🧡 XONLY 🧡

 ติดตาม และสนับสนุนผลงานของไรต์ได้ทางช่องทางด้านล่างนี้ครับ

"วีรกรรมของแหนมตุ้มจิ๋ว"









สวัสดีมิตรรักแฟนคลับทุกคนครับ มีหลังไมค์มาถามไรต์ว่า ไรต์เคยกินแพทย์บ้างมั้ย เลยทำให้ไรต์นึกถึงเรื่องๆ นึงขึ้นมาได้ วันนี้จะขอพาทุกท่านย้อนไปหลายปีก่อนสมัยไรต์ยังทำงานใช้ทุนอยู่นะครับ


ตอนนั้นเนี่ยผมรับราชการใช้ทุนอยู่โรงพยาบาลประจำอำเภอแห่งหนึ่ง ลองกลับไปอ่านในตอน"คนไข้"ในสารบัญด้านล่างนะครับ แต่ในตอนนั่้น ผมเพิ่งบรรจุใหม่ๆเลย  แต่ในตอนนี้เนี่ย ผมทำงานมา 5 ปีแล้ว ด้วยความที่เป็นโรงพยาบาลประจำอำเภอเล็กๆ ก็เลยไม่ได้มีบุคลากรอะไรมากมายครับ พยาบาลทั้งโรงพยาบาลมีประมาณไม่ถึงสิบคน หมอฟันในตอนนั้นก็มีผมอยู่คนเดียว มีผู้อำนวยการโรงพยาบาลเป็นแพทย์หนึ่งคน และก็มีแพทย์หญิงจบใหม่แกะกล่องหมุนเวียนมาอยู่หนึ่งคน



น้องแพทย์หญิงคนใหม่คนนี้ชื่อ น้องใยไหมครับ น้องจะมาประจำอยู่โรงพยาบาลผมเป็นเวลา 1 เดือนครับ ขออธิบายเท่าที่ผมเข้าใจก่อน คืองี้ สมัยนั้นเวลาที่แพทย์จบใหม่ เน้นว่า แพทย์นะ ไม่ใช่ทันตแพทย์ พอมาอยู่ในจังหวัดๆ หนึ่ง แพทย์แต่ละคนจะถูกเวียนไปอยู่ตามโรงพยาบาลต่างๆ แบบเดือนนี้อยู่อำเภอนี้ เดือนหน้าก็ไปอยู่อีกโรงพยาบาลนึง ซึ่งผมเองก็ไม่ได้รู้รายละเอียดอะไรเท่าไรนะครับ ว่าทำไมระบบเขาถึงเป็นแบบนี้ แล้วไม่รู้ว่า สมัยนี้มันยังเป็นแบบนี้หรือเปล่านะครับ





น้องใยไหมเป็นแพทย์หญิงรูปร่างบอบบาง สูงโปร่ง ผิวขาวเนีบนละเอียด ใบหน้ารูปไข่ ผมยาวสีน้ำตาลเป็นลอนเงาวับ ตอนวันแรกๆ ที่น้องเขาย้ายมา ผมก็แค่ทักทายทำความรู้จักแค่นั้นแหละ ไม่ได้อะไรกับน้องเขา เพราะตอนนั้นผมเองก็กำลังคั่วอยู่กับพี่อุ้มด้วย อำเภอเล็กๆ แบบนี้ ถ้าเกิดมีข่าวฉาวอะไรขึ้นมาล่ะมึงเอ้ย รู้กันทั้งอำเภอภายในวันสองวันเลย




แต่ถ้าผมไม่มีอะไรกับน้องเขา ผมก็คงไม่เอามาเล่าให้ฟังถูกมะ มีคืนหนึ่งเว้ย ผมก็เข้านอนตามปกติแหละ ผมนอนในหอพักแพทย์ในโรงพยาบาลนั่นแหละครับ น่าจะเวลาประมาณ ตี 2 กว่าๆ มั้ง ก็มีคนโทรหาผม คนที่โทรมาเป็นพี่พยาบาลคนหนึ่ง




พี่เขาบอกว่า ห้องฉุกเฉินในเวลานั้นต้องการความช่วยเหลือจากผม ผมก็โอเคๆ ลุกขึ้นล้างหน้า แล้วหยิบเสื้อกาวน์สั้นมาใส่ทับชุดนอน แล้วรีบไปห้องฉุกเฉินเลย




ที่ห้องฉุกเฉินก็ยุ่งวุ่นวายกันพอสมควร น้องใยไหมที่อยู่ในชุดเสื้อกาวน์สั้นสีขาวรัดรูป กับกางเกงสแลคขายาวสีครีม แหม่ ชุดเข้ารูปนี่มันทำให้เห็นสัดส่วนของน้องแกโดยที่ไม่ต้องมาแก้ผ้าให้ผมดูเลย




น้องใยไหมเก็บผมรวบตึงขึ้น เธอกำลังขมักเขม้นอยู่กับเคสๆ หนึ่งที่นอนอยู่บนเตียง พี่พยาบาลพอเห็นผมเลยบอกให้ผมเข้าไปช่วยใยไหม

"เกิดไรขึ้นใยไหม"

"พี่แมนสวัสดีค่ะ มีผู้ป่วยชายไทย อายุ 56 ปี ปฏิเสธประวัติการแพ้ยา และโรคประจำตัว มาด้วยอาการอ้าปากแล้วปิดไม่ได้ ขากรรไกรค้าง เป็นเวลานานกว่า 3 ชั่วโมง "

"รายงานเคสอย่างกับพี่เป็นอาจารย์เลยนะ ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ มาๆ ขอพี่ดูคนไข้หน่อย"




แหม่ แพทย์หญิงจบใหม่ไฟแรง ทำตามหลักเป๊ะๆ ดีจริงๆ นะ ที่ผมเห็นคือ คนไข้ผู้ชายนอนราบอยู่บนเตียง โดยปากอ้าเปิดค้างปิดลงมาไม่ได้




"คนไข้มีอาการปวดหรือเปล่าครับ" คนไข้ส่ายหัวเบาๆ ตอบผม

"พี่น้ำ (พี่พยาบาลที่โทรตามผม) ผมรบกวนไปเอาถุงน้ำร้อน หรือผ้าชุบน้ำอุ่นมาให้ผมหน่อยครับ" ผมพูดบอก แล้วพี่พยาบาลก็รีบเดินไปหาของที่ผมต้องการให้อย่างรวดเร็ว


"คนไข้ลุกไหวมั้ยครับ" คนไข้พยักหน้าเบาๆ อีกเหมือนเดิม

"หมอรบกวนคนไข้มานั่งบนเก้าอี้ตัวนี้นะครับ ขอบคุณครับ" ผมพูดพลางยกเก้าอี้ตัวหนึ่งมาข้างเตียง คนไข้ก็ว่านอนสอนง่ายลุกแล้วลงมาจากเตียงมานั่งบนเก้าอี้ที่ผมเตียมไว้ ส่วนผมเดินไปยืนอยู่ข้างหลังคนไข้ แล้วโอบมือมายังด้านหน้าจับเข้าที่คางของคนไข้




"ตอนเรียนถ้าเจอเคสแบบนี้ คือให้ดึงขากรรไกรล่างไปในทิศทางลงเฉียงไปด้านหน้า แล้วค่อยดันไปทางก้านหลังเฉียงขึ้นใช่มั้ย " น้องใยไหมพยักหน้าเบาๆ



"แต่เอาจริงๆ ของจริงก็ ไม่ได้ง่ายเหมือนตอนฝึกกับหุ่น.......... ขอบคุณครับพี่" ผมบอกขอบคุณ เมื่อพี่น้ำพยาบาลคนสวยนำผ้าชุบน้ำอุ่นมาให้ ผมขดผ้าเป็นก้อนกลมแล้วประคบที่ข้างแก้มคนไข้ หวังผลให้กล้ามเนื้อที่เกี่ยวกับการเปิดปิดปากคลายตัวลง พร้อมๆ กับที่ผมก็พยายามใช้มือขยับๆ ขากรรไกลล่างของคนไข้อยู่แปบนึง จนในที่สุด คนไข้ก็สามารถปิดปากลงมาได้




"อู้วว ขอบคุณครับหมอ" คนไข้บอกขอบคุณผมและใยไหม พร้อมกับที่รับผ้าอุ่นของผมไปประคบแก้มตัวเอง

"ไม่ใช่ครั้งแรกที่อ้าปากค้างใช่มั้ยครับ"

"ครับหมอ"

"ก็ระมัดระวัง พยายามอย่าอ้าปากกว้างแบบกระชากเร็วๆ นะครับ ค่อยๆ อ้า โดยเฉพาะเวลาหาว จะเป็นจังหวะที่เราลืมตัวที่สุดนะครับ เดี๋ยวหมอขออนุญาตตรวจเพิ่มเติมนิดนึงนะครับ"

"ได้ครับหมอ"

"เดี๋ยวหมอจะให้คนไข้อ้าปากกว้างจนสุด แต่ทำช้าๆ นะครับ ค่อยๆ อ้า เดี๋ยวหมอจะนับหนึ่งถึงสามนะ พอถึงสามแล้วคนไข้ก็ค่อยๆ เปิดปากนะ " ผมพูดพลางเอามือสองข้างบริเวณใกล้ๆ ขมับของคนไข้




"หนึ่ง....สอง....สาม" คนไข้ค่อยๆ อ้าปากจนสุด ในจังหวะที่ปากกำลังจะอ้าจนสุด ผมรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนที่ปลายนิ้วมือซ้าย

"โอเคครับ ค่อยๆ ปิดลงมานะครับ" คนไข้ก็ทำตามอย่างว่านอนสอนง่าย

"คนไข้ครับ คนไข้มีปัญหาที่ข้อต่อขากรรไกรด้านซ้ายนะครับ หมอแนะนำให้ไปพบหมอเฉพาะทางที่โรงพยาบาลจังหวัดเพื่อรับการรักษานะ ถ้าปล่อยไว้นาน แล้วเป็นหนักนี่ ถึงขั้นผ่าตัดเลยนะครับ"

"ครับหมอ"

"โอเคครับ วันนี้ไม่มีไรละ กลับบ้านได้"




หลังจากนั้นคนไข้ก็ไปจัดแจงเรื่องยากับเอกสาร ผมก็จะได้พักเสียที ใยไหมขอบคุณผมเป็นการใหญ่ ผมเองแม้จะง่วงแค่ไหน ก็ต้องรักษาภาพลักษณ์บอกเธอไปว่า ยินดีช่วยเสมอ โทรหาได้ตลอด




และหลังจากเหตุการณ์นั้นทำให้ผมกับน้องหมอใยไหมสนิทกันมากขึ้น ด้วยการที่เป็นคนกรุง มาทำงานอยู่ต่างจังหวัดคนเดียว ห่างไกลเพื่อน ครอบครัว ทำให้เราสองคนพูดคุยกันถูกคอ ถ้าว่างๆ ทั้งตอนเที่ยง ตอนเย็น ผมก็จะชวนน้องหมอใยไหมไปกินข้าวด้วยกันตลอด บางทีน้องแกอยู่เวรดึกๆ ผมยังมาอยู่ด้วยเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ




ถ้าผมบอกว่าไม่ได้หวังจะทำอะไรน้องเขา จะมีใครเชื่อมั้ยครับเนี่ย 5555555 หวังก็หวังครับ ยอมรับไปตามตรง แต่มันก็ติดตรงที่น้องหมอใยไหมแกมีแฟนอยู่แล้วครับ เป็นหมอด้วยกันเนี่ยแหละ แต่อยู่คนละจังหวัด คบกันมาได้ปีกว่าแล้ว พอต้องมาใช้ทุนต่างที่กัน มันก็เลยทำให้ต้องห่างกันไป



ทีนี้เหตุการณ์ความวุ่นวายมันเริ่มต้นที่ คืนวันหนึ่งเป็นวันเกิดของพี่น้ำพยาบาลคนเมื่อกี้แหละ พวกเราก็เลยไปกินเลี้ยงกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง นอกจากอาหารที่จัดเต็มแล้ว แอลกอฮอล์ก็จัดเต็มไม่แพ้กัน สุดท้ายคืนนั้นตัวผมนี่ภาพตัดเลยครับท่านผู้ชม




พอตื่นเช้ามาอีกทีนี่ปวดหัวชิบหายเลย เหมือนมีคนมาตีกลองมโหฬีอยู่ในกบาล แต่พอผมปรับสายตายามเช้าได้ มองไปรอบๆ กลับพบว่าแม่งไม่คุ้นตาเลยอ่ะ นี่ไม่ใช่ห้องกูนี่หว่า!!!!



พอมองต่ำลงไป ไอ้สัสสสสส ชัดเลย น้องหมอใยไหมนอนกอดก่ายผมอยู่ และที่สำคัญเราสองคน ไม่มีเสื้อผ้าบนตัวซักชิ้น ไอ้เชี่ยยยย เมื่อคืนกูทำอะไรลงไปวะเนี่ย คือภาพสุดท้ายที่จำได้ คือจะพาน้องใยไหมขึ้นรถพากลับมาที่หอพักบุคลากรที่โรงพยาบาลนี่นา



ก่อนเล่าต่อ จะอธิบายว่า หอพักบุคลการในโรงพยาบาลที่ผมอยู่อ่ะ ไม่ได้แยกชายหญิงนะครับ คืออยู่รวมกันเลย เพราะงั้นไม่ใช่ปัญหาที่ผมจะขึ้นมาที่ห้องของน้องหมอใยไหม เพราะห้องของผมก็อยู่ตึกเดียวกันนี่แหละ แต่คนละชั้นแค่นั้นเอง



กลับมาเล่าสภาพที่ผมเห็นตอนตื่นต่อ คือ บนเตียงนี่ผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ ผ้าห่มตกอยู่ข้างเตียง หมอนใบหนึ่งตกอยู่ข้างๆ ผ้าห่ม ส่วนอีกใบหนึ่งก็คือใบที่ผมหนุนอยู่ ส่วนน้องหมอใยไหม ก็นอนซบที่หน้าอกของผม



ไอ้สัสสสส กูได้แดกของดีงานพรีเมียมแบบนี้ แต่กูเสือกจำอะไรไม่ได้ มันน่าเสียดายมั้ยล่ะ และรู้สึกว่าจะไม่ได้ใส่ถุงยางด้วยนะ เพราะผมไม่เห็นซากถุงยางอะไรเลย มองเห็นแค่รอยคราบบางอย่างเป็นดวงๆ บนผ้าปูเตียง



ผมเหม่อมองหญิงสาวในอ้อมอกของผมอย่างลืมตัว ผิวพรรณของน้องหมอใยไหมเนี่ยขาวเนียนละเอียด เต้านมขนาดพอๆ กับลูกแอปเปิ้ล หัวนมสีอ่อนก็แสนจะเย้ายวน ยิ่งเธอนอนกอดผมอยู่นะ ผมนี่ยิ่งสัมผัสกับความนุ่ม ความหยุ่นของเต้านมเธอได้อย่างดี



ผมเหม่อมองจนอดเผลอใจไม่ได้ ต้องค่อยๆ ใช้มือลูบไล้ไปตามต้นแขนของเธอ โอ้ยยยย เนียน นุ่มละมุนละไมมาก สัสเอ้ย กูขอตอนเช้านี้อีกรอบได้มั้ยวะ น้องเขาจะยอมมั้ยนะ เมื่อคืนที่เราสองคนมาบะบะโอ้บะบะกันได้นี่ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ใช่มั้ยเนี่ย



น้องเขาจะยอมหรือไม่ยอมก็ไม่รู้นะ แต่ตอนนี้เนี่ยแหนมกูแข็งเป็นลำตั้งเด่ละ ไม่รู้ว่าตั้งเด่เพราะต้องเคารพธงชาติเป็นประจำทุกเช้า หรือเพราะเห็นสภาพของน้องหมอใยไหม เอ๊ะ หรืออาจจะเป็นทั้งสองอย่าง



แต่ไม่ทันที่ผมจะได้ทำอะไรเธอ น้องหมอใยไหมก็ลืมตาตื่นขึ้นมาในอ้อมอกของผม เอ่อ กูควรจะทักทายน้องเขายังไงดีวะเนี่ย



"เอ่อ.....มอนิ่งนะใยไหม"

"อะ อูยย พี่แมนนนนนนนนนนนน" ใยไหมสะดุ้งสุดตัว แล้วรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว หันไปมองรอบๆ ห้อง ก่อนที่จะสำรวจสภาพร่างกายของเราสองคน ก่อนที่จะหันมาสบตากับผมด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ



"เอ่อ คือ พี่ขอโทษนะ" ผมเองก็รีบลุกขึ้น แล้วบอกขอโทษเธอ ใยไหมยกมือขึ้นมาปิดบังเต้านมตัวเองเอาไว้ แล้วพยักหน้ารับคำของผมเบาๆ



"เมื่อคืน คือ เอ่อ พี่ เอ่อ พี่ไม่ได้ตั้งใจ" ตอนนั้นทั้งปวดหัวเพราะแฮงค์ ผสมกับปวดหัวเพราะอีแหนมตุ้มจิ๋วไปด้วย จนผมไม่รู้จะแก้ตัวอะไรยังไงดี เพราะเอาจริงๆ ผมเองก็จำไม่ได้ว่า มันเกิดขึ้นได้ยังไง



"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไหมเองก็....เมามาก" น้องใยไหมพูดพลางเลื่อนสายตาลงต่ำมาจ้องมองแหนมตุ้มจิ๋วของผมที่กำลังตั้งเด่เป็นลำชี้หน้าเธออยู่

"งั้น เดี๋ยวพี่ไปละดีกว่า"

"ค่ะ"



ผมเพิ่งรู้ว่า ห้องที่ผมตื่นขึ้นมานั้น คือห้องของใยไหม ผมรีบหาเสื้อผ้าของตัวเอง และก็พบว่า เสื้อผ้าของผมและใยไหมนั้นถูกถอดวางทิ้งไว้ตรงหน้าประตูห้อง นี่กูแก้ผ้ากันตั้งแต่เข้าห้องมาเลยเหรอเนี่ย



ผมจัดแจงใส่เสื้อผ้าจนเรียบร้อย ส่วนใยไหมนั้นเอาผ้าห่มมานอนคลุมตัวเองเอาไว้บนเตียง ผมบอกลาเธอแล้วรีบกลับห้องของตัวเอง



ทุกท่านเชื่อมะตั้งแต่วันนั้น ความสัมพันธ์ของผมกับใยไหมแม่งชิบหายวายวอดเลย เธอพยายามหลบหน้า ไม่ยอมเจอผม ผมชวนไปกินข้าวเที่ยง ข้าวเย็น เธอก็ปฏิเสธตลอด จนมีวันหนึ่งผมทนไม่ไหว ยังไงก็ต้องเคลียร์ให้รู้เรื่อง จะเกลียดก็บอกกันมาตรงๆ



ผมไปยืนดักรออยู่หน้าห้องของน้องหมอใยไหมตอนเย็นหลังเลิกงาน ใยไหมที่เพิ่งกลับมาถึงหน้าห้อง ก็ดูตกใจพอสมควรที่เจอผม



"พี่แมน....."

"ใยไหม พี่ขอคุยกับเราหน่อยได้มั้ย" ใยไหมดูกระอักกระอ่วนที่เจอหน้าผมพอสมควร แต่เธอก็ยังพนักหน้ารับช้าๆ

"เข้ามาคุยในห้องดีกว่าค่ะ" ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าเสียงเธอดูสั่นๆ แล้วใบหน้าของเธอก็แดงก่ำขึ้นมา



พอปิดประตูห้อง เราสองคนก็เดินมาที่กลางห้อง ผมฉวยคว้าข้อมือของใยไหมเอาไว้ และดึงให้เธอหันมาเผชิญหน้ากับผม



"ใยไหมโกรธพี่ขนาดนั้นเลยเหรอ คืนนั้นพี่ต้องขอโทษจริงๆ นะ พี่ไม่อยากให้เราสองคนเป็นแบบนี้เลย จะด่า จะว่าอะไรพี่ก็ได้ แต่อย่าทำเป็นเมิน หลบหน้าพี่เลยนะ"

"คือไหม........... ไหมไม่ได้โกรธพี่แมนค่ะ"

"อ้าว แล้วทำไมไหมถึงเอาแต่หลบหน้าพี่ล่ะ"

"คือ.....ไหม.... พอไหมเจอพี่แมน ไหมก็เลย.........เอ่อ คิดถึงเรื่องคืนนั้นค่ะ แล้ว..."

"หืม? คิดถึงเรื่องเมื่อคืนนั้น?" ผมทวนคำถามด้วยความงุนงง ส่วนน้องหมอใยไหมยังคงก้มหน้าก้มตามองแต่พื้นห้องด้วยใบหน้าที่แดงสุกปลั่ง ไม่กล้าสบตากับผม


"ก็คือ เราคิดถึงเรื่องวันนั้น เราเลยโกรธพี่ ไม่อยากเจอพี่ใช่มั้ย"

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะพี่แมน ไหมไม่เคยโกรธพี่เลย แต่ที่คิดถึงเพราะว่ามัน....."

"มัน??"

"รู้สึกดีค่ะ" น้องหมอใยไหมพูดเสียงแผ่วเบายิ่งกว่ากระซิบจนผมแทบจะไม่ได้ยิน จนผมต้องเดินเข้าไปใกล้ตัวเธอมากยิ่งขึ้น และทวนคำตอบด้วยความไม่เชื่อหูอีกครั้ง

"เมื่อกี้เราว่ายังไงนะ"

"ไหมรู้สึกดีค่ะ และไหมก็รู้สึกผิดกับแฟนไหมด้วย"




โอ้ยยยยยย ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เอ้ยยยย คืนนั้นกูทำอะไรไปบ้างวะ เธอเลยบอกรู้สึกดี เชี่ยเอ้ย กูแม่งดันเสือกจำไม่ได้ แต่น้องหมอใยไหมดูท่าน่าจะจำได้ไม่ลืมสินะ




"ไหมไม่เคยมีอะไรกับคนอื่นอกจากแฟนเลยค่ะ แต่คืนนั้นพี่แมน อุ้บบบบบบ.... ยะ ยะ อื้มมมม."



ตายเป็นตายแล้วตอนนี้ จังหวะที่น้องหมอใยไหมเผลอ ผมก็รีบประกบปากกับเธออย่างรวดเร็ว มือน้อยๆ ออกแรงดันหน้าอกของผมเอาไว้เป็นเชิงห้ามปรามขัดขืน



ในตอนแรกเธอเม้มปิดปากไว้ซะแน่นเชียวแน่น ผมเลยลองขบบดที่ริมฝีปากของเธอแทน ประตูก็เปิดออกอย่างง่ายดาย ผมค่อยๆ ใช้ลิ้นแหวกชอนไชเข้าไปในปากของใยไหม เธอเองก็ตอบรับลิ้นของผมอย่างโดยดี



"พี่แมน... ไหมไม่ควรทำแบบนี้"

"ใยไหม ไม่ต้องคิดมากหรอก เราไม่ได้นอกใจแฟนซะหน่อย เราก็ยังรักแฟนอยู่ แค่ใยไหมมีความสุขกับพี่แค่ชั่วครั้งชั่วคราวแค่นั้น"

"คือ ไหม....คือ"



ไหนๆ เธอก็คิดถึงคืนวันนั้นอยู่แล้ว ผมขอโอกาสทบทวนมันสักหน่อยละกัน ผมไม่รอให้ใยไหมคิดตริตรองทบทวนอะไรมากมาย ผมรีบดันร่างของคุณหมอคนสวยไปติดกับกำแพงด้านหนึ่ง สองมือจับประสานกุมมือคุณหมอคนสวยแล้วกดไว้กับกำแพงแน่น



ผมบดแผงร่างกายตุ้ยนุ้ยเข้ากับเต้าอวบอิ่มจนบี้แบน แหนมตุ้มจิ๋วของผมที่แข็งเป็นลำกำลังทาบอยู่บริเวณหน้าท้องของคุณหมอคนสวย



"อือ อย่านะ พี่แมน อย่าทำไหม" ยิ่งเธอพยายามดันตัวของผมออก ก็ยิ่งกลายเป็นว่าเต้านมของเธอก็ยิ่งบดเบียดเข้ากับตัวของผมแรงขึ้น



"อื้มมมม อื้อออออ" ผมก้มลงไปบดปากกับริมฝีปากสวยอีกครั้ง เพื่อไม่ให้น้องใยไหมได้มีโอกาสส่งเสียงดัง อีกทั้งยังถือโอกาสได้สูดดมลิ้มชิมรสอันหอมหวานของคุณหมอคนสวยไปในตัว



แม้ว่าใยไหมยังออกแรงแข็งขืน แต่ก็สู้แรงของผมไม่ได้อยู่ดี เธอเม้มปิดปากสนิทแน่นอีกครั้ง ไม่ยอมให้ลิ้นของผมล่วงล้ำเข้าไปในปากของเธอได้แม้แต่น้อย



ผมเลยพยายามดูดดุนขบบนริมฝีปากบางสวยของเธอแทน รสชาติริมฝีปากของเธอก็หอมหวานมิใช่น้อย พร้อมกับที่ผมออกแรงขยับร่างกายท่อนล่างเล็งให้แหนมตุ้มจิ๋วของผมเบียดเสียดกับเธอมากยิ่งขึ้น




"อื๊อออ อืม" ใยไหมสะดุ้งตัวเบาๆ เธอหลับตาพริ้ม เมื่อโดนผมลูบไล้ไปทั่วทั้งตัว จนทำให้เธอเผลอเผยอปากออก เป็นโอกาสให้ผมได้ฉกลิ้นกวาดตวัดเข้าไปในช่องปากอุ่นนุ่มชุ่มชื้นของคุณหมอคนสวยทันที และหลังจากนั้นเพียงไม่นานคุณหมอคนสวยก็ตวัดลิ้นนุ่มไปมารับกับลิ้นสากของผมอย่างลืมตัว



ใยไหมหอบหายใจหนักขึ้นถี่ขึ้น ร่างอวบอัดระทดระทวยอ่อนลง จนดูเหมือนว่า เธอแพ้ให้กับความต้องการ จนไม่มีแรงขัดขืนผมแล้ว



ผมปล่อยมือเธอออก เพราะเห็นว่าเธอไม่ได้ขัดขืน มือขวาของผมล้วงไปใต้กระโปรงสีครีมของเธอ แล้วรวบกดแก้มก้นของเธอให้ถูกดึงดันเข้าหาตัวของผม เพื่อที่จะให้แหนมตุ้มจิ๋วของผมได้บดอัดเข้ากับใยไหมได้ถนัดถนี่ขึ้น



ส่วนมือซ้ายของผมก็จัดการลงไปบีบเค้นเต้าอวบอย่างหื่นกระหาย เต้าที่ผมแอบมอง แอบส่องมาตั้งแต่วันแรกที่เจอ คราวนี้ผมจะได้บีบขยำขยี้มันโดยที่ยังมีสติอยู่ครบละครับ



"อาาาาาาา" เต้านมคู่สวยของใยไหมสั่นไหวไปมาตามแรงกดบีบเค้นคลึงของมือหยาบกร้านของผม ส่วนด้านบนผมยังคงบดปากแลกลิ้นกับคุณหมอคนสวยไม่หยุดยั้ง เพื่อเร่งเร้าอารมณ์เสียวของเธอให้กระเจิดกระเจิง ใจอ่อนยอมให้ผมได้ตักตวงความสุขจากเรือนร่างของเธอ



"อืมม อืออออ อืมมม อูยยย" ผมถอนปากออกจากปากของใยไหม และเปลี่ยนไปซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่องของเธอแทน กลิ่นตัวของเธอนั้นช่างหอมหวาน และนุ่มเด้งสู้สันจมูกของผมทุกสัดส่วน ใยไหมเอียงไหล่เปิดคออย่างลืมตัวด้วยความเสียวซ่าน



"ซี้ดดด ยะ อย่าค่ะพี่แมน อูยยย" ใยไหมคุณหมอคนสวยถึงปากจะร้องห้าม แต่สองมือกลับกอดผมเอาแน่นด้วยความเคลิบเคลิ้ม



ผมดึงเสื้อกาวน์สั้นสีขาวของเธอออก ใยไหมก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เมื่อผมพยายามดึงมันออกจากแขนของเธอ ผมทิ้งเสื้อกาวน์สั้นตัวนั้นลงบนพื้นห้องอย่างไม่สนใจใยดี



หลังจากนั้นผมจัดเลิกชายเสื้อตัวในของใยไหมขึ้นไปด้านบน พร้อมกับปลดตะขอยกทรงที่อยู่ด้านหน้า แล้วกระชากมันทิ้งไปอย่างรวดเร็ว



เต้านมคู่สวยกลมกลึงเต่งเด้งเป็นอิสระออกมาทันที ผมจ้องมองมันด้วยความพึงพอใจ ก่อนที่จะเลื่อนมือไปขยำขยี้ฟอนเฟ้นสองเต้านมของหมอใยไหมอย่างหื่นกระหาย



ผมบีบเค้นคลึงไปมาอย่างสะใจ ผมจัดวางให้หัวนมสีสวยของเธอมาแทรกอยู่ระหว่างนิ้วมือของผม เพื่อที่จะให้มันโดนหนีบบี้ไปพร้อมๆ กับที่ผมบีบเค้น



"อูยยยยย ซี้สสสสสสสสส พี่แมนนน ไหมเสียวว หยุดเถอะ ซี้ดดดสสส อย่านะ พี่แมนก็มีแฟนแล้ว (พี่อุ้ม) อย่าทำกับไหมแบบนี้" ใยไหมครางเสียงกระเส่า หัวนมสีชมพูแข็งสู้มือผมขึ้นมาเป็นเม็ด มือหยาบของผมก็บีบเค้นเต้าของเธอแรงมากขึ้นๆ จนใยไหมต้องจิกมือแน่นที่หลังของผม เพื่อระบายความกระสันที่ได้รับออกมา



"ซี้ดดดสสสส พี่แมน ไหม โอ้ยยย ซี้ดดดด เสียว ยะ อย่า" ผมใช้สองมือบีบสองเต้าของใยไหมให้เบียดเข้าตรงกลางลำตัว เพื่อที่ผมจะได้ก้มลงไปดูดดุนโลมเลียที่หัวนมสวยทั้งสองข้างพร้อมกันในคราวเดียว



"อูยยย อืมมมม ซี้ดดดดดดดดดดดด โอ้วววว อาาาาา" ความเสียวทำเอาคุณหมอคนสวยขยับมือขึ้นมากอดรัดที่ต้นคอผมแล้วก็กดและดันเข้าหาหน้าอกคู่งามของเธอ ไม่ใช่แค่นั้นนะใยไหมยังกับแอ่นอกเข้ารับการเล้าโลมของผมอย่างสุดตัว



"อูยยย ซ๊้ดดดสสส พี่แมนนนน อย่าทำไหม อูยยยยยยย" ผมตวัดลิ้นสากไปมา ดูดดุนโลมเลีย ที่หัวนมสีชมพูอ่อนอย่างไม่ลดละ มันช่างหวานหอมสู้ลิ้นอะไรขนาดนี้ อีกสองมือก็บีบเค้นสองเต้าให้เบียดชิดกัน พร้อมกับที่ผมมันคลึงไปมาเบา ๆ


 










สารบัญ




The Last Swordman ตอนที่ 1
The Last Swordman ตอนที่ 2
The Last Swordman ตอนที่ 3
The Last Swordman ตอนที่ 4
The Last Swordman ตอนที่ 5
The Last Swordman ตอนที่ 6
The Last Swordman ตอนที่ 7
The Last Swordman ตอนที่ 8



Shooter : The Origin โคตรคนคลั่ง กระสุนสั่งตาย ตอนที่ 1
Shooter : The Origin โคตรคนคลั่ง กระสุนสั่งตาย ตอนที่ 2



จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 1
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 2
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 3
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 4
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 5
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 6
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 7
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 8
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 9
จอมพลังช้างเผือก : The First Protector ตอนที่ 10



[เธอ-เขา-มัน-ฉัน] ตอน เธอ
[เธอ-เขา-มัน-ฉัน] ตอน เขา
[เธอ-เขา-มัน-ฉัน] ตอน มัน
[เธอ-เขา-มัน-ฉัน] ตอน ฉัน



เรื่องสั้นฟันแล้ว(ไม่ค่อย)จบ    (ไม่ได้อยู่ในจักรวาล Vector)

ตอน ขึ้นครู
ตอน รุ่นน้อง
ตอน My Boss
ตอน ผู้ช่วย
ตอน คนไข้
ตอน ทอม
ตอน รุ่นน้อง 2
ตอน พี่สาวข้างบ้าน
ตอน ทันตาภิบาล
ตอน Pretty
ตอน พี่สาวข้างบ้าน 2
ตอน Pretty 2
ตอน แอร์โฮสเตส
ตอน สาวไทใหญ่
ตอน คนไข้ 2
ตอน พยาบาล
ตอน พนักงานออฟฟิศ
ตอน รุ่นน้อง 3
ตอน พยาบาล 2
ตอน พยาบาล 3
ตอน คนไข้ (Go Inter)
ตอน นักศึกษา
ตอน พนักงานออฟฟิศ 2
ตอน นักศึกษา 2
ตอน Pretty 3
ตอน นักศึกษา 3
ตอน เรื่องเล่าของเหมยอิง
ตอน นักศึกษา 4
ตอน พยาบาล 4

ซีรี่ย์คนขี้อวด
มล
อ้อน
อร
เหม่ยอิง
มินตรา

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

จะสงสาร หรือดีใจกับหมอใยไหมดีครับ
จัดเน้นๆนะครับหมอ ^_^

โอว พยาบาล นศ. รุ่นน้อง มีแพทย์หญิงอีก ขาดเภสัชก็จะครบแล้วสิพี่แมน ว่าแต่หลังจากนี้ น่าจะกินกันยาวๆจนใยไหมเปลี่ยนผลัดเลยไหมนี่ ปากก็บอกว่ารู้สึกดีขนาดนี้ ไม่ต้องเขินกันแล้ว

มาถึงขนาดนี้ หยุดก็เสียดาย

จะติดใจเหมือนตอนเมารึเปล่า

มาเร็วอย่างไม่คาดหมายเลยครับ

ตอนนี้เรื่องเก่าตั้งแต่เรื่องแรกๆเลยใช่ไหมครับเนี่ย

สุดยอดจัดน้องหมอเลย ติดใจแน่นอน

หมอใช้ทุนก็ไม่พ้นเงื้อมือมัจจุราช

ทั้งพยาบาลคราวนี้หมอรุ่นน้องด้วย คุ้มจริงๆน่าอิจฉา

โครตคุ้มค่า แต่ดอกแรกที่จำไม่ได้นี่โครตน่าเสียดายเลยพี่ 555555 

ห้ามไปงั้นๆแหละ
รู้สึกดีตั้งแต่วันก่อน
ยอมแน่ๆ

ไม่แน่ใจตอนเมารุนแรงใส่ หรือจะอ่อนโยนแบบถนุถนอม เลยได้ถูกอกถูกใจขนาดนั้น แต่ดูทรงแล้วน่าจะชอบแบบหนักๆหน่อย จัดไปๆเต็มที่ เดี๋ยวก็ต้องแยกย้ายกันแล้วครับ ถือเป็นการผ่อนคลายจากการทำงานกัน

สำหรับคนธรรมดา ยิ่งกว่าฝันครับ
จัดแพทย์หญิงคาชุดในห้องพักบนตึก  พร้อมตัวแถมอย่างเด็ดอีก แถมสดอีก
หมอครับ สุดยอดจริงๆครับ 

กับคุณหมอนี่ยาวๆแต่มีระยะเวลาที่ชัดเจน  อะไรจะสุขเยี่ยงนี้ ไม่มีภาระผูกพันธ์ สบายๆ

อย่างน้อยก็เป็นความทรงจำที่ดี