ต่อจากตอนที่แล้ว เราฝันว่าน้องกุมารพามาที่บ้านสวนแล้วได้นั่งมองเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นไปแล้ว เสียงหัวเราะก็มา สิ่งที่เราได้ยินอ่ะมันกำลังเกิดขึ้นต่อหน้าเราในฝัน น้องกุมารก็หัวเราะแล้วบอก ไม่ไหวๆพี่ตะวันไม่ไหวเลยเนอะ คือมันยากที่จะหาหลักฐานมาพิสูจน์แต่นี่คือสิ่งที่เราเจอมาเต็มๆ หรือฝันมาเต็มๆอันนี้ก็ไม่แน่ใจที่จะบอกอ่ะ พูดยังไงดี เหมือนเรากำลังมองเหตุการณ์ที่มันผ่านมาแล้วอ่ะ คือมันอาจจะคิดไปก็ได้ว่า เราเองก็มโน ก็คิดไปต่างๆนาๆว่าไอ้เสียงหัวเราะที่ได้ยินอ่ะ มันคืออะไร แล้วไหนจะเสียงน้องอีกอ่ะ คือแบบ
ถ้าบอกว่าเป็นความฝันมันก็น่าเชื่อถืออ่ะ เพราะว่าแบบนี้มันเหมือนกับการวนลูปของเวลาอ่ะ เพราะว่าคำที่น้องพูดว่า ไม่ไหวๆพี่ตะวันไม่ไหวเลย มันเป็นคำพูดเมื่อตอนก่อนเรากลับบ้านใช่ป่ะทุกคน แล้วเนี่ยเหมือนมานั่งมอง นั่งฟังเสียงนั้นอีก แล้วยิ่งมาฟังจากไอ้ต้นเสียงด้วยเนี่ย มันวนลูปชัดๆ ตอนนั้นคืออยากตื่นแล้วอ่ะ มันกลัวไปหมดเลย ไม่มีใครชินกับเรื่องพวกนี้หรอกเอาตริงๆ
แล้วพอพูดประโยคนั้นจบ น้องเขาก็บอกว่าอย่าฟ้องพี่ตะวันนะพี่สาว เดี๋ยวเขาไล่เตะหนู แล้วบอกอะไรๆ ไอ้ลิงบ้าจะทำอะไรได้ล่ะ แล้วเหมือนในฝันคือลมพัดอ่ะ พอเกาะบนต้นไม้ลมพัดมา เราก็หลับตาไงแล้วภาพมันก็ตัดเลย เหมือนกระพริบตาแล้วจอดับ เรามาสะดุ้งตื่นบนที่ห้องเรานั้นแหละ โหย ตื่นมาคือเรามองซ้ายมองขวาก่อนเลย ตกใจกับเรื่องที่ฝันอ่ะ เหมือนจริงเกินไปแล้วอ่ะทุกคน
เราก็มอง มอง ตอนนั้นมีเสียงเคาะประตู เราก็สะดุ้งเลย มีเสียงแม่เราอ่ะแหละถามมาว่าหมิวๆ ตื่นมาใส่บาตรไหมลูก เราก็บอกค่ะแม่ แม่บอกหืมม หนูตื่นแล้วเหรอเนี่ย เราก็ค่ะ ๆ ๆ แล้วก็รีบไปเปลี่ยนชุดเลย ฝันเป็นตุเป็นตะเลย แปปเดียวก็เช้าแล้วเหรอเนี่ย เราเปิดประตูมาแม่ก็รออยู่แล้ว
พอลงมาข้างล่าง . . . พอมาพิจารณาแล้วมันเป็นมุมมองเดิมแค่ความรู้สึกอีกมุมนึงเลยล่ะ เราไม่ได้ตื่นเช้าแบบนี้มากี่ปีแล้วนะ บันไดเดิมๆ แต่ที่เปลี่ยนคือเวลาที่มอง เช้าๆตอนที่ยังไม่มีแสงมันก็ทำให้บ้านเราดูเปลี่ยนไปเหมือนกัน ไม่ดิ่ที่เปลี่ยนไปคือมุมมองของเรารึเปล่านะ พอออกมาหน้าบ้านพร้อมแม่ ทุกคนก็ยืนรออยู่แล้ว ย้ำว่าทุกคนนะ แม่บ้าน คนสวน คนขับรถสำรอง รวมถึงพี่จวบพี่แจ๋ว ก็ยืนรออยู่กันหมดเลย
พ่อกับพี่แมนก็ยืนรออยู่แล้ว พี่แมนก็แซวว่าอุแหม่ น้องสาวพรี่วันนี้ทำไมดูไม่ง่วงเลยล่ะ แม่เราก็บอกว่าเจ้าแมนอย่าแซวน้องสิ่ เราก็บอกใช่ๆ ๆ พี่แมนแย่อ่ะ น้องตื่นเช้ามันแปลกเหรอ พี่แมนก็ตอบมาคำสั้นๆว่า เออ แปลกดิ่
อ้าววว แบบนี้มีมวยดิ่เรากำหมัดต่อยที่ฝ่ามือแล้วบอกอยากโดนต่อยเหรอพี่แมน พี่แมนเกาะหลังพ่อ แล้วบอกโอ๊ยย น่ากลัวววว พ่อครับไอ้หมิวจะต่อยแมนแล้ววว โอ๊ยย หลบหลังพ่อนี่นาไอ้พี่บ้า
พ่อบอกเอ้.. ทะเลาะกันแน่เช้าเลยนะ เราก็บอกพ่อคะดูพี่แมนดิ้ คือพี่แมนเขาทำหน้าตากวนประสาทเราอ่ะ หึ้ยยย แปปนึงพระท่านก็มาแล้ว พ่อเราก็เอ่ย นิมนต์ครับหลวงพ่อ แล้วพวกก็เริ่มใส่บาตร ทีละรูป ทีละรูป.. คนงานในบ้านก็เอาปัจจัยมาถวายพระ คนละ 20 บ้าง คนละ 50 บ้างก็แล้วแต่คนๆไป
จนมาถึงรูปสุดท้าย เดี๋ยว !!! ทำไม.... ทำไมไอ้ลิงกอลิล่ามาสะพายย่ามพระตามหลังได้ล่ะเดี๋ยว ๆ ๆ โอ๊ยย ตื่นเช้าจนเบลอแล้วเรา แต่ว่าพ่อเราก็พูดว่าไงเจ้าโทน อ้าว ไอ้ลิงบ้าจริงๆเหรอ แล้วเรายังไม่ได้พูดอะไรต่อเลย พระท่านก็เริ่มให้พร รวมถึงอาราธนาบทกรวดน้ำ
จน อายุ วรรณโณ สุขขัง พลัง จบเรียบร้อย เราก็รีบมองเลย ไอ้ลิงบ้าก็เดินอ้อมหลังขบวนพระ รับของบิณฑบาต จากหลวงพ่อเรียงตั้งแต่รูปแรกจนท้ายแถว แล้วคล่องมาก หยิบใส่ยามหยิบๆ คือสะพายสองข้างแบบไขว้อ่ะ แยกถุงแกงกับขนมหวาน มั้ง เพราะวันนี้พี่แจ๋วทำบัวลอยไข่หวานมาใส่บาตร
พอมีโอกาสได้ถาม พี่แมนก็ถามเอ้าเห้ย เด็กวัดคนนี้หน้าคุ้นๆนะ ไอ้ลิงบ้าบอกก็ย่าให้ผมมานอนวัดคืนนึงไง เมื่อวานก็ได้ยินนี่ ผมก็เลยตื่นมาช่วยหลวงพ่อบิณฑบาต พี่แมนถามหือแม่เราก็เดินมาลูบหัวแล้วบอก แหม ๆ ๆ เด็กวัดเหรอเนี่ย นึกว่าไปนอนที่วัดไหน ใกล้ๆบ้านก็ไม่บอก
เดี๋ยววันนี้แม่จะไปบ้านเราหน่อยนะเจ้าโทน โทนบอกครับๆ พ่อเราก็ถามอาการดีขึ้นแล้วใช่ไหมเจ้าโทนไอ้ลิงก็ตอบดีขึ้นมากแล้วครับคุณท่าน พ่อเราก็อื้มๆ หลวงพ่ออ่ะท่านเดินไปแล้ว ไอ้ลิงบ้าก็บอกว่าผมขอตัวก่อนนะครับคุณท่าน แล้วไอ้ลิงบ้าก็จับย่ามสองฝั่งแล้ววิ่งตามเลย
โอ๊ย นี่จะเป็นทุกอย่างเลยไหมเนี่ย แต่วันนี้เราไม่เห็นหลวงตาที่ทักเรื่องทำบุญบ้านเลย ท่านไปไหนกันนะ แล้วไอ้ลิงวิ่งเร็วปรู๊ดเลยอ่ะ แล้วคนงานในบ้านก็มาช่วยกันเก็บโต๊ะ.. อืม.. ทำไมพวกเขาดูยิ้มกันนะ แค่ใส่บาตรเอง.. แต่ถ้าจะให้พูด เพราะพวกเขาเริ่มทำงานกันตั้งแต่เช้ามืดนั่นแหละมั้ง เพราะต้องทำงานดูแลบ้าน เลยอาจจะไม่ได้ใส่บาตรหรือทำบุญกัน
พวกเขาส่วนใหญ่ก็มาต่างจังหวัด คนต่างจังหวัดเองก็คงถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กๆเรื่องเข้าวัดทำบุญ การได้ใส่บาตรทำบุญพวกเขาคงรู้สึกดีก็เป็นไปได้มั้งนะ คือเราไม่ได้มองเห็นอะไรที่เรียกว่าออร่านะ แต่เรารู้สึกอย่างนึงคือพวกคนงานในบ้านดูหน้าตายิ้มแย้มอิ่มเอมกันจังเลย อย่างที่เราบอกว่า บางคนก็ใส่ปัจจัย บางคนก็แบ่งขนมหวานมาใส่บาตร บางคนก็เหมือนจะนึ่งข้าวเหนียวมาใส่ด้วย ทุกคนเหมือนดีใจที่ได้ใส่บาตรทำบุญมากๆเลยนะ
พอทุกคนกำลังจะแยกกันทำงาน พ่อเราก็เรียกคนงานมารวมๆกันแล้วบอกอีกครั้งว่า ช่วงนี้ทำความสะอาดกันบ่อยๆหน่อยนะเตรียมสถานที่ไว้ ถ้าได้ฤกษ์ทำบุญบ้านเมื่อไร คงต้องจัดการทันที ทุกคนก็ตอบครับ ค่ะ คุณผู้ชาย แล้วก็แยกกันไปทำงาน
มีแค่พี่จวบกับพี่แจ๋วที่ยังอยู่ พี่บอกพี่ขวบว่า เดี๋ยวสายๆเตรียมรถด้วยนะชั้นจะไปบ้านเจ้าโทน พี่จวบก็ตอบครับคุณผู้ชาย ส่วนพี่แจ๋ว แม่ก็บอกว่าวันนี้ตามชั้นไปบ้านเจ้าโทนด้วยนะแจ๋ว ไปดูว่าพอจะทำอาหารอะไรไปช่วยงานได้บ้าง
จากนั้นก็แยกย้ายไปทำธุระส่วนตัวกัน ฮือออ ต้องไปเรียนหนังสืออ้ะ แต่ทำไงได้มันต้องเรียนนี่นา พออาบน้ำอะไรแล้ว.. อยู่ดีๆ ก็ไม่อยากไปเรียนเลยวันนี้ . . . . งืมม ไม่อยากโดดเรียนอ่ะ แต่ก็อยากไปบ้านสวน
หึ่ ฮือออ เราก็เช็คในบอร์ดแคส ว่าต้องตามวิชาอะไรอีกมั่ง ลองโทรหาเพื่อนสาวดีกว่า เพื่อนสาวคนนี้กลุ่มเรียนนะ ถึงจะชอบดื่มสังสรรค์ แต่เกรดไม่เคยต่ำกว่า 3.00 นะขอบอกกก เราโทรหานาง... รับช้าอ่ะ
นางรับสายเรา ฮาโหล ครายคะ ~ เอ๋า เสียงย๊วยเชียว ปกตินางเร็วนี่ เราก็บอกนี่ชั้นเอง หมิว ๆ ๆ ๆ ๆ นางบอกอื้อออ หมิวโทรมาแน่เช้ามีไรเหรอแ เราก็ถามว่าแกแหละยังไม่ตื่นเหรอ นางบอกอื้อออ วันนี้ไม่เข้าเรียน เราก็บอก ฝนตกแน่ๆอ่ะแกไม่เข้าเรียน
นางบอกก็รายงานกลุ่มพวกเราส่ง week ก่อนแล้วไง แกก็ไปส่งกับชั้น อาจารย์บอก ยกคลาสให้คนส่งรายงานไง เราก็เอ้ออ ใช่ลืมเลยย โอ๋ยยย พอเหมาะพอเจาะอะไรอย่างนี้ งั้นก็หยุดได้เลยดิ่แบบนี้เราถามนาง นางบอกอื้อออ
เราบอกเคร ๆ ๆ แกนอนเถอะ โทษทีนะที่ชั้นโทรมาปลุก มาบอกอื้ออ มะเปนรายยย เราก็กดตัดสายเลย หึ้ ๆ ๆ ๆ ไปบ้านสวน เราก็อาบเป็นชุดไปรเวศอ่ะ ลงมาข้างล่าง พ่อ แม่ พี่แมน ก็มอง พี่แมนถามอ้าวไอ้หมิวโดดเรียนเหรอ
เราก็บอก น้องส่งรายงานไปแล้วเหอะ อาจารย์ยกคลาสให้คนที่ทำงานส่งเร็วเหอะ พอเราเริ่มจะทะเลาะกับพี่แมนพ่อแม่ก็บอกโอเค ๆ ๆ มาพร้อมพ่อกับแม่นี่แหละ ส่วนพี่แมนก็ทำท่าปิดปาก หัวเราะแบบกะมิดกะเมี้ยน โอ๊ยยหมั่นใส้อ่ะบอกตรงๆ พี่แมนตอนอยู่ที่ทำงาน กับ ตอนอยู่บ้านคือคนละคนเลย
ต้องโทษไอ้ลิงกอลิล่าที่ไปปลุกนิสัยกวนประสาทของพี่แมนให้กลับมาอ่ะ หึ้ยย ต้องโดนสักตุ้บสองตุ้บแล้วมั้ง หลังจากกินข้าวแล้ว พ่อก็มาลิสต์รายชื่อว่า อะไรที่จะซื้อไปช่วยงานได้บ้าง
เพราะว่าหลังจากงานบ้านโทนจบ บ้านเราก็จะทำบุญบ้านด้วย คงกะว่าลิสต์ทีเดียวให้จบเลยล่ะมั้ง พ่อก็โทรหาเพื่อนพ่อแล้วถามว่า วันนี้ว่างไหม อยากให้มาช่วยงานบุญหน่อยจะได้รู้ว่า สามารถปรับอะไรมาใช้กับที่บ้านได้
เราก็ไม่รู้ว่าเนื้อหาคุยอะไรกันบ้าง เพราะพ่อพูดแค่อื้ม อื้ม มาได้ใช่ไหม มาวันนี้เลยนะ รู้จัก... ไหม แถวสวนผัก มาที่นี่ ๆ ๆ นะ เดี๋ยวชั้นจะไปก่อน อื้ม ๆ ๆ พอพูดแค่นี้แล้วก็วางสาย และพูดกับพวกเราว่า เดี๋ยวเพื่อนพ่อจะไปที่บ้านเจ้าโทนด้วยนะ
แม่เราก็ถามว่าคนไหนล่ะคุณ พ่อก็บอกชื่อ เอาเป็นว่าชื่อคุณอาพุฒน์แล้วกัน พ่อบอกชื่อมาแบบนั้นพวกเราก็อ๋อทันที เพราะคุณอาพุฒน์ พ่อค่อนข้างสนิทเลย บ้านเราก็รู้จัก ไม่แปลกใจอ่ะว่าทำไมพ่อโทรหาอาพุฒน์ เพราะเขามีความรู้เรื่องฮวงจุ้ย
ถ้าจำไม่ผิดทำบุญบ้านคราวก่อนก็ได้อาพุฒน์มาช่วยจัดการเรื่องสถานที่ให้ จะเรียกว่าผู้มีความรู้ด้านโหราศาสตร์ก็คงได้ แล้วเราก็เจรียมตัวนู่นนี่นั่นอ่ะแหละ พี่แมนก็ไปทำงานนั่นแหละ เดี๋ยวก็คงตามมา
วันนั้นเท่ากับว่าในช่วงเข้านั้น จะมีพี่จวบขับรถ พ่อ แม่ เรา และพี่แจ๋วไปที่บ้านสวน นาฬิกาตอนนั้นก็ 9 โมงนะ ใจเราก็คิดว่าไปแล้วก็คงยังไม่วุ่นวายมากเท่าไร เพราะถึงที่บ้านนั้นจะตื่นเช้ากัน แต่การเตรียมงานคงเริ่มกันสายๆ
แต่ไม่เลยทุกคน ไม่เล๊ยยยย รถวิ่งเข้าวิ่งออกกันแบบนึกว่ามีการก่อสร้าง ถมที่ดิน แบบเข้าใจฟิลเราป่ะ แค่มาถึงแยกทางเข้ารถก็เพียบเลย ใจเราน่ะคิดว่าน่าจะอีก 10 นาทีแน่ๆ กว่าจะถึงบ้านพ่อทศ แต่ไม่เลยทุกคน
เพราะรถของเราไหล เลื่อน เคลื่อนไปได้เรื่อยๆเลย อ๋อที่บอกว่าเหมือนถมที่ ก็เพราะที่ดินที่พวกเสี่ยแองมาซื้ออ่ะ มีการเก็บพวกวัชพืช พวกหญ้าไปทิ้งอ่ะทุกคน แม่เราก็มองๆแล้วพูดขึ้นมาว่าที่ดินตรงนี้สวยนะ ที่เปล่าเหรอ
เราก็แบบงืมม.. ที่ดินที่พวกเสี่ยลูกน้องพ่อทศแอบมาซื้อไว้ค่ะแม่ แม่เราก็หืมอะไรนะเจ้าหมิว เราก็เลยเล่า ๆ ๆ แม่เราก็บอก นี่ถ้านับที่ดินรวมทั้งหมดนี่.... กว้างกว่าบ้านเรา 2 ถึง 3 เท่าได้เลยนะเนี่ย พ่อเราก็บอกว่าอาจจะมากกว่าก็ได้คุณ เพราะยังไม่รวม ส่วนบ้านและสวนของทศด้วย....
ง้ะ ! เรียกทศเฉยๆเลย พอเข้ามาถึงตัวบ้านที่น่าแปลกก็คือรถจอดเต็มเลยจนคิดว่าไม่น่าจะมีที่จอด แต่ก็มีที่ว่างใกล้ๆตัวบ้านพอดีเลย พ่อทศก็ยืนเกาหัวแกร่กๆอยู่ เราก็เข้าไปสวัสดีค่ะพ่อทศ
พ่อก็เอ้าหนูหมิว มาแต่เช้าเลยนะ พ่อเราก็ถามว่าไงทศงานราบรื่นดีไหม อ้างสนิทกันเฉยเลย พ่อทศเกาหัวแล้วบอก... เห้ออ ไอ้พวกนี้ พอเรามองไปตามเส้นสายตาของพ่อทศ ก็คือพวกลูกน้องเสี่ย เจากำลังแบกเสา ต่อนู่น เติมนี่ใหญ่เลย เดี๋ยววว....
ทำไม ซุ้มพิธี มีเพิ่มอ่ะ แล้วดูกว้างดูใหญ่ ถึงเราจะไมาได้มีความรู้อะไรมากทแต่สิ่งที่เห็นคือ เวทีลิเก อ่ะ... เดี๋ยว ๆ ๆ ไหนบอกงานไม่ใหญ่ไง
แม่เราก็ถาม มีคณะลิเกมาด้วยเหรอทศ พ่อทศบอกครับคุณนาย ตอนนั้นแม่ทิพย์เดินคุยโทรศัพท์มา ทำท่าไหว้สวัสดีทักทายพ่อกับแม่เรา เราก็ไหว้กลับนะ เพราะแค่หลบคงไม่พอ แม่ทิพย์เดินผ่านเราไป ตอนนั้นแม่ทิพย์พูดมาถึงยังๆ น้องมารอหน้าบ้านแล้ว ใช่ ๆ ๆ ผ่านมาเลย เรากับพ่อ และแม่ก็ยืน งงกัน พี่จวบกับพี่แจ๋วเขาแบบสนใจกับเวทีลิเกมากๆอ่ะ
ง้ะ... ไหนบอกงานไม่ใหญ่ แต่ว่าเราก็ไม่ทันแม่อ่ะ เพราะแม่เราถามว่า เรื่องค่าจ้างคณะลิเก ให้พวกชั้นช่วยด้วยนะทศ เพราะดูเหมือนแจ๋วกับจวบก็คงอยากดูด้วยเหมือนกัน แต่พ่อทศบอกไม่เป็นไรคุณนาย เขามาช่วยงานอยู่แล้ว
แม่ทิพย์เขายืนชะเง้อ ๆ ๆ อยู่หน้าบ้าน แปปนึงก็ยกมือโบก ๆ ๆ ๆ แปปนึงพ่อทศก็พูดเห้ยๆ ไอ้- ชื่อคนสนิทเสี่ย - ดูแลแขกให้ข้าหน่อย เราหันไปตามพ่อทศมอง ก็เห็นคนสนิทของเสี่ยเจ้าของตลาดอ่ะ เดินมาถึงก็ยกมือไหว้สวัสดีพ่อ กับแม่เราก่อนเลย
พวกท่านก็รับไหว้ตามปกตินะ พ่อทศบอกฝากดูแลแขกหน่อย เขาบอกครับพี่ทศ แล้วพ่อทศก็เดินไปหาแม่ทิพย์อ่ะ เขาบอกเดี๋ยวเชิญนั่งตรงร่มไม้ก่อนครับ พ่อเราก็พยักหน้าแล้วหันไปมองแม่เรา และก็เดินไปตรงร่มไม้หน้าบ้าน
เขาก็ถามเรานะว่าคุณแมนไม่มาเหรอครับคุณหมิว เราก็บอกว่าเที่ยงๆคงมาค่ะ เราก็ถามว่าพวกเสี่ยจ้างลิเกมาเหรอคะ มาถึงที่นั่ง พ่อกับแม่เราก็ดูชอบมากๆ วันนี้แดดก็มีนะ แต่ร่มไม้ช่วยได้เยอะเลย คนสนิทเสี่ยก็บอกอ๋อ ไม่ได้จ้างหรอกครับ ลูกศิษย์แม่ครูเขามาช่วย
เราก็ถามแม่ครู... เราก็มองพ่อ มองแม่อ่ะ.... คนสนิทเขาก็บอก... ครับ แม่ครู แม่พี่ทิพย์น่ะครับ เดี๋ยว เดี๋ยวว แม่ของแม่ทิพย์ งั้นยายของโทนเหรอ งง ตอนนี้มีแต่คำว่างง คืออะไรไม่เข้าใจ แม่เราถามเลยว่า ขอโทษนะคุณแม่ของทิพย์ท่านเป็นใครเหรอ เขาก็ตอบแม่เราอย่างสุภาพว่า แม่ของพี่ทิพย์ท่านเป็นครูสอนรำ สอนดนตรีไทยครับ เจ้าของคณะลิเกที่มาช่วย ก็เป็นลูกศิษย์ของแม่ครูนั่นแหละครับ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน