สวัสดีครับ อะไรนะพี่หมิวไปถึงตอนที่ 32 แล้วเหรอ



.....


อิมเมจพี่หมิว




......


ความเดิมตอนที่แล้ว


เอ่อ.... ผมพาพี่แมนกับพี่หมิวไปเดินตลาดซื้อของครับ

ก็เหมือนจะไม่มีอะไรนะ แต่ว่าตอนจะกลับนี่สิ่ดันไปเจอพี่ติ๊ก

แล้วคนที่มากับพี่ติ๊ก ก็เหมือนท่าทางไม่เป็นมิตรเท่าไรด้วย

พี่ติ๊กบอกเป็นแฟนครับ ผมก็อ่อ อื้มแล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ

แต่พี่หมิวนี่สิ่อยู่ดีๆก็เดินดุ่มๆๆเข้ามา เกาะแขนผมแล้วพูดว่า

" มีปัญหาอะไรกับคนของเราเหรอ "



.....................


ตอนที่ 19



ผมฟังแล้วก็ฮึ๊ !!! อะไรวะน่ะ คือผมไม่ได้ตกใจกับคำว่าคนของเราหรอกนะครับ เพราะในเมื่อผมทำงานให้พี่แมนผมก็เป็นของของพี่แมน


แล้วคนเอาแต่ใจแบบพี่หมิวก็คงจะติ๊งต่างไปเองว่าผมก็เป็นคนของเธอเหมือนกัน แต่ไอ้ท่าทางห้าวจัดๆนี่มันคืออะไรโว๊ย กินหัวใจเสือมาหรือไงเนี่ย


" ตกลง มีปัญหาอะไรหรือเปล่า "


ยัง ยังไปห้าวใส่เขาอีก โอยย ขี้เกียจออกแรงนะพี่หมิว ผมยิ่งโดนพี่แมนด่าเรื่องไปต่อยคนอื่นมั่วๆอยู่ พี่หมิวเธอไม่คิดบ้างเหรอวะเนี่ย ว่าถ้าเหิดมีเรื่องขึ้นมาผมก็ต้องออกตัวช่วยอยู่แล้ว



แล้วไอ้พวกทรงแบบแฟนพี่ติ๊กเนี่ย ไม่ตบไม่ตีไม่ดีขึ้นจริงๆ พูดธรรมดามันไม่ฟัง ยิ่งมีผู้หญิงอยู่ด้วยนี่โอ้โห้ พาวเวอร์แม่งมาเต็มสูบห้ามยาก ถ้าไม่เจ็บจนลุกไม่ไหวยังไงมันก็ไม่หยุด วัยรุ่นเลือดมันร้อน



ผมก็ยืนขึ้นนะ ไม่พ้นได้มีเรื่องแน่ๆ ทำไมพี่หมิวทำอะไรไม่คิดเลยว๊า แล้วพี่ติ๊กก็ถามว่านี่ใครอ่ะโทน


[ พี่หมิว ]  :  แล้วมันสำคัญเหรอว่าเป็นใคร



แน๊ะ !!! ยัง ยังอีก ยังไม่หยุดอีก พี่หมิวเธอตอบไปแบบไม่กลัวอะไรเลยครับ โอยยสงสารผมหน่อย ผมมีคดีอยู่ แล้วอยู่ดีๆพี่หมิวก็กอดแขนผมแน่นเลย แน่นจนนมเบียดแขน แล้วยังไปพูดว่าตกลงมีอะไรเหรอ



โอ้ยยย ไม่พ้นวันนี้ผมต้องออกแรงอีกแน่ๆ  แล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆเพราะไอ้ขี้ก้างที่พี่ติ๊กบอกว่าเป็นมันตะคอกมา ว่า เอ้าอีนี่ เอาจริงๆผมพร้อมบวกมากนะตอนนี้ มันลามปามเกินไป



แล้วพี่ติ๊กก็ยังพูดเสริมมาอีกตกลงมันเป็นใครเนี่ยโทน แล้วพี่หมิวก็กอดแขนแน่นขึ้น ผมเดานะว่าพี่หมิวเริ่มโมโหละ ผมต้องชิงตัดบท ผมยกมือเหมือนจะบอกให้หยุดแล้วบอก



พี่ติ๊กระวังคำพูดไว้หน่อย ตอนนี้ผมก็ต้องเลือกปกป้องพี่หมิวไว้ก่อน แต่ถ้าให้พูดตามตรงผมก็แอบเคืองนะที่พี่ติ๊กมันมาหลอกว่ายังไม่มีแฟน มายั่วเย แล้วบอกว่าผมหื่นเกินไป เอ้ามาถึงห้องแล้วอ่ะจะให้นั่งพับเพียบแล้วบอกขอทีนึงน๊าา มันก็ไม่ใช่แล้ว


แล้วที่สำคัญพี่ติ๊ก พี่เลือกแหนที่แบบให้มันดีกว่านี้ไม่ได้เหรอเนี่ย ทรงนี้นี่พากันเสียจริงๆนะ เอาล่ะ พอพูดแบบนั้นไปร้อยทั้งร้อย ไอ้คนข้างๆพี่ติ๊กมันต้องโชว์พาวต่อหน้าหญิงแน่ๆ



พี่หมิวก็มาเกาะแขนอะไรตอนนี้เนี่ย ผมพาเธอออกไปไม่ได้จึงต้องใช้การพลิกข้อมือและแปะมือบนสะโพกของเธอพาเดินถอยหลังช้าๆ แล้วมันไม่ทันไง ไอ้ห่านั้นง้างหมัดมาตั้งแต่หน้าปากซอย


ผมดันพี่หมิว แล้วด้วยความที่มันสวิงมันกว้าง ผมก็ถลันสไลด์ตัวเข้าไปยกแขนกันแล้วชกเข้าซี่โครงมันไปทีนึง แล้วชักหมัดกลับเหมือนที่อาจารย์สอนมา ประเด็นคือต้องรีบเก็บหมัด ไม่งั้นเดี๋ยวพี่แมนเห็น


ผมคิดในใจมึงพอเถอะ กูโดนใบเหลืองจากพี่แมนอยู่ มันกุมท้องด่าเหี้ยเอ๊ย ผมชี้หน้าแล้วบอกพี่ติ๊กพาคนของพี่กลับไปเลยไป อย่ามาหาเรื่องผมอีก แล้วไอ้เวนนั่นเว้ยไม่จบ รู้จักคำนี้มั้ยครับป่ะกูไม่เก๋าแต่เพื่อนกูเก๋า ใช่ครับมันด่าผมสัสเดี๋ยวมึงเจอพวกกู โห สมเพสชิบหาย



ผมถอนหายใจเลยบอกเฮ้ย ถ้าไม่จบมึงมาตัวๆกับกูนี่ ไม่ต้องเสียเวลาตามคนหรอกกระจอก หรือไม่มีพวกแล้วไม่มีปัญญาทำอะไร เอ่อ.. พามานั่งเขียน นี่ผมพูให้มันกลับหรือพูดให้มันยิ่งโมโหวะเนี่ย แล้วตอนนั้นพี่หมิวก็กระตุกเสื้อผมแล้วบอกว่า



ใจเย็นๆนะโดนทัณฑ์บนอยู่ไม่ใช่เหรอ ผมนี่คิดในใจเลยนะ เอ๊า !!! ก็พี่ไม่ใช่เหรอพี่ไปพูดเปิดประเด็นอ่ะ อะไรวะเนี่ย แต่ผมก็ไม่อยากให้พี่หมิวรู้สึกแย่ ก็เลยต้องจำใจบอกไปว่า อ้อครับ ลืมครับ



แล้วแบบอยู่ดีๆหลังก็เย็นว่าบๆทำเป็นเล่นไป พี่แมนเดินมากับคนของเขาอีกสองคนครับ ผมคิดในใจนะชิบหายแล้ว เขาเห็นตอนผมจ้วงหมัดเปล่าวะ พอโดนมาถึงก็ถามด้วยสีหน้าปกติ



เอายังไม่งัดกันอีกเหรอ โอยย จนแขนลุกเกลียวหรือว่าเห็นแล้ววะ เขาก็บอกว่าอุตส่าห์ลุ้นให้ผมเนี่ยตบะแตก ฟิวส์ขาดอยู่ตั้งนาน ผมก็อุ่นใจได้หน่อยนึงละว่าไม่น่าจะโดนด่า แล้วไอ้ห่านั่นคือเสียอาการเลย



อยู่ต่อหน้าหญิงมันก็เฟี้ยวอยู่หรอก แต่พอเจอคนเยอะๆ แล้วยิ่งคนของพี่แทนสูง 180 ตัวยั๊งหมีควาย ใครจะไม่กลัว ผมไม่ได้ว่าอะไรพี่เขาสองคนนะ แต่พี่เขาตัวใหญ่จริงๆ แล้วตอนนั้นเฮ้ย !!! ผมเจอใครบางคนครับ คนที่จะจบเรื่องนี้ได้ง่ายๆเลย



ผมถอยออกมาแล้วเดินไปหาเขาคนนั้นทันที ถ้าจะให้พูดตรงๆ เขาเป็นเจ้าของตลาดและเป็นคนที่ค่อนข้างมีอิทธิพลพอตัวนะ ผมเดินเข้าไปยหมือไหว้ น้าสวัสดีครับ น้ากับคนของเขาก็หันมา



ตอนแรกเขาก็งงว่าผมเป็นใคร เพราะผมย้อมผมสีขาวทั้งหัวเลย เขามองๆแล้วก็เอ้าไอ้โทน โอ้ยย กลับบ้านเหรอ ผมบอกครับน้า น้าครับผมรบกวนหน่อยได้ไหมครับ ผมไม่อยากมีเรื่องกับคนตรงนั้นเลย กลัวต่อยมันตาย แล้วผมโดนทัณฑ์บนอยู่ ลุงช่วยผมหน่อยได้มั้ยครับ



ผมยกมือไหว้น้าอีกที น้าถามเลยไหนใคร ผมก็ชี้ไปตรงพี่หมิว พี่แมน ผมบอกว่า คนเสื้อสีนั้นมาหาเรื่องน่ะครับ.แล้วน้าก็บอกเอ้าคุณแมน ผมก็ฮึ๊ !!! รู้จักกันเหรอ แล้วน้าก็บอกเด็กสองคนว่าไปตรงนั้นก่อน



พอน้าผมเดินเข้าไปพี่แมนก็มองมาเห็นแล้วล่ะ เขาปรับเปลี่ยนท่าทางการยืนใหม่ท่ายืนของเขาไม่ได้เหมือนว่าจะ รอรับการมาของน้า แต่ก็ไม่ได้ดูว่าวางตัวมากเกินไปคือผมไม่รู้จะอธิบายยังไงดีนะ แต่น้าไปถึงตรงนั้นพี่แมนก็ยกมือไหว้บอกสวัสดีครับ ไม่เจอกันนานนะครับ



นั่นไงพี่แมนกูรู้จักน้าอีกแล้วสิ่นะ น้าก็ยกมือรับไหว้สวัสดีเช่นกันครับคุณแมนว่าแต่มาทำธุระแถวนี้เหรอครับเนี่ย ไม่คิดว่าจะได้เจอจริงๆ พี่แมนก็บอกว่าอ๋อผมมาเที่ยวบ้านไอ้เจ้าโทนน่ะครับ เวรละกรูลืมเลยว่ามีคดีเก่ากับน้าอยู่ แล้วน้าเขาก็ถามพี่แมนว่ารู้จักไอ้หนูนี่ด้วยเหรอครับคุณแมน



พี่แมนก็บอกไปเฉ๊ยว่าตอนนี้โทนมันทำงานกับผมอยู่ครับ ผมนี่กุมขมับเลยอ่าส์เวรแล้วไง น้าเขาหันมามองผมแล้วแบบสยองแท้ๆ เขาบอกว่า ไอ้นี่ !!! ตอนให้มาทำงานกับน้าไม่ยอมมาทำนะ เฮ้อ เอาเถอะ ๆ ผมนี่เสียวหลังว่าบๆเลยครับ ก็น้าแกจะให้ผมไปดูแลบัญชี แล้วก็ทำงานคุมบ่อนนี่หว่า



ผมไม่อยากข้องแวะกับของพวกนี้บอกตรงๆ  เหมือนว่ามันเข้าไปแล้วถอนตัวออกยากแล้วอีกอย่างผมเองก็ไม่แน่ใจว่า ถ้ามีเงินมีทองเยอะๆแยะๆ ผมจะเหลิงมั้ย ผมจะถลกลึกลงไปหรือเปล่า สู้เดินเลี่ยงออกมาจะดีกว่า ผมก็เลยอ้างกับน้าไปตอนนั้นว่า ต้องไปเรียนไกลครับ



แต่น้าเขาก็ดีนะ พูดกันสองถึงสามครั้งก็ไม่ฝืนใจกันแล้ว แล้วพอเห็นท่าทางของน้าตอนนี้ผมก็สบายใจขึ้นหน่อยนึงนะ ผมบอกว่าก็แหม ผมไม่ถนัดทางนั้นนี่ครับน้า น้าก็บอกเออๆ แล้วเขาก็หันไปทางไอ้ขี้ก้างนั่นเลยนะ ตอนนี้แม่งตัวสั่นดิ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  น้าเขาบอกว่าพรุ่งนี้ตอนเย็น มึงเข้ามาคุยกับกูด้วยนะ มึงผ่อนกูมากี่งวดแล้ว น้าเขามองไปที่พี่ติ๊ก



พี่ติ๊กคือเสียอาการแล้วครับตอนนี้ เขามองมาที่ผมแต่ผมก็ไม่สนใจนะ ไม่รู้สิ่ผมไม่รู้สึกสงสารอะไรจริงๆเขาเลือกที่จะเอาไอ้คนนี้มาเป็นแฟนเอง น้าเขาบอกว่าเมียมึงน่ะไม่ต้องพามานะเกะกะลูกกะตา นี่แหละครับสิ่งที่ทำให้น้าเขาแตกต่าง และดูมีบารมี



คือผู้หญิงเขา จะไม่สนใจเลยนะหนี้คือหนี้ เงินคือเงิน ไอ้ขี้ก้างนั่นยกมือไหว้น้าแล้วพากันเดินหนีไปกับพี่ติ๊กเลยครับ ผมไม่รู้สึกสงสารนะอย่างที่บอกว่าพี่ติ๊กเลือกเอง แล้วอยู่ดีๆโอ๊ยยยยย คนติดตามของป๋าของคนก็เข้ามาเขย่าหัวผมแล้วบอกว่า ไอ้นี่ไม่เจอแปปเดียวเสียคนแล้วเหรอ



ไปเรียนมหา'ลัยไม่กี่ปีหัดย้อมผมเหรอ ผมก็บอกไปว่าโอยยย ผมแสดงละครครับเลยต้องย้อมให้เหมือนตัวละครโอยยย น้ากับพี่แมนเขายืนคุยกันแปปนึงแล้วก็บอกว่า งั้นผมต้องขอตัวก่อนนะครับคุณแมน ผมต้องไปธุระต่อ พี่แมนก็ยิ้มแล้วบอกตามสบายครับ


งั้นผมขอลาตรงนี้เลยนะครับ พี่แมนยกมือไหว้ลาอีกที น้าเขาก็ยกมือรับแล้วบอกว่า หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะครับ ผมก็บอกว่าน้าๆ เดี๋ยวผมไปส่งนะครับ แล้วผมก็เดินไปกับน้าเขา พอมาถึงคนของน้าก็มาเปิดประตูให้ผมก็ยืนรอส่งอยู่ คนแถวนั้นมาก็ยกมือไหว้น้ากันบ้าง น้าก็ยกมือรับไหว้แล้วบอกสวัสดี สวัสดี


ก่อนที่น้าจะไปน้าเปิดกระจกมาบอกกับผมว่า ไอ้โทนเอ็งทำงานกับคุณแมนตั้งใจทำงานแล้วมันจะดีเอง แต่อย่าไปทำอะไรขัดหูขัดตาเขาให้เข้าล่ะ ผมก็นั่งเหมือนเกาะประตูอ่ะ ฟังแล้วอาจจะดูไร้สาระแต่ผมไม่อยากยืนค้ำหัวน้าเขา แม้จะนั่งในรถ ผมนั่งเกาะประตูแล้วบอกว่า



พี่แมนก็ดูไม่ได้เข้มงวดมากนะครับน้า น้าเขาก็บอกว่าเวลาเสือมันจะกัดคนมันไม่บอกหรอกนะว่าจะกัดแล้ว แต่มันจะกัดเลย ตั้งใจๆไปละ ผมก็ยกมือไหว้น้าอีกที น้าเขาก็ลูบหัวเหมือนให้พรลูกหลาน พอรถน้าออกไปผมก็รีบกลับมาหาพี่แมนต่อ พอกลับมาถึง



ผมเห็นพี่แมนเขากำลังดูพวกเครื่องมือช่างมือสองอยู่ ผมก็ถามตามปกติว่าได้อะไรมามั่งครับพี่ พี่แมนก็บอกว่านี่ไงไม่รู้ว่าใช้ได้เปล่า ผมก็ลองจับๆดูบิดสลักแล้วดูตรงลูกปืน ก็ยังใช้ได้นี่ครับผมบอกพี่แมน แล้วถ้าอันไหนใช้ไม่ได้ผมจะลองซ่อมให้ พี่แมนบอกเอ้อลองซ่อมหน่อย ถ้าอันไหนซ้อมไม่ได้ เดี๋ยวจะเอาไปทำความสะอาด


ขัดๆ ถูๆ แล้วเอาไปตั้งโชว์ ป่ะกลับ พี่แมนบอกแบบนั้นผมก็ยกของขึ้นพ่วงนะ ส่วนคนของพี่แมนก็ขึ้นมอไซค์ของเขาไป ผมพี่หมิว พี่แมนก็ขึ้นรถพ่วง เรากลับบ้านมาถึงก็เริ่มมืดๆแล้ว ผมเดินไปเสียบปลั๊กยกสะพานไฟทั่วทั้งบ้านเลย ตอนนั้นคนของพี่แมนก็เตรียมการกันวุ่นเลย



ผมเองก็ต้องเตรียมของ ผมเดินกลับเข้าบ้านมาดูหมูที่หมักไว้ เนื้อที่หมักไว้ แล้วก็แอลกอฮอล์อีกนิดหน่อย เพราะว่าตอนกลางคืนพวกผมจะล้อมวงก่อกองไฟกันยังไงล่ะ ผมก็เตรียมของนู่นนี่นั่น เนื้อหมัก หมูหมัก แล้วก็มีเบียร์อีกนิดหน่อย เรากินกันไม่เยอะครับเอาแค่ให้พอสนุกๆ วันนั้นก็เตรียมพวกเต๊นต์พวกอะไรมากันเยอะครับ กะว่าจะนอนกันในสวนนั่นแหละ อ่าส์บรรยากาศเหมือนตอนเข้าค่ายลูกเสืออีกครั้ง



งงสิ่นะ ทำไมผมถึงใช้คำว่าเหมือนเข้าค่ายลูกเสือ ไม่ใช้คำว่าเขาชนไก่... ก็เพราะค่ายลูกเสือมันได้อาบน้ำยังไงล่ะเฮ้ย พอมากินข้าวกันทีก็หอมสบู่ หอมครีมอาบน้ำกัน ส่วนเขาชนไก่น่ะเหรอ น้ำไม่ได้อาบ หน้าไม่ได้ล้าง นั่งกินข้าวทีก็มองหาว่ากลิ่นรองเท้าใครวะ !!! เอ่อ... มันก็เหม็นทุกคนนี่หว่า




 

โทนนี่เหมือนแม่เหล็ก​เลยนะ555.... อุตส่าห์​ไม่ไปหาเรื่อง... แต่เรื่องก๊มาหา... (ชักนำโดยเจ๊หมิว)​55555

แหม่ ตอนนี้โทนคุมอารมณ์ได้ดีเลยนะ
ว่าแต่เจ๊หมิวว่า คนของฉัน นี่ยังไงๆแล้วใช่ม้า

มาแล้วเหรอ  ตามเจ๊หมิวให้ทันนะ


พี่แมนนี่เจ้าพ่อมาเฟียหรือเปล่า ท่าทางเป็นผู้กว้างขวางจริงๆ

โืทนเนี่ยงานเข้าตลอดเลยนะครับ​

มันมีเยอะจริงๆครับ  ไอ้พวกไม่ตบไม่ตี ไม่ดีขึ้นเลยเนี้ย  ชอบทำเสียเวลา


เร่งตามพี่หมิวเข้าล่ะท่านโทน

 น้องติ๊กพลาด แล้ว ที่ดันไปเลือกไอ้ขี้ก้าง   และ  อดได้โทนมาเก็บไว้สมุดแต้มด้วย    สมน่า 555     น้าเจ้าของตลาด พูดน่าคิดนะเรื่องพี่แมน  ถ้าเสือมันตะบบ มันไม่บอกก่อนหรอก     พี่แมน อะ   เหมือนกระบี่ 2 คม  คมหนึ่งถ้าเราเป็นงานคมนี้นจะช่วยทำให้เราฟีนผ่าอุปสรรคไปข้างหน้า ได้ แต่เราเผลอพลาดพลั้งอะไรไป   คมอีกด้านหนึ่ง อาจจะมีเอฟเฟค สะท้อนมาฟาดฟันเราได้เหมือนกัน   
ปล.  รอเกะ 62 ครับ เครียดยาวเลย

พี่หมิวออกตัวว่าโทนเป็นคนของเธอแหล่มเลย

มารัวๆตามเจ้หมิวให้ทันเลย

เจ๊หมิวทำเรื่องอีกแล้ว เจ้าโทนหนักใจตลอด

โดนทิ้งห่างไปไกลมากเลย 

รีบๆตามให้ทันนะ 

จิงๆ ถ้าให้ลงตอนพร้อมกัน แบบ เป่ายิ้งฉุบ  น่าจะสนุก

อาจมีตีกันเองเพราะมีคนจำไม่ได้ หรือจำผิด  5555

พีหมิว กว่าจะรู้ว่ารักน้องโทน ก็รักจริงจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว

มาแล้วๆ นายโทนจะตามคุณหมิวทันไหม 

รู้จักเจ้าถิ่นด้วย

ขยันหน่อยพ่อขุนแผนเจ๊หมิวแกอัพแทบจะ3-4วันครั้งละนะ