ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง


สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ







★★★★★★★★★★★



ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ







★★★★★★★★★★★



ขออนุญาตแนะนำสาวๆ สักหน่อยครับ




★★★★★★★★★★★


พี่หมิว / เจ๊หมิว  เวอร์ชั่นหวานๆ








★★★★★★★★★★★




พี่เตยก็ประมาณนี้แหละ ตาแหลมๆ หมวยๆ








★★★★★★★★★★★



ความเดิมตอนที่แล้ว



ผมมาบ้านของคุณท่านตามที่คุณท่านบอกไว้น่ะครับ

ทำใจไว้แล้วว่าโดนเทศน์ยาวแน่ๆล่ะวันนี้ แต่ว่า

คุณท่านไม่อยู่ อยู่แต่พี่หมิว แล้วอยู่ดีๆพี่หมิวก็

วิญญาณนางแมวเข้าสิง จับผมคร่อมซะงั้น

ผมกับบอกว่าวันนี้ " ปลอดภัย "



★★★★★★★★★★★


นายโทนไดอารี่ 73




ปลอดภัยเหรอ ไม่นะผมว่าไม่ใช่ต่อให้วันนี้เป็นวันปลอดภัยแต่ยังไงมันก็ระแวงหลังอยู่ดี ผมยันตัวขึ้นแล้วจูบเจ๊หมิวไปหนึ่งที ผมบอกเจ๊หมิวเราพอเถอะ แต่พี่หมิวยังง่ำซอกคอของผมเบาๆและถามว่าอะไร หมายความว่าไงหืม  ผมก็กอดเอวเจ๊หมิวไว้นะ เรามองหน้ากันอีกที เล่าไปใครก็คงด่าไอ้โง่ มีสาวสวยมานั่งคร่อมตัก แถมยังถอดเสื้ออีกด้วย แต่ผมดันบอกไปว่าเราหยุดดีกว่าเนอะเจ๊หมิว


พี่หมิวเธอหยุดนะแล้วก็ถามผมว่าทำไมล่ะ ผมฮึ๊บ !!! แล้วจับเอวเธอยกขึ้นเบี่ยงมานั่งข้างๆแทน พี่หมิวก็จะไม่ยอม แต่ผมก็พยายามอีกครั้งแล้วถามว่ารักผมมั้ย พี่หมิวบอกเดี๋ยวเถอะ คำพูดนี้มันของเจ๊ ผมก็บอกว่าไม่ช่ายยย นี่คำพูดของเจ๊จ๋าต่างหาก พี่หมิวบีบหน้าผมเลยแล้วพูดว่าน้อยๆหน่อยนะอีลิงทโมนได้คืบจะเอาศอกนะ แค่เจ๊ยอมนิดยอมหน่อยทำได้ใจเชียว



ผมมองหน้าพี่หมิวอีกครั้งแล้วบอกอย่าดื้อกับผมสิ่ผมเป็นน้องชายเจ๊นะ แต่พี่หมิวเธอก็ยังมองหน้าผมแล้วทำ หน้าเหมือนว่ากำลังคิดว่าจะทำตามดีมั้ยน๊า จะทำตามดีมั้ยน๊า พี่หมิวบอกโอเค๊แต่บอกรักเจ๊ก่อนทีนึง ผมก็บอกครับผมรักเจ๊ แล้วพี่หมิวก็ยอมขยับตัวลงมานั่งข้างๆผม



เฮ้อ เล่าไปใครๆก็คงด่าไอ้ควาย สาวสวยระดับนางฟ้านางสวรรค์ลงทุนยอมบินลงมาให้เชยชม แถมถอดเสื้อแล้วด้วย แต่ผมเสือกเลือกที่จะบอกให้เธอหยุดและมานั่งคุยกัน พอพี่หมิวขยับมานั่งข้างๆผมก็คิดอะไรไม่รู้นะ หยิบเสื้อของเธอว่าจับชายเสื้อดึงๆๆ ให้มันกลมๆ



แล้วยื่นให้พี่หมิวใส่ พี่หมิวเองก็หมุนเสื้อมาเลยนะ คือเหมือนผมใส่เสื้อให้พี่หมิวนั่นแหละ ขยับๆและดึงมันลงมาเรียบร้อย พี่หมิวเองก็จัดการเส้นผมที่มันยังติดที่คอเสื้อดึงออกมา วินาทีที่มันสยายออกมา อืมม ก็สวยจริงๆแหละคนๆนี้ไม่รู้จะเถียงอะไรดี ถึงได้บอกไงว่า เล่าให้ใครฟัง เขาก็ด่าควาย



หลังจากนั้นเธอก็หันมามองผมแหละ แล้วบอกว่าพูดมาซิ๊ ถ้าไม่มีเหตุผลดีๆล่ะก็มีเรื่องนะ ผมก็ยิ้มแล้วนั่งก้มหน้า มือสองข้างสอดนิ้วสลับกางออกเหมือน เท็นชิงฮังจะปล่อยพลัง ผมบอกว่าผมไม่อยากทำให้เจ๊หมิวรู้สึกแย่ๆอ่ะ พี่หมิพอได้ยินแบบนั้นก็ถามผมว่า หืม แย่ รู้สึกแย่ยังไง ผมก็บอกว่าเจ๊หมิว ผมเสียเจ๊เตยไปคนนึงแล้วนะ ผมไม่อยากเสียเจ๊ไปอีกคน



พี่หมิวก็บอกเดี๋ยวๆไอ้ลิงบ้า เตยยังไม่ตายนะจะบอกว่าเสียเตยไปได้ยังไง ผมก็ยิ้มๆแล้วบอกว่า ก็ตอนนี้ผมไม่ได้มีพี่สาวที่ชื่อเจ๊เตยอยู่แล้วนี่ครับ พี่เขาเกลียดขี้หน้าผมไปแล้ว แต่ผมก็ดีใจแหละที่เจ๊สองคนไม่ทะเลาะกัน เจ๊หมิวก็บอกนะแหงล่ะ คนที่นอกใจเจ๊ก่อนคือเตยนะ แอบไปคบกันกุ๊กกิ๊กตั้งนาน



โอยยยยยยย พูดแบบนี้ผมแทบจะสำลัก พี่หมิวถามผมว่านี่ถามจริงมีอะไรกันยัง ผมก็บอกว่าเคยเลยครับ พี่หมิวถามแล้วเคยคิดป่ะ ผมก็เอ่อ อื้มก็มีคิดแหละ ก็พี่เตยเขาสวยแบบนั้นมันก็มีแหละที่แอบคิดไปถึงขั้นนั้น พี่หมิวก็ตีผมแล้วบอกนี่จะแทงหลังเจ๊จริงๆเหรอ ผมบอกโอ๊ย ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้วว พี่หมิวมองหน้าแล้วบอกเดี๋ยวเถอะ ๆ ๆ  แต่จะว่าไปเจ๊ก็โดนเองนี่นา  โอ๊ยยยยย ผมจะบ้าตายดูเจ๊ผมดิ่




ผมบอกโอยเจ๊ อย่าพูดแบบนี้ พี่หมิวก็หยิกหูผมแล้วบอกว่า ยังไงมันก็เกิดขึ้นมาแล้วโทน จะหนีความจริงไม่ได้ เราผิดกันทั้งสองคนไม่ใช่โทนจะมาบอกคนเดียวว่าผมผิด ๆ ๆ ๆ  ผมก็บอกแต่วันนั้นเจ๊เมา เจ๊หมิวก็บอกเปล่านี่แค่สปายไม่กี่ขวดเอง เอาเจ๊ไม่ลงหรอก ผมก็เอ่อลืมไปว่ะว่าระดับเจ๊หมิว



ถ้าไม่ใช่เตกิล่าก็เอาไม่ลง ผมก็ถามว่านี่เจ๊แกล้งผมเหรอ พี่หมิวก็ยักไหล่เบาๆแล้วถามว่าไม่เคยได้ยินเหรอ เจ๊หมีให้แกล้งตาย เจอผู้ชายให้แกล้งเมา โอ๊ยยย อิหยังวะเนี่ย พี่หมิวก็หัวเราะเบาๆแล้วบอกว่าว๊ายโดนเจ๊หลอก แล้วพี่หมิวก็เกาะไหล่แล้วถามผมว่าจะไม่คุยกับเตยจริงๆเหรอ



ผมนิ่งอยู่แปปนึงแล้วบอกว่า คุยตอนนี้ไปก็เท่านั้นแหละเจ๊ เจ๊เตยเขาไม่ฟังอะไรเลย อยู่ดีๆก็มาเปลี่ยนกุญแจห้องผม จนผมต้องพังห้องเข้าไปเอง จะไล่ก็ไล่กันตรงๆ เดือนนี้ผมก็ออกแล้วจะรีบอะไรนักหนา  พี่หมิวก็จับหน้าผมไว้แล้วบอกว่าโทน เมื่อกี้เจ๊พึ่งบอกเองนะว่า จะหนีปัญหาไม่ได้ มันเกิดขึ้นแล้ว



ผมก็บอกนะว่าใช่เจ๊ มันเกิดขึ้นแล้วแต่จะให้ทำไงได้ล่ะ เจ๊เตยเป็นพวกโมโหแล้วพาล พาลไปหมดผมไม่โกรธถ้าเจ๊เขาจะพาลแบบนั้นนะ แต่บ้านผมน่ะ..... ผมพูดถึงตรงนี้แล้วเงียบเพราะรู้สึกว่าตัวเองก็เริ่มจะโวยวายแล้ว พี่หมิวเกาะไหล่ผมว่าแล้วแบบนี้ไม่โกรธเจ๊เหรอที่ทำให้เป็นแบบนี้



ผมก็ยิ้มๆแล้วถามว่าจะโกรธได้ไงล่ะ ผมไม่โกรธเจ๊หรอก แล้วพี่หมิวก็บอกว่าแต่ได้ข่าวว่าโวยวายใส่จ๋าด้วยเหรอ นั่นไงเอาจนได้ ผมก็ถามว่าใครบอกเจ๊เหรอ พี่หมิวบอกว่าใครจะบอกก็ไม่สำคัญแต่ทำไมใจร้อนแบบนี้ล่ะ โทนรู้จักจ๋ามาก่อนรู้จักเจ๊อีกนะ แล้วไม่รู้จริงๆเหรอว่าจ๋าเป็นคนแบบไหน ทำตัวแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ ผมก็อือไว้ผมจะไปขอโทษเจ๊จ๋านะ พี่หมิวก็อืมต้องไปขอโทษนะ




ผมก็อื้อรู้แล้วน่ะ แล้วเจ๊ไปเล่าเรื่องให้เจ๊จ๋าฟังเหรอ พี่หมิวหยุดกอดคอผมแล้วมานั่งตัวตรงๆ แล้วบอกอื้มเจ๊เล่าให้จ๋าฟังเองแหละ เจ๊อยากรู้ว่าเจ๊จะหาทางออกยังไงดีนะ ผมก็บอกว่าเจ๊เก่งจะตาย พี่หมิวก็บอกว่าคนเราน่ะพอกับเรื่องคนอื่นจะช่วยเขาได้นะ แต่สำหรับเรื่องตัวเองสมองมันจะไม่ทำงานโดยอัติโนมัติ เจ๊เองก็แบบนั้นแหละ เจ๊อยากถามจ๋าว่าเจ๊ต้องทำไงดีให้เรากลับไปเหมือนเดิม



แต่ดูสิ่มันไม่เหมือนเดิมเลยเนอะ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกันนะตอนนั้นถ้าจะให้กลับไปคุยกับพี่เตยตอนนี้ผมว่ายังไงก็พัง พี่เตยน่ะเป็นคนอารมณ์ดีร่าเริง แต่คนที่ร่าเริงเวลาโมโหน่ะน่ากลัวที่สุด เพราะให้ใจกับทุกคนเวลาโดนทำร้ายพี่เตยเขาจะคิดว่าทั้งโลกแกล้งเธอ ผมไม่ได้โกรธนะเรื่องโดนมาด่ามาว่าสารพัด ก็นะผมมันผิดเองนี่ก็สมควรโดนด่า แต่เพราะเรื่องบ้านนั่นนะแหละ ผมเลยคิดว่าคงคุยกับพี่เตยดีๆไม่ได้แล้ว



เจ๊หมิวก็ขยับมาใกล้ๆอีกทีแล้วถามว่าไม่ทำจริงเหรอ ผมก็จิ้มเอวเจ๊หมิวแล้วบอกว่าแค่ทีเดียว เรายังลำบากใจกันขนาดนี้เลยเจ๊หมิว อย่าให้มีครั้งที่สองเลย ผมไม่อยากผิดกับเจ๊อีกรอบน่ะ แล้วอีกอย่างนี่ก็บ้านพี่ บ้านของคุณท่านการที่จะมาทำอะไรแบบนี้มันก็เหมือนยังไงดีล่ะ พี่หมิวก็บอกว่าคิดมากน่ะก็เจ๊เป็นคนเริ่มนี่



ผมก็บอกว่าไม่ได้หรอก เจ๊เคยเล่าให้ผมฟังไม่ใช่เหรอว่าขนาดพี่แมนยังไม่เคยพาแฟนมาบ้าน หรือ พามาทำอะไรที่นี่เลย แล้วเจ๊จะทำแบบนั้นทำมายยยยยยย พี่หมิวก็เชอะเรื่องอารมณ์น่ะมันห้ามกันไม่ได้หรอก ถ้าห้ามได้คงไม่ให้ทำที่บ้านนู่นหรอกไอ้ลิงบ้า เดี๋ยว ๆ ๆ หรือจะบอกเจ๊ว่าถ้าไปข้างนอกก็ทำได้



ผมก็บอกไม่ด้ายยยยย ผมบอกแล้วไงผมไม่อยากผิดกับเจ๊เตยอีก จากกันแบบนี้แหละดีแล้ว ไม่อยากมีอะไรคิดค้างอีก พี่หมิวก็เฮ้อ ผมก็บอกว่าให้ผมจำเจ๊เขาในแบบที่น่ารักๆ ใจดีแบบนั้นเมื่อก่อนเถอะ พี่หมิวก็ถามอ๋อแบบตัวเล็กตัวโตน่ะเหรอ ผมนี่สำลักเลย แล้วบอกเจ๊อย่าแซวดิ่



เจ๊ก็ถามว่านี่คิดยังไงเรียกตัวเล็กตัวโตหืม ผมก็บอกไม่รู้สิ่คงเพราะผมอยากเรียกใครสักคนแบบพิเศษๆมั้งถ้าเรียกชื่อมันก็ธรรมดา ก็คงอยากเรียกอะไรที่รู้สึกว่ามีแค่สองคนที่เรียกกันน่ะ พี่หมิวก็บอกแหม โรแมนติกเชียวเนอะ แอบมาเรียกแฟนเจ๊ว่าตัวเล็กเนี่ย ผมก็บอกนะ ว่าก็ตอนนั้นผมไม่รู้นี่นาว่าเจ๊เตยมีแฟนแล้ว



แล้วเจ๊หมิวก็บอก โอ๊ยยย เจ๊โดนนอกใจ ความเชื่อใจของเจ๊โดนพลังทลาย ผมก็กอดเอวพี่หมิวไว้นะแล้วบอกว่า ผมขอโทษนะเจ๊หมิวที่ทำให้เจ๊เหมือนโดนหักหลัง แต่ตอนนั้นผมชอบเจ๊เตยจริงๆนะ เจ๊หมิวก็ถามผมว่าแล้วทำไมถึงเลิกกันล่ะ เอ่อ ท่านผู้อ่านครับ ท่านว่ามันแปลกมั้ยครับกับสิ่งที่ผมกำลังเล่าให้ฟังตอนนี้




ผมกำลังนั่งเล่า นั่งคุย กับผู้หญิงคนนึง ซึ่งเป็นแฟนกับผู้หญิงที่ผมแอบกิ๊กด้วย แล้วตอนนี้ผมกำลังโดนผู้หญิงที่เคยกิ๊กด้วยเกลียดเพราะว่าผมไปมีอะไรกับแฟนของเธอ เอ้อให้มันได้อย่างนี้ทำไมมันดูยุ่งเหยิงอิรุงตุงนังไปหมด แล้วผู้หญิงคนนี้ก็ถามผมแบบสบายๆเลย เจ๊หมิวถามผมว่าทำไมถึงเลิกกิ๊กกันล่ะ




ผมก็บอกว่าเพราผมรู้ว่าตัวเล็กมีแฟนแล้ว ผมไม่อยากจะอะไรไปมากกว่านี้ พี่หมิวก็ถามต่อนะว่าทำไมล่ะ ผมบอกพอแล้วไม่เล่าแล้ว พี่หมิวก็ถามว่าผมมีสิทธิ์ปฏิเสธเหรอถามจริงๆ ผมก็อึกอักเลยเฮ้อออ เล่าก็เล่าผมบอกว่า ถ้ายังคบกันต่อไป เจ๊เตยนั่นแหละจะเป็นคนกดดัน ไหนจะต้องคุยกับผมไม่ให้ผมรู้ว่ามีแฟนแล้ว แล้วไหนจะต้องคุยกับเจ๊เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมคิดว่าผมควรพอดีกว่า



มัน... ไม่สนิทใจเวลาเจอหน้ากัน แล้วอีกอย่างมันไม่ดีกับเจ๊ด้วย มันคงทุเรศมากเลยถ้าเจ๊ต้องมาร้องไห้เพราะรู้ว่าตัวเองโดนแฟนนอกใจ เพราะงั้นสู้ผมเงียบๆแล้วหายไปดีกว่า เจ๊หมิวก็เงียบแล้วบอกแหม่ ความคิดนี่หล่อจังเลยแล้วได้กับเตยยังล่ะ ผมบอกจะบ้าเหรอ ยังเว๊ยยยยยยยย ถึงจะเคยคิดก็เถอะ เจ๊หมิวบอกนั่นไงไอ้หื่น ผมก็ยิ้มแหยๆไปครับไม่กล้าโวยวายอะไร ก็ผมเคยคิดที่จะหลอกฟันพี่เตยจริงๆนี่นา





มันแปลกจริงนะเฮ้ย การที่ต้องมานั่งสารภาพว่าเคยคิดจะฟันแฟนเขาอ่ะ ผมบอกเจ๊หมิวว่าแต่ยังไงผมก็ยังเป็นน้องชายเจ๊ได้ใช่มะถึงเจ๊เตยจะไม่นับผมเป็นน้องแล้วน่ะ เจ๊หมิวก็บอกนะว่าอื้มได้เจ๊แล้วก็อย่าทิ้งเจ๊สิ่ ผมบอกเดี๋ยว ๆ ๆ ๆ ตอบคำถามผมก่อนสิ่ เจ๊หมิวก็บอกว่าไม่หรอก ยังไงซะเจ๊ก็ไม่คิดจะเกลียดโทนหรอกนะถึงจะหมั่นใส้บ้างก็เถอะ



ผมก็ยิ้มแล้วบอกขอบคุณครับ เจ๊หมิวบอกว่าแต่เรื่องเตย... ไม่ต้องคิดมากหรอกยังไงก็คงได้คุยกันแหละ อะไรของเจ๊แกหว่า ก็ผมบอกไปแล้วนี่ว่าคงไม่มีอะไรจะคุย แล้วเจ๊หมิวก็ถามว่าแล้วจะไปไหนต่อ ผมก็บอกว่าคงหาอะไรกินแล้วไปโรงยิมน่ะ อูยย ปวดฉี่เฉย ผมก็บอกเจ๊ขอเข้าห้องน้ำหน่อย แต่ว่าเจ๊หมิวก็ตะโกนไม่ได้ห้าม !!!  ผมที่กำลังจะเดินไปถึงห้องน้ำก็สะดุ้งเลย




พี่หมิวบอกว่ายังไม่ได้เก็บพวกเสื้อในอะไรเลย ผมก็งงว่าจะอายจะไรแค่เสื้อใน กกน แต่ถ้าเจ้าของเขาไม่ให้เข้าก็ไม่ได้เข้าก็ได้ แล้วแว๊ปนึงผมได้ยินเสียงเจ๊หมิวถอนหายใจแฮะ เอ้อสงสัยจะกลัวเรื่อง กกน จริงๆ ผมก็ลงมาข้างล่าง แต่แปลกทำไมได้ยินเสียงปิดประตูสองครั้ง โอ๊ยย ช่างมันปวดฉี่ ผมลงมาหลังจากจัดการธุระอะไรเรียบร้อยแล้วก็เอ่อลืมกระเป๋า



ผมจะเดินขึ้นไปข้างบน จนจะถึงห้องนอนพี่หมิวอยู่แล้ว พี่หมิวก็เปิดประตูออกมาแล้วบอกว่าทำอะไรหัดให้รอบคอบหน่อย เอาไปประเป๋าน่ะ แล้วถ้ากินข้าวแล้วก็ไปโรงยิมได้ละ ผมงงเลยคือเจ๊หมิวท่าทีเปลี่ยนอ่ะคือตอนแรกดูสบายๆ แต่ทำไมตอนนี้กลับไปเป็นนางพญาอีกแล้ว ผมก็งงเอ่อะ เอ่อ อื้มครับ



ผมลงมาข้างล่างก็แน่นอนแหละพี่แจ๋วถามว่ากินข้าว กินอะไรมั้ยโทนผมก็บอกงั้นรบกวนด้วยนะคร๊าบบบบบ หลังจากกินข้าวผมก็ออกมานั่นแหละ ผมมองไปข้างบนอีกที พี่หมิวทำไมปิดผ้าม่านนะปกติไม่ค่อยปิดนี่นา แต่ก็ช่างเถอะ เฮ้อออ ผมมาถึงที่โรงยิมของบริษัทก็ราวๆ 4 โมงเย็นนะ ยังเหลือเวลาให้นั่งพักอีกหน่อย  อย่างที่บอกแหละ หลังจากที่เราออกมาอะไรๆก็มักจะเจริญขึ้น นี่ตกลงผมเป็นตัวถ่วงความเจริญเหรอเนี่ย !!!



ด้าหน้าบริษัทถูกปรับเปลี่ยนไปค่อนข้างเยอะเลย แต่ดูสวยขึ้นมีน้ำพุ เสริมฮวงจุ้ย นู่นนี่นั่นมากมาย มีร้านกาแฟชื่อดังโลโก้รูป ลาเมียร์สีเขียว ถูกซื้อแฟรนไชส์มาขายที่นี่ มันกลายเป็นที่นั่งคุย นั่งทำงานได้ดีเลยนะ



ร้านกาแฟก็สวย เบาะโซฟาก็น่านั่ง แต่เอาจริงๆผมไม่เคยซื้อกาแฟร้านนี้เลยนะ คือสำหรับตัวผมแล้วเบอร์ดี้แดงก็พอแล้ว หรือหรูหราหน่อยก็ตามร้านกาแฟแก้วละ40 บาท  คือมันก็เรียกว่ารสนิยมส่วนบุคคลน่ะนะ



ผมเองก็ไม่ได้มีปัญหาหรือขัดตาอะไรกับคนดื่มกาแฟนะ ก็ใจเขาใจเราอ่ะชอบไม่เหมือนกัน กาแฟจะแก้วละสิบ หรือ แก้วละร้อย ถ้าคนชอบเขาก็ซื้อ ก็คงเหมือนที่ผมกินคัตสึโทจิล่ะมั้งนะ แต่ว่าวันนี้มันพิเศษเว้ย !!!



วันนี้รวยยยยยย !!! รวยโว๊ยยย คือพอผมคิดนิดนึงก็เฮ้ย !!! กูมีเงินเบี้ยเลี้ยงนี่หว่า แล้วมันเป็นเบี้ยเลี้ยงที่ไม่เกี่ยวกับเงินเดือนปกติด้วย เอ้า !!! รออะไรล่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วจัดเลยดีกว่า ผมเดินเข้าร้านกาแฟด้วยความมั่นใจเลย



ตอนแรกก็คิดว่าชิลด์ๆแหละ แต่พอมายืนต่อแล้วผมนี่ ฮึ๊ !!! ทำไมพนักงานเยอะจังวะ เฮ้ยทำไมมันส่งแก้วต่อๆกันล่ะ เดี๋ยวๆ จ่ายเงินแล้วไปไหน เฮ้ยเดี๋ยวๆ อะไรคือทอลล์ อะไรแกรนเด อะไรเวนติ เฮ้ย นี่กูอยู่ร้านกาแฟใช่มั้ย



แล้วเสียงอะไรดัง ซรู่ดดดด  เฮ้ยควันอะไรวะ ใครมาก่อไฟแถวนี้ เฮ้ยศัพท์มาอีกแล้ววะฮาล์ฟอะไร เฮ้ยผมคิดในใจว่า เหี้ยละกูมาทำอะไรที่นี่ จะออกก็ไม่ทันแล้ว ผมโดนดันให้ขึ้นมาข้างหน้าโดยธรรมชาติ พนักงานก็ถามด้วยความสุภาพตามที่เขาได้อบรมมานั่นแหละ ผมนี่เหงื่อไหลโจ๊กกกก ยิ่งกว่าเพลงซากอ้อยของพี่โจ๊ก โซคูล



เอาวะไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว ถ้าไม่ทำอะไรเลยเดี๋ยวจะแย่ เมื่อกี้ผมก็ได้ยินคนข้างหน้าสั่งมาแล้ว ผมก็ทำได้น่า ผมวางมือที่หน้าเค๊าเตอร์ มองหน้าพนักงานแล้วสั่งไปว่า


"  เอสเปรสโซ่เย็นแก้วนึงครับ "


แล้วพนักงานคือชะงักไปนิดนึงก่อนที่จะคะ คุณลูกค้า คือตอนนั้นผมรู้เลยว่าเอาล่ะกูพลาดละ กูทำอะไรผิดลงไปแน่ๆ พนักงานก็ค่ะ เวนละผมลืมอะไรไปหรือเปล่าวะ แล้วตอนนั้นผมไม่ได้มองเลยพนักการทำอะไร



รู้แค่เดิน ยื่นเงิน รับเงิน เดินมาอีกมุม โอยย กรูรอดแล้ว ผมก็ดูคิวตัวเองนะ ใกล้ยัง ใกล้ยัง กรูอยากออกไปจากตรงนี้แล้ว ผมรู้สึกถึงสายที่ของนักดื่มกาแฟทั้งหลายกำลังมองมาที่ผม อะไรวะก็คนมันไม่เคยสั่งนี่หว่า



ผมจะรีบๆหยิบกาแฟและเดินออกเลยนะตอนนั้น พอถึงคิวผม ผมก็หืม ใช่เหรอวะ คือสิ่งที่เห็นตรงหน้านั้น มันคือภาพที่พนักงานชายท่านนึงกำลังหยิบแก้วกาแฟซึ่งของผมแน่ๆล่ะ


แต่ว่ามันใช่จริงๆเหรอวะ เอสเปรซโซ่มันต้องสีน้ำตาลเข้มๆ มีน้ำแข็งสิ่ ทำไมมันดูเหมือนโอเลี้ยงแบบนี้ล่ะ แล้วพนักงานก็พูดว่า


" อเมริกาโน่ครับ "


สิ่งที่ผมทำในตอนนั้นคือก้มหน้าเก็บคำถามมากมายไว้ในหัว อารมณ์ประมาณว่าเห็นผีแต่พูดไม่ได้ แน่นอนผมไม่กล้าพูดแน่ๆว่าผมไม่ได้สั่งอันนี้ครับ ผมสั่งเอสเปรซโซ่



ผมผมรีบหยิบและถือแก้วเครื่องดื่มราคาแพงที่ไม่รู้ว่าควรเรียกว่าอะไร ผมรีบเดินออกจากร้าน สิ่งที่เกิดขึ้นในหัวผมตอนนี้คือ


" กูทำอะไรลงไป กูสั่งอะไรมากิน "



 

คุ้มค่าการรอคอยที่อดทน refresh ตั้งแต่ 3 ทุ่มครับ

ลุคเจ๊เตยนี่ akari mitani คนโปรดเลยทีเดียว
มั่นใจว่าเจ๊เตยคือ กกน. ที่เจ๊หมิวอ้างว่าอยู่ในห้องน้ำแน่ๆ

แต่เดี๋ยวๆๆๆ มาตัดจบตอนจูบซะงั้น
อะไรกันครับเนี่ย!!!

เจ้ฟมิวมาแล้วววว มาทีทำฟินเลย

ผมว่าเจ้เตยต้องอยู่ในห้องด้วยแน่ ๆ เลย

 ::WowWow::โอ้ตอนนี้ทันคอมเมนต์หน้าแคกครับ5555

มีคนเด้อแบบผมซื้อครั้งแรกด้วย

สรุปโทนสั่งกาแฟไรมากินนน  แล้วจะกินได้ไหม เห็นวันๆกินแต่คัตสึโทจิ 55555555

งานนี้พฤติกรรมเจ๊หมิวแปลกๆสงสัยเจ๊เตยแอบอยู่ในห้องน้ำแน่ๆและคงได้ยินหมดแล้ว ขอให้เข้าใจกันเร็วๆนะคับนายโทน

ตัดใจจากเจ๊มาได้ถ่อว่าใจเยี่ยมจริงๆ แล้วจะได้จังหวะคืนดีตัวเล็กตอนไหนน้า

อ้าว เจอตัวเล็กเฉย แถมจู่โจมขอคุยด้วยอีก..เอาไงดีละทีนี้

สั่งอะไรล่ะท่านเทพโทน เจอเจ๊หมิวยังสตั้นมาร้านกาแฟแน่เลย โอ๊ยเจอฮาคิเจ๊เตยจะคุยกันได้ไหมน้อ อยากอ่านตอนต่อไปแล้วครับ

โทน สุดยอดไปเลย ไม่เอาเปรียบเจ๊ด้วย

ต้องมีคนแอบอยู่ในห้องน้ำแน่เลย

มาแล้ว  แต่ขอนอนก่อนนะ พรุ้งนี้ค่อยมาอ่าน

พี่เตยแอบฟังอยุ่ในห้องน้ำแน่ๆ

อยากก้ออยาก แต่ก้อมีความเป็นสุภาพบุรุษ