ณ ลานกว้างหน้าอาคารเรียนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ใกล้ถึงเวลาเริ่มเรียนแล้ว กลุ่มนักศึกษาชายหญิงเดินไปเดินมาขวักไขว่ บ้างก็เดินดุ่ม ๆ เร่งรีบเพื่อไปให้ถึงห้องเรียนเป้าหมายให้เร็วที่สุด บ้างก็เดินเป็นกลุ่มพูดคุยกันไปอย่างออกรสออกชาติ บ้างก็หยุดโบกมือทักทายคนรู้จักที่บังเอิญผ่านมาให้เห็น ท่ามกลางบรรยากาศอันสับสนวุ่นวายนั้น บนม้านั่งหินยาวที่เรียงรายอยู่กลางสวน มีนักศึกษาหญิงสามคนในชุดเสื้อขาวกระโปรงจีบยาวนั่งพูดคุยกันกระหนุงกระหนิงอยู่ สาวตัวสูงผิวสีน้ำผึ้งที่นั่งอยู่คนซ้ายสุดนั้นดูสวยเฉี่ยว เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ สวมใส่เสื้อที่เห็นได้ชัดอยู่ว่าคับกว่าเพื่อนทั้งสองคนอยู่พอสมควร ขับเน้นให้เห็นถึงทรวดทรงที่ได้รูป ขณะที่เพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ทางขวานั้นตัวเตี้ยเล็กผอมบาง จนหลายคนขนานนามเป็นหมากระเป๋าประจำคณะ แต่ก็มีใบหน้าสวยจิ้มลิ้ม น่ารักน่าทะนุถนอมไปอีกแบบ แต่แม่สาวคนกลางนี่สิ ที่ทำให้ความคมเฉี่ยว และความจิ้มลิ้มของเพื่อนทั้งสองข้างจืดจางไปในฉับพลันด้วยใบหน้าอันงดงามเฉิดฉาย เปล่งปลั่งไปด้วยความสง่างาม ที่แม้แต่ใบหน้าที่บึ้งตึงก็ไม่อาจจะลบเลือนไปได้ นักศึกษาชายหลายคนที่เร่งรีบเดินผ่านถึงกับเหลียวหลังมามอง เมื่อได้เห็นสาวงามที่นั่งอยู่บนม้าหินนั้น
"จะเริ่มเรียนแล้วนะเจ๊" สาวหน้าคมก้มมองนาฬิกาสีแดงเรือนบางบนข้อมือ ก่อนหันไปบอกเพื่อนคนสวย "เข้าห้องเหอะ เดี๋ยวไปเข้าเรียนไม่ทัน"
"ไปก่อนเลยก็ได้เบล" สาวคนงามที่เพื่อนเรียกว่าเจ๊หันไปตอบสาวหน้าคม "เราต้องรอเจอพี่เก่งก่อน"
"แหมมมมมมมมม" สาวตัวเล็กลางเสียงยาว พลางเอาหน้าจิ้มไหล่เพื่อน "เจ๊นี่จ้องจะสวีทแต่เช้าเลยนะ"
สาวสวยหันไปจ้องหน้ายัยหมากระเป๋าด้วยหน้าที่บึ้งตึงจนสาวตัวเล็กเขยิบหนี "อะไรเนี่ยแตงโม เราบอกหลายครั้งแล้วนะ ว่าเราไม่ได้คบกับพี่เก่ง ที่คุยกันนี่ก็ไม่ใช่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ เลย"
"แล้วเรื่องอะไรล่ะ" เบลถาม "เราเป็นเพื่อนเจ๊นะ มีอะไรก็บอกกันบ้างเถอะ"
"ขอโทษนะเบล แต่เรื่องนี้เราบอกไม่ได้จริง ๆ" เจ๊ส่ายหน้า "แตงโมกับเบลขึ้นเรียนเถอะ เดี๋ยวเราตามไป"
"ก็ได้.... นั่น พี่เก่งมานั่นแล้ว" เบลเหวี่ยงกระเป๋าถือขึ้นบ่า แต่ก็ชะงักและชี้ไปในฝูงชนที่เดินกันขวักไขว่
"น้องข้าวหอม!" นักศึกษาหนุ่มร่างสูงผอมโบกมือพลางเรียกหาสาวสวย เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามเขาไปทั้งคู่เดินหลบเข้าไปในซอกตึกที่ลับตาคน
"โมคิดว่าเจ๊กับพี่เก่งไปคุยกันเรื่องอะไรอ่ะ" เบลถาม
"ไม่รู้สิ" แตงโมยักไหล่ "ไปแอบฟังกันไหม"
แต่ทั้งสองยังไม่ทันได้ขยับไปไหน ข้าวหอมก็วิ่งเหยาะ ๆ ออกจากซอกตึกกลับมาด้วยใบหน้าที่เครียดยิ่งกว่าเดิม
"ป่ะ ขึ้นเรียน" เบลพูดทันทีที่ข้าวหอมกลับมาถึง และลากเพื่อนทั้งสองเข้าตึกเรียนไป
"เบล" ข้าวหอมพูดเบา ๆ ขณะที่ทั้งสามกำลังเดินขึ้นบันได "เย็นนี้เราไปงานวันเกิดเบลไม่ได้แล้วนะ"
"อ้าว ทำไมล่ะ!"
"เราต้องไปธุระกับพี่เก่ง อีกแล้ว"
"ธุระอะไร"
"เบลก็รู้อยู่ ถามไปเจ๊ก็ไม่ตอบ จะถามทำไม" แตงโมว่า
เบลทำหน้าย่นด้วยความไม่พอใจ "ปีที่แล้วเจ๊ก็ไม่ได้ไปงานวันเกิดเค้าทีแล้วนะ แล้วพอเจ๊ไม่ไป แตงโมก็พลอยไม่ไปด้วย"
"โทษที เบล" แตงโมว่า "แต่เรากลัวพี่บอยอ่ะ เราว่าเขาชอบมองเราแปลก ๆ ถ้าไม่มีเจ๊ไปด้วยเราไม่กล้าจริง ๆ"
เบลย่นจมูก "พี่บอยเขาเป็นคนดีจะตาย เป็นสุภาพบุรุษด้วย เขาจะไปทำอะไรแก"
ทั้งสามมาถึงห้องเรียนพอดี จึงไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก ต่างเข้าไปจับจองหาที่นั่ง ข้าวหอมหยิบเอาสมุดหนังสือออกมาเปิดแล้วอ่าน จด ตามที่อาจารย์สอนหน้าห้องอย่างตั้งใจ โดยไม่ได้เงยหันซ้ายหันขวาหรือมองใครแม้แต่สักครั้งเดียว ขณะที่แตงโมกับเบลก็จดบ้าง คุยกันบ้างไปตามประสา
เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง เลิกเรียน สาวสวยทั้งสามยังคงรีรออยู่ในห้องเลคเชอร์อยู่พักหนึ่ง
"อ่ะ นี่ เบล" ข้าวหอมหยิบกล่องของขวัญสีชมพูน่ารักที่ห่ออย่างทะนุถนอมยื่นให้เบล "เราขอโทษจริง ๆ นะ ที่ไปไม่ได้ จริง ๆ เราตั้งใจจะไปให้เบลในงานแหละ"
"ขอบคุณเจ๊" เบลว่า "จริง ๆ เค้าก็เกือบชินแล้วแหละ ที่อยู่ ๆ เจ๊จะมาติดงานอะไรกะทันหัน ตอนม.6 เจ๊หายไปแบบนี้ตั้งหลายครั้ง ครูเค้าเคยต้องไปตามเลยด้วยซ้ำ อดได้เป็นนักเรียนดีเด่นเลย"
"อ่ะ เบล" แตงโมเอากล่องของขวัญของตนให้เบลบ้าง กล่องของแตงโมนั้นใหญ่กว่าของข้าวหอมเล็กน้อย แต่หีบห่อและโบว์ใหญ่ที่ผูกรอบนั้นไม่ประณีตเท่า "สุขสันต์วันเกิดนะเบล ขอโทษด้วยที่ไม่ไปงานนะ"
"อืม ไม่เป็นไรหรอก เค้าคงฉลองกับพี่บอยสองคนแบบปีที่แล้วน่ะแหละ"
"แหมมมมมม" แตงโมลากเสียง "ปีนี้พี่บอยเค้าอาจเจาะไข่แดงแกจริง ๆ ก็ได้นะ"
ข้าวหอมหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก ขณะที่เบลตีแขนแตงโม "พูดอะไรบ้า ๆ แตงโมเนี่ย พี่เค้าไม่ทำอะไรเราหรอก"
"แต่เราว่าเขาดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเลยนะเบล" ข้าวหอมพูดเบา ๆ "ตอนไปกินเลี้ยงด้วยกันที่วันเกิดแตงโมเราว่าเขาดูลับ ๆล่อ ๆ ยังไงพิกล"
"นั่นดิ" แตงโมพยักหน้า "ถึงจะเป็นแฟนกัน แต่เบลก็อย่าปล่อยให้พี่บอยทำอะไรเสีย ๆ หาย ๆ นะ เราเป็นลูกผู้หญิง ต้องรักนวลสงวนตัว เนอะเจ๊เนอะ"
"อืม" ข้าวหอมพยักหน้า
"อือ" เบลพยักหน้าอีกคน ก่อนที่ทั้งสามจะเก็บข้าวของ ลงไปที่โรงอาหาร
น่าสนใจครับ อย่างรู้ว่าแนวไหน
มนตรากับความรักนี่เห็นลางๆละ แต่สงครามนี่สิ จะรบกันจริง หรือชิงรักหักสวาทกันนะเนี่ย
ขอบคุณครับ
แนวหน้าสนใจครับ
ข้าวหอมนี่แปลกๆ ความลับเยอะชอบหายตัวบ่อยๆ นี่รู้สึกจะมีอะไรแปลกๆ แน่เลย
สามสาวสนืทกันต้องแบ่งปันกันด้วยนะ
เรื่องราวสามสาวที่อาจมีความลับต่อกัน
อย่าว่าจะมีเวทย์มนต์ด้วย อาจจะเครื่องราง น่าอ่านต่อ
ความรักคงมีกับสามสาวนี่ละ กับใครก็ไม่รู้นะ ถ้าจะเดาก็คงเป็นเบลซะมากกว่าละมั๊ง ส่วนมนตรากับสงครามคงต้องตามต่อครับ
งานนี้จะออกมาแนวไหนกันหว่า
ขอบคุณครับ
::Hmmm:: น่าสนใจครับว่าจะเป็นแนวไหนต่อไป
ไปแนวไหนน้ออนึกไม่ออก
ออกตัวได้น่าติดตามดีมากเลย มีปมให้ติดตามแบบอยากเห็น
แหมแนวไหนกันนะ
แก๊งค์นางฟ้าสินะ คงมีเรื่องราวของแต่ละคน
น่าติดตามครับ
ข้าวหอมนี่แปลกๆ ความลับเยอะชอบหายตัวบ่อย
อินโทรมานี่เดายากเลยครับ หวังว่าจะแนวรักใสๆ อย่าซาดิสม์ก็พอ
ตามมาจากวุ่นรักนักเปิดซิงครับ555
อ่านวุ่นรักฯแล้วกลับมาอ่านเรื่องนี้ย้อนหลัง ยังงงๆว่าข้ามไปได้ยังไง ::Thankyou::
::Cold::
เปิดมาก็น่าเจาะ เอ้ย อ่านแล้ว ::Glad::
สามสาว เบล,ข้าวหอมและเจ๊ข้าวหอม จะดำเนินไปรูปแบบไหนนะ จากชื่อเรื่องมนตรา น่าจะมีสายมูมาเกี่ยวข้อง สงคราม-สงครามสายมูหรือเปล่า ความรักชื่อก็บอกอยู่แล้ว แค่ชื่อเรื่องก็น่าสนใจติดตามแล้วครับ
ตามมาอ่านใหม่จากแฟนคลับชาคริตครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ