แฟนกู ภาค 3 ตอน 20 สาเหตุแฟนกู ภาค 1 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=242119.0
-----------------------------------------------------------------------------------
ผมตัวเย็นราวกับโดนน้ำแข็งราดรดตั้งแต่หัวจรดเท้า
"กูมาหามึงเพราะเรื่องนี้ แต่มึงใจเย็นๆนะ"
ผมอึ้ง พูดอะไรไม่ออก ไอ้ปั้นก็เพื่อนซี้ผม ไม่นึกว่ามันจะทำกันได้
"คือแม่ง จริงๆ กูไม่มีอะไรนะ กูชอบไอ้โมโนมันตั้งแต่แรกเข้าแล้ว แต่กูไม่ได้จีบ กูเห็นมึงจีบจริงจัง ไปรับไปส่ง กูก็ถอยออกไป จนตั้งแต่มึงมีเรื่อง ชง เหี้ยไรของมึงเนี่ย จนโมโนมันขอกูเป็นแฟน ต่อหน้ามึงอ่ะ จำได้ใช่มั๊ย มึงยังบอกว่าเอาเลย ตอนนั้นกูก็ยังไม่คิดอะไรนะมึง แต่หลังๆ โมโนมันมีเรื่องเศร้าหลายเรื่อง เรื่องนึงคือสอบเสร็จ..มันรีบมาหามึงเลยนะ...กะเซอร์ไพรส์ แต่เจอมึงจูงมือไอ้แปมออกมาจากห้องแลป โมโนแม่ง...เสียศูนย์ โทรเรียกกูมารับ กลับไปมันก็ร้องไห้ๆๆๆ รอมึงโทรไป กว่ามึงจะโทรไปทุ่มนึง เหี้ย..กูสงสารมัน..."
ผมยังคงเงียบ พูดอะไรไม่ออก
"มึง.. กูว่าแม่งไปกันใหญ่แล้ว เรื่องชงของมึงเนี่ย พอเหอะวะ กูว่าไม่เกี่ยวหรอก โมโนมันเฟอะฟะ หลายเรื่อง อาจเป็นช่วงดวงตกมากกว่า ถ้ามึงยังบ้าเรื่องชงเนี่ย...ก็เลิกกะโมโนเหอะวะ กูสงสารมัน อ้อ..อีกอย่าง ถ้าโมโนมันรู้ว่ามึงเอาไอ้แปมเข้ามาบ้านมึงนะ...มึงตายแน่นอน"
"กูรักมันอยู่นะไอ้เหี้ยปั้น กูรักโมโน ขอร้องมึงอย่ามายุ่งกะโมโนมัน"
"กูรู้ โมโนมันก็รักมึงไม่แพ้มึงแหละ กูเข้าไม่ได้เลย มันบอกกูเสมอว่ามันรักมึง"
เราผู้ชายคุยกัน ก็มองหน้ากัน พูดกันตรงๆ ไม่อ้อมค้อมไปมา ยิ่งผมกะไอ้ปั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม ผมว่าเรารับได้ทั้งคู่ แต่ปัญหาคือตอนนี้เราดันมาชอบคนๆเดียวกัน
"โมโนขอกูไปอยู่ห่างๆกันพักนึง กูไม่รู้จะทำไง"
"มึงก็เลยไปหาไอ้แปมมา"
"ไม่สิวะ ปั้น มึงก็ไปหาซินแสกะกู มึงก็ได้ยินเท่ากู ซินแสให้แก้ชงยังไงมึงก็รู้"
"รู้สิวะ กูเลยไม่สบายใจ สมมติถ้ากูเป็นแฟนโมโน แล้วนอนกะโมโนมันด้วยอ่ะ มึงจะทำไง ยอมให้กูทำเหรอ ถ้ามึงยอม...กูก็ไม่ยอม กูจะขอเป็นแฟนโมโนตัวจริงเลย"
ผมเงียบสนิท จริงด้วย..ทำไงวะเนี่ย
"แล้วไอ้แปมเนี่ย...มึงอย่าบอกว่าทำเพื่อแก้ชงนะ กูว่ามันเพี้ยนไปแยะว่ะ มึงว่าโมโนมันรับได้เหรอ มึงมีอะไรกะคนอื่นทั้งที่คบเป็นแฟนกะโมโนมันอยู่..."
"กูไม่รู้ทำไง กูรักไอ้โมโน... แต่พอกูเข้าใกล้มันทีไร แม่งต้องเจ็บตัวไม่มันก็กู"
"มึงเคยได้ยิน second opinion มั๊ย ความเห็นที่สอง เวลาหมอคนนึงบอกให้ผ่าตัด ถ้ามึงไม่อยากผ่าตัด ลองหาหมอคนอื่นสิ เผื่อเค้ามีความเห็นอย่างอื่น"
"กูลองแล้ว ก็คนแรกก็ซินแสแม่กูไง คนที่สองก็ไปกะมึง"
"มึงก็หาคนที่สามสิวะ... มึงพาโมโนไปหาด้วยเลย เอาชัดๆ ฟังกันให้ชัดๆ เฮ้อ...มึงกะกูเป็นเพื่อนเรียนมัธยมกันมาตั้งนานแล้ว กูไม่อยากแทงมึงข้างหลัง กูมาสารภาพว่ากูเริ่มชอบไอ้โมโนแล้ว ถ้ามึงจะทำไงก็รีบทำ ถ้ามึงยังบ้าบอกะเรื่องชง แต่ของกูไม่ชง... กูก็จะขอโมโนเป็นแฟนจริงๆแล้ว"
"ปั้น ไอ้เหี้ย...กูยังชอบโมโน เดี๋ยวกูจะจัดการเรื่องนี้เอง ขอเวลามึงแป๊บนึง"
"เออ...กูก็ไม่แน่ใจว่า...กูจะหักห้ามใจได้นานแค่ไหนนะ"
...............................................................................
ไอ้ปั้นทิ้งระเบิดในเช้าวันนั้น นับว่าหนักหน่วงและตรงเป้ามากๆ ผมเละเทะไปกันใหญ่ โดยไม่ได้ตั้งสติ ผมมานั่งคิดอยู่นาน ผมคิดว่า ผมจะจัดการเรื่องแปมให้เรียบร้อยก่อนและจะพาโมโนไปหาซินแส
"หมอให้แปมไปรับยาวันศุกร์นี้แล้วน่ะ โบ๊ตช่วยไปเป็นเพื่อนได้มั๊ย"
"ไปสิ เดี๋ยวกี่โมง บ่ายเหรอ งั้นรับแล้วกลับบ้านเราเลยนะ"
แต่วันนี้พฤหัสแล้ว ผมขับรถไปหาโมโนที่ศาลายา ผมรู้อยู่แล้วว่าเธอเรียนที่ตึกไหน และผมก็ไปรอที่นั่น อย่างเดียวที่ผมหวังคือ..ไอ้ปั้นคงไม่จูงมือเธอเดินลงมา
"อ้าว โบ๊ต มาได้ไง ...."
"คิดถึงมากๆ"
ต่อหน้านักศึกษาเต็มไปหมด ผมทำได้แค่จับมือโมโน ผมรักโมโนเหลือเกิน เมื่อไหร่จะเป็นวันของเรานะ
"กลับหอก่อนมั๊ย หรือไปกินอะไรกะโบ๊ต"
"โห...มาหาทั้งที ไปกินข้างนอกกัน"
ก๊วยจับร้านประจำของโมโน ผมชักไม่แน่ใจว่าผมหรือโมโนกันแน่ที่ชอบก๊วยจับ เพราะต่างคนต่างชวนอยู่บ่อยๆ
"เป็นไงมั่ง คนดุ อยากกอดโมโนอ่ะ คิดถึงเรามั่งหรือเปล่า"
"อืมม์ คิดถึงมากๆ"
"โมโน เรามาบอกความคืบหน้าเรื่องแปม"
"อืมม์..."
"ก่อนอื่น...โมโนอย่าคิดมากเรื่องแปมนะ เรากะแปมไม่ได้เป็นอะไรกัน ตอนนี้แปมเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะต้น พี่โบ้ให้เริ่มรักษาแล้ว จะเริ่มให้คีโมตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ทีนี้การให้คีโมมันจะอ่อนแรงไปสองสามวัน โบ๊ตจะให้แปมมานอนที่บ้าน โบ๊ตบอกแม่แล้ว...แม่โอเค นี่โบ๊ตก็มาบอกกะโมโนด้วยอีกคน โมโนจะได้สบายใจ"
"ทำไม...แปมเป็นไร โมโนไม่รู้เลย..."
"ก็ไม่บอก ไม่รู้สิ..ไม่อยากพูดเรื่องแปม กลัวโมโนไม่สบายใจ จริงๆเค้าป่วยบ่อยๆ และไม่มีเพื่อน เหงาด้วย..อะไรด้วย เมื่อตอนที่รู้ว่าเป็นมะเร็ง แม่เค้าก็ลงมานะ น่าสงสารมากๆ ร้องไห้กันใหญ่ จนพี่ป้อง พี่โบนัส ก็มาช่วยๆกัน เรามาบอกโมโนด้วยความบริสุทธิ์ใจ"
"อืมม์ แล้วแต่โบ๊ตเหอะ เราก็ไม่ได้ไปบ้านโบ๊ตแล้วช่วงนี้"
"อีกเรื่องนะ...ที่เราสัญญาว่าจะพากันไปหาซินแส แล้วเราก็ยังไม่ได้ไป เอาเป็นเราสอบเสร็จแล้วโบ๊ตจะชวนโมโนไป เราไปด้วยกันนะ ฟังให้มันรู้ความกันไปเลยว่าจะเป็นไง.."
"เอาสิ.."
ผมไม่พูดเรื่องที่ไอ้ปั้นมาหา ผมว่าถ้าผมดูแลโมโนได้ดี เรื่องกะไอ้ปั้นก็คงจะไม่เกิดขึ้น ผมยื่นมือไปจับมือโมโน มันเป็นเวลาที่แสนสั้นที่เราเจอกัน ผมคิดถึงโมโนมากมาย และเชื่อว่าโมโนก็คิดถึงผมไม่น้อยไปกว่ากัน ระยะทางไม่ใช่เป็นปัญหา ตอนนี้มันมีความเชื่อเข้ามาขวางกั้นพวกเรา เราเดินจูงมือกลับมาจากกินข้าว
"โบ๊ตต้องกลับแล้วหละโมโน จำไว้นะ โบ๊ตรักโมโนเสมอ เดี๋ยวให้เรื่องวุ่นวายผ่านไป แล้วเราคงมีความสุขด้วยกันได้อีก"
"โมโนก็รักโบ๊ตนะ โมโนจะรอ.."
------------------------------------------------------------------------------------------
จากวันนั้นที่เจอโมโน ผมแทบหมดเวลาไปกะแปม ที่ช่วยพาเธอไปหาหมอและดูแลช่วงที่ให้คีโม ผมยังโทรคุยกะโมโนทุกวัน เล่าอาการของแปมให้ฟัง เล่าเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในชีวิตผม แต่สิ่งนึงที่ทำน้อยลงคือไปหาโมโนที่ศาลายา ผมไปหาแทบจะเรียกได้ว่าเดือนละครั้ง ผมห่างกะโมโนไปนิดหน่อย และใกล้ชิดกะแปมมากขึ้น แต่มันยังไม่สามารถเปลี่ยนใจผมให้มารักชอบแปมแบบแฟนได้เลย
วันเวลาผ่านไป... 4 เดือน
เดือนกุมภาพันธ์มาถึง เราใกล้ช่วงสอบมากๆ แปมค่อยยังชั่วขึ้นมากแล้ว การรักษาก็ทิ้งระยะห่างออกไป และแปมเองก็ขอกลับไปอยู่หอตามปกติ ผมนึกขึ้นมาได้ รีบเดินไปเปิดกระเป๋าสตางค์และดูเศษกระดาษชิ้นนึงที่มีลายมือแม่
"วันเกิดโมโน 14 กุมภาพันธ์ 2530"
อีก 4 วันจะวันเกิดของโมโนแล้ว วันที่ 14 ตรงกับวันศุกร์ด้วย
"วันที่ 14 วาเลนไทน์เหรอ มีไร...จะมาแสดงความรักกะโมโนล่ะสิ"
"คิดถึงมากๆ จะไปรับนะ"
...................................................................
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันนี้สำหรับคนเป็นแฟนกันก็คงมีความสำคัญ แต่กับโมโนแล้ว มันสำคัญเป็นสองเท่า ผมไปซื้อดอกกุหลาบสีแดง 19 ดอก ห่อมาอย่างดี กุหลาบแดงในวันที่ 14 กุมภา เป็นอะไรที่หายากและแพงมากๆ ผมต้องจ่ายเงินไปมากมายเพื่อเซอร์ไพรส์โมโน
ผมเรียนเสร็จก็รีบออกรถไปรับโมโน
"โมโน วันนี้โบ๊ตขอร้อง กลับบ้านกันนะ"
"ทำไมล่ะ"
"น่า...นะ วันนี้วันวาเลนไทน์ไง ให้โบ๊ตได้ไปดูหนังกินข้าวกะโมโนอย่างที่เคยเป็นนะ"
"อืมม์ คิดดูก่อน เดี๋ยวเราขึ้นไปบนห้องขอคิดดูก่อนนะ แล้วถ้าไม่ลงมาภายใน 15 นาที โบ๊ตกลับไปเลยนะ แปลว่าเราไม่ไป"
แล้วคนดุของผมก็เดินกลับขึ้นหอไปเลย ผมนั่งนับนาที..รอลุ้นว่าโมโนจะลงมามั๊ย หากเธอไม่ลงมาผมจะทำยังไง และในนาทีที่ 15 โมโนลงมาพร้อมเป้ใบอ้วนของเธอ
"ตกลง...ไปกัน ถ้าทำตัวไม่น่ารัก โมโนกลับเลยนะ"
"ได้ๆๆๆ ไปกัน"
ผมพาโมโนกลับมากรุงเทพ วันที่ 14 กุมภา คนที่เคยมีแฟนจะรู้ดี...ว่ารถติดมาก ตั๋วหนังรอบเย็น เต็มแทบทุกเรื่องทุกโรง ร้านอาหารเต็มไปด้วยหนุ่มสาว ผมผิดพลาดที่ทุกอย่างไม่ได้จอง หนังเต็มหมดแล้ว เมื่อเรามาถึงโรง ร้านอาหารรอคิวเป็นสิบคิวแทบทุกร้าน
"ไม่ได้หรอก วันนี้วันสำคัญกินข้าวศูนย์อาหารได้ไง ข้าวหมูแดงด้วย อย่างน้อยสุกี้นะคนดี"
"ไม่ไหวแล้วอ่ะ หิวแล้ว นี่เพิ่งคิว B1 เมื่อไหร่มันจะถึง B20 กลับเหอะนะ มากินพรุ่งนี้ก็ได้ วาเลนไทน์มีหลายปีแหละ"
"แต่นี่เป็นปีแรกของเราสองคนเลย โบ๊ตว่ามันสำคัญนะ"
"แต่โมโนว่าไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญกว่าคือเราได้มาด้วยกัน..."
ท้ายสุดผมจอดรถที่บ้าน และเราก็เดินไปกินก๊วยจับที่ราชวงศ์ ผมดูแล้วโมโนมีความสุขกว่ามากๆ ที่ได้มาเดินเล่นแถวเยาวราช ได้กินอาหารง่ายๆ โมโนไม่ชอบอะไรหรูหรามากมาย...
"เห็นมะ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว โมโนอยู่ใกล้ๆโบ๊ตก็ดีใจแล้ว"
"ขอบใจนะ เหมือนกัน โบ๊ตรักโมโนนะ รักเสมอไม่เคยเปลี่ยน"
"แปมเป็นไง"
"อ๋อ...ช่วงหลังยาให้ห่างไปมากแล้ว เค้าเลยกลับไปหอนานแล้ว"
ผมพาโมโนกลับบ้าน วันนี้เราอยู่กันแค่สองคน ยัยบีทไปกะเพื่อนๆและก็จะกลับบ้านสายสองกะเพื่อน ผมพาโมโนเดินขึ้นบันไดมาชั้นสาม โมโนขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ส่วนผมจัดแจงเรื่องเค้กวันเกิดและดอกไม้
"เฮ้ย...โบ๊ต ไฟดับอ่ะ โบ๊ตอยู่ไหน"
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูโมโน มีความสุขมากๆนะ"
ผมยื่นเค้กที่จุดเทียนไว้ 19 เล่มให้โมโนเป่า เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
โบ้ตยังรักโมโนมากแล้วโมโนหล่ะหวั่นไหวไปกับปั้นมั้ย
เอาใจช่วย ขอให้จบแบบ happy ending นะ
ขอบคุณมากครับ วันเกิดของโมโน ตรงกับวันแห่งความรักแห่งความรักด้วย ก็ขอให้เรื่องชงหายไปจากทั้งคู่นะครับ
จะจบแบบไหนกันเนี่ย
อันนี้คือตอนจบรึป่าว ดูรวบรัดนะ
จะจบแบบแฮปปี้หรือแบดเอนกันแน่
ทั้งคู่ยังรักกันมาก แต่เรื่องราวมันก็ซับซ้อนมากเหมือนกัน
ธรรมชาติอย่างหนึ่งของวัยรุ่น มั๊ง ที่ใกล้คนไหนก็จะค่อยเอียงไปเรื่อย ยิ่งถ้ามีอะไรที่สร้างความประทับใจก็จะหลุดตามไปละครับ
โรแมนติกจังเลย โบ๊ต ใครเป็นแฟนรักตายเลย ::Confident::
แบบนี้จะต้องมัการรีแมทต์ฉลองวันเกิดแล้ว
ทั้งโบ๊ตและโมโนต่างก็รักกันแต่ติดปัญหาเรื่องดวงชงกันและมีเหตุไม่ดีทุกครั้งที่เย็ดกัน วันเกิดโมโนสองคนต้องเย็ดกันอีกแน่ๆแต่จะเกิดเหตุอีกหรือเปล่าต้องลุ้นนะ
น่าจะผ่านพ้นไปด้วยดีนะ
สรุปโมโนไม่ได้เกิดวันนี้เอาวันผิดไปให้หมอดู
ขอหลังจาก ล่อไปหลายทีแล้ว อันนี้ โทษใครดี ฮ่าฮ่า
แล้วจะเกิดเหตุอะไรอีกไหม
สรุปคู่นี้จะสมหวังมั้ย เข้าใจผิดจนต่างคนต่างมีคนอื่น
::JubuJubu::ฉลองวันเกิดสัก2-3เทื้อเน้อจะได้สบายตัว
ให้มันรู้ ดำ รู้แดง หรือยังไม่มีใครรับเต็มปากเต็มคำ
(:
บางทีก็อยากกด fast forward ไปตอนจบเลย... ปวดตับ 555
แบบว่าโมโนน่าจะชอบอบบสองหนึ่ง
น่าจะจบแบบได้อยู่ด้วยกันสักที
โบ๊ตกับโมโนจะผ่านไปได้ไหมเนี่ย ลุ้นจนตัวโก่งแล้วครับ อยากให้มาลงทุกวันเลย
อย่าบอกนะว่าจดวันเกิดโมโนผิด แล้วเรื่องชงเลยไม่จริงทั้งหมด
จะเกิดเหตุอะไรอีกรึเปล่า
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาหวานชื่นของโบ๊ตกับโมโนหรือเปล่านะ ขอให้ช่วงเวลาวันวาเลนไทน์เป็นช่วงที่มีความสุขนะนานๆจะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันสักทีคงไม่เกิดเรื่องอะไรอีกนะหรือว่าจะเกิดหว่าต้องติดตาม
คืนนี้ขออย่าได้เป็นอะไรนะ
บทเริ่มต้นของบทสิ้นสุดเริ่มมาถึง
เพื่อนปั้นพูดตรงประเด็นมากก
น่าจะผ่านไปได้นะ เอาใจช่วยโบ๊ต
HBD แล้วทำไรต่อดี
จำวันผิดหรือเปล่าน่ะ ถ้าใช่จยยแล้วเรื่องที่เกิดขี้นมันคืออะไร
เอายังไงละทีนี้โบ๊ต ทั้งโมโน แปม แถมน้องสาวตัวแสบอีก
เป่าเค้กเสร็จ จะเป่าโมโนต่อไหมเนี่ย
เอาเทียนเล่มใหญ่ให้โมโนเป่าสิ
สาเหตุ . . . เกิดจากอะไรกันแน่นะ หรือว่า วันเกิดผิดกัน
ขอให้โบ๊ตกับโมโน ได้ครองรักกันในที่สุด
สงสารทั้งสองคนเลย
เหตุร้าย จะจบลงยัง?
จะได้ลงเอยกันมั่ยนะคู่โมโนกับโบ้ท อุปสรรคเยอะจังเลย
โบ๊ตกับโมโนจะผ่านไปได้ไหมเนี่ย
ต้องถามว่าช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา โมโนกับปั้นไปถึงขั้นไหนกันแล้ว อาจจะมีหวั่นไหวแน่ๆ
นึกว่าจะชงกันอีกแล้ว
ซวยละอุบัติเหตุอีกแน่นอน
เอาไงละทีนี้โบ๊ต
ปลอดภัยทั้งคู่น่ะ.
ใกล้จบแล้วแน่เลยยยงื้ออ
ปั้นแม่งพูดเป็นพระเอกเลย เล่นสดโมโนแตกในแถบทุกครั้งไปกี่ดอกแล้ว ช่วงเวลาที่หายไปไม่รู้จะเสียบกันไปถึงไหน ทำไมไม่พูด ตามไปบ้านโมโนไม่พูด โมโนก็ไม่บอกโบ๊ต แต่โบ๊ตเลือกที่จะบอกโมโนเรืองแปม โมโนเธอสองใจแหละ ปากบอกว่ารัก แต่ยอมปั้นเย สดตลอด แล้วที่บอกให้โบ๊ตรอ15นาที คือรออะไร ไปมั่งลา หรือ อะไรกับปั้นไหม คนเราถ้ารักไม่เจอกันนาน ไม่ต้องคิดกรอก นี่อะไร ใก้รอ15นาที ถ้าไม่ลงมาคือไม่ไป ทำไมไม่ลงมาบอก มันแปลกๆนะโมโน ถ้า ไปอะไรกับไอ้ปั้น นี่ โมโน พลิกจากนางเอก เป็น นางร้ายเลยนะ
โบ๊ตมั่นคงในโมโน กว่า แต่ แปมล่ะ จะทำใจได้ไหม หรือเพียงเสี้ยนsexอย่างเดี่ยว ใกล้จบแล้ว อะไรจะเป็นตัวแปร สงสัย ว่า วันเกิดปีเกิด โมโนอาจจะผิดก็ได่
editป๊าด งานนี้ เดาถูก แต่คนที่ผิดพลาดคือ ยัยบีท อะเปล่า ที่จดผิดหรือ จงใจให้ผิด แต่ที่แน่ๆ ทั้ง โมโนและโบ๊ต จะจริงใจสารภาพ เรื่อง ที่ไปนอนมากับใครไหม หรือเก็บไว้ ฝั่งทางโบ๊ตไม้น่าห่วง แต่วิตก ฝั่งทางโมโน น้ำหยดลงหินทุกวันมันยังกร่อนได้ แต่หัวใจที่โลเลหวั่นไหวของโมโนที่มีต่อปั้นจะทำยังไง
ใกล้จบภาค แล้ว ภาค 4 อยากให้รวม ดรีมทีม ปราบมาร กลับมาจัง โมโน ป้อง โบนัส อยาก ให้เป็นบทนี้ โมโนรู้ความจริงที่โบ๊ตเอากับน้อง รับไม่ได้ แต่รับได้เรื่องแปม โบ๊ตรับไม่ได้ที่ โมโนเอากับปั้นเพื่อนรัก หลายครั้งและหวั่นไหว จนสุดท้าย โมโน มาบอกรักป้อง ขอเป็นน้อยโบนัส 5555
บางที เรื่องทั้งหมดอาจจะไม่ได้เกิดจากการชง แต่อาจจะเป็นบททดสอบอย่างหนึ่งของความรักก็เป็นได้นะ
รอลุ้นทุกวันเลยคร้าบ
แฮปปี้ปี้เบิร์ดเดย์นะโมโน หวังเป็นอย่างยิ่งว่าโมโนจะได้เป็นอาซ้อร้านทอง อยู่กับโบ๊ตอย่างมีความสุข ::DookDig::
เอาใจช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี และจบแบบ happy แบบคู่ของพี่รหัสนะ
แล้ววันนี้จะชงอีกไหมล่ะ
เจอพูดกันตรงๆแบบนี้ โบ๊ตรับได้หรือเป่า
คงไม่เกิดเรื่องร้ายๆ อีกนะครับ
่วันนี้จะมีอาถรรพ์อะไรอีกมั๊ย
คืนนี้จเกิดอะไรขึ้นไหมถ้าโบ๊ตเอากับโมโน
ปั้นทิ้งท้างเป็นพระเองละนายโบ๊ตจะทำย่างไรดีแล้ว
เล่นมาบอกตรงๆโบ๊ตต้องทำไง
เอาก่อนขอทีหลัง555 ::HoHo:: แล้วจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาอีกหรือเปล่าน้าาา ::Thinking::
วันเกิดใครผิดไหม
::Yes!::ต้องแก้ชงด้วยสวิงกิ้ง 2 คู่ ถึงจะจบ
เดาทางไม่ถูกเลยว่าตู่นี้จะยังไงต่อ ตามลุ้นต่อครับ
หวังว่าจะได้จบแบบแฮปปี้ ถึงจะสลับคู่กันบ้างก็ยังถือว่าดีอยู่
ถึอว่าได้แลกเปลี่ยนประสบกามกัน
ผ่านมาตั้ง 4 เดือน ใจของโมโนไปอยู่กับไอปั้นหมดแล้วรึป่าว แต่ผมว่าโมโนเป็นคนจิตใจมั่นคงกับโบ๊ตนะ ที่ผ่านมาคงไม่ให้ไอปั้นล่วงเกินไรหรอก
ห่างกันนานจะมีอะไรเปลี่ยนไปมั้ย
โมโนมีอะไรแอบรึเปล่า หรือติดใจปั้นมันแล้วสิ
สรุปไม่ชง แล้วเอาวันมาจากใคร
มีความเป็นไปได้ 2 ทาง คือแผนของน้องสาว หรือแผนของเพื่อนชาย
โอกาสเป็นแผนของเพื่อนชายสูงมากกว่า
คราวนี้ถ้าเจ็บตัวอีก คงเซง คนอ่านนะเซง5555
คาดเดาได้ยากไม่รู้ใครจะคู่ใคร แต่รู้ต่างคนต่างเสียว เล่นสลับกันมันส์เลย
ไอ้ปั่นสำหรับผมนี่น่าโดนชก
อยากให้จบแบบสวยๆ มีความสุขทุกคน และมีเรื่องต่อมาเรื่อยๆ
โบ๊ตจะเจออะไรบ้าง
ต่างคนต่างแยกกันไกล แล้วก็มีคนอยู่ใกล้ๆทั้งคู่ น่าเป็นห่วงเลยแบบนี้
ขะเกิดเหตุอะไรก้อไม่สนแล้ว วันสำคัญแบบนี้ต้องจัดแล้วครับ
ไฟไหม้บ้านมั้ยรอบนี้
จะมีอะไรนะเมื่อไฟติด
นานๆได้อยู่สองคนจัดซิคับรอรัยอ่ะ
ถ้าจำผิดแล้วกลายเป็นเป็นวันเกิดแปมล่ะบันเทิงเลยนะ
ซึ้งก้อเป็นกับเค้าด้วยไอ้โบ๊ต
ขอบคุณครับ สนุกมากน่าจะใกล้จบแล้ว
ได้ฉลองวันเกิดกันแล้วจะได้ฉลองวันเกิดอยากด้วยหรือเปล่านี่
ลองอีกทีซิโบ๊ต...มันชงแน่หรือเปล่า...วันสำคัญพอดี
มาตามนัดแล้วครับบบบบ
เซอร์ไพรส์โมโนแบบนี้จะเรื่องเจ็บตัวอีกมั้ยเนี่ย ไม่มีดีกว่าเนอะ
ปั้นคบโมโนเถอะ
::Cold::เฮ้ยดีแล้วโบ๊ต แบบนี้แหละดีแล้ว รักโมโนเยอะๆ เดวอะไรมันก็ดีขึ่นเอง
::HeyHey::
เดาทางไม่ถูกเลยว่าจะเดินไปทางใหนนิ
อย่าหวั่นไหวกันเลยอยากให้คู่กันจริงๆเลย โบ๊ท โมโน
ไม่ใช่แจ้งเกิดไม่ตรงวันนะ เลยทำนายผิด
เรื่องนี้คือโบ๊ตมั่นคงกับโมโนมากๆ แต่เรื่องมันววุ่นวายมาแล้วจะหาทางลงยังไงอันนี้รอลุันตอนจบมากๆเลยตอนนี้
คู่กันแล้วคงไม่แคล้วไปได้หรอกจริงไหมโมโน
จะเกิดเรื่องอะไรอีกมั้ยเนี่ย
::HoHo:: ดูสิจะรอดมั้ยคราวนี้
จับอยู่ด้วยกันไปเลย 4คน ผัวเมีย
ตอนนี้ลุ้นยังกะหนังเรื่อง เรื่ิองอะไรนะ โกงตวามตายเหรอ
ผลสุดท้ายก็ไม่ได้แก้ปัญหา
เป็นหมอแต่เชื่อชง อย่าเป็นดีกว่า
อย่าบอกว่าไฟไหม้อีกนะ
ไม่ใช่วันเกิดโมโนรึป่าวนะ
เป็นเพราะโบ๊ตอยากเซอร์ไพรซ์วันเกิดให้โมโน ก็เลยดับไฟ ทำให้โมโนตกใจ โบ๊ตเตรียมขนมเค้กวันเกิดกับดอกกุหลาบให้กับโมโนแบบนี้โมโนจะให้อะไรโบ๊ตตอบแทนนะ....????
คิดแล้วปวดหมอง
สงสารโมโนกับนายโอ๊ตนะจะได้ไปต่อไหม
ช่วง4เดือนที่โบ๊ตไม่ได้ไปหาโมโน มีอะไรเกิดขึ้นกับโมโนจนเปลี่ยนใจโมโนได้บ้างรึเปล่านะ
แฮปป ปี้ กันยันเช้าเลยดีมั้ย
ล่อกันไปซะหน่อยทีพึ่งมาขอเนี้ยนะ .
สงสัยจะไม่ใช่วันเกิดของโมโน
หวังว่างานนี้คงไม่มีอะไรรุนแรงเกิดขึ้นกับทั้งคู่นะ
ห่างกันขนาดนี้จะแก้ชงได้มั้ยนะ
แล้วจะยังไงต่อ ยังมีทางแก้วิฌีอื่นอีกหรือป่าว
แล้วจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมาอีกหรือเปล่า
งั้หล่ะ ฝากแมวไว้กับปลาย่าง เอ๊ะ รึว่าไงหว่า 555
สองคนนี้มีอะไรให้ลุ้นตลอด เอาใจช่วยทั้งคู่เลยนะ
จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกไหม
มาขอกันแบบนี้ก็ต้องคิดกันนึดนึง...
แจ้งเกิดผิดป่าวครับเลยเอาดวงผิดไปดู
ลงท้ายด้วยจุดเทียน จะมีไครโดนไฟไหมป่าวครับเนี่ย
จบแล้วหรือเปล่าครับ
เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า ให้เดาน่าจะจดวันเกิดผิด น้องสาวทำพิษซ่ะแล้ว
จะชงอีกไหมนี่
ห่างไปหลายเดือน ไม่รู้โดนเพื่อนปั้นแทงข้างหลังหรือเปล่า แต่ไม่ไรตอนนี้อยู่กับโมโนแล้วมีความสุข ก็โอเคนะ
วันเกิดจัดให้ด้วยนะ
ใกล้สรุปเต็มทีล่ะ ดูแบบนี้น่าจะสรุปถึงเวลาปัจจุบันได้ แต่งเก็บรายละเอียดดีมากครับ
ประเด็นตัดตอนท้ายนี่น่าสนใจเลย ใรคนให้ข้อมูลผิด จะบอกแม่ตั้งใจก็ไม่น่าใช่ดูเปิดโอกาสให้ลูกๆสองคนดีอยู่ บีทคนแกล้งก็ดูแกล้งแรงเกินไปนิด ปั้นหรือก็ดูแมนๆไม่มีท่าทีแทงข้างหลังเพื่อนขนาดนั้น แต่ปั้นน่าสงสัยสุดตั้งแต่เริ่มแล้ว แถมสี่เดือนที่ผ่านมาทำอะไรกับโมโนบ้างน้อ
ย้อนกลับไปอ่านเก็บรายละเอียดอีกที น่าจะเป็นแม่จดวันเกิดโมโนตอนทั้งสองหลับซะมากกว่า บีทไม่น่าพลาดเพราะอยู่กับโมโนทั้งคืน รอเฉลยตอนหน้าดีกว่าแหะๆ
ทามสคิปไปยาวๆแบบนี้ต้องมีอะไรแปลกๆแน่เลย
ผ่านไป4เดือนปั้นมันดูแลโมโนยังใงอยากรู้เหมือนกัน
คู่จะได้ลงเอยกันมั้ย
จะได้สวิงมั้ยนะ
ถ้ทไฟไหม้บ้านนี้คือเกินไปละนะ
เอาใหม่นะครับอันเมื่อกี้เหมือนจะ ไม่ผ่าน สงสัยจะจำปีเกิดผิดหรือไม่ก็เดินไปแจ้งเกิดเองหรือเวลาตกฟากอาจจะไม่ตรง จะว่าไปยังไงก็กำไรไปคนละหลายดอกแล้วนะครับ ว่าแต่ จะยอมบอกให้อีกฝ่ายฟังไหมเนี่ยขอบคุณครับ
เปิดปุ่มมาใหม่อีกแล้วคุณแม่กีดกันแบบเนียนๆหรือเปล่าหรือว่ามีคนวางยา
ตอนใหม่มาแล้วดีใจจัง
::HeyHey::โอย ติดปัญหาเรื่องดวงชงกันและมีเหตุไม่ดีทุกครั้งที่เย็ดกัน วันเกิดโมโนสองคนต้องเย็ดกันอีกแน่
กำลังไปได้ดีเลย อย่าให้เกิดอะไรขึ้นนะ
ขอให้ happy ending เถอะ สาธุ
ขอให้หาทางแก้ได้ไวๆนะ ไม่งั้นโดนปั้นจัดอีกแน่
ไม่ใช่ไฟไหม้บ้านนะ
ถ้าคืนนี้โมโนเป่าเทียนวันเกิดแท่งใหญ่จะมีใครเจ็ยตัวมั้ยเนี่ย ::DookDig:: ::DookDig:: ::Beggar::
ถ้าคืนนี้โมโนเป่าเทียนวันเกิดแท่งใหญ่จะมีใครเจ็ยตัวมั้ยเนี่ย ::DookDig:: ::DookDig::
15นาทีไม่ลงมาแสดงว่าจัดกับปั้นมาก่อนแล้วอิอิ
จะเกิดอะไรขึ้นไหมเนี้ย
ปิดไฟเดี๋ยวได้หัวถิ่มอีกหรอกไอ้โบ๊ต
ลุ้นหนักมาทีไรเกิดเรื่องทุกที
จะเกิดไรขึ้นเดาไม่ถูกเลย
ดีแล้วโบ๊ต คุยกันให้รู้เรื่องทั้งกับปั่นกะแปม ก่อนจะเสียแฟนไปกะเรื่องไม่เป็นเรื่อง
คำถามสุดท้ายนี่พีคสุดๆเลยนะ อยากรู้ว่าจะเหมือนกะที่คิดไหม?
เมื่อไหร่จะหลุดจากเรื่องชงซะทีนะ สงสาร
โบ๊ต โมโน จะผ่านอุปสรรคนี้ได้ไหม
โบ๊ตทำโรแมนติกให้โมโนในวันเกิด
ลุ้นจะจบแบบไหน
หมดซะทีเรื่องชงๆ เอาใจช่วยครับ
น่าจะมีเรื่องเศร้า
จะหัวร้างข้างแตกกันหรือเปล่าหนอ สงสารคู่นี้จริงๆ
คือดูดีนะปั้นทำมาพูดดี ทำไมไม่บอกไปด้วยละว่าแอบแซบกะโมโนไปหลายทีแล้ว / คือยังงัยแค่วันเกิดผิดแต่ทำไมมันถึงเกิดอุบัตเหตุหลังมีไรกันตลอด อย่าบอกนะว่าพอรู้วันเกิดจริงกลับกลายเปนไม่มีไรเกิดขึ้นนะ
มาเป่าเทียนโบ๊ทดีกว่า
อยากจะให้ เคลียร์เรื่องชงให้จบเสียที
และอยากให้ โบ๊ท กับ โมโน สมหวัง
ในความรักเสียที ไม่รู้ว่าจะเป็นจริงได้ไหม
รอบนี้คิวใครน๊อค
ไฟไหม้บ้านแน่จุดเทียน
ฉากนี้ ต้องจัดหนักเลยนะโบ้ค
โมโนจะยังรู้สึกเหมือนเดิมใช่ไหม
โบ๊ตและโมโนก็รักกันดีแต่โดนเรื่องเจ็บตัวจนขวัญเสียไปหมด แก้ยังไงก็ไม่พ้น ยิ่งกังวลมากไปอีก วาเลนไทม์ตรงกับวันเกิดพอดีได้ฟื้นความหลังกันให้เจ็บตัวดีไหม
อ้าว..วันเกิดผิด เรื่องชงก็ไม่มี น้องบีทเป็นคนเอาวันเกิดให้แม่ เป็นแผนบีทเหรอ..เป็นได้ไง บีทดูดวงไม่เป็นจะรู้วันชงได้ไง สวมรอยแก้ชงเหรอ..
::YehYeh::
อยากให้คู่นี้สมหวัง
แต่ก็รู้สึกว่า ปั้น มันก็ดี นะ
ใกล้จบแล้วทั้ง รอดูจะลงเอยยังงัย
::Glad::โบ๊ตจัดเต็ม
จัดหนักเลยนะโบ้ค
4เดือนนี่เกิอะไรขึ้นบ้างละครับ หรือไม่มี แต่ว่าไม่น่าจะใช่ มันต้องมีอะไรแน่ๆ4เดือน เลยนะ ลุ้นว่าเปิดซ้อนมาละ ตับแตก
โบ็ตก้อโรแมนติกเหมือนกัน
แล้วจะเกิดเหตุอะไรอีกไหม
วันนี้จะมีชุดวันเกิดกันเปล่าเนี่ย
ถ้าจัดครั้งนี้ ใครจะเป็นอะไรอีกนะ
ถ้าจัดครั้งนี้ ใครจะเป็นอะไรอีกนะ
เป็นที่น้องบีตแน่ๆ หวงพี่ชายทเลยให้วันผิดไป บังเอิญตรงรึไปดูมาไว้ก่อนเนี่ยว่าวันนี้ชง
น่าจะใกล้จบภาคนี้แล้วใช่ไหมครับ
ชอบตรงที่ไม่ค่อยยื้อให้มันยาวนี่แหละ
สุดท้ายแล้วมะรู้ใครคู่ใคร
โมโนอายุ19แล้วจินะแห่ะๆ
รักกันแต่ชงกัน น่าสงสาร
ลุ้นว่าเทียนเล่มใหญ่จะได้เป่าไหม
ตกลงงงไม่หมดแะ
จะเกิดอะไรขึ้นอีกหรือเปล่า
จะรู้สาเหตุแล้วสินะ
จุดเทียน ปิดไฟ บ้านจะรอดไหมนิ โดนไป สามดอกเลย
จะเป็นอะไรอีกไหมเนี่ยคู่นี้ อ่านแล้วท้อใจปวดใจแทนคนรักกันแต่อยู่ด้วยกันไม่ค่อยได้
ไม่รู้จะเจอเรื่องอะไรกันอีกนะ 2 คนนี้
ทำไมต้อง 19 นะ
สารภาพกันแล้ว ต่อยกันหน่อยพอเป็นพิธี
ดีกันแล้วอย่าลืมตอบแทนปั่นด้วยนะ
ผ่านไป 4 เดือนยังจะชงอยู่มั๊ยนะ
อยากให้โบ๊ตกับโมโนสมหวังจังเลย
::HeyHey::เบิดเดยฉลองวันเลยทบต้นทบดอกกิดเ
คราวนี้จะเกิด accident อะไรอีกนิ
แห่ม มีเสี่ยงตรงดับไฟเป่าเทียนนี้แหละ
เด๋วเกิดเรื่องอีก
เอ๊ะ รึว่าโมเมไม่ได้เกิด 14 กพ
::Doubt::
จะจบยังไงเนี้ยสับสนๆจริงๆ
ขอให้สมหวังนะครับคู่นี้ ยังไงก็ไม่อยากเชียร์คนที่มาทีหลัง
คงกลับมา happy เหมือนเดิม
ฉลองวันเกิดบวกเพิ่มอีกหลายดอก
ภาคนี้จะจบแบบไหนกันนะทั้งคู่จะได้ไปต่อมั้ยนะ
ขาดเทียนตัวเองอีก1เล่ม
ไฟจะไหม้บ้านไหมเนี่ย
วันนี้จะมีเหตุการณ์อะไรอีกมั๊ยนะ
เรื่องนี้มีสีสันเกิน ออกได้หลายรูปแบบ
โมโนน่าจะหวั่นไหวไปกับปั้นบ้างแล้ว
ปั้นนี่พระเอกจริงๆเพื่อเพื่อนเพื่อนคนที่รักปั้นพร้อมเสียสละ
โบ้ทกับโมโนเข้ากันดี
::HeyHey:: ::Sobad::
ต้องลอง Test ดูว่าแก้ชงสำเร็จยัง
จะเป็นไรอีกไหมโบ๊ต
ทิ้งไว้นานแบบนี้ โดนปั้นล่อทุกวัน หลงไอ้ปั้นแล้วหรือเปล่าโมโน
ค่อยๆคลายปมแล้ว
มารอลุ้น ว่าจะยังไงต่อ
เรื่องใกล้จะจบแล้วสิ
อะไร ๆ ก็เหมือนจะดี แต่พอจำได้ว่า ไรต์เคยบอกว่า เตรียมปวดตับ ผมนี่เสียวตลอดว่าจะมีอะไรพลิกโผอีกไหม อ่านไปลุ้นไป
วันเกิดจดผิดแน่ๆ มาแบบนี้ อิอิ
เหตุเกิดจากความเฟอะฟะล้วนๆว่างั้น
เรื่องชง จะแก้อะไรได้มั้ย เด๋วก็็็มีคนเปลี่ยนไปก่อนแก้ได้นะ
สงสารอะ มันต้องมีวิธีแก้สิ ขอให้สมหวังเถอะนะ
วันเกิดตรงกับวาเลนไทน์เลยนะ ต้องฉลองเพื่อแก้ชงนะโบ๊ต
เรี่องคงใกล้จบแล้ว ไม่รู้จะมีภาค4หรือไม่ อย่างไรก็คงติดตามเสมอ
ในความโรแมนติด จะเกิดไรขึ้นอีกเปล่านะ
เหตุการณ์จะดำเนิอย่างไงต่่อ จะเป็นรักสามเศร้าไหม
เป่าเทียนให้โบ๊ท
แล้วช่วงที่ไม่ค่อยได้เจอไอ้โบ๊ตนี่ โมโนไปมีอะไรกับไอ้ปั้นมันอีกรึป่าว
จะมีเหตุไรไหมนะ
::HeyHey::
::JubuJubu:: ขอให้จบแบบแฮปปี้ นะครับ
แก้ชงเป็นเหตุสังเกตุุได้ แทงหลังไปหลายทีค่อยมาขอ ร้ายกาจนักนะ
มีฟิวหวานๆโรแมนติกด้วยจะมีอะไรพลิกป่าว
โบ๊ตทำเซอร์ไพซ์อย่างนี้ โมโนเสร็จอีกแน่
เรื่องชักเข้มข้นขึ้นมาเรื่อยๆ ถ้าดวงไม่เจ้ากันก็ปล่อยโมโนไปเถอะนะ
คนสองคนผูกพันด้วยรักใคร่ ... ขวางกั้นด้วยอุบัติเหตุที่ทำนายทายทักด้วนปีชง ... และล้างชงด้วการนอนกับแฟนใหม่ ... สุดท้าย... จะเหลืออะไร ไปจนตาย
Edit:
ว้นเกิดปลอมของโมโน แม่ได้มาจากไหนกันหนอ ... ผู้ต้องสงสัยมีอยู่รายเดียว ... น้องสาวผู้น่ารักคนเดียวของโบ๊ต ... อืมมมม น่าสงสัย
อ้างจาก: jet081 เมื่อ มิถุนายน 27, 2021, 12:45:37 หลังเที่ยง
โบ้ตยังรักโมโนมากแล้วโมโนหล่ะหวั่นไหวไปกับปั้นมั้ย
คงไม่ทำเทียนหล่น ไฟไหม้นะ
จะมีอะไรนะเมื่อไฟติด
งานนี้จะจบสวยหรือจาก
น่าสงสารเจ้าโบ๊ตชงอะไรเย็ดกันทีไรโชครัายทุกทืก็ลองเอากันวันละหลายทีมันจะโชคร้ายตลอดได้ยังไง
Happy Birthday โมโน ขอให้ชีวิตสมหวังในเรื่องความรัก
ผ่านวันเกิดแล้ว ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะ
::Punch::
เสร็จกันไปหลายทีแล้ว ยังกล้าโกหกเพื่อนอีกนะคนเรา
ใช่วันเกิดแน่น่ะ
น่ารักดีมีเซอร์ไพร์วันเกิดให้ด้วยเมื่อไรจะแก้ชงได้เนี้ยสงสารแล้ว
ลุ้นต่อหลายตลบ
โบ๊ทเตรียมใช้แท่งที่ 20 ซินะ
โมโนต้องเป่าเทียนโบ้ตแล้วหล่ะ
อย่าเพิ่งมีเรื่องมาแทรกนะ อืออือ
อะไรที่เรียบง่าย มีสุขเสมอ
ถ้าชงอีก ตายเลยนะโบ๊ต
เอาใจช่วย ขอให้จบแบบ happy ending
เรื่องจะจบแบบไหนนะ คงต้องรอลุ้น อยากให้ทุกคู่ลงเอยกันด้วยดี
ลุงว่าหนูโมโนมีหัวใจหนึ่งดวงใน1ดวงแบ่งเป็น4ห้องใน4ห้องมี2เตียงแน่เลยฮิๆๆๆๆ ::Horror:: ::Me?::
โมโนสดใสมากขึ้นคงเป็นเพราะมีปั้นคอยดูแลแต่โบ๊ตเริ่มห่างจากโมโนจะดีจริงๆหรอความรักของทั้งคู่จะมีสั่นคลอนมั๊ยแล้วปั้นหล่ะโมโนจะเลิกได้จริงๆรึป่าว
แล้วจะใช่วันเกิดจริงๆหรือเปล่า
โบ๊ตจะอดใจไหวไหม ถ้าอดใจไม่ไหวจะเกิดเหตุอะไรอีก
ไอ้ปั้นนี้แมนมากๆจะจบแบบไหนกันเนี่ย ::Thinking::
สาเหตุของเรื่องชง นี่เกิดจากมีคนเอาวันเกิดผิดของโมโนไปให้ม้าของโบ๊ต ถ้าจำไม่ผิดเป็นน้องบีทนะที่เอาไปให้ แต่ก็อาจจะเกิดขึ้นจากการดูคลาดเคลื่อนจาก 24 เป็น 14 ก็ได้นะ
ลุ้นไปกับทั้งคู่เลยครับ
หวังว่ารอบนี้จะไม่เป็นไ
รทั้งคุ่นะ
รักโมโน ต้อง มะโน เก่งด้วยเรื่องโชคร้าย
จะมีเหตุอะไนอีกมั้บนี่
โมโนร้องไห้แน่เลย
อยู่ใกล้กันคราวนี้จะมีอะไรให้ลุ้นอีกละเนี่ย
ปรากฎว่าโมโนบอกว่า วันนี้ไม่ใช่วันเกิดชั้นย่ะ
ดูซับซ้อนจังความรักวัยรุ่นสมัยนี้
อย่าบอกนะว่าวันนี้ไม่ใช่วันเกิดโมโน ถ้าเป็นแบบนั้นหักมุมมากๆ เลยนะครับ
::Dribbling:: เหมือนจะเริ่มดีขึ้นละนะโบ้ต
จะมีอะไรกันไหม
เอาใจช่วยทุกคนเลย
แล้วปมต่างๆคงต้องใช้เวลาแก้นานนะครับเนี่ย
ไม่น่ารอด....
โบ๊ตคงทำได้แค่เป่าเค้กฉลองวันเกิดให้โมโน
โบ๊ทกับโมโนรักกันด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ก็มีอะไรกับคนอื่นได้ งงจริง ๆ
คราวนี้จะมีใครเจ็บตัวอีกมั้ยเนี่ย!!!
มีแปมเข้ามาอีกนายโบ๊ต โมโนจะเข้าใจมั้ยเดี๋ยวก็ให้ปั้นจัดอีกหรอก
หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกนะเจ็บเยอะละ
ก่อนกินเค้กวันเกิด ต้องใส่ชุดวันเกิดกินนะ
เจอเกิดอะไรไม่ดีขึ้นอีกมั้ยเนี่ย
เรื่องร้ายให้ผ่านไปซั
ะที
จะแก้ยังนิลุ้นๆ
ว้าว มีเซอร์ไพรส์ด้วย
วันนี้จะเกิดเหตุอะไรอีกมั้ยนะ
จะเกิดเหตุอะไรอีกรึเปล่าเนี่ย
::Ajark:: อ้าว โดนฟรีบ่นิ
ช่วงนี้เป็นช่วงวัดใจ
ใครจะอยู่ หรือใครจะไป
งานนี้ต้องลุ้นกันหน่อย
ขอบคุณครับ
ไรท์บอกให้ ทำใจ ไม่อยาก เดาเลยเห้อออ หวังว่าจะไปด้วยดี
อยากให้สมหวังกันทุกคนเลย
อยากให้คบกันต่ออยู่นะ ลุ้นๆๆๆ ต่อไป
จบแบบสวยงาม
ดูเหมือนเรื่องใกล้จะจบแล้ว ขอให้โบ๊ตได้ครองรักกับโมโนโดยไม่มีอุปสรรคอีกต่อไป
เซอร์ไพร์วันเกิดแบบนี้มียิ้มแน่นอน แล้วทีนี้โบ๊ตจะให้อะไรเป็นของขวัญนะ
หูว เหตุการณ์แฮปปี้ ขออย่าให้เกิดอะไรไม่ดีเถอะ
โบ๊ตกับโมโนรักกันมาก ถึงจะต่างก็ไปมีคนอื่น แต่ก็ไม่หวั่นไหวเลยนะ
ลุ้นเลยครับคู่นี้
โมโนจะท้องไหมนะ
กำลังมันเลยครับ
เหมือนมีเมฆหมอก มองความสัมพันธ์ไม่ชัดเจน
อ่านตอนนี้แล้วได้ฟรลความโรแมนติก มากครับ ละมุนน
โมเมจะทำไง ห่างกันนานแบบนี้
คืนนี้ต้องเอาให้กระจาย
ว่าแต่โมโนกะโบ้๊ตจะมีเรื่องไรอีก
ปั้นแน่มาก เป็นลูกผู้ชายไปบอกโบ๊ตตรงเลย
วันเกิดไม่ตรงรึเปล่า
ต้องจัดชุดใหญ่แล้วไม่เจอกันนาน
โรแมนติก มีเป่าเค้กด้วย
อย่าลืมให้ของขวัญละ
ขอให้เจอซินแสเก่งๆ ผ่านเรื่องนี้ไปได้นะ จะได้มีความสุขกันทั้งคู่
คงจะใกล้แล้ว........เตรียมตับไว้อยย่างดี โมโนจะเปลี่ยนไปมั้ยยยยยยยยยยยย...
โบ๊ตคนดี รักโมโนมาก ทำทุกอย่างที่แสดงออกว่ารัก แล้วโมโนละจะทำใจได้หรือไม่ หรือเพราะพิษสงเรื่องชงที่ทำให้ทั้งสองต้องแยกกัน
::HeyHey::
้happy birthday โมโน เอาใจช่วย คงรักโบ๊ตมาก
::Glad::
ขออย่าให้เป็นอะไรอีกเลยครับ สงสารทั้งคู่เลย ::Orz::
จะเกิดอึบัติเหตุอะไรอีกหรือป่าว
โบ๊ตมีอะไรพิเศษ ให้โมโน กับ วันนี้ไหม .... กวังว่าจะพิเศษจริงๆ
เรื่องชงอาจจะหายไปพร้อมกับวันเกิดปีนี้ก็ได้นะ
งานนี้ ต้องได้จัดโมโนแน่ๆ เลย
คู่นี้ก็น่าสงสารนะแต่โมโนมันหลายใจอะ
เซอร์ไพรส์วันเกิดน่าจะมีอะไรมากกว่านี้
กำลังมีความสุขคงไม่มีทุกข์มาขัดขวาง
เนื้อหาน่าติดตามเสมอครับ
จะจบแบบไหนละเนี่ย ขอให้ happy ending ด้วยนะ
Happy Birthday โมโน หวังว่าจะไม่มีเหตุการณ์ร้ายๆอีก
คืนนี้โบ้ตจะจัดโมโนได้ราบรื่นไหม
ต้องมีอะไรหักมุมแน่ๆ มันราบรื้นเกินไป
อย่าบอกนะว่าไม่ใช่วันเกิด
น่าจะสมหวังกันสักที
เซอร์ไพร์เขา คงไม่มีอะไรเซอร์ไพร์กับมาน่ะ
โบ้ตยังรักโมโนมาก แต่ดูเหมือนโมโนจะเริ่มหวันไหวแล้วแน่ๆ
ทำแบบนี้เอาใจสุดๆเลย
::DookDig::อดทนใว้ไอ้น้อง
::Angry::
อ้าว ผิดวันนี้น่า
ไม่น่ารอด สรุปไม่ใช่เพราะชง
เอาล่ะวะ เพื่อนมาสารภาพว่าชอบแฟนตัวเองแบบนี้ จะทำยังไงล่ะโบ๊ต
มาสารภาพแบบนี้ ยังไงดีละ
ต้องแก้ไขให้ได้นะ ลุ้นๆๆๆ
สนุกครับ
อ่านแล้วสนุกทำให้ติดตามอ่านอย่างต่อเนื่องคร๊าบ
จะมีเซอร์ไพรซ์อะไรอีก
ไม่เหลือ
โบ๊ตเซอร์ไพร์
โบ้ตยังรักโมโนมากแล้วโมโนหล่ะหวั่นไหวไปกับปั้นมั้ย
::Shy::
สนุกมากน่าจะใกล้จบแล้ว
เออซึ่งอะทำให้โมโนจริงเลย
จะจบแบบแฮปปี้หรือแบดเอนกันแน่
จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหรือเปล่าเนี่ย ลุ้นเลย
อย่าเจ็บกันอีกเลยนะ
เอาจริงสลับเลยก้อได้นะรู้สึกโมโนไม่มั่นคงอ่ะ
เด๋วโโนก็เป่าเทียนประจำตัวเอาหรอก
โบ็ตยังไม่รู้อะดิว่าเพื่อนแทงข้างหลังไปแล้ว
ดี
สรุปว่าไม่ชง?
ปัญหาปีชง จริงหรือเปล่า จะเกิดอะไรต่อ
ตอนนี้ก็นอกกายกันหมดแล้ว ยังแก้ไม่ได้
ขอบคุณครับ
ลุ้นครับอย่าเกิดอะไรเลยสงสารโมโน โบ๊ต ขอบคุณครับ
บทสรุปจะเป็นแบบไหนนะ
มาทำเซอร์ไพร หรือว่าจะมีอะไรต่ออ่ะ
อย่ายอกนะว่ามีอุยัติเหตุอีก
ผ่นวันเกิดำปแล้วควไมาเจ็บอีกนะ
ใกล้ๆจะจบแล้วสิ
::HoHo::
ขะมีเรื่องช็อคไหม
เรื่องนี้มีแต่ตัวละคร ป บ นะ 55
แปลกฟ
โมโน คงจะสารภาพ กับโบ๊ต แน่เลย
อันนี้ดันไปอ่านในคอมเม้น เจ้าโบ๊ตหน้าแตก เพราะวันเกิดยายโมโนวันที่24
จะเกิดอะไรขึ้นไหมนะ
จะลงเอยแบบไหนคู่นี้
ฉลองวันเกิดซะหน่อย
เป่าเทียนก่อนเป่าเธอ
จะสลับคู่ถาวรป่าวว
วันนี้จะมีเหตุอะไรไหม
อะไรว่ะ จะรักกันแต่เชื่อเรืองดวงชงไม่ชง หงุดหงิดกับพระเอกเลย
ไกล้จบแล้วสิ
เหมือนใกล้จะจบละ หวังว่าจะได้อยู่ด้วยกันนะ
ขอให้โชคดี
ตืนนร้จะเดิดอะไรขึ้นกับทั้งคู่นะ
ขอให้คู่นี้สมหวังนะ
จริงๆคู่นี้น่ารักมากเลยนะ อยากให้เป็นคู่นี้กัน
19 ปีรอด คุๆๆๆๆๆๆๆๆ ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger::
คืนนี้จะมีเรื่องเจ็บตัวอีกไหมทั้งสองคน
::WowWow::
ตกลงดวงทั้งสองจะยังชงอยู่อีกไหมนิ
อย่าบอกว่าพอปิดไฟแล้วจะมีใครสะดุดล้มลงเจ็บอีกนะ
จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม รึจะดีกว่าเดิม
น้องโมโนได้รับของขวัญวันเกิดที่ยิ่งใหญ่จากในโบ๊ทแฟนตัวจริงเสียงจริง
เรื่องชงน่าจะหายแล้วมั้ง เพราะต่างคนก็มีคนอื่นด้วย
ชอบมาก ขอบคุณครับ ::Bloody::
::Beggar::
ไปหาซินแสกับโมโนหวังว่าจะออกมาดีนะ ว่าแต่วันเกิดโมโนจะมีอะไรกันมั้ย แล้วจะเป็นอะไรหรือเปล่า
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 27, 2021, 12:34:19 หลังเที่ยง
แฟนกู ภาค 3 ตอน 20 สาเหตุ
แฟนกู ภาค 1 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=242119.0
-----------------------------------------------------------------------------------
ผมตัวเย็นราวกับโดนน้ำแข็งราดรดตั้งแต่หัวจรดเท้า
"กูมาหามึงเพราะเรื่องนี้ แต่มึงใจเย็นๆนะ"
ผมอึ้ง พูดอะไรไม่ออก ไอ้ปั้นก็เพื่อนซี้ผม ไม่นึกว่ามันจะทำกันได้
"คือแม่ง จริงๆ กูไม่มีอะไรนะ กูชอบไอ้โมโนมันตั้งแต่แรกเข้าแล้ว แต่กูไม่ได้จีบ กูเห็นมึงจีบจริงจัง ไปรับไปส่ง กูก็ถอยออกไป จนตั้งแต่มึงมีเรื่อง ชง เหี้ยไรของมึงเนี่ย จนโมโนมันขอกูเป็นแฟน ต่อหน้ามึงอ่ะ จำได้ใช่มั๊ย มึงยังบอกว่าเอาเลย ตอนนั้นกูก็ยังไม่คิดอะไรนะมึง แต่หลังๆ โมโนมันมีเรื่องเศร้าหลายเรื่อง เรื่องนึงคือสอบเสร็จ..มันรีบมาหามึงเลยนะ...กะเซอร์ไพรส์ แต่เจอมึงจูงมือไอ้แปมออกมาจากห้องแลป โมโนแม่ง...เสียศูนย์ โทรเรียกกูมารับ กลับไปมันก็ร้องไห้ๆๆๆ รอมึงโทรไป กว่ามึงจะโทรไปทุ่มนึง เหี้ย..กูสงสารมัน..."
ผมยังคงเงียบ พูดอะไรไม่ออก
"มึง.. กูว่าแม่งไปกันใหญ่แล้ว เรื่องชงของมึงเนี่ย พอเหอะวะ กูว่าไม่เกี่ยวหรอก โมโนมันเฟอะฟะ หลายเรื่อง อาจเป็นช่วงดวงตกมากกว่า ถ้ามึงยังบ้าเรื่องชงเนี่ย...ก็เลิกกะโมโนเหอะวะ กูสงสารมัน อ้อ..อีกอย่าง ถ้าโมโนมันรู้ว่ามึงเอาไอ้แปมเข้ามาบ้านมึงนะ...มึงตายแน่นอน"
"กูรักมันอยู่นะไอ้เหี้ยปั้น กูรักโมโน ขอร้องมึงอย่ามายุ่งกะโมโนมัน"
"กูรู้ โมโนมันก็รักมึงไม่แพ้มึงแหละ กูเข้าไม่ได้เลย มันบอกกูเสมอว่ามันรักมึง"
เราผู้ชายคุยกัน ก็มองหน้ากัน พูดกันตรงๆ ไม่อ้อมค้อมไปมา ยิ่งผมกะไอ้ปั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม ผมว่าเรารับได้ทั้งคู่ แต่ปัญหาคือตอนนี้เราดันมาชอบคนๆเดียวกัน
"โมโนขอกูไปอยู่ห่างๆกันพักนึง กูไม่รู้จะทำไง"
"มึงก็เลยไปหาไอ้แปมมา"
"ไม่สิวะ ปั้น มึงก็ไปหาซินแสกะกู มึงก็ได้ยินเท่ากู ซินแสให้แก้ชงยังไงมึงก็รู้"
"รู้สิวะ กูเลยไม่สบายใจ สมมติถ้ากูเป็นแฟนโมโน แล้วนอนกะโมโนมันด้วยอ่ะ มึงจะทำไง ยอมให้กูทำเหรอ ถ้ามึงยอม...กูก็ไม่ยอม กูจะขอเป็นแฟนโมโนตัวจริงเลย"
ผมเงียบสนิท จริงด้วย..ทำไงวะเนี่ย
"แล้วไอ้แปมเนี่ย...มึงอย่าบอกว่าทำเพื่อแก้ชงนะ กูว่ามันเพี้ยนไปแยะว่ะ มึงว่าโมโนมันรับได้เหรอ มึงมีอะไรกะคนอื่นทั้งที่คบเป็นแฟนกะโมโนมันอยู่..."
"กูไม่รู้ทำไง กูรักไอ้โมโน... แต่พอกูเข้าใกล้มันทีไร แม่งต้องเจ็บตัวไม่มันก็กู"
"มึงเคยได้ยิน second opinion มั๊ย ความเห็นที่สอง เวลาหมอคนนึงบอกให้ผ่าตัด ถ้ามึงไม่อยากผ่าตัด ลองหาหมอคนอื่นสิ เผื่อเค้ามีความเห็นอย่างอื่น"
"กูลองแล้ว ก็คนแรกก็ซินแสแม่กูไง คนที่สองก็ไปกะมึง"
"มึงก็หาคนที่สามสิวะ... มึงพาโมโนไปหาด้วยเลย เอาชัดๆ ฟังกันให้ชัดๆ เฮ้อ...มึงกะกูเป็นเพื่อนเรียนมัธยมกันมาตั้งนานแล้ว กูไม่อยากแทงมึงข้างหลัง กูมาสารภาพว่ากูเริ่มชอบไอ้โมโนแล้ว ถ้ามึงจะทำไงก็รีบทำ ถ้ามึงยังบ้าบอกะเรื่องชง แต่ของกูไม่ชง... กูก็จะขอโมโนเป็นแฟนจริงๆแล้ว"
"ปั้น ไอ้เหี้ย...กูยังชอบโมโน เดี๋ยวกูจะจัดการเรื่องนี้เอง ขอเวลามึงแป๊บนึง"
"เออ...กูก็ไม่แน่ใจว่า...กูจะหักห้ามใจได้นานแค่ไหนนะ"
...............................................................................
ไอ้ปั้นทิ้งระเบิดในเช้าวันนั้น นับว่าหนักหน่วงและตรงเป้ามากๆ ผมเละเทะไปกันใหญ่ โดยไม่ได้ตั้งสติ ผมมานั่งคิดอยู่นาน ผมคิดว่า ผมจะจัดการเรื่องแปมให้เรียบร้อยก่อนและจะพาโมโนไปหาซินแส
"หมอให้แปมไปรับยาวันศุกร์นี้แล้วน่ะ โบ๊ตช่วยไปเป็นเพื่อนได้มั๊ย"
"ไปสิ เดี๋ยวกี่โมง บ่ายเหรอ งั้นรับแล้วกลับบ้านเราเลยนะ"
แต่วันนี้พฤหัสแล้ว ผมขับรถไปหาโมโนที่ศาลายา ผมรู้อยู่แล้วว่าเธอเรียนที่ตึกไหน และผมก็ไปรอที่นั่น อย่างเดียวที่ผมหวังคือ..ไอ้ปั้นคงไม่จูงมือเธอเดินลงมา
"อ้าว โบ๊ต มาได้ไง ...."
"คิดถึงมากๆ"
ต่อหน้านักศึกษาเต็มไปหมด ผมทำได้แค่จับมือโมโน ผมรักโมโนเหลือเกิน เมื่อไหร่จะเป็นวันของเรานะ
"กลับหอก่อนมั๊ย หรือไปกินอะไรกะโบ๊ต"
"โห...มาหาทั้งที ไปกินข้างนอกกัน"
ก๊วยจับร้านประจำของโมโน ผมชักไม่แน่ใจว่าผมหรือโมโนกันแน่ที่ชอบก๊วยจับ เพราะต่างคนต่างชวนอยู่บ่อยๆ
"เป็นไงมั่ง คนดุ อยากกอดโมโนอ่ะ คิดถึงเรามั่งหรือเปล่า"
"อืมม์ คิดถึงมากๆ"
"โมโน เรามาบอกความคืบหน้าเรื่องแปม"
"อืมม์..."
"ก่อนอื่น...โมโนอย่าคิดมากเรื่องแปมนะ เรากะแปมไม่ได้เป็นอะไรกัน ตอนนี้แปมเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะต้น พี่โบ้ให้เริ่มรักษาแล้ว จะเริ่มให้คีโมตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ทีนี้การให้คีโมมันจะอ่อนแรงไปสองสามวัน โบ๊ตจะให้แปมมานอนที่บ้าน โบ๊ตบอกแม่แล้ว...แม่โอเค นี่โบ๊ตก็มาบอกกะโมโนด้วยอีกคน โมโนจะได้สบายใจ"
"ทำไม...แปมเป็นไร โมโนไม่รู้เลย..."
"ก็ไม่บอก ไม่รู้สิ..ไม่อยากพูดเรื่องแปม กลัวโมโนไม่สบายใจ จริงๆเค้าป่วยบ่อยๆ และไม่มีเพื่อน เหงาด้วย..อะไรด้วย เมื่อตอนที่รู้ว่าเป็นมะเร็ง แม่เค้าก็ลงมานะ น่าสงสารมากๆ ร้องไห้กันใหญ่ จนพี่ป้อง พี่โบนัส ก็มาช่วยๆกัน เรามาบอกโมโนด้วยความบริสุทธิ์ใจ"
"อืมม์ แล้วแต่โบ๊ตเหอะ เราก็ไม่ได้ไปบ้านโบ๊ตแล้วช่วงนี้"
"อีกเรื่องนะ...ที่เราสัญญาว่าจะพากันไปหาซินแส แล้วเราก็ยังไม่ได้ไป เอาเป็นเราสอบเสร็จแล้วโบ๊ตจะชวนโมโนไป เราไปด้วยกันนะ ฟังให้มันรู้ความกันไปเลยว่าจะเป็นไง.."
"เอาสิ.."
ผมไม่พูดเรื่องที่ไอ้ปั้นมาหา ผมว่าถ้าผมดูแลโมโนได้ดี เรื่องกะไอ้ปั้นก็คงจะไม่เกิดขึ้น ผมยื่นมือไปจับมือโมโน มันเป็นเวลาที่แสนสั้นที่เราเจอกัน ผมคิดถึงโมโนมากมาย และเชื่อว่าโมโนก็คิดถึงผมไม่น้อยไปกว่ากัน ระยะทางไม่ใช่เป็นปัญหา ตอนนี้มันมีความเชื่อเข้ามาขวางกั้นพวกเรา เราเดินจูงมือกลับมาจากกินข้าว
"โบ๊ตต้องกลับแล้วหละโมโน จำไว้นะ โบ๊ตรักโมโนเสมอ เดี๋ยวให้เรื่องวุ่นวายผ่านไป แล้วเราคงมีความสุขด้วยกันได้อีก"
"โมโนก็รักโบ๊ตนะ โมโนจะรอ.."
------------------------------------------------------------------------------------------
จากวันนั้นที่เจอโมโน ผมแทบหมดเวลาไปกะแปม ที่ช่วยพาเธอไปหาหมอและดูแลช่วงที่ให้คีโม ผมยังโทรคุยกะโมโนทุกวัน เล่าอาการของแปมให้ฟัง เล่าเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในชีวิตผม แต่สิ่งนึงที่ทำน้อยลงคือไปหาโมโนที่ศาลายา ผมไปหาแทบจะเรียกได้ว่าเดือนละครั้ง ผมห่างกะโมโนไปนิดหน่อย และใกล้ชิดกะแปมมากขึ้น แต่มันยังไม่สามารถเปลี่ยนใจผมให้มารักชอบแปมแบบแฟนได้เลย
วันเวลาผ่านไป... 4 เดือน
เดือนกุมภาพันธ์มาถึง เราใกล้ช่วงสอบมากๆ แปมค่อยยังชั่วขึ้นมากแล้ว การรักษาก็ทิ้งระยะห่างออกไป และแปมเองก็ขอกลับไปอยู่หอตามปกติ ผมนึกขึ้นมาได้ รีบเดินไปเปิดกระเป๋าสตางค์และดูเศษกระดาษชิ้นนึงที่มีลายมือแม่
"วันเกิดโมโน 14 กุมภาพันธ์ 2530"
อีก 4 วันจะวันเกิดของโมโนแล้ว วันที่ 14 ตรงกับวันศุกร์ด้วย
"วันที่ 14 วาเลนไทน์เหรอ มีไร...จะมาแสดงความรักกะโมโนล่ะสิ"
"คิดถึงมากๆ จะไปรับนะ"
...................................................................
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันนี้สำหรับคนเป็นแฟนกันก็คงมีความสำคัญ แต่กับโมโนแล้ว มันสำคัญเป็นสองเท่า ผมไปซื้อดอกกุหลาบสีแดง 19 ดอก ห่อมาอย่างดี กุหลาบแดงในวันที่ 14 กุมภา เป็นอะไรที่หายากและแพงมากๆ ผมต้องจ่ายเงินไปมากมายเพื่อเซอร์ไพรส์โมโน
ผมเรียนเสร็จก็รีบออกรถไปรับโมโน
"โมโน วันนี้โบ๊ตขอร้อง กลับบ้านกันนะ"
"ทำไมล่ะ"
"น่า...นะ วันนี้วันวาเลนไทน์ไง ให้โบ๊ตได้ไปดูหนังกินข้าวกะโมโนอย่างที่เคยเป็นนะ"
"อืมม์ คิดดูก่อน เดี๋ยวเราขึ้นไปบนห้องขอคิดดูก่อนนะ แล้วถ้าไม่ลงมาภายใน 15 นาที โบ๊ตกลับไปเลยนะ แปลว่าเราไม่ไป"
แล้วคนดุของผมก็เดินกลับขึ้นหอไปเลย ผมนั่งนับนาที..รอลุ้นว่าโมโนจะลงมามั๊ย หากเธอไม่ลงมาผมจะทำยังไง และในนาทีที่ 15 โมโนลงมาพร้อมเป้ใบอ้วนของเธอ
"ตกลง...ไปกัน ถ้าทำตัวไม่น่ารัก โมโนกลับเลยนะ"
"ได้ๆๆๆ ไปกัน"
ผมพาโมโนกลับมากรุงเทพ วันที่ 14 กุมภา คนที่เคยมีแฟนจะรู้ดี...ว่ารถติดมาก ตั๋วหนังรอบเย็น เต็มแทบทุกเรื่องทุกโรง ร้านอาหารเต็มไปด้วยหนุ่มสาว ผมผิดพลาดที่ทุกอย่างไม่ได้จอง หนังเต็มหมดแล้ว เมื่อเรามาถึงโรง ร้านอาหารรอคิวเป็นสิบคิวแทบทุกร้าน
"ไม่ได้หรอก วันนี้วันสำคัญกินข้าวศูนย์อาหารได้ไง ข้าวหมูแดงด้วย อย่างน้อยสุกี้นะคนดี"
"ไม่ไหวแล้วอ่ะ หิวแล้ว นี่เพิ่งคิว B1 เมื่อไหร่มันจะถึง B20 กลับเหอะนะ มากินพรุ่งนี้ก็ได้ วาเลนไทน์มีหลายปีแหละ"
"แต่นี่เป็นปีแรกของเราสองคนเลย โบ๊ตว่ามันสำคัญนะ"
"แต่โมโนว่าไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญกว่าคือเราได้มาด้วยกัน..."
ท้ายสุดผมจอดรถที่บ้าน และเราก็เดินไปกินก๊วยจับที่ราชวงศ์ ผมดูแล้วโมโนมีความสุขกว่ามากๆ ที่ได้มาเดินเล่นแถวเยาวราช ได้กินอาหารง่ายๆ โมโนไม่ชอบอะไรหรูหรามากมาย...
"เห็นมะ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว โมโนอยู่ใกล้ๆโบ๊ตก็ดีใจแล้ว"
"ขอบใจนะ เหมือนกัน โบ๊ตรักโมโนนะ รักเสมอไม่เคยเปลี่ยน"
"แปมเป็นไง"
"อ๋อ...ช่วงหลังยาให้ห่างไปมากแล้ว เค้าเลยกลับไปหอนานแล้ว"
ผมพาโมโนกลับบ้าน วันนี้เราอยู่กันแค่สองคน ยัยบีทไปกะเพื่อนๆและก็จะกลับบ้านสายสองกะเพื่อน ผมพาโมโนเดินขึ้นบันไดมาชั้นสาม โมโนขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ส่วนผมจัดแจงเรื่องเค้กวันเกิดและดอกไม้
"เฮ้ย...โบ๊ต ไฟดับอ่ะ โบ๊ตอยู่ไหน"
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูโมโน มีความสุขมากๆนะ"
ผมยื่นเค้กที่จุดเทียนไว้ 19 เล่มให้โมโนเป่า
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 27, 2021, 12:34:19 หลังเที่ยง
แฟนกู ภาค 3 ตอน 20 สาเหตุ
แฟนกู ภาค 1 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=242119.0
-----------------------------------------------------------------------------------
ผมตัวเย็นราวกับโดนน้ำแข็งราดรดตั้งแต่หัวจรดเท้า
"กูมาหามึงเพราะเรื่องนี้ แต่มึงใจเย็นๆนะ"
ผมอึ้ง พูดอะไรไม่ออก ไอ้ปั้นก็เพื่อนซี้ผม ไม่นึกว่ามันจะทำกันได้
"คือแม่ง จริงๆ กูไม่มีอะไรนะ กูชอบไอ้โมโนมันตั้งแต่แรกเข้าแล้ว แต่กูไม่ได้จีบ กูเห็นมึงจีบจริงจัง ไปรับไปส่ง กูก็ถอยออกไป จนตั้งแต่มึงมีเรื่อง ชง เหี้ยไรของมึงเนี่ย จนโมโนมันขอกูเป็นแฟน ต่อหน้ามึงอ่ะ จำได้ใช่มั๊ย มึงยังบอกว่าเอาเลย ตอนนั้นกูก็ยังไม่คิดอะไรนะมึง แต่หลังๆ โมโนมันมีเรื่องเศร้าหลายเรื่อง เรื่องนึงคือสอบเสร็จ..มันรีบมาหามึงเลยนะ...กะเซอร์ไพรส์ แต่เจอมึงจูงมือไอ้แปมออกมาจากห้องแลป โมโนแม่ง...เสียศูนย์ โทรเรียกกูมารับ กลับไปมันก็ร้องไห้ๆๆๆ รอมึงโทรไป กว่ามึงจะโทรไปทุ่มนึง เหี้ย..กูสงสารมัน..."
ผมยังคงเงียบ พูดอะไรไม่ออก
"มึง.. กูว่าแม่งไปกันใหญ่แล้ว เรื่องชงของมึงเนี่ย พอเหอะวะ กูว่าไม่เกี่ยวหรอก โมโนมันเฟอะฟะ หลายเรื่อง อาจเป็นช่วงดวงตกมากกว่า ถ้ามึงยังบ้าเรื่องชงเนี่ย...ก็เลิกกะโมโนเหอะวะ กูสงสารมัน อ้อ..อีกอย่าง ถ้าโมโนมันรู้ว่ามึงเอาไอ้แปมเข้ามาบ้านมึงนะ...มึงตายแน่นอน"
"กูรักมันอยู่นะไอ้เหี้ยปั้น กูรักโมโน ขอร้องมึงอย่ามายุ่งกะโมโนมัน"
"กูรู้ โมโนมันก็รักมึงไม่แพ้มึงแหละ กูเข้าไม่ได้เลย มันบอกกูเสมอว่ามันรักมึง"
เราผู้ชายคุยกัน ก็มองหน้ากัน พูดกันตรงๆ ไม่อ้อมค้อมไปมา ยิ่งผมกะไอ้ปั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม ผมว่าเรารับได้ทั้งคู่ แต่ปัญหาคือตอนนี้เราดันมาชอบคนๆเดียวกัน
"โมโนขอกูไปอยู่ห่างๆกันพักนึง กูไม่รู้จะทำไง"
"มึงก็เลยไปหาไอ้แปมมา"
"ไม่สิวะ ปั้น มึงก็ไปหาซินแสกะกู มึงก็ได้ยินเท่ากู ซินแสให้แก้ชงยังไงมึงก็รู้"
"รู้สิวะ กูเลยไม่สบายใจ สมมติถ้ากูเป็นแฟนโมโน แล้วนอนกะโมโนมันด้วยอ่ะ มึงจะทำไง ยอมให้กูทำเหรอ ถ้ามึงยอม...กูก็ไม่ยอม กูจะขอเป็นแฟนโมโนตัวจริงเลย"
ผมเงียบสนิท จริงด้วย..ทำไงวะเนี่ย
"แล้วไอ้แปมเนี่ย...มึงอย่าบอกว่าทำเพื่อแก้ชงนะ กูว่ามันเพี้ยนไปแยะว่ะ มึงว่าโมโนมันรับได้เหรอ มึงมีอะไรกะคนอื่นทั้งที่คบเป็นแฟนกะโมโนมันอยู่..."
"กูไม่รู้ทำไง กูรักไอ้โมโน... แต่พอกูเข้าใกล้มันทีไร แม่งต้องเจ็บตัวไม่มันก็กู"
"มึงเคยได้ยิน second opinion มั๊ย ความเห็นที่สอง เวลาหมอคนนึงบอกให้ผ่าตัด ถ้ามึงไม่อยากผ่าตัด ลองหาหมอคนอื่นสิ เผื่อเค้ามีความเห็นอย่างอื่น"
"กูลองแล้ว ก็คนแรกก็ซินแสแม่กูไง คนที่สองก็ไปกะมึง"
"มึงก็หาคนที่สามสิวะ... มึงพาโมโนไปหาด้วยเลย เอาชัดๆ ฟังกันให้ชัดๆ เฮ้อ...มึงกะกูเป็นเพื่อนเรียนมัธยมกันมาตั้งนานแล้ว กูไม่อยากแทงมึงข้างหลัง กูมาสารภาพว่ากูเริ่มชอบไอ้โมโนแล้ว ถ้ามึงจะทำไงก็รีบทำ ถ้ามึงยังบ้าบอกะเรื่องชง แต่ของกูไม่ชง... กูก็จะขอโมโนเป็นแฟนจริงๆแล้ว"
"ปั้น ไอ้เหี้ย...กูยังชอบโมโน เดี๋ยวกูจะจัดการเรื่องนี้เอง ขอเวลามึงแป๊บนึง"
"เออ...กูก็ไม่แน่ใจว่า...กูจะหักห้ามใจได้นานแค่ไหนนะ"
...............................................................................
ไอ้ปั้นทิ้งระเบิดในเช้าวันนั้น นับว่าหนักหน่วงและตรงเป้ามากๆ ผมเละเทะไปกันใหญ่ โดยไม่ได้ตั้งสติ ผมมานั่งคิดอยู่นาน ผมคิดว่า ผมจะจัดการเรื่องแปมให้เรียบร้อยก่อนและจะพาโมโนไปหาซินแส
"หมอให้แปมไปรับยาวันศุกร์นี้แล้วน่ะ โบ๊ตช่วยไปเป็นเพื่อนได้มั๊ย"
"ไปสิ เดี๋ยวกี่โมง บ่ายเหรอ งั้นรับแล้วกลับบ้านเราเลยนะ"
แต่วันนี้พฤหัสแล้ว ผมขับรถไปหาโมโนที่ศาลายา ผมรู้อยู่แล้วว่าเธอเรียนที่ตึกไหน และผมก็ไปรอที่นั่น อย่างเดียวที่ผมหวังคือ..ไอ้ปั้นคงไม่จูงมือเธอเดินลงมา
"อ้าว โบ๊ต มาได้ไง ...."
"คิดถึงมากๆ"
ต่อหน้านักศึกษาเต็มไปหมด ผมทำได้แค่จับมือโมโน ผมรักโมโนเหลือเกิน เมื่อไหร่จะเป็นวันของเรานะ
"กลับหอก่อนมั๊ย หรือไปกินอะไรกะโบ๊ต"
"โห...มาหาทั้งที ไปกินข้างนอกกัน"
ก๊วยจับร้านประจำของโมโน ผมชักไม่แน่ใจว่าผมหรือโมโนกันแน่ที่ชอบก๊วยจับ เพราะต่างคนต่างชวนอยู่บ่อยๆ
"เป็นไงมั่ง คนดุ อยากกอดโมโนอ่ะ คิดถึงเรามั่งหรือเปล่า"
"อืมม์ คิดถึงมากๆ"
"โมโน เรามาบอกความคืบหน้าเรื่องแปม"
"อืมม์..."
"ก่อนอื่น...โมโนอย่าคิดมากเรื่องแปมนะ เรากะแปมไม่ได้เป็นอะไรกัน ตอนนี้แปมเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะต้น พี่โบ้ให้เริ่มรักษาแล้ว จะเริ่มให้คีโมตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ทีนี้การให้คีโมมันจะอ่อนแรงไปสองสามวัน โบ๊ตจะให้แปมมานอนที่บ้าน โบ๊ตบอกแม่แล้ว...แม่โอเค นี่โบ๊ตก็มาบอกกะโมโนด้วยอีกคน โมโนจะได้สบายใจ"
"ทำไม...แปมเป็นไร โมโนไม่รู้เลย..."
"ก็ไม่บอก ไม่รู้สิ..ไม่อยากพูดเรื่องแปม กลัวโมโนไม่สบายใจ จริงๆเค้าป่วยบ่อยๆ และไม่มีเพื่อน เหงาด้วย..อะไรด้วย เมื่อตอนที่รู้ว่าเป็นมะเร็ง แม่เค้าก็ลงมานะ น่าสงสารมากๆ ร้องไห้กันใหญ่ จนพี่ป้อง พี่โบนัส ก็มาช่วยๆกัน เรามาบอกโมโนด้วยความบริสุทธิ์ใจ"
"อืมม์ แล้วแต่โบ๊ตเหอะ เราก็ไม่ได้ไปบ้านโบ๊ตแล้วช่วงนี้"
"อีกเรื่องนะ...ที่เราสัญญาว่าจะพากันไปหาซินแส แล้วเราก็ยังไม่ได้ไป เอาเป็นเราสอบเสร็จแล้วโบ๊ตจะชวนโมโนไป เราไปด้วยกันนะ ฟังให้มันรู้ความกันไปเลยว่าจะเป็นไง.."
"เอาสิ.."
ผมไม่พูดเรื่องที่ไอ้ปั้นมาหา ผมว่าถ้าผมดูแลโมโนได้ดี เรื่องกะไอ้ปั้นก็คงจะไม่เกิดขึ้น ผมยื่นมือไปจับมือโมโน มันเป็นเวลาที่แสนสั้นที่เราเจอกัน ผมคิดถึงโมโนมากมาย และเชื่อว่าโมโนก็คิดถึงผมไม่น้อยไปกว่ากัน ระยะทางไม่ใช่เป็นปัญหา ตอนนี้มันมีความเชื่อเข้ามาขวางกั้นพวกเรา เราเดินจูงมือกลับมาจากกินข้าว
"โบ๊ตต้องกลับแล้วหละโมโน จำไว้นะ โบ๊ตรักโมโนเสมอ เดี๋ยวให้เรื่องวุ่นวายผ่านไป แล้วเราคงมีความสุขด้วยกันได้อีก"
"โมโนก็รักโบ๊ตนะ โมโนจะรอ.."
------------------------------------------------------------------------------------------
จากวันนั้นที่เจอโมโน ผมแทบหมดเวลาไปกะแปม ที่ช่วยพาเธอไปหาหมอและดูแลช่วงที่ให้คีโม ผมยังโทรคุยกะโมโนทุกวัน เล่าอาการของแปมให้ฟัง เล่าเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในชีวิตผม แต่สิ่งนึงที่ทำน้อยลงคือไปหาโมโนที่ศาลายา ผมไปหาแทบจะเรียกได้ว่าเดือนละครั้ง ผมห่างกะโมโนไปนิดหน่อย และใกล้ชิดกะแปมมากขึ้น แต่มันยังไม่สามารถเปลี่ยนใจผมให้มารักชอบแปมแบบแฟนได้เลย
วันเวลาผ่านไป... 4 เดือน
เดือนกุมภาพันธ์มาถึง เราใกล้ช่วงสอบมากๆ แปมค่อยยังชั่วขึ้นมากแล้ว การรักษาก็ทิ้งระยะห่างออกไป และแปมเองก็ขอกลับไปอยู่หอตามปกติ ผมนึกขึ้นมาได้ รีบเดินไปเปิดกระเป๋าสตางค์และดูเศษกระดาษชิ้นนึงที่มีลายมือแม่
"วันเกิดโมโน 14 กุมภาพันธ์ 2530"
อีก 4 วันจะวันเกิดของโมโนแล้ว วันที่ 14 ตรงกับวันศุกร์ด้วย
"วันที่ 14 วาเลนไทน์เหรอ มีไร...จะมาแสดงความรักกะโมโนล่ะสิ"
"คิดถึงมากๆ จะไปรับนะ"
...................................................................
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันนี้สำหรับคนเป็นแฟนกันก็คงมีความสำคัญ แต่กับโมโนแล้ว มันสำคัญเป็นสองเท่า ผมไปซื้อดอกกุหลาบสีแดง 19 ดอก ห่อมาอย่างดี กุหลาบแดงในวันที่ 14 กุมภา เป็นอะไรที่หายากและแพงมากๆ ผมต้องจ่ายเงินไปมากมายเพื่อเซอร์ไพรส์โมโน
ผมเรียนเสร็จก็รีบออกรถไปรับโมโน
"โมโน วันนี้โบ๊ตขอร้อง กลับบ้านกันนะ"
"ทำไมล่ะ"
"น่า...นะ วันนี้วันวาเลนไทน์ไง ให้โบ๊ตได้ไปดูหนังกินข้าวกะโมโนอย่างที่เคยเป็นนะ"
"อืมม์ คิดดูก่อน เดี๋ยวเราขึ้นไปบนห้องขอคิดดูก่อนนะ แล้วถ้าไม่ลงมาภายใน 15 นาที โบ๊ตกลับไปเลยนะ แปลว่าเราไม่ไป"
แล้วคนดุของผมก็เดินกลับขึ้นหอไปเลย ผมนั่งนับนาที..รอลุ้นว่าโมโนจะลงมามั๊ย หากเธอไม่ลงมาผมจะทำยังไง และในนาทีที่ 15 โมโนลงมาพร้อมเป้ใบอ้วนของเธอ
"ตกลง...ไปกัน ถ้าทำตัวไม่น่ารัก โมโนกลับเลยนะ"
"ได้ๆๆๆ ไปกัน"
ผมพาโมโนกลับมากรุงเทพ วันที่ 14 กุมภา คนที่เคยมีแฟนจะรู้ดี...ว่ารถติดมาก ตั๋วหนังรอบเย็น เต็มแทบทุกเรื่องทุกโรง ร้านอาหารเต็มไปด้วยหนุ่มสาว ผมผิดพลาดที่ทุกอย่างไม่ได้จอง หนังเต็มหมดแล้ว เมื่อเรามาถึงโรง ร้านอาหารรอคิวเป็นสิบคิวแทบทุกร้าน
"ไม่ได้หรอก วันนี้วันสำคัญกินข้าวศูนย์อาหารได้ไง ข้าวหมูแดงด้วย อย่างน้อยสุกี้นะคนดี"
"ไม่ไหวแล้วอ่ะ หิวแล้ว นี่เพิ่งคิว B1 เมื่อไหร่มันจะถึง B20 กลับเหอะนะ มากินพรุ่งนี้ก็ได้ วาเลนไทน์มีหลายปีแหละ"
"แต่นี่เป็นปีแรกของเราสองคนเลย โบ๊ตว่ามันสำคัญนะ"
"แต่โมโนว่าไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญกว่าคือเราได้มาด้วยกัน..."
ท้ายสุดผมจอดรถที่บ้าน และเราก็เดินไปกินก๊วยจับที่ราชวงศ์ ผมดูแล้วโมโนมีความสุขกว่ามากๆ ที่ได้มาเดินเล่นแถวเยาวราช ได้กินอาหารง่ายๆ โมโนไม่ชอบอะไรหรูหรามากมาย...
"เห็นมะ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว โมโนอยู่ใกล้ๆโบ๊ตก็ดีใจแล้ว"
"ขอบใจนะ เหมือนกัน โบ๊ตรักโมโนนะ รักเสมอไม่เคยเปลี่ยน"
"แปมเป็นไง"
"อ๋อ...ช่วงหลังยาให้ห่างไปมากแล้ว เค้าเลยกลับไปหอนานแล้ว"
ผมพาโมโนกลับบ้าน วันนี้เราอยู่กันแค่สองคน ยัยบีทไปกะเพื่อนๆและก็จะกลับบ้านสายสองกะเพื่อน ผมพาโมโนเดินขึ้นบันไดมาชั้นสาม โมโนขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ส่วนผมจัดแจงเรื่องเค้กวันเกิดและดอกไม้
"เฮ้ย...โบ๊ต ไฟดับอ่ะ โบ๊ตอยู่ไหน"
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูโมโน มีความสุขมากๆนะ"
ผมยื่นเค้กที่จุดเทียนไว้ 19 เล่มให้โมโนเป่า
แฮปปี้ เบิรท์เดย์ เจ้าโมโน
ลุ้นยาวๆเลย
คู่กันแล้วไม่แคล้วกันไปได้ ::Crying::
ตอบ
เหมือนใจโมโนไม่เหมือนเดิมแล้ว
โมโนไม่ปกตินะ ดูห่างๆ
เป็นกำลังใจให้นะครับสู้ๆครับผม
ฉลองวันเกิดกันแล้วกลับมาคืนดีกันนะ
โมโนยังรักโบ๊ตอยู่มั้ยนะ
เอ๊า...ว่ากันต่อไป
จะจบแบบเศร้าไหมนะ
ขอแง้ม ลุ้นตอนใกล้จบแล้ว
ขอให้จบด้วยดีนะ อย่ามีอะไรอีกเลย
โมโนฉลองวันเกิดกับโบ๊ตหนักแน่ๆ
ลุ้นด้วยทุกตอนเลยครับ สนุกท่ก
อ้าว ดูวันเกิดผิดเกือบเลิกกันเลย
ยังดีที่ยังสนใจแฟนนะหมอโบ๊ทยังหาวัดเกิดแฟนได้ ให้สิบคะแนน ดูแลโมโนดี ๆ ละ
อยู่ด้วยกันทีไร กลัวจะเจ็บตัวอีกแล้ว สงสารจังเลยคู่นี้
แหม หวานนะเนี่ยนายโบ๊ต
เอาแล้วๆ รักสามเส้า
วันนี้จะมีเหตการณือะไรไหมนะ
โบ๊ตลงทุนเซอร์ไพรส์โมโน และโมโนก็คงดีใจ ที่วันแห่งความรัก มีโบ๊ตอยู่ใกล้ๆ
โมโน จะเป่าเทียคืนไหม วันนี้
ปั้นนายแมนมาก หล่อเลยมาอ่ะคุยตรงๆขนาดนี้
รอติดตาม
เป่าเทียนโบ๊ตดีว่า
เดาตอนจบไม่ออก
เย้ดีกันแล้ว
15นาทีที่หายไป
ทุกสิ่งเกินขึ้นเร็วเกินไปไหมขอหล่ะอย่าเป็นอะไรเลย
มีใครหวั่นไหวไปกับคนอื่นมั้ย
เจ็บแทนทุกคนเลย
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 27, 2021, 12:34:19 หลังเที่ยง
แฟนกู ภาค 3 ตอน 20 สาเหตุ
แฟนกู ภาค 1 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=242119.0
-----------------------------------------------------------------------------------
ผมตัวเย็นราวกับโดนน้ำแข็งราดรดตั้งแต่หัวจรดเท้า
"กูมาหามึงเพราะเรื่องนี้ แต่มึงใจเย็นๆนะ"
ผมอึ้ง พูดอะไรไม่ออก ไอ้ปั้นก็เพื่อนซี้ผม ไม่นึกว่ามันจะทำกันได้
"คือแม่ง จริงๆ กูไม่มีอะไรนะ กูชอบไอ้โมโนมันตั้งแต่แรกเข้าแล้ว แต่กูไม่ได้จีบ กูเห็นมึงจีบจริงจัง ไปรับไปส่ง กูก็ถอยออกไป จนตั้งแต่มึงมีเรื่อง ชง เหี้ยไรของมึงเนี่ย จนโมโนมันขอกูเป็นแฟน ต่อหน้ามึงอ่ะ จำได้ใช่มั๊ย มึงยังบอกว่าเอาเลย ตอนนั้นกูก็ยังไม่คิดอะไรนะมึง แต่หลังๆ โมโนมันมีเรื่องเศร้าหลายเรื่อง เรื่องนึงคือสอบเสร็จ..มันรีบมาหามึงเลยนะ...กะเซอร์ไพรส์ แต่เจอมึงจูงมือไอ้แปมออกมาจากห้องแลป โมโนแม่ง...เสียศูนย์ โทรเรียกกูมารับ กลับไปมันก็ร้องไห้ๆๆๆ รอมึงโทรไป กว่ามึงจะโทรไปทุ่มนึง เหี้ย..กูสงสารมัน..."
ผมยังคงเงียบ พูดอะไรไม่ออก
"มึง.. กูว่าแม่งไปกันใหญ่แล้ว เรื่องชงของมึงเนี่ย พอเหอะวะ กูว่าไม่เกี่ยวหรอก โมโนมันเฟอะฟะ หลายเรื่อง อาจเป็นช่วงดวงตกมากกว่า ถ้ามึงยังบ้าเรื่องชงเนี่ย...ก็เลิกกะโมโนเหอะวะ กูสงสารมัน อ้อ..อีกอย่าง ถ้าโมโนมันรู้ว่ามึงเอาไอ้แปมเข้ามาบ้านมึงนะ...มึงตายแน่นอน"
"กูรักมันอยู่นะไอ้เหี้ยปั้น กูรักโมโน ขอร้องมึงอย่ามายุ่งกะโมโนมัน"
"กูรู้ โมโนมันก็รักมึงไม่แพ้มึงแหละ กูเข้าไม่ได้เลย มันบอกกูเสมอว่ามันรักมึง"
เราผู้ชายคุยกัน ก็มองหน้ากัน พูดกันตรงๆ ไม่อ้อมค้อมไปมา ยิ่งผมกะไอ้ปั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม ผมว่าเรารับได้ทั้งคู่ แต่ปัญหาคือตอนนี้เราดันมาชอบคนๆเดียวกัน
"โมโนขอกูไปอยู่ห่างๆกันพักนึง กูไม่รู้จะทำไง"
"มึงก็เลยไปหาไอ้แปมมา"
"ไม่สิวะ ปั้น มึงก็ไปหาซินแสกะกู มึงก็ได้ยินเท่ากู ซินแสให้แก้ชงยังไงมึงก็รู้"
"รู้สิวะ กูเลยไม่สบายใจ สมมติถ้ากูเป็นแฟนโมโน แล้วนอนกะโมโนมันด้วยอ่ะ มึงจะทำไง ยอมให้กูทำเหรอ ถ้ามึงยอม...กูก็ไม่ยอม กูจะขอเป็นแฟนโมโนตัวจริงเลย"
ผมเงียบสนิท จริงด้วย..ทำไงวะเนี่ย
"แล้วไอ้แปมเนี่ย...มึงอย่าบอกว่าทำเพื่อแก้ชงนะ กูว่ามันเพี้ยนไปแยะว่ะ มึงว่าโมโนมันรับได้เหรอ มึงมีอะไรกะคนอื่นทั้งที่คบเป็นแฟนกะโมโนมันอยู่..."
"กูไม่รู้ทำไง กูรักไอ้โมโน... แต่พอกูเข้าใกล้มันทีไร แม่งต้องเจ็บตัวไม่มันก็กู"
"มึงเคยได้ยิน second opinion มั๊ย ความเห็นที่สอง เวลาหมอคนนึงบอกให้ผ่าตัด ถ้ามึงไม่อยากผ่าตัด ลองหาหมอคนอื่นสิ เผื่อเค้ามีความเห็นอย่างอื่น"
"กูลองแล้ว ก็คนแรกก็ซินแสแม่กูไง คนที่สองก็ไปกะมึง"
"มึงก็หาคนที่สามสิวะ... มึงพาโมโนไปหาด้วยเลย เอาชัดๆ ฟังกันให้ชัดๆ เฮ้อ...มึงกะกูเป็นเพื่อนเรียนมัธยมกันมาตั้งนานแล้ว กูไม่อยากแทงมึงข้างหลัง กูมาสารภาพว่ากูเริ่มชอบไอ้โมโนแล้ว ถ้ามึงจะทำไงก็รีบทำ ถ้ามึงยังบ้าบอกะเรื่องชง แต่ของกูไม่ชง... กูก็จะขอโมโนเป็นแฟนจริงๆแล้ว"
"ปั้น ไอ้เหี้ย...กูยังชอบโมโน เดี๋ยวกูจะจัดการเรื่องนี้เอง ขอเวลามึงแป๊บนึง"
"เออ...กูก็ไม่แน่ใจว่า...กูจะหักห้ามใจได้นานแค่ไหนนะ"
...............................................................................
ไอ้ปั้นทิ้งระเบิดในเช้าวันนั้น นับว่าหนักหน่วงและตรงเป้ามากๆ ผมเละเทะไปกันใหญ่ โดยไม่ได้ตั้งสติ ผมมานั่งคิดอยู่นาน ผมคิดว่า ผมจะจัดการเรื่องแปมให้เรียบร้อยก่อนและจะพาโมโนไปหาซินแส
"หมอให้แปมไปรับยาวันศุกร์นี้แล้วน่ะ โบ๊ตช่วยไปเป็นเพื่อนได้มั๊ย"
"ไปสิ เดี๋ยวกี่โมง บ่ายเหรอ งั้นรับแล้วกลับบ้านเราเลยนะ"
แต่วันนี้พฤหัสแล้ว ผมขับรถไปหาโมโนที่ศาลายา ผมรู้อยู่แล้วว่าเธอเรียนที่ตึกไหน และผมก็ไปรอที่นั่น อย่างเดียวที่ผมหวังคือ..ไอ้ปั้นคงไม่จูงมือเธอเดินลงมา
"อ้าว โบ๊ต มาได้ไง ...."
"คิดถึงมากๆ"
ต่อหน้านักศึกษาเต็มไปหมด ผมทำได้แค่จับมือโมโน ผมรักโมโนเหลือเกิน เมื่อไหร่จะเป็นวันของเรานะ
"กลับหอก่อนมั๊ย หรือไปกินอะไรกะโบ๊ต"
"โห...มาหาทั้งที ไปกินข้างนอกกัน"
ก๊วยจับร้านประจำของโมโน ผมชักไม่แน่ใจว่าผมหรือโมโนกันแน่ที่ชอบก๊วยจับ เพราะต่างคนต่างชวนอยู่บ่อยๆ
"เป็นไงมั่ง คนดุ อยากกอดโมโนอ่ะ คิดถึงเรามั่งหรือเปล่า"
"อืมม์ คิดถึงมากๆ"
"โมโน เรามาบอกความคืบหน้าเรื่องแปม"
"อืมม์..."
"ก่อนอื่น...โมโนอย่าคิดมากเรื่องแปมนะ เรากะแปมไม่ได้เป็นอะไรกัน ตอนนี้แปมเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะต้น พี่โบ้ให้เริ่มรักษาแล้ว จะเริ่มให้คีโมตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ทีนี้การให้คีโมมันจะอ่อนแรงไปสองสามวัน โบ๊ตจะให้แปมมานอนที่บ้าน โบ๊ตบอกแม่แล้ว...แม่โอเค นี่โบ๊ตก็มาบอกกะโมโนด้วยอีกคน โมโนจะได้สบายใจ"
"ทำไม...แปมเป็นไร โมโนไม่รู้เลย..."
"ก็ไม่บอก ไม่รู้สิ..ไม่อยากพูดเรื่องแปม กลัวโมโนไม่สบายใจ จริงๆเค้าป่วยบ่อยๆ และไม่มีเพื่อน เหงาด้วย..อะไรด้วย เมื่อตอนที่รู้ว่าเป็นมะเร็ง แม่เค้าก็ลงมานะ น่าสงสารมากๆ ร้องไห้กันใหญ่ จนพี่ป้อง พี่โบนัส ก็มาช่วยๆกัน เรามาบอกโมโนด้วยความบริสุทธิ์ใจ"
"อืมม์ แล้วแต่โบ๊ตเหอะ เราก็ไม่ได้ไปบ้านโบ๊ตแล้วช่วงนี้"
"อีกเรื่องนะ...ที่เราสัญญาว่าจะพากันไปหาซินแส แล้วเราก็ยังไม่ได้ไป เอาเป็นเราสอบเสร็จแล้วโบ๊ตจะชวนโมโนไป เราไปด้วยกันนะ ฟังให้มันรู้ความกันไปเลยว่าจะเป็นไง.."
"เอาสิ.."
ผมไม่พูดเรื่องที่ไอ้ปั้นมาหา ผมว่าถ้าผมดูแลโมโนได้ดี เรื่องกะไอ้ปั้นก็คงจะไม่เกิดขึ้น ผมยื่นมือไปจับมือโมโน มันเป็นเวลาที่แสนสั้นที่เราเจอกัน ผมคิดถึงโมโนมากมาย และเชื่อว่าโมโนก็คิดถึงผมไม่น้อยไปกว่ากัน ระยะทางไม่ใช่เป็นปัญหา ตอนนี้มันมีความเชื่อเข้ามาขวางกั้นพวกเรา เราเดินจูงมือกลับมาจากกินข้าว
"โบ๊ตต้องกลับแล้วหละโมโน จำไว้นะ โบ๊ตรักโมโนเสมอ เดี๋ยวให้เรื่องวุ่นวายผ่านไป แล้วเราคงมีความสุขด้วยกันได้อีก"
"โมโนก็รักโบ๊ตนะ โมโนจะรอ.."
------------------------------------------------------------------------------------------
จากวันนั้นที่เจอโมโน ผมแทบหมดเวลาไปกะแปม ที่ช่วยพาเธอไปหาหมอและดูแลช่วงที่ให้คีโม ผมยังโทรคุยกะโมโนทุกวัน เล่าอาการของแปมให้ฟัง เล่าเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในชีวิตผม แต่สิ่งนึงที่ทำน้อยลงคือไปหาโมโนที่ศาลายา ผมไปหาแทบจะเรียกได้ว่าเดือนละครั้ง ผมห่างกะโมโนไปนิดหน่อย และใกล้ชิดกะแปมมากขึ้น แต่มันยังไม่สามารถเปลี่ยนใจผมให้มารักชอบแปมแบบแฟนได้เลย
วันเวลาผ่านไป... 4 เดือน
เดือนกุมภาพันธ์มาถึง เราใกล้ช่วงสอบมากๆ แปมค่อยยังชั่วขึ้นมากแล้ว การรักษาก็ทิ้งระยะห่างออกไป และแปมเองก็ขอกลับไปอยู่หอตามปกติ ผมนึกขึ้นมาได้ รีบเดินไปเปิดกระเป๋าสตางค์และดูเศษกระดาษชิ้นนึงที่มีลายมือแม่
"วันเกิดโมโน 14 กุมภาพันธ์ 2530"
อีก 4 วันจะวันเกิดของโมโนแล้ว วันที่ 14 ตรงกับวันศุกร์ด้วย
"วันที่ 14 วาเลนไทน์เหรอ มีไร...จะมาแสดงความรักกะโมโนล่ะสิ"
"คิดถึงมากๆ จะไปรับนะ"
...................................................................
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันนี้สำหรับคนเป็นแฟนกันก็คงมีความสำคัญ แต่กับโมโนแล้ว มันสำคัญเป็นสองเท่า ผมไปซื้อดอกกุหลาบสีแดง 19 ดอก ห่อมาอย่างดี กุหลาบแดงในวันที่ 14 กุมภา เป็นอะไรที่หายากและแพงมากๆ ผมต้องจ่ายเงินไปมากมายเพื่อเซอร์ไพรส์โมโน
ผมเรียนเสร็จก็รีบออกรถไปรับโมโน
"โมโน วันนี้โบ๊ตขอร้อง กลับบ้านกันนะ"
"ทำไมล่ะ"
"น่า...นะ วันนี้วันวาเลนไทน์ไง ให้โบ๊ตได้ไปดูหนังกินข้าวกะโมโนอย่างที่เคยเป็นนะ"
"อืมม์ คิดดูก่อน เดี๋ยวเราขึ้นไปบนห้องขอคิดดูก่อนนะ แล้วถ้าไม่ลงมาภายใน 15 นาที โบ๊ตกลับไปเลยนะ แปลว่าเราไม่ไป"
แล้วคนดุของผมก็เดินกลับขึ้นหอไปเลย ผมนั่งนับนาที..รอลุ้นว่าโมโนจะลงมามั๊ย หากเธอไม่ลงมาผมจะทำยังไง และในนาทีที่ 15 โมโนลงมาพร้อมเป้ใบอ้วนของเธอ
"ตกลง...ไปกัน ถ้าทำตัวไม่น่ารัก โมโนกลับเลยนะ"
"ได้ๆๆๆ ไปกัน"
ผมพาโมโนกลับมากรุงเทพ วันที่ 14 กุมภา คนที่เคยมีแฟนจะรู้ดี...ว่ารถติดมาก ตั๋วหนังรอบเย็น เต็มแทบทุกเรื่องทุกโรง ร้านอาหารเต็มไปด้วยหนุ่มสาว ผมผิดพลาดที่ทุกอย่างไม่ได้จอง หนังเต็มหมดแล้ว เมื่อเรามาถึงโรง ร้านอาหารรอคิวเป็นสิบคิวแทบทุกร้าน
"ไม่ได้หรอก วันนี้วันสำคัญกินข้าวศูนย์อาหารได้ไง ข้าวหมูแดงด้วย อย่างน้อยสุกี้นะคนดี"
"ไม่ไหวแล้วอ่ะ หิวแล้ว นี่เพิ่งคิว B1 เมื่อไหร่มันจะถึง B20 กลับเหอะนะ มากินพรุ่งนี้ก็ได้ วาเลนไทน์มีหลายปีแหละ"
"แต่นี่เป็นปีแรกของเราสองคนเลย โบ๊ตว่ามันสำคัญนะ"
"แต่โมโนว่าไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญกว่าคือเราได้มาด้วยกัน..."
ท้ายสุดผมจอดรถที่บ้าน และเราก็เดินไปกินก๊วยจับที่ราชวงศ์ ผมดูแล้วโมโนมีความสุขกว่ามากๆ ที่ได้มาเดินเล่นแถวเยาวราช ได้กินอาหารง่ายๆ โมโนไม่ชอบอะไรหรูหรามากมาย...
"เห็นมะ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว โมโนอยู่ใกล้ๆโบ๊ตก็ดีใจแล้ว"
"ขอบใจนะ เหมือนกัน โบ๊ตรักโมโนนะ รักเสมอไม่เคยเปลี่ยน"
"แปมเป็นไง"
"อ๋อ...ช่วงหลังยาให้ห่างไปมากแล้ว เค้าเลยกลับไปหอนานแล้ว"
ผมพาโมโนกลับบ้าน วันนี้เราอยู่กันแค่สองคน ยัยบีทไปกะเพื่อนๆและก็จะกลับบ้านสายสองกะเพื่อน ผมพาโมโนเดินขึ้นบันไดมาชั้นสาม โมโนขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ส่วนผมจัดแจงเรื่องเค้กวันเกิดและดอกไม้
"เฮ้ย...โบ๊ต ไฟดับอ่ะ โบ๊ตอยู่ไหน"
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูโมโน มีความสุขมากๆนะ"
ผมยื่นเค้กที่จุดเทียนไว้ 19 เล่มให้โมโนเป่า
รักมากแบบนี้ เรื่องชงคงผ่านไปได้
ความใกล้ชิด มีผลทำให้ใจไขว้เขว
สรุปว่าวันเกิดผิดแน่ๆ
14 กพ.วันฝรั่งหลอกคนไทย
สงสารทั้งคุ่
ปั้นจะสารภาพว่ามีอะไรกับโมโนแล้วรึป่าว
เอาใจช่วยโบ๊ตกับโมโน อยากให้ทั้งสองคนสมหวังกัน
จะชงอีกหรือป่าว
เรื่องมันซับซ้อนไปเรื่อย
น่ารัก
ฉลองวันเกิดพร้อมกับความรักที่เข้มแข็ง
ความรักมันมีหลายมุมมองแล้วแต่คนจะมองเหมือน กับวันทอง
ขอบคุณครับ
เอาแล้วไงศึกแย่งแฟน
บทสรุปจะเป็นแบบไหนนะ
โบ๊ทรักโมโนมาก..ทำอะไรให้ทุกอย่าง..ซี้งจัง
ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร ผิดหวังหรือเป็นดั่งใจ หรือเพียงฝันชั่วคาาว
เรื่องราวกำลังจะไปได้ดี มาลุ้นกันต่อ
หวังว่าจะจบกันแบบดีๆไม่มีเหตุร้ายอีก
ติดตามมม
จบแบบไหนกันเนี่ย
เป่าเทียน เเล้วคืนนี้จะได้นั่งเทียน
ทำใจลำบากจริงๆ เป็นเราก็ปวดหัว..
คนนึงก็เพื่อนรัก คนนึงก็คนรัก..
ไม่อยากเสียทั้งสองคน..
แต่ทุกเรื่องราวมีทางเดินของมัน..
อยู่ที่จะเลือกทางไหน ที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน
ขอเป็นกำลังใจ และขอบคุณท่านผู้เขียนครับ
ตามต่อ
ใกล้จบยังไงดี
อืมจะเป็นไรไม๊เนีย
เพื่อนรักหักเหลี่ยมสวาท
::Evil:: ดี
ไฟจะไหม้บ้านหรือเปล่า
มีเป่าเทียน
ห่างกันหลายเดืนแล้วลองดูหน่อยว่ายังชงหรือปบ่าว
ตกลงสุขสันต์วันเกิดแล้วจะเข้าใจกันจริงๆเลยใช่ไหม
อ่านไปแอบยิ้มไป ลุ้นตามอ้ะ โบ๊ตโครตโรแมนติกเลยครับ ::JubuJubu::
โมโนกลับมาแล้ว
พ่อโมโนแจ้งเกิดช้าแน่ๆ
ลุุ้นๆ เอาใจช่วย ขอให้จบแบบ ดีๆ
แบบนี้น่าจะ Happy Ending ได้กันนะ
เป็นวันเกิดที่มีความสุขมาก
ไงละที่นี้
ความจริงที่เจ็บปวด
จะจบแบบไหนกันนะ
ใกล้จบแล้ว กำลังสนุกเลยครับ
ไม่รู้จะลงเอยยังไง เพื่อนรักกันด้วย
ขอบคุณครับสนุกมากครับ
โรแมนติคน่ารักมาก ::Glad::
น่าจะผ่านไปด้วยดี
ไปต่อได้แบ้สคู่นี้
จะมีอะไรอีก
ยาวไป ๆ
จากดุมานาน ตอนนี้เหมือนคนแต่งดึงเรื่องให้ช้าลง
อย่าบอกนะครับ ว่าเกิดผิดดองก็เลยไม่มีผล เรื่องทั้งหมดไม่จริงงงงงง
เซอร์ไพร์มา เซอร์ไพร์กลับ]
โปรดติดตามตอนต่อไป
เอาใจช่วยครับ
::Horror::ผิดวัน
จากแฮปปี้เบิร์ดเดย์แล้ว จะมีการปี้กันหรือเปล่า
จะเป็นไงกันต่อไปละเนี่ย
ต้องมีอะไรอีกแน่นอน
โมโนอีกแล้วนะ ต้องจัดให้หนัก
ดูทรงบะน่าจะปวดตับนะ ช่วง 4เดือนนัินนะ
จะเกิดอะไรขึ้นมั้ย
จะเกิดอะไรขึ้นมั้ย ::Glad:: ::Glad::
น่าจะลงตัว
โมโนต้องเป่าเทียนแล้วล่ะ
จบแบบไหนละ
::YehYeh::
ขอบคุณครับ
สุขสันต์วันเกิดแล้ว จะมีอะไรดีขึ้นไหม
::Ahoo::
::Confident::
เสรยวครับ
::Ahoo::
โมโนจะตัดสินใจยังไง
::WowWow::
👍
งานจะเกิดอีกมั้ย
::Glad:: สนุกมากๆ
::Reader::
::Thankyou::
::KO::
::Dozy::
::Glad:: ติดตามครับ
หวานกันจริงๆๆ ::DookDig:: ::DookDig::
::Sobad::
::Thankyou::
::Thankyou::
ลุ้น
รักเสมอ ::DookDig::
อ้างจาก: magna67t เมื่อ มิถุนายน 27, 2021, 12:34:19 หลังเที่ยงแฟนกู ภาค 3 ตอน 20 สาเหตุ
แฟนกู ภาค 1 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=242119.0
-----------------------------------------------------------------------------------
ผมตัวเย็นราวกับโดนน้ำแข็งราดรดตั้งแต่หัวจรดเท้า
"กูมาหามึงเพราะเรื่องนี้ แต่มึงใจเย็นๆนะ"
ผมอึ้ง พูดอะไรไม่ออก ไอ้ปั้นก็เพื่อนซี้ผม ไม่นึกว่ามันจะทำกันได้
"คือแม่ง จริงๆ กูไม่มีอะไรนะ กูชอบไอ้โมโนมันตั้งแต่แรกเข้าแล้ว แต่กูไม่ได้จีบ กูเห็นมึงจีบจริงจัง ไปรับไปส่ง กูก็ถอยออกไป จนตั้งแต่มึงมีเรื่อง ชง เหี้ยไรของมึงเนี่ย จนโมโนมันขอกูเป็นแฟน ต่อหน้ามึงอ่ะ จำได้ใช่มั๊ย มึงยังบอกว่าเอาเลย ตอนนั้นกูก็ยังไม่คิดอะไรนะมึง แต่หลังๆ โมโนมันมีเรื่องเศร้าหลายเรื่อง เรื่องนึงคือสอบเสร็จ..มันรีบมาหามึงเลยนะ...กะเซอร์ไพรส์ แต่เจอมึงจูงมือไอ้แปมออกมาจากห้องแลป โมโนแม่ง...เสียศูนย์ โทรเรียกกูมารับ กลับไปมันก็ร้องไห้ๆๆๆ รอมึงโทรไป กว่ามึงจะโทรไปทุ่มนึง เหี้ย..กูสงสารมัน..."
ผมยังคงเงียบ พูดอะไรไม่ออก
"มึง.. กูว่าแม่งไปกันใหญ่แล้ว เรื่องชงของมึงเนี่ย พอเหอะวะ กูว่าไม่เกี่ยวหรอก โมโนมันเฟอะฟะ หลายเรื่อง อาจเป็นช่วงดวงตกมากกว่า ถ้ามึงยังบ้าเรื่องชงเนี่ย...ก็เลิกกะโมโนเหอะวะ กูสงสารมัน อ้อ..อีกอย่าง ถ้าโมโนมันรู้ว่ามึงเอาไอ้แปมเข้ามาบ้านมึงนะ...มึงตายแน่นอน"
"กูรักมันอยู่นะไอ้เหี้ยปั้น กูรักโมโน ขอร้องมึงอย่ามายุ่งกะโมโนมัน"
"กูรู้ โมโนมันก็รักมึงไม่แพ้มึงแหละ กูเข้าไม่ได้เลย มันบอกกูเสมอว่ามันรักมึง"
เราผู้ชายคุยกัน ก็มองหน้ากัน พูดกันตรงๆ ไม่อ้อมค้อมไปมา ยิ่งผมกะไอ้ปั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม ผมว่าเรารับได้ทั้งคู่ แต่ปัญหาคือตอนนี้เราดันมาชอบคนๆเดียวกัน
"โมโนขอกูไปอยู่ห่างๆกันพักนึง กูไม่รู้จะทำไง"
"มึงก็เลยไปหาไอ้แปมมา"
"ไม่สิวะ ปั้น มึงก็ไปหาซินแสกะกู มึงก็ได้ยินเท่ากู ซินแสให้แก้ชงยังไงมึงก็รู้"
"รู้สิวะ กูเลยไม่สบายใจ สมมติถ้ากูเป็นแฟนโมโน แล้วนอนกะโมโนมันด้วยอ่ะ มึงจะทำไง ยอมให้กูทำเหรอ ถ้ามึงยอม...กูก็ไม่ยอม กูจะขอเป็นแฟนโมโนตัวจริงเลย"
ผมเงียบสนิท จริงด้วย..ทำไงวะเนี่ย
"แล้วไอ้แปมเนี่ย...มึงอย่าบอกว่าทำเพื่อแก้ชงนะ กูว่ามันเพี้ยนไปแยะว่ะ มึงว่าโมโนมันรับได้เหรอ มึงมีอะไรกะคนอื่นทั้งที่คบเป็นแฟนกะโมโนมันอยู่..."
"กูไม่รู้ทำไง กูรักไอ้โมโน... แต่พอกูเข้าใกล้มันทีไร แม่งต้องเจ็บตัวไม่มันก็กู"
"มึงเคยได้ยิน second opinion มั๊ย ความเห็นที่สอง เวลาหมอคนนึงบอกให้ผ่าตัด ถ้ามึงไม่อยากผ่าตัด ลองหาหมอคนอื่นสิ เผื่อเค้ามีความเห็นอย่างอื่น"
"กูลองแล้ว ก็คนแรกก็ซินแสแม่กูไง คนที่สองก็ไปกะมึง"
"มึงก็หาคนที่สามสิวะ... มึงพาโมโนไปหาด้วยเลย เอาชัดๆ ฟังกันให้ชัดๆ เฮ้อ...มึงกะกูเป็นเพื่อนเรียนมัธยมกันมาตั้งนานแล้ว กูไม่อยากแทงมึงข้างหลัง กูมาสารภาพว่ากูเริ่มชอบไอ้โมโนแล้ว ถ้ามึงจะทำไงก็รีบทำ ถ้ามึงยังบ้าบอกะเรื่องชง แต่ของกูไม่ชง... กูก็จะขอโมโนเป็นแฟนจริงๆแล้ว"
"ปั้น ไอ้เหี้ย...กูยังชอบโมโน เดี๋ยวกูจะจัดการเรื่องนี้เอง ขอเวลามึงแป๊บนึง"
"เออ...กูก็ไม่แน่ใจว่า...กูจะหักห้ามใจได้นานแค่ไหนนะ"
...............................................................................
ไอ้ปั้นทิ้งระเบิดในเช้าวันนั้น นับว่าหนักหน่วงและตรงเป้ามากๆ ผมเละเทะไปกันใหญ่ โดยไม่ได้ตั้งสติ ผมมานั่งคิดอยู่นาน ผมคิดว่า ผมจะจัดการเรื่องแปมให้เรียบร้อยก่อนและจะพาโมโนไปหาซินแส
"หมอให้แปมไปรับยาวันศุกร์นี้แล้วน่ะ โบ๊ตช่วยไปเป็นเพื่อนได้มั๊ย"
"ไปสิ เดี๋ยวกี่โมง บ่ายเหรอ งั้นรับแล้วกลับบ้านเราเลยนะ"
แต่วันนี้พฤหัสแล้ว ผมขับรถไปหาโมโนที่ศาลายา ผมรู้อยู่แล้วว่าเธอเรียนที่ตึกไหน และผมก็ไปรอที่นั่น อย่างเดียวที่ผมหวังคือ..ไอ้ปั้นคงไม่จูงมือเธอเดินลงมา
"อ้าว โบ๊ต มาได้ไง ...."
"คิดถึงมากๆ"
ต่อหน้านักศึกษาเต็มไปหมด ผมทำได้แค่จับมือโมโน ผมรักโมโนเหลือเกิน เมื่อไหร่จะเป็นวันของเรานะ
"กลับหอก่อนมั๊ย หรือไปกินอะไรกะโบ๊ต"
"โห...มาหาทั้งที ไปกินข้างนอกกัน"
ก๊วยจับร้านประจำของโมโน ผมชักไม่แน่ใจว่าผมหรือโมโนกันแน่ที่ชอบก๊วยจับ เพราะต่างคนต่างชวนอยู่บ่อยๆ
"เป็นไงมั่ง คนดุ อยากกอดโมโนอ่ะ คิดถึงเรามั่งหรือเปล่า"
"อืมม์ คิดถึงมากๆ"
"โมโน เรามาบอกความคืบหน้าเรื่องแปม"
"อืมม์..."
"ก่อนอื่น...โมโนอย่าคิดมากเรื่องแปมนะ เรากะแปมไม่ได้เป็นอะไรกัน ตอนนี้แปมเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวระยะต้น พี่โบ้ให้เริ่มรักษาแล้ว จะเริ่มให้คีโมตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ทีนี้การให้คีโมมันจะอ่อนแรงไปสองสามวัน โบ๊ตจะให้แปมมานอนที่บ้าน โบ๊ตบอกแม่แล้ว...แม่โอเค นี่โบ๊ตก็มาบอกกะโมโนด้วยอีกคน โมโนจะได้สบายใจ"
"ทำไม...แปมเป็นไร โมโนไม่รู้เลย..."
"ก็ไม่บอก ไม่รู้สิ..ไม่อยากพูดเรื่องแปม กลัวโมโนไม่สบายใจ จริงๆเค้าป่วยบ่อยๆ และไม่มีเพื่อน เหงาด้วย..อะไรด้วย เมื่อตอนที่รู้ว่าเป็นมะเร็ง แม่เค้าก็ลงมานะ น่าสงสารมากๆ ร้องไห้กันใหญ่ จนพี่ป้อง พี่โบนัส ก็มาช่วยๆกัน เรามาบอกโมโนด้วยความบริสุทธิ์ใจ"
"อืมม์ แล้วแต่โบ๊ตเหอะ เราก็ไม่ได้ไปบ้านโบ๊ตแล้วช่วงนี้"
"อีกเรื่องนะ...ที่เราสัญญาว่าจะพากันไปหาซินแส แล้วเราก็ยังไม่ได้ไป เอาเป็นเราสอบเสร็จแล้วโบ๊ตจะชวนโมโนไป เราไปด้วยกันนะ ฟังให้มันรู้ความกันไปเลยว่าจะเป็นไง.."
"เอาสิ.."
ผมไม่พูดเรื่องที่ไอ้ปั้นมาหา ผมว่าถ้าผมดูแลโมโนได้ดี เรื่องกะไอ้ปั้นก็คงจะไม่เกิดขึ้น ผมยื่นมือไปจับมือโมโน มันเป็นเวลาที่แสนสั้นที่เราเจอกัน ผมคิดถึงโมโนมากมาย และเชื่อว่าโมโนก็คิดถึงผมไม่น้อยไปกว่ากัน ระยะทางไม่ใช่เป็นปัญหา ตอนนี้มันมีความเชื่อเข้ามาขวางกั้นพวกเรา เราเดินจูงมือกลับมาจากกินข้าว
"โบ๊ตต้องกลับแล้วหละโมโน จำไว้นะ โบ๊ตรักโมโนเสมอ เดี๋ยวให้เรื่องวุ่นวายผ่านไป แล้วเราคงมีความสุขด้วยกันได้อีก"
"โมโนก็รักโบ๊ตนะ โมโนจะรอ.."
------------------------------------------------------------------------------------------
จากวันนั้นที่เจอโมโน ผมแทบหมดเวลาไปกะแปม ที่ช่วยพาเธอไปหาหมอและดูแลช่วงที่ให้คีโม ผมยังโทรคุยกะโมโนทุกวัน เล่าอาการของแปมให้ฟัง เล่าเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในชีวิตผม แต่สิ่งนึงที่ทำน้อยลงคือไปหาโมโนที่ศาลายา ผมไปหาแทบจะเรียกได้ว่าเดือนละครั้ง ผมห่างกะโมโนไปนิดหน่อย และใกล้ชิดกะแปมมากขึ้น แต่มันยังไม่สามารถเปลี่ยนใจผมให้มารักชอบแปมแบบแฟนได้เลย
วันเวลาผ่านไป... 4 เดือน
เดือนกุมภาพันธ์มาถึง เราใกล้ช่วงสอบมากๆ แปมค่อยยังชั่วขึ้นมากแล้ว การรักษาก็ทิ้งระยะห่างออกไป และแปมเองก็ขอกลับไปอยู่หอตามปกติ ผมนึกขึ้นมาได้ รีบเดินไปเปิดกระเป๋าสตางค์และดูเศษกระดาษชิ้นนึงที่มีลายมือแม่
"วันเกิดโมโน 14 กุมภาพันธ์ 2530"
อีก 4 วันจะวันเกิดของโมโนแล้ว วันที่ 14 ตรงกับวันศุกร์ด้วย
"วันที่ 14 วาเลนไทน์เหรอ มีไร...จะมาแสดงความรักกะโมโนล่ะสิ"
"คิดถึงมากๆ จะไปรับนะ"
...................................................................
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันนี้สำหรับคนเป็นแฟนกันก็คงมีความสำคัญ แต่กับโมโนแล้ว มันสำคัญเป็นสองเท่า ผมไปซื้อดอกกุหลาบสีแดง 19 ดอก ห่อมาอย่างดี กุหลาบแดงในวันที่ 14 กุมภา เป็นอะไรที่หายากและแพงมากๆ ผมต้องจ่ายเงินไปมากมายเพื่อเซอร์ไพรส์โมโน
ผมเรียนเสร็จก็รีบออกรถไปรับโมโน
"โมโน วันนี้โบ๊ตขอร้อง กลับบ้านกันนะ"
"ทำไมล่ะ"
"น่า...นะ วันนี้วันวาเลนไทน์ไง ให้โบ๊ตได้ไปดูหนังกินข้าวกะโมโนอย่างที่เคยเป็นนะ"
"อืมม์ คิดดูก่อน เดี๋ยวเราขึ้นไปบนห้องขอคิดดูก่อนนะ แล้วถ้าไม่ลงมาภายใน 15 นาที โบ๊ตกลับไปเลยนะ แปลว่าเราไม่ไป"
แล้วคนดุของผมก็เดินกลับขึ้นหอไปเลย ผมนั่งนับนาที..รอลุ้นว่าโมโนจะลงมามั๊ย หากเธอไม่ลงมาผมจะทำยังไง และในนาทีที่ 15 โมโนลงมาพร้อมเป้ใบอ้วนของเธอ
"ตกลง...ไปกัน ถ้าทำตัวไม่น่ารัก โมโนกลับเลยนะ"
"ได้ๆๆๆ ไปกัน"
ผมพาโมโนกลับมากรุงเทพ วันที่ 14 กุมภา คนที่เคยมีแฟนจะรู้ดี...ว่ารถติดมาก ตั๋วหนังรอบเย็น เต็มแทบทุกเรื่องทุกโรง ร้านอาหารเต็มไปด้วยหนุ่มสาว ผมผิดพลาดที่ทุกอย่างไม่ได้จอง หนังเต็มหมดแล้ว เมื่อเรามาถึงโรง ร้านอาหารรอคิวเป็นสิบคิวแทบทุกร้าน
"ไม่ได้หรอก วันนี้วันสำคัญกินข้าวศูนย์อาหารได้ไง ข้าวหมูแดงด้วย อย่างน้อยสุกี้นะคนดี"
"ไม่ไหวแล้วอ่ะ หิวแล้ว นี่เพิ่งคิว B1 เมื่อไหร่มันจะถึง B20 กลับเหอะนะ มากินพรุ่งนี้ก็ได้ วาเลนไทน์มีหลายปีแหละ"
"แต่นี่เป็นปีแรกของเราสองคนเลย โบ๊ตว่ามันสำคัญนะ"
"แต่โมโนว่าไม่สำคัญหรอก ที่สำคัญกว่าคือเราได้มาด้วยกัน..."
ท้ายสุดผมจอดรถที่บ้าน และเราก็เดินไปกินก๊วยจับที่ราชวงศ์ ผมดูแล้วโมโนมีความสุขกว่ามากๆ ที่ได้มาเดินเล่นแถวเยาวราช ได้กินอาหารง่ายๆ โมโนไม่ชอบอะไรหรูหรามากมาย...
"เห็นมะ แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว โมโนอยู่ใกล้ๆโบ๊ตก็ดีใจแล้ว"
"ขอบใจนะ เหมือนกัน โบ๊ตรักโมโนนะ รักเสมอไม่เคยเปลี่ยน"
"แปมเป็นไง"
"อ๋อ...ช่วงหลังยาให้ห่างไปมากแล้ว เค้าเลยกลับไปหอนานแล้ว"
ผมพาโมโนกลับบ้าน วันนี้เราอยู่กันแค่สองคน ยัยบีทไปกะเพื่อนๆและก็จะกลับบ้านสายสองกะเพื่อน ผมพาโมโนเดินขึ้นบันไดมาชั้นสาม โมโนขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ส่วนผมจัดแจงเรื่องเค้กวันเกิดและดอกไม้
"เฮ้ย...โบ๊ต ไฟดับอ่ะ โบ๊ตอยู่ไหน"
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูโมโน มีความสุขมากๆนะ"
ผมยื่นเค้กที่จุดเทียนไว้ 19 เล่มให้โมโนเป่า
::Reader::
น่าติดตาม
ผิดวัน 555
จะจบแบบไหน
::Foo::
::Foo::
อุปสรรคมีไว้ฝ่าฟัน
จะจบยังไง หลายคู่จะงง
เอ้า เปนงั้นไป
อ้าว
::Angry::
จัดสวิงซิ รออะไร
ว่ากันว่าหลังวันเกิดไปแล้ว อะไรๆจะดีขึ้น
ต่อ
ต่อ
หายชงยังเนี่ย
โบ๊ตและโมโน
ทุกๆความสัมพันธ์ มีประสบการณ์ซ่อนอยูาเสมอ
::Glad::
::Dribbling::
::Dribbling::
::DookDig::
จัดหนักล่ะงานนี้
hdrh
::DookDig::
::Angry::
เอาใจช่วย