แฟนกู ตอน 5 คนแรก

แฟนกู ตอน 5 คนแรก

ผมออกจากห้องน้ำพร้อมดึงเสื้อนอนที่เลอะน้ำกามมากมายของผมออก

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเปลือยทั้งตัวต่อหน้าโบนัส เธอเห็นผมแล้วหน้าแดงอดที่จะอายเองไม่ได้ ผมใส่กางเกงในและแต่งตัวเสร็จก็มาเก็บหลักฐาน
"เฮ้อ คราวหน้าก็นอนบนที่นอนเลยนะ ไม่ต้องมาเริ่มที่พื้นก่อน"
"โบนัส เราทำให้นะ.."

โบนัสยิ้ม เอามือมาจับแก้มและแตะบ่าผม
"ไม่เป็นไร ป้องไปดูหนังโป๊มาก่อนนะ"
"หลายทีแล้ว เราไม่สบายใจนะ"
"เรายังไม่ได้มีอะไรกัน เราไม่ได้ล่วงล้ำกันเลย ป้องทำใจให้สบาย"
"สมมติเราอยากเป็นแฟนโบนัส เราจะทำได้มั๊ย"
"อืมม์ เอาสิ แต่..อย่าเรียกแฟนเลย เราดีต่อกันเสมอไปแล้วกัน เรายอมรับเราชอบเธอ อยู่แล้วมีความสุข"

ผมกอดโบนัสแน่นๆอีกครั้ง ผมน้ำแตกสองทีติดกันมันเสียวจนผมใช้กำลังทุกส่วนเพื่อขับน้ำอสุจิออกมามากมาย เมื่อเสร็จกิจผมก็เริ่มอ่อนแรงและหลับลงอย่างรวดเร็ว
..............

เปิดเรียนผ่านไปหลายวันแล้ว ผมเริ่มจับทางการสอนของบรรดาอาจารย์ทั้งหลายได้ การเรียนในมหาลัยจึงไม่เหลือบ่ากว่าแรงมากนัก โบนัสชวนผมทำกิจกรรมหลายอย่าง ทำให้ผมหลุดออกมาจากหอพักของผม จนบางครั้งผมกลับหอพักเกือบสามทุ่มก็มี ผมเล่นกีฬาไม่เป็นผิดกะไอ้โอมที่แม่งเล่นเป็นทุกอย่าง โบนัสเลยชวนผมวิ่งที่สวนลุม

"อีกหน่อยเราเรียนกันที่นี่คงได้มาวิ่งบ่อยอ่ะ ถ้าป้องชอบเรามาวิ่งเป็นเพื่อน"
"โบนัสเบื่อหรือเปล่า เราว่ายน้ำพอได้ ไม่มีท่านะ เหมือนว่ายในคลองอ่ะ ไปว่ายน้ำมั่งก็ได้นะ"
"เอาสิ...."

โบนัสมาเล่าเรื่องไอ้อาร์มให้ผมฟังว่าไอ้อาร์มมาดักเจอหลังเรียนเสร็จวันหนึ่ง ไอ้อาร์มมีกิ๊กอยู่ที่บัญชี มันคบซ้อน เพื่อนห้องโบนัสมาบอกพร้อมหลักฐานภาพถ่ายคาหนังคาเขาของไอ้อาร์มและกิ๊ก โบนัสก็เลยบอกเลิกถาวรและห้ามมันมารังควาญเพราะเธอมีวงจรปิดวันนั้นที่มันตบเธอ ถ้าไม่งั้นจะแจ้งตำรวจ ไอ้อาร์มหายไปและไม่มาเรียนอีกเลย โบนัสบอกว่าหลังจากนั้นอีกสองเดือน ไอ้อาร์มก็ไปเรียนเมืองนอกและเลิกติดต่อกันถาวร

ผมและโบนัสเปิดเผยกันมากขึ้นตั้งแต่งานรับน้อง ทั้งพี่ทั้งเพื่อนที่เคยสงสัยก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเข้าใจ ผมไม่ได้เห็นโบนัสเป็นที่ระบายกาม ผมชอบความสดใสของโบนัสและไม่เคยคิดเป็นอื่น ผมไม่หวังฟันโบนัสเลยด้วยซ้ำ เราจับมือกัน กอดกัน จูบกัน แต่นับตั้งแต่โบนัสใช้ปากให้ผมครั้งนั้น ผมรู้สึกอยากเป็นแบบวันนั้นอีก แต่ผมไม่กล้า...เราก็ไม่เคยมีอะไรมากกว่านั้นอีกเลย

"นี่ วันที่ 30 ตกลงยังไงกันดี เรามีของขวัญให้ป้อง"
"เฮ้ย ไม่ต้องหรอก ก็บอกแล้ว ไม่เคยฉลองวันเกิดเลย หลายปีหละ"
"ก็นั่นไม่มีเรา ตอนนี้มีแล้วอ่ะ เราอยากทำให้นะ เอางี้ให้เลือก ไปหอป้องหรือไปคอนโดเรา"
"เราไปหาก็ได้ โบนัสได้ไม่ต้องเดินทาง อีกอย่างหอเราไม่มีน้ำร้อน สงสารเธออ่ะ"

เราเรียนกันจนผมลืมไปว่าวันที่ 30 ผมนัดกะโบนัส และเช้าวันที่ 30 โบนัสมารอผมแต่เช้า พอผมเดินเข้าไปถึงมหาลัย เธอก็เดินเข้ามาหา พร้อมดอกกุหลาบสีแดงเล็กๆ 1 ดอก ไอ้เพื่อนๆเลวทั้งหลาย..แม่งโห่ฮากันใหญ่ แต่มันก็ได้ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ให้ ผมไม่เคยเจอเพลงนี้มาสามปีแล้ว โบนัสหน้าแดงเลยหละ ผมพาเธอหนีไปกินข้าวเช้าเหมือนทุกวัน
"ดอกกุหลาบเนี่ย เราเก็บไว้ในหนังสือนะ มันจะได้แห้ง"
"เฮ้ย...ป้อง รอก่อนดิ เธอรอจนมันงอก่อน แล้วก็ผูกก้านมัน ห้อยหัวไว้ ตากไว้จนแห้งเลยนะ มันจะเป็นดอกอยู่ แต่ถ้าเธอบี้ใส่หนังสือ มันจะแบนเละไปเลยไม่สวย"

ผมยิ้ม ผมมีความสุขเสมอเมื่ออยู่กะเธอ ผมว่าถ้าผมเริ่มมีแฟนตั้งแต่ ม 4 ผมน่าจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ แต่ตอนนั้นผมก็เด็กต่างจังหวัด หาเพื่อนไม่ได้ ผมก็เอาแต่อ่านหนังสือจนกลายเป็นนิสัยไปแล้ว โบนัสคือคนที่มาสอนชีวิตให้ผม

"ตกลงเย็นนี้ไปบ้านเรา"
"เออ ลืมเลย... เดี๋ยวเที่ยงเรากลับไปเอาของนะ ให้เราไปกี่วัน"
"อยู่ตลอดชีวิตเลยมั๊ยล่ะ 5555 จริงพี่สาวเราจะให้กลับบ้านเพชรบุรีนะ แต่เราไม่ไปอ่ะ"

เย็นนั้นโบนัสทำกับข้าวเลี้ยงผม ผมดีใจสุดๆ ผมไม่ต้องการอะไรที่มากมาย เพราะผมเป็นเด็กเรียน อยู่คนเดียวกินง่ายนอนง่าย อาหารที่โบนัสทำก็ไม่ได้มากมาย ไข่เจียว ผัดผัก ทั้งสองอย่างผมก็ชอบหละ ผมกินข้าวมากมายออกหน้าออกตา จนโบนัสคิดว่าผมสร้างภาพให้เธอดีใจ ผมบอกว่าไม่ใช่ ผมชอบจริงๆ อย่างน้อยก็โบนัสตั้งใจทำให้ผมกิน เรานั่งคุยกันอีกสักพัก โบนัสก็ไปอาบน้ำ พอเสร็จผมก็ตามไป และมันก็เป็นเช่นทุกครั้งที่ผมได้กลิ่นเพื่อนสาวผม มันทำให้ผมเกิดอาการขึ้นอีกแล้ว....

"เอาหละ ได้เวลาแกะกล่องของขวัญแล้ว มีความสุขมากๆนะ เพื่อนคนดีของโบนัส"
"โบนัส เราไม่มีเพื่อนมาหกปีนะ เอาแต่เรียนหนังสือ เรามีเธอคนเดียวเนี่ยราวกับมีเพื่อนเป็นฝูงเลย จริงๆแค่ทำกับข้าวให้เรา ก็ดีใจมากแล้วอ่ะ ยังซื้อของขวัญมาให้อีก เกรงใจจัง"
"บ้าเหรอ...เกรงใจไร เออ....น่า ไว้วันเกิดเราก็ซื้อมาให้มั่งแล้วกัน"

ผมพยักหน้า โบนัสให้ทายผมเขย่าก็ไม่มีเสียง ไม่หนัก ห่อไม่ใหญ่ นึกไม่ออกเลยมันควรเป็นอะไร ทายกี่ทีก็ไม่ถูก เธอเลยยอมให้แกะของขวัญที่ห่อมาอย่างสวยงาม

"กางเกงใน?????"
"อืมม์ ทำไมเหรอ... ของเธอเก่าแล้ว เก่ามากๆ ตัวที่เราเจอตัวแรกอ่ะ เอวมันยืดแล้วด้วย"
"ขอบใจมาก... เธอรู้ได้ไงเราใส่ยังไงแบบไหน"
"ไม่รู้อ่ะสิ...เลยซื้อมาให้ลองใส่ไง เอาหละ...ไปใส่มาให้เราดูได้แล้ว"
"เฮ้ย...." ผมงงมากๆ อยู่ดีๆต้องใส่กางเกงในโชว์เพื่อนผม
"ให้ใส่กางเกงใน ไม่ใช่เดินเปลือยออกมา อายไรเนี่ย...ป้อง...เร็วสิ"

ผมหายไปในห้องน้ำของโบนัสสักครู่ ถอดกางเกงขาสั้นของผมออกและกางเกงในตัวที่โบนัสว่าเก่าออก ของขวัญผมมันชื่อ JOCKEY มันแพงมั๊ยเนี่ย ผมไม่รู้จักอะไรหรอกครับ ไอ้ที่ใช้อยู่เนี่ย..แม่ก็ซื้อให้ตอนจะมากรุงเทพ ผมมีอยู่ห้าหกตัวก็ใช้วนไปวนมา ตอนนี้ผมได้กางเกงในหน้าตาประหลาดมา เป็นสีขาว ขาเว้ามากจัง ขอบใหญ่ๆ ผมก็ลองใส่ดู เออ...ผ้าก็นิ่มใช้ได้ทีเดียว แต่ที่จะเดินไปอวดโบนัสเนี่ย ผมเขินจริงๆ ไม่กล้าก็ว่าได้ ผมใส่กางเกงขาสั้นของผมกลับออกไปใหม่

"อ้าว ทำไมอ่ะ"
"คือ.....ใส่อยู่นะ แต่ไม่กล้าอ่ะ เขินโบนัส"
"เขินไรก๊านนน เรากะป้องเคย"เจอ"กันแล้วนะ..มาๆ ใกล้ๆนี่"

แล้วโบนัสก็ถอดกางเกงผมออกมันหลุดลงไปอย่างง่ายดาย ทำให้กางเกงในตัวใหม่เอี่ยมอยู่หน้าโบนัสพอดี
"โหยยย...เรากะเก่งอ่ะ กะพอดีเปะเลย มันจะคับไปมั๊ย ดูตุงแน่นเชียว"
"ไม่หรอก พอดีเลย"

ผมดึงกางเกงขึ้นแล้วจับมือโบนัสยืนขึ้น และก็กอดเพื่อนผมแน่นแทนคำขอบคุณ แต่มือโบนัส...นี่สิอยู่ไม่สุข มือเธอมาอยู่ที่ส่วนล่างของผมแล้ว เธอยิ้มด้วยตา และบีบเค้นมันมากขึ้น ผมจับมือโบนัสไว้แน่น สาวน้อยเพื่อนผมยิ้มและพยักหน้าช้าๆ ผมดึงเธอมากอดอีกครั้ง ผมบอกแล้ว ผมไม่ได้บ้ากามหรือหื่นอยากทำโบนัสเลย ตรงกันข้ามซะอีก ผมกลัวครั้งแรก...ผมไม่รู้มันจะทำให้โบนัสมีความสุขหรือเปล่า แต่ผมไม่รู้จะปฏิเสธเธอยังไง มันค่อนข้างจะแปลก ผมว่าถ้าเป็นผู้ชายอื่นหรือไอ้อาร์มหรือไอ้โอมคงฟันเธอไปเรียบร้อยแล้วแน่ๆ แต่ผมยังอยากอยู่กับโบนัสแบบนี้

"ก็ได้ นอนกอดกันเฉยๆ ตอนนี้ต้องนอนข้างบนนะ"
"อืมม์..ได้...เอาสิ"

ผมนอนใกล้โบนัสมาก เตียงเธอใหญ่ก็จริง แต่สำหรับสองคนก็แคบจนตัวติดกัน ที่สำคัญ...กลิ่นหอมจากตัวโบนัสชัดเจนและไม่มีกลิ่นแป้งหรือสบู่ปะปน มันเล่นเอาผมพลุ่งพล่านขึ้นมา โบนัสเอียงตัวมาทางผม
"ถามจริงเหอะ ดูหนังโป๊ยัง..."
"ยัง.."
"ป้อง...อ่ะ เราชักสงสัยแล้วว่าเธอเป็นเกย์หรือตุ๊ดหรือเปล่าเนี่ย ผู้ชายเค้าดูหนังโป๊กันวันละหลายแผ่นเลยนะ"
"เรา...เอ่อ ไม่รู้ดิ เราแบบว่า...อยู่กะโบนัสแบบนี้ก็มีความสุขนะ"
"นายแพทย์ปกป้องจ้ะ... ไม่เห็นถามเราเลยว่าเราต้องการแบบนี้หรือเปล่า"

เออเนอะ... ผมเห็นแก่ตัวจัง ผมเอียงตัวไปหาโบนัส ดึงเธอเข้ามาจูบแบบที่โบนัสเคยสอนผม คราวนี้ผมรวมความกล้าจับไปที่นมของโบนัส โบนัสยิ้ม แล้วจับมือผมไว้
"ขอโทษเราหรือยัง"
ผมเชื่อนะ....และหดมือกลับมา พร้อมกับไหว้โบนัสจริงๆ
"ขอโทษนะครับ ผมจับนมนะ"

เพื่อนผมถึงกะหัวเราะก๊ากเลย และผมก็จับนมเธอทั้งสองข้าง ผมใช้ดวงตาหาความรู้ใส่ตัวมามากมายแล้วครั้งนี้ผมใช้มือเพื่อบอกความนุ่มนวลของผู้หญิง ผมค่อยๆถอดเสื้อยืดโบนัสออก โบนัสไม่ใส่เสื้อข้างใน เธอเตรียมพร้อมสำหรับผม โบนัสสวยเหลือเกิน ส่วนบนของเพื่อนผมขาวสะอาดไม่มีที่ติ นมก็สวย ผมไม่รู้จะเอาโบนัสไปเทียบกะอะไร เพราะเธอคือผู้หญิงคนแรกของผมเลย ตัวเป็นๆเห็นจะๆ เต็มๆ แบบนี้ ผมไม่เคยดูหนังโป๊ ผมไม่รู้ว่านมเธอนี่ใหญ่หรือเล็ก แต่ผมจับต้องไปแล้ว ผมพอใจกะมันไม่ว่ามันจะใหญ่หรือจะเล็ก

"ป้องอย่าบีบแรงนะ เราเจ็บ ดูดเลียให้เรามั่งก็ได้"

โบนัสบอกให้ผมรู้ ผมก้มลงไปหว่างอกของโบนัส กลิ่นนี้นี่เองที่ผมหาอยู่ แค่จมูกไปถึง ลมหายใจไปโดน โบนัสก็หลับตาด้วยความเสียวสบาย ผมยังคงตามจูบหอมตามเนื้อตัวของเธอทุกแห่ง กลิ่นของเธอกระตุ้นให้ผมแข็งจนไม่รู้จะพูดไงแล้ว และตอนนี้มาถึงส่วนล่าง ผมจับขอบกางเกงนอนของโบนัสแล้วเงยหน้ามองเธออีกครั้ง เธอพยักหน้าและยิ้มให้ผม ผมดึงมันออกช้าๆ มันคือของขวัญชิ้นที่ดีที่สุดสำหรับวันเกิดในรอบ 18 ของผม กางเกงในสีขาวปิดบังเจ้าของอยู่เท่านั้น เธอสวยสะอาดเหลือเกิน ผมยังไม่ถอดกางเกงในของเธอ แต่ขึ้นมากอดเพื่อนสาวผม โบนัสถอดเสื้อผมและกางเกงขาสั้นออก

ผมเหลือแค่กางเกงในตัวใหม่ที่เพิ่งได้เป็นของขวัญวันเกิดเท่านั้น

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

เดจุก

โรแมนติกดีน๊ะ คู่นี้ ไม่รีบ ไม่หื่น แต่ดูดี

แบบนี้ต้องจัดการให้จบๆ

พระเอกป้องไม่ค่อยหื่นน่ารักดีครับ

เปิดซิงเลย

ต้องจัดแล้วครับ

ไม่ต้องหาแล้วประสบการณ์จากหนัง เรียนรู้จากการลงมือจริงเลยดีกว่า

สู้ๆนะ ครั้งแรกจงเข้มแข็งไว้

โบนัสก็หืน ป้องก็จืดได้การ ชั่งเป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆ

ดูโบนัสจะอยากมากๆเลยนะ

นี่ขนาดไม่ได้ดูหนังโป๊มาก่อนนะ ทำด้วยจิตสำนึกแท้ ๆ

ได้เปิดซิงล่ะ

เอากางเกงในให้นี่มีความหมายอะไรรึเปล่าน้า ผ่านมา 5 ตอนแล้วลุ้นมานาน

ป้องนายไม่รีบจัด เดี๋ยวน้องโบนัสจัดเองนะจะบอกให้

ข่าว:

แฟนกู ตอน 5 คนแรก