"หนูอยากมีอะไรกับพี่ค่ะ"   
   คำพูดที่ตลอดชีวิตยี่สิบปีที่ผ่านมา ไม่เคยแม้แต่จะผ่านเข้ามาในหัวข้าวหอมมาก่อน บัดนี้หลุดรอดออกจากปากไปเรียบร้อยแล้ว เด็กสาวรู้สึกได้ถึงใบหน้าที่ร้อนผะผ่าวขึ้นมาด้วยความอับอายจากคำพูดที่เพิ่งได้กล่าวออกไป เธอได้แต่ก้มหน้ามองพื้น ไม่กล้าแหงนหน้าสบตากับพี่นที ที่ชะงักกึกไปทันทีที่ได้ยินคำพูดอันน่าอดสูนั้น พี่นทีจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงใจง่ายไหมนะ พี่นที ที่แม้จะกวนประสาทแต่ก็ให้เกียรติเธอมาโดยตลอด พี่นที ที่ไม่เคยยอมมีอะไรกับหญิงสาวคนรักเก่าแม้จนเธอล่วงลับจากไป พี่นที ที่อยู่กับความทรงจำแห่งความรักอันแสนบริสุทธิ์มาหลายสิบปี พี่นทีที่บอกว่าเขารักเธอ พี่นที ที่บอกเธอว่าเขาอยากแต่งงานกับเธอ พี่นทีที่แสนจะเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เคยแม้แต่จะแตะเนื้อต้องตัวเธอโดยไม่สมควร พี่นทีจะรู้สึกอย่างไรหนอกับหญิงสาวอย่างเธอ ที่ไร้ยางอายจนถึงขั้นเอ่ยปากขอมีเพศสัมพันธ์กับชายที่เคยเอ่ยปากเทิดทูนความรักอันบริสุทธิ์ เขาจะคิดไหม ว่าเธอช่างกลับกลอก ในเมื่อเธอก็เคยบอกกับเข้าอง ว่าเธอเห็นด้วยเต็มที่กับเขา และกับคำพร่ำสั่งสอนของพ่อแม่ ที่บอกเสมอให้เธอรักนวลสงวนตัว น้ำตาเริ่มเรื้อขึ้นมาในดวงตาของเด็กสาว เมื่อมืออุ่นของนทีเข้ามาประคองมือสั่นระริกของเธอไว้
   "เจ๊" แม้พี่นทีจะยังไม่เลิกเรียกเธอเอาสนุกตามอย่างที่เพื่อนเธอชอบเรียก แต่ความอบอุ่นในน้ำเสียงก็บอกเธอได้ว่านทีไม่ได้คิดอย่างที่เธอกลัวหนักหนาว่าเขาจะคิด "พี่เข้าใจนะ ว่าเรื่องวันนี้เลวร้ายกับเจ๊มาก"
   "ค่ะ..." เสียงของเด็กสาวสั่นเครือ เธอเหวี่ยงตัวเข้าไปกอดพี่นทีอีกครั้ง น้ำตาที่เกินจะกลั้นไว้อยู่หลั่งรินออกมาเป็นสาย ข้าวหอมซุกหน้าลงบนไหล่ของพี่นทีและสะอื้น "หนูขอโทษ ฮือ หนูขอโทษที่หนูพูดแบบนี้"
   นทีลูบหัวของเด็กสาวเบา ๆ "ไม่เป็นไรนะ เจ๊ ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ"
   ข้าวหอมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ในอ้อมกอดของพี่นที แต่ในที่สุด นทีก็ผลักตัวเธอออกเบา ๆ
   "ฟังพี่นะเจ๊ พี่รู้ว่าพี่พลาด พี่ประมาทไปหน่อย ไม่สิ ประมาทไปมากเลย ผลมันถึงออกมาเป็นแบบนั้น พี่ทำให้เจ๊กับเพื่อน ๆ เป็นอันตราย พี่ขอโทษ"
   "ไม่ค่ะ หนูผิดเอง หนูเป็นคนบอกให้พี่บุกเข้าไปในนั้น"
   "ประเด็นคือ" เสียงของนทียังคงราบเรียบ "ที่เจ๊ขอมีอะไรกับพี่ ส่วนหนึ่งก็เพราะเจ๊ถูกปิศาจราคะเล่นงาน พลังงานของมัน..."
   "พี่ถอนมนตร์ของมันทุกอย่างไปแล้วนี่"
   "แต่เจ๊ก็ยังจำได้อยู่ว่ามันรู้สึกเป็นยังไง จริงไหม"
   ข้าวหอมหลบตานที "ค่ะ แต่ หนูก็ต้านทานมันได้ แม้แต่ตอนที่หนูอยู่ใต้มนตร์สะกดของปิศาจราคะ หนูก็ยังข่มใจอยู่ ไม่ยอมให้เสี่ยต้นมันล่วงเกินหนูได้ หนูไม่ได้จิตอ่อน"
   "เจ๊เข้มแข็งมาก พี่รู้ดี" นทีขยี้ผมข้าวหอมเบา ๆ เธอเมินหน้าหนีด้วยความเขินอาย "แต่เจ๊ก็ได้สัมผัสกับความ....ความกระสันต์ที่แรงกล้ามาก เจ๊ควบคุมตัวเองได้สุดยอดมากในสถานการณ์นั้น แต่ลองมองตาพี่แล้วบอกซิ ว่าเจ๊ไม่ได้รู้สึกว่าอยากรับรสสัมผัสอย่างนั้นจากคนที่เจ๊รักบ้าง"
   "ค่ะ หนูอยาก"
   "และที่พวกเราจะไปสู้กับพญาปิศาจมะรืนนี้ เจ๊ยังมีความกลัวลึก ๆ ในใจ ว่าเราจะล้มเหลว ว่าพวกมันจะงัดลูกเล่นอะไรออกมาเล่นงานพี่ได้เหมือนที่มันทำเมื่อวานอีก กลัวว่าถ้าเป็นอย่างนั้น เจ๊จะไม่มีวันมีโอกาสได้สัมผัสดี ๆ จากคนดี ๆ"
   ข้าวหอมจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของนที "นี่พี่อ่านใจหนูได้เหรอ"
   นทียิ้มอ่อน ๆ "พี่เข้าใจว่าเจ๊รู้สึกยังไง แต่พี่ขอสัญญาไว้ตรงนี้เลย ว่าครั้งนี้ พี่จะไม่มีวันพลาดอีก เราจะฆ่าพญาปิศาจราคะไปด้วยกัน แล้วหลังจากนั้น พอความสงบสุขกลับมา เราก็ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุขได้ ไม่ต้องมีอะไรมาเร่งรัด ให้เราต้องรีบเร่งมีอะไรกันก่อนถึงเวลาที่สมควร พอถึงตอนนั้น พี่จะขอเจ๊แต่งงาน แล้วเราค่อย...."
   "แล้วเมื่อห้าสิบปีก่อน พี่ตั้งใจจะให้พี่ขวัญตายหรือเปล่า" อีกครั้ง ที่คำพูดหลุดออกจากปากข้าวหอมก่อนที่เธอจะหยุดได้ สีหน้าของนทีกร้าวขึ้นอย่างเห็นได้ชัดทันที "หนะ หนู ขอโทษ"
   "สถานการณ์มันไม่เหมือนกัน" นทีพูดห้วน ๆ "จะเอาพญาปิศาจราคะไปเทียบกับราชาปิศาจไม่ได้"
   "หนูเข้าใจค่ะ แต่ที่หนูจะสื่อก็คือ ทุกอย่างมันไม่ได้เป็นไปตามที่เราคาดเสมอไป พี่บอกหนูเองว่าแม้แต่นทีผู้ยิ่งใหญ่ก็ทำพลาดได้ เมื่อห้าสิบปีก่อนพี่คิดว่าจะแต่งงานกับพี่ขวัญหลังเสร็จศึกกับราชาปิศาจแล้ว แต่พี่ขวัญก็ตาย เช้านี้ เราคิดว่าจะเข้าไปเก็บปิศาจกระจอก ๆ ง่าย ๆ แต่พวกมันเล่นถล่มตึกทั้งตึกทับหัวพี่ ฆ่าเบล จับแตงโมไปปู้ยี่ปู้ยำ แล้วก็เกือบจะ...เกือบจะเล่นงานหนูได้ ถ้ามะรืนนี้เราฆ่าพญาปิศาจราคะไม่สำเร็จหล่ะ พี่ไม่อยากจะมีความทรงจำดี ๆ กับพี่ขวัญมากกว่านี้เหรอ เพราะ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น หนู....หนูก็อยากจะมีความทรงจำดี ๆ กับพี่ไว้ก่อน"
   น้ำตารินไหลลงสองแก้มขาวของข้าวหอมอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะปล่อยโฮออกมาแล้วสะอึกสะอื้นจนคุมไม่อยู่ ครั้งนี้ นทีไม่ได้เข้ามาปลอบโยนเธอ ชายหนุ่มยืนนิ่ง สายตาแข็งกร้าวจับจ้องอยู่ที่พื้น ราวกับจะจ้องให้พื้นกระเบื้องทะลุลงไปให้ได้ก็ไม่ปาน
   "พี่รักเจ๊นะ" นทีพูดขึ้นในที่สุด ข้าวหอมปาดน้ำตา และเงยหน้ามองดูเขา "และพี่เข้าใจว่าทำไมเจ๊ถึงอยากให้เรามีความทรงจำดี ๆ ด้วยกันบ้าง เพราะฉะนั้น.... เอ่อ.... คืนนี้พี่ขอนอนค้างนี่แล้วกันนะ"
   ข้าวหอมยิ้มเมื่อได้เห็นนทีเขินจนหน้าแดงขนาดนั้น "ค่ะ ได้ค่ะ"
   "งั้นก็เลิกร้องไห้ได้แล้ว แล้วก็เข้ามาให้พี่จูบหน่อย!"

   ข้าวหอมเดินเข้าไปหาพี่นทีแล้วเอื้อมมือไปโน้มคอชายหนุ่มลงมาจูบปาก เธอนึกถึงจูบแรกของทั้งคู่ ที่เธอก็เป็นคนเริ่มเหมือนกัน จูบนั้นช่างหอมหวานนัก แต่จูบครั้งนี้ช่างต่างออกไปเหลือเกิน มันช่างเร่าร้อน รุนแรง คุกรุ่นไปด้วยอารมณ์ที่โหมกระหน่ำเกินควบคุม
   นทีดันตัวข้าวหอมเบา ๆ ผลักให้เธอเดินถอยหลังไปที่เตียงโดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังไม่ได้ผละออกจากกัน
   "อืม อืม" เสียงครางเบา ๆ ในคอข้าวหอมเหมือนจะเป็นสัญญาณบอกให้นทีผละออกจากเธอ ทั้งคู่หอบหายใจอยู่ครู่หนึ่ง ข้าวหอมยกมือขึ้นปาดน้ำลายที่ติดอยู่บนใบหน้าออกเบา ๆ
   "ยังเป็นกุลสตรีอยู่เลยนะ" นทีแซว "เอาหล่ะ เจ๊ โอกาสสุดท้าย ให้พี่ไป ได้ ให้พี่อยู่เป็นเพื่อนเฉย ๆ ได้ ให้นอนกอดกันเฉย ๆ ก็ได้"
   "ให้พี่เปิดบริสุทธิ์หนูหล่ะได้ไหม" ข้าวหอมกัดฟันพูด ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้ เมื่อเธอเสนอเขาเสียขนาดนั้นแล้ว ยังต้องมาสำรวมอะไรอีก
   นทีนั่งลงบนเตียงและเอามือตบเบา ๆ เป็นสัญญาณให้เธอนั่งลงข้าง ๆ ข้าวหอมทำตามอย่างว่าง่าย นทีเอื้อมมือขึ้นมาจับที่แก้มของเธอและหยิกเบา ๆ "เคยมีใครบอกไหมว่าเจ๊สวยมาก ๆ"
   "เคยได้ยินมาบ่อยแล้วค่ะ" ข้าวหอมตอบ แต่ก็เบือนหน้าหนีนิดนึงด้วยความเอียงอาย
   นทีเอนหน้าเข้าหาแล้วกระซิบที่ข้างหู "เจ๊สวยมาก ๆ เลยนะ" มือของเขาเคล้นคลึงที่หูของเธอเบา ๆ ทำเอาขนลุกไปทั่วสรรพางค์กาย ขณะที่มืออีกข้างเอื้อมไปที่กระดุมโลหะเม็ดบนสุดบนชุดนักศึกษาของเธอและปลดมันออก สาบเสื้อของเธอเลื่อนออกนิดหนึ่ง เผยให้เห็นผิวขาวเนียนนวล และกระดูกไหล่ได้รูป
   "งื้อออออ" ข้าวหอมคราง "อย่าเพิ่งสิ"
   นทีหยุดชะงักทันที "หนูขอโทษค่ะ ต่อเลย" ข้าวหอมรีบพูด ในใจของเธอบัดนี้มีอารมณ์ต่าง ๆ ตีกันยุ่งเหยิงไปหมด ความรักนวลสงวนตัวที่ช่วยให้เธอรอดชีวิตมาได้ด้วยพรหมจรรย์ที่ยังครบถ้วนสมบูรณ์จนถึงตอนนี้ยังพยายามบอกว่าสิ่งที่เธอทำอยู่มันผิด แต่จิตใจส่วนที่เหลือทุกส่วนต่างก็เรียกร้องหาสัมผัสแห่งรักจากชายหนุ่มที่เธอมอบหัวใจให้
   "ไม่ต้องต่อก็ได้นะ" นทีพูดเสียงอ่อย ๆ ข้าวหอมจับมือเขา แล้วลากไปวางบนหน้าอกซ้ายของเธอ
   "ทำต่อค่ะ หนูจะไม่ห้ามพี่แล้ว แต่ ค่อย ๆ นะคะ ช้า ๆ แต่อย่าหยุด นะ"
   นทีพยักหน้า และหอมแก้มข้าวหอม "อืม หอมสมชื่อจริง ๆ" เขาจูบเธอเบา ๆ ที่คาง ที่ปาก ที่จมูก ที่ไหล่ขาวเนียนที่บัดนี้ชุดนักศึกษาร่นผ่านลงไปแล้ว ที่คอ ที่สะบ้า มือข้างหนึ่งลูบไล้เรือนผมดำสยายของเธออย่างแผ่วเบา ขณะที่มืออีกข้างสัมผัสหน้าอกของเธอ ซ้ายที ขวาที ผ่านเสื้อนักศึกษาและยกทรง
   กระดุมเม็ดที่สองถูกปลดออก บัดนี้เสื้อของเธอร่นลงจนเผยโฉมชุดชั้นในสีชมพูตัวโปรดของเธอให้นทีเห็นแล้ว ใบหน้าของชายหนุมพรมจูบไล่จากหัวไหล่ มาจนถึงหว่างอกของข้าวหอม นทีละมือจากหัวข้าวหอม เลิกชายกระโปรงจีบตัวยาวขึ้นและเริ่มลูบไล้ไปที่ขาอ่อนของเด็กสาว
   "งื้อออออออออออ" ข้าวหอมกัดฟันแน่น ไม่ว่ามือและปากของนทีจะผ่านไปจุดใด เธอก็รู้สึกร้อนรุ่มราวกับโดนไฟเผา เธออยากจะดิ้น อยากจะกระโดดโลดเต้น อยากจะตะโกนให้สุดเสียง แต่ก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งแข็งทื่อให้พี่นทีของเธอได้สำรวจตามใจชอบ
   กระดุมเม็ดที่สามหลุดออกจากรัง บัดนี้ใบหน้าของนทีอยู่ที่สะดือของเธอ เขาวนลิ้นไปมาในร่องรูอันเล็กจิ๋ว ส่งความเสียวกระสันจากสัมผัสอันชุ่มชื้น ที่ทำให้ข้าวหอมได้แต่กัดฟัน เพื่อไม่ให้หลุดปากร้องออกมาอย่างไม่เป็นภาษา
   กระดุมเม็ดสุดท้ายหลุดออกไปแล้ว นที แหวกสาบเสื้อทั้งสองข้างออกกว้างและนวดเฟ้นไปที่ทรวงอกทั้งสองข้างของข้าวหอม ที่ทำได้แต่ครางให้แฟนหนุ่มฟัง
   นทีผละตัวออกห่างจากข้าวหอม เพื่อจะดึงเสื้อนักศึกษาออกทางแขนซ้ายของเธอ แล้วจึงเอื้อมไปดึงเสื้ออกจากแขนขวา ท่อนบนของข้าวหอมตอนนี้เหลือเพียงเสื้อในสีชมพูตัวเก่ง ที่ยังคงปกปิดร่างงดงามอยู่ ข้าวหอมทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ขณะที่นทีปลดตะขอของกระโปรงยาว รูดซิปและดึงออกทางเท้า
   "ชุดชั้นในน่ารักมากเลยนะเจ๊" นทีพูด
   "ขอบคุณค่ะ" ข้ามหอมยิ้มเบา ๆ แก้เขิน "ต่อเถอะค่ะ"
   นทีก้มลง จูบที่นิ้วเท้าของข้าวหอมทีละนิ้ว แล้วจึงค่อย ๆ เลื่อนตัวขึ้นมา พลางก็พรมจูบและลูบไล้ลงทุกที่ที่เคลื่อนผ่านและเอื้อมถึง ตาตุ่ม หน้าแข้ง ขาอ่อน และ.....
   "อื้ออออออออออออ อ๊าาา" ทันทีที่นิ้วของชายหนุ่มสัมผัสเข้าที่ร่องสวาทของเธอ แม้จากด้านนอกของกางเกงชั้นใน ความรู้สึกเสียวซ่านก็พุ่งวาบไปทั่วร่างของข้าวหอม รุนแรงเสียยิ่งกว่าพลังของปิศาจราคะไม่รู้กี่สิบเท่า ร่างของเธอเกร็งกระตุกก่อนจะแน่นิ่งไป
   "เอ่อ เจ๊เสร็จแล้วใช่ไหม" นทีถาม "งั้นพอแค่นี้เนอะ"
   "แฮ่ก แฮ่ก ไม่....ไม่พอค่ะ....ต่อ....เอาอีก" ข้าวหอมหอบ นทีถอนหายใจ ถอดกางเกงในของเธอออกและลงลิ้น
   "ฮื๊อออออออออออ" ความเสียวซ่านครั้งนี้รุนแรงยิ่งกว่าครั้งแรกเสียอีก ทุกครั้งที่ลิ้นนุ่มของชายหนุ่มตวัดผ่านของสงวนของเธอ ข้าวหอมก็รู้สึกเสียวซ่านปานจะขาดใจตายเสียให้ได้ สัญชาตญาณนำพามือของเธอไปกดไว้ที่ศีรษะของชายหนุ่ม ที่ยิ่งระรัวลิ้นลงบนกลีบสวาทที่สั่นสะท้านไปด้วยเปลวไฟแห่งความปรารถนา นทีขบเม้ม เลีย ดูดไปที่ติ่งเสียว และลูบคลำไปทั่วบริเวณขาอ่อนและแก้มก้นทั้งสองของสาวน้อย จนกระทั่ง
   "อ๊าาาาาาาาาาาาา" ข้าวหอมหวีดร้องออกมาสุดเสียง เมื่อลิ้นของพี่นทีส่งเธอไปถึงสวรรค์อีกครั้ง นทีขยับตัวขึ้นมาและปลดเปลื้องภัสตราพรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากตัวข้าวหอม เปลือยร่างอันงดงามหมดจดให้ชายหนุ่มได้เห็นอย่างเต็มตา นทีถอยร่างออกไป ตาของชายหนุ่มมองส่ายไปทั่วร่างเปลือยเปล่า ราวกับตะลึงตะลานไปด้วยความงามของงานศิลปะชิ้นเอกที่สวรรค์สรรค์สร้าง ข้าวหอมบัดนี้นอนเปลือยเปล่า แผ่หลาอยู่บนเตียง ผมดำมันยาวสยายอยู่เบื้องหลัง งดงามหมดจดไปเสียทุกสัดส่วน ข้าวหอมรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาทั่วร่างอีกครั้งเมื่อเห็นแววตาที่พี่นทีจ้องเธอ
   "แฮ่ก แฮ่ก พี่นทีเอาเปรียบหนู" ข้าวหอมพึมพำแก้เขิน "พี่แก้ผ้าหนูหมดแล้ว ตัวเองยังใส่ครบชุดอยู่เลย"
   เด็กสาวดันตัวขึ้นจากเตียง เอื้อมมือเข้าไปหาชายเสื้อของนที แต่ชายหนุ่มสะบัดมือเพียงครั้งเดียวเสื้อผ้าของตนก็สลายไปราวกับอากาศธาตุ เผยให้เห็นร่างสูงเพรียว งามสง่า และแก่นกายที่ตั้งโด่ชี้ตรงมาที่หน้าเธอ ข้าวหอมเบือนหน้าหนีและชักมือกลับทันทีราวกับถูกไฟช็อต
   "พี่ขี้โกงหนู ลอกคราบหนูซะเสร็จไปตั้งสองรอบ หนูไม่ได้ถอดพี่สักชิ้น"
   "ไว้คราวหน้าแล้วกัน ครั้งนี้ พี่อยากจะจัดแล้ว"
   สายตาของทั้งคู่เหลือบไปที่ร่องรักที่เปียกชุ่มของข้าวหอม เด็กสาวเบือนหน้าแดงก่ำหนีด้วยความเอียงอาย
   นทีลดตัวลงมานั่งข้างข้าวหอมอีกครั้ง เนื้อเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิดติดกันจากบริเวณหัวไหล่ลงไปยันราวนม ความอบอุ่นของเนื้อหนังมังสาที่เธอได้สัมผัสทำเอาหัวใจของข้าวหอมแทบระเบิด นทีเชยคางของเธอขึ้นมาก่อนจูบปากเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง ขณะที่มือของเขาลูบไล้ผ่านแผ่นหลังของเธอและวนกลับขึ้นมาที่หน้าอก ปลายนิ้วชี้สะกิดไปที่ยอดทรวงอกของเธอจนเธอสะดุ้งสุดตัว
   "อื้อออออ" ข้าวหอมคราง เมื่อความเสียวซ่านที่เพิ่งจะเริ่มเลือนรางหายไปทวีกลับขึ้นมาอีกครั้งรุนแรงเสียยิ่งกว่าเดิม
   "หน้าอกเจ๊สวยมากเลยนะ" นทีกระซิบใส่หูเธอ ขณะที่ฝ่ามือนุ่มของเขาเริ่มบีบคลึงเคล้นไปที่ฐานนุ่มนิ่มของปทุมถันจนหน้าอกเล็ก ๆ ของเธอเปลี่ยนรูปไปตามฝ่ามือที่ขยำขยี้
   "ใคร ๆ ก็บอกว่าหนูนมเล็ก"
   "เล็กมันเรื่องขนาด ไม่ใช่ความงาม"
   นทีทิ้งจูบไว้ที่ริมฝีปากเธอเป็นการสั่งลาครั้งหนึ่ง ก่อนจะก้มลงและวนปลายลิ้นเลียที่ยอดปทุมถันข้างที่ยังไม่ถูกแตะต้อง มืออีกข้างของชายหนุ่มเลื่อนลงไปลูบไล้อยู่ที่ขาอ่อนของเธอด้วยความรักใคร่ ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนขึ้นมาถูไถไปที่กลุ่มขนที่ขึ้นอยู่เหนือร่องลับที่ชุ่มโชก ขณะที่มือและปากของชายหนุ่มปรนเปรอความสุขให้ทรวงอกงามทั้งสองข้าง เขาก็ค่อย ๆ แหวกไปที่กลีบสวาทและดันปลายนิ้วเข้าไปหนึ่งนิ้ว
   "อื้มมม เจ็บ" เด็กสาวไร้ประสบการณ์คราง เมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่ดันเข้ามาในร่าง และความรู้สึกเจ็บตื้อที่ตามมา นทีรีบพลิกนิ้วและขยับขึ้นลง รัวเร็วจนข้าวหอมได้แต่เสียวจนร้องไม่เป็นภาษาจากการโจมตีทั้งสามจุดพร้อมกัน โลกทั้งใบกลายเป็นสีขาวโพลน ร่างของเด็กสาวเกร็งกระตุกและน้ำรักหลังพุ่งออกมาจนชโลมนิ้วมือของชายหนุ่ม ข้าวหอมฟุบลงไปนอนแผ่หลาบนเตียงอีกครั้งพลางหอบหายใจรัวถี่ นทีลูบใบหน้าเธอเบา ๆ อย่างรักใคร่ด้วยนิ้วที่ชุ่มโชกไปด้วยน้ำรักของเธอเอง
   "พี่นที" ข้าวหอมพึมพำเมื่อสติเธอเริ่มกลับมาอีกครั้ง "ทำไมพี่ทำเก่งจังเลย หนู หนู แฮ่ก แฮ่ก พี่ก็ยังไม่เคยไม่ใช่เหรอ"
   "ก็ อยู่มานาน ก็ต้องเคยได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่านเรื่องแบบนี้มาบ้าง" นทียังคงวาดรูปหัวใจบนแก้มและหน้าอกเปลือยของเธอที่ยังหอบกระเพื่อม "พี่เคยได้สัมผัสบทรักมาเยอะผ่านคนอื่น ๆ ถึงพี่จะยังไม่เคยมีอะไรกับใครด้วยตัวเองก็เถอะ พี่เคยได้รู้มาพอสมควรเลย ว่ามีอะไรที่ทำแล้วทำให้ผู้หญิงรู้สึกดีได้ จากทั้งมุมของผู้ชายและผู้หญิงเลย พอใจหรือยังเจ๊ ถ้าไม่พอ...."
   นทีเอื้อมมือไปที่ของสงวนของข้าวหอมอีกครั้ง แต่เธอคว้าข้อมือของเขาเอาไว้
   "พี่ตั้งใจจะเล่นหนูด้วยมือ ด้วยลิ้นทั้งคืนใช่ไหม หนูบอกแล้วไง ว่าหนูอยากจะมีอะไรกับพี่ หนูอยากให้เราเป็นของกันและกัน  อย่างสมบูรณ์ ทั้งกาย และใจ หนูอยากได้ ....ไอ้นี่" เธอชี้ไปที่แท่งสวาทใหญ่ยักษ์แข็งโด่ของเขา "นะคะ"
   "ทำสายตาอ้อนอย่างนี้พี่จะอดใจได้ยังไงหละ" นทีว่า เขาเหวี่ยงตัวขึ้นคร่อมบริเวณเอวของเธอ แท่นหรรษาวางคร่อมร้อนฉ่าอยู่เหนือสะดือกลมมนของเธอ "โอกาสสุดท้าย ไม่ถอยใช่ไหม"
   "ไม่ค่ะ" ข้าวหอมสะอึก เธอยันตัวบนข้อศอกเงยหน้าขึ้นมานิดหนึ่ง สายตามองไปที่อวัยวะเพศของชายหนุ่ม เจ้าแท่งนั้นมันจะใส่เข้ามาในตัวเธอได้จริงนะเหรอ ในเมื่อแค่นิ้วนิ้วเดียวยังเจ็บตึงได้ขนาดนั้น แต่อย่างไรเสีย ต่อให้ต้องเจ็บแค่ไหน ข้าวหอมก็รู้สึกว่าเธอยินดี ที่จะมอบพรหมจรรย์ของเธอให้กับพี่นทีสุดที่รัก
   นทียิ้มเบาๆ เขาเสกผ้าขาวขึ้นมาผืนหนึ่งและสอดลงไปใต้ก้นของเธอ แล้วจึงยื่นหน้าเข้ามาดันให้ข้าวหอมนอนราบลงไปกับเตียง เขาหอมแก้มเธออีกครั้ง ตรงที่เขาวาดรูปหัวใจไว้ ก่อนจะเลื่อนไปจูบจมูกและปาก ชายหนุ่มค่อย ๆ เขยิบร่างตัวเองถอยลงไปช้า ๆ มือซ้ายประคองอยู่ที่เรือนอกของสาวน้อยที่สั่นเทาไปทั้งร่าง มือขวาจับกลีบสวาทแหวกออกและจิ้มจ่อไปที่ติ่งเสียว ขณะที่แก่นกายจ่อไปที่ร่องเสียวที่ยังไม่เคยมีอะไรนอกจากปลายนิ้วชี้ของเขาล่วงล้ำเข้าไป
   "อดทนนะครับ เจ๊ของพี่"
   "อื๊อออออออออออออ" ความคับแน่นเจ็บปวดนั้นหนักหนาสาหัสยิ่งกว่าอะไรที่ข้าวหอมเคยคิดไว้เสียอีก เธอรู้สึกราวกับร่างถูกฉีกออกเป็นสองเสี่ยงเมื่อแก่นกายของเราเริ่มชำแรกเข้ามาในร่างของเธอ ความเสียวที่แพร่มาจากหน้าอกและปุ่มกระสันเลือนหายไป แทนที่ด้วยความอึดอัด คับแน่นและเจ็บแปลบเสียจนน้ำตาหลั่งทะลักออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ "ฮืออออ เจ็บ หนูเจ็บ"
   นทีหยุดเคลื่อนที่ทันที และลูบไล้ไปตามร่างกายของสาวคนรัก ทั้งลูบไล้โลมเล้าและจูบฟอนเฟ้นไปที่หน้าอก และบี้ไปที่ติ่งเสียวจนเด็กสาวเริ่มตอบสนองอีกครั้ง
   "มัน มันเข้ามาสุดหรือยังอ่าาา"
   "เพิ่งได้แค่หัว ยังไม่ผ่านเยื่อพรหมจรรย์ด้วยซ้ำ"
   "งั้นพี่รอแปปนึงนะ ไม่ไหว มันเจ็บเหลือเกิน"
   นทีจูบซับน้ำตาที่หลั่งรินบนใบหน้าเธอ"รอได้เท่าที่เจ๊ต้องการครับ"
   แม้จะพูดอย่างนั้น แต่จริง ๆ แล้วนทีกัดฟันกรอด ๆ ดึงเอาพลังใจทุกหยาดหยดที่มีมายับยั้งไม่ให้ตนเองโถมถั่งดั่งพายุใส่ร่างแสนงามของข้าวหอม ร่องสวาทที่สุดแสนจะคับแน่นเต้นตุบ ๆ บีบอัดราวกับจะดูดเอาทุกสิ่งทุกอย่างในแก่นกายของเขาไป ชายหนุ่มพยายามเต็มที่ที่จะเลิกคิดถึงความคับแน่นที่สุดสยิวนั้น และพยายามนวดเฟ้นทรวงอกแสนงามและเขี่ยและดูดยอดปทุมถันที่แข็งเป็นไตเพื่อสร้างอารมณ์สวาทกลับมาให้คนรักอีกครั้ง
   "อา อา หนู อืม ต่อ ต่อได้แล้วค่ะ อืมมมมม อ๊าาาาาาาาาาาา"

 

A/N ขอขอบคุณทุกท่าน ที่ติดตามและให้กำลังใจมาตลอดนะครับ หวังว่าตอนนี้จะถูกใจพวกท่านทั้งหลายกันนะครับ เห็นหลายท่านถามกันมาด้วยความเป็นห่วง ว่านทีจะเอาพญาปิศาจอยู่หรือเปล่า อันนั้นคงต้องติดตามต่อในตอนหน้า ๆ นะครับ ส่วนตอนนี้ ตอบได้แค่ว่า พี่นทีเอาเจ๊ข้าวหอมอยู่ครับ

มาตามนัด วันวาเลนไทน์ อ่านทีแรก นึกว่าจะไม่ได้เปิดซะละ 

โดนเปิดสมใจแล้วละ ข้าวหอม งานนี้น่าจะหนัก

ข้าวหอมสมหวังแล้วนะ

โอย ยังไม่ได้ซอยเลยครับ ผู้เขียนจะรีบไปไหนเนี่ย

โอ้ข้าวหอมได้จัดซะทีดูคนอื่นมาซะนาน55

แล้วที่สปอยไว้ตอนที่แล้วอะ??? สับสนนะเนี่ย

ในที่สุดเจ๊ก็สมหวังสักที

ได้เวลาของข้าวหอมซะที

ดันมาซ่อนตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลย 

แล้วที่สปอยไว้ตอนที่แล้วอะ??? สับสนนะเนี่ย

ยืนตามนั้นครับ ความจริงเป็นไปตามสปอยเลอร์ แต่จะเกิดขึ้นได้อย่างไร โปรดติดตาม

อีกนิดเดียวก็จะสมใจแล้วน้องข้าวหอม

ข้าวหอมจะได้พลังบางอย่างหรือเปล่า...แต่โดนจัดหนักแน่ๆ

โดนจัดเต้มแน่ๆ

พี่นทีจัดหนักน้องข้าวเลยครับ