🧡 XONLY 🧡

สวัสดีครับ FC รุ้งพลอยเด็กสาวสู้ชีวิตทั้งหลาย ตอนที่ 2 ของ ซีรีย์ การเดินทางของสายรุ้ง มาเสิร์ฟแล้วครับ ที่จริงๆ ซีรีย์ของรุ้งพลอยนี่เขียนจบ 5 ตอนแล้วครับจะทยอยลง ให้จบแล้วต่อกับเนื้อเรื่องหลักได้พอดี  เนื้อเรื่องตอนนี้จะค่อนข้างเรียลนิดนึง เน้นความจริงที่เกิดขึ้นในสังคมบ้านเราผ่านตัวละครรุ้งพลอย ทั้งความลำบาก ความขัดสน ใครที่เคยขาด เคยลำบาก เคยหิว คุณจะสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของรุ้งพลอยครับ


ตอนนี้มีซ่อนข้อความครับ คอมเมนต์ก่อนนะครับ 1 จะได้อ่านข้อความที่เหลือ กติกานะครับ


1. คอมเมนต์อะไรก่อนก็เพื่อขออ่าน

2. มีอ่านเสร็จ Edit คอมเมนต์เพื่อร่วมแสดงความคิดเห็น ว่ารู้สึกอย่างไรกับตอนนี้


3. ตอนนี้ผมพยายามใช้ตัวหนาให้น้อยลง จะใช้แค่บทสนทนาระหว่างประโยค ส่วนที่เป็น บทสนทนาหลักผมจะลองไม่ใช้ก่อน reader  ทุกท่านคิดว่าอย่างไรบ้างครับ สบายตาขึ้นไหม อ่านง่ายขึ้นไหม หรือ อะไรอื่นๆช่วยบอกด้วยนะครับ


และ ข้อนี้ผมอยากขอความร่วมมือครับ ถ้ามีประโยคไหนคำไหน ผมเขียนผิดหรือสะกดคำผิด รบกวนช่วยท้วงด้วยครับ เพื่อจะได้แก้ไขให้อ่านได้ไม่สะดุด ขอบคุณครับ



...........


ความเดิมตอนที่แล้ว

รุ้งพลอยสูญเสีย พ่อแม่และบ้านไปพร้อมๆกัน ทำให้เด็กสาวถูกพามาอยู่กับญาติของญาติ ที่ลพบุรี ชีวิตรุ้งพลอยลำบากมาก เงินจะกินข้าวยังไม่มีแต่ก็ยังดีที่ได้ สามีภรรยา เจ้าของร้านอาหารอีสานเมตตาให้งานเล็กๆน้อยๆทำ เพื่อแลกกับค่ารถกลับบ้านและอาหารมื้อเย็น


_ _ _ _ _ _ _ _

ตอนที่ 2  :  โหมกระหน่ำ


ถึงจะเป็น 3 ปีที่พลอยลำบาก แต่ก็ยังดีที่ยังมีค่าแรง มีอาหารจากร้านลุงกับป้า คอยช่วยบ้าง เธอตั้งใจว่าเมื่อจบ ม.3 จะไปเรียนสายอาชีพเพราะถึงจะเรียนก็หาเงินได้ด้วย


[ ป้า ]  :  พลอยจบ ม. 3แล้วจะไปเรียนอะไรล่ะ


[ พลอย ]  :  ครูแนะแนวแนะนำให้เรียนสายอาชีพค่ะ หนูอยากหาเงินค่ะ เพราะ เอิ่ม.... คุณน้าไม่ได้ส่งเงินมาให้เกือบ 1 ปีแล้วค่ะ


[ ป้า ]  :  เอ้าแล้วหนูเอาเงินไหนใช้ เพราะค่าจ้างจากป้าก็ไม่ได้เยอะนะ


[ พลอย ]  :  หนูรับจ้างเล็กๆหน่อยๆค่ะ ช่วยที่โรงเรียนจัดดอกไม้บ้างแล้วแต่อาจารย์จะมีงานให้ แล้วก็ช่วยร้านค้าที่โรงเรียนขายของตอนกลางวันค่ะ ได้ค่าจ้างบ้างขนมบ้าง


[ ป้า ]  :  เฮ้อ ลูกเอ๊ยย  เคราะห์ซ้ำกรรมซัดอะไรขนาดนี้


ป้าเจ้าของร้านได้ฟังอย่างนั้นก็ได้แต่เวทนาใจในโชคชะตาของเด็กสาวคนนี้ งั้นแสดงว่า 1 ปีที่ผ่านมา รายได้ของเธอก็ได้จากป้าเท่านั้น ถึงป้าอยากจะช่วยเพิ่มค่าจ้างให้แค่ไหนแต่ป้านั้นก็ช่วยได้ตามกำลังเพราะยุคสมัยนี้ ซุ้มอาหารข้างทางเริ่มไม่เป็นที่นิยมแล้ว เพราะร้านอาหารห้องแอร์ผุดกันเป็นดอกเห็ด


[ พลอย ]  :  หนูเรียนสายอาชีพก็จะมีเวลาหาเงินมากกว่านี้ค่ะคุณป้า พอจบก็สอบเทียบป.ตรีค่ะ หนูอยากทำงานตำแหน่งสูงจะได้เงินเดือนเยอะๆ


[ ป้า ]  :  พลอย สายสายอาชีพมันดีก็จริงนะ แต่การที่หนูตั้งเป้าหมายตำแหน่งสูงๆ เงินเดือนเยอะๆ หนูต้องเลือกเรียนคณะที่มันเรียนแล้วตรงสายงานที่จะได้เงินเดือนเยอะๆ   ปวช ปวส มันก็สอบเทียบบางคณะไม่ได้นะ  แต่ถ้าหนูอดทนเรียนสายสามัญ ถ้าหนูเรียนดีเกรดดี หนูสามารถสอบเข้าได้ทุกคณะ ทุกมหาวิทยาลัยนะ อาจจะมีทุนเรียนดีก็ได้ แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหนหนูต้องสู้นะ  หนูต้องอดทนนะ


พลอยถึงกับนิ่ง เธอคิดแค่ว่าเรียนสายอาชีพจะได้สามารถหาเงินระหว่างเรียนได้ แต่เธอไม่รู้เลยว่าสายอาชีพมีบางคณะที่ไม่สามารถสอบเข้าได้ ทำให้เธอถึงกับเครียด เพราะถ้าเรียนสายสามัญจริงอยู่ว่าโรงเรียนรัฐบาลนั้นเรียนฟรี แต่ค่าใช้จ่ายอื่นๆล่ะ



[ ป้าเจ้าของร้าน ]  :  ค่อยๆคิดนะพลอย นี่เพิ่งเริ่มปิดเทอมเอง  มากินข้าวๆแล้วค่อยกลับบ้าน ป้าวานไปหยิบผักหลังร้านที



[ พลอย ]  :  ค่ะ คุณป้า


ขณะที่ป้ากำลังใช้ผ้าขี้ริวเช็ดโต๊ะเพื่อทำความสะอาดเตรียมจัดอาหารนั้น ป้าก็เห็นสามีป้ายืนดูข่าว จากโทรทัศน์ขนาด 14 นิ้วอย่างสน อกสนใจ


[ ป้า ]  :  แก ดูอะไรน่ะ พ่อมึง ปกติไม่เห็นสนใจข่าว


[ ลุง ]  :  อ้อเปล่าๆ นักธุรกิจญี่ปุ่น มาตามหาคน บอกว่าเป็นลูกสาวของเพื่อนที่เสียไปแล้วชื่อ สกล ส่วนลูกสาว ชื่อ เอ่อ รุ้ง   รุ้งอะไรนี่แหละ ฟังไม่ค่อยชัด


[ ป้า ]  :  ช่างเขาเถอะพ่อมึง ใครจะหาใครก็ชั่ง เราก็ยังต้องทำมาหากินต่อไป  ได้ยังพลอย รีบกินรีบกลับบ้าน พรุ่งนี้ฟังผลสอบใช่มั๊ย


[ พลอย ]  :  มาแล้วค่าคุณป้า คุณลุงคะมากินข้าวกันเถอะค่ะ


[ ลุง ]  :  อ่อ มามา  กินข้าว กินข้าว


ลุงตอบรับคำเรียกของพลอย พร้อมมานั่งร่วมวงกินข้าว พลอยรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก คุณลุงและคุณป้า ช่างเมตตาเธอเหลือเกิน เธอนั่งกินข้าวอย่างมีความสุขโดยที่ไม่รู้เลยว่านี่จะเป็นมื้อสุดท้ายที่ได้กินร่วมกัน......




" รายงานด่วน เมื่อเวลา 1 นาฬิกา สถานีตำรวจภูธรเมืองลพบุรี ได้รับแจ้งเหตุ เกิดอุบัติเหตุรถบรรทุก10ล้อเบรคแตกเสียหลักพุ่งชนร้านอาหารอีสานข้างทาง บนถนนเส้นเพชรเกษมมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ ที่เกิดเหตุพบศพชาย อายุ 50 ปีเป็นเจ้าของร้าน นอนเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ "


_ _ _ _ _ _ _ _


[ เพื่อนร่วมชั้น ]  :  พลอยย.!!!! อยู่นี่เอง ตามหาทั่วโรงเรียน


[ พลอย ]  : มีอะไรเหรอตามหาพลอยทำไม


[ เพื่อนร่วมชั้น ]  :  พลอย !! แกรู้ข่าวยัง ลุงเจ้าร้านส้มตำที่แกทำงาน โดนรถพุ่งชนตายคาร้านเมื่อคืน



แค่ได้ยินแค่นั้นพลอยทิ้งทุกสิ่งอย่างที่กำลังทำ วิ่งไปที่ร้านของคุณลุงที่ห่างออกไปจากโรงเรียน 1 กิโลเมตรอย่างรวดเร็ว ทำไมระยะทางที่เดินทุกวันมันถึงไกลอย่างนี้พลอยวิ่งไปทั้งน้ำตา เมื่อคืนเรายังกินข้าวด้วยกันอยู่เลย ฮืออ คุณลุง


       พลอยที่เห็นสภาพของร้านถึงกับเข่าอ่อนหมดแรง พลอยมองร้านอาหารที่เป็นเหมือนบ้าน เป็นเหมือนที่พักพิงของเธอ จากร้านที่เป็นที่บังแดดบังฝนของเธอ ตอนนี้มันเหลือแค่เศษซากของกองไม้ที่ร่วงหล่น พลอยนั่งรออยู่จนเย็นก็ยังไม่เห็นแม่แต่เงาคุณป้าเจ้าของร้าน พลอยจึงตัดสินใจกลับบ้าน เมื่อกลับถึงบ้านเมื่ออยู่คนเดียว ความคิดต่างๆก็โถมเข้ามาใส่พลอย จนพลอยนั้นสุดที่จะกลั้น ไม่นานน้ำตาแห่งความเสียใจเสียงร้องแห่งความเจ็บปวดก็ดังขึ้น พลอยนั่งร้องไห้อยู่แบบนั้นไปหลายวัน


         แม้จะเป็นเวลาแค่ 3 ปีแต่เธอก็รักและเคารพคุณลุงมาก คุณลุงเป็นคนหยิบยื่นอาหารมื้อที่มีค่าให้กับเธอ เอ็นดูเธอเหมือนลูกหลาน เธอตั้งใจว่าเรียนจบ มีงานมีเงิน เธอจะกลับมาตอบแทนพระคุณให้ได้ แต่ไม่มี ไม่มีอีกแล้วลุงจากไปแล้ว หัวใจที่มันพังสลายอยู่แล้ว ตอนนี้มันยิ่งแหลกสลายไปจนหมดสิ้น เธอร้องไห้จนหมดแรง หมดทั้งแรงหมดทั้งใจที่จะไปต่อ จนอยากจะฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอด เธอมองไปยังมีดคัตเตอร์คมกริบตรงหน้า เธอหยิบและเตรียมบรรจงกรีดเข้าที่เส้นเลือดใหญ่ที่ข้อมือ


หยุดนะ !!!!! รุ้งพลอยยัยเด็กบ้านี่


เสียงประหลาดดังขึ้นในห้วงความคิดของพลอย จนพลอยสะดุ้งได้สติ เธอมองไปรอบๆเพื่อหาต้นตอของเสียง แต่เธอก็ไม่เห็นแม้แต่เงา เกือบแล้วเธอเกือบทำมันลงไปแล้ว ใครกันนะที่ตะโกนห้ามเธอ เมื่อเธอได้สติ เธอจึงนั่งทบทวนทุกอย่าง ภาพเก่าๆก็หวนคืนมา พ่อ แม่ ลุง ป้า และ ริว ภาพของเด็กผู้ชายที่เธอเคยพบเจอเมื่อ 5 ปีก่อน กลับปรากฎในห้วงความคิดเธออย่างน่าประหลาด ริวป่านนี้ริวไปอยู่ไหน เป็นยังไงบ้างนะ เธอนึกถึงเด็กชายคนนั้น คนที่เสียใจไม่แพ้เธอเพราะการตายของพ่อและแม่ของเธอ


" ไม่ว่าจะเลือกทางไหนหนูต้องสู้ หนูต้องอดทนนะ "

คำพูดของคุณป้าเจ้าของร้านดังขึ้นมาในหัวของเธอ จริงด้วยเรายังมีคุณป้า คุณป้าคงต้องการกำลังใจ พลอยคิดดังนั้นจึงปาดน้ำตาออก เธอตัดสินว่าเธอจะเข้มแข็งเพื่อคุณป้า ดังนั้นเธอต้องไม่ร้อง พรุ่งนี้เราจะลองไปที่ร้านเผื่อจะได้เจอคุณป้า พลอยที่เกือบทำอะไรโง่ๆลงไปตอนนี้เธอกลับคิดได้แล้ว เธอจะเป็นกำลังใจให้คุณป้าเอง  แต่มันก็ไม่เป็นดั่งใจคิด


            วันรุ่งขึ้นพลอยรีบนั่งรถสองแถวไปที่ตั้งของร้าน แต่สิ่งที่เธอพบเจอนั้นมีแต่กองซากไม้และความว่างเปล่า พลอยไม่เจอใครเลยนอกจากข้าวของที่มันพังและจากวันนั้นพลอยก็ไม่ได้เจอป้าอีกเลย สมองของเธอกลับมาสู่ความว่างเปล่าอีกครั้ง ตอนนี้เธอไม่มีใครเลยจริงๆ ยิ่งกว่านั้น เธอจะเอาค่าใช้จ่ายที่ไหนไปใช้เกี่ยวกับการเรียน หรือ เธอต้องหยุดเรียนแล้วทำงาน เธอเดินเหม่อไปอย่างไร้จุดหมาย เดินไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้ว่ามันไกลแค่ไหน นานเท่าใด


วู่บบบบบ แป่ะ สายลมปริศนาพัดวูบใส่ประทะเธออย่างจัง จนกระดาษอะไรก็ไม่รู้พัดมาโดนหน้า ปรี๊นนนนนนนนนน พลอยที่ได้สติเพราะลมพัดวูบใหญ่ และมองไปตามเสียง ปรื้นนน ปรี๊นนนนนน เธอตกใจแทบกรี๊ดดดด  เพราะข้างหน้าเป็น 4 แยก อีกแค่ไม่ถึง5 ก้าว เธอคงโดนรถ 10 ล้อที่พุ่งมาด้วยความเร็วชนเข้าอย่างจัง หัวใจเธอหล่นวู่บไปยังตาตุ่มทรุดนั่งลงกับพื้น แปะ เสียงบางอย่างดังขึ้นข้างตัวๆตัวพลอย เธอก้มมองที่ต้นเสียงนั้น มันเป็นแผ่นพับเล็กๆ ข้อความในนั้น พิมพ์ไว้ว่า


" ด่วน ฉลองร้านเปิดใหม่ พบกับ เมนูเด็ดๆ หลากรส รับสมัครพนักงานใหม่ ทั้งประจำและ พาร์ทไทม์  "


ไม่รู้ว่าโชคชะตาหรือความบังเอิญ เมื่อตะกี๊เธอเกือบโดนรถชนตายแต่ตอนนี้กลับมีใบประกาศรับสมัครพนักงาน ซึ่งดูจากแผ่นที่บนใบแผ่นพับ ร้านมันก็ไม่ไกลมากจากตรงนั้น ถ้ามีงานทำเราก็จะมีเงินเรียนต่อ พลอยคิดแบบนั้นจึงเดินไปตามแผนที่จนถึงร้าน มันเป็นร้านขายนมสด ขนาดย่อมๆตกแต่งอย่างสวยงาม เธอยืนด้อมๆมองๆ อยู่นานจนตัดสินใจเข้าไปสมัคร ปรากฎว่าเจ้าของร้านรับเธอเข้าทำงานพร้อมเริ่มงานทันที อาจจะเพราะเธอหน้าตาดีส่วนหนึ่ง พลอยดีใจมากอย่างน้อยพลอยก็จะเงินไว้ใช้จ่ายค่าเล่าเรียนแล้ว

     
      วันนั้นเธอกลับบ้านพร้อมกับงานใหม่ แล้วก็ไม่วาย โดนป้าเจ้าของบ้านด่ายกใหญ่ เพราะกลับบ้านเกินเวลาไปหลายชั่วโมง พลอยต้องยกมือไหว้ขอโทษพร้อมกับอธิบายยกใหญ่ ถึงจะเข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมดเธอก็ยังโดนด่าไม่เลิก ป้าเจ้าของบ้านด่าจนเหนื่อย พลอยจึงได้ขอตัวเข้าห้องนอนของเธอ เธอนั่งทบทวนเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นทั้งหมด ซึ่งเธอนั้นก็หาคำตอบไม่ได้ หรือ จะเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับกันนะ



        วันรุ่งขึ้น เธอก็เริ่มทำงานโดยนั่งรถสองแถวมาทำงาน เธอพยายามนึกเหตุการณ์เมื่อคืน อยู่ดีๆเธอเกิดง่วงขึ้นมาแล้วก็หลับไป แต่พอตื่นมาเธอกลับนอนโดยมีผ้าห่ม ห่มให้อย่างเรียบร้อยทั้งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ กริ๊ง ๆ ๆ ๆ เสียงกริ่งหน้าร้านดังขึ้นความคิดของพลอยจึงจบลงแค่นั้น ลูกค้าเข้ามาในร้านแล้วเอาล่ะ ชีวิตของพลอยในฐานะพนักงานร้านขายนมได้เริ่มขึ้นแล้ว


_ _ _ _ _ _ _ _ _ _


ผ่านไป 2 เดือน จนเปิดเทอม ม.4 พลอยนั้นเลือกที่จะเรียนสายสามัญแทนที่จะเรียนสายอาชีพอย่างที่ตั้งใจไว้ เพราะเธอปรึกษาอาจารย์แนะแนวแล้ว คณะที่เธออยากเข้านั้นสายอาชีพไม่สามารถสอบเทียบได้ เธอจึงกัดฟันเรียน ม.ปลาย ถึงจะเรียนฟรีเพราะเป็นโรงเรียนรัฐบาล แต่เธอต้องสู้กับทั้งค่ากิจกรรม ค่าอุปกรณ์ ค่าชุดต่างๆ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเธอต้องขอแบ่งจ่าย เพราะลำพังตัวเธอนั้นไม่มีเงินก้อนขนาดนั้น อีกทั้งรายได้จากร้านขายนมก็ไม่ได้มากมายนัก เพราะเมื่อก่อนไม่มีค่าแรงขั้นต่ำ 300 บาท


        เธอจึงต้องรับจ้างทำสารพัด ทั้งรับจ้างลอกการบ้าน สอนการบ้าน รับจ้างเพื่อนๆไปซื้อของ 5 บาท 10 บาทเธอก็เอาเพื่อให้รอดไปวันๆ แต่โชคไม่ดีที่ความเด่น ทั้งหน้าตา และ การเรียน ไปทำให้ลูกคนมีตังส์หลายคนไม่พอใจ นินทาว่าบ้างยัดใต้โต๊ะ นินทาบ้างว่าแอบไปทำงานอย่างว่า เธอได้แต่ก้มหน้าทำงานก้มหน้าตั้งใจเรียนเพราะไม่อยากจะมีเรื่องกับใคร บางวันพลอยใช้เงินจ่ายค่าหนังสือ อุปกรณ์จนหมด ก็ต้องกัดฟันอดข้าวในวันนั้นๆ เพื่อไปกินข้าวที่บ้าน เธออดทนเป็นอย่างมากจริงๆ จน ปีสุดท้ายในชีวิต ม.ปลาย เธอต้องทำงานเพิ่มอีกอย่างคือ เสิร์ฟเหล้าที่ร้านเหล้าปั่นข้างๆร้านนมสดนั่นเอง และนั่นมันทำให้พลอยพบกับเอ็ม




   ตลอด 2 ปีของการเรียน ม.ปลายพลอยลำบากเลือดตาแทบกระเด็นก็จริงแต่ผลการเรียนไม่เคยต่ำกว่า 3.00 เลย แต่นั่นมันก็ทำให้เธอทั้งโทรม ทั้งสุขภาพเสีย เพราะต้องทำงานและเรียนในเวลาเดียวกัน เลิกเรียน 3 โมง ต้องนั่งรถไปทำงานเกือบ 10 กิโลเมตร เลิกงาน 1 ทุ่มต้องนั่งรถย้อนกลับมาอีกรวมแล้ว 20 กิโลเมตรเพื่อกลับบ้าน กว่าจะถึงบ้านก็เกือบ 2 ทุ่ม



       ไหนจะการบ้านที่ต้องทำ หนังสือที่ต้องทบทวนจนบางวันเธอถึงกับสลบคาหนังสือ จนขึ้นม.6 ค่าใช้จ่ายมันเยอะจนเธอไม่มีเงินแม้แต่จะกินข้าว เธอจึงต้องไปขอทำงานเสิร์ฟร้านเหล้าปั่น  แค่เธอไปสมัครงานก็ถูกมองด้วยสายตาที่หื่นกระหาย สภาพที่อดอดนอนจนทรุดโทรมขอบตาที่ดำคล้ำมันไม่สามารถปิดบังความสวยของเธอได้เลย เธอรู้ดีว่าพวกมันไม่ได้คิดแค่จะมองอย่างเดียว แต่นี่คือหนทางเดียวที่เธอจะมีรายได้เพิ่ม


_ _ _ _ _ _


             แค่วันแรกของการทำงานร้านเหล้าปั่นเธอก็โดนแซว โดนจีบซะแล้ว เธอปฏิเสธลูกค้าที่ชวนนั่งกินครั้งแล้วครั้งเล่าจนไม่แน่ใจว่า ระหว่างการเสิร์ฟกับการปฏิเสธลูกค้า อะไรเหนื่อยกว่ากัน ผ่านไปหลายเดือนที่สาวน้อยสู้ชีวิตทำงานทั้งร้านเหล้าปั่นและนมสด แต่รายได้ของเธอพูดได้ว่าแค่พอใช้ไปวันๆบางวันก็ไม่พอใช้ เพราะทั้งค่ากิจกรรม หรือ หนังสือข้อมูลการสอบที่เธอจำเป็นต้องซื้อ ข้อมูลคณะ ข้อมูลมหาวิทยาลัย มันจึงทำเงินเก็บที่มีน้อยนิดของเธอนั้นยิ่งลดลงไปอีก ยิ่งพลอยทำงานนานเท่าไร เสียงลือเสียงเล่าอ้างเกี่ยวกับความสวยน่ารักของเธอก็ถูกพูดไปต่างๆนาๆ แน่นอนว่ามีลูกค้ามากหน้าหลายตาเข้ามาจีบเธอ 1 ในนั้นคือ เอ็ม



            เอ็มเป็นลูกค้าที่เข้ามากินที่ร้านเหล้าปั่นบ่อยมาก เอ็มชอบพลอยตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ถึงพลอยจะมีสภาพที่โทรมแต่ถ้าเทียบกับเด็กสาวในละแวกนั้น พลอยนั้นโดดเด่นกว่าใครๆ เอ็มทั้งพยายามจีบ ทั้งหยอดคำหวาน ทั้งสุภาพบุรุษใส่พลอย เป็นเพราะพลอยนั้นไม่เคยมีแฟนมาก่อน พลอยนั้นจึงไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมที่เอ็มแอบหยอดหว่านไปเรื่อยๆ จนมาถึงวันหนึ่งเรื่องก็เกิดขึ้น วันที่พลอยในวัยย์ 18 เติบโตเป็นสาวสะพรั่ง ทั้งหุ่นที่เพรียวเล็กน่ารัก ทั้งผิวพรรณที่ต่อให้โทรมยังไงก็ยังโดดเด่น ใบหน้าที่สวยดุจนางฟ้า อีกทั้งหน้าอกที่มันล้ำหน้ากว่าเด็กรุ่นเดียวกัน นางฟ้าแบบนี้มาอยู่ในที่อโคจร มีเหรอจะรอดจากปากเหยี่ยวปากกาไปได้



[ ลูกค้า ]  :  น้องพลอยจ๊ะ คืนนี้ไปกินข้าวกันมั๊ย


[ พลอย ]  :  พลอยขอโทษนะคะ คือ พรุ่งนี้พลอยมีสอบค่ะ


[ ลูกค้า ]  :  หื๊ออออ สอบก็สอบพรุ่งนี้วันนี้เราไปหาอะไรกินกันเถอะ  พี่กำลังอยาก..... กินอะไรที่มันแซ่บๆ


ลูกค้าคนนี้แค่คำพูดก็รู้ว่ามันหวังเคลมพลอยแน่นอน อีกทั้งคำพูดสองแง่สองง่ามที่มันใช้อีก พลอยนั้นตลอด 2 ปี กว่าที่ผ่านมานั้น เธอเอาตัวรอดมาได้ตลอดทุกครั้งเพราะเธอพยายามวางตัวอย่างชัดเจนมาตลอด จะมีบ้างที่ถูกแอบแต๊ะอั๋ง แต่เธอก็พยายามที่จะเลี่ยงๆตลอด อย่างเช่น ไม่ไปโต๊ะที่ลับตาคนบ้าง หรือ พยายามแต่งตัวให้ไม่เป็นที่สนใจบ้าง แต่วันนี้มันไม่ใช่แบบนั้น   มั่บบบบ


[ ลูกค้า ]  :  เล่นตัวจังอีนี่ คืนนี้มึงต้องไปกับกู มานี่


ลูกค้าคนนี้เริ่มเสียงดังและลวนลามพลอยจนสุดท้าย มันก็ดึงพลอยออกไปนอกร้าน จนทั้งร้านแตกตื่นไปหมด พลอยตกใจกับเหตุการณ์ดังกล่าวมาก เพราะคาดไม่ถึงว่ามันจะกล้าทำถึงขนาดนี้ พลอยสู้สุดแรงเท่าที่จะมี เพราะถ้ามันพาเธอขึ้นรถไปได้เธอคงไม่รอดจากมันแน่นอน แต่มีเหรอที่แรงผู้หญิงตัวเล็กๆจะไปสู้แรงผู้ชายได้ มันหงุดหงิดกับพลอยจนหมดความอดทน มันง้างมือสุดแขน พลอยนั้นคิดว่าคงไม่รอดโดนตบแน่ เธอหันหน้าหนีทันที 


พลั้กกกก  เสียงหนาๆ ทึบๆ ดังขั้น พลอยมองไปที่ต้นเสียง ก็เห็นลูกค้าบ้ากามคนนั้น กลิ้งขลุกๆ ไปบนพื้น เอ็ม เอ็ม นั่นเองที่มาช่วยเธอ พลอยเป็นไรมั๊ย มาหลบหลังเอ็มก่อน  เอ็มที่เข้ามาช่วยนั้นแสดงความแมน ปกป้องเธอทันที


[ ลูกค้า ]  :  สัดมึงยุ่งไรด้วย


[ เอ็ม ]  :  มึงนั่นแหละทำเหี้ยไร น้องเขาบอกไม่ไปๆยังมาวุ่นวายอีก มึงไปเลยนะก่อนจะจมตีนกู


[ ลูกค้า ]  :  ปากดีนักนะมึง


พลั้ก ตุ้บบ ผั๊วะ  ทั้งสองเข้าตะลุมบอนกันทันทีจนเจ็บตัวทั้งคู่ ทั้งคู่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกองกับพื้นไปๆมาๆ แต่เอ็มนั้นใช้จังหวะที่ดีกว่าขึ้นคล่อมและรัวหมัดไม่ยั้งราวกับโกรธแค้นมาเป็น 10 ปี พลอยเห็นดังนั้นจึงเข้าไปดึงตัวเอ็มออกมา เพราะกลัวว่าเอ็มจะไปพลั้งมือฆ่าคนตาย ส่วนไอ้ลูกค้าก็นอนคว่ำหน้าสลบตรงนั้น



คืนนั้นพลอยขวัญเสียมากกับเหตุการณ์ที่เกิด เจ้าของร้านจึงอนุญาตให้กลับบ้านได้ เอ็มฉวยโอกาสนั้นขอขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งพลอย แน่นอนพลอยไม่ยอม แต่เอ็มนั้นก็อ้างว่ากลัวไอ้ลูกค้าบ้ากามจะไปดักระหว่างทางทำให้พลอยนั้นจำใจรับความหวังดีนี้ ระหว่างทาง 20 กิโลเมตรไม่มีการพูดคุยใดๆ แต่พลอยนั้นรู้สึกกับเอ็มดีขึ้น เพราะเอ็มไม่เหมือนคนอื่นๆที่เข้ามาจีบ ทุกคนที่เข้ามาจีบพลอย จะถึงเนื้อถึงตัวพลอยตลอด เพราะคิดว่าพลอยทำงานแบบนี้แล้วจะง่าย พวกมันจึงไม่ให้เกียรติพลอยเลย แต่กับเอ็มไม่ใช่เอ็มให้เกียรติพลอยตลอด อีกทั้งวันนี้เอ็มยังมาช่วยพลอยอีก มันเป็นความรู้สึกของคนที่ขาดความอบอุ่นมาตลอด 9 ปีนั้นเฝ้ารอคอย  จอดแค่ตรงนี้นะเอ็ม เราเดินเข้าบ้านจะสะดวกกว่า  เอ็มก็ไม่ขัดใจจอดรถทันที


[ พลอย ]  :  วันนี้ขอบใจนะเอ็ม เจ็บตัวเพราะเราเลย


[ เอ็ม ]  :  ไม่เป็นไรเราเต็มใจ เพื่อพลอยเรายอมนะ เจ็บกว่านี้ก็ยอม


[ พลอย ]  :  อืออ ไปละนะ


[ เอ็ม ]  :  พลอย เอ็มขอมาส่งที่นี่บ่อยๆได้มั๊ย ถ้าพลอยไม่ว่าอะไร

[ พลอย ]  :  เอิ่ม  เราเข้าบ้านก่อนนะ



       พลอยที่เขิลเพราะคำหวานที่เอ็มหยอดนั้น รีบหันหลังเดินเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว ใจเธอเต้นตุ้บๆ เพราะไม่เคยคิดว่าจะมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเธอ ถึงจะไม่ได้รับคำตอบแต่เอ็มมันก็รู้แล้วว่ามันได้ก้าวหน้าเข้าไปอีกขั้นแล้ว เอ็มไปที่ร้านบ่อยขึ้นกว่าเดิม เขาพยายามทุกวิถีทาง ซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นเดือนกว่าพลอยจะยอมให้ไปส่งที่บ้านและอีก1 เดือนให้หลังจากนั้น พลอยก็ยอมตกลงรับเอ็มเป็นแฟน


       
       เอ็มกับพลอยคบกันเป็นแฟนก็จริง แต่แทบไม่ได้ไปไหนมาไหนตามประสาคนรักเลย เพราะพลอยต้องทำงาน จนแทบไม่มีเวลานอน ส่วนเอ็มนั้นก็เข้าใจแฟนของเขาเป็นอย่างดีอีกอย่างเพราะต้องออกงานต่างจังหวัดเหมือนกัน จะมีงอนกันบ้างประปรายตามประสาวัยรุ่น เอ็มลงทุนซื้อโทรศัพท์ให้เพื่อที่จะไว้ใช้คุยกับพลอยได้ ซึ่งมันก็ช่วยเติมเต็มความสุขได้ไม่มากก็น้อยกับชีวิตของเธอ



      ตลอดที่คบกัน 3 เดือนนั้น ทั้งสองไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันเลย จะมีบ้างที่จับมือ หรือ โอบเอวเวลาลับตาคน  มีหลายครั้งที่เอ็มแอบหอมแก้มพลอย ถึงเธอจะโกรธและพยายามห้ามแต่เอ็มก็ไม่ฟัง โดยอ้างว่าแฟนกันหอมกันเป็นเรื่องธรรมดาถึงพลอยจะไม่เห็นด้วยจนเกือบทะเลาะกันหลายครั้ง แต่เพราะความรักพลอยจึงยอมขอโทษเอง   จนผ่านไป 4 เดือนที่ทั้งสองเป็นแฟนกัน พลอยเรียนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ด้วยเกรดเฉลี่ย 3.75 เป็นที่ 2 ของระดับชั้น เธอตั้งเป้าหมายทันทีว่าจะสอบชิงทุนโควต้าเรียนฟรีเข้าเรียนต่อ มหาวิทยาลัยในจังหวัด เธอจะต้องมีอนาคตที่ดีกว่านี้



      แล้วเหตุการณ์ที่พลอยจำไปทั้งชีวิตก็เกิดขึ้น วันนั้นเอ็มคะยั้นคะยอ ให้พลอยไปกินเลี้ยงฉลองจบ ม.6 แน่นอนว่าพลอยปฏิเสธไป แต่เอ็มก็ยังตื๊ออีกจนพลอยต้องยอมส่วนนึงคงเพราะรักเอ็ม และ อีกส่วนเพราะอยากรู้จักงานเลี้ยงด้วยซึ่ง 8 ปีที่ผ่านมาพลอยมีแต่เรียนกับทำงานจนไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย



        งานเลี้ยงเป็นงานเล็กๆ ในร้านเหล้าปั่นวันนี้เจ้าของร้านปิดร้านอยู่แล้ว เอ็มจึงมาขอยืมสถานที่แค่นั้นเอง พลอยที่เห็นบรรยากาศก็เริ่มรู้สึกตัว ว่าตนนั้นคิดผิดแล้ว เพราะเพื่อนของเอ็มต่างมองมาที่ตนเหมือน สัตว์ที่กำลังจ้องเหยื่อโดยไม่ละสายตาถึงแม้ข้างๆพวกมันจะมีแฟนมาด้วยทุกคนก็เถอะ บรรยากาศเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเหล้าเริ่มเข้าปากทุกคน จากที่นั่งคุยกันปกติก็เปลี่ยนเป็นนั่งตัก บางคู่ก็ถึงดันจูบปากล้วงนมกัน เอ็มก็เหมือนกันมือเขาเริ่มอยู่ไม่สุขเริ่มเลื้อยไปมาๆช่วงเอวที่ผอมบางของพลอย จนพลอยรู้สึกถึงมือหยาบหนาที่กำลังลูบไล้ร่างกายของเธอ


[ พลอย ]  :  เอ็ม ทำอะไร หยุดนะ


[ เอ็ม ]  :  น่านะพลอยแค่นี้เอง เราเป็นแฟนกันนะ ดูไอ้พวกนั้นมันไปขั้นไหนกันแล้ว อีกแปปคงไปเย็ดกัน


[ พลอย ]  :  เอ็มพูดอะไร ไม่เอาแล้วพลอยจะกลับ


[ เอ็ม ]  :  เอ็มขอโทษที่พูดไม่เพราะ ขอแค่โอบเอวก็ได้


พลอยที่เห็นว่าเอ็มขอโทษนั้นจึงไม่ว่าอะไรต่อ อีกทั้งเอ็มที่ขอโอบเอว พลอยเห็นว่ามันไม่ได้เกินเลยอะไรจึงยอมให้โอบตามที่ขอ 1 ช.ม. ผ่านไปจากเสียงคุยกลายเป็นเสียงคราง เมื่อเพื่อนๆของเอ็มนั้นเริ่ม ดูดปาก ไซ๊คอ บางคู่ยิ่งแล้วใหญ่เล่นล้วงกันโชว์โต้งๆ จนพลอยนั้นเริ่มไม่ไหวกับพฤติกรรมพวกนี้จึงได้ขอตัวกลับบ้าน แต่มีเหรอที่เอ็มจะปล่อยกวางน้อยตัวนี้กลับเฉยๆ



[ เอ็ม ]  :  มันดึกแล้วพลอย ค้างที่นี่ได้มั๊ย ขับรถดึกๆอันตราย


[ พลอย ]  :  ไม่เอาเอ็ม ดึกแล้วพลอยอยากกลับบ้านแล้ว เดี๋ยวคุณป้าโกรธ


[ เอ็ม ]  :  กลับตอนนี้ก็โดนด่า กลับตอนเช้าก็โดนด่า สู้นอนเอาแรงดีกว่าพลอย เดี๋ยวเอ็มช่วยอธิบายกับป้าให้ ตอนนี้พวกขายยาเพ่นพ่านไปหมด มันอันตรายนะ
เอ็มกลัวปกป้องพลอยไม่ได้


[ พลอย ]  :  แต่


[ เอ็ม ]  :  ไม่ต้องแต่เลย เอ็มรักพลอยนะ เอ็มไม่อยากให้พลอยเป็นอันตราย


เจอสารพัดคำหวานเข้าไป เด็กสาวผู้อ่อนประสบการณ์มีเหรอจะทันคนอย่างเอ็ม สุดท้ายเธอก็ต้องนอนค้างที่ชั้น 2 ของร้านเหล้าปั่นนั้น งั้นพลอยขอโทรหาคุณป้าก่อนนะ   เอ็มนั้นยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างลิงโลด วันนี้แหละมันจะได้เชยชมสิ่งที่มันรอมานาน




[ พลอย ]  :  คุณป้าค่ะ


[ ป้า ]  :  นังพลอย แกอยู่ไหนป่านนี้แล้วไม่กลับบ้าน


[ พลอย ]  :  คือเพื่อนพลอยเขาจัดงานเลี้ยงให้พลอยที่สอบได้ที่ 2 ค่ะ


[ ป้า ]  :  เออ แล้วไงทำไมยังไม่กลับ


[ พลอย ]  :  คุณป้าคะ วันนี้พลอยขออนุญาตนอนค้างที่ร้านนะคะ เพื่อนๆไม่มีใครไปส่งได้เลยค่ะ


[ ป้า ]  :  โห้ แค่จบ ม.6 ก็ริใจแตกแล้วเหรอ เออจะทำอะไรก็เรื่องของแก แค่นี้แหละชั้นจะดูละคร


[ พลอย ]  :  พลอยจะรีบกลับนะคะคุณป้า


ตรื๊ด ตรื๊ด ตรื๊ด ตื๊ด


ยังไม่ทันพูดจบป้าก็วางหูใส่เสียแล้ว ถึงพลอยจะชินกับพฤติกรรมที่ป้านั้นปฏิบัติต่อเธอแต่ไม่มีครั้งไหนที่เธอทำใจได้สักที เธอเก็บโทรศัพท์และหันไปหาเอ็มทันทีด้วยใบหน้าเปื้อนน้ำตา เอ็มถือโอกาสเข้ามาฉวยโอกาสหอมแก้ม พลอยถึงกับตกใจที่เอ็มกระทำ เธอต่อว่าเอ็มไปหลายคำ แต่เอ็มก็ขอโทษและอ้างว่าเมาไม่ตั้งใจ พลอยจำใจเชื่อตามนั้น ถึงเธอจะไม่พอใจนักแต่เพราะความดีที่เอ็มทำให้เธอตลอดที่คบกันมันจึงทำให้เธอไม่คิดจะต่อว่าเอ็มอีก


      เอ็มพาพลอยขึ้นไปยังชั้น สองของร้าน ซึ่งเป็นห้องที่เจ้าของร้านเอาไว้ใช้พักผ่อน มันเป็นห้องนอนที่ไม่ใหญ่ไม่เล็กนัก มีเตียงแค่เตียงเดียว กับโซฟา พลอยเห็นดังนั้นก็หนักใจไม่น้อย ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้งแรกที่เธออยู่กับผู้ชาย สองต่อสองในห้องแบบนี้ ปัง !! เสียงปิดประตูทำลายความคิดของพลอยทันที พลอยที่ไม่ทันระวังตัวก็ถูกเอ็มสวมกอดจากด้านหลังทันที ♀ อื๊อ เอ็มทำอะไรน่ะปล่อยพลอยนะ  ♂ น่านะขอกอดหน่อยเราเป็นแฟนกันนะพลอย อ่าาา ซื๊ดดด พลอยตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเพราะเอ็มนั้นไม่ได้แค่กอด แต่มันแอ่นเอว กระแทกตูดที่งอนงามของพลอยหลายครั้งอีกทั้งยังล้วงมือเข้ามาลูบหน้าอกคู่งามอีก 



       ♀ เอ็มปล่อยนะ พลอยโกรธจริงๆนะเอ็ม ♂ น่าพลอยนิดนึงเอง ตอนนี้เอ็มนั้นไม่คิดที่จะหยุดแล้วมันทั้งคลึงนม ทั้งไซ๊คอพลอยอย่างหื่นกระหาย ♀ เอ็มพอแล้ว ซื๊ด เอ็มพอ ตอนนี้พลอยนั้นเริ่มรู้สึกถึงความรู้สึกแปลกใหม่ มันเป็นความเสียวมันสยิวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ♀ อ๊าา พลอยสะดุ้งโหยงเมื่อร่องเสียวของเธอถูกลุกล้ำอย่างรวดเร็ว เอ็มนั้นทั้งบี้ทั้งคลึงหน้าอกพลอยอย่างเมามันส์แถมยังแยงร่องเสียวอีก หน้าอกขนาด 36 นิ้วธรรมชาติแม่ให้มา 100% ที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ตอนนี้มันกลายเป็นของเล่นของเอ็มทุกซอกทุกมุมเสียแล้ว ♀ อ๊าา เอ็มหยุดพลอยโกรธนะ เอ็มอย่าทำแบบนี้ พลอยยังไม่พร้อม  พลอยพยายามห้ามเอ็มสุดชีวิตถึงจะไม่เคยมี sex มาก่อนแต่เธอรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าถ้าปล่อยแบบนี้เธอได้เสียตัวแน่ๆ   



       ♂ อ่าาาซ์พลอยแฉะแล้วอ่าเงี่ยนก็บอกเถอะ รู้มั๊ยเอ็มรอมานานแค่ไหน ♀ อย่านะ อื๊อออ พลอยที่พยายามห้ามเอ็มนั้น ถูกเอ็มจับตัวพลิกมายืนหน้าเข้าหากันและและถูกจูบทันที สาวน้อยที่ไม่เคยผ่านมือใคร ไม่เคยแม้แต่จะมีแฟน ตอนนี้กลับถูกทั้งล้วงทั้งควักแถมยังถูกจูบอีก แน่นอนเอ็มนั้นพยายามจะแลกลิ้นแต่พลอยก็กัดฟันแน่นโดยทันที ♂ หึหึ ไม่จูบก็ได้งั้นเย็ดเลยละกัน พลอยได้ยินถึงกับตกใจสุดชีวิต ทำไมเอ็มผู้ชายที่อบอุ่นคนนั้น ตอนนี้กลับกลายเป็นอีกคนไปแล้ว



         เอ็มไม่พูดพร่ำทำเพลง อุ้มพลอยที่กำลังยืนช็อคเดินไปที่เตียงและวางลงทันที มันรีบจัดการถอดเสื้อพลอยทันที แต่มีเหรอที่พลอยจะยอม ♀ เอ็มหยุดนะ พลอยขอร้องขอเวลาอีกนิดเราพึ่งเป็นแฟนกันเอง ฮือออ พลอยตอนนี้กลัวขึ้นมาจับใจเธอไม่เคยคิดเลยว่าแฟนที่แสนดีจะกลายเป็นซาตานแบบนี้ ♂ น่าพลอยใครๆเขาก็ทำกัน พลอยไม่รักเอ็มเหรอ เอ็มอยากให้พลอยเป็นของเอ็มนะ พลอยถึงกับชะงักเอ็มถามว่า ไม่รักเหรอ พลอยเริ่มสับสน ในสมองตอนนี้มันว่างเปล่าขาวโพลนไปหมด เอ็มไม่รอช้าเห็นพลอยชะงักไปมันก็จัดการจับพลอยถอดเสื้อทันที แต่พลอยก็ยังยื้อไว้อย่างสุดแรง



         ♂ พลอยถ้าเสื้อขาดเดี๋ยวป้ารู้นะ  พลอยถึงกับช็อคทำอะไรไม่ถูก นี่เธอสามารถทำอะไรได้บ้างนะตอนนี้ เสื้อของพลอยถูกถอดออกอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นนมอวบอึ๋มที่ชุดชั้นในสีดำที่ใส่อยู่ก็ไม่อาจจะปกปิดได้ เอ็มไม่รอช้าดึงเสื้อในขึ้นเพื่อปลดปล่อยเต้าอวบๆให้เป็นอิสระ



♂ โอ้วว ขาวมาก หัวนมก็ชมพูด้วย ขอผัวชิมหน่อยนะจ๊ะพลอย จ๊วบบ แผล่บ เอ็มนั้นไม่รอช้าก้มลงดูดเลียอย่างหื่นกระหายราวสัตว์ป่าที่เจอเหยื่ออันโอชะ พลอยได้แต่นอนรับความเสียวที่เอ็มนั้นกระทำ


         ♂ อ่าาซ์นมของเมียทั้งแน่นทั้งหอมกว่ากะหรี่ที่ไปเย็ดมาวันก่อนอีก แผล่บบๆ ซรู๊ดดด  ♀ ห้ะ อะไรนะเอ็ม ไหนเอ็มบอกไปทำงานพึ่งกลับมาไง ทำไมทำกับพลอยแบบนี้ อื๊อออ พลอยสะดุ้งว่าบ เพราะช่วงล่างนั้นโดนเอ็มใช้มือเลาะขอบกางเกงยีนลงไปเกี่ยวร่องหีเสียแล้ว ♂ แหม ที่รัก ก็คนมันเงี่ยนให้ทำไงล่ะแต่จากนี้ไปเอ็มจะเย็ดพลอยคนเดียวนะ



นี่ไงหีแฉะขนาดนี้แล้วเงี่ยนล่ะสิ่ เอ็มไม่พูดเปล่ามันยังยื่นมือไปคลึงหีของแฟนสาวที่ตอนน้ำใสๆไหลออกมาจนแฉะ  ♀ อ๊ะ ไม่นะเอ็มพอแล้วอย่าทำพลอยนะ เอ็มพลอยขอร้อง ฮือออ



       ตอนนี้พลอยโดนเอ็มปลดเสื้อในออกเรียบร้อย เผยให้เต้าอวบขาวถึงกับหล่นตามแรงโน้มถ่วงชวนน้ำลายสอยิ่งนัก ♂ ว้าวว นมใหญ่กว่าที่คิดน่าเย็ดร่องนมจริงๆ พลอยตอนนี้ได้แต่นอนน้ำตานองหน้าเธอไม่คิดว่าแฟนของเธอจะเป็นแบบนี้ เอ็มเห็นพลอยนิ่งไปนั้นจึงลุกขึ้นฉวยโอกาสลุกเพื่อที่จะถอดกางเกง พลอยอาศัยจังหวะนั้นที่จะวิ่งหนี ♂ พลอยจ๋าถ้าลงไปตอนนี้ไอ้พวกข้างล่างจับลงแขกไม่รู้ด้วยนะ พวกมันจ้องพลอยตาเป็นมันเลย  พลอยถึงกับสะดุ้งตัวแข็งทันที ทำไมชีวิตเธอต้องเจออะไรแบบนี้ เอ็มฉวยจังหวะนั้นเดินมากอดพลอยจากด้านหลังด้วยร่างกายที่เหลือแค่กางเกงในและจูบไปยังร่างกายท่อนบนที่เปลื่อยเปล่าของพลอยอย่างหื่นกระหาย



[ เอ็ม ]  :   พลอยจ๋าเอ็มรักพลอยนะถึงทำแบบนี้ เอ็มอยากให้พลอยเป็นของเอ็ม หรือ พลอยไม่รักเอ็ม นะขอนะครับที่รักที่ผ่านมาพลอยก็รู้ว่าเอ็มทำทุกอย่างเพื่อพลอย น่านะเป็นของเอ็มเถอะเอ็มอยากปกป้องพลอยตลอดไป เราไปที่เตียงกันเถอะ


ต้องยอมรับว่าไอ้เอ็มนี่ปากหวานจริงๆ พลอยที่ร้องไห้ก็หยุดนิ่งตัวแข็ง เอ็มใช้จังหวะนั้นทั้งกอดทั้งคลึงหัวนมเพื่อบิ๊วอารมณ์พลอยและกระเด้าตูดงึกๆใส่พลอยที่ยังใส่กางเกงยีนอยู่ ถึงจะไม่เต็มใจยังไง แต่ร่างกายของพลอยก็สั่นเทาเพราะการบิ๊วของเอ็มไปแล้ว


 



ประตูวาร์ปเพื่ออ่านตอนเก่าๆ Click !!!!!
เนื้อเรื่องหลัก

ตอนที่ 1 :  พายุเริ่มพัด <<<

ตอนที่ 2 :  อิซานางิ ริวกะ <<<

ตอนที่ 3 : อย่าแหย่มังกร <<<

ตอนที่ 4 : น้องฝนกับห้องแห่งความลับ <<<

ตอนที่ 5 : การอาละวาด ของมังกรเพลิง <<<

ตอนที่ 6 : Ryuka Awaken <<<

ตอนที่ 7 : วิชาต้องห้าม <<<

ตอนที่ 8 : กันและกัน <<<

ตอนที่ 9 : เธอคือผู้หญิงของชั้น <<<

ตอนที่ 10 : กวาดล้าง <<<

ตอนที่ 11 : หลานชายทั้ง 2 <<<

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _


Side Story การเดินทางของสายรุ้ง


ตอนที่ 1 : มรสุม <<<

ตอนที่ 2 : โหมกระหน่ำ # คุณกำลังอ่านตอนนี้ #

- - - - - -

แนะนำตัวละคร ในตอนนี้


เอ็ม

เอ็มหรือไอ้เหี้ยเอ็ม เป็นลูกค้าของร้านเหล้าปั่น เอ็มเป็นผู้ชายที่ผอมๆ สูง 170 เซนติเมตร หน้าตาธรรมดาค่อนไปทางดูดี  เอ็มนั้นทำงานอยู่ที่ ลพบุรีเป็นหลักแต่จะออกอีเวนท์ตาม ตจว ทั่วไป เพราะไปเจอผู้หญิงมากมายจึง มีประสบการณ์มากมายในการจีบ ทั้งหยอดคำหวาน ทั้งเล่ห์เหลี่ยม  เอ็มนั้นชอบพลอยตั้งแต่แรกที่เห็น เพราะพลอยสวย ที่สำคัญนมใหญ่  ในระหว่างตามจีบพลอยเป็นหมาหยอกไก่นั้น เอ็มแอบให้เพื่อนช่วยตามสืบประวัติของพลอย จากตอนแรกคิดจะจีบไม่หวัง แต่พอรู้ว่ายังซิงและเป็นลูกผู้ดีมีตังส์ถึงพ่อแม่จะตายแต่ญาติๆอาจจะยังมีอยู่ เอ็มจึงเปลี่ยนเป้าหมาย มาจีบพลอยอย่างจริงจัง ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน เล่ห์กลอะไร  เพียงเพื่อต้องการแค่เปิดซิงพลอยและเผื่อตกถังข้าวสาร แค่นั้นเอง


_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _


ดาว



ดาวเป็นดาวสมชื่อ เธอเป็นคนที่สวย ถ้าเต็ม 10 คงอยู่ที่ 7+ ดาวเป็นผู้หญิงที่ผอมเพรียวหุ่นดี นมเป็นนม ตูดเป็นตูด หุ่นดีเพราะเข้าฟิตเนสตามสมัยนิยม เพื่อหวังว่าความสวยและหุ่นที่เฟิร์มจะเป็นบันไดให้ได้เป็นเนตไอดอลบ้าง ดาวนั้นไม่ค่อยชอบหน้าพลอยนัก เพียงเพราะแค่ความสวยใสน่ารักของพลอยนั้นดึงดูดคนข้างๆให้มองแต่ตัวเอง แม้กระทั่งป้อมแฟนของดาวยังชมว่าพลอย เรียบร้อยน่ารัก นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ดาวไม่พอใจและหาทางเอาชนะพลอยให้ได้ ดาวเป็นสาวไวไฟ และ ร้อนแรงเรื่อง sex ถ้าถูกใจคือให้เลย ไม่สนว่าจะผิดหรือถูก  นั่นจึงทำให้ดาวเป็นที่หมายปองของใครต่อใครหลายคนถึงแม้จะมีป้อมเป็นแฟนก็ตาม

โอ้วโหผมชอบไฟล์ GIF มากเลยโคตรได้อ่ะ

ทำไมไอเอ็มนี่มันโชคดีจังว่ะ

อ้านกำลังเพลินๆ  ถึงฉากเสียวก็เสียวได้ใจผมจริง  แบบนี้น้องพลอยจะเป็นไงต่อไป จะติดใจรสรักของเอ็มไหมนะ

ชีวิตพลอยน่าสงสารจริง ต้องทนอด อดทนเป็นอย่างมาก...
ปล.พลอยโดนแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวรึปล่าว?

 พลอยรุ้งจะรอดมือเอ็มได้ต้องมีปาฏิหารย์

เสร็จมันจนได้น้องพลอย  ชอบรูปประกอบมากครับ

เป็นอีกหนึ่งเรื่องเสียวที่มีการจัดทำและเนื่องเรื่องที่ดีมากครับ จะคอยติดตามผลงานของท่านต่อไปครับผม

เสร็จเพราะคำว่ารักแทบทุกรายเฮ้อ สาวน้อยในมือมาร

มี side story ด้วย ชอบมากๆเลยครับ

ใครจะมาช่วยพลอยไหมหว่า

พลอยคงรอดละ สงสารจริงๆ

น้องพลอยจะรอดจากเอ็มได้ไหมนะเอาใจช่วยเลย

จากเรื่องหลักโดนครั้งเดียว..จะใช่ตอนนี้ไหม

กว่าวันเวลาที่รุ้งพลอยจะได้ไปเจอพระเอก ไม่รู้ว่าจะต้องเจออุปสรรค และผู้ชายที่หวังเข้ามาพัวพันอีกเท่าไหร่ น่าติดตามครับ