สวัสดีครับสวัสดี เลทไป 30 นาทีขออภัย ผมต้องแก้งานส่งพี่ติมครับ

หลังจากที่พักช่วงไปหลายวันหลัง จบ Part2

ผมก็ไปนั่งไล่อ่านคอมเมนต์เก่าๆ อยู่ดีๆก็หัวเราะขึ้นมาเฉ๊ย

เอ้อ ตอนนั้นผมคิดแบบนั้นไมไ่ด้จริงๆว่ะ ถ้าผมคิดได้แบบที่หลายท่านแนะนำ

มันก็คงดี ขอบคุณทุกท่านที่ตอบคอมเมนต์และยังคงเป็นกำลังใจกันเหนียวแน่นมากๆครับ


ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณที่คอมเมนต์กันมาเยอะมาก

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมาก



.................



ปล. พี่หมิวก็ประมาณนี้ครับ






ปล.2 พี่เตยก็ประมาณนี้ครับ







ปล.3  เผื่อ รีดเดอร์ท่านใดสนใจอยากลองอ่านเรื่องนี้ ลองอ่านย้อนหลังได้เลยครับ เผื่อจะชอบ


Part 1







Part 2











ปล.4 ตอนนี้มี 34,000 ตัวอักษร หวังว่าจะไม่เยอะไปนะครับ





ย้อนความกันสักหน่อย


ผมกับไอ้กอล์ฟไปเที่ยวร้านเกะครับ กะว่าจะไปหากินเบียร์กันตามปกติ

แต่ว่าพอดีร้านจัดงานคืนโสด และแม่เสือดาวก็บอกว่าโสดคร่า

แก้มก็บอกว่า โสดคร่า มิ้นต์ก็บอกว่าโสด

สักพักบุ๊คเดินมายื่นไมค์ให้ผมครับ ผมก็เลยบอกไปว่า

โสดครับ โสดเมื่อกี้ และมันก็จบลงแล้ว ( จริงๆเหรอไอ้โทน )



..............



ไดอารี่ของนายโทน Part 3 ตอนที่ 20




ผมก็กลับมาที่บ้านแหละครับ ผมกลับมาได้อาทิตย์นึงแล้ว คือบอกพี่เตยไปแล้วว่าจะไปขนของทีหลัง ผมตัดสินใจละว่า ถ้าอยากจะหาย ยอมเจ็บแปล๊บๆทีเดียวเลยดีกว่า


มันก็เหมือนการที่คุณปวดคอ ปวดไหล่ แล้วเอายานวดมาทานั่นแหละ อ่ะยกตัวอย่างเลยน้ำมันมวย ถุ้ย !!!  ไม่เอามันแรงไป เอาเป็นเคาเตอร์เพนแล้วกัน เชี่ย นี่ก็ไม่ได้ต่างกันเลย อ่ะแต่มันดีกว่าน้ำมันมวยตรงที่มันไม่ไหลลงไข่


เคยทาตอนแข่งยูโด เชรดเข้แม่งไหลลงไข่ ทรมานชิบหัย เฮ้อ ช่างมันกลับมาที่เรื่องเดิมต่อ มันก็เหมือนเวลาคุณปวดไหล่ ปวดกล้ามเนื้อแล้วต้องการหายนั่นแหละ แน่นอนว่ากินยามันก็ดี


แต่จะให้ดีกว่ามันต้องนวด เคาร์เตอร์เพนสีส้มบอกเลยร้อนสัดๆ แต่ถามว่ายอมร้อนไหม ยอมครับ เพราะมันนวดแล้วดีขึ้นจริงๆ เพราะงั้นผมก็ยอมแบบนี้ดีกว่าเจ็บแต่จบ เพราะถ้ายังอยู่แบบนั้น พวกเธอก็ต้องมาหาผมแน่ๆ


แหม่ มั่นหน้าจริงๆกรู ช่างมันเถอะครับ ผมกลับมาที่บ้านครับ นั่งรถไปทำงาน ไปกลับ ไปกลับทุกวัน เหนื่อยชิบหายครับ กว่าจะมาถึงปิ่นเกล้า ราชพฤกษ์ กว่าจะต่อมอไซค์วินเข้าบ้าน แทบจะน็อค


มันไม่มีอะไรสบายๆเลยจริงๆ อยู่ที่นั่นก็เหนื่อยใจ มาอยู่บ้านก็เหนื่อยกาย มายก็อดด ผมไม่เล่น Hi5  ยังไม่เล่น Facebook สมัยนั้นไม่มี line ig twitter ผมแค่บล็อกเบอร์พวกมิ้นต์ แค่นี้ผมก็สงบแล้ว


แต่ถามว่าผมสงบใจได้มั้ย ก็บอกว่าไม่ครับ มันก็ยังมีคิดๆถึงเวลาที่อยู่ด้วยกันแหละ ถึงจะรู้ว่ามันเป็นเกมส์ ถึงจะรู้ว่ามัน Fake แต่มันก็อุ่นใจ อบอุ่นใจดีนะ ผมตัดความคิดเรื่อง SEX ไปเลยนะตอนนั้น


เพราะความน่ารักและสเน่ห์ของ ดาว มิ้นต์ แก้ม มันมีมากมายกว่าเรื่องบนเตียงจริงๆครับ แต่ว่าแต้มบุญผมคงหมดไปเพราะการกินแซนวิช ดาว มิ้นต์ นั่นแล้วแหละ 


ตอนนั้นผมคิดเลยนะ ชาตินี้จะหาแบบนั้นก็คงไม่ได้อีกแล้วล่ะ แต่ก็นะไม่เป็นไร เงี่ย_เมื่อไรค่อยตีหรี่เอา ตัวผมทำงานหามรุ่งหามค่ำกลับมาเหนื่อยแทบตาย แต่ก็ต้องเข้าเกมส์เพื่อล่าบอสหาเงิน


มันมีแว๊ปนึงนะ ที่แบบพอเหนื่อยมากๆ ผมคิดว่าหรือผมจะเลิกเล่นเกมส์ดีวะ ผมเหนื่อยกับการที่แบบต้องฝืนนั่งล่าบอสอ่ะ คือไม่ใช่มันไม่สนุกนะ เกมส์ R สำหรับผมมันสนุก มันมีความผูกพันธ์ มันมีอะไรหลายๆอย่างเลย


แต่คือผมเหนื่อยอ่ะ ผมอยากกลับมานอน แต่ว่าก็ทำไม่ได้ เพราะรายได้ในเกมส์ มันก็ถือว่ายังมากอยู่ ก็แบบช่วงนั้นเลยโทรมๆเลยล่ะครับ เหมียวก็ทัก พี่จักรก็ทัก หัวหน้ายังทักเลย


ผมก็เลยบอกแล้วใครล่ะครับป้อนงานให้ผมอ่ะ ผมก็ตอบไปกวนๆตีนแบบนั้นแหละครับ เพราะรู้ว่ายังไงทำงาน มันก็ต้องมีผลงานที่ดีตามมา


[ เหมียว ]  :  โทนไหวมั้ยเนี่ย พักเที่ยงกินข้าวกันมั้ย

อยากกินเหมียวนี่แหละจ้ะ ถุ้ย !!!  ไอ้นี่คิดอะไร เอ่อ ผมคิดในใจนะไม่ได้พูด ผมก็บอกจ้าๆ ไปกินข้าวก็ได้ คือดาวเองก็ไม่มาที่ทำงานเลยนะ อาจจะเพราะยังไม่มีธุระมาด้วยแหละครับ


เธอก็ยังเลยไม่มา แต่ถ้ามาผมก็คง ฮิไรชินอ่ะ แว๊ปปหาย แต่ถ้ามันเลี่ยงไม่ได้ผมก็ต้องไปพบเธอ แต่พบในฐานะลูกค้าเท่านั้นนะ ผมก็ทำงาน ทำงาน ทำงาน เนี่ยพูดมาเหมือนนาน แต่มันพึ่งผ่านมา 1 อาทิตย์เองนะตั้งแต่วันนั้นที่ร้านเกะ


ยังโสดคร่าาาาาา   ฮ่า ฮ่า ฮ่า นี่ผมคิดเชี่ยเนี่ย ผมก็มีศักดิ์ศรีนะเว้ย จริงมะรีดเดอร์ทั้งหลาย เราต้องไม่ตามเกมส์ ที่ผ่านมากำไรล้วนๆ และแล้วผมก็ทำงานจนถึงวันศุกร์ เชี่ยผมก็งงนะ ทำไมเรื่องมันต้องเกิดวันศุกร์ตลอด


ผมกลับมาบ้านพร้อมกับความเงี่ย_ เอ้ยความง่วงครับ แต่ก็มีใครบางคนมาอยู่ในบ้านนั่งคุยกับแม่ผมอยู่ เฮือก !!!


[ ผม ]  :  เจ๊หมิว !!!


คืออยากจะวิ่งไปกรี๊ด หน้าปากซอย ไหงเจ๊หมิวมาบ้านผมได้วะ คืออย่างที่เคยอ่านกัน เจ๊หมิวเป็นแฟนกับเจ๊เตยครับ คู่เลสนั่นแหละ เจ๊เตยมาแนวหมวยเปรี้ยวๆ เซี๊ยว แซ่บ แต่เจ๊หมิวนี่มาแนวไฮโซนางแบบอ่ะ

คือใครๆก็รู้ครับว่าสาวๆตอนเรียนมหาวิทยาลัยนั้น หุ่นดีกันแทบทุกคน อ่ะหลายคนสงสัยใช่มั้ย ว่าทำไมผมถึงบอกว่าพี่หมิวยังเป็นนักศึกษา ทั้งที่เขาอายุมากกว่าผม และผมก็เรียนจบแล้ว


นั่นเพราะพี่หมิวต่อ ป.โท ครับ  เหตุผลง่ายๆคือ ยังขี้เกียจทำงานเลยเรียนต่อโท ก่อนดีกว่า อื้มหืม  !!!  แต่ก็เอาเถอะบ้านเขารวยปล่อยเขา และอีกอย่างเห็นเปรี้ยว เซี้ยวๆ แบบนั้น ถึงติดปาร์ตี้แบบนั้น


แต่การเรียนก็ไม่เคยต่ำกว่า 2.75 นะ เรียนโคตรเก่ง ตามงานก็ไม่เคยขาด แล้วแบบหุ่นพี่หมิวตอนนั้นหะ ฮื้ม !!! แต่จะว่าไปตอนนี้ก็ฮื่ม !!!  อยู่นะครับ รักษาหุ่นดีมากอ่ะ อ่ะกลับมาเรื่องนี้ต่อ


พี่หมิวสูงกว่าผมนะ สูงราวๆ 175-178 มั้ง ผมที่สูง 171 ก็กลายเป็นไอ้เตี้ยไปเลย คือพี่เตยหุ่นดีอ่ะ อาจจะเพราะกินของดีๆบำรุงดี มั้ง ขนาดกินเหล้าบ่อยๆนะนั่น เฮ้อ แต่ทำไมหุ่นถึงเซี๊ยวแซ่บแบบนั้น

อย่าว่า แต่ทอม หรือ เลสเบี้ยนเลยทีมองตาไม่กระพริบ ผู้ชายแบบตูก็สั่นเหมือนกัน หลายคนอาจจะงงว่า เอ้าไอ้โทนแล้วทำไมเจ๊หมิวถึงมาอยู่บ้านมึงได้ล่ะ อ่ะขออธิบายก่อนครับว่า ผมสนิทกับเจ๊หมิวมากกว่าเจ๊เตย กับเจ๊เตยผมนี่ 7/10 แต่กับเจ๊หมิวนี่ 8-9/10 เลย


งงใช่มะ ทั้งๆที่เช่าอพาร์ทเมนต์เขาอยู่ แต่ดันสนิทกับแฟนเขามากกว่า คือต้องบอกอีกทีว่า เจ๊หมิวกับผมเรียนคณะเดียวกัน แต่คนละมหาวิทยาลัยนะ เพราะงั้นทั้งแนวคิด ความชอบ สไตล์ มันก็เลยคลิ๊กกันคุยกันง่ายเลย



อีกอย่างบ้านพี่เขาก็อยู่ตรงซังฮี้ แล้วผมอยู่ตรงสวนผักมันก็เลยใกล้ๆกัน ( เหรอวะ )  อ่อลืมบอกเจ๊หมิวกับผมรู้จักกัน เมื่อ 2 ปีก่อนแหละ ตอนที่ผมยังเรียนปี 2 อยู่


ก็ไอ้ตอนที่ผมจับได้ว่าเจ๊เตยมีแฟนแล้ว และเลิกเป็นกิ๊กกันนั่นแหละครับ พอตอนนั้นพอกลับมาคุยกันแบบพี่ๆน้องๆ พี่เตยก็เลยแนะนำแฟนให้รู้จัก เชื่อมะ มาวันแรก พี่หมิวมองผมหัวจรดตีนเลย คือต้องยอมรับว่าพี่หมิวนั้น



เป็นคนที่มาตรฐานสูงมาก คือเอาไงดี อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้ พี่หมิวเป็นเหมือนดาว เวอร์ชั่นตี +10 อ่ะ เออแบบนั้นเลย ทั้งสวย ทั้งดูไฮโซ ทั้งดูหยิ่งๆแบบคนมีฐานะ แต่พอได้คุยกันซักพัก พอได้รู้ว่าเรียนคณะเดียวกัน มันก็ทำให้ผมคุยกับพี่หมิวง่ายขึ้นมากๆ




ง่ายแค่ไหน ก็สนิทมากกว่าพี่เตยนั่นแหละครับ กลับมาที่บ้านกูก่อน แล้วไหงพี่หมิวมาได้วะ แม่ผมก็บอกว่าพี่หมิวมารอเกือบครึ่ง ชั่วโมงแล้ว ผมก็เลยบอกไปว่า เจ๊มาทำไมเนี่ย



[ พี่หมิว ]  :  อะไรอีโทน บ่นเหรอ แม่แกยังไม่ว่าชั้นเลย


[ ผม ]  :  โอย เจ๊ผมเหนื่อยแล้วววว   กลับบ้านดีๆนะ



และผมก็เดินกลับเข้าห้องครับ ทันทีที่เปิดไขกุญแจเปิดประตูห้องเข้าไป โคร้มมม ผมโดนพี่หมิวในชุดเสื้อเกาะอก กางเกงขาสั้น กระโดดไรเดอร์คิ๊กเต็มๆ


ดีนะว่าถลาลงที่นอนไม่งั้นมีปากแตกแน่ๆ นี่ไงล่ะครับ ความสนิทของเรา รู้ยังสนิทแค่ไหน กระโดดถีบลูกชายเจ้าของบ้านเนี่ย คนดีๆที่ไหนทำกัน



[ ผม ]  :  เจ๊ ทำไรเนี่ย โอยย



[ พี่หมิว ]   :  อะไรเจ็บเหรอเนี่ย โถววว โทนของเจ๊







พี่หมิวก็ทำจะเข้ามาปลอบผมนะ แต่ก็ล็อคคอกูเฉ๊ย แม่งสลีปเปอร์โฮลด์ชัดๆ คืออยากจะบอกว่านมทิ่มหลังกูละเจ๊ แต่ก็พูดไม่ได้ไง ถ้าพูดแทรกเดี๋ยวก็โดนอีก



พี่หมิวถามว่าทำไมไม่ต่อสัญญาห้องล่ะ ผมก็บอกว่าก็ยังไม่ได้จะไม่ต่อ ( ตอแหลเลยกู ) แค่ยังไม่แน่ใจว่าจะอยู่ดีไหม พี่หมิวเลยสวดผมมาอีกชุดว่า ห้องพักราคานั้นหาไม่ง่ายนะเว้ย มีปัญหาอะไรทำไมไม่บอก



ทะเลาะกับเตยหรือไง อ๊อพี่เตยอีกละ ผมเลยบอกว่าเปล่าๆไม่ได้ทะเลาะอะไรกับเจ๊เตย ทำไมเจ๊ไม่คุยกันเองวะ แฟนกันแท้ๆ รู้มั้ยพี่หมิวบอกผมว่าไร




[ พี่หมิว ]   :  เดี๋ยวนี้ห่างไม้ห่างมือ แล้วหือเลยนะอีโทน



โอยกูจะบ้าตาย เลสเบี้ยนสุดสวยที่ใครๆก็บอกว่าเป็นนางฟ้า แต่ทำไมนางฟ้าคนนั้นกำลังใส่ สลีปเปอร์โฮลด์กูเนี่ย ผมว่าประเด็นหนึ่งคือเพราะผมไปทำให้พี่เตยไม่สบายใจมั้งครับ




พี่หมิวรักพี่เตยมากนะ คบกันมาก็ 3-4 ปีละ ก่อนที่พี่เตยจะแอบมากิ๊กกับผมอีก อาจจะเพราะแบบนี้ พี่หมิวเลยสลัดคราบหญิงสาวผู้สูงส่งลงมาใส่ไรเดอร์คิ๊ก แถม สลีปเปอร์โฮลด์ใส่ผมอีกล่ะมั้ง




[ ผม ]  :  ไม่ ค่อกกกก  ไม่ได้ทะเลาะเว่ยย แค่กกกก



ผมก็แบบยอมแล้วๆๆๆๆ แล้วแบบผมติดนิสัยตอนแข่งยูโดอ่ะ เวลาโดนเชือดหรือรัดคอ แล้วไม่ไหว ผมก็จะตบเบาะ 3 ที เพื่อขอยอมแพ้  แต่นี่ผมตีรัวๆๆ ปั้ปๆๆๆๆ ยังไม่ยอมปล่อยเลย


ผมเลยแบบต้องเอี้ยวตัวไปจี๋ๆๆๆเอวพี่หมิวแทน จนแกต้องยอมปล่อย โอย เกือบตาย



[ ผม ]  :  โอย เจ๊ ถ้าจะมาแกล้งผมเนี่ย พอเถ๊อะ  บอกว่าไม่มีอะไร ไม่มีอะไร



พี่หมิวก็บอก เออแล้วไป ผมก็ไอค่อก ไอแค่ก เฮ้อ ชีวิตนายโทนผู้น่าสงสารโดนรังแกอย่างเดียวเลย  ผมก็ถามพี่หมิวว่าจะกลับยังไงเนี่ย


[ พี่หมิว ]  :  ขับรถกลับ


อ่ะชัดเลย ก็เอาเถอะบ้านรวยนี่หว่าช่วยไม่ได้ แต่พี่หมิวก็ยังไม่ได้กลับนะ พี่แกยังนั่งเล่นที่บ้านผมอยู่ ต้องบอกก่อนว่าบ้านผมมันเป็นบ้านริมคลอง ทำให้เย็นสบายมากๆ




เฮ้อออ คิดแล้วก็ปวดกบาล พี่หมิวก็แบบคือยังไงดี คือเขาก็ไม่ได้รู้จักผมแค่คนเดียวหรอก แต่อาจจะเพราะผมเป็นเหมือนน้องชายมั้ง และอาจจะเพราะไว้ใจผมด้วยแหละเลยกล้าทำอะไรแบบนี้



ผมบอกเลยนะว่าอย่าอิจฉาผม เพราะพี่หมิวนิสัยมันร้ายพอตัว มันเป็นคนที่มั่นใจ มั่นหน้า เอ่อ ก็นะเขาสวยจริงๆ ปล่อยเขาเถอะ แล้วอีกอย่างใช้เงินเป็นเบี้ย คือด้วยความที่บ้านรวย ย้ำนะว่ารวยชิบหาย




คือแบบเคยต้องตามไปซื้อของกับพี่แก ที่พารากอน วนเข้า วนออก วนเข้า วนออก วนแม่งทั้งวัน แล้วคิดสภาพดิ่เมื่อ 8-9 ปีก่อน เหมือนคนบ้าหอบฟางอ่ะ เอ่อ จะว่าไปพอประกาศปลดล็อคแล้วก็โดนพี่หมิวลากไปพาราก้อนเลยนี่หว่า



เอ้อช่างมันเถอะ หลังจากที่พี่หมิวเค้นคอถามหาความจริงจากผมจนพอใจแล้ว พี่แกก็จะกลับครับ ผมก็บอกบ๊าบบายนะเจ๊ ผมโดนคว้าคอมั่บเลย ไปส่งพี่ด้วยอีโทน



ผมนี่แบบโอยย เจ๊ผมจะนอนแล้ว พี่หมิวสวนผมกลับมาเลย น้ำก็ยังไม่ได้อาบจะนอนอะไร อย่าสำออยไปส่งเจ๊ด้วย ผมก็เลยแบบเดินทั้งๆชุดทำงานนั่นแหละ ไปข้างล่าง พอลงมาแม่ก็กำลังดูหนังสือหวย


พอก็ดูหนังสือพระอยู่ พอผมลงมาพ่อก็ถามเอ้าไปไหนละน่ะ รู้มั้ยพี่หมิวตอบว่าไง



[ พี่หมิว ]  :  เดี๋ยวให้อีโทน ไปส่งหมิวหน่อยนะคะพ่อ



[ พ่อ ]  :  อ้อ ได้สิ่



พ่อ พ่อครับ นี่โทนไง โทนลูกชายพ่อไง ทำไมพ่อผมถึงไปตอบพี่หมิวเร็วแบบนั้นผมก็ไม่เข้าใจ แม่ผมก็บอกให้ไปส่งดีๆแล้วกัน ผมก็เฮ้อจนปัญญา


คิดดูดิ่ครับ ผมเหนื่อยขนาดไหน ขนาดว่าเดินเข้ามาบ้านในตอนแรก ผมไม่เห็นรถพี่หมิวจอดอยู่ ผมก็แบบอ่ะมาส่งแล้ว เท่านั้นแหละ ผั๊วะ เผี๊ยะ ๆ ๆ ๆ 



พี่หมิวตีเอา ตีเอา คือตีเล่นๆนะไม่ได้ตีเอาเจ็บ พี่หมิวตีแล้วบอกขับรถไปส่งเจ๊ที่บ้านด้วย อ่ะผมก็ขับไปเลย ผมเลยบอกเจ๊ไปนั่งหลังก็ได้นา แต่พี่หมิวก็บอกว่า



[ พี่หมิว ]  :  เจ๊ให้แกไปส่ง ไม่ได้ให้เป็นคนขับรถ อีนี่


แล้วเจ๊ก็มานั่งข้างๆคนขับ ผมก็เอ้อแล้วแต่ ผมก็ขับๆไปแหละครับ จริงอยู่ว่ามันง่วง แต่ก็ต้องบังคับตัวเองว่าห้ามหลับเด็ดขาด พี่หมิวก็ชวนผมคุยตลอดทางแหละครับ


แถมยังเอาพิมเสนมาป้ายจมูกให้อีก อื้อหืม ตื่นเต็มตา


[ พี่หมิว ]  :  แหม ไม่ได้เจอกันเดือนกว่าๆ รู้สึกว่าดูดีขึ้นนะเนี่ย แต่ไอ้หน้าเขียวๆนี่อ่ะไร


[ ผม ]  :  โอ๊ย !!!



อยู่ดีๆพี่แก ก็จิ้มมาทีแก้มผมเฉ๊ย !!!  เจ็บดิ่ครับ ถามได้ ผมก็บอกว่าซ้อมกีฬา บลาๆๆๆ ไปเรื่อยๆ พอตอบเสร็จผมก็เงียบ จนกระทั่งขับมาถึงบ้านพี่หมิวครับ ผมเลยบอกว่า



งั้นผมขับมาส่งแค่นี้นะเจ๊ ผมขับมาถึงหน้าหมู่บ้านแล้วแบบก็ขอลงตรงนี้ เพราะกฎระเบียบหมู่บ้านเยอะมาก ผมขี้เกียจไปขอสแตมป์จากบ้านแล้วมายื่นป้อมยามอ่ะ



พอลงมาจากรถ ผมแม่งเซแถ่ดๆๆๆเลย โอยหิวข้าว โอยง่วง อย่างแรกเลยต้องหาร้านข้าว อย่างที่สองกลับบ้านนอน พอผมมีอาการแบบนั้น เจ๊หมิวก็ถามว่าเป็นไร



ผมเลยบอกว่าไม่ๆๆๆจะกลับบ้านแล้ว พี่หมิวเลยถามว่าจะนอนค้างบ้านพี่เปล่า ผมเลยบอกไม่เอาจะกลับแล้ว เจ๊อ่ะกลับเข้าบ้านเลย



ผมเดินไปหยิกแก้มเบาๆจนพี่หมิวร้องโอ๊ยครับ ผมก็เลยบอกฝืนอีกนิดนะเจ๊หมิวจะถึงบ้านแล้ว ค่อยนอนนะ เจ๊ก็แบบทำหน้าบึ้งๆใส่และบอกอื้อรู้แล้ว แล้วพี่แกก็ขับรถเข้าไปเลย



พอรถพี่หมิวพ้นโค้งไปผมก็รีบสับตีนแตกไปเซเว่นเลย บิ๊กเบาหมูแดงสองลูกครับ ผมแบบกินเสร็จแล้วโบกรถกลับบ้านเลย คือจะน็อคแล้ววันนั้น พอกลับไปถึง




ผมทิ้งตัวนอนเลย ซึ่งใครจะรู้ครับว่าที่นอนนี้มัน จะทำให้ผมกับเจ๊หมิวผิดใจกัน อ่ะขออนุญาต Time SKIP ไป7 วันเลยครับ วันศุกร์ต่อมา



ผมที่เหนื่อยล้าจากงานมากๆ อาบน้ำเสร็จแล้วด้วย กำลังจะหัวถึงหมอนอยู่แล้วด้วย แต่ว่าทันใดนั้นโทรศัพท์เจ้ากรรมที่ผมลืมผิดเครื่องมันก็ดังขึ้นมาครับ และปลายสายก็คือพี่หมิวนั่นเอง


ผมรับสายและแบบงึมๆงัมๆ ด้วยความง่วง แบบจะวางแล้วเจ๊นอนแล้วนะ แต่ว่า !!!


[ พี่หมิว ]  :  อีโทน แกห้ามวางสายชั้นนะ ถ้ากล้าวางสาย เดี๋ยวมีถึงบ้านแน่


[ ผม ]  :  โอ๊ยย ผมง่วงนอนแล้วเจ๊หมิว


[ พี่หมิว ]  :  อย่ามาสะตอ เพิ่ง 3 ทุ่มเอง



ผมก็แบบง่วงจริงๆนะเว้ย แล้วแบบอ่ะฮือ น้ำตาจะไหล คือแบบเมื่อก่อน ตอนเรียนมหาวิทยาลัยอ่ะ วันศุกร์นี่มันต้องโต้รุ่งอ่ะ เรียนมาตั้ง 5 วันต้องแก้เครียดด้วยเหล้า


ไม่ก็เข้าผับเข้าบาร์ แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนกันไง อย่างแรกเลยคือกรูเหนื่อย อย่างที่สองคือก็ง่วง อย่างที่สามคือวันเสาร์แม่งชอบมีเซอร์ไพรส์ไง



บางทีก็มีสายตรงจากหัวหน้ามาละ เฮ้ยไอ้โทนแก้งานให้พี่หน่อย เฮ้ยไอ้โทนพี่ขอตัวอย่างงานหน่อย เนี่ยมันน่าเบื่อนะ แทนที่จะให้จบในเวลางาน แต่อย่างว่าอ่ะครับ มันเป็นงาน บางครั้งมันก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเอาเวลาส่วนตัว มาเคลียร์งาน



เนี่ยเพราะมันเป็นแบบนี้แหละ พอวันศุกร์ทีไร ถ้าผมเลือกได้ ผมก็อยากจะนอนมากกว่า ไม่รู้ดิ่ครับมาเรียนจบมา มาเจอเรื่องหนักๆเกี่ยวกับแฟนเก่า มันทำให้ผมแทบจะอำลาสายปาร์ตี้เลย



แต่เนี่ย หัวจะถึงหมอนอยู่แล้ว เข้าใจไหม หัวจะถึงหมอนอยู่แล้ววว โทรมาทำไมเนี่ย พี่หมิวโทรมาครับว่าให้ไปรับที่อนุสาวรีย์ชัยหน่อย ผมก็ฮึ๊ อะไรวะน่ะ


[ ผม ]  :  เจ๊ นั่ง Taxi ดิ่ ผมจะนอนแล้ว


[ พี่หมิว ]  :  ชั้นเมาเหอะ นี่แกจะให้เจ๊หมิวคนสวยของแก ขับรถจริงเหรอ


น่ะ นั่นไงมาแนวนี้อีกแล้วถึงว่าเสียงอ้อแอ้มาเชียว ผมก็แบบ ฮึ้ย !!! อาบน้ำแล้วแท้ๆๆๆๆๆ สุดท้ายผมก็ต้องไปรับครับ ผมต้องรีบไปรีบกลับอ่ะ เพราะวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้านด้วย


ผมนี่แบบอื้อหือ เซ็งเป็ด ผมเลยแบบเห็นว่าไม่มีอะไรมากแค่ไปรับ ก็เลยแบบกางเกงสามส่วน เสื้อโปโล และลากอีแตะ adda คู่โปรดไป เอ่อ รองเท้า adda พื้นมันหนาอยู่นะ หลายเซ็นติเมตรเลย


คือแบบพี่หมิวมันสูง175-178 มั้งอ่ะ ผมก็แบบเตี้ยกว่าพี่แก 3-4 เซนติเมตร ปกติน่ะก็ไม่เท่าไร แต่ถ้าพี่แกใส่ส้นสูงนะ อื้อหืม ผมนี่แคระเลยนะ ซึ่งมันก็แบบอาจจะทำให้ความมั่นใจลดลงไปบ้างเนอะถ้าเราเตี้ยกว่าผู้หญิง


อ่ะผมก็ลากอีแตะ adda เสริมความสูงสัก 3-4 เซ็นติเมตรไป คือกะว่าไปสบายไปอ่ะ โอ้โห้ เช็ดเข้ คือ คือ คือมาเต็มอ่ะ ชุดเดรสมายังกับงานเปิดตัวสินค้าขึ้นห้าง


รองเท้าส้นสูงที่แบบนะยิบระยับแสบตาชิบหัย คือแบบเอาจริงๆไม่กล้า เข้าไปหาอ่ะบอกเลยมีอายชิบหาย และอย่างที่ผมบอกมาตลอดว่า ผู้หญิงนั้นเป็นเพศที่มี Six Sense ที่โคตรแรง




เพราะผมที่ทำท่าจะเผ่นอยู่แล้วแท้ๆ เจ๊แกก็ตะโกนเรียกเฉยเลย โท้น !!! เจ๊อยู่นี่ ผมนี่แบบเฮือก !!!  เอางี้เลยเหรอวะ ผมนี่โคตรอาย เพราะตรงที่พวกเรายืนอยู่นะ มันคือตรง Victory Point คือสมัยก่อน ไอ้ตรงนั้นมันยังมีวินรถตู้ไง



แล้วแบบคนที่ยืนรอรถตู้แม่งมองตามเสียงเป็นตาเดียวเลย ผมนี่แบบโคตรอายอ่ะ แต่ผมก็ต้องรีบเดินไปหาเจ๊หมิวนะ เพราะถ้านานกว่านี้ไม่รู้พี่แกจะทำอะไรแผลงๆอีก




ว่าไงยูโด ว่าไงนักกล้าม ว่าไงโทน สารพัดคำทักทายของเพื่อนๆของพี่หมิวทักผมครับ ผมก็ครับๆดีครับไป เพื่อนบางคนเขาก็ดีนะ ทำเหมือนผมเป็นรุ่นน้อง บางคนมันก็มองผมเป็นแค่คนที่มาคอยตามรับพี่หมิว


มันก็แล้วแต่คนล่ะเนอะ ผมเองก็ไปบังคับใครไม่ได้ แล้วผมก็ไม่สนใจด้วยว่าพวกนั้นมองผมยังไง ผมก็แค่มารับพี่หมิวแค่นั้นเอง มีหลายคนก็บอกว่าจะไปส่งพี่หมิวเอง บางคนมันก็พูดมาตรงๆเลยว่าไม่ไว้ใจผม


เฮ้อ ผมสังเวชใจเลยครับ แต่ละคนคิดแต่ละอย่าง เอาจริงๆนะบอกเลยว่าผมก็ยังตัดกิเลส เรื่องเพศไม่ได้ แต่นี่มันพี่สาวนะเว้ย ถึงจะไม่ใช่พี่แท้ๆ แต่ก็ได้ชื่อว่าพี่ ไอ้พวกนี้แม่งเกินเยียวยา


พี่หมิวก็เลยบอกว่า พูดกับน้องชั้นดีๆหน่อย และก็โผมาคล้องขอผม อื้มหืมกลิ่นละมุดนี่ลอยมาเลย ก็ตามสไตล์ของผมแหละครับ ผมถามว่าโหเจ๊นี่แปรงฟันเมื่อไรเนี่ย

พี่หมิวตอบโต้ไงรู้มะ แกประครองหน้าและ ฮ่ออออออ  อื้อหืมกลิ่นแม่งเต็มหน้า ผมนี่แบบแทบจะอ้วก แต่ไอ้พวกจะเป็นลมคือพวกผู้ชายที่ยืนมองและอาสาไปส่งพี่หมิวในตอนแรกมากกว่า พวกมันคงงงว่าไอ้นี่เป็นใคร ทำไมหมิวถึงเล่นด้วยขนาดนี้


ผมก็เลยแบบอื้อหือ นี่กินส้มตำป่ะเนี่ย พี่หมิวบอกเออป่ะกลับบ้านกัน  ขนาดพี่หมิวพูดขนาดนี้แต่พวกแม่งก็ไม่หยุดนะ จะอาสาไปส่ง แหม ไปส่งไหนไอ้สัด ผมดูหน้าพวกแม่ง ยังไง๊พี่หมิวก็ไม่ถึงบ้านแน่ๆ ถ้าไปกับพวกมัน


พี่หมิวบอกไปเป็นไร ให้ผมไปส่งนี่แหละ ผมเลยถามเดินไหวป่ะเนี่ย เมาเหมียนหมาเลย ผมคุยกับเจ๊หมิวซักแปป ก็มีพวกเสือกครับ เสือกเลย ก็คงจะเป็นเพื่อนผู้ชายในกลุ่มแหละ ก็หล่อก็เท่ส์ทุกคนแหละนะ ต้องยอมรับว่าพออยู่กับพวกมัน ผมนี่หมองเลย


มันเดินมาถึงก็หมิว เราไปส่งมะ ขับรถอันตรายนะ ไปรถเรามั้ยหมิว คือหวังเคลมแน่ๆไอ้พวกเชี่ยเนี่ย ซักพักเจ๊ก็เดินมาหาผมอ่ะแล้วบอกว่าเรามีคนขับรถส่วนตัวแล้ว ขอบใจนะ


ไอ้พวกเชี่ยนั่นก็ตกใจ มองผมหัวจรดตีนเลย คือโอเคพวกมึงแต่งตัวดี ดูดี หล่อเท่ห์ ส่วนผมคือแต่งตัวแค่มาขับรถพากลับบ้านอ่ะ จำเป็นต้องดูดีเปล่าวะ



[ ผม ]  :  เจ๊หมิว กลับยัง ผมง่วงแล้วนะ โอ๊ยยยย


คือพี่แกแบบชอบแกล้งผมอ่ะ คว้ามั้ยที่แก้มเลย คือแบบสงสารกูหน่อยเถอะเจ๊ คนเยอะแยะ เอ่อ อันนี้ผมพูดในใจนะ ถ้าพูดออกไปบอกเลยยับ


[ พี่หมิว ]  :   ไม่เจอกัน ไม่กี่เดือน กล้าเถียงเจ๊เหรออีโทน แล้วนี่ไปทำไรมา ทำไมหน้าตามีแต่แผล


ผมก็โอ๊ย ๆ ๆ ๆ แล้วจับมือเจ๊หมิวไว้ครับ คือปล่อยทีเถอะเจ็บเว้ย แล้วแบบไอ้พวกเชี่ยนั่นเห็นผมจับมือเจ๊หมิวมั้ง เลยกรูกันเข้ามาจะหาเรื่องผม


เฮ้ยทำไรวะ เฮ้ยทำไรวะ คือมึง พวกมึงดูหน่อยกูโดนกระทำไอ้ควาย ผมก็แบบ


[ ผม ]  :  โอ๊ยเจ๊หมิวยอมแล้วก็ซ้อมกีฬาอ่ะ มันก็ต้องมีปะทะบ้างดิ่เจ๊


พี่หมิวก็บ่นๆๆ อีกครับว่าผมทำอะไรเกินตัว ชอบโชว์พาว บ้าพลังไม่เปลี่ยน และที่สำคัญผมโดนติเรื่องการแต่งตัวครับ ประโยคเด็ดที่ทำให้ได้พวกเชี่ยนั้นเงิบแดรกก็คือ


" แล้วพวกเสื้อผ้าที่พี่ซื้อให้ ทำไมไม่ใส่มา "


เงิบมั้ยครับ เงิบมั้ย คือรีดเดอร์เข้าใจมั้ยครับคำที่พี่หมิวพูด ใช่ครับ พี่เขาเคยซื้อเสื้อผ้าให้ แล้วไอ้พวกหน้าม่อที่จ้องจะจีบเนี่ย งิ่ดแดรกเลยนะ


[ ผม ]  :  ก็แค่มารับเอง ไม่เห็นต้องแต่งไรมากมายเลย


[ พี่หมิว ]  :  ไม่ได้ดิ่ เป็นเด็กเจ๊ ต้องดูดีเสมอ


ผมก็แบบได้โอกาสอ่ะหมั่นใส้พวกแม่งครับ เลยพูดไปว่าเจ๊เหอะสร้อยที่ผมซื้อให้อ่ะใส่ป่ะ คือผมพูดส่งๆไปครับ แต่เรื่องสร้อยที่ผมซื้อให้มันเรื่องจริงนะ ซื้อให้พร้อมกับพี่เตยนั่นแหละ


แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือพี่เตยรวบผมยาวๆของเธอขึ้นมาเพื่อโชว์สร้อยที่ใส่อยู่ คอขาวจั๊วน่าเจี๊ยะแท้ๆ


[ พี่หมิว ]  :  นี่ใส่อยู่เนี่ย โทนซื้อให้ทั้งที พี่ก็ใส่อ่ะดิ่


เอาจริงๆตอนนั้นผมก็อึ้งๆเหมือนกันนะ ไม่คิดว่าพี่แกจะใส่ แต่พอคิดๆไปมันก็ไม่แปลกนะ เพราะว่าสร้อยนั้นมันสลักคำว่า T&M ย่อมากจาก เตยกับหมิว


ผมเลยแบบหันไปมองพวกมันครับ ตอนนี้พวกแม่งกำหมัดกัดฟันกันแน่นเชียว ผมก็คิดนะถ้าจะบวก กูงัดก่อนแน่ๆ แต่พี่หมิวก็บอกกลับกันเถอะเนอะโทน

ผมก็จ้าๆๆๆไป และก็จูงมือพี่หมิวเดินออกมาเลย พี่หมิวก็บอกว่ารถจอดอยู่ซอยข้างๆเซ็นจูรี่ อ่ะผมก็บอกทนอีกนิดนะจะถึงรถแล้ว พี่หมิวก็อื้อๆๆ


พอเดินตุ๊ปปั๊ดตุ้ปเป๋มาถึงรถ ผมก็ให้พี่หมิวนั่งหลังเลย พี่หมิวถามว่าพ่อแม่ผมนอนยัง ผมเลยบอกวันนี้พ่อแม่ไม่อยู่อ่ะ ผมไปส่งเจ๊ก็จะกลับไปปิดบ้านนอนเลย



[ พี่หมิว ]  :  งั้นเจ๊ไปบ้านโทนนะ


[ ผม ]  :  ผมไปส่งบ้านเจ๊ไม่ดีกว่าเหรอเนี่ย


[ พี่หมิว ]  :  ให้เจ๊สร่างก่อนนะโทนนะ นะโทนน้องรักของเจ๊


เฮ้ออ ผมก็ไม่มีทางเลือกแหละครับเพราะรู้ว่าเถียงไปก็ไม่ชนะ ผมเลยขับรถมาที่บ้านผม ทันทีที่จอดรถ เจ๊หมิวอ้วกก่อนเลย 1 ชุด ผมก็แบบเฮ้ยเจ๊เป็นไรมั้ย แล้วก็ไปลูบหลังให้ครับ


อูยย หลังอย่างเนียน ผมถามทำไมเจ๊อ้วกวะเนี่ย กินไรเยอะแยะ เจ๊บอกก็กินนิดเดียวนะ แต่ไม่รู้ทำไมมึนๆหัว ผมเลยแบบงั้นผมอุ้มเจ๊นะ พี่หมิวก็บอกอื้มๆอุ้มหน่อย


ผมก็อุ้มเป็นเจ้าสาวขึ้นเตียงเฮ้ย ไม่ใช่ๆ ผมก็อุ้มเจ๊เข้ามานั่งพักในบ้านครับ ผ้าเย็น ยาดม ยาหม่อง ผมก็เตรียมมาทันที ผมทาวนๆๆๆที่ขมับเบาๆให้เจ๊หมิว


แล้วเสียงแบบ อื้มม อื้มม อื้มมม เฮ้ยเจ๊ กูทายาหม่องให้ไม่ให้บี้หัวนม ทำไมครางแบบนั้น พอผ่านไปสักพักเจ๊ก็อาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผมถามว่าเจ๊ไหวมั้ยผมจะไปส่ง


[ พี่หมิว ]  :  โอ๊ย ตาลายอ่ะโทน พี่นอนนี่นะ


[ ผม ]  :  ไม่เอาโว้ย กลับบ้านไปเลยเจ๊ ผมไปส่ง


[ พี่หมิว ]  :  นั่งรถเดี๋ยวก็อ้วกอีก ให้เจ๊นอนนี่แหละดีแล้วโทน ไม่ต้องเกรงใจหรอก


เฮ้ย !!!  เดี๋ยวนะ ทำไมประโยคของพี่หมิวมันแปลกๆวะทุกคน ไม่ต้องเกรงใจหรอก เกรงใจใคร นี่บ้านผมนะเนี่ย




ผมบอกจะไปส่งเจ๊ก็บอกไม่ไป ผมก็แบบเฮ้ออ ปวดหัวอ่ะ ผมบอกเจ๊เวลาเมาก็อย่าง๊องแง๊งดิ่ พอเห็นว่าไม่ได้ผล ผมโทรหาพี่เตยเลย ผมบอกว่าเจ๊มาดูแฟนเจ๊หน่อยดิ่ เมาแล้วง๊องแง๊งเนี่ย ไม่ยอมกลับบ้าน


[ พี่เตย ]  :  โทน แกดูหมิวให้เจ๊ก่อนนะ ตอนนี้เจ๊ไม่ว่างอ่ะ คุยกับป๊าม๊าอยู่


เอ๊า !!! ยังไงละนั่น พี่หมิวก็ไม่ถึงขั้นเมาหรอกครับ แค่กึ่มๆ ผมเลยแบบเอาไงดีวะ พ่อแม่ก็ไม่อยู่บ้านด้วย ไอ้ห่าฝนก็ตกอีก ผมเลยแบบเอาวะตามใจอยากนอนก็นอน


ผมเลยปล่อยให้พี่หมิวนอนอยู่แบบนั้นแหละครับ ส่วนตัวผมก็เดินมาเช็คประตู ดูสัญญาณกันขโมยรอบๆบ้าน หน้าต่าง ต่างๆ สิ่งที่ผมโชคดีคือ ได้เพื่อนบ้านดีครับ


เชื่อผมเถอะ ได้บ้านดี ได้ทำเลดี ไม่เท่าได้เพื่อนบ้านดีครับ อาจจะเพราะคนแถวนี้อยู่กันมานานครับ ถึงจะขยับขยายสร้างใหม่ แต่ก็ยังเป็นคนหน้าเดิมๆ เพราะงั้นพวกเราเลยช่วยกันดูแลบ้านให้กันครับ


ซักพักผมก็ได้ยินเสียงพี่หมิวโวยวายบนห้อง พอขึ้นไปดูอื้มหืมตูละเซ็ง อ้วกเต็มที่นอนเลย แล้วทุกคนก็คงรู้ดีครับ ว่าไอ้อ้วกที่มันพุ่งออกมาเพราะเหล้าเนี่ย กลิ่นมันแรงแค่ไหน


ผมนี่แบบอุ้ก อึ้ก !!! เลยล่ะ แต่ถ้าปล่อยไว้นานกว่านี้ รับรองว่าห้องนอนของผมต้องคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าผสมเศษอาหารแน่ๆ ผมก็แบบรีบกลั่นใจเข้าไปอุ้มเจ๊หมิวออกมาก่อนเลย


ผมก็เฮ้อปวดหัวชิบ ทำไมกินจนเมาแบบนี้ ปกติพี่หมิวไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่หว่า ปกติเขากินแบบนิดๆหน่อยๆเท่านั้นเองนะครับ แต่ไหงรอบนี้หนักเลยวะเนี่ย


ผมก็อุ้มไปบ่นไปนะว่าทำไมเจ๊กินหนักแบบนี้เนี่ย พี่หมิวบอกนะว่าไม่รู้เหมือนกัน เหล้ามันหวานๆเลยกินไม่รู้ตัว นั่นไงกูว่าแล้ว สงสัยไม่เคยกินของพวกนี้แน่ๆ มันเป็นเหล้าผสมน้ำผลไม้ครับ


หวานๆ กินง่าย แต่แอลกอฮอล์แม่งไม่เบาเลย ถึงว่าพี่หมิวถึงเป็นแบบนี้ ผมเลยบอกเจ๊ไปล้างตัวเลย เจ๊บอกไม่ไหว ผมบอกงั้นรอแปปนะ ขอโกยอ้วกก่อนแล้วจะพาไปล้างตัว


คือมันก็ดูไม่ดีนะ ที่ให้พี่หมิวนอนกองกับพื้นห้องนอน แต่ห้องผม ไม่มีโซฟาเหมือนบ้านพระรามสาม มันเลยจำเป็นจริงๆ ผมหอบผ้าผูที่นอนที่มีอ้วกของพี่สาวคนสวย ลงไปอย่างไวก่อนที่น้ำมันจะซึม และจัดการ


ฉีดน้ำยาไล่กลิ่นทันที ใช้เวลาเกือบ 10 นาทีครับกว่าจะเสร็จ ปัญหาคือพี่หมิวนี่แหละยังไง ผมเดินไปปลุกพี่หมิวบอกว่าตื่นแปปนะเจ๊ เจ๊ต้องไปล้างตัว


ผมจำได้ดีเลยเนี่ยคำที่พี่แกพูด จำจนมาถึงตอนเนี้ยที่เขียน


" เช็ดตัวให้เจ๊หน่อยดิ่ "


ผมก็แบบฮื๊อ !!! ยังไงเนี่ย ผมบอกไม่เอาอ่ะเจ๊ตื่นแปปนึง เดี๋ยวค่อยนอน พี่หมิวบอกไม่ไหว มึนหัว คือพี่หมิวสามารถพูดตอบโต้ผมได้นะ งั้นแสดงว่าเขาไม่ได้กินเยอะ น่าจะกินเท่าเดิม


แต่ปริมาณแอลกอฮอล์ที่ได้รับ มันอาจจะมากกว่าปกติ สภาพเลยเป็นแบบนี้ ผมถามแล้วเอาไงดีเนี่ย พี่หมิวบอกล้างตัวให้หน่อย เวียนหัว ผมบอกเฮ้ย !!!  ไม่ดีมั้งเจ๊ ผมโทรตามพี่ชายเจ๊ดีกว่า

[ พี่หมิว ]  :  ไม่เอาไม่ต้องโทรตามพี่เอกนะ แค่นี้ก็ทำให้พี่ไม่ได้เหรอโทน ไม่รักเจ๊แล้วเหรอ


นั่นไงโดนคำนี้เข้าไป ผมจุกดิ่ คือแบบเฮ้ย ผมก็ยังรักและนับถือพี่นะ แต่จะให้เช็ดตัวให้ ถ้ามือผมไปโดนนมเจ๊ จะทำไงล่ะ ผมเลยบอกรักอ่ะรัก แต่แบบนี้ไม่เอาเว้ย ผิดผีไปทำไงเนี่ย


พี่หมิวเขาแบบเหมือนรวบรวมแรงนะ และป่ายๆๆๆเหมือนหาผม อ่ะผมก็จับมือเจ๊ไว้และถามว่าจะเอาไร และนี่คือคำตอบที่ผมได้รับ พี่หมิวคว้ามือผมไปตะปบที่นมของเขา ไม่พอนะยังบีบมือผมให้ขยำนมของเจ๊แกด้วย


ผมตกใจดิ่ดึงมือออกเลย เจ๊หมิวก็บอกอ่ะผิดผีแล้ว รับผิดชอบเจ๊ด้วย ล้างตัวให้หน่อย ผมก็โอยเอาไงดีกู ท่าหมาดีมั้ย ถุ้ย !!!  ไม่ใช่แบบนั้น เฮ้อ เอาเถอะยังไงนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมบีบนมสาวๆล่ะเนอะ


ผมเลยบอกว่าผมต้องถอดชุดเจ๊นะ ชุดเจ๊เลอะ พี่หมิวก็อื้อๆๆ อ่ะผมก็จัดการถอดชุดเจ๊แก ทันทีที่ชุดของพี่หมิวถูกถอดออก ผมก็แทบหยุดหายใจ เพราะหุ่นข้างในคือดีมาก


แบบโอยมายก็อชชชช  น่าจับน่าสัมผัสไปหมด แต่เฮ้ย !!!  ไม่ได้ ไม่เสี่ยง ผมบอกเลยว่าผมไม่อยากเสี่ยง ผมจัดการเช็ดตัวให้เจ๊หมิว เช็ดตามเนื้อตามตัวและเอ่อ นั่นแหละจุดสงวนของพี่แก


จนแบบมีเสียงซื๊ดออกมา ผมก็แบบชิบหายละ นี่กูถูโดนหมีของพี่หมิวเหรอวะ สักพักเชื่อมะ พี่หมิวมันงึมงำ งึมงำ ถอดเสื้อในออกเองเฉ๊ย


ผมนี่แบบ เฮ้ย !!!  เจ๊ทำไรวะ รู้มั้ยพี่หมิวบอกว่าไง จะได้เช็ดสะดวก เออเอากับพี่แกดิ่ ผมก็เลยบอกขอญาตนะเจ๊ ผมก็เช็ดตัวให้แกแหละ คือบอกตรงๆ ตอนนั้นหำตุงเลย


แต่ต้องอดกลั้นไว้ครับ เพราะไม่อยากจะทำอะไรที่มากไปกว่านี้ พอเช็ดเสร็จอะไรเสร็จ พอกำลังจะใส่เสื้อในเจ๊บอกไม่เอา ไม่ใส่เอาไปตากให้เจ๊หน่อย แล้วก็คอพับคอห้อยไปอีก


ผมก็แบบเอาไงดีวะ ถ้าให้นอนแบบนี้ตื่นมาชิบหายแน่ แต่ในอีกความคิดนึงผมก็คิดนะว่าเจ๊อยากได้แบบนี้ เจ๊ก็คงไม่โกรธผมหรอก ผมเลยจัดการเอาเสื้อกับกางเกงในของเจ๊ไปผึ่งไว้ที่อีกมุมห้อง


และเอาชุดของผมเองมาใส่ให้เจ๊หมิวแทน เสื้อ + กางเกงขาสั้น ส่วนชุดที่เปื้อนอ้วก ผมก็จัดการซักปั่นแห้ง อบแห้งอีกทีจนเรียบร้อย อ้อลืมบอกไประหว่างที่ผมทำงานทั้งหมด ผมจัดที่นอนให้เจ๊หมิวนอนแล้วนะ


และผมก็เอาเสื้อชุดมาแขวนไว้ในห้อง ห้องของผมไม่มีเตียงยกพื้นนะ คือปูกับพื้นไปเลย ผมชอบนอนแบบนั้นมากกว่า คือนอนเหมือนพวกคนญี่ปุ่นอ่ะ เวลานอนก็จะหยิบผ้ามาปูนอนพื้นแบบนั้นเลย


ผมก็ปูให้เจ๊หมิวนอนในมุมที่แอร์มันกระจายๆ จะได้นอนสบายๆ ส่วนผมตอนแรกที่กะว่าจะไปนอนอีกห้อง แต่ตอนนั้นเปลี่ยนใจครับ ง่วงมากๆ เลยตัดสินใจ


ปูเครื่องนอนอีกชุดนอนคนละมุมเลย คือตอนนั้นไม่มีอารมณ์หื่นเลยนะ มีแต่ความง่วง ผมมองดูพี่หมิวอีกทีว่าผ้าห่มยังอยู้ดี และก็ปิดไฟแป๊กนอนหลับไป





ผมกลับไปนานเท่าไรไม่รู้นะ แต่ตื่นเพราะแสงมันส่อง และเสียงนกที่ร้องจิ๊บๆๆๆๆ ที่ริมหน้าต่าง ผมรู้สึกว่าเมื่อคืนนอนหลับสบายจัง แต่ปัญหาคือทำไมกูหนัก ทำไมรู้สึกว่าตัวหนักๆ อื้อหืม ชัดเลย ผีอำ เอ... มันก็ไม่ใช่วันพระนี่หว่า ไม่น่าจะใช่นะ ผมก็มองไปที่หน้าอกครับ อื้อหืม ชัดเลย ผมลอนสีน้ำตาล



พี่หมิว ทำไมพี่หมิวมานอนบนตัวผมได้เนี่ย หรือว่าเมื่อคืน !!!!

 

จะรอดมือเจ๊หมิวมะนี่​  ว่าแต่คิดถึงสามสาวนั่นจังนิ....

มหาเทพโทนโดนมุดโปร่งใช่ไหม555

เจ้หมิวต้องเป็นตัวละครลับแน่นอน

ยังไมไ่ด้อ่านเลยรอลุ้นทีเดียวว่าวันนี้จะได้ใคร

ถ่านไฟเก่ามันร้อนไหมเนี่ย

  มีแววว่านางเอกผมหายไปเลยในตอนนี้ เจ้ เจ้อ ไร ไม่สนใจแล้ว อยากได้แต่เด็กซึนแตก 

โห่เสียท่าเสือโทนหมดโดนผญลักหลับ

แล้วถ้าพี่เตัยมาเจอภาพแบบนีัจะว่าอย่างไรกันน่ะ

ดูๆไปเจ๊เค้ามาเสิร์ฟถึงที่เลยนะเนี่ย หรือว่าเค้าจะวางใจว่าปลอดภัยกันนะ แต่ผมว่าคิดผิดละ โดนโทนจัดแน่นอน

นายโทนหรอยจริงแบบนี้

เจ๊หมิวอ่อยขนาดนี้ก็จัดเลยนายโทนเผด็จสึก

ตัวละครคู่ใหม่ที่มาคั่นกลางระหว่างเสือดาว555

ขึ้นภาคใหม่แล้วจะมีรีเทรินกับ 3 สาวรึเปล่าน้า หรือเปลี่ยนคนใหม่เลย
สุดท้ายเจ้หมิวไม่น่ารอดนายโทนแน่ๆ แต่จะเป็นตอนใหนนะ

แค่ พรีวิว หน้าปก 2 สาว ก็ เด็ดละครับ