พอแจนเห็นมิ้นกำลังเดินเตร่อยู่บนทางเดินจะไปทางห้องชัช เธอเดาไม่ผิดว่ามิ้นจะต้องไปหาชัชแน่ๆ ก็รีบวิ่งตรงมาหามิ้นแล้วร้องเรียกเสียงดังลั่น

"มิ้น....มีคนโทรมา" อีกฝ่ายชูโทรศัพท์ที่เหมือนเสียงจะเงียบหายไปแล้ว

"หือ...." มิ้นรับโทรศัพท์แล้วเช็คดู คนที่โทรเข้ามา โทรมาประมาณเที่ยงครึ่งเมื่อครู่ นั่นสินะ พอรู้ว่าต้องไปถ่ายแบบก็เลยทิ้งโทรศัพท์เอาไว้ที่ห้องแบบว่าลืมไปซะสนิทเลยคิดว่าไม่น่ามีใครโทรมา

"อือ ขอบคุณนะ ทุกคนตื่นกันแล้วหรอ" มิ้นถามกลับ

"ตื่นแล้ว เมื่อยไปทั้งตัวเลย เฮอ" แจนทำท่าทางสนอกสนใจคนในสาย เพราะตอนที่เธอวิ่งมามันมีชื่อขึ้นด้วย

มิ้นหยิบโทรศัพท์มากดดูเบอร์ย้อนหลัง แล้วเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า ยิ้มอ่อนให้เพื่อนที่กำลังทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็น

"ไม่โทรกลับหรอแกเผื่อเป็นเรื่องสำคัญ"

"จริงๆ ก็ไม่สำคัญเท่าไร แต่ก็ได้โทรก็ได้" มิ้นพูดพลางควักโทรศัพท์ออกมาแล้วกดย้อนเบอร์โทรกลับ ไม่นานนักคนปลายสายก็รับ

(มิ้น หูย กว่าจะโทรกลับนะ ทำอะไรอยู่เนีย ผมโทรไปตั้งหลายสายไม่รับเลย) น้ำเสียงเก่งดูน้อยอกน้อยใจเขารู้สึกเหมือนกำลังรบกวนเวลาเธออยู่ซะมากกว่า

"มีอะไรโทรมาตั้งเกือบสิบสายหะเก่ง" มิ้นถามเสียงขุ่น

(ก็คนมันคิดถึง เมื่อวานมิ้นไม่เห็นโทรหาเลย บอกจะโทรหา แต่แปปเดียวลืมเก่งแล้วหรือไง)

"แหมะเก่งนั่นแหละ ปกติสนใจมิ้นที่ไหนมีแต่มิ้นนี่แหละ โทรหาแต่เก่งฝ่ายเดียว เชอะ" ในเมื่องอนได้ก็งอนกลับ บางทีเก่งก็น่าหมั่นไส้เหมือนกันนะ รู้ตัวบ้างเถอะ มิ้นพูดจบก็หันมายิ้มให้แจน

"ใครอ่ะ" แจนรีบถาม

"แฟนคนแรก" มิ้นบุ้ยใบ้วาดปาก อีกฝ่ายยิ้มร่า

"ร้ายนักนะ" แจนว่า

"แก พวกยัยเก๋จะไปเข้าฐานกันแกมาด้วยกันสิ พี่ชัยแกอุส่ามาตามพวกเราอยากให้มีรูปสวยๆ ตอนทำกิจกรรม" แจนพูดต่อ

(โธ่ มิ้นไม่งอนนะ เก่งก็ชวนมิ้นมาเล่นเกมแล้วแต่มิ้นบอกไม่ชอบ เดี๋ยวมิ้นกลับมาเก่งเลี้ยง...ปลาแซลม่อนเอาไหม พอดีเก่งขายเสื้อกั๊กวินได้แล้ว แถมยังได้ที่ฝึกงานแบบมีเงินเดือนด้วย)

"เลี้ยงจริงนะ ไม่หลอกกันนะ ขอเนื้อแบบพรีเมี่ยมเลยนะ"

(ไม่หลอก เดี๋ยวมิ้นกลับมา เก่งพาไปกินแน่นอนสัญญาเลย เราจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันไง) เก่งพูดเสียงอ้อน

"ก็ได้ แต่ถ้าเก่งโกหกมิ้น หรือเบี้ยวละก็ เรื่องใหญ่แน่บอกเลย" เธอขู่ใส่เก่ง แล้วหันมาตอบแจนว่า โอเคไป

(ไม่เบี้ยวแน่นอนครับ คิดถึงมิ้นนะ อยากเจอไวๆ จัง พรุ่งนี้หรือเปล่านะ เลิกค่าย เดี๋ยวเก่งจะไปรอรับ)

"ไม่ต้องๆ ไม่ต้องมารอหรอก เดี๋ยวมิ้นพร้อมจะโทรหาเก่งเอง ไว้เจอกันจ๊ะ"

(ครับเจอกัน) เก่งพูดจบสายก็ตัดไป พอมิ้นลดโทรศัพท์ลงจากหู แจนก็รีบคว้าจับมือเธอไว้ทันที

"ชัชรู้เรื่องไหมเนียว่าแกคบซ้อน"

"ไม่รู้ แกก็อย่าบอกนะ"

"อ่า ร้ายจริงๆ แล้วแกไม่กลัวรถไฟชนกันหรอ"

"คนนี้ไม่คลิกเท่าไร ชั้นคลิกกับชัชมากกว่า แต่ชัชก็ดันมีชะงักติดหลัง เออ ว่าจะไปหาชัชอยู่ ไปหาชัชกันก่อนไหม"

"ตอนนี้ไม่ไปอยู่ที่ฐานแล้วหรอ เค้าเรียกรวมตั้งนานแล้วนะ มันเลยเวลาเบรคทำธุระ ป่านนี้คงเริ่มรวมตัวกันแล้ว"

"ชิ....เสียดายจัง"

"อะไร เมื่อคืนก็พึ่งเจอกัน เดี๋ยวแกก็ได้เจอกันตอนเย็น แถมคืนนี้ก็อยู่ด้วยกันทั้งคืน พวกชั้นคงไม่ดึงตาชัชมาแล้ว เมื่อคืนบอกเลยอ่วมมาก ขนาดยัยเก๋เปรี้ยวๆ ซ่าๆ เช้ามายังเดินขาถ่างเลยนะ"

"ฮ่าๆ พวกแกหาเรื่องกันเอง สมน้ำหน้า อิอิ"

"หัวเราะเยาะกันหรอ" แจนใช้นิ้วบีบลงไปที่แขนตั้งท่าจะหยิก แต่มิ้นไหวทันรีวิ่งหนีไป

"อย่าหนีสิ"

"ใครจะให้หยิกละ"

"ตามให้ทันสิ" มิ้นหัวเราะร่า

 

สาวๆกลุ่มนี่ร้อนแรงทุกคน

สงสารแต่เก่งมว่ะ แต่ก็ช่วยไม่ได้ ไม่เก่งสมชื่อ
แจ้ง

ไปหาชัชจริงด้วย ค้างมาจากนายเลิฟ แต่จะไปถึงชัชไหมนี่ย หรือต้องหาที่ลงก่อน

น้องเก่งไม่ทันเขาแล้วล่ะ...แบบนี้ต้องพัฒนาตัวเองนะ

น้องมิ้นนี่เอาทุกทางจริงๆ คำซ้อน หมู่ ตัวไร แถมทุกช่องทางจริงๆ ต้องรีแมทช์กับเลิฟอีกที คู่นี้สูสีจริงๆ
กาญนี่ก็เอาทุกทาง้หมือนกัน ต่างที่ใช้ทุกวิถีทางที่จะเอาชัช
จ๋ารอดจากเลิฟมาก็อย่าเอสเมจเลยครับ ดูท่าไม่ค่อยฉลาด แต่ถ้างั้นเธอจะไปลงเอยที่ใครนะ

มีคนมาขัดจังหวะน้องมิ้นซะได้

สาวกลุ่มนี้ แร๊งงงงส์ ทั้งกลุ่ม

สงสัยกลุ่มนี้แข่งกันสะสมแต้มนะ

กลุ่มนี่ร้อนแรงทุกคน

 มิ้นตคนก่อนแค่ร่าน แต่มิ่นต์คนนี้เลว อะ    คบเก่งเพื่อหลอกแดก เหรอ   เก่งมันก็รักมิ่นมันไม่นอกใจมิ่นเลย    มิ่นไม่เอาก็เลิกๆไปซิ  sexไม่ดีไม่ใหญ่ ก็บอกเลิกไป   ทบ ว่าใหญ่sexดี มิ่นก็ยังไม่เอาเลย  นี่จะเอาชัช     แถมเหน็บเก่วอึก     เชียร์เก่งนะ ดูบื้อๆ ดี 
เก่ง ไม่ควรมาเจอมิ้นต เวอรชั่นเลว ร่านแบบนี้เลย    สงสารเก่ง มันจะมีอะไรมาดึงดูดมิ้นได้ นอกจาะความรักที่มีให้หญิงร่าน  ซึ่งชัชก็มีให้ แถม kใหญ่กว่าอีะ เหอะ  แต่มันโดนพ่อเอานะมิ้น

มิ้นเริ่มที่จะแสดงตัวตนมากขึ้นเรื่อยๆแล้วละ แต่สาวในกลุ่มก็เป็นเหมือนมิ้นรักสนุกไม่ผูกพันธ์

น้องมิ้นนี่ร้ายจริงๆ

มิ้นนี้ร้ายจริงๆ แต่ก็เท่าเทียมกันไงผู้ชายทำได้ผู้หญิงก็ทำได้

มี้นนี่เอาทุกคน ทุกทางจริงๆ เลย