เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
 
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เอิ่ม แค่เห็นหน่อยเดียว ร้องขอทำหน้าที่พิเศษเลยรึ
ทำเหมือนไม่เคยเจอคุณพยาบาล
พยาบาลแป้งกำลังของขาดอยู่ซะด้วยซิ
::Angry::
อ่านต่อนะครับ
ชอบแนวนี้มากเลยครับ
คุณพยาบาลน่าจะทนไม่ได้แล้ว
อดใจไม่ไหวเลย กำลังอยาก
ตามต่อเริ่มมันแล้ว
พยาบาลร้อนแรง
ได้เสียวกับคนไข้แน่
เอาสิ
โดนแน่ๆ อยากขนาดนี้
เจอของดี
แนวพยาบาลมาเยอะๆนะ
::Hunger::
ลักหลับคนไข้ก้วยเลย สักครั้ง
วันนี้เจอที่ระบายแล้ว ::Evil::
แค่ตอน2 ก็เต็มอารมณ์ขนาดนี้ ตอนต่อไปคงร้อนแรง
คุณพยาบาลของขาดนะเนี่ย
แค่เห็นเองนะ ถ้าได้ลองล่ะ
มีแววจะได้ดูแลอย่างถึงใจ
ติ้วฟรีไปก่อน ค่อยขอนอนกันทีหลัง
เข้าใจความทรมานแบบนี้เลยเคยทรมานมาแล้ว
R
อยากลองเลยแป้ง
อดอยากขนาดใหญ่นี่ หิวจัดเลย
ของขาดมาเจอของใหญ่ชอบด้วยจัดไปครับ
จังหวะได้ เลย นะ คุณพยาบาล
ฟ้าประทาน
ฟ้าประทาน
คุณพยาบาลน่าจะทนไว กำลังอยากแล้ว
สุดยอดเลยอยากเจออะไรที่เป็นแบบนี้บ้าง
พยาบาลขี้เงี่ยนจริงๆ
เดินเรื่องดีน่าติดตาม
น่าจะช่วยดูแลสุขภาพเป็นพิเศษนะ
::Sobad:: น่าจะต้องดูแลสุขภาพเป็นพิเศษแล้ว
ได้เอากับคนไข้แน่นอนเลยแบบนี้
กำลังของขาดอยู่ซะด้วย
คุณพยาบาล ชักว่าวให้คนไข้เลย
ทีเด็ด
เอาแล้วงัย พยาบาลพิเศษ
ใจมันไปแล้ว ร่างกายก็จะตามมา ::Fighto:: สู้ๆนะแป้ง
::HeyHey:: เงี่ยนจัง
จะเล่นคนไข้แล้ว
ตัณหาทะยานอยากไม่เคยเข้าใครออกใคร
แบบนี้คนไข้จะปลอดภัยมั้ย
ได้ขย่มสมใจแน่
แค่เห็นก็ทนไม่ไหว
เหมือนเด็กใหม่เลย
พยาบาลของขาดพอดี
สาวแป้งกำลังหงี่พอดี
::Confident::
::Fighto::
ลักหลับแอบจับหำคนไข้
พยาบาลของขาดพอดี ชะตาคนไข้คนนี้จะเป็นยังไงครับเนี่ย
คนไข้ยังเจ็บอยู่นะ
จากการเก็บกด น่าจะโดนกด
เคสพิเศษ
ขอบคุณมากครับ
บริการคนใข้ดีจริง
เจอของที่ต้องการแล้ว
ได้เรื่องแล้ว อิๆ
คุณพยาบาลไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ได้ไง
อาน้องแป้งเก็บกดมากมาย
เอาจริงๆนะ พยาบาลนี่เห็นมาหลายดุ้นมาก เรื่องจริงไม่มีอารมณ์แบบนี้หรอกครับ
ใจเย็นๆ คนเยอะแยะ
โดนแน่ ๆ เลยจัดชุดใหญไฟกระพริบเลย ขอบคุณ
พยาบาลแบบนี้แก๋วเลย
ต่อเลย
ชอบพยาบาลมาก
ชอบจังพยาบาลขี้เงี่ยนแบบนี้
พยาบาลขาดของ
นี่ขนาดยังหลับอยู่นะ
ของขาดนาน เจอของใหม่ ทำให้ไม่เปนตัวเองเลย
ขย่มเองเลย
ของมันเคย
👍
ได้ของดีมาแล้ว
โรงพยาบาลไหนครับ จะรีบไปป่วย
::HoHo::
นี่แค่เห็น
::Confident::
สงสัยมีดูแลเป็นพิเศษ
::YehYeh:: แจ๋ว
อยากป่วยเลยเจอพยาบาลแบบนี้
เจอเหยื่ออารมณ์พอดี
หมอไปจัดก่อนเลยครับ
::WowWow::
เห็นแค่ของตัวอย่าง ถึงกับอยากใช้จริงเลย
น้องแป่งอย่าเพิ่งสติแตกรอก่อนฟื้นขึ้นมา
คงใหญ่มากครับ
ถูกสเปกเลยคุณพยาบาล
คนไข้......ใหญ่ ตื่นขึ้นมาคงสะใจน่าดู
ได้เจอของดีละไง
พยาบาลแบบนี้จะต้องดูแลเป็นพิเศษแน่นอนครับ
::Horror::
ชอบแนวพยาบาลจังเลยครับ ขอบคุณครับ
น่าโดนจริงๆ
กะดึกมันดีอย่างนี้เอง
แป้งแพ้ความหล่อ
น้ำเดินเลยหรอแป้ง
พยาบาลขี้เงี่ยน
คนมันแพ้ดุ้นหย่าย
เริ่มเรื่องดีน่าตาม
ลาภปากเลย
เห็นแค่นั้นสติกระเจิงแล้วหรอคุณพยาบาล
พิเศษใส่ไข่
ยอมสิ จะเหลือรัย
แค่เห็นยังขนาดนี้
::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger:: ::Hunger::
ความเหงียนไม่เข้าใครออกใคร คุณพยาบาลก็ไม่เว้น
ทนไม่ไหว ก้อจัดสิคับ
คุณพยาบาลแค่เห็นก็เสียวแล้ว
ตองเสี้ยนขนาดไหนถึงเป็นแบบนี้
::Glad::
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
::HoHo::
จะลักหลับคนป่วยไหม
แรงปรารถนาที่สะสมไว้ เจอแรงกระตุ้นแล้ว
เข้าใจพยาบาลหื่นเลย ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
เจอของดีก็ต้องดูแลเป็นพิเศษครับ
สาวแป้ง ได้ของถูกใจ งานนี้มีงานบานปลายแน่ครับ
เอาแล้ว
งานนี้พยาบาลเส็จคนไข้หรือว่าคนใข้เส็จพยาบาล
::Angry::
สวดยอด
ใจเย็นแป้ง ทำงสก่อนนะ
พยาบาลร่านจัด
เจอแน่ ::Ahoo::
ได้ทั้งเงินได้ทั้งเสียว
มันมีอาการขนาดนี้เลยหรือ
อยากโดนดูแลเลย
::DookDig::
เจอของดีเข้าให้แล้ว
::Ahoo::
พยาบาลดูแลคนไข้พิเศษ
ชอบำยาบาล นางในฝันเลย ::JubuJubu::
::DookDig:: ตามๆ
แชทgpt ช่างน่ากลัวจริงๆ
คุณพยาบาลจะเล่นคนไข้แล้ว
::Cheeky::
ติดตามครับ
หื่นเกิน
::Cold::
เสียวแทนคนไข้
ชอบ
เจอคนถูกใจต้องดูแลอย่างพิเศษสุด
ได้เสียวกับคนไข้แน่
ต้องร้องขอชีวิตแน่แบบนี้ ::Hunger::
::Glad::
โดนคนไข้ หรือจะเล่นคนไข้
ติดตาม
ต้องโดนแล้วและ
น่าสนใจแล้ว
เรื่องนี้สงสัยจะยาวแน่ๆ ต้องเปิดตำราดูแลแบบพิเศษให้หนักๆ
อารมณ์ค้างเลยฟุ้ง
คงเก็บกกด มาหนักมากแล้ว
ท่าทางจะได้ของเล่นล่ะ
เจอแบบนี้ใครมันจะไปทนไหว
แค่เห็นก็อยากแล้ว
::NoNo::
มาถึงก็จัดบริการพิเศษเลย ว้าว
ของขาดเลยหน้ามืด
พยาบาลของขาด
ชอบบบ
::Ahoo::
::Thinking::
น้องแป้งจะเสียวยังไงดีหนอ
เสร็จคนไข้แน่ๆ
ไวไฟเหลือเกิน
เสร็จพยาบาลแน่
พยาบาลพิเศษอิอิ
ดูแลแบบพิเศษน่าจะจัดสัญญานาน
คนไข้
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
::Cold:: ::Hunger:: dd
แค่เห็นก๋ทนไม่ไหว
แป้ง แอบบแรง ลักหลับแน่
แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้...
Dd
::Glad::
แอบเข้าไปจัดตอนไม่มีใครสิ
ชอบๆ เอาเลย
อยากลองดูว่ายังไงต่อข
นี่ขนาดยังไม่ชัดนะ
พยาบาลของขาด ::DookDig::
ยังไม่ชิน หรือเพราะความเหงาเป็นเหตุเห็นแล้วเงี่ยนเลย
น่าจะถูกใจคุณพยาบาลนะ
ของขาดพอดีเลย
แบบนี้คนไข้ชอบ
จะเก็บอาการไม่อยู่ ::Me?::
เจออะไรใหญ่ๆไม่ได้เลย
::Angry:: gf
เจอของใหญ่คงถูกใจนะคับ
เจอของใหญ่ถูกใจนะคับ
พยาบาลอยากดูแลคนไข้เป็นพิเศษแล้ว
ทำความสะอาดดีๆนะ
::DookDig::
ท่าทางจะเก็บกดมาก
อยากพิเศษเลย
ของขาดก็จัดโลด
::Angry:: ::DookDig::
ความเก็บกดเริ่มประทุ
ได้บริดารพิเศษแน่แบบนี้
::Dizzy:: ทำเหมือนไม่เคยเจอ
::Glad::
แค่เห็นยังขนาดนี้ ถ้าได้ทำจะขนาดไหน
::Glad::
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
ดีมากๆเลบ
::Hunger:: ::Hunger::
คนไข้พิเศษแน่นอน
ขอบคุณครับ
::Angry::
แป้งชอบก็ลุยเลย
พยาบาลก็มีอารมณ์เป็นเหมื่อนกัน แต่ไม่เคยเจอ แต่ก็อยากเจอบ้าง
::Shy:: ::Shy:: ::Shy::
นายต้นนี่ใช้ไม่ได้เลย ::DookDig::
เห็นน่าจะบ่อยยังไม่ชินอีกหรือ
มันมีแผนการ ::Angry:: ::Angry:: ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
น่าติดตามมมม
โดนทั้งรพ.แน่ๆ
โห พยาบาลนี่เก็บกดน่าดู
พยาบาลสาวของขาด กับหนุ่มคนไข้ของดี
คนไขัมันก็เหลือเกิน ขนาดเจ๊บโดนรถชนมายังใหญ่ซะจนเห็นแล้วน้ำเดิน
::Hunger::
::WooWoo::
อย่างนี้ต้องมีลักหลับคนไข้แล้ว
สุดยอด เรื่องพยาบาล
เสร็จพยาบาล
::Angry::
พยาบาลเก็บกดบ่อย ต้องการสูง
สนุกพยาบาลสาวเงี่ยน
เป็นพยาบาลนี่หน้าสงสารแต่พอเห็นชุดขาวแล้วอดคิดไม่ได้สักที
::Thankyou::
ขอบคุณครับ ::Thankyou:: ::Confident::
น้องแป้งจะไม่ทน
เจอเคสฉุกเฉินที่มีของดี ประจวบกับตัวเองกำลังมีอารม ลงล็อกสุดๆ
มุมความรู้สึกพยาบาลชอบๆ
พยาบาลมีหลักหลับคนไข้บ้างหล่ะ
::YehYeh::
น่าติดตามครับ
ชอบ
ต้องจัดแล้วแบบนี้
::Evil:: สิ่งที่เคยขาด เมื่อได้พานพบ ก็ยากจะหักใจจริงๆสินะ
หูยยย อยากเป็นคนไข้เลย
สุดยอดเลย
แค่เห็นยังขนาดนี้
แค่เริ่มยังขนาดนี้
พยาบาลอารมณ์เปลี่ยวกับคนไข้สุดหล่อเรื่องราวน่าติดตามครับ
อยากโดนดูแลบ้างเลยแหะ ::Orz::
ลักหลับดิจ้ะ
อดใจไม่ไหวแล้ว
พยาบาลต้องบริการแบบวีไอพีแน่นอน
เจอของดีเลย
แค่เห็นก็น้ำเดินซะแล้วคุณพยาบาล ::Beggar::
อยากเจอพยาบาลแบบนี้
goodd ::JubuJubu::
นางเอกร่านชิบบ
พยบ ขี้เงี่ยนน
เห็นหน่อยเดียวร้องขอให้ทำหน้าที่พิเศษต่อเลยนะ
การดูแลพิเศษคีอ อะไรบ้างครับอยากรู้จัง เป็นแบบที่คิดไหม..
::Me?::
เข้าทางคุณพยาบาล..
จะทำอย่างไรนิ พยาบาล
พยาบาลพิเศษส่วนใหญ่จะอายุไม่มาก
พยาบาลเสียว
เจอแบบนี้จำไงต่อ อิอิ
ลุ้นๆ
::Dribbling::
::Ahh::
ชอบ น่าสนใจ
รูบานแน่
มีบริการพิเศษให้คนไข้ด้วย
เห็นหน่อยเดียวเสียวชะ
เยี่ยม
พยาบาลแค่เห่นก็น้ำเดินแล้วหรอ
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
เป็นเรื่องที่ดีครับ พยาบาลสาวกับคนไข้
::Grimace::
ถึงกับปรอทแตกเลย นะคุณพยาบาล
บิ๊วอารมณ์ เริ่มต้นได้ดีเลนครับ
จัดพิเศษสิครับขนาดนี้แล้ว
ต้องแย่งชิงตำแหน่งพยาบาลพิเศษแล้ว
รอตอนต่อไป ครับ
สุดยอดเลย อยากอ่านต่อ มาอีกๆๆๆ
เอาแล้วไงคุณพยาบาล
เนื้อเรื่องน่าสนใจครับ ::Thankyou::
::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
::Glad::
แค่เห็นก็หิวแล้วเหรอครับ ::DookDig::
เป็นคนขี้เงี่ยนนะเนี่ย
ชอบ
Gg
แน่นอน
::WowWow::
ร้อนขนาดนี้ จะร่อนเก่งขนาดไหน
::DookDig::
แป้งกำลังของขาดอยู่ซะด้วย
::Cold::
เห็นแค่ของใหญ่น้ำเดินเลย 555
::Confident:: สะใจ
เริ่มสนุกแล้ว
::JubuJubu:: รอบุ้น
เคสนี้น่าจะแอดมิทนาน เปลี่ยนเสื้อล้างแผล อิ่มๆ
สุดยอด
คนไข้ถูกใจ
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
คืนนี้รู้เรื่องแน่นอน
ได้ตัวช่วยแล้ว
จัดหนักเลย
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
น่าลอง
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
ดี
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
::Fighto:: ::Angry::
::HeyHey:: ::Hunger:: ดีมาก
กำลังอยาก
::Glad::
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
ตามลุ้น
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 05:26:19 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ ChatGPT แต่ง มี 12 ตอน
บทที่ 2 — คนไข้ตอนตีสาม
แสงไฟในห้องฉุกเฉินสว่างจ้าเกินความเคยชินของร่างกายที่เพิ่งเสร็จสิ้นจากการช่วยตัวเองไปไม่ถึงยี่สิบนาที "แป้ง" ยกหลังมือซับเหงื่อที่หน้าผากเมื่อเสียงฝีเท้าวิ่งพาคนเจ็บมาถึง เตียงเข็นพุ่งเข้ามาพร้อมเสียงแพทย์เวรตะโกนรัว
"ชาย! อายุประมาณสามสิบ ถูกชนขณะข้ามถนน! กระดูกไหปลาร้าหัก! ขาซ้ายร้าว! ต้องเตรียมเข้าห้องผ่าตัดด่วน!"
แป้งก้าวเข้ามาประจำที่อย่างมืออาชีพ เตรียมอุปกรณ์ทันที แต่สายตาเธอกลับสะดุดในวินาทีที่ได้เห็นใบหน้าของคนไข้เต็มๆ
หล่อ...หล่อฉิบหาย
ผิวเข้มแบบชายใต้ รูปร่างสูงใหญ่แม้ตอนนอนอยู่ สีหน้าแม้จะซีดเซียวเพราะเสียเลือด แต่โครงหน้าเป็นเหลี่ยมเข้มคมจนน่าหลงใหล ปากหนาเป็นเส้นสวย มีหนวดสั้นๆที่คาง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนแต่ยังเผยกล้ามท้องเป็นลอนชัดเจนใต้เสื้อยืดที่ถูกตัดออก
"ช่วยถอดกางเกงคนไข้ด้วยครับ จะล้างแผลที่ต้นขาและเตรียมผ่าตัด!" แพทย์สั่ง
"ค่ะ..." แป้งตอบเสียงแผ่ว มือรีบจัดการปลดตะขอกางเกงยีนส์เลอะเลือดออกอย่างคล่องแคล่ว
แต่เมื่อรูดซิปลง...
เธอกลืนน้ำลายดัง อึก
เนื้อผ้าบ็อกเซอร์ที่เปื้อนเลือดซึมบางๆ ตึงแน่นปูดออกมาจากกลางลำตัวคนไข้จนเห็นได้ชัด—แม้จะอยู่ในภาวะบาดเจ็บแต่ไอ้นั่น...กระดอเขาใหญ่มาก
ผ้าปูดขึ้นราวกับลูกมะม่วงน้ำดอกไม้ แน่นจนแทบทะลุเนื้อผ้าออกมาได้ทุกเมื่อ กล้ามท้องล่างที่ตัดกับแผงลอนแน่นๆนำสายตาเธอพุ่งตรงไปที่กลางลำตัวโดยไม่รู้ตัว
เธอแทบหายใจไม่ออก...หัวใจเต้นตึกตัก มือสั่นตอนดึงบ็อกเซอร์ลงเพื่อเช็ดทำความสะอาด
แล้วมันก็หลุดออกมา...
"อึ่ก..." เธอเสียงสะอื้นในลำคอเบาๆ ท่อนลำแข็งครึ่งๆกลางๆ แม้จะไม่ได้ตื่นเต็มที่แต่ก็ยาว หนา ดำแดง ปลายบานเงาวับ หัวเงี่ยงโผล่พ้นหนังหุ้มแค่ครึ่ง มองแล้วทั้งอยากกลืนทั้งอยากลูบด้วยมือเปล่า
เธอกัดฟันแน่น รีบก้มลงใช้ผ้าชุบน้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดตามซอกขา เบี่ยงมือเลี่ยงหัวลำอย่างตั้งใจ...แต่ยิ่งเลี่ยงยิ่งรู้สึกอยากสัมผัส
กลิ่นสบู่ น้ำยาฆ่าเชื้อ และเหงื่ออ่อนๆของร่างชายแปลกหน้ารวมกันจนเกิดกลิ่นฟีโรโมนที่ทำให้ขาทั้งสองข้างของแป้งสั่นระริก หัวนมภายใต้บราเต้นตุ้บๆ ท้องน้อยปวดหนึบอีกครั้ง
"ใจเย็นๆ แค่คนไข้...แค่ล้างแผล..." เธอพึมพำกับตัวเองแต่เสียงสั่นหนักขึ้นทุกวินาที
เมื่อเสร็จขั้นตอน เธอรีบดึงผ้าห่มขึ้นคลุมทั้งลำตัวเขาอย่างเร็ว สะบัดหน้าหนีไปอีกทาง พยายามดึงสติกลับมา
แต่มันไม่ทันแล้ว...
ความร้อนซัดพุ่งขึ้นสมอง ความหื่นพวยพุ่งจนลืมอาการเมื่อครู่ไปหมด เธอเดินเร็วกลับไปที่ห้องพักพยาบาล กดล็อกประตูทันทีที่ปิดสนิท
"แค่เห็น...ยังเงี่ยนขนาดนี้..." เธอพูดกับตัวเองเบาๆ หลับตาแน่น รอยยิ้มบางผุดขึ้นที่มุมปาก
เธอเริ่มคิดแล้วว่า...
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
อ้างจาก: sfog เมื่อ พฤษภาคม 09, 2025, 08:49:24 หลังเที่ยงเอาสิ
::Angry::
::YehYeh::
thank
ชอบแนวนี้
::Beggar::
นางฟ้าชุดขาว
K
::Shy::
::Pull:: ::DookDig:: ::DookDig::
แค่เห็นตอนยังไม่รู้สึกตัวนะ ถ้าตื่นขึ้นมาล่ะก็.....เป็นเรื่องแน่ น้องแป้งเอ๊ย....
::Glad::
ยาวไปเลยคุณพยาบาล
::Cold::
::Cold::
น่าสนใจ ::Shy::
ถ้าเขาฟื้น...แล้วมองเธอด้วยสายตาแบบนั้น...
จะยอมให้ดูแลแบบ "พิเศษ" ไหม?
[/quote]ต้องจัด
สนุกแน่งานนี้
::Me?::
จะได้ไหมนะ
แค่เห็นก็น้ำเดิน ลักหลับไปสิ
ข่มขืนคนป่วยเลยรึ
เริ่มอยากเลย
ขาดของชัดเจนแค่เห็นถึงกับวางแผน
ชอบมากแนวนี้
::YehYeh::
คนไข้เจ็บอยู่นะอย่าขย่มแรง
::YehYeh::
ปกติคนไข้จะวางแผน รอบนี้พยาบาลวางแผนเอง
::YehYeh::
::HeyHey::
งานดี
อ่านต่อ
::Ahoo::
เจอของถูกใจแล้วหละ ขอบคุณครับ
::YehYeh::
::WowWow::
เยีย่มมาก
ติดตามครับ