จอย คุณหนูร่านสวาท ตอนที่ 11

ยามสาย 11 โมง ณ ห้องนอนสีขาวโพลนของคุณหนูจอยในคฤหาสน์สุดหรู

(ทวนจากตอนที่ 10)
แผล่บบบบบบบบๆๆๆๆๆๆๆๆ !!!!!!!!!!!!!!

จ๊วบบบบบบบบบบบฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ์ !!!!!!!!!

"อ๊าสสสสสสสส์ ๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลุงหนานนนนขา จอยยยเสียวววไปหมดดดดดดแล้วววววววววววววว !!!!!!!!!!!!!!!"

ร่างงามที่เปลือยเปล่านอนดิ้นพล่านไปทั่วเตียงขาวโพลน จุดเสียวด้านบนถูกคนสวนเฒ่าทั้งสะกิดบีบบี้ไล้เลียจนหัวนมสีชมพูตั้งชันขึ้นมาและเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายสกปรกของคนสวนเจ้าเล่ห์ ส่วนด้านล่างก็ถูกเจ้าไข่สั่นขนาดเท่าหัวแม่โป้งสะท้านชอนไชไปทั่วโพรงสวาทจนคุณหนูบิดตัวเกร็งไปตามแรงสั่นสะเทือนของมัน

"อ๊ะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จอยยยยไม่ไหวววววววแล้วววววววววววววววว !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

ในที่สุดคุณหนูคนสวยก็ทนต่อความเสียวไม่ไหวเมื่อถูกรุกจากทั้งบนและล่างพร้อมกัน ลุงหนานรู้งานระรัวลิ้นไล้เลียหัวนมช่วยเพิ่มความเสียวให้หนูจอย รูสวาทตอดหมุบหมิบ น้ำใสๆ ไหลทะลักออกมาเปียกชุ่มไปทั่วผ้าปูที่นอนสีขาวโพลน ลุงหนานถอนปากออกจากหัวนมของคุณหนูคนสวยที่แอ่นอกตามด้วยความเสียว มานั่งมองร่างงามที่กำลังเกร็งกระตุกไปตามแรงสั่นของเจ้าวงรีสีชมพูที่ยังคงชอนไชไปทั่วรูสวาทคุณหนูคนสวยอย่างต่อเนื่อง

ฟึ่บบบบบบบบบบบบ !!!!!!!!!!!!!!!!!

ซื่ออออออออๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !!!!!!!!!!!!!!!!

ลุงหนานค่อยๆ ดึงเจ้าไข่สั่นออกจากรูสวาทของสาวจอยอย่างช้าๆ และกดปิดสวิทซ์ คุณหนูคนสวยนอนหอบแฮ่ก แอ่นเอวตามด้วยความเสียว

ฟิ้ววววววววววววววววววว !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"ต่อไปเรามาทบทวนความหลังของเราเมื่อคืนกันเถอะครับคุณหนู !!!!!!!!!"

(ตอนที่11)
ลุงหนานพูดพร้อมกับลุกขึ้นถอดกางเกงออกอย่างรวดเร็ว นั่งคุกเข่า จ่อท่อนลำอันเขื่องถูไถไปมาที่ปากรูสวาทของสาวจอยที่เปียกชุ่ม

ก๊อกกกกกก ๆๆๆๆๆ !!!!!!!!!!!!!

"คุณหนูจอย ยังไม่ตื่นเหรอคะ ข้าวเย็นหมดแล้วนะ"

แกร้กกก !!!!!

ในจังหวะที่กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มนั้นเอง ป้ารำไพแม่บ้านที่ปกติจะเห็นคุณหนูตื่นมากินข้าวตอนเช้าตลอดก็ผิดสังเกต เดินขึ้นมาเคาะประตูด้วยความเป็นห่วง และกำลังจะไขประตูเข้ามา ทั้งคุณหนูและคนสวนต่างวงแตก คุณหนูจอยรีบลุกจากเตียง หยิบผ้าขนหนูมาพันร่างงาม ส่วนลุงหนานก็รีบเข้าไปหลบในตู้เสื้อผ้าของสาวจอย

"เอ้า พึ่งอาบน้ำเสร็จเหรอคะคุณหนูจอย ตัวเปียกเชียว คุณหนูเป็นอะไรรึป่าว ดูไม่ค่อยสบายนะคะ"

ทันทีที่เปิดประตูป้ารำไพก็ถามออกมาด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นคุณหนูจอยยืนกอดผ้าขนหนู ตัวสั่นระริก เนื้อตัวเปียกโชกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

"กำลังจะอาบค่ะป้า จอยรู้สึกเป็นไข้นิดหน่อย เดี๋ยวลงไปกินข้าวนะคะ"

"คุณหนูไม่สบายก็อย่าหักโหมนะคะ ขาดเรียนไปสักวันนึงก็ได้ ถ้าไม่ไหวจริงเดี๋ยวป้าบอกให้ไอ้หนานพาไปหาหมอให้นะคะ"

ทันทีที่พูดชื่อไอ้ลุงหนานสาวจอยก็ตัวสะดุ้งโหยงด้วยความกลัว แต่ก็พยายามเก็บอาการเอาไว้

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ไอ้ลุงหนานที่แอบอยู่ในตู้เสื้อผ้า ก็ค้นคุ้ย ดูเสื้อผ้าของคุณหนูคนสวยอย่างเพลิดเพลินใจ เอากางเกงในมาคลุมหัว ยกทรงมาดม พร้อมกับมืออีกข้างที่กำกางเกงในอีกตัวไว้รอบท่อนลำ ชักว่าวอย่างสนุกสนาน

"ข ขอบคุณค่ะป้ารำไพ"

"งั้นเดี๋ยวป้าลงไปทำงานต่อนะคะ คุณหนูกินเสร็จก็เอาไปไว้ที่อ่างล้างจาน เดี๋ยวป้าล้างเอง"

ตึ้กกกก !!!!!!!!!!!

ตื่อดื่อดือดือตือดื๊อดื่อดือ !!!!!!!!

"ฮัลโหลลล จอย วันนี้เรามีนัดพรีเซนต์งานด้วยกันตอนบ่ายนะ จอยลืมรึเปล่า ?"

"เออใช่เฟิร์ส เฮ๊ยยยยยย นี่เกือบเที่ยงแล้วววว เฟิร์สรอแปปนะ เดี๋ยวจอยรีบไปเลยยยยย !!!!!!!!"

ทันทีที่ป้ารำไพเดินออกไป มือถือของสาวจอยก็ดัง หลังจากที่รับโทรศัพท์เสร็จ สาวจอยก็แทบจะลืมความเจ็บปวดไปหมดสิ้น เมื่อเฟิร์สโทรมาตามว่ามีคิวพรีเซนต์งานตอนบ่าย ซึ่งงานนี้เป็นโปรเจคสำคัญของเทอมนี้ด้วย สาวจอยลุกลี้ลุกลน ทำไรไม่ถูก

พรวดดดด !!!!!!!!!!!

"ใส่ชุดไหนดีครับคุณหนูจอยยยย !!!!!"

"ว๊ายยย !!!!"

ทันใดนั้นเองลุงหนานก็พุ่งออกมาจากตู้เสื้อผ้าพร้อมกับชุดชั้นในหลากสีของคุณหนูจอย กางเกงในสีชมพูถูกคลุมอยู่บนหัว ยกทรงชุดเดียวกันเอามาติดตะเข็บปิดหน้าอก กางเกงในสีฟ้าตัวจิ๋วถูกสวมปกปิดท่อนลำอันเขื่องไว้ขนแทบระเบิด มือข้างขวาสูดดมไล้เลียยกทรงสีเหลือง พร้อมกับชุดนักศึกษาที่อยู่ที่มือข้างซ้าย ลุงหนานเดินเข้ามาหาคุณหนูคนสวยที่กำลังหน้าแดงด้วยความเขินอาย ไม่เคยมีชายคนไหนเข้าห้องนอน และมาค้นตู้เสื้อผ้าหยิบชุดชั้นในเธอมาเล่นทะลึ่งแบบนี้มาก่อน ลุงหนานก้มหัวยื่นกางเกงในสีชมพูให้กับสาวจอย ในขณะที่ยังคงดอมดมดูดเลียยกทรงสีเหลืองราคาแพงของคุณหนูจนมันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย คุณหนูคนสวยเบ้หน้าดึงกางเกงในออกด้วยความขยะแขยง ใกล้เวลาพรีเซนต์งานแล้ว เธอไม่มีเวลามาคิดเยอะ และนี่ก็เป็นชั้นในชุดเดียวที่อยู่ในมือลุงหนานแล้วมันเข้าชุดด้วย คุณหนูปลดผ้าขนหนูออก เผยให้เห็นเรือนร่างงามขาวโพลนเปลือยเปล่า เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ คุณหนูคนสวยรีบใส่เพราะไม่อยากเป็นเป้าสายตาของคนสวนหื่น ลุงหนานแอ่นหน้าอกยื่นยกทรงที่ยังคาอยู่บนตัวให้คุณหนูจอย คุณหนูคนสวยจำใจต้องเอื้อมมือไปปลดตะเข็บที่ด้านหลัง ท่านี้เองทำให้หนูจอยอยู่ในท่าโอบกอดลุงหนานไปชั่วขณะหนึ่ง

อุ๊บบบบบบบบบสสสสสสสสส์ !!!!!!!!!!!!!!!

"อ๊ะ ๆๆๆๆๆๆ อ๊ะ ๆๆๆๆ อุง อ๋านนนน อ่า !!!!!!!!!"

 

ตั่บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"อ๊าสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

แฟร่ดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!!!!!

ลุงหนานครวญครางพร้อมกับระเบิดน้ำกามขาวขุ่นออกมาเหนียวเหนอะเต็มใบหน้างามของสาวจอย น้ำกามขาวขุ่นกระเด็นมาเปรอะกางเกงในสีฟ้าของเธอ ลุงหนานเอากางเกงในที่เปรอะน้ำกามมาทาบคู่ไปกับใบหน้าของสาวจอยที่กำลังนั่งหอบในชุดนักศึกษาอย่างเหนื่อยอ่อน และปล่อยลงพื้นไปอย่างไม่ใยดี

"ล้างหน้าล้างตาซะนะครับคุณหนู เดี๋ยวลุงไปสตาร์ทรถรอข้างล่าง รีบมานะครับ เดี๋ยวจะไปเรียนสายเอา ^_^"

.........................

โปรดติดตามตอนต่อไป

ปล. เนื่องจากเขียนครูโจ้ตอนพิเศษ ก็ทำให้ผมได้มีไอเดียใหม่ในการเขียนเรื่องหนูจอย ซึ่งค้างไว้นานมากด้วย ผมเชื่อว่าทุกคนคงจะคิดถึงคุณหนูจอยไม่น้อยไปกว่าครูโจ้ ผมก็เลยอยากจะพาหนูจอยมาทักทายทุกคน และจะพยายามเขียนตอนต่อๆไปออกมาให้มากขึ้นนะครับ

ลงเล่นล้างหน้าไก่ด้วยน้ำจริงๆ เลยนะครับ น้องจอยท่าทางจะหนีไม่รอด ต้องพาเพื่อนมาแบ่งเบาแล้ว

กิจกรรมก่อนไปมหาลัย น่าหวาดเสียวมาก

หายไปนานนะเรื่องนี้
แต่ยังจำตอนท้ายสุดได้
ยังเคยสงสัยอยู่ ว่าผู้เขียน จะกลับมาสานต่อ
คุณหนูจอยอีกเมื่อไหร่ แล้วนี่ก็สมหวังซะที

หนูจอย หมดแรง จะเรียนเสียวต่อ

หายไปนานเลย

มันต้องมีการล้างหน้าไก่แล้วววววววว

ลุงหนานหื่นได้สมบทบาทจริงๆ

เสร็จลุงหนานไปกี่น้ำหละครับนี่ น้องจอยเอ๊ย

น้องจอยเจอล้างหน้าแต่เช้าเลยนะ

เข้าล็อค รูไหนนะ

ระเบิดสะเต็มหน้าเลยนะ ลุงหมาน

หายไปนานเลยนิยายเรื่องนี้

จัดไป

ล้างหน้าก่อนไปเรียน