ผมอยากเห็นคนข้างในห้องน้ำว่าคือใคร ถ้าตอนนี้ผมไม่ได้ตามหาพราวผมก็ไม่อยากรู้มากว่าคนข้างในคือใคร ผมใช้เท้าเหยียบชักโครก ก็ยังมองไม่เห็นมาก ผมเลยออกแรงเขย่งปลายเท้าขึ้นอีกนิด
"ฮึบ..."
"โป๊ะ....ผลั๊วะ...."
"โอ้วว...ไม่นะ.." ผมอุทานในใจ
เวรกรรม ฝาชักโครกแตก ผมรีบหลบลงมาอย่างเร็ว คิดว่า 2 คนนั้นคงมองไม่ทัน ผมทำอะไรไม่ถูกเพราะตกใจ ส่วนคนที่อยู่อีกห้องก็คงจะตกใจเหมือนผม เพราะเสียงเงียบไปในทันที แต่ก็ไม่นานผมก็ได้ยินเสียงรูดซีบ เหมือนกำลังแต่งตัว แล้วก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำแล้วเสียงคนวิ่งออกไปทันที ส่วนผมเองยังตกใจทำอะไรไม่ถูกก็ยืนอยู่ในห้องน้ำซักพัก
เมื่อรวบรวมสติได้ ผมก็ค่อยๆเปิดประตูออกมาอย่างช้าๆ กลัวว่าสองคนนั้นจะยังไม่ไปไหนไกล แต่มองผ่านช่องประตูก็ไม่เห็นใคร ผมเลยเปิดประตูแล้วก็เดินออกมา มองดูรอบๆก็ไม่มีใครอยู่แถวนี้แล้ว
ทันไดนั้นเสียงโทรศัพย์ผมก็ดังขึ้น ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูก็รู้ว่าเป็นพราวโทรมา. ผมรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก แล้วกดรับสาย
"ฮัลโล...พี่โนช... อยู่ไหนคะ. อยู่ห้องน้ำหรือป่าว ทำไมไปนานจัง" พราวถามผมด้วยน้ำเสียงกระตือรือล้น
"อ่ะ...เอ่อ..." ผมคิดอะไรไม่ออก
"จ้ะๆ...จะเสร็จแล้ว...พอดีพี่ท้องเสียน่ะ" ผมแก้ตัวกับพราวไป
หลังจากนั้นผมก็เดินมาหาพราวที่โต๊ะ ก็เห็นพราวนั่งอยู่คนเดียว ผมเห็นพราวผมก็โล่งใจ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร จริงๆก็ไม่รู้จะถามอะไรเหมือนกัน เพราะดูพราวแล้วเหมือนจะอารมดีแล้ว
พอผมนั่งลงก็ชวนพราวยกแก้วดืมแก้เขิน ... พราวก็กระดกทีเดียวหมดแก้วเลย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ดูพราวน่ารักขึ้น ทำท่ายุกยิกๆ บิดไปมาเหมือนคันที่ขา หรือยุงกัดขา หรือว่าพราวจะเมาแล้ว เพราะผมสังเกตุเห็นว่าพราวแก้มแดงๆ
ผมคิดว่าพราวคงจะเมาแล้วล่ะ เลยชวนกลับ.... ตอนเดินมาที่รถเหมือนพราวจะมองกลับไปที่ร้าน แล้วก็เดินเกาะแขนผม เหมือนจะอ้อนอะไรซักอย่าง... พอเข้ามานั่งในรถ พราวก็ดึงผมเข้าไปจูบแบบดูดดื่ม...แล้วก็บอกผมว่า
"จร๊วบบบ....เรารีบกลับกันเถอะค่ะ..."
"จ้ะ...." ผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะรู้อาการนี้ดี ว่าพราวมีอารมณ์
พอกลับถึงบ้าน เราก็มีอะไรกัน แต่ที่ดูแปลกไปคือ พราวจะมีอารมณ์มากเป็นพิเศษ เป็นฝ่ายเดินเกมส์เองทุกอย่าง คือผมก็ชอบนะที่พราวเร่าร้อนแบบนี้ แต่ก็แปลกใจว่าทำไมถึงมีอารมณ์มากกว่าทุกวัน
หลังจากกิจกามอันเร่าร้อน ใช้เวลาไม่ถึง 15 นาที ผมก็ถึงสวรรค์ปล่อยน้ำกามใส่ร่องสวาทพราวไป 1 ชุด ส่วนพราวก็เสร็จสมไปกับผมเช่นกัน ปกติเวลาเรามีอะไรกัน ส่วนใหญ่ผมก็จะใส่ถุงยาง แต่จะมีไม่ใส่บ้างนานๆที ที่เป็นแบบนี้เพราะพราวยังไม่อยากท้อง และเพื่อความชัวร์ก็เลยต้องใส่ถุงยาง อีกย่างคือพราวไม่อยากกินยาคุมด้วย เพราะเคยกินแล้วเหมือนพราวบอกว่ามันทำให้พราวอ้วนขึ้น
เสร็จแล้วเราก็ล้างตัวแล้วเข้านอน ซึ่งก็เป็นปกติของเราที่ทำกันแค่ 1 รอบเท่านั้น ผมเคยจะเบิลแต่เจ้าแท่งชายของผมมันก็ไม่สู้เอาซะเลย ก็เลยต้องนอน
หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ ทั้งทำงานและก็เตรียมจัดงานแต่งงานของเราเอง ซึ่งก็เหลือเวลาอีก 1 เดือนเท่านั้น แต่ผมก็ไม่ได้เป็นกังวลอะไรมาก เพราะเราไม่ได้จัดใหญ่โตอะไร จัดเล็กๆ เชิญแขกเฉพาะญาตผู้ใหญ่และคนที่เราสนิทๆ มาที่บ้านเท่านั้น
วันหน่ึงขณะผมกำลังนั่งทำงานอยู่ที่สำนักงาน เจ้านายก็มาบอกผมว่า เย็นนี้จะให้ผมไปคุยงานกับผู้รับเหมาคนหนึ่ง ซึ่งผมก็จำเป็นต้องไปเพราะไม่อยากขัดใจเจ้านาย หลังจากนั้นผมก็โทรไปบอกพราวเพื่อให้พราวขึ้นรถโดยสารกลับเอง
"วันนี้พี่มีงานด่วนต้องไปคุยกับผู้รับเหมาช่วงเย็น" ผมบอกพราว
"อีกแล้วเหรอคะ...พี่โนชไม่ไปไม่ได้เหรอคะ...ตลอดเลยอ่ะ..." พราวรีบตอบกลับ พร้อมกับทำเสียงน้อยใจ
"พี่ขอโทษ...มันเป็นหน้าที่จ้ะ...." ผมแก้ตัว
"แล้วหน้าที่ของว่าที่สามีที่ดีอย่าลืมล่ะ....หึ" พราวตอบแบบตัดพ้อ
"มันจำเป็นจริงๆจ้ะ...เพื่ออนาคตเรานะ..." ผมตอบ
"ก็ได้ค่ะ...งั้นพราวกลับเองก็ได้ค่ะ" พราวตอบแบบน้อยใจ ต้องรับสภาพ
"หรือให้ใครไปส่งดีนะ....อืม..." พราวพูดแบบลอยๆ ผมกำลังจะเอ่ยตอบ แต่พราวก็ตัดสายทิ้งไป ผมคิดว่าพราวคงแค่พูดประชด ผมก็เลยไม่โทรกลับไปหาอีก เดี๋ยวทะเลาะกันยาว
หลังจากเลิกงานช่วงเย็นผมก็ไปหาผู้รับเหมาที่เจ้านายนัดไว้ให้ผมแล้ว พอไปถึงร้านอาหารก็เจอชายหนุ่มคนหนึ่งยืนรอที่หน้าร้านและเดินมาทักผม

เจ"สวัสดีครับ...คุณมาโนชหรือเปล่าครับ" ชายหนุ่มถาม
"ใช่ครับ" ผมตอบ
"ผมเจ ครับ ... ผู้รับเหมาที่เจ้านายคุณมาโนชนัดไว้ครับ" ชายหนุ่มบอก
ผมยืนมองชายหนุ่ม รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาเหมือนฝรั่งเลย แต่ทำไมพูดไทยชัดมาก แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป แล้วเราก็เข้าไปในร้านทานข้าว แล้วก็คุยงานกันเป็นอันเรียบร้อย ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง แต่เหมือนคุณเจจะยังไม่อยากกลับ ก็เลยชวนผมดื่มเหล้าเป็นเพื่อน ผมก็คิดว่าจะนั่งอีกซัก 1 ชั่วโมงพอ.... หลังจากนั้นเราก็เริ่มถามไถ่ คุยกันสัพเพเหระไปเรื่อย
"คุณเจเป็นคนต่างชาติหรือเปล่าครับ" ผมเอ่ยถาม
"เรียกเจ เฉยๆก็ได้ครับ ผมเพิ่งอายุ 29 ปี เองครับ... และคุณมาโนชน่าจะ สามสิบกว่าๆแล้วมั้งครับ" เจตอบ
"อ้อ...ใช่ครับ ผม 32 ..." ผมตอบ
"ผมเป็นลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ ครับ... พ่อเป็นคนอังกฤษ แม่คนไทย... แต่ไม่ได้รวยเหมือนลูกครึ่งส่วนใหญ่ทั่วๆไปที่เห็นๆกันนะครับ...คือพูดไปก็เรื่องมันยาวครับ เอาเป็นว่าผมอยู่กับแม่ 2 คนตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ.." เจตอบ
"อ้อ...ครับ" ผมตอบ
"ผมเกิดที่ไทย และอยู่ที่ไทยมาตลอดเลยครับ" เจพูดต่อ
ในระหว่างที่นั่งดื่มด้วยกัน ผมก็ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่และก็มองดูนาฬิกาอยู่เรื่อยๆ เพราะผมเป็นห่วงพราว ส่วนเจเองก็คงสังเกตุได้ว่าผมอยากกลับ
"อยากกลับแล้วเหรอครับ" เจถาม
"ครับ...คือแฟนรออยู่ที่บ้านคนเดียวน่ะครับ" ผมตอบ
"ยังไม่มีลูกเหรอครับ... ถ้ามีลูกอยู่ด้วยก็น่าจะมีเพื่อนคุยบ้างนะครับ" เจถาม
"ผมยังไม่มีลูกครับ และก็ยังไม่ได้แต่งงานกันครับ... อีก 1 เดือนเราจะแต่งงานกันครับ" ผมตอบ
"โอ้ว...ยินดีด้วยครับ.... งั้นแบบนี้ต้องฉลองสละโสดหน่อยแล้วครับ...อิอิ" เจตอบ
"คงไม่ได้ไปฉลองอะไรที่ไหนหรอกครับ เพราะงานยุ่งมากเลยครับ" ผมบอกเจไป
"น่าเสียดายนะครับ ถ้าไม่ฉลองสละโสด พี่ก็จะไม่ได้กินดื่มแบบนี้อีกเลยนะครับ" เจตอบ ผมก็เคยคิดแบบนี้เหมือนกัน แต่ก็ไม่มีโอกาสไปฉลองที่ไหนเลย เพราะไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ กลางวันก็ต้องทำงาน ส่วนหลังจากนั้นก็อยู่กับพราวแทบจะตลอดเวลา ... ผมคิดว่าถ้าจะฉลองสละโสดก็คงต้องคุยกันกับพราวก่อน.... หลังจากนั้นเราก็นั่งกันซักพัก ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ผมกลับมาถึงที่พักประมาณ 3 ทุ่ม พอเข้ามาในห้องก็เห็นพราวนั่งดูทีวีอยู่ ผมรีบเดินเข้าไปหา นั่งลงข้างๆ โอบกอดและไซ้ซอกคอทันที ทำเป็นเหมือนคนเมา ... พราวก็เอามือพลักผมออก
"เมามาอีกแล้วนะพี่โนช... ไปสนุกอยู่คนเดียวเลย ปล่อยว่าที่เจ้าสาวให้อยู่บ้านคนเดียวเลยนะ..." พราวพูดพร้อมกับเอามือพลักผมออก
"มันจำเป็นจริงๆจ้ะ... พี่ไปทำงาน ที่สำคัญคือหัวหน้าพี่สั่งโดยตรงเลยจ้ะ" ผมตอบ
"อะไร อะไร ก็หน้าที่ เป็นคำสั่งบ้างล่ะ แล้วพราวล่ะคะ พี่โนชจะมีเวลาให้ตอนไหน..." พราวพูดพร้อมกับก้อมหน้าทำตาเศร้า เหมือนจะมีนำ้ตาซึมๆออกมา
"ก็ตอนนี้ไง ... ยังไงซะพี่ก็ต้องกลับบ้านมาอยู่กับพราวอยู่แล้ว" ผมตอบ พร้อมกับใช้มือลูบคลำที่ฐานนมนอกชุดนอน แล้วผมก็เหลือบมองไปเห็นว่าชุดนอนของพราวตรงกลางหน้าอกมันมียอดถันดันเสื้อขึ้นมาเห็นได้ชัด ซึ่งแปลว่าพราวไม่ได้ใส่เสื้อใน และมันทำไห้เห็นเป็นรูปยอดอกเหมือนมันแข็งแล้ว หรือพราวมีอารมณ์ แต่...จะมีอารมณ์ได้ไง ก็ตอนนี้ผมยังไม่ได้เล้าโลมพราวเลย แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

"พี่โนช... เราต้องคุยกัน..." พราวพูดพร้อมกับผลักผมออกอีกครั้ง
"คือยังไงเหรอพราว..." ผมตอบกลับไป เพราะสงสัยว่าพราวจะคุยเรื่องอะไร
"ถ้าเราแต่งงานกัน...แล้วพี่โนชยังเป็นแบบนี้ พราวก็ไม่อยากแต่งค่ะ.." พราวทำหน้าจริงจัง พร้อมกับมองมาที่ผม
"ก็...." ผมไม่รู้จะพูดอะไร เพราะผมรักพราวและอยากแต่งงานกับพราว ผมจะบอกว่าเป็นหน้าที่ก็คงไม่ได้แล้ว... แล้วพราวก็พูดขึ้นมา
"ก่อนแต่งงาน พราวจะให้โอกาสพี่ไปไหนก็ได้กับเพื่อน โดยที่พราวจะไม่ตาม 3 วัน 2 คืน... แต่หลังจากแต่งงานแล้ว ก่อนจะไปไหน ทำอะไร พี่จะต้องคิดเรื่องพราวเป็นอันดับแรก" พราวพูด แล้วก็เชิดหน้าหันไปทางอื่น
"อ้าว... แล้วถ้าพี่ไม่อยู่ แล้วพราวจะอยู่กับใคร..." ผมพูดแบบไม่ได้คิดอะไร เพราะเป็นห่วงพราว
"นั่นมันก็เรื่องของพราว... พราวอาจจะอยู่ห้องทำอะไรมันก็เรื่องของพราว แต่ก็แค่ 3 วัน 2 คืนนี้เท่านั้น... หลังจากเราแต่งงานกัน เราจะให้ความสำคัญต่อกันมากกว่านี้" พราวตอบ
"เอ่อ...." ผมไม่รู้จะตอบยังไงดี ใจนึงก็อยากลองไปเที่ยวตามประสาผู้ชายบ้าง แต่อีกใจก็ไม่อยากห่างพราว เพราะเราอยู่ด้วยกันมานาน ไม่เคยห่างกันเลย... แต่คิดไป ผมก็สะดุดกับความคิดในตอนที่ไปนั่งดื่มกับเจ เรื่อง ปาร์ตี้สละโสด ... หรือเราจะลองดูซักครั้งก่อนแต่ง เพราะหลังจากแต่งแล้วคงไม่มีโอกาสได้เที่ยวคนเดียว
"ได้... แต่พี่ขอโทรหาได้ใหม ช่วงที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน" ผมตอบกลับ พร้อมกับยื่นข้อเสนอ เพราะผมก็ยังเป็นห่วงพราว ว่าเธอจะอยู่อย่างไร
"ได้สิ... เราจะโทรหากัน...." พราวตอบ
——————

เจอข้อเสนอแบบนี้ ปวดตับยาวๆ

เจอข้อเสนอแบบนี้ ปวดตับยาวๆ

..555...รอดูไปก่อนครับ...นี่เพียงแค่เริ่มต้น...

ไม่ใช่น้องพราวหาเรื่องไปไหนกับหนุ่มๆรึ 

ไม่ใช่น้องพราวหาเรื่องไปไหนกับหนุ่มๆรึ 

เรื่องราวลึกๆยังบอกไม่ได้ครับ ว่าจริงๆแล้วมันคืออะไร
ต้องติดตามกันต่อไปครับ
ขอบคุณที่ให้ความสนใจครับ

ลองใจก่อนแต่ง น่าจะเป็นพราวที่ลองใจ มาแนวนี้สงสัยจะไม่ได้แต่งซะละมั้ง ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

ลองใจก่อนแต่ง น่าจะเป็นพราวที่ลองใจ มาแนวนี้สงสัยจะไม่ได้แต่งซะละมั้ง ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

ขอบคุณที่ให้ความสนใจครับ
นี่แค่เริ่มต้นของความปวดตับ...

ซีรีย์นี้ ปวดตับแน่นอน

ซีรีย์นี้ ปวดตับแน่นอน

จะไม่ทำให้ผิดหวังครับ..
ขอบคุณที่ให้ความสนใจครับผม

เพราะโทรศัพท์หานี่แหละทำไมมันแปลกๆ

 แผนของพราว ที่จะมีชู้อะไรแน่ๆ    เลย  แนวนี้       ว่าแต่อะไรเป็นจุดหักเหของพราว คืนวันที่ไปดถหนังเหรอ เร็วไปไหม ต้องมีมาก่อนแน่ๆ   ตาทสไตล์ผู้ขายบื้ื้ื้อๆแต่ดันมึเมียร้อนสวาท   แน่ๆถ้าตอบสวาทไม่พอ  ก็คือการหาคนอื่นมาเติม   ส่วนโนขก็ยอม แน่ๆ รักป่านนั้น    ต้องปฎิวัต ให้โนชไม่โง่ แล้ว เมื่อพราวมีชู้ โนชเลิกเลย  แล้ว ให้พราว สำนึกแล้วตามง้อ  ให้ได้ 555 เดาเรื่องแทน แต่คงไม่เกิดขึ้นเพราะโนชนอกจากบืีอและดี แล้ว  sexธรรมดาแน่ๆ

ผมว่าคนในห้องน้ำคือพราวนั้นแหละ
ส่วยที่มีอารมณ์​เพราะคิดถึงชายชู้หรือไม้ก็โดนชายชู้จัดไปแล้วก็พระเอกกลับบ้าน​ส่วนเรื่องที่ ห่างกัน 3 วัน 2 คืน​ก็เพราะอยากไปเสพสมกับชายชู้ให้เต็มที่ก่อน​ 
​ เป็นกำลังใ​จ​ให้​นะครับ​ จะได้เขียนผลงานดีๆต่อไป​ ตอนต่อรีบมาเลยนะครับ​ ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้ลงเวลาตอนเลยครับ

พราวมีแผนสั่งลาก่อนแต่งแบบสุดเหวี่ยงแน่

ความลับของน้องพราว หึหึ

รอลุ้นตลอดเลยครับบบบ