พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ หลังจากที่หายไปนานเป็นเดือน ก็บอกตรง ๆ เลย คือผมกลับไปปั่นนิยายบนดิน และส่วนหนึ่งคือผมคิดไม่ออก ว่าจะให้ลุงพลพาครูเบสท์ไปต่อกันที่ไหน 5555+
ตอนแรกคิดว่าจะให้ครูเบสท์กับลุงพลขับรถไปต่อกันที่โรงแรม แต่มานั่งคิด ๆ ดูแล้วมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไร จะจัดในห้องน้ำ ก็น่าสน แต่พอนึกถึงข้อจำกัดของสถานที่ ก็เลยคิดไม่ตก สุดท้ายคิดไปคิดมา ก็ลงเอยที่ห้องเก็บของบนชั้นดาดฟ้าครับ
ตอนนี้ Part4 ถือว่าเป็นการคูลดาวน์จากตอนที่แล้วนะครับ ธีมของตอนนี้จะออกแนวละครไทยแนวตบจูบ ๆ สมัยเก่าสักหน่อย ใน Part5 จะกลับมาเดินเครื่องเต็มกำลังอีกครั้งครับ
ปล.หายไปนาน งั้นเดี๋ยวผมจะกลับมาปั่นต่อแบบรัว ๆ ขอเวลาอีก 2 วัน ผมจะเอา Part5 มาลงให้อ่านกันครับ (อาจมีถึง 6.5 part) ไปตุนทิชชู่ซะ คุณจะได้เห็นฉาก Signature ที่คุณอยากเห็นลุงพลกระทำกับครูเบสท์แน่นอน##################
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=261961.0
ลุงพลที่สะดุดขากางเกงที่วางกองอยู่บนเท้า นอนกองบนพื้นห้องพักอาจารย์ ในขณะที่ครูเบสท์กำลังยืนกุมศีรษะอยู่ด้วยความเจ็บปวด
"โอ้ย!!! โอ้ยยยย!!!" ภัคจิราในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ยืนเอามือทั้งสองข้างกุมขมับด้วยความทรมาน "ทำไมถึงปวดหัวแบบนี้เนี่ย!!"
"ครูเบสท์!! ครูเบสท์เป็นยังไงบ้างครับ" ทางด้านลุงพล ถึงแม้จะนอนกองอยู่บนพื้น แต่ด้วยใจที่เป็นห่วงอาจารย์สาว เลยพยายามลุกขึ้นเพื่อขึ้นไปดูอาการ แต่ว่า "โอ้ยยย!!!"
ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้เอามือกุมที่เอว หลังจากที่รู้สึกปวดแปล๊บ ไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากการที่เมื่อครู่เกิดเสียหลักหรือยังไงไม่ทราบ
"อือ..." ทางด้านครูเบสท์ ที่ยืนหายใจหอบถี่ ก็เริ่มดูสงบนิ่งมากขึ้น เมื่ออาการปวดหัวเริ่มทุเลาลง "เป็นไมเกรนหรือไงเนี่ยชั้น?"
เมื่ออาการปวดหัวหายดี ครูเบสท์ก็หันไปมองลุงพลที่กำลังพยายามลุกขึ้นจากพื้น และด้วยควาหมั่นไส้หรือโกรธยังไงไม่ทราบ หญิงสาวเลยเดินเข้าไปผลักให้ตาเฒ่าที่กำลังพยายามจะลุกขึ้นให้ล้มลงไปอีก
"นี่แน่ะ!!!" ภัคจิราผลักลุงพลลงไปนอนกองกับพื้นอีกรอบ "โทษฐานที่ทำให้เบสท์เจ็บ!!!"
"โอ้ยยย!!! ครูเบสท์!!!" ลุงพลร้องลั่นห้อง "มาผลักผมทำไมครับเนี่ย!!"
"ยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ!!" อาจารย์ตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธและความอาย "ย่ำยีเบสท์ซะขนาดนี้!! ยังกล้าถามคำถามโง่ ๆ แบบนี้กับเบสท์อีกเหรอ!!!?? แล้วดูซิ!!! ดูที่ลุงทำกับเบสท์!!"
ว่าแล้วภัคจิราก็เหลือบมองตรงหว่างขาของเธอ ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำรักสีขาวที่ไหลออกมาจากร่องเนื้อของเธอ หญิงสาวยืนตัวสั่นด้วยความโกรธ ก่อนที่จะเดินไปหยิบเอาทิชชู่ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานขึ้นมาเช็ดทำความสะอาดตรงหว่างขาของเธอทันที
"ทุเรศ!!! ทำแบบนี้ถ้าเบสท์ท้องขึ้นมา!!! เบสท์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!!" ภัคจิรายืนถ่างขาพลางบนไป พร้อมกับใช้ทิชชู่เช็ดคราบน้ำรักตรงหว่างขาไป จนเธอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังยืนหันหน้าเข้าหาลุงพลที่ยังนอนกองอยู่บนพื้น "ทุเรศ!!! อย่าดูนะ!!!"
(/ />
แล้วครูเบสท์ก็รีบหันหลังใส่ พร้อมกับใช้ทิชชู่เช็ดทำความสะอาดร่องเนื้อของเธอต่อไป
เมื่อเห็นว่าเมียรักกำลังอารมณ์เสีย ตาเฒ่าเลยรีบลุกขึ้น แล้วค่อย ๆ ย่องเข้าไป พร้อมกับโอบกอดอาจารย์สาวจากด้านหลังด้วยความอ่อนโยน
"ผมขอโทษนะครับครูเบสท์" ลุงพลเอ่ยปากขอโทษครูเบสท์รอบที่เท่าไรแล้วก็จำไม่ได้ แต่ที่แน่ ๆ ก็คือ ครูเบสท์ไม่ได้มีทีท่าว่าจะยอมให้อภัยลุงพลเลยแม้แต่น้อย "ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยนะครับ ยกโทษให้ผมได้ไหม ผมรักครูนะครับ!!"
"ปล่อย!!!" นางฟ้าพยาบาลไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะมาเล่นด้วย "เลิกเพ้อเจ้อถึงเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สักทีลุงพล!!! ปล่อย!!! ปล่อยซิ!!! ช่วยด้วยค๊า!!!!! อุ๊บบบ!!"
"ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยนะครับครู!!!" ลุงพลจำใจต้องใช้มือปิดปากครูเบสท์ "ฟังผมให้ดีนะครับครู ในอดีตชาติครูเบสท์คือภัคจิราวดี ครูเบสท์คือลูกสาวคนรองของท่านองค์ตุลาการสวรรค์ และครูเบสท์ต้องลงมาชดใช้กรรมที่ทำร่วมกันมากับผมและพี่น้องที่เหลือ!!"
"อู้อี้!!! อ่อยอะ!!!!" ภัคจิราพยายามดิ้น ก่อนที่เธอจะนึกอะไรขึ้นได้ จึงตัดสินใจกัดมือของลุงพล เพื่อให้หลุดออกจากอ้อมกอดของซาตานในคราบตาเฒ่าขายน้ำเต้าหู้ "ช่วยด้วยค๊า!! ใครอยู่ข้างนอก!!! ได้ยินไหม!!! ช่วยเบสท์ด้วย!!! ฮืออออ!!!"
ภัคจิรารีบเดินอย่างทุลักทุเลเพื่อจะหนีออกจากห้องพักครู แค่อีกก้าวเดียวเท่านั้น หญิงสาวก็จะหลุดพ้นจากขุมนรกแห่งนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอกลับถูกลุงพลรั้งตัวเอาไว้ได้ทัน
"ครูเบสท์!!! ได้โปรด!!!" ตาเฒ่าจอมเพี้ยนดึงแขนของภัคจิราเอาไว้ "ได้โปรดเชื่อผมสักครั้งนะครับ!!! ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ ครูเบสท์จะต้อง..."
"เพี๊ยะ!!!" แล้วทันใดนั้น ภัคจิราก็ฝากรอยตบบนใบหน้าของลุงพลฉาดใหญ่
"ชักจะหมดความอดทนแล้วนะ!!!" นางฟ้าพยาบาลมองหน้าลุงพลด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ "จะเอายังไงอีก!!! ห๊ะ!!! ชอบนักใช่ไหมตรงหว่างขาของสาว ๆ น่ะ!!! ถึงได้กล้าปั้นน้ำเป็นตัว แต่งนิยายเพ้อเจ้อแบบนี้น่ะ!!! ห๊ะ!!! ตกลงจะเอายังไง!!!!"
เรียกได้ว่าตอนนี้ครูเบสท์โกรธมาก จนลุงพลยืนนิ่งเงียบ พร้อมกับเอามือกุมแก้มที่แดงเป็นรูปฝ่ามือ ก่อนที่จะเงยหน้าหันไปเผชิญหน้ากับครูเบสท์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า แล้วทันใดนั้นเอง
"อุ๊บบบ!!" ลุงพลโผล่เข้าประกบปากกับครูเบสท์ที่ยังไม่ทันตั้งตัว ตาเฒ่าหื่นบดบี้ริมฝีปาก จนเรียกได้ว่าปากชนปาก เหงือกชนเหงือก ก่อนที่จะผละออกมาเพื่อบอกความในใจของตัวเอง
"ผมไม่ได้แต่งนิยายมาหลอกครูเบสท์!!! ครูเบสท์ไม่คิดบ้างเหรอครับว่า การที่ยอมทำแบบนี้ มันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่าง!!!!" ลุงพลเขย่าร่างของครูเบสท์ที่ยังแน่นิ่งอยู่ "ผมไม่ได้บ้านะครับครูเบสท์!!!! ผมไม่ได้บ้า!!! ผมรักครูเบสท์!!! รักมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว!!! และผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์เป็นอะไรไปโดยเด็ดขาดในชาตินี้!!! ครูเบสท์ต้องมีชีวิตต่อไป!!! จะคิดว่าผมเลวผมชั่วยังไงก็ช่าง!!! แต่ผมรักครู!!! ได้ยินไหมครับ!!! ผมรักครูเบสท์!!! ข้ารักเจ้า!!!! ภัคจิราวดี!!!"
"ฮือ...ฮือ...ฮือ" เมื่อได้ยินแบบนี้ ครูเบสท์ถึงกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก "หยุดพูดได้แล้ว!!! จะทำร้ายเบสท์ไปถึงไหน!!! ฮือออ!!"
"ครูเบสท์?" ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้ร่นคิ้วด้วยความตกใจ "ผม...เอ่อ...ผมขอโทษนะครับ"
"เพี๊ยะ!!!" แล้วครูเบสท์ก็แจกฝ่ามือที่แก้มเดิมอีกครั้ง จนลุงพลถึงกับหน้าหัน
"โอ้ยยย!!! ครูเบสท์!!!" ลุงพลรีบเอามือกุมที่ริมฝีปากที่แตก จนเลือดสีแดงไหลออกมาเป็นทาง
"ไปตายซะ!!! ไอ้เฒ่าโรคจิต!!! ไอ้เลว!!" ครูเบสท์เอ่ยปากด่าลุงพลทั้งน้ำตา "ชั้นไม่อยากเห็นหน้าแกอีก!!! ฮืออออ!!!"
"แต่ครูเบสท์เป็นเมียผมแล้วนะครับ!!!" แล้วลุงพล ก็โผล่เข้าไปประกบปากแลกลิ้นกับครูเบสท์อีกครั้ง "ชอบแบบซาดิสต์ใช่ไหมครับ!!! ได้ครับ!!! ถึงผมจะแก่!!! แต่ผมจัดให้ครูได้นะครับ!!!"
"หยุด!!! บอกให้หยุดไง!!! อื้ออออ!!" ภัคจิราพยายามเบือนหน้าหนีจากริมฝีปากของลุงพล แต่เธอไม่สามารถต่อต้านเรี่ยวแรงของตาเฒ่าวัย 61 ปี คนนี้ได้เลยแม้แต่น้อย
ไม่คิดว่าครูเบสท์ ที่ดูภายนอกอ่อนหวาน สดใส จะชอบความรุนแรงแบบนี้ ในเมื่อคุยกันดี ๆ แล้วไม่รู้จักฟัง งั้นก็จัดไป วันนี้ลุงพลจะขอสวมบทเป็นอาเปี๊ยก พิศาล ตำนานพระเอกจอมตบจูบ เพื่อกำหราบอาจารย์สาวพยาบาลที่ยังดื้อรั้นคนนี้ให้อยู่หมัดเสียที
(/ />
"จ๊วบ!!! จ๊วบบ!!!" ลุงพลพยายามดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในช่องปากของครูเบสท์ ที่กำลังเบือนหน้าหนีด้วยความรังเกียจ "อย่าฝืนเลยครับครูเบสท์!!! ยอมรับความจริงได้แล้ว!! ครูเบสท์เป็นเมียผมแล้วนะครับ!!"
"ไม่มีทาง!!! ให้ตายยังไงเบสท์ก็ไม่ยอมเป็นเมียลุงเด็ดขาด!!!" ภัคจิรารวบรวมเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้าย ด้วยการกระทุ้งเข่าไปที่กล่องดวงใจของลุงพล "ไม่ปล่อยใช่ไหม!! งั้นได้!!! จัดให้!!!"
"โอ้ยยย!!!" ลุงพลถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ตาเฒ่าจะทิ้งตัวลงไปกองกับพื้น และในจังหวะนี้เอง ที่ครูเบสท์ได้ฉวยโอกาสรีบวิ่งหนีออกไปนอกห้องพักอาจารย์ แต่ว่า "โอ้ยยย!!"
เหมือนฟ้าลิขิตเอาไว้แล้ว ว่าสุดท้าย ครูเบสท์จะต้องถูกลุงพลย้ำรอยรักอีกครั้ง เมื่อสาวเมืองเจียงฮายเกิดสะดุดกับรองเท้าส้นสูงเจ้ากรรมที่วางอยู่บนพื้นจนล้มลงไปนอนกองบนพื้นอีกคน
"ครูเบสท์!!! ครูเบสท์เป็นยังไงบ้างครับ!!!" ถึงแม้จะยังเอามือทั้งสองข้างกุมตรงกล่องดวงใจ ที่พึ่งถูกครูเบสท์เข่าใส่ แต่ในใจของตาเฒ่ายอดนักรักนั้น ยังมีแต่ความเป็นห่วงเป็นใยในตัวครูสาวแห่งคณะพยาบาลเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป "ครูเบสท์เจ็บตรงไหนบ้างครับ!!"
"ไม่ต้องมายุ่งกับเบสท์!!!" ภัคจิราที่นอนตะแคงอยู่บนพื้นชี้หน้าใส่ลุงพล "ไปให้พ้น!!"
"ผมจะไม่ไปไหนเด็ดขาด!!!" ลุงพลคนจริง ยังคงยึดมั่นในอุดมการณ์เดิม "ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์ไปไหนเด็ดขาด!! และตราบใด ที่ไอ้พลคนนี้ยังมีลมหายใจ ผมจะขัดขวางไม่ให้ครูเบสท์ไปเรียนต่อที่อเมริกา!!! ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์ตาย!!!"
"โอ้ยยย!!! ไอ้บ้า!!! ไอ้โรคจิต!!! ไอ้คนเสียสติ!!!" แล้วลุงพลก็คว้าหมับเข้าที่ข้อเท้าของครูเบสท์ "ปล่อยนะ!!! ช่วยด้วย!!! ช่วยด้วยค่า!!! อุ๊บบบ!!!"
แล้วลุงพลก็คลานเข้าไปคร่อมทับร่างของครูเบสท์จากด้านบน ตาเฒ่าจอมหื่นเริ่มปลุกปล้ำครูเบสท์ในยกที่สอง
"อืออออ!!! หยุด!!! บอกให้หยุดไง!!! อืออออ!!" ครูเบสท์เริ่มอ่อนแรงจนไม่สามารถต้านทางลุงพล ที่กำลังงับเข้าใบหูของเธอ "อ๊า!!! อย่า!!!! อย่าทำเบสท์!!"
"จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!!!"
"ชอบไหมครับครูเบสท์!! แฮ่ก!!! แฮ่ก!! แฮ่ก!!" ลุงพลเอ่ยปากถามด้วยใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปดูดใบหูของครูเบสท์จนแดงก่ำ "จ๊วบบบ!!! ซู้ดดดดด!!!"
"อร๊ายยย!!! บอกให้...หยุด....อืออออ!!!" ภัคจิราเริ่มสั่นสะท้าน จากการถูกลุงพลดูดเข้าที่ใบหู พร้อมกับล้วงมือลงไปบีบเค้นหน้าอกของเธออย่างเมามัน "อย่าทำเบสท์...อย่า...อ่าห์....อย่า!!!"
"จ๊วบบ!!! จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!!"
"อ๊า!!! อือออ!!! ฮือออ!!!! ฮือออ!!!"
ครูเบสท์ร้องไห้ปนครวญครวงด้วยความเจ็บปวด อันอาย คละเคล้าไปกับความเสียวซ่าน เธอกำลังถูกคนต่ำชั้นอย่างลุงพลกระทำย่ำยีศักดิ์ศรีของความเป็นผู้หญิงจนหมดสิทธิ์ หมดแล้วชีวิต หมดแล้วสำหรับทุกอย่าง
"จ๊วบบ!!! จ๊วบบบ!! ซู้ดดด!!"
"อร๊ายยย!!!!! ลุงพล!!!! หยุดนะ!!!"
อาจารย์สาวถึงกับร้องลั่นห้อง เมื่ออยู่ดี ๆ ก็ถูกลุงพลใช้มือจับกดให้เธอนอนคว่ำ พร้อมกับถลกกระโปรงออก จนเผยให้เห็นบั้นท้ายเนียนนุ่ม และคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้ไม่ให้ดิ้นออกไปไหนได้ โดยมีเจ้าหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ที่กำลังแข็งตัว พาดอยู่บนร่องก้นเปลือยเปล่าของเธอ
(/ />
"ผมต้องทำ!!! ผมต้องทำนะครับครูเบสท์!!!" ลุงพลก็ยังพูดคำเดิม จนครูเบสท์ชักสงสัยแล้วว่าตาเฒ่าคนนี้เป็นพวกย้ำคิดย้ำทำหรือยังไง "ผมไม่ยอมให้ครูเบสท์ไปเรียนต่อที่อเมริกาเด็ดขาด!!!"
"ปล่อยยย!!" ภัคจิราพยายามดิ้น แต่ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุดสักที ก่อนที่หญิงสาวจะคิดแผนอะไรบางอย่างออก "ลุงพล!!! พอได้แล้ว!!! เบสท์ยอมแล้ว!!! เบสท์ไม่ไปอเมริกาแล้ว!!"
"จริงเหรอครับครู?" พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลที่นั่งคร่อมอยู่ด้านบนก็ยิ้มออก "ครูเบสท์จะไม่ไปอเมริกาแล้วใช่ไหมครับ?"
"ก็ใช่น่ะซิ..." นางฟ้าพยาบาลตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย "ลุกขึ้นก่อนได้ไหม เบสท์ยอมแล้ว ถ้าลุงพลจะทำต่อ ขอเปลี่ยนสถานที่ได้ไหม เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า"
"ได้ครับครู" พอเห็นว่าครูเบสท์เริ่มว่านอนสอนง่าย ลุงพลก็เริ่มตายใจ โดยที่ไม่รู้ว่านั่นคือแผนลวง "โอ๊ย!!!!"
"ฝันไปเหอะ!!! ไอ้บ้า!!!" ในจังหวะที่ลุงพละกำลังลุกขึ้น ครูเบสท์ก็รีบตะเกียกตะกายเพื่อเดินออกจากห้องพักครูอีกครั้ง "เปิดซิ!!! ทำไมประตูไม่เปิด!!!"
ภัคจิราลุกลี้ลุกลน จนลืมไปว่าก่อนที่ลุงพลจะเข้ามา ตาเฒ่าได้ลงกลอนด้านล่างอีกชั้น อาจารย์สาวพยายามจะสลัดกลอนด้านล่างออก แต่ดูเหมือนว่ามันจะสายเกินไปเสียแล้ว
"ทำไมถึงดื้อด้านแบบนี้ครับครู!!" ลุงพลเริ่มหมดความอดทน เลยวิ่งเข้าไปดึงร่างของครูเบสท์กลับมา "ทำไมถึงดื้อแบบนี้ครับครู!!! อยากให้ผมใจร้ายกับครูนักใช่ไหมครับ!!!"
"ปล่อย!!! ไอ้บ้า!!! ช่วยด้วยค๊า!!!" ครูเบสท์พยายามดิ้นจากอ้อมกอดของลุงพล "บอกให้ปล่อย!!!"
"โอ้ยยย!!!!" แล้วลุงพลก็โดนศอกเข้าไปที่ลิ้นปี่ จนตาเฒ่าหื่น และเมื่อครูเบสท์สลัดหลุด ด้วยความตื่นตระหนก หญิงสาวเหลือบมองทางออกหน้าประตูและทางออกระเบียงด้านหลัง ก่อนที่จะตัดสินใจเลือกเดินไปที่ทางออกระเบียงด้านหลัง ที่มีประตูเชื่อมเข้าไปในตัวอาคารด้านนอก
ครูเบสท์เดินโซซัดโซเซออกไปนอกระเบียงด้านนอกห้องพักครู และพบกับละอองพายุฝนที่เทกระหน่ำเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ตรงระเบียงด้านขวามือ มีตะแกรงเหล็กถูกติดตั้นเอาไว้รอบทางเดิน หญิงสาวเดินโซซัดโซเซไปตามทาง เพื่อมุ่งหน้าไปยังทางออก
"บ้าที่สุด!!! นี่มันอะไรเนี่ย!!!" สุดท้าย กลับกลายเป็นว่าครูเบสท์ตัดสินใจผิดพลาด ด้วยการพาตัวเองมาอยู่ในทางตัน เมื่อประตูตะแกรงเหล็กตรงหน้ามีแม่กุญแจล็อคเอาไว้อยู่ "ใครมาล็อคเอาไว้เนี่ย!!"
"ครูเบสท์ครับ!!" แล้วลุงพล ก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากด้านหลัง พร้อมกับใช้มือมัดเชือกกางเกงขาสามส่วนให้แน่น "ครูเบสท์หนีผมไม่ได้หรอกครับ ยอมรับความจริงเถอะนะครับครู ผมขอร้องละ"
"ไม่มีทาง!!! ครูเบสท์เหลือบมองซ้ายขวา ก่อนพบว่า ยังมีทางไปต่ออีก และเส้นทางริมระเบียงตรงนี้ จะเชื่อมขึ้นไปบนดาดฟ้า เมื่อเห็นว่าหมดหนทาง นางฟ้าพยาบาลเลยลากสังขารตัวเองหนีขึ้นไปด้านบนโดยไม่ต้องคิด
"ครูเบสท์!!! หยุดนะครับ!!!" ลุงพลเอ่ยปากตะโกนเรียกอาจารย์สาว ท่ามกลางเสียงพายุฝนกระหน่ำ "กลับมาเถอะครับ ข้างบนเป็นดาดฟ้านะครับ!!!"
"อย่ามายุ่งกับเบสท์!!! ไปให้พ้น!!!" ภัคจิราเดินโซซัดโซเซน้ำตานองหน้าไปตามเส้นทางที่นำไปสู่บันใดขึ้นไปสู่ชั้นดาดฟ้าของวิทยาลัยพยาบาล กะว่าจะขอไปตายเอาดาบหน้า ดีกว่าจะมาทนให้ตาเฒ่าหื่นโรคจิตได้ปู้ยี้ปู้ยำเธอไปมากกว่านี้
ต้องบอกว่าในความโชคร้ายของภัคจิรา มันคือความโชคดีของลุงพล เพราะอาคารเรียนที่ทั้งคู่อยู่ คืออาคารเรียนที่สูงที่สุดในวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้ และสูงที่สุดในระแวกนั้น เลยทำให้มั่นใจได้ว่า จะไม่มีใครมาเห็นทั้งคู่กำลังยืนตากฝนทะเลาะกันอยู่บนดาดฟ้าอย่างแน่นอน
"ครูเบสท์!!!" และในที่สุด ลุงพลก็เดินตามครูเบสท์มาจนถึงดาดฟ้าของอาคารเรียนที่เป็นลานปูนโล่ง และมีห้องเก็บของเล็ก ๆ อยู่ด้านบน "หยุดเถอะครับ!!! มันถึงทางตันแล้ว!!!"
"จะตามจองล้างจองผลาญชีวิตเบสท์ไปถึงหน๊ายยยย!!!" ภัคจิราแผดเสียงดังด้วยความโกรธและกลัว "ปล่อยเบสท์ไปเถอะ!!! ฮือออออ!!!"
แล้วภัคจิรา ก็ทรุดตัวนั่งพับเพียบอย่างหมดอาลัยตายอยากบนชั้นดาดฟ้า ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา จนเสื้อผ้าหน้าผมของทั้งคู่เปียกชุ่มไปทั้งตัว
(/ />
"ครูเบสท์ครับ..." แล้วลุงพล ก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปหาครูเบสท์ ที่นั่งพับเพียบก้มหน้าร้องไห้อย่างหมดอาลัยตายอยากบนดาดฟ้า ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา พร้อมกับเสียงฟ้าคำรามอย่างน่ากลัว "กลับเข้ามาในอาคารก่อนนะครับครู"
"ฮือออ..." ครูเบสท์ร้องไห้ออกมา ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ เงยหน้ามองลุงพลด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ อายไลน์เนอร์และมาสคาร่าตรงเปลือกตาเปื้อนน้ำฝน จนไหลผ่านพวงแก้มของเธอเป็นทางสีดำ "เอาซิลุงพล!!! ฆ่าเบสท์เลยซิ!!! ฆ่าเบสท์เลย!!! เบสท์หมดหนทางแล้ว!!!"
"ฟังนะครับครู!!" เมื่อได้ยินแบบนี้ ลุงพลเลยคว้าหมับเข้าที่ไหล่ของภัคจิรา และมองหญิงสาวด้วยสีหน้าจริงจัง "ผมบอกครูแล้วไงครับ ถ้าผมต้องทำแบบนี้ เพื่อช่วยครู ผมรู้ว่ามันยากที่จะทำใจให้เชื่อได้ แต่ผมขอสาบาน สาบานต่อหน้าเทวดาทั้งหลายทั้งปวง ว่าผมไม่ได้กล่าวคำเท็จใด ๆ ทุกอย่างที่ผมพูดคือความจริง ถ้าหากสิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องโกหก ขอให้ผมโดนฟ้าผ่าตายซะเดี๋ยวนี้ต่อหน้าครูเบสท์เลย!!! อุ้ยยย!!!"
"ครื้นนนนน!!!! เปรี้ยงงงง!!!!!"
แล้วทันใดนั้น ก็ได้เกิดเสียงคำรามดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้าเหนือกรุงเทพมหานคร จนลุงพลและครูเบสท์เผลอสะดุ้งด้วยความตกใจ โดยเฉพาะลุงพล ที่รีบหันหลังกลับไป และพบกับเส้นสายฟ้าฝาดลงมาบนตึกสูงแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง
"เห็นไหม?" ครูเบสท์เริ่มเอ่ยปากพูดก่อน "ลุงพลพูดโกหก ทุกอย่างที่ออกจากปากคนอย่างลุง มันเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด"
"ก็อาจจะ แต่ไม่ทั้งหมดครับ" ตาเฒ่าที่ตั้งสติได้ ก้มหน้าลงไปมองครูเบสท์ และใช้มือทั้งสองข้างประคองพวงแก้มเปรอะเปื้อนไปด้วยเครื่องสำอางค์จากการถูกชะล้างด้วยสายฝน "แต่มีอยู่สองเรื่อง ที่ผมไม่ได้โกหกครูเบสท์แน่ ๆ คือผมรักครูเบสท์ ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์เป็นอะไร และอีกเรื่องก็คือ..."
โปรดติดตามตอนต่อไป...
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ขนาดให้ลุงพลเจอฟ้าผ่าแบบนี้ สงสัยเพื่อนจะไม่ช่วยลุงพลแล้วมัง
โดนฟ้าผ่ามานี่ ฮาเลยนะลุงพล
รอมานานเลยท่าน
แห่ะๆฟ้าฝนเป็นใจให้เลยนะลุงแต่ว่าคำสาบานก็เกือบไปแล้วฟ้าเจ้ากรรมแห่ะๆ
ลุงพลมีเสียวแน่ฟ้าผ่าตรงหน้า
สวรรค์เป็นใจให้ลุงพลทุกอย่างแล้ว ต่อไปครูเบสลืมวันนี้ไม่ลงแน่นอน
ปล้ำอย่างเดียว แต่ไม่ทำร้ายผู้หญิง สไตล์อาเปี๊ยกจริงๆ
::Sobad::โหดแท้คุณครู
ฟ้าผ่าปุ๊ปนิ พระเอกตายเรื่องจบเลย
อดอ่านพอดี เเต่ ลุงพลจะจัดครูเบสแบบไหนน่ะ รออ่านไมาไหวแล้ว
ลุงพลนี่แกทนทาญาติจริง ๆ นะเนี่ย
อยากให้ครูเบส จำอดีตได้จัง จะได้ happy สักที
จัดปายเลยลุงให้ติดใจ
ครูโดนอีกแน่นอน
คงจะไม่ใช่ฟ้าผ่าเพราะจะลงโทษลุงพลหรอก น่าจะผ่าเพื่อช่วยเหลือลุงพลให้ย้ำรอยรักครูเบสท์ได้สำเร็จมากกว่า
กว่าครูเบสท์จะระลึกชาติได้ สงสัยลงพลต้องตอกย้ำหลายรอบหน่อย
กลางสายฝนเย้ยฟ้าดินไปเลยลุงพล
ลุงพลมีเสียวมากกว่าฟ้าผ่าอีก
แนวตบจูบ ตบจูบ สุดท้ายติดใจนี่แนวโปรดเลยครับ ฟินมากๆ
ขอบคุณครับ
ไม่รอดแน่ครู ลุงต้องสั่งสอนหนักๆแล้วล่ะ
หายไปนานเลย รอดูฉากกับครูเบสว่าจะรักลุงพลอย่างไง
ครูเบสจะจำอดีตได้ไหม
รึกว่าจะระลึกชาติได้ลุงพลย้ำหนักๆ
ฟ้าผ่าผวาเลยนะ
รอมานานเลยนางเอกของลุงพล
ย้ำอีกสักรอบสองรอบเอาให้ระลึกอดีตชาติให้ได้เลยลุวพล ใกล้แล้ว
มันฉากในหนังรักโรแมนติก จริง จริง
งามไส้
ครูเบสท์นี่ดื้อเอาเรื่องเลยนะเนี่ย...แบบนี้ต้องพาไปให้ไกลๆแล้วล่ะ
แอบคิดว่าลุงจะโดนฟ้าผ่าครับ ฮ่าาา
สุดท้ายแล้วครูเบสท์จะระลึกชาติได้ไหมครับเนี่ย อยากให้ระลึกได้จังเลยครับ
สถานะการณ์แบบนี้ใครจะเชื่อ สาบานไปฟ้ายังผ่าเลยลุงพล
หากลุงไม่แก่ครูเบสควรักหมดใจ แต่ชะตานำพาต้องทำให้สุด
อย่าผ่าลงมาเลยเดี๋ยวลุงพลจะกลายเป็นมนุษย์กลายพันธุ์
ลุงพลนี่หลายเรื่องจริงๆ อ้อ ลืมๆ มีหลายคนนี่นา
ลุงโชคดีที่ฟ้าฝนเป็นใจ
ฟ้าผ่าก็ไม่กลัว พวกเดียวกัน
ครั้งนี้ฟ้าคำราม ต่อไปหมอพลอยคงคำรามใส่ทั้งคู่
รอน๊านนาน ลุงพล ภัคจิรา
ลุงพลนี่เอาจริงๆ ก็รักทุกคนจริงๆ คนไหนก็รัก
เย้ๆมาแล้วลุงพลคนตอปิโด รอทุกวันเลย
ฟ้าเป็นใจให้ลุงพลจริงๆ
ฟ้าผ่าลงมา ได้โอกาสปรับความเข้าใจ
เห็นคอมเม้นมีอยากให้ฟ้าผ่าลุงพล พระเอกช่างเป็นที่รักของผู้อ่านซะจริงๆครับ 55
ครูเบส ต้องโดนบดตบจูบสักรอบ น่าจะยอมแล้วแหล่ะ
ครูเบสก็ยอมตกลงเรียบร้อยเมื่อไรก็มาเติมเต็มหมอพลอยด้วยนะ
ลุงพลนี้ถึงกับไปจัดบนดาดฟ้าเลยนะ
ฟ้าฝนเป็นใจให้ลุงพลoutdoor เลยนะ
เล่นฉากเลิฟซีนบนดาดฟ้าเลยนะงานนี้ ต้องหาทาวเพิ่มพลังให้ลุงพลแล้วล่อสาวๆบ่อยขนาดนี้
โอ้โห้ครูเบสยังไม่จบ จัดหนักจัดเต็มจริงๆลุงพล ผมนึกว่าถึงตอนลูกขวัญแล้วนะเนี่ย
ลุงพลงานหยาบละ เด็กในสังกัดก็ก่อกบฏ หมอพลอยก๋โกรธ ครูเบสท์ก็ไม่ยอม จะเหลือใครบ้างล่ะเนี่ยะ
ลุงพลโหดมุ่งมั่นจริง
นอกสถานที่ บนดาดฟ้า กลางสายฝน ครูเบสต์ก้าวหน้าเกินไปแล้ววววว
หนีผัวหรือหนีฆาตกรทุลักทุเล
ฟ้าฝนเป็นใจ และดูมีความบู๊มากมายไม่ใช่แค่ฉากเด็ดๆ รอลุ้นครูเบสท์จะใจอ่อนเมื่อไหร่
ทำไมครูเบสท์เข้าใจอะไรยากจังเลย ลุงพลต้องจัดใหญ่เล่นใหญ่ ให้เธอหน่อยแล้ว จะได้อยู่ในโอวาท เพราะไหนๆก็โดนหลายชุดแล้วนะ
จะกลับเข้าฝั่งยังไงละนี่ครูเบสของผม ดูเรื่องจะไม่ลงเอยกันง่ายๆซะแล้วสิ
555 ฟ้าลงโทษลุงพลข้อหาโกหกครูเบสไปบ้าง แล้วครูเบสจะยอมลุงพลแบบไหนนะครับ หรือติดใจลีลาแก
ระวังครูเบสจะปอดบวมนะลุงพล เข้าร่มหน่อยดีกว่าครับ
อยู่ในตึก ไม่ต้องกลัวฟ้าผ่าอยู่แล้ว ลุงพลซะอย่างต้องซ้ำอีกรอบ
ลุงเล่นบทโหดสลับอ่อนโยน ครูเบสจะยอมป่าวเนี้ย
แต่งเรื่องสนุกดี
แล้วเมือไรเบสจะยอมลุงพลละน่าส่งสารแล้วนิ
เห็นเงียบๆ ดื้อกว่าหมอพลอยเยอะเลยนะครับ
::Oops:: ::Beggar:: ::Ahoo::เรียบร้อยลุงพล
อยากให้ครูเบสท์จัดการตาลุง แต่ก็อยากให้ตาลุงอ่อนโยนกับคุณครูหน่อย
ต้องจัดหนักแบบที่โล่งแจ้ง
กล้าเล่นกับฟ้า ไม่กลัวฝนเลยนะลุง
ลุงฟ้าผ่าตายเชียวนะ
ครูเบสสสงสสัยจะหลงลุงพลแล้วล่ะ
นางเอกวิ่งหนีพระเอกแบบละครเลย555
ส่วนเรายังคงรอน้องลูกขวัญต่อไป ::Orz::
เข้ามาทุกวันเพราะลุงพลเลยนะ
จัดหนักอีกรอบเลยลุง
จัดอีกรอบ
บรรยากาศดีจัดหนักกับครูเบส
จัดปายเลยลุงให้ติดใจ
กว่าจะได้คนูเบสคร่าวนี้ลุงพลอ่วมเลย ต้อนหน้าต้องจัดให้ลอยเลย
ครูเบส จะใจอ่อนให้ ลุงพล มั้ย
ไรท์บอกว่าละครหลังข่าว ก็ไม่คิดว่าจะละครหลังข่าวขนาดนี้ฮ่าฮ่า
ยะงใจแข็งอยู่นะครูเบสท์ ท่าทางลุงพลต้องย้ำรักอีกหลายครั้งเลยละ
ครูเบสจะยอมมอบใจให้ได้ยังไง น่าสนใจมาก เพราะตาลุงจะถูกฟ้าผ่าซะแล้วเนี่ย
ครูเบสท์สู้สุดตัวจนหมดแรงเลย
ถ้าหนีไปได้ลุงพลจะรอดมั้ยนะ
รักครูเบสสมากๆ
เพือนลุงพลไม่เห็นช่วยเลย
ทำงัยดี ให้ครูเบสรำลึกได้
ลุงนี่โครตเอา
อ่านแล้วสงสารครูเบสจังทำไมถึงใจแข็งนักยอมๆไปเถอะจะได้สบายนะค๊ะ
ครูเบสท์หัวแข็งขนาดนี้ต้องจับเลียให้ล้มแล้วจับกดครับลุงพล
::YehYeh::
ขอบคุณมากครับ สงสารครูเบสท์แล้วครับ ลุงพลอย่ารุนแรงกับครูเบสท์นะครับ
ครูเบสเขเาใจลุงพลด้วยน่ะครับ สงสารแกเถอะอุตส่ามาช่วยครู
เหลือครูเบสที่ยังไม่ตกเป็นทาสลุงพลแหะ
ลุงพลจะเอาครูเบสบนด้านฟ้า โคตรโหดเลยลุง
จัดหนักๆเลยลุง
หากลุงไม่แก่ครูเบสคงรักหมดใจ ไปแล้ว
เกือบไปแล้วนะลุง เล่นไปสาบานยามฝนตกฟ้าคะนอง มันอันตราย ยังไงก็ใช้บทตบจูบเบาๆหน่อยนะ เดี๋ยวครูเบสท์ช้ำ
นึกว่าลุงพลจะจัด sm ให้ครูเบส
แค่บอกความจริงไม่หมดไม่ได้โกหก ฟ้าเลยไม่ได้ผ่าใส่
ครูเบส สุดที่รัก มาแล้ว ติดใจแน่
จัดก่อนแล้วค่อยคุยนะลุงพล
เกือบโดนฟ้าผ่าแล้วลุง
สายฟ้ามาแล้ว ครูเบสจะจำเรื่องราวอดีตชาติได้มั้ย
น่าจัดครูเบสพร้อมหมอพลอยพร้อมกันนะรับรองตาเฒ่าหัวใจวายตายแน่
ดูเหมือนจะปราบยากสุดแล้วคนนี้อยากรู้จังว่าจะทำไงต่อ
จะโดนฟ้าผ่าซะแล้วลุงพล
ถึงฟ้าจะผ่าลุง ลุงก้อรักทุกคนนะจ๊ะ
จะลงเอยยังไงนิ กับหมอเบสต์
ลุงพลโดนฟ้าผ่ามานี่ ตัดจบง่ายๆ เลยนะครับ555
ครูเบสกลายเป็นทาสลุงซะแล้ววว
กว่าจะปราบพยศครูสาวแสนสวยได้จอมหื่นแทบหมดแรง
จะพิชิตใจนางเอกได้มั้ยนะ มีตบจูบซะด้วย
แล้วท่าตุลาการสวรรค์ไม่ข่วยลุงพลหน่อยเหรอครับ ครูเบสจะยอมลุงพลด้วยเหตุผลอะไรครับเนี่ย ลุ้นจังครับ
งานนี้ครูเบสมีโดนลุงอึกรอบเป็นแน่เลยคับ
ถ้าโดนฟ้าผ่านี่ฮาเลยนะ ::Oops::
ครูเบทส์โดนลุงพลขนาดนี้แล้วคงไม่จำเป็นต้องระลึกชาติก็ได้
จากตบจูบเกือบจะกลายเป็นตลกเพราะลุงโดนฟ้าผ่าซะแล้ว ::DookDig::
ง่าย ๆ ก็ให้ครูเบสเลื่อนไฟลต์ พอเครื่องบินตก ครูก็รู้เองว่าลุงไม่ได้โกหก
ลุงพลโดนฟ้าผ่าแน่ 555
ขนาดฟ้ายังพิโรธเลย
เกลี่ยดมากก้อรักมาก..จบงานนี้รักลุงแบบโง่หัวไม่ขึ้นแน่ๆ
ลุงพลยอมตายเพื่อครูเบสได้เลย
ครูเบสท์ใจแข็งกว่าหมอพลอยเยอะเลย
เล่นเอาซะเหนื่อยเลนนะไอ้เฒ่า
อย่าบอกนะ จัดกันท่ามกลางฝนตกบนดาดฟ้าอีกรอบ รอลุ้นครับ
ตบจูบ ตบ
จูบ ละครไทยชัดๆ
ลุงพลเล่นใหญ่
ฮาฟ้าผ่า
อย่าตายง่ายๆนะลุงพลยังได้เมียไม่ครบเลย
ฝนตกถูกจังหวะพอดี
ครูเบสท์เริ่มมีบทบาทเป็นนางเอกแบบเต็มตัวแต่ผมยังชอบหมอพลอยครับ
เมื่อกี้มือลั่นกดผิดผมแก้ไขแล้วนะครับ
::HeyHey::ฟ้าผ่าตายไปซะตาลุง เรื่องจะได้จบๆ 555
ลุงจะจัดการครูแบบไหนต่อนะ
ผมว่าครูเบสท์เนี่ยแหล่ะนางเอกตัวจริง ดื้อด้านมากนะกว่าจะปลงใจกับลุงชุมพล แบบนี้ต้องเจอมนต์รักฟักทองบด ::Cheeky::
น่าจะมีบทรักท่ามกลางสายฝน ดูจะน่าสุขดี
ลุงเล่นบทโหดจริงๆ ตบจูบ ตบจูบ
อีกนานจากลุงพลจะกลายเป็นพี่พลของเบสท์และพลอยแล้ว จะรอวันนั้น
ครูเบสต์จะดื้อไปถึงไหน
สงสัยอีกหลายยก กว่าครูเบสเข้าใจ
ขำตอนสาบานแล้วฟ้าผ่า เพื่อนก็ไม่ช่วยอีกอย่างสาบานไม่ดูฟ้าดูฝนเลย
ลุงพลแสดงความจริงใจทุกอย่างแล้ว ครูเบสท์ยังไม่ยอมใจอ่อนเลย
ดูแล้วลุงเอาจริง
55ผ่าพิสูจน์หน่อยลุงขวัญเสียเลย
ครูเบสท์จะใจอ่อนให้ลุงพลได้ย้ำรักแบบไหนกันแน่นะ น่าติดตามมากๆเลย
โอ้ หายไปนานเลย ก็รอๆอยู่นึกว่าจะเงียบสักอาทิตย์สองอาทิตย์ เป็นเดือนเลย
รอย้ำครูเบสอยู่ อิอิ
ครูเบสท์ ได้รับการบำรุงกามอย่างสุดยอด ::Ahoo::
บนดาดฟ้าฟินสุดๆ
จัดไปเลยลุงให้ติดใจ
ลุงพลโดนฟ้าผ่าเลยได้พลังพิเศษ ผิดเรื่อง!!! ฮาาาาา
สุดท้ายครูเบสก็ใจอ่อนไหม
ลุงเลิกลั่กเลยสินะ สาบานปุ๊บฟ้าฝ่าปั๊บ ::Oops::
จัดไปให้หายพยศ ฟ้าฝนเป็นใจ ต้องปราบพยศให้ได้นะลุงไอดอล
ลุงพลตีมึนจับเย็ดหลายๆรอบเดี๋ยวครูเบสต์ก็เชื่องเอง
ดุจริงๆเลยครู พยศยังงี้ต้องปราบหนักๆ 55
ฟ้าผ่าลุงใจหายแว้บ!
ว้าว...ครูเบสขอเปลี่ยนที่เองเลย สงสัยงานนี้ยาว
สงสารครูเบสจริงๆ คราวนี้จะเสร็จตาเฒ่าอีกกี่รอบนะ
ดำเนินเรื่องได้ดีมากเลยค่รับ
ขอแบบเบส+พลอย +ลุงพล ด้วยนะครับ ผมรู้ว่าไร้ท์ต้องจัดให้ ทิชชู่ได้ใช้แว้วววว
ลุงจะโดนฟ้าผ่าก่อน ใด้ครูเบสอีกรอบ ::Angry::
ถ้ามันยากที่จะเชื่อ คงต้องทำซ้ำไปจนกว่าจะเชื่อ ไม่อย่างนั้นคงไม่จบภารกิจ
น่าจะโดนฟ้าผ่าตายนะ
อุปสรรคขัดขวางซะขนาดนี้ ถ้าครูเบสท์ใจอ่อนนี่ ลุงพลจะยกให้เป็นเบอร์ 1 แทนหมอพลอยมั้ย
บทโครตส่งให้ ลุงเป้นพระเอกหนังไทยเลย
อ้างจาก: ryg123456 เมื่อ ตุลาคม 02, 2022, 06:58:58 หลังเที่ยง
ขนาดให้ลุงพลเจอฟ้าผ่าแบบนี้ สงสัยเพื่อนจะไม่ช่วยลุงพลแล้วมัง
ครูเบสจะเชื่อไหม ขนาดฟ้าผ่าแล้ว
ครูเบสทีเสร็จลุงพลอีกแน่
ลุงพล งัดวิชาหลอกล่อครูเบสให้ได้นะ
555เหมือนจะมีคนอยากให้ลุงโดนฟ้าผ่านะเนี่ย
ตบจูบ จัดต่อ กลางสายฝน
ลุงพลจะชนะใจครูเบสท์ได้ไหมนะ
เมื่อไรเบสจะใจอ่อนยอมเข้าฮาเร็ม
คงจะไม่ใช่ฟ้าผ่าเพราะจะลงโทษลุงพลหรอก น่าจะผ่าเพื่อช่วยเหลือลุงพล
ลุงจะอึดไปไหนคราฟ
ครูเบสดื้อ แบบนี้ลุงพลคงต้องใช้ไม้แข็งจัดการ ครูเบสถึงจะยอมเป็นเมียซะดี ๆ
ลุงพลแกกล่อมเก่ง นี้ก้อจะเหมาหมดวิทยาลัยแล้ว
จบคืนนี้แล้วจะทั้งรักทั้งหลงลุงพล
รอมานานครับ
ทิชชู่พร้อม
ฟ้าผ่าลุงซะแล้ว ::DookDig:: ไม่น่าเล่นมุขสาบานเลย
ครูเบสโดนแบบนี้ ลุงพลได้สมใจ
ถ้าจะโชคร้ายหนีไม่พ้นขนาดนี้ก็ยอมเถอะคุณครู ไหน ๆ ก็โดนไปรอบนึงแล้ว
หว่านล้อมด้วยคำพูดดีๆอีกแล้วนะลุง ::HoHo::
ครูเบสจะหลงลุงพลรึเปล่า
รอ ครูเบส และ หมอพลอย
อีกสักรอบแล้วครูจะติดใจลุง
จะเอากัยท่ามกลางสายฝนป่าว
ยังเดาไม่ออกเลยว่าจะลงเอยแบบไหนเลย คนนี้
อย่าเพิ่งโดนฟ้าผ่านะลุงพล
ดีนะไม่ฟ้าผ่าตอนกำลังได้เสีย ไม่งั้นสะดุ้งแน่
::Crying:: ทำไมภัคจิราวดีไม่เข้าจุย
ดาดฟ้าท้ารัก
ลุงพลจะพิชิตใจครูเบสท์ได้สำเร็จไหม?
ครูเบสโดนจนได้
ครูเบสท์คงไม่ฟัง ไม่เชื่อเรื่องที่ลุงพูดแน่ๆเลย ทำไงดีคะ ลุงงงงงงงงงงง
ครูเบสท์จะโดนลุงพลจัดบนดาดฟ้าเลยมั้ยเนี่ย
ระวังฟ้าผ่านะลุง เล่นครูเบสท์ซะหนักเลย
ลุงพบจะได้จัดบนดาดฟ้ารึป่าวนะ
สวรรค์เป็นใจให้ลุงพลทุกอย่างแล้ว
สุดๆ
มีห้องพอดีไปหลบฝนในห้องเถอะ ถอเสื้อผ้าออกด้วยเดี๋ยวปอดบวม
ฟ้าฝนเป็นใจโดนจัดหนักจัดเต็มแน่ๆเลย
ถ้าฝ่ายนี้ระลึกชาติได้จะจริง เกมมันจะเปลี่ยนรึปล่าวนะ
เกือบโดนฟ้าผ่าซะแล้วลุงพล
เรื่องต้อง เคลียร์ให้โล่งงงง เลยนะลุงพล ::Evil::
สาบานปุ๊บฟ้าผ่าปั้บเอ๊ะยังไง..ว่าแต่ครูเบสดื้อเอาเรื่องแต่ลุงพลเล่นบทจูบอย่างเดียว
ฟ้าฝนเป็นใจให้เลยนะลุง ระวังฟ้าจะผ่าตาย
ขนาดสาบานฟ้ายังผ่า แบบนี้ใครจะเชื่อ
ตาเฒ่าลุงพลนี่รักจริงหมดทุกคนเลย
เมื่อไหร่ครูเบลจะใจอ่อนเหมือนหมอพลอยนะ
บทสรุปต่างๆ ลุงพลจะได้ครองรักกับใครบ้างหรือจะได้อยู่ด้วยกันทั้งหมดลุ้นมากเลยครับ
เจ้าชู้อย่างลุงนี่คงโดนหมอพลอยยิงตายอย่างที่ฝันสักวันจริงๆนั่นล่ะ ลุงงเอ๊ย
ครูเบส ไม่อ่อนโยนกับลุงเลย
ครูเบส ไม่อ่อนโยนกับลุงเลย
อยากให้มีหวานแบบ หมอพลอย
ลุงพลนี่เส้นใหญ่อยู่แล้ว มีคนช่วยทั้งสามโลกแหละ
ลุงไม่จัดให้ครูเบส เสียที
แบบนี้ต้องเล่นบทตบจูบซะแล้วจะได้เชื่อฟังหน่อย
สารภาพศาลลดให้ครี่งนึงแลัวครูเบสท์ละจะลดให้เท่าไร
ครูสาวโดนอีกแน่ๆๆๆ
หลังฟ้าผ่าลุงสะดุ้งตื่นเรื่องทั้งหมดคือความฝันผนนี่ไปไม่ถุกเลยนะ ::Pull::
ฟ้าคงผ่าลุงพล เพราะทำบาปไว้เยอะ
สรุปสุดท้ายลุงพลคิดไปเองทุกอย่าง
ลุงคนขี้เย็ด
และอีกเรื่องผมจะ............ครูเบสทั้งคืนแน่ๆเลยครับ
ฟ้าฝนเป็นใจซะมากกว่าล่ะม้างงานนี้ ฮาๆ
อีกเรื่องคือครูต้องเป็นเมียผมตลอดไปห้ามไปไหน
ความทรงจำจะกลับมาทุกคนไหม
ดื้อจริงๆครูเบสเปนเมียที่ดื่อสุดๆแล้ว
สวรรค์ช่างเป็นใจลุงเสียทุกอย่าง
ครูเบสใจแข็งมาก ต้องซ้ำอีกหลายดอก
ตอกย้ำ ซ้ำรอย ครูเบส .. เมียคนที่เท่าไหร่ของลุงพล ???
ครูแบสจะเชื่อลุงพลไหม
ครูเบสนี่ใจแข็งยังไงก็เสร็จลุงพลอีกจนได้
มาบิ๊วท์อารมณ์กันต่อ
ดาดฟ้าก้อจะโล่งไหน่อยนะครับ จะจัดกันก้อระวังห้าหน่อยครับ
กลางสายฝนและฟ้าผ่า โรแมนติกจริงๆ
รอดูว่าครูเบสท์จะใจอ่อนด้วยท่าไหน
ครูเบสโดนลุงพลจัดหนักกลางสายฝนแน่เลย
ครูเบสจะใจอ่อนให้กับลุงพลอีกไหมเนี่ย
ทะลวงถ้ำทอง กลางสายฝน ให้ติดควยลุงไปอีกคนเลยครับ
มาแล้วยังดีกว่าไม่มา555
ฟ้าสั่งให้ลุงจัดอีกหนักๆ
สุดยอดลุงพลครับ
คนอึดตายยาก
ไอ้หย๋าตบจูบตบจูบ
สมกับเป็นบอสของภาคสองสำหรับอาจารย์เบสน่ะครับ จะให้ยอมพระเอกง่ายไปก็คงไม่สนุกต้องมีลูกล่อลูกชนกันบ้าง
จัดให้ฟ้าเหลือง
ผ่าเพราะไปบอกความลับ?
คิดว่าโดนฟ้าผ่าแล้ว
ลงพลนี่จัดครูเบสที ::HeyHey::เอาท์ดอร์ท่ามกลางสายฝนซะด้วย
คงชุ้มฉ่ำกันใต้สายฝน น่าอิจฉาจัง
ต้องมรภาคต่อ เริงรักกลางสายฝนอีกสี่ตอน 555
ต้องแบบนี้แหล่ะ ยื้อยุดฉุดกระชากไปตามสายฝน ไม่มีใครเหมือนอยู่บนเกาะร้าง อิอิ ขอบคุณครับ
ฟ้าผ่านะลุง ใจเย้นๆๆ ค่อยๆๆก้ได้ไหนๆก้ได้แล้ว
ไหนๆก็มีฟ้าผ่าแล้ว จัดมันกลางฝนให้ฟ้าดูไปเลย
รอมานานแสนนาน
ลุงฟิตมากจริง โรตไตไม่มีถามหา
ลุงพล มาบทโหดตบจูบ ตบจูบเลย
เบสท์ต้องตกหลุมลุงพล และรักแน่นอน
ลองลุงพลได้ย้ำใครแล้วละก็ คนนั้นหลงรักลุงพลแน่นอน
ลุงพลเหนื่อยแน่เจอสาวอย่างคนครูเบส ลุงเหนื่อยทั้งคืนแน่
ลุงพลนี่จะโดนฟ้าผ่ามั้ย
ลุงพลแย่เลยนะงานนี้
นางเอกในดวงใจ
คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ว่าแต่คู่มีหลายคนจัง!55556
ลุงพลกล้าลงทุนสาบานเลย
ครูเบสท์นี่ใจแข็งจริงๆ
โดนลุงพลไปสองรอบ ยังไม่ยอมอีก
เทวดาไม่เป็นใจกับลุงพลเลย
ในเรื่องน่าจะมีคนท้องซักคนนะ เอ่าให้ครูเบสน์ท้องเลยนะ
ลุงจัดเย้ยฟ้าไปเลย
กล่อมสุดชีวิตเลยนะลุงพล
ต้องจัดต่อจนครูเบสติดใจกันไปข้างนึงเลยแบบนี้
ลุงพล.มีความโชคดีคงได้เบิล
ดื้อแบบนี้ เอาให้ครางว่าผัวขาเลยลุง
ครูเบสโดนหลายดอกจริงๆๆ แถมประตูหลังด้วยนะ
คุณครูของผม
ครูเบสนี่น่าติดตาม
สงสัยงานนี้มีกิจกรรมกลางแจ้งกลางสายฝนแน่ๆ
การกระทำเพื่อช่วยเหลือชีวิตนางฟ้า คงทำให้นางฟ้าใจแตกแน่นอน
ครูเบสนะจะโดนลุงพลจัดแน่ๆ
ระวังห้าผ่าตายก่อนนะลุงพล
เหตุการณ์ช่างเหมาะเจาะจริงๆ
กว่าจะได้ยกต่อไป ลุงพลวิ่งตามจนเหนื่อยเลย
ติดใจแน่นอน
เจอลุงสอนสาวๆติดใจมาให้ซำลุงพลังช้าง
ครูเบสไม่ต้องกลัวเดี๋ยวฟ่าก็ผ่าลุงพลเองแหละ
ลุงพลจะจัดครูเบสท์กลางฝนตก ระวังฟ้าผ่าเอานะ
ดูจากบรรยากาศแล้วนึกถึง หนัง/ละคร สมัยก่อนตบ จูบ ตบ จูบ จนนางเอกของเราระบมไปหมด เพราะยิ่งแรงไปเท่าไรก็โดนกลับมาเทา่านั้น ช่วงนี้ดูทำให้บทนางเอกของเราค่อนข้างงที่จะเรียลกว่าบรรดาเมียหลายคนที่ผ่านมาโดยเฉพาะเจ้าหญิงน้ำแข็งของเรา ทำให้บทของเบสท์สมกับเป็นนางเอกของเราจริง ๆ ส่วนเจ้าหญิงน้ำแข็งของเราก็เข้าสู่ด้านมืดเต็มตัว หลังจากศึกนี้คาดว่านางเอกของเราคงจะเรียบร้อย มีใจให้กับลุงแกเหมือนบรรดาเมียทั้งหลายของแก ต่อไปมารอดูกันว่าแกจะรักษาสมดุลทั้งสองฝั่งของแกระหว่างเจ้าหญิงและนางเอกของเราอย่างไร รวมทั้งฟากฝั่งบรรดาเมียของแกที่น่าจะแบ่งออกเป็น 2-3 กลุ่ม คิดแล้วน่าปวดหัวแทนแกจริง ๆ อีกอย่างฑูตสวรรค์ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย???
ประเด็นต่าง ๆ ใกล้ขมวดปมเข้ามาทุกขณะ...
ปล.ติดตามชีวิตของเจ้าลอยด้วยนะครับ
ขอให้ไรท์รักษาสุขภาพเช่นเดิม...
อีกเรื่องคือภัคจิราจะทานทนได้ไหมว่าจะต้องโดนทั้งสามทาง
ลุงพลจะกล่อมครูเบสท์ให้อยู่ในโอวาทได้อีกคนไหมเนี่ย
รอบนี้เอาท์ดอร์เลลยนะลุง
::Ahoo:: ::Ahoo:: รอมานาน ได้อ่านสมใจ
ลุงพลได้ย้ำเสียวหมอเบสอีกแล้วโชคดีจริงๆ ::Shy::
สุดยอดของคารม
ฟ้าฝนคงเป็นใจให้ลุงเเก
ก้อได้นิยายดีๆ ของท่านนี่แหละ บรรเทาจิตใจครับ ขอบคุณจริงๆ
::Sobad::
รอบนี้ลุงพลจัดหนัก ครูเบสจะไหวไหมเนี่ยะ
::Ahoo::
ลุงจัดการฟ้าผ่าลงกลางของน้องเบสเลยครับ
ลุงพลเริงรัก ครูเบสหวานฉ่ำ และแล้วก็ต้องสมยอม
ครูเบสนางเดินมาถึงจุดนี้ได้ไง ชอบความรุนแรงซะงั้น
ครูเบสติดใจแน่
ต้องปราบพยศคุณครูซะหน่อยเเล้ว
สถานะการณ์และบรรยากาศเป็นใจให้ลุงพลแล้วว...
ไม่มีอะไรจะมาขัดขวางลุงพลได้หรอกน่าา....
ลุงพลกำลังช่วยรักษาโรคไมเกรนต่างหาก จริงไม๊
บรรดาสาวๆลุงพล ครูเบสนี่น่าจะย้ำยากสุด
ครูเบสโดนจัดหนักอน่
ขอบคุณครับ
คารมเป็นต่ออายุเป็นรองจริงๆ
น่าเห็นใจลุงพลเลยงานนี้..ยังงัยครูเบสก็ไม่ต้องการแก...จะตื้อไปถึงไหนกัน..
งานนี้พ่อพระเอกของเราจะกล่อมครูเบสท์ได้สำเร็จเปล่าละที่นี้
ถึงฟ้าจะผ่าลุงพลก็จะบอกว่าตายเป็นตายขอปล่อยน้ำเข้านาน้องก่อนละกัน
ชอบครูเบสท์กับหมอพลอยที่สุดเลย เหมือนนางฟ้าได้อารมณ์สุดๆ
หนีไปไหนก็ไม่พ้นแถมบรรยากาศก็เป็นใจอีก
ครูเบสท์คงจะโดนชุดใหญ่อีกชุดแน่ๆ
ลุงพลนี่เจ๋งจริงๆ ระวังฟ้าผ่าเอานะครับ
มีฉากเอาดอรด้วย ท่ามกลางสายฝนได้ฟิวจริงๆ
ลุงพลโหดมุ่งมั่นจริง ::HoHo::
แม่ไม้มวยเข่า จุกไปเลย ตาพล ::DookDig::
จัดหนักจนลืมไม่ลงแน่ๆ
ได้อารมณ์มากๆครับ สุดๆไปเลย
คุณครูสู้สุดใจเลย
งานนี้ไม่ง่ายเลยนะลุง ::HoHo::
ครูเบส จะใจอ่อนให้ ลุงพล มั้ย
โดนฟ้าผ่าก็ช่างขอให้ได้ซั่มก็พอ
ตาลุงพล ตื้อสุดจริงๆ
อีกเรื่องของลุงพลคืออะไร เดาไม่ถูกเลย
เกือบตายแล้วลุงพล ฟ้าไม่เป็นใจ555
เห็นเงียบๆ ดื้อกว่าหมอพลอยเยอะเลยนะ
เจ็บไข้ได้ป่วยให้ไปหาหมอ คราวเคราะห์ดวงกุดให้มาหาลุง ท่องไว้ๆหนูเบสท์
ต่อเนื่องกะนต่อกับนางเอกซีซั่นนี้เลยฮะ
รอดูว่าจะโดนยำหนักสักกี่รอบ
ครูเบทอย่าดื่อดิ
ฟ้ายังเป็นใจให้ลุงพลเลย
ไปขอให้ฟ้าผ่าอะไรบนดาดฟ้าตอนฝนตกละลุง ถถถ
::ChuChu::
คารมจิ้งจอกเข้าสุดยอด
ครูอยู่ใกล้ ลุงรับรองเป็นเสร็จลุงแน่นอน
คุณครูขา เอาอีก
ต้องไปจบห้องครูเบสด้วย
ตามต่อครับ
ฟ้าผ่าตรงหน้าเลย ลุงพลมีหนาวแน่ๆ
โดนอีกรอบแน่ๆครู
ครูเบสเจอย้ำรอยรอบนี้เข้าไป หลงมนุษย์ลุงแน่ๆเลย ::DookDig::
เมื่อไรครูจะเชื่อเรื่ิองอดีตชาติสักทีเนียสงสัยต้องทำสักห้าหกยก
แหมนึกว่าลุงแกขาอ่อน
ขำตรงอาเปี๊ยก พิศาลนี่แหละ ตบจูบของแท้ต้องพิศาล
เรียกได้ว่าฟ้าฝนอวยพรให้ลุงพลจริงๆวันนี้ครูเบสโดนอีกหลายรอบแน่
ครบสูตรลุงต้องโดนหลังบ้านทุกคน ::Evil:: ::Evil:: ::Evil::
นี่มันละครไทยชัด ๆ ตบจูบของจริง 5555
ลุ้นๆลุงจะสยบครูเบสได้มั้ยนะ
แล้วเมือไรเบสจะยอมลุงพลละน่าส่งสารแล้วนิ
ศอกมหาภัยครูเบส
ลุงพลได้ย้ำเสียวหมอเบสอีกแล้ว
น่าจะมีดอก 2 และดอก 3 ถึงจะอินเลิฟ
สนุกสุดเหวี่ยง ท่ามกลางสายฝน
ทั้งปลอบทั้งลุย กว่าที่เธอจะยอมใจอ่อน
ลุงพลจะมีโอกาสจะสยบหมอเบสท์ได้ไม๊เนี่ย
เที้ยวนี้ครูเบสทำคะแนนตีตื้นหมอพลอย
ยังดื้ออยู่อีกส่งสัย ต้องจัดไปเรื่อยๆจนกว่าจะยอม
ไปเล่นกันบนดาดฟ้า ฟ้าผ่าเอานะลุง
ครูเบส ...
ลุงพลกับครู ในธีม เอ้าดอร์
มีฟ้าฝ่าให้หวาดเสียวก่อนที่จะได้เสียวต่อแบบยาวๆ
ฟ้าฝนไม่เป็นใจด้วยเลย
ลีลาลุงพล แกเร้าใจเหลือเกินใครก็หลง
ยอมๆ ลุงพลไปเหอะ ยังไงก็ไม่รอด 555
โคตรอิจฉาลุงพลจังเลย
ยอมแล้วเหรอ
คาบเกี่ยวนะ
จัดเต็มกันเลยทีเดียว
::YehYeh::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ ตุลาคม 02, 2022, 06:48:11 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ หลังจากที่หายไปนานเป็นเดือน ก็บอกตรง ๆ เลย คือผมกลับไปปั่นนิยายบนดิน และส่วนหนึ่งคือผมคิดไม่ออก ว่าจะให้ลุงพลพาครูเบสท์ไปต่อกันที่ไหน 5555+
ตอนแรกคิดว่าจะให้ครูเบสท์กับลุงพลขับรถไปต่อกันที่โรงแรม แต่มานั่งคิด ๆ ดูแล้วมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไร จะจัดในห้องน้ำ ก็น่าสน แต่พอนึกถึงข้อจำกัดของสถานที่ ก็เลยคิดไม่ตก สุดท้ายคิดไปคิดมา ก็ลงเอยที่ห้องเก็บของบนชั้นดาดฟ้าครับ
ตอนนี้ Part4 ถือว่าเป็นการคูลดาวน์จากตอนที่แล้วนะครับ ธีมของตอนนี้จะออกแนวละครไทยแนวตบจูบ ๆ สมัยเก่าสักหน่อย ใน Part5 จะกลับมาเดินเครื่องเต็มกำลังอีกครั้งครับ
ปล.หายไปนาน งั้นเดี๋ยวผมจะกลับมาปั่นต่อแบบรัว ๆ ขอเวลาอีก 2 วัน ผมจะเอา Part5 มาลงให้อ่านกันครับ (อาจมีถึง 6.5 part) ไปตุนทิชชู่ซะ คุณจะได้เห็นฉาก Signature ที่คุณอยากเห็นลุงพลกระทำกับครูเบสท์แน่นอน
##################
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=261961.0
ลุงพลที่สะดุดขากางเกงที่วางกองอยู่บนเท้า นอนกองบนพื้นห้องพักอาจารย์ ในขณะที่ครูเบสท์กำลังยืนกุมศีรษะอยู่ด้วยความเจ็บปวด
"โอ้ย!!! โอ้ยยยย!!!" ภัคจิราในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ยืนเอามือทั้งสองข้างกุมขมับด้วยความทรมาน "ทำไมถึงปวดหัวแบบนี้เนี่ย!!"
"ครูเบสท์!! ครูเบสท์เป็นยังไงบ้างครับ" ทางด้านลุงพล ถึงแม้จะนอนกองอยู่บนพื้น แต่ด้วยใจที่เป็นห่วงอาจารย์สาว เลยพยายามลุกขึ้นเพื่อขึ้นไปดูอาการ แต่ว่า "โอ้ยยย!!!"
ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้เอามือกุมที่เอว หลังจากที่รู้สึกปวดแปล๊บ ไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากการที่เมื่อครู่เกิดเสียหลักหรือยังไงไม่ทราบ
"อือ..." ทางด้านครูเบสท์ ที่ยืนหายใจหอบถี่ ก็เริ่มดูสงบนิ่งมากขึ้น เมื่ออาการปวดหัวเริ่มทุเลาลง "เป็นไมเกรนหรือไงเนี่ยชั้น?"
เมื่ออาการปวดหัวหายดี ครูเบสท์ก็หันไปมองลุงพลที่กำลังพยายามลุกขึ้นจากพื้น และด้วยควาหมั่นไส้หรือโกรธยังไงไม่ทราบ หญิงสาวเลยเดินเข้าไปผลักให้ตาเฒ่าที่กำลังพยายามจะลุกขึ้นให้ล้มลงไปอีก
"นี่แน่ะ!!!" ภัคจิราผลักลุงพลลงไปนอนกองกับพื้นอีกรอบ "โทษฐานที่ทำให้เบสท์เจ็บ!!!"
"โอ้ยยย!!! ครูเบสท์!!!" ลุงพลร้องลั่นห้อง "มาผลักผมทำไมครับเนี่ย!!"
"ยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ!!" อาจารย์ตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธและความอาย "ย่ำยีเบสท์ซะขนาดนี้!! ยังกล้าถามคำถามโง่ ๆ แบบนี้กับเบสท์อีกเหรอ!!!?? แล้วดูซิ!!! ดูที่ลุงทำกับเบสท์!!"
ว่าแล้วภัคจิราก็เหลือบมองตรงหว่างขาของเธอ ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำรักสีขาวที่ไหลออกมาจากร่องเนื้อของเธอ หญิงสาวยืนตัวสั่นด้วยความโกรธ ก่อนที่จะเดินไปหยิบเอาทิชชู่ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานขึ้นมาเช็ดทำความสะอาดตรงหว่างขาของเธอทันที
"ทุเรศ!!! ทำแบบนี้ถ้าเบสท์ท้องขึ้นมา!!! เบสท์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!!" ภัคจิรายืนถ่างขาพลางบนไป พร้อมกับใช้ทิชชู่เช็ดคราบน้ำรักตรงหว่างขาไป จนเธอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังยืนหันหน้าเข้าหาลุงพลที่ยังนอนกองอยู่บนพื้น "ทุเรศ!!! อย่าดูนะ!!!"
(/ />
แล้วครูเบสท์ก็รีบหันหลังใส่ พร้อมกับใช้ทิชชู่เช็ดทำความสะอาดร่องเนื้อของเธอต่อไป
เมื่อเห็นว่าเมียรักกำลังอารมณ์เสีย ตาเฒ่าเลยรีบลุกขึ้น แล้วค่อย ๆ ย่องเข้าไป พร้อมกับโอบกอดอาจารย์สาวจากด้านหลังด้วยความอ่อนโยน
"ผมขอโทษนะครับครูเบสท์" ลุงพลเอ่ยปากขอโทษครูเบสท์รอบที่เท่าไรแล้วก็จำไม่ได้ แต่ที่แน่ ๆ ก็คือ ครูเบสท์ไม่ได้มีทีท่าว่าจะยอมให้อภัยลุงพลเลยแม้แต่น้อย "ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยนะครับ ยกโทษให้ผมได้ไหม ผมรักครูนะครับ!!"
"ปล่อย!!!" นางฟ้าพยาบาลไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะมาเล่นด้วย "เลิกเพ้อเจ้อถึงเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สักทีลุงพล!!! ปล่อย!!! ปล่อยซิ!!! ช่วยด้วยค๊า!!!!! อุ๊บบบ!!"
"ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยนะครับครู!!!" ลุงพลจำใจต้องใช้มือปิดปากครูเบสท์ "ฟังผมให้ดีนะครับครู ในอดีตชาติครูเบสท์คือภัคจิราวดี ครูเบสท์คือลูกสาวคนรองของท่านองค์ตุลาการสวรรค์ และครูเบสท์ต้องลงมาชดใช้กรรมที่ทำร่วมกันมากับผมและพี่น้องที่เหลือ!!"
"อู้อี้!!! อ่อยอะ!!!!" ภัคจิราพยายามดิ้น ก่อนที่เธอจะนึกอะไรขึ้นได้ จึงตัดสินใจกัดมือของลุงพล เพื่อให้หลุดออกจากอ้อมกอดของซาตานในคราบตาเฒ่าขายน้ำเต้าหู้ "ช่วยด้วยค๊า!! ใครอยู่ข้างนอก!!! ได้ยินไหม!!! ช่วยเบสท์ด้วย!!! ฮืออออ!!!"
ภัคจิรารีบเดินอย่างทุลักทุเลเพื่อจะหนีออกจากห้องพักครู แค่อีกก้าวเดียวเท่านั้น หญิงสาวก็จะหลุดพ้นจากขุมนรกแห่งนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอกลับถูกลุงพลรั้งตัวเอาไว้ได้ทัน
"ครูเบสท์!!! ได้โปรด!!!" ตาเฒ่าจอมเพี้ยนดึงแขนของภัคจิราเอาไว้ "ได้โปรดเชื่อผมสักครั้งนะครับ!!! ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ ครูเบสท์จะต้อง..."
"เพี๊ยะ!!!" แล้วทันใดนั้น ภัคจิราก็ฝากรอยตบบนใบหน้าของลุงพลฉาดใหญ่
"ชักจะหมดความอดทนแล้วนะ!!!" นางฟ้าพยาบาลมองหน้าลุงพลด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ "จะเอายังไงอีก!!! ห๊ะ!!! ชอบนักใช่ไหมตรงหว่างขาของสาว ๆ น่ะ!!! ถึงได้กล้าปั้นน้ำเป็นตัว แต่งนิยายเพ้อเจ้อแบบนี้น่ะ!!! ห๊ะ!!! ตกลงจะเอายังไง!!!!"
เรียกได้ว่าตอนนี้ครูเบสท์โกรธมาก จนลุงพลยืนนิ่งเงียบ พร้อมกับเอามือกุมแก้มที่แดงเป็นรูปฝ่ามือ ก่อนที่จะเงยหน้าหันไปเผชิญหน้ากับครูเบสท์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า แล้วทันใดนั้นเอง
"อุ๊บบบ!!" ลุงพลโผล่เข้าประกบปากกับครูเบสท์ที่ยังไม่ทันตั้งตัว ตาเฒ่าหื่นบดบี้ริมฝีปาก จนเรียกได้ว่าปากชนปาก เหงือกชนเหงือก ก่อนที่จะผละออกมาเพื่อบอกความในใจของตัวเอง
"ผมไม่ได้แต่งนิยายมาหลอกครูเบสท์!!! ครูเบสท์ไม่คิดบ้างเหรอครับว่า การที่ยอมทำแบบนี้ มันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่าง!!!!" ลุงพลเขย่าร่างของครูเบสท์ที่ยังแน่นิ่งอยู่ "ผมไม่ได้บ้านะครับครูเบสท์!!!! ผมไม่ได้บ้า!!! ผมรักครูเบสท์!!! รักมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว!!! และผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์เป็นอะไรไปโดยเด็ดขาดในชาตินี้!!! ครูเบสท์ต้องมีชีวิตต่อไป!!! จะคิดว่าผมเลวผมชั่วยังไงก็ช่าง!!! แต่ผมรักครู!!! ได้ยินไหมครับ!!! ผมรักครูเบสท์!!! ข้ารักเจ้า!!!! ภัคจิราวดี!!!"
"ฮือ...ฮือ...ฮือ" เมื่อได้ยินแบบนี้ ครูเบสท์ถึงกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก "หยุดพูดได้แล้ว!!! จะทำร้ายเบสท์ไปถึงไหน!!! ฮือออ!!"
"ครูเบสท์?" ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้ร่นคิ้วด้วยความตกใจ "ผม...เอ่อ...ผมขอโทษนะครับ"
"เพี๊ยะ!!!" แล้วครูเบสท์ก็แจกฝ่ามือที่แก้มเดิมอีกครั้ง จนลุงพลถึงกับหน้าหัน
"โอ้ยยย!!! ครูเบสท์!!!" ลุงพลรีบเอามือกุมที่ริมฝีปากที่แตก จนเลือดสีแดงไหลออกมาเป็นทาง
"ไปตายซะ!!! ไอ้เฒ่าโรคจิต!!! ไอ้เลว!!" ครูเบสท์เอ่ยปากด่าลุงพลทั้งน้ำตา "ชั้นไม่อยากเห็นหน้าแกอีก!!! ฮืออออ!!!"
"แต่ครูเบสท์เป็นเมียผมแล้วนะครับ!!!" แล้วลุงพล ก็โผล่เข้าไปประกบปากแลกลิ้นกับครูเบสท์อีกครั้ง "ชอบแบบซาดิสต์ใช่ไหมครับ!!! ได้ครับ!!! ถึงผมจะแก่!!! แต่ผมจัดให้ครูได้นะครับ!!!"
"หยุด!!! บอกให้หยุดไง!!! อื้ออออ!!" ภัคจิราพยายามเบือนหน้าหนีจากริมฝีปากของลุงพล แต่เธอไม่สามารถต่อต้านเรี่ยวแรงของตาเฒ่าวัย 61 ปี คนนี้ได้เลยแม้แต่น้อย
ไม่คิดว่าครูเบสท์ ที่ดูภายนอกอ่อนหวาน สดใส จะชอบความรุนแรงแบบนี้ ในเมื่อคุยกันดี ๆ แล้วไม่รู้จักฟัง งั้นก็จัดไป วันนี้ลุงพลจะขอสวมบทเป็นอาเปี๊ยก พิศาล ตำนานพระเอกจอมตบจูบ เพื่อกำหราบอาจารย์สาวพยาบาลที่ยังดื้อรั้นคนนี้ให้อยู่หมัดเสียที
(/ />
"จ๊วบ!!! จ๊วบบ!!!" ลุงพลพยายามดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในช่องปากของครูเบสท์ ที่กำลังเบือนหน้าหนีด้วยความรังเกียจ "อย่าฝืนเลยครับครูเบสท์!!! ยอมรับความจริงได้แล้ว!! ครูเบสท์เป็นเมียผมแล้วนะครับ!!"
"ไม่มีทาง!!! ให้ตายยังไงเบสท์ก็ไม่ยอมเป็นเมียลุงเด็ดขาด!!!" ภัคจิรารวบรวมเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้าย ด้วยการกระทุ้งเข่าไปที่กล่องดวงใจของลุงพล "ไม่ปล่อยใช่ไหม!! งั้นได้!!! จัดให้!!!"
"โอ้ยยย!!!" ลุงพลถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ตาเฒ่าจะทิ้งตัวลงไปกองกับพื้น และในจังหวะนี้เอง ที่ครูเบสท์ได้ฉวยโอกาสรีบวิ่งหนีออกไปนอกห้องพักอาจารย์ แต่ว่า "โอ้ยยย!!"
เหมือนฟ้าลิขิตเอาไว้แล้ว ว่าสุดท้าย ครูเบสท์จะต้องถูกลุงพลย้ำรอยรักอีกครั้ง เมื่อสาวเมืองเจียงฮายเกิดสะดุดกับรองเท้าส้นสูงเจ้ากรรมที่วางอยู่บนพื้นจนล้มลงไปนอนกองบนพื้นอีกคน
"ครูเบสท์!!! ครูเบสท์เป็นยังไงบ้างครับ!!!" ถึงแม้จะยังเอามือทั้งสองข้างกุมตรงกล่องดวงใจ ที่พึ่งถูกครูเบสท์เข่าใส่ แต่ในใจของตาเฒ่ายอดนักรักนั้น ยังมีแต่ความเป็นห่วงเป็นใยในตัวครูสาวแห่งคณะพยาบาลเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป "ครูเบสท์เจ็บตรงไหนบ้างครับ!!"
"ไม่ต้องมายุ่งกับเบสท์!!!" ภัคจิราที่นอนตะแคงอยู่บนพื้นชี้หน้าใส่ลุงพล "ไปให้พ้น!!"
"ผมจะไม่ไปไหนเด็ดขาด!!!" ลุงพลคนจริง ยังคงยึดมั่นในอุดมการณ์เดิม "ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์ไปไหนเด็ดขาด!! และตราบใด ที่ไอ้พลคนนี้ยังมีลมหายใจ ผมจะขัดขวางไม่ให้ครูเบสท์ไปเรียนต่อที่อเมริกา!!! ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์ตาย!!!"
"โอ้ยยย!!! ไอ้บ้า!!! ไอ้โรคจิต!!! ไอ้คนเสียสติ!!!" แล้วลุงพลก็คว้าหมับเข้าที่ข้อเท้าของครูเบสท์ "ปล่อยนะ!!! ช่วยด้วย!!! ช่วยด้วยค่า!!! อุ๊บบบ!!!"
แล้วลุงพลก็คลานเข้าไปคร่อมทับร่างของครูเบสท์จากด้านบน ตาเฒ่าจอมหื่นเริ่มปลุกปล้ำครูเบสท์ในยกที่สอง
"อืออออ!!! หยุด!!! บอกให้หยุดไง!!! อืออออ!!" ครูเบสท์เริ่มอ่อนแรงจนไม่สามารถต้านทางลุงพล ที่กำลังงับเข้าใบหูของเธอ "อ๊า!!! อย่า!!!! อย่าทำเบสท์!!"
"จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!!!"
"ชอบไหมครับครูเบสท์!! แฮ่ก!!! แฮ่ก!! แฮ่ก!!" ลุงพลเอ่ยปากถามด้วยใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปดูดใบหูของครูเบสท์จนแดงก่ำ "จ๊วบบบ!!! ซู้ดดดดด!!!"
"อร๊ายยย!!! บอกให้...หยุด....อืออออ!!!" ภัคจิราเริ่มสั่นสะท้าน จากการถูกลุงพลดูดเข้าที่ใบหู พร้อมกับล้วงมือลงไปบีบเค้นหน้าอกของเธออย่างเมามัน "อย่าทำเบสท์...อย่า...อ่าห์....อย่า!!!"
"จ๊วบบ!!! จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!!"
"อ๊า!!! อือออ!!! ฮือออ!!!! ฮือออ!!!"
ครูเบสท์ร้องไห้ปนครวญครวงด้วยความเจ็บปวด อันอาย คละเคล้าไปกับความเสียวซ่าน เธอกำลังถูกคนต่ำชั้นอย่างลุงพลกระทำย่ำยีศักดิ์ศรีของความเป็นผู้หญิงจนหมดสิทธิ์ หมดแล้วชีวิต หมดแล้วสำหรับทุกอย่าง
"จ๊วบบ!!! จ๊วบบบ!! ซู้ดดด!!"
"อร๊ายยย!!!!! ลุงพล!!!! หยุดนะ!!!"
อาจารย์สาวถึงกับร้องลั่นห้อง เมื่ออยู่ดี ๆ ก็ถูกลุงพลใช้มือจับกดให้เธอนอนคว่ำ พร้อมกับถลกกระโปรงออก จนเผยให้เห็นบั้นท้ายเนียนนุ่ม และคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้ไม่ให้ดิ้นออกไปไหนได้ โดยมีเจ้าหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ที่กำลังแข็งตัว พาดอยู่บนร่องก้นเปลือยเปล่าของเธอ
(/ />
"ผมต้องทำ!!! ผมต้องทำนะครับครูเบสท์!!!" ลุงพลก็ยังพูดคำเดิม จนครูเบสท์ชักสงสัยแล้วว่าตาเฒ่าคนนี้เป็นพวกย้ำคิดย้ำทำหรือยังไง "ผมไม่ยอมให้ครูเบสท์ไปเรียนต่อที่อเมริกาเด็ดขาด!!!"
"ปล่อยยย!!" ภัคจิราพยายามดิ้น แต่ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุดสักที ก่อนที่หญิงสาวจะคิดแผนอะไรบางอย่างออก "ลุงพล!!! พอได้แล้ว!!! เบสท์ยอมแล้ว!!! เบสท์ไม่ไปอเมริกาแล้ว!!"
"จริงเหรอครับครู?" พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลที่นั่งคร่อมอยู่ด้านบนก็ยิ้มออก "ครูเบสท์จะไม่ไปอเมริกาแล้วใช่ไหมครับ?"
"ก็ใช่น่ะซิ..." นางฟ้าพยาบาลตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย "ลุกขึ้นก่อนได้ไหม เบสท์ยอมแล้ว ถ้าลุงพลจะทำต่อ ขอเปลี่ยนสถานที่ได้ไหม เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า"
"ได้ครับครู" พอเห็นว่าครูเบสท์เริ่มว่านอนสอนง่าย ลุงพลก็เริ่มตายใจ โดยที่ไม่รู้ว่านั่นคือแผนลวง "โอ๊ย!!!!"
"ฝันไปเหอะ!!! ไอ้บ้า!!!" ในจังหวะที่ลุงพละกำลังลุกขึ้น ครูเบสท์ก็รีบตะเกียกตะกายเพื่อเดินออกจากห้องพักครูอีกครั้ง "เปิดซิ!!! ทำไมประตูไม่เปิด!!!"
ภัคจิราลุกลี้ลุกลน จนลืมไปว่าก่อนที่ลุงพลจะเข้ามา ตาเฒ่าได้ลงกลอนด้านล่างอีกชั้น อาจารย์สาวพยายามจะสลัดกลอนด้านล่างออก แต่ดูเหมือนว่ามันจะสายเกินไปเสียแล้ว
"ทำไมถึงดื้อด้านแบบนี้ครับครู!!" ลุงพลเริ่มหมดความอดทน เลยวิ่งเข้าไปดึงร่างของครูเบสท์กลับมา "ทำไมถึงดื้อแบบนี้ครับครู!!! อยากให้ผมใจร้ายกับครูนักใช่ไหมครับ!!!"
"ปล่อย!!! ไอ้บ้า!!! ช่วยด้วยค๊า!!!" ครูเบสท์พยายามดิ้นจากอ้อมกอดของลุงพล "บอกให้ปล่อย!!!"
"โอ้ยยย!!!!" แล้วลุงพลก็โดนศอกเข้าไปที่ลิ้นปี่ จนตาเฒ่าหื่น และเมื่อครูเบสท์สลัดหลุด ด้วยความตื่นตระหนก หญิงสาวเหลือบมองทางออกหน้าประตูและทางออกระเบียงด้านหลัง ก่อนที่จะตัดสินใจเลือกเดินไปที่ทางออกระเบียงด้านหลัง ที่มีประตูเชื่อมเข้าไปในตัวอาคารด้านนอก
ครูเบสท์เดินโซซัดโซเซออกไปนอกระเบียงด้านนอกห้องพักครู และพบกับละอองพายุฝนที่เทกระหน่ำเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ตรงระเบียงด้านขวามือ มีตะแกรงเหล็กถูกติดตั้นเอาไว้รอบทางเดิน หญิงสาวเดินโซซัดโซเซไปตามทาง เพื่อมุ่งหน้าไปยังทางออก
"บ้าที่สุด!!! นี่มันอะไรเนี่ย!!!" สุดท้าย กลับกลายเป็นว่าครูเบสท์ตัดสินใจผิดพลาด ด้วยการพาตัวเองมาอยู่ในทางตัน เมื่อประตูตะแกรงเหล็กตรงหน้ามีแม่กุญแจล็อคเอาไว้อยู่ "ใครมาล็อคเอาไว้เนี่ย!!"
"ครูเบสท์ครับ!!" แล้วลุงพล ก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากด้านหลัง พร้อมกับใช้มือมัดเชือกกางเกงขาสามส่วนให้แน่น "ครูเบสท์หนีผมไม่ได้หรอกครับ ยอมรับความจริงเถอะนะครับครู ผมขอร้องละ"
"ไม่มีทาง!!! ครูเบสท์เหลือบมองซ้ายขวา ก่อนพบว่า ยังมีทางไปต่ออีก และเส้นทางริมระเบียงตรงนี้ จะเชื่อมขึ้นไปบนดาดฟ้า เมื่อเห็นว่าหมดหนทาง นางฟ้าพยาบาลเลยลากสังขารตัวเองหนีขึ้นไปด้านบนโดยไม่ต้องคิด
"ครูเบสท์!!! หยุดนะครับ!!!" ลุงพลเอ่ยปากตะโกนเรียกอาจารย์สาว ท่ามกลางเสียงพายุฝนกระหน่ำ "กลับมาเถอะครับ ข้างบนเป็นดาดฟ้านะครับ!!!"
"อย่ามายุ่งกับเบสท์!!! ไปให้พ้น!!!" ภัคจิราเดินโซซัดโซเซน้ำตานองหน้าไปตามเส้นทางที่นำไปสู่บันใดขึ้นไปสู่ชั้นดาดฟ้าของวิทยาลัยพยาบาล กะว่าจะขอไปตายเอาดาบหน้า ดีกว่าจะมาทนให้ตาเฒ่าหื่นโรคจิตได้ปู้ยี้ปู้ยำเธอไปมากกว่านี้
ต้องบอกว่าในความโชคร้ายของภัคจิรา มันคือความโชคดีของลุงพล เพราะอาคารเรียนที่ทั้งคู่อยู่ คืออาคารเรียนที่สูงที่สุดในวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้ และสูงที่สุดในระแวกนั้น เลยทำให้มั่นใจได้ว่า จะไม่มีใครมาเห็นทั้งคู่กำลังยืนตากฝนทะเลาะกันอยู่บนดาดฟ้าอย่างแน่นอน
"ครูเบสท์!!!" และในที่สุด ลุงพลก็เดินตามครูเบสท์มาจนถึงดาดฟ้าของอาคารเรียนที่เป็นลานปูนโล่ง และมีห้องเก็บของเล็ก ๆ อยู่ด้านบน "หยุดเถอะครับ!!! มันถึงทางตันแล้ว!!!"
"จะตามจองล้างจองผลาญชีวิตเบสท์ไปถึงหน๊ายยยย!!!" ภัคจิราแผดเสียงดังด้วยความโกรธและกลัว "ปล่อยเบสท์ไปเถอะ!!! ฮือออออ!!!"
แล้วภัคจิรา ก็ทรุดตัวนั่งพับเพียบอย่างหมดอาลัยตายอยากบนชั้นดาดฟ้า ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา จนเสื้อผ้าหน้าผมของทั้งคู่เปียกชุ่มไปทั้งตัว
(/ />
"ครูเบสท์ครับ..." แล้วลุงพล ก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปหาครูเบสท์ ที่นั่งพับเพียบก้มหน้าร้องไห้อย่างหมดอาลัยตายอยากบนดาดฟ้า ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา พร้อมกับเสียงฟ้าคำรามอย่างน่ากลัว "กลับเข้ามาในอาคารก่อนนะครับครู"
"ฮือออ..." ครูเบสท์ร้องไห้ออกมา ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ เงยหน้ามองลุงพลด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ อายไลน์เนอร์และมาสคาร่าตรงเปลือกตาเปื้อนน้ำฝน จนไหลผ่านพวงแก้มของเธอเป็นทางสีดำ "เอาซิลุงพล!!! ฆ่าเบสท์เลยซิ!!! ฆ่าเบสท์เลย!!! เบสท์หมดหนทางแล้ว!!!"
"ฟังนะครับครู!!" เมื่อได้ยินแบบนี้ ลุงพลเลยคว้าหมับเข้าที่ไหล่ของภัคจิรา และมองหญิงสาวด้วยสีหน้าจริงจัง "ผมบอกครูแล้วไงครับ ถ้าผมต้องทำแบบนี้ เพื่อช่วยครู ผมรู้ว่ามันยากที่จะทำใจให้เชื่อได้ แต่ผมขอสาบาน สาบานต่อหน้าเทวดาทั้งหลายทั้งปวง ว่าผมไม่ได้กล่าวคำเท็จใด ๆ ทุกอย่างที่ผมพูดคือความจริง ถ้าหากสิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องโกหก ขอให้ผมโดนฟ้าผ่าตายซะเดี๋ยวนี้ต่อหน้าครูเบสท์เลย!!! อุ้ยยย!!!"
"ครื้นนนนน!!!! เปรี้ยงงงง!!!!!"
แล้วทันใดนั้น ก็ได้เกิดเสียงคำรามดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้าเหนือกรุงเทพมหานคร จนลุงพลและครูเบสท์เผลอสะดุ้งด้วยความตกใจ โดยเฉพาะลุงพล ที่รีบหันหลังกลับไป และพบกับเส้นสายฟ้าฝาดลงมาบนตึกสูงแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง
"เห็นไหม?" ครูเบสท์เริ่มเอ่ยปากพูดก่อน "ลุงพลพูดโกหก ทุกอย่างที่ออกจากปากคนอย่างลุง มันเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด"
"ก็อาจจะ แต่ไม่ทั้งหมดครับ" ตาเฒ่าที่ตั้งสติได้ ก้มหน้าลงไปมองครูเบสท์ และใช้มือทั้งสองข้างประคองพวงแก้มเปรอะเปื้อนไปด้วยเครื่องสำอางค์จากการถูกชะล้างด้วยสายฝน "แต่มีอยู่สองเรื่อง ที่ผมไม่ได้โกหกครูเบสท์แน่ ๆ คือผมรักครูเบสท์ ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์เป็นอะไร และอีกเรื่องก็คือ..."
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ฟ้าฝนเปนใจ
ทำยังไงเธอถงจะเชื่อนะ
คงจะไม่ใช่ฟ้าผ่าเพราะจะลงโทษลุงพลหรอก
อิจฉาลุงพล
ลุงพลจอมฟิตพร้อมจัดรอบต่อไป
ระวังโดนฟ้าผ่านะลุง ::DookDig::
เสร็จลุงพล
ตาเฒ่าลุงพลนี่รักจริงหมดทุกคนเลย ::DookDig:: ::DookDig::
คารมดีอีกละตาลุง
อ้างจาก: nato87 เมื่อ ตุลาคม 02, 2022, 06:48:11 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ หลังจากที่หายไปนานเป็นเดือน ก็บอกตรง ๆ เลย คือผมกลับไปปั่นนิยายบนดิน และส่วนหนึ่งคือผมคิดไม่ออก ว่าจะให้ลุงพลพาครูเบสท์ไปต่อกันที่ไหน 5555+
ตอนแรกคิดว่าจะให้ครูเบสท์กับลุงพลขับรถไปต่อกันที่โรงแรม แต่มานั่งคิด ๆ ดูแล้วมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไร จะจัดในห้องน้ำ ก็น่าสน แต่พอนึกถึงข้อจำกัดของสถานที่ ก็เลยคิดไม่ตก สุดท้ายคิดไปคิดมา ก็ลงเอยที่ห้องเก็บของบนชั้นดาดฟ้าครับ
ตอนนี้ Part4 ถือว่าเป็นการคูลดาวน์จากตอนที่แล้วนะครับ ธีมของตอนนี้จะออกแนวละครไทยแนวตบจูบ ๆ สมัยเก่าสักหน่อย ใน Part5 จะกลับมาเดินเครื่องเต็มกำลังอีกครั้งครับ
ปล.หายไปนาน งั้นเดี๋ยวผมจะกลับมาปั่นต่อแบบรัว ๆ ขอเวลาอีก 2 วัน ผมจะเอา Part5 มาลงให้อ่านกันครับ (อาจมีถึง 6.5 part) ไปตุนทิชชู่ซะ คุณจะได้เห็นฉาก Signature ที่คุณอยากเห็นลุงพลกระทำกับครูเบสท์แน่นอน
##################
ความเดิมจากตอนที่แล้ว
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=261961.0
ลุงพลที่สะดุดขากางเกงที่วางกองอยู่บนเท้า นอนกองบนพื้นห้องพักอาจารย์ ในขณะที่ครูเบสท์กำลังยืนกุมศีรษะอยู่ด้วยความเจ็บปวด
"โอ้ย!!! โอ้ยยยย!!!" ภัคจิราในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ยืนเอามือทั้งสองข้างกุมขมับด้วยความทรมาน "ทำไมถึงปวดหัวแบบนี้เนี่ย!!"
"ครูเบสท์!! ครูเบสท์เป็นยังไงบ้างครับ" ทางด้านลุงพล ถึงแม้จะนอนกองอยู่บนพื้น แต่ด้วยใจที่เป็นห่วงอาจารย์สาว เลยพยายามลุกขึ้นเพื่อขึ้นไปดูอาการ แต่ว่า "โอ้ยยย!!!"
ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้เอามือกุมที่เอว หลังจากที่รู้สึกปวดแปล๊บ ไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากการที่เมื่อครู่เกิดเสียหลักหรือยังไงไม่ทราบ
"อือ..." ทางด้านครูเบสท์ ที่ยืนหายใจหอบถี่ ก็เริ่มดูสงบนิ่งมากขึ้น เมื่ออาการปวดหัวเริ่มทุเลาลง "เป็นไมเกรนหรือไงเนี่ยชั้น?"
เมื่ออาการปวดหัวหายดี ครูเบสท์ก็หันไปมองลุงพลที่กำลังพยายามลุกขึ้นจากพื้น และด้วยควาหมั่นไส้หรือโกรธยังไงไม่ทราบ หญิงสาวเลยเดินเข้าไปผลักให้ตาเฒ่าที่กำลังพยายามจะลุกขึ้นให้ล้มลงไปอีก
"นี่แน่ะ!!!" ภัคจิราผลักลุงพลลงไปนอนกองกับพื้นอีกรอบ "โทษฐานที่ทำให้เบสท์เจ็บ!!!"
"โอ้ยยย!!! ครูเบสท์!!!" ลุงพลร้องลั่นห้อง "มาผลักผมทำไมครับเนี่ย!!"
"ยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ!!" อาจารย์ตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธและความอาย "ย่ำยีเบสท์ซะขนาดนี้!! ยังกล้าถามคำถามโง่ ๆ แบบนี้กับเบสท์อีกเหรอ!!!?? แล้วดูซิ!!! ดูที่ลุงทำกับเบสท์!!"
ว่าแล้วภัคจิราก็เหลือบมองตรงหว่างขาของเธอ ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำรักสีขาวที่ไหลออกมาจากร่องเนื้อของเธอ หญิงสาวยืนตัวสั่นด้วยความโกรธ ก่อนที่จะเดินไปหยิบเอาทิชชู่ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานขึ้นมาเช็ดทำความสะอาดตรงหว่างขาของเธอทันที
"ทุเรศ!!! ทำแบบนี้ถ้าเบสท์ท้องขึ้นมา!!! เบสท์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!!" ภัคจิรายืนถ่างขาพลางบนไป พร้อมกับใช้ทิชชู่เช็ดคราบน้ำรักตรงหว่างขาไป จนเธอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังยืนหันหน้าเข้าหาลุงพลที่ยังนอนกองอยู่บนพื้น "ทุเรศ!!! อย่าดูนะ!!!"
(/ />
แล้วครูเบสท์ก็รีบหันหลังใส่ พร้อมกับใช้ทิชชู่เช็ดทำความสะอาดร่องเนื้อของเธอต่อไป
เมื่อเห็นว่าเมียรักกำลังอารมณ์เสีย ตาเฒ่าเลยรีบลุกขึ้น แล้วค่อย ๆ ย่องเข้าไป พร้อมกับโอบกอดอาจารย์สาวจากด้านหลังด้วยความอ่อนโยน
"ผมขอโทษนะครับครูเบสท์" ลุงพลเอ่ยปากขอโทษครูเบสท์รอบที่เท่าไรแล้วก็จำไม่ได้ แต่ที่แน่ ๆ ก็คือ ครูเบสท์ไม่ได้มีทีท่าว่าจะยอมให้อภัยลุงพลเลยแม้แต่น้อย "ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยนะครับ ยกโทษให้ผมได้ไหม ผมรักครูนะครับ!!"
"ปล่อย!!!" นางฟ้าพยาบาลไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะมาเล่นด้วย "เลิกเพ้อเจ้อถึงเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สักทีลุงพล!!! ปล่อย!!! ปล่อยซิ!!! ช่วยด้วยค๊า!!!!! อุ๊บบบ!!"
"ผมไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยนะครับครู!!!" ลุงพลจำใจต้องใช้มือปิดปากครูเบสท์ "ฟังผมให้ดีนะครับครู ในอดีตชาติครูเบสท์คือภัคจิราวดี ครูเบสท์คือลูกสาวคนรองของท่านองค์ตุลาการสวรรค์ และครูเบสท์ต้องลงมาชดใช้กรรมที่ทำร่วมกันมากับผมและพี่น้องที่เหลือ!!"
"อู้อี้!!! อ่อยอะ!!!!" ภัคจิราพยายามดิ้น ก่อนที่เธอจะนึกอะไรขึ้นได้ จึงตัดสินใจกัดมือของลุงพล เพื่อให้หลุดออกจากอ้อมกอดของซาตานในคราบตาเฒ่าขายน้ำเต้าหู้ "ช่วยด้วยค๊า!! ใครอยู่ข้างนอก!!! ได้ยินไหม!!! ช่วยเบสท์ด้วย!!! ฮืออออ!!!"
ภัคจิรารีบเดินอย่างทุลักทุเลเพื่อจะหนีออกจากห้องพักครู แค่อีกก้าวเดียวเท่านั้น หญิงสาวก็จะหลุดพ้นจากขุมนรกแห่งนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอกลับถูกลุงพลรั้งตัวเอาไว้ได้ทัน
"ครูเบสท์!!! ได้โปรด!!!" ตาเฒ่าจอมเพี้ยนดึงแขนของภัคจิราเอาไว้ "ได้โปรดเชื่อผมสักครั้งนะครับ!!! ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ ครูเบสท์จะต้อง..."
"เพี๊ยะ!!!" แล้วทันใดนั้น ภัคจิราก็ฝากรอยตบบนใบหน้าของลุงพลฉาดใหญ่
"ชักจะหมดความอดทนแล้วนะ!!!" นางฟ้าพยาบาลมองหน้าลุงพลด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ "จะเอายังไงอีก!!! ห๊ะ!!! ชอบนักใช่ไหมตรงหว่างขาของสาว ๆ น่ะ!!! ถึงได้กล้าปั้นน้ำเป็นตัว แต่งนิยายเพ้อเจ้อแบบนี้น่ะ!!! ห๊ะ!!! ตกลงจะเอายังไง!!!!"
เรียกได้ว่าตอนนี้ครูเบสท์โกรธมาก จนลุงพลยืนนิ่งเงียบ พร้อมกับเอามือกุมแก้มที่แดงเป็นรูปฝ่ามือ ก่อนที่จะเงยหน้าหันไปเผชิญหน้ากับครูเบสท์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า แล้วทันใดนั้นเอง
"อุ๊บบบ!!" ลุงพลโผล่เข้าประกบปากกับครูเบสท์ที่ยังไม่ทันตั้งตัว ตาเฒ่าหื่นบดบี้ริมฝีปาก จนเรียกได้ว่าปากชนปาก เหงือกชนเหงือก ก่อนที่จะผละออกมาเพื่อบอกความในใจของตัวเอง
"ผมไม่ได้แต่งนิยายมาหลอกครูเบสท์!!! ครูเบสท์ไม่คิดบ้างเหรอครับว่า การที่ยอมทำแบบนี้ มันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่าง!!!!" ลุงพลเขย่าร่างของครูเบสท์ที่ยังแน่นิ่งอยู่ "ผมไม่ได้บ้านะครับครูเบสท์!!!! ผมไม่ได้บ้า!!! ผมรักครูเบสท์!!! รักมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว!!! และผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์เป็นอะไรไปโดยเด็ดขาดในชาตินี้!!! ครูเบสท์ต้องมีชีวิตต่อไป!!! จะคิดว่าผมเลวผมชั่วยังไงก็ช่าง!!! แต่ผมรักครู!!! ได้ยินไหมครับ!!! ผมรักครูเบสท์!!! ข้ารักเจ้า!!!! ภัคจิราวดี!!!"
"ฮือ...ฮือ...ฮือ" เมื่อได้ยินแบบนี้ ครูเบสท์ถึงกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก "หยุดพูดได้แล้ว!!! จะทำร้ายเบสท์ไปถึงไหน!!! ฮือออ!!"
"ครูเบสท์?" ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้ร่นคิ้วด้วยความตกใจ "ผม...เอ่อ...ผมขอโทษนะครับ"
"เพี๊ยะ!!!" แล้วครูเบสท์ก็แจกฝ่ามือที่แก้มเดิมอีกครั้ง จนลุงพลถึงกับหน้าหัน
"โอ้ยยย!!! ครูเบสท์!!!" ลุงพลรีบเอามือกุมที่ริมฝีปากที่แตก จนเลือดสีแดงไหลออกมาเป็นทาง
"ไปตายซะ!!! ไอ้เฒ่าโรคจิต!!! ไอ้เลว!!" ครูเบสท์เอ่ยปากด่าลุงพลทั้งน้ำตา "ชั้นไม่อยากเห็นหน้าแกอีก!!! ฮืออออ!!!"
"แต่ครูเบสท์เป็นเมียผมแล้วนะครับ!!!" แล้วลุงพล ก็โผล่เข้าไปประกบปากแลกลิ้นกับครูเบสท์อีกครั้ง "ชอบแบบซาดิสต์ใช่ไหมครับ!!! ได้ครับ!!! ถึงผมจะแก่!!! แต่ผมจัดให้ครูได้นะครับ!!!"
"หยุด!!! บอกให้หยุดไง!!! อื้ออออ!!" ภัคจิราพยายามเบือนหน้าหนีจากริมฝีปากของลุงพล แต่เธอไม่สามารถต่อต้านเรี่ยวแรงของตาเฒ่าวัย 61 ปี คนนี้ได้เลยแม้แต่น้อย
ไม่คิดว่าครูเบสท์ ที่ดูภายนอกอ่อนหวาน สดใส จะชอบความรุนแรงแบบนี้ ในเมื่อคุยกันดี ๆ แล้วไม่รู้จักฟัง งั้นก็จัดไป วันนี้ลุงพลจะขอสวมบทเป็นอาเปี๊ยก พิศาล ตำนานพระเอกจอมตบจูบ เพื่อกำหราบอาจารย์สาวพยาบาลที่ยังดื้อรั้นคนนี้ให้อยู่หมัดเสียที
(/ />
"จ๊วบ!!! จ๊วบบ!!!" ลุงพลพยายามดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในช่องปากของครูเบสท์ ที่กำลังเบือนหน้าหนีด้วยความรังเกียจ "อย่าฝืนเลยครับครูเบสท์!!! ยอมรับความจริงได้แล้ว!! ครูเบสท์เป็นเมียผมแล้วนะครับ!!"
"ไม่มีทาง!!! ให้ตายยังไงเบสท์ก็ไม่ยอมเป็นเมียลุงเด็ดขาด!!!" ภัคจิรารวบรวมเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้าย ด้วยการกระทุ้งเข่าไปที่กล่องดวงใจของลุงพล "ไม่ปล่อยใช่ไหม!! งั้นได้!!! จัดให้!!!"
"โอ้ยยย!!!" ลุงพลถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ตาเฒ่าจะทิ้งตัวลงไปกองกับพื้น และในจังหวะนี้เอง ที่ครูเบสท์ได้ฉวยโอกาสรีบวิ่งหนีออกไปนอกห้องพักอาจารย์ แต่ว่า "โอ้ยยย!!"
เหมือนฟ้าลิขิตเอาไว้แล้ว ว่าสุดท้าย ครูเบสท์จะต้องถูกลุงพลย้ำรอยรักอีกครั้ง เมื่อสาวเมืองเจียงฮายเกิดสะดุดกับรองเท้าส้นสูงเจ้ากรรมที่วางอยู่บนพื้นจนล้มลงไปนอนกองบนพื้นอีกคน
"ครูเบสท์!!! ครูเบสท์เป็นยังไงบ้างครับ!!!" ถึงแม้จะยังเอามือทั้งสองข้างกุมตรงกล่องดวงใจ ที่พึ่งถูกครูเบสท์เข่าใส่ แต่ในใจของตาเฒ่ายอดนักรักนั้น ยังมีแต่ความเป็นห่วงเป็นใยในตัวครูสาวแห่งคณะพยาบาลเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป "ครูเบสท์เจ็บตรงไหนบ้างครับ!!"
"ไม่ต้องมายุ่งกับเบสท์!!!" ภัคจิราที่นอนตะแคงอยู่บนพื้นชี้หน้าใส่ลุงพล "ไปให้พ้น!!"
"ผมจะไม่ไปไหนเด็ดขาด!!!" ลุงพลคนจริง ยังคงยึดมั่นในอุดมการณ์เดิม "ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์ไปไหนเด็ดขาด!! และตราบใด ที่ไอ้พลคนนี้ยังมีลมหายใจ ผมจะขัดขวางไม่ให้ครูเบสท์ไปเรียนต่อที่อเมริกา!!! ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์ตาย!!!"
"โอ้ยยย!!! ไอ้บ้า!!! ไอ้โรคจิต!!! ไอ้คนเสียสติ!!!" แล้วลุงพลก็คว้าหมับเข้าที่ข้อเท้าของครูเบสท์ "ปล่อยนะ!!! ช่วยด้วย!!! ช่วยด้วยค่า!!! อุ๊บบบ!!!"
แล้วลุงพลก็คลานเข้าไปคร่อมทับร่างของครูเบสท์จากด้านบน ตาเฒ่าจอมหื่นเริ่มปลุกปล้ำครูเบสท์ในยกที่สอง
"อืออออ!!! หยุด!!! บอกให้หยุดไง!!! อืออออ!!" ครูเบสท์เริ่มอ่อนแรงจนไม่สามารถต้านทางลุงพล ที่กำลังงับเข้าใบหูของเธอ "อ๊า!!! อย่า!!!! อย่าทำเบสท์!!"
"จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!!!"
"ชอบไหมครับครูเบสท์!! แฮ่ก!!! แฮ่ก!! แฮ่ก!!" ลุงพลเอ่ยปากถามด้วยใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ก่อนที่จะก้มหน้าลงไปดูดใบหูของครูเบสท์จนแดงก่ำ "จ๊วบบบ!!! ซู้ดดดดด!!!"
"อร๊ายยย!!! บอกให้...หยุด....อืออออ!!!" ภัคจิราเริ่มสั่นสะท้าน จากการถูกลุงพลดูดเข้าที่ใบหู พร้อมกับล้วงมือลงไปบีบเค้นหน้าอกของเธออย่างเมามัน "อย่าทำเบสท์...อย่า...อ่าห์....อย่า!!!"
"จ๊วบบ!!! จ๊วบบบ!!! จ๊วบบบ!!!"
"อ๊า!!! อือออ!!! ฮือออ!!!! ฮือออ!!!"
ครูเบสท์ร้องไห้ปนครวญครวงด้วยความเจ็บปวด อันอาย คละเคล้าไปกับความเสียวซ่าน เธอกำลังถูกคนต่ำชั้นอย่างลุงพลกระทำย่ำยีศักดิ์ศรีของความเป็นผู้หญิงจนหมดสิทธิ์ หมดแล้วชีวิต หมดแล้วสำหรับทุกอย่าง
"จ๊วบบ!!! จ๊วบบบ!! ซู้ดดด!!"
"อร๊ายยย!!!!! ลุงพล!!!! หยุดนะ!!!"
อาจารย์สาวถึงกับร้องลั่นห้อง เมื่ออยู่ดี ๆ ก็ถูกลุงพลใช้มือจับกดให้เธอนอนคว่ำ พร้อมกับถลกกระโปรงออก จนเผยให้เห็นบั้นท้ายเนียนนุ่ม และคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้ไม่ให้ดิ้นออกไปไหนได้ โดยมีเจ้าหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ที่กำลังแข็งตัว พาดอยู่บนร่องก้นเปลือยเปล่าของเธอ
(/ />
"ผมต้องทำ!!! ผมต้องทำนะครับครูเบสท์!!!" ลุงพลก็ยังพูดคำเดิม จนครูเบสท์ชักสงสัยแล้วว่าตาเฒ่าคนนี้เป็นพวกย้ำคิดย้ำทำหรือยังไง "ผมไม่ยอมให้ครูเบสท์ไปเรียนต่อที่อเมริกาเด็ดขาด!!!"
"ปล่อยยย!!" ภัคจิราพยายามดิ้น แต่ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุดสักที ก่อนที่หญิงสาวจะคิดแผนอะไรบางอย่างออก "ลุงพล!!! พอได้แล้ว!!! เบสท์ยอมแล้ว!!! เบสท์ไม่ไปอเมริกาแล้ว!!"
"จริงเหรอครับครู?" พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลที่นั่งคร่อมอยู่ด้านบนก็ยิ้มออก "ครูเบสท์จะไม่ไปอเมริกาแล้วใช่ไหมครับ?"
"ก็ใช่น่ะซิ..." นางฟ้าพยาบาลตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย "ลุกขึ้นก่อนได้ไหม เบสท์ยอมแล้ว ถ้าลุงพลจะทำต่อ ขอเปลี่ยนสถานที่ได้ไหม เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า"
"ได้ครับครู" พอเห็นว่าครูเบสท์เริ่มว่านอนสอนง่าย ลุงพลก็เริ่มตายใจ โดยที่ไม่รู้ว่านั่นคือแผนลวง "โอ๊ย!!!!"
"ฝันไปเหอะ!!! ไอ้บ้า!!!" ในจังหวะที่ลุงพละกำลังลุกขึ้น ครูเบสท์ก็รีบตะเกียกตะกายเพื่อเดินออกจากห้องพักครูอีกครั้ง "เปิดซิ!!! ทำไมประตูไม่เปิด!!!"
ภัคจิราลุกลี้ลุกลน จนลืมไปว่าก่อนที่ลุงพลจะเข้ามา ตาเฒ่าได้ลงกลอนด้านล่างอีกชั้น อาจารย์สาวพยายามจะสลัดกลอนด้านล่างออก แต่ดูเหมือนว่ามันจะสายเกินไปเสียแล้ว
"ทำไมถึงดื้อด้านแบบนี้ครับครู!!" ลุงพลเริ่มหมดความอดทน เลยวิ่งเข้าไปดึงร่างของครูเบสท์กลับมา "ทำไมถึงดื้อแบบนี้ครับครู!!! อยากให้ผมใจร้ายกับครูนักใช่ไหมครับ!!!"
"ปล่อย!!! ไอ้บ้า!!! ช่วยด้วยค๊า!!!" ครูเบสท์พยายามดิ้นจากอ้อมกอดของลุงพล "บอกให้ปล่อย!!!"
"โอ้ยยย!!!!" แล้วลุงพลก็โดนศอกเข้าไปที่ลิ้นปี่ จนตาเฒ่าหื่น และเมื่อครูเบสท์สลัดหลุด ด้วยความตื่นตระหนก หญิงสาวเหลือบมองทางออกหน้าประตูและทางออกระเบียงด้านหลัง ก่อนที่จะตัดสินใจเลือกเดินไปที่ทางออกระเบียงด้านหลัง ที่มีประตูเชื่อมเข้าไปในตัวอาคารด้านนอก
ครูเบสท์เดินโซซัดโซเซออกไปนอกระเบียงด้านนอกห้องพักครู และพบกับละอองพายุฝนที่เทกระหน่ำเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ตรงระเบียงด้านขวามือ มีตะแกรงเหล็กถูกติดตั้นเอาไว้รอบทางเดิน หญิงสาวเดินโซซัดโซเซไปตามทาง เพื่อมุ่งหน้าไปยังทางออก
"บ้าที่สุด!!! นี่มันอะไรเนี่ย!!!" สุดท้าย กลับกลายเป็นว่าครูเบสท์ตัดสินใจผิดพลาด ด้วยการพาตัวเองมาอยู่ในทางตัน เมื่อประตูตะแกรงเหล็กตรงหน้ามีแม่กุญแจล็อคเอาไว้อยู่ "ใครมาล็อคเอาไว้เนี่ย!!"
"ครูเบสท์ครับ!!" แล้วลุงพล ก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากด้านหลัง พร้อมกับใช้มือมัดเชือกกางเกงขาสามส่วนให้แน่น "ครูเบสท์หนีผมไม่ได้หรอกครับ ยอมรับความจริงเถอะนะครับครู ผมขอร้องละ"
"ไม่มีทาง!!! ครูเบสท์เหลือบมองซ้ายขวา ก่อนพบว่า ยังมีทางไปต่ออีก และเส้นทางริมระเบียงตรงนี้ จะเชื่อมขึ้นไปบนดาดฟ้า เมื่อเห็นว่าหมดหนทาง นางฟ้าพยาบาลเลยลากสังขารตัวเองหนีขึ้นไปด้านบนโดยไม่ต้องคิด
"ครูเบสท์!!! หยุดนะครับ!!!" ลุงพลเอ่ยปากตะโกนเรียกอาจารย์สาว ท่ามกลางเสียงพายุฝนกระหน่ำ "กลับมาเถอะครับ ข้างบนเป็นดาดฟ้านะครับ!!!"
"อย่ามายุ่งกับเบสท์!!! ไปให้พ้น!!!" ภัคจิราเดินโซซัดโซเซน้ำตานองหน้าไปตามเส้นทางที่นำไปสู่บันใดขึ้นไปสู่ชั้นดาดฟ้าของวิทยาลัยพยาบาล กะว่าจะขอไปตายเอาดาบหน้า ดีกว่าจะมาทนให้ตาเฒ่าหื่นโรคจิตได้ปู้ยี้ปู้ยำเธอไปมากกว่านี้
ต้องบอกว่าในความโชคร้ายของภัคจิรา มันคือความโชคดีของลุงพล เพราะอาคารเรียนที่ทั้งคู่อยู่ คืออาคารเรียนที่สูงที่สุดในวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้ และสูงที่สุดในระแวกนั้น เลยทำให้มั่นใจได้ว่า จะไม่มีใครมาเห็นทั้งคู่กำลังยืนตากฝนทะเลาะกันอยู่บนดาดฟ้าอย่างแน่นอน
"ครูเบสท์!!!" และในที่สุด ลุงพลก็เดินตามครูเบสท์มาจนถึงดาดฟ้าของอาคารเรียนที่เป็นลานปูนโล่ง และมีห้องเก็บของเล็ก ๆ อยู่ด้านบน "หยุดเถอะครับ!!! มันถึงทางตันแล้ว!!!"
"จะตามจองล้างจองผลาญชีวิตเบสท์ไปถึงหน๊ายยยย!!!" ภัคจิราแผดเสียงดังด้วยความโกรธและกลัว "ปล่อยเบสท์ไปเถอะ!!! ฮือออออ!!!"
แล้วภัคจิรา ก็ทรุดตัวนั่งพับเพียบอย่างหมดอาลัยตายอยากบนชั้นดาดฟ้า ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา จนเสื้อผ้าหน้าผมของทั้งคู่เปียกชุ่มไปทั้งตัว
(/ />
"ครูเบสท์ครับ..." แล้วลุงพล ก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปหาครูเบสท์ ที่นั่งพับเพียบก้มหน้าร้องไห้อย่างหมดอาลัยตายอยากบนดาดฟ้า ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมา พร้อมกับเสียงฟ้าคำรามอย่างน่ากลัว "กลับเข้ามาในอาคารก่อนนะครับครู"
"ฮือออ..." ครูเบสท์ร้องไห้ออกมา ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ เงยหน้ามองลุงพลด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ อายไลน์เนอร์และมาสคาร่าตรงเปลือกตาเปื้อนน้ำฝน จนไหลผ่านพวงแก้มของเธอเป็นทางสีดำ "เอาซิลุงพล!!! ฆ่าเบสท์เลยซิ!!! ฆ่าเบสท์เลย!!! เบสท์หมดหนทางแล้ว!!!"
"ฟังนะครับครู!!" เมื่อได้ยินแบบนี้ ลุงพลเลยคว้าหมับเข้าที่ไหล่ของภัคจิรา และมองหญิงสาวด้วยสีหน้าจริงจัง "ผมบอกครูแล้วไงครับ ถ้าผมต้องทำแบบนี้ เพื่อช่วยครู ผมรู้ว่ามันยากที่จะทำใจให้เชื่อได้ แต่ผมขอสาบาน สาบานต่อหน้าเทวดาทั้งหลายทั้งปวง ว่าผมไม่ได้กล่าวคำเท็จใด ๆ ทุกอย่างที่ผมพูดคือความจริง ถ้าหากสิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องโกหก ขอให้ผมโดนฟ้าผ่าตายซะเดี๋ยวนี้ต่อหน้าครูเบสท์เลย!!! อุ้ยยย!!!"
"ครื้นนนนน!!!! เปรี้ยงงงง!!!!!"
แล้วทันใดนั้น ก็ได้เกิดเสียงคำรามดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้าเหนือกรุงเทพมหานคร จนลุงพลและครูเบสท์เผลอสะดุ้งด้วยความตกใจ โดยเฉพาะลุงพล ที่รีบหันหลังกลับไป และพบกับเส้นสายฟ้าฝาดลงมาบนตึกสูงแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวง
"เห็นไหม?" ครูเบสท์เริ่มเอ่ยปากพูดก่อน "ลุงพลพูดโกหก ทุกอย่างที่ออกจากปากคนอย่างลุง มันเป็นเรื่องโกหกทั้งหมด"
"ก็อาจจะ แต่ไม่ทั้งหมดครับ" ตาเฒ่าที่ตั้งสติได้ ก้มหน้าลงไปมองครูเบสท์ และใช้มือทั้งสองข้างประคองพวงแก้มเปรอะเปื้อนไปด้วยเครื่องสำอางค์จากการถูกชะล้างด้วยสายฝน "แต่มีอยู่สองเรื่อง ที่ผมไม่ได้โกหกครูเบสท์แน่ ๆ คือผมรักครูเบสท์ ผมจะไม่ยอมให้ครูเบสท์เป็นอะไร และอีกเรื่องก็คือ..."
โปรดติดตามตอนต่อไป...
กะครูเบสนี้ outdoor เลยแฮะ
ต่ออีกรอบนะ
นางฟ้าโดนเบิ้ลแน่
จัดกลางสายฝนอีกซักรอบเลยดีไหม
ไม่น่ารอดครูเบส
ครูเบสกำลังจะจำชาติที่แล้วได้ใช่ไหม
ฟ้าฝนเป็นใจตลอดลุฃพล
อย่างนี้ต้องจัดหนัก ให้รู้ว่าทำทุกคนถึงหลงลุง
กินให้อิ่มนะคุณครู มื้อหน้ากว่าลุงพลจะว่าง ตันก่อนพอดี
จัดหนักตามฝนเลย
ย้ำบ่อยๆจะได้รัก
ลุงพลคนคุณธรรม ชอบเล่นตูด
รอ
เป็นไงล่ะตาพล เกือบจะโดนฟ้าผ่าตายแล้วสิ
ขอเบ็ดอีกนกนะ
ครูโดนซ้ำแน่ ๆ
ฟ้านังเป็นใจ
เต็มท้องแน่ครู
จัดปายเลยลุงให้ติดใจ
::Oops::
เกือบโดนฟ้าผ่าเพราะคำสาบานละ
อย่างนี้ต้องทะลวงประตูหลังตามแบบฉบับลุงพล
ติดใจซะแล้ว
ลุงพลสาบานฟ้าผ่า
ฟ้าผ่าลงโทษหรือช่วยลุงกันนะ
ฟ้าผ่าใส่ งานนี้มีเสียวสันหลัง
ฟ้าฝนเป็นใจ
ลุงจะจัดการกลางสายฝนเลยไหม
Xhxh
สงสารแกเถอะ
::Sobad:: ครูเบสท์ยังไม่ยอมรอบใหม่แน่ๆ ลุงพลจะใช้วิธีอะไร
กำลังสนุกๆ
บรรยากาศดี ลุงจัดหนักๆเลยครับ
::Hunger::
ครูโดนอีกแน่
::Yes!::
จำความได้แล้ว
รัก ตบ จูบ แล้วมันจะจบอย่างไรเนี่ย ::Horror::
จัดแบรุนแรงทีลุง เดี่ยวยอม
ข้างหลังด้วย
::HeyHey::
ติดตามต่อ
ฟ้าผ่าลงมาแล้วรอบนึงดีนะไม่โดน ไม่งั้นเรื่องจบเลย555 ต่อไปจะกล้าสาบานอีกมั้ยละเนี่ยลุง
มีฟ้าผ่าด้วย 5555555
เสียวสุดๆ
ขอบคุณครับ
::Waiting:: รออีกนิด
ลุงพลจะโดนฟ้าผ่าตายไหมนะ
กลางสายฝนเลย
โดนทั้งเข่าทั้งศอกย้งจะมีแรงตาลุง
ลุงพลจะกล่อมจนครูเบสท์เชื่อได้ไหม
::WooWoo:: ตามมาอ่านครับ ขอบคุณผลงานดีๆ