ต่อจากตอนที่แล้ว ไอ้ลิงบ้ากลับมาที่บ้านแล้ว แต่ก็วิ่งไปทั่วสวนเลย โดยที่มีพ่อทศเอาไม้ที่ถือเหมือนดาบวิ่งไล่หวดไปด้วย แล้วไอ้ลิงบ้าก็วิ่งเร็วมากๆเลย นั่นสภาพคนเพิ่งหายป่วยจริงๆเหรอ จากที่พ่อเราถามหาพ่อทศในตอนแรก แต่พอเจอซีนเมื่อกี้ พอเราถึงกับนิ่งเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นพ่อเราช็อตแบบนี้คงไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ พ่อเขารีบเปลี่ยนคำถาม มาถามว่าแล้วแม่เจ้าโทนล่ะ เราก็บอกแม่ทิพย์ทำกับข้าวอยู่คะ เดี๋ยวนะพอพูดเรื่องทำกับข้าว เมื่อกี้ปู่เทียนใช้ให้โทนมาบอกแม่ทิพย์นี่นาว่าให้ทำกับข้าวเพิ่ม เง้ออออ ปู่เทียนรู้ได้ไง
เราก็เลยบอกพ่อคะ แม่คะ เข้าบ้านก่อนเถอะค่ะ เราก็เดินนำหน้าไปก่อนเลยนะ แม่ทิพย์กำลังทำกับข้าวเลย คุณน้าก็เดินช่วยผัด ช่วยทอดอยู่ เราก็บอกแม่ทิพย์คะ พ่อกับแม่หมิวมาค่ะ แม่ทิพย์ก็หันมามองแล้วบอก รอแปปนะเดี๋ยวหาน้ำให้ แม่เราก็บอกไม่ต้องหรอกกก ทำกับข้าวเถอะ
เราก็เลยบอกหนูเอาน้ำมาให้เองค่ะ เราวางถุงชุดแล้วก็เดินไปตู้เย็นอ่ะหยิบน้ำ เดินไปในครัวหยิบแก้วมารินน้ำให้พ่อกับแม่ พ่อกับแม่คือยืนนิ่งเลย อ้าวเป็นอะไรกันทั้งคู่ พี่แมนก็เข้ามาพูดใกล้ๆ แหม ๆ ๆ รู้จักไปหมดเลยนะทุกซอกทุกมุมของบ้านเขา ทำยังกับเป็นบ้านตัวเอง เราก็หันไปมองพี่แมนเลยไอ้พี่แมนบ้าพูดไรเนี่ย พี่แมนก็หัวเราะ 5 5 5 5 แล้วก็พูดว่า
แม่ทิพย์คร๊าบไม่ต้องทำเผื่อก็ได้นะคร๊าบ รบกวนเปล่าๆ แม่ทิพย์บอกไม่เป็นไรๆปู่เขาบอกให้ทำเผื่อไว้แล้วแหละ พ่อกับพี่แมนพูดกันเลยปู่เหรอ แล้วก็หันมามองเรา เราก็พยักหน้าบอกอื้อๆ ปู่เขาบอกให้แม่ทิพย์ทำเผื่อไว้ก่อนพ่อจะมาอีกค่ะ อุ้ย . . . พ่อกับพี่ชายเรามองหน้ากันเลย
ส่วนแม่เราก็เดินไปในครัวแล้วพูดเลย ไหน มีอะไรให้ช่วยไหมทิพย์ อ้าวว แม่เราไหงเดินไปงั้นอ่ะ แม่เราก็บอกไม่เป็นอะไรคุณนายนั่งพักเถอะ แม่เราก็บอกมามา จะให้เจ้าของบ้านทำเลี้ยงอย่างเดียวได้ไง . . . อ้าวว แม่เราไปสนิทซะแล้วอ่ะ พ่อกับพี่แมนก็มองแม่แล้วยิ้มเลย . . . แม่เราอยู่บ้านก็คงเบื่ออ่ะแหละ มาเจอแบบนี้ก็คงมีอะไรให้ทำเพิ่ม แต่พี่แมนพูดนะว่า แย่แล้วครับพ่อ แบบนี้แม่มาที่นี่บ่อยๆแน่ๆ
พ่อก็บอกอื้มๆ อ้าวว อะไรเนี่ยยย เราก็บอกงั้นหนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ ตอนนั้นคุณน้าก็พูดว่าเปลี่ยนบนห้องโทนจะสะดวกกว่านะคุณหนู. . . อื้ออ ไปก็ได้ เชอะไม่ได้อยากไปเลย พ่อเราก็ถามว่าเดี๋ยวเจ้าหมิว รู้เหรอห้องเจ้าโทนไปทางไหน เราบอกค่ะพ่อ พี่แมนก็ยิ้มแบบกวนๆอีกแล้ว เง้อออ อะไรเนี่ยยย
พี่แมนก็เลยชวนพ่อว่าไปนั่งข้างนอกกันดีกว่าครับพ่อ พ่อก็อื้มป่ะเดี๋ยวขวางทางแม่ครัวเปล่าๆ เราก็เดินมาเปลี่ยนชุดข้างบนในห้องไอ้ลิงบ้าอ่ะ . . . . งื้มมมม พูดไงดี ห้องน้ำที่บ้านกว้างกว่าห้องนอนอีกอ่ะ ไม่ ๆ ๆ ห้ามพูดแบบนี้ดิ่ ถึงจะแคบแต่โทนก็ชอบห้องนี่มากๆแน่ๆ
เราก็มอง มอง มองไปรอบๆห้องอีกครั้ง จนนึกได้ว่าคราวก่อนที่แอบมากับเตยก็เห็นมุมๆนึงเป็นเหมือนโต๊ะกระจกที่วางพวกแป้งกับพวกครีมหลอด เราเห็นอะไรบางอย่าง โอ้โหไอ้ลิงเจ้าชู้พอมาดูดีๆอ่ะ มีแต่รูปที่ถ่ายคู่กับสาวๆทั้งนั้นเลย นี่อะไรเนี่ยพี่พลอย พี่พลอยเป็นใครใส่ชุดยูโดเหมือนกันด้วย แล้วมีรูปถ่ายคู่กับใครอีกเนี่ย
ใส่ชุดดรัมเมเยอร์ คือภาพแต่ละภาพเหมือนแปะไว้ตามขอบเหล็กอ่ะแล้วมีแม่เหล็กเล็กๆแปะทับอยู่ ดูจากทรงผมไอ้ลิงบ้าแล้วตอนมัธยมชัวร์ๆ เนี่ยเจ้าชู้มาก เราก็หมั่นใส้เลยตอนนั้นแต่ก็ต้องรีบเปลี่ยนชุดอ่ะ ชุดก็เป็นกางเกงขาสามส่วนอ่ะ เสื้อก็โปโล พอเปลี่ยนชุดอะไรลงมาแล้ว ที่เห็นคือแม่เราดูสนุกมากอ่ะตอนช่วยแม่ทิพย์ทำกับข้าว นี่เป็นครั้งแรกที่แม่เราเจอคุณน้าคนสนิทย่าหอมนะ
แต่ดูเขาเข้ากันได้ดีเลยอ่ะ เราก็เลยเดินออกมาข้างนอก เห็นพ่อกับพี่แมนยืนมองซุ้มพิธีอยู่ พ่อเราก็บอกอืมม มะรืนใช่ไหมงานรับขวัญเจ้าโทน เราบอกค่ะพ่อมีเวลาเตรียมงานพรุ่งนี้อีกวันนึง พ่อบอกอื้ม ๆ ๆ จะได้รู้ว่ามีอะไรที่พอช่วยได้บ้าง พ่อก็มองไปรอบ ๆ ๆ ตอนนั้นปู่เทียนกับย่าหอมก็เดินออกมานะ พี่แมนก็รีบเดินมาใกล้ๆพ่อเลยแล้วพูดว่านั่นปู่ของไอ้โทนครับพ่อ เราก็เดินไปบอกนั่นก็ย่าของโทนค่ะพ่อ
พ่อเรายืนแบบรอต้อนรับเลยเหมือนเจอญาติผู้ใหญ่ พอทั้งสองท่านเข้ามาใกล้อีกหน่อยพ่อเราก็ไหว้แล้วโค้งตัวสวยๆเลยอ่ะ ด้วยความที่พี่แมนเคยคุยกับปู่เทียนมาแล้ว พี่แมนก็บอกไปว่าพ่อผมอยากจะมาช่วยงานเลย อยากมาที่บ้านก่อนครับปู่เทียน ปู่ก็มองพี่แมนแล้วก็ยิ้มนะ แล้วก็มองไปที่ย่าหอม ย่ามองก็บอกว่างั้นก็ขอรับน้ำใจครั้งนี้ไว้นะ ขอบคุณที่เมตตาไอ้ตัวเล็กมันนะ พ่อเราก็มองเรา คงสงสัยว่าใครคือไอ้ตัวเล็ก เราบอกว่าโทนน่ะคะพ่อ พ่อเราก็บอกว่าไม่ต้องขอบคุณอะไรเลยครับ เพราะทางนี้ก็ได้เจ้าโทนช่วยอะไรหลายๆอย่างเหมือนกัน
ย่าหอมก็มองแบบปกติอ่ะแหละ เอาอีกแล้วเสียงป๊อปแป๊กมาอีกแล้ว โทนวิ่งหอบแฮ่กๆๆมาเลย วิ่งผ่านหน้าเราแล้วก็เบรกอ่ะ เราพูดว่าอ้าวพี่แมนมาเมื่อไรเนี่ยพี่ โทนก็ยกมือที่ถือกระบองอ่ะไหว้พ่อเราแล้วบอกคุณท่านสวัสดีครับ มาเมื่อไรครับเนี่ย แล้วตอนนั้นย่าหอมก็พูด ' ไอ้ตัวเล็ก มารยาทน่ะมีไหม '
สีหน้าโทนเปลี่ยนเลยเหมือนเด็กโดนดุอ่ะ โทนรีบวางท่อนไม้นั่นอ่ะแล้วยกมือไหว้พ่อเราใหม่อีกครั้ง แล้วถามว่าคุณท่านมานานหรือยังครับ คืออาการของโทนเปลี่ยนไปจนรู้เลยอ่ะ พ่อเราก็บอกว่า พ่อพึ่งมาน่ะเจ้าโทน แล้วนี่หายดีแล้วใช่ไหมถึงวิ่งเล่นแบบนี้ได้ โทนบอกไม่ได้อยากวิ่งเลยครับ ย่าหอมกระแอมอีกทีนึง
โทนก็เงียบเลย ง้ะ ! ไอ้ลิงบ้ากลัวย่าหอมขนาดไหนเนี่ย แล้วพ่อทศก็ถือท่อนไม้คือเหมือนดาบคู่อ่ะ พ่อทศก็บอกอย่า ละสายตาเว้ยไอ้ลูกหมา แล้วไอ้ลิงก็โดดหลบเลยนะ คือเคยดูหนังเรื่องสายโลหิตอ่ะ พ่อทศก็หวดไม้แบบนั้นคือเรียกว่าไงดี หวดแบบมีแบบแผนก็คงได้แหละ พ่อทศฟาดเฉียงลงโทนก็รับไม้นะ ตอนนั้นพ่อทศก็ถีบเลย ไอ้ลิงก็กลิ้งหลุนๆ แล้วลุกขึ้นมานั่งแล้วบอก พ่อ ๆ ๆ นี่เอาจริงเหรอ
ตอนนั้นพ่อทศเดินมาข้างหน้าย่าหอมอ่ะ แล้วมองไอ้ลิงบ้าแล้วส่งซิก ยึกๆ คือรู้เลยคงจะบอกว่า ย่าเอ็งอยู่ตรงนั้นนะไอ้ลูกหมา แล้วย่าหอมก็พูดว่าพอละสู้ไม่ได้เลยสักนิดเลยนะไอ้ตัวเล็ก โทนเงียบเลย อ้าววว ถ้าเป็นปกตินี่โทนคงงอแงอ้างนู่น อ้างนี่แล้ว แต่โทนนั่งเงียบเลย นั่งแบบหน้าบุ่ยๆ น่าร๊าก... ไม่ใช่ ๆ ๆ ๆ ไม่ใช่น่ารักหน้ามึนต่างหากไอ้ลิงบ้า กอลิล่าเรียกพี่ มีที่ไหนเพิ่งออกจากโรงพยาบาลก็วิ่งรอบสวนเลย
เราก็มองไปที่โทนนะตอนนั้นเหงื่อคือปุดๆ ๆ ๆ ไหลมาจากทุกรูขุมขนเท่าที่เราจะมองเห็นได้เลย โดนเฉพาะที่แขนคืออย่าเรียกว่าเหงื่อออกเลย เรียกว่าอาบน้ำคงไม่เกินไปมากกว่า นั่งหอบแฮ่ก ๆ ๆ ๆ ส่วนพ่อทศยังดูชิลด์ๆสบายๆเลย ย่าหอมก็มองๆแล้วบอกว่าไอ้ตัวเล็กเดี๋ยววันนี้ไปนอนวัดล่ะเข้าใจไหม
โทนก็มองแล้วบอกครับ . . . อ้าว ไม่ใช่หือไม่อือเลย คือเอาง่ายๆอ่ะทุกคนอย่างเวลาที่โดนพูดอะไร คนเรามันก็มักจะมีปฏิกิริยาตอบกลับไปตามแต่ละคนใช่มะ แต่นี่ไอ้ลิงป่าคือตอบแค่ครับคำเดียวเลย ปู่ก็ถามว่าไอ้ลูกหมาน้อยเอ้ย นอนไปก่อนนะ 1 วัน บ่ายๆค่อยกลับมาเตรียมตัวนะ โทนก็บอกครับปู่
ปู่หันมาหาพ่อทศแล้วพูดว่า ส่วนเอ็ง ! พ่อยศก็ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า รู้แล้วๆ ให้จัดการเรื่องไอ้พวกตัววุ่นว่ายใช่ไหม ปู่เทียนบอกอื้ม ถ้าพวกมันจะมาก็จัดการให้ดี เอ็งคงไม่อยากเดือดร้อนใช่ไหม พ่อทศบอกเฮ้ออ ไอ้พวกนี้พาลำบากแท้ๆ ตอนนั้นย่าหอมก็มองแล้วพูดว่า เป็นหัวหน้าคนอย่าได้พูดครับนี่ออกมาอีกนะ พ่อทศหันไปมองควั่บบบบ ย่าหอมก็บอกว่าไปเก็บมาเลี้ยงแต่ละคนดีๆทั้งนั้น
พ่อทศก็มองหน้าไอ้ลิงบ้าเลย อ๋อยโดนเล่นทั้งคู่เลย พ่อเราก็ยืนฟังเงียบเลย พ่อเราเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แบบนี้คงกำลังเก็บข้อมูลแน่ๆ แล้วปู่เทียนก็มองมาที่พ่อเราแล้วบอกว่า วันนี้ก็อยู่กินข้าวเย็นด้วยนะคุณน่ะ พ่อเราก็ยกมือไหว้แล้วบอกขอบคุณครับ ตอนนั้นปู่เทียนก็มองไปทางรถพ่อเราอ่ะ แล้วก็มองย่าหอมนะ ปู่เทียนพยักหน้านิดนึง
ย่าหอมก็เลยบอกเราว่าแม่หนูไปบอกคนขับรถนะว่าฉันอนุญาตให้เข้ามาได้ เราก็ห๊ะ! คืออะไร แล้วตอนนั้นไอ้ลิงบ้าก็โดดดึ๋งเลย ไอ้ลิงพูดขึ้นพี่จวบบบ แล้วกำลังจะเดินไปทางนั้น ย่าก็กระแอมขึ้นมา แค่อึ่ฮึ่ม โทนคือเบรกเอี๊ยดเลย เนี่ยทำไมดูกลัวย่าขนาดนี่เนี่ย
น้องลิงนั่งนิ่งๆเลยตอนนั้น ย่าบอกไปจัดโต๊ะหน่อยไอ้ตัวเล็กวันนี้มีแขกมากินข้าวด้วย โทนก็บอกครับย่าแล้วก็เดินไปข้างๆบ้านอ่ะ เราก็มองๆ ย่าก็บอกว่าไม่ต้องเกรงใจนะ คนสนิทย่าหอมก็เดินออกมานะ แล้วพูดว่าให้จัดสำรับเลยไหมแม่ย่า ตอนนี้จะ 5 โมง แล้วล่ะ ย่าหอมก็บอกว่าจัดได้เลย
ย่าหอมบอกอีกว่าเดี๋ยวจะมืดจำค่ำซะแล้ว แล้วหันไปมองอีกที คือไอ้ลิงบ้าแบกโต๊ะมาอ่ะทุกคน มันเป็นแบบโต๊ะพับที่เจอตามร้านข้าวแกงทั่วไปอ่ะ เนี่ยแบบเนี่ย
(/ (/ />
แล้วคือหิ้วมาสองตัวเลยตัวอ่ะ แบบว่าจับไอ้ต้องแท่นเหล็กตรงกลางมา แต่ว่าตอนนั้นไอ้ลิงไปใส่เสื้อมาแล้วนะ เพราะถ้ามาทั้งถอดเสื้อก็คงดูไม่ดีอ่ะ ไอ้ลิงแบกมา ตอนแรกคิดว่า 2 ตัว ไม่ใช่อ่ะทุกคนมันคือ 4 ตัว นี่หิ้วมาได้ไงอ่ะ รู้ว่ามันอาจจะไม่ได้หนักมาก สำหรับไอ้ลิงกอลิล่า แต่ว่าจับท่าไหนมาเนี่ยถึงแบกมาได้
พอวางเสร็จแล้วก็วางกาง กาง กาง คือโต๊ะสี่ตัววางซ้อนกัน 2 แถวอ่ะ กางพั่บ ต่อ กางพั่บต่อ แล้วก็เดินไปทางสวนไปแบกเก้าอี้พลาสติกมาอีก แล้วคือมันเป็นเก้าอี้ที่ซ้อนกันขึ้นสูง ๆ ๆ ๆ แบบเนี้ย
(/ (/ />
คือเพราะจะจัดงานด้วยเลยมีเก้าอี้เยอะ โทนก็ไปแบกมาทั้งตั้งอ่ะ เราก็คิดโอ๊ยยไอ้ลิงบ้า จะบ้าพลังไปไหน โทนไปแบกมาแล้วก็แบบทำงานไวมากเลยนะ ดึง ดึง ดึง ดึง แล้วคือรู้เลยล่ะว่าทำงานพิเศษมาเยอะจริงๆเพราะดูคล่องแคล่วไปหมด วาง ๆ ๆ ๆ ๆ จนเข้าตำแหน่งทั้งหมด
แต่ที่แปลกคือ โทนไปยกแคร่ไม้ไผ่มาด้วย 1 หลัง 2 หลัง แล้วตอนนั้นแม่เราก็เดินออกมา เหงื่อแม่ออกเต็มเลย เราก็รีบเข้าไปหาแม่ แต่แม่เรายิ้มไม่หุบเลยบอกว่าไม่ได้ทำกับข้าวเองซะนานเลย แม่เรามาถึงก็ยกมือไหว้ปู่เทียนกับย่าหอมเลยนะ ย่าหอมคือยิ้มตอบรับเลย คือยิ้มมากกว่าปกติเลย แล้วก็พูดว่าตามสบายนะคุณนาย
แม่เราก็ตอบค่ะ พ่อกับพี่แมนตอนนั้นก็กวักมือเรียกเราให้เข้าไปหานะ พี่แมนบอกไอ้นี่มันคล่องจริงๆวุ๊ย เราก็บอกว่าก็เคยทำงานเสิร์ฟมาก่อนแหละมั้งพี่แมนเลยคล่องแบบนี้
พี่แมนบอกแหม ๆ ๆ รู้เยอะเชียวนะ เอ้า !!!!!! อะไรของพี่ชายเราเนี่ย แล้วแม่เราก็บอกเจ้าหมิวมาช่วยแม่ยกกับข้าวหน่อยได้ไหม เราก็ค่ะ ๆ ๆ โห ทุกคนพอเดินเข้าไปคือแบบ นี่ 3 คนทำอะไรได้เยอะขนาดนี้เนี่ย ที่แน่ๆเลยคือมีต้มยำน้ำข้นแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่าอะไร ไอ้จะเรียกว่าต้มยำกุ้งเราก็ไม่แน่ใจ เรามองแล้วท่าทางจะหนัก
แต่ว่าตอนนั้นไอ้ลิงบ้าก็มายกหม้อต้มยำไปเลยอ่ะ หูยย สีสวยมากอ่ะ ส้มๆแดงๆ แล้วกับข้าวทุกอย่างจะใส่หม้อเล็กๆไว้นะทุกคน หม้อเล็กๆมีหูข้างๆ แต่ดูจากสภาพแล้วคงใช้ทำกับข้าวมานานอ่ะสมบุกสมบันมากๆ โอ๊ยย กลิ่นหอมมากๆเลยอ่ะ เราก็เห็นพ่อของเราไปยืนคุยกับปู่เทียน ย่าหอม แล้วก็พ่อทศอ่ะ แล้วไอ้ลิงบ้าก็หิวแคร่มา 1 หลัง
แคร่ไม้ไผ่อ่ะ แต่อันนี้ดูสูงนะ อันใหญ่ด้วย มาวางตุ้บ !!! ไว้ในส่วนที่เป็นเหมือนหัวโต๊ะอ่ะ เอามาทำไม แล้วไม่ใช่แค่นั้นนะทุกคน ไอ้ลิงบ้าก็เอาแคร่มาอีกตัว แล้วก็เดินไปในบ้าน คือยกเหมือนถาดไม้ไผ่ คล้ายๆของขันโตกหวายอ่ะ ตอนนั้นปู่เทียนกับย่าหอมก็มานั่งบนแคร่นั่นนะ แล้วโทนก็เอาถาดขันโตกอ่ะไรนั่นแหละ มาวางให้ทั้งสองท่าน
คือพูดยังไงดีเหมือนจัดสำรับอาหารสำหรับปู่กับย่าเลย ปู่เทียนพูดว่าคงไม่ถือกันนะ พ่อเราก็บอกไม่เลยครับไม่เลย เท่ากับว่าปู่เทียนกับย่าหอมจะมีถาดแบบขันโตกสานด้วยหวายหรือไม้ไผ่ คนละ 1ถาดนั่นแหละ
(/ />
ก็คือท่านจะไม่ทานข้าวโต๊ะเดียวกับเราแต่ก็นั่งติดๆกันนะ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมปู่เทียนกับย่าหอมต้องแยกไปนั่งทานด้วยนะ แล้วมีสำรับแยกไปด้วย
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
น่าจะมีหลอนกันทั้งบ้านแหละตอนนี้
::Glad::กำลังภาวนาบอกน้องกุมารทองหั้ยเจ้ออกตอนใหม่เลย ::DookDig::
ผมว่าต้องมีความหมานอะไรซักอย่างแน่ๆที่ต้องแยกไปต่างหาก.. ขอบคุณมากครับ
มาขนาดนี้ โทนน่าจะหายดีแล้วหละ
น้องไม่มาทักทายคุณหมิวสักหน่อยหรือนี่ ที่ปู่กับย่าแยกน่าจะเพราะวิชาและบริวารด้วยส่วนหนึ่งนะในความเข้าใจของผมเอง
มารีเพลย์ให้ดูเฉยเลย แบบนี้จะกลัว หรือจะชินกันดีครับ
::HoHo::น่าจะมีอะไร.ให้ตะลึงอีกชัวร์
เลี้ยงต้อนรับพร้อมทำความรู้จักไปในตัว จะมีอะไรเซอร์ไพท์ไหม นอกจากพละกำลังของเจ้าลิง
รายละเอียดมากดีครับเห็นภาพเลย ผมว่าที่ย่าหอมให้พ่อทศไล่ฟันดาบกะโทนต้องมีอะไรสักอย่างเกี่ยวกับการรักษา เช่นขับยาส่วนเกินออกตามขุมขนเหงื่ออะไรแบบนี้ ต้องรอให้เจ๊หมิวสืบมาเล่าให้ฟังอีกที...
อ้าว ที่แท้มาแสดงโชว์ให้...ดูนี่เอง โหเจ๊หมิวได้ดูบนชั้นบ๊อกด้วย 5555
เจ๊หมิวบอกเจอจนชินละ555
เจ้ก็ทำเหมือนบ้านตัวเองเลย ดูสิพ่อกับแม่เริ่มสงสัยแล้ว พี่จวบนี่ต้องเป็นคนเล่นของแน่ ถึงไม่กล้าเข้า ต้องรอย่าหอมอนุญาตก่อน
น้องๆไม่ออกมากินข้าวหรือครับ
น้องพามาเดินเล่น
ถ้าย่าไม่อยู่ ตอนกินคงได้ยินเสียงเด็กวิ่งเล่นรอบโต๊ะ 555
ขอบคุณครับพี่หมิว มาไวมากๆ
ท่านโทนพึ่งหาย แต่จากที่พี่หมิวเล่า คือพื้นตัวไวมากเลย
น่าจะแบบที่พี่หมิวบอก
เหมือนจะแสดงละคร
ให้อะไรบางอย่างดู
และที่น้องกุมาร เนอะ...แสดงว่ามีอีกหลายยย
ปู่กับย่าพูดเหมือนรู้ไปหมดเลย น่ากลัวจริงๆ
เหมือนมิตติ้งสองครอบครัวเลยครับเจ้ตอนนี้อยู่กันพร้อมหน้าเลยนานๆจะมีซีนพ่อกับแม่เจ้หมิวออกมาแบบนี้
อ่านแล้วหิวข้าวตามเลย
เหมือนได้เปิดโลกกว้างรับความรู้ใหม่ ๆ เลยครับคุณหมิว
ขอบคุณครับ
บารมีสกดลิง
สงสัยปู่กับย่าท่านถือศีลเลยต้องทานแยกสำรับกับข้าว
น่าจะมีอะไร คนมีของจะไม่กินข้าวกับใครนะ
แค่มองก็รู้หมดทุกอย่าง
รู้ทุกอย่างในบ้านน
พี่แมนชอบแกล้งน้องนะ
บริวารปู่กับย่า น่าจะเยอะนะ
นั่นนะสิที่ไม่กินข้าวด้วยกัน โต๊ะเดียวกันเพราะอะไร
สนุกมากเลย อยากให้ เจ๊หมิว ลงบ่อยๆ
ปู่กับย่านี่เด็ดขาดมากเอาพ่อทศกับโทนอยู่สนิทเลย
เจ๊หมิวความทรงจำดีมาก บรรยายเหตุการณ์ได้ละเอียดเลย
คุณท่านคงอึ้งกับภาพที่เห็นพ่อทศใช้ดาบไม้ไล่ฟันเจ้าลูกหมาน้อย เหมือนเด็กวิ่งไล่ตีกันเนอะ
วันนี้เหมือนวันรวมญาติของบ่าว-สาวเลยว่ามั้ย อิอิ อิอิ ดูย่าหอมจะชอบคุณแม่มากนะ คงถูกใจที่คุณแม่รักและเอ็นดูเจ้าลูกหมาน้อยของท่านเหมือนลูกคนหนึ่งนั่นเอง
แยกไปนั่งกินแบบนั้น เดี๋ยวสักแปป หมิวคงได้เห็นอะไรดีๆอีกแน่ๆ
ดูเหมือนย่าจะเอ็นดูแม่พี่หมิวนะเนี่ย ว่าแต่ทำไมต้องแยกสำรับด้วยอ่า
แหมมีการมารีเพลอี๊กกกก
ย่ามาโทนเงียบอย่างเดียว
ความคุ้นเคยมากกว่า การมานั่งกินข้าวบนโต๊ะแบบคนเมืองนะ
แถวบ้านเราคนที่ประมาณนี้เขาก็จะไม่กินข้าวกับโต๊ะคนอื่นเหมือนกัน
เหมือนรวมญาติทั้งสองฝ่ายฝ่ายเจ้าบ่าวเจ้าสาวเลยครับ
ปูเทียนรู้ล่วงหน้าได้ด้วยไหมเนี่ยใครจะไปจะมาแล้วแยกกินแบบนั่งแคร่กินขันโตกอีกมีเคล็ดอะไกันหนอ
เจอแบบปู่เทียนกับย่าหอมนี่ถ้าให้ดีให้เป็นพนักงานสืบสวนสอบสวนนะ ปิดได้ทุกคดีแน่นอน
ย่ามาโทนเงียบ
รู้ทุกซอกทุกมุมในบ้านก้อลูกสะใภ้นิหน่า
ที่นั่งแยกพิเศษได้ไม่มีอะไรมากวนคนอื่นเวลากินข้าว
บ้านคุณโทนกับคุณหมิวนี่ดูรวมๆแล้วน่ารักทั้งสองบ้านเลย แถมเข้ากันได้ดีมากๆด้วย
ทั้งปู่และย่าน่าจะเห็นอะไรเป็นพิเศษ เลยมีความรู้สึกดีมากๆกับครอบครัวเจ๊หมิวแน่ๆ
มีอะไรแปลกๆเยอะไปหมด
พี่หมิวจะเจออะไรที่หลอนๆอีกมั้ย ::Horror::
มีรีเพลย์ให้ดูกันแบบหลอนๆ
โทนคงโดนย่าหอมกำกับหนักแต่เล็กเลย
จะมีอะไรมาทานข้าวกับปู่เปล่านะ
การกินต้องกินแยกเพราะความธรรมเนียม
ยิ่งอ่าาน ยิ่งรู้เลย ครอบครัวโทน แต่ละฝั่งเป็นอะไรที่พิเศษมากๆ สำหรับคนทั่วๆไป แบบนี้ สาวๆถึงได้หลง
สองครอบครัวเจอกัน นี่มันงานดูตัวชัดๆ
ปู่เทียนกับย่าหอมคงจะชินกับการกินแบบนั้นมานานแล้ว
โทนเชื่อฟังย่าหอมมากสงสัยตอนเด็กๆ คงโดนคุมเข้มมาก
ทำความรู้จักกับฝ่ายหลานสะใภ้ตั้งแต่เนิ่นๆ อิอิ
โทนต้องไปนอนวัด ปู่กับย่านั่งแยกกับคนอื่นๆซึ่งคงต้องมีอะไรซักอย่างที่พิเศษเหนือธรรมชาติแน่ๆ
ทำไมโทนต้องไปนอนที่วัดด้วยนะ
ขนาดยังไม่หายดี ยังขนาดนี้
ได้เห็นได้พบสภาพการอยู่การกินการใช้ชีวิตอีกแบบที่ไม่ได้ยึดสิ่งที่โลกเป็นอยู่ในปัจจุบัน ก็คงทำให้เข้าใจความเป็นอยุ่อีกแบบ
สุดยอดของครอบครัวนายโทนเลย ปู่ย่าพ่อแม่
::HeyHey::ยัยหมิวนี่สงสัยไปหมดทุกอย่างเลยนะ
สาวๆสนุกกันใหญ่เลยเข้ากันไวแท้
ต่างคนต่างมีเด็กในปกครอง เลยต้องนั่งแยกไปเลี้ยงเด็กตัวเองแน่ๆ
น้องกุมารท่าทางจะติดใจเนอะ มาหาบ่อยจัง ::Horror::
อยากรู้จังเพราะอะไร
งานรวมญาติผู้ใหญ่ใช่ไหมเนี่ย เจ๊ก็บุกห้องโทนอีกแล้ว
เหมือนหลุดเข้ามาอีกโลกเลยสิครอบครัวเจ๊หมิว ฮาๆ
ปู่เทียนกับย่าหอมใจดีมาก ท่านทั้งสองต้องแยกสำรับเพราะเชิญครูบาอาจารย์และคนอื่นทานด้วยตามแบบโบราณ คนมีของมีวิชาสมัยก่อนต้องแยกสำรับเฉพาะ แบบนี้เรียกร่วมวงแต่ไม่ร่วมสำรับ อาหารมื้อนี้เหมือนคนในครอบครัวทานข้าวร่วมกันเลยนะ
ดูย่าหอมจะชอบแม่เจ๊หมิว สำรับเผื่อพี่ไน้องๆของโทน
แหมตอนนี้เจ๊หมิวชมโทนหลายรอบเลยนะครับ
ที่โทนกับพ่อทศทำ น่าจะเป็นการแสดงให้วิญญาณทั้งหลายดู
นึกว่าน้องจะออกมาหาพี่หมิวสะแล้ว
เคยได้ยินคนเล่นของบางคนเขาจะไม่กินรวม จะแยกสำรับอาหาร คล้ายกับพระในสมัยก่อนจะฉันในบาตร กินสำรับของตัวเอง ไม่มานั่งฉันรวมเป็นวง เหมือนในสมัยนี้
สงสัยแยกสำรับเพราะจะมีใครมาร่วมโต๊ะกับปู่ย่า บรื๋อ
ต่อไปเจ๊จะไม่เหงาแล้ว ถ้าเอาใจดีๆ น่าจะสืบเรื่องโทนได้เยอะเลย ทั้งเรื่องพี่พลอย ดรัมเมเยอร์และ เจ๊เตย 555
เจ๊หมิวแพ้เหงื่อท่านโทนล่ะ
เค้าเรียกขันโตกรึเปล่าครับ
รู้เลย่าจะมา เทพโทนกลัวจัดอิอิ
กลับมาบ้านหายเลยนะ
รู้ทุกเรื่องไม่ต้องบอก อาคมแก่กล้า
ขอบคุณครับ... อยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวพี่โทนทั้งหมดเลย.. ว่าเป็นมาอย่างไร.... ไม่สนใจบทเสียวแล้วหล่ะพี่หมิว
กับข้าวน่าจะอร่อยมากๆ แม่ของหมิวลงมือช่วย
พี่จวบยังไม่ได้เข้ามาเลยเจ๊
แบบนี้มันไม่น่าใช่เรื่องเสียวแล้ว
ครอบครัวอบอุ่น แต่แฝงไปด้วยความลี้ลับ
หมิวอย่าไปเข้าใจอะไรบ้านนี้มากเลย
หลอนกันหมดไหมเนี่ยทีนี้
งานนี้เจ๊หมิวคงไม่เจออะไรนะ
จะเป็นสะใภ้หลวงบ้านนี้ ต้องเจอบททดสอบมากหน่อย
วัฒนธรรมแบบของปู่เทียนย่าหอม...ขันโตกเหรอเนี่ย
จะมีเรื่องแปลกอะไรมากกว่านี้อีกป่าว
อ่านแล้วทำให้หิวข้าวขึ้นมาเลยจะไปหากินที่ไหนเนี่ย
คนเล่นของรำยาก
สองครอบครัวได้เจอกันแบบครบๆสินะครับ..
2ครอบครับเจอกันแล้วย่าหอมเอ็นดูหมิวมาก
โทนกลับมาแล้ว
ขนาดพ่อทศยังต้องเงียบแล้วไอลูกหมาน้อยจะกล้าหือเหรอ 555 โทนคงจะมีเหตุผลที่กล้วย่าหอมมาก ๆ เดียวคงรู้เหตุผล แต่จะเป็นตอนไหน
::Dozy::
น่าจะแบ่งบริวารเลยต้องแยกวง
ขอบคุณมากครับ มาต่อเนื่องเลยครับ กำลังสนุกเลย เจ้หมิวจะเจออะไรเพิ่มอีกมัยครับ
ปู่กับย่าโทนนี่น่ากลัวจริงๆ แบ้วถ้าโทนได้รับการครอบครู แล้วสอนวิชาจริงๆจะอันตรายขนาดไหนนะนั่น
เจ๊หมิวไม่เขินแย่หรอ พร้อมหน้าพร้อมตาเชียว
เตรียมเปิดตัวหลานสะใภ้เลยหรือเปล่าครับเจ๊หมิว
ฝันเหมือนจริงเลย
จัดอาหารแบบแยกสำรับ ขนบแบบโบราณเลย
สุดจัดทั้งบ้าน ปู่ย่าก็มีของ แถมไม่ต้องโชว์ เดี๋ยวมาให้รู้เอง ถ้าไม่เคยเจอมีหลอนแน่ๆ
น้องๆ น่าจะหิวนะ น่าจะมากินด้วยกัน
น่าจะเป็นการทานกับบริวารใกล้ชิด
ทานอาหารแบบสำรับตามที่เรียกกันจริงๆ ด้วย แยกสำรับของปู่กับย่าเลย
สงใสไปหมดจริงๆนะหนูหมิวมีอยู่คนเดียวทีอยากรู้
มีเรื่องลึกลับขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าย่าหอมไม่บอกให้หยุด
สงสัยเทพโทนจะน่วมแน่ๆ
ถ้าย่าหอมไม่อนุญาตพี่จวบคงไม่ได้เข้ามาในบ้านพี่โทนแน่
สองครอบครัวมาทำความรู้จักกันดูพี่หมิวจะรู้ทุกซอกทุกมุมของบ้านโดยเฉพาะห้องโทน
คนมีของ เค้าไม่ทานร่วมกะใครครับ ยิ่งของแรง ๆ ยิ่งต้องแยก
และถ้าไปต่างถิ่นที่ที่เราคิดว่าน่าจะมีของแน่เลย เค้ายกอาหารมาให้ ให้ทานแค่ครึ่งเดียวครับ ไม่ให้ทานหมด แล้วเค้าจะไม่กล้าทำของใส่เรา ไม่กล้าลองของกะเรา...
มีแฮ่ ทีตุ้งแข่ น้องอยากเล่นด้วยแหละ
จะเป็นสะใภ้บ้านนี้ ใจต้องหนักแน่น
ไม่แปลกเลยทำไมโทนกลัวย่า ครับทุกคำ ทำทุกอย่างที่ย่าบอก อยากรู้ว่าตอนเด็กย่าอบรมอย่างไร
เขากินเผื่อพวกพ้องที่ติดตาม คนอื่นกินจะไปแย่งพวกเขา
แยกกินแบบนี้คงจะมีอะไรแน่ๆ
ยิ่งนานยิ่งลี้ลับนะครับ
เฉลยที ทำไมปู่ย่าถึงแยกสำรับ
หลานสะใภ้
ของแบบนี้ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่นะ...มันมีมาตั้งแต่ครั้งโบราณแล้วล่ะ
มันต้องมีเหตุผลที่ต้องแยกปู่กับย่าทานกันเองสองคน สงสัยเผื่อบริวารด้วย
พี่หมิวได้เจอ ได้พบ ได้เห็นอะไรเยอะมาก เล้าให้คนอื่นฟังคงไม่เชื่อแน่
แยกตัวไปกินแยกคงกลัวว่าคนอื่นจะแย่งกับข้าวกิน
คนมีของย่าจะกินร่วมไม่ได้
เหมือนจะพร้อมหน้าญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเลยนะครับ
คนมีของเหมือนจะถือเรื่องนั่งร่วมโต๊ะกับคนอื่นอยู่นะ
แล้วทำไมย่ากับปู่ต้องกินแยกกันอะ
อยากรู้ ๆ ทำไมนั่งแยก
ตามตลอด เดินเรื่องดี เรื่องนี้ไม่ต้องมีฉากเสียวก็ได้ครับ ตามเนื้อเรื่องสนุกดีครับ
ก็ปกติของคนที่มาสายนี้นะ ขนาดไม่ได้ถือขนาดนั้น ข้าวบ้านศพยังไม่กินเลยผมนิ
แอบสงสัยในใจเดียวก็โดนย่าหอมอธิบายมาได้เงิบอีกละเจ๊หมิว งานนี้พ่อเจ๊หมิวคงสงสัยทำไมเจ๊หมิวรู้ทุกซอกทุกมุมบ้านโทนดีจัง อิอิ
โทน น่าจะกลัว ย่าหอม มากที่สุด
แยกสำรับกันทำไมอะ มีเหตุหรือเปล่าครับ
รู้ทุกซอกทุกมุมเลยนะเจ้
เสียงน้องมาพูดก่อนจบตอนก่อน ไม่มีต่อจากนั้นหรอครับ
ดูเหมือนน้องจะชอบเจ๊หมิวนะ อยากรู้เลยว่าจนถึงตอนนี้ น้องมีมาหาเจ๊อีกไหม
แยกโต๊ะต้องมีเหตุแน่นอน
มีตาทิพย์ แค่มองรู้หมดเลย
คนมีของอาจจะถืออะไรสักอย่าง ไม่รู้นะครับเดาๆเอา
ทำไมต้องมีสำรับแยก
น่าจะได้เห็นอะไรแปลกกันบ้างละวันนี้
อดัมส์แฟมิลี่เทียบไม่ได้เลยกับโทนส์แฟมิลี่
เด๋วหมิวก็เห็นเอง บริวารของปู่กะของย่า มากันให้พรึบพรับ
ปู่กับย่า บ้านโทนนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ แยกกับข้าวออกไปไม่กินรวมต้องมีอะไรแน่ๆ
คงมีคนกินด้วย
ปู่เทียนกับย่าหอมรู้ว่าพ่อพี่หมิวจะมาเลยสั่งใกห้ทำกับข้าวเพิ่ม..พี่หมิวเดินไปหยิบน้ำมาให้พ่อกับแม่กินแถมรู้อีกด้วยว่าอยู่ตรงไหน
ถ้าให้เดาย่ากับปูจะไม่กินหรือใช้ของร่วมกับคนอื่นๆแน่
สบายดีแล้วซนได้ โทนกลัวย่าน่าดูเลย
เหมือนรู้ก่อนเลย ว่าจะมีคนมาทานข้าวเพิ่ม
ให้มาบอกก่อนเลย
โทนนี่กลัวย่าจริงๆ
อยากรู้แฮะ.ปู่เทียนย่าหอม พ่อทศ คุณท่าน คุยอะไรกัน เจ้หมิว จะเนียนๆเข้าไปฟังได้ไหมนี่
หมิวผู้ที่ขี้สงสัย ลืมไปเรียกพี่จวบหรือป่าวนะ
สงสัยเยอะจริงๆนะหมิวเอ้ย
ฟังคำบรรยายถึงบรรยากาศในสวนกับกับข้าวหอมๆแล้วหิวขึ้นมาเลย
พี่แมนแซวถูกจุดจริงๆ เจ๊รู้ไปหมดยังกะบ้านตัวเองเลย ฮ่าๆ
คล่องทุกอย่าง จริงๆ
ทำไมต้องไปนอนวัดก่อนหว่า
คนสมัยก่อนอื่น
ไม่อร่อยกว่า และจะมีขันน้ำเอาไว้ล้างมือด้วย
เจ้หมิวเหมือนเคยอยูที่บ้านโทนจนรู้ทุกซอกมุมเลยนะ หยอกๆนะครับ
พี่หมิวรู้แล้วว่าใครจะปราบเอาโทนอยู่
ได้อารมณ์แบบมิติพิศวงเลยช่วงนี้
บ้านพี่โทนมีของทั้งบ้าน
ประตูมิติเปิดแล้ววววว...ขอทัศนาหน่อยครับ
มาแล้วเจอกันครลเป็นครอบครัวใหญ่ไปเลย
สนิทสนมเหมือนครอบครัวเดียวกัน
สะใภ้นี่รู้ทุกอย่างเลย
เจอแบบนี้ทำตัวไม่ถูกเลย
แยกไว้ให้พวกที่ติดตามปู่กะย่ามา
เป็นอีกบททดสอบอีกอย่างหล่ะที่ทำให้เจ๊หมิวแกร่งขึ้นในอนาคต
ที่แยกสำรับคงจะถืออะไรสักอย่างแหละมั่งปู่กับย่าอะ
เจ้ก็ทำเหมือนบ้านตัวเองเลย
แล้วเจ๊ไม่ไปเรียกพี่จวบหราาา ปล่อยยืนแบบนั้น
พ่อ แม่เจ้หมิวมาหาปู่ ย่าหลานเขยซะเเล้ว
เดี๋ยวรอไอ้ตัวเล็กหายดีก่อนเถอะเจ้หมิ
ทำไมเฮียแมนดูไม่ตื่นเต้นกับเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้เลยหละขอรับ
บารมีย่าหอมกับปู่เทียนนี่ไม่ธรรมดานะเนี้ย น่าจะทำสมาธิมาไม่ใช้น้อยๆ
คนที่ถือศลีถือสัจบางทีอาจมีข้อห้ามข้อกำหนดส่วนตัวก็ได้ครับว่าห้ามนั่งทานข้าวกับบุคคลอื่น
เจ๊ครับลิงหายแล้วบ้าพลังได้แล้วครับเจ๊
มีเคล็ดอะไรนะ ถึงต้องแยกรับประทาน
ปู่เทียนกับย่าหอม นี่ไม่ต้องมองกัน
ก็เข้าใจกันดีทุกอย่าง ว่าต้องทำอะไรต่อไป
เกิดอะไรต่อ
คงจะเป็นเพราะวิชาของปู่กับย่าแหละ เลยทำให้ต้องแยกกินคนละโต๊ะ
เจ๊หมิว เข้านอกออกในบ้านโทนจนจะชินแล้วมั้ยนั่น
รอน้องๆมาหาพี่หมิวอีกนะงับ
อบอุ่นมากบ้านนี้เหมือนดุแต่ใส่ใจมากกว่า
เจ๊หมิวโดนพี่แมนแซวตลอดเลยถ้าเป็นเรื่องท่านโทนอ่ะ
ผู้ใหญ่มากันครบเลย ท่านโทนก็แข็งเเรงเกินพึ่งออกมาจากโรงพยาบาลแท้ๆยังออกมาฝึกกับพ่อทศได้
โทนเราแข็งแรงดีจริง ๆ
อยากให้มาวันเว้นวันเลย
ปู่เทียนผู้มาก่อนกาล
จัดสองสำรับแบบนี้คงมีเสียวสันหลังกันบ้างแหละแบบนี้
เผื่อกุมารน้อยมากินด้วยเลยต้องแยกสำรับ
ครอบครัวใหญ่จริงๆ
เหมือนวันรวมญาติเลย
เนื่องในงานแต่งเทพโทนกับเจ้หมิว😄
ปู่เทียน กับย่าหอมน่ายจะถือศีล บางอย่าง ทำให้ทานร่วมกับคนอื่นๆ ไม่ได้
ของที่ติดไปอยู่ที่โทนคืดอะไรหนอ
ชอบปู่เทียน กีบย่าหอม กำหราบได้ทั้งบ้านเลย
ต้องแยกไว้ พวกคนเล่นของ
น่าจะมี something แน่ๆกับการแยกกิน
น่ากลัวทั้งปู่และย่าเลย
ต้องมีอะไรแน่ๆ
น่าจะกินมือ นะผมว่าเลยแยกออก
แยกเผื่อเด็กๆด้วยมั้ย
น่าจะแยกให้วิญญาณมากินด้วย
ต้องแยกออกเปนสองวงเผือผีสางเทวดาแน่นอน
รู้ดีไปทุกซอกทุกมุมเลยเหมือนบ้านตัวเองไปแล้วละ
::Sweat:: อ่ะๆ อันนี้ไม่รู้เลยว่าต้องกินแยกสำรับกัน หรือเพราะมีอย่างอื่นกินด้วยนะ
เมื่อเวลาปู่กะย่ากินข้าว คงมีลูกน้องมากินด้วยเยอะ เลยไม่ค่อยได้กินร่วมกะคนอื่น
เจ้หมิวเหมือนเป็นเจ้าของบ้านด้วยคนหนึ่งเลย รู้อะไรอะไรในบ้านเกือบหมด
สงสัยย่าหอมจะถูกใจหลานสะใภ้นะ
ทำไมปู้ย่า ต้องมี ขันโตกด้วยนะ
คำพูดคุ้นๆเนอะ
สองบ้านนี้น่าจะเข้ากันได้ดี
คนมีของ แล้วของแรงทั้งนั้น
แยกสำหรับครับ สำหรับคนที่มาทางสายนี้จะไม่กินร่วมสำหรับประมาณนี้
แยกไว้ เลี้ยงน้องๆ หรือปล่าว ::Horror::
คงถืออะไรสักอย่าง
ปู่ย่ากินกับบริวาร
นันซิ ทำไมต้องแยก
2 ครอบครัวเจอกันแล้ว
ออกจากโรงพยาบาลปุ๊บ ก็ได้ออกกำลังเลยนายโทน
ชัดเจนเลย
::Snap:: ลิวเสร็จเเจ้แน่นอน
::Shy::ลิงเสร็จเจ้แน่นอน
จากที่อ่านๆมา พ่อทศก็เหมือนจะกลัวย่าหอมเหมือนกัน
ย่าหอมมองคุณผู้หญิงแม่ของหมิวแล้วยิ้มให้อย่างดี สงสัยมีอะไรในกอไผ่อีกแล้ว
ยิ่งอ่านยิ่งมัน
เจอบ่อยจนชิน
ชอบครับ ได้เรียนรู้และได้ประโยชน์มากๆเลยครับ มีทั้งพิธีการต่างๆ มารยาท สิ่งที่ควรทำควรพูดและสิ่งที่ไม่สมควร
น่าจะกินรวมกันไม่ได้
อืมจะมีไรโพลมาอีกมะ
เจ๊หมิวก็เก่งนะเจอหลายๆอย่าง แต่ไม่สติแตก
ย่าให้ลูกน้องกินด้วย
พ่อทศเขาวิ่งไล่ไอ้ลิงบ้าในมือของสองคนก็ถือท่อนไม้หวดหันดาบกัน
รอฟังครับ ว่าทำไมถึงแยกสำรับ
ศรัทธา
ไม่แผลกหรอกเจ๊หมิว เค้าก็รวมอยู่ในวงนั้นแหละแต่แยกกับข้าวออกจากกันเอง
คงเกี่ยวกับของ วิชาอาคม ที่ต้องถือ ต้องรักษา ข้อห้ามต่างๆมั้ง
พ่อกับแม่เจ๊หมิวดูนิ่งมากกก สมเป็นผู้หลักผู้ใหญ่
ดูท่าน้องหมิวจะเริ่มชินแล้วขนาดมาทั้งกลิ่นทั้งเสียงยังไม่กลัวเลย
ย่าหอมเหมือนรู้ทุกอย่างเลย น่ากลัวมากๆ
ออกกำลังกายไล่ไข้เหละ
คนมีวิชานี่น่ากลัวเนอะ แค่อ่านยังกลัวเลย
สานสัมพัน 2ครอบครัว
มีเรื่องให้สงสัยได้ตลอดเลยงับเจ๊
::Glad::
ปู่กับย่ารู้ทุกอย่างเลย