🧡 XONLY 🧡

(/ (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=235897.0)

(/>

เรื่องฝุ่นผมว่าไม่น่ากังวลเท่าไรครับ เขาก็อธิบายบลาๆๆ อยู่หลายนาที จนสุดท้ายเดินลงมาส่งข้างล่าง นี่ก็ 6 โมงแล้ว ผมก็ถามว่านี่กลับบ้านเลยเปล่าครับ เขาบอกกลับเลยครับ ผมบอกว่าโทษทีนะครับเลยต้องไปๆมาๆเลย เขาบอกไม่เป็นอะไรครับคุณโทนแค่นี้เองครับ

แล้วตอนนั้นเจ๊เตยก็เดินมาแล้วบอกว่ามีไรมั้ยอ่ะ เรียบร้อยมั้ย แล้วเจ๊เตยคือมาเกาะไหล่ผมแล้วเอี้ยวตัวถาม คนของแม่อรคือยิ้มเลย ผมบอกเดี๋ยวก่อน ผมรู้นะคิดอะไรอยู่ เขาก็ยิ้มไม่หยุดเลย ผมก็เลยบอกไปว่าฝากบอกแม่อรด้วยนะครับว่าผมถึงที่พักแล้วเขาก็โค้งหัวให้แล้วบอกครับคุณโทน

เจ๊เตยก็เกาะแขนมีไรกันเหรอ มีไรกันเหรอ ๆ  ผมบอกไม่มีอะไรครับ ผมก็เลยบอกคนของแม่อรไปว่า ฝากบอกแม่อรนะครับว่าผมจะไปเที่ยวที่บ้านบ่อยๆ เขาก็บอกคุณอรต้องดีใจมากๆแน่ครับ แล้วเขาก็กลับไปนั่นแหละ เจ๊เตยถามมีไรเหรอ ผมก็เลยบอกว่าเขามาติดตั้งชั้นวางดาบน่ะครับ เจ๊เตยถามได้เจาะผนังมั้ย

ผมบอกไม่ ๆ ๆ ๆ ไม่อยากเจาะผนัง เจ๊เตยบอกอื้ออออ แล้วถามว่าหืมมมม ได้กินยาที่เจ๊ให้ไปรึเปล่าน๊า เอ้าพอพูดเรื่องยาผมก็นึกขึ้นได้ ผมถามว่าเจ๊ให้ยากับดาวไปด้วยเหรอ เจ๊เตยทำหน้าแบ๊วๆแล้วบอกว่า อ้าววว ก็ดาวไม่สบายพึ่งหายไข้หนิ ก็เลยให้ยาบำรุงธาตุไป ผมก็หืม... เจ๊เตยบอกยาที่ให้ผมไปเป็นยาบำรุงร่างกายตื่นมา รีเฟรชสดชื่น แต่ของดาวเป็นยาบำรุงธาตุ ช่วยให้แข็งแรง ก็หวังดีอ่ะ ทำไมอ่า ทำมายยยย

เจ๊เตยถามผมแบบนั้น ฮึ่ยยย จะเถียงอะไรได้ ผมก็เลยบอกว่าขอบคุณคร๊าบบ เจ๊เตยแบมือแล้วถามว่าไหนของฝากเจ๊ ผมก็เอ่อ... เอ่ออออ เวรละ ผมมัวแต่ซื้อของฝากสาวๆร้านเกะ จนลืมเจ๊เตยกับเจ๊หมิวเลย เวรละผมหน้าเสียเลย เจ๊เตยบอกพาไปกินข้าวเลยหิวแล้ววว ผมตอบได้ครับๆไปกันเลยครับ เจ๊เตยบอกไปเปลี่ยนชุดเลยไป ผมก็ครับๆๆๆ

ผมนี่รีบเลยครับ ผมก็เลยรีบขึ้นมาล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาเลยครับ ผมเดินเข้าไปที่ออฟฟิศ มาก็เจอป๋า ผมก็ยกมือไหว้สวัสดีครับป๋า สวัสดีครับเฮียเต้ ป๋าก็บอกเอ้าว่าไงโทนเตยบอกไปเที่ยวพัทยามา ผมก็ครับป๋าไปพัทยาพึ่งกลับมาเมื่อบ่ายครับ เฮียเต้บอกโทน ฟิตเนสจะเสร็จแล้วนะ เฮียจ้างคนดูแลมาด้วย อย่าลืมมาใช้ล่ะ ผมบอกว่าแน่นอนครับเฮียเต้

แปปนึงเจ๊เตยก็มาครับแล้วบอกว่า ป๊าหนูไปกินข้าวข้างนอกก่อนน๊า เจ๊เตยเข้าไปกอดป๋า ป๋าบอกไปเดินเล่นบ้างเถอะเตย เดี๋ยวป๊ากับอาเต้ดูแลให้ เจ๊เตยบอกขอบคุณค่ะป๊า แล้วก็บอกไปเลยอีโทนไปเลี้ยงข้าวเจ๊เลย ผมก็บอกคร๊าบแล้วก็ไหว้ป๋าอีกที ผมบอกป่ะไปรถ เจ๊เตยถามยังไม่คืนรถเหรอ

ผมบอกว่ากลับมาก็หลับเลยครับยังไม่ได้โทรหาแม่เล็กเลย หลังจากนั้นก็ขับรถไปเซ็นทรัลพระราม3 ครับ คือจริงๆผมถามว่าไปเอเชียทรี๊คมั้ยผมเลี้ยงเอง เจ๊เตยบอกว่าถ้าไปเดี๋ยวนั่งยาวว ไปเซ็นทรัลก็ได้ ไว้ว่างจริงๆค่อยพาเจ๊ไป ผมก็คร๊าบบ ระหว่างนั้นเจ๊ก็ชวนผมคุยตลอดทาง ซึ่งมันก็ไม่ได้ไกลมากครับ

จากอพาร์ทเมนต์เจ๊เตยมาเซ็นทรัลยังเร็วกว่าไปร้านของสาวๆเลย โว๊ยย เข้ายากเข้าเย็น Taxi แม่มขวางทาง แต่พอเข้ามาแล้วก็หาที่จอดรถเดินไปชั้นบนเลย ผมถามว่าเจ๊เตยอยากกินไร เจ๊เตยบอกอืมมม ไปฮาจิบังมะ ผมบอกไปครับ อืมม ฮาจิบังเหรอ คิดถึงจังเลยน้า ตอนที่กินครั้งแรกเลยตอนนั้นหมูชาชู55 บาท ก็ฉลองให้ตัวเองหลังจากแข่งยูโดกลับมาแล้วได้เหรียญทองแดงนั่นแหละครับ

แต่ตอนนี้ถามว่ากินอะไรก็ต้องทันตันเม็นแหละครับ คุ้มที่มีผักเยอะหน่อย ผมกับเจ๊เตยก็เข้าไปนั่งสั่งกินกัน ทาโกะยากิที่นี่อร่อยจรี๊งงงงง เราสองคนรอบะหมี่หมายเลข 8 มาเสิร์ฟก็นั่งคุยกันหลายๆเรื่องเลยล่ะ เจ๊เตยถามเป็นไรน่ะหืม มีอะไรรือเปล่า ผมบอกมีคิดอะไรนิดๆหน่อยๆน่ะครับ แต่ก่อนที่จะได้เล่าอาหารก็มาเสิร์ฟก่อน

ผมกับเจ๊เตยก็เลย อิตาดากิม้าสสส และเริ่มกินกันเลย คราวนี้หัวข้อการคุยเปลี่ยนไปเลยครับ คุย นู่น นี่นั่น สารพัดเลย ทาโกะยากิก็อร่อย เกี๊ยวซ่าก็อร่อย เรานั่งกินเรื่อยๆไม่รีบเท่าไรครับ จนกระทั่งหมดและจ่ายเงิน ผมก็ขอออกเงินให้เจ๊เตยแหละ เราก็เดินเล่นมาชั้น 1 ครับ แน่นอนผมแวะซื้อน้ำเลมอนเนดจากร้านขนมปังร้านนึงก่อน ผมชอบมากนะไม่รู้ชงยังไง ใช้อัตราส่วนเท่าไร ถึงได้รสชาตินี้

ผมถามเจ๊เตยว่าเดินดูอะไรกันอีกมั้ย เจ๊เตยบอกอืมม กลับกันเลยมะพรุ่งนี้ต้องทำงานด้วยนี่ ผมถามเจ๊เตยไม่อยากเดินเล่นเหรอ เจ๊เตยบอกว่าเสาร์ อาทิตย์ ค่อยพาเจ๊มาเที่ยวก็ได้ ผมก็อื้อออ แล้วก็กลับไปที่รถและกลับถนนจันทน์ ระหว่างที่กำลังขับรถ เจ๊เตยถามว่าแล้วไปเที่ยวกลับมาแล้วมีปัญหาอะไรมั้ยเนี่ย ผมก็คิดในใจไม่ถามว่าเที่ยวเป็นไง แต่ถามว่ากลับมามีปัญหาอะไรมั้ยเหรอ บอกตรงๆเจ้เตยถามแบบนี้รู้สึกโล่งอ่ะ เพราะว่าบอกตรงๆการไปเที่ยวครั้งนี้โคตรจะ Super VVIP เลยครับ ไอ้การจะบอกแบบนั้นกับเจ๊เตยมันก็จะหน่วงๆหน่อยแหละ

แต่ว่าเจ๊เตยถามมาแบบนี้ดีจังวุ๊ยยย ผมก็เลยบอกว่าปัญหาเดียวเลยคือไอ้พี่อาร์มนั่นแหละครับ ซื้อกันดั้มแล้วแอบเอามายัดให้ตอนจะกลับ แล้วมาบอกว่าถ้าผมไม่รับของไว้ พวกพนักงานที่มาติดตั้งชั้นวางดาบก็จะไม่ได้เงินค่าจ้าง เจ๊เตยหัวเราะเลยแล้วบอกว่าหมิวเคยเล่าให้ฟังว่า คนที่ชื่ออาร์มนี่เหลี่ยมจัด สงสัยจะจริง

ผมเลยบอกยิ่งกว่าเหลี่ยมอีกเจ๊เตยผมเหนื่อยใจ แล้วอีกอย่างของราคาไม่ใช่น้อยๆเลยนะเจ๊เตย ผมว่ามีเกือบ 2 หมื่นอ่ะ เจ๊เตยถามหือ กี่กล่องเนี่ย 2หมื่นเลย ผมก็บอกไปว่า แค่ PG wing กล่องเดียว 5 พันกว่าๆแล้วครับ นี่ผมไม่รู้ว่าซื้อจากพัทยาราคามันจะอัพเท่าไร แล้วเมื่อกี้ดูแล้วมี mg  ของ wing ภาค Ew ( endless waltz ) ด้วย เจ๊เตยถาม 5 ตัวเลยเหรอ ผมบอกอื้อ ครบเลย แล้วมีอีกหลายกล่องยังไม่ดูด้วย

เจ๊เตยบอกเอาน่าของเขาซื้อมาแล้วก็รับไว้ คนใกล้ตัวให้น่ะ เขาก็คิดกลั่นกรองมาแล้วน่า ผมก็บอกแต่เกรงใจอ่าดิ่ เจ๊เตยบอกหืม ไหนหมิวบอกว่าโทนกับอาร์มคนนี้ทะเลาะกันบ่อย แต่ที่พูดๆมามีแต่ความเกรงใจนะเนี่ย ผมเลยบอกว่าไอ้เรื่องทะเลาะกันก็เรื่องเดิมๆ แล้วก็ไม่ได้กะว่าจะโมโหไรกันขนาดนั้น ที่ผมรำคาญเพราะพี่อาร์มมันชอบกอดชอบเกาะแกะ

เจ๊เตยบอกผมว่าพี่น้องแสดงความรักกันมันไม่ใช่เรื่องแย่เลยนะอีโทน เอาตรงๆนะเจ๊ยังอึ้งมากๆเลยนะ ตอนที่รู้ว่าเราน่ะมีพี่น้องเยอะขนาดไหน ผมถามตกใจขนาดนั้นเชียว เจ๊เตยตีแขนผมเบาๆแล้วบอกตกใจสิ่ ปกติเห็นไม่ค่อยมีเพื่อน จะมีก็เห็นแค่กอล์ฟกับคิงแค่นั้น ผมก็เลยบอกว่าไอ้โจ๊กอีกคนไง

เจ๊บอกนั่นแหละๆ เห็นไม่ค่อยมีเพื่อน แต่พอหมิวมาเล่าให้ฟัง มีลูกพี่ลูกน้อง 10 กว่าคน แล้วไหนจะพี่น้องจากแฟนเก่าของพ่อทศอีกก็เกือบจะ 20 คน ไม่ใช่น้อยๆเลยนะ แล้วเจ๊เตยก็ขยับมานั่งใกล้ๆแล้วบอกว่า แต่ที่ตกใจคือทุกคนรักกันมากกก รักเหมือนพี่น้องแท้ๆ โดยเฉพาะเรานะอีโทน

พี่ๆทุกคนเขารักเราแบบไม่มีเงื่อนไขอะไรเลยแบบนั้นมันดีจะตาย เจ๊เตยยกนิ้วมานับแล้วบอกอย่างอาร์มไรเนี่ย เตยบอกก็เห่อมากๆไม่ใช่เหรอ ผมเลยถอนหายใจแล้วบอกเป็นทั้งบ้านแหละเจ๊เตย มียันห้องเก็บผลงานของผมอ่ะ เจ๊เตยร้องฮ๊ะ !!! ผมก็บอกอื้อพวกเหรียญรางวัลตอนแข่งยูโด แม่อรขอไปเก็บไว้ที่บ้านแล้วทำห้องเก็บพวกเหรียญ พวกใบประกาศทั้งหมดไว้เลย

เจ๊เตยถามว่าเดี๋ยวๆใบอะไรมั้ง ผมก็เลยบอกว่าหมดเลย ใบประกาศนียบัตร จบ ป.6   ม.3 ม.6  ใบเกียรติบัตรผ่านการเข้าค่ายพุทธบุตร  เข็มโดดหอตอนไปเข้าค่ายเขาชนไก่ ใบประกาศตอนแข่งยูโด มียั๊นใบประกาศฯตอนผมสอบเลื่อนสาย ตั้งแต่สายเขียวยันปลายดำ ( สายน้ำตาลปลายดำ ) เจ๊บอกเว่อร์ !!! เป็นเจ๊ เจ๊ปลื้มใจมากเลยอ่ะ ที่รักกันขนาดนี้

แล้วไหนจะเปิ้ลที่เป็นดีไซน์เนอร์อีก ปริญด้วย แล้วไหนจะเนม นาว คนอื่นๆอีกล่ะ นี่ยังไม่นับลูกพี่ลูกน้องในวงศ์ตระกูลอีกนะ เจ๊เตยลูบหัวแล้วบอกว่า เห็นมั้ยมีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด ผมก็อื้อแล้วก็ยื่นมือไปลูบหัวเจ๊เตยคืนเบาๆ จนเจ๊เตยบอกว่า ลูบได้นะ แต่อย่ากดหัวลงเชียวล่ะ ผมแทบหัวเราะเลย แล้วก็เข้าไปใกล้ๆแล้วถามว่า ถ้ากดล่ะ เจ๊เตยบอกจะกัดให้ขาดเลยไง ไม่ได้ใช้งานแน่ๆ ผมก็ชะอุ้ย !!!  เจ๊เตยบอกว่า เขาให้มาด้วยความเต็มใจก็รับไว้นั่นแหละ อย่าคิดมาก

ผมก็ได้แต่ครับนั่นแหละ จนกลับมาถึงอพาร์ทเมนต์แล้วจอดรถ ผมก็ตั้งใจจะเดินไปส่งเจ๊เตยที่ออฟฟิศ เปิดประตูไปเจ๊เตยก็วิ่งดุ๊กๆไปกอดป๋าแล้วบอกมาแล้วค่ะ ป๋าบอกอ้าวนึกว่าจะไปเดินเที่ยวที่ไหนซะอีก เจ๊เตยบอกหนูไม่อยากไปนี่นาอยากกลับมาหาป๊า แล้วก็กอดๆๆ เฮียเต้ก็บอกว่าถ้าจะไปเดินเล่นซักหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอกเตย เดี๋ยวเฮียเคลียร์งานให้ เจ๊เตยบอก พรุ่งนี้อีโทนทำงานอ่ะเฮีย เลยไม่อยากให้กลับดึก

เฮียเต้บอกอ้ออื้มๆ ผมก็เลยบอกว่างั้นผมขอตัวก่อนนะครับป๋า เฮียเต้ แล้วเจ๊เตยบอกป๊าเดี๋ยวหนูมาน่ะ จะไปดูของฝากอีโทน เห็นบอกได้หุ่นกันดั้มมาหลายตัว เฮียเต้บอกจะไปวุ่นวายอะไรห้องโทนอีกเปล่านั่น เจ๊เตยทำหน้าบุ่ยแล้วบอกเห็นอั๊วะเป็นคนแบบไหนเนี่ยเฮีย เฮียเต้ก็หัวเราะ ผมก็จะชิ่ง เจ๊เตยก็บอกรอด้วยเลยยยยย


ผมก็ถามว่าจะขึ้นไปทำมายเจ๊เตย เจ๊เตยบอกเอ๊า !!! ก็อยากเห็นหนิว่าได้ตัวไหนมาบ้าง วงเล็บกันดั้ม ด้วยความที่เป็นหัวค่ำ คนก็เริ่มกลับมาจากทำงาน ก็ทักทายเจ้าของอพาร์ทเมนต์ตามปกติ เจ๊เตยก็ดีจ้า กินข้าวยัง หาไรกินด้วยนะ คือเจ๊เตยดูเป็นกันเองกับลูกบ้านทุกคนแหละครับ คนพวกนั้นก็ทักผมเอ้าโทนไปทำไรมานิ ตัวดำเชียว

ผมก็บอกไปพัทยามาคร๊าบ ขับมอไซค์แว๊นรอเกาะล้านเลยดำๆหน่อย พี่เขาบอกอ้อๆ แล้วก็ถามว่าเป็นไงบ้างน่าเที่ยวมั้ย ผมเลยบอกว่า แนะนำว่าต้องไปสักครั้งเลยครับพี่ ถ้าไปช่วงหน้าหนาวโคตรจะดี แล้วคราวนี้ก็กลายเป็นการสนทนาเลยครับ แววตาพี่เขามาเลย เขาถามว่ายังไงดียังไง

ผมก็เลยบอกไปว่า บรรยากาศดีครับพี่ วิวสวย เห็นทะเลรอบๆเลย ทางขับมอไซค์ก็โคตรผจญภัย ถ้าไปหน้าหนาวแล้วหมอกลง โหบอกเลยโคตรดีย์ พี่เขาเอามอไซค์ไปขับบนเกาะเหรอ ผมก็บอกใช่ครับ มันมีมอเตอร์ไซค์ให้เช่าพี่ แล้วถ้าพี่ไปพักบางโรงแรมอ่ะ แล้วราคาสูงหน่อย เขาจะมีรถให้บริการเลยครับ พี่เขาบอกดีๆๆ แล้วมีที่แนะนำมั้ย ผมก็เลยแนะนำชื่อโรงแรมพี่อาร์มไป แล้วบอกว่าที่นี่ดีครับ มุมโคตรดี

เขาบอกโอเคๆ เดี๋ยวลองไปหาข้อมูลดู ผมก็ครับๆ เจ๊เตยบอกเอาล่ะๆ ดูดิ๊ซื้อไรมาบ้าง ผมกับเจ๊เตยก็ขึ้นไปที่ห้องพอเข้ามา เจ๊เตยมองหาแล้วถามว่าไหนดาบ ผมก็บอกนั่นน่ะ แล้วตรงชั้นมันเป็นแบบนี้ไงครับ

ไม้เป็นชนิดไหนผมไม่รู้เลย เพราะว่าถูกทาด้วยสีดำสนิท มีขอบสีทองเล็กน้อย เก็บงานได้ประณีตมากๆ ไม่เห็นรอยต่อของไม้เลยครับ เจ๊เลยบอกโหสวยอ่ะ ดาบมีชื่อมั้ย ผมก็เลยบอกไปว่า อาเอกบอกว่าชื่อกุเร็นครับ เจ๊เตยบอกกุเร็น กุเร็น ดอกบัวโลหิตอ่ะเหรอ ผมบอกอื้มใช่ ผมหยิบออกมา

เจ๊เตยถอยแล้วบอกว่าเดี๋ยวๆจะปลดปล่อยบังไคเหรอ ผมบอกบ้าแล้วพูดอะไรเจ๊เตย.... ผมยังไม่ได้ปลดปล่อยชิไคเลย แล้วผมสองคนก็หัวเราะกัน ผมชักดาบออกมาเล็กน้อยให้เจ๊เตยได้เห็นฮามอนลายคลื่นไฟ แล้วผมก็พูดแบบภูมิใจว่า อาเอกให้ช่างดาบตีขึ้นเป็นพิเศษเลยนะเนี่ย เจ๊เตยถามหืมม แล้วอาเอกให้ในโอกาสอะไรเนี่ย

ผมก็แหะๆ แล้วบอกว่า เคยไปพูดลอยๆว่าถ้าเรียนจบแล้วอยากขอดาบสักเล่มเป็นรางวัล ถึงจะจบมาแล้วปีกว่าๆแล้วพึ่งได้ของขวัญแต่ก็ไม่ได้แย่เลยครับสวยมากมาย คือผมอธิบายความงามของดาบเล่มนี้ไม่ถูกจริงๆครับ ฝักดาบ ซึบะหรือตัวป้องกันมือก็เป็นวงกลม แต่สลักเป็นรูปไฟ ซึกะหรือดาบด้ามก็พันด้วยเชือกแดง สวยงามไปหมดเลย ผมเก็บดาบเข้าชั้นไว้แบบนั้น แล้วก็พอเจ๊มาดูพูดกล่องกันดั้มที่กองพะเนินอยู่

มานั่งๆดู อื้อหือ นอกจากซีรีย์วิงแล้ว ยังมี MG OO Raiser / Strike Freedom Full Burst / รวมกันแล้วไม่น่าจะสองหมื่นน่าจะเกินแล้ว ผมกุมขมับเลยเฮ้ออ เจ๊เตยถามเป็นอะไรล่ะนั่นน่ะ ผมบอกมันเยอะเกินอ่าดิ่ เจ๊เตยบอกก็รับไว้แค่นั้นเองอย่าไปคิดให้มันวุ่นวายดิ่โทน คิดเยอะเกินไปอ่ะบางที

ผมก็บอกว่ามันมีอะไรหลายๆอย่างอ่าเจ๊เตย แล้วตอนนั้นเจ๊เตยก็ขยับมานั่งตรงกลางผมเลยแล้วพิงทั้งตัว เธอถามว่ามีอะไรยังไม่ได้บอกเจ๊เปล่าน่ะ รู้นะว่าคิดมากอยู่ ผมก็งืม ม ม  เธอหันมาหอมแก้มและจุบุปากผมเบาๆแล้วบอกไหนลองบอกหน่อยตัวโต ผมก็เลยบอกไปว่า... เจ๊เตยผมได้โบนัสมาแสนนึงอ่ะจากที่ทำงานการ์ด

เจ๊เตยบอกก็ดีแล้วหนิ แล้วทำไมดูไม่ค่อยสบายใจ ผมก็เลยบอกว่าอื่ม... แต่ผมไม่ได้บอกพวกดาวเลยน่ะสิ่ เจ๊เตยถามกลับมาว่า อยู่ด้วยกันต้องบอกกันทุกเรื่องเหรอ ผมก็นิ่งเจ๊เตยแหงนหน้ามามองแล้วบอกว่า บอกทุกเรื่องแล้วจะมีความสุขจริงๆอ๊ะเปล่า บางเรื่องอ่ะถ้ามันไม่ได้มีผลกระทบต่อชีวิตมากก็ไม่เห็นต้องบอกเลยอีโทน

เจ๊เตยเอนซบๆ แล้วยืดแขนยืดขาบอกอื๊ยยย เมื่อยจัง ผมก็เลยกอดเอวไว้และเหน็บคางที่ไหนเจ๊เตยเบาๆ เจ๊เตยเอื้อมมือมาลูบหัวเบาๆแล้วบอกว่าอย่าไปคิดเยอะ แค่ใช้ชีวิตวันๆก็เหนื่อยพอละ เรื่องอะไรที่ไม่ยากก็อย่าทำให้มันยากเลยอีโทนน เจ๊ก็ไม่เห็นว่าการที่ไม่บอกเรื่องเงินแสนมันจะร้ายแรงอะไรหนิ ผมก็อื้อออ กอดเอวเจ๊เตยไว้แล้วหอมไปที่ซอกคอเบาๆ เจ๊เตยบอก อย่าาาาาา เดี๋ยวเคลิ้ม ผมก็เลยหอมไปอีกที

เจ๊เตยบอกเดี๊ยะๆท้าทาย นี่ป๊ารออยุ่ข้างล่างนะเนี่ย ผมก็กึ๋ย หยุดหอมเลยแล้วกอดเฉยๆ เจ๊เตยตีที่มือผมเบาๆแล้วบอกว่าเจ๊จะลงไปหาป๊าแล้ว ผมบอกอ้าววววว เจ๊บอกไม่ต้องมาอ้าวเลย ผมก็ลุกขึ้นตามเจ๊บอกวันนี้เวลาไม่อำนวยนะจ๊ะ แล้วเธอก็บอกถ้าเก็บของแล้วรีบนอนเลย ผมก็บอกคร๊าบๆ เจ๊เลยจุบุผมอีกทีนึงแล้วเธอก็ค่อยออกห้องไป