เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด
บทที่ 13: ภาพสะท้อนแห่งความปรารถนา
ค่ำคืนที่โหดร้ายในบ้านร้างจบลงด้วยความเหนื่อยล้าและอิ่มเอมทางกาย ลูน่าและอารยาถูกพากลับมายังคฤหาสน์ของลูน่าในสภาพที่แทบจะยืนไม่ไหว อาทรและอาเดชไม่ได้ทิ้งให้พวกเธออยู่ตามลำพัง แต่พามาส่งถึงห้องนอนของลูน่า และปล่อยให้สองสาวได้พักผ่อนร่วมกันบนเตียงกว้าง
ลูน่าและอารยาโอบกอดกันแน่นบนเตียง ความเหนื่อยล้าทางกายทำให้พวกเธอหลับใหลไปอย่างรวดเร็ว แต่การกอดกันนั้นไม่ใช่แค่การปลอบโยน แต่เป็นการแบ่งปันความรู้สึกที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากการฝึกฝนที่ผ่านมา ทั้งความเจ็บปวด ความอับอาย ความสุขสม และความรู้สึกผูกพันบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นจากประสบการณ์ร่วมกันในฐานะ 'ทาส'
ในอ้อมกอดของกันและกัน พวกเธอรู้สึกปลอดภัยจากโลกภายนอก แต่ในขณะเดียวกัน ภายในจิตใจก็มีความคาดหวังบางอย่างถึง 'บทเรียน' ในวันรุ่งขึ้น... บทเรียนที่จะทำให้พวกเธอก้าวลึกเข้าไปในโลกของการควบคุมและการยอมจำนนยิ่งกว่าเดิม... ความคาดหวังที่น่าประหลาดแต่กลับปฏิเสธไม่ได้
เช้าวันต่อมา ลูน่าและอารยาตื่นขึ้นมาด้วยร่างกายที่ยังคงปวดร้าว แต่จิตใจกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าอย่างน่าประหลาด ราวกับร่างกายของพวกเธอถูกปรับเปลี่ยนให้พร้อมรับการฝึกฝนที่กำลังจะมาถึง
การซ้อมเต้นกับวงดำเนินไปตามปกติ แต่ในใจของลูน่าและอารยานั้นกลับคิดถึงแต่ช่วงเย็นที่จะได้กลับไปที่ 'สนามฝึก' ยิ่งใกล้วเวลาเลิกซ้อม หัวใจของพวกเธอก็ยิ่งเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ อาทรและอาเดชก็ไม่ได้พาพวกเธอไปยังห้องเก็บของใต้โรงรถหรือบ้านร้างอีกแล้ว แต่กลับพาไปยังส่วนหนึ่งของคฤหาสน์ที่ลูน่าแทบไม่เคยเข้ามาใช้ มันคือห้องโถงขนาดใหญ่ที่ถูกปรับปรุงใหม่ทั้งหมด
เมื่อประตูห้องโถงนั้นเปิดออก ลูน่าและอารยาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ห้องโถงนั้นไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ มากมาย มีเพียงพื้นที่โล่งๆ แต่ผนังด้านหนึ่งของห้องนั้นกลับกลายเป็นกระจกบานใหญ่ยักษ์ ตั้งตระหง่านเกือบเต็มผนัง สะท้อนภาพของห้องทั้งห้องได้อย่างชัดเจน
แสงไฟในห้องถูกหรี่ลงเล็กน้อย ทำให้บรรยากาศดูน่าค้นหาแต่ก็ยังมองเห็นได้ชัดเจน
"นี่คือสนามฝึกแห่งใหม่ของคุณหนู" อาทรพูดขึ้น "บทเรียนคืนนี้... พิเศษกว่าเดิมครับ"
 
ในห้องโถงกระจกบานใหญ่แห่งนี้ ลูน่าและอารยาได้เรียนรู้บทเรียนแห่ง 'ภาพสะท้อน' ที่แท้จริง... การได้เห็นตัวเองในขณะที่ถูกทำให้รู้สึกดีที่สุดและน่าอับอายที่สุดพร้อมๆ กัน... และการได้แบ่งปันประสบการณ์นั้นกับเพื่อนร่วมชะตากรรม... ภายใต้สายตาที่ควบคุมของ 'เจ้านาย' ทั้งสอง... มันเป็นบทเรียนที่จะติดอยู่ในความทรงจำและจิตใจของพวกเธอ... ตลอดไป... ทำให้พวกเธอเป็น 'ทาส' ที่สมบูรณ์แบบ... ทั้งในโลกแห่งความจริง... และในภาพสะท้อนแห่งความปรารถนาของพวกเธอเอง.
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
มีบทเรียนใหม่ๆมาเรื่อยๆ
คุณหนูทั้งสอง ชอบ ติดใจ หรือทรมานกันนะ
เดี๋ยวจดๆ เอาไปทำบ้าง
::Ahoo::
อยากน้อยยังมีเพื่อน
บทเรียนดีๆ
มีคนดูโชว์จากอีกด้านไหมน้อ
ได้เห็นตัวเองชัดๆ ทีนี้ก็หวนกลับไม่ได้อีกแล้ว
เอาแบบเห็นจะๆชักสงสารอารยา
มาแล้วๆรอจนเหนียว
อยากได้ทั้งสองคนมาเป็นเมียจัง
::Ahoo::
บทใหม่
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 17, 2025, 07:09:56 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด
บทที่ 13: ภาพสะท้อนแห่งความปรารถนา
ค่ำคืนที่โหดร้ายในบ้านร้างจบลงด้วยความเหนื่อยล้าและอิ่มเอมทางกาย ลูน่าและอารยาถูกพากลับมายังคฤหาสน์ของลูน่าในสภาพที่แทบจะยืนไม่ไหว อาทรและอาเดชไม่ได้ทิ้งให้พวกเธออยู่ตามลำพัง แต่พามาส่งถึงห้องนอนของลูน่า และปล่อยให้สองสาวได้พักผ่อนร่วมกันบนเตียงกว้าง
ลูน่าและอารยาโอบกอดกันแน่นบนเตียง ความเหนื่อยล้าทางกายทำให้พวกเธอหลับใหลไปอย่างรวดเร็ว แต่การกอดกันนั้นไม่ใช่แค่การปลอบโยน แต่เป็นการแบ่งปันความรู้สึกที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากการฝึกฝนที่ผ่านมา ทั้งความเจ็บปวด ความอับอาย ความสุขสม และความรู้สึกผูกพันบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นจากประสบการณ์ร่วมกันในฐานะ 'ทาส'
ในอ้อมกอดของกันและกัน พวกเธอรู้สึกปลอดภัยจากโลกภายนอก แต่ในขณะเดียวกัน ภายในจิตใจก็มีความคาดหวังบางอย่างถึง 'บทเรียน' ในวันรุ่งขึ้น... บทเรียนที่จะทำให้พวกเธอก้าวลึกเข้าไปในโลกของการควบคุมและการยอมจำนนยิ่งกว่าเดิม... ความคาดหวังที่น่าประหลาดแต่กลับปฏิเสธไม่ได้
เช้าวันต่อมา ลูน่าและอารยาตื่นขึ้นมาด้วยร่างกายที่ยังคงปวดร้าว แต่จิตใจกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าอย่างน่าประหลาด ราวกับร่างกายของพวกเธอถูกปรับเปลี่ยนให้พร้อมรับการฝึกฝนที่กำลังจะมาถึง
การซ้อมเต้นกับวงดำเนินไปตามปกติ แต่ในใจของลูน่าและอารยานั้นกลับคิดถึงแต่ช่วงเย็นที่จะได้กลับไปที่ 'สนามฝึก' ยิ่งใกล้วเวลาเลิกซ้อม หัวใจของพวกเธอก็ยิ่งเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ อาทรและอาเดชก็ไม่ได้พาพวกเธอไปยังห้องเก็บของใต้โรงรถหรือบ้านร้างอีกแล้ว แต่กลับพาไปยังส่วนหนึ่งของคฤหาสน์ที่ลูน่าแทบไม่เคยเข้ามาใช้ มันคือห้องโถงขนาดใหญ่ที่ถูกปรับปรุงใหม่ทั้งหมด
เมื่อประตูห้องโถงนั้นเปิดออก ลูน่าและอารยาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ห้องโถงนั้นไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ มากมาย มีเพียงพื้นที่โล่งๆ แต่ผนังด้านหนึ่งของห้องนั้นกลับกลายเป็นกระจกบานใหญ่ยักษ์ ตั้งตระหง่านเกือบเต็มผนัง สะท้อนภาพของห้องทั้งห้องได้อย่างชัดเจน
แสงไฟในห้องถูกหรี่ลงเล็กน้อย ทำให้บรรยากาศดูน่าค้นหาแต่ก็ยังมองเห็นได้ชัดเจน
"นี่คือสนามฝึกแห่งใหม่ของคุณหนู" อาทรพูดขึ้น "บทเรียนคืนนี้... พิเศษกว่าเดิมครับ"
ในห้องโถงกระจกบานใหญ่แห่งนี้ ลูน่าและอารยาได้เรียนรู้บทเรียนแห่ง 'ภาพสะท้อน' ที่แท้จริง... การได้เห็นตัวเองในขณะที่ถูกทำให้รู้สึกดีที่สุดและน่าอับอายที่สุดพร้อมๆ กัน... และการได้แบ่งปันประสบการณ์นั้นกับเพื่อนร่วมชะตากรรม... ภายใต้สายตาที่ควบคุมของ 'เจ้านาย' ทั้งสอง... มันเป็นบทเรียนที่จะติดอยู่ในความทรงจำและจิตใจของพวกเธอ... ตลอดไป... ทำให้พวกเธอเป็น 'ทาส' ที่สมบูรณ์แบบ... ทั้งในโลกแห่งความจริง... และในภาพสะท้อนแห่งความปรารถนาของพวกเธอเอง.
โดนเย็ด
มาแล้วงานคู่
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกท้งคู่
บทเรียนน่าลองมากๆ
ทั้งสองเรียนรู้ที่จะเป็นทาสอย่างตั้งใจ
บทเรียนมาใหม่ทุกวันเลย
สนามฝึกใหม่มีกระจกแบบม่านรูดด้วย
จิตพิศสวาทมันอยู่ใต้จิตสำนึกของมนุษย์ทุกผู้นาม แม้แต่ลูน่ากับอารยาก็ไม่เว้น ซี้ดด..ซ้าดด..
ติดควยจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
น่าจะมีตนมาเพิ่ม ::DookDig::
ว่าว ::Waiting::
::DookDig:: บทเรียนใหม่ๆมาเรื่อยๆ
ลุ้นทุกตอน
ขยันทั้งครู ทั้งนักเรียน
ช่างสรรหาสถานที่
ไม่เป็นไรมีเพื่อนอยู่ข้างๆ
มีบทเรียนใหม่ๆมาเรื่อยๆ
กันและกัน
ยิ่งเรียนยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณสำหรับความเสียว
ทาสทั้งสองเริ่มที่จะช่วยเหลือกันและกัน
งานคู่ ครั้งนี้
อ้างจาก: sai223344 เมื่อ พฤษภาคม 17, 2025, 07:09:56 หลังเที่ยงเรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด
บทที่ 13: ภาพสะท้อนแห่งความปรารถนา
ค่ำคืนที่โหดร้ายในบ้านร้างจบลงด้วยความเหนื่อยล้าและอิ่มเอมทางกาย ลูน่าและอารยาถูกพากลับมายังคฤหาสน์ของลูน่าในสภาพที่แทบจะยืนไม่ไหว อาทรและอาเดชไม่ได้ทิ้งให้พวกเธออยู่ตามลำพัง แต่พามาส่งถึงห้องนอนของลูน่า และปล่อยให้สองสาวได้พักผ่อนร่วมกันบนเตียงกว้าง
ลูน่าและอารยาโอบกอดกันแน่นบนเตียง ความเหนื่อยล้าทางกายทำให้พวกเธอหลับใหลไปอย่างรวดเร็ว แต่การกอดกันนั้นไม่ใช่แค่การปลอบโยน แต่เป็นการแบ่งปันความรู้สึกที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากการฝึกฝนที่ผ่านมา ทั้งความเจ็บปวด ความอับอาย ความสุขสม และความรู้สึกผูกพันบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นจากประสบการณ์ร่วมกันในฐานะ 'ทาส'
ในอ้อมกอดของกันและกัน พวกเธอรู้สึกปลอดภัยจากโลกภายนอก แต่ในขณะเดียวกัน ภายในจิตใจก็มีความคาดหวังบางอย่างถึง 'บทเรียน' ในวันรุ่งขึ้น... บทเรียนที่จะทำให้พวกเธอก้าวลึกเข้าไปในโลกของการควบคุมและการยอมจำนนยิ่งกว่าเดิม... ความคาดหวังที่น่าประหลาดแต่กลับปฏิเสธไม่ได้
เช้าวันต่อมา ลูน่าและอารยาตื่นขึ้นมาด้วยร่างกายที่ยังคงปวดร้าว แต่จิตใจกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าอย่างน่าประหลาด ราวกับร่างกายของพวกเธอถูกปรับเปลี่ยนให้พร้อมรับการฝึกฝนที่กำลังจะมาถึง
การซ้อมเต้นกับวงดำเนินไปตามปกติ แต่ในใจของลูน่าและอารยานั้นกลับคิดถึงแต่ช่วงเย็นที่จะได้กลับไปที่ 'สนามฝึก' ยิ่งใกล้วเวลาเลิกซ้อม หัวใจของพวกเธอก็ยิ่งเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ อาทรและอาเดชก็ไม่ได้พาพวกเธอไปยังห้องเก็บของใต้โรงรถหรือบ้านร้างอีกแล้ว แต่กลับพาไปยังส่วนหนึ่งของคฤหาสน์ที่ลูน่าแทบไม่เคยเข้ามาใช้ มันคือห้องโถงขนาดใหญ่ที่ถูกปรับปรุงใหม่ทั้งหมด
เมื่อประตูห้องโถงนั้นเปิดออก ลูน่าและอารยาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ห้องโถงนั้นไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ มากมาย มีเพียงพื้นที่โล่งๆ แต่ผนังด้านหนึ่งของห้องนั้นกลับกลายเป็นกระจกบานใหญ่ยักษ์ ตั้งตระหง่านเกือบเต็มผนัง สะท้อนภาพของห้องทั้งห้องได้อย่างชัดเจน
แสงไฟในห้องถูกหรี่ลงเล็กน้อย ทำให้บรรยากาศดูน่าค้นหาแต่ก็ยังมองเห็นได้ชัดเจน
"นี่คือสนามฝึกแห่งใหม่ของคุณหนู" อาทรพูดขึ้น "บทเรียนคืนนี้... พิเศษกว่าเดิมครับ"
ในห้องโถงกระจกบานใหญ่แห่งนี้ ลูน่าและอารยาได้เรียนรู้บทเรียนแห่ง 'ภาพสะท้อน' ที่แท้จริง... การได้เห็นตัวเองในขณะที่ถูกทำให้รู้สึกดีที่สุดและน่าอับอายที่สุดพร้อมๆ กัน... และการได้แบ่งปันประสบการณ์นั้นกับเพื่อนร่วมชะตากรรม... ภายใต้สายตาที่ควบคุมของ 'เจ้านาย' ทั้งสอง... มันเป็นบทเรียนที่จะติดอยู่ในความทรงจำและจิตใจของพวกเธอ... ตลอดไป... ทำให้พวกเธอเป็น 'ทาส' ที่สมบูรณ์แบบ... ทั้งในโลกแห่งความจริง... และในภาพสะท้อนแห่งความปรารถนาของพวกเธอเอง.
อ่านจนเมื่อย
ดูท่าจะไม่ได้พักเลย
บทเรียนใหม่ๆ เกิดได้เสมอ
::Angry:: ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
::Confident:: ::Confident:: ::Confident::
::DookDig::
การควบคุมและการยอมจำนน
โอ้ววว
::Fighto:: เริ่มสมบูรณ์แล้ว
mirror room
::Touchy:: ::Reader::
::YehYeh:: ::YehYeh:: ติดตามมายาวๆเลย ขอบคุณจ้า
ได้โชว์แน่