ผมขออาสารับหน้าที่ล้างจาน กะว่าอย่างน้อยก็พอได้ทำตัวให้มีประโยชน์บ้าง เสียงกีตาร์โปร่งลอยแว่วมาจากทางโต้ะม้าหินอ่อนข้างบ้าน น้ากฤษของสาวๆ รุ่นน้องคนสนิทของพี่ต่ายที่ผมจับความได้ว่าแกจะแวะมากินข้าวเย็นที่บ้านนี้เป็นประจำทุกวัน แอบเหล่ๆอยู่เหมือนกันว่าน้ากฤษมาจีบสาวคนไหนในบ้านนี้กันแน่ ผมเดาว่ามาแกน่าจะมาจีบพี่นัด ติวเตอร์สาวสุดเซ็กซี่ที่ร่วมวงร้องเพลงอยู่

          "ว่าไงจ้ะ โจ กับข้าวพอทานได้มั้ย" พี่จอย นักศึกษาอักษรศาสตร์ปีสามมหาวิทยาลัยของรัฐชั้นนำย่านปทุมวัน แม่ครัวใหญ่ประจำบ้านสาวโสดเอ่ยทัก
          "อร่อย.. อร่อยครับ" ผมหันกลับไปล้างจานต่อ
          "วันไหนน้าโจอยากกินอะไรก็บอกได้นะ ไข่เจียว ไข่ต้ม ไข่ดาว ทำได้หมด"
          "ครับ.." ผมเผลอยิ้ม

พี่จอย ลูกสาวคนโตของน้าติ๋มรวบผมสูงอวดต้นคอขาวเรียวเปิดหัวแก๊สอุ่นแกงกระทิให้เดือดอีกรอบ ภาพเปลือยท่อนบนของพี่แจงในความทรงจำกระแทกผ่านเข้ามาในหัวจนมึนเหมือนถูกรถไฟชน ผมเหลือบหันหลังไปแอบมองสะโพกกลมกลึง ขากางเกงยีนส์สั้นเลิกสูงตอนพี่จอยก้มเก็บของใส่ตู้เย็น ชายเสื้อเชิ้ตสั้นอวดเอวคอดขาวเห็นแล้วเผลอร้องว้าวในใจ ที่พี่ต่ายแซวระหว่างมื้ออาหารว่ามีนายตำรวจมาชอบพี่จอยคงไม่ใช่เรื่องเกินความจริง

เนินอกขาวนูนเป็นกะเปาะของพี่แจงว่าน่ารักน่ามองแล้ว ทรวดทรงองค์เอวของพี่สาวที่กำลังสวยสะพรั่งเต็มวัยสาวคงต้องเพิ่มคำว่าน่าสัมผัสลงไปด้วย ถึงจะรีวิวแกท่านผู้อ่านได้ตรงใจครบถ้วนทุกมิติ

          "แตงกวานี่ให้น้าหั่นใส่ทับเปอร์แวร์เก็บเลยมั้ย" ผมสะดุ้งเฮือก มองบั้นท้ายพี่จอยเพลินจนพี่ต่ายมายืนอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ "หืมม ยาว..จัง สดดีนะเขียวปั้ดเลย" พี่ต่ายบรรยายสรรพคุณ
          "อ๋อ ยังก่อนค่ะน้าต่าย จอยยังไม่รู้จะทำอะไรเลย ทำผัดแตงกวาทีไรเหลือทิ้งเบอะทุกที"
          "อ้าว รู้ว่าเค้าไม่ชอบกินกันแล้วซื้อมาทำไมล่ะ" พี่ต่ายสงสัย
          "จอยเห็นมันยาว แปลกดีก็เลยซื้อมาอย่างนั้นแหละค่ะ ยี่สิบบาทเอง"

          "น้าโจ.." พี่นัดยืนหอบพับผ้าอยู่ที่ช่องประตู "เดี๋ยวล้างจานเสร็จแล้วช่วยกันปูที่นอนนะ"
          "ครับ เสร็จพอดี" ผมตอบรับหยิบผ้ามาเช็ดไม้เช็ดมือ
         
          "อ้าว แล้วทำไมเธอไม่เข้าห้องไปปูที่นอนให้น่าโจเลยซะล่ะ ของแค่นี้ต้องเรียกใครช่วยด้วยเหรอ" พี่จอยกับพี่นัด สองสาวลูกพี่ลูกน้องคู่นี้แขวะกันทั้งวัน
          "มืดแล้วยัยนัดมันไม่กล้าเข้าห้องนั้นคนเดียวหรอก เออ โจ.. เดี๋ยวก่อนนอนพี่ขอคุยด้วยหน่อยนึงนะ อย่าเพิ่งรีบหลับ" พี่ต่ายยิ้มแล้วหันไปช่วยพี่จอยเก็บทำความสะอาดครัวต่อ

กระถางใบพลูด่างช่วยเปลี่ยนบรรยากาศในห้องได้นิดนึง ใบไม้สีเขียวสองสามใบตัดกับเฟอร์นิเจอร์สีไม้ช่วยดึงให้ห้องทั้งห้องไม่จมลงไปกับสีน้ำตาลมืดๆ ผมกับพี่นัดช่วยกันจัดชายผ้าคลุมเตียงคนละสองมุมใส่ปลอกหมอนกับหมอนข้างไม่ถึงห้านาทีก็เสร็จ โดยมีน้ากฤษที่วางกีตาร์มายืนคุมเชิงให้กำลังใจอยู่ที่หน้าประตู สงสัยจะจีบพี่นัดจริงๆด้วย

          "นั่นยันต์อะไรอ่ะครับ" ผมชี้ไปที่แผ่นกระดาษเก่าคร่ำที่แปะไว้บนขื่อประตู
          "ไม่รู้สิ เออ มีจริงๆด้วย" พี่นัดแหงนมองตาม
          "ไหน.." น้ากฤษเดินเข้ามาร่วมวง "ตัวหนังสือเหมือนเขียนด้วยเลือดเลยเนอะ"
          "น้ากฤษ!!" พี่นัดตีแขนหนุ่มใหญ่รุ่นน้าเบาๆ "เดี๋ยวน้าโจก็กลัวจนนอนไม่ได้หรอก"
         
          "ห้องข้างๆนี่ห้องอะไรครับ" ผมหมายถึงประตูไม้ห้องถัดไปสุดทางเดิน มันผุเก่าจนเริ่มขึ้นราดำ
          "ห้องน้ำเก่าน่ะ ยังใช้ได้นะน้ำไหลไฟสว่าง แต่ไม่มีชักโครก" พี่นัดตอบ "ตอนป๊าพี่มานอนก็ใช้ห้องนี้แหละ สะดวกดีไม่ต้องมีใครแย่งใช้ด้วย"
          "นัดก็บอกน้าโจเค้าไปสิว่าที่ต้องไปสร้างห้องน้ำใหม่หลังบ้านก็เพราะไม่กล้าเดินผ่านหน้าห้องนี้" พี่กฤษแซว เขาดูภูมิฐาน มีเสน่ห์ มากมายอารมณ์ขัน
          "โอ้ย!! ดูสิ น้าโจหน้าเสียเลย น้ากฤษอ่ะนิสัย.. ชอบแกล้งเด็ก"
         
ทั้งสองคนเดินออกจากห้อง ผมปิดประตูลงกลอนวางกระเป๋าเป้เอนหลังลงบนเตียง กลิ่นผ้าปูที่นอนกับปลอกหมอนชุดใหม่ลายดอกไม้หอมฟุ้งชวนให้หลับฝัน ภายในขอบเขตอันปลอดภัยซึ่งจะว่าไปแล้วนี่คือครั้งแรกที่ผมมีห้องส่วนตัว

ความขุ่นมัวที่เห็นน้ากฤษใกล้ชิดกับพี่นัดหลานสาวรุ่นพี่สาวมหาลัยปีสองอดีตตัวแทนนักเรียนรางวัลเหรียญทองคณิตศาสตร์โอลิมปิค เทียบกับผม แค่ปวช.หนึ่งวิทยาลัยวิทยาลัยศิลปยังจะสอบเข้าได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ กำลังนอนหนุนหมอนหนานุ่มมองหลอดไฟสีส้มกลางเพดานเพลินๆ ได้ยินเสียงคนเดินลงเท้าบนแผ่นไม้ พลิกตัวไปที่หน้าต่างกะจะเปิดแง้มดูแต่ปรากฏว่าเปิดไม่ได้ คาดว่าห้องครัวและห้องน้ำสองห้องที่สร้างขึ้นใหม่จะชิดติดจนปิดตายหน้าต่างห้องนี้ไปเลย ผมเปิดประตูย่องไปทางหลังบ้านตามสัญชาติญาณ กะว่าเวลาประมาณนี้จะต้องมีหลานๆสาวๆคนใดคนหนึ่งลงมาอาบน้ำแน่ๆ

อันที่จริงเมื่อตอนกลางวันผมก็สำรวจห้องน้ำใหม่หลังบ้านโดยละเอียดแล้ว เนื่องจากเพิ่งสร้างใหม่จึงเป็นแบบก่ออิฐฉาบปูน เครื่องสุขภัณฑ์เป็นไปตามสุขลักษณะ หาจนเหงื่อไหลใคลย้อยจนถอดใจ นอกจากช่องลมระบายอากาศที่จะต้องใช้เก้าอี้ปีนดูจากภายนอกบ้านแล้วก็ไม่เห็นจะมีรูมีร่องอะไรให้ส่องได้บ้างเลย

ประตูหลังถูกผลักปิดไว้ง่ายๆ แสงไฟสีขาวจากชายห้องครัวส่องสว่างทางเดินปูน แสงไฟจากห้องน้ำที่ถูกยกขึ้นสูงครึ่งแข้งสว่างลอดออกมาจากช่องประตูด้านล่าง ถึงจะไม่แนบพื้นแต่ความกว้างมันก็ไม่สามารถแหงนมองขึ้นมุมบนได้ เห็นเพียงเท้าของใครสักคนเดินย่ำน้ำไปมา น้ำจากขันถูกรดราดผ่านโนมเนื้อส่วนโค้วงส่วนเว้าลงกระทบพื้น สัมผัสได้ถึงละอองน้ำที่กระเด็นผ่านช่องใต้ประตูมาโดนหน้า

เสียงฟักบัวอาบน้ำถูกเปิด ภาพที่ปรากฏทำเอาผมแทบจะวิดพื้นด้วยเจ้าหนูที่พองตัวแข็งปั๋งอย่างอัตโนมัติในเสี้ยววินาทีนั้นได้เลย ใครคนนั้นในห้องน้ำพิงผนังกระเบื้องรูดตัวลงนั่งแยกขาบนพื้นกระเบื้อง ผมขยับเปลี่ยนมุมมองนิดหน่อยเพื่อจะได้เห็นพื้นที่สามเหลี่ยมชุ่มน้ำแบบกระจ่างตา

(ขอซ่อนข้อความครับ)

 

....................

          "โจ.. พี่ขอคุยด้วยนิดเดียว" พี่ติ๋มยืนรออยู่ที่หน้าห้อง "ไปไหนมา พี่เคาะเรียกตั้งนาน"
          "ไปฉี่ครับ" ผมปวดตึ้บจนแทบยืนตัวตรงไม่ได้
          "ความจริงห้องน้ำนี้ก็ใช้ได้นะ แค่มันไม่มีชักโครกแค่นั้นแหละ แต่พี่ให้น้ากฤษติดฝักบัวอาบน้ำให้แล้ว ถ้าว่างก็ขัดๆหน่อยละกัน"

          "พี่ต่ายจะคุยเรื่องอะไรเหรอครับ" ผมเสียวเหลือเกินว่าจะเป็นเรื่องที่แบบมองก้นพี่จอย หรือไม่ก็เรื่องที่เพิ่งถ้ำมองห้องน้ำไปเมื่อกี๊
     
          "อยากคุยเรื่องโจกับพวกสาวๆหลานๆพี่" ชิ้บหายแล้ว ผมนึกได้แค่นั้น "บอกตามตรงว่าพี่กลัว คือ.. พวกเราไม่ได้โตมาด้วยกัน แต่วันนึงโจต้องมาอยู่ในบ้านที่มีแต่ผู้หญิงอยู่กันแบบนี้

          "ไม่อยากให้เธอคิดมาก พี่เข้าใจดีแค่ไม่สบายใจ ก็เลยคิดว่าน่าจะคุยกันให้เข้าใจก่อน จะได้อยู่กันอย่างสบายใจไม่ต้องระแวงสงสัย"
          "ผมขอโทษครับ" เชี่ยแล้วจริงๆ ผมรอดพ้นเรื่องขักว่าวในห้องพี่นัดมาได้หวุดหวิด แต่เสือกมาเกมส์พี่ต่าย ตอนนี้หัวใจผมตกไปอยู่ที่เท้าเรียบร้อย

          "คือ.. เอาตรงๆเลยนะ พี่กลัวว่าโจจะเบี่ยงเบน.." พี่ต่ายพูดตาใส "พี่ต่ายเปิดกว้างนะ แต่แค่กลัวแม่ใหญ่จะรับไม่ได้"
          "ห่ะ.. เบี่ยงเบน!" ผมได้ยินแล้วแม่งโคตรงง
         
          "ใช่ ทั้งยัยนัดทั้งยัยจอย วันนี้พี่ต่ายกำชับว่าให้แต่งตัวเซ็กซี่ยั่วๆหน่อย แต่พี่เห็นโจก็เฉยๆ ไม่รู้สิ มองแล้วเหมือนเฉยๆยังไงไม่รู้" พี่ต่ายจับหัวไหล่ผมเบาๆ

          "พวกเราหกคนอยู่กันมีแต่ผู้หญิง พวกผู้ชายเค้าชอบอะไรยังไงกันพี่ก็ไม่รู้ .. บอกตามตรงว่าพอมีผู้ชายเข้ามาในบ้านทุกคนก็เลยทำตัวไม่ค่อยถูก ถ้าโจเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วขึ้นมาพี่ต่ายกับพวกหลานๆมีหวังตายแน่ โดนด่าเปิง"
          "เอ่อ.." ผมเหมือนคนเมาหมัดฟังพี่สาวอายุคราวป้าพูดไม่หยุด
     
          "เอาเป็นว่า เรารู้กันเองแค่ภายในบ้านได้มั้ย พี่ขอร้อง" พี่ต่ายสรุป
          "เดี๋ยวนะครับ .. พี่ต่ายฟังผมก่อน ผมไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นครับพี่ต่ายกำลังเข้าใจผมผิด"
         
          "เมื่อตอนบ่ายที่เธอขึ้นไปนอนห้องยัยนัดน่ะ พี่กลับมาจากสถานีตำรวจถึงบ้านก็เลยตามขึ้นไป" พี่ต่ายเฉลย ความบรรลัยจงบังเกิด "พี่เห็นเธอเอากระโปรงนักศึกษายัยนัดมาใส่" พี่ต่ายร่ายยาว นัยน์ตาช้ำๆแดงๆ
         
          "เอ่อ.." ปล่อยแม่งไปตามลมเลยละกัน ผมคิด
          "นี่บ้านเราถูกสาปให้มีแต่ผู้หญิงจริงๆเหรอเนี่ย!!" พี่ต่ายคว้าผมไปกอด รู้สึกว่าพวกผู้ชายตระกูลนี้จะตายหมดหรืออย่างไรนี่ล่ะ

....................

ผมกลับมาล้มตัวลงนอนในห้องอีกครั้ง หลับตานึกถึงภาพสองแคมกลีบเนื้อหนั่นแน่นสีชมพูเข้มบวมเป่งโดนเจ้าแตงกวาหรรษาทะลวงจนเป็นรูโบ๋ พี่จอยนี่น่าจะเป็นแม่ครัวที่ขี้เงี่ยนใช้ได้ถึงได้มีอุปกรณ์เสริมติดครัวอยู่เสมอแบบนี้

นอนเล่นสักพักกำลังฟินอยู่ดีๆ ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ อึดอัด ไม่สบายใจ เศร้าโศก ความรู้สึกเหล่านั้นรวมเป็นมวลก้อนใหญ่อยู่ที่ปลายเท้า ผมรู้สึกได้แม้หลับตา เรื่องภูตผีที่พี่ถาวรกับน้ากฤษแพลมๆเอาไว้ชักจะสร้างความหวั่นไหวให้ผมได้ นึกขึ้นมาได้ว่ายันต์แผ่นนั้นอยู่ทิศทางปลายเท้าพอดิบพอดี!!

ผมค่อยๆลืมตาขึ้นเห็นเป็นเงาดำคล้ายกลุ่มควันอัดแน่นเป็นรูปร่างคน กลิ่นเหม็นเอียนแปลกๆลอยมาเตะจมูกอย่างรุนแรง ทั้งที่อยากจะเบือนหน้าหนีแต่ผมไม่รู้สึกถึงมือเท้าหรืออวัยวะส่วนใดของตัวเองเลย จับความรู้สึกที่ปลายนิ้วมือนิ้วเท้าไม่ได้ ขยับได้อย่างเดียวคือจมูกที่กำลับหอบหายใจอย่างตกใจผสมตื่นกลัว วินาทีนั้นผมกลัวเป็นอัมพฤกษ์อัมพาตมากกว่ากลัวผีเสียอีก

กลุ่มควันรูปคนนั้นค่อยๆลอยเข้ามาใกล้จนลอยคว้างขนานกับตัวผมอยู่กลางอากาศ พยามนึกถึงความเป็นไปไม่ได้ทางหลักอากาศพลศาสตร์ แต่ก็เท่านั้น เพราะแค่จะหลับตายังทำไม่ได้เลย กลิ่นเหม็นเอียนกลายเป็นเหม็นไหม้ เหมือนกลิ่นขนสัตว์ไหม้ๆ เหม็นอวลๆแหยะๆ

          'เอายันต์ออก' ผมได้ยินเสียงนั้นในหัว เหมือนกลุ่มควันนั่นจะขยับปากได้ด้วย 'เอายันต์ออกให้ที'

          'ถ้างั้นก็ปล่อยผมก่อน ผมลุกไม่ได้จะไปเอาแผ่นยันต์ออกให้คุณได้ยังไง' พยายามตั้งสติ จินตนาการว่าสามารถสื่อสารทางโทรจิต

ทันใดนั้นกลุ่มควันรูปร่างเหมือนคนก็พุ่งพรวดใส่ผมแล้วก็ผ่านไปยืนที่ปลายเตียงเหมือนเดิม ผมขยับแขนขาได้อีกครั้งรีบทะลึ่งตัวขึ้นมานั่ง ทำใจดีสู้เสือ

         'เอายันต์ออก เอายันต์นั่นออกที' เสียงในหัวปรากฏเบาบางจนต้องตั้งใจเงี่ยหัวใจฟัง

          'เอาออกทำไม ทำไมต้องเอาออก เพื่ออะไร' ผมถามในมโนสติ

          'ข้าจะได้ออกจากห้องนี้สักที'

          'เอาออกแล้วผมจะได้อะไรล่ะ ของแบบนี้มันก็ต้องมีของแลกเปลี่ยนบ้างสิ' ผมสื่อสารทางจิตต่อรองกลับไปอีกครั้ง

          'ได้.. ได้ในสิ่งที่เอ็งต้องการ เดี๋ยวข้าจะแสดงให้เอ็งดู ดูว่าข้ารู้ใจเอ็งแค่ไหน' เสียงพูดในหัวดังก้องแล้วทุกอย่างก็พลันเงียบกริบสงบนิ่งไปสิบวินาที

          "น้าโจ.." เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมเสียงเรียกชื่อผมเบาจนเกือบจะกระซิบ ควันสีดำรูปร่างคนภายในห้องหายไปอย่างไร้ร่องรอยเหมือนไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้
          "ครับ" ผมเดินไปปลดกลอนประตู

          "เห็นไฟยังเปิดอยู่ ยังไม่นอนเหรอสี่ทุ่มกว่าแล้วนะ" พี่นัดยืนอยู่ที่หน้าประตู "พี่เข้าไปได้มั้ย"
          "ได้ครับ" ผมถอยออกมา พี่นัดปิดประตูลงกลอนเสียงดังคลิ๊กคลั๊ก

          "นอนสบายมั้ย พี่เพิ่งเอาฟูกไปตากแดดเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว"
          "สบายครับ ขอบคุณครับ"
          "แล้วหมอนล่ะ นิ่มดีมั้ย" พี่นัดเสียงสั่นแปลกๆ เหงื่อเม็ดเล็กๆผุดขึ้นตามหน้าผาก

          "พี่นัดมีอะไรกับผมรึเปล่าครับ" ผมถามตรงๆ ใจเต้นอย่างกับรัวกลองเพล

          "คือ.. บ้านเราไม่เคยมีผู้ชายเลยซักคน และน้าโจก็เข้ามาเป็นผู้ชายคนเดียวในบ้าน รู้ใช่มั้ย" พี่นัดเปรย
          "ก็น้ากฤษไงครับ หล่อด้วยร้องเพลงเพราะด้วย สงสัยน่าจะชอบพี่นัด"
          "ฮึ!! อย่าบอกนะว่าหึง แอ่ะ.. หวงเหรอ อะไร!! อายุแค่นี้รู้จักหึงเป็นด้วยเหรอ" พี่นัดหัวเราะ

          "วันนี้พี่ต่ายขอให้พี่นัดแต่งตัวโป๊มายั่วผมเหรอครับ" ผมถามตรง
          "แต่งโป๊ที่ไหน ใช้คำว่าเอ็กซ์ๆก็พอจ้ะ" พี่นัดมองผมตาเชื่อม "แล้วเป็นไง ยั่วขึ้นมั้ยล่ะ"

          "ผมไม่ใช่เกย์ไม่ใช่ตุ๊ดกระเทยนะครับ!! อีกทั้งเราก็เป็นญาติพี่น้องกัน พี่นัดจะทำแบบนี้กับผมเพื่ออะไรครับ"
         
          "จับนมสิ.."
          "พี่นัด!!"
          "จับสิ พี่โนบรา"

          "พวกเราห้าสาวมนุษย์ไฟฟ้า มีพี่ เจ๊นิ้ง ยัยจอยยัยแจงและก็ยัยจิ๊ก เราสัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต อยู่บ้านเดียวกันแบบนี้แหละ อยู่ไปจนแก่ ดูแลกันไป" พี่นัดคืบคลานขึ้นมาคร่อมตัวผม

          "แล้วน้าโจก็เดินเข้ามา เข้ามาเป็นผู้ชายของพวกเรา มาเพื่อปลดปล่อยเรา" เสื้อยืดย้วยถูกเจ้าตัวถอดออก โนมเนื้อสองเต้าขาวเนียนสวยลอยเด่นอยู่ตรงหน้าผม

          "พี่นัดรู้ว่าน้าโจไม่ใช่ตุ๊ดหรอก มองตาก็รู้"

(ขอซ่อนข้อความครับ)

 


....................

จะหายไปทำงานสักพักนะครับ ขอบพระคุณที่ติดตาม เสร็จงานจะกลับมาเขียนต่อ

ผู้เขียน

 

หึๆ เปิดตัวสาวคนแรกในคณะฮาเร็มของโจแล้วนะคับเนี่ย แล้วพี่ที่มีตัวตน เค้าน่าจะเป็นอาจารย์ให้พระเอกแน่ๆเลย 55555 แค่อิทธิฤทธิ์แรกก้เสียวซ่านแล้วว





ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

โจต้องรับงานหนักแน่นอนเป็นแฟนให้สาวๆต้องหลายคน

โจจะได้ใครเป็นคนแรก

อย่าบอกนะว่ามีผีด้วย คนที่จะโดนคนแรกคือสาวนัดแน่เลยมีเซอร์ไพรส์อีกไหม

ผีอะไรนี่ช่างรู้ใจน้าโจจริงๆ

อ่าวว ผู้ช่วยพระเอกปรากฏตัววววว ปี่กลองเชิดดด 

โจจะได้จัดสาวมหาวิทยาลัยไหม  รออยู่นะครับ

บ้านรักวิญญาณพิศวาสเลย ฮาเรมโจ..เลย ืนแรกก็โดนซะแระ

ได้ดีเพราะผี ช่วยแน่ๆเลย

มีสาวนักศึกษาด้วย แต่จะเริ่ม่ใครดีนะ

เค้าหาว่าเราจะเป็นเกย์ เราก็แกล้งเป็นซิ แล้วไล่เก็บทีล่ะคน ฮึมๆนี่คือความคิดที่ชั่วร้ายของเรา 555

อยู่ท่ามกลางสาวๆแบบนี้ช่างสุขเสียจริงเลยนะนายโจ

พี่นัดน่าจะเป็นคนแรกนะแห่ะๆ

พี่นัดคนแรกสินะครับ