🧡 XONLY 🧡

ก้าวหน้า ::Confident::

หลังจากที่นัทตอบป้านวลว่า "ครับป้า... เพิ่งถึง" ความเงียบก็ปกคลุมห้องนั่งเล่น แสงไฟสีส้มนวลจากโคมไฟข้างโซฟา ส่องกระทบชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มของป้านวล มันวาวเล็กน้อย ชวนให้มอง
นัทมองป้านวลอย่างเงียบๆ ภาพของพี่เมย์ในอ้อมกอดเมื่อช่วงเย็นยังคงอบอุ่นอยู่ในความทรงจำ แต่ภาพตรงหน้าของป้านวลก็ดึงดูดความสนใจของเขาอย่างประหลาด ดวงตาของป้านวลเองก็จับจ้องมาที่เขา ราวกับกำลังรอคอยบางสิ่ง
ในความเงียบนั้นเอง ความรู้สึกเก่าๆ ก็ค่อยๆ หวนคืนมาในความทรงจำของนัท ความรู้สึกของการสัมผัสแรก ความตื่นเต้น ความลับที่พวกเขาเคยแบ่งปันกันในบ้านหลังนี้... มันยังคงซ่อนลึกอยู่ในความรู้สึกของเขา
ป้านวลเองก็เช่นกัน เมื่อมองหน้านัทที่กลับมา เธอก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวเขา... หรืออาจจะเป็นความรู้สึกของเธอเองที่เปลี่ยนไป? การที่บ้านเงียบเหงาในช่วงที่ผ่านมา ทำให้เธอได้ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่าง และการกลับมาของนัทในวันนี้ กลับทำให้ความรู้สึกที่เธอพยายามเก็บซ่อนไว้ เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง
สายตาของทั้งสองยังคงเชื่อมโยงกัน ราวกับกำลังสื่อสารกันด้วยความเงียบ ความรู้สึกที่ซับซ้อนและยากจะอธิบายได้  ในที่สุด ป้านวลก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบนั้นลงด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ไปบ้านม่อนมาสนุกไหมนัท?" เธอถามพลางคลี่ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก
นัทละสายตาจากชุดนอนสีแดงเข้มของป้านวล มาสบตากับเธอ
"ก็... ครับป้า สบายดี" นัทตอบสั้นๆ เขาไม่แน่ใจว่าควรจะเล่าเรื่องที่ไปเจอพี่เมย์ให้ป้านวลฟังหรือไม่
ความเงียบกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้อึดอัดเท่าครั้งแรก มันเป็นความเงียบที่ต่างคนต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง
นัทใช้สายตามองป้านวลอย่างละเอียด ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มขับเน้นรูปร่างของเธออย่างเย้ายวน ความคิดของนัทหวนกลับไปถึงคำพูดของป้านวลที่เคยเอ่ยไว้ "ครั้งหน้า... ป้าจะยอมให้นัททำอีก..." คำพูดนั้นยังคงก้องอยู่ในหูของเขา
แม้ว่าสัมผัสแรกของเขากับป้านวลจะเกิดขึ้นในห้องนอนของป้า แต่โซฟาตัวนี้... มันคือจุดเริ่มต้นแห่งความตื่นเต้น ที่เซ็กส์ไม่ได้จำกัดแค่บนเตียง ไม่ได้จำกัดแค่ในห้องนอน ความทรงจำเกี่ยวกับความเร่าร้อน วูบวาบ บนโซฟาตัวนี้ แวบเข้ามาในความคิดของเขา
ป้านวลลุกขึ้นยืน เดินไปยังโต๊ะข้างๆ คว้าแก้วน้ำมาดื่มช้าๆ สายตาของเธอมองมาที่นัทแว่บหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปมองออกไปนอกหน้าต่างที่มืดมิด
"ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะนัท" ป้านวลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ
"ครับป้า" นัทตอบรับ ทิ้งให้ป้านวลยืนอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงัด

นัทก้าวออกจากห้องน้ำ ปล่อยให้หยดน้ำเล็กน้อยเกาะพราวบนผิวกายที่ยังอุ่นจากการอาบน้ำ เขาไม่ได้คิดที่จะสวมเสื้อผ้าในทันที ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างนำพาให้เขาเดินลงบันไดมายังชั้นล่างด้วยร่างกายเปลือยเปล่า
ภาพแรกที่นัทเห็นเมื่อลงมาถึงคือป้านวลนั่งอยู่ที่โซฟาบริเวณห้องนั่งเล่น แสงไฟนวลอ่อนจากโคมไฟส่องกระทบใบหน้าของเธอ ป้านวลเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาของนัท ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ปนความตกใจและตำหนิ
"ทำไมนัทไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยล่ะ"
นัทไม่ได้ตอบในทันที เขาก้าวไปยังห้องครัวเพื่อรินน้ำใส่แก้วดื่ม ความกระหายน้ำเป็นเพียงข้ออ้าง สายตาของเขากลับจับจ้องอยู่ที่ร่างของป้านวลอย่างเปิดเผย ความคิดบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในสมอง และร่างกายของเขาก็ตอบสนองต่อความคิดนั้นอย่างซื่อตรง ลำเอ็นแข็งตัวขึ้นอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น ป้านวลเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เธอจ้องมองตรงท่อนเอ็นของนัทกลับอย่างไม่หลบเลี่ยง ดวงตาของเธอฉายแววที่อ่านไม่ออก
หลังจากดื่มน้ำจนหมดแก้ว นัทวางมันลงบนเคาน์เตอร์ช้าๆ แล้วหันกลับมาเผชิญหน้ากับป้านวล เขาเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว น้ำเสียงที่เอ่ยถามนั้นแฝงไปด้วยความตั้งใจที่แน่วแน่
"ทำไมผมต้องใส่ด้วยครับป้า?"
จนนัทเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าป้านวล ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป สายตาของเขามุ่งมั่นและสื่อความหมายบางอย่าง
"เพราะสุดท้ายผมก็ต้องถอดเสื้อผ้าต่อหน้าของป้าอยู่ดี ป้าจำได้ไหมครับ ว่าป้าจะให้ผมทำอีกครั้ง ในครั้งหน้า และเวลานั้นมาถึงแล้วครับ" ลำเอ็นที่แข็งขันของนัทชี้เด่นอยู่ตรงหน้าใบหน้าของป้านวลอย่างท้าทาย
นัทใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งจับที่คางของป้านวลเบาๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา
"ป้ารู้... ป้าเคยทำ..." นัทกระซิบเสียงแหบพร่า "ผมอยากให้ป้าทำในสิ่งที่เคยทำ..."
ป้านวลสบตากับนัทครู่หนึ่ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความทรงจำที่หวนคืนมา ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลงต่ำไปยังลำเอ็นที่แข็งขันของนัทอย่างไม่อาจละเลยได้
"นัท..." ป้านวลเอ่ยเสียงแผ่วเบา ราวกับกำลังชั่งใจบางอย่าง ก่อนจะเผยอปากออกช้าๆ ต้อนรับส่วนนั้นเข้าไปภายในโพรงปากอย่างกระหาย (เหตุการณ์เกิดขึ้นที่โซฟาชั้น 1)
ความอุ่นชื้นและสัมผัสที่คุ้นเคยทำให้ร่างกายนัทสั่นเล็กน้อย เขายกมือขึ้นลูบศีรษะของป้านวลเบาๆ ตามจังหวะการเคลื่อนไหวของเธอ
"ดีมากครับ..." นัทพึมพำเสียงต่ำในลำคอ
"ป้ารู้ไหมครับ... ตั้งแต่ลุงไก่ไปสัมมนา และพี่มายด์กับพี่รินดาก็ไม่อยู่บ้าน ผมรู้สึกได้ว่าป้าสามารถเติมเต็มผมได้" นัทเอ่ยเสียงเบาลง "ผมอยากให้ช่วงเวลานี้... ช่วงสั้นๆ นี้... ป้าเป็นแฟนของผมได้ไหมครับ?" นัทจ้องมองเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างคาดหวัง "ผมไม่รู้ว่าแฟนกันต้องทำยังไงบ้าง... ป้าช่วยสอนผมหน่อยได้ไหมครับ?"
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเธอสั่นระริก มองสำรวจใบหน้าของนัทอย่างละเอียด
"แฟน... อย่างนั้นเหรอนัท" เธอทวนคำเสียงกระซิบ ราวกับกำลังพิจารณาถึงความเป็นไปได้ "แล้วนัทอยากให้ป้าสอนอะไรบ้างล่ะ ในฐานะแฟน... บอกป้ามาสิ"
นัทจ้องเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างลึกซึ้ง
"ผมอยาก... ใกล้ชิดกับป้า... มากกว่านี้" นัทเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะโน้มตัวลงจูบป้านวลอย่างนุ่มนวล เป็นจูบที่สื่อถึงความต้องการที่มากกว่าแค่เรื่องทางกาย
เมื่อผละริมฝีปากออก นัทเลื่อนมือลงไปสัมผัสเอวของป้านวลอย่างเบามือ
"สอนผมนะครับป้า... ว่าแฟนเขาดูแลกันยังไง"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง เธอพยักหน้าช้าๆ อย่างยินยอม
"เอาสิ... มาให้ป้าสอนนะ ว่าแฟนเขาทำกันยังไง" ป้าได้เปิดปากอมลำเอ็นของนัท ในเวลานี้ นัทคิดภายในใจ พี่มายด์อมดีกว่ามากๆ แต่นัทก็ไม่ได้พูดออกมา
นัทค่อยๆ จับป้านวลนอนลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวล แสงไฟสลัวส่องกระทบร่างของเธอในชุดนอนบางเบา นัททาบทับร่างของเขาลงไปครึ่งตัว มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปตามเรียวขาของป้านวลอย่างช้าๆ จากข้อเท้าขึ้นมาจนถึงต้นขา สัมผัสกับเนื้อผ้าที่นุ่มลื่น ปลายนิ้วของเขาแวะวนอยู่บริเวณหน้าขาด้านใน สร้างความรู้สึกวูบวาบให้แก่ป้านวล
ขณะที่มือข้างหนึ่งสำรวจเรียวขา อีกข้างหนึ่งของนัทก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของป้านวล เริ่มจากบ่าลงมาจนถึงบั้นท้ายกลมกลึง เขาคลึงเคล้นเบาๆ สัมผัสถึงความนุ่มหยุ่นที่ทำให้เขาอยากสัมผัสมากขึ้น
นัทก้มลงจูบที่ลำคอระหงของป้านวล ซุกไซร้สูดดมกลิ่นกายอ่อนๆ ที่คุ้นเคย ลิ้นร้อนชื้นของเขาแตะเลียเบาๆ สร้างความเสียวซ่านจนป้านวลครางเบาๆ ในลำคอ มือของเธอเลื่อนขึ้นมาลูบศีรษะของนัทอย่างแผ่วเบา
"นัท..." ป้านวลครางเสียงพร่า
นัทเงยหน้าขึ้นสบตากับป้านวล แววตาของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา
"ตอนนี้ผมไม่รู้นะครับว่าแฟนกันต้องทำยังไง แต่ผมคิดว่า คงไม่ต่างจากที่ผมจะทำกับป้าในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน ตั้งแต่เล็กจนโต ป้าสอนผมมาตลอด วันนี้ ผมขอตอบแทนคุณให้กับป้านวลบ้างนะครับ และผมมั่นใจว่าป้าต้องพึงพอใจแน่ครับ"
นัทเลื่อนตัวลงต่ำ จูบที่เนินอกอวบอิ่มของป้านวลอย่างอ่อนโยน ก่อนจะก้มลงเลียและดูดดึงอย่างตั้งใจ ปลายนิ้วของเขาสอดแทรกเข้าไปใต้ชุดนอน สัมผัสกับความชื้นแฉะบริเวณเนินสวาทของป้านวล
ป้านวลบิดเร้าร่างกายด้วยความเสียวซ่าน เสียงครางหวานเริ่มดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มือของเธอจิกเข้าที่ไหล่ของนัทแน่นขึ้น
เมื่อเห็นว่าป้านวลพร้อมแล้ว นัทก็ขยับตัวเล็กน้อย จัดท่าทางให้เหมาะสม ก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกลำเอ็นที่แข็งขันของเขาเข้าไปในช่องทางรักที่ร้อนรุ่มและคับแน่นของป้านวลอย่างช้าๆ...

ลำเอ็นของนัทค่อยๆ แทรกซึมเข้าไปในช่องทางรักของป้านวลอย่างช้าๆ ความคับแน่นและความอุ่นร้อนโอบรัดส่วนนั้นของเขาอย่างอ่อนโยน ป้านวลสูดหายใจเข้าลึก มือที่จิกอยู่ที่ไหล่ของนัทออกแรงมากขึ้นเล็กน้อย
เมื่อลำเอ็นเข้าไปจนสุด นัทหยุดนิ่งชั่วครู่ ให้ร่างกายของทั้งสองได้ปรับตัวเข้าหากัน ความเงียบในห้องมีเพียงเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้นของทั้งคู่

หลังจากที่นัทตอบป้านวลว่า "ครับป้า... เพิ่งถึง" ความเงียบก็ปกคลุมห้องนั่งเล่น แสงไฟสีส้มนวลจากโคมไฟข้างโซฟา ส่องกระทบชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มของป้านวล มันวาวเล็กน้อย ชวนให้มอง
นัทมองป้านวลอย่างเงียบๆ ภาพของพี่เมย์ในอ้อมกอดเมื่อช่วงเย็นยังคงอบอุ่นอยู่ในความทรงจำ แต่ภาพตรงหน้าของป้านวลก็ดึงดูดความสนใจของเขาอย่างประหลาด ดวงตาของป้านวลเองก็จับจ้องมาที่เขา ราวกับกำลังรอคอยบางสิ่ง
ในความเงียบนั้นเอง ความรู้สึกเก่าๆ ก็ค่อยๆ หวนคืนมาในความทรงจำของนัท ความรู้สึกของการสัมผัสแรก ความตื่นเต้น ความลับที่พวกเขาเคยแบ่งปันกันในบ้านหลังนี้... มันยังคงซ่อนลึกอยู่ในความรู้สึกของเขา
ป้านวลเองก็เช่นกัน เมื่อมองหน้านัทที่กลับมา เธอก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวเขา... หรืออาจจะเป็นความรู้สึกของเธอเองที่เปลี่ยนไป? การที่บ้านเงียบเหงาในช่วงที่ผ่านมา ทำให้เธอได้ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่าง และการกลับมาของนัทในวันนี้ กลับทำให้ความรู้สึกที่เธอพยายามเก็บซ่อนไว้ เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง
สายตาของทั้งสองยังคงเชื่อมโยงกัน ราวกับกำลังสื่อสารกันด้วยความเงียบ ความรู้สึกที่ซับซ้อนและยากจะอธิบายได้  ในที่สุด ป้านวลก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบนั้นลงด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ไปบ้านม่อนมาสนุกไหมนัท?" เธอถามพลางคลี่ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก
นัทละสายตาจากชุดนอนสีแดงเข้มของป้านวล มาสบตากับเธอ
"ก็... ครับป้า สบายดี" นัทตอบสั้นๆ เขาไม่แน่ใจว่าควรจะเล่าเรื่องที่ไปเจอพี่เมย์ให้ป้านวลฟังหรือไม่
ความเงียบกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้อึดอัดเท่าครั้งแรก มันเป็นความเงียบที่ต่างคนต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง
นัทใช้สายตามองป้านวลอย่างละเอียด ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มขับเน้นรูปร่างของเธออย่างเย้ายวน ความคิดของนัทหวนกลับไปถึงคำพูดของป้านวลที่เคยเอ่ยไว้ "ครั้งหน้า... ป้าจะยอมให้นัททำอีก..." คำพูดนั้นยังคงก้องอยู่ในหูของเขา
แม้ว่าสัมผัสแรกของเขากับป้านวลจะเกิดขึ้นในห้องนอนของป้า แต่โซฟาตัวนี้... มันคือจุดเริ่มต้นแห่งความตื่นเต้น ที่เซ็กส์ไม่ได้จำกัดแค่บนเตียง ไม่ได้จำกัดแค่ในห้องนอน ความทรงจำเกี่ยวกับความเร่าร้อน วูบวาบ บนโซฟาตัวนี้ แวบเข้ามาในความคิดของเขา
ป้านวลลุกขึ้นยืน เดินไปยังโต๊ะข้างๆ คว้าแก้วน้ำมาดื่มช้าๆ สายตาของเธอมองมาที่นัทแว่บหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปมองออกไปนอกหน้าต่างที่มืดมิด
"ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะนัท" ป้านวลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ
"ครับป้า" นัทตอบรับ ทิ้งให้ป้านวลยืนอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงัด

นัทก้าวออกจากห้องน้ำ ปล่อยให้หยดน้ำเล็กน้อยเกาะพราวบนผิวกายที่ยังอุ่นจากการอาบน้ำ เขาไม่ได้คิดที่จะสวมเสื้อผ้าในทันที ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างนำพาให้เขาเดินลงบันไดมายังชั้นล่างด้วยร่างกายเปลือยเปล่า
ภาพแรกที่นัทเห็นเมื่อลงมาถึงคือป้านวลนั่งอยู่ที่โซฟาบริเวณห้องนั่งเล่น แสงไฟนวลอ่อนจากโคมไฟส่องกระทบใบหน้าของเธอ ป้านวลเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาของนัท ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ปนความตกใจและตำหนิ
"ทำไมนัทไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยล่ะ"
นัทไม่ได้ตอบในทันที เขาก้าวไปยังห้องครัวเพื่อรินน้ำใส่แก้วดื่ม ความกระหายน้ำเป็นเพียงข้ออ้าง สายตาของเขากลับจับจ้องอยู่ที่ร่างของป้านวลอย่างเปิดเผย ความคิดบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในสมอง และร่างกายของเขาก็ตอบสนองต่อความคิดนั้นอย่างซื่อตรง ลำเอ็นแข็งตัวขึ้นอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น ป้านวลเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เธอจ้องมองตรงท่อนเอ็นของนัทกลับอย่างไม่หลบเลี่ยง ดวงตาของเธอฉายแววที่อ่านไม่ออก
หลังจากดื่มน้ำจนหมดแก้ว นัทวางมันลงบนเคาน์เตอร์ช้าๆ แล้วหันกลับมาเผชิญหน้ากับป้านวล เขาเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว น้ำเสียงที่เอ่ยถามนั้นแฝงไปด้วยความตั้งใจที่แน่วแน่
"ทำไมผมต้องใส่ด้วยครับป้า?"
จนนัทเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าป้านวล ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป สายตาของเขามุ่งมั่นและสื่อความหมายบางอย่าง
"เพราะสุดท้ายผมก็ต้องถอดเสื้อผ้าต่อหน้าของป้าอยู่ดี ป้าจำได้ไหมครับ ว่าป้าจะให้ผมทำอีกครั้ง ในครั้งหน้า และเวลานั้นมาถึงแล้วครับ" ลำเอ็นที่แข็งขันของนัทชี้เด่นอยู่ตรงหน้าใบหน้าของป้านวลอย่างท้าทาย
นัทใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งจับที่คางของป้านวลเบาๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา
"ป้ารู้... ป้าเคยทำ..." นัทกระซิบเสียงแหบพร่า "ผมอยากให้ป้าทำในสิ่งที่เคยทำ..."
ป้านวลสบตากับนัทครู่หนึ่ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความทรงจำที่หวนคืนมา ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลงต่ำไปยังลำเอ็นที่แข็งขันของนัทอย่างไม่อาจละเลยได้
"นัท..." ป้านวลเอ่ยเสียงแผ่วเบา ราวกับกำลังชั่งใจบางอย่าง ก่อนจะเผยอปากออกช้าๆ ต้อนรับส่วนนั้นเข้าไปภายในโพรงปากอย่างกระหาย (เหตุการณ์เกิดขึ้นที่โซฟาชั้น 1)
ความอุ่นชื้นและสัมผัสที่คุ้นเคยทำให้ร่างกายนัทสั่นเล็กน้อย เขายกมือขึ้นลูบศีรษะของป้านวลเบาๆ ตามจังหวะการเคลื่อนไหวของเธอ
"ดีมากครับ..." นัทพึมพำเสียงต่ำในลำคอ
"ป้ารู้ไหมครับ... ตั้งแต่ลุงไก่ไปสัมมนา และพี่มายด์กับพี่รินดาก็ไม่อยู่บ้าน ผมรู้สึกได้ว่าป้าสามารถเติมเต็มผมได้" นัทเอ่ยเสียงเบาลง "ผมอยากให้ช่วงเวลานี้... ช่วงสั้นๆ นี้... ป้าเป็นแฟนของผมได้ไหมครับ?" นัทจ้องมองเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างคาดหวัง "ผมไม่รู้ว่าแฟนกันต้องทำยังไงบ้าง... ป้าช่วยสอนผมหน่อยได้ไหมครับ?"
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเธอสั่นระริก มองสำรวจใบหน้าของนัทอย่างละเอียด
"แฟน... อย่างนั้นเหรอนัท" เธอทวนคำเสียงกระซิบ ราวกับกำลังพิจารณาถึงความเป็นไปได้ "แล้วนัทอยากให้ป้าสอนอะไรบ้างล่ะ ในฐานะแฟน... บอกป้ามาสิ"
นัทจ้องเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างลึกซึ้ง
"ผมอยาก... ใกล้ชิดกับป้า... มากกว่านี้" นัทเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะโน้มตัวลงจูบป้านวลอย่างนุ่มนวล เป็นจูบที่สื่อถึงความต้องการที่มากกว่าแค่เรื่องทางกาย
เมื่อผละริมฝีปากออก นัทเลื่อนมือลงไปสัมผัสเอวของป้านวลอย่างเบามือ
"สอนผมนะครับป้า... ว่าแฟนเขาดูแลกันยังไง"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง เธอพยักหน้าช้าๆ อย่างยินยอม
"เอาสิ... มาให้ป้าสอนนะ ว่าแฟนเขาทำกันยังไง" ป้าได้เปิดปากอมลำเอ็นของนัท ในเวลานี้ นัทคิดภายในใจ พี่มายด์อมดีกว่ามากๆ แต่นัทก็ไม่ได้พูดออกมา
นัทค่อยๆ จับป้านวลนอนลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวล แสงไฟสลัวส่องกระทบร่างของเธอในชุดนอนบางเบา นัททาบทับร่างของเขาลงไปครึ่งตัว มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปตามเรียวขาของป้านวลอย่างช้าๆ จากข้อเท้าขึ้นมาจนถึงต้นขา สัมผัสกับเนื้อผ้าที่นุ่มลื่น ปลายนิ้วของเขาแวะวนอยู่บริเวณหน้าขาด้านใน สร้างความรู้สึกวูบวาบให้แก่ป้านวล
ขณะที่มือข้างหนึ่งสำรวจเรียวขา อีกข้างหนึ่งของนัทก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของป้านวล เริ่มจากบ่าลงมาจนถึงบั้นท้ายกลมกลึง เขาคลึงเคล้นเบาๆ สัมผัสถึงความนุ่มหยุ่นที่ทำให้เขาอยากสัมผัสมากขึ้น
นัทก้มลงจูบที่ลำคอระหงของป้านวล ซุกไซร้สูดดมกลิ่นกายอ่อนๆ ที่คุ้นเคย ลิ้นร้อนชื้นของเขาแตะเลียเบาๆ สร้างความเสียวซ่านจนป้านวลครางเบาๆ ในลำคอ มือของเธอเลื่อนขึ้นมาลูบศีรษะของนัทอย่างแผ่วเบา
"นัท..." ป้านวลครางเสียงพร่า
นัทเงยหน้าขึ้นสบตากับป้านวล แววตาของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา
"ตอนนี้ผมไม่รู้นะครับว่าแฟนกันต้องทำยังไง แต่ผมคิดว่า คงไม่ต่างจากที่ผมจะทำกับป้าในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน ตั้งแต่เล็กจนโต ป้าสอนผมมาตลอด วันนี้ ผมขอตอบแทนคุณให้กับป้านวลบ้างนะครับ และผมมั่นใจว่าป้าต้องพึงพอใจแน่ครับ"
นัทเลื่อนตัวลงต่ำ จูบที่เนินอกอวบอิ่มของป้านวลอย่างอ่อนโยน ก่อนจะก้มลงเลียและดูดดึงอย่างตั้งใจ ปลายนิ้วของเขาสอดแทรกเข้าไปใต้ชุดนอน สัมผัสกับความชื้นแฉะบริเวณเนินสวาทของป้านวล
ป้านวลบิดเร้าร่างกายด้วยความเสียวซ่าน เสียงครางหวานเริ่มดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มือของเธอจิกเข้าที่ไหล่ของนัทแน่นขึ้น
เมื่อเห็นว่าป้านวลพร้อมแล้ว นัทก็ขยับตัวเล็กน้อย จัดท่าทางให้เหมาะสม ก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกลำเอ็นที่แข็งขันของเขาเข้าไปในช่องทางรักที่ร้อนรุ่มและคับแน่นของป้านวลอย่างช้าๆ...

ลำเอ็นของนัทค่อยๆ แทรกซึมเข้าไปในช่องทางรักของป้านวลอย่างช้าๆ ความคับแน่นและความอุ่นร้อนโอบรัดส่วนนั้นของเขาอย่างอ่อนโยน ป้านวลสูดหายใจเข้าลึก มือที่จิกอยู่ที่ไหล่ของนัทออกแรงมากขึ้นเล็กน้อย
เมื่อลำเอ็นเข้าไปจนสุด นัทหยุดนิ่งชั่วครู่ ให้ร่างกายของทั้งสองได้ปรับตัวเข้าหากัน ความเงียบในห้องมีเพียงเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้นของทั้งคู่

::KO:: :  ::KO::

หลังจากที่นัทตอบป้านวลว่า "ครับป้า... เพิ่งถึง" ความเงียบก็ปกคลุมห้องนั่งเล่น แสงไฟสีส้มนวลจากโคมไฟข้างโซฟา ส่องกระทบชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มของป้านวล มันวาวเล็กน้อย ชวนให้มอง
นัทมองป้านวลอย่างเงียบๆ ภาพของพี่เมย์ในอ้อมกอดเมื่อช่วงเย็นยังคงอบอุ่นอยู่ในความทรงจำ แต่ภาพตรงหน้าของป้านวลก็ดึงดูดความสนใจของเขาอย่างประหลาด ดวงตาของป้านวลเองก็จับจ้องมาที่เขา ราวกับกำลังรอคอยบางสิ่ง
ในความเงียบนั้นเอง ความรู้สึกเก่าๆ ก็ค่อยๆ หวนคืนมาในความทรงจำของนัท ความรู้สึกของการสัมผัสแรก ความตื่นเต้น ความลับที่พวกเขาเคยแบ่งปันกันในบ้านหลังนี้... มันยังคงซ่อนลึกอยู่ในความรู้สึกของเขา
ป้านวลเองก็เช่นกัน เมื่อมองหน้านัทที่กลับมา เธอก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวเขา... หรืออาจจะเป็นความรู้สึกของเธอเองที่เปลี่ยนไป? การที่บ้านเงียบเหงาในช่วงที่ผ่านมา ทำให้เธอได้ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่าง และการกลับมาของนัทในวันนี้ กลับทำให้ความรู้สึกที่เธอพยายามเก็บซ่อนไว้ เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง
สายตาของทั้งสองยังคงเชื่อมโยงกัน ราวกับกำลังสื่อสารกันด้วยความเงียบ ความรู้สึกที่ซับซ้อนและยากจะอธิบายได้  ในที่สุด ป้านวลก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบนั้นลงด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ไปบ้านม่อนมาสนุกไหมนัท?" เธอถามพลางคลี่ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก
นัทละสายตาจากชุดนอนสีแดงเข้มของป้านวล มาสบตากับเธอ
"ก็... ครับป้า สบายดี" นัทตอบสั้นๆ เขาไม่แน่ใจว่าควรจะเล่าเรื่องที่ไปเจอพี่เมย์ให้ป้านวลฟังหรือไม่
ความเงียบกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้อึดอัดเท่าครั้งแรก มันเป็นความเงียบที่ต่างคนต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง
นัทใช้สายตามองป้านวลอย่างละเอียด ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มขับเน้นรูปร่างของเธออย่างเย้ายวน ความคิดของนัทหวนกลับไปถึงคำพูดของป้านวลที่เคยเอ่ยไว้ "ครั้งหน้า... ป้าจะยอมให้นัททำอีก..." คำพูดนั้นยังคงก้องอยู่ในหูของเขา
แม้ว่าสัมผัสแรกของเขากับป้านวลจะเกิดขึ้นในห้องนอนของป้า แต่โซฟาตัวนี้... มันคือจุดเริ่มต้นแห่งความตื่นเต้น ที่เซ็กส์ไม่ได้จำกัดแค่บนเตียง ไม่ได้จำกัดแค่ในห้องนอน ความทรงจำเกี่ยวกับความเร่าร้อน วูบวาบ บนโซฟาตัวนี้ แวบเข้ามาในความคิดของเขา
ป้านวลลุกขึ้นยืน เดินไปยังโต๊ะข้างๆ คว้าแก้วน้ำมาดื่มช้าๆ สายตาของเธอมองมาที่นัทแว่บหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปมองออกไปนอกหน้าต่างที่มืดมิด
"ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะนัท" ป้านวลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ
"ครับป้า" นัทตอบรับ ทิ้งให้ป้านวลยืนอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงัด

นัทก้าวออกจากห้องน้ำ ปล่อยให้หยดน้ำเล็กน้อยเกาะพราวบนผิวกายที่ยังอุ่นจากการอาบน้ำ เขาไม่ได้คิดที่จะสวมเสื้อผ้าในทันที ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างนำพาให้เขาเดินลงบันไดมายังชั้นล่างด้วยร่างกายเปลือยเปล่า
ภาพแรกที่นัทเห็นเมื่อลงมาถึงคือป้านวลนั่งอยู่ที่โซฟาบริเวณห้องนั่งเล่น แสงไฟนวลอ่อนจากโคมไฟส่องกระทบใบหน้าของเธอ ป้านวลเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาของนัท ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ปนความตกใจและตำหนิ
"ทำไมนัทไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยล่ะ"
นัทไม่ได้ตอบในทันที เขาก้าวไปยังห้องครัวเพื่อรินน้ำใส่แก้วดื่ม ความกระหายน้ำเป็นเพียงข้ออ้าง สายตาของเขากลับจับจ้องอยู่ที่ร่างของป้านวลอย่างเปิดเผย ความคิดบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในสมอง และร่างกายของเขาก็ตอบสนองต่อความคิดนั้นอย่างซื่อตรง ลำเอ็นแข็งตัวขึ้นอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น ป้านวลเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เธอจ้องมองตรงท่อนเอ็นของนัทกลับอย่างไม่หลบเลี่ยง ดวงตาของเธอฉายแววที่อ่านไม่ออก
หลังจากดื่มน้ำจนหมดแก้ว นัทวางมันลงบนเคาน์เตอร์ช้าๆ แล้วหันกลับมาเผชิญหน้ากับป้านวล เขาเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว น้ำเสียงที่เอ่ยถามนั้นแฝงไปด้วยความตั้งใจที่แน่วแน่
"ทำไมผมต้องใส่ด้วยครับป้า?"
จนนัทเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าป้านวล ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป สายตาของเขามุ่งมั่นและสื่อความหมายบางอย่าง
"เพราะสุดท้ายผมก็ต้องถอดเสื้อผ้าต่อหน้าของป้าอยู่ดี ป้าจำได้ไหมครับ ว่าป้าจะให้ผมทำอีกครั้ง ในครั้งหน้า และเวลานั้นมาถึงแล้วครับ" ลำเอ็นที่แข็งขันของนัทชี้เด่นอยู่ตรงหน้าใบหน้าของป้านวลอย่างท้าทาย
นัทใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งจับที่คางของป้านวลเบาๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา
"ป้ารู้... ป้าเคยทำ..." นัทกระซิบเสียงแหบพร่า "ผมอยากให้ป้าทำในสิ่งที่เคยทำ..."
ป้านวลสบตากับนัทครู่หนึ่ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความทรงจำที่หวนคืนมา ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลงต่ำไปยังลำเอ็นที่แข็งขันของนัทอย่างไม่อาจละเลยได้
"นัท..." ป้านวลเอ่ยเสียงแผ่วเบา ราวกับกำลังชั่งใจบางอย่าง ก่อนจะเผยอปากออกช้าๆ ต้อนรับส่วนนั้นเข้าไปภายในโพรงปากอย่างกระหาย (เหตุการณ์เกิดขึ้นที่โซฟาชั้น 1)
ความอุ่นชื้นและสัมผัสที่คุ้นเคยทำให้ร่างกายนัทสั่นเล็กน้อย เขายกมือขึ้นลูบศีรษะของป้านวลเบาๆ ตามจังหวะการเคลื่อนไหวของเธอ
"ดีมากครับ..." นัทพึมพำเสียงต่ำในลำคอ
"ป้ารู้ไหมครับ... ตั้งแต่ลุงไก่ไปสัมมนา และพี่มายด์กับพี่รินดาก็ไม่อยู่บ้าน ผมรู้สึกได้ว่าป้าสามารถเติมเต็มผมได้" นัทเอ่ยเสียงเบาลง "ผมอยากให้ช่วงเวลานี้... ช่วงสั้นๆ นี้... ป้าเป็นแฟนของผมได้ไหมครับ?" นัทจ้องมองเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างคาดหวัง "ผมไม่รู้ว่าแฟนกันต้องทำยังไงบ้าง... ป้าช่วยสอนผมหน่อยได้ไหมครับ?"
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเธอสั่นระริก มองสำรวจใบหน้าของนัทอย่างละเอียด
"แฟน... อย่างนั้นเหรอนัท" เธอทวนคำเสียงกระซิบ ราวกับกำลังพิจารณาถึงความเป็นไปได้ "แล้วนัทอยากให้ป้าสอนอะไรบ้างล่ะ ในฐานะแฟน... บอกป้ามาสิ"
นัทจ้องเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างลึกซึ้ง
"ผมอยาก... ใกล้ชิดกับป้า... มากกว่านี้" นัทเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะโน้มตัวลงจูบป้านวลอย่างนุ่มนวล เป็นจูบที่สื่อถึงความต้องการที่มากกว่าแค่เรื่องทางกาย
เมื่อผละริมฝีปากออก นัทเลื่อนมือลงไปสัมผัสเอวของป้านวลอย่างเบามือ
"สอนผมนะครับป้า... ว่าแฟนเขาดูแลกันยังไง"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง เธอพยักหน้าช้าๆ อย่างยินยอม
"เอาสิ... มาให้ป้าสอนนะ ว่าแฟนเขาทำกันยังไง" ป้าได้เปิดปากอมลำเอ็นของนัท ในเวลานี้ นัทคิดภายในใจ พี่มายด์อมดีกว่ามากๆ แต่นัทก็ไม่ได้พูดออกมา
นัทค่อยๆ จับป้านวลนอนลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวล แสงไฟสลัวส่องกระทบร่างของเธอในชุดนอนบางเบา นัททาบทับร่างของเขาลงไปครึ่งตัว มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปตามเรียวขาของป้านวลอย่างช้าๆ จากข้อเท้าขึ้นมาจนถึงต้นขา สัมผัสกับเนื้อผ้าที่นุ่มลื่น ปลายนิ้วของเขาแวะวนอยู่บริเวณหน้าขาด้านใน สร้างความรู้สึกวูบวาบให้แก่ป้านวล
ขณะที่มือข้างหนึ่งสำรวจเรียวขา อีกข้างหนึ่งของนัทก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของป้านวล เริ่มจากบ่าลงมาจนถึงบั้นท้ายกลมกลึง เขาคลึงเคล้นเบาๆ สัมผัสถึงความนุ่มหยุ่นที่ทำให้เขาอยากสัมผัสมากขึ้น
นัทก้มลงจูบที่ลำคอระหงของป้านวล ซุกไซร้สูดดมกลิ่นกายอ่อนๆ ที่คุ้นเคย ลิ้นร้อนชื้นของเขาแตะเลียเบาๆ สร้างความเสียวซ่านจนป้านวลครางเบาๆ ในลำคอ มือของเธอเลื่อนขึ้นมาลูบศีรษะของนัทอย่างแผ่วเบา
"นัท..." ป้านวลครางเสียงพร่า
นัทเงยหน้าขึ้นสบตากับป้านวล แววตาของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา
"ตอนนี้ผมไม่รู้นะครับว่าแฟนกันต้องทำยังไง แต่ผมคิดว่า คงไม่ต่างจากที่ผมจะทำกับป้าในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน ตั้งแต่เล็กจนโต ป้าสอนผมมาตลอด วันนี้ ผมขอตอบแทนคุณให้กับป้านวลบ้างนะครับ และผมมั่นใจว่าป้าต้องพึงพอใจแน่ครับ"
นัทเลื่อนตัวลงต่ำ จูบที่เนินอกอวบอิ่มของป้านวลอย่างอ่อนโยน ก่อนจะก้มลงเลียและดูดดึงอย่างตั้งใจ ปลายนิ้วของเขาสอดแทรกเข้าไปใต้ชุดนอน สัมผัสกับความชื้นแฉะบริเวณเนินสวาทของป้านวล
ป้านวลบิดเร้าร่างกายด้วยความเสียวซ่าน เสียงครางหวานเริ่มดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มือของเธอจิกเข้าที่ไหล่ของนัทแน่นขึ้น
เมื่อเห็นว่าป้านวลพร้อมแล้ว นัทก็ขยับตัวเล็กน้อย จัดท่าทางให้เหมาะสม ก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกลำเอ็นที่แข็งขันของเขาเข้าไปในช่องทางรักที่ร้อนรุ่มและคับแน่นของป้านวลอย่างช้าๆ...

ลำเอ็นของนัทค่อยๆ แทรกซึมเข้าไปในช่องทางรักของป้านวลอย่างช้าๆ ความคับแน่นและความอุ่นร้อนโอบรัดส่วนนั้นของเขาอย่างอ่อนโยน ป้านวลสูดหายใจเข้าลึก มือที่จิกอยู่ที่ไหล่ของนัทออกแรงมากขึ้นเล็กน้อย
เมื่อลำเอ็นเข้าไปจนสุด นัทหยุดนิ่งชั่วครู่ ให้ร่างกายของทั้งสองได้ปรับตัวเข้าหากัน ความเงียบในห้องมีเพียงเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้นของทั้งคู่

หลังจากที่นัทตอบป้านวลว่า "ครับป้า... เพิ่งถึง" ความเงียบก็ปกคลุมห้องนั่งเล่น แสงไฟสีส้มนวลจากโคมไฟข้างโซฟา ส่องกระทบชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มของป้านวล มันวาวเล็กน้อย ชวนให้มอง
นัทมองป้านวลอย่างเงียบๆ ภาพของพี่เมย์ในอ้อมกอดเมื่อช่วงเย็นยังคงอบอุ่นอยู่ในความทรงจำ แต่ภาพตรงหน้าของป้านวลก็ดึงดูดความสนใจของเขาอย่างประหลาด ดวงตาของป้านวลเองก็จับจ้องมาที่เขา ราวกับกำลังรอคอยบางสิ่ง
ในความเงียบนั้นเอง ความรู้สึกเก่าๆ ก็ค่อยๆ หวนคืนมาในความทรงจำของนัท ความรู้สึกของการสัมผัสแรก ความตื่นเต้น ความลับที่พวกเขาเคยแบ่งปันกันในบ้านหลังนี้... มันยังคงซ่อนลึกอยู่ในความรู้สึกของเขา
ป้านวลเองก็เช่นกัน เมื่อมองหน้านัทที่กลับมา เธอก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวเขา... หรืออาจจะเป็นความรู้สึกของเธอเองที่เปลี่ยนไป? การที่บ้านเงียบเหงาในช่วงที่ผ่านมา ทำให้เธอได้ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่าง และการกลับมาของนัทในวันนี้ กลับทำให้ความรู้สึกที่เธอพยายามเก็บซ่อนไว้ เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง
สายตาของทั้งสองยังคงเชื่อมโยงกัน ราวกับกำลังสื่อสารกันด้วยความเงียบ ความรู้สึกที่ซับซ้อนและยากจะอธิบายได้  ในที่สุด ป้านวลก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบนั้นลงด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ไปบ้านม่อนมาสนุกไหมนัท?" เธอถามพลางคลี่ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก
นัทละสายตาจากชุดนอนสีแดงเข้มของป้านวล มาสบตากับเธอ
"ก็... ครับป้า สบายดี" นัทตอบสั้นๆ เขาไม่แน่ใจว่าควรจะเล่าเรื่องที่ไปเจอพี่เมย์ให้ป้านวลฟังหรือไม่
ความเงียบกลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้อึดอัดเท่าครั้งแรก มันเป็นความเงียบที่ต่างคนต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง
นัทใช้สายตามองป้านวลอย่างละเอียด ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ชุดนอนผ้าซาตินสีแดงเข้มขับเน้นรูปร่างของเธออย่างเย้ายวน ความคิดของนัทหวนกลับไปถึงคำพูดของป้านวลที่เคยเอ่ยไว้ "ครั้งหน้า... ป้าจะยอมให้นัททำอีก..." คำพูดนั้นยังคงก้องอยู่ในหูของเขา
แม้ว่าสัมผัสแรกของเขากับป้านวลจะเกิดขึ้นในห้องนอนของป้า แต่โซฟาตัวนี้... มันคือจุดเริ่มต้นแห่งความตื่นเต้น ที่เซ็กส์ไม่ได้จำกัดแค่บนเตียง ไม่ได้จำกัดแค่ในห้องนอน ความทรงจำเกี่ยวกับความเร่าร้อน วูบวาบ บนโซฟาตัวนี้ แวบเข้ามาในความคิดของเขา
ป้านวลลุกขึ้นยืน เดินไปยังโต๊ะข้างๆ คว้าแก้วน้ำมาดื่มช้าๆ สายตาของเธอมองมาที่นัทแว่บหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปมองออกไปนอกหน้าต่างที่มืดมิด
"ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะนัท" ป้านวลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบ
"ครับป้า" นัทตอบรับ ทิ้งให้ป้านวลยืนอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงัด

นัทก้าวออกจากห้องน้ำ ปล่อยให้หยดน้ำเล็กน้อยเกาะพราวบนผิวกายที่ยังอุ่นจากการอาบน้ำ เขาไม่ได้คิดที่จะสวมเสื้อผ้าในทันที ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างนำพาให้เขาเดินลงบันไดมายังชั้นล่างด้วยร่างกายเปลือยเปล่า
ภาพแรกที่นัทเห็นเมื่อลงมาถึงคือป้านวลนั่งอยู่ที่โซฟาบริเวณห้องนั่งเล่น แสงไฟนวลอ่อนจากโคมไฟส่องกระทบใบหน้าของเธอ ป้านวลเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาของนัท ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ปนความตกใจและตำหนิ
"ทำไมนัทไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยล่ะ"
นัทไม่ได้ตอบในทันที เขาก้าวไปยังห้องครัวเพื่อรินน้ำใส่แก้วดื่ม ความกระหายน้ำเป็นเพียงข้ออ้าง สายตาของเขากลับจับจ้องอยู่ที่ร่างของป้านวลอย่างเปิดเผย ความคิดบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในสมอง และร่างกายของเขาก็ตอบสนองต่อความคิดนั้นอย่างซื่อตรง ลำเอ็นแข็งตัวขึ้นอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น ป้านวลเองก็รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงนั้น เธอจ้องมองตรงท่อนเอ็นของนัทกลับอย่างไม่หลบเลี่ยง ดวงตาของเธอฉายแววที่อ่านไม่ออก
หลังจากดื่มน้ำจนหมดแก้ว นัทวางมันลงบนเคาน์เตอร์ช้าๆ แล้วหันกลับมาเผชิญหน้ากับป้านวล เขาเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว น้ำเสียงที่เอ่ยถามนั้นแฝงไปด้วยความตั้งใจที่แน่วแน่
"ทำไมผมต้องใส่ด้วยครับป้า?"
จนนัทเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าป้านวล ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป สายตาของเขามุ่งมั่นและสื่อความหมายบางอย่าง
"เพราะสุดท้ายผมก็ต้องถอดเสื้อผ้าต่อหน้าของป้าอยู่ดี ป้าจำได้ไหมครับ ว่าป้าจะให้ผมทำอีกครั้ง ในครั้งหน้า และเวลานั้นมาถึงแล้วครับ" ลำเอ็นที่แข็งขันของนัทชี้เด่นอยู่ตรงหน้าใบหน้าของป้านวลอย่างท้าทาย
นัทใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งจับที่คางของป้านวลเบาๆ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา
"ป้ารู้... ป้าเคยทำ..." นัทกระซิบเสียงแหบพร่า "ผมอยากให้ป้าทำในสิ่งที่เคยทำ..."
ป้านวลสบตากับนัทครู่หนึ่ง แววตาของเธอมีความสับสน ปรารถนา และความทรงจำที่หวนคืนมา ก่อนที่สายตาจะเลื่อนลงต่ำไปยังลำเอ็นที่แข็งขันของนัทอย่างไม่อาจละเลยได้
"นัท..." ป้านวลเอ่ยเสียงแผ่วเบา ราวกับกำลังชั่งใจบางอย่าง ก่อนจะเผยอปากออกช้าๆ ต้อนรับส่วนนั้นเข้าไปภายในโพรงปากอย่างกระหาย (เหตุการณ์เกิดขึ้นที่โซฟาชั้น 1)
ความอุ่นชื้นและสัมผัสที่คุ้นเคยทำให้ร่างกายนัทสั่นเล็กน้อย เขายกมือขึ้นลูบศีรษะของป้านวลเบาๆ ตามจังหวะการเคลื่อนไหวของเธอ
"ดีมากครับ..." นัทพึมพำเสียงต่ำในลำคอ
"ป้ารู้ไหมครับ... ตั้งแต่ลุงไก่ไปสัมมนา และพี่มายด์กับพี่รินดาก็ไม่อยู่บ้าน ผมรู้สึกได้ว่าป้าสามารถเติมเต็มผมได้" นัทเอ่ยเสียงเบาลง "ผมอยากให้ช่วงเวลานี้... ช่วงสั้นๆ นี้... ป้าเป็นแฟนของผมได้ไหมครับ?" นัทจ้องมองเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างคาดหวัง "ผมไม่รู้ว่าแฟนกันต้องทำยังไงบ้าง... ป้าช่วยสอนผมหน่อยได้ไหมครับ?"
ป้านวลเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเธอสั่นระริก มองสำรวจใบหน้าของนัทอย่างละเอียด
"แฟน... อย่างนั้นเหรอนัท" เธอทวนคำเสียงกระซิบ ราวกับกำลังพิจารณาถึงความเป็นไปได้ "แล้วนัทอยากให้ป้าสอนอะไรบ้างล่ะ ในฐานะแฟน... บอกป้ามาสิ"
นัทจ้องเข้าไปในดวงตาของป้านวลอย่างลึกซึ้ง
"ผมอยาก... ใกล้ชิดกับป้า... มากกว่านี้" นัทเอ่ยเสียงแผ่ว ก่อนจะโน้มตัวลงจูบป้านวลอย่างนุ่มนวล เป็นจูบที่สื่อถึงความต้องการที่มากกว่าแค่เรื่องทางกาย
เมื่อผละริมฝีปากออก นัทเลื่อนมือลงไปสัมผัสเอวของป้านวลอย่างเบามือ
"สอนผมนะครับป้า... ว่าแฟนเขาดูแลกันยังไง"
ป้านวลมองนัทด้วยแววตาที่อ่อนลง เธอพยักหน้าช้าๆ อย่างยินยอม
"เอาสิ... มาให้ป้าสอนนะ ว่าแฟนเขาทำกันยังไง" ป้าได้เปิดปากอมลำเอ็นของนัท ในเวลานี้ นัทคิดภายในใจ พี่มายด์อมดีกว่ามากๆ แต่นัทก็ไม่ได้พูดออกมา
นัทค่อยๆ จับป้านวลนอนลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวล แสงไฟสลัวส่องกระทบร่างของเธอในชุดนอนบางเบา นัททาบทับร่างของเขาลงไปครึ่งตัว มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปตามเรียวขาของป้านวลอย่างช้าๆ จากข้อเท้าขึ้นมาจนถึงต้นขา สัมผัสกับเนื้อผ้าที่นุ่มลื่น ปลายนิ้วของเขาแวะวนอยู่บริเวณหน้าขาด้านใน สร้างความรู้สึกวูบวาบให้แก่ป้านวล
ขณะที่มือข้างหนึ่งสำรวจเรียวขา อีกข้างหนึ่งของนัทก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของป้านวล เริ่มจากบ่าลงมาจนถึงบั้นท้ายกลมกลึง เขาคลึงเคล้นเบาๆ สัมผัสถึงความนุ่มหยุ่นที่ทำให้เขาอยากสัมผัสมากขึ้น
นัทก้มลงจูบที่ลำคอระหงของป้านวล ซุกไซร้สูดดมกลิ่นกายอ่อนๆ ที่คุ้นเคย ลิ้นร้อนชื้นของเขาแตะเลียเบาๆ สร้างความเสียวซ่านจนป้านวลครางเบาๆ ในลำคอ มือของเธอเลื่อนขึ้นมาลูบศีรษะของนัทอย่างแผ่วเบา
"นัท..." ป้านวลครางเสียงพร่า
นัทเงยหน้าขึ้นสบตากับป้านวล แววตาของเธอเต็มไปด้วยความปรารถนา
"ตอนนี้ผมไม่รู้นะครับว่าแฟนกันต้องทำยังไง แต่ผมคิดว่า คงไม่ต่างจากที่ผมจะทำกับป้าในค่ำคืนนี้อย่างแน่นอน ตั้งแต่เล็กจนโต ป้าสอนผมมาตลอด วันนี้ ผมขอตอบแทนคุณให้กับป้านวลบ้างนะครับ และผมมั่นใจว่าป้าต้องพึงพอใจแน่ครับ"
นัทเลื่อนตัวลงต่ำ จูบที่เนินอกอวบอิ่มของป้านวลอย่างอ่อนโยน ก่อนจะก้มลงเลียและดูดดึงอย่างตั้งใจ ปลายนิ้วของเขาสอดแทรกเข้าไปใต้ชุดนอน สัมผัสกับความชื้นแฉะบริเวณเนินสวาทของป้านวล
ป้านวลบิดเร้าร่างกายด้วยความเสียวซ่าน เสียงครางหวานเริ่มดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มือของเธอจิกเข้าที่ไหล่ของนัทแน่นขึ้น
เมื่อเห็นว่าป้านวลพร้อมแล้ว นัทก็ขยับตัวเล็กน้อย จัดท่าทางให้เหมาะสม ก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกลำเอ็นที่แข็งขันของเขาเข้าไปในช่องทางรักที่ร้อนรุ่มและคับแน่นของป้านวลอย่างช้าๆ...

ลำเอ็นของนัทค่อยๆ แทรกซึมเข้าไปในช่องทางรักของป้านวลอย่างช้าๆ ความคับแน่นและความอุ่นร้อนโอบรัดส่วนนั้นของเขาอย่างอ่อนโยน ป้านวลสูดหายใจเข้าลึก มือที่จิกอยู่ที่ไหล่ของนัทออกแรงมากขึ้นเล็กน้อย
เมื่อลำเอ็นเข้าไปจนสุด นัทหยุดนิ่งชั่วครู่ ให้ร่างกายของทั้งสองได้ปรับตัวเข้าหากัน ความเงียบในห้องมีเพียงเสียงลมหายใจที่ถี่กระชั้นขึ้นของทั้งคู่