เรื่องราวตอนเก่าๆๆ

ภาค 1
ภาค 2 
ภาค 3 
ภาค 4 
ภาค 5 
ภาค 6 
ภาค 7
ภาค 8

*************************************************

ผมกลายเป็นคนเอาเพื่อนเอาฝูง ภาค 9 –ณัฐกานต์ 2 -

สวัสดีครับเพื่อนๆ ผม กายเองครับ...หวังว่าคงไม่ลืมกันนะครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลา มาเข้าเรื่องของผมกันต่อเลย...

ความเดิมจากตอนที่แล้ว...

ผมตัดสินใจที่จะเข้าไปพูดคุยกับณัฐกานต์ เพื่อนที่ทำงาน ซึ่งเป็นลูกสาวผู้มีอิทธิพลโดยหวังจะใช้ความมีอิทธิพลช่วยตาลออกมา ตามคำแนะนำของคุณแว่น ระหว่างที่ผมกล้าๆกลัวๆนั้น ณัฐกานต์ก็เป็นฝ่ายเข้ามาหาผมแทน พร้อมกับปล่อยข่าวเรื่องผมเป็นแฟนกับเธอออกไป...ก่อนจะชักชวน(บังคับ) ให้ผมมาพักที่บ้านของเธอ และนั้นก็ทำให้ผมต้องตกใจกับหลายเรื่องที่ประดั่งเข้ามา เช่น เรื่องที่ นายต้น แฟนของตาล เตรียมสั่งฆ่าผม หรือ เรื่องที่ตกใจสุดๆคือเรื่องที่ นายต้นแฟนตาล เป็นญาติกับณัฐกานต์....

ถึงเรื่องดังกล่าวจะทำให้ผมตกใจอย่างมาก แต่ดูเหมือนทางณัฐกานต์ก็ยอมให้ความช่วยเหลือผม และด้วยความปลอดภัย กับอะไรหลายๆอย่าง จึงทำให้ผมต้องพักอยู่ที่บ้านของเธอ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นี่ผมก็ได้พักอยู่ที่บ้านของเธอมา ร่วมสัปดาห์หนึ่งแล้ว...

ถ้าพูดกันอย่างตรงๆ การพักอยู่ที่บ้านของเธอนั้น มันค่อนข้างสุขสบายสุดๆ ถ้าไม่นับ ข้อเสีย 1-2 ข้อนั้น..

ก๊อกๆๆ เสียงเคราะประตูที่ดังขึ้น พร้อมกับการเข้ามาของ "นายเจ๋ง" บอดี้การ์ดส่วนตัวของณัฐกานต์..

"รบกวน...ปลุกคุณหนูให้ด้วยนะครับ.." เค้าเอ่ยเชิงบอก ไม่สิ..สั่งเสีย มากกว่า ซึ่งผมที่ตื่นแล้วนั้น ก็ได้แต่พยักเชิงรับคำสั่งนั้น และการเข้ามาสั่งของ นายเจ๋งนั้น ไม่ใข่ 1 ใน ข้อเสียที่ผมพูดถึงเมื่อกี้ หากแต่เป็น สายตา และบรรยากาศ ที่พ่อ บอดี้การ์ดรายนี้ แสดงออกมาต่างหาก...

ตลอด 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา ไม่ว่า แกพูดเรื่องอะไรกับผม พี่แกก็เล่นแผ่ และส่งสายตาอำมหิตออกมาตลอด ราวกับ เป็นทั้งการเตือนและการขู่กลายๆว่า มึงทิ้งคุณหนูกูเมื่อไร มึงตาย!! ทำเอาผมทั้งเครียดและเสียวสันหลัง วูบๆ ไม่น้อย หรือ ต้องบอกว่า อยู่แบบขวัญผวา ก็ว่าได้....

ส่วนข้อเสียอีกข้อ? ผมไม่ค่อยแน่ใจนะ ว่า มันจะเรียกว่า "ข้อเสีย" ได้รึเปล่า??

หลังจากที่นายเจ๋ง ได้เอ่ยเชิงสั่ง และออกไปจากห้อง ผมก็เกาะหัวเล็กน้อย และหันไปเพื่อทำตามที่พ่อบอดี้การ์ดสั่งเอาไว้ ซึ่งนั้นก็คือ การปลุก สาวสวยที่กำลังหลับสนิทอยู่ข้างกายของผมอยู่นั้นเอง..

"ณัฐ ตื่นได้แล้ว เช้าแล้วนะ.." ผมเอ่ย พร้อมกับเขย่าตัวของหญิงสาว อย่างเบาๆ...ซึ่งตอนที่ทำการปลุกอยู่นั้น ผมก็เดาว่า คนที่ทำหน้าที่ปลุกเธอ ก่อนหน้านี้นั้น คงเป็นนายเจ๋งแน่ๆ แต่พอมีผมที่ร่วมเตียงกับเธอแทบทุกคืนนั้น หน้าที่นี้ก็กลายเป็นของผมไป...

"ณัฐ..." ผมเอ่ยเรียกย้ำอีกครั้ง และนั้นจึงทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่ข้างกายผมนั้นถึงค่อยขยับตื่น...

"อื้ออออออ...ชะ เช้าแล้วเหรอ?.." เธอเอ่ยร้อง พร้อมกับถาม และทำการบิดขี้เกียจเล็กน้อย อย่างไม่มีท่าทีเขินอายใดๆ ทั้งๆที่สภาพของณัฐกานต์ในเวลานี้จะเปลือยเปล่าอย่างหมดจด ไม่มีเสื้อผ้าใดๆติดกายเลยก็ตาม...

ใช่...เธอไม่มีท่าทีเขินอาย แต่อย่างใด แถมเหมือนจงใจให้ผมได้จ้องมอง ร่างเปลือยเปล่าของเธอ ได้อย่างตามใจชอบ ซึ่งผมก็ยังคงจ้องมองร่างเปลือยของเธออย่าง รู้สึกตะลึงในความสวย ถึงแม้ตลอด 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมจะเห็นร่างเปลือยของเธอไม่รู้กี่ครั้งแล้วก็ตาม แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแบบนี้...

นอกจากเธอไม่เคยต่อว่าในการจ้องมองอย่างไร้มารยาทของผมแล้ว เธอยัง...

"นี่...ถ้าจ้องขนาดนั้น จับณัฐกดลงนอน แล้ว ปล้ำให้หน่ำใจไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ?.." เธอร้องถามด้วยรอยยิ้มที่แสนหวาน ซึ่งถ้อยคำนั้นก็ทำให้ผมถึงดับได้สติ และเขินๆให้กับการจ้องมองอันไร้มารยาทนั้น...

มีบางวัน บางครั้งที่เธอจะเอ่ยถาประมาณว่า 'มองพอยังค่ะ? ' ด้วย....

"ขอโทษ.." ผมเอ่ย อย่างหันหน้าไปทางอื่นอย่างเขินๆกับ การกระทำเสียมารยาทนั้น....และทุกครั้งที่ผมเอ่ย หรือ แสดงท่าทีเขินๆแบบนี้ ก็มักถูกเธอกระทำการ... ที่ผมได้เกริ่นไว้ว่า เป็นข้อเสียอีกข้อ? แต่สำหรับเพื่อนๆบางคน อาจจะไม่นับมัน ว่าเป็นข้อเสีย ก็ได้มัง??....

"ถึงขอโทษ... ก็ไม่ยอมยกโทษให้หรอกนะ นอกจาก....." ณัฐกานต์เอ่ยกล่าวยังข้างๆหูของผม ซึ่งเธอก็ไม่ได้แค่เอ่ยกล่าวที่ข้างหู หากแต่ขยับเข้ามาโอบกอด ร่างกายของเธอที่เข้าสัมผัส ชิดใกล้กับร่างของผม จนรู้สึกได้ถึงเต้านมที่เข้าสัมผัส แนบที่ต้นแขนของผม..และไม่ทันที่ผมจะตอบอะไรเธอกลับไป ก็ต้องสะดุ้งให้กับการกระทำของเธอ ที่ได้ขยับมือไม้เข้ามาจับ มารูดยัง ท่อนควยของผม...

"ณะ..ณัฐ.." ผมเอ่ยเรียกเธอ แต่ไม่แสดงท่าทีที่จะขัดขืนการกระทำของเธอแต่อย่างใด แถมยังสะดุ้งสะท้านมากขึ้น เมื่อณัฐกานต์ได้ขยับก้มเข้าไปกระทำกับท่อนควยของผม ซึ่งนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกณัฐกานต์ทำเช่นนี้ แต่ผมถูกเธอทำแบบนี้แทบจะทุกวันก็ว่าได้...ทุกเช้า ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นไปอาบน้ำนั้น ผมจะต้องถูกเธอดูดอมควยก่อน...

"อูยยยยยยยย.." ผมสูดปากคราง อย่างตัวเกร็ง ทันทีที่ถูกเธอ กดริมฝีปากเข้าดูดอมควย อย่างมิดด้าม ซึ่งเธอก็ขยับริมฝีปากขึ้นๆลงๆอยู่แป๊บหนึ่ง ก็ค่อยถอนปากเอ่ยกล่าวอย่างจ้องมอง ท่อนควยของผม..

"อื้อออออออ....ไม่อยากเชื่อเลยนะ..ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังเล็กๆน่ารักๆอยู่แท้ๆ ดูดแป๊บเดียว ก็กลายเป็นท่อนซุงไปซะแล้ว.." ณัฐกานต์เอ่ยกล่าว อย่างจับจ้องที่ควยผมอย่างมีรอยยิ้ม...ก่อนที่เธอจะกล่าวต่อ..

"แต่ไม่ว่า ตอนมันเล็กๆ หรือใหญ่ เป็น ท่อนซุง ไม้กระบองแบบนี้ ชั้นก็ชอบหมดแหละ.." เธอเอ่ย ก่อนจะตวัดลิ้นเลียวนที่รอบๆส่วนปลายที่กลมมนของเจ้าสิ่งนั้นไปด้วย...ยิ่งตอนที่ปลายลิ้นขยับแตะเขี่ยที่ปลายเงี่ยนนั้น ผมก็ถึงกับสะท้านและเสียวมากๆเลย...และใช่ว่าเธอจะไม่รู้นะครับ เธอรู้ครับ...

"อิๆ เสียวสินะ.." เธอเอ่ยเหมือนเชิงถาม พร้อมกับขยับมือเข้าจับรูดชักยัง สิ่งนั้นของผม ที่ได้พองตัวขยายใหญ่อย่างสุดๆแล้วนั้น...ซึ่งเธอก็รูดเพียงไม่กี่ที แล้วถึงกลับไปดูดควยของผมอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้เธอจงใจที่จะดูดเน้นๆ ที่ส่วนหัวควยเท่านั้น...

"อะ อูยยยยยยย ณะ...ณัฐ..." ผมเอ่ยร้อง ด้วยน้ำเสียงที่บงบอกถึงความเสียวอย่างสุดๆๆ และนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ยิ่งรังแกด้วยการขยับริมฝีปากเข้าใส่ท่อนควยของผมอย่างไปมา ริมฝีปากของเธอที่เข้าดูดอมควยของผมอย่างมิดด้าม ซึ่งมันเป็นอะไรที่เสียวมาก เสียวมากๆๆๆๆ..

"ผะ ผมไม่ไหวแล้วนะ.." ผมเอ่ยร้องบอกกับเธอ อย่างไม่แน่ใจว่า โดนเธอดูดอมควยไปนานแค่ไหน รู้แต่ว่า เสียวโคตรๆ แน่นอนว่า พอผมบอกกับเธอแบบนั้น เธอก็ยิ่งขยับริมฝีปากเข้ากระทำอย่างหนักสุดๆๆๆ ก่อนที่ไม่กี่อึดใจผมก็ได้สบคำรามอย่างเสียงดังออกมา..

"อาาาาาาาาาาาา..." ผมที่เอ่ยร้อง อย่างเกร็งตัวสุดๆ  และในจังหวะนั้น ณัฐกานต์ก็ได้ กดริมฝีปากเข้าดูดอมควยของผมชนิดมิดด้าม.. ซึ่งมันก็ทำให้ผมเสียวสุดๆ พร้อมกับ รู้สึกได้ ว่าเธอ ทำการดื่มทานของเหลวที่ผมได้ปลดปล่อยออกมานั้นอย่างลงคอลงท้องนั้นไปด้วย...

"อื้ออออออ ขอบคุณ สำหรับมื้อ เช้านะค่ะ..." ณัฐกานต์ที่แหงกหน้าเอ่ยกล่าวกับผม หลังจากค่อยๆขยับริมฝีปากถอนออกมาจาก สิ่งนั้นของผม..ซึ่งตอนที่เธอเอ่ยพูดถ้อยคำดั่งกล่าว หากมองดีๆจะเห็นของเหลวขาวขุ่นที่เยิ้มตรงบริเวณมุมปากของเธอหน่อยๆด้วย....

"อะ อืมมมม..." ผมตอบรับ และเป็นฝ่ายล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนแรง ขณะที่ณัฐกานต์นั้น ได้ขยับลงจากเตียงนอน และเดินตรงไปยังห้องน้ำ ด้วยท่าทีที่แสนอารมณ์ดี...ต่างจะผมที่นอนหมดแรงแบบนั้น กว่าจะลุกอีกที ก็ตอนที่เธออาบน้ำเสร็จแล้วนั้น...

ใช่....นี่คือ ข้อเสียอีกข้อ ที่ผมพูดถึง.....

เห็น ณัฐกานต์ เป็น สาวสวย สไตล์สาวมั่น สาวทำงานแบบนั้น ใครจะคิดละ ว่า จะเป็นสาว sexจัด ที่ ค่อนข้างร้อนแรงมากๆจนแทบไม่อยากเชื่อเลย..แต่ส่วนตัว ผมก็คิดว่า คงมีเพื่อนหลายคนอาจจะคิดว่า ข้อนี่ มันไม่น่าจะเป็น ข้อเสีย ได้เลยน่าจะเรียกว่าเป็นข้อดีด้วยซ้ำ เอาไว้ เพื่อนๆมาโดนแบบผม กลางคืนโดนรีดอย่างน้อย 2-3 ดอก เช้าอีก 1 ดอก ตลอดเกือบทั้งอาทิตย์ก่อนเถอะครับ เชื่อเถอะว่าเพื่อนๆอยากจะเปลี่ยนข้อดีนี่ เป็นข้อเสียเลย....

และถ้าถามผมว่า ข้อเสียไหนร้ายแรงกว่ากัน ผม ก็คงบอกว่า อย่างแรกแหละ ก็อย่างที่ผมบอกไป ไม่ว่าเวลาไหน หากมีนายเจ๋งอยู่ด้วย ก็ทำเอาผมทำตัวไม่ถุก เพราะต้องหนาวสันหลังให้กับ รังสีอำมหิต ที่ขยันส่งมาเสียดแทงผมเป็นระยะๆ..

เฮ้อ คนหนึ่ง ก็ขยัน ส่งรังสี อำมหิต อีกคน ก็ sex จัด คอยรีดน้ำผมทั้ง เช้า-เย็น...จนผมไม่แน่ใจว่า เซฟเฮ้าส์ แห่งนี้ มันเป็นนรก หรือ สวรรค์ บนดิน สำหรับผมกันแน่นะ??

"ไหวมัย? ถ้าไม่ไหว ณัฐขับรถแทนให้ก็ได้นะ..." ณัฐกานต์ที่เอ่ยเชิงถามด้วยรอยยิ้มอย่างอารมณ์ดี.. ขณะที่ผมและเธอกำลังเดินไปยังที่รถ...

"ไหว..ไม่ต้องห่วงหรอก..." ผมตอบรับพร้อมกับขึ้นทางคนขับ และไม่กี่อึดใจ รถเก๋งคันงามที่มีผมและเธอนั้นก็ได้เคลื่อนออกไปและมุ่งตรงไปยังที่ทำงาน....จะว่าไปสถานการณ์ในที่ทำงานนั้น ก็ไม่ค่อยสู้ดีซะเท่าไรเลย เรียกว่า สถานการณ์มันค่อนข้างแย่พอๆกับตอนที่อยู่ที่บ้านของณัฐกานต์เลยด้วยซ้ำ....

หลังจากคืนนั้นที่ผมไปค้างคืนที่บ้านของณัฐกานต์ (หมายถึงคืนที่เกิดขึ้นเมื่อภาคที่แล้ว)...ผมก็ถูกกลุ่มเพื่อนๆที่ทำงานลากไปซักถามเป็นการใหญ่ว่า 'มันเกิดอะไรขึ้น' ซึ่งผมก็เข้าใจถึง ท่าทีตกใจขนานใหญ่ของเจ้าพวกนี้ เพราะแรกเริ่มเดิมที ผมกับณัฐกานต์ ก็ไม่ได้มีท่าทีไปในทางนั้นแต่อย่างใด ออกไปทางคู่กัดคู่ปรับ หรือ พวกศรศิลป์ไม่กินกัน อะไรทำนองนั้นมากกว่า...แต่อยู่ๆ ฝ่ายสาวเจ้า ก็บอกว่า ผมเป็นแฟนเธอ และให้ไปนอนค้างคืนที่บ้าน...

และที่เป็นเรื่อง เพราะ ณัฐกานต์ นั้นจัดเป็น สาวสวย อันดับต้นๆของ บริษัทอีกด้วย (เรียกว่า ตัวท็อป เลยละ) เกือบพูดได้เต็มปากว่า หนุ่มโสด ส่วนใหญ่ของบริษัทก็ต่างหมายปองเธออยู่ทั้งนั้น แถมผมเคยได้ยินมาว่า เจ้าพวกนี้เคยจัดฉลองกันยกใหญ่ พอได้ข่าวว่า ณัฐกานต์เลิกกับแฟน ด้วย (หมายถึงแฟนเธอในภาค 4 )

ถึงแม้ผมจะเอาตัวรอดจากการโดนไต่สวน ของเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ทำงานในวันนั้นได้หมด ก็ตาม..แต่มันก็ยังไม่ทำให้สถานการณ์ดีขึ้นแต่อย่างใด เนื่องจากตลอดอาทิตย์นี้ผมยังคงกลับบ้านพร้อมกับณัฐกานต์ ไปนอนค้างที่บ้านของเธอ จึงทำให้ยังมีบางกลุ่มมองผมด้วยความอาฆาต และอิจฉาผม...

อย่างที่ผมพูดไป ว่าผมเข้าใจ เจ้าพวกนี้นะ ถ้าคนที่ ณัฐกานต์ไปคว้ามาเป็น หนุ่มไฮโซ พวกนี้คงไม่รู้สึกอะไร แต่ครั้งนี้ที่เธอคว้า คือ ไอ้กาย พนักงานบริษัท ที่ไม่มีห่าอะไรเลยให้คู่ควร เหมาะสมกับ ณัฐกานต์เลย หน้าตาก็งั้นๆ ฐานะก็กลางๆจึงไม่แปลกที่กลุ่มนี้ จะเกิดความรู้สึกไม่ชอบพอ หรือ ต่อต้านนะ...

แต่พูดก็พูดเถอะ นี่มันมันเวรกรรมอะไรนักหนาเนี่ย ที่บ้านคุณเธอก็เจอสายตาอำมหิต ที่ทำงานก็เจอสายตาของเหล่าหนุ่มโสดที่จ้องมองผมอย่างอาฆาตมาดร้าย....ชีวิตหนอ ชีวิต...

"ถามหน่อย ตั้งแต่วันนั้นเธอโดนถามอะไรมังมัย?..." ผมไม่รู้นึกยังไง ถึงได้เอ่ยถามขึ้น ทั้งๆที่มันก็ผ่านไป 1สัปดาห์ นับตั้งแต่วันนั้น...ซึ่งคำถามนั้น ก็ทำให้ ณัฐกานต์ที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับอย่างผมนั้น ก็หันมามอง..

"ถาม? หมายถึงเรื่องของเรานะเหรอ? ก็โดนเหมือนนายนั้นแหละ วันแรกๆ มีคนเข้ามาถาม ทั้งผู้หญิง ทั้งผู้ชายเลย..ซึ่งชั้น ก็ไม่ได้คิดว่า มันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้เหมือนกันนะ..." ณัฐกานต์ตอบอย่างสบายๆ ขณะที่ผมได้ยินก็เหงื่อตก และเอ่ยแย้งในใจ

'ไม่รู้จริงๆเหรอแม่คุณ....' ผมคิด เพราะนอกจากได้ยินว่าพวกหนุ่มโสด จะจัดฉลองตอนที่ณัฐกานต์เลิกกับแฟนแล้ว รู้สึกพวกนี้เหมือนจะจัดคิวเข้ามาจีบณัฐกานต์ด้วยนะ ถ้าจำได้ยินไม่ผิด...

"แล้วโดนถามว่าอะไรมังละ..." ผมที่เอ่ยถามต่อ...

"เรื่องพื้นๆนะ ส่วนใหญ่มักจะสงสัยว่า ทำไมถึงเป็นนาย นายดีตรงไหน? ก็เกือบตอบออกไป ว่า มีดีที่ไอ้นั้น ไอ้นั้นของนายใหญ่ถูกใจชั้นดี.." ณัฐกานต์ตอบ เล่นทำเอาผมที่ขับรถอยู่นั้นเกือบจะเลี้ยวรถตกข้างทางเลย..และปฏิกิริยาของผมก็ทำให้เธอมีท่าทีที่ชอบอกชอบใจไม่น้อย...

"อิๆๆ ตกใจอะไรละ นั้นเป็นเรื่องจริงเลยนะ พูดได้อย่างไม่อายด้วยว่า ชั้นชอบไอ้นั้นของนาย..ไม่ใช่แค่ชอบ แต่เข้าขั้น หลงรักมันเลยด้วย... ว่าแต่แล้วทางนายละ โดนถามอะไรมัง สำหรับผู้ชายคงไม่พ้นเรื่องลามกๆ สิท่า.."ณัฐกานต์เอ่ยกล่าวต่อ ด้วยรอยยิ้ม ซึ่งทำเอาผมแทบใจหยุดเต้นเลย กับสายตาและรอยยิ้ม ตอนที่เอบอกว่า รัก ไอ้นั้นของผม ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามกลับ

"อะ อืมมมมม...ก็ราวๆนั้นแหละ.." ผมตอบคำถามของเธออย่างสั้นๆ ซึ่งมันก็ใช่ตามที่เธอว่า วันแรกที่ผมโดนเพื่อนๆลากไปสอบปากคำนั้น มีเพียงแค่ 2-3 คำถามแรกเท่านั้นที่เป็นคำถามปกติ ที่เหลือหลังจากนั้นก็เป็นคำถามเรื่องอย่างว่าทั้งนั้น อย่าง นมคุณณัฐเป็นไง หอยเป็นไง ตอนเย็ดเป็นไง เย็ดไปกี่ท่า บลาๆ..

"แล้วนายตอบอะไรไปบ้าง...อย่าบอกนะ ว่า นายทั้งตอบ และสาธยายลีลาบนเตียงของชั้นออกไปหมดแล้ว.." เธอถามต่อ และเว้นช่วงเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเชิงคิดเองเออเอง ด้วยท่าทีตกใจ...

"ผมไม่ได้เป็นคนแบบนั้นนะ คุณณัฐ..." ผมส่ายหัว พร้อมตอบกลับ...

ใช่..... ผมไม่ได้เป็นพวก 'กินในที่ลับไขในที่แจ้ง' นะครับ ถึงแม้กลุ่มเพื่อนสนิทของผม มันจะเจาะจงถามเรื่องนี้ แบบ ชนิดที่ น้องๆสอบปากคำก็เถอะ ...

"เหรอ? นายไม่พูด ...แต่นายเอาภาพ เอาคลิปไปให้พวกนั้นดูเลยใช่มัยละ?..ร้ายกาจที่สุด..." ณัฐกานต์ที่เอ่ยกล่าวตอบด้วย ถ้อยคำ น้ำเสียงแบบเดิม...

"นั้นก็ไม่ได้ทำครับ ที่สำคัญ ผมยังไม่มีรูป ไม่มีคลิป เลยสักอัน.." ผมตอบกลับทันที...ก่อนที่ผมจะชำเลืองมองเธอ และเห็น เธอทั้งยิ้มและหัวเราะ ซึ่งท่าทางนั้น มันบงบอก กลายๆว่า นี่คือการปั่นหัวแกล้งผม....

"หึๆๆ...ตอบจริงจังเลยนะ...แล้วอยากได้มัยละ ภาพ ไม่ก็คลิปแบบนั้นของชั้น ถ้านายอยากได้ ชั้นจะยอมให้นายถ่ายก็ได้นะ.." ณัฐกานต์หัวเราะ พร้อมกับแซวถึงความจริงจังผม ก่อนที่จะเอ่ยถาม ซึ่งผมก็ไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่เธอถามเท่าไร รู้สึกว่าคืนแรกที่เธอลากผมมานอนค้างนั้น ก็พูดอะไรคล้ายๆแบบนี้ด้วยสิ...และเหมือนณัฐกานต์จะรู้ ว่าผมคิดอะไรอยู่ เธอจึงเอ่ยขึ้นมา เหมือนเป็นการบอกและอธิบาย...

"บอกไว้ก่อนนะ ชั้นไม่ได้เสนออะไรแบบนี้ กับทุกคนนะ มีแค่นายเท่านั้นที่ได้สิทธิพิเศษนี้.." เธอเอ่ยอย่างยิ้มให้กับผม ซึ่งผมที่ได้ยินถ้อยคำนั้น ก็ยิ่งไม่ค่อยเข้าใจมากขึ้น...ก่อนที่อีกสักพัก ผมก็ได้ขับรถมาถึงยังที่ทำงาน และในวันนั้นก็ยังไม่มีอะไรพิเศษ ทุกอย่างก็ยังคงเหมือนดั่งช่วงเกือบอาทิตย์ที่ผ่านมา...

ช่วงกลางวัน ณัฐกานต์ก็มาหา มาชวนกินข้าว ตอนเย็นก็มารอรับผมกลับบ้าน ด้วยท่าทีที่แสดงออกเหมือนเป็นแฟนผมจริงๆ ซึ่งทำเอาเพื่อนสนิทผมถึงกับอิจฉากันเลยทีเดียว แน่นอนว่านอกจากเพื่อนที่สนิทแล้ว ก็ยังมีกลุ่มคลั่งณัฐกานต์ ที่ยังคงมองผม และสาปแช่งผม บางครั้งผมก็อดคิดไม่ได้ว่า จริงๆแล้ว ณัฐกานต์รู้เรื่องที่มีกลุ่มหนุ่มโสดในบริษัทคลั่งเธอรึเปล่านะ?  เพราะมีบางครั้งบางวัน เธอก็ชอบเอ่ยเปรยๆ ดังๆ ที่เหมือนเป็นการฆ่าผมทางอ้อมจริงๆ อย่างเช่น

"คืนนี้ ช่วยทำแบบเมื่อคืนอีกจะได้มัย?..." ถ้อยคำอะไรประมาณนี้แหละ พอเธอเอ่ยปุ๊บ แรงอาฆาตก็เพิ่มทวีคูณเลย จนทำเอาผมหวั่นใจเหมือนกันว่า ถ้าวันไหนผมทำคุณเธอเจ็บขึ้นมา คงไม่ได้ถูกนายเจ๋งฆ่าหรอก แต่โดนคนกลุ่มนี้ในบริษัทฆ่าแทนก่อนละมัง...

อย่างที่ผมบอกว่า วันนั้นก็ยังคงเหมือนทุกวันในช่วงเกือบอาทิตย์ที่ผ่านมา... จริงๆมันก็เกือบจะเหมือนทุกวันที่ผ่านมา ถ้าเธอไม่อยู่ๆ พูดเรื่องนั้นออกมา...

"นายไม่คิดจะถามความคืบหน้า เรื่องผู้หญิงของนายบ้างเหรอ?..." ณัฐกานต์ที่อยู่ๆเอ่ยถามขึ้น ขณะผมขับรถพาเธอกลับยังบ้าน บ้านของเธอ...ถ้อยคำนั้นก็ทำให้ผมชะงัก และอย่างที่เธอว่า ตลอดเกือบอาทิตย์ผมไม่ได้ทวงถามความคืบหน้า การช่วยเหลือ ตาลเลย...

"หรือนายไม่สนใจใยดีเธอแล้ว?..." ณัฐกานต์ถามต่อ...ซึ่งจังหวะนั้นรถก็ติดไฟแดงพอดี จึงทำให้ผมหันไปหาและเอ่ยตอบ..

"เปล่า เพียงแต่เชื่อใจนะ และรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ อีกอย่าง ผมมาขอความช่วยเหลือ ไม่ใช่สั่งให้ทำ ถึงจะได้เร่งได้.." ผมตอบ และนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์เบือนหน้าหันไปทางกระจกเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบกลับ...

"ละ แล้ว นายไม่กลัวชั้นเบี้ยวเหรอ?...ชั้นอาจจะเบี้ยวนายก็ได้นะ.." เธอเอ่ยกล่าวตอบ ซึ่งก็น่าแปลกที่ผมกลับรู้สึกเฉยๆไม่รู้สึกร้อนรนอะไรมากกับถ้อยคำนั้น หรือ ผมรู้ และเชื่อใจว่า นั้นเป็นเพียงแค่คำพูดเล่นๆ แบบ ลองใจ ของเธอก็ไม่รู้....

"ไม่ครับ...เพราะคุณณัฐที่ผมรู้จัก ไม่ใช่พวกชอบเบี้ยวคน เป็นคนที่รับปากใครไว้ ก็มักจะทำให้ได้ดั่งนั้น..เป็นคนที่รักษาสัญญาเสมอ..." ผมเอ่ยตอบอย่างยิ้มๆ และไม่รู้ผมคิดไปเองมัย แต่รู้สึกเหมือนเอจะหน้าแดงเล็กน้อยและบ่นพึมพำอะไรสักอย่าง..

"ตาบ้า นั้นมันเรื่องงานนะ เรื่องงาน กับ เรื่องผู้ชายมันคนละเรื่องกันเลยนะ.." เธอเอ่ยพึมพำซึ่งผมก็ได้ยินไม่ชัด ได้แต่ร้องถามเธอ...

"เมื่อกี้ ว่าอะไรนะครับ.."

"เปล่า..." ณัฐกานต์ตอบกลับสั้นๆ ก่อนที่เธอจะเอ่ยกล่าวกับผมอีกครั้ง ขณะลงจากรถ เมื่อผมขับรถไปถึงบ้านเธอ และได้จอดรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...

"แต่บางที... คืนนี้ชั้นอาจจะมีข่าวดีเรื่องผู้หญิงของนายก็ได้นะ..บางทีนะ...." ณัฐกานต์เอ่ยเชิงบอกกับผม ก่อนจะเดินนำหน้าเข้าไปในบ้านอย่างไม่รอผมแม้แต่น้อย โดยที่ผมก็ได้แต่มอง และไม่รู้เลยว่า ตลอดช่วงเกือบอาทิตย์ที่ผ่านมานั้น ณัฐกานต์ได้สั่งคนของเธอทำการบางอย่างอยู่..

To...Be....

ผู้แต่ง

ตั้งแต่ ตอนนี้ไป ผมมีการเกลาสำนวนใหม่ ตอนละนิดๆหน่อยๆ บางจุด อ่านแล้ว งงๆ ก็แก้ให้อ่านง่ายขึ้น..

อาจมีสำนวนงงบ้างไม่ขัดความรู้​ศึก​แต่อยากรู้เรื่องเร็วๆมากกว่ารวมถึงการบรรยายบทเสียวอยากให้เพิ่มอีกหน่อย​ อ่านกำลังจินตนาการตามแล้วตัดจบฉากไป​ บรรยายอีกนิดจะดีมาก

ขอบคุณ​ครับ​ผู้​แต่​ง​สนุก​น่า​ตื่นเต้น​ติดตาม​ครับ​  นายกายคงต้องปรับตัวปรับใจอีกระยะกับเรื่องราวแบบนี้​เพราะ​ดุ้นเดี่ยวๆเป็นเหตุให้ตกที่นั่งแบบนี้

เขียนออกมาบ่อยๆ นะครับ รออ่านตอนต่อๆ ไปตลอด::Reader::

จากคู่ขาจะกลายเป็นคนรักหรือเปล่าดูนัทก็ใส่ใจเหมือนคนรักกันทั่วไปเลย

ใครจะได้เป็นเมียหลวงกันนะ 

มีทั้งสืบสวนสอบสวนแะเสียวในเรื่องเดียวกันเป็นเรื่องเป็นราวดีครับ

ข้อเสียข้อสองเป็นข้อดีของชายที่แข็งแรง แต่ถ้าอ่อนแอคงแห้งตาย

ผมมากดรีเฟรชรออ่านเรื่องนี้อยู่บ่อยๆเลยนะ พอคิดว่าใกล้จะจบแล้วก็ใจหายเหมือนกัน

นี่คงจะกลายเป็นแฟนตัวจริง คนอื่นๆ คงตกกีะป๋องไปหมดละ

  มาแล้ว ท่านกาย นาย...ขั้นเทพ   หายไปพักนึ่งเลย     
และแล้วกายก็ตกในสภาพ  ที่คิดว่า แต่ดีตรงที่ณัฐ รู้สึกว่าจะรักนายกายเข้าแล้วนอกจาก กระบองยางของนายกาย    เพราะ ไม่ค่อยจะมีการบีบบังคับอะไรกายโดยกายไม่อยากทำเลย      แถมเรื่องน่าวิตก2 เรื่อง ก็เป็นเรื่องธรรมดา  ที่ นายเจ๋งจะห่วง นายของเขา (แอบคิดว่า นายเจ๋งจะไม่รู้สึกอยากกับณัฐ เลยเหรอ มีนายทั้งสวย สง่าเก่ง sexจัดขนาดนี้ )    ส่วนข้อ2 ถ้าเป็น ผู้ชายทั่วไป ไม่ค่อยออกกำลังกาย ล่ะก็ก็เครียดเหมือนกันนะ จะเอาน้ำที่ไหนมาผลิตให้ทัน ใช้ทันกินของณัฐ  

ต้อนนี้ไม่รู้น้องเตย จะกังวลถึงนายกายที่รักไหมหายไปเป็นอาทิตย์เลย น่าสงสาร ไม่มีใครเลย 
ส่วนตาล เจ็บซ้ำขนาดนั้นก็น้าห่วง แถม ตกลง ท้องไหมนี่ ???  
บทสรุปเรื่องนี้ จะเป็นแบบนี้ คงไม่ตับพังนะ อยากให้ happyกันทั้งหมด 

ดูจากการแสดงออกของณัฐแล้ว ตาลน่าจะรอดออกมาได้ แต่จะปลอดภัยแค่ไหนก็ไม่แน่ใจแฮะ

ขอบคุณมากครับ รออยู่เลย
เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ

อย่าทำให้คุณณัฐโกรธนะ เดี๋ยวจะหายไปจากโลก

ต้องจัดเรียงลำดับเมียทั้งหลายให้ดีเลย