โพล
คำถาม:
ถามอีกครั้งซิ ระหว่าง 'น้องอีฟ' กับ 'น้องหมวย' คุณชอบใคร
ตัวเลือก 1: ชอบน้องอีฟ ซื่อ ๆ ใส ๆ จริงใจกับเพื่อนทุกคน ถึงจะอ่อนไหวเจ้าน้ำตาไปหน่อยก็ตาม
โหวต: 99
ตัวเลือก 2: ชอบน้องหมวย น่ารัก ร่าเริง เก่งหลายภาษา ถึงบางอารมณ์จะเอาแต่ใจตัวเองไปหน่อยก็ตาม
โหวต: 61
พูดคุยก่อนอ่าน : เอ่อ...ต้องขอโทษด้วยนะครับที่หายไปนาน พอดีว่าช่วงที่ผ่านมาผมวุ่น ๆ อยู่กับงาน ก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาปั่นนิยายกัน ตอนนี้ก็เริ่มมีเวลาละ ก็เลยมาสานต่อ ก็ยังเขียนอยู่นะครับ ทั้งฉบับใต้ดินและฉบับบนดิน โดยเฉพาะฉบับบนดินที่ผมเองก็เร่ง ๆ งานอยู่ โดยเฉพาะคุณหนูแพรวพรรณ ภาค 2 และภารโรงเฟี้ยวฯ เล่ม 4
ตอนนี้เป็นตอนที่ยาวมาก เพราะรายละเอียดเยอะ ตัวละครเยอะ เส้นเรื่องเยอะ แต่หลัก ๆ จะเป็นเส้นเรื่องของน้องอีฟ มันจะเป็นการเฉลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ที่ทำให้เธอคิดสั้นแบบนี้
ส่วนหนึ่งมาจากการที่เธอกับยัยหมวยเพื่อนรักทะเลาะกัน แล้วมาเจอพี่กรกับหมอพลอยพูดคุยกัน มันเลยทำให้เธอรู้สึกดาวน์ลงกว่าเดิม จนเผลอคิดสั้น
พอพูดถึงพี่กรและหมอพลอย ในฉากนี้จะเป็นหนึ่งในตัวกระตุ้นที่ทำให้หมอพลอยเริ่มเข้าสู่ด้านมืดแบบเต็มตัวละครับ 555555+
ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะมีแค่ 3 Part แต่มาถึงตอนนี้คงไม่พอละ อาจต้องขยายตอนเพิ่ม เพื่อให้ทุกคนได้ดื่มด่ำกับความน่ารักอ่อนหวานของน้องอีฟแบบเต็มสตรีม ซึ่งในพาร์ทต่อไป ผมจะมาอัพให้ทุกคนได้อ่านไม่เกินวันอาทิตย์นะครับ ก็ขอเตือนครั้งสุดท้ายว่า ตุนทิชชู่ให้เยอะ ๆ ครับ คุณได้ใช้มันเอาไว้ทำความสะอาดหน้าจอสมาร์ทโฟนหรือโต๊ะคอมแน่ เผื่อคุณกินขนมหรือกินข้าวอยู่อ่ะนะ 55555+
แล้วคุณจะเข้าใจเองว่าทำไมผมถึงจั่วหัวว่า อดัมส์ ไม่ได้คู่กับอีฟ อย่างที่คิดหรอกนะ....#############
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=251384.0
ย้อนกลับไปในเหตุการณ์ช่วงบ่ายวันอาทิตย์ อรัญญานั่งอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบไฟนอลอย่างตั้งอกตั้งใจ เช่นเดียวกับเดือนดาราที่กำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่เช่นกัน สองสาวนั่งทบทวนตำราเรียน จนกระทั่งถึงช่วงเย็น
"อีฟ ไปกินข้าวเย็นกันป่ะ?" ยัยหมวยเปิดประเด็นก่อน "เราหิวแล้วอ่ะ"
"อือ ได้ซิ" สาวอีฟตอบตกลง ก่อนที่เธอจะถอดแว่นสายตาแล้วใช้มือบีบนวดขมับเพื่อลดอาการเมื่อยล้าจากการอ่านหนังสือ แล้วสองสาวที่อยู่ในชุดลำลองก็พากันเดินออกไปจากห้อง เพื่อลงไปชั้นล่างแล้วเดินข้ามสะพานลอยไปหาข้าวเย็นกินจากร้านที่เปิดในซอยฝั่งตรงข้าม
"เอ่อ..." ระหว่างที่กำลังยืนรอลิฟต์ อรัญญาก็นึกภาพที่เพื่อนรักของเธออย่างเดือนดาราละเมอออกมาเมื่อไม่นานมานี้ จนทำให้อีกฝ่ายที่กำลังยืนเล่นมือถือหันมามองด้วยความสงสัย
"มองอะไรเราอีฟ?" ยัยหมวยร่นคิ้วใส่เพื่อนรัก
"หมวย...เราถามหน่อยซิ" นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลทำหน้าจริงจังกับคำถามที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยออกมา "เมื่อวันก่อน ที่หมวยกลับห้องดึก หมวยไปไหนมา?"
"ก็ไปธุระที่บ้านไง" เดือนดาราหันมากดเล่นเกมพัซเซิลเพชรบนสมาร์ทโฟนต่อ สาวน้อยเชื้อสายจีนจากนนทบุรีกระแทกนิ้วบนหน้าจออย่างมีความสุข
"แน่ใจเหรอ?" อรัญญาถามเพื่อความชัดเจนอีกครั้ง
"ก็แน่ซิ!!!" ยัยหมวยหันมาร่นคิ้วใส่เพื่อนรักอีก "ก็เราบอกอีฟไปแล้วไง? ทำไมอะ? มีอะไรเหรอ?"
"คือ..." อรัญญารวบรวมความกล้า ที่จะเอ่ยถามคำถามนั้นออกมา หมวยไปข้างนอกมากับลุงพลใช่ไหม? ไปทำอะไรมา? แล้วทำไมหมวยต้องครางออกมาว่าเจ็บก้นด้วย ลุงพลทำอะไรหมวย ลุงพลได้รังแกหมวยใช่ไหม?
"ปิ๊ง!!!" ก่อนที่อีฟจะพูดอะไรออกมา ประตูลิฟต์ก็เปิดซะก่อน จนทำให้สองสาวสะดุ้งด้วยความตกใจ
"ไปหาข้าวกินกันเถอะอีฟ..." สาวน้อยเชื้อสายจีนเอ่ยปากกับเพื่อนรัก ดวงตาของเธอเริ่มฉายแววความหวาดระแวงอีกฝ่ายขึ้นมาบ้าง เพราะกลัวว่าความลับสุดยอด ที่เธอและลุงพลไปพลอดรักกันข้างนอก จะล่วงรู้ถึงหูเพื่อนรักอย่างยัยอีฟ
แล้วสองสาวก็เดินออกมาจากหอพักหญิง แล้วข้ามสะพานลอยไปหาข้าวเย็นกินที่ร้านอาหารซอยฝั่งตรงข้าม เดือนดารานึกอยากกินสเต็ก เลยเอ่ยปากชวนเพื่อนรักที่เดินตามมาติด ๆ
"กินสเต็กกันไหม?" ยัยหมวยเอ่ยปากถามเพื่อนรัก
"อือ ก็ได้" อรัญญา ที่ปกติไม่ใช่คนเรื่องมากตอบตกลง
(/ />
สองสาวเดินเข้าไปในร้านสเต็ก เพื่อสั่งอาหารมากิน ระหว่างที่กำลังรอ เสียงไลน์สมาร์ทโฟนของยัยหมวยก็ดังขึ้น
เดือนดาราหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมา ก็พบว่าเป็นลุงพล ที่ไลน์มาทักทายเด็กสาว ยัยหมวยเผลอยิ้มที่มุมปากเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่ โดยไม่ทันสังเกตเห็นว่าเพื่อนรักอย่างสาวอีฟกำลังเฝ้าดูพฤติกรรมของเธอโดยไม่ละสายตา
"มองอะไรอีฟ?" เดือนดาราเอ่ยปากถามเพื่อนรักที่นั่งจ้องมองเธออยู่
"คุยกับใครเหรอ?" อรัญญาเอ่ยปากถาม "พี่โทนี่หรือเปล่า?"
"เหอะ!!! ใครจะไปคุยกับไอ้อ้วนฮ่องกงคนนั้น!!!" สาวหมวยตอบ "เดี๋ยวมานะ ขอความเป็นส่วนตัวแป๊ปปปปปนึง"
ว่าแล้วเดือนดาราก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปคุยสมาร์ทโฟนกับลุงพลหน้าร้านสเต็ก เพื่อไม่ให้อรัญญาเพื่อนรักได้ยินในสิ่งที่ตนเองได้พูด
"ยิ่งนานวัน ยิ่งทำตัวผิดสังเกตขึ้นไปทุกทีละเพื่อนชั้น..." สาวอีฟได้แต่นั่งถอนหายใจแล้วส่ายหน้า ในใจก็คิดว่าคนอย่างลุงพลมีดีอะไร ที่ทำให้เหล่าบรรดาเพื่อน ๆ ละพี่ ๆ นักศึกษาพยาบาลต่างติดอกติดใจในตัวของอดีตภารโรงเฒ่าคนนี้นัก
"ออเดอร์ที่สั่งได้แล้วครับ" และแล้วพนักงานของร้านก็นำอาหารมาเสิร์ฟ เดือนดาราที่คุยโทรศัพท์กับลุงพลอยู่ พอเห็นก็ทำสัญญาณมือให้เพื่อนรักกินไปก่อน
"ขอบคุณค่ะ..." สาวอีฟยิ้มให้กับพนักงานของร้าน ก่อนหันไปทำหน้ามุ่ยใส่ยัยหมวย ที่กำลังคุยโทรศัพท์กับลุงพลอย่างเพลิดเพลิน
เดี๋ยวเหอะ!!! เดี๋ยวเราต้องคุยกันเรื่องนี้แล้วละยัยหมวย!! เพราะอะไรกันนะ ถึงทำให้เพื่อนของเธอคนนี้หลงเสน่ห์ตาเฒ่าอย่างลุงพลได้ขนาดนั้น
..........................
หลังจากคุยโทรศัพท์กับลุงพลเสร็จ ยัยหมวยก็เดินเข้ามากินสเต็กที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความหิว ส่วนสาวอีฟก็นั่งใช้มีดตักชิ้นเนื้อไก่ย่างแล้วใช้ส้อมจิ้มตักใส่ปาก พลางเหลือบมองเพื่อนรักด้วยความสงสัย
"หิว!!! หิว!!! หิว!!!" ยัยหมวยหยิบส้อมและมีดที่วางอยู่ข้างจานขึ้นมาเพื่อเตรียมปาดชิ้นสเต็กใส่ปาก "จะกินละนะ!!!"
"นึกว่าจะไม่กินซะแล้ว" สาวอีฟเอ่ยปากถาม "คุยโทรศัพท์กับใครตั้งนาน?"
"ก็มีธุระนิดหน่อยน่ะ..." เดือนดาราตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน "โอ้ยย!!! เราหิวแล้ว!!! ไม่คุยด้วยละ!!! ขอกินก่อนละ!!!"
ด้วยความที่ยังไม่อยากจะถามอะไรเซ้าซี้ เลยทำให้อรัญญาไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะรู้ว่าถ้าหากถามอะไรเกี่ยวกับลุงพลตอนนี้ มีหวังมื้อเย็นที่แสนอร่อยนี้คงจะกร่อยเป็นแน่ นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยเลยเลือกที่จะกินมื้อเย็นให้เสร็จ ก่อนที่จะเอ่ยปากถามถึงเรื่องสำคัญต่อไป
"พี่คะ!!! คิดเงินค่ะ!!!" หลังจากกินเสต็กจนอิ่ม สองสาวก็เรียกพนักงานของร้านมาคิดเงิน หลังจากที่จ่ายเงินเสร็จและเดินออกมาจากร้าน สาวอีฟก็คิดได้ว่าถึงเวลาสำคัญที่ต้องพูดกับเพื่อนรักให้รู้เรื่องสักที
"หมวย เราถามหน่อยซิ" อรัญญาเอ่ยปากถามเพื่อนรัก
"ถามอะไรอ่ะ?" เดือนดารายิ้มให้เพื่อนรัก ก่อนหันไปมองรถเข็นขายผลไม้ข้างทาง "อยากกินสัปปะรดแหะ!!!"
"ที่หมวยไปธุระเมื่อวันก่อนน่ะ" อรัญญามองเพื่อนรักที่มัวแต่สนใจร้านรถเข็นผลไม้ข้างทาง "ใช่ธุระกับลุงพลหรือเปล่า?"
"อีฟ..." พอได้ยินชื่อของลุงพล ทำเอาเดือนดาราแทบหมดอารมณ์ในการกินอาหาร "อีฟพูดเรื่องอะไรของอีฟ? เรางงไปหมดแล้ว"
"เรารู้ความจริงทุกอย่างแล้ว..." นางงามมิตรภาพถอนหายใจ ก่อนเอ่ยปากพูดความจริงทุกอย่างออกมา "วันนั้นหมวยออกไปข้างนอกกับลุงพลใช่ไหม?"
"อีฟพูดเรื่องอะไร?" เดือนดาราถึงกับหน้าถอดสี เมื่อได้ยินความจริงจากปากของอรัญญาเพื่อนรัก "เราไม่เห็นจะรู้เรื่อง"
"มาถึงขั้นนี้ยังจะปิดบังกันอีกเหรอหมวย?" สาวอีฟถามด้วยสีหน้าจริงจัง "หมวยแอบออกไปข้างนอกกับลุงพลใช่ไหม? ไปทำอะไรมา? แล้วทำไมตอนกลับมาที่หอ หมวยถึงได้หมดสภาพถึงขนาดนั้น?"
"เรา...เราไม่ได้ไปข้างนอกกับลุงพลสักหน่อย!!!" เดือนดาราทำหน้าเลิกลั่กเหมือนกำลังโกหก "เราไม่คุยด้วยแล้ว!!!"
"หมวย!! ตอนที่หมวยกลับมาที่ห้อง หมวยรู้ตัวไหมว่าหมวยละเมอถึงลุงพลด้วย..." อรัญญาพูดต่อไป "หมวยละเมอว่าหมวยเจ็บก้น ถามจริง ๆ เถอะ ลุงพลทำเรื่องอย่างว่ากับหมวยใช่ไหม?"
"นี่!!! มันเรื่องส่วนตัวเราป่ะอีฟ!!!" พอโดนสาวอีฟไล่ต้อนจนหมดท่า เดือนดาราเลยโวยวายใส่เพื่อนรักเพื่อกลบเกลื่อนความจริงที่เกิดขึ้น "ก็เราบอกอีฟไปแล้วไงว่าเราไปทำธุระข้างนอก!!! อีฟจะมาอยากรู้เรื่อส่วนตัวอะไรเรานักหนา ห๊ะ!!! เริ่มทำตัวงี่เง่าเซ้าซี้แบบพี่อุ๊มากเกินไปแล้วนะ!!!"
"ม...หมวย...เดี๋ยวซิ!!" ว่าแล้วเดือนดาราก็เดินหน้ามุ่ยหนีเพื่อนรักโดยไม่ได้ซื้อผลไม้ข้างทาง ส่วนอรัญญาก็ถึงกับตกใจ เมื่อถูกเพื่อนรักโวยวายใส่ "ไม่ใช่แบบนั้น เราแค่เป็นห่วงหมวยนะ!!!"
สาวอีฟ รีบเดินตามเพื่อนรักที่กำลังเดินหนีไป เมื่อเข้าไปในระยะประชิด นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลรีบคว้ามือเพื่อนรักเอาไว้
(/ />
"ปล่อย!!! เราไม่อยากคุยกับอีฟอีก!!!" เดือนดาราสะบัดมือเพื่อนรักแบบไม่ลังเล และไม่สนใจว่าจะมีใครแถวนั้นกำลังมองพวกเธอทะเลาะกันอยู่
"หมวย...คือเรา..." อรัญญาเองก็รู้สึกแย่ แต่เธอไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจเดือนดารา เธอแค่อยากเตือนเพื่อนรักคนนี้ของเธอ ว่าไม่ควรไปยุ่งกับคนอันตรายอย่างลุงพลอีก
"ไม่ต้องอะไรทั้งนั้น!!!" ยัยหมวยหรี่ตามองเพื่อนรัก เหมือนรู้จุดอ่อนของอรัญญาว่า อีกฝ่ายเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าตัวเอง ก็เลยแกล้งทำเป็นโวยวายเพื่อกลบเกลื่อนความจริง "ถ้ายังเห็นว่าเราเป็นเพื่อนกัน ก็ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีก!! เราฝากไว้ให้คิด!!"
แล้วยัยหมวยก็เดินจากไป โดยไม่สนใจว่าสาวอีฟเพื่อนรักของเธอจะรู้สึกยังไง หลังจากนั้นเป็นต้นมาสองสาวก็ไม่ได้คุยกัน โดยเฉพาะเดือนดารา ที่ทำมึนไม่ยอมพูดจากกับเพื่อนรัก จนกระทั่งถึงเช้าวันจันทร์ วันสอบปลายภาควันแรก
.........................
"หมวย? เป็นยังไงบ้าง? ทำขอสอบได้ไหม?" อรัญญาที่อุตส่าห์นั่งรอเพื่อนรักทำข้อสอบอยู่หน้าห้องเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง แต่เดือนดารากลับทำไม่รู้ไม่ชี้ เดินผ่านเพื่อนรักไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"นี่ใจคอจะไม่ยอมคุยกันเลยใช่ไหม หมวย?" ยัยหมวยแสดงท่าทางบึ้งตึงใส่สาวอีฟเช่นเคย ทำเอานางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลเริ่มรู้สึกนอยด์ จนต้องรีบเดินไปคว้าแขนของเพื่อนรัก "หมวย!!! เรามาพูดกันให้รู้เรื่องก่อนได้ไหม!!"
"นี่!!! เป็นบ้าอะไรเนี่ยอีฟ!!!" เดือนดารารีบสะบัดมือของอรัญญา "เราไม่มีอะไรจะคุยกับอีฟ!!! จะไปไหนก็ไปเลยปะ!!!"
"หมวย?? ทำไมพูดกับเราแบบนี้?" นางงามมิตรภาพถึงกับหน้าเสีย เมื่อได้ยินคำพูดตัดรอนจากเพื่อนรัก
"ก็จะให้พูดยังไงละ?" ยัยหมวยถาม "เอาเป็นว่าตอนนี้เราอยากอยู่คนเดียวสักพัก ไม่ต้องมายุ่งกับเรา โอเคป่ะ? หวังว่าจะพูดภาษาคนรู้เรื่องนะ บาย!!!"
"หมวย!!! หมวย!!! เดี๋ยวซิ!!!" ไม่มีใครรู้ว่าเดือนดาราโกรธจริงหรือแกล้งโกรธอรัญญากันแน่ แต่ที่รู้คือ สาวอีฟผู้อ่อนหวานถึงกับน้ำตาซึม เมื่อถูกเพื่อนรักของเธอวีนใส่แบบนั้น
ความจริงอีฟเองก็คบกับยัยหมวยมานานมากพอ จนรู้นิสัยว่า ลึก ๆ แล้วเพื่อนของเธอคนนี้เป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ ซึ่งมันมาจากการที่เธอมาจากครอบครัวที่มีฐานะ และได้รับการเลี้ยงดูที่ค่อนข้างจะถูกสปอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เลยทำให้บางครั้ง ยัยหมวยเลยมีพฤติกรรมไม่พึงประสงค์แบบที่เห็น
ส่วนอรัญญาที่ยืนหน้าเสีย ก็เป็นคนอ่อนไหวง่าย เธอคิดว่าบางทีเดือนดาราอาจจะโกรธเธอเรื่องที่รวมหัวกับเพื่อน ๆ พาเธอไปให้ลุงพลเฉือด ซึ่งภายหลังเธอได้ขอโทษแล้ว แต่ยัยหมวยก็ไม่เคยตอบรับคำขอโทษของเธอเลย
"อ้อ!!! จะบอกอีกเรื่อง!!!" เดือนดาราทำหน้าเชิดใส่เพื่อนรัก "เทอมหน้าเราจะไปนอนหอนอกแล้วนะ พอดีว่าพ่อกับแม่เราอนุญาตละ แล้วเราจะเอารถมาขับด้วย ยังไงก็ขอบคุณสำหรับทุก ๆ อย่างที่ผ่านมานะอีฟ"
"นี่อีฟทำอะไรผิด? หมวยถึงทำแบบนี้อ่ะ..." น้องอีฟผู้เปราะบางน้ำตาซึมถามเพื่อน
(/ />
"ก็คิดเอาเองว่าทำอะไรลงไป..." ยัยหมวย บทจะเย็นชาร้ายกาจก็น่ากลัวใช่เล่น สาวน้อยเชื้อสายจีนจอมเอาแต่ใจหันหลังเดินจากไปแบบไร้เยื้อไยใด ๆ
นาถลดาที่สอบเสร็จก่อนหน้า แล้วแวะเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว พอได้ยินสองสาวทะเลาะกันก็เลยแอบฟังที่มุมตึก พอเห็นว่ายัยหมวยเดินจากไป สาวน้อยจากหาดใหญ่ก็ปรากฎตัวทันที
"อีฟ? อีฟเป็นอะไรหรือเปล่า?" แล้วทันใดนั้น สาวนุ้ยจากปักษ์ใต้ก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากด้านหลังของอรัญญา ที่เผลอสะดุ้งด้วยความตกใจ
"ว้าย!!! ใครอ่ะ!!!" น้องอีฟผู้เปราะบางถึงกับสะดุ้ง "นาถ!!! ทำอะไรของนาถเนี่ย!!! เราตกใจหมด!!"
(/ />
"อีฟทะเลาะกับหมวยเหรอ?" นาถลดาเอ่ยปากถามด้วยความหวังดี แต่นัยน์ตาของสายนุ้ยจอมปั่นจากหาดใหญ่กลับฉายแววเจ้าเล่ห์คล้ายลุงพล "บอกเราได้ไหม? อีฟกับหมวยทะเลาะกันเรื่องอะไร? มาระบายกับเราได้นะอีฟ?"
"หยุด!!! ไม่ต้องมายุ่งกับเรา!!!" อรัญญาปฏิเสธความหวังดีจากนาถลดา เพราะยังจดจำภาพที่เพื่อนตัวแสบคนนี้ปลุกปล้ำเธอที่ห้องเมื่อวันก่อนได้ นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลรีบเดินหนีออกไปจากหน้าห้องสอบทันที
"ทำตัวน่าสงสัยจริง ๆ สองคนนี้?" ยัยนาถตัวแสบครุ่นคิด ยัยหมวยกับยัยอีฟต้องมีปัญหาอะไรสักอย่างแน่ ชักสงสัยแล้วละซิว่าสองคนนี้ที่ปกติสนิทสนมและไปไหนมาไหนด้วยกันมีปัญหาอะไรกันแน่
............................
"กริ๊ง!!!" เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก อรัญญาก็เดินน้ำตาซึมออกมา สาวน้อยจากปราจีนบุรีเดินก้มหน้าก้มตาเพื่อกลับไปที่ห้องพัก แล้วทันใดนั้นเอง เธอก็ได้พบกับกรวิทย์ที่กำลังยืนคุยอยู่กับหมอพลอย หน้าอาคารเรียน
"พี่กร!!! กับหมอพลอยนี่!!!" สาวอีฟอุทานออกมาด้วยความตกใจ ก่อนรีบหามุมเสาหลบเพื่อแอบฟังการสนทนาจากทั้งคู่
"เป็นยังไงบ้างคะพี่กร?" พลอยพรรณเอ่ยปากถามกรวิทย์ รุ่นพี่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย และอดีตคนรู้ใจที่เธอเคยพยายามคบหา แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอก "ไม่เจอกันนานเลยนะคะ"
"พี่ก็สบายดีครับ..." เภสัชหนุ่มตอบ มือก็ถือสมาร์ทโฟนกับบุ๊คแบงค์ธนาคาร กรวิทย์ยิ้มแย้มเหมือนที่เคยเวลาได้เจอกับพลอยพรรณ เพียงแต่ครั้งนี้มันช่างเป็นรอยยิ้มที่ดูฝืนใจเหมือนกำลังรู้สึกพะอืดพะอมกับความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นภายในจิตใจของสุภาพบุรุษคนนี้ "แล้วพลอยละ? สบายดีไหม?"
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะ" หมอพลอยตอบ "ยังโกรธพลอยเรื่องเมื่อวันก่อนหรือเปล่าคะ?"
(/ />
"เรื่องวันนั้นเหรอ?" กรวิทย์นึกถึงวันที่เขานำกระเช้าดอกไม้เพื่อเข้าไปให้พลอยพรรณ "พี่ไม่มีเหตุผลต้องโกรธพลอยเลยนิครับ พี่ต้องถามพลอยมากกว่า ว่าพลอยยังโกรธพี่หรือเปล่า? เรื่องเมื่อวันนั้นน่ะ?"
"ไม่เลยค่ะ พลอยไม่เคยโกรธพี่กรเลย" หมอพลอยตอบด้วยใบหน้าที่เหมือนกำลังอมทุกข์
"อืม..." เภสัชหนุ่มพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่เหมือนฝืน ๆ "เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ พอดีพี่นัดแฟนพี่เอาไว้น่ะ"
"แฟนพี่กรเหรอ!!??" เมื่อได้ยินคำนั้น ทำเอาพลอยพรรณถึงกับเบิกตาโพล่งด้วยความแปลกใจ "พี่กรไปมีแฟนตั้งแต่ตอนไหนคะ? ทำไมพลอยถึงไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนละ!!!"
"กับน้องเค้กน่ะ..." กรวิทย์ตอบ "น้องเค้กที่เป็นสัตวแพทย์ เปิดคลีนิครักษาสัตว์ไม่ไกลจากวิทยาลัยพยาบาลเนี่ยแหละ"
"งั้นเหรอคะ..." พลอยพรรณทำหน้าเศร้าทันที เมื่อได้ยินเช่นนั้น
มันคือความจริง ที่บางครั้ง ผู้หญิงก็ไม่ได้รักผู้ชายที่เข้ามาในชีวิต ยิ่งถ้าเป็นผู้ชายที่มีหน้าที่การงานที่ดี เป็นสุภาพบุรุษแบบกรวิทย์ด้วยแล้ว ถึงไม่สามารถจะรักในฐานะคนรักได้ แต่อย่างน้อย กับการได้มีอิทธิพลต่อผู้ชายแบบนั้น มันก็คือความภาคภูมิใจของผู้หญิงอยู่ลึก ๆ เช่นเดียวกับพลอยพรรณ ที่รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังสูญเสียของสำคัญบางอย่าง ที่แม้เธออาจไม่ต้องการ แต่เธอก็ไม่ได้อยากเสียมันไป
"โอ๊ะ!!! น้องเค้กโทรหาพี่พอดีเลย!!" แล้วทันใดนั้น เสียงไลน์สมาร์ทโฟนก็ดังขึ้น กรวิทย์ที่ถืออยู่รีบถือขึ้นมาดูหน้าจอ "เดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะครับพลอย แล้วเจอกันนะ..."
กรวิทย์ยิ้มให้พลอยพรรณ มันเหมือนเป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยชัยชนะเล็ก ๆ ของผู้ชายคนหนึ่ง ที่สามารถปลดพันธนาการหัวใจของตัวเอง ที่ไปหลงรักผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของตน
"พี่กรคะ? อยู่ไหนแล้วเอ่ย? เค้กมาหาพี่ที่ร้านขายยา ไม่เห็นพี่เลยน่ะคะ"
"พี่มาทำธุระที่ธนาคารในวิทยาลัยพยาบาลน่ะ เดี๋ยวพี่กำลังจะออกไปจ๊ะเค้ก" ชายหนุ่มเดินหันหลังไป พร้อมกับพูดคุยจ๊ะจ๋ากับน้องเค้กเหมือนคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ทำเอาหมอพลอยที่ยืนอยู่ถึงกับรู้สึกจุกอก กำหมัดแน่น ด้วยความโกรธ คำถามก็คือ เธอโกรธใคร? โกรธตัวเอง ที่ต้องเสียผู้ชายดี ๆ คนหนึ่งในชีวิตไป โกรธพี่กร? ที่ไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อเธอมากพอ แต่ถึงจะพูดแบบนี้ ระยะเวลากว่า 10 ปี มันมากเกินพอกับการพิสูจน์รักแท้จากผู้ชายสักคนที่มีต่อผู้หญิงสักคน
หรือบางที เธออาจจะโกรธลุงพล ตั้งแต่ที่ตาเฒ่าคนนี้เข้ามาในชีวิตเธอ มันก็มีแต่เรื่องวุ่นวาย ๆ เกิดขึ้นกับเธอ
"พี่กร...เห๊อะ!!!!" พลอยพรรณกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ "ผู้ชายนี่...มันแย่เหมือนกันทุกคนเลยใช่ไหม!!! ไม่มีผู้ชายดี ๆ สักคนบนโลกใบนี้เลยใช่ไหม!!!"
อรัญญาที่แอบฟังอยู่ด้านหลังเสาอาคารเรียน เองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย อย่าว่าแต่หมอพลอยเลย เด็กอย่างเธอไม่เคยอยู่ในสายตาพี่กรเลยแม้แต่น้อย พอนึกแบบนี้ น้ำตาของน้องอีฟก็ไหลออกมาเป็นสาย
"ไม่มีใครสนใจเราสักคน...ฮือออ" อรัญญาตัดพ้อกับตัวเอง ไหนจะผิดใจกับเพื่อน ไหนจะมาได้ยินการสนทนาระหว่างพี่กรและหมอพลอย มันยิ่งตอกย้ำว่าเด็กบ้านนอกซื่อ ๆ แบบเธอ ไม่มีความหมายเลยแม้แต่นิดเดียว
ด้วยเหตุนี้เอง เลยทำให้น้องอีฟตัดสินใจคิดสั้น ด้วยการแอบเดินไปที่สวนหลังอาคารเรียน เพื่อหวังคิดทบทวนตัวเอง แต่อาจเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ เลยทำให้เธอคิดสั้น หวังจะกระโดดคลองตายเพื่อประชดชีวิต
"ขอโทษนะคะคุณพ่อ ขอโทษนะคะคุณแม่ หนูมันเด็กโง่ ไม่มีวาสนาได้เรียนจบให้คุณพ่อกับคุณแม่ได้เห็นชุดครุยได้ ฮืออออ...." น้องอีฟพยายามปีนขอบสะพานเพื่อกระโดดน้ำปลิดชีพตัวเอง
"น้องอีฟ!!! จะทำอะไรน่ะ!!!!"
จนกระทั่งลุงพล ที่แอบสะกดรอยตามมาต้องรีบกระโดดน้ำไปช่วยนางงามมิตรภาพคนนี้ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
"ว้าย!!!!" ด้วยความตกใจที่เจอลุงพล เลยทำให้น้องอีฟเสียหลักตกลงไปในคลอง ซ้ำร้ายเธอยังว่ายน้ำไม่เป็น ก็เลยตะเกียกตะกายอยู่กลางคลองขอความช่วยเหลือ "ช่วยด้วยค๊า!!! ช่วยด้วย!!!!"
"เดี๋ยวลุงลงไปช่วยเดี๋ยวนี้แหละ!!!" เมื่อลุงพลเห็นแบบนี้เข้า จึงรีบกระโดดน้ำลงไปช่วยเด็กสาวโดยไม่ลังเลทันที
............................
โปรดติดตามตอนต่อไป... เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ชุมพลกลับมาเสียที
คิดถึง หมอพลอยแล้วล่ะ
ทำดีหวังผลอีกแล้วลุงพล
::Thankyou::งานนี้ถึงลุงพลจะไม่ใช่อดัมแต่คงได้น้องอีฟอีกคนสะแล้ว หมอพลอยก็เริ่มหลายอารมณ์สะแล้ว
ลุงพลมาช่วยอีฟจะกลายเป็นวีรบุรุษในใจสาว
super ลุงพล คน7ยับ มาช่วยแล้ว
จะเพิ่มอีกคนตอนนี้ไหมนะ
พระเอกพลมาอีกแล้ว
ลุงพลมาช่วย.... ย้ำรักให้สาวน้อยติดใจ 555
สถานการสร้างวีรบุรุษอีกแล้ว
หมอพลอยเริ่มหวงของเก่าแล้ว
สาวๆ ใจน้อยกันจังเลย ลุงมาปลอบละนะ
ลุพลได้สวมบทพระเอกอีกแล้ว
ลุงพลได้เวลาออกโรงเป็นพระเอกแล้ว
ตอนนี้รอนานจังคิดถึงมากๆดีใจที่ได้กลับมาอีกขอให้กลับมาเร็วๆนะครับคิดถึงครูเบสจังไม่รู้เป็นยังไงบ้างอยากให้ย้ำรักกับครูเบสสักหน่อยครับน่าสงสารจัง
ลุงพลเป็นฮีโร่อีกแล้ว
ส่วนหมอพลอยแกคงแค้นน่าดูที่โดนข่มขนาดนั้น
ลุงพลนี่มาถูกเวลาตลอดเลยจริงๆ
::NoNo::
มาแล้วพระเอกเรา ลุงพลคน...ดี
ได้เวลาลุงพลซุปเปอร์ฮีโร่ออกโรงแล้ว
รอมานานมากจริงๆ ขอบคุณครับ ค่อยๆอ่านแบบละเมียดละมัย อิอิ
มาช้ายังดีกว่าไม่มาครับ ตอนนี้อยากเปลี่ยนชื่อเป็นลุงพลมากๆเลยครับ ที่สามารถมีเมียเด็กได้มากมาย
ตัวเปียกน้ำคลองขึ้นมาได้เปียกน้ำ...แน่ๆ
อีฟจะรอดเหรอ
ลุงพลได้เวลา พระเอกแล้ว งานนี้มีเย็ด
แล้วลุงพลก็เป็นฮีโร่ที่มาช่วยน้องอีกอีกครั้ง
::Ahh::มาแล้วก็ตื่นเต้นทันที
ลงพลเป็นพระอีกแล้ว
โธ่ ลุงพลโดนโกรธซะงั้น
หลบหนีอยพระเอกมา
เศร้าๆแบบนี้ ลุงต้องปลอบสักหน่อยแล้ว
ลุงพลมาแย้วนึกว่าตอนนี้จะเงียบๆไม่มีบทบาท
ยาวๆมากกว่านี้ผมก็ชอบครับ ดีทุกตอน ยิ่งเนื้อเรื่องมีที่มาทีไปยิ่งเสียวครับ
เดี๋ยวต้องไปตุนทิชชูก่อน
ชะตาหอยขาดแล้วแบบนี้น้องอีฟ
ขอบคุณที่กลับมาอัพนะครับ
ลุงพลเริ่มมีปัญหาเรื่องดูแลไม่ทั่วถึงแล้ว สงสัยว่างานงอกแน่ๆ
รอนานๆมาแล้ว เย้ๆๆๆ
พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยพอดี งานนี้ต้องตอบแทนกันหน่อย
น้องหมวยน่าจะติดใจลุงพลแล้วสงสารน้องอีฟจังไม่มีใครสนใจแต่ว่ามีลุงพลเนียละที่สนใจน้องอีฟ
::Sobad::ลุงพลพระเอกตลอดกาล
หมอต้องโทษตัวเองนะ โกรธกรวิทย์ไม่ได้จีบเธอมาตั้ง 10 ปี จะโกรธลุงแต่ตอนนั้นก็สนุกนิ ตัวเองล้วนๆ
ลุงพล มาทันเวลาตลอด
เอาตรงๆตัวละครเยอะจนผมเริ่มงง ในใจตอนนี้คิดถึงแต่หมอพลอย
อ่าวลุงพลโดนหมอพลอยพาลใส่เฉยเลย
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษเลยครับลุง
โดนลุงพลด้วยกันทุกคนเลย
รอคอยมาตลอดครับ ลุงพลจะแก้ปัญหาให้น้องอืฟได้อย่างไรนะ
คิดถึงหมอพลอยจัง
พระเอกพลของน้องอีฟมาช่วยแล้วปลอดภัยแน่นอน
หวงหมอพลอย ไม่อยากให้ดาร์ค 555
::Glad::ถึงเวลาทำคะแนนแล้วสิลุงพล
เอาในสระเลยคับ
ลุงพลเป็นพระเอกอีกแล้ว
ลุงพลมาแล้ว พระเอกจริงๆเลย 555
รอหมอพลอยมีบทเยอะๆ
จังหวะช้ำใจแบบนี้ ลุงพลต้องเอายาดีไปช่วยเยียวยาสินะ
ได้เวลาพระเอกออกโรงแล้ว
ลุงพล มาอีกแล้วพระเอกคนนี้555
รอฉากซ้ำน้องอีฟแบบจัดหนักมานานแล้วครับ
ลุงพลต้องทำให้น้องอีฟรู้ว่าทำไมน้องหมวยถึงติดใจลุงพล
พระเอกมาพอดีเลย แบบนี้ก็เข้าทาง
ลุงพลอยู่ได้ถูกที่ถูกเวลาได้เข้ามาช่วยอีฟพอดี หมอพลอยอยู่ใกล้หรือเปล่า จะได้ช่วยพร้อมกันทั้งสองคนเลย ถึงเวลา ที่หมอพลอยพี่ใหญ่ควรจะอัฟเลเวลกับน้องๆแล้ว
สาวๆน้อยใจ ลุงพระเอกต้องปลอบหน่อยแล้ว
สถานการณ์พาให้ลุงพลได้ใจสาวน้อยคนต่อไปอย่างน้องอีฟอีกแล้ว
หายไปนานเลย อยากเห็นหมอพลอยเข้าด้านมืดแล้วจัดหนักกับลุงจัง
น้องอีฟนี่ยังไง โดดเองจมเองยังร้องให้คนเค้าช่วยอีก เลยได้ตาพระเอกของเราขี่ม้าขาวมาช่วยเลย
หายไปนานเลยครับ ลุงพลจะได้สาวน้อยคนใหม่มาอยู่ในจักรวาลลุงพลเพิ่ม
Ok
ลุงพลขี่ม้าขาวมาช่วยทันเวลาพอดีนะครับเนี่ย น่าจะต้องย้ำรักน้องอีฟไปอีกสักครั้งนะ
ฮีโร่มาอีกแล้ว จะได้รับรางวัลมากแค่ไหนนะรอบนี้
ลุงพลจะดูแลน้องอีฟแบบไหนดี
เดี๋ยวน้องอีฟจะได้รู้ซะทีว่าน้องหมวยติดใจลุงพลด้วยสาเหตุอะไร
มีผลประโยชน์แอบแฝงแหละ
น้องอีฟว่ายน้ำไม่เป็น ลุงพลไปช่วยจะเกิดเหมือนน้องหมวยหรือเปล่านะ
หลบหน่อยพระเอกมา
::Glad::
กลับมาแร้ว รออยู่นะเนี่ยะ คิดถึงหมอ
::Ahoo::
พระเอกมาช่วยน้องอีฟแล้วครับ
น่าจะอึกนานเลยเรือนี้
ลุงกลับมาแบบพระเอกเลยงานนี้
ลุงพลได้โอกาสทำคะแนนอีกแล้ว
ฮีโร่ลุงพลได้เสียวเป็นรางวัลแน่ๆๆ
ลุงพลอัศวิน ขี่ม้าขาวมาช่วยแล้ว เสร็จลุงพลตามเคย
อย่าเป็นตะคริวจมน้ำนะลุง
เสดลุงพลอีกคน 555
น้องอีฟจะได้มีใจให้ลุงพลแล้ว
ลุงพลมาช่วยอีฟครั้งนี้ คงสร้างความประทับใจให้อีฟแน่ๆ
คิดถึงหมอพลอยจังเลย เมื่อไหร่จะโดนลุงเจ็ดยับอีก^^
งานนี้ลุงพลได้เป็นพระเอกขี่มาขาวอีกและสุดยอดพระเอกจริง ๆ เลยงานนี้
น่าจะมีฉากเสียวใต้น้ำบ้างนะนี่
ไม่พ้นเอื้อมมือลุงพลอิก
ลุงะลหายไปนาน
เป็นชะตากรรมที่น่าสงสารของน้องอีฟที่แอบหลงรักพี่กรเพียงข้างเดียว ว่าแต่วีรกรรมของลุงพลที่ช่วยชีวิตของน้องอีฟคราวนี้จะได้ใจของน้องอีฟบ้างไหมนะ....????
ลุงพลนี่แมนสุดๆ แล้วสาวๆ จะไม่หลงรักได้ไง
ฮีโร่ตัวจริงมาอีกแล้ว
จังหวะมันส่งเสริมตาลุงจนหน้าหมั่นไส้จริงๆนะครับ
ยอดชายนายชุมพลทั้งภพก่อนและภพปัจจุบัน
คู่กันแล้ว ไม่แคล้วกันครับ
รอมานาน กว่าจะได้อ่าน ติดตามครับ
แล้วน้องอีฟจะรู้ว่าทำไมน้องหมวยถึงเจ็บก้น
รอคอยสาวอีฟตกหลุมลุงสักที
ได้เวลาสนุกกับน้องอีฟแล้ว งานมีการระเบิดถ้ำทองแน่นอน
พากลับไปปลอบใจกันเป็นการด่วน
ไม่ใช่พระเอกโดดลงไปแล้วน้ำแค่เอวนะ อิอิ ขอบคุณครับ
หมอพลอยเริ่มมองผู้ชายทุกคนไม่ดีอย่างนี้ลุงพลลำบากแน่
ช่วยพาไปเช็ดตัวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ปลอบใจน้องเค้านานๆหน่อยนะตาพล
ลุงพลแกเพิ่งฉีดวัคซีนครบ2เข็ม หลบโควิด555
คิดถึงหมอพลอยกับครูเบสที่สุดเลย
ตกน้ำตัวเปียกหมด กว่าเสื้อผ้าจะแห้งคงต้องกอดกับลุงพลถึงเช้า
ลุงพล ฉายา วีรบุรุษของเหล่าสาวรุ่น
ลุงเป็นฮีโร่
พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย
ลุงพลแกมีโชคด้านนี้จังหวะจะโคนมันชั่งพอดีนาทีชีวิตฮีโร่อีกแล้วนะลุง...คิดถึงหมอพลอยจัง
ลุงพล อดัมออกแรงแล้ว
มันก็ต้องรับผิดชอบชีวิตน้องอีฟหน่อยน่ะลุงพล ได้น้องเขาแล้ว
ลุงพล พระเอกอีกแล้ว
ลุงพลได้เป็นฮีโร่แล้ว คงปลอบใจน้องอีฟแบบจัดหนัก
เอาอีกแล้วนะลุง
ลุงพลมาช่วยแบบนี้สงสัยจะมีคิดค่าแรงที่กระโดดน้ำลงไปช่วยแน่เลย
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษอีกแล้ว ::HoHo::
ถึงเวลาพระเอกออกโรงแล้วสิแบบนี้
ลุงพลมาแบบพระเอกขี่ม้าขาวซะด้วย
ลุงพลช่วยทำให้น้ำแตกเองนะค่ะ น้องอีฟ
ลุงมาล้าววว เหลือรอสาวๆ ได้กันเองต่อ... แอร้
ขอบคุณมากครับ ลุงพลทำให้ ทำเนียนกับน้องอีฟ จะสมหวังอีกสักรอบมัยหนอ
ฮีโร่มาช่วยแล้ว
อีฟ ก็ได้หาแฟนไปแล้วแต่ก็กลับมาหาลุงพลอีก อย่างไรก็ไม่รอดลุงพลแน่นอน
::Grimace::สุดท้ายพระเอกอย่างลุงพลก็ช่วยน้องอีฟไว้ใด้
พระเอกลุงพลมาช่วยแล้ว
เนียนย้ำรักให้สาวน้อยติดใจ
ลุงพลกลับมาแล้ว รอนานมากเลย
อีฟเป็นสาวเปราะบางลุงพลอย่ารุนแรงกับน้องอีฟมากนะ
งานนี้รางวับต้องดีแน่ๆๆๆๆๆ
น้องอีฟน่าจะติดใจจนโงหัวขึ้นๆลงๆแน่ๆ
ไม่น่ารอด
น้องอีฟคงจะยอมลุงพลแล้วล่ะคราวนี้
อีฟยังรักลุงพลเสมอ
เป็นพระเอกอีกแล้วตาพล
ทุกคนมีด้านมืดของตนเอง หมอพลอยเริ่มเผยส่วนลึกของใจออกมาแล้ว สาวอีฟก็อ่อนแอแต่ก็คิดจะแก้ปัญหาแบบสิ้นคิด ลุงพลก็ใช้หัวล่างนำ แต่ก็ทำเป็นหวังดี
ลุงมาปลอบแล้ว
ยอมผู้แต่งเลยครับ
สามารถสร้างสถานการณ์มาผูกเรื่องเข้ากับลุงพลได้อย่างแนบเนียนครับ
ได้เวลาลุงปฏิบัติการณ์แล้ว น้องอีฟจะโดนสอยแล้วสินะ
::Yes!::ลุงจ๋าพ่อคนดี...
ลุงพลมาช่วยแล้วต้องมีการตอบแทนที่ดีสุดๆแน่
พระเอกอีกแล้วลุงพล
น้องอีฟคิดสั้นเกินไปนะแต่โชคยังดีที่ลุงพลผ่านมาช่วยได้ทัน..ว่าแต่หมอพลอยจะกลับมามีบทเมื่อไหร่นะ
ลุงพลเป็นคนทำให้สาวตกน้ำเองนี่หว่า
::Foo::เย้ ลุงพลคนเจ้าเล่ห์มาแย้ววว คิดถึงนุ้งโดนัทนะ
ลุงพลมาได้ถูกจังหวะอีกแล้ว
จากการติดตามดูเหมือนว่าสถานการณ์ต่าง ๆ มีกพาลุงแกไปอยู่ถูกที่ถูกเวลา หรืออาจจะเป็นเพราะกรรมที่ร่วมกันก่อจากที่ผ่านมา นับได้ว่าลุงแกได้ช่วยเหลือสาวทุกคนด้วยความจริงใจ จนทุกคนชอบแกจากความจริงใจนี่แหละ ส่วนอื่น ๆ น่าจะเป็นผลพลอยได้ 555 ตอนนี้ดูแกเก็บแต้มรัว ๆ เลยแทบไม่ได้หายใจหายคอบ้างเลย พลังวิเศษที่ได้มามันอาจจะแลกด้วยราคาที่แสนแพงนะบางครั้ง ตอนนี้ก็เท่ากับว่าแกสามารถกำราบแกงค์นักสืบได้เรียบร้อยล่ะ ก็คงเหลือสาวคนสุดท้ายอีกคนสินะ พิจารณาดูแล้วก็ใจหายเหมือนกัน ยังไม่อยากคาดคิดตอนจบจริง ๆ เอาเป็นว่าไปเรื่อย ๆ ละกัน เป็นกำลังให้ผู้แต่งต่อไป...รักษาสุขภาพนะ
ปล.จะมีโอกาสภาคแยกของเจ้าลอยกับทอมนันมั้ย ไม่่รู้เป็นยังไงกันบ้าง...
ฮีโร่ ลุงพล ช่วยสาวงามอีกแล้ว..
คิดถึงน้องอีฟหายไปนานเลย...มาต่อแล้วดีจัง
โว้วๆๆๆมาซักที นึกว่าโควิดพรากไร้ท์ไปซะละ (โอ๋ๆๆล้อเล่นไม่) ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะครับ
สถานการณ์สร้างพระเอกอย่างลุงพลอีกแล้ว
ลุงพลนี้เป็นพระเอกตลอดสงสัยน้องอีฟจะหลงรักลุงพลก็งานนี้ละ
ลุงพล ทำให้บรรดาสาวๆปั่นป่วนไปหมด ยังคิดถึง บันปลายไม่ได้ ว่า สาวๆจะแบ่งลูกพลยังไง
เข้าทางตีนลุงอีกเเล้ว
แผนของลุงพลมั้ยเนี่ย
ลุงพล พระเอกขี่ม้าข้าว มาแล้ว
ต้องจัดชุดใหญ่ปลอบใจ
ลุงพลมาตอนได้จังหวะตลอด
สรุปหมอพลอยนี่ออกแนว หวงที่โดนแย่งของเล่นอ่ะเหรอ ไม่เข้าใจอารมณ์ ส่วนน้องอีฟ ก็ใสซื่อน่าสงสาร
::WooWoo:: งั่มๆ อีพก็ต้องคู่ตาพลเซ่
ลุงพลพระเอกมาแล้วว่าแต่คถหมอพลอยล่ะฃุงคถยัง
ลุงพลกลับมาแล้ว..หมวยมีเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมแบบขาวเป็นดำเลย..
::HeyHey::ลุงจะข่วยทันหรือเราแก่แล้ว
สาวใจเป๋เซมาพบลุงพล สุดท้ายก็น่าจะวนกลับเข้าลูปเดิมเพิ่มเติมอาจจะรุนแรงขึ้นก็เป็นได้ หมอพลอยอย่ามัวแต่เสียดายเลย ถ้าคนมันใช่คงไม่ต้องรอมาหลายปีหรอกคงตกลงปลงใจไปนานแล้ว ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ
ลุงมาพอดีเลยรอด
ลุงพลมาได้ถูกเวลาจริงๆ สานต่อเรื่องราวกับน้องอีฟเลย
สาวอีฟได้เสียวกับลุงพลอีกรอบ
ลุงหายไปนานเลย กลับมาได้ ออกแรงช่วยน้องอีฟ เลย
มาถูกที่ถูกเวลาจริงๆครับลุง....หวังให้น้องๆทุกคนกลับมาสามัคคีกันครับ
ช่วยทำให้อีฟมีความสุขขึ้นสวรรค์สินะ ฮาๆ
ว่าแต่หมวยน้อยติดใจลุงพลซะแล้วสิแบบนี้
น้องอีพ ต้องปลอบ
คิดสั้นจริงๆนะ พอได้สติมาทบทวน จะรู้ว่าเรื่องที่คิดมันสั้นขนาดไหน. คราวหน้าโดนลุงพลปลอบทุกช่องทางแน่ๆ^^
ลุงพลมาได้จังหวะพอดีเลย เสร็จอะพลแน่คราวนี้
และแล้ว ลุงพลก็พานางงามมิตรภาพ ไปสร้างมิตรภาพให้แน่นหนึบ...
เอ๊ย !!! แน่นแฟ้น ::Evil::
พระเอกลุงพลกลับมาแล้ว จะโดดนำ้ไปช่วยเพื่อหวังผลหรือป่าว
สงสัยต้องมีซ้ำบทรักกับหมอพลอยบ้างละ ห่างหายไปนาน
ลุงพลรับบท ฮีโร่่ แล้วต้องมีค่าตอบแทนกันบ้าง
เมื่อไรน้องพลอยของพี่พล จะมาหาพี่พลครับ
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษอีกแล้วลุงพล ::HoHo::
ลุงปลอบน้องดีๆ อย่าเพิ่งหนักมือไปล่ะ ::HeyHey::
อดัมไม่ได้คู่กับอีฟ แต่อีฟคู่กับลุงพล
มาแล้วลุงพล งานนี้มีหนาวไหมเนี่ยมีตกน้ำตกท่า
ลุงพลจะจัดกับใคร หรือรุ่ม
อย่าทะเลาะกันสิมีสามีคนเดียวกันนะ
อยากดู หมอพลอยกับหมอเบส ออกพร้อมกันเลย
จะได้จัดน้องอีฟอีกล่ะ
ว่าไปเลยอีฟ ช่วยดูดน้ำออกจากตัวหนูด้วย
หายไปนานเลยลุงพลและเหล่าเมียๆ คิดถึ๊งคิดถึง
ตอนนี้ลุงพลได้เป็นพระเอกอีกแล้ว
ตอนนี้อ่านแล้วงงๆ ต้องอ่านใหม่
น้องอีฟ น่าสงสารจริงๆ ลุงพลทำกรรมไว้เยอะ
ลุงจะเป็นฮีโร่อีกแล้ว
เย้! ลุงพลกลับมาแล้ววววว
ลุงล่ออีฟแน่
เหนื่อยลุงพลอีกแล้วต้องปลอบด้วยดุ้นลุง
ลุงพลต้องได้ผายปอดแล้ว บทพระเอกก็มาอิจฉาลุง
จอมหื่นคงได้ปวดหัวกับสาวๆไปอีกนาน
ช่วยน้องอีฟเสร็จ ต้องไปปลอบหมอะลอยต่อ คิวทองน่ะลุง ::GiveMe::
จูบแรกต้องเข้าแล้วล่ะ
ช่วยแล้วก็จัดเลยลุง
ลุงพลรับบทฮีโร่ช่วยสาวงามอีกแล้ว
จังหวะมันจะอะไรบังเอิญปานนั้น
ส่วนหมอพลอย ก็เลือกที่จะปฏิเสธเขาเอง เอาจริง ๆ ถึงไม่มีลุงพล หมอก็ไม่เอากรอยู่ดี วุ่นวายไม่วุ่นวายก็ไม่ต่างกัน
เข้าทางลุงพลอีกแล้ว
หายไปซะนานเลย มาแล้วสินะ
ได้เวลาลุงพลแล้ว
ลุงพลยอดนักปี้
ฮีโร่ตัวจริงมาแล้ว
::Glad::ถึงเวลาฮีโร่ จัดแล้ว
ต้องมาช่วยเมียอยู่แล้วลุงพล
ถ้า อดัม ไม่คู่ อีฟ
พละ ก็คู่กับ สปช แหงๆ
เป็นการละเมอที่เดาได้ยากจริงๆ ::Sweat::
ลุงพลขี่ม้าขาวมาขี่น้องอีพแล้ววว
แบบนี้ก็เข้าทางลุงพลเลย
ได้โอกาสอีกแล้ว
พาอีฟไปพบหมอพลอยดีกว่า ผู้หญิงพูดคุยกันง่ายๆ ดีไม่ดี หมอพลอยจะปลอบลุงอีกคน
พระเอกเลยลุงพล ช่วยสาวที่กำลังฆ่าตัวตายด้วย
พา น้องอีฟไปประบทัศนคติ ด่วนๆ
มีลุงทั้่งคนยังจะไปเสียใจกับชายอื่นอีก เหอะ แล้วลุงก็โดดตาม แฮร่ ::DookDig::
ไปลุง ได้เวลาทำคะแนน
ลุงพลมาแบบฮีโร่อีกแล้ว
ได้เวลาออกศึกแล้วลุงพล
ขออ่านรัวๆก่อนนะครับ แล้วจะกลับมาโพสอีกอัน
อะพลต่างหากที่คู่กับอีฟ ::GiveMe:: ::GiveMe:: ::GiveMe::
ลุงพลคนฮีโร่อีกแล้ว ช่วยน้องอีฟให้ได้นะ
เริ่มต้นบทเสียวแล้ว......
จังหวะนี้พระเอกต้องมาแล้ว. จะเสร็จลุงอีกแล้ว
จังหวะนี้พระเอกต้องมาแล้ว. จะเสร็จลุงอีกแล้ว
ตระเวณเก๊บสแป เมื่อไรตัวหลักจะได้ซ้ำหนอ
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษอีกแล้วสินะ
จังหวะโชว์หล่อ
ลุงพลต้องเอ้าปาก เอ้ย ผายปอดแล้ว
อีฟต้องโดนเอ็นเฒ่าปลอบ
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ ลุงพลมาพอดีเปลี่ยนอดัมเป็นพลละทีนี้
ช่วขผายปอด แล้วก็ต่อด้วย... แน่นอนเลย
ลุงพลช่วยต่อให้เสร็จด้วย
พระเอกตัวจริงงั้นหรือ ระวังจะโดนเมียใหญ่แย่งซีนนะ
ลุงพลอดัมของอีฟ
ลุงพลช่วยน้องตกน้ำ เดี๋ยวได้น้ำตก
เศร้าใจ เสียใจ ผิดหวัง ก็ต้องมาให้ลุงพลช่วยซินะจ๊ะน้องอีฟ...
ลุงพลมาช่วยแล้ว
ได้เวลาพระเอกออกโรงแล้ว
ลุงพลได้เป็นพระเอกอีกแล้วแบบี้
ลุงพลมาได้เวลาพอดี มาช่วยอีฟ อยากให้มีตอน ครูเบสท์ หรือหมอพลอยก็ได้ครับ
ตามๆ
นายลุงพล
หนอยใจถึงกับคิดสั่น สงสั้ยลุงพลของเราเป็นพระเอกขีม้าขาวมาช้วยแน
งานนี้น้องอีฟมีรางวัลให้ลุงพลพระเอกของเราแน่ๆ
::Snap::
มุกช่วยชีวิตได้ผลทุกทีเลยนะลุง
ลุงพล ฉายา วีรบุรุษของเหล่าสาวรุ่น ::Shy::
เยื่อรายใหม่ของลุงพล
สถานการณ์สร้างวีรบุรุษอีกแล้ว ฮ่าๆๆ
เดี๋ยวน้องอีฟก็ใจอ่อนแน่ๆเลย
นาถนี่ตัวปั่นจริงๆ
ลุงพลได้เป็นฮีโร่อีกแล้ว
ุลุงพลคนดี เลยได้โชว์ คนมีสเน่ห์ทำออะไรๆก็เข้าทางไปหมด
เมื่อเสนอมา ก็สนองให้สมใจอยาก จัดให้ฟินกระจายเลยนะผู้เฒ่า
จังหวะนี้ยอดมนุษย์ลุงสุดหื่น ต้องรับบทฮีโร่แล้วล่ะ
::Glad:: อิจฉาาาาา
ลุงหลช่วยน้องอีฟให้ได้นะ
พระเอกมาแล้ว แต่นางเอกตกน้ำเองเฉยๆ เลย จะช่วยทันไหมเนี่ย
ลุงพลย้ำหนักๆหน่อยนะ
ลุงพลรับบทเป็นพระเอกตลอดเลยน่ำ แล้วร่างกายจะไหวไหมเนี่ย
เล่ห์เหลี่ยมเยอะจริงๆ
ลุงพลช่วยน้องอีฟไว้
ลุงพลนี่บทส่งให้ช่วยสาวๆตลอดเลย
ฮัลโล่ทุกสถานการณ์
แต่อีฟคู่ลุงนะ
โหมดพระเอกลิ้นทองมาแล้ว
น้องอีฟหลงรักลุงพลที่เป็นคนช่วยชีวิต ลุงพลก็เลยจัดให้ชุดใหญ่
แอบอิจฉาลุงพล มีดวงสาวๆตลอด
จังหวะลุงดีตลอดเลยเป็นพระเอกเสมอ
ลุงพลช่วยน้องอีฟผายปลอด
พระเอกลุงพลออกโรง
ขอบคุณครับ
ปลอบดีๆหละ
ลุงพลจะช่วยอะไรน้องอิฟครับ หรือจะช่วยให้น้องได้ขึ้นสวรรค์เร็วๆครับ
อย่าลืมผายปอดนะครับ ผายหลายครั้งนะครับ
เพื่อนไม่เข้าใจเพื่อน น้องอีฟน่าสงสารจัง
น้องอีฟ น้องหมวยเริ่มสงสัยกันแล้วซิ
พระเอกมาแล้ว ช่วยเสร็จต้องเจอจัดหนักแน่ๆ
ช่วยเสร็จ แล้วก็คุยกันดีๆ นะ เดี๋ยวต้องช่วยอีก
ตามต่อครับ
ถึงเวลาได้ค่าตอบแทนของพระเอกแล้ว น่าจะได้ทั้งคืน
บุญคุณต้องทดแทน555
ใครไม่รักน้องอีฟ แต่ลุงพลรักนะ รักทุกคน...
ลุงพลช่วยต่อให้เสร็จด้วย
ลุงพลไม่เคยทำให้ผิดหวังเลย
ลุงพลจะได้สาวน้อยคนใหม่มาอยู่ในจักรวาล
ปอบใจอีกแล้ว
ช่วยตลอดเลย
ปูเนื้อเรื่องแบบนี้ก็หวานเจี๊ยบสิครับ
::YehYeh::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ ธันวาคม 03, 2021, 02:09:13 ก่อนเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : เอ่อ...ต้องขอโทษด้วยนะครับที่หายไปนาน พอดีว่าช่วงที่ผ่านมาผมวุ่น ๆ อยู่กับงาน ก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาปั่นนิยายกัน ตอนนี้ก็เริ่มมีเวลาละ ก็เลยมาสานต่อ ก็ยังเขียนอยู่นะครับ ทั้งฉบับใต้ดินและฉบับบนดิน โดยเฉพาะฉบับบนดินที่ผมเองก็เร่ง ๆ งานอยู่ โดยเฉพาะคุณหนูแพรวพรรณ ภาค 2 และภารโรงเฟี้ยวฯ เล่ม 4
ตอนนี้เป็นตอนที่ยาวมาก เพราะรายละเอียดเยอะ ตัวละครเยอะ เส้นเรื่องเยอะ แต่หลัก ๆ จะเป็นเส้นเรื่องของน้องอีฟ มันจะเป็นการเฉลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ที่ทำให้เธอคิดสั้นแบบนี้
ส่วนหนึ่งมาจากการที่เธอกับยัยหมวยเพื่อนรักทะเลาะกัน แล้วมาเจอพี่กรกับหมอพลอยพูดคุยกัน มันเลยทำให้เธอรู้สึกดาวน์ลงกว่าเดิม จนเผลอคิดสั้น
พอพูดถึงพี่กรและหมอพลอย ในฉากนี้จะเป็นหนึ่งในตัวกระตุ้นที่ทำให้หมอพลอยเริ่มเข้าสู่ด้านมืดแบบเต็มตัวละครับ 555555+
ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะมีแค่ 3 Part แต่มาถึงตอนนี้คงไม่พอละ อาจต้องขยายตอนเพิ่ม เพื่อให้ทุกคนได้ดื่มด่ำกับความน่ารักอ่อนหวานของน้องอีฟแบบเต็มสตรีม ซึ่งในพาร์ทต่อไป ผมจะมาอัพให้ทุกคนได้อ่านไม่เกินวันอาทิตย์นะครับ ก็ขอเตือนครั้งสุดท้ายว่า ตุนทิชชู่ให้เยอะ ๆ ครับ คุณได้ใช้มันเอาไว้ทำความสะอาดหน้าจอสมาร์ทโฟนหรือโต๊ะคอมแน่ เผื่อคุณกินขนมหรือกินข้าวอยู่อ่ะนะ 55555+
แล้วคุณจะเข้าใจเองว่าทำไมผมถึงจั่วหัวว่า อดัมส์ ไม่ได้คู่กับอีฟ อย่างที่คิดหรอกนะ....
#############
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=251384.0
ย้อนกลับไปในเหตุการณ์ช่วงบ่ายวันอาทิตย์ อรัญญานั่งอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบไฟนอลอย่างตั้งอกตั้งใจ เช่นเดียวกับเดือนดาราที่กำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่เช่นกัน สองสาวนั่งทบทวนตำราเรียน จนกระทั่งถึงช่วงเย็น
"อีฟ ไปกินข้าวเย็นกันป่ะ?" ยัยหมวยเปิดประเด็นก่อน "เราหิวแล้วอ่ะ"
"อือ ได้ซิ" สาวอีฟตอบตกลง ก่อนที่เธอจะถอดแว่นสายตาแล้วใช้มือบีบนวดขมับเพื่อลดอาการเมื่อยล้าจากการอ่านหนังสือ แล้วสองสาวที่อยู่ในชุดลำลองก็พากันเดินออกไปจากห้อง เพื่อลงไปชั้นล่างแล้วเดินข้ามสะพานลอยไปหาข้าวเย็นกินจากร้านที่เปิดในซอยฝั่งตรงข้าม
"เอ่อ..." ระหว่างที่กำลังยืนรอลิฟต์ อรัญญาก็นึกภาพที่เพื่อนรักของเธออย่างเดือนดาราละเมอออกมาเมื่อไม่นานมานี้ จนทำให้อีกฝ่ายที่กำลังยืนเล่นมือถือหันมามองด้วยความสงสัย
"มองอะไรเราอีฟ?" ยัยหมวยร่นคิ้วใส่เพื่อนรัก
"หมวย...เราถามหน่อยซิ" นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลทำหน้าจริงจังกับคำถามที่กำลังจะเอื้อนเอ่ยออกมา "เมื่อวันก่อน ที่หมวยกลับห้องดึก หมวยไปไหนมา?"
"ก็ไปธุระที่บ้านไง" เดือนดาราหันมากดเล่นเกมพัซเซิลเพชรบนสมาร์ทโฟนต่อ สาวน้อยเชื้อสายจีนจากนนทบุรีกระแทกนิ้วบนหน้าจออย่างมีความสุข
"แน่ใจเหรอ?" อรัญญาถามเพื่อความชัดเจนอีกครั้ง
"ก็แน่ซิ!!!" ยัยหมวยหันมาร่นคิ้วใส่เพื่อนรักอีก "ก็เราบอกอีฟไปแล้วไง? ทำไมอะ? มีอะไรเหรอ?"
"คือ..." อรัญญารวบรวมความกล้า ที่จะเอ่ยถามคำถามนั้นออกมา หมวยไปข้างนอกมากับลุงพลใช่ไหม? ไปทำอะไรมา? แล้วทำไมหมวยต้องครางออกมาว่าเจ็บก้นด้วย ลุงพลทำอะไรหมวย ลุงพลได้รังแกหมวยใช่ไหม?
"ปิ๊ง!!!" ก่อนที่อีฟจะพูดอะไรออกมา ประตูลิฟต์ก็เปิดซะก่อน จนทำให้สองสาวสะดุ้งด้วยความตกใจ
"ไปหาข้าวกินกันเถอะอีฟ..." สาวน้อยเชื้อสายจีนเอ่ยปากกับเพื่อนรัก ดวงตาของเธอเริ่มฉายแววความหวาดระแวงอีกฝ่ายขึ้นมาบ้าง เพราะกลัวว่าความลับสุดยอด ที่เธอและลุงพลไปพลอดรักกันข้างนอก จะล่วงรู้ถึงหูเพื่อนรักอย่างยัยอีฟ
แล้วสองสาวก็เดินออกมาจากหอพักหญิง แล้วข้ามสะพานลอยไปหาข้าวเย็นกินที่ร้านอาหารซอยฝั่งตรงข้าม เดือนดารานึกอยากกินสเต็ก เลยเอ่ยปากชวนเพื่อนรักที่เดินตามมาติด ๆ
"กินสเต็กกันไหม?" ยัยหมวยเอ่ยปากถามเพื่อนรัก
"อือ ก็ได้" อรัญญา ที่ปกติไม่ใช่คนเรื่องมากตอบตกลง
(/ />
สองสาวเดินเข้าไปในร้านสเต็ก เพื่อสั่งอาหารมากิน ระหว่างที่กำลังรอ เสียงไลน์สมาร์ทโฟนของยัยหมวยก็ดังขึ้น
เดือนดาราหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมา ก็พบว่าเป็นลุงพล ที่ไลน์มาทักทายเด็กสาว ยัยหมวยเผลอยิ้มที่มุมปากเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่ โดยไม่ทันสังเกตเห็นว่าเพื่อนรักอย่างสาวอีฟกำลังเฝ้าดูพฤติกรรมของเธอโดยไม่ละสายตา
"มองอะไรอีฟ?" เดือนดาราเอ่ยปากถามเพื่อนรักที่นั่งจ้องมองเธออยู่
"คุยกับใครเหรอ?" อรัญญาเอ่ยปากถาม "พี่โทนี่หรือเปล่า?"
"เหอะ!!! ใครจะไปคุยกับไอ้อ้วนฮ่องกงคนนั้น!!!" สาวหมวยตอบ "เดี๋ยวมานะ ขอความเป็นส่วนตัวแป๊ปปปปปนึง"
ว่าแล้วเดือนดาราก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปคุยสมาร์ทโฟนกับลุงพลหน้าร้านสเต็ก เพื่อไม่ให้อรัญญาเพื่อนรักได้ยินในสิ่งที่ตนเองได้พูด
"ยิ่งนานวัน ยิ่งทำตัวผิดสังเกตขึ้นไปทุกทีละเพื่อนชั้น..." สาวอีฟได้แต่นั่งถอนหายใจแล้วส่ายหน้า ในใจก็คิดว่าคนอย่างลุงพลมีดีอะไร ที่ทำให้เหล่าบรรดาเพื่อน ๆ ละพี่ ๆ นักศึกษาพยาบาลต่างติดอกติดใจในตัวของอดีตภารโรงเฒ่าคนนี้นัก
"ออเดอร์ที่สั่งได้แล้วครับ" และแล้วพนักงานของร้านก็นำอาหารมาเสิร์ฟ เดือนดาราที่คุยโทรศัพท์กับลุงพลอยู่ พอเห็นก็ทำสัญญาณมือให้เพื่อนรักกินไปก่อน
"ขอบคุณค่ะ..." สาวอีฟยิ้มให้กับพนักงานของร้าน ก่อนหันไปทำหน้ามุ่ยใส่ยัยหมวย ที่กำลังคุยโทรศัพท์กับลุงพลอย่างเพลิดเพลิน
เดี๋ยวเหอะ!!! เดี๋ยวเราต้องคุยกันเรื่องนี้แล้วละยัยหมวย!! เพราะอะไรกันนะ ถึงทำให้เพื่อนของเธอคนนี้หลงเสน่ห์ตาเฒ่าอย่างลุงพลได้ขนาดนั้น
..........................
หลังจากคุยโทรศัพท์กับลุงพลเสร็จ ยัยหมวยก็เดินเข้ามากินสเต็กที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความหิว ส่วนสาวอีฟก็นั่งใช้มีดตักชิ้นเนื้อไก่ย่างแล้วใช้ส้อมจิ้มตักใส่ปาก พลางเหลือบมองเพื่อนรักด้วยความสงสัย
"หิว!!! หิว!!! หิว!!!" ยัยหมวยหยิบส้อมและมีดที่วางอยู่ข้างจานขึ้นมาเพื่อเตรียมปาดชิ้นสเต็กใส่ปาก "จะกินละนะ!!!"
"นึกว่าจะไม่กินซะแล้ว" สาวอีฟเอ่ยปากถาม "คุยโทรศัพท์กับใครตั้งนาน?"
"ก็มีธุระนิดหน่อยน่ะ..." เดือนดาราตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน "โอ้ยย!!! เราหิวแล้ว!!! ไม่คุยด้วยละ!!! ขอกินก่อนละ!!!"
ด้วยความที่ยังไม่อยากจะถามอะไรเซ้าซี้ เลยทำให้อรัญญาไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะรู้ว่าถ้าหากถามอะไรเกี่ยวกับลุงพลตอนนี้ มีหวังมื้อเย็นที่แสนอร่อยนี้คงจะกร่อยเป็นแน่ นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยเลยเลือกที่จะกินมื้อเย็นให้เสร็จ ก่อนที่จะเอ่ยปากถามถึงเรื่องสำคัญต่อไป
"พี่คะ!!! คิดเงินค่ะ!!!" หลังจากกินเสต็กจนอิ่ม สองสาวก็เรียกพนักงานของร้านมาคิดเงิน หลังจากที่จ่ายเงินเสร็จและเดินออกมาจากร้าน สาวอีฟก็คิดได้ว่าถึงเวลาสำคัญที่ต้องพูดกับเพื่อนรักให้รู้เรื่องสักที
"หมวย เราถามหน่อยซิ" อรัญญาเอ่ยปากถามเพื่อนรัก
"ถามอะไรอ่ะ?" เดือนดารายิ้มให้เพื่อนรัก ก่อนหันไปมองรถเข็นขายผลไม้ข้างทาง "อยากกินสัปปะรดแหะ!!!"
"ที่หมวยไปธุระเมื่อวันก่อนน่ะ" อรัญญามองเพื่อนรักที่มัวแต่สนใจร้านรถเข็นผลไม้ข้างทาง "ใช่ธุระกับลุงพลหรือเปล่า?"
"อีฟ..." พอได้ยินชื่อของลุงพล ทำเอาเดือนดาราแทบหมดอารมณ์ในการกินอาหาร "อีฟพูดเรื่องอะไรของอีฟ? เรางงไปหมดแล้ว"
"เรารู้ความจริงทุกอย่างแล้ว..." นางงามมิตรภาพถอนหายใจ ก่อนเอ่ยปากพูดความจริงทุกอย่างออกมา "วันนั้นหมวยออกไปข้างนอกกับลุงพลใช่ไหม?"
"อีฟพูดเรื่องอะไร?" เดือนดาราถึงกับหน้าถอดสี เมื่อได้ยินความจริงจากปากของอรัญญาเพื่อนรัก "เราไม่เห็นจะรู้เรื่อง"
"มาถึงขั้นนี้ยังจะปิดบังกันอีกเหรอหมวย?" สาวอีฟถามด้วยสีหน้าจริงจัง "หมวยแอบออกไปข้างนอกกับลุงพลใช่ไหม? ไปทำอะไรมา? แล้วทำไมตอนกลับมาที่หอ หมวยถึงได้หมดสภาพถึงขนาดนั้น?"
"เรา...เราไม่ได้ไปข้างนอกกับลุงพลสักหน่อย!!!" เดือนดาราทำหน้าเลิกลั่กเหมือนกำลังโกหก "เราไม่คุยด้วยแล้ว!!!"
"หมวย!! ตอนที่หมวยกลับมาที่ห้อง หมวยรู้ตัวไหมว่าหมวยละเมอถึงลุงพลด้วย..." อรัญญาพูดต่อไป "หมวยละเมอว่าหมวยเจ็บก้น ถามจริง ๆ เถอะ ลุงพลทำเรื่องอย่างว่ากับหมวยใช่ไหม?"
"นี่!!! มันเรื่องส่วนตัวเราป่ะอีฟ!!!" พอโดนสาวอีฟไล่ต้อนจนหมดท่า เดือนดาราเลยโวยวายใส่เพื่อนรักเพื่อกลบเกลื่อนความจริงที่เกิดขึ้น "ก็เราบอกอีฟไปแล้วไงว่าเราไปทำธุระข้างนอก!!! อีฟจะมาอยากรู้เรื่อส่วนตัวอะไรเรานักหนา ห๊ะ!!! เริ่มทำตัวงี่เง่าเซ้าซี้แบบพี่อุ๊มากเกินไปแล้วนะ!!!"
"ม...หมวย...เดี๋ยวซิ!!" ว่าแล้วเดือนดาราก็เดินหน้ามุ่ยหนีเพื่อนรักโดยไม่ได้ซื้อผลไม้ข้างทาง ส่วนอรัญญาก็ถึงกับตกใจ เมื่อถูกเพื่อนรักโวยวายใส่ "ไม่ใช่แบบนั้น เราแค่เป็นห่วงหมวยนะ!!!"
สาวอีฟ รีบเดินตามเพื่อนรักที่กำลังเดินหนีไป เมื่อเข้าไปในระยะประชิด นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลรีบคว้ามือเพื่อนรักเอาไว้
(/ />
"ปล่อย!!! เราไม่อยากคุยกับอีฟอีก!!!" เดือนดาราสะบัดมือเพื่อนรักแบบไม่ลังเล และไม่สนใจว่าจะมีใครแถวนั้นกำลังมองพวกเธอทะเลาะกันอยู่
"หมวย...คือเรา..." อรัญญาเองก็รู้สึกแย่ แต่เธอไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจเดือนดารา เธอแค่อยากเตือนเพื่อนรักคนนี้ของเธอ ว่าไม่ควรไปยุ่งกับคนอันตรายอย่างลุงพลอีก
"ไม่ต้องอะไรทั้งนั้น!!!" ยัยหมวยหรี่ตามองเพื่อนรัก เหมือนรู้จุดอ่อนของอรัญญาว่า อีกฝ่ายเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าตัวเอง ก็เลยแกล้งทำเป็นโวยวายเพื่อกลบเกลื่อนความจริง "ถ้ายังเห็นว่าเราเป็นเพื่อนกัน ก็ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีก!! เราฝากไว้ให้คิด!!"
แล้วยัยหมวยก็เดินจากไป โดยไม่สนใจว่าสาวอีฟเพื่อนรักของเธอจะรู้สึกยังไง หลังจากนั้นเป็นต้นมาสองสาวก็ไม่ได้คุยกัน โดยเฉพาะเดือนดารา ที่ทำมึนไม่ยอมพูดจากกับเพื่อนรัก จนกระทั่งถึงเช้าวันจันทร์ วันสอบปลายภาควันแรก
.........................
"หมวย? เป็นยังไงบ้าง? ทำขอสอบได้ไหม?" อรัญญาที่อุตส่าห์นั่งรอเพื่อนรักทำข้อสอบอยู่หน้าห้องเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง แต่เดือนดารากลับทำไม่รู้ไม่ชี้ เดินผ่านเพื่อนรักไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"นี่ใจคอจะไม่ยอมคุยกันเลยใช่ไหม หมวย?" ยัยหมวยแสดงท่าทางบึ้งตึงใส่สาวอีฟเช่นเคย ทำเอานางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลเริ่มรู้สึกนอยด์ จนต้องรีบเดินไปคว้าแขนของเพื่อนรัก "หมวย!!! เรามาพูดกันให้รู้เรื่องก่อนได้ไหม!!"
"นี่!!! เป็นบ้าอะไรเนี่ยอีฟ!!!" เดือนดารารีบสะบัดมือของอรัญญา "เราไม่มีอะไรจะคุยกับอีฟ!!! จะไปไหนก็ไปเลยปะ!!!"
"หมวย?? ทำไมพูดกับเราแบบนี้?" นางงามมิตรภาพถึงกับหน้าเสีย เมื่อได้ยินคำพูดตัดรอนจากเพื่อนรัก
"ก็จะให้พูดยังไงละ?" ยัยหมวยถาม "เอาเป็นว่าตอนนี้เราอยากอยู่คนเดียวสักพัก ไม่ต้องมายุ่งกับเรา โอเคป่ะ? หวังว่าจะพูดภาษาคนรู้เรื่องนะ บาย!!!"
"หมวย!!! หมวย!!! เดี๋ยวซิ!!!" ไม่มีใครรู้ว่าเดือนดาราโกรธจริงหรือแกล้งโกรธอรัญญากันแน่ แต่ที่รู้คือ สาวอีฟผู้อ่อนหวานถึงกับน้ำตาซึม เมื่อถูกเพื่อนรักของเธอวีนใส่แบบนั้น
ความจริงอีฟเองก็คบกับยัยหมวยมานานมากพอ จนรู้นิสัยว่า ลึก ๆ แล้วเพื่อนของเธอคนนี้เป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจ ซึ่งมันมาจากการที่เธอมาจากครอบครัวที่มีฐานะ และได้รับการเลี้ยงดูที่ค่อนข้างจะถูกสปอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เลยทำให้บางครั้ง ยัยหมวยเลยมีพฤติกรรมไม่พึงประสงค์แบบที่เห็น
ส่วนอรัญญาที่ยืนหน้าเสีย ก็เป็นคนอ่อนไหวง่าย เธอคิดว่าบางทีเดือนดาราอาจจะโกรธเธอเรื่องที่รวมหัวกับเพื่อน ๆ พาเธอไปให้ลุงพลเฉือด ซึ่งภายหลังเธอได้ขอโทษแล้ว แต่ยัยหมวยก็ไม่เคยตอบรับคำขอโทษของเธอเลย
"อ้อ!!! จะบอกอีกเรื่อง!!!" เดือนดาราทำหน้าเชิดใส่เพื่อนรัก "เทอมหน้าเราจะไปนอนหอนอกแล้วนะ พอดีว่าพ่อกับแม่เราอนุญาตละ แล้วเราจะเอารถมาขับด้วย ยังไงก็ขอบคุณสำหรับทุก ๆ อย่างที่ผ่านมานะอีฟ"
"นี่อีฟทำอะไรผิด? หมวยถึงทำแบบนี้อ่ะ..." น้องอีฟผู้เปราะบางน้ำตาซึมถามเพื่อน
(/ />
"ก็คิดเอาเองว่าทำอะไรลงไป..." ยัยหมวย บทจะเย็นชาร้ายกาจก็น่ากลัวใช่เล่น สาวน้อยเชื้อสายจีนจอมเอาแต่ใจหันหลังเดินจากไปแบบไร้เยื้อไยใด ๆ
นาถลดาที่สอบเสร็จก่อนหน้า แล้วแวะเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว พอได้ยินสองสาวทะเลาะกันก็เลยแอบฟังที่มุมตึก พอเห็นว่ายัยหมวยเดินจากไป สาวน้อยจากหาดใหญ่ก็ปรากฎตัวทันที
"อีฟ? อีฟเป็นอะไรหรือเปล่า?" แล้วทันใดนั้น สาวนุ้ยจากปักษ์ใต้ก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากด้านหลังของอรัญญา ที่เผลอสะดุ้งด้วยความตกใจ
"ว้าย!!! ใครอ่ะ!!!" น้องอีฟผู้เปราะบางถึงกับสะดุ้ง "นาถ!!! ทำอะไรของนาถเนี่ย!!! เราตกใจหมด!!"
(/ />
"อีฟทะเลาะกับหมวยเหรอ?" นาถลดาเอ่ยปากถามด้วยความหวังดี แต่นัยน์ตาของสายนุ้ยจอมปั่นจากหาดใหญ่กลับฉายแววเจ้าเล่ห์คล้ายลุงพล "บอกเราได้ไหม? อีฟกับหมวยทะเลาะกันเรื่องอะไร? มาระบายกับเราได้นะอีฟ?"
"หยุด!!! ไม่ต้องมายุ่งกับเรา!!!" อรัญญาปฏิเสธความหวังดีจากนาถลดา เพราะยังจดจำภาพที่เพื่อนตัวแสบคนนี้ปลุกปล้ำเธอที่ห้องเมื่อวันก่อนได้ นางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยพยาบาลรีบเดินหนีออกไปจากหน้าห้องสอบทันที
"ทำตัวน่าสงสัยจริง ๆ สองคนนี้?" ยัยนาถตัวแสบครุ่นคิด ยัยหมวยกับยัยอีฟต้องมีปัญหาอะไรสักอย่างแน่ ชักสงสัยแล้วละซิว่าสองคนนี้ที่ปกติสนิทสนมและไปไหนมาไหนด้วยกันมีปัญหาอะไรกันแน่
............................
"กริ๊ง!!!" เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก อรัญญาก็เดินน้ำตาซึมออกมา สาวน้อยจากปราจีนบุรีเดินก้มหน้าก้มตาเพื่อกลับไปที่ห้องพัก แล้วทันใดนั้นเอง เธอก็ได้พบกับกรวิทย์ที่กำลังยืนคุยอยู่กับหมอพลอย หน้าอาคารเรียน
"พี่กร!!! กับหมอพลอยนี่!!!" สาวอีฟอุทานออกมาด้วยความตกใจ ก่อนรีบหามุมเสาหลบเพื่อแอบฟังการสนทนาจากทั้งคู่
"เป็นยังไงบ้างคะพี่กร?" พลอยพรรณเอ่ยปากถามกรวิทย์ รุ่นพี่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย และอดีตคนรู้ใจที่เธอเคยพยายามคบหา แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอก "ไม่เจอกันนานเลยนะคะ"
"พี่ก็สบายดีครับ..." เภสัชหนุ่มตอบ มือก็ถือสมาร์ทโฟนกับบุ๊คแบงค์ธนาคาร กรวิทย์ยิ้มแย้มเหมือนที่เคยเวลาได้เจอกับพลอยพรรณ เพียงแต่ครั้งนี้มันช่างเป็นรอยยิ้มที่ดูฝืนใจเหมือนกำลังรู้สึกพะอืดพะอมกับความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นภายในจิตใจของสุภาพบุรุษคนนี้ "แล้วพลอยละ? สบายดีไหม?"
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะ" หมอพลอยตอบ "ยังโกรธพลอยเรื่องเมื่อวันก่อนหรือเปล่าคะ?"
(/ />
"เรื่องวันนั้นเหรอ?" กรวิทย์นึกถึงวันที่เขานำกระเช้าดอกไม้เพื่อเข้าไปให้พลอยพรรณ "พี่ไม่มีเหตุผลต้องโกรธพลอยเลยนิครับ พี่ต้องถามพลอยมากกว่า ว่าพลอยยังโกรธพี่หรือเปล่า? เรื่องเมื่อวันนั้นน่ะ?"
"ไม่เลยค่ะ พลอยไม่เคยโกรธพี่กรเลย" หมอพลอยตอบด้วยใบหน้าที่เหมือนกำลังอมทุกข์
"อืม..." เภสัชหนุ่มพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่เหมือนฝืน ๆ "เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ พอดีพี่นัดแฟนพี่เอาไว้น่ะ"
"แฟนพี่กรเหรอ!!??" เมื่อได้ยินคำนั้น ทำเอาพลอยพรรณถึงกับเบิกตาโพล่งด้วยความแปลกใจ "พี่กรไปมีแฟนตั้งแต่ตอนไหนคะ? ทำไมพลอยถึงไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนละ!!!"
"กับน้องเค้กน่ะ..." กรวิทย์ตอบ "น้องเค้กที่เป็นสัตวแพทย์ เปิดคลีนิครักษาสัตว์ไม่ไกลจากวิทยาลัยพยาบาลเนี่ยแหละ"
"งั้นเหรอคะ..." พลอยพรรณทำหน้าเศร้าทันที เมื่อได้ยินเช่นนั้น
มันคือความจริง ที่บางครั้ง ผู้หญิงก็ไม่ได้รักผู้ชายที่เข้ามาในชีวิต ยิ่งถ้าเป็นผู้ชายที่มีหน้าที่การงานที่ดี เป็นสุภาพบุรุษแบบกรวิทย์ด้วยแล้ว ถึงไม่สามารถจะรักในฐานะคนรักได้ แต่อย่างน้อย กับการได้มีอิทธิพลต่อผู้ชายแบบนั้น มันก็คือความภาคภูมิใจของผู้หญิงอยู่ลึก ๆ เช่นเดียวกับพลอยพรรณ ที่รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังสูญเสียของสำคัญบางอย่าง ที่แม้เธออาจไม่ต้องการ แต่เธอก็ไม่ได้อยากเสียมันไป
"โอ๊ะ!!! น้องเค้กโทรหาพี่พอดีเลย!!" แล้วทันใดนั้น เสียงไลน์สมาร์ทโฟนก็ดังขึ้น กรวิทย์ที่ถืออยู่รีบถือขึ้นมาดูหน้าจอ "เดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะครับพลอย แล้วเจอกันนะ..."
กรวิทย์ยิ้มให้พลอยพรรณ มันเหมือนเป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยชัยชนะเล็ก ๆ ของผู้ชายคนหนึ่ง ที่สามารถปลดพันธนาการหัวใจของตัวเอง ที่ไปหลงรักผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของตน
"พี่กรคะ? อยู่ไหนแล้วเอ่ย? เค้กมาหาพี่ที่ร้านขายยา ไม่เห็นพี่เลยน่ะคะ"
"พี่มาทำธุระที่ธนาคารในวิทยาลัยพยาบาลน่ะ เดี๋ยวพี่กำลังจะออกไปจ๊ะเค้ก" ชายหนุ่มเดินหันหลังไป พร้อมกับพูดคุยจ๊ะจ๋ากับน้องเค้กเหมือนคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ทำเอาหมอพลอยที่ยืนอยู่ถึงกับรู้สึกจุกอก กำหมัดแน่น ด้วยความโกรธ คำถามก็คือ เธอโกรธใคร? โกรธตัวเอง ที่ต้องเสียผู้ชายดี ๆ คนหนึ่งในชีวิตไป โกรธพี่กร? ที่ไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อเธอมากพอ แต่ถึงจะพูดแบบนี้ ระยะเวลากว่า 10 ปี มันมากเกินพอกับการพิสูจน์รักแท้จากผู้ชายสักคนที่มีต่อผู้หญิงสักคน
หรือบางที เธออาจจะโกรธลุงพล ตั้งแต่ที่ตาเฒ่าคนนี้เข้ามาในชีวิตเธอ มันก็มีแต่เรื่องวุ่นวาย ๆ เกิดขึ้นกับเธอ
"พี่กร...เห๊อะ!!!!" พลอยพรรณกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ "ผู้ชายนี่...มันแย่เหมือนกันทุกคนเลยใช่ไหม!!! ไม่มีผู้ชายดี ๆ สักคนบนโลกใบนี้เลยใช่ไหม!!!"
อรัญญาที่แอบฟังอยู่ด้านหลังเสาอาคารเรียน เองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย อย่าว่าแต่หมอพลอยเลย เด็กอย่างเธอไม่เคยอยู่ในสายตาพี่กรเลยแม้แต่น้อย พอนึกแบบนี้ น้ำตาของน้องอีฟก็ไหลออกมาเป็นสาย
"ไม่มีใครสนใจเราสักคน...ฮือออ" อรัญญาตัดพ้อกับตัวเอง ไหนจะผิดใจกับเพื่อน ไหนจะมาได้ยินการสนทนาระหว่างพี่กรและหมอพลอย มันยิ่งตอกย้ำว่าเด็กบ้านนอกซื่อ ๆ แบบเธอ ไม่มีความหมายเลยแม้แต่นิดเดียว
ด้วยเหตุนี้เอง เลยทำให้น้องอีฟตัดสินใจคิดสั้น ด้วยการแอบเดินไปที่สวนหลังอาคารเรียน เพื่อหวังคิดทบทวนตัวเอง แต่อาจเป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ เลยทำให้เธอคิดสั้น หวังจะกระโดดคลองตายเพื่อประชดชีวิต
"ขอโทษนะคะคุณพ่อ ขอโทษนะคะคุณแม่ หนูมันเด็กโง่ ไม่มีวาสนาได้เรียนจบให้คุณพ่อกับคุณแม่ได้เห็นชุดครุยได้ ฮืออออ...." น้องอีฟพยายามปีนขอบสะพานเพื่อกระโดดน้ำปลิดชีพตัวเอง
"น้องอีฟ!!! จะทำอะไรน่ะ!!!!"
จนกระทั่งลุงพล ที่แอบสะกดรอยตามมาต้องรีบกระโดดน้ำไปช่วยนางงามมิตรภาพคนนี้ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
"ว้าย!!!!" ด้วยความตกใจที่เจอลุงพล เลยทำให้น้องอีฟเสียหลักตกลงไปในคลอง ซ้ำร้ายเธอยังว่ายน้ำไม่เป็น ก็เลยตะเกียกตะกายอยู่กลางคลองขอความช่วยเหลือ "ช่วยด้วยค๊า!!! ช่วยด้วย!!!!"
"เดี๋ยวลุงลงไปช่วยเดี๋ยวนี้แหละ!!!" เมื่อลุงพลเห็นแบบนี้เข้า จึงรีบกระโดดน้ำลงไปช่วยเด็กสาวโดยไม่ลังเลทันที
............................
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ลุงพลได้เวลาออกโรงเป็นพระเอกแล้ว
อีฟก็ใจดีไม่รู้กาละเทศะ จะไปจี้เำื่อนให้เค้าบอกว่าเพิ่งโดนเย็ดมารึไงหึ
อิจฉาลุงพล
เตรียมต้อนรับเมียคนใหม่ ::DookDig::
ลุงพล ทำน้องตกน้ำเฉยเลย 555
มาเป็นพระเอกอีกละตาลุง
เดวลุงพาหนูอีฟไปปลอบ
ลุงพลนี่มาทันเวลาช่วยบรรดาเมียๆตลอด
ลุงพลต้องปลอบน้องอีฟแบบตัวต่อตัว
มาแล้วลุงจะช่วยหนูเอง
แจ๋ว
ขอชาบู..ท่านnato87ครับโผม
ลุงพลหรรมคุณธรรม
::YehYeh::
คิดว่าน้องอีฟคิดสั้น กลายเป็นน้องหมวย น่าสงสาร แต่ตาพลก็ช่วยชีวิตไว้ได้อยู่แล้ว พระเอกของเรื่องนี่
ท่าทางจะได้ใจสาวอีฟก็ครั้งนี้นี่ล้ะ555
ฮีโร่ออกโรง
Dhdhdhfhdf
พระเอกอีกแล้ว
ทำยังงัยก็ดูดีไปหมด ตาพล
มาช่วยแบบพอดีหล่อๆ
ขอบคุณครับ
ลุงพลเอาใจอีฟหวังอะไรหรือเปล่า
ช่วยแต่มีอย่างอื่นตามมาเสมอ
::Thankyou:: ขอบคุณสำหรับผลงานสนุกๆครับ