----------------------------------------------------------------
รวมนิยายทั้งหมด
สัปประยุทธ์ทะลุฟ้า NTR (ทั้งหมด 35 ตอนจบ)
บทที่ 1 จุดจบอันเลวร้าย
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=289806.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=289806.0)
บทที่ 2 จุดเริ่มต้นความอัปยศ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290054.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290054.0)
บทที่ 3 ทาสราคะ กู่ซวินเอ๋อร์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290316.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290316.0)
บทที่ 4 บุปผางามกลางหมู่มาร
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291040.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291040.0)
บทที่ 5 ซวินเอ๋อร์คาวโลกีย์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291294.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291294.0)
บทที่ 6 เสี่ยวอีเซียนยอมจำนน
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291632.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291632.0)
บทที่ 7 สองสาวงามลากคันไถ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292197.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292197.0)
บทที่ 8 ทาสกามที่สมบูรณ์แบบ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292706.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292706.0)
บทที่ 9 การตัดสินใจของไฉ่หลิน
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 10 ไฉ่หลินและเซียวเซียว
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2568)
บทที่ 11 แม่ลูกในห้วงตัณหา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568)
บทที่ 12 งานแต่งงานแสนสุข
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568)
บทที่ 13 คืนเสียบริสุทธิ์ของบุตรสาว
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 14 ห้องหอระเริงกาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 15 น่าหรันเหยียนหรานและหยุนหยุน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 16 อาจารย์และศิษย์กลายเป็นทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 17 เบิกทวารศิษย์อาจารย์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 18 ความลับเหล่าหญิงงาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 19 น่าหรันเหยียนหรานประสบเคราะห์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 20 คืนแรกของน่าหรันเหยียนหราน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 21 ทาสคนต่อไป จื่อเหยียน!!
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 22 จื่อเหยียนสิ้นท่า
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 23 บทเรียนของจื่อเหยียน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
บทที่ 24 จื่อเหยียนยอมจำนน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2569)
บทที่ 25 ทาสคนสุดท้าย หยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2569)
บทที่ 26 โสเภณีมืออาชีพ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2569)
บทที่ 27 การค้าของหยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2569)
บทที่ 28 งานประมูลทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2569)
บทที่ 29 งานประมูลทาส 2
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2569)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai / (/>ค่าเข้า 150 บาทราคาเดิม และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน[/size]
(/>
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 9 การตัดสินใจของไฉ่หลิน
(/>
จังหวะที่เซียวเหยียนกำลังจะถอดชุดสีแดงชาดอันมีลวดลายแสนวิจิตรของนางออก ประตูไม้หน้าห้องพลันถูกผลักเปิดอย่างกระทันหัน ผู้ลงมือเป็นเด็กสาวร่างเล็กผิวอมชมพูและมีรูปงามดั่งหยก นางขยี้ตาง่วงงุ่นอยู่ตรงประตูพร้อมกล่าว
"ท่านแม่ ข้านอนไม่หลับ..."
ที่แท้คือเซียวเซียว บุตรีของเซียวเหยียนและไฉ่หลิน
เซียวเหยียนและไฉ่หลินมองหน้ากัน เหตุใดพวกเขาถึงลืมล็อคประตู!!
ยามนั้นเด็กสาวร่างน้อยเห็นสถานการณ์ในห้องอย่างแจ่มชัด เสียงใสดุจกระดิ่งเงินก็ดังขึ้นลั่นห้อง
"ท่านพ่อรังแกท่านแม่อีกแล้ว!!"
เซียวเหยียนไม่ทราบจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ข้าจะรังแกมารดาเจ้าได้ยังไง กระทั่งเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเจ้าข้ายังเอาชนะไม่ได้เลยด้วยซ้ำ...
ภายหลังเซียวเหยียนจำใจต้องจากไป ไฉ่หลินก็กอดร่างนุ่มนิ่มของบุตรสาวนางไว้บนเตียง ครุ่นคิดถึงบทสนทนาเมื่อครู่เล็กน้อย...
-
ไม่กี่วันต่อมา ไฉ่หลินและซวินเอ๋อร์ได้พบกันและออกไปเดินเล่นนอกเมือง
สาวงามทั้งสองเป็นที่รู้จักดี กาลเวลาไม่อาจทิ้งร่องรอยเสื่อมโทรมบนเรือนกาย คนหนึ่งงดงามราวกับสายธารเย็นระรื่น ขณะอีกคนสวยสง่าเร่าร้อนราวกับเปลวไฟ สำทับให้กับทิวทัศน์ธรรมดาโดยรอบกลายเป็นภาพฉากอันน่าอัศจรรย์
สตรีงามล่มเมืองทั้งสองก้าวเดินอย่างอิสระไร้ราคีมัวหมอง
ไฉ่หลินคลี่ยิ้มและกล่าวว่า "ช่วงนี้น้องซวินเอ๋อร์คงลำบากยิ่งเพื่อดูแลการฝึกฝนของเซียวเหยียนในทุก ๆ วัน"
ซวินเอ๋อร์ "หาได้ลำบากอันใด ทำให้พี่ไฉ่หลินต้องหัวเราะแล้ว"
ไฉ่หลิน "เซียวเหยียนบอกข้าว่ามีแต่เจ้าเท่านั้นที่สามารถเปิดค่ายกลในซากโบราณสถานบนภูเขาได้?"
ซวินเอ๋อร์ "ครั้งหนึ่งข้าเคยฝึกวิชาลับจากตระกูลโบราณ ฉะนั้นข้าจึงสามารถคลายกลไกคุ้มกันได้ มันไม่ได้ยากเย็นอย่างที่พี่เซียวเหยียนบอก"
ไฉ่หลิน "น้องซวินเอ๋อร์รู้หรือไม่ว่าเขาเห็นภาพลวงตาเช่นไรระหว่างที่บ่มเพาะในซากโบราณสถาน?"
ซวินเอ๋อร์ขบคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวเสียงเอื่อย "พี่ไฉ่หลิน...ข้าไม่ทราบ"
ไฉ่หลิน "เจ้าไม่เคยถามรึ?"
ซวินเอ๋อร์ "ไยจึงต้องถาม"
ไฉ่หลิน "แล้วไปเถอะ บางสิ่งการไม่รู้ย่อมดีกว่า เจ้าคิดเช่นไร...น้องซวินเอ๋อร์?"
ซวินเอ๋อร์ "พี่ไฉ่หลิน ข้าไม่รู้ว่าท่านพูดถึงอะไร"
นัยน์ตาสีม่วงสุกสกาวสว่างวาบ จากนั้นนางสบถเย็นชา
"ความลับที่เจ้าปกปิดพวกเราไว้ไงเล่า"
ทันทีที่นางยกมือขึ้น คลื่นวรยุทธ์ที่ส่องสว่างสีแดงฉานก็โจมตีเข้าใส่ซวินเอ๋อร์
ซวินเอ๋อร์ตกใจจนเกือบจะล้มลง แม้ว่านางจะยังคงมีพลังขอบเขตเทพยุทธ์ แต่หลังจากฝึกฝน 'กามสูตรเทวะ' สำเร็จ พลังของนางก็มิอาจใช้ในการต่อสู้ได้อีก ขณะที่นางกำลังจะถูกโจมตีเต็มกำลัง มือข้างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากความผันผวนอันไร้ร่องรอย เข้าระงับการโจมตีท่ามกลางความประหลาดใจของไฉ่หลิน
ไฉ่หลินหรี่ตาลงพลางส่งเสียง "เป็นเจ้าจริง ๆ...หุนเทียนตี้"
หุนเทียนตี้ "ถูกต้อง เป็นข้าเอง...ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าพบช่องโหว่ตรงไหนจึงสามารถสังเกตเห็นความผิดปกติได้"
ไฉ่หลิน "คนที่รู้จักเจ้าดีกว่าสหายก็คือศัตรู..."
หุนเทียนตี้ "ก็จริง"
ไฉ่หลิน "ยังมีประโยคครึ่งหลัง...คนที่รู้จักเจ้าดีกว่าศัตรูก็คือคู่แข็งความรัก ในคืนนั้นข้าได้กลิ่นของซวินเอ๋อร์บนร่างกายเซียวเหยียน ปกติย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ในกลิ่นของซวินเอ๋อร์กลับมีกลิ่นของบุรุษอื่นเจือปนอยู่จำนวนมาก จากการที่ข้ารู้จักนางมานาน นางไม่มีวันทรยศเซียวเหยียนเด็ดขาด ดังนั้นจึงเหลือความเป็นไปได้เพียงข้อเดียวเท่านั้น"
หุนเทียนตี้ "ข้านึกไม่ถึงว่าจะทิ้งร่องรอยให้เจ้าจับได้ หลังจากพยายามเก็บเป็นความลับมาตลอด"
ไฉ่หลินบดขยี้ศิลาเคลื่อนย้ายในมือจนแตก
หุนเทียนตี้ "เจ้าคิดหลบหนีต่อหน้าข้า? เปล่าประโยชน์ พื้นที่ร้อยลี้รอบบริเวณนี้ถูกข้ากักกั้นไว้หมดแล้ว ไม่สิ...ไม่ใช่เจ้าที่หมายหลบหนี"
ไฉ่หลินแสยะยิ้มและกล่าว "ย่อมไม่ใช่ข้าที่ต้องหนี ทว่าเป็นเซียวเซียว...เหอะ ไม่ต้องเสียเวลาคิด กระทั่งข้าก็ไม่รู้ว่าปลายทางการเคลื่อนย้ายจะนำไปสู่ที่ใด ฉะนั้นเจ้าไม่ต้องหวังจะรู้"
หุนเทียนตี้แหงนหน้ามองท้องฟ้าเบื้องบนและคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว แรงกดดันอันมหาศาลนั้นไม่ต่างกับโลกทั้งใบถูกบีบไว้ในกำมือ
หุนเทียนนี้อุทานด้วยความโกรธ "เจ้า...เจ้ากล้าดียังไงมาเล่นเล่ห์กับข้า ข้าสาบานว่าจะฝึกเจ้าให้เป็นอีตัวที่ต่ำชั้นกว่านางทาสคนไหน ทุกค่ำคืนร่องโสโครกของเจ้าจะอัดแน่นไปด้วยเชื้อบุรุษเหม็นเน่าจนล้นทะลัก!!"
ไฉ่หลิน "ไม่ต้องฝึก ข้ายินดียอมสวามิภักดิ์ต่อตระกูลหุน"
หุนเทียนตี้เปลี่ยนเป็นตกตะลึงทันควัน "สวามิภักดิ์? เจ้าเป็นถึงเทพยุทธ์ชั้นแนวหน้า อีกทั้งมีร่างสายเลือดของอสรพิษกลืนสวรรค์บรรพกาล แต่เจ้ากลับไม่คิดจะต่อต้าน?"
ไฉ่หลิน "เจ้าพูดเองไม่ใช่รึว่าปิดกั้นพื้นที่บริเวณนี้ไว้หมดแล้ว? แดนลับแห่งนี้สมควรอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหุนของเจ้ากระมัง? ข้ามั่นใจว่าสาวน้อยซวินเอ๋อร์คนนี้จะต้องต่อต้านเจ้าทุกวิถีทางแล้ว เนื่องจากนางทำไม่ได้ ข้าก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ เหอะ...การขัดขืนมีแต่จะทำให้เจ้าสำราญใจมากขึ้นเปล่า ๆ ในเมื่อนางสามารถเสียสละเพื่อเซียวเหยียนได้ ข้าก็ทำได้เช่นกัน"
สีหน้าของหุนเทียนตี้ปั่นป่วนสุดระงับ เขาอยากจะโกรธ ทว่าไม่อาจแสดงออก สตรีนางนี้ยอมจำนนแล้ว นางจะมีพิษสงอะไรอีก?
เขานึกว่าแผนการจะล้มเหลวเสียแล้ว ไม่คิดว่าจะประเมินไฉ่หลินต่ำไปจนพลาดท่าให้เซียวเซียวหลบหนีได้ นอกจากซวินเอ๋อร์ ไฉ่หลินคือสตรีที่เขาอยากย่ำยีมากที่สุดอีกคน
หุนเทียนตี้ "ในเมื่อเจ้ามีข้อสงสัย ไฉนจึงไม่บอกเซียวเหยียนให้รู้แล้วรู้รอด?"
ไฉ่หลินพูดอย่างเด็ดเดี่ยว "บางเรื่องการไม่รู้ย่อมดีกว่า เจ้าเองควรทราบดี...หุนเทียนตี้"
หุนเทียนตี้ "หึหึ ข้าชื่นชอบนิสัยของเจ้ายิ่งนัก อยากรู้เหลือเกินว่าชาติที่แล้วเจ้าเด็กเซียวเหยียนต้องสะสมบุญไว้ขนาดไหนถึงได้ครอบครองพวกเจ้า หากเจ้าซึมซับพลังที่อยู่บนมือของข้า...ประสานกับเส้นชีพจรในร่างกายตัวเอง ต่อจากนี้ไปเจ้าจะกลายเป็นทาสบำเรอกามแห่งตระกูลหุนชั่วนิจนิรันดร์"
ไฉ่หลินปฏิบัติตามคำแนะนำ ก่อนจะช่วยพยุงซวินเอ๋อร์ลุกขึ้นพร้อมพึมพำ "ก่อนหน้าข้าไม่มีทางเลือก ยามนี้เรายังคงเป็นพี่น้องกันอยู่กระมัง?"
ซวินเอ๋อร์พยักหน้าเศร้าสร้อย พวกนางยังคงเป็นพี่น้องเสมอ แม้แต่ในฐานะทาสกามก็ตาม...
-
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
จะมีแนว oyakodon ด้วย
เซียวเหยียนเคยขึ้นคู่บ้างรึยังนะ
หุนเทียนนี้ได้ก่อนเลย
โอ้สาวๆโดนหมดเลยเเฮ่ะ
::YehYeh::
ทำไมท่านพ่อต้องถอดเสื้อผ้ารังแกท่านแม่
หมดแล้วเซียวเหยียนเอ้ย สาวๆมีเท่าไหร่ก็เสร็จท่านหุ้นหมดไม่มีเหลือเลย
::Thankyou::
ยอมง่ายจัง
ยอมง่ายๆจังนะแต่ละคน
::DookDig::
ตอนจบจะมีพลิก เซียวเหยียนกลับมาเทพมั้ยแล้วทวงสาวๆคืนมั้ยนะ
พี่น้อง ร่วมด้วยช่วยกัน
เสร็จหมด ได้หมาตัวเมียสามตัวแล้ว เซียวเอ๋ย
สาวๆเสร็จกันหมด
ไม่ต้องลงมือ ได้มาเพิ่มอีก
พระเอก จะได้อะไรหรือเปล่า
ขอบคุณครับ
คนที่สาม น่าสงสารพยายามส่งลูกสาวออกไป แต่ก็ไม่รอด
คนนี้เป็นคนที่สามแล้วสินะ แต่คนนี้ดูยอมง่ายกว่าคนอื่นแหะ
มาแล้วตอนใหม่ ขอบคุณครับ
เชียวเหยียนไม่น่าจะเคยจัดคู่พร้อมกันนะ แต่หุนเทียนตี้ได้
เทครัวเลย
สาวๆเสร็จหมด เซียวเหยียนกากจริงๆเลย
ชื่นมื่น
เก็บให้หมด
สาวๆโดนเย็ดหมดเลย
ออกล่ามาอีกอย่าหยุด
แล้วเซลล์เหรียญจะแก้ พลังของขุนเทียนตี้ได้ไหมน้อ
เอาแล้ว ถึงคิวทาสคนที่ 3 แล้ว
อยากา่าน
::Shy::
อยากเป็นหุนเทียนตี้
มาทันปีใหม่หลังจากรอมานานเลยนะครับ ::YehYeh::
อยากรู้ว่าทำมั้ยยอมเร็วจัง
ปวดตับ
มีสาวกี่คนโดนจับเป็นทาสกามหมด
สาวๆมาอีกแล้ว
แนวนี้ในไทยหาอ่านยากเลยครับ ขอบคุณครับ
จะมีเล่น แม่-ลูก พร้อมกันไหมหนอ?
ถ้าบอกว่าเรื่องนี้แต่งเอง ไม่ใช่แปลก็เชื่อนะครับ....
ไอเดียบรรเจิดเกินคาดคิดมากๆ ::Glad::
สุดจัด
::Hunger::
มาใหม่
ขอบคุณมากครับคราวนี้โดนอีกแน่นอน
ท่านพ่อรังแกท่านแม่อีกแล้ว 555
ไม่สามารถหนีพ้นได้เลยสักคนสินะ
::Angry:: รออ่านตอนหยุนจือเลยครับ ใกล้แล้ว
นักสะสมชั้นยอด เก็บเรียบไม่แบ่งใคร
ใครหว่า สาวงูเหรอ จำไม่ได้แล้วนานจัด
รอจังหวะแม่ลูก
เจ้าหุนเทียนตี้
เจ้าจะมีโชคด้านอิสตรีมากเกินไปแล้ว
😀
::Bloody::
ไฉ่หลินเด็ดขาดมาก สู้ไม่ได้ก็เข้าร่วมสินะ
ขอบคุณครับ
สุดยอด ชอบมาก แหวกแนวไปอีกแบบ
พร้อมยอมเข้า harem เลย
::Shower::
::Cold::
ไม่รอด
ขอโอยาโกะดง ต่อเซียวเหยียน
::Shower::
::Shy::
คงเก็บเรียบหมด ไม่แบ่งให้ใครเลย
ท่านหุน กินเรียบ ยกวง
เซียวเหยียนกำลังจะถอดชุดลูกขัดจังหวะซะงั้น... ::Angry::
::Shower:: ::Shower::
เดินเรื่องเร็วมาก
อยากเป็นพี่หุน เล่นแต่ตัวท๊อป
::Shy::
เอาแบบวิตถารๆเลยท่านหุนเทียนตี้
อ้างจาก: Oumale เมื่อ มกราคม 01, 2025, 06:30:59 ก่อนเที่ยง----------------------------------------------------------------
รวมนิยายทั้งหมด
สัปประยุทธ์ทะลุฟ้า NTR (ทั้งหมด 35 ตอนจบ)
บทที่ 1 จุดจบอันเลวร้าย
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=289806.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=289806.0)
บทที่ 2 จุดเริ่มต้นความอัปยศ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290054.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290054.0)
บทที่ 3 ทาสราคะ กู่ซวินเอ๋อร์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290316.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=290316.0)
บทที่ 4 บุปผางามกลางหมู่มาร
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291040.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291040.0)
บทที่ 5 ซวินเอ๋อร์คาวโลกีย์
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291294.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291294.0)
บทที่ 6 เสี่ยวอีเซียนยอมจำนน
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291632.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=291632.0)
บทที่ 7 สองสาวงามลากคันไถ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292197.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292197.0)
บทที่ 8 ทาสกามที่สมบูรณ์แบบ
อ่าน : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292706.0 (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=292706.0)
บทที่ 9 การตัดสินใจของไฉ่หลิน
อ่าน : กำลังอ่าน
บทที่ 10 ไฉ่หลินและเซียวเซียว
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2568)
บทที่ 11 แม่ลูกในห้วงตัณหา
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2568)
บทที่ 12 งานแต่งงานแสนสุข
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2568)
บทที่ 13 คืนเสียบริสุทธิ์ของบุตรสาว
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2568)
บทที่ 14 ห้องหอระเริงกาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2568)
บทที่ 15 น่าหรันเหยียนหรานและหยุนหยุน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2568)
บทที่ 16 อาจารย์และศิษย์กลายเป็นทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2568)
บทที่ 17 เบิกทวารศิษย์อาจารย์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2568)
บทที่ 18 ความลับเหล่าหญิงงาม
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/12/2568)
บทที่ 19 น่าหรันเหยียนหรานประสบเคราะห์
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/1/2569)
บทที่ 20 คืนแรกของน่าหรันเหยียนหราน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/2/2569)
บทที่ 21 ทาสคนต่อไป จื่อเหยียน!!
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/3/2569)
บทที่ 22 จื่อเหยียนสิ้นท่า
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/4/2569)
บทที่ 23 บทเรียนของจื่อเหยียน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/5/2569)
บทที่ 24 จื่อเหยียนยอมจำนน
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/6/2569)
บทที่ 25 ทาสคนสุดท้าย หยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/7/2569)
บทที่ 26 โสเภณีมืออาชีพ
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/8/2569)
บทที่ 27 การค้าของหยาเฟย
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/9/2569)
บทที่ 28 งานประมูลทาส
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/10/2569)
บทที่ 29 งานประมูลทาส 2
อ่าน : ในกลุ่มลับ (อัพเดทลงเว็บ 1/11/2569)
เนื้อหาในเว็บผมจะอัพเดทให้เดือนละตอนนะครับ ทุกวันที่หนึ่งของเดือน ส่วนในกลุ่มลับจะอับลงทุก 1-3 วันจนกว่าจะทันต้นฉบับ
ใครอยากเข้ากลุ่มลับสามารถแอดมาพูดคุยได้ที่ FB : Art atowai / (/>ค่าเข้า 150 บาทราคาเดิม และอ่านได้ล่วงหน้าแบบไม่ต้องรอนาน
[/size]
(/>
--------------------------------------------------------------------------------------------
บทที่ 9 การตัดสินใจของไฉ่หลิน
(/>
จังหวะที่เซียวเหยียนกำลังจะถอดชุดสีแดงชาดอันมีลวดลายแสนวิจิตรของนางออก ประตูไม้หน้าห้องพลันถูกผลักเปิดอย่างกระทันหัน ผู้ลงมือเป็นเด็กสาวร่างเล็กผิวอมชมพูและมีรูปงามดั่งหยก นางขยี้ตาง่วงงุ่นอยู่ตรงประตูพร้อมกล่าว
"ท่านแม่ ข้านอนไม่หลับ..."
ที่แท้คือเซียวเซียว บุตรีของเซียวเหยียนและไฉ่หลิน
เซียวเหยียนและไฉ่หลินมองหน้ากัน เหตุใดพวกเขาถึงลืมล็อคประตู!!
ยามนั้นเด็กสาวร่างน้อยเห็นสถานการณ์ในห้องอย่างแจ่มชัด เสียงใสดุจกระดิ่งเงินก็ดังขึ้นลั่นห้อง
"ท่านพ่อรังแกท่านแม่อีกแล้ว!!"
เซียวเหยียนไม่ทราบจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ข้าจะรังแกมารดาเจ้าได้ยังไง กระทั่งเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเจ้าข้ายังเอาชนะไม่ได้เลยด้วยซ้ำ...
ภายหลังเซียวเหยียนจำใจต้องจากไป ไฉ่หลินก็กอดร่างนุ่มนิ่มของบุตรสาวนางไว้บนเตียง ครุ่นคิดถึงบทสนทนาเมื่อครู่เล็กน้อย...
-
ไม่กี่วันต่อมา ไฉ่หลินและซวินเอ๋อร์ได้พบกันและออกไปเดินเล่นนอกเมือง
สาวงามทั้งสองเป็นที่รู้จักดี กาลเวลาไม่อาจทิ้งร่องรอยเสื่อมโทรมบนเรือนกาย คนหนึ่งงดงามราวกับสายธารเย็นระรื่น ขณะอีกคนสวยสง่าเร่าร้อนราวกับเปลวไฟ สำทับให้กับทิวทัศน์ธรรมดาโดยรอบกลายเป็นภาพฉากอันน่าอัศจรรย์
สตรีงามล่มเมืองทั้งสองก้าวเดินอย่างอิสระไร้ราคีมัวหมอง
ไฉ่หลินคลี่ยิ้มและกล่าวว่า "ช่วงนี้น้องซวินเอ๋อร์คงลำบากยิ่งเพื่อดูแลการฝึกฝนของเซียวเหยียนในทุก ๆ วัน"
ซวินเอ๋อร์ "หาได้ลำบากอันใด ทำให้พี่ไฉ่หลินต้องหัวเราะแล้ว"
ไฉ่หลิน "เซียวเหยียนบอกข้าว่ามีแต่เจ้าเท่านั้นที่สามารถเปิดค่ายกลในซากโบราณสถานบนภูเขาได้?"
ซวินเอ๋อร์ "ครั้งหนึ่งข้าเคยฝึกวิชาลับจากตระกูลโบราณ ฉะนั้นข้าจึงสามารถคลายกลไกคุ้มกันได้ มันไม่ได้ยากเย็นอย่างที่พี่เซียวเหยียนบอก"
ไฉ่หลิน "น้องซวินเอ๋อร์รู้หรือไม่ว่าเขาเห็นภาพลวงตาเช่นไรระหว่างที่บ่มเพาะในซากโบราณสถาน?"
ซวินเอ๋อร์ขบคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวเสียงเอื่อย "พี่ไฉ่หลิน...ข้าไม่ทราบ"
ไฉ่หลิน "เจ้าไม่เคยถามรึ?"
ซวินเอ๋อร์ "ไยจึงต้องถาม"
ไฉ่หลิน "แล้วไปเถอะ บางสิ่งการไม่รู้ย่อมดีกว่า เจ้าคิดเช่นไร...น้องซวินเอ๋อร์?"
ซวินเอ๋อร์ "พี่ไฉ่หลิน ข้าไม่รู้ว่าท่านพูดถึงอะไร"
นัยน์ตาสีม่วงสุกสกาวสว่างวาบ จากนั้นนางสบถเย็นชา
"ความลับที่เจ้าปกปิดพวกเราไว้ไงเล่า"
ทันทีที่นางยกมือขึ้น คลื่นวรยุทธ์ที่ส่องสว่างสีแดงฉานก็โจมตีเข้าใส่ซวินเอ๋อร์
ซวินเอ๋อร์ตกใจจนเกือบจะล้มลง แม้ว่านางจะยังคงมีพลังขอบเขตเทพยุทธ์ แต่หลังจากฝึกฝน 'กามสูตรเทวะ' สำเร็จ พลังของนางก็มิอาจใช้ในการต่อสู้ได้อีก ขณะที่นางกำลังจะถูกโจมตีเต็มกำลัง มือข้างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากความผันผวนอันไร้ร่องรอย เข้าระงับการโจมตีท่ามกลางความประหลาดใจของไฉ่หลิน
ไฉ่หลินหรี่ตาลงพลางส่งเสียง "เป็นเจ้าจริง ๆ...หุนเทียนตี้"
หุนเทียนตี้ "ถูกต้อง เป็นข้าเอง...ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าพบช่องโหว่ตรงไหนจึงสามารถสังเกตเห็นความผิดปกติได้"
ไฉ่หลิน "คนที่รู้จักเจ้าดีกว่าสหายก็คือศัตรู..."
หุนเทียนตี้ "ก็จริง"
ไฉ่หลิน "ยังมีประโยคครึ่งหลัง...คนที่รู้จักเจ้าดีกว่าศัตรูก็คือคู่แข็งความรัก ในคืนนั้นข้าได้กลิ่นของซวินเอ๋อร์บนร่างกายเซียวเหยียน ปกติย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ในกลิ่นของซวินเอ๋อร์กลับมีกลิ่นของบุรุษอื่นเจือปนอยู่จำนวนมาก จากการที่ข้ารู้จักนางมานาน นางไม่มีวันทรยศเซียวเหยียนเด็ดขาด ดังนั้นจึงเหลือความเป็นไปได้เพียงข้อเดียวเท่านั้น"
หุนเทียนตี้ "ข้านึกไม่ถึงว่าจะทิ้งร่องรอยให้เจ้าจับได้ หลังจากพยายามเก็บเป็นความลับมาตลอด"
ไฉ่หลินบดขยี้ศิลาเคลื่อนย้ายในมือจนแตก
หุนเทียนตี้ "เจ้าคิดหลบหนีต่อหน้าข้า? เปล่าประโยชน์ พื้นที่ร้อยลี้รอบบริเวณนี้ถูกข้ากักกั้นไว้หมดแล้ว ไม่สิ...ไม่ใช่เจ้าที่หมายหลบหนี"
ไฉ่หลินแสยะยิ้มและกล่าว "ย่อมไม่ใช่ข้าที่ต้องหนี ทว่าเป็นเซียวเซียว...เหอะ ไม่ต้องเสียเวลาคิด กระทั่งข้าก็ไม่รู้ว่าปลายทางการเคลื่อนย้ายจะนำไปสู่ที่ใด ฉะนั้นเจ้าไม่ต้องหวังจะรู้"
หุนเทียนตี้แหงนหน้ามองท้องฟ้าเบื้องบนและคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว แรงกดดันอันมหาศาลนั้นไม่ต่างกับโลกทั้งใบถูกบีบไว้ในกำมือ
หุนเทียนนี้อุทานด้วยความโกรธ "เจ้า...เจ้ากล้าดียังไงมาเล่นเล่ห์กับข้า ข้าสาบานว่าจะฝึกเจ้าให้เป็นอีตัวที่ต่ำชั้นกว่านางทาสคนไหน ทุกค่ำคืนร่องโสโครกของเจ้าจะอัดแน่นไปด้วยเชื้อบุรุษเหม็นเน่าจนล้นทะลัก!!"
ไฉ่หลิน "ไม่ต้องฝึก ข้ายินดียอมสวามิภักดิ์ต่อตระกูลหุน"
หุนเทียนตี้เปลี่ยนเป็นตกตะลึงทันควัน "สวามิภักดิ์? เจ้าเป็นถึงเทพยุทธ์ชั้นแนวหน้า อีกทั้งมีร่างสายเลือดของอสรพิษกลืนสวรรค์บรรพกาล แต่เจ้ากลับไม่คิดจะต่อต้าน?"
ไฉ่หลิน "เจ้าพูดเองไม่ใช่รึว่าปิดกั้นพื้นที่บริเวณนี้ไว้หมดแล้ว? แดนลับแห่งนี้สมควรอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหุนของเจ้ากระมัง? ข้ามั่นใจว่าสาวน้อยซวินเอ๋อร์คนนี้จะต้องต่อต้านเจ้าทุกวิถีทางแล้ว เนื่องจากนางทำไม่ได้ ข้าก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ เหอะ...การขัดขืนมีแต่จะทำให้เจ้าสำราญใจมากขึ้นเปล่า ๆ ในเมื่อนางสามารถเสียสละเพื่อเซียวเหยียนได้ ข้าก็ทำได้เช่นกัน"
สีหน้าของหุนเทียนตี้ปั่นป่วนสุดระงับ เขาอยากจะโกรธ ทว่าไม่อาจแสดงออก สตรีนางนี้ยอมจำนนแล้ว นางจะมีพิษสงอะไรอีก?
เขานึกว่าแผนการจะล้มเหลวเสียแล้ว ไม่คิดว่าจะประเมินไฉ่หลินต่ำไปจนพลาดท่าให้เซียวเซียวหลบหนีได้ นอกจากซวินเอ๋อร์ ไฉ่หลินคือสตรีที่เขาอยากย่ำยีมากที่สุดอีกคน
หุนเทียนตี้ "ในเมื่อเจ้ามีข้อสงสัย ไฉนจึงไม่บอกเซียวเหยียนให้รู้แล้วรู้รอด?"
ไฉ่หลินพูดอย่างเด็ดเดี่ยว "บางเรื่องการไม่รู้ย่อมดีกว่า เจ้าเองควรทราบดี...หุนเทียนตี้"
หุนเทียนตี้ "หึหึ ข้าชื่นชอบนิสัยของเจ้ายิ่งนัก อยากรู้เหลือเกินว่าชาติที่แล้วเจ้าเด็กเซียวเหยียนต้องสะสมบุญไว้ขนาดไหนถึงได้ครอบครองพวกเจ้า หากเจ้าซึมซับพลังที่อยู่บนมือของข้า...ประสานกับเส้นชีพจรในร่างกายตัวเอง ต่อจากนี้ไปเจ้าจะกลายเป็นทาสบำเรอกามแห่งตระกูลหุนชั่วนิจนิรันดร์"
ไฉ่หลินปฏิบัติตามคำแนะนำ ก่อนจะช่วยพยุงซวินเอ๋อร์ลุกขึ้นพร้อมพึมพำ "ก่อนหน้าข้าไม่มีทางเลือก ยามนี้เรายังคงเป็นพี่น้องกันอยู่กระมัง?"
ซวินเอ๋อร์พยักหน้าเศร้าสร้อย พวกนางยังคงเป็นพี่น้องเสมอ แม้แต่ในฐานะทาสกามก็ตาม...
-
ดีมาก
ถ้ายาดีขนาดนี้ สาวๆจะมีอะไรกับพวกสัตว์ไหมน้า น่าสนใจแล้วสิ
โดนหมดไม่เหลือ
::Glad::
สาวๆโดนเก็บหมดตี้ล่ะมั้งเนี่ย
::Oops::
มาแล้วนางเอกในดวงใจ
::Sobad::
::YehYeh:: ::YehYeh::
::Snap::