เสียงคนสองคนทะเลาะกันดังลั่น ปลุกผมให้รู้สึกตัวขึ้น หูผมดังวิ้วๆ คล้ายคนตกจากที่สูง คล้ายเสียงทีมันดังขณะอยู่ในห้องเงียบๆคนเดียว สัมผัสถัดมาที่ผมรู้สึก คือความมืดแบบไม่เห็นอะไรเลย ต่อมาก็เริ่มรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามากระทบ มันปวดบริเวณศีรษะด้านบนเหมือนมีอะไรมากระแทกแถวนั้น มือผมพยายามจะยกไปคลำแต่กลับยกขึ้นไม่ได้ ผมเริ่มตื่นตะหนกเหงื่อแตกพลั่กๆ ต้องรีบประคองสติให้กลับมาเร็วที่สุด

มือที่ยกมาไม่ได้นั้นถูกมัดไพล่หลังกับเก้าอี้ทานข้าวผนักสูง ภาพที่มืดบอดมองอะไรไม่เห็นนั้นเป็นเพราะโดนผ้าผืนใหญ่มัดตาไว้ และสัมผัสที่ข้อเท้าทำให้รู้ว่าปลายเท้าก็ถูกมัดด้วยอะไรสักอย่างเช่นเดียวกันกับมือ

และที่ส่งเสียงขอความช่วยเหลือไม่ได้ก็เป็นเพราะโดนผ้าปิดปากไว้ พอตั้งสติได้ก็ทำให้รู้ว่าผมกำลังนั่งบนเก้าอี้ในสภาพตัวเปล่าเปลือยและถูกพันธการไว้อย่างแน่นหนา

เสียงคนทะเลาะกันเมื่อครู่ เมื่อตั้งใจฟังดีๆ ผมก็รู้ได้ชัดเจนว่าเป็นเสียงร้องไห้ของพี่ยุ้ย และเสียงด่ากราดด้วยความโมโหของพี่เปทีมันฟังแทบไม่ได้ศัพท์

"มรึงตื่นแล้วหรอ??" พี่เปคงหันมาเห็นผมได้สติ จึงถามเสียงเหี้ยม
"เล่นชู้กันนานแค่ไหนแล้ววะ" พี่เปถาม ก่อนที่พี่เค้าจะยับยั้งอารมณ์ตัวเองไม่ไหว เดินมาถีบผมที่ยอดอก และทำให้ผมที่นั่งบนเก้าอี้หงายหลังไปกระแทกพื้นด้วยความแรง หัวกระแทกพื้นแทบสลบอีกครั้ง

พี่ยุ้ยร้องห้ามและสะอื้นหนักๆ "เป อย่าทำน้องมันเลย ยุ้ยรู้ตัวว่าผิด ยุ้ยขอโทษ" เสียงพี่ยุ้ยละล่ำละลักด้วยความตกใจ ผมสัมผัสได้ว่าพี่ยุ้ยอยู่ไม่ไกลจากตัวผมสักเท่าไร

พี่เปเดินมาฉุดเก้าอี้และตัวผมขึ้น เมื่อเก้าอี้มั่นคงแล้ว แกคงยังไม่หนำใจกระแทกหมัดเข้าที่ท้องน้อยของผมหนักๆอีกที น้ำลายหรืออาเจียนของผมจะพุ่งออกมา แต่ก็ติดที่ผ้าที่อุดปากไว้ จนทำให้ผมหายใจแทบไม่ออก

เราสองคนผมและพี่เป ต่างหอบหายใจหนักๆ เวลาผ่านไปเนิ่นนานพี่เปที่ด่าทั้งผมและพี่ยุ้ยจนเสียงแห่บแห้ง จึงเดินมาปลดผ้าที่ปิดตาผมออก แต่ยังปิดปากผมไม่ให้ส่งเสียงอะไรได้อยู่

แสงไฟนีออนส่่งแสงเข้าสายตาทันทีที่ผ้าถูกปลด ผมแทบลืมตาไม่ขึ้น ก่อนสายตาจะค่อยๆปรับโฟกัสได้ สิ่งที่เห็นคือบ้านที่เมื่อกี้พี่ยุ้ยเก็บเป็นระเบียบ ตอนนี้สิ่งของหลายอย่างพังเละจนไม่เหลือชิ้นดี มองไปด้านหน้าเห็นพี่ยุ้ยที่สวมเสื้อผ้าลวกๆ นั่งอยู่กับพื้น มองออกไปข้างนอกท้องฟ้ายังมืดคลึ้มอยู้ ทำให้ผมกะคร่าวๆได้ว่าที่สลบไปไม่น่าจะเกินชั่วโมง

พี่เปเดินกระแทกส้นเท้าไปนั่งตรงโซฟา หน้าแดงกล่ำ เมื่อเห็นผมสบตา แกถลึงตากลับ
"มองทำเ..ี้ยอะไรล่ะ" จนทำใหผู้ทำผิดต้องหลบสายตาลงมองต่ำ

"พี่เป ยุ้ยขอโทษ อย่าไปทำน้องมันอีกเลย ฮืออๆ ยุ้ยสัญญาต่อไปเราสองคนจะไม่เจอกันแล้ว ปล่อยน้องมันไปเถอะนะ แบบนี้มันผิดกฎหมายนะ" พี่ยุ้ยทั้งร้องไห้และร้องห้ามเป็นวรรคเป็นเวร

"ไม่ต้องมาขู่" พี่เปตะคอกกลับ 'พวกมรึงเล่นชู้กันกี่ครั้งแล้วล่ะ ทำเลวชั่วระยำตำบอนขนาดไหน ยังมาขู่กรูอีกหรอ" และนั่นทำให้พี่ยุ้ยต้องเงียบลง ได้แต่สะอื้นฮักๆอยู่

เราสามคนนั่งกันเงียบๆอึดอัดไปอีกพักใหญ่ พี่ยุ้ยยังสะอื้นและร้องไห้อยู่เนืองๆ ส่วนพี่เปนั่งหงายหน้าเอามือก่ายหน้าผากปิดตาราวกับคิดแก้แค้นผมยังไงดี

"เป ปล่อยน้องมันไปเหอะ ยุ้ยผิดเอง จะให้ยุ้ยทำยังไงก็ได้ จะเลิกกับยุ้ย เปจะเอาบ้านหลังนี้ไปก็ได้ แต่อย่าทำอะไรเด็กมันเลย มันมีอนาคตอยู่" พี่ยุ้ยที่ทนความอึดอัดไม่ไหว ตรงเข้ามากอดขาพี่เปอ้อนวอน

แต่คำว่าอนาคตของผม คงไปสะกิดต่อมโมโหพี่เปเข้า แกลุกจากท่านั่งเหยียดเท้า ลุกขึ้นมานั่งมองหน้าพี่ยุ้ยสลับกับหน้าผม "อนาคตมัน" พี่เปทวนคำ "นี่ยังห่วงอนาคตมันอีกหรอ"

"ได้" พี่เปขบเขี้ยวเคี้ยวฟันก่อนจะเริ่มร่ายยาว "ก่อนอืนเปจะแจ้งตำรวจก่อน ตามด้วยมหาลัยมัน แล้วก็ออฟฟิตยุ้ย เอาให้มันหมดอนาคตกันให้หมด" พี่เปขู่ใส่พี่ยุ้ย ก่อนจะหันมาขู่ผมต่อ "มรึงอย่าคิดถึงอนาคตเลย"

"เป..... เปให้ยุ้ยทำอะไรก็ได้ ยกโทษให้น้องมันเถอะนะ ยุ้ยยอมหมดทุกอย่างแล้ว ให้กราบก็ได้นะ ยกโทษให้เถอะค่ะ" พี่ยุ้ยน้ำตารื้อ ทำท่าจะก้มกราบพี่เปจริง

"...........นี่.................ยังจะช่วยมันอีกนะ" พี่เปเห็นพี่ยุ้ยพยายามช่วยผมทุกอย่างแกก็ไม่รู้จะพูดอะไร

"..................." ความอึดอัดใจกลับมา ในห้องนอกจากเสียงพี่ยุ้ยร้องไห้ก็ไม่มีเสียงอะไรอีก เงียบจนได้ยินทุกวินาทีที่เข็มนาฬิกาเดิน

ในที่สุดพี่เปก็ยิ้มเหี้ยมเกียมก่อนเอ่ยปาก "เอางี้ไหม มึงเย็ดเมียกรู ให้กูเย็ดเมียมึงบ้าง"  พูดจบพี่เปก็หัวเราะราวกับคนบ้า

ผมกับพี่ยุ้ยเราสองคนพากันงง เพราะไม่รู้พี่เปจะมาแผนนี้ ก่อนที่ผมจะส่ายหัวพยายามร้องใส่พี่เค้าอย่างบ้าคลั่ง แต่มันก็ออกแค่เสียงอู้อี้ๆเท่านั้น ทางพี่ยุ้ยก็อ้อนวอนขอร้องอีกครั้ง
"ปล่อยทรายไปเถอะ อย่าไปทำอะไรน้องทั้งคู่เลย ไม่สงสารน้องมันหรอ"

"ไม่สนล่ะยุ้ย คุณนอกใจผมนะ คิดได้ไงไปนอนให้รุ่นน้องเย็ดอย่างนั้น ถ้าคุณกับมันไม่ให้ผมเย็ดทรายแฟนไอ้วิทคืน อนาคตไอ้วิทนี่ก็ไม่มี" พี่เปยืนยันจะขอแลกเปลี่ยน

พี่ยุ้ยช่วยขอร้องพี่เปทุกหนทางแล้ว แต่พี่เปก็ยืนยันอย่างเดียวว่า ทรายต้องมาปรนนิบัติพี่เค้าวันนี้เท่านั้น ถึงจะยอมยกโทษให้ผมทุกอย่าง

จนพี่ยุ้ยรู้แน่แล้วว่าพี่เปยังไงก็ไม่เปลี่ยนใจ พี่ยุ้ยคงเป็นห่วงอนาคตกับความปลอดภัยของผม แกเลยหันมาหาผม ลดเสียงลงแทบกระซิบให้ได้ยินกันสองคน "วิท พี่ขอร้องล่ะ ไม่งั้นคืนนี้ไม่รู้วิทจะโดนอะไรบ้าง ไหนจะอนาคตของวิทอีก" พี่ยุ้ยเปลี่ยนมาเป็นขอร้องผมให้ยอมส่งทรายเป็นเครื่องบรรณาการแทน

ผมฟังแล้วได้แต่นิ่งอยู่อย่างงั้น "วิทเชื่อพี่นะ เดี้ยวพี่ขอร้องทรายให้ มันจำเป้นจริงๆ อย่าเอาอนาคตมาพังที่นี่เลย ไม่คุ้มกัน"

ฟังไปฟังมาผมก็ต้องยอมรับชะตากรรมเสียแล้ว ก้มหน้าน้ำตาไหลอาบแก้ม รู้เลยว่ามันเป็นกรรมที่ผมทำ แต่ทรายต้องรับเคราะห์ครั้งนี้แทน พี่ยุ้ยเห็นผมนิ่งและปลงตก จึงเดินไปหยิบมือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกง แล้วกดโทรหาทราย ส่วนทางด้านพี่เปเห็นว่าพี่ยุ้ยกำลังจะโทรตามทรายก็ยิ้มชั่วร้ายส่งให้ผม

 

end credit

ผมแต่งตัวและจะเดินไปที่ประตูเพื่อหนีออกจากนรกนั้น แต่แล้วพี่เปก็เรียกซะก่อน

"ใครบอกให้มรึงออกไป กลับมานี่!!"


เนื้อเรื่องตอนเก่าๆ ติดตามได้ที่นี่ครับ

นักศึกษาฝึกงาน EP1. ห้องน้ำที่ฝึกงาน


นักศึกษาฝึกงาน EP2. เสียงโทรศัพท์พี่ธง


นักศึกษาฝึกงาน EP3. วันเลี้ยงส่ง


นักศึกษาฝึกงาน EP3.2 ระหว่างทาง


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP.1 : พลาดพลั้ง


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP2: ห้องเย็น


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP3.1 (ทรายเขียน) EP3.1 : รอย??


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP3.2:การแก้แค้นและการเอาคืน


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP4.1  จำใจ


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP4.2 ความลับไม่มีในโลก


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 EP5 รับภาระ


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 EP6.1 คืนบาปวันแต่ง

ซวยทรายละทีนี้

กรรมจรืงๆๆ

ครั้งก่อนเจอทรายนั่งรถออกจากโรงแรมดีกันแล้วเหรอ

หัวตำชั่วเมียรับกรรมแทน

ทรายรับกรรมแทนเลย

งานเข้าเพราะความหื่น แต่ผมว่าพี่เปนี่ก็รอดยาก

ฟังดูก็แฟร์ดีนะ

น้องทรายคงจ้องใช้กรรมให้วิทหลายยกแน่ ดีไม่ดีอาจถูกเรียกมาอีกหลายครั้ง ขอแค่อย่าพาเพื่อนมารุมแล้วกัน

เวรกรรมจะไปตกลงที่ทรายแล้วมั้งนี่

บาปกรรมจริงๆเลย

ถ้า ทรายยอม  ก็เท่ากับ ทรายคิดว่า เพื่อชดเชยความผิด ที่ตัวเองไปเอากับเสี่ย ลับหลังวืท และ คงต่างคนต่างเลิก  ทรายกับ วิม ก็ผีเน่ากับโลงผุ   แต่ ต้นเหตุจริงๆ เริ่มจากไอ้ห่าวิท นี่แหละ มึงไม่สมควรเป็นผัวใคร      ทราย ไปมีอะไรกับ ธง เพราะโดนยา กับ  เสี่ยเพื่อให้ช่วย เริ่อง แบล็คเมล์   แต่วิท แม่ง ทพกับยุ้ยคนเดี่ยว แต่ทำเพราะนอกใจล้วน  ระยำจริง ถ้า วันนั้นในห้องน้ำไม่งี่ขึ้นมา เรื่องคงไม่เกิด   วิท ผิดคนแรก หนักกว่า ใคร ส่วนทราย ถ้าไม่ไปอ่อยธงหลอกแดกตามคพยุ ก็ คงไม่โดน และคลิปคงไม่หลุดจากธง ไปถึงำอ้พสงวกห่านั้น  และ ก็คงไม้สิ้นคิดไปให้เสี่ยแปลกหน้าช่วยแล้วโดนเอา  โธ่ไอ้วืท เมิงนี่ทันสันขวาน จริงๅ

สุดท้ายคนที่ไม่ได้รู้เรื่องราวอะไรก็ต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ

ไม่น่าไปยุ่งกับทรายเลย เป นี้สันขวานจริงๆ

เอาจริง ๆ ถ้าทรายมาช่วยก็แสดงว่ารักวิทมากนะ