โทษทีนะช่วงเดือนสองเดือนนี่งานเยอะ เวลาก็มีแหละแต่พักผ่อนดีกว่า ::HoHo:: ::HoHo:: ช่วงนี้พอมีเวลาว่างละลงต่อ ต่อจากตอนที่แล้ว เรากับพี่แมนและอีเจมส์ก็มาถึงหมู่บ้าน พอถามว่าไอ้ลิงบ้าไปไหน จังหวะนั้นลุงทั่งขับมอเตอร์ไซค์มาพอดี ท่านบอกว่าเดี่ยวจะไปตามโทนหน่อย แล้วขับมอไซค์ไปอีกทาง ซึ่งอีเจมส์บอกว่าถ้าไม่ได้ภาวนาจิตที่กระท่อมตรงแม่น้ำก็มีอีกที่ ก็คือป่าช้า
ง้ะ !!!! ป่าช้าเหรอ เราก็หันไปมองพี่แมนเลยนะ หันไปมองอีเจมส์ ซึ่งอีเจมส์ก็บอกว่าตามนั้นแหละหมิว ยังจะไปอีกไหม เราส่ายหัวเลย พี่แมนถามว่า ไอ้หมิวพี่ว่าแกน่ะ ไม่ได้ทำตามที่คุยกันไว้เลยนะ ทั้งทำอะไรโดยที่ไม่ได้ถาม แล้วก็พูดมากเกินไป จำไม่ได้เหรอน้องมันบอกว่าอะไรบ้างน่ะ
เราก็นิ่งเลย คือแบบมันเผลอนี่นา เราบอกอื้อ... คนเฝ้าซุ้มประตูก็บอกนะว่า ถ้าเป็นแขกของแม่ย่าก็เชิญได้เลยคือเขาก็พูดภาษาอีสานแหละ แต่เราก็ฟังๆได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่อีเจมส์ก็เป็นคนกลางให้ อีเจมส์ก็ถามว่าแล้วโทนมันไปป่าช้ากี่วันแล้วครับ คนเฝ้าซุ้มก็บอกว่าไปเมื่อวาน
แล้วก็สะดุ้งเลย งั้นก็แสดงว่านอนค้างในนั้นอ่ะดิ่... อีเจมส์บอกครับ แล้วอีเจมส์ก็หันมาพยักหน้าให้พี่แมนกับเราอ่ะขึ้นรถ พี่แมนก็จับแขนเราแล้วพาเดินขึ้นรถเลย.. อะไรง่ะ ยิ่งระแวงๆอยู่ เราขึ้นรถมาเสียงน้องกุมารก็มาทันทีเลยว่า หนูบอกพี่สาวแล้วนะ ว่าอย่าพูด อย่าทำอะไร นอกจากที่พี่ชาย กับพี่เจมส์บอกน่ะ
เราก็พูดไรอีกอ่ะ - ชื่อน้อง – น้องบอกว่าแต่ก็ยังดีที่มองพื้นแล้วชะงักบ้างน่ะ ไม่งั้นลำบากหนูอีกแน่ๆ เห้ออออ เอ๊าโดนผีเด็กบ่นอีกละ แล้วพอรถเลื่อนเข้าไปในซุ้ม คือบรรยากาศเปลี่ยนเลย คือพูดยังไงดีล่ะ เหมือนแบบเขตรอยต่อหมู่บ้านอ่ะทุกคน ซุ้มประตูที่ผ่านมา
แล้วอีกแปปนึงคราวนี้หนักเลย น้องกุมาฟมาให้เห็นอีกแล้ว ด้วยตาหยาบของเรานี่แหละขอยืนยันอีกครั้งว่า เราไม่ได้มี sense อะไรเลยนะ เราเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมคุยกับน้องได้ แล้วยังมองเห็นน้องด้วย ก็คงเป็นอย่างที่น้องบอกอ่ะแหละ ทางเข้าเรือนย่าหอม ก็ไม่ใช่ว่าจะแบบในหนัง ในละครเลยนะ ที่ว่าไม่มีบ้านคน
คือก็มีนะ แต่พูดตรงๆ รูปทรงของบ้าน และ สิ่งปลูกสร้างก็จะเป็นแบบพูดยังไงดี เหมือนเป็นแบบดั้งเดิมทั้งหมด คือบ้านไม้และก็ยกใต้ถุนสูง เอ.... มีคอกวัวเกือบทุกบ้านเลยง่ะ เห็นคอกไม้หลายบ้านเลย เราก็ถามว่าแถวนี้ทำนาหมดเลยใช่ไหมอีเจมส์ อีเจมส์บอกอื้ม ตอนนี้ก็ทำนากันซะส่วนใหญ่ แล้วก็มีพวกอาชีพเฉพาะถิ่น พวกสานเสื่อทำหมอนจากนุ่นอะไรพวกนี้
อีเจมส์บอกว่าแต่ก็มีคนที่เลี้ยงวัวเอาไว้ขายก็มี จะมีพวกนายหน้ามาติดต่อ พี่แมนก็ถามพ่อค้าเหรอเจมส์ อีเจมส์บอกใช่ครับพี่แมน หรือไม่ก็ไปตลาดวัว ตลาดควาย นั่นแหละครับ พี่แมนก็อ้ออื้มแล้วครอบครัวทางไอ้โทนล่ะพี่ก็ไม่เคยถามเลย หรือว่าเลี้ยงวัวขายด้วย อีเจมส์บอกว่าเป็นอาของไอ้โทนก็เลี้ยงนะพี่
พี่แมนถามอาเหรอ อีเจมส์บอกใช่ครับก็น้องชายพ่อทศน่ะพี่แมน ไปเอาดีทางเป็นนายหน้าขายวัวแล้ว พี่แมนถามเอ้ย นายหน้าเลยเหรอ อีเจมส์บอกใช่ครับ ก็ยังมีแค่อาไอ้โทนนี่แหละครับที่ยังทำอาชีพนี้อยู่ ส่วนคนอื่นๆก็ทำงานอย่างที่ตัวเองชอบ เราแว๊ปนึงเลยนะ ถามอีเจมส์ว่ายังทำอยู่ หมายความว่าไง
อีเจมส์หันมาถามอ้าว เจมส์บอกไปแล้วหนิว่าทางครอบครัวพ่อทศ เคยเป็นนายฮ้อยมาก่อน ผมไม่แน่ใจนะพี่แมน ว่าเป็นพ่อของปู่เทียนหรือเปล่า เพราะผมเองก็ไม่ได้ถามพ่อละเอียดมากมายหรอกครับ เราก็นิ่งเลยทีนี้ พี่แมนก็ถามเอ้อ ยังไงวะเจมส์ นายฮ้อยเหรอ อีเจมส์บอกครับพี่แมน ครอบครัวของฝั่งปู่เทียน เป็นนายฮ้อยขายควายมาก่อนครับ ต้อนควายไปขาย เรางงนะเอาตรงๆ นายฮ้อยคืออะไร เราก็มองหน้าพี่แมน พี่แมนก็ถามอ้าวจำไม่ได้เหรอที่ตอนเด็กๆเคยนั่งดูกันนน่ะ นายฮ้อยทมิฬ
เราก็.. อื่อออ จำไม่ค่อยได้ พี่แมนบอก.. อื้มเอาเป็นว่า.. ให้คิดถึงคาวบอยน่ะ เพราะสมัยก่อนจะเดินทางไกล ก็ต้องขี่ม้าเดินทาง เราบอกห๊ะ ! แล้วหันไปมองอีเจมส์ เราถามนะว่า เพราะงี้เหรอถึงขี่ม้าเป็น อีเจมส์บอกอื้มตามนั้นแหละหมิว
ปู่เทียน ลุงทั่ง พ่อทศ ขี่เป็นหมดแหละ แต่ไอ้โทนนี่ออกแนวโดนบังคับให้หัดขี่ เราก็อ้าว... พี่แมนบอกไอ้หมิว ไอ้โทนเองก็ไม่ใช่ว่าจะชอบทุกอย่างบนโลกนี้หรอก เราก็อือ... เราถามนะว่า แล้วขี่ได้แค่ไหนอ่ะอีเจมส์ อีเจมส์บอกก็ขี่ได้ ควบได้ แล้วก็บังคับให้เดินไปตามทาง หลบทาง ปกติแหละ
เราบอกเดี๋ยวๆ ถึงขั้นควบได้นี่ปกติเหรอ สองข้างทำเอาเราต้องมองซ้าย ขวา เลยล่ะ บ้านเป็นแบบที่เราไม่เคยเห็นหลายหลังเลย จนขับมาอีกแปปนึง แล้วเหมือนที่ทำการผู้ใหญ่บ้าน อีเจมส์ก็จอดรถนั่นแหละแล้วคือเหมือนในหนัง ในละครเลย คือเป็นบ้านไม้2 ชั้น แล้วคือว่าข้างๆบ้านมีพวกซุ้มเกวียน พวกรถไถ อะไรพวกเนี้ย อีเจมส์บอกลงมาก่อน พวกเราก็ลงไปนะ ไม่รู้แหละลงไปยังไง แล้วคนบนบ้านก็ลงมานั่นแหละ
คือที่ท่าทางดุๆน่ะมองแล้วบอกเอ้าเจมส์เหรอ อีเจมส์ยกมือไหว้แล้วบอกสวัสดีครับผู้ใหญ่ เขาก็ลงมาพร้อมกับลูกเมียแหละมั้ง อีเจมส์ก็แนะนำเรากับพี่แมนให้ผู้ใหญ่บ้านรู้จัก เขาก็ถามจะมารับโทนแล้วเหรอ อีเจมส์บอกครับ แล้วอยู่ดีๆเขาก็พูดว่าแล้วทำไมมาวันนี้ล่ะ ทำไมไม่มาพรุ่งนี้เลย
แล้วคือบรรยากาศเปลี่ยนไปเลยอ่ะ พอพูดแบบนั่นสิ่ทำไมพวกเราไม่มากันพรุ่งนี้เลย แล้วเมียเขาอ่ะก็เขย่าๆแขน เขาก็ยิ้มมาแล้วบอกว่าไม่มีอะไรหรอก แล้วเขาก็บอกเอาล่ะเดี๋ยวจะไปเรือนแม่ย่าเลยใช่ไหมเจมส์ อีเจมส์บอกครับ เมื่อกี้ลุงทั่งไปตามไอ้โทนที่ป่าช้าน่ะครับ คงใกล้จะมาแล้ว และพอพูดไป เสียงมอเตอร์ไซค์ก็บรึ้นๆมาเบาๆ
เป็นลุงทั่งน่ะบิดมา มาหยุดตรงหน้าเราแล้วบอกว่า ลุงไปที่เรือนก่อนนะเจมส์ก็ขับตามมาแล้วกัน อีเจมส์ถามอ้าวไอ้โทนล่ะครับลุงทั่ง ลุงก็บอกกำลังมาน่ะเก็บของอยู่ แล้วผู้ใหญ่บ้านก็พูดว่า ครูทั่งโทนมันเป็นยังไงบ้างล่ะเข้าไป 2 วันแล้ว ลุงทั่งบอกก็เหมือนเดิมนั่นแหละ เขาก็ถามนะว่าแล้วทศกับทิพย์ไม่มาใช่ไหม ลุงทั่งพยักหน้าแล้วบอกว่า เอาล่ะผู้ใหญ่ฉันฝากเรื่องพรุ่งนี้ด้วยนะ
ผู้ใหญ่ก็บอกไม่มีปัญหาหลานจะกลับกรุงเทพฯทั้งคน เราก็หันควั่บเลย แล้วคือหน้าทางขึ้นบ้านเขาก็จะมีป้ายชื่อใช่มะ พอเราอ่านดีๆก็... อ้าว นามสกุลเดียวกับไอ้ลิงบ้าเลยนี่นา เราก็ได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้คือไม่กล้าถามน่ะ ทั้งๆที่ใจอยากรู้ม๊ากก จนลุงทั่งก็ขับมอไซค์ของแกไปนั่นแหละ
อีเจมส์ก็ลาผู้ใหญ่พวกเราก็พากันขึ้นบ้านไป บ้านผู้ใหญ่น่ะคือเหมือนเรื่องนี้เลย ผู้ใหญ่ลีกับนางมา เลยบ้านไม้แบบนั้นแหละ เราก็ขึ้นรถมาก็ถามอีเจมส์ว่าทำไมนามสกุลเหมือนไอ้ลิงบ้าเลย อีเจมส์บอกจะว่าญาติก็ญาตินั่นแหละหมู่บ้านเนี้ยญาติกันก็หลายบ้านอยู่นะหมิว
เราก็อื้อ.. ไม่ถามแล้วก็ได้เจอตอบมาแบบนี้ ขับเข้ามาอีกแปปนึงจากที่บ้านคนหนาแน่นก็เริ่มบางตาลง คือมีบ้านแหละ แต่จะเว้นๆหน่อย จนมาเจอทุ่งโล่งกว้างนี่แหละ แล้วพูดจริงๆนะตกใจมากๆ เพราะว่าอีเจมส์บอกว่าเนี่ย พื้นที่บ้านย่าหอม เราแบบว่าพูดไม่ออกเลย ข้างหลังก็มีภูเขาแล้วเป็นลานกว้างมาก อีเจมส์มองๆแล้วบอกว่าวันนี้ก็มีคนมาขอให้ช่วยเหรอ เราก็มองไปก็เห็นเป็นบ้านทรงไทยเล็กๆหลังนึง คือประมวลผลจากที่อีเจมส์พูดรวมถึงตัวของย่าหอมด้วย เราเดาได้เลยว่านั่นต้องเป็นตำหนักหรืออะไรสักอย่างแน่ๆ
อีเจมส์บอกคงต้องไปไหว้ย่าหอมก่อนนะ เราก็ทำใจไว้แล้วว่ายังไงก็ต้องไป แต่ว่าอีเจมส์ขับรถจอดเฉยเลย เราก็อ้าวจอดทำไมอีเจมส์ อีเจมส์บอกต้องเดินไปนะ เราก็เอ๋าไรเนี่ย แต่ก็ทำไรไม่ได้ไงนอกจากทำตาม ตอนนั้นน้องกุมารก็บอกว่าพี่สาวๆ เราก็ง้ะ ! ไรเนี่ย น้องบอกว่า ต้องสงบเสงี่ยมนะ เราบอกโหยรู้แล้วน่า
อีเจมส์เดินนำหน้าไป เรากับพี่แมนก็เดินตาม ตอนนี้เราเกาะแขนเสื้อพี่แมนแน่นเลย ส่วนอีเจมส์ดูสบายๆ ผ่านต้นไม้ ผ่านลานกว้าง ความน่าแปลกตา แปลกใจก็คือ ตามพื้นมีต้นไม้ขึ้นมาเฉยเลย คือมันไม่แปลกที่ต้นไม้ขึ้นได้ แต่ว่ามันแปลกสำหรับเราที่จะเห็นต้นไม้งอกอยู่ในบริเวณบ้าน
ให้ลองคิดว่านั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นและมีต้นไม้ต้นใหญ่ๆอยู่ข้างๆอ่ะ ประมาณนั้นเลย แต่สำหรับต่างจังหวัดคงไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกมั้ง เราเดินเข้ามาที่มองเห็นคือก็มีผู้เฒ่าผู้แก่ และคนอีกหลายคนนั่งบด นั่งตำอะไรไม่รู้ แล้วไอ้ที่เห็นชัดๆเลยคือ ที่กลิ้งๆเราเคยเห็นในหนังจีนสมัยก่อน นี่คือลูกกลิ้งบดยา อ้อรู้เลยว่าทำยาแน่ๆ
พวกเขามองมาทางเรา เอาเป็นว่าที่เขาพูดมาคือภาษาอีสาน ภาษาถิ่นนะ มีแค่อีเจมส์ที่ฟังออกและพูดตอบโต้ได้ เราจะแปลเป็นภาษากลางนะ เขาถามว่ามาหาใครล่ะ พออีกคนนึงเดินมาท่านก็บอกอ้าวบักเจมส์ป่ะนะ อีเจมส์ก็ยกมือไหว้แล้วบอกคร๊าบ พอดีย่าหอมเขาให้มารับไอ้โทนกลับน่ะครับ
พอบอกว่ารับโทนกลับ คนแถวนั้นที่กำลังนั่งทำสมุนไพรเพลินๆก็พูดว่า ได้เวลาแล้วเรอะ ตอนนั้นคือขนลุกเลยยยยย อีกคนก็พูดขึ้นมาว่าแล้วตอนนั้นโทนอยู่ไหน ส่วนอีกคนก็บอกว่าแม่ย่าให้เข้าไปภาวนาในป่าช้าสองวันแล้ว วันนี้น่าจะกลับนะ อีเจมส์บอกเมื่อกี้ลุงทั่งเข้าไปตามแล้วครับ
พวกคนนั้นก็บอกอื้มๆ แล้วก็บดๆแล้ว แล้วเอามารวมๆกัน อีเจมส์ถามยาอะไรครับเนี่ยกลิ่นฉุนเอาเรื่องเลย เขาก็บอกว่าของโทนนั่นแหละ พออาบน้ำว่านก็ต้องใช้ว่านพวกนี้อาบอีกรอบ เรามองหน้ากับพี่แมนเลยอาบน้ำว่าน แล้วตอนนั้นพวกผู้เฒ่าผู้แก เขาก็มองมาที่เรา แล้วก็หน้าเปลี่ยนสีเลย
เขาพูดว่าหนูเอ้ยย ( อีหล่าเอ้ย ) นั่นของแม่ย่าหรือเปล่า เราก็เอ่อค่ะ แม่ทิพย์บอกว่าย่าหอมฝากให้ค่ะ แล้วให้เอามาคืนที่นี่ พวกเขาก็มองหน้ากันแล้วก็ลุกขึ้นบอกโทนกลับมายัง โทนกลับมายัง แล้วพอมองออกไปนอกบ้านทางที่กำลังตรงมาที่นี่ก็เห็นแหละว่ามีคนขี่ม้าเข้ามา ก็มีคนเดียวนั่นแหละ
แล้วขี่ไม่ใช่ว่าเก้ๆกังๆอะไรเลยนะ คือดูนิ่งๆไม่ตื่นไม่อะไรเลยอ่ะ แต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นควบ ย้ะ ย้ะ ย้ะ แบบในหนังจีนนะ ขี่มาเรื่อยๆ จนมาถึงหน้าบ้าน เราสามคนรีบเดินเข้าไปหาเลยไอ้ลิงบ้าก็ดึงสายบังคับม้าเบาๆ ม้าก็ค่อยๆหยุดๆ ไอ้ลิงบ้าขยับตัวไปลูบๆที่ต้นคอม้าแล้วเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง
เท่อ่ะ แฮ่ๆ แล้วโทนก็ขยับตัวลงมา แล้วคล่องมากกก พอลงมาโทนก็ยังไม่ได้คุยกับพวกเรานะ โทนขยับมาข้างหน้าจับๆที่หัวม้าลูบๆแล้วเอาหน้าผากไปแตะที่หน้าผากม้าเหมือนกัน แล้วลูบๆๆ โทนลูบๆเกาๆที่คางให้แล้วดูเหมือนม้าจะชอบนะ ดูเคลิ้มเชียว แล้วปัญหาคือ... เอาไปเก็บที่ไหน
เรากับพี่แมนก็ยืนนิ่งเลย อีเจมส์อ่ะเข้าไปคุย เราก็ถามพี่แมนๆ แล้วจะคอกม้าอยู่ไหน พี่แมนบอกไม่รู้เว้ยคราวก่อนพี่ไม่ได้เข้ามาที่นี่ แปปนึงไอ้ลิงบ้าก็จูงม้ามาทางพวกเราอ่ะ มาถึงก็ไหว้พี่แมน แล้วบอกไม่น่าลำบากมาอ่ะพี่ พี่แมนบอกย่าหอมให้มาไงเลยมาได้ ไอ้ลิงมองมาทางเรา นั่นแน่คิดถึงเราอ่ะดิ๊... แต่เราก็ลืมไปว่าไอ้คนตรงหน้าคือลิงหน้ามึนไอ้ลิงบ้าหันไปมองพี่แมนแล้วถามว่า พามาด้วยเหรอพี่ โทนส่ายหน้าแล้วบอก พี่คงลำบากมากเลยสิ่นะพี่แมน เราก็โวยวายแล้วบอกไอ้ลิงบ้าหมายความว่าไง จะกวนประสาทอะไรก็ให้มันน้อยๆหน่อย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เอาแล้ว งานนี้มีขี่ม้าด้วยยย
น้องหมิวสงบขึ้นเยอะเลยนะ
แต่นายโทนก็เก่งทุกรูปแบบเลยนะ
โดนลิงป่าช็อตฟิวอีกแล้วสินะหมิวว
น้องกุมารเตือนให้เบาๆ พอเจอหน้าก็ว้ากเสียแล้ว
แค่ที่เคยเห็นก็ถือว่าแปลกมากไม่เหมือนคนอื่นอยู่แล้ว ยิ่งเจอลึก ๆเข้าไปยิ่งไม่เหมือนเพื่อนมากเข้าทุกที เจอของจริง ๆละคราวนี้
มีขี่ม้าด้วย
แม๊เทพโทน สาวสวยมารับกลับบ้าน ยังมึนได้โล่ห์อีก
จะเปิดตัวสะใภ้แล้ว โทนยังไม่รู้ตัว 😁
เจ้หมิวตบะแตก แค่เพราะเจอลิงยั่วนิดเดียวเอง 5555
บ้านแม่ย่าเป็นหมู่บ้านลับแลไหมเนี่ยดูลึกลับซับซ้อนจังอ่ะ
เจอหน้าก้หาเรื่องโดนว่าตลอดนายโทน
นายอ้อยทมิฬนึกภาพออกเลย
พี่สาวแหละ..พี่สาว เชื่อก็ได้ >.<
หมิวอุดสาคิดถึงโทนทำเสียหมดเลย
สงบเสงี่ยมไว้เจ๊ อย่าลืม.... ::Oops::
พี่แมนก็เจอด้วย ::Horror::
ช็อตฟีลมาก คุณหมิวลืมไปชั่วขณะว่าคุณโทนเป็นคนยังไง 5555
มาเที่ยวนี่ หน้องหมิวเจอของแปลกเข้าไปเยอะๆเต็มๆ แต่ยังติดนิสัยรั้น น้องกุมาร "สายฟ้า" (ตั้งชื่อให้) เตือนแล้วก็ไม่ฟัง เป็นไงล่ะเจอเข้าไปจังๆ
จะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์เจ๊หมิวอีกมั๊ย?
พี่หมิวแพ้ทางโทนคงไม่มีทางชินกับอาการมึนมึน แต่ตอนนี้ระวังสิ่งที่จะต้องพบก่อนดีกว่า คนที่พี่หมิวมารับค่อยไปจัดการที่หลัง
เอาแล้วไปบ้านย่าหอม เปิดตัวหลานสะใภ้แน่ๆ
::Glad:: หายไปสองเดือนเลย อย่าให้รอนานอีกน๊าาาาา
แค่เจอหน้าก็ทะเลาะกันแล้ว สงสัยตอนนั่งรถกลับได้ตีกันตลอดทางแน่ๆ
ใช่ลำบากจริงๆ
ลิมตัวอีกแล้วเผลอแวดใส่โทนจนได้
ต่อไปหมิวต้องมีตบะแก่กล้าจะได้ปราบลิงโทนได้
พี่แมนต้องลำบากแน่ๆ
น้องหมิวอย่าหลุดนะเดี่ยวเจอของดีอีกหรอก
เจ๊โดนบู้บี้ตลอดอ่ะ
ต่อไปพี่หมิวได้ควบม้าโทนแน่
เจอจอมกวนประสาทเล่นงานอีกล่ะ
ท้ายหมู่บ้านนั้นมีอะไร เจ๊จะเจออะไรอีกมั้ยน้า
::DookDig::
น่ากลัวนะแต่ก็ยังมาหมิว
จัดไปเลย
เท่ไม่ไหวน้องลิง
::HoHo:: ได้เวลาเจ้แราบลิงทะโมนแล้ว
รีบกลับเร็วเจ๊มารับแล้ว เจ๊คิดถึง
หมิวเจอหน้าโทนก็โดนแซวเลย
จะสงบได้นานไหมนี่
น้องกุมารเพิ่งบอกว่าให้สงบเงี่ยม แต่พอเจอนายโทนหลุดเลยนะเจ๊หมิว
สำรวมมมม น้องบอกให้สำรวม พอเจอหน้าโทนแล้วดีใจออกนอกหน้าจนลืมตัวเลยสินะ 555...
เท่เลยขี่ม้ามาแบบนี้ แต่ยังไว้ลาย ความกวนไม่เปลี่ยนแปลง555
พี่แมนคงลำบากไม่น้อยกว่าจะมาถึงหมู่บ้านได้
นึกภาพออกเลย ขี่ม้าเหยาะๆมา ชอบวิว ชิวๆข้างทาง
คืนนี้คงลำบากแน่ๆ
โดนลิงทโมนกวนไม่หยุด สุดท้ายกลายเป็นคิดถึงเค้าซะเองนะ คุณหมิวว
ห่างหายไปหลายตอนภาพที่คุ้นเคยกลับมาละคือเจ้หมิวกลับมาตีกับเทพโทนอีกแล้วเจอหน้าจะบวกกันอย่างเดียวเลย
แหมๆๆจะให้เทพแห่งมึนคิดถึงเหรอครับเจ๊หมิวคงยากครับ555
โคตรจะเท่ ตกหลุมรอบที่ร้อย555
หนังชัดๆ เปิดโลกมากครับขอบคุณครับ
คิดถึงนะ อุตส่าห์มาหา
รอเจ้มา นั่งรอเลย ไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน อิสานบ้านข่อย
น่าจะมีบทพิศวาสบนหลังม้าให้น้องหมิวด้วยนะ อิอิ
น้องหมิวมาเจอบรรยากาศบ้านย่าหอมเข้าตลึงเลย
ถเารู้ว่าลำบากตั้งแต่ เข้าหมู่บ้าน นี่คงแซวยับ
รอนานมากเลยครับ กว่าจะได้อ่าน ::Waiting::
โทนชอบยั่วอารมย์เจ้หมิวตลอดเลย
แค่เจอหน้าก็สติหลุดลืมสิ่งที่น้องเตือนซะแล้ว
พี่สาวก็พี่สาววววว . ::Ahoo::
เป็นงัยล่ะยัยหมิว
พี่สาวแหละ..พี่สาว เชื่อก็ได้ >.<
พอเห็นหน้าปรี๊ดแตกซะงั้น
ห้ามลืมนะคุณหมิว อย่าให้น้องเตือนบ่อย
โทนมาก็กวนประสาทแล้ว คุณหมิว
พอเจอหน้ากันเจ๊หมิวก็โดนโทนแกล้งซะอีกแล้วเหมือนไม่รู้ว่าเจ๊น่ะคิดถึงนะ
มาถึงบ้านแฟนก้อโดนกวนก่อนเลยน้องกุมารเตือนแล้วตบะแตกจนได้ใจเย็นๆจะเป็นสะใภ้ต้องใจเย็นๆ
มีนได้เสมอต้นเสมอปลายมากกกกกกกกก
เจ๊หมิวต้องเรียบร้อยหน่อยนะ
พามาด้วย ลำบากแย่เลย
555 ทักแบบนี้ ชวนให้ฟาดซักป้าบ
ขอบคุณมากครับ โทนน่าโดนเจ้หมิวทำโทษสักหน่อยแล้ว เจ้หมิวเดินทางมาไกลไปทักกับเจ้แบบนี้ได้งัย
พี่หมิวเห็นโทนขี่ม้าแล้วคงนึกถึงลีลาการควบ โขยกของโทน
ขี่ม้าอย่างเท่ห์ แล้วในหมู่บ้านมันลึกลับน่ากลัวมาก
งานนี้เจอกวนประสาทตั้งแต่เจอหน้าเลย
บ้านโทนลึกลับน่าติดตาม
ขี่ม่ามาอย่างเท่
น้องกุมารเตือนให้เบาๆ พอเจอหน้าก็ว้ากเสียแล้ว
เจอหน้าก็ออกลายอีกแล้ว คืนจะเจออะไรละ
เจอหน้าได้ปะทะเลย5555
พออยู่หน้าโทน ลืมหมด ต้องสงบเสงี่ยม เฮ้อ... ::Foo::
ขี่ม้าด้วย โครตเท่ห์
ถ้าเชื่อน้องกุมาร ทุกอย่างจะดีเอง
พี่แมนก็อัพเลเวล มองเห็นเหมือนเจ๊แล้ว
เจอพี่โทนโชว์เท่ไปหนึ่งดอก หลังจากนั้นตามด้วยช๊อตฟีล
เอาแล้วพี่หมิว น้องกุมารบอกให้สำรวม เจอหน้าก็เสียงดังเลยหรอ
เจอเสนห์ของนายฮ้อยโทนเข้าไปมีเคลิ้มนะคุณหมิว แต่เจอความมึนเข้าไปสะดุดเลย
กว่าจะกลับนี่จะเจอกันอีกกี่ครั้งนะ พี่แมนงานนี้ได้ประสบการณ์เต็มๆ เลย
เจอหน้าก้อซัดกันซักประโยค
เจ๊มีหลุดตลอด ขนาดมีน้องกุมารมาคุมนะเนี่ย อิอิ
ความกวนนี้ อยู่ที่ไหนก็ กวนได้
สมัยยังไม่มีอ่อร่าอันโหดร้าย เลยทำให้ไม่น่ากลัว
ย่าหอมเปิดตัวหล่านสะไภ้หรือเปล่า
เจ้หมิว ป่วนแม๋กระทั้งผีน้องกุมาร ถึงขนาด ต้องมาค่อยย้ำบ่อย ๆ ให้สงบบ้าง 555
เจ้หมิวของขึ้น เขอโทนทำมึน อุตส่าห์มารับกลับไม่สนใจ
เหมือนบ้านย่าของริวกะเลยนะ
หายไปพักใหญ่เลย รอติดตามอ่านด้วยความคิดถึง
เจอหน้าเจ้าลิงบ้าประโยคแรกก็กวนโอ๊ยเลยเนอะ เจ๊หมิวของขึ้นเลยดิ 555
เจ้าบ้านมาทักทายให้เห็นจะจะตอนกลางวันแบบนี้ แล้วตอนกลางคืนจะม่วนซื่นขนาดไหนเนาะ คิดแล้วอดสยองแทนเจ๊หมิวไม่ได้
อย่าอาละวาดนะ น้องกุมารเตือนเอาไว้
::Grimace::
มาถึงก็ออกมาทักทายแขกเลย ::Horror::
อยากรู้จับย่าหอมยอมให้เจ้หมิวมาทำไม
อย่างนี้โทนก็เป็นนายฮ้อยได้สบายเลย
พี่หมิวอุตส่าห์เสี่ยงมารับ นายโทนยังกวนอีกเนอะ
เจอหน้ากันปั๊บกัดกัดก่อนเลยถามไถ่ทีหลัง
อยู่ๆเจ๊ก็มีน้องใหม่ แต่ไม่ใช่คน
พี่หมิวเก็บอาการหน่อยได้เจอโทนแล้ว
พี่สาววุ่นวายกับน้องชายหน้านิ่ง
5555 โทนแสบปั่นได้ปั่นดีจริงๆ
ขัดหูขัดตาตลอดเวลาเลยนะพี่หมิว
โคตรเท่เลยท่านโทน
แสดงว่าโอเคดีแล้ว กวนพี่หมิวได้เต็มที่ขนาดนี้
รอหมิวนานเลย วนอ่านตอนแรกๆใหม่(อ่านรอตอนใหม่555)
เจอหน้าปุ๊ป กวนทันทีเลย เจ๊หมิวก็จุดไฟง่ายเกิน😝
คืนนี้มีจะมีงานหรือเปล่า?
แย่แล้วหมิว
ลืมตัวเหรอ
น้องกุมารบอกให้ทำตัวดีๆ ได้ไม่นาน เจอโทนปุ๊บเปลี่ยนปั๊บ
โหขี่ม้าเท่เลย
เจ๊โดนโทนตกอีกแล้วสิ ผู้ชายขี่ม้า
พี่แมน ได้บัฟพลังเพิ่มแล้ว
จะได้กลับมัยวันนี้
นายฮ้อยโทน
แล้วเจ๊หมิวจะสงบสเงี่ยมได้เหรอ
แหมมม คู่กัดกันแบบนี้ เด๋วเด๋วรอกลับ กทม ก่อน คงได้จัดเต็ม
เจ๊เจอโทนแล้วอย่าพึ่งสติแตกนะ น้องกุมารบอกไว้ให้สงบเสงี่ยม
โทนขี่ม้าอย่างเท่ห์เจอพี่หมิวปุ๊บทะเลาะกันซะละ
หมิวก็คือหมิว จะให้เจียมปากเจียมคำก็ผิดตัวแล้ว
เจ๊เจอเทพโทนทีไรหลุดตลอดเลยยย ไม่ยอมฟังน้องกุมารร
โทนกลับบ้านหมิวนะ
คืนนี้เจ้หมิวเจอของดีแน่เลย ::Me?::
คืนนี้ในหมู่บ้านจะน่ากลัวขยาดไหน
ช่วงแรกนี่ กว่าจะควยคุมได้นานเอาเรื่องเลยนะครับ
พระเอกโทน
::Glad::
คิดถึงพี่โทนสิเจ๊หมิว
ตอนเด็กๆได้ยินเขาเรียกกันว่า นายร้อยขายควาย สงสัยย่าหอมจะเปิดตัวสะใภ้
ห่างหายไปหลายตอนภาพที่คุ้นเคยกลับมาละคือเจ้หมิว
พึ่งบอกว่าให้สำรวมๆ 555
เทพโทนคิดถึงแหละแต่พูดกวนเจ๊หมิวไปงั้นแหละดูออก เทพโทนผมน่าจะพาเจ๊หมิวไปขี่ม้าเล่นซักรอบนะแบบนี้
เจอหน้าก็กวนแล้ว
เจ้คิดถึงเจ้าลิงมากกว่า
มีขี่ม้าควบม้าซะด้วย เจ๊หมิวแอบชมแล้วหนึ่ง 555
มีม้าด้วย นึกถึงขุนแผนเลย ม้าสีหมอก
ขอบคุณครับ
จะมีหวานกันบ้างไหมเนี้ย
พี่โทนเก่งแทบทุกอย่าง
::YehYeh:: มารับเทพโทนแล้ว สงสัยต้องจัดซักหน่อยนะนะเทพ
บ้านไหนน้อน่าไปเที่ยวจัง ช่วงนี้อยู่ใกล้ชัยภูมิด้วย
คิดถึงมากเลย555
หมู่บ้านผีสิงมั้ยครับที่นี่
หมิวนี่เป็นเด็กในสายแม่ย่าแล้ว แบบนี้ได้เรียนวิชาแน่เลย
ยังกวนประสาทเหมือนเดิม ::Me?::
ขี่ม้ามาเลยเหรอนายโทน
อ้าว พูดไม่เพราะแล้วนะ
ขอบคุณครับ....พี่หมิว.อดไม่ได้...ที่จะให้เงียบ
ลำบากพอดูแหละ
หมิวไม่รู้จักโทนเหรอ เวลาอยู่ใกล้มักกวน เวลาอยู่ติดกันมีแต่ความสุขนะ
อะไรอะไรก็ได้ไอ้ลิงทำให้
เจอกันไม่เคยพูดดีกันเลย
โทนมาละ
ตอนนี้มีผีมั้ย...^^
กระท่อมหลังแม่น้ำ คือ ...
55 น้องเพิ่งบอกให้สงบเสงี่ยม
ศรัทธา
โทนคงเป็นห่วงเจ๊หมิวจะพาป่วนหรือเปล่า555
มึนได้ใจจริงๆคุณหมิว
5555 เจ๊ตูอาระวาดอีกแล้ว ทักทายดีๆไม่ได้เลย แบบนี้ยังคิดไม่ออกว่าจะควบคุมให้อยู่หมัดแบบในเรื่องหลักได้ยังไงเนี้ย
ยังมึนเหมือนเดิม ::DookDig::
เจ๊หมิว เจอ ลิงบ้าจอมมึน ตบะแตกเลย
คนเป็นห่วงหาว่กวนสะงัน
ขี่ม้าน่าจะยากกว่าขี่ควายเยอะมาก ม้าสูงกว่าเร็วกว่า เวลาขี่โยกตัวมากกว่าด้วย
ย่าผูกข้อมือใว้เป็นสะใภ้หรือเปล่า
ยิ่งเข้าหมู่บ้านยิ่งเห็นว่าแม่ย่าให้ความสำคัญกับเจ๊หมิว
ดูทรงแล้วไม่น่าได้กลับง่ายๆ ไม่รู้ว่าขากลับจะเจออะไรอีก