ต่อจากตอนที่แล้ว อยู่ดีๆคนงานที่จัดสถานที่ก็พากันวิ่งเหมือนวิ่งหนีอะไรออกมาจากสวน พ่อทศก็บอกให้ไปในบ้าน แล้วแปปนึงรถตู้คันใหญ่ก็มา เป็นพ่อเจมส์เป็นคนขับมาเองด้วย แล้วแปปนึงอ่ะ ผู้หญิงคนนึงก็ลงมาคือย่าหอมนั่นเอง เราก็ยืนนิ่งเลย ย่าหอมก็เดินเข้ามา เข้ามา เข้ามา แล้วมาถามเราว่า ไหน มีอะไรจะฟ้อง เราคือนิ่งเลยตอนนั้น ย่าหอมถามว่าไหนจะฟ้องอะไรบ้าง คือเรายังไม่ได้แนะนำตัวเลยว่าเราเป็นใครแล้วย่ารู้ได้ยังไง อย่าบอกนะว่าสิ่งนั้นน่ะไปบอกกับย่าหอมจริงๆ เราก็ยืนอ้ำๆอึ้งๆเลยตอนนั้น ไม่รู้ว่าย่าหอมเขาโกรธที่เราบอกว่าหลานเขาดื้อไหมนะ
ตอนนี้คือกลัวไปหมดแล้วคือทุกคนแบบยังไงดีอยากให้ทุกคนนึกภาพออก เอางี้ใครเคยดูทายาทอสูรมั่ง น่าจะเคยดูกันแหละให้นึกถึงท่าทางและบุคลิคของคุณยาย วรนาท เวอร์ชั่น คุณสินจัยอ่ะ แต่เป็นในเวอร์ชั่นที่มีอายุตามกาลเวลาไม่ได้สวยปังแบบนั้น แต่ย่าหอมก็ดูไม่ได้มีอายุมากนะ
ผิวพรรณย่าก็ไม่ได้เหี่ยวย่นมากถ้าพูดกันตรงๆ นั่นแหละที่ย่าหอมกำลังจ้องเราอยู่ เราก็อึกอักเลยทุกคนตอนนั้นอ่ะ เง้ออ เราที่ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไปมาตลอด แต่ตอนนี้เหมือนทะลุมิติมาอยู่กับอีกโลกนึงที่เราไม่คิดว่าจะได้มาอยู่เลย เราอึกๆอักๆไม่รู้จะตอบยังไงดี ย่ามองหน้าเราแล้วก็บอกว่างั้นถ้านึกออกค่อยมาบอกนะ ชั้นยังอยู่อีกหลายวัน เพราะต้องจัดการอะไรหลายๆเรื่องด้วย
ปู่เทียนก็พูดว่า มาเหนื่อยๆ ไปนั่งพักข้างในหน่อยไหมล่ะแม่หอม คือน้ำเสียงปู่เทียนดูผ่อนคลายและอบอุ่นมากๆ จากที่เราเกร็งๆ เพราะย่าหอมมาคุยด้วย แปปเดียวก็รู้สึกดีขึ้นเลย บรรยายผ่านตัวหนังสือคงไม่ได้อรรถรสมากคือยังไงดี แบบปู่เทียนพูดช้าๆ ใจเย็นแบบคนสมัยก่อนเลยจริงๆ เหมือนทุกอย่างมันผ่านน้ำเสียงของปู่เทียนออกมา
เรียกภรรยาว่า แม่หอมด้วย ทุกคนลองผันเสียงตามนี้นะ แม่หอม ให้ผันเป็น แหม่ แล้วคำว่าหอมคือผันเสียง จากเต็มร้อยค่อยๆลดลงมาราวๆ 50 ก่อนจบคำ ฟังดูนุ่มนวลมากก เพราะชื่อจริงๆของย่าหอมก็ไพเราะมากเหมือนกัน ย่าหอมมองที่ปู่เทียนนะ แล้วหันมามองเราคือสายตาย่าดุนะ แต่เรากลับไม่รู้ว่าย่าหอม ประสงค์ร้ายอะไรเลย ย่าบอกค่อยกันคุยกันนะแม่หนู
ใช้คำว่าแม่หนูด้วย เราไม่คุ้นเคยกับคำพูดนี้จริงๆ เง้ออ ลืมว่าเห็นปู่แล้วปู่ยังไม่ไปด้วย ปู่ยังยืนที่เดิมยืนเอามือไขว้หลัง เหมือนกำลังมองทุกสิ่งอย่างที่กำลังเกิดขึ้น แล้วเนี่ยจังหวะนี้เลย ย่าหอมเดินไปกับปู่เทียนนะ พอเข้าใกล้ปู่อ่ะ ย่าก็ยกมือไหว้เหมือนที่ไหว้ปู่เทียน ขอยืนยันอีกครั้งย่าหอมไหว้สวยมากๆ ก.ไก่ พันล้านตัว แล้วเนี้ยจังหวะนี้หัวใจจะวาย
ปู่เจ้าที่หันมามองเราทเรารีบก้มหน้าเลย ขนาดมองเห็นยังขนาดนี้เลย ถ้าเผลอไปสบตาเราเองก็ไม่อยากคิดเหมือนกัน เราก้มหน้าทันทีเลย คือแค่ไม่กี่วินาทีแต่รู้สึกเหมือน นานมากๆ จนแม่ทิพย์มาสะกิดเราแล้วบอกป่ะ หนูหมิวไปช่วยแม่ทำใบตองต่อไหม เราเงยหน้ามาอีกที มองไปทางเดิม ปู่เจ้าที่ ปู่เทียน กับย่า ก็เดินเข้าไปในสวนแล้ว พ่อทศเดินนำเข้าไปก่อนแล้วเหมือนตบมือเรียกรวมอ่ะ
เพราะมีคนงานหลบอยู่ในบ้าน เกือบ 10คนเลย พอทศบอกวันนี้กลับบ้านไปก่อนไป พรุ่งนี้ค่อยมาทำงานเช้าๆหน่อยหน่อย พวกคนงานก็มอง เข้าไปในสวนแบบเลิ่กลั่ก แม่ทิพย์ก็บอกกินข้าวกินปลาก่อนกลับล่ะ จะได้ไม่หิวกัน พวกคนงานก็มอง ๆ แล้วยกมือไหว้ขอบคุณ จนมีคนนึงแบบสะกิด ๆ ๆ เพื่อนอ่ะ แล้วมีคนถามขึ้นมา เมื่อกี้อะไรก็ไม่รู้เดินเต็มสวนเลย ไม่รู้โผล่มาจากไหน แม่ทิพย์ก็มองๆ ใจเราอ่ะคิดว่าแม่ทิพย์คงพูดว่าไม่มีอะไรหรอก แต่ไม่เลย
แม่ทิพย์พูดว่า ก็ผีบ้าน ผีเรือนนั่นแหละ เห็นคาตากันแล้วก็ไม่น่าถาม . . . . เรานี่แบบ ย๊ากกกกกกก แม่ทิ๊พพพพพพพ ทำไมพูดแบบนั้น แต่พ่อทศก็บอกว่า วันนี้กลับไปเร็วๆก่อนแล้วกัน ถึงอยู่ก็คงทำงานกันไม่สะดวก พรุ่งนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวโทรบอกไอ้ - ชื่อคนสนิทของเสี่ย – ให้
พวกนั้นตอบครับๆๆ แต่ยังดูผวาๆกันอยู่นะ แม่ทิพย์เลยพูดขึ้นว่า ไม่ว่าที่ไหน ทุกที่ก็มีหมดแหละ อยู่ที่ว่าจะได้เห็นกันไหมแค่นั้นเอง แม่ทิพย์ถามอีกว่า เคยไปติดงาน ทำงานต่างจังหวัดกันไม่ใช่เหรอ ไม่เคยเจออะไรแปลกๆเหรอ พวกนั้นก็บอกเคยครับ แต่ไม่เคยเห็นเยอะขนาดนี้
เง้อออ แม่ทิพย์คือพูดเหมือนมันเป็นเรื่องปกติธรรมดาเลยอ่ะทุกคน แล้วที่บอกว่าไม่เยอะขนาดนี้คือขนาดไหนง่ะ แต่พวกคนงานก็หน้าตาแบบผ่อนคลายเฉยเลยพอได้แม่ทิพย์พูดบอกน่ะ แล้วแม่ทิพย์พูดอีกว่า มาทำงานกันสอง สามวันแล้ว ยังทำได้สบายๆเลย พวกเขาไม่ได้จะมาไล่ พวกเขาไม่ได้มาทำให้กลัว พวกเขายินดีใจด้วยซ้ำที่จะมีงานบุญ
แล้วแม่ทิพย์ก็มองพ่อทศอ่ะ แล้วพ่อทศก็บอกว่าเออๆ ข้าผิดเองแหละเพราะไม่คิดว่าแม่ข้าจะมาวันนี้ แต่ก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ยังไงพวกเอ็งกินข้าวกินปลากันก่อนแล้วค่อยกลับก็ได้ แต่ว่าพวกนั้นก็พูดกันว่า ถ้าน้าทศบอกว่าไม่เป็นอะไรก็ไม่เป็นอะไรครับ พวกนั้นมองๆหน้ากันแล้วเหมือนพยักหน้าๆอ่ะ แล้วก็บอกว่าพวกผมทำงานให้จนถึงเวลาเลิกดีกว่าครับ
พ่อทศบอกเห้ยๆ ถ้าวันนี้จะกลับก็กลับได้เลย แต่พวกนั้นบอกว่าไม่เป็นไรครับพวกผมทำงานได้ พวกนั้นก็กลับไปทำงานต่อ คือด้วยความที่เป็นทีมงานที่จ้างมา น่าจะไม่ใช่คนพื้นที่อ่ะการที่เจออะไรพวกนี้แล้วกลัวมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอ่ะทุกคน เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ว่าแม่ทิพย์พูดนิดเดียวคือจบเลยอ่ะ
พ่อทศก็หันมาแล้วเขย่าหัวไหล่แม่ทิพย์เบาๆ ง่ะ ซีนนี้น่ารักมากเลยอ่ะ แล้วแปปนึงพ่อของเจมส์ก็เข้ามานะ แล้วบอกโอ้ยยย มดกัดเว้ยย เง้อออ นี่คุณอาเขาเป็นคนขี้เล่นแบบนี้ด้วยเหรอ แม่ทิพย์ก็หันไปบอกอ่ะไร – ชื่อคุณอา – แซวเหรอ คุณอาก็บอกเปล่า มดมันกันจริงๆทิพย์ พ่อทศบอกเอ้าไอ้นี่ ว่าแต่ลงทุนขับรถมาเองเลยเหรอ คนขับรถที่บ้านมีไม่ใช้มาล่ะ
คุณอาก็มองเรานะ แล้วพูดไปตรงๆว่า ทำยังกับไม่รู้ว่าแม่ย่านิสัยยังไง นี่มึงลูกชายเขาจริงๆป่ะเนี่ย พ่อทศบอกเออรู้ แต่ต้องถึงขั้นที่เอ็งขับรถมาเองเลยเหรอ มันเกรงใจเว้ย ให้ประธานใหญ่มาขับรถให้แบบนี้ คุณอาก็บอกว่า นิดๆหน่อยๆน่ะ ยังไงแม่ย่าก็มีเรื่องจะคุยกับข้าอยาแล้ว พ่อทศถามห๊ะ! แม่ข้าน่ะเรอะ คุณอาบอกเออ แล้วบอกอีกว่า
แม่เอ็งจะพักที่เรือนไทยบ้านข้านะ พ่อทศพูดบอกเออดีเลยยยย แค่พ่อมาคนเดียวรอบๆบ้านก็นอนกันไม่ได้แล้ว ถ้าแม่มาอีกคน เตรียมโต้รุ่งกันไปเถอะ แม่ทิพย์ก็บอกว่าเอ้าๆ สองคนนี้คุยกันนานนะ แล้วก็มองไปข้างนอกแล้วพูดว่า จะให้พวกนั้นอยู่สองคนหรือไง พ่อทศมองไปข้างนอกแล้วบอกเอ้อ แล้วหันมาถามว่า เอ็งกลับตอนไหนเนี่ย พ่อเจมส์บอกก็รอรับแม่ย่ากลับนั่นแหละ พ่อทศบอกเอ้อๆ
แล้วพ่อทศก็เดินไปข้างนอกอ่ะ แม่ทิพย์ก็หันมาบอกพ่อเจมส์ว่า คราวหลังก็หาคนที่ไว้ใจได้สักคนแล้วขับรถมาส่งแม่ก็ได้ เจมส์ก็ได้มั้ง แต่คุณอาบอกว่า เจมส์มันยังไม่ไหวหรอกตอนนี้ ห๊ะ! อะไรเนี่ย อะไรอี๊กกกก แล้วคุณอาก็หันมามองเราแล้วบอกว่า โทษทีนะหนูหมิวว เราส่ายหัวบอกไม่เป็นอะไรค่ะ แต่แม่ทิพย์ก็ตีหัวไหล่พ่อเจมส์เบาๆแล้วพูดว่าไม่เป็นไรหรอก ปู่ก็ออกมาให้เห็นแล้วนี่
พ่อเจมส์บอกอื้มลืมไป แล้วแม่ทิพย์ก็บอกเอ... ใบตองจะหมดเดี๋ยวไปตัดเพิ่มก่อนนะ เราก็รีบบอกเดี๋ยวหนูช่วยค่ะแม่ทิพย์ แม่ทิพย์หันมาบอกว่า ไม่ต้องเลยหนูหมิวนั่งพักในนี้แหละ เราก็หันมองๆ แล้วบอกหมิวใส่รองเท้าบู๊ทนั่นก็ได้ค่ะ แม่ทิพย์มองแล้วก็บอกอ่ะๆตามใจ แล้วพ่อเจมส์ก็มาด้วย บอกมาๆเดี๋ยวช่วย แม่ทิพย์บอกไม่ต้องๆ แต่พ่อเจมส์ก็จะมาด้วย โห เอาจริงๆนี่คือเป็นบุญตาอ่ะ เพราะไม่คิดว่าจะได้เห็นคุณอามาใช้วิถีชีวิตแบบนี้
คุณอาเปลี่ยนมาใส่รองเท้าบู๊ทแล้วเดินตามไปใน ส่วนเราก็ต้องเปลี่ยนแหละเพราะส้นสูงไม่น่ารอด แต่มันไม่ถนัดเลยใส่แปปเดียวก็ร้อนนนน แต่ต้องอดทน ๆ ๆ ๆ แม่ทิพย์ก็มอง ๆ ๆ แล้วบอกต้นนี้ตัดได้ เราก็มองตามคือก็ไม่เข้าใจแหละว่าทำไมต้นนี้ตัดได้ ต้นนั้นตัดไม่ได้ แต่ที่เห็นน่ะคุณอาคล่องมาก ตัดฉับ ๆ ๆ เราก็พูดไปว่าคุณอาดูคล่องมากเลยค่ะ
คุณอาบอกว่ามันไม่ได้ยากเลยหมิว สมัยก่อนหลังบ้านครู วงเล็บครูมวยพ่อแม่ทิพย์ หลังบ้านครูก็มีต้นกล้วยเยอะแบบนี้ เอามาห่อข้ามต้มมัดบ้าง ขนมอื่นๆบ้าง แม่ทิพย์บอก เอ้อ จะว่าไปแล้วทำข้าวต้มมัดเลี้ยงแขกเลยดีกว่า
คุณอาบอกก็ดีนะ ทำง่ายดี เราก็เดินตาม ตาม ตาม แล้วก็มาถึงต้นๆนึงอ่ะทุกคนทคือแตกต่างจากต้นอื่นมากๆทเอาปค่มองด้วยสายตาแว๊ปแรกนะ คือพื้นที่รอบๆต้นสะอาดมาก ไม่มีหญ้าหรือวัชพืชเลย แล้วแม่ทิพย์ก็ยื่นมือไปขอมีดจากคุณอาแล้วแม่ทิพย์ก็พูดว่าเอาไปทำยอดบายศรีเป็นมงคลให้โทนสักหน่อยนะ แล้วก็ตัดรูด แต่แปลกที่ตัดไม่หมดตัดแค่บางส่วนของก้านเท่านั้น
แล้วตอนนั้นคุณอาก็ถามว่าแล้วตอนโทนทำงานอยู่ที่บ้าน เป็นไงบ้างหนูหมิว เราก็บอกว่า. . . ก็ดีค่ะคุณอา เรียนรู้งานเร็วค่ะ แม่ทิพย์ถามว่าแล้วได้ทำงานเต็มที่ไหมหนูหมิว เราบอกค่ะ เพราะถ้าทำไม่เต็มที่และสอบไม่ผ่านในแต่ละอาทิตย์ พ่อก็ขู่ว่าจะไม่จ่ายเงินค่าจ้างค่ะ แต่ก็จ่ายอยู่ดีแหละค่ะ
แม่ทิพย์ก็หัวเราะเบาๆนะ คุณอาบอกอื้มแบบนั้นก็คงสบายใจแล้วนะทิพย์ . . . เดี๋ยวนะเราฟังแล้วมันแปลกๆ เราก็เลยถามว่า . . มีอะไรที่ไม่ดีหรือเปล่าคะ หรือคุณพ่อดุไปคะ แม่ทิพย์บอกเปล่า ๆ ๆ แบบนั้นแหละดีแล้ว ที่ลุงกับป้า ให้โทนไปทำงานที่บ้านหนูหมิว เพราะอยากให้เรียนรู้นั่นแหละ เราก็ค่ะ แต่ค่ะนี่คือ ค่ะแล้วรอคำตอบนะ เพราะไม่กล้าถาม
แม่ทิพย์เดินนำเข้าบ้านแล้วบอกโรคอคติกับคนรวยนี่แก้ยังไงก็ไม่หาย คุณอาก็บอกว่าเอาเถอะต้องใช้เวลานั่นแหละทิพย์ คุณอาเขาก็บอกเราว่าจริงๆแล้ว ทศกับทิพย์เขาอยากให้โทนเปลี่ยนมุมมอง เปลี่ยนความคิดน่ะ เพราะคิดมาตลอดว่าที่บ้านนี้ล้มเพราะพวกคนรวยเอาเปรียบ
แม่ทิพย์ก็บอกว่าส่วนหนึ่งมันเพราะ ลุงกับป้าที่ทำอะไรแล้วไม่ศึกษาด้วย การไปเชื่อใจผิดคนมันก็ส่วนนึง แต่ก็ต้องยอมรับว่าส่วนนึงเพราะตัวพวกเราด้วย แต่ตอนนั้นโทนยังเด็กก็เลยไม่เข้าใจ ตอนแรกคิดว่าพอโตขึ้นแล้วจะดีขึ้น ที่ไหนได้ฝังใจจนแก้ยากเลยคราวนี้ ป้าอยากให้โทนรู้น่ะ ว่าคนรวยที่ดีๆก็มีเยอะแยะ แต่แผลมันบังตาน่ะซิ่ ถ้ายังเป็นแบบนี้การต้องเข้าหาคนใหญ่คนในการทำงานคงลำบาก
เราก็มอง มอง ที่มองนี่คือคิดอะไรไม่ออกนะ ตามไม่ทัน เราก็เกาหัวบอกแหะ ๆ ๆ พ่อเจมส์เหมือนจะรู้ก็เลยบอกว่า อย่างที่อาเรียกตัวให้โทนมาทำงานกับอาน่ะ ทศกับทิพย์ก็เห็นด้วย สองคนนี้เองก็อยากให้โทนรู้ว่าคนรวย หรือคนที่มั่งมี เขาก็ไม่ใช่ว่าจะอยู่เฉยๆ เขาต้องทำงานเหมือนกันไม่ต่างจากพวกเขา
แล้วก็คงจะเป็นโชคดีของโทนนะที่ได้เจอกับหมิว เจอกับแมน แล้วได้เข้าไปทำงานในบ้านของหมิวแบบใกล้ชิดแบบนั้น ได้ทำงานทั้งทีมการ์ด ทั้งงานในบริษัท และได้ทำงานกับพ่อของหมิว ได้พ่อของหมิวสอนงานด้วย โทนเองก็คงรู้แล้วนั่นแหละว่าคนรวยที่ทำงานจริงๆ เขาไม่ใช้เวลาให้มันสูญเปล่าจริงๆ เขาเองก็ทำงานไม่ต่างจากคนอื่นหรอก แต่นั่นก็หมายถึงคนที่ทำงานจริงๆแบบพ่อของหมิวนั่นแหละนะ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
อ้างจาก: ✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰ เมื่อ มกราคม 22, 2023, 09:22:50 หลังเที่ยง
ต่อจากตอนที่แล้ว อยู่ดีๆคนงานที่จัดสถานที่ก็พากันวิ่งเหมือนวิ่งหนีอะไรออกมาจากสวน พ่อทศก็บอกให้ไปในบ้าน แล้วแปปนึงรถตู้คันใหญ่ก็มา เป็นพ่อเจมส์เป็นคนขับมาเองด้วย แล้วแปปนึงอ่ะ ผู้หญิงคนนึงก็ลงมาคือย่าหอมนั่นเอง เราก็ยืนนิ่งเลย ย่าหอมก็เดินเข้ามา เข้ามา เข้ามา แล้วมาถามเราว่า ไหน มีอะไรจะฟ้อง เราคือนิ่งเลยตอนนั้น ย่าหอมถามว่าไหนจะฟ้องอะไรบ้าง คือเรายังไม่ได้แนะนำตัวเลยว่าเราเป็นใครแล้วย่ารู้ได้ยังไง อย่าบอกนะว่าสิ่งนั้นน่ะไปบอกกับย่าหอมจริงๆ เราก็ยืนอ้ำๆอึ้งๆเลยตอนนั้น ไม่รู้ว่าย่าหอมเขาโกรธที่เราบอกว่าหลานเขาดื้อไหมนะ
ตอนนี้คือกลัวไปหมดแล้วคือทุกคนแบบยังไงดีอยากให้ทุกคนนึกภาพออก เอางี้ใครเคยดูทายาทอสูรมั่ง น่าจะเคยดูกันแหละให้นึกถึงท่าทางและบุคลิคของคุณยาย วรนาท เวอร์ชั่น คุณสินจัยอ่ะ แต่เป็นในเวอร์ชั่นที่มีอายุตามกาลเวลาไม่ได้สวยปังแบบนั้น แต่ย่าหอมก็ดูไม่ได้มีอายุมากนะ
ผิวพรรณย่าก็ไม่ได้เหี่ยวย่นมากถ้าพูดกันตรงๆ นั่นแหละที่ย่าหอมกำลังจ้องเราอยู่ เราก็อึกอักเลยทุกคนตอนนั้นอ่ะ เง้ออ เราที่ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วไปมาตลอด แต่ตอนนี้เหมือนทะลุมิติมาอยู่กับอีกโลกนึงที่เราไม่คิดว่าจะได้มาอยู่เลย เราอึกๆอักๆไม่รู้จะตอบยังไงดี ย่ามองหน้าเราแล้วก็บอกว่างั้นถ้านึกออกค่อยมาบอกนะ ชั้นยังอยู่อีกหลายวัน เพราะต้องจัดการอะไรหลายๆเรื่องด้วย
ปู่เทียนก็พูดว่า มาเหนื่อยๆ ไปนั่งพักข้างในหน่อยไหมล่ะแม่หอม คือน้ำเสียงปู่เทียนดูผ่อนคลายและอบอุ่นมากๆ จากที่เราเกร็งๆ เพราะย่าหอมมาคุยด้วย แปปเดียวก็รู้สึกดีขึ้นเลย บรรยายผ่านตัวหนังสือคงไม่ได้อรรถรสมากคือยังไงดี แบบปู่เทียนพูดช้าๆ ใจเย็นแบบคนสมัยก่อนเลยจริงๆ เหมือนทุกอย่างมันผ่านน้ำเสียงของปู่เทียนออกมา
เรียกภรรยาว่า แม่หอมด้วย ทุกคนลองผันเสียงตามนี้นะ แม่หอม ให้ผันเป็น แหม่ แล้วคำว่าหอมคือผันเสียง จากเต็มร้อยค่อยๆลดลงมาราวๆ 50 ก่อนจบคำ ฟังดูนุ่มนวลมากก เพราะชื่อจริงๆของย่าหอมก็ไพเราะมากเหมือนกัน ย่าหอมมองที่ปู่เทียนนะ แล้วหันมามองเราคือสายตาย่าดุนะ แต่เรากลับไม่รู้ว่าย่าหอม ประสงค์ร้ายอะไรเลย ย่าบอกค่อยกันคุยกันนะแม่หนู
ใช้คำว่าแม่หนูด้วย เราไม่คุ้นเคยกับคำพูดนี้จริงๆ เง้ออ ลืมว่าเห็นปู่แล้วปู่ยังไม่ไปด้วย ปู่ยังยืนที่เดิมยืนเอามือไขว้หลัง เหมือนกำลังมองทุกสิ่งอย่างที่กำลังเกิดขึ้น แล้วเนี่ยจังหวะนี้เลย ย่าหอมเดินไปกับปู่เทียนนะ พอเข้าใกล้ปู่อ่ะ ย่าก็ยกมือไหว้เหมือนที่ไหว้ปู่เทียนมเรา ขอยืนยันอีกครั้งย่าหอมไหว้สวยมากๆ ก.ไก่ พันล้านตัว แล้วเนี้ยจังหวะนี้หะวใจจะวาย
ปู่เจ้าที่หันมามองเราทเรารีบก้มหน้าเลย ขนาดมองเห็นยังขนาดนี้เลย ถ้าเผลอไปสบตาเราเองก็ไม่อยากคิดเหมือนกัน เราก้มหน้าทันทีเลย คือแค่ไม่กี่วินาทีแต่รู้สึกเหมือน นานมากๆ จนแม่ทิพย์มาสะกิดเราแล้วบอกป่ะ หนูหมิวไปช่วยแม่ทำใบตองต่อ เราเงยหน้ามาอีกที มองไปทางเดิม ปู่เจ้าที่ ปู่เทียน กับย่า ก็เดินเข้าไปในสวนแล้ว พ่อทศเดินนำเข้าไปก่อนแล้วเหมือนตบมือเรียกรวมอ่ะ
เพราะมีคนงานหลบอยู่ในบ้าน เกือบ 10คนเลย พอทศบอกวันนี้กลับบ้านไปก่อนไป พรุ่งนี้ค่อยมาทำงานเช้าๆหน่อยหน่อย พวกคนงานก็มอง เข้าไปในสวนแบบเลิ่กลั่ก แม่ทิพย์ก็บอกกินข้าวกินปลาก่อนกลับล่ะ จะได้ไม่หิวกัน พวกคนงานก็มอง ๆ แล้วยกมือไหว้ขอบคุณ จนมีคนนึงแบบสะกิด ๆ ๆ เพื่อนอ่ะ แล้วมีคนถามขึ้นมา เมื่อกี้อะไรก็ไม่รู้เดินเต็มสวนเลย ไม่รู้โผล่มาจากไหน แม่ทิพย์ก็มองๆ ใจเราอ่ะคิดว่าแม่ทิพย์คงพูดว่าไม่มีอะไรหรอก แต่ไม่เลย
แม่ทิพย์พูดว่า ก็ผีบ้าน ผีเรือนนั่นแหละ เห็นคาตากันแล้วก็ไม่น่าถาม . . . . เรานี่แบบ ย๊ากกกกกกก แม่ทิ๊พพพพพพพ ทำไมพูดแบบนั้น แต่พ่อทศก็บอกว่า วันนี้กลับไปเร็วๆก่อนแล้วกัน ถึงอยู่ก็คงทำงานกันไม่สะดวก พรุ่งนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว เดี๋ยวโทรบอกไอ้ - ชื่อคนสนิทของเสี่ย – ให้
พวกนั้นตอบครับๆๆ แต่ยังดูผวาๆกันอยู่นะ แม่ทิพย์เลยพูดขึ้นว่า ไม่ว่าที่ไหน ทุกที่ก็มีหมดแหละ อยู่ที่ว่าจะได้เห็นกันไหมแค่นั้นเอง แม่ทิพย์ถามอีกว่า เคยไปติดงาน ทำงานต่างจังหวัดกันไม่ใช่เหรอ ไม่เคยเจออะไรแปลกๆเหรอ พวกนั้นก็บอกเคยครับ แต่ไม่เคยเห็นเยอะขนาดนี้
เง้อออ แม่ทิพย์คือพูดเหมือนมันเป็นเรื่องปกติธรรมดาเลยอ่ะทุกคน แล้วที่บอกว่าไม่เยอะขนาดนี้คือขนาดไหนง่ะ แต่พวกคนงานก็หน้าตาแบบผ่อนคลายเฉยเลยพอได้แม่ทิพย์พูดบอกน่ะ แล้วแม่ทิพย์พูดอีกว่า มาทำงานกันสอง สามวันแล้ว ยังทำได้สบายๆเลย พวกเขาไม่ได้จะมาไล่ พวกเขาไม่ได้มาทำให้กลัว พวกเขายินดีใจด้วยซ้ำที่จะมีงานบุญ
แล้วแม่ทิพย์ก็มองพ่อทศอ่ะ แล้วพ่อทศก็บอกว่าเออๆ ข้าผิดเองแหละเพราะไม่คิดว่าแม่ข้าจะมาวันนี้ แต่ก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ยังไงพวกเอ็งกินข้าวกินปลากันก่อนแล้วค่อยกลับก็ได้ แต่ว่าพวกนั้นก็พูดกันว่า ถ้าน้าทศบอกว่าไม่เป็นอะไรก็ไม่เป็นอะไรครับ พวกนั้นมองๆหน้ากันแล้วเหมือนพยักหน้าๆอ่ะ แล้วก็บอกว่าพวกผมทำงานให้จนถึงเวลาเลิกดีกว่าครับ
พ่อทศบอกเห้ยๆ ถ้าวันนี้จะกลับก็กลับได้เลย แต่พวกนั้นบอกว่าไม่เป็นไรครับพวกผมทำงานได้ พวกนั้นก็กลับไปทำงานต่อ คือด้วยความที่เป็นทีมงานที่จ้างมา น่าจะไม่ใช่คนพื้นที่อ่ะการที่เจออะไรพวกนี้แล้วกลัวมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอ่ะทุกคน เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ว่าแม่ทิพย์พูดนิดเดียวคือจบเลยอ่ะ
พ่อทศก็หันมาแล้วเขย่าหัวไหล่แม่ทิพย์เบาๆ ง่ะ ซีนนี้น่ารักมากเลยอ่ะ แล้วแปปนึงพ่อของเจมส์ก็เข้ามานะ แล้วบอกโอ้ยยย มดกัดเว้ยย เง้อออ นี่คุณอาเขาเป็นคนขี้เล่นแบบนี้ด้วยเหรอ แม่ทิพย์ก็หันไปบอกอ่ะไร – ชื่อคุณอา – แซวเหรอ คุณอาก็บอกเปล่า มดมันกันจริงๆทิพย์ พ่อทศบอกเอ้าไอ้นี่ ว่าแต่ลงทุนขับรถมาเองเลยเหรอ คนขับรถที่บ้านมีไม่ใช้มาล่ะ
คุณอาก็มองเรานะ แล้วพูดไปตรงๆว่า ทำยังกับไม่รู้ว่าแม่ย่านิสัยยังไง นี่มึงลูกชายเขาจริงๆป่ะเนี่ย พ่อทศบอกเออรู้ แต่ต้องถึงขั้นที่เอ็งขับรถมาเองเลยเหรอ มันเกรงใจเว้ย ให้ประธานใหญ่มาขับรถให้แบบนี้ คุณอาก็บอกว่า นิดๆหน่อยๆน่ะ ยังไงแม่ย่าก็มีเรื่องจะคุยกับข้าอยาแล้ว พ่อทศถามห๊ะ! แม่ข้าน่ะเรอะ คุณอาบอกเออ แล้วบอกอีกว่า
แม่เอ็งจะพักที่เรือนไทยบ้านข้านะ พ่อทศพูดบอกเออดีเลยยยย แค่พ่อมาคนเดียวรอบๆบ้านก็นอนกันไม่ได้แล้ว ถ้าแม่มาอีกคน เตรียมโต้รุ่งกันไปเถอะ แม่ทิพย์ก็บอกว่าเอ้าๆ สองคนนี้คุยกันนานนะ แล้วก็มองไปข้างนอกแล้วพูดว่า จะให้พวกนั้นอยู่สองคนหรือไง พ่อทศมองไปข้างนอกแล้วบอกเอ้อ แล้วหันมาถามว่า เอ็งกลับตอนไหนเนี่ย พ่อเจมส์บอกก็รอรับแม่ย่ากลับนั่นแหละ พ่อทศบอกเอ้อๆ
แล้วพ่อทศก็เดินไปข้างนอกอ่ะ แม่ทิพย์ก็หันมาบอกพ่อเจมส์ว่า คราวหลังก็หาคนที่ไว้ใจได้สักคนแล้วขับรถมาส่งแม่ก็ได้ เจมส์ก็ได้มั้ง แต่คุณอาบอกว่า เจมส์มันยังไม่ไหวหรอกตอนนี้ ห๊ะ! อะไรเนี่ย อะไรอี๊กกกก แล้วคุณอาก็หันมามองเราแล้วบอกว่า โทษทีนะหนูหมิวว เราส่ายหัวบอกไม่เป็นอะไรค่ะ แต่แม่ทิพย์ก็ตีหัวไหล่พ่อเจมส์เบาๆแล้วพูดว่าไม่เป็นไรหรอก ปู่ก็ออกมาให้เห็นแล้วนี่
พ่อเจมส์บอกอื้มลืมไป แล้วแม่ทิพย์ก็บอกเอ... ใบตองจะหมดเดี๋ยวไปตัดเพิ่มก่อนนะ เราก็รีบบอกเดี๋ยวหนูช่วยค่ะแม่ทิพย์ แม่ทิพย์หันมาบอกว่า ไม่ต้องเลยหนูหมิวนั่งพักในนี้แหละ เราก็หันมองๆ แล้วบอกหมิวใส่รองเท้าบู๊ทนั่นก็ได้ค่ะ แม่ทิพย์มองแล้วก็บอกอ่ะๆตามใจ แล้วพ่อเจมส์ก็มาด้วย บอกมาๆเดี๋ยวช่วย แม่ทิพย์บอกไม่ต้องๆ แต่พ่อเจมส์ก็จะมาด้วย โห เอาจริงๆนี่คือเป็นบุญตาอ่ะ เพราะไม่คิดว่าจะได้เห็นคุณอามาใช้วิถีชีวิตแบบนี้
คุณอาเปลี่ยนมาใส่รองเท้าบู๊ทแล้วเดินตามไปใน ส่วนเราก็ต้องเปลี่ยนแหละเพราะส้นสูงไม่น่ารอด แต่มันไม่ถนัดเลยใส่แปปเดียวก็ร้อนนนน แต่ต้องอดทน ๆ ๆ ๆ แม่ทิพย์ก็มอง ๆ ๆ แล้วบอกต้นนี้ตัดได้ เราก็มองตามคือก็ไม่เข้าใจแหละว่าทำไมต้นนี้ตัดได้ ต้นนั้นตัดไม่ได้ แต่ที่เห็นน่ะคุณอาคล่องมาก ตัดฉับ ๆ ๆ เราก็พูดไปว่าคุณอาดูคล่องมากเลยค่ะ
คุณอาบอกว่ามันไม่ได้ยากเลยหมิว สมัยก่อนหลังบ้านครู วงเล็บครูมวยพ่อแม่ทิพย์ หลังบ้านครูก็มีต้นกล้วยเยอะแบบนี้ เอามาห่อข้ามต้มมัดบ้าง ขนมอื่นๆบ้าง แม่ทิพย์บอก เอ้อ จะว่าไปแล้วทำข้าวต้มมัดเลี้ยงแขกเลยดีกว่า
คุณอาบอกก็ดีนะ ทำง่ายดี เราก็เดินตาม ตาม ตาม แล้วก็มาถึงต้นๆนึงอ่ะทุกคนทคือแตกต่างจากต้นอื่นมากๆทเอาปค่มองด้วยสายตาแว๊ปแรกนะ คือพื้นที่รอบๆต้นสะอาดมาก ไม่มีหญ้าหรือวัชพืชเลย แล้วแม่ทิพย์ก็ยื่นมือไปขอมีดจากคุณอาแล้วแม่ทิพย์ก็พูดว่าเอาไปทำยอดบายศรีเป็นมงคลให้โทนสักหน่อยนะ แล้วก็ตัดรูด แต่แปลกที่ตัดไม่หมดตัดแค่บางส่วนของก้านเท่านั้น
แล้วตอนนั้นคุณอาก็ถามว่าแล้วตอนโทนทำงานอยู่ที่บ้าน เป็นไงบ้างหนูหมิว เราก็บอกว่า. . . ก็ดีค่ะคุณอา เรียนรู้งานเร็วค่ะ แม่ทิพย์ถามว่าแล้วได้ทำงานเต็มที่ไหมหนูหมิว เราบอกค่ะ เพราะถ้าทำไม่เต็มที่และสอบไม่ผ่านในแต่ละอาทิตย์ พ่อก็ขู่ว่าจะไม่จ่ายเงินค่าจ้างค่ะ แต่ก็จ่ายอยู่ดีแหละค่ะ
แม่ทิพย์ก็หัวเราะเบาๆนะ คุณอาบอกอื้มแบบนั้นก็คงสบายใจแล้วนะทิพย์ . . . เดี๋ยวนะเราฟังแล้วมันแปลกๆ เราก็เลยถามว่า . . มีอะไรที่ไม่ดีหรือเปล่าคะ หรือคุณพ่อดุไปคะ แม่ทิพย์บอกเปล่า ๆ ๆ แบบนั้นแหละดีแล้ว ที่ลุงกับป้า ให้โทนไปทำงานที่บ้านหนูหมิว เพราะอยากให้เรียนรู้นั่นแหละ เราก็ค่ะ แต่ค่ะนี่คือ ค่ะแล้วรอคำตอบนะ เพราะไม่กล้าถาม
แม่ทิพย์เดินนำเข้าบ้านแล้วบอกโรคอคติกับคนรวยนี่แก้ยังไงก็ไม่หาย คุณอาก็บอกว่าเอาเถอะต้องใช้เวลานั่นแหละทิพย์ คุณอาเขาก็บอกเราว่าจริงๆแล้ว ทศกับทิพย์เขาอยากให้โทนเปลี่ยนมุมมอง เปลี่ยนความคิดน่ะ เพราะคิดมาตลอดว่าที่บ้านนี้ล้มเพราะพวกคนรวยเอาเปรียบ
แม่ทิพย์ก็บอกว่าส่วนหนึ่งมันเพราะ ลุงกับป้าที่ทำอะไรแล้วไม่ศึกษาด้วย การไปเชื่อใจผิดคนมันก็ส่วนนึง แต่ก็ต้องยอมรับว่าส่วนนึงเพราะตัวพวกเราด้วย แต่ตอนนั้นโทนยังเด็กก็เลยไม่เข้าใจ ตอนแรกคิดว่าพอโตขึ้นแล้วจะดีขึ้น ที่ไหนได้ฝังใจจนแก้ยากเลยคราวนี้ ป้าอยากให้โทนรู้น่ะ ว่าคนรวยที่ดีๆก็มีเยอะแยะ แต่แผลมันบังตาน่ะซิ่ ถ้ายังเป็นแบบนี้การต้องเข้าหาคนใหญ่คนในการทำงานคงลำบาก
เราก็มอง มอง ที่มองนี่คือคิดอะไรไม่ออกนะ ตามไม่ทัน เราก็เกาหัวบอกแหะ ๆ ๆ พ่อเจมส์เหมือนจะรู้ก็เลยบอกว่า อย่างที่อาเรียกตัวให้โทนมาทำงานกับอาน่ะ ทศกับทิพย์ก็เห็นด้วย สองคนนี้เองก็อยากให้โทนรู้ว่าคนรวย หรือคนที่มั่งมี เขาก็ไม่ใช่ว่าจะอยู่เฉยๆ เขาต้องทำงานเหมือนกันไม่ต่างจากพวกเขา
แล้วก็คงจะเป็นโชคดีของโทนนะที่ได้เจอกับหมิว เจอกับแมน แล้วได้เข้าไปทำงานในบ้านของหมิวแบบใกล้ชิดแบบนั้น ได้ทำงานทั้งทีมการ์ด ทั้งงานในบริษัท และได้ทำงานกับพ่อของหมิว ได้พ่อของหมิวสอนงานด้วย โทนเองก็คงรู้แล้วนั่นแหละว่าคนรวยที่ทำงานจริงๆ เขาไม่ใช้เวลาให้มันสูญเปล่าจริงๆ เขาเองก็ทำงานไม่ต่างจากคนอื่นหรอก แต่นั่นก็หมายถึงคนที่ทำงานจริงๆแบบพ่อของหมิวนั่นแหละนะ
กำลังทดสอบโทนว่าสู้งานไหม
เห็นปู่เจ้าที่มองมาด้วย
ถ้าได้สบตา สกิลเจ๊หมิวตื่นแน่
น้องหมิวเริ่มคุ้นเคยกับบรรดาปู่กับเจ้าที่เจ้าทางแล้ว
เจ๊หมิวเริ่มจะเข้าใจบ้านสวนมากขึ้น
แต่คนงานคงไม่กล้าอยู่ จะเผ่นหมด
คิดว่าจะตอบย่ายังไงกันนะ สรุปไม่ได้ตอบเฉยเลย รอบนี้เจอแบบจะๆ เพียบภูมิต้านทานคุณหมิวน่าจะสูงขึ้นแล้ว
ใครละคนนี้ พี่มิไรหรือเปล่านะ ปกติคิดว่าอิมเมจที่เอาไปสร้างพี่มิไรนี่คือคุณหมิวนะ ถึงจะเรียกแม่ทิพย์ว่าพี่แต่ก็ไม่แน่ใจเลยว่าเป็นคนอยู่ในรุ่นเดียวกันกับแม่ทิพย์หรือรุ่นเดียวกับคุณหมิวกันแน่
ถ้าหยั่งนี้เจ๊หมิวมีสิทธิ์ได้เป็นหลานสะใภ้ใหญ่ไหมครับแหะๆ เหมือนปู่กับย่ากำลังทดสอบอยู่เลย
สติดีมาก เจอขนาดนี้ยังคุมสติไม่ลนลาน
มาตอนรับย่าหอมกันเพียบเลย
เจอแต่ละคนเหมือนเจ๊หมิวทำเควสอัพจ็อบอัพเลเวลเลยครับ
ปล. กลับหมู่บ้าน!! ความรู้สึกเหมือนลูกผู้ใหญ่หนีมาอยู่เมืองหลวงแล้วถูกตามกลับไปรับตำแหน่งต่อจากพ่อเลยแหะ
ดี๋ยวรอดูแม่หนูคนสวยจะมีอะไรฟ้องย่าหอมมั่ย
แล้วจะมีอะไรแปลกๆมาอีกไหมล่ะเนี่ย
สรุปว่าตอนนี้พี่หมิวกำลังโดนปู่กับย่าสแกนอยู่ซินะ เดาว่าน่าจะผ่านและย่าหอมคงให้ช่วยคุมโทนไปด้วย ตอนหลังโทนถึงหงอยเลยเวลาเจอพี่หมิว
โอยยบ้านโทนมีอะไรแปลกๆผิดยุคผิดสมัย
โชคของโทนที่เจอแต่คนรวยดีๆสอนงานให้
บ้านโทนมีเบื้องหลังสุดยอดมาก ถ้าไม่มีเธอ ฉันและเขา มาขยายเรื่องเกะ คงไม่เข้าใจความเป็นไปเป็นมาของโทนกับบ้านเจ้หมิว
งานเล็กๆ ไม่ใหญ่มากหรอก นี่มาทั้งพระนคร ทั้งภูมิภาคแล้ว บางทีอาจมี จากต่างแดนด้วย บรรเทิงล่ะงานนี้
สติของเจ้หมิวตอนนี้ น่าจะเบลอๆ เจอ ฮาคิ ย่าหอม เข้าไป
ดันเป็นช่วงดูดข้อมูลเบื้องหลังของโทนด้วย 5555
ย่าหอมจะเอ็นดูหมิวไหม คงรู้ละว่าหมิวคิดยังไงกับโทน
ดีใจได้อ่านเรื่อง คุณหมิวก่อนเริ่มทำงาน ไม่งั้นก็ต้องคอยกดดูเรื่อยไป โทนมีคนเกื้อหนุนทั้งใต้ดิน บนดิน แถมมีคนดูแลข้ามภพ แต่ต้องระวังว่าจะไปทำอะไรให้เสื่อมนะครับ ถึงตัวเราจะดีก็เถอะ
สงสัยโทนจะต้องบวชหรือเปล่า หรือต้องทำพิธีเหมือนเจอปีชง
กำลังรอเลยครับเจ้หมิว อยากอ่านเนื้อเรื่องของย่าหอมต่อคงจะมีอะไรอีกเยอะเลย
ปู่เจ้าที่ออกมารอต้อนรับด้วยตัวเองเลย.. ยังไม่นับที่อยู่ในสวยอีกไม่รู้เท่าไหร่.. บรรยากาศน่านะเงียบสงัดเลยนะครับแบบนี้
กลับหมู่บ้านนี่.. ตจว.บ้านปู่ ย่า แน่ๆ.. จะมีพิธีอะไรรึเปล่านะครับ
::Glad::กอกล้วยที่เอามาทำยอดบายศรีมีอะไรพิเศษป่าวเนี่ย
เหมือนเจ้หมิวจะเป็นที่ยอมรับของเจ้าที่แล้วละมั้ง...
ถ้าไม่สู้ มีโดนแน่
คุณย่าหอม น่าจะให้คุณหมิว ดูแลโทน
ย่ามาแล้วยังไม่เจอโทนเลย ถ้าเจอจะเป็นอย่างไร
อยากรู้ว่าเจ๊หมิวจะฟ้องอะไรย่าหอม คงไม่ใช่เรื่องมีสาวเยอะนะ
ย่าหอมคงรับรู้ได้ว่า คุณหมิวคิดอะไรอยู่
ย่าหอม ให้ความสนใจกับหลานสะใภัเป็นพิเศษด้วยหละ แต่เจ้หมิวทำตัวไม่ถูก กล้า ๆ กลัว ๆ ตอนนี้ไม่ทราบว่าย่ายังอยู่หรือเปล่าน้อ
::Evil::
มารอดูเจ๊หมิว vs ย่าหอม
โชคดีที่เจอคนดีๆอย่างพี่แมนกับพี่หมิว นายโทนเลยเรียนรู้วิถีชีวิตอีกมากมายเลย
ยาหอมเรียกพี่หมิวว่าแม่หนูเสียด้วยน่าจะให้ความสนใจพี่หมิวอยู่..พี่หมิวเห็นปู่เจ้าที่จะๆอีกแล้ว
ฝึกไว้เจ้หมิว ต่อไปจะได้อยู่กับครอบครัวนี้ได้ ถ้าจิตไม่แข็ง รับมือปู่กับย่าไม่ได้แน่ แต่ละคน มีของทั้งนั้น
::Glad:: มาดูความเทพของบ้านโทนต่อ แต่โทนก็โชคดีจริงๆแหละ
จะกล้าฟ้องโทนกับย่าหอมมั้ยเจ๊555จะรอฟังนะแค่เข้าใกล้ก็น่ากลัวแล้ว
ย่ามาแล้วจะน่ากลัวมั้ยนะ
ย่าหอมมา จะหนักขนาดไหน
ปู่เจ้าที่ออกมาให้เจ้หมิวเห็น เจ้หมิวไม่มีอาการกลัวแสดงว่าเริ่มคุ้นเรื่องแบบนี้แล้ว
ย่าหอมดูมีความเอ็นดูเจ้หมิวเหมือรกันน่ะนี่
เองเหมือนสอบถามหลานสะใภ้เลยนะย่าหอม
วันนี้เจ๊หมิวเข้ากับผู้ใหญ่ทุกคนได้เป็นอย่างดี ได้รู้อะไรๆ มากขึ้น
อ้อ..ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น โทนจึงมีเมียเยอะ เนื้อหอมเหมือนพ่อทศนี่เอง 5555
รอดูว่าจะได้ตอบย่าหอมมั้ย
ที่แท้นายโทนก็มีปมเกี่ยวกับการโดนคนรวยเอาเปรียบนี้เอง
ว่าปู่ของโทนสุดยอดแล้วแต่ย่าสิสุดยอดของสุดยอด
เม้นท์ก่อนอ่านนน ตอนนั้นจะพูดไรออกมั้ยน้าาาา ผมเป็นนี่คงยังอึ้งอยู่อ่ะ แล้วก็คงจะพล่ามทันที555
คนรวยก็มีทั้งคนดีและไม่ดี
คนจนก็มีทั้งคนดีและไม่ดี
เลือกจะเป็นคนแบบไหน
แล้วโทนจะเป็นลูกเขยคนรวยด้วย
ย่าคงรู้ละว่าคนที่เข้ามาแล้วชุลมุนวุ่นวายทีรัลรู้เรื่องของครอบครัวโทนมากที่สุด ก็เป็นเจ๊หมิวนี่ละ แม่ทิพย์รอบคอบเป็นคนใหญ่ที่ดีที่ไม่เรียกหมิวว่าลูกนะ
นางตานีก็มีมั้ยนั่น
555 แอบลุ้นว่าพี่หมิวจะตอบย่าหอมว่าอะไร แต่ยังไม่ตอบนะพี่หมิว รออ่านต่อไป
มากันเต็มบ้านทั้งคนทั้ง......
โชคดี มีแต่คนเอ็นดู สอนในแบบของคนที่ผ่านมาเยอะ ทั้งรุ่นเก่า รุ่นเก๋า รุ่นปัจจุบัน
สอนให้รู้เลยว่าคนรวยมีดีและไม่ดี.. ไมมีใครอยู่เฉยๆแล้วรวยขึ้นมาได้... แต่รวยมาจากหยาดเหงื่อแรงกาย.การขบคิดและสติปัญญาล้วนๆเนาะครับ
จริง ๆ มันก็ยากนะสำหรับการเปลี่ยนมุมมองความคิดที่มีต่อคนบางประเภท แต่การปล่อยวางระดับหนึ่งก็ช่วยให้เราสามารถเดินหน้าต่อไปได้..
บ้านโทนนี่สุดทุกเรื่องเหมือนกันนะ .
ย่าหอมถามว่าจะฟ้องอะไร แล้วทำไมหมิวไม่ฟ้องเรื่องที่โทนจะกินพิซซ่าไปเลย กลัวย่าหอมทำไม ย่าหอมใจดีนะ รู้ด้วยว่าหน้าตาคนที่จะฟ้องเป็นยังไง มาดูหน้าหลานสะใภ้คนหนึ่ง โีรคเกลียดคนรวยให้หมิวกับเตยช่วยรักษา ให้ดาว มิ้นต์ แก้มเป็นพยาบาลคอยดูแลอาการไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง
หลานสะใภ้ต้องได้แล้ว
เจอแบบนี้ประจำตอนหลังๆคงไม่กลัวแล้วสิเนียเจ้
--------------------------------------------
เอ้ามีสตอรี่ต่อเฉยเลย
ปล.ขอถามเพิ่มเติมละหว่างเส้นเรื่องนี้นายโทนได้พระขุนแผนมาหรือยังครับ
รอตอน พีคเลย
หมิวเก่งนะเป็นผม ขนหัวลุกหนีแล้วอิอิ
เจ๊หมิวทำไมไม่บอกย่าไปว่าโทนดื้อละคร๊าฟฟ
เหมือนได้อ่านวรรณกรรมไทยเดิม ที่ยังไม่รู้จักเลย อยากถึงวันรับขวัญจริงๆ ไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้เหมือนกัน
ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชมรมขนหัวลุก 555
แต่ย่าทักแบบนี้มีขนลุกอ่ะครับ
เจอแบบนี้ประจำตอนหลังๆคงไม่กลัวแล้วสินะ
เดี๋ยวเจ้หมิวชินกะย่าหอม คงมีอะไรฟ้องอีกเยอะเลย...
แต่ที่จำได้ เจ้หมิวเองไม่ใช่เหรอ ไปทำโทนเจ็บซะตั้งหลายครั้ง
ฟ้องไปเลย ว่าโทนดื้อกับหมิวมาก
ตะหงิดๆใจ ว่า บ้านสวนเทพโทนนั้นต้องเป๋นบริเวนสถานที่ สำคัญอะไรซักอย่าง ในอดีตกาล แถวสวนผัก แหละ ไม่งั้น พวกผี สัมเวสี โอปาปะติกะ อทินสมานะกาย เฺฮี้ยน ไม่น่าแรงขนาด ออกมากัน ให้คนเห็นกันขนาดนี้ ป้าช้าบางทียังไม่เฮี้ยยขนาดนี้เลย สงสัยปู่เจ้าที่ จะ มีบารมี มาก ถึง มีบริวารเยอะมาอยู่ด้วย
มีแม่ตานีด้วยหรอบ้านนี้หลอนนะ
เจ๊เจอสุดกี้แล้วไม่กลัวพัฒนาไปอีกขั้นแล้ว แต่รอดูตอนเจ๊ฟ้องย่าหอมอยู่นะว่าจะเป็นยังไงบ้าง
เจ๊หมิวนี่รู้จักหมดบ้านแล้วแหละมั้งหนิ ถึงว่าเอาโทนอยู่หมัดเลย 555
เจ้หมิวเป็นคนในบ้านสวนไปแล้ว ทุกคนยินดีต้อนรับ
อยากรู้จริงๆว่าเจ๊หมิวจะฟ้องย่าหอมเรื่องอะไรมั่ง
อคติแก้ได้ด้วยการลงไปเจอกับของจริงนั่นละน้าาาา
ย่าคงเห็นอนาคตหลานสะไภ้
แล้วท่านปู่เจ้าที่มีหน้ามีตาเหมือนๆเราไหม
ย่าหอมน่าจะมีอะไรอยากคุยกับหลานสะไภ้ แบบยาวเลย
สุดยอดแล้วครอบครัวนี้
เจอแบบเต็มตา 4 ถึง 5K แบบนี้จิตใจคุณหมิวนี้สุดยอดจริงๆ
เจ๊หมิวเริ่มมีสัมผัสที่6แล้วเริ่มชินแล้ว
ดีที่โทนเจอเจ๊หมิว กับคุณท่าน
เป็นวันรวมญาติจริงๆ
หมิวไม่แน่จริงไม่ยอมฟ้องย่าเรื่องโทน
เหมือนพี่หมิวเป็นคนในครอบครัวโทนไปแล้วแบบนี้ดีครับ
epนี้ดูอบอุ่นดีจัง เหมือนเจ๊หมิวเริ่มเป็นส่วนนึงในครอบครัวท่านโทนแล้วซิ
งานใหญ่กำลังจะเริ่มล่ะ เตรียมหัวโกร๋นกันได้เลย
ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ไม่ได้เห็นง่ายๆๆนะ
บ้านโทนจะกลายเป็นบ้านนี้ลี้ลับไปแล้วครับ
ถึงกับไปไม่เป็นเลยนางเอก
การที่เราเชื่ออะไรไปแล้ว การที่จะเปลี่ยนความคิดให้ต่างจากเดิมก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การที่ได้ไปทำงานใกล้ชิดได้เห็นคงจะช่วยเปลี่ยนมุมมองได้บ้าง ขนาดพี่หมิวยังเปลี่ยนไปเหมือนกันโดยที่ตัวเองไม่รู้ แต่คนรอบตัวมองเห็น
ย่าหอมนี่สุดจริงจริง แล้วหมิวจะกล้าฟ้องหรือปล่าวครับ
เจ๊หมิวมีสิทธิ์ได้เป็นหลานสะใภ้ใหญ่ไหมครับ
คุณ หมิวสู้ๆ โทนไม่ธรรมดา
ย่าหอมมา บรรยากาศเปลี่ยนทันที น่ากลัวแท้
แบบนี้จะตอบย่ายังไงดีนะเจ้หมิว
เจ๊โดนทดสอบ
ถ้ามันฝั่งใจก็แก้ยากต้องใช้เวลา
พี่หมิวก็จิตใจเข้มแข็งมากเลย เจอแบบว่าสุกี้น้ำ ก็ยังไมเตลิด
แม่ทิพย์นี่เก่งจัง
ก็ถือเป็นโชคดีของโทนจริงๆนั้นแหละที่ได้มาทำงานกับบ้านเจ๊หมิว
เทพโทนนี่ถ้าจำอะไรแล้วแก้ยากเลยล่ะ
เจ๊หมิวเลเวลอัพถี่เลยคราวนี้
หลอนเลยสิ เจ๊หมิว
แต่ย่า กับ ปู่มา ผียังมาตอนรับขนาดนี้ ไม่อยากคิดถึงวันงานเลย สงสัยคงมาร่วมบุญกันเพียบ
::Oops::ของเขาแรงจริงๆบ้านโทนมีแต่สิ่งลี้ลับ
นี่เป็นที่มาของการให้คุณโทนไปทำงานใกล้ขิดกับคุณท่านนี่เอง
ย่าหอมมาเพิ่มอีกคนแล้ว ตรงดิ่งมาหาหมิวขนาดนั้น ว่าที่หลานสะใภ้ได้เจอกับย่าหอมเป็นครั้งแรก แล้วก็ไม่พูดไปว่าโทนดื้อขนาดไหน แต่คงดื้อในความรู้สึกของหมิวคนเดียว ย่าหอมคงอยากหมิวพูดความในใจออกมาจะรู้ใจตัวเอง ปู่เทียนก็รู้ว่าหมิวคิดอย่างไร โรคเกลียดคนรวยของโทนให้หมิวกับตัวเล็กเป็นคนรักษาให้ก็ได้นะครับแม่ทิพย์ อย่าเพิ่งคิดอะไรไปเองหมิวสำหรับเรื่องโทนต้องกลับไปที่หมู่บ้าน ย่าหอมมีเหตุผลอยู่แล้ว โทนอาจจะต้องไปทำพิธีบางอย่างที่นั่นก็ได้
ยังดีที่คุมสติได้ เจอครบ3เลย แล้วจะเจอคนที่เฝ้าไข้โทนมั๊ย ::Horror::
กลับหมู่บ้านนี้คือ เอาตัวไปฝึกเพิ่มใช่มั๊ย อาบน้ำว่าน แช่น้ำมนต์ เติมวิทยายุทธ....แต่สาวที่มานี้สิ น่าสงสัย จะเข้าฮาเร็มป่าว ::Ahoo::
ครั้งแรกคงกลัวแต่เจอแบบนี้บ่อยๆเดี๋ยวก็ชิน ::Horror::
::Ajarkดูเหมือนย่าหอมจะชอบเจ้หมิวนะยังจะท่านปู่เจ้าที่อีกว่าที่สะใภ้บ้านโทนไม่หนีไปใหนแน่
พี่หมิวเริ่มปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้มของโทนได้ดีขึ้น
คนที่ใช่ก็คือคนที่ใช่หนีกันไม่รอด
ปู่เจ้าที่ มองหลานสะใภ้
เจอย่าหอมถามเข้า หมิวถึงกับไปไม่เป็นเลยรึนี่ 555
ขอบคุณครับ...นับว่าพี่โทนโชคดีที่มีคนที่มีความรู้ความสามารถคอยสั่งสอนสนับสนุน..พ่อกับแม่เห็นดีเห็นงามด้วย...อยากเป็นพี่โทนที่มีครอบครัวแบบนี้ค้าบบบ
ขอบคุณครับ สนุกมากเลย ว่าแต่เจ๊หมิวจะกล้าคุยกับย่าหอมไหมเนี่ย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝึกลูกทุกด้าน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ย่าหอมจะยอมให้โทนมีเมียหลายคนไหนมนี่
เท่าท่าอ่านๆ มา โทนก็บวกกะงานหนักๆมาตลอดนะ ใครมาดีก็คุยดีด้วย ถ้ามาแบบคิดร้าย เทพโทนก็พร้อมจะจัดหนัก เน้นๆทุกดอก
ผีหลอกหมิว
ทั้งปู่เจ้าที่ ปู่เทียนและย่าหอมดูจะมีความเอ็นดูเจ๊หมิวเป็นพิเศษเหมือนกับรู้ว่าภายภาคหน้าเจ๊หมิวมีความสำคัญกับโทนมากแน่ๆหรืออาจเป็นสะไภ้ใหญ่ของบ้านจริงๆ
ย่าหอมเอ็นดูเจ๊หมิว เจ๊หมิวต้องดูแลเทพโทนให้ดีเลย
หมิวเรียนรู้เรื่องครอบครัวโทนมาดเลยนะ
เจ้หมิวเจอกับย่าหอมแล้วหาทางไปไม่เป็นเลยหรือขอรับ แล้วแบบนี้จะเป็นหลานสะไภ้ย่าได้ไหมเนี้ยขอรับ อิอิอิ
สุกี้น้ำสุกี้น้ำรออยู่นะครับเจ๊ระวังด้วย
ย่าหอมนี่น่าจะแรงกว่าปู่นะ มีแต่คนกลัวทั้งนั้น
ย่าคงจะโหดน่าดู
ที่มาของการเกลียดคนรวยมาจากการทำธุรกิจผิดพลาดนี่เอง ก้อว่าอย่าทำไมตั้งป้อมจัง
ได้คุยกันซักที
อยากรู้ครับว่าถ้าพ่อปู่กับย่าหอมนอนบ้านพ่อทศ จะสนุกสนานกันขนาดให้ คงจะประมาณแถวบ้านเรียกว่า "ซอดแจ้ง" มั้งครับ
เรื่องราวมันคล้ายๆกับซักเรื่องที่เคยอ่านมา เหมือนกับว่าจะต้องกลับไปหมู่บ้านเพื่อจะขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูล แถมผู้หญิงลูกหลานหมู่บ้านนั้น ก็เก่งแถมยังทรงอิทธิพลกันทั้งนั้นด้วย จำชื่อเรื่องไม่ได้จริงๆว่าเชื่อเรื่องอะไร
สงสัยเจ็จะได้สะใภ้เอาก
น่ากลัวขนาดคนงานหนีอะ ไม่ธรรมดาแน่นอน
โทนนี่บางครั้งก็เหมือนจะโชคดี ที่มีคนรักเยอะ แต่บางครั้งก็เหมือนโชคร้าย โดนคนแกล้งก็เยอะ 5555555
อยากให้มีส่วนแยกของปู่เทียนกับย่าหอมด้วยจังเลยครับคงสนุกมากแน่ๆ
โคตรจะโชคดีเลย
พ่อแม่คิดดีมากๆเลย
เจ๊หมิวพาเข้าอีกมิติละ
โทนโชคดี มีแต่คนรักและเป็นห่วง แต่เรื่องอคติต้องใช้เวลา
ขอบคุณครับ
งานนี้ต้องใช้ยอด
ถึงเป็นมงคลสินะ
มาตามน้องหมิว.. ^^
ตอนแรกว่าจะฟ้องให้หมด พอเจอย่าหอมตัวเป็น ๆ โดนฮาคิราชันของย่าหอมกดจนแม้แต่จะพูดยังพูดไม่ออกเลยเจ๊หมิว แล้วแบบนี้จะจัดการเทพโทนผมให้อยู่ในโอวาทไม่ดื้อได้ไงละทีนี้
กลัวย่าเสียแล้วหลานสะใภ
เจ๊หมิวเจอครบที่บ้านโทนเลย ย่าหอมนี่น่ากลัว
ขอบคุณมากครับ มากันแบบนี้มีอะไรให้ตื้นเต้นมากเลยครับ น่าให้เจ้หมิว มาบ้านโทนบ่อยๆ ครับ
งานรับขวัญโทน รวมแล้วหลายคนเลย
เริ่มถึงบางอ้อแล้ว ว่าเส้นสายของโทน มันมาอย่างไร
ย่าหอมเหมือนมีญาณพิเศษมองคนออก
ย่าหอมมาถึงก็จัดเจ๊หมิวเลย
แบบว่าบรรยากาศมันมาคูอะ
จะมีใครเก่งกว่าปู่ย่านายโทนอีกไหม
ไม่ได้อ่านตอนต้นๆ โทนฝังใจเรื่องอะไรหรือ
ย่าคงมีอะไรคุยกับหลานสะไภ้
เป็นโชคดีของคุณโทนที่มีคนคอยสอนให้ไม่เหลิง รวมถึงคอยสอนให้
ว่าแต่พี่หมิวจะมีอะไรคุยกับย่าหอมไหมเนี่ยครับ
เอาสิ...ฟ้องเลย หมิว 5555 ^^
ย่าหอม สมกับเป็นนางพญา
เจ้หมิวเห็นปู่เจ้าที่ด้วยแสดงว่าท่านอนุญาตให้เข้า อกบ้านได้แน่ๆๆๆ
ผีเป็นร้อยเลย ทำให้เข้าใจเนื้อเรื่องของร้านเกะได้มากขึ้นเลยครับ
เจ๊หมิวเริ่มจิตแข็ง ไม่ค่อยกลัวปู่เจ้าที่แล้ว
เจ๊หมิวของเทพโทนจะโดนทดสอบอะไรบ้างน๊อออ
เหมือนเจ๊หมิวรับสกิลเพื่ออัพเลเวลเลย
ให้โทนรู้ว่าคนรวยที่ดีก็มีถมไป
ขอพลังจงสถิตในตัวเจ้า 5555
พี่หมิวเริ่มเข้าสู่โลกของชาแมนแล้ว
้เจ๊หมิวเจอย่าหอมเข้าทำอะไรไม่ถูกเลย แต่คุยกะผู้ใหญ่ก็ได้อะไรต่ออะไรเยอะเหมือนกันนะ
ไหงคนงานไม่รีบกลับ ใจเด็ดแท้
หมิวจะไหวไหมนิ ครอบครัวโทนดูน่ากลัวแบบนี้
ชีวิตที่ลำบากแต่แสนจะโครตดี
รอดูย่าหอมเจอโทน
เจอย่าหอมถามจังๆแบบนี้เป็นผมก็คงพูดไม่ออกแบบเจ๊หมิวละครับ ยิ่งบรรยายถึงคุณยายวรนาถนี่ ยอมเลย
เจอแบบนี้จะไหวรึปล่าว
มีคนซัพพอร์ตระดับสูงแบบนี้ โทนจะสามารถพัฒนาตัวเองได้ถึึึงขั้นไหนกันนะข
เมื่อไรโทนจะหาย
ย่าหอมนี่ของจริง
บ้านนี้มีรัก :)
ย่าหอม.....มาอย่างเข้ม...ตะลุ่งตุ้งแช่...เลย.... ::Foo::
ตามมาดูโทนกะย่าหอม
สติดีมาก เจอขนาดนี้ยังคุมสติไม่ลนลาน
กลายเป็นเรื่องผี-วิญญาณที่น่าติดตามที่สุดตอนนี้ซะแล้ว
สงสัยเจ้หมิว คงได้เป็นสะใภ้นัมเบอร์วันแล้วแน่ๆ ได้เจอญาติผู้ใหญ่ของโทนแทบครบทุกคนเลย
พี่หมิวยังสงสัยตลอด
นึกถึงไดอารี่ตอนแรกๆ ก็ไม่นึกว่าชีวิตนายโทนจะแฟนตาซีขนาดนี้เลย
โทนเจอคนดีๆด้วยแหละ มีแต่คนรักคนเอ็นดู
โทนโชคดีแล้วละมีแต่ผู้ใหญ่เอ็นดูสอนงานให้
อ่านแล้วอบอุ่น ความรู้สึกของการเป็นครอบครัวที่ใส่ใจกันห่วงใยกัน ออกมาเต็มเรื่อง
กรรมลิขิตลิงไม่ใช่ไม่รู้แค่แกล้งโง่เฉยๆทำมึนมึนอึนอึนไปวันวัน
สวนนี้ท่าทางกลางคืนไม่น่าจะมีคนกล้าเดินผ่าน
ไม่ธรรมดานะ ถ้าเจอแบบตาเปล่าก็เห็นแล้ว
บ้านนายโทนไม่ธรรมดาจริงๆ แถมนายโทนก็มีดวงต้องเจอกันกับสาวๆแต่ละคนด้วย ถึงที่บ้านจะไม่ได้เข้ามาเกี่ยวโดยตรง
ขอบคุณครับ
เทพโทนโชดดีหรือเจ้โชคร้ายหนอ5555
มาพูดต่อหน้าแบบนี้ก็ซ็อกอยู่น่ะ มีอะไรจะฟ้องหรือแม่หนู
สรุปได้ฟ้องย่าหอมมั้ย
เจ๊หมิว จะฟ้องอะไร ย่าหอม ดี
สงสัยภาคหลักเจ๊หมิวจะลงเอยกับโทนยังไงหวั่นๆต้องจบกับสามสาว
ทีมสาวเกะ
รวมจอมขมังเวทย์ที่บ้านรึเเปล่าโทน
แบบว่าบ้าน ...เอ่อ ..รวมครบเลย บรึ๋ยยย ขนลุก
โหดแท้ ตระกูลนี้
น่ากลัวทั้งตระกูลเลย
โทนโดนเคี่ยวมาแต่เด็กนี่เองถึงได้เก่งขนาดนี้
แล้วเจ๊ได้ฟ้องย่าหอมรึเปล่าน่ะ เจอครั้งแรกก็อึ้งไปแล้ว
ยังขาดอีกคนคุณลุงพี่ชายพ่อทศจะเป็นยังไงนะ
เจ้หมิวผโดนทดสอบจะผ่านหรือปล่าวน๊า ถ้าผ่านได้เป็นหลานสะไภ้คนโปรดแน่
บ้านโทนมีอื่นๆนอกพ่อปู่อีกเหรอ เยอะด้วย
สกิลแต่ละคนสุดยอดทั้งนั้นเลย
สกิลเจ๊หมิวอัพขึ้นแล้วนะครับเนี่ย เห็นปู่เจ้าที่จะจะตายังไม่มีท่าทีตกใจอะไรเลย
ครอบครัวนี้เปิดตัวมาแต่ละคน...บอสทั้งนั้นเลย
ขอบคุณคร้าบ
ย่าหอมรู้ด้วยว่าพี่หมิวจะฟ้องยาา น่ากลัวชะมัด
คิดออกรึยังว่าจะฟ้องไรย่า5555
มันก็ต้องพิสูจน์กันหน่อย
เจ้หมิว ฟ้องไม่ได้พูดไม่ออกเลย
บรรยากาศอ่านแล้วมาคุจริงๆ
เอาจริงๆการฝังใจอะไรนี่แก้ยากมากเลยคับ ต้องใช้เวลาจริงๆ ไม่รู้ปัจจุบันคุณโทนจะแก้ปมตรงนี้ได้ยัง
เจ๊หมิวจากคนที่ไม่เข้าใจโทนที่สุด กำลังจะเป็นคนที่รู้รายละเอียดและเข้าใจโทนทุกก้าวเลย
กำลังทดสอบว่าที่ลูกเขย
ความรู้สึกของการเป็นครอบครัวที่ใส่ใจกันห่วงใยกัน
โทนโชคดีมากนะที่เจอคนรวยแต่ไม่เอาเปรียบแบบบ้านพี่แมน
ตอนนี้ Highlight ที่นายโทนเลย เหมือนวางแผนอนาคต
มารับย่าหอมกันทั้งสวนคนจะอยู่อย่างไง
เจ้หมิวตกใจกลัวย่า จนไม่ได้ตอบอะไรเลย
ชัดเลยย่ารับรู้หมด
อนาคตโทนมันคงเป็นสุดยอด มีแต่คนสนับสนุน
แบบทัศนคติในการสอนลูกสอนหลานแบบนี้มันเยี่ยมสุดๆไปเลย
::Horror:: ตอนนี้กุ๊กกู๋เพียบเลย ว่าแต่ไม่ฟ้องคุณย่าหอมหรอครับ
ย่ามองการณ์ไกลมากๆอ้า
มีแต่เรื่องให้หมิวช็อค
โหโทนเจอแต่คนดีเข้าหา
ย่าทำเพื่อหลาน..ที่ต้องเข้มงวด
ประสบการน่าติดตามจิงๆ
ผมว่าคาแร๊คเตอร์พี่มิไรกับย่าคิเคียวนี่ต้นแบบมาจากย่าหอมกับพี่หมิวนี่เอง ถึงว่าอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกคุ้นๆ
เจอบรรยากาศนี้เข้าไป ไม่อึ้งก็แปลกไปแล้ว
บ้านนี้ดูมีความสุขเหมือนกันน่ะ
ย่าคงให้หมิวเป็นคนคอยคุมโทนแน่เลย
มีอะไรก็ฟ้องย่าโทนไม่กล้าหือ
จะได้เรียนรู้งานต่างๆ
สาวหมิวเจอจัดเต็มแบบนี้ จะมาเป็นสะใภ้ไหวไหมนะ
เตรียมเรื่องฟ้องไว้ด้วยนะคุณหมิว
น่ากลัว
::WooWoo:: เจ้ได้คาถาปราบลิงแล้วเจ๊
วันนี้เจ้หมิวจะรอดไหมหนอ
หมิวเจอคุณย่าหอมถามตรงๆเลยว่ามีอะไรจะฟ้องถึงกับอึกอักไปไม่เป็นเลย เหมือนเจอผู้ที่มีบารมีสูงๆข่ม
คนเล่นของชัดๆ
เหมือนมีแรงดึงดูด
วิธีบำบัดโรคกลัวคนรวย คือให้ได้พบและได้ทำงานกับคนรวยที่ดี เผื่อจะช่วยได้
รอพิธีเรียกขวัญ
เก็บข้อมูลต่อ
::Cheeky::
ย่ามีสัมผัสที่พิเศษ
รู้เบื้องหลัง ความเป็นมาอีกหน่อยแล้ว
ความรักเอย
คุยกันเองแบบบ้านๆเลยโชคดีของเจ๊หมิวที่ได้เห็นโมเม้นแบบนี้นะ
โดนเอาเปรียบโดนหลอก โดนโกงนี่เอง ถึงเกลียด
น่าจะฟังใจมาแต่เด็ก แถมเจอแม่น้องดรีมแบบนั้นไปอีก กว่าจะหาย ยากเลยบ
บรรยากาศตอนนี้เหมือนกับผู้ใหญ่มาดูอนาคตสะใภ้
ฝั่งโทนทำเควสเรื่องาน ฝั่งพี่หมิวทำเควสกับบ้านโทน
เจอขนาดนี้น่าจะชินได้แล้วเจ๊หมิว