัน มักจะคอยช่วยกันชายแปลกหน้าออกจากเธอเป็นประจำ ยามนี้ปัญหาไมัได้อยูที่ไม่มีเพื่อนคอยดูแล แต่เป็นเธอที่ที่ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกที่มีต่อเพื่อนคนนั้นอย่างไรดี
หนักเที่ยวหนุ่มเห็นหญิงสาวนิ่งไปนาน ก็นึกว่าคงจะแห้วเสียแล้ว ก็ถอยฉากเดินจากไปด้วยความผิหวัด แต่ไม่วายยังแอบเหลือบมองแล้วบ่นขึ้นมาเบาๆ "เล่นตัวหนักนะมึง นึกว่าสวยแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ"
..................................................
"ปัง!" เสียงดินปืนที่บรรจุเอาไว้ในปลอกกระสุนเกิดการเผาไหม้อย่างรวดเร็วจนเกิดการระเบิด ก่อนที่เสียงชนิดเดียวกันนั้นจะดังตามขึ้นมาอีกห้าครั้ง แล้วตามด้วยเสียงนกปืนสับตีลงมาที่จานท้ายกระสุนที่ถูกยิงออกไปแล้วอีกหลายครั้ง
ในสวนผลไม้ที่มีพื้นที่ส่วนหนึ่งถูกดัดแปลงไว้เป็นสนามยิงปืนแบบง่าย สำหรับให้พวกลูกน้องใช้ในการทำความคุ้นเคยกับอาวุธอันตราย เพื่อที่เวลาเกิดเหตุจำเป็นต้องใช้อาวุธชนิดนี้ขึ้นมาจะได้เกิดอาการตื่นเต้นจนทำให้การผิดพลาด
กำนันประเสริฐที่หลบมาระบายอารมณ์อยู่ที่นี่ได้เกือบชั่วโมง ขว้างปืนที่ยิงจนหมดลูกกระสุนแล้วลงพื้นอยย่างเกรี้ยวกราด แล้วพาร่างอวบบึกบึนเดินมานั่งนที่โต๊ะม้าหินอ่นแล้วยกแก้วเครื่องดื่มที่เต็มน้ำเมากรดกเทเข้าปาก แก้วใสทรงเตี้ยมีเพียงน้ำแข็งสองสามก้อนเหลืออยู่ลอยละลิ่ว ปลิวไปตามแรงแขนกระทบโคนต้นมะม่วงจนแตกกระจายเป็นเศษเล็กบ้างใหญ่บ้าง
"แม่งเอ้ย ไม่ได้ดั่งใจกูสักอย่าง ระยำ"
"เหล้าไม่อร่อยเหรอครับกำนัน ผมชงให้ใหม่นะครับ"
"เรื่องนี้เหล้าไม่เกี่ยว"
"แล้วเกี่ยวกับอะไรละครับ" ลูกน้องคนสนิทตีหน้าสงสัย
"กูไม่อยากพูด"
"เรื่องผู้หญิงสินะครับ" ลูกน้องคนสนิทรู้ได้โดยทันที่ บนโลกใบนี้มีเรื่องเดี๋ยวที่จอมอิทธิพลไม่ยอมปรึกษาใครก็คือเรื่องที่เขาเพิ่งจะพูดออกไป เพราะความทะนงตัวที่เป็นเสือผู้หญิงมาตั้งแต่วัยเริ่มมีขนขึ้นในที่ลับจนตอนนี้ขนนั่นอาจจะกำลังเปลี่ยนเป็นสีขาวแล้ว แล้วเรื่องนี้ก็มักจะเป็นเรื่องเดียวที่สร้างความชิบหายให้กับเจ้านายเขาได้ ซึ่งเขาก็เห็นเรื่องแบบนี้มาเป็นระยะๆ ตลอดชีวิตการทำงานรับใช้ใกล้ชิด จะดีขึ้นหน่อยก็ตรงที่ได้นายหญิคนสวยคนล่าสุดที่ทำให้เรื่องพวกนี้นั้นเพลาลงได้บ้าง แต่ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะอายุที่มากขึ้นด้วย
"กูไม่เข้าใจอยากได้อะไรกูก็หาให้ได้ทุกอย่าง แม่งจะเอาอะไรอีก"
"......" ไอ้รถถังจนใจไม่รู้จะพูดอะไร เพราะไม่ใช่เรื่องที่เจ้านายของเขาจะรับฟังอยู่แล้ว
"หรือว่า มีคนอื่นวะ" กำนันประเสริฐโพล่งออกมาหันไปมองหน้าลูกน้องคนสนิทเหมือนจะขอความเห็น
"ลองถามเด็กที่ร้านดูไหมครับ เราจ่ายเงินปิดปากมันไปตั้งเยอะ มันน่าจะตอบได้นะครับ"
ลูกคนสนิทออกความเห็นได้ถูกใจจนกำนันประเสริฐมีสีหน้าคลายความกังวลลงไปเล็กน้อย มืออวบหนารีบหยิบโทรศัพท์มือถือทำตามคำแนะนำทันที
..................................................
อดีตบ้านสวนยามค่ำคืนเงียบสงบลงหลังจากที่กลุ่มผู้อยู่อาศัยแยกย้ายกันเข้าไปใช่เวลาส่วนตัวหลังจากที่ออกไปจัดการเรื่องสำคัญตามคำขอของผู้ที่เป็นเหมือนหัวหน้าครอบครัว แต่ความเงียบสงบก็ดำรงอยู่ได้ไม่นานเมื่อหนุ่มร่างสูงเคลื่อนไหวเร่งรีบออกจากห้องจนเกิดเสียงดังโครมคราม
"อ๊อดจะไปไหนดึกๆ ดื่นๆ" เจษฎาออกจากห้องแล้วตะโกนถามไล่หลังตามร่างของอ๊อดที่วิ่งหน้าตั้งลงบันไดหน้าบ้านไป
"ผมไปธุระเดี๋ยวมา" อ๊ฮดตอบแบบรีบๆ ขนาดว่าไม่หันกลับไปมองผู้ถามด้วยซ้ำ
"ธุระอะไร สำคัญรึเปล่า ให้พี่ไปด้วยไหม"
"ไม่เป็นพี่" พูดจบชายร่างสูงก็ขึ้นไปนั่งบนรถ แล้วขับออกไปด้วยความเร็วชนิดที่หาดุได้ตามหนังแข่งรถเท่านั้น
"เฮ้ย...อ้าวไปซะแล้วอะไรจะรีบขนาด" เจษฎายืนงงไม่บ่อยครั้งที่อ๊อดจะไม่ตอบคำถามเขาด้วยความจริง แต่ครั้งกลับไปออกไปโดยไม่ได้ชี้แจงอะไรเลย
..................................................
ใต้ถุนสำนักอาคมอาจารย์เจษมีชาวบ้านหลายสิบมาชุมนุมพูดคุยโวกเวกโวยวายส่งเสียงดังตั้งแต่ยังไม่เคารพธงชาติ ท่าทีของชาวบ้านเร่งรีบเหมือนกำลังมีเรื่องทุกข์ร้อนต้องการความช่วยเหลือโดยด่วน
"จะปิดสำนักอีกแล้วเหรออาจารย์ สัปดาห์นี้สามวันแล้วนะครับ" ปิยะพงษ์ทำหน้าปั้นยากไม่รู้จะลงไปแก้ตัวยังไงกับชาวบ้าน เพราะแต่ละคนแสดงออกชัดเจนเลยว่าจะไม่ไปไหนถ้าไม่พบกับอาจารย์ผู้มีอาคมที่พวกเขานับถือศรัทธา
...จะให้เปิดได้ไงอ๊อดไม่อยู่... เจษคิดหนักเพราะคนสำคัญในการดำเนินงานของสำนักออกจากบ้านไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วยังไม่กลับ แถมยังติดต่อไม่ได้อีก
"ชาวบ้านเขาแห่มากันเต็มเลย น่าจะมีเรื่องร้ายแรง อาจารย์ก็ฟังเขาหน่อยเถอะ" ปิบะพงษ์พยายามตื้อเมื่อเห็นอาจารย์ของเขานิ่งเงียบอยู่นาน
ในที่สุดเจษฎาก็ต้องยอมเปิดสำนักให้ชาวบ้านเข้ามาร้องทุกข์อย่างช่วยไม่ได้ โดยหัวข้อทุกข์ชาวบ้านในวันนี้ก็ค่อยยังชั่วหน่อยที่ไม่ใช่เรื่องต้องใช้ความสามารถของอ๊อดในการช่วยเหลือ แต่กลับเป็นเรื่องประหลาดและไร้สาระจนเจษฎาแทบจะหลุดขำออกมากลางวงสนทนา
"นะครับอาจารย์ ช่วยพวกเราด้วย เสือสมิงมันอาละวาดหนักจริงๆ เมื่อสองคืนก่อนก็เล่นงานวัวที่คอกผม แผลงี้เหวอะเละเทะน่ากลัวมากเลย แล้วนี่ก็ไม่ใช่ตัวแรกด้วยนะครับ" ชายวัยกลางคนผู้เป็นเจ้าของวัวท่าทางเหมือนเป็นผู้นำของกลุ่มชาวบ้านยกมือไหว้ไปด้วยพูดไปด้วย มีสีหน้าจริงจัง แล้วตบท้ายด้วยการเปิดโทรศัพท์มือถือให้ดูภาพซากวัวที่ถูกเล่นงานให้อาจารย์ผู้มีอาคมได้ดู
"ผมก็ได้ยินข่าวนะอาจารย์ ครั้งก่อนๆ มันเล่นงานที่หมู่บ้านอื่น แต่คราวนี้มาที่หมู่บ้านเรา แสดงว่ามันไม่เกรงบารมีอาจารย์เลยนะ" ปิยะพงษ์เสริม
...ไอ้นี่หาเห่าใส่หัวกูซะแล้วไปไหมละ วัวยังเละขนาดนี้แล้วกูจะไปทำอะไรได้... เจษฎาบ่นอยู่ในใจ เมื่อเห็นสภาพวัวตัวเบ้อเร่อสภาพเหมือนถูกฉีกท้องจนไส้ทะลักออกมากอง และแผลเหวะหวะเต็มตัว
"ใช่ๆ อาจารย์อย่าไปยอมมัน มันลบหลู่อาจารย์ชัดๆ เลย" ชาวบ้านหลายคนพูดออกมาพร้อมๆ กันเหมือนนักร้องร้องประสานเสียง
"คือ..." เจษฎากลืนไม่เข้าคายไม่ออกไม่รู้จะทำยังไงดี
.................................................
เกวลีงัวเงียตื่นขึ้นขยี้ท่ามกลางแสงสว่งจ้าจากแดดที่สาดเข้ามาห้อง สายตาเหลือบมองไปที่ผนังห้องดูไปที่นาฬิกาแขวนก็พบว่าเป็นเวลาสิบโมงกว่า ก่อนจะรู้สึกว่าร่างกายโล่งๆ เมื่อก้มลงมองก็พบตัวเองอยู่ในสภาพเปลื่อยกายล่อนจ้อนไม่ได้สวมเสื้อผ้า หันไปดูที่เตียงก็พบว่าสภาพผ้าปูที่นอนยับเยินยู่ยี่ บนพื้อนห้องมีเสื้อผ้าของเธอถอดทิ้งวางเกลื่อน ที่ห้องถัดออกไปบนโต๊รับแขกมีขวดเครื่องดื่มแอลกอฮอร์วางอยู่เต็มโต๊ะ
สาวสวยร่างสูงโปร่งสำรวจเรือนร่างของตัวเองก็พบว่าปวดเมื่อยไปทั้งร่างเหมือนว่าก่อนนี้ไปใช้แรงออกกำลังกล้ามเนื้ออย่างหนัก มีรอยแดงตามตัว แต่นั้นยังไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่สุดเท่าที่เธอจะคิดได้ นิ้วเรียวสั่นเทาล้วงเข้าไปสัมผัสที่หว่างขา แล้วก็เป้นดังที่ที่เธอคาด ที่ของสงวนของเธอมีคราบแห้งเกรอะกรังที่เธอไม่อยากจะคิดแม้แต่นิดว่าก่อนหน้าที่มันจะแห้งนั้นมันคือน้ำอะไร
หญิงสาวมองสำรวจรอบห้องไม่พบว่ามีใครอื่นนอกจากเธอ เธอรีบเอาผ้าห่มห่อตัวแล้ววิ่งหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดล็อคประตู ฝ่าชักโครกถูกหญิงสาวปิดลงแล้วใช้แทนเก้าอี้ ก่อนจะนั่งลงแล้วเค้นสมองนึกย้อนไปถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
.................................................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
สงสารเกวลี ยังดีที่มีความหวังว่าจะเป็น อ๊อด อ๊อดของเรา แต่ถ้าไม่ใช่ พี่น้องก็คงต้องระบายความในใจกันยามที่คนที่รักถูกคนอื่นแอบยืมไปใช้
เอาน่าครับ ลูกพี่ทนได้ ลูกน้องก็อย่าเสียใจไป เคยได้กายตอนเธอไม่รู้ตัว วันนี้จะได้ใจเธอสักที
ขอบคุณครับ รู้ใจจริงๆ บทรักแบบหวานก็มีให้โรแมนติก แต่ก็บรรลุวัตถุประสงค์ได้
อยากเจออาจารย์ตัวจริงมานานแล้ว ออกโรงสักที หวังว่าไม่ได้มาตามหญิงอีกนะครับ เพราะเป็นกันทั้วแก๊งแล้ว อิอิ
เกวลีนี้หาเรื่องตลอด แล้วครั้งนี้อ๊อดจะไปช่วยได้มั้ย
โดนใครจัดละนั่น อ็อดคงจะดี
ใครกะซวกเกวลิน แล้วอ้อตจะช่วยทันมั้ย
สงสารเกวลีจัง ใครนะทำร้าย แล้วอาจารย์เจษฎาจะช่วยชาวบ้าน ปราบเสือสมิงได้มั้ย
เกวลีโดนใครจัดเมื่อคืนกันน่ะ หวังว่าไม่โดนรุ่มโทรมล่ะกัน
::Sobad::ชุดใหญ่ลงอาบังซะแล้วเกวลิน
สงสารเกวลินครับจะเปนยังไงต่อไปติดตามครับ
อ๊อด มาหาแน่เลย
อ๊อดคงไปช่วยทันขอให้อ๊อดได้กับเกวลี
โดนเรียงคิวสะแล้ว.......ลูกสาวกำนัน
ผิดคาด...หักมุมตั้งแต่ต้นตอนยันท้ายตอน
เดาทางยากมากเลยคราบบบบ
ผลงานของใคร..ใครจัดน้องปลา..หนุ่มๆ ในผับหรืออ๊อด
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆๆน้องปลา สงสารเลย
เอาล่ะสิน้องเจณิสแผลงฤทธิกับกำนันแล้ว งานนี้อาจารย์เจษฎาจะเดือดร้อนไหมนะ แล้วที่อ๊อดรีบผลุนผลันออกไปนี่น่าจะเป็นเรื่องของน้องปลาแน่ๆเลย สงสัยที่น้องปลามีร่องรอยโดนยำที่หอยนี่ก็น่าจะเป็นฝีมืออ๊อดล่ะสิ....????
โดนคนอื่นซะงั้น
จะนึกออกเปล่าว่าใครมาช่วย
โดนวางยา กี่คนล่ะ พลาดได้งัยลูกสาวกำนัน
เจอของหนักแน่เมื่อคืน เกวลี น่าสงสารจัง
ตายแน่ๆ อ.เจษ จะเอาอะไรไปสู้เสือสมิงล่ะเนี่ย เจ้าอ๊อด ก็หายตัวลึกลับ หรือความลับ อ.เก๊ จะเปิดเผยซะแล้ว
เดาว่าน่าเป็นอ๊อดน่ะครับ สงสัยอ๊อดตามดูความเคลื่อนไหวของปลาอยู่
อ๊อดมาช่วยทันไหมเนี่ย เที่ยวคนเดียวมันอันตรายนะ
งานเข้าจารย์เจษอีกแล้วว สงสัยไม่ใช่เสือสมิงธรรมดาแน่ๆๆคนขององกรรึป่าวนะ อ๊อดมีความลับนะบินเดี่ยวแบบนี้เกิดไรขึ้นก้อไม่มีใครรู้อะไรสิ
อ๊อดน่าจะมีอุปกรณ์อะไรที่ติดตามน้องปลาได้แน่ๆเลย ถึงได้รีบตามออกไปอย่างไว
อ้าว เมาหนักขนาดใครจัดไม่รู้นี่น่ากลัวนะ ลุ้นๆ เลย ::Glad::
::YehYeh::ใครมาเป็นลูกเขยกำนันอีก
หญิงสาวไปนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียวจะได้เจออะไรบ้างน่าจะพอเดาออก เกวลีโดนไปขนาดหนักไม่รู้ตัวเลยว่าใครทำอะไรตัวเอง สภาพขนาดนี้ไม่ใช่คนเดียวทำแน่ๆ
:ชาวบ้านมาให้อ.เจษปรามเสือสมิงซะอย่างงั้นจะปราบได้ไหมนะ..แล้วอ็อดออกไปกะทันหันเป็นเป็นเรื่องอะไรกันนะ
เกิดอะไรขึ้นนะเกลวลินระบบทั้งตัว
พาร์ทของเกวลีก็น่าสนใจว่าอ๊อดไปทันมั้ย แต่ที่ติดใจกว่าคือเรื่องเสือสมิง ตอนก่อนหน้าก็มีการโชว์พลังของเจษฎาไปนิดนึง หวังว่าจะมีให้ได้เห็นอีกเรื่อยๆ
เดาว่า พวกไอ้หนุ่มนั่นจะลุย อ๊อดรู้ว่าแฟนมีอันตรายก็ตามมาช่วยได้ทัน แบบโลกสวยๆ
อ๊อดจะมาช่วยทันใหมล่ะนั้น ถ้าไม่ทันนี่คงหลายคนเลยนะครับเนี้ย
โดนลักหลับซะแล้ว
ฝีมืออ๊อดแน่ๆเลย แอบมาหาเกวลี
อาจารย์เจษฎาจะจัดการอย่างไรกับเสือสมิงได้บ้างนะ
ใครกะซวกเกวลิน อยากรู้จริงๆว่าโดนใครจัด
เกวลินโดนตัดหนักแน่ ไม่รู้ตัวด้วย
ลุ้นว่าอ้อดจะไปช่วยคุณปลาทันมั้ย เพราะดูแล้วน่าจะคู่กัน แต่อะไรก้อเกิดขึ้นได้
งานนี้ น้องเจณิตา จะพา พี่เจษ งานเข้ามั้ยเนี่ย
แล้วเกวลีโดนใครน่าคิดนะ หรือจะเป็นหนุ่มๆกลุ่มนั้น
เกวลินโดนใครจัดการไปแล้ว
พลาดซะแล้วเกวลี
เอาใจช่วยอ๊อตให้ไปช่วยได้ทันนะครับ
พระรองจะกลายเป็นพระเอกหรือจะแห้วน้า
ไม่รู้ว่าอ๊อดจะตามมาช่วยไว้ได้ทันมั้ย ถ้าไม่ทันก็น่าสงสารมาก
อ๊อดไปช่วยปลาหน่อย เจอแบบนี้คนอ่อนโลกไม่มีทางไปแน่
ขอให้เกวลินรอดด้วยเทอดดด
อ็อดทำร้ายน้องปลาอีกแล้ว
อ๊อดไปช่วยทันไหมนั้น
ได้เวลาอาจาร์ยเจตโชว์วิชาปราบเสือสมิงแล้วสินะ ::HeyHey::
มีคนมาช่วยไหมครับ
อ๊อดน่าจะไปไม่ทัน
ลองเหตุการณ์เป็นแบบนี้...เสร็จทุกราย...โดนรุมแน่นอน
เมาหนักถูกจัดไม่รู้ตัว
อ้างลูกสาวกำนัน โดนใคร เป็นอ๊อดหรือเปล่าที่ตามไปช่วย แล้วเลยมามีไรกัน ตามลุ้รต่อครับ ::Beggar::
โดนซะแล้วนึกว่าจารย์เจษจะได้เปิด
อ๊อดมาช่วยปลาไม่ทันเหรอ
เหรอว่าจัดปลาเองซะอย่างหนัก
อ้าว โดนใครละเนี่ย
น้องเกวลี เจอจัดหนักกับอ็อด
แบบในฝันหรือไม่ก็เมาตลอดเลย
อ๊อดจะไปทันขนาดนั้นเลยหรอ
โดนสะแล้วเกวลี
แต่จะโดนใครนะ
ถ้าไม่หักมุมเกินไป
คงเปนอ๊อด แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ..
หวังว่าอ๊อดจะเป็นคนไปช่วยเกวลีได้ทันนะครับ ผมลุ้นคู่นี้อีกคู่ให้ลงเอยกันได้ ::Beggar:: ::Beggar:: ::Beggar::
โดนตัวไหนเข้่ไปละ ::Hunger::
เกวลีไปพลาดท่าตอนไหนเนี่ย
ดูสภาพน่าจะโดนจัดหนักเลย
::Bloody::โดนรุมเลย เสียดายของจัง ทำไมปลาปล่อยตัวเองแบบนี้
อ๊อดไปช่วยทันใหมอยากรู้จัง
อ๊อดหรือปล่าวที่จัดเกวลีเ
::Doubt::เหมือนลูกพี่เลยอ็อดเอ้ย/จริงจังเลย
อ๊อดไปช่วยเกวลินให้ทันทีไม่งั้นอ๊อดเข้าเสียใจแย่
อ๊อดมาช่วยแล้วย้ำรักคุณปลาแน่เลยครับ
เกวลีโดนใครฟันอะ ชายนักเที่ยวรึ น่าสงสารเลยโดนแบบไม่รู้ตัว
มาคนเดียวยังดื่มจนไม่ได้สติ เอาตัวไปเสี่ยงเอง
น้องปลาจะโดนใครอีกละเนี่ยอยาดรู้ว่าจะโดนเดี่ยวหรือรุมละคราวนี้
โดนรุมซะแล้ว อ๊อดมาไม่ทัน
อ่าวเกวลินไปโดนใครมาละนั่น หรือจะเป็นอ๊อดทีรีบไปหา
อ๊อดตามาหิ้วๆไปแหง่ๆ
อ๊อดจะไปช่วยทันไหมนะ
เกวลี เมาจนลืมเรื่องเมื่อคืนเหรอเนี้ย พลาดไปโดนใคร? กลุ่มที่เข้ามาทักหรือเปล่า?
เกวลีโดนไปกี่ดอก
อ๊อดไปทันรึเปล่า
เมาจนไม่รู้ตัวว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นเชียวเหรอนี่ ???
ทั้งเพื่อนรัก ทั้งพ่อตัวเอง จะทำยังงัยดีน่าน้องปลา
อ๊อดตามมาล่ออีกแล้วน้องปลาคนสวย
เขาคือใครนะหรือว่าจะเป็นอ็อด ::Hmmm::
เกวลี โดนใครไปล่ะนั่น อ๊อด ไปไม่น้าจะทันไหมครับ น่าสนใจดีครับ
อ้าว ใครแอบมากินคุณเกวลินล่ะเนี่ย. ขอเป็นอ๊อดเถอะ สาธุๆ
เกวลีจะรอดจากอันตรายนี้โดยมีอ๊อดเข้ามาช่วยไว้ทันไหม
สงสารเกวลี โดนใครทำ
น้ันลูกศิษย์ตัวดีจะให้อาจารย์ไปฟัดกับเสือซะแล้ว
สงสัยเกวลีน่าจะไม่รอด จะโดนเรียงคิว หรือ จะมีคนมาช่วยรึป่าว รอติดตาม
ใครจัดน้องปลาไปเรียบร้อยแล้วนะ
ใครจัดน้องปลาตอนเมานะ
งานเข้าหมอผีจะต้องไปปราบเสีอ ::DookDig::
ใครกันที่พาเกวลินไปนักเที่ยวหรืออ๊อดกันแน่
สงสารเกวลี รอบนี้โดนใคร
สงสารไม่รู้ออดจะไปช่วยทันไหม
เอาแล้วจารเจษมันต้องโชของหน่อยแล้วล่ะแค่เสือสมิงตัวเดียว
โดนใครจัดหนักเสียแล้วเกวลีเรา
ขอบคุณครับ.. เอาใจช่วยอ๊อดให้มาช่วยเกวลีทันครับ
เกวลีไปโดนตัวไหน เอ๊ย คนไหนเข้าครับ
อ้อดหรือปล่าวที่ช่วยปลาไว้
::Sobad::
เกวลี ชอบโดนตอนไม่ได้สติ
ใครหนอ น่าจะเป็นอ๊อดมาซ้ำ ::Ahoo::
เฮ้อ...น่าเห็นใจคุณปลา เนอะ เพื่อนรักก็ดันมาเป็นเมียน้อย..นี่ยังไม่รู้ว่าโดนใครพามาเย็ดอีก...
::Hmmm::อ้อดจะไปช่วยทันไหมแล้วเกลวลีโดนใครทำ
อ๊อดมาทันไหม
เกวลีโดนใครเย็ด
ฝีมือใครฝากรอยไว้ล่ะนั้น
งานนี้ปลาเราเจอทัวร์ลงแน่ๆครับ ขอบคุณครับผู้แต่งสนุกน่าตื่นเต้นติดตามคงใกล้ๆถึงจุดปะทะแล้วน่ะครับ
ผึแต่งใจดีที่ใหอ๊อดมาช่วยปลาเพื่อไม่ทัวร์ลง อย่างน้อยๆให้อ็อดซ้ำสองดีกว่า หักมุมเล็กๆน่ะครับ สาวปลาคงไม่ต้องฝันๆแล้วงานนี้ของจริงโดนจริงสัมผัสได้
เมาแล้วโดน ว่าแต่โดนใครหนอ
อ๊อดน่าจะติดตามดูทุกคนอยู่แล้ว
โดนเยส เมาจนเบลอซะละ
เกวลีนี้หาเรื่องตลอด
ถ้าท้องหาพ่อเด็กไม่เจอเลย
โดนรุมโทรมซะแล้วสาวน้อยยย
สงสารเกวลีเลยไม่รู้ อ๊อดไปช่วยทันหรือเปล่า น่าจะโดนหลายคน
น่าสงสารน้องปลาจริง โดนใครเข้าไปล่ะนั่น อ๊อดไปช่วยทันมั้ยนะ
เสือสมิงนี่ฝั่งไหนจัดมาอีกเนี่ย เอามาหาเรื่องลองของกับเจษชัดๆ
ตัองโดนจัดหนักแน่น้อง แต่จะเป็นใครเท่านั้นเองและจะจบกันแค่นี้หรือจะเปิดตัวละครใหม่
โดนอ๊อดเเน่
ได้ลุ้นได้เสียวตลอด จะปราบเสือสมิงได้ไหมหนอ
หวังว่าอ๊อดคงจะมาทันน่ะ
อ๊อดหายไปไหน
เมาจนไม่รู้ว่ามากลับไคร จนจำความไม่ได้
อ๊อดจะไปทันรึเปล่า
สิงห์อ๊อดไปช่วยสาวทันมั้ยน้อ คราบนั่นเป็นของใคร
อาจารย์ก็บอกชาวบ้านไปเลย เสือนะไม่ใช่แมว จะได้เอาอาหารแล้วทำให้เชืองได้อ่ะไอ้นี่
อ๊อดต้องไปช่วยเกวลีให้ได้นะไม่ยังงันโดนรุมโทรมแน่ๆ
ปลาโดนวางยาแน่ๆ แต่อ๊อดจะไปช่วยทันไหม
ถ้ากำนันรู้ว่าเจนิสมีใครกำนันคงรีบหาคนมาจัดการเจษแน่ๆเลยย
ใครจัดน้องปลาครับเนี่ย คงเป็นอ๊อดละม้างที่ได้อ่ะ
อ้าวว คุณปลาโดนไปเยอะรึเปล่าเนี่ยเสียของหมดแล้ววว
อ๊อดตามไปช่วยเกวลินจากนักเที่ยวหรือเปล่า
เกวลินโดนใครล้วงตับซะแล้ว ::Hunger::
อ็อดมาช่วยทันมัยนี่
โธ่น้องปลาของอ๊อดไม่น่าเลย
หวังว่าอ๊อดคงตามไปหาเกวลีทันนะ ส่วนเจษแบบ เสือสมิงก็มา งานนี้จะต้องแสดงอะไรให้ดูอีกล่ะนั่น
ลุ้นอย่างเดียวว่าอ๊อดจะไปทันหรือเปล่า สงสารเกวลี ไหนจะเรื่องของเพื่อนอีก
อ๊อดไปช่วยไม่ทันเหรอเนี่ย
เปิดเรื่องมาด้วยเรื่องเสือสมิง ความกดดันจากชาวบ้านและปิยะพงษ์
ทำให้จำใจต้องรับภารกิจปราบเสือสมิง จะเกี่ยวข้องอะไรกับเนื้อหาหลักหรือเปล่า หรือเป็นการแสดงอภินิหารของอาจารย์เจษ
เพื่อที่ดึงความศรัทธาจากชาวบ้านแล้วส่งผลให้เป้าหมายสำเร็จโดยง่าย
เรื่องของเกวลีดูธรรมดาไปเลยเพราะนางเอกก็ยังโดนจัดหนักไปแล้ว
อ๊อดน่ามาช่วยทันแล้วจัดเกวลีซะ
อ๊อดหายไปไหน
เกวลีเสร็จใครไปแล้วนั่น อยู่ดีไงตื่นมาตอนเช้าร่างเปลือยเปล่าได้
งานนี้โดนใครเนี่ย
อ้าว น้องปลา โดนกลุ่มชายนิรนาม หรือพี่อ๊อดซ้ำรอยเดิมล่ะนั่น
พี่อ๊อดน่าได้จีบจริงจังแล้วล่ะนะ จะคุ้มที่มาช่วยจารย์เจษก็ตรงนี้แหละ
ใครนะช่างทำกับเกวลีได้
อ๊อดแน่ๆ ถ้าไม่ใช่แสดงว่าไรต์ใจร้ายมาก เรื่องดิวยังไม่ทันหายเลยนะไรต์
วงจรสีดำ พ่อทำ ลูกรับกรรม ::DookDig::
สงสารเกวลีจัง ตกลงโดนใครจัดนี่
เกวลี อ้อดน่าจะไปช่วยทัน
โถ่น้องปลาโดนซะแล้ว
โดนแค่คนเดียวหรือโดนทั้งกลุ่มเนี่ย
ขอให้เป็นอ็อด
อ๊อดจะมาช่วยเกวลีทันไหม555
สงสัยโดนยกกลุ่ม
เมาจนโดนเอาไม่รู้เรื่องซะงั้น อิๆ
สงสัยเกวลี ไม่รอดแน่ๆเลยครับ
อาจารย์เจษตอนนี้มีเรื่องไปทั่ว ทั้งเรื่องดิว เรื่องกำนัน เรื่องเสี่ยกวง บัญชีเก่าก่อนเข้าคุก ตอนนี้มีเรื่องเสือสมิงอีก ปิดสำนักไปก่อนดีกว่า
เกวลีนี้หาเรื่องตลอด เงินไม่หา หาแต่เรื่อง
ถ้าไม่มีบารมีพ่อคุ้มหัวคงโดนไปนานแล้ว อ๊อดจะไปช่วยน้องทันรึเปล่า
และแล้วอาจารย์ตัวจริงก็มา จะได้รู้กันว่าลุงแกมีของจริงหรือของเก๊
น้องปลาโดนใครกันเนี้ย
น้องปลาโดนจัดหนักขนาดไหนเนี้ย ถึงกลับตื่นมาจำไม่ได้
ปล พี่เจษเรามีของขลังแน่ๆ เข้มข้นแล้วเรื่องราว
เพราะความโกรธจนทำให้ขาดสติหยั่งคิดเลยทำให้ตัวเองต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ แอบสงสารเกวลินเหมือนกันทำตัวเองแท้ๆ หวังว่าที่อ๊อตรีปออกไปคงช่วยทันนะ
อ๊อดจะไปช่วยทันไหมนะ
เกวลีใครจัดเธอไป หรือจะเป็นอ้อด ภาวนาให้เป้นอ้อด จะได้มีคู่กัน
เสียดายของจริงๆ
คงต้องทำใจแล้วอ๊อด
โดนลงแขกสิครับ
งานนี้โดนใครกันแน่ จะโดนรุมหรือโดนอ๊อด ต้องติดตามครับ
อาจารย์เจษจะโดนกำนันตามเก็บด้วยไหมเนี่ย
แล้วเกวลีจะโดนอ๊อดช่วยมาไหมครับนงเนี่ยย
จะรอดมัย ออดมาทันหรือเปล่า
เกวลินโดนจัดแบบไม่รู้ตัวอีกแล้ว
โดนข่มขืนเหรอ
อ๊อดจะช่วยน้องปลาทันรึเปล่า
อ๊อดมาช่วยไม่ทันหรอ เกวลีโดนพวกเปรรนั่นย่ำไปแล้วรึไงนะ
อ๊อดจะไปช่วนนางเอกของเขาทันไหมนะ
อ๊อดจัดให้อีกแล้วป่าว
อ๊อดต้องสวมบทพระเอกแล้วงานนี้
น้องปลาพลาดท่าซะแล้ว เอาไงดีล่ะทีเนี้ย
นั่นแน่ อ๊อดรึป่าววว อ๊อดใช่มั๊ยยยย ::Evil::
555+ อ๊อดนะอ๊อดดดด ::Evil::
เอาแล้วไง อาจารย์เจษจะไปปราบผีแล้ว
อ๊อดมาไม่ทัน หรือเกวลีจัดหนักอ๊อดกันนะ
อ้อดไปช่วยทันไหมเนี่ย
น้องปลาโดนใครทำกันเนี่ยจะใช่อ๊อดมั้ย
เอาใจข่วยอ๊อดกันหน่อย
ขับไปไกลเลย แล้วไม่มีเพื่อนไปอีก เมาด้วย โดนจัดหนักละมั้ง แต่ว่าใครจัดกันละ
โดนใครจัดละนั่น อ็อดคงจะดี หรือใครจะได้..... ::Glad:: ::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
อ๊อดไปช่วยเหรอจะทันมั้ย
ชะตาหอยขาดแล้วโดนกี่คนก็ไม่รู้
โดน ยสตน ด้วยหรือเปล่า? ก็ไม่รู้
แล้วจะไปต่ออะไรอย่างไร ??
ไม่รอด ไม่รู้โดนไปกี่คน
ขอเดาว่าเป็นอ๊อดแน่ๆละ
อ็อดเถอะจะได้ไม่เทามาก
อย่าบอกนะว่าเกวลีโดนรุมอะไม่นะ
เรื่องนี้ มีของที่เค้าตามหากันอยู่ ตกลงของสิ่งนั้นคืออะไรครับเนี่ย และสำคัญอย่างไร มีตอนไหนเฉลยไปแล้วเปล่าครับเนี่ย
น่าสงสารเกวลีนะ แต่น่าจะรวบรวมสติหน่อย ติดโรคมาล่ะซวย
เรื่องราวของทีมงานรอบตัวอาจารย์เริ่มชัดขึ้นแล้ว ต่างคนต่างโลภ ต่างหลงในแบบของตัวเอง สุดท้ายมันจะมาเป็นปัญหารัดคอเจษฎาเองไหมนะ
อ๊อดคงไปช่วยเกวลิน แต่จะทันการหรือเปล่า ขอให้ทันเถอะ เรื่องจะได้ไม่วุ่นวายเกินไป
เสือสมิงจริงไหมหนิ รึใครแอบฆ่าวัวกิน
คนที่ช่วยเกวลีต้องเป็นอ๊อดแน่ๆเลย
สงสัยเกวลีจะเมาหนัก ถึงโดนกระแทกมาทั้งคืน ยังไม่รู้สึกตัว แต่ใครกันที่ทำเธอ
อ๊อดมาช่วยน้องปลาทันมั้ย
น้องปลากำลังเคราห์ะหนัก
ที่อ๊อดหายไป
เพราะเหตุนี้ไหม
ออดหาเรื่องอีกละ
น่าสงสารน้องเกวลีผิดหวังจากพ่อแถมยังโดนไอ้แก๊งหื่นขืนใจอีกอ๊อดไปไหนรีบตามมาดูเธอเร็วๆ
งงดิ่งง ผมก็งง ไปโดนอะไรมาน้อ
เกวลีโดนจัดทั้งซะแล้วเหรอ หมดกัน เมาไม่รู้เรื่องซะด้วยว่าโดนไปเท่าไหร่
อ๊อดมาช่วยเกวได้รึเปล่าสงสัย
เรียบร้อย จุดจบนักเที่ยว
หรือจะโดนรุมแล้วทีนี้
อุตส่าห์รอดจากเจ้าทศพล ยังมาเจอแบบนี้อีก
อ๊อดจะรีบไปไหน หรือมีเรื่อง
ใครทำปลา
โธ่ไม่น่าเลยน้องเกวลี
สนุกเต็มที่หละซี้
คงจะมีหลายหนุ่มร่วมมันส์
เกวลีโดดรักตื่นอีกแล้ว
อ๊อดต้องออกไปช่วยน้องปลาแน่ๆ แต่จะไปทันไหมนะ
งานนี้อ๊อดจะไปทันมั๊ย หรือว่าเป็นอ๊อดซะเอง
ขอบคุณครับ
อ๊อดใช่ไหม...ขอให้ใช่เถอะ
อ้าว เหตุการณ์ตีกลับ เรื่องไม่ดีมาปรากฏกับตัวเอกและคนปกติ อย่างนี้คือโลกทั่วไป
และมีเรื่องที่เรา (อ้อด) ไม่อยากบอกใคร เกิดขึ้นได้
อ๊อดทิ้งงานวิ่งไปช่วยสาวแน่เลย
ใครแออบทำเกวลีห่ะขอให้เป็นอ๊อดเถอะ55
โดนสะแล้ว ลูกสาวกำนัล
เกวลีต้องเป็นของอ็อดดิ ปักธงไว้ตั้งแต่แรกแบ้วนะ
อ๊อดไปไหนหละนั้น
น้องปลาซวยจริงๆ แต่เกี่ยวกับอ๊อดไหมนะ
คาดไม่ถึง หักมุม น้องปลาโดนแล้ว
งานนี้อาจารย์เจษเราโดนชาวบ้านให้ไปฟัดกับเสือสมิงซะแล้ว
เอ้า เกวลีโดนตัวไหนไปเนี่ย หมดกัน
สงสารเกวลิน กับอ๊อด อยากให้ลงเอยกันจัง
อ๊อดตามมาช่วยหรือป่าว ออกมาอย่างเร็วเลย
ขอใก้เป็นอ๊อด
เจษฎาจะเจออะไรอีกนะ
คิดแล้วยังงัยก็ไม่รอด ถ้าเจอแบบนี้ รออ่านอีกครับสนุกจริงๆเรื่องนี้
ใครเป็นคนเปิดซิงเกวลิน
น่าจะเป็นอ๊อดคู่เกวลี
อ๊อดมาช่วยทันหรือโดนพวกนั้นวางยา
รออ๊อดไปช่วยซ้ำนะ
โดนวางยาแน่สวิงกันนุก
อ๊อดน่าจะไปช่วยทัน แต่ถ่าไม่ทันน่าจะกำลังอัดไอ้คนนั้นอยู่
เกวลีโดนซะงั้นแล้วเจนิสจะรอดไหมเนี้ย
เกวลีท่าทางจะจัดหนักจนฟ้าเหลือง55
เกวลีโดนใครน้อ ::Thinking::
ดสร็จจนได้เกสลีเอ๋ย
สงสารเกวลี ยังดีที่มีความหวังว่าจะเป็น อ๊อด อ๊อดของเรา แต่ถ้าไม่ใช่ พี่น้องก็คงต้องระบายความในใจกันยามที่คนที่รักถูกคนอื่นแอบยืมไปใช้
เอาน่าครับ ลูกพี่ทนได้ ลูกน้องก็อย่าเสียใจไป เคยได้กายตอนเธอไม่รู้ตัว วันนี้จะได้ใจเธอสักที
ขอบคุณครับ รู้ใจจริงๆ บทรักแบบหวานก็มีให้โรแมนติก แต่ก็บรรลุวัตถุประสงค์ได้
อยากเจออาจารย์ตัวจริงมานานแล้ว ออกโรงสักที หวังว่าไม่ได้มาตามหญิงอีกนะครับ เพราะเป็นกันทั้วแก๊งแล้ว อิอิ
เสียตัวให้ใคร ต้องคิดหนักว่าไปกับใคร
เกวลีนี่ใจถึงจริง
ไม่รู้ว่า เจ้าอ๊อดทจะไปช่วยคุณหนู ทันมั้ย แล้วทางอาจารย์อีก งานนี้จะใช้วิชาอะไร สู้กับเสือสมิง ล่ะงานนี้
ใครที่จะมาช่วยเกวลี
เกศจะโดนโทรมไหม
เสือสมิงก็มาจะใช่เสือสมิงสาวป่าวระวังโดนอาเจษ์จับทำเมียอีกคนนะ
สงสารน้องเกวจังไม่น่ารับรู้เรื่องพ่อกับเพื่อนสาวเลย
ขอบคุณครับ อาจารย์เจษมีเสือสมิงเข้ามาในพื้นที่ให้แก้ปัญหาอาจารย์เจษจะทำไงนี้แถมออ๊ดก็ไม่อยู่ติดต่อก็ไม่ได้คงจะอยู่เกวลีแน่แต่โดนใครทำอะไรนะ
#ดีนะที่เกวลีไม่โดนลงแขกแค่ออ๊ดคนเดียวทำให้เกวลีเปิดใจให้บ้างแต่ทางอาจารย์เจษนี้เจออาจารย์ที่เคยอยู่ในบ้านใหญ่มาด้วยกันแถมยังเป็นคนสักให้อีกสงสัยจะมาให้วิชาเพิ่มแน่
555 ขำตรงอาจารย์เจษทรงอิทธิพล บอกว่าขนาดวัวตัวเบ้อเริ่มยังท้องกระจุย ไส้ทะลัก แล้วกูจะไปเหลืออะไร ถถถ เอ้า โชว์ของหน่อยน่าจารย์
โดนแล้ว
ไปโดนวางยาตอนไหน
อ๊อดมาช่วย?
เจษจะเสียท่าให้กับลูกน้องกำนันแล้ว ขาดคนช่วยคงลำบากแน่ๆ
ทุกหนุ่มต่างมีสาวของตัวเอง น่าอิจฉา
เกวลีโดนแล้ว...แต่ใครล่ะ...หลักฐานเหนอะทั้งตัว...อ๊อดจะทะเหร่อทะหร่ามาช่วย แต่คงไม่ทันแล้วซินะ...
เนื้อเรื่องซับซ้อนเรื่อย ๆ
สงสารเกวลี ยังดีที่มีความหวังว่าจะเป็น อ๊อด
จะเกิดอะไรขึ้นกับอ๊อดหรือ หายไปแบบติดต่อไม่ได้น่าสงสัย
เจนกล้ามาก กลังเจนศพไม่สวยจุง
เมาหนักจนไม่รุโดนอะไรบ้าง
เพิ่มเนื้อหาให่ต่อยอด ปมปริศนาก็ตามมาอีก ทำให้มีประเด็นติดตามได้ตลอดเลยครับ เก่งมาก
ใครจัดน้องปลา
อ่าวเมาจนจำอะไรไม่ได้เลย
เกวลีโดนเพือนรักทรยศ เสียใจอย่างแรง อ๊อดต้องคอยดูอย่างใก้ลชิ้ด
อ็อดมาจัดให้ปลาตามเคยอีกละสิท่า ดูซง
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆๆน้องปลา สงสารเลย
โดนใครเอาละเกวลี หรือจะเป็นอ๊อดมาช่วยทัน
โดนใครจัด
คุณหนูเกวโดนอะไรเข้าไปละนั้น ::Ahh::
ออดก็ใช่ย่อย
น้องปลาทำปวดตับอีกคนแล้ว
อ๊อด...ผัวในฝันเมื่อไหร่จะออกมาเป็นผัวตอนตื่นซะทีอ่ะ
เกิดอะไรขึินนะ รอเฉลยตอนหน้า
น้องเกวจะรอดไหมครับ
เจ้าอ็อดนี้เป็นพระเอกขี่ม้าขาวหลายรอบละนะ แต่ไม่รู้รอบนี้จะทำได้ป่าว
คนสวยโดนโทรมหรือปล่าวเนี่ย
ใครกันที่ได้น้องปลา
โคตรมัน น่าจะแฟลชแบค
อ๊อดไปช่วยไม่ทันสินะ
เอ้ย อ๊อดอย่าแย่งซีนจารเจษสิค้าบ ::Shout:: ::Shout:: ::Shout::
ใครจัดเกวลินไปนะ
หึหึ เรื่องนี้มีเงี่ยนงำ
อ๊อดน่าจะได้เป็นฮีโร่ของคุณปลา
อ๊อดมาไม่ทันเหรอ ::Angry::
เกวรีโดนใครกันนะ
::Hmmm::
เพื่อนแตกกันจนได้
ขอบคุณครับ
ของใครจะแน่กว่ากัน
อ๊อดรีปไปช่วยปลาแน่ๆช่วยกันยันเช้าเลย555
อาจารย์งานเข้าซะแล้ว ::HoHo::
สุดยอดทุกตอนจริงๆ
อ๊อดจะไปช่วยน้องปลาทันมั้ย
น้องปลาจะเศร้าอีกคนมั้ย
ไม่รู้ว่า เจ้าอ๊อดทจะไปช่วยคุณหนู ทันมั้ย แล้วทางอาจารย์อีก งานนี้จะใช้วิชาอะไร สู้กับเสือสมิง ล่ะงานนี้
อ็อดจะเป็นพระเอกแล้ว
น้องปลาไม่รอดแล้วละสิเนี่ย
::Glad::
เจษ คงจะเป็นผุ้โชคดีอีกนะ หละ ฝันทุกสาวในเรื่อง
อ๊อดจะไปช่วยทันไหมนะ
ถูกจับใดก็แล้วกำนัน
...เกมส์ซะแล้วกำนัน...
งานจะมาอีกแล้วนะอาจารย์
ทันไหม
น้องปลาคนสวยจะเสร็จใครกันแน่นะ
อ๊อดกับปาน่าจะได้กัน
เกวลินหาเรื่องแท้ อ๊อดจะช่วยทันไหมหนอ
น้องปลาโดนของใครไปนะลุ้นครับ
ขอให้อ๊ออดช่วยทันนะ
ตื่นเต้นอีกแล้ว
ตอนนี้มีสาวๆ หลายหลากมากพันธ์ุเข้ามาพัวพันกับพระเอกของเราตลอดเวลา น่าอิจฉานะครับ
น้องเจนิสเทกำนันเพราะ อ.รึเปล่า หรืออยากเลิกจริงๆ
อ๊อดหรือปล่าว
หนูเกว น่าจะเป็นประเภทชอบเซ็ก แต่ไม่กล้าแสดงออก
เกวลินน่าจะโดนจัดหนัก
เสนอ ให้ ดราม่สดีดี นะ เกวลี
โดนซะแล้ว ลูกสาวกำนัล
สงสารเกวลินเหมือนกันทำตัวเองแท้ๆ หวังว่าอ๊อตออกไปช่วยทัน
อาจารย์เจษจะโดนกำนันตามเก็บด้วยไหมเนี่ย
โดนรุ่มจัดหนักจนบานแน่ๆ ::Grimace::
พอมีฉากสยิวๆแล้วสักพักต้องมีดรามาเข้มข้นแน่นอน
ขอบคุณครับ ::Crying:: ::Cheeky:: ::Cheeky::
ขอบคุณครับ
เกิดอะไรขึ้น?
อาจารย์ตัวจริงมาแล้ว
ขอบคุณครับ
จีดลูกกำนันแล้ว
เกวลิน โดนจัดแน่นอน
::Angry::
เกวลีน่าจะเจอหนัก
วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 49
อ๊อดหลังจากเจอเล็กที่คาเฟ่ของเจณิตาวันถัดมาเขาก็ได้ทำการนัดหมายให้เล็กมาเจอที่ร้านอาหารเพื่อที่จะได้พูดคุยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันต่อ เพราะก่อนหน้านั้น แต่ละคนก็มากับผู้หญิงเลยคุยกันไม่สะดวก ที่ร้านอาหารนอกเมืองผู้คนในร้านบางตาทำให้คุยกันได้อย่างสบายทั้งเรื่องอดีตและปัจนันโดยไม่ต้องวางมาดปิดบังอะไรกันเพราะไม่มีคนนอก ทั้งคู่กินดื่มกันอยู่พักใหญ่พูดคุยกันอย่างออกรสหลังจากที่ไม่ได้คุยกันมานาน หลังจากกินดื่มไปสักพักเล็กที่มีความสามารถในการดื่มเหล้าอย่างหาตัวจับได้ยากกลับมีอาการมึนหัวและทิ้งตัวหลับคาโต๊ะไปอย่างน่าสงสัย
เล็กรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองถูกมัดติดกับเก้าอี้ ภายในห้องที่เขาถูกจับสว่างมองเห็นเตียงใหญ่ไร้ผู้คนที่น่าจะเป็นคนจับตัวเขามา จนกระทั่งประตูห้องที่อยู่ด้านหลังของเขาเปิดออกพร้อมกับหารมาของชายสองคน ที่เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา
"อ๊อดนี่มันเรื่องอะไรกัน..." เล็กถามอ๊อดทันทีก่อนจะหันไปเจษฎาก็เข้าใจเรื่องทุกอย่างจึงได้หันไปตวาดใส่อ๊อดด้วยความโกรธเกรี้ยว "อ้อ...นี่มึงก็ร่วมมือกับมันเหรอ"
"ไม่ใช่แบบนั้นพี่" อ๊อดส่ายหน้าโบกมือปฏิเสธเป็นพัลวัน ไม่อยากให้เล็กเข้าใจผิดมากไปกว่านี้
"ไอ้เล็กมึงฟังกูก่อน" เจษฎาพยายามทำให้เล็กสงบลงแต่เหมือนเสียงของเขาจะเป็นการราดน้ำมันลงบนกองเพลิง ทำให้เล็กยิ่งมีปฏิกิริยาต่อต้านมากขึ้นมากกว่าเดิม
"กูไม่ฟัง..." เล็กกัดกรามแน่นพยายามดิ้นออกจากพันธนาการอย่างแรงจนทั้งตัวเขาและเก้าอี้ล้มลงฟาดพื้นเขาก็ยังไม่หยุดที่จะกระเสือกกระสนพาร่างเข้าไปหาเพื่อที่จะทำร้ายเจษฎาให้ได้
"มึงลองคิดดูดีๆ นะ ถ้ากูฆ่าพี่ใหญ่จริงกูจะเก็บมึงไว้ทำไม จัดการซะตั้งแต่ตอนที่มึงสลบอยู่ไม่ดีกว่าเหรอ" เจษฎาพยายามอธิบายด้วยเสียงเข้มพร้อมกับย่อตัวลงจะพยุงร่างเล็กให้กลับขึ้นมานั่งก็ยังไม่วายถูกเล็กยืนหน้ามาจะกัดเข้าใส่ จนเขาต้องเบี่ยงตัวหลบแล้วเสียหลักล้มหงายหลัง
"ใจเย็นๆ ก่อนนะพี่เล็กฟังที่พี่เจษเขาพูดก่อน" อ๊อดรีบเข้าไปขว้างและดึงเก้าอี้ขึ้นมา พร้อมกับจับเก้าอี้ไว้แน่นกันไม่ให้เล็กดิ้นจนล้มลงไปอีก
"......" เล็กนั่งนิ่งไปเล็กน้อย แต่ดวงตายังคงดุดันราวกับสัตว์ที่จ้องจะกินเลือดกินเนื้อคนที่เบื้องหน้า
"อ๊อดไปแก้เชือกออกก่อนไป" เจษฎาลุกขึ้นยืนทำท่าเหนื่อยใจ เล็กยังคงเป็นคนอารมณ์ร้อนเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของเล็กจริงๆ แต่เป็นเขาต่างหากที่ใช้อาศัยความสนิทราวกับพี่น้องของคนในกลุ่มจับเขามาแบบนี้ ที่จริงเขาก็ไม่อยากใช้วีธีนี้เพราะมันทำให้เสียความเชื่อใจ ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ทางเลือกมากนัก ในสถานการณ์ล่อแหลมแบบนี้ถ้ามีคนคิดจะทำร้ายเขาน้อยลงสักคนก็ยังดี โดยเฉพาะคนที่อันตรายที่สุดอย่างเล็ก
"แต่ว่า..." อ๊อดไม่เห็นด้วยเพราะยังเห็นว่าเล็กยังมีอารมณ์ครุกรุ่นอยู่ถ้าร่างกายเป็นอิสระก็คงไม่พ้นที่จะทำการอาละวาดยกใหญ่เป็นแน่
เป็นเจษฎาที่ผงกหัวยืนยันให้อ๊อดทำตามที่บอก ทันทีที่เชือกคลายตัวเล็กก็ทะลึ่งพลวดลุกขึ้นมาแล้วชกหน้าอ๊อดเข้าเต็มจนอ๊อดถึงกับล้มก้นจ้ำเบ้า เจษฎาจะเข้าไปช่วยก็ถูกเล็กมองตาขวางไม่ให้ยุ่ง ทำให้เขาต้องชะงักเท้าปล่อยให้เล็กจัดการตามที่ต้องการ
"ที่หลังอย่าทำแบบนี้พี่" เล็กชี้หน้าว่าพร้อมกับมองอ๊อดด้วยดวงตาดุดัน เขาเข้าใจดีว่าอ๊อดเป็นคนที่อยู่ตรงกลางระหว่างเขากับเจษฎานั้นลำบากใจแค่ไหนและก็พร้อมที่จะยกโทษให้อยู่แล้ว แต่ก็อดที่จะระบายอารมณ์ออกมาไม่ได้ ก็เลยจัดการสั่งสอนไปแค่หนึ่งหมัด
อ๊อดเอามือกุมแก้มข้างที่โดนชกแล้วกล่าวเสี่ยงอ่อยสำนึกผิด "ขอโทษครับ..."
"...มึงมีอะไรก็ว่ามาไอ้เจษ" เล็กหลังจากจบเรื่องกับอ๊อดก็หันมาหาเจษฎาแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมเตรียมตัวฟังสิ่งที่เจษฎาจะแก้ตัว
เจษฎาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้เล็กฟังอย่างละเอียดด้วยน้ำเสียงเศร้า ในใจเขายังคงอาลัยถึงใหญ่ทุกครั้งเวลาพูดถึง ระหว่าเหล่าก็เหลือบมองทั้งเล็กและอ๊อดเป็นระยะว่าปฏิหิริยาตอบสนองเป็นอย่างไร ซึ่งก้ไม่ได้ผิดจากที่เขาคาดการณ์ คือเล็กยังคงเดือดดาล ส่วนอ๊อดก็ดูสลดไปอย่างเห็นได้ชัด
"มึงมีหลักฐานไหม" เล็กถามเสียงห้วน
"ตอนนี้ยังไม่มี แต่กูเบาะแสแล้วอ๊อดกำลังช่วยหาอยู่" เจษฎาว่าออกมาเสียงอ่อน จนปัญญาเพราะตอนนี้มีแต่มือเปล่าไร้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์
หลังจากเจษฎาพูดจบเล็กก็ลุกพรวดขึ้นมาแล้วจัดการลงมือชกต่อยเจษฎา อ๊อดจะเข้ามาขว้างแต่เจษฎายกมือห้ามไว้ ปล่อยให้เล็กทำร้ายเขาจนกว่าจะพอใจ หวังว่าเพื่อนของเขาได้ละบายอารมณ์ออกมาแล้วจะใจเย็นลงไปบ้าง เล็กออกแรงกระทืบผ่านไปได้ครู่หนึ่งจนเริ่มหอบจึงหยุดการกระทำ
"...มึงไม่ได้ฆ่า...พี่ใหญ่จริงๆ ใช่ไหม..." เล็กถามเสียงหอบก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นอย่างหมดสภาพ ไม่ต่างจากเจษฎาที่นอนอ่วมอรทัยอยู่ห่างออกไปไม่ไกล
"...กูไม่ได้ฆ่า แต่ที่...พี่ใหญ่ตาย...เพราะกูมีส่วนเกี่ยว...ข้องเรื่องนั้นกูไม่ปฏิเสธ กูคงเห็นแก่ตัวเกินไปที่ไป...ขวางงาน...พี่ใหญ่...แบบนั้น" เจษฎาว่าไปอ้าปากพงาบๆ หายใจลำบาก ขณะที่นอนเพดาน
"......" เล็กไม่ตอบยังนั่งทำหน้าเหนื่อยเดาไม่ออกว่ากำลังคิดอะไร สายตายังคงมองเจษฎาที่พยายามขยับตัวเปลี่ยนท่าทาง
"สบายใจ...ขึ้นแล้ว...ใช่ไหม" เจษฎาลุกขึ้นนั่งอย่างอยากลำบาก เพราะเล็กกลงมือหนักมาก ถ้าไม่ใช่เขาอย่าว่าแต่พูดคุยหรือลุกขึ้นมานั่งเลย แค่ประตรองตัวไม่ให้สลบไปก็คงทำไม่ได้แล้ว ดีไม่ดีอาจถึงขั้นพิการหรือเสียชีวิตได้เลย
"เออ..." เล็กตอบห้วนๆ ถึงเขาจะสบายใจขึ้นมาบ้างที่เจษฎายอมพิสูจน์ตัวเองกับเขาได้ขนาดนี้ เมื่อเป็นอย่างนี้เพื่อนของเขาก็คงไม่ได้ลงมือฆ่าพี่ใหญ่จริงๆ แต่เขาก็ยังไม่ได้เชื่อใจเจษฎาทั้งหมดแต่ก็จะรอดูหลักฐานก่อนจะตัดสินใจทำอะไรต่อไป และมีอีกอย่างที่เขาติดใจคือเขาลงมือกับเจษฎาหนักขนาดนั้น กำปั้นของเขากลับไม่มีบาดเจ็บอะไรเลยไม่มีแม้แต่ลอยถลอกเล็กๆ มีแค่อาการปวดเมื่อยจากการออกแรงเตะต่อยเท่านั้น ยังไงซะการใช้หมัดเปล่าๆ ชกทำร้ายคนย่อมไม่ได้มีแต่คนที่ถูกชกเท่านั้นจะได้แผลคนชกเองก็น่าจะมีแผลเหมือนกัน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันเหมือนกับว่าเขาชกใส่อากาศธาตุไม่มีผิด
"เรื่องของเราเอาไว้แค่นี้ก่อน เอาไว้จัดการไอ้พวกที่อยู่เบื้องหลังได้ก่อนค่อยว่ากันใหม่" เจษฎาเริ่มหายใจสะดวกการพูดจาไม่หายติดขัดลงไปมาก ก่อนจะกระเถิบร่างเข้าหาขอบเตียงแล้วเอนกายพิงเตียงไว้
"ใช่พี่ รอผมหาหลักฐานได้ก่อนะ" อ๊อดเสริม
"ตกลงตามนั้น" เล็กยอมรับข้อเสนอเพราะเขาเองก็ไม่ได้มีเพื่อนที่จริงใจกับเขาเหมือนสองคนนี้มากนัก อารมณ์ที่ร้อนอยู่ก็เย็นลงยังนึกเสียใจไปว่าถ้าเจษฎาไม่ได้หนังเหนียวแบบนี้เขาคงจัดการส่งเจษฎาไปหาพี่ใหญ่ไปแล้ว ซึ่งนั้นคงจะทำให้เขาเสียใจไปตลอดแน่ๆ ถ้ามารู้ความจริงที่หลัง ก่อนจะหันไปมองเจษฎาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงทีเล่น่ทีจริง "มึงก็เก็บชีวิตมึงไว้ให้กูดีๆ ก็แล้วกัน อย่าไปโดนไอ้โง่ที่ไหนมาเล่นงานเอาอีก"
"หรือว่า..." เจษฎานึกย้อนไปในคืนที่ถูกทศพลบุกมาทำร้าย แต่เขาสลบไปก่อนจนไม่รู้ว่ารอดออกมาได้ยังไง เมื่อได้ยินเล็กพูดแบบนี้ประกอบกับที่ณัฐฐาเล่าให้ฟังว่ามีคนแอบบมาช่วยพวกเขาไว้ ก็คิดไปว่าคนที่มาช่วยคงจะเป็นเล็ก นั้นก็ทำให้โล่งใจที่เพื่อนรักยังเป็นห่วง ถึงจะเป็นการช่วยชีวิตไว้เพื่อที่จะได้ลงมือเองทีหลังก็ตาม
"มึงไม่ต้องพูดแล้ว กูอยากกลับไปพัก อ๊อดไปส่งพี่หน่อย"
อ๊อดยืนมองพี่ทั้งสองคนหยุดความบาดหมางได้ชั่วคราวก็ยิ้มออกได้บ้างเล็กน้อย เพราะถ้าให้เขาต้องเลือกเข้าข้างใครสักคนเขาคงทำไม่ได้แน่ๆ
"เฮ้ยไอ้เล็กเดี๋ยวก่อน" เจษฎานึกบางเรื่องขึ้นได้รีบทักก่อนที่ทั้งคู่จะออกจากห้อง
"อะไรของมึงอีกวะ" เล็กเริ่มรำคาญเล็กน้อย แต่ยังอยากรู้ว่าเจษฎาจะมีเรื่องอะไรมาพูดอีก
"มึงรู้เรื่องภูมิหลังเกี่ยวกับลุงที่สักให้เราบ้างรึเปล่าวะ"
"...กูก็ไม่รู้เรื่องอะไรของแกนักหรอก อยู่ดีๆ แกก็เข้ามาตีสนิทแล้วก็สักให้ กูก็ชอบแล้วก็เลยไม่ได้ขัดอะไร แต่พอเห็นมึงแล้วก็ต้องยอมรับเลยว่าของลุงแม่งดีจริง"
"มึงสักแล้วมีอะไรเกิดกับมึงบ้างรึเปล่ารึวะ"
"ยังไงวะ แบบยิงไม่เขาแบบมึงนะเหรอ ไม่มีอะไรแบบนั้นนะ เพราะมีใครทำให้กูได้แผลมานานละกูหลบได้หมด ถ้าของมึงเป็นคงกระพันของกูคงเป็นแคล้วคราดมั้ง นอกจากนั้นกูแค่รู้สึกว่าจะเคลื่อนทำอะไรก็ทำได้ตามที่คิดแบบง่ายๆ เลย ว่าแต่มึงถามทำไม"
"กูแค่รู้สึกว่าลุงช่างสักมันแปลกๆ มันดูลึกลับยังไงชอบกล"
"มึงไม่ต้องมาขู่ให้กูกลัวเลย กูจะไปแล้ว" เล็กพูดจบก็โบกมือตัดรำคาญไม่อยากฟังเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องของใหญ่ แล้วเดินออกจากห้องไป
อ๊อดเห็นแบบนั้นก็หันมาขความเห็นเจษฎาว่าจะให้ทำอย่างไรต่อ เจษฎาก็พยักหน้าให้เป็นสัญญาณว่าให้ทำตามที่เล็กต้องการ แล้วค่อยหาหลักฐานมาปรับความเข้าใจกันอีกที ทำให้ทั้งสามแยกย้ายกันออกไป
.................................................
ไม่กี่วันหลังจากที่กำนันได้อาวุธเด็ดมาไว้ในมือก็ไม่รอช้าที่จะใช้สิ่งนั้นจัดการหนามยอกอก เขารีบจัดการส่งข้อมูลนั้นไปให้ลูกจัดการปล่อยข่าวออกไปให้ทั่ว ทั้งแบบปากต่อปาก และทางโซเชียลมีเดีย ในโลกยุคปัจจุบันซึ่งข่าวสารสามารถแพร่ขยายไปได้กว้างไกล เพราะผู้คนสามารถเข้าถึงสื่อใหม่ได้อย่างง่ายดาย ซ้ำยังมีการกลืนเข้าหากันระหว่างสื่อใหม่และสื่อเก่าอีกด้วย ในเวลาเพียงไม่นาน ข่าวการเคยติดคุกข้อหาฉ้อโกงของเจษฎาก็ถูกกระจายออกไปจนทั่วเมือง ยิ่งช่วงเวลานี้เจ้าตัวไม่อยู่แก้ข่าวด้วยแล้วยิ่งทำให้เรื่องมันแย่เข้าไปใหญ่ แม้จะได้อ๊อดที่ใช้บัญชีปลอมหลายบัญชีค่อยแสดงความพูดถถึงความดีที่เจษฎาได้ทำในตอนที่เป็นอาจารย์ใบ้หวยคอยแย้งไว่บ้าง ถึงอย่างนั้นกระแสความไม่พอใจก็ยังกระจายตัวออกไปไวเหมือนไฟลามทุ่งอยู่ดี
ในเรื่องร้ายก็ยังมีเรื่องดี เพราะเหล่าผู้คนที่อยู่ใกล้ชิด ทั้งที่ได้ประโยชน์จากกระทำของเจษฎา และที่เคยเห็นเจษฎาแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์มาด้วยตาของตัวเอง คนเหล่านั้นยังคงเชื่อถือและศรัทธาในตัวอาจารย์อาคมผู้นี้อยู่ไม่เปลี่ยน
นั้นทำให้ชาวบ้านเสียงแตกออกเป็นสองฝ่าย คือพวกที่ไม่ได้สนใจอดีตเจษฎาเพราะเขาก็รับโทษติดคุกชดใช้ความผิดไปแล้วไปแล้วอีกทั้งตอนนี้เขาก็ยังอุทิศตนทำดีช่วยเหลือชาวบ้าน กับพวกที่เริ่มไม่ใว้ใจเจษฎากลัวว่าจะมาหลอกหาผลประโยชน์เอากับพวกตนเหมือนที่เขาเคยทำในอดีต แต่พวกหลังดูจะสร้างปัญหาได้มากกว่า จากความืั้เคยเชื่อใจก็กลายเป็นความโกรธแค้น
หมู่แมกไม้เขียวขจีหนาตาของสวนผลไม้ใต้แสงสีสนธยางดงามราวกับภาพวาด ทว่าภาพนั้นไม่ได้ช่วยให้จิตใจของผู้ที่กำลังจับจ้องมองภาพนั้นอยู่ให้มีความสุนทรีย์ขึ้นมาแต่อย่างใด ชายหน้าเข้มยืนค้ำราวระเบียง อัดควันที่มีสารเคมีช่วยให้ผ่อนคลายอย่างนิโคตินเข้าไปในปอดครั้งแล้วครั้งเหล่า
"เธอจะทำยังไงต่อ" ณัฐฐาพูดไปก็โบกมือไล่ควันบุหรี่ให้ลอยไปทางอื่น จนเจษฎาต้องดับบุหรี่ให้
"จะให้ทำอะไรก็มันเรื่องจริง ก็ต้องขอบคุณเธอนั้นแหละ" เจษฎาพูดอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปมองอย่างอื่นให้สบายใจ
"ฉันก็ขอโทษแล้วก็บอกเหตุผลไปหมดแล้วนี่" ณัฐฐาตัดพ้อเล็กน้อย จะโทษเขาที่ยังผูกใจเจ็บก็ไม่ได้ สิ่งที่เธอทำถ้าเป็นคนอื่นคงจะจัดการทำร้ายเธอไปแล้วถ้ามีโอกาส เจษฎาก็ยังถือว่าใจกว้างมากแล้วที่ยังไม่ลงมือทำอะไร แค่พูดจากประชดประชันเป็นบางครั้งเวลาที่ถูกสะกิดปม
"ขอโทษที ฉันคงเครียดเกินไปหน่อย เธอพอจะมีวิธีอะไรไหม" เจษฎาออกปากขอโทษเพื่อรักษาบรรยากาศการสนทนา เขาคงจะมีเรื่องให้คิดมากไปอย่างที่บอกจริง ถึงได้ยินอะไรนิดหน่อยก็รู้สึกหงุดหงิด และสารพัดเรื่องที่เขาแบกไว้ก็ทำให้เขาคิดอะไรไม่ออกจริงๆ
"ตอนนี้ก็คงต้องหาตัวไอ้ทศให้เจอก่อน" ณัฐฐาเองก็คิดอะไรไม่ออกเหมือนกัน แต่ถ้ามีข้อมูลเพิ่มเติมก็น่าจะทำอะไรได้บ้าง จะติดก็ตรงที่ทศพลเหมือนหายเข้าไปในกลีบเมฆเสียดื้อ คนของเธอที่ส่งไปก็ไม่ได้ข่าวอะไรที่เป็นประโยชน์
"ไม่ต้องไปหาหรอก ข่าวนี้ต้องมาจากมันแน่นอน ตอนนี้คงกำลังตามหาตัวฉันอยู่นั้นแหละ" เจษฎาว่าอย่างรู้เจตนาของอีกฝ่าย เหมือนเขาเพิ่งจะรู้ตัวตนจริงๆของทศพล ที่เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นเหมือนกับงูพิษไม่มีผิด คนแบบนี้ยังไงก็หาทางจัดการเขาแน่และยิ่งมีตังช่วยที่ทรงพลังอยู่ในมือแล้วด้วย ก่อนจะกล่าวออกมาอย่างเหนื่อยใจเมื่อต้องหาทางรับมือกับของนั้น "แต่ก็นั้นแหละเจอแล้วจะทำยังไง มันมีกำไลนั้นอยู่เราจะเข้าใกล้มันได้ยังไง"
"ของนั้นก็ยังมีจุดอ่อน" ณัฐฐาว่าอย่างใจเย็น อย่างน้อยในหัวของเธอก็ยังมีวิธีรับมือกำไลนั้น จากการที่เธอมีข้อมูลของมันตั้งแต่สมัยที่ทำงานให้กับบริษัท
"จุดอ่อนอะไร" เจษฎาตารุกวาวสนใจกับสิ่งที่อดีตคนรักเพิ่งจะพูดออกมาเป็นอย่างมาก เพราะนั้นเหมือนกับแสงสว่างที่ปลายอุโมงเลยทีเดียว
"เอาเป็นว่าฉันมีวิธีจัดการละกัน เอาไว้เจอตัวทศแล้วฉันค่อยบอก" สาวใหญ่หลบสายตา ไม่อยากมองตาของอีกฝ่ายตรงๆ กลัวว่าความลูกสึกผิดจะทำให้เธอใจอ่อน
"เธอไม่ไว้ใจฉันเหรอ..." เจษฎาจ้องไปที่ณัฐฐาอย่างขึงขัง
"ไม่ใช่แบบนั้น เธอก็รู้ว่ากำไลนั้นทำอะไรได้ ฉันต้องระวังไว้ก่อน" ณัฐฐายังคงไม่สสบตาและบอกปัดไปดื้อๆ
"ก็ได้" เจษฎาไม่คาดคั้นอะไรต่อ แต่ก็เริ่มระแวงแล้วว่าณัฐฐาจะมีลูกเล่นอะไรหลังจากได้ของสิ่งนั้นกลับมา ทำให้เขายิ่งต้องระวังตัวมากขึ้นไปอีก พวกเขาปรึกษากันต่ออีกครู่ใหญ่ก่อนที่ณัฐฐาจะขอตัวกลับก่อนที่จะมีใครสงสัย
.................................................
ข่าวเสียหายมักจะกระจายออกไปได้เร็วกว่าข่าวดีเสมอ พ่อบ้านของคฤหาสน์เสี่ยพิพัทธ์แทบจะเป็นคนแรกๆ ที่รู้ข่าว และแน่นอนว่าเขาก็ต้องนำข่าวนี้ไปรายงานให้เจ้านายของเขาได้รับทราบเช่นกัน
"นั้นไงผมว่าแล้วไหมละ" ชายสวมชุดจีนยิ้มอย่างสะใจขณะที่รายงานข่าวให้ผู้เป็นนายที่นั่งหน้าเครียด
"ลื้อจะไม่รอฟังข้อมูลอีกด้านหน่อยเหรอ" เสี่ยพิพัทธ์ท้วง ในใจยังเชื่อมั่นว่าเจษฎานั้นไม่ได้มาหลอกเขาอย่างแน่อน
"จะไปฟังทำไมละครับ เอกสารนั้นก็ของจริง" พ่อบ้านย้ำเสียงจริงจัง
"...เหมือนลื้อจะดีใจนะ" เสี่ยพิพัทธ์หยีตามองพ่อบ้านที่กล่าวโทษเจษฎาจนออกนอกหน้าจนดูไม่ปกติ
"ก็มันจะมาหลอกเสี่ยนะครับ"
"ลื้อเคยเห็นคนที่จะมาหลอกที่ไหนเอาตัวบังมีดบังกระสุนให้บ้างไหมละ"
"....." พ่อบ้านถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเจอความจริงข้อนี้
"เรื่องอาจารย์เจษเอาไว้อาจารย์กลับมาแล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้ไปเรียกคนของเราออกมาจากสำนักก่อน"
"ครับเสี่ย"
เสี่ยพิพัทธ์มองออกไปทางหน้าต่าง เสียดายคนมีฝีมืออย่างเจษฎาที่ไม่สามารถเอามาใช้งานได้แล้ว จนกว่าเรื่องจะเงียยบ ทำให้แผนการที่เขาวางไว้เพื่อเอาคืนกำนันประเสริฐต้องพักเอาไว้ก่อน
.................................................
ที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์สองสาวลูกพี่ลูกน้องที่ไม่ได้เจอกันหลายวัน ใช้เวลาว่างมาพูดคุยกัน หลังจากพูดคุยเรื่องทั่วไปกันมาระยะหนึ่ง สุธิภาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงประหม่าเล็กน้อย "เรียบร้อนแล้วเหรอคะ"
"อืม" อริสาพยักหน้าน้อยๆ ดวงตาฉายแววความเศร้าปนกับความโล่งใจ
"หมดเวรหมดกรรมกันสักทีเนอะ" สุธิภาเปรยออกมาอย่างลืมตัว หลังจากที่คิดถึงสิ่งที่อดีตพี่เขยทำกับพี่สาวาก็อดที่โกรธแค้นไม่ได้ จนแถบจะอยากพาคนของพ่อยกพวกไปสั่งสอนให้ได้สำนึกเสียใจสักครั้ง แต่เมื่อเห็นพี่สาวไม่ติดใจเอาความอะไรก็ล้มเลิกความคิดนั้นไป
"ทำไมพูดอย่างนั้นละ" อริสาตีหน้าสงสัยว่าน้องสาวเธอไปรู้อะไรมา
"...โสดแล้วสินะ มีใครมาจีบบ้างรึยัง" สุธิภานิ่งไปเล็กน้อยแล้วยิ้มกลบเกลื่อนพร้อมกับเปลี่ยนเรื่อง
"แหม่เพิ่งจะโสดได้แป๊บเดียว ยังมีใครหรอกตอนนี้" อริสาอมยิ้มแต่ก็คิดไปถึงอนาคตแล้ว
"เหรอ..." สุธิภาลากเสียงยาวแซวพี่สาว
"เด็กบ้า" อริสาเขินจนหน้าแดงก่อนจะเอานิ้วจี้ไปที่เอวญาติผู้น้องเป็นการหยอกล้ออย่างสนุกสนาน
"พอก่อนๆ หนู...ยอมแล้ว...มันจั๊กจี้..." สุธิภาร้องขอด้วยเสียงหอบก่อนจะหันไปเห็นพ่อบ้านที่ยืนมองอยู่จึงหันไปต่อว่า "...นี่มายืนฟังคนเขาคุยอะไรกันอยู่ได้ไม่มีมารยาท"
"คุณหนูเห็นข่าวรึยังครับ" พ่อบ้านเดินเข้ามใกล้พร้อมกับรอยยิ้มอย่างผู้ชนะ แต่รอยยิ้มนั้นกลับดุน่ารังเกียจในสายตาของสุธิภา
"ข่าวอะไร" สุธิภาถามเสียงห้วน
พ่อบ้านเปิดเพจที่โพสข่าวคลาวความเคลื่อนไหวของชุมชนในเมืองให้ ลูกและหลานของเจ้านายดู ซึ่งก็เป็นข่าวของเจษฎาซะเป็นส่วนใหญ่
"ไม่จริงอาจารย์ไม่ใช่คนแบบนั้นแน่" สุธิภาโพล่งออกมาเสียงแข็ง ใบหน้าแสเงออกถึงความไม่พอใจอย่างที่สุด แล้วขวางมือถือในมือใส่พ่อบ้าน
พ่อบ้านรับโทรศัพท์มือถือไว้ได้ทันก่อนจะพยายามอธิบาย "มันเป็นคนแบบนั้นแหละครับ มันกำลังมาหลอกคุณหนูกับครอบครัวคุณหนูนะครับ"
"หุบปากไปเลย จะไปไหนก็ไป ฉันไม่อยากฟัง" สุธิภาเอามือปิดหูแล้วหันหน้าหนี
"คุณหนู..."
อริสาโบกมือเบาๆ บอกให้พ่อบ้านออกไปก่อนแล้วเข้าไปกุมมือญาติผู้น้องอย่างอ่อนโยนแล้วยิ้มให้ จากนั้นจึงดึงเธอเข้ามากอดเป็นการปลอบประโลม
.................................................
ชาวบ้านนับร้อยมาโวยวายอยู่หน้าสำนักใบ้หวยเรียกร้องให้เจ้าสำนักออกมาให้ความกระจ่างแก่พวกเขา ซึ่งเกือบครึ่งของคนที่มาก็เป็นคนที่ถูกกำนันประเสริฐจ้างมาสร้างความวุ่นวาย ปิยะพงษ์ที่เข้ามรับหน้าแทนพยายามบอกว่าอาจารย์ของเขาไม่อยู่ที่บ้านก็ไม่ใครเชื่อ พวกที่จ้างมาก็ยิ่งกะโดกด่าขับไล่สร้างความปั่นป่วนไม่หยุด จนเจ้าของบ้านถอดใจต้องแอบเข้าไปหลบในบ้านอย่างช่วยไม่ได้
"พี่อ๊อดนี่มันเรื่องจริงเหรอ"
อ๊อดผงกหัวเบาๆ แม้จะไม่อยากให้ใครรู้แต่เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วก็ได้แต่ยอมรับ จากนี้ไปคงได้แต่หวังว่าเจษฎาจะจัดการเรื่องนี้ได้
"ทำไมละ ทำไมไม่บอกผมก่อน"
"พี่เจษเขาคงรู้สึกผิดนะ" อ๊อดรู้เรื่องพ่อของปิยะพงษ์จากเจษฎา และคิดว่าเขาคงจะไม่ชอบใจเท่าไหร่ที่อาจารย์ของเขาเคยทำอาขีพแบบเดียวกันกับพวกที่ทำให้พ่อเขาเป็นหนี้สินจนคิดสั้น ก็เลยไม่กล้าที่จะพูดออกไปเพราะไม่รู้ว่าปิยะพงษ์จะทำยังไง
"ผมแยกแยะได้น่า" ถึงจะพูดออกมาอย่างนั้น ปิยะพงษ์ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะนับถือเจษฎาได้อย่างสนิทใจเหมือนอย่างที่ผ่านมาได้หรือไม่ ทว่าเมื่อคิดย้อนกลับไปเจษฎาก็ไม่เคยทำอะไรให้เขาที่จะเกิดผลเสียกับเขา อีกทั้งยังช่วยให้ชีวิตความเป็นอยู่ของเขาดีขึ้นด้วยซ้ำ
"งั้นเอาไว้พี่เจษกลับมาแล้วคุยกันเองแล้วกันนะ"
"อาจารย์จะยังกลับมาใช่ไหม"
"กลับมาสิ"
ถึงอ๊อดจะบอกไปอย่างนั้นแต่ก็ยังไม่มันใจเท่าไหร่เพราะยังไม่ได้รับการติดต่อใดๆ มาจากเจษฎา
.................................................
ที่สถานบันเทิงใหญ่ใจกลางจังหวัด แหล่งชุมนุนของเหล่าวัยรุ่นและวัยทำงานที่มาปลดปล่อยความเครียดและดื่มกินสังสรรค์ ด้านในโถงกว้างของร้านบรรยากาศคึกคักร้อนแรง ด้วยเสียงเพลงและแสงสีที่หลากหลายรวมถึงการใช้ไฟกระพริบ กระตุ้นให้ร่างกายของเหล่านักเที่ยวตื่นตัวสนุกสนานไปกับเครื่องดื่มมึนเมา กลุ่มสาวสวยสามคนยืนล้อมโต๊ะกลมเล็กๆ สูงระดับอก กำลังพูดคุยกันแข่งกับเสียงเพลงเร้าใจทีดังกึก้องไปทั่วบริเวณอย่างสนุกสนานด้วยความสวยงามของคนที่ในโต๊ะก็ตกเป็นเป้าสายตาให้แก่ชายหนุ่มและไม่หนุ่มหลายคนในร้านที่แอบมองมาที่ทั้งหมดเป็นระยะๆ โดยเฉพาะธันย์ชนกสาวตัวเล็กแต่มีทรวดทรงองค์เอวได้รูปน่ามอง หญิงสาวในชุดสายเดี่ยวเอวลอยสีชมพูโชว์หน้าท้องแบนเรียบขาวเนียนสวมทับด้วยเสื้อคลุมไหมพรม กับกระโปรงยีนส์สีซีดเกือบขาวเข้ากับผิวที่โคนขา ใบหน้าเนียนน่ารักเหมือนสาวเกาหลีแต่วหน้าบางๆ แต่ดูโดดเด่นกว่าสาวเปรี้ยวหลายๆ คน ร่วมถึงเพื่อนๆ ในโต๊ะด้วยเช่นกัน
"คุณปิ่นใช่ไหมครับ" หนุ่มใหญ่หน้าตาดีตัวสูงร่างกำยำเดินแหวกฝูงชนที่กำลังเต้นรำกันอย่างสนุกสนานเข้าไปหาสามสาวที่เหมือนกับดาวเด่นของร้านในวันนี้ แล้วเข้าไปทักทายอย่างสุภาพ
"อ้าวคุณทศ บังเอิญจังเลยนะคะ" ธันย์ชนกในคราบสาวปาร์ตี้ดูแสบซ่าต่างกับตอนที่อยู่ในมาดสาวแว่นทรงเด็กเรียนน่ารักอย่างสิ้นเชิง หันมายิ้มแล้วทักกลับตาตาสวยเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ
"ใครนะ แนะนำบ้างสิ" สองสาวเพื่อนสนิทของธันย์ชนกเขย่าแขนเพื่อนรัวๆ มีทีท่าสนอกสนใจจนออกนอกหน้า เพราะคนที่เข้ามาทักถึงจะดูอายุมากกว่าพวกเธอหลายปี แต่ก้ดูดีมีเสน่ห์ด้วยใบหน้าหล่อเหล่าและการแต่งตัวที่ภูมิฐาน
"คนรู้จักนะ..." หญิงสาวยิ้มอ่อนให้เพื่อนแล้วกระตุกแขนพวกเธอเบาๆ ให้เก็บอาการหน่อย เพราะเธอเริ่มจะอายแทนแล้ว
หลังจากแนะนำตัวกันให้พอได้รู้จักกันคร่าวๆ เสร็จ ทศพลเห็นว่าสาวๆ ในโต๊ะไม่รังเกียจรวมถึงมีบางคนส่งสายตาเชิญชวน เขาก็ขออณุญาติร่วมโต๊ะด้วยอย่างไม่เขอะเขิน การที่เขามาเจอธันย์ชนกในที่ห้างจากเขขตอิธิพลของกำนันประเสริฐได้แบบนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่อย่างใด หากแต่เป็นเพราะเขาแอบให้คนตามดูลูกสาวทั้งสองคนของกำนันประเสริฐไว้ก่อนแล้ว ความจริงเขาหวังไว้จะได้เจอพี่สาวของหญิงสาวคนนี้มากกว่าเพราะเคยเกือบจะทำสิ่งที่คิดได้สำเร็จ และมีโอกาสที่จะพูดคุยได้ง่ายกว่าเพราะเกวลีดูจะเป็นคนหัวอ่อน แต่เมื่อวันนี้โอกาสเหมาะกว่าจะเป็นน้องสาวก็ได้เพราะสวยไม่แพ้กัน และในอนาคตก็ยังมีโอกาศเขาหาคนเป็นพี่ได้อีกในโอกาสต่อไป
หลังจากทศพลได้เข้าร่วมวงกับสาวๆ ก็จัดหว่านเหยื่อดูแลเทคแคร์พวกเธอทั้งหมดอย่างดี และแสดงความเป็นสุภาพบุรุษไม่ฉวยโอกาสแตะเนื้อต้องตัวสาวๆ โยเฉพาะลูกสาวกำนันที่เป็นเป้าหมาย และยังดูแลเรื่องค่าใช่จ่ายสำหรับทุกคนแบบมือเติบ จนเวลาล่วงเลยไปพักใหญ่สาวๆ กินดื่มและเต้นกันอย่างสุดเหวี่ยง การพูดคุยก็ยิ่งออกรส
"คุณทศมาคนเดียวเหรอคะ" ธันย์ชนกถามด้วยรอยยิ้มสดใส
"ใช่ครับ แล้วคุณปิ่นมากันแต่ผู้หญิงแบบนี้มันอันตรายนะครับ" ทศพลถามพร้อมกับมองไปรอบๆ สำดวจดูว่ามีคนติดตามมาด้วยรึเปล่า
"ก็ยังไม่ได้เข้าบ้านนี่ค่ะ" หยิงสาวตอบซื่อๆ
"ทำไมถึงไม่แวะเข้าบ้านบ้านก่อนละครับ"
"ก็พ่อปลาเขาหวงลูก ถ้ากลับไปบ้านก่อนคงได้มาเที่ยวพร้อมกับบอร์ดี้การ์ดแหงๆ มีพวกผู้ชายหน้าดุๆ มายืนคุมจะมีใครอยากมาเข้ามาเข้าใกล้ หมดสนุกกันพอดี" เพื่อนของธันย์ชนกคนหนึ่งขยับตัวเข้าหาทศพลแล้วตอบคำถามแทน
"บ้าน่า แกก็พูดเกินไป แต่ก็จริงอย่างที่พูดนั้นอหละค่ะ" หญิงยอมรับความจริงแบบเขินๆ เธอมักจะใช้เวลาก่อนกลับบ้านมาเที่ยวกับเพื่อนเพราะไม่ชอบเวลาที่มีคนของพ่อมาล้อมหน้าล้อมหลัง
"งั้นคืนนี้ให้ผมทำหน้าที่เป็นบอรดี้การ์ดแทนได้ไหมครับ" ทศพลยิ้มหว่านเสน่ห์ให้หับสาวในโต๊ะอย่างมันใจในความหน้าตาดี ถึงกาลเวลาจะพรากความสดใสไปแต่ก็ได้ความสุขุมนุ่มล฿กมาทดแทน ทำเอาสาวๆ ร่วมโต๊เก็บความพอใจไว้แทบไม่มิด แล้วยังแอบมองหน้าท้าทายกันเหมือนกำลังจะแข่งกันว่าใครจะได้เขาไปอยู่ด้วยในคืนนี้
"แหม่ ยินดีเลยค่ะ คุณทศนี่น่ารักจังเลยนะคะ" หนึ่งในเพื่อนสาวของธันย์ชนกออกตัวแทนเพื่อนอย่างรู้ทัน ถึงในใจอยากให้เป็นตัวเองมากกว่า
ธันย์ชนกเห็นด้วยกับเพื่อนได้แต่ก้มหน้ายิ้มแก้มแดงไม่รู้ด้วยฤทธิแอลกอร์ฮอหรือว่าที่เลือดสูบฉีดแรงเพราะฮอโมนกำลังพุ่งพร่าน
คืนนั้นหลังจากที่ดื่มกินพูดคุยอย่างสนุกสนานตลอดคืนจนถึงเวลากลับ ทศพลอาสาขับรถไปไปส่งธันย์ชนกกับเพื่อนๆ แต่เพื่อนๆ ของเธอดูเหมือนจะได้ไปทำกิจกรรมต่อกับหนุ่มๆ ที่ถูกใจ ส่วนธันย์ชนกนั้นมีทศพลคอยดูแลเทคแคร์จนไม่มีผู้ชายคนอื่นกล้าเข้าหา ทำให้ทศพลที่คอยโอกาสแบบนี้มาตลอดทั้งคืนสบช่องที่จะดำเนินแผนชั่วตามที่คิดไว้ทันที
"คุณปิ่นจะให้ผมไปส่งที่บ้านดีไหมครับ"
"ไม่ได้หรอกกลับไปสภาพนี้มีหวังโดนพ่อเล่นงานแน่เลย" หญิงสาวตอบเสียงอ้อแอ้ คอบพับคออ่อน
"งั้นให้ผมพาคุณไปพักก่อนละกันนะครับ"
"ก็ดีค่ะ ตอนเช้าค่อยกลับ"
ด้วยความที่ทศพลเป็นผู้ชายรูปร่างหน้าตาดี และแสดงออกอย่างสุภาพบุรุษ เขาพาเธอไปเข้าพักที่โรงแรมแล้วเปิดห้องพักให้ ก่อนจะขึ้นไปส่งและกำลังจะขอตัวกลับที่พักของตัวเอง แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเดินไปจากหน้าห้องเขาก็แกล้งทำฟอร์มว่าจะขอเข้าไปใช้ห้องน้ำ ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้ติดใจอะไร ปล่อยให้เขาเข้ามาในห้อง ทศพลหายเข้าไปในห้องน้ำเพียงไม่นานเขาก็ออกมาจากห้องน้ำแล้วสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง
"พอแค่นี้เถอะนะคะคุณทศ เดี๋ยวพ่อปิ่นจะโกรธ" ธันย์ชนกก็รู้สึกดีกับหนุ่มใหญ่หน้าตาดีเอาใจเก่งคนนี้อยู่บ้าง แต่เธอคิดว่ามันเร็วเกินไปที่จะยอมนอนกับเขา ก็ออกแรงขัดขืนพยายามเอาตัวออกจากอ้อมกอดของแขนกำยำ
เมื่อทศพลเห็นว่าหญิงสาวแข็งขืนก็รู้ได้ว่าเธอไม่ได้เมาอย่างที่แสดงออกมาให้เห็น ท่าทางสาวน้อยคนนี้คงจะได้เลือดผู้มีอิทธิผลมากจากกำนันมากว่าพี่สาว อีกทั้งยังยกเอาพ่อขึ้นมาขู่เขา ซึ่งก็ได้ผลที่เดียวเมื่อทซพลคิดถึงว่าขนาดณัฐฐายังเลือดเย็นได้ขนาดที่เอาคนไปเป็นอาหารปลา กำนันประเสริฐเองก็คงจะโหดไม่ต่างกัน แค่คิดก็สยองแล้วแต่เมื่อมาขนาดนี้แล้วจะให้ถอยก็เสียดาย ทศพลก็เลยคลายวงกอดแล้วถอยออกมาจากนั้นจึงล่วงเอากำไลขึ้นมาสวม เสน่ห์ของเขาใช้ได้ผลกับเธอก็จริงแต่ยังไม่มากพอจะให้เธอยินยอมในเวลาอันสั้น ตัวช่วยที่ทรงพลังจึงถูกงัดออกมาใช้อย่างช่วยไม่ได้ เพื่อให้ทุกอย่างเป็นตามแผน
ทศพลเดินเข้าไปใกล้ๆ ธันย์ชนกแล้วยื่นมืออกไปลูบศรีษะหญิงสาวเบาๆ แล้วว่าออกมา "อย่าขัดขืนเลยนะครับ เชื่อผมแล้วจะดีเอง"
"...ค่ะ..." กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่โชยออกมาจากร่างของหนุ่มใหญ่ทำให้หญิงสาวรู้สึกเคลิบเคล้มครู่หนุ่งเธอก็ยืนตัวแข็งดวงตาเหม่อลอยออกตอบรับออกมาแบบทื่อๆ เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง
ทศพลเมื่อเห็นว่ากำไลทำงานได้ผล ก็จัดการรวบร่างของหญิงสาวเขามากอดอีกครั้ง ครั้งนี้อีกฝ่ายไร้การขัดขืนยอมให้กอดแต่โดยดี ธีนย์ชนกที่มีดวงตาเหม่อลอยอยู่ก่อนหน้านี้ก็กลับมามีประกาย ร่างกายที่ยื่นทื่อก็เปลี่ยนเป็นปกติและเริ่มรู้สึกสยิวไปทั่วทั้งร่ายกาย อยากให้ทศพลทำตามที่เขาต้องหาร ชายใบหน้าหล่อเหล่าแสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกลับล้วงมือเข้าไปในกระโปรงยีนส์ที่สั้นแค่ต้นขา ดึงกางเกงในที่ตรงเป้ามีน้ำหล่อลื่นติดอยู่มาดม
"หอมจริงๆ เดี๋ญวจะเลียให้หมดเลยเลย" ทศพลมองโหนกเนื้อเนียนตาที่มีน้ำเหนียวใสเกาะพราวพร้อมกับเลียริมฝีปากพราง ก่อนจะยื่นหน้าเข้าใกล้ใบหน้าของสาวสวยเป็นการอุ่นเครื่องก่อน
ในหัวมีแค่คำช่วย คำว่าด้วยยังไม่ทันผุดขึ้นมา ทุกอย่างที่กำลังคิดก็หยุดไป ปากขอเธอกับเขาประกบเข้าหากัน แล้วแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มราวกับคู่รัก หญิงสาวเสียวไปทั้งตัวจนตัวงอเป็นกุ้งหมดแรงขัดขื่น ได้แต่ปล่อยให้ทศพลกระทำตามใจชอบ ไม่ว่าเขาจะถลกกระโปรงถ่างขาใช้นิ้วแหวกกลีบที่เบียดกันแน่นออกแล้วใช้นิ้วใหญ่ถูไถจนมีน้ำใสๆ ไหลออกมาเพิ่ม ทั้งมือใหญ่ที่เกาะกุมขยำขยี้ที่หน้าอก ก่อนที่เขาจะพาร่างของหญิงสาวไปนอนลงบนเตียง แล้วยื่นส่งหน้าไปที่หว่างขาบรรจงกดลิ้นลงละเลงร่องหลืบสีชมพู่ที่เป็นมันวาวด้วยน้ำเมือก ทันทีที่ลิ้นสากๆ ของเขากระทบกับกลีบเนื้อเนียนสวยนั้น จนธันย์ชนกถึงกับสะดุ้งกระดกเนินเนื้อซึ่งมีขนอ่อนๆ ขึ้นเพียงบางๆ อย่างลืมตัว
ทศพลกรีดลิ้นขึ้นลงตามแคมเนื้ออ่อนอย่างเมามันส์ และไปหยุดคลึงลิ้นพร้อมกับตวัดเป็นช่วงๆ อยู่บนเม็ดเสียวน้อยๆ เล่นเอาเจ้าของเม็ด ครางเสียงสั่น ร่องหลืบขมิบตัวแบบบังคับไม่ได้ น้ำเมือกไหลทะลักไม่หยุด เนื้อตัวกระตุกเป็นระยะๆ ในที่สุดหญิงสาวก็ถึงจุดสุดยอด นอนหลับตาพริ้ม หายใจเหนื่อยหอบ
หนุ่มใหญ่หน้าตาดีจับหญิงสาวถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ซึ่งคราวนี้คุณเธอยิ่งไม่มีท่าทีขัดขืนอะไรเลยยิ่งกว่าเดิม เพราะเริ่มพอใจกับความเสียวที่จิงจอกสังคมจอมเจ้าเล่ห์มอบให้ ก่อนที่ทศพลจพเลื่อนหน้าขึ้นเข้ามาบดของเขาเข้ากับปากน้อยๆ สีชมพูของธันย์ชนก แล้วพุ่งลิ้นของเขาเข้าไปในกระพุ้งปากที่หอมหวานของเธออีกครั้ง หญิงสาวเองเริ่มมีอารมณ์ร่วมจึงเล่นลิ้นน้อยๆ ของเธอสู้กลับอย่างท้าทาย ส่วนมือของทศพลนั้นก็กำลังขยำเต้านมที่เปลื่อยเปล่าจนแทบจะแหลกคามือ อีกทั้งตอนนี้ท่อนเนื้อของเขาก็กำลังกระดกหงึกๆ บดเบียดอยู่กับกลีบเนื้อซึ่งปิดสนิทอยู่
อารมณ์ของทศพลพุ่งกร่านขึ้นมาจนเขาสุดจะทน เขาถอนตัวขึ้นมาจับขาของหญิงสาวถ่างออกเอานิ้วแหวกลีบเนื้อออกเผยให้เห็นร่องรูสีชมพูมันวาวขนาดไม่กว้างเท่าไหร่ มันเซ็งเล็ฏน้อยที่หญิงสาวเสียครั้งแรกไปก่อนที่จะมาเจอกับเขาแต่ดูจากสภาพโดยรวมแล้วก็ยังผ่านการใช้งานมาไม่มากนัก เขาค่อยๆ บรรจงกดหัวถอกแหวกเข้ารูน้อยนั้น
ธันย์ชนกจ้องมองภาพสุดสยิวด้วยความตื่นเต้น เพียงแค่ส่วนหัวหยักผ่านเข้าไปเท่านั้น ใบหน้าหญิงสาวถึงกับบูดเบี้ยวด้วยความเสียวจนน้ำตาซึม ที่ปากทางช่องสวาทของเธอก้รู้สึกคับตึงแม้จะมีน้ำหล่อลื่นทากมายไหลออกมาเป็นตัวช่วย แต่ก้ไม่ใช้ว่าของทศพลจะมีขนาดใหญ่กว่าที่เคยเจอมา เพียงแค่ช่วงนี้เธอเว้นว่างเรื่องพวกนี้มานานพอสมควร
"อูยยยย...เบาหน่อย ปิ่นเสียว เบาๆ ก่อน อูยยยย..."
"ทนนิดนะครับเข้าไปครึ่งหนึ่งแล้ว อูยยยย...ซี้ดดดด...แน่นมากจริงๆเลยครับ... " ทศพลโน้มตัวลงไปที่จุกเนื้อสีอ่อนแล้วดูเม้มขบเลีบ้พื่อช่วยกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาวที่กำลังลุกโชนให้เตลิดไปมากขึ้น เพื่อให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลายแต่เหมือนจะได้ผลตรงข้ามเมื่อหญิงสาวยิ่งเสี่ยวช่องคลอดเธอก็ยิ่งแน่นและตอดถี่ยิบจนเขาเกือบจะล้มปากอ่าว เป็นเขาเสียอีกที่ต้องใช้มือทั้งสองข้าขยำเต้านมข้างที่เหลือ กับบี้ไปที่เม็ดเสียวที่กำลังแข็งตัวสู้นิ้วมือแบบท้าทาย
ธันย์ชนกเอาแต่ร้องครางสะบัดหน้าไปมาสองมือขยุ้มดึงผ้าปูที่นอนตัวเกร็ง สายน้ำใสเหนียวหลั่งออกมามากจนช่องสวาทลื่น น้ำส่วนเกินไหลออกมาเลอะต็มหน้าขาเไปหมด ทศพลก็กลั้นน้ำสุดชีวิตแล้วเกร็งเอวสาวท่อนเนื้อเข้าช่องสาวทกระชับคับแน่นเนิบๆ จนส่งเข้าไปได้หมดลำ แล้วกดแช่ไว้อย่างนั้น
ทศพลแช่ไว้จนอาการเสียวเบาลงก้สองท่อนเนื้อห้านิ้วครึ่งเข้าออกโดยเพิ่มความเร็วขึ้นทีละนิด หญิงสาวตอบสนองด้วยเด้งเอวสวนและครางเสียงใส่น่าฟังออกมาให้เขาได้ยิน เนื้อตัวเธอสั่นระริกภายในกระตุกตอดไม่หยุด กลีบสวยอ้าอมท่อนเนื้อเต็มลำจนรับการเสียดสีจนน้ำเหนียวเริ่มแตกฝอง ทศพลหยุดพักนิดนึงเพื่อให้ท่อนเนื้อเขาคลายความเสียวลง ไม่คาดคิดว่าหญิงสาวหน้าตาน่ารักจะมีช่องสวาทมราแพรวพราวที่เล่นงานเขาจนเกือบหลั่งน้ำครั้งแล้วครั้งเหล่า หลังจากนั้นเขาก็สาวท่อนเนื้อเข้าออกช้าๆ เขายันตัวขึ้นมองสภาพสาวสวยที่นอนแผ่ให้เขากระแทกอย่างสะใจ คราบสารพัดน้ำเมือกของทั้งเขาและเธออาบท่อนเนื้อเป็นมันวาว ส่วนร่องสวาทก็ยุบปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามจังหวะการกระแทกที่ต่อเนื่อง สักพักเขาก็สูดปากครางแข่งกับหญิงสาวน้อย ทั้งคู่ต่างร้องระบายความเสียวจนฟังไม่ได้ศัพท์
" โอ้วววว....อ้าาาา...แรงๆ .ซี๊ดดดด... เสียว...หนูเสียว... " ร้องสวาทเนื้อนิ่มไวต่อสิ่งเล้าส่งผลให้หญิงสาวเสียวอยู่ตลอดแต่แค่นั้นก็ยังไม่พ่อเพราะเธอต้องการอีก
เป็นทศพลที่ทนไม่ไหวเสียวหัวถอกแทบระเบิดจนต้องถอนเนื้ออกมาสงบศึกชั่วคราว จนน้ำเมือกไหลตามออกมาเนืองนอง เพราะไม่อยากเสร็จเร็ยวเกินไป
"เอาออกทำไม ปิ่นกำลังมันส์เลย" หญิงสาวมองค้อนก่อนจะจ้องไปที่ท่อนเนื้อด้วยความเสียดาย
"เปลี่ยนท่าก่อนดีกว่าครับ" ทศพลอ้างเหตุผลในการในพักยก
"จะท่าไหนก็รีบเข้าเถอะ ปิ่นใจจะขาดแล้ว"
ทศพลสั่งให้หญิงสาวพลิกร่างไปนอนคว่ำแล้วคุกเข่าโก้งโค้งหันบั้นท้ายมาทางเขา จากนั้นเขาก็จับท่อนเนื้อจอกับร่องสวาทที่ปลิ้นมาทางด้านหลังจนเป็นพูเนื้อ สองกลีบเบียดกันปิมิดสนิทจนมองไม่เห็นรู แล้วใช้หัวถอกแหวกผ่านกลีบก่อนจะกดทีเดียวมิดด้าม เล่นเอาธันย์ชนกหน้าทิ่มลงใส่ที่นอน
" อู้ยยยย...เสียว..เอาอีก...เร็วๆ ซี๊ดดดด... "
ทศพลไม่กระแทกเปล่ายังใช้มือตีไปที่บั้นท้ายกลมใหญ่แน่นๆ จะเนื้อกระเพื่อมเป็นระรอกคลื่น ช่างเป็นสะโพกที่ผายไม่เข้ากับร่างเล็กขของเธอเลย แต่นั้นก็ทำให้เขากระแทกได้อย่างเมามัน เพราะมีก้อนเนื้อนิ่มๆ คอยรับแรงกระแทกไม่ห้รู้สึกเจ็บ จากนั้นเขาก็สาวเอวข้าใส่ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไป บางทีก็เอื้อมมือไปบีบสองเต้าขนาดเกินตัว บางทีก็ล้วงเข้าไปบี้เม็ดเสียว
ในที่สุดธันย์ชนกก็หมดความอดทนเกร็งกระตุกไปทั้งร่างถึงจุดสุดยอดนำไปก่อนอีกครั้ง ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วนอนหอบหายใจแรงทั้งเหนื่อยทั้งเสียวแทบขาดใจ แต่ทศที่ยังไม่เสร็จก็ทิ้งตัวตามลงไปไม่ยอมให้ขาดช่วง แล้วจับท่อนเนื้อยัดแทรกผ่านก้อนเนิ้อบั้นท้ายเข้าหาหว่างขา กดท่อนเนื้อทะลวงช่องสวาทซอยเอวต่อไป ตอนนี้เขาไม่ต้องการที่จะหยุดพักทำเอาหญิงสาวที่เพิ่งจะเสร็จไปหมาดๆ ดิ้นพล่านเหมือนปลาถูกทุบ
"พอก่อน...ปิ่นเพิ่งเสร็จ...ซี๊ดดดด...ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดดด...เสียวววว..."
ทศพลซอยไม่หยุดจนใกล้จะถึงจุดหมายก็จับร่างเล็กเนื้อแน่นให้นอนหงายเอาขาพาดท่อนแขนของมัน แล้วเอนตัวไปด้านหน้าเร่งความเร็วท่อนเนื้อถี่ยิบ เพราะตอนนี้เขาเองก็สุดจะกลั้นแล้ว
"ผมเสร็จแล้วววว...อ๊ากกกก..." ในที่สุดทศพลก็หลั่งน้ำกามเหนียวข้นส่งกลิ่นคาวคลุ้งออกมาพร้อมกับจุดสุดยอดครั้งที่สามของธันย์ชนก น้ำอะไรต่อมิอะไรของทั้งคู่กระฉูดออกมาปะทะกันเป็นระรอก ร่องสวาทขมิบเป็นระยะท่อนเนื้อก็กระตุกรัว ทั้งสองรุกรับกันเป็นจังหวะต่อเนื่องพร้อมกับเสียงครวญครางของทั้งคู่ที่ดังระงมไปทั้งห้อง จนทุกอย่างสงบลงเหลือเพียงเสียงหอบหายใจ
แค่ยกแรกผ่านไปก็เล่นเอาทั้งคู่แทบจะขาดใจตายร่างกายทั้งคู่สงบลงเล็กน้อยก่อนจะทิ้งตัวลงนอนพักเหนื่อยอยู่ข้างกันในสภาพสิ้นเรียวแรง โดยไม่รู้ว่าคืนนี้จะมียกต่อไปหรือไม่
จบตอนที่ 49
::Me?::
เสียดายน้องปลา