ผู้ชายขายน้ำ ภาค 2 ตอน 1 เริ่มต้นใหม่ผู้ชายขายน้ำ ภาค 1 ตอน 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=295462.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=284920.0
แวะไปดูเรื่องเก่าๆ (แปดปียี่สิบสี่คน ภาคที่ 1-7/ แฟนกู ภาค 1-4 / วันธรรมดาของชีวิต ตอน1-7 / ผู้ชายขายน้ำ ภาคที่ 1-3-4) ได้ที่
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
คืนนั้น น้าเอมกลับบ้านโดยพ่อนั่งรถไปส่งด้วย แปลว่าผมอยู่บ้านคนเดียว
ความจริงผมอยู่บ้านคนเดียวบ่อยๆเวลาพ่อต้องไปค้างที่ไซต์งานก่อสร้างจนผมเคยชินแล้ว แต่สิ่งที่พ่อพูดเมื่อเย็นมันคนละเรื่องกัน จากนี้...ผมคงต้องอยู่คนเดียวเป็นหลายเดือน...หรืออาจเป็นปี หรือหลายปี
สิ่งที่พ่อพูดทำเอาผมนอนไม่หลับ ผมต้องจากนุ่นไปแล้ว ผมนับเวลาจนผมสอบเสร็จก็อีกแค่เดือนครึ่งเท่านั้น ผมคงไม่ได้มีวันเจอกับนุ่นอีก ไอ้แก๊งค์เพื่อนผมก็คงห่างหายกันไปหมด ผมจะไปเจออะไรมั่งก็ไม่รู้ โรงเรียนนั้นจะคิดว่าผมเป็นภารโรงหรือเปล่า
ผมไม่อยากไป ผมอยากอยู่กะพ่อ.... แต่เหมือนทุกอย่างได้เตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว...
....................................................................
"เฮ้ย....พี่ม่อน พี่พูดจริงดิ...."
ผมพยักหน้า ตัวผมเองก็ตาแดงๆน้ำตาจะไหลเมื่อผมเล่าเรื่องที่ผมต้องไปเรียนที่เชียงรายให้นุ่นฟัง นุ่นพุ่งเข้ามากอดผมแน่นและนุ่นเองเป็นฝ่ายร้องไห้ เอามือทุบผมไปเรื่อยๆ เธอคงแค้นใจ แต่ไม่รู้จะทำไง อย่าว่าแต่นุ่นเลย ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ารักเป็นไง ผมไม่อยากจากนุ่นไปไหนเลยจริงๆ ผมยังอยากเจอนุ่นทุกวัน...
"พี่ม่อนนะ พี่ม่อน แล้วนุ่นอ่ะ ใครจะมาเล่นกะนุ่นอีก...."
"ไว้พี่โทรมานะ.. นุ่นก็มีเพื่อนเยอะแยะเต็มซอยเลย ไม่เห็นเป็นไรเลย"
"มันไม่เหมือนพี่ม่อนอ่ะ... ฮือๆๆ มาอยู่กะนุ่นแทนมั๊ย นุ่นไปขอแม่ให้...."
"อย่าเลยนุ่น เป็นภาระแม่นุ่นมากกว่า เอางี้สิ นุ่นก็ขึ้นรถทัวร์มาหาพี่ม่อนที่เชียงรายไง พี่จะพาไปเที่ยว เอามั๊ยล่ะ"
เธอยิ้ม ก่อนจะกอดผมและจูบผมด้วยความรักผมมากๆ ผมยังไม่รู้เลย เวลาผมจากนุ่นไปจริงๆมันจะเป็นยังไง คืนนั้นผมอยู่กะนุ่นทั้งคืนโดยนุ่นบอกแม่ไปว่าจะไปนอนบ้านเพื่อน ผมโหยหานุ่นมาตลอด ยิ่งมีเรื่องแบบนี้ ผมใช้เวลาอันมีค่ามีอะไรกะนุ่น "ทั้งคืน"... และช่วงเวลาที่เหลืออยู่ ผมไม่ปล่อยให้มันผ่านไป ใครว่างก็มาเรียกกัน
.................................................................
"เสาร์หน้าพ่อจะไปส่ง เอาแต่เสื้อผ้าที่น้าเอมซื้อใหม่ๆ ตัวไหนจะเอาไปก็ใส่ลังไว้ ชุดนักเรียนอุปกรณ์ไม่ต้อง เอาแค่ที่จำเป็น ครูอมรจะจัดไว้ให้... ไม่ต้องเอาอะไรไปมากหรอก"
สัปดาห์สุดท้ายในกรุงเทพมาถึงแล้ว ผมร่ำลาครูและเพื่อนที่โรงเรียนและนุ่นแฟนคนแรกของผมที่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย แต่เราเป็นผัวเมียกันแล้ว... นุ่นกะแม่นุ่นมายืนส่งผมขึ้นรถแท็กซี่ไปหมอชิต นุ่นวิ่งเข้ามากอดผมเป็นครั้งสุดท้าย ผมอดน้ำตาไหลไม่ได้ เด็กคนนี้คือคนแรกของผมและผมคือคนแรกของเธอ เราไม่ได้เป็นพี่น้องกัน แต่ก็เหมือนเป็นพี่น้องกัน จากนี้ ผมคงไม่เจอนุ่นอีกแล้ว....
.............................................................................
รถทัวร์มาถึงเชียงรายตอนเช้า พ่อและน้าเอมขึ้นมาส่งผมด้วย ที่โรงเรียนก็ไม่ไกลจากขนส่งมากนัก พ่อเหมารถเข้าไปโรงเรียน ครูอมรรออยู่ พอผมเห็นหน้าครู..ผมก็อุ่นใจ ครูอมรเป็นผู้ชาย แต่อายุมากแล้ว หน้าตาครูใจดีมากๆ
"ชื่อม่อนเหรอ เออ...ลูกโตมากแล้วนะ เดี๋ยวครูพาม่อนไปบ้านพักนะ ก็เดินไปด้วยกันแหละจะได้เห็นว่ามาอยู่นี่ไม่ได้ลำบากอะไร วันนี้ก็ไม่ต้องทำอไร จัดข้าวจัดของและให้พักผ่อนก่อน"
ครูพาเดินมาหลังโรงเรียน ก็มีตึกสามชั้นอยู่ ครูพาผมเดินขึ้นไปชั้นสาม ห้องกว้างใหญ่กว่าห้องที่ผมอยู่กะพ่อในกรุงเทพซะอีก มีตู้ มีเตียง มีฟูก มีโต๊ะเขียนหนังสือและมีห้องน้ำด้วย สภาพไม่ได้เก่าอะไรมากมาย เพียงแค่ปัดกวาดเช็ดถูก็น่าจะอยู่ได้แล้ว
"นี่...ห้องนี้ เดิมน่ะเป็นของภารโรง แต่นี่เค้าเกษียณไปแล้ว ผอ. เค้าไม่อยากจ้างคนใหม่ อยากเอาเงินจ้างภารโรงมาให้เด็กมากกว่า เห็น ผอ ว่าจะให้เดือนละ 1000 นะ คงไม่ได้ใช้อะไรมากมายหรอก กินอยู่ นอน ค่าเล่าเรียน...ฟรีหมด ให้ทำงานในโรงเรียนแทน ก็เดี๋ยวนายสิงไปเซ็นให้ครูอมรเป็นผู้ปกครองแล้วกัน ครูจะดูแลม่อนให้ ครูเองอีกสี่ปีเกษียณ ม่อนก็คงเรียนจบพอดีแหละ ไม่ต้องห่วง"
พ่อส่งผมแล้วก็จะกลับเลย ก่อนกลับพ่อให้เงินผมไว้ 5000 และกอดผมแน่น และสัญญาว่าจะมารับผมตอนปิดเทอม แล้วพ่อก็เดินไปคุยกะครูอมร น้าเอมเดินเข้ามาหาผม และยื่นเงินให้ผมอีก 5000
"อันนี้น้าให้... แล้วก็... เอ่อ... น้าบอกม่อนนิดนึง ม่อนมีของดีนะ รักษามันไว้ดีๆ"
ผมไม่ค่อยเข้าใจ น้าเอมมองมาที่เป้าผมเป็นเชิงบอกว่าของดีคืออะไร..
"ขอบคุณครับ..."
"อีกอย่าง น้าท้อง ม่อนเป็นพ่อของลูกน้า...."
ผมถึงกะตัวเย็น ตกใจสุดขีด สิ่งที่ผมกลัวในวันนั้นเป็นจริงขึ้นมาแล้ว ผมมีอะไรกะน้าเอมเพียงครั้งเดียวจริงๆ แต่ผมจำได้ว่าครั้งนั้นผมแตกในน้าเอม
"จริงเหรอครับ... ไม่ใช่พ่อผมหรือครับ..ที่เป็นพ่อของ...เอ่อ...น้องเค้า"
"ไม่ใช่พ่อของม่อนแน่นอน อาทิตย์นั้นพี่สิงเหนื่อย..ไม่ได้ยุ่งกะน้าเลย มีวันที่เราเจอกันนั่นแหละ แต่ม่อนไม่ต้องพูดไปนะ น้าสิงเค้าเองก็อยากมีลูก... น้าจะบอกว่าเป็นลูกของพี่สิงเค้า เรื่องนี้เรารู้กันสองคน ม่อนต้องจำไว้นะ ลูกของน้ามีม่อนเป็นพ่อ...."
น้าเอมพูดจบก็กอดผม ทิ้งไว้ให้ผมยืนงง ทั้งสงสัย ทั้งแปลกใจ พ่อและน้าเอมไปลาครูอมร พ่อกอดผมอีกครั้งและบอกผมให้เข้มแข็ง จากกันแค่ชั่วคราว พ่อไม่ได้หายไปไหน ผมมองพ่อที่นั่งรถหายไปช้าๆ ผมว้าเหว่..และรู้สึกเดียวดายมากๆ
......................................................
ครูอมรคือพ่ออีกคนของผมก็ว่าได้ ครูมาหาผมแทบทุกวันในช่วงแรกที่ผมมาอยู่ใหม่ๆ ถามชีวิตความเป็นอยู่ ผมเริ่มปรับตัวได้และเริ่มช่วยงานโรงเรียนตามที่ครูอมรบอกทุกอย่าง ผมอยู่กะพี่ๆลุงๆ ภารโรง ช่างไม้ คนสวน แม่ครัว และทุกคนก็เอ็นดูกึ่งๆสงสารผม วันเวลาผ่านไปสักสองอาทิตย์ ผมก็เห็นครูอมรพาครอบครัวนึงขึ้นมาที่ห้องข้างๆผม และมีเด็กผู้หญิงเดินหน้าเศร้ามาด้วย
"ม่อน...มาหาครูนี่ นี่น้องนะ..ชื่อส้ม จะมาอยู่แบบม่อน อยู่ห้องข้างๆกันเนี่ย ฝากดูแลน้องด้วยนะ น้องจะขึ้น ม 2"
ผมยิ้มและพยักหน้าให้ส้ม เด็กสาวยกมือไหว้ผม ผมคงไม่เหงาอีกแล้ว ผมอยู่คนเดียวทั้งชั้นมาสามอาทิตย์ ตอนนี้ชีวิตคงดีมีความสุขขึ้นบ้าง ส้มน่าจะอายุเป็นน้องของนุ่น แต่เธอตัวจะคล้ำกว่านุ่น หน้าตาก็น่ารักเหมือนกัน แต่ยัยนุ่นจะน่ารักมากกว่านิดนึง... ผมเห็นว่าส้มยังกลัวๆกับสิ่งแวดล้อมใหม่ และยังกอดแขนติดแจอยู่กับแม่ ผมเลยปลีกตัวเข้าไปปัดกวาดถูห้องตัวเองและซักผ้า สักพักก็มีเสียงคนมาเคาะประตู ผมเดินไปเปิด
"เย็นนี้พาน้องไปโรงอาหารด้วยนะ พาไปรู้จักกะพวกพี่ๆป้าๆเค้าด้วย... เดี๋ยวครูกลับก่อน พรุ่งนี้เจอกัน"
ผมและส้มยกมือไหว้ครูอมรพร้อมกัน
"พี่ชื่อม่อน.. จะขึ้น ม 3 แล้ว..."
เธอเงียบ ไม่คุยอะไรใดๆทั้งนั้น ผมเห็นเธอร้องไห้...ก็เลยดึงเข้ามากอด เอามือลูบหัวลูบหลังเหมือนปลอบยัยนุ่น
"เอาน่า พ่อแม่ให้มาเรียน เราก็เรียนๆไปแหละ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเค้าก็มารับ เราก็โทรไปคุยมั่งได้นี่..."
"แต่ส้มไม่เคยอยู่คนเดียวค่ะ..."
"ก็ไม่ได้อยู่คนเดียว พี่ม่อนอยู่นี่ไง..."
ผมเดินพาส้มเข้ามานั่งในห้องและเทน้ำให้กิน อย่าหวังน้ำจากตู้เย็นเลยครับ ทีวีก็ไม่มี ถ้าอยากจะดูก็เดินลงไปหาพี่แนน พี่เลี้ยงของผมที่คอบดูแลผมทุกอย่าง พี่แนนมีห้องที่ชั้นสองข้างล่าง แต่ผมก็ไม่ได้ดูทีวีบ่อย ผมชอบอยู่เงียบๆมากกว่า ส้มเล่าว่าแม่ขัดสนมาก เป็นลูกจ้างเก็บลำไยที่เชียงใหม่ ต้องฝากส้มไว้กับน้าสาวซึ่งก็อดๆอยากๆพอกัน ปีๆแม่หาไม่มีเงินพอ จนพี่ของส้มพอจบ ม 3 แล้วต้องลาออกมาช่วยทำงาน แต่พ่อแม่อยากให้ส้มเรียนนานๆ ก็เลยพามาฝากครูอมรไว้...
พอส้มเริ่มคลายความโศกเศร้าลงบ้าง ส้มก็ชวนผมไปช่วยจัดของที่ห้อง ผมช่วยปัดกวาดเช็ดถูห้องให้ส้ม แล้วเย็นนั้น ผมพาส้มลงมากินข้าวที่ห้องอาหารรวมของคนงาน พี่แนนดูแลพวกเราช่วงครูอมรไม่อยู่ พี่แนนสุดแสนจะใจดี ช่วยเหลือเราทุกอย่าง และก็เป็นพี่ผู้หญิงคนเดียวที่อายุใกล้พวกเรามากที่สุดคือ 24 ส่วนที่เหลือมีแต่ลุงป้าทั้งนั้น.... พอเรากินข้าวเย็นเสร็จ เราสองคนก็กลับขึ้นมาข้างบนชั้นสามเพื่อนอน
อาทิตย์แรกของส้มเต็มไปด้วยความคิดถึงบ้าน ผมต้องชวนเธอทำโน่นทำนี่ดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยๆแก้เหงา พออยู่ไปสักเดือน...ส้มเองก็ลืมเรื่องที่บ้าน ยิ่งใกล้เปิดเทอม..ชีวิตส้มกลับมีสีสันมากขึ้น ส้มสนุกมากกว่าวันแรกๆที่ผมเห็น เธอชอบสังคมกับลุงๆป้าๆ ชอบทำงานต่างๆ ซึ่งเธอขยันมาก แต่อย่างนึงที่ส้มไม่เคยเปลี่ยนไปจากวันแรก....
"พี่ม่อนขา... พี่อ่ะ บอกว่าจะพาส้มไปกินไอติมตั้งแต่มาถึงแล้ว ไม่เห็นพาไปซักที...."
ส้มไม่พูดเปล่า แต่เดินเข้ามากอดผม..
"ไม่ต้องมาอ้อนเลย ไม่มีใครแล้วสิ ถึงมาหาพี่อ่ะ..."
"ไม่ได้อ้อนนนน มาทวงงัย พี่อ่ะๆ..เร็วดิ เดี๋ยวลุงไอติมกลับนะ..."
แล้วผมก็เสร็จเธอเสมอ ทุกอย่างที่ส้มขอ..ผมให้หมด เพื่อหวังให้แค่เธอและผมลืมเรื่องที่พวกเราโดนจับมาอยู่โรงเรียนประจำ ผมพาเธอมากินไอติมหน้าโรงเรียนตามที่ขอ แต่ยังกินไม่ทันเสร็จดี ฝนก็ตกตูมใหญ่ลงมา จากหน้าโรงเรียน เราเดินเลาะตึกต่างๆไปได้โดยไม่เปียก แต่สุดท้าย..ยังไงเราก็ต้องวิ่งฝ่าทุ่งไปตึกหลังที่พวกเราและพี่ๆภารโรงอยู่กัน แต่ส้มก็สะดุดขาตัวเองล้มคลุกโคลนที่กลางสนาม ผมเองก็เละไปทั้งตัว..แต่ก็ยังหันกลับมาลากส้มขึ้น แต่ด้วยความลื่นของโคลนกลายเป็นผมเองก็ล้มลงไปทับส้ม เล่นเอาสองคนเละสุดๆ
"โหย...ไปทำอะไรมาไอ้สองคนนี่ ไปอาบน้ำ แล้วลงมาช่วยทำกับข้าว"
พี่แนนร้องโวยวายเมื่อเห็นเราสองคนในสภาพเละ และเร่งให้เราไปล้างโคลนเลนที่หลังตึกก่อนเดินขึ้นไปทำเละเทอะ ผมถือสายยางราดน้ำให้ส้ม แต่เสื้อขาวที่เธอใส่ก็ทำให้ผมเห็นส้มหมดทั้งตัว แม้กระทั่งหัวนมของเด็ก ม 2 และเต้านมที่เริ่มมีขึ้นมาแล้ว ส้มเองยังไม่รู้ตัว ยังคงยืนล้าง แต่ควยผมสิ เริ่มรู้ตัวและมีอาการแล้วหลังจากที่ไม่ได้สัมผัสผู้หญิงมามากกว่าสองเดือน แล้วมันเริ่มขยายใหญ่ขึ้นอย่างที่ผมคุมไม่ได้ แม้ผมใส่กางเกงในอยู่ แต่มันช่วยได้น้อยมาก
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
กลับมาแล้วครับ
หยุดยาวๆก็โคตรขี้เกียจไปทำงานพรุ่งนี้
นึกถึงช่วงโควิด อยู่บ้านจนอยากไปทำงาน
คนเรานี่ไม่มีอะไรพอดีจริงๆ
ภาค 2 มาก็จะต่อภาค 3 ได้พอดี
แต่ต้องอ่านไปเรื่อยๆจนจบก่อนนะครับ
ภาคนี้
นายม่อนย้ายจังหวัดแล้วครับ
เจอคนใหม่ เจอเพื่อนใหม่ เจอสถานการณ์ใหม่
เจออะไรแปลกใหม่ให้เรียนรู้อีกแยะ
จะเป็นไงต้องติดตามกันดูครับ
ขอบคุณทุกคอมเม้นต์และกดไลค์นะครับ
แหนะ สัญชาตญานม่อนน้อยทำงานแล้วสินะ หลังจากอัดอั้นมานาน 555+
ม่อนย้ายบัานแล้วน้องนุนจะเล่นกลับใครละ ::GiveMe::
ได้เปิดแน่นอน
ต้องติดตามกันดู เจออะไรแปลกใหม่ม่อน
ได้กินของเคยอยากแล้ว
ส้มพลาดแล้ว เปียกจนตัวเองเป็นแบบนี้ ได้แฟนใหม่แน่เลย
หิวกระหายอีกแล้วเมื่อมีมายั่ว
เจ้าม่อนต้องมาใช้ชีวิตต่อในเชียงรายแบบนี้ สังคมใหม่อยู่ห่างงจากพ่ออีก
แล้วอีกอย่างเอ็งแน่ใจนะว่าไม่โดนน้าเอมอำนะ มีลูกตั้งแต่อยู่ม.สองเลย
หยุดงานไปนานแบบนี้แรกจะขี้เกียจหน่อย แต่หลังจากนั้นก็ยังขี้เกียจเหมือนเดิมแหระ
ปลุกความเป็นเสือในตัวคุณ
::DookDig:: เป็นไปตามสัญชาตญาณ เลยนะ น่าจะอีกหลายคนเลยเหงาๆแบนี้
::HeyHey:: เปิดเด็ก ม.2 อย่าได้ช้า
เจอส้มแล้ว ลืมนุ่นชัวร์ ใช่มั้ยม่อน
อย่าทำน้องเลยครับไปทำพี่แนนดีกว่า
แล้วก็มีมาให้จัดอีกแล้ว
ย้ายบ้านแล้วเหงาเลย
จัดพี่แนนดีกว่าครับ รอน้องโตอีกหน่อย
น้องส้มมาแล้ว มาให้จัดสักที
ม่อน น้องยังเด็กนะ
อีกฝ่ายยังไม่มีประสบกาม หลอกล่อไว้หน่อย อ่อยไว้ก่อน
ได้ชิมส้มแน่นอนนนน
::Angry:: ::Angry:: ::Hunger::
ม่อนขาดของ ::DookDig:: เจอกลิ่นใหม่
ผิดที่ผิดกลิ่น
ได้ใหม่ เดี๋ยวก็ลืมเก่า
ส้มโดนแน่
นายม่อนเป็นพ่อคนเลยหรือนี่
แต่นายม่อนน่าจะใช้ของดีเป็นไหมนะ
มาอยู่ต่างถิ่นแบบนี้จะได้ชิมสาวเจียงฮายในระยะเวลาคงไม่ถึงสามเดือนจินะจะเป็นพี่แนนหรือน้องส้มใครก่อนหนอแห่ะติดตามครับ
เปิดฉากมาก็จะจัดเลยเหรอนายม่อน
เอาแล้ววว พี่ม่อนน้องส้ม
สภาพแวดล้อมใหม่ๆเริ่มทำงานแล้ว
นายม่อนเจอน้องส้ม อยู่ห้องใกล้เคียงกัน ไม่น่ารอดไปได้
ไป2เดือนมีสาวใหม่แล้ว ::Confident::
เหยื่อรายใหม่ มาแล้ว
เจ้าม่อนจะได้เปิดซิมน้องส้มแล้ว
U
ส้มคือคนแรก ที่จะพรากหัวใจ ม่อนไปจากยัยนุ่น ::Fighto::
หรือว่าม่อนจะได้เปิดซิงน้องส้ม ::Shy:: แอบกลัวคนจะมาขโมยเงินนายม่อนเหมือนกันนะ ::Horror::
ม.2นั่นไม่เด็กแล้วนะนายม่อน สอนน้องเขาหน่อย
โดนปล่อยมาอยู่คนเดียวอย่างเศร้าเลย
::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
ใจเย็นนะม่อนน้องยังไม่เคย
พี่ม่อนสู้ๆ พี่ม่อนสู้ตาย มีน้องส้มและพี่แนนให้อยู่เป็นเพื่อนแล้ว
หายไปนาน 2-3 เดือน น้องนุ่นคิดถึงแย่เลย
อะไรกันมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นมาแล้วทำอย่างไร
ม่อนมีลูกแล้ว. โตมากลายเป็นน้องได้เลย
หัวอกเดียวกัน ย่อมเข้าใจกัน ::Confident::
นุ่นจะหายไปไหมน้อ
เจอคนใหม่ เจอเพื่อนใหม่ เจอสถานการณ์ใหม่ ::DayDream::
เด็กชายม่อนกำลังจะเริ่มบทใหม่แล้ว
น้องส้มและพี่แนนใครจะโดนม่อนก่อน
วัยนี้ขึ้นง่าย มีไรกระตุ้นหน่อย
น้องส้มกับพี่่แนน ม่อนจะได้ใครก่อนนะ แบบนี้ไม่เหงาแน่
ได้กระเด้าชัวร์ ::HeyHey::
ม่อนมีสาวใหม่เสมอ
ประเดิมเลย
ส้มจะรอดไหม
ที่ใหม่ สาวใหม่ แต่ว่าจะมีแนวโน้มว่าใครจะโดนท่อนนายม่อนก่อน
ในที่สุดม่อนก็จะได้เริ่มการเดินทางครั้งใหม่อีกครั้งแล้ว ::Confident::
ม่อนจะเจออะไรอีกบ้างนะ
สงสัยจะได้กินส้มละ
น้องส้ม จะรอดไหม
ได้เวลาเลี่ยงต้อยเพิ่มแล้วม่อน
น้องนุ่นไม่มีพี่ม่อนแย่แน่เลย
ได้น้องส้มมาใหดูแล หายเหงาไปได้เยอะเลยละ
ไอ้หนุ่มนั่น คงซอยนุ่นแล้วแน่ๆ
ได้คนใหม่แต่ตอนแรก
เง่นแล้วม่อนเอ้ย
ฝนตกหนักเป็นใจ
คงจะเป็นคนแรกของที่ใหม่สินะ
ฟ้าฝนเป็นใจ
จัดเด็กอีกแล้วไอ้ม่อน อิจฉา
จัดหนักเด็กน้อยแน่ๆ
มาแล้ว ม่อนจะได้เก็บสาวอึกกี่คนเนี่ย
น้องชายตื่นแล้ว ม่อนจะทำยังไง
แหนะ สัญชาตญานม่อนน้อยทำงานแล้วสินะ หลังจากอัดอั้นมานาน 555+
จะเก็บได้อีกกี่แต้ม
ระหว่างน้องส้มกับพี่แนนจะได้ใคนก่อน
น้องส้มคิอรายต่อไปหรือพี่แนน
ทับกันเลอะดินโคลน
ไม่ทันไร จะจับน้องส้มเย็ดซะแล้ว
น้องส้มได้เปิดประสบการณ์ใหม่แน่
เริ่มเลยยย รออ่านต่อนะ
นารีมีไม่ขาดเลย
ม่อน มาอยู่นี่จาวๆทั้งนั้น
คงได้ทั้งพี่แนนและน้องส้ม .
กำลังรอเลยครับ
ส้ม สาวเมืองเหนือ กับ ม่อน
น้องสมจะโดน หรือพี่แนนจะลัดคิวก่อนนนน
ชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป
ได้ย้ายที่เรียนเจอสิ่งใหม่ๆ..แล้วน้องส้มน่ารักด้วยสิจะลืมน้องนุ่มไหมนะ
สนุกมากครับ
เอาแล้วไงดี นายม่อน ย้องเขายังเด็กคิดไปไกลเลยน่ะครับ ค่อยๆเดวตื่นหมด เริ่มจากพี่แนนดีกว่าไหม
Goodness ::Ahoo::
จัดคับ
สงสัยได้ส้ม กับพี่แนน มาแทนน้องนุ่นซะแล้ว
ภาคใหม่มาแล้ว
นายม่อนกลับมาแล้ว พร้อมเส้นทางใหม่ๆ
เอาพี่แนนก่อนเลย
เริ่มเส้นทางใหม่ น้องส้มก่อนเลย
ที่เปรียนคนก็เปรียน
วนไปวนมาอย่างไรก็ตามครับ เดี๋ยวจัดระเบียบเอง
ไม่รอดทั้งพี่ทั้งน้องแน่
มาถึงก็จัดกันเลยนะ
ได้ใหม่ลืมนุ่นแน่เลย
ม่อน โชว์ของดีอีกแล้ว
ส้มลูกนี้จะหวานไหม
จะได้เปิดกับใครก่อนอยากรู้ไรอติดตามเลยครับ
ชีวิตเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง ม่อนเอ๊ย ได้ใหม่อย่าลืมเก่าละ
กำลังน่าติดตาม
ตรวจพบสาวๆ ใหม่เพิ่มอีกสองคน
แค่สงสัยว่าตกลงนุ่นจะป่องไหมนะ เหมือนหลังๆ ไม่ระวังแล้ว
ขอบคุณฝน โคลนและน้ำ ::Dribbling::
เชื้อแรงจริงทีเดียวติดลูกเลย
น่าจะส้มกะพี่แนนนี่ละ
ขอบคุณครับ
เปิดตัวได้ดีนะนายม่อน
เริ่มต้นใหม่ (ชั่วคราว) เปิดโลกอีกรอบ
ช่วงแรก สงสารม่อนกับนุ่น แต่นุ่นมี ผช.รออยู่แล้ว คงเสียใจไม่นาน แต่ทำไมที่ม่อนบอกว่าจะไม่เจอกัน อีก อะไร เบอร์ก็มี ไม่น่าขาดการติดต่อกัน นะ ยกเว้นหมดใจลืมกัน
ม่อนมาเจอส้มแบบนีั เสร็จเลย ได้แน่ แต้ พี่แนน น่าจะได้ด้วยมั้ง
ว่าแต่น้าเอม ปล่อยให้ท้องได้ไง หว่า
ม่อนไจเย็นก่อนน้องยังเด็กอยู่
::Shy:: ::Shy::
จัดพี่แนนก่อน...แล้วน้องส้มก้อไม่น่ารอด
มาถึงก็ ตุงเต็มเป้าแล้ว
มันก็แค่ห่างหายแต่ไม่ได้หดหาย พอเจออะไรกระตุ้นมันก็ หึกเหิม เป็นธรรมดา
เอ้ามาแค่สองอาทิตย์ จะเปิดยุทธการใหม่ซะแล้ว
ย้ายที่ ได้สาวเพิ่มอีกแน่ๆ
ห่างผู้หญิงมานาน ก็เป็นธรรมดาที่ต้องมีอาการบ้าง
จัด
เจอน้องใหม่แล้วคงไม่เหงานะม่อน
ม่อนเจอสาวใหม่แล้ว
คนต่อไปแน่
::Horror:: เด็กม.2 ไม่เปิด24 ก่อนละม่อน
น้องส้มน่าสน
ขอบคุณมากครับ นายม่อนย้ายไปไกลถึงเชียงราย เจอสาวคนใหม่แล้วจะเป็นอย่างครับ
ของไม่ขาดแล้วม่อน
เอ็นดูน้อง เพื่อให้น้องดูเอ็น
มาอยู่ที่ใหม่ ม่อนก็คงได้เจอสาวใหม่ๆ แต่จะเป็นใครก่อนนะระหว่างส้มกับพี่แนน
::Glad:: ภาค2มาแล้วสนุกเหมือนเดิม
มีน้องคนใหม่เข้ามาแล้ว
อาบน้ำด้วยกันแบบนี้มีเปิดของสดแน่ๆ ::HeyHey:: ::HeyHey::
อ้าวส้มเจอออนาคอนด้าละสิ
ตอนต่อที่เหมือนตอนใหม่ เดินเรื่องได้ต่อเนื่องไร้รอยต่อ น่าสนุกครับ
ม่อนน้อยอยากช่วยงานพักมานานละ
ม่อนคงคลายเหงาหายคิดถึงนุ่นแล้ว
::Glad:: ขอบคุณครับ
จับส้มทำเมียอีกคน
ม่อนจะได้จัดกับสาวเหนือแล้ว
::Evil:: ม่อนจะแกล้งน้อง เดี๋ยวน้องติดใจ จะทำไงล่ะม่อน มีสาวๆ ไม่ขาดเลยนะ ::JubuJubu::
ม่อนมีเมียเพิ่มอีกแล้ว
เมียคนต่อไป
น้องยังเด็กน้า
ม่อนดูลาดเลาก่อน มาปุ๊บก็จะจัดซะละ
ยังไม่ทันจะเปิดเทอมเลยนะนายม่อน จะเอาซะแล้วเหรอ555
ม่อนเริ่มทำงานแล้ว
รอดยากแระแบบนี้
ย้ายที่ใหม่ก็มีคนใหม่
::Glad:: นายม่อนได้มีเป้าหมายใหม่อีกแว้ว
ชีวิตของเด็กผู้ชายที่มีอะไรให้เขียนให้อ่านไปได้เรื่อย ๆมันแปลกนะชีวิตบางคนไม่มีอะไรโลดโผนเลย
มันดูเหมือนจะเรียบง่ายยนะ แต่ชิวิตจริง ๆมันก็ต้องมีอะไร ๆให้แก้ปัญหาไปทุกเรื่องละ
ต้องติดตามกันดู ::Shower::
สอนน้องส้มอีกคน
บรรยากาศให้แบบนี้ก็เสร็จม่อนสิ
จะรุ่นพี่ หรือรุ่นน้องก่อน
จัดไป
อาบน้ำด้วยกันอีกแล้ว
น้องส้มปลุกพี่ม่อน
น้องส้มหรือพี่แนนจะโดนก่อน อิอิ
นั่นน้องนะนายม่อน
มีน้องส้มแล้ว ม่อนจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว
เจอของใหม่ ได้กลิ่นใหม่ของขึ้นเลย
ม่อนจะทำยังไง
ส้มไม่รอดแหง
ไอ้ม่อนจะเล่นเด็ก
น้องส้มจะไร้เดียงสาเหมือนกับน้องนุ่นที่ถูกอาบน้ำให้ครั้งแรกไหมนะ
ม่อนได้กินส้มเขียวหวานแน่ๆ
เชียงราย ได้สาวชาวเขาแน่ๆเลย
ได้เปิดส้มแน่ๆ
::Angry::
ม่อนกินส้มอร่อยแน่ๆ
ม่อนไม่เคยขาดสาว
จะเริ่มยังไง
ใจเย็นๆ เพิ่งย้ายมา อย่าก่อเรื่อง
งานนี้ได้เมียใหม่แน่นายม่อน
ม่อนขาหื่นมาแล้ว
จัดน้าเอมสะท้องเลยม่อน
จุดเปลี่ยนของชีวิตอีกแล้ว
นายแน่มากม่อน
::DookDig:: ::Confident::
เอาละ มาที่น้องส้มละ
ได้เปิดน้องส้มอีกแล้ว
เริ่มใหม่ได้เลยน้อง
จะได้ใครก่อนครับ
ส้มโดนแน่ ไม่น่ารอด
ของดีของม่อนจะได้ใช้อีกครั้ง
ย้ายมาที่ใหม่ก้ของไม่ขาดเลย
น้องส้มคงจะเป็นตัวแทนของนุ่นได้ แต่ที่ขาดไม่ได้เลยก็คือพี่เลี้ยงสาวใจดีอีกคน
::Confident:: สบายเลยมีส้มอยู่ ได้น้องอีกคนก็ลืมนุ่นแล้ว
คราวนี้น้องส้มเสร็จม่อนแน่ อดมานาน แล้วพี่แนนก็คงมาเจอเลยโดนด้วยอิอิ
พี่แนนก่อนละมั้ง
ของเคยกินไม่ได้กิน เมื่อมีของใหม่มาให้กินแบบนี้มันจะเหลือรึ
เก็บได้อีกกี่แต้ม
มีเด็กให้ม่
::Beggar::
อยู่ใกล้ชิดกับเด็กสาวน้องส้ม จะเสร็จเลยไหม
ความสามารถในการเข้าหาและความเห็นอกเห็นใจจะทำให้นายม่อนได้มาใหม่เรื่อยๆ
เอาแล้วมาอยู่ไม่กี่วันกินเด๋ก็แล้ว
เปิดน้องส้มเลย
นั่นไงม่อนน้อยเริ่มแปลงร่าง เป็นจอมมารร่างสอง
เสร็จนายม่อนแน่ๆ น้องส้มเอ้ย ส้มหวานแน่ๆ
ม่อนจะกินส้ม
::DookDig::
::Hunger::
::Yes!::
ปลุกความเป็นชายออกมา
เปิดเทอมใหม่หัวใจว้าวุ่นเลยทีนี้
อ้างจาก: magna67t เขียนเองอ่านเอง เมื่อ เมษายน 20, 2025, 10:42:28 หลังเที่ยงผู้ชายขายน้ำ ภาค 2 ตอน 1 เริ่มต้นใหม่
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 1 ตอน 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=295462.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=284920.0
แวะไปดูเรื่องเก่าๆ (แปดปียี่สิบสี่คน ภาคที่ 1-7/ แฟนกู ภาค 1-4 / วันธรรมดาของชีวิต ตอน1-7 / ผู้ชายขายน้ำ ภาคที่ 1-3-4) ได้ที่
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
คืนนั้น น้าเอมกลับบ้านโดยพ่อนั่งรถไปส่งด้วย แปลว่าผมอยู่บ้านคนเดียว
ความจริงผมอยู่บ้านคนเดียวบ่อยๆเวลาพ่อต้องไปค้างที่ไซต์งานก่อสร้างจนผมเคยชินแล้ว แต่สิ่งที่พ่อพูดเมื่อเย็นมันคนละเรื่องกัน จากนี้...ผมคงต้องอยู่คนเดียวเป็นหลายเดือน...หรืออาจเป็นปี หรือหลายปี
สิ่งที่พ่อพูดทำเอาผมนอนไม่หลับ ผมต้องจากนุ่นไปแล้ว ผมนับเวลาจนผมสอบเสร็จก็อีกแค่เดือนครึ่งเท่านั้น ผมคงไม่ได้มีวันเจอกับนุ่นอีก ไอ้แก๊งค์เพื่อนผมก็คงห่างหายกันไปหมด ผมจะไปเจออะไรมั่งก็ไม่รู้ โรงเรียนนั้นจะคิดว่าผมเป็นภารโรงหรือเปล่า
ผมไม่อยากไป ผมอยากอยู่กะพ่อ.... แต่เหมือนทุกอย่างได้เตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว...
....................................................................
"เฮ้ย....พี่ม่อน พี่พูดจริงดิ...."
ผมพยักหน้า ตัวผมเองก็ตาแดงๆน้ำตาจะไหลเมื่อผมเล่าเรื่องที่ผมต้องไปเรียนที่เชียงรายให้นุ่นฟัง นุ่นพุ่งเข้ามากอดผมแน่นและนุ่นเองเป็นฝ่ายร้องไห้ เอามือทุบผมไปเรื่อยๆ เธอคงแค้นใจ แต่ไม่รู้จะทำไง อย่าว่าแต่นุ่นเลย ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ารักเป็นไง ผมไม่อยากจากนุ่นไปไหนเลยจริงๆ ผมยังอยากเจอนุ่นทุกวัน...
"พี่ม่อนนะ พี่ม่อน แล้วนุ่นอ่ะ ใครจะมาเล่นกะนุ่นอีก...."
"ไว้พี่โทรมานะ.. นุ่นก็มีเพื่อนเยอะแยะเต็มซอยเลย ไม่เห็นเป็นไรเลย"
"มันไม่เหมือนพี่ม่อนอ่ะ... ฮือๆๆ มาอยู่กะนุ่นแทนมั๊ย นุ่นไปขอแม่ให้...."
"อย่าเลยนุ่น เป็นภาระแม่นุ่นมากกว่า เอางี้สิ นุ่นก็ขึ้นรถทัวร์มาหาพี่ม่อนที่เชียงรายไง พี่จะพาไปเที่ยว เอามั๊ยล่ะ"
เธอยิ้ม ก่อนจะกอดผมและจูบผมด้วยความรักผมมากๆ ผมยังไม่รู้เลย เวลาผมจากนุ่นไปจริงๆมันจะเป็นยังไง คืนนั้นผมอยู่กะนุ่นทั้งคืนโดยนุ่นบอกแม่ไปว่าจะไปนอนบ้านเพื่อน ผมโหยหานุ่นมาตลอด ยิ่งมีเรื่องแบบนี้ ผมใช้เวลาอันมีค่ามีอะไรกะนุ่น "ทั้งคืน"... และช่วงเวลาที่เหลืออยู่ ผมไม่ปล่อยให้มันผ่านไป ใครว่างก็มาเรียกกัน
.................................................................
"เสาร์หน้าพ่อจะไปส่ง เอาแต่เสื้อผ้าที่น้าเอมซื้อใหม่ๆ ตัวไหนจะเอาไปก็ใส่ลังไว้ ชุดนักเรียนอุปกรณ์ไม่ต้อง เอาแค่ที่จำเป็น ครูอมรจะจัดไว้ให้... ไม่ต้องเอาอะไรไปมากหรอก"
สัปดาห์สุดท้ายในกรุงเทพมาถึงแล้ว ผมร่ำลาครูและเพื่อนที่โรงเรียนและนุ่นแฟนคนแรกของผมที่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย แต่เราเป็นผัวเมียกันแล้ว... นุ่นกะแม่นุ่นมายืนส่งผมขึ้นรถแท็กซี่ไปหมอชิต นุ่นวิ่งเข้ามากอดผมเป็นครั้งสุดท้าย ผมอดน้ำตาไหลไม่ได้ เด็กคนนี้คือคนแรกของผมและผมคือคนแรกของเธอ เราไม่ได้เป็นพี่น้องกัน แต่ก็เหมือนเป็นพี่น้องกัน จากนี้ ผมคงไม่เจอนุ่นอีกแล้ว....
.............................................................................
รถทัวร์มาถึงเชียงรายตอนเช้า พ่อและน้าเอมขึ้นมาส่งผมด้วย ที่โรงเรียนก็ไม่ไกลจากขนส่งมากนัก พ่อเหมารถเข้าไปโรงเรียน ครูอมรรออยู่ พอผมเห็นหน้าครู..ผมก็อุ่นใจ ครูอมรเป็นผู้ชาย แต่อายุมากแล้ว หน้าตาครูใจดีมากๆ
"ชื่อม่อนเหรอ เออ...ลูกโตมากแล้วนะ เดี๋ยวครูพาม่อนไปบ้านพักนะ ก็เดินไปด้วยกันแหละจะได้เห็นว่ามาอยู่นี่ไม่ได้ลำบากอะไร วันนี้ก็ไม่ต้องทำอไร จัดข้าวจัดของและให้พักผ่อนก่อน"
ครูพาเดินมาหลังโรงเรียน ก็มีตึกสามชั้นอยู่ ครูพาผมเดินขึ้นไปชั้นสาม ห้องกว้างใหญ่กว่าห้องที่ผมอยู่กะพ่อในกรุงเทพซะอีก มีตู้ มีเตียง มีฟูก มีโต๊ะเขียนหนังสือและมีห้องน้ำด้วย สภาพไม่ได้เก่าอะไรมากมาย เพียงแค่ปัดกวาดเช็ดถูก็น่าจะอยู่ได้แล้ว
"นี่...ห้องนี้ เดิมน่ะเป็นของภารโรง แต่นี่เค้าเกษียณไปแล้ว ผอ. เค้าไม่อยากจ้างคนใหม่ อยากเอาเงินจ้างภารโรงมาให้เด็กมากกว่า เห็น ผอ ว่าจะให้เดือนละ 1000 นะ คงไม่ได้ใช้อะไรมากมายหรอก กินอยู่ นอน ค่าเล่าเรียน...ฟรีหมด ให้ทำงานในโรงเรียนแทน ก็เดี๋ยวนายสิงไปเซ็นให้ครูอมรเป็นผู้ปกครองแล้วกัน ครูจะดูแลม่อนให้ ครูเองอีกสี่ปีเกษียณ ม่อนก็คงเรียนจบพอดีแหละ ไม่ต้องห่วง"
พ่อส่งผมแล้วก็จะกลับเลย ก่อนกลับพ่อให้เงินผมไว้ 5000 และกอดผมแน่น และสัญญาว่าจะมารับผมตอนปิดเทอม แล้วพ่อก็เดินไปคุยกะครูอมร น้าเอมเดินเข้ามาหาผม และยื่นเงินให้ผมอีก 5000
"อันนี้น้าให้... แล้วก็... เอ่อ... น้าบอกม่อนนิดนึง ม่อนมีของดีนะ รักษามันไว้ดีๆ"
ผมไม่ค่อยเข้าใจ น้าเอมมองมาที่เป้าผมเป็นเชิงบอกว่าของดีคืออะไร..
"ขอบคุณครับ..."
"อีกอย่าง น้าท้อง ม่อนเป็นพ่อของลูกน้า...."
ผมถึงกะตัวเย็น ตกใจสุดขีด สิ่งที่ผมกลัวในวันนั้นเป็นจริงขึ้นมาแล้ว ผมมีอะไรกะน้าเอมเพียงครั้งเดียวจริงๆ แต่ผมจำได้ว่าครั้งนั้นผมแตกในน้าเอม
"จริงเหรอครับ... ไม่ใช่พ่อผมหรือครับ..ที่เป็นพ่อของ...เอ่อ...น้องเค้า"
"ไม่ใช่พ่อของม่อนแน่นอน อาทิตย์นั้นพี่สิงเหนื่อย..ไม่ได้ยุ่งกะน้าเลย มีวันที่เราเจอกันนั่นแหละ แต่ม่อนไม่ต้องพูดไปนะ น้าสิงเค้าเองก็อยากมีลูก... น้าจะบอกว่าเป็นลูกของพี่สิงเค้า เรื่องนี้เรารู้กันสองคน ม่อนต้องจำไว้นะ ลูกของน้ามีม่อนเป็นพ่อ...."
น้าเอมพูดจบก็กอดผม ทิ้งไว้ให้ผมยืนงง ทั้งสงสัย ทั้งแปลกใจ พ่อและน้าเอมไปลาครูอมร พ่อกอดผมอีกครั้งและบอกผมให้เข้มแข็ง จากกันแค่ชั่วคราว พ่อไม่ได้หายไปไหน ผมมองพ่อที่นั่งรถหายไปช้าๆ ผมว้าเหว่..และรู้สึกเดียวดายมากๆ
......................................................
ครูอมรคือพ่ออีกคนของผมก็ว่าได้ ครูมาหาผมแทบทุกวันในช่วงแรกที่ผมมาอยู่ใหม่ๆ ถามชีวิตความเป็นอยู่ ผมเริ่มปรับตัวได้และเริ่มช่วยงานโรงเรียนตามที่ครูอมรบอกทุกอย่าง ผมอยู่กะพี่ๆลุงๆ ภารโรง ช่างไม้ คนสวน แม่ครัว และทุกคนก็เอ็นดูกึ่งๆสงสารผม วันเวลาผ่านไปสักสองอาทิตย์ ผมก็เห็นครูอมรพาครอบครัวนึงขึ้นมาที่ห้องข้างๆผม และมีเด็กผู้หญิงเดินหน้าเศร้ามาด้วย
"ม่อน...มาหาครูนี่ นี่น้องนะ..ชื่อส้ม จะมาอยู่แบบม่อน อยู่ห้องข้างๆกันเนี่ย ฝากดูแลน้องด้วยนะ น้องจะขึ้น ม 2"
ผมยิ้มและพยักหน้าให้ส้ม เด็กสาวยกมือไหว้ผม ผมคงไม่เหงาอีกแล้ว ผมอยู่คนเดียวทั้งชั้นมาสามอาทิตย์ ตอนนี้ชีวิตคงดีมีความสุขขึ้นบ้าง ส้มน่าจะอายุเป็นน้องของนุ่น แต่เธอตัวจะคล้ำกว่านุ่น หน้าตาก็น่ารักเหมือนกัน แต่ยัยนุ่นจะน่ารักมากกว่านิดนึง... ผมเห็นว่าส้มยังกลัวๆกับสิ่งแวดล้อมใหม่ และยังกอดแขนติดแจอยู่กับแม่ ผมเลยปลีกตัวเข้าไปปัดกวาดถูห้องตัวเองและซักผ้า สักพักก็มีเสียงคนมาเคาะประตู ผมเดินไปเปิด
"เย็นนี้พาน้องไปโรงอาหารด้วยนะ พาไปรู้จักกะพวกพี่ๆป้าๆเค้าด้วย... เดี๋ยวครูกลับก่อน พรุ่งนี้เจอกัน"
ผมและส้มยกมือไหว้ครูอมรพร้อมกัน
"พี่ชื่อม่อน.. จะขึ้น ม 3 แล้ว..."
เธอเงียบ ไม่คุยอะไรใดๆทั้งนั้น ผมเห็นเธอร้องไห้...ก็เลยดึงเข้ามากอด เอามือลูบหัวลูบหลังเหมือนปลอบยัยนุ่น
"เอาน่า พ่อแม่ให้มาเรียน เราก็เรียนๆไปแหละ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเค้าก็มารับ เราก็โทรไปคุยมั่งได้นี่..."
"แต่ส้มไม่เคยอยู่คนเดียวค่ะ..."
"ก็ไม่ได้อยู่คนเดียว พี่ม่อนอยู่นี่ไง..."
ผมเดินพาส้มเข้ามานั่งในห้องและเทน้ำให้กิน อย่าหวังน้ำจากตู้เย็นเลยครับ ทีวีก็ไม่มี ถ้าอยากจะดูก็เดินลงไปหาพี่แนน พี่เลี้ยงของผมที่คอบดูแลผมทุกอย่าง พี่แนนมีห้องที่ชั้นสองข้างล่าง แต่ผมก็ไม่ได้ดูทีวีบ่อย ผมชอบอยู่เงียบๆมากกว่า ส้มเล่าว่าแม่ขัดสนมาก เป็นลูกจ้างเก็บลำไยที่เชียงใหม่ ต้องฝากส้มไว้กับน้าสาวซึ่งก็อดๆอยากๆพอกัน ปีๆแม่หาไม่มีเงินพอ จนพี่ของส้มพอจบ ม 3 แล้วต้องลาออกมาช่วยทำงาน แต่พ่อแม่อยากให้ส้มเรียนนานๆ ก็เลยพามาฝากครูอมรไว้...
พอส้มเริ่มคลายความโศกเศร้าลงบ้าง ส้มก็ชวนผมไปช่วยจัดของที่ห้อง ผมช่วยปัดกวาดเช็ดถูห้องให้ส้ม แล้วเย็นนั้น ผมพาส้มลงมากินข้าวที่ห้องอาหารรวมของคนงาน พี่แนนดูแลพวกเราช่วงครูอมรไม่อยู่ พี่แนนสุดแสนจะใจดี ช่วยเหลือเราทุกอย่าง และก็เป็นพี่ผู้หญิงคนเดียวที่อายุใกล้พวกเรามากที่สุดคือ 24 ส่วนที่เหลือมีแต่ลุงป้าทั้งนั้น.... พอเรากินข้าวเย็นเสร็จ เราสองคนก็กลับขึ้นมาข้างบนชั้นสามเพื่อนอน
อาทิตย์แรกของส้มเต็มไปด้วยความคิดถึงบ้าน ผมต้องชวนเธอทำโน่นทำนี่ดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยๆแก้เหงา พออยู่ไปสักเดือน...ส้มเองก็ลืมเรื่องที่บ้าน ยิ่งใกล้เปิดเทอม..ชีวิตส้มกลับมีสีสันมากขึ้น ส้มสนุกมากกว่าวันแรกๆที่ผมเห็น เธอชอบสังคมกับลุงๆป้าๆ ชอบทำงานต่างๆ ซึ่งเธอขยันมาก แต่อย่างนึงที่ส้มไม่เคยเปลี่ยนไปจากวันแรก....
"พี่ม่อนขา... พี่อ่ะ บอกว่าจะพาส้มไปกินไอติมตั้งแต่มาถึงแล้ว ไม่เห็นพาไปซักที...."
ส้มไม่พูดเปล่า แต่เดินเข้ามากอดผม..
"ไม่ต้องมาอ้อนเลย ไม่มีใครแล้วสิ ถึงมาหาพี่อ่ะ..."
"ไม่ได้อ้อนนนน มาทวงงัย พี่อ่ะๆ..เร็วดิ เดี๋ยวลุงไอติมกลับนะ..."
แล้วผมก็เสร็จเธอเสมอ ทุกอย่างที่ส้มขอ..ผมให้หมด เพื่อหวังให้แค่เธอและผมลืมเรื่องที่พวกเราโดนจับมาอยู่โรงเรียนประจำ ผมพาเธอมากินไอติมหน้าโรงเรียนตามที่ขอ แต่ยังกินไม่ทันเสร็จดี ฝนก็ตกตูมใหญ่ลงมา จากหน้าโรงเรียน เราเดินเลาะตึกต่างๆไปได้โดยไม่เปียก แต่สุดท้าย..ยังไงเราก็ต้องวิ่งฝ่าทุ่งไปตึกหลังที่พวกเราและพี่ๆภารโรงอยู่กัน แต่ส้มก็สะดุดขาตัวเองล้มคลุกโคลนที่กลางสนาม ผมเองก็เละไปทั้งตัว..แต่ก็ยังหันกลับมาลากส้มขึ้น แต่ด้วยความลื่นของโคลนกลายเป็นผมเองก็ล้มลงไปทับส้ม เล่นเอาสองคนเละสุดๆ
"โหย...ไปทำอะไรมาไอ้สองคนนี่ ไปอาบน้ำ แล้วลงมาช่วยทำกับข้าว"
พี่แนนร้องโวยวายเมื่อเห็นเราสองคนในสภาพเละ และเร่งให้เราไปล้างโคลนเลนที่หลังตึกก่อนเดินขึ้นไปทำเละเทอะ ผมถือสายยางราดน้ำให้ส้ม แต่เสื้อขาวที่เธอใส่ก็ทำให้ผมเห็นส้มหมดทั้งตัว แม้กระทั่งหัวนมของเด็ก ม 2 และเต้านมที่เริ่มมีขึ้นมาแล้ว ส้มเองยังไม่รู้ตัว ยังคงยืนล้าง แต่ควยผมสิ เริ่มรู้ตัวและมีอาการแล้วหลังจากที่ไม่ได้สัมผัสผู้หญิงมามากกว่าสองเดือน แล้วมันเริ่มขยายใหญ่ขึ้นอย่างที่ผมคุมไม่ได้ แม้ผมใส่กางเกงในอยู่ แต่มันช่วยได้น้อยมาก
อย่าทำน้อง
อย่าทำน้อง
ม่อนนี่ของไม่น่าขาดนาน
เจอของใหม่อีกแล้ว
รออ่านตอนต่อไป
ได้เปลีียนกลิ่นใหม่แล้วพี่ม่อน
กินไอติมแทงใหญ่แทน
::YehYeh::
จะเริ้มไม่เหงาจิงๆก้อวันนี้ละมั้ง
มาที่ใหม่ก็ได้เจอของใหม่นะนายม่อน
มาที่ใหม่แต่คนเดิม เดี๋ยวได้รับน้องส้มกับพี่แนนเข้าสังกัด
ฉายาม่อนตัวเปิด คงจะหนีไม่พ้นแน่ๆ
ของเล่นใหม่
::Reader::
ม่อนย้ายที่ใหม่ต้องมีแฟนใหม่
มอนจะไม่เหงาแล้ว
::Hunger::
จะได้กันไหมน๊า
การผจญภัยของม่อน เริ่มต้นใหม่แล้ว ได้เปิดโลกแน่
จะไหวหรือม่อนหักห้ามใจบ้างนะเดียวจะติดคุกติดตะรางเอา ขอบคุณครับ
เริ่มงานได้แล้วม่อนน้อย
::HeyHey::
ติดตามครับ
ภาค 2
เจอน้องส้มลืมน้องนุ่นแน่
::Pull::
ตอนใหม่มาแล้ววว
เอาละสิ ดวงจะได้เปิดซิงเด็กจริง ๆ
::Yes!:: welcome. Ack
::Hunger::
เอาแล้ว
อีกไม่นานครับ น้องส้มกับพี่แนน ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::
ระหว่างส้มกะแนน ใครจะโดนก่อน?
เหยื่อรายใหม่
เห็นส้มนิดเดียว ม่อนน้อยตื่นเลยนะ 555
::Reader::
มีคู่ซัอมใหม่ให้หายเหงา
ครูอมรไม่รู้จักม่อนซะแล้ว
ทั้งพี่แนนและน้องส้มเลยนะ ว้าวๆๆ
จัดพี่แนนก่อนเลย
เอาอีกแล้วนะ
ชอบมากเรื่องนี้ ถึงจะรอนานก็ยังสนุกเหมือนเดิม
เด็กใหม่มาแล้ว
น้องส้มวัยกำลังมีกลิ่นสาบสาวหอมๆ
::Ahoo::
น้องยังเด็ก ปล่อยน้องไปก่อนเถอะ
พี่แนน ดีกว่าไม๊
::Oops::
น้องส้มกับพี่แนน ใครจะมาก่อนกันนั
จัด
ได้ของใหม่แน่
ขอบคุณ
::Thankyou::
::Thankyou::
น้องม่อนเจอส้มเป็นไงงง ::Dribbling::
เป็นเรื่องที่น่าอ่านมากครับ
น้องส้มยังเด็กนะ ไม่สงสารน้องบ้างเหรอ
น้องส้มรายต่อไป
เปิดซิงน้องส้มให้หายึดถึงบ้านแน่ๆ
ย้ายมาไม่ทันไร ก็เจอเพื่อนแก้เหงาแล้ว
::DookDig::
ย้ายจังหวัดเปลี่ยนสภาพแวดล้อมหาสาวๆใหม่
ผู้ชายขายน้ำ
::Angry::
คนมันเคยๆๆ ::DookDig:: ::DookDig::
เสร็จม่อนแน่นอน ส้มเอ๊ย