........นี่คืออีกหนึ่งเหตุการณ์จริงที่ผมเจอมา และได้นำมาเล่ามาแชร์  และในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้   มันเป็นอีกหนึ่งครั้ง ที่มันเกิดกับคนที่ผมใช้สรรพนาม คำนำหน้าว่า..."เพื่อน"...และมันก็เป็นทั้งครั้งแรก และครั้งที่สองกับเธอคนนี้  "แอน"  (ผมเลยเล่าไปแล้วครั้งแรกกับเธอ เมื่อหลายปีก่อน ในลิ้งนี้)
.......ตลอดเวลาผมคิดเสมอว่า ทุกอย่างมันจบไปแล้ว ด้วยความสัตย์จริง ก่อนหน้านั้นผมได้ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ กับทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นระว่างผมกับแอน   แม้ว่าความทรงจำของตัวผมเองลึกๆ มันยังคงจำทุกๆอย่างทุกๆเหตุการณ์ได้แม่นยำ เพราะเธอคือประสบการณ์ครั้งแรก ที่ผมได้มีอะไรกันในฐานะเพื่อน  ซึ่งผมกับเธอเราเป็นเพื่อนกันจริงๆ....เพราะคำว่าเพื่อน....มันทำให้ตัวผมเองอยากจะลืมมัน....ด้วยเวลาที่ผ่านไปนาน และผมก็ทำมันได้จริงๆ ผมไม่เคยคิดถึงมันเลยมาตลอดหลายปี....จนกระทั้งทุกอย่างมันได้เกิดขึ้นอีกครั้ง....ผมขอเล่าแบบไปเรื่อยๆ และยาวนะครับ

.........เรื่องราวมันเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเร็วๆนี้น่าจะปลายเดือน4 ปี65 ก่อนอื่น ผมขอเล่าย้อนไปถึงเรื่องราวในอดีตอีกครั้ง ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับแอน (จริงๆผมเคยเล่าไปแล้วในครั้งแรก แต่ก็จะเกริ่นอีกครั้ง )  แอนคือแม่ลูก1 เธอคือเพื่อนผมสมัยที่ผมเรียน ปวส. และเรียนต่อ มหาวิทยาลัยเดียวกัน ต่างคณะ ผมเรียนต่อเนื่องสถาปัตย์ส่วน แอน เปลี่ยนแนวไปเรียนต่อนิเทศศิลป์ แม้ว่าสมัยเรียน ป.ตรี จะไม่ได้กลับบ้านด้วยกันตลอด เหมือนตอนเรียน ปวส. แต่ทุกครั้งที่มีโอกาส ก็จะกลับด้วยกันอยู่เสมอๆ และก็มีหลายต่อหลายครั้ง ที่ได้ชวนกันไปเที่ยว จตุจักร  งานวันเกิด..หรือแม้แต่ทริปเที่ยวค้างคืนต่างจังหวัด  เธอไม่ใช่แค่เพื่อน แต่แอนคือเพื่อนสนิทที่สุดของผมเลย ที่เป็นผู้หญิง....เราพูดกันได้ทุกเรื่อง และแอนก็เป็นคนพูดตรง...จากวันที่เราเรียนจบผ่านไป14 ปี ที่ไม่ได้เจอกัน...แล้วได้มาเจอกันอีก...จนเกิดเรื่องราวที่ผมกับแอน (พลาด) มีเซ็กกันแบบงงๆ(มั้ง)...และจากครั้งนั้นก็ผ่านมา5ปี จากปี2017 จนถึงปัจจุบัน  ผมกับแอนก็ยังติดต่อคุยกัน เพราะเรามีทั้งline และเบอร์โทรกัน และกัน  เราคุยกันเดือนละครั้ง  หรือถ้านานสุดก็ปีละครั้ง  เพราะด้วยเส้นทางอาชีพ และการดำเนินชีวิต  ทุกคนต้องมีสิ่งที่ต้องทำและรับผิดชอบ  แม้เราจะไม่ได้เจอกันอีก  แต่อย่างน้อยเราไม่เคยคิดจะหายจากกันเลย หลังจากไม่เจอกันนานก่อนหน้า14ปี  เพื่อนก็คือเพื่อนอยู่เหมือนเดิม
...........จุดเริ่มในครั้งนี้..ในช่วงต้นเดือนเมษายน  ชีวิตผมมันก็เหมือนๆเดิมทุกวัน ที่ผมต้องตื่นเช้าไปทำงาน โทรหาแฟน และไปหาแฟนในบางวัน  ชีวิตผมก็ปกติวนลูบ แต่อาจจะมีบ้างที่ผมออกนอกลู่นอกทาง แต่ก็ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น จนผมต้องมีเรื่องมาให้คิดหรือโฟกัส หลังจากเย็นเลิกงาน ซึ่งเป็นวันที่3 ผมก็เดินทางกลับบ้าน  ในช่วงที่ผมกำลังนั่งBTS กลับ อยู่ๆก็สายโทรเข้าเครื่องผม โดยที่ไม่ในรายชื่อเครื่องผม แต่ผมก็กดรับ (เผื่อเป็นสายงานจ๊อบ)  จังหวะที่ผมรับ ก็มีเสียงพูดขึ้นว่า " เอ้ยเพื่อนแกเป็นไงบ้าง ยังสบายดีอยู่ใหม"  ตอนนั้นผมตกใจ เพราะผมรู้เลยว่าเป็นแอน  (ผมจำน้ำเสียงและสไตร์การพูดเธอได้) แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอโทรหาผม เพราะอะไร ผมก็ได้ตอบกลับเธอไปว่าผมสบายดี และผมก็ได้ถามไถ่เธอกลับ  ในตอนนั้นเธอก็บอกว่าเธอได้เปลี่ยนเบอร์ใหม่ และได้ถามถึงร้านอาหารแถวรังสิต ว่ามีร้านใหนแนะนำเธอได้บ้าง (เพราะบ้านผมอยู่แถวนั้น) และที่สำคัญแอนจะชวนผมไปทานด้วย...พอผมได้ยินแบบนั้น ผมก็แนะนำร้านให้เธอ แต่ก็ได้ปฎิเสธที่จะไปด้วย โดยที่ผมอ้างว่าช่วงนี้งานผมเยอะ เลยทำให้ผมเหนื่อย (ผมไม่สบายใจที่จะไป)
...........แต่ดูเหมือนแอนก็จะพอรู้อยู่ ว่าตัวผมไม่อยากจะไป"เพราะสาเหตุอะไร"  เธอได้รีบอธิบายต่อกับผมมาว่า  ตัวเธอกำลังจะหมั่นกับรุ่นน้องที่ทำงาน บริษัทเดียวกัน และจะแต่งงานกันหลังจากนั้น ซึ่งคนที่เธอจะหมั่น อายุน้อยกว่าเธอ 9ปี (แอนอายุ 40 แฟนเธอ 31) โดยแอนเธอให้เหตุผลผมมาว่า ผมเป็นเพื่อนผู้ชายที่เธอสนิทและไว้ใจมากที่สุด และเธอไม่อยากพลาดเหมือน ตอนเธอแต่งกับรุ่นพี่เธอ จึงอยากชวนผมไปทานข้าว เพื่อให้ผมไปเห็นแฟนเธอ และจะได้สแกนให้เธอด้วย และแอนย้ำคำว่า เธอไม่อยากจะพลาดอีกเป็นครั้งที่สอง...หลังจากผมฟังที่แอนเล่ามา ผมเปลี่ยนใจตอบรับจะไปทันที ด้วยที่ว่ามันมีเหตุและผล  และซึ่งมันสำคัญ  และว่ากันจริงๆแล้ว ตัดเรื่องคราวก่อนออกไป แอนก็เพื่อนที่ดีสำหรับผมมาตลอด ไม่มีเหตุผลใหนที่ผมจะไม่ไป  เมื่อเธอร้องขอให้ช่วย  พอผมตกลงรับปากไป จากนั้นแอนก็นัดวัน  และก็เป็นวันเสาร์ที่6 และเป็นร้านอาหารที่ผมได้แนะนำไป
...........หลังจากผมวางสายไป  ตัวผมเองก็มานั่งคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อ 5ปีก่อน  บางทีตัวผมเองอาจจะคิดมากไปทุกครั้ง  และเก็บเรื่องนั้นมาผูกปมตราบาปไว้คนเดียว  ในขณะที่ตัวแอนเธอก็โตพอที่จะปล่อยมันผ่านไป กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และตลอดการคุยกันทุกครั้ง หลังจากเกิดเรื่องเมื่อ 5ปี  รวมถึงไม่กี่นาทีที่ผมวางสายไป  ผมสัมพัสได้ว่าเธอไม่เคยติดใจ หรือแม้แต่จะพูดถึงมันเลยด้วยซ้ำ....ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดี และตัวผมเองก็ตื่นเต้นไม่น้อย กับการจะไปเห็นหน้าแฟนแอน  อยากให้เพื่อนได้เจอกับคนที่ดี
........หลังจากวันนั้น จนมาถึงช่วงเย็นของวันเสาร์ที่6 ซึ่งเป็นวันนัดทานข้าวของ ผมและแอนกับแฟนโดยที่วันนั้นผมได้ลางานออกก่อนเลิกงาน  2ซม เพื่อที่จะเลี่ยงการเดินทางในช่วงรถติด  เพราะผมนั่งแท็กซี่ไป และตัวผมจะต้องไปถึงก่อน เพราะผมเป็นดิวโต๊ะที่ร้านไว้  พอผมไปถึงร้านช่วงประมาณ 5โมงครึ่ง ซึ่งร้านอยู่ระแวกแถวรังสิตดอนเมือง เป็นร้านที่มีวิวสระบัว  มีลานโต๊ะอาหารกลางแจ้ง และส่วนของห้องแอร์  ภายในร้านโดยรวม ค่อนข้างตกแต่งได้สวยงาม  สวยยิ่งกว่าที่ผมเคยมาในครั้งก่อน ในตอนนั้นผมได้จองโต๊ะที่ลานกลางแจ้ง ส่วนที่นั่งก็ติดกับราวกันตกที่เป็นไม้กั้นล้อม  เพื่อที่จะได้เห็นวิวสระน้ำ....และช่วงเวลานั้นที่ผมนั่งรอ ผมได้สั่งเบียร์มา2 ขวดพร้อมกับกับแกล้มเล็กๆน้อยๆ  ผมนั่งดื่มชิวๆได้ซักประมาณ 6โมงเย็นนิดๆ โต๊ะอื่นๆก็เริ่มทยายกันมา  และแอนก็โทรศัพท์เข้ามาพอดี  เพื่อแจ้งผมว่าพวกเธอมาถึงแล้ว  โดยที่ผมก็บอกตำแหน่งที่ตั้งเธอไป ว่านั่งตรงใหน
..........ในขณะที่ผมนั่งมองไปที่ บริเวณซุ้มประตู ทางเข้าร้าน  จังหวะนั้นผมได้เห็นแอนที่กำลังเดินจับมือกับแฟน  พอสองคนได้มองเห็นผม  แอนก็รีบโปกมือทักทายผม  พร้อมกับเดินตรงเข้ามาที่ผม  จนเกือบจะถึงโต๊ะที่ผมนั่ง   สองคนก็ได้ถอดแมสปิดปากออก  พร้อมกับในจังหวะนั้น แฟนของแอน ชื่ออ้น (รู้ชื่อภายหลัง)  ก็ได้ยกมือสวัสดีผม และผมก็รีบรับไหว้....ในครั้งแรกที่ผมเห็นอ้น  อ้นไม่ใช่คนหล่อ  และดูรู้เลยว่าไม่ใช่คนกรุงเทพ  แต่ภาพรวมดูดีมากๆ  เป็นคนบุลิกดูเรียบร้อย  แต่งตัวดีใส่เชื้อแขนยาวสีฟ้ากางเกงผ้าสีดำ ดูสะอาดสะอ้าน   ผิวตัวขาว  ทรงผมสั้นใส่แว่นสายตา  สูงน่าจะเกิน175 เพราะดูตัวสูงกว่าแอน ที่สูงประมาณ 169-170 (แอนตัวสูงเกือบเท่าผมที่สูง 173)
..........แต่ในเสี้ยววินาทีนั้น  สิ่งที่ผมกำลังโฟกัสมากว่าก็คือ ตัวแอน  โอ้ววครับ....วันนั้นแอนเธอดูดีมาก ดูเธอผอมลงไปมาก (แต่หน้าอกยังใหญ่เหมือนเดิม)    และยังคงผิวตัวขาวซีด(แบบออร่า) เธอดูดีกว่าเมื่อ 5 ปีก่อนด้วยซ้ำ  ไล่ตั้งแต่ทรงผม ด้านหลังรวบผมมัดจุกกลม และปล่อยปลายผมด้านหน้าสองข้าง  ส่วนหน้าตาเธอยังคงดูดี ดูสวย   รูปหน้าเรียว จมูกโด่ง ตาโต ตามสไตล์คนที่มีเชื้อลูกครึ่งฝรั่ง  และที่สำคัญลุคการแต่งตัวแอน  มันช่างดูดีไปหมด  ไล่ตั้งแต่เสื้อสูทสีขาว ใส่แบบพาดหลังคลุมหัวไหล่สองข้าง  ส่วนเสื้อเป็นเชิ้ตแขนยาวสีขาวคอจีน  ทรงรัดตัวเข้ารูป  (ซึ่งมองเห็นเป็นรูปทรงหน้าอกใหญ่ๆของเธอได้ชัดเจนมาก ) และใส่ทับในด้วยกางเกงหนังทรงเอวสูงสีดำเข็ม ผิวด้าน (ผิวไม่เงา)  มีกระดุมและซิปด้านหน้า  และที่สำคัญกางเกงหนัง มันรัดแนบเนื้อของทุกส่วน ด้านล่างไปหมด  รัดทั้งสะโพกและหน้าท้อง  รัดตรงกลางเป้าเป็นรูปนูนโค้ง  รวมไปถึงรัดก้นและรัดแนบเนื้อ ไปกับต้นขาที่อวบๆทั้งสองข้าง...ส่วนรองเป็นคัชชูสีดำ(ไม่มีส้น)...โอ้ววครับ....ซึ่งมันดูเท่ห์ดูสมาร์ท และเซ็กซี่ในแบบฉบับสาวมั่น ดูทันสมัย  ตามสไตล์ ซีเนียร์โปรดักดีไซน์เนอร์จริงๆ  ผมเห็นแล้วก็ยังรู้สึก มีอารมณ์ขึ้นตามมาทันที  (ผมเชื่อว่านอกจากคนที่ชื่นชอบ คนตัวเล็กๆ หรือหุ่นผอมแห้งแบบพวกโมเดล เท่านั้นที่จะไม่ชอบเธอ)........แต่ในตอนนั้น ผมก็ยังมีสติ ยังคงรู้ว่าอะไรคืออะไร
...........ในระหว่างนั้น ทุกคนก็ได้นั่งที่โต๊ะอาหาร โดยที่สองคนนั่งคู่ตรงข้ามผม และตรงข้ามหน้าผมคือแอน ช่วงแรกที่ผมเจอแอน เธอแสดงออกถึงความดีใจที่ได้เจอผมอีกครั้ง ผมก็แสดงออกเช่นกัน ช่วงเวลาที่นั่งรออาหาร และจนเริ่มทานอาหารกัน ผมสามคนก็ได้คุยกันหลายเรื่อง  ผมก็ได้รู้ว่าอ้น ไม่ใช่ดีไซเนอร์แบบแอน แต่เป็นพนัก it ของบริษัทเดียวกัน และอ้นเป็นคนอุดร แต่ย้ายมาอยุธยา10ปีก่อน เพราะพ่อรับราชการ  แม้ว่าช่วงการคุยกัน ตัวอ้นแฟนแอนก็จะดูเกร็งๆตัวผมอยู่บ้าง  และก็มีจังหวะที่แอนถามผมต่อหน้าทุกคนว่า อ้นแฟนเธอเป็นยังไงบ้าง เธออย่างรู้จากปากผม  ผมก็ตอบไปว่า " เท่าที่เห็นในตอนนี้ เราว่าอ้นก็ดูโอเคน่ะ แต่จะดูเรียบร้อยไปนิดนึงสำหรับแก"  ทุกคนก็พากันหัวเราะ และแอนก็ถามผมต่อว่า " แล้วแกว่าเรา(แอน) เป็นไงบ้างว๊ะ เหมาะสมกับอ้นใหม ?" ตอนนั้นพอผมได้ยิน ผมก็มองไปที่หน้าแอน แอนเธอก็ดูลุ้นกับคำตอบ  แล้วผมก็ตอบกลับว่า " บอกตรงๆเลยเพื่อน  แกคู่ควร สำหรับแกยิ่งแก่ก็ยิ่งสวย  เราพูดจริงๆ"  พอแอนได้ยินเท่านั้น เธอก็หัวเราะลั่น และพยามจะบอกทุกคน ว่าเธอสวยขึ้นเรื่องจริงแต่คำว่าแก่ เธอรับไม่ได้จริงๆ   ซึ่งทุกคนในตอนนั้นก็หัวเราะตาม
...........ในห้วงเวลาที่ผมสามคนนั่งกินไปเม้ากันไป ตัวผมเองก็รู้สึกแปลกๆกับตัวเอง ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนั้นมันคืออะไร  เหมือนภาพแอนที่อยู่ตรงหน้าผม ที่กำลังจะหมั่นเร็วๆนี้ ผมไม่รู้ว่าจะดีใจด้วยหรือเสียดายเธอ  ในตอนนี้...(ผมสับสน) ..ในระหว่างที่ผมนั่งดื่มเบียร์หมดแก้ว ผมก็ขอตัวไปสูบบุหรี่  และเดินออกไปที่สำหรับสูบบุหรี่ติดกับห้องน้ำชาย  ขณะที่ผมจุดสูบได้แค่ครึ่งมวน อ้นก็เดินเข้ามาหาผม แล้วพูดถามผมออกมาว่า " พี่ผมขออนุญาต ถามหน่อย พี่กับแอนที่รู้จักกันมานาน แอนเป็นคนยังบ้างไงบ้าง ชอบอะไรไม่ชอบอะไร  ข้อดีข้อเสียเธอ ผมอยากจะรู้ไว้ครับ..แต่อย่าบอกว่าผมถามน่ะ"  ผมได้หันไปตอบอ้นทันทีว่า " แอน ก็เป็นคนตรงๆ อย่างที่นายเห็นนั่นหละ ขึ้นอยู่กับว่าคนที่อยู่ด้วยจะโอเคใหม?  มันเป็นคนพูดตรงปากไว แต่ถ้าเรื่องไม่ชอบก็คงเป็นการโดนนอกใจมั้ง "  พออ้นได้ยินก็พยักหน้า และเป็นผมที่ถามอ้นกลับว่า " แล้วนายหละรู้สึกกับแอนยังไง เธอ40แล้วนะ  มีลูกโต13ขวบแล้วด้วย นายมั่นใจว่า รับเธอได้ใช่ใหม? " อ้นได้ยินก็ตอบกลับผมทันทีว่า " อายุและลูกติด ผมรู้ดีครับ รู้ตั้งแต่แรก ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผมเลยจริงๆ  ผมขอแค่เธอรักผมแบบที่ผมรักเธอก็พอแล้วครับ ".....โอ้วววครับ.....ผมได้ยินทุกคำพูดที่อ้นบอก....ผมสตั๊นไปหลายวิ.....ไม่ใช่ว่ามันฟังดูแล้วลิเก...แต่คำพูดมันสะท้อนมาที่ตัวผมเต็มๆ  ที่ในครั้งหนึ่งผมเคยมีอะไรกันกับแอน  โดยที่แอนคนที่อ้นรักจนสุดหัวใจ  เคยนอนดูด เคยนอนอมท่อนควยผม และเคยโดยควยผมสอดเข้ารูสวาท จนน้ำแตกพากันขึ้นสวรรค์  มาก่อนหน้าที่สองคนจะเจอกันชะอีก   ผมฟังแล้วรู้สึกละอายใจตัวเองมาก ถ้าเกิดอ้นรู้เรื่องนี้....กับคนที่รักแอนที่สุดแบบนี้  ผมว่าต้องมีฆ่าตัวตายแน่ๆ.....
........จากนั้นผมก็คุยกับอ้นจนผมสูบบุหรี่หมด ก็เดินกลับโต๊ะด้วยกัน โดยที่แอนก็มีสีหน้าสงสัยว่า ไปแอบคุยกันอะไรมาหรือเปล่า ผมและอ้นก็พยามปฎิเสธว่าคุยแค่เรื่องฟุตบอล  จากนั้นก็ปกติไม่มีอะไร เราสามคนก็นั่งดื่มเบียร์ต่อ ทุกอย่างก็ราบรื่นเต็มไปด้วย รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ จนกระทั้งเวลา4ทุ่ม ผมสามคนก็พากันกลับ ในตอนนั้นมีรถแค่1คัน เป็นรถแคมรี่ ปี2013 เป็นรถของแอน ซี่งแอนก็ให้ผมขับ โดยที่แผนตอนแรกในตอนนั้น ต้องไปส่งอ้นก่อนที่แถวอโศก (สองคนนั้น ยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่จะแวะไปหากันบ่อยๆ ) และไปส่งผมที่กรุงธนบุรี ตามด้วยแอนจะขับไปต่อที่ คอนโดท่าพระซึ่งใกล้ๆกับผม  จากนั้นเราสามคนก็เดินทาง ผมขับรถออกไปมีแอนนั่งเบาะหน้าข้่งผมส่วนอ้นนั่งหลัง พอมาถึงหอพักอ้น  ก่อนอ้นจะลงจากรถ โดยที่แอนและอ้นก็โน้มตัวไปกอดและหอแก้มกัน พูดร่ำลากัน มีผมนั่งดูอยู่ข้างๆ....จากนั้นผมก็ขับรถไปต่อสองคน ผมกับแอน ก็คุยกันทั่วๆไป แต่ไม่ได้พูดอะไรที่ลึกซึ้งกว่า เรื่องที่เคยคุยกันที่โต๊ะอาหาร  จนกระทั้งผมขับไปถึงสวนลุม แอนก็ให้ผมวนรถไปจอดเรียบเคียงฟุตบาทที่สวนลุม  ตรงนั้นเป็นที่มืดแต่ก็พอมีแสงส่องให้เห็น  และมีรถผ่านน้อย โดยที่แอนก็ได้เปิดประตูแล้วลุกออกไปและเรียกผมออกมาด้วย ในตอนนั้นผมก็ยังงงๆตอนแรกผมคิดว่า อรจะออกไปอวก เพราะผมสามคนดื่มไป9-10 ขวด  แต่ไม่ใช่ แอนบอกมีเรื่องอยากจะพูดด้วย  และตอนนั้นเราสองคนไปยืนพิงที่รั้วสวนลุม
............และในตอนนั้นแอนก็ให้ผมสูบบุหรี่ได้เลย และผมก็จุดสูบ โดยที่แอนก็เอ่ยถามผมตรงๆว่า ผมกับอ้นคุยอะไรกัน (ในช่วงหน้าห้องน้ำ)  ตอนนั้นผมคิดว่าเรื่องที่ผมกับอ้นคุยกัน มันไม่มีอะไรจะต้องปิดบัง เพราะมันแค่คำถามธรรมดา ผมจึงเล่าให้แอนฟังทั้งหมด (ทุกๆคำพูด) พอแอนได้ฟังเธอก็น้ำตาซึม น้ำเสียงสั่น และพูดบอกกับผมตรงๆว่า  จริงๆไม่รู้ตัวเธอกับอ้นจะเป็นยังไง มันเป็นเรื่องอนาคต  เธอบอกต่ออีกว่า  ในช่วงเวลาหลายสิบปีที่อยู่คนเดียว หลังจากหย่ากับสามีเก่า  เธอยอมรับว่าเหงามาก ตื่นขึ้นมาทุกๆเช้า  ก็มีแต่ลูกนอนข้างๆ บางวันลูกไม่อยู่ก็ไม่มีใครอยู่ข้างๆกายเธอเลย  เธอยอมรับตรงๆว่า แม้ว่าเธอจะแกร่งดูเก่ง ดูแลตัวเองได้ แต่ลึกๆก็อยากมีใครซักคน ที่มาดูแล  จังหวะที่อ้นเข้ามาจีบ เธอก็คิดจะลองเปิดใจอีกซักครั้ง ในช่วงที่แอนเล่า น้ำตาเธอก็ไหลออกมาตลอด  และจุดที่พีกที่สุดแอนได้บอกผมว่า ค่าสินสอดเธอแค่แสนเดียวกับทอง2บาทเอง  แต่เธอไม่ซีเรียส (เงินเดือนเธอครึ่งแสนและบ้านเธอก็มีฐานะ) เพราะเธอแค่ขอให้ใครซักคนที่รักเธอ และพร้อมจะดูแลเธอจริงๆในตอนที่เธออายุเลข4 ...แค่นั้น
.............แล้วจังหวะนั้นผมก็เอามือยื่นไปลูบที่หน้าแอนและใช้นิ้วโป้งปาดน้ำตาเธอ ผมพยามปลอบเธอ  แต่อยู่ๆแอนก็ขยับตัวจากด้านข้างผม แล้วมายืนตรงหน้าผม  มองมาที่ผม จ้องหน้าผมทั้งคราบน้ำตา จากนั้นก็โถมทั้งตัวมากอดผม ด้วยมือซ้ายคล้องที่ไปคอ มือขวาสอดรัดที่เอวผม.....รัดแบบแนบแน่นทั้งตัว...ผมรีบพูดออกไปว่า" ...เอ้ยย..ไม่นะเพื่อน...อย่าทำแบบนี้เลย  ไม่เอาๆ  " แอนที่กอดผมก็ส่ายหัวไปมา แล้วพูดขึ้นมาว่า  " ไม่ๆ เพื่อน มันไม่ใช่แบบนั้น ตอนนี้แอนแค่อยากจะกอดแก  เท่านั้น  เพราะตอนนี้อยากกอดใครซักคนที่แอนไว้ใจ  "....พอผมได้ยินผมโอเค ก็ปล่อยให้เธอทำปล่อยให้เธอกอด.....ในตอนนั้นเราสองคนก็ยืนกอดกันแบบนิ่งๆเงียบๆ ไม่มีแม้แต่คำพูด ใดๆ มีเพียงเสียงลมหายใจผม และการสะอื้นของแอน แต่ในขณะนั้น ความรู้สึกที่ผมกำลังได้รับ จาการสัมผัสของการกอดรัดแน่นของแอน  นอกจากกลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอที่หอมชวนฝัน....ก็เป็นสองเต้านมขนาดใหญ่ที่อัดแนบกับหน้าอกผม  มันทั้งใหญ่ทั้งนุ่ม และยิ่งไปกว่านั้น ส่วนด้านล่างของแอน ที่มีกางเกงหนังสีดำที่รัดแนบเนื้อ แบบรั้งตึงบริเวณเป้า ก็แนบอัดไปที่กลางเป้าควยผม.....รวมทั้งมือสองข้างผมก็ดันวางแปะจับที่ก้นทั้งสองข้างเธอพอดี  จนกระทั้งผมเกิดมีอารมณ์ พร้อมกับควยผมก็เริ่มแข็งตั้งโด่ กับสิ่งที่ตัวผมกำลังได้สัมผัสอยู่
.........ในวินาทีนั้น อารมณ์ที่ผมมี ก็เริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ จนผมควบคุมไว้ไม่ไหว ควยผมโด่แข็งจนเจ็บไปหมด ผมจึงตัดสินใจพูดขึ้นทันที ตอนนั้นว่า " แอนข้าว่า เรากลับกันเถอะเพื่อน"  แอนที่สะอื้นอยู่ก็ตอบกลับเบาๆว่า " ..หือ..แกง่วง อยากกลับแล้วหรือ?   " พอผมได้ยินผมก็รีบพูดตอบเธอไปตรงๆเลยว่า  " เปล่าเพื่อน แต่เต้านมและเป้าด้านล่างแก มันทิ่มตัวข้าอยู่  จนควยข้าโด่แข็งไปหมดแล้วเนี่ยย... " พอแอนได้ยินจากที่ก็หัวเราะทั้งสะอึก  รีบพลักตัวผมออก แล้วพูดว่าผมทันทีว่า " แกนี่มันคนลามกจริงๆ "   ผมก็ตอบสวนทันทีว่า " นี่คนนะไม่ใช่โขดหิน โดนแบบนี้ก็มีอารมณ์บ้างชิ  ก็เพราะแกคงดูสวยด้วยวันนี้  "  เธอยิ้มและก็หัวเราะ พร้อมกับเอามือซ้ายฟาดเบาๆที่ไหล่ขวาผม  แล้วหันหลังกำลังจะเดินขึ้นรถ  แต่ในจังหวะนั่นเอง  ผมไม่รู้คิดอะไรอยู่  (ไม่รู้ผมคิดได้ยังไง) อาจจะเพราะอารณ์ต่อเนื่องของผมที่พาไป  จังหวะแอนกำลังก้าวเดินไปที่รถ ผมได้ใช้ฝ่ามือขวาผมยื่นสอดเข้าช่องระหว่างสองง้ามก้นแอน ที่รัดแน่นตึงด้วยกางหนัง ผมสอดแล้วจับและบีบไปที่ก้นฝั่งขวาเธอ....แบบเต็มๆฝ่ามือ....แอนถึงกับสะดุ้งตัวแรง แล้วใช้มือซ้ายฟาดไปที่ไหล่ผมอีกครั้ง แล้วพูดแบบที่เล่นทีจริงว่า "นี่ถ้าแก  แอบจับก้นข้าอีก ข้าจะไปฟ้องอ้นแฟนข้าแน่ คอยดู เดี่ยวๆ  "  ผมก็หัวเราะและก็บอกไปว่า "ก็ข้าหมั่นเคี่ยวแกนี่หว่า " เธอก็ยิ้มหัวเราะ หลังจากนั้นเราก็ขึ้นรถ และแอนก็เป็นคนขับไปส่งผมที่ bts กรุงธนบุรี และเธอก็ขับรถกลับคอนโดที่ท่าพระ
........หลังจากวันนั้น ผ่านมาเป็นอาทิตย์  ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร อยู่ๆผมกลับคิดถึงแอนขึ้นมาตลอด  ทุกครั้งที่ว่าง  ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นที่ผมเคยมีเซ็กกันเกือบๆ5 ปีก่อน ผมไม่เคยเป็นแบบนั้นเลย  ตอนนั้น ผมคิดว่ามันคงเป็นเพราะ ผมคิดไปถึง สองเต้านมใหญ่ๆ กับก้นแน่นๆของแอน รวมไปถึงลุคการแต่งของตัวเธอ  ทำให้จิตใจผม จดจ่อกับอะไรแบบนั่น มากเกินไป  พอหลังจากนั้นผมเริ่มตั้งสติ ว่าแอนคือเพื่อน ถ้าไปคิดในแง่มุมที่ผ่านมาผมคง ไม่ต้องเรียกเธอว่าเพื่อนอีกต่อไป   พอเวลาผ่านไปจนสิ้นเดือนเมษายน ทุกอย่างก็จบจริงๆ ผมก็ลืมๆไปกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น
........แต่พอมาต้นสัปดาห์ ประมาณวันที่8 เดือนพฤษภาคม แอนก็ได้โทรมาหาผมอีกครั้ง....โดยที่เธอบอกให้ผมทำตัวให้ว่าง ในวันที18 เพราะว่าเธอจะหมั่นกับอ้น ที่จังหวัดอยุธยาซึ่งบ้านของอ้นแฟนเธอ  และผมต้องไปให้ได้ ในตอนนั้นผมปฏิเสธแอนทันที  ผมให้เหตุผลว่า ผมไม่ชอบงานพิธีหมั่นหรือแต่งงานเลย เพราะว่าผมสะอิดสะเอียน กับคำที่คู่หมั่นหรือเจ้าบ่าวเจ้าสาวชอบพูดว่ารักกัน ที่มันเวอร์เกินจริง (ซึ่งผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆไม่ใช่ข้ออ้าง)  โดยที่แอนฟังผมก็หัวเราะตาม เธอก็พูดติดตลกว่า  เธอสัญญาจะไม่พูดอะไรแบบนั้น จนผมต้องออกมาอวกแน่ๆ และเธอก็ขอร้องว่า ผมต้องไปให้ได้  มันเพราะเป็นวันสำคัญ อยากให้เพื่อนสนิทอย่างผมไปจริงๆ  แต่ผมก็ยังไม่รับปาก  และเราสองคนก็วางสาย  โดยที่แอนบอกจะโทรมาตื้อใหม่ ........ในตอนนั้นผมไม่อยากไปจริงๆ  แต่สุดท้ายผมมานั่งคิดๆดูใหม่  ถ้าใครซักคนอยากให้ไป แล้วโทรมาชวนไม่ว่าจะเรื่องอะไร  แสดงว่าคนคนนั้น  เห็นความสำคัญของคนที่อยากให้ไป ถึงเอ่ยชวนให้ไป......สุดท้ายคำว่าเพื่อน....ผมจึงเปลี่ยนใจ ผมได้โทรกลับไปหาแอน บอกว่าผมตกลงจะไป และอาสาจะเป็นตากล้องให้ด้วย พอเธอได้ยินแอนก็แสดงอาการดีใจทันทีที่ผมจะไปงานสำคัญของเธอ 
.........จนกระทั้งถึงวันที่17 ซึ่งผมได้นัดกับแอนตอนตี4 โดยที่แอนจะมารับผม  เพื่อเข้าพิธีการหมั่นช่วง 3โมงเช้าของวันที่18  และไปกันสองคนผมกับแอน ส่วนพวกเพื่อนๆที่บริษัทเธอ จะขับรถไปเอง รวมทั้งพ่อแแม่และน้องชายเธอจะไปรถอีกคัน   พอถึงเวลานัดแอนก็ขับรถมารับผมที่จุดนัดกัน โดยที่เธอแต่งตัวดูสบายๆ แต่ดูเท่ห์ (ผมชอบมาก) วันนั่นเธอใส่เสื้อยืดคอกลมสีขาว และกางเกงขาก๊วยสีเขียวขี้ม้า  ตลอดทางเราก็คุยกันแบบตลกบ้าง ซีเรียสบ้าง ตามประสาเพื่อนสนิทที่พูดตรงๆได้ทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องที่เธอ เคยประจำเดือนมาแต่ไม่ได้พกผ้าอนามัยไป จนไหลเต็มขาเธอ ตอนนั่งคุยกับลูกค้า  ที่สำคัญเราสองคน ไม่เคยพูดถึงเรื่องของ 5ปีก่อน (เราต่างคน ต่างทำเหมือนกับว่า มันไม่เคยเกิดขึ้น ) พอใกล้ถึงจังหวัดอยุธยาที่เป็นในตัวเมือง (บ้านอ้นอยู่ขอบตัวเมือง)  แต่ตัวแอนจะต้องไปโรงแรมที่จองห้องเอาไว้  ซึ่งอยู่ใจกลางเมือง   เพื่อที่จะแต่งหน้าแต่งตัวเข้าพิธี โดยที่เธอได้จ้างช่างแต่งหน้าที่เป็นร้านเดี่ยวกับร้านเช่าชุดไว้แล้ว  ซึ่งตอนนั้นตัวผมเองขี้เกียจนั่งรอนานๆ (เพราะผมเชื่อว่าการแต่งตัวผู้หญิงในงานพิธี แบบนี้บางครั้งต้องครึ่งวันเลย)   และผมคุ้นเคยกับจังหวัดอยุธยานี้ดี (ผมมาบ่อย ) จริงๆผมก็เดาล่วงหน้าไว้อยู่แล้ว  ผมจึงเตรียมการไว้  ผมจึงขอให้แอนวนรถไปส่งผม ที่บ้านเพื่อน แล้วจะให้เพื่อนผม ไปส่งผมที่งาน ก่อน 9โมงเช้า  โดยที่แอนก็ตกลง 
........หลังจากผมกับแอนได้แยกกันบนรถ ผมก็ถือกระเป๋ากล้อง เดินเข้าไปบ้านเพื่อน ที่ชื่อเด่น ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยทำงานด้วยกัน  และได้นั่งดื่มเบียร์กับเด่น (บ้านเด่น เป็นร้านขายของชำ เบียร์เพียบ)  ผมนั่งดื่มจาก 6โมงกว่า จนถึงเวลา เกือบ8โมงเช้า ซึ่งผมก็เมา หน้าตึง แต่ก็พอมีสติ โดยที่ผมก็วานให้เด่น ที่ดูจะเมาน้อยกว่าผม เป็นคนขับรถกระบะไปส่งผมที่งาน พอผมไปถึงหน้างานบ้านอ้น ซึ่งเป็นบ้านสองชั้น เป็นไม้ชั้นบนเป็นปูนชั้นล่าง   ก็มีรถไปจอดประมาณ 6-7 คัน และมีพนักงานบริษัทเดียวกันกับแอน ก็มาเกือบๆ10 กว่าคน รวมในงานอีก ผมนับรวมก็ประมาณ 20 คนขึ้นไป  จังหวะนั้นผมก็ได้เดินไปทักทายอ้น  ที่แต่งชุดไทย ที่เป็นเสื้อราชประแตนสีขาว และด้านล้างเป็นโจงกระเบนผ้าใหมสีทองมีลวดลายไทย วันนั้นอ้นดูดีมาก  จากนั้นผมก็ไปสวัสดีพ่อและแม่แอน แล้วยืนข้างๆตัวน้องชายแอนตรงหน้าบ้าน (ส่วนผมรู้จักที่บ้านแอนมาก่อน ตั้งสมัยเรียน)  เพื่อรอแอนที่กำลังตามมา ในจังหวะนั้น ก็มีรถแอนขับเข้ามา โดยเป็นช่างแต่หน้าเป็นคนขับ และเป็นตัวแอนที่นั่งเบาะหลัง
..........ในจังหวะที่ผมยืนมองไปที่รถแอน โดยที่แอนก้าวลงมาจากประตูหลัง...แล้วเดินตรงมา ได้ทักทายกับทุกคนรวมทั้งตัวผม..แล้วกำลังเดินผ่านหน้าผมไป.......โอ้วววครับ....แม่เจ้า......วินาทีนั้นถ้าผมไม่มาเห็นกับตา ผมคงเสียใจไปตลอดชีวิตแน่.....ในภาพที่แอนสวมใส่ชุดงานหมั่น....ภาพที่เธอรวบเกล้าผม รัดตึงเปิดหน้าฝาก มีปิ่นปักเสียบอยู่ด้านบน  สองติ่งหูห้อยด้วยต่างหูประดับ ส่วนใบหน้าที่ผ่านการแต่งหน้าทาปาก ใบหน้าที่ขาวๆ สองแก้มอมชมพู  รูปหน้าเรียว จมูกโด่ง ตาโต หางตาคมกริบ จากการขีดเขียนคิ้วและเขียนหางตา  (อารมณ์เหมือนฝรั่งแต่งชุดไทย)  ส่วนชุดที่เธอใส่เป็นชุดไทย (ชุดไทยแบบบรมพิมาน) เสื้อผ้าใหมไทยด้านหน้าเรียบ ซ่อนซิปด้านหลัง สีขาวครีมทั้งตัว คอเสื้อเป็นคอตั้งรัดคอ เสื้อแขนยาว ทรงรัดรูปรัดแบบแนบเนื้อ จนมองเห็นส่วนของหน้าอกทั้งสองข้าง  เป็นรูปทรงกลมขนาดใหญ่  นูนโค้งพุ่งออกจากเนินหน้าอกส่วนบน โค้งจนถึงเหนือหน้าท้อง (แบบชัดเจน มองไกลๆยังดูเด่น) โดยมีสร้อยประดับสีทองคล้องที่คอ  ส่วนด้านล่าง เป็นกระโปรงผ้าถุงซิ่นผ้าใหมไทย สีน้ำตาลแดง  เนื้อผ้าใหมมีลวดลายสีทอง เป็นลายไทยทรงข้าวหลามตัด  และผ้าถุงซิ่นเป็นแบบพันรอบเอว มีตะข้อเกี่ยว
ดึงรัดสอบเข้ารูป รัดแนบไปกับส่วนเอวสะโพก ส่วนก้นและต้นขา ความยาวถึงตาตุ่ม ตรงกลางเป้ามีชายพก เป็นผ้าใหมจีบเรียงทับซ้อนเป็นแผ่นๆยาวเท่าผ้าถุงซิ่น ส่วนเอวเป็นเข็มขัดทองรูปสี่เหลี่ยมเฉียงปลายแหลมขึ้นบน....วินาทีที่แอนเดินผ่านผมไป...ทั้งกลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอที่หอมฟุ้ง  ทั้งเครื่องประดับที่ดูระยิบระยับ ทั้งชุดไทยผ้าใหมที่ดูมันวาว รวมทั้งทรงผมและการแต่งหน้าทาปาก  ที่สำคัญหน้าตาที่ดูสวยของแอน....ภาพรวมเธอหมือน "เจ้านางผู้ทรงศักดิ์จริงๆ"......โอ้ววครับ....บอกคำเดียวว่าตั้งแต่ผมรู้จักกับแอนมา วันนี้เธอสวยมากจริงๆ   
..........ในขณะที่ผมยืนทอดสายตามองไปแอนตลอดเวลา  ตั้งแต่ลงจากรถ จนเดินผ่านเข้าประตูบ้านอ้นไป ซึ่งมีญาติทั้งสองฝั่งนั่งรอ ที่โต๊ะนั่งยาว  ความรู้สึกที่ผมรับรู้ได้  และพูดอย่างไม่อาย ทุกอย่างที่เป็นแอนตอนนั้น ทำให้ผมมีอารมณ์อย่างมาก  (ผมยืนควยแข็งโด่)  ผมแทบอยากจะจับเธอมานอนขึงแล้วเย็ดตรงนั้นเลย....ยิ่งมองเธอผมยิ่งมีอารมณ์....จนกระทั้งทุกอย่างก็เริ่มพิธีการ  โดยที่ผมเองก็ไปนั่งเป็นส่วนหนึ่ง ของงาน  แต่ตาผมมองไปแอนตลอด  ตอนนั้นก็มีพิธีกล่าวโอวาท จากผู้ใหญ่ทั้งสองฝั่ง  ช่างเวลาถือพานยกสินสอด  ผมก็ไล่ถ่ายรูปในงาน พร้อมกับเพื่อนแอนอีกหลายคนก็ลุกขึ้นมาถ่ายรูป....จนมาถึงสิ่งที่ผมก้าวขาไม่ออก...จังหวะที่แอนและอ้น พูดให้คำมั่นสัญญากัน...โดยที่แอนได้พูดออกไป ต่อหน้าคนหลายสิบคน เธอพูดว่า  " แอนสัญญาว่า จะประคับประคอง ความรักในครั้งนี้ ให้ดีที่สุด และยาวนาน และจะไม่มีวันทอดทิ้งกันและกัน".......โอ้วววครับ....คำพูดของแอนทำให้ผมนิ่งไปหลายนาที  จนผมต้องยื่นกล้องให้น้องชายแอนเป็นคนถ่ายงานแทน...จากนั้นผมก็ค่อยๆปลีกตัวออกมาด้านนอก....และรีบเอาบุหรี่มาจุดแล้วสูบ  ตอนนั้นตัวผมเองไม่รู้ว่าเป็นอะไร...จริงๆผมควรเป็นคนที่ดีใจที่สุดแทนเพื่อนสาว....
.............ในตอนนั้นทุกอย่างก็ได้ดำเนินไป จนจบสิ้นพิธีการ และก็มีการจัดเลี้ยงเล็กๆโดยการปูเสื่อ และแขกที่มานั่งทานข้าวกัน แบบงานเล็กๆบ้านๆ  บางคนก็เอามากินด้านนอก ใต้ต้นไม้ บางคนก็กลับเลย.....แต่ผมกินไม่ลง.....ผมนั่งมองจากด้านนอก มองไปที่แอนที่เธอก็ไล่ทักทาย ทุกคนด้วยใบหน้าและสีหน้ายิ้มแย้ม มีความสูข....ในจังหวะนั้นเอง ในหัวผมก็คิดทบทวนย้อนไปย้อนมาหลายเรื่องๆ โดยที่ผมเองก็ตั้งสติ และทุบกำแพงคำว่าเพื่อนออก...ผมรู้ทันทีว่า..จริงๆแล้วอาการแปลกๆที่เกิดขึ้นกับตัวผมเป็นเดือนๆ  มันง่ายนิดเดียว...แค่ผมยอมรับว่า..."ผมชอบแอน".......แอนซึ่งเป็นเพื่อนสนิทผม.....ผมไม่ได้ชอบตอนเธอสมัยเรียน...และไม่ได้ชอบตอนเรามีอะไรกันในครั้งก่อน...แต่ผมเพิ่งมาชอบเธอ ครั้งล่าสุดตอนเจอกันที่ร้านอาหาร  มันคือจุดเริ่ม และในห้วงเวลานั้น ที่ทุกคนมีความสุขกัน ผมกลับต้องมานั่งทำใจ  และยอมรับความจริงที่เป็นอยู่  ถึงแม้ว่าแอนจะไม่หมั่นหรือแต่งงาน ผมก็คงไม่คบกันอยู่ดี  เพราะผมก็มีแฟนอยู่แล้ว จริงๆผมอาจจะแค่เสียดาย เพราะต่อจากนี้ไป
แอนก็คงไม่มากอดผม ซบไหล่ผม หรือแม้แต่ตัวผมเองจะไปกอดไหล่ จับแก้ม ตบก้นเธอแบบเคยๆทำ ก็คงจะไม่ได้อีกต่อไป เพราะเธอมีครอบครัวใหม่ไปแล้ว....
........พอทุกอย่างจบสิ้นลงทั้งหมด ทุกคนในงานก็เริ่มมีการทยอยแยกย้ายกันกลับ  และหลังจากแอนนั่งคุยกับกลุ่มผู้ใหญ่เสร็จ ก็ส่งครอบครัวขึ้นรถกลับ จากนั้นแอนก็เดินมาหาผม เพื่อที่จะบอกให้ผมกลับด้วยกัน ซึ่งผมก็ลุกตามเธอไป และในตอนนั้นแอนจะต้องไปแวะที่ห้องพักที่เช่าไว้ที่โรงแรมก่อน เพราะของเธอทุกอย่างอยู่ในห้องนั้น จาดนั้นก็จะไปเปลี่ยนชุดไทยและส่งคืนให้ทางร้าน  ตลอดเวลาที่อยู่ในรถซึ่งผมก็นั่งชิดติดกับตัวแอนที่เบาะหลัง โดยมีช่างแต่งหน้าที่แอนจ้างพิเศษมาขับรถให้  ตอนนั้นผมทำได้แค่ นั่งสูดดมกลิ่นน้ำหอมจากตัวเธอ และก็นั่งเม้า นั่งนินทาคนในงานเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น จนมาถึงโรงแรม  ผมก็บอกแอนว่าจะรอเธอที่โถงล๊อบบี้ แต่กลับเป็นแอนเองที่ไม่ยากให้เพื่อนรอคนเดียวแบบนั้น  เธอจึงบอกให้ผมขึ้นไปที่ห้องด้วยกัน ผมก็ยืนนิ่งคิดซักพัก ก็ตกลงตามที่เธอบอก จังหวะพอขึ้นมาถึงหน้าห้อง และได้เปิดประตูเข้าไป ผมก็เดินตามหลังแอนเข้าไปในห้อง และเดินมานั่งที่ปลายเตียง  ซึ่งมีแค่ผมกับแอน
..............ในช่วงเวลาที่ผมนั่งอยู่ที่ปลายเตียง
แอนก็ดึงพวกปิ่นปักผม ต่างหู และพวกสร้อยคอประดับสีทองออก แล้วหยิบน้ำดื่มสองขวดเล็กๆและยื่นส่งมาให้ผม1ขวด   แล้วมานั่งลงข้างๆด้านขวาตัวผม แล้วพูดขึ้นว่า   " แกเป็นไงบ้างว๊ะ วันนี้ ถ่ายรูปแอนได้แยอะใหม? " พอผมได้ยินก็ตอบกลับแอนไปว่า " ก็พอได้เพื่อน แต่ช่วงหลังมาร์ค(น้องแอน) เป็นคนถ่ายนะ ข้าติดสูบบุหรี่ช่วงนั้น " หลังจากนั้นแอนเธอก็ขอดูรูปที่กล้องผม ผมก็ยื่นกล้องให้  และเธอก็นั่งเลื่อนดูภาพในกล้องข้างๆตัวผมที่ปลายเตียง  จนกระทั่งแอนไล่ดูรูปไปเรื่อยๆ เธอดูไปอมยิ้มไปจนหมดครบทุกรูป (ประมาณ 200 กว่ารูป ) แอนก็พูดขึ้นมาทันทีว่า " แก นี่เราไม่มีรูปคู่กันเลยซักภาพ  เป็นไปได้ไงว๊ะ" ผมหันไปตอบเธอว่า "อ่อ โทษทีเพื่อนพอดี หลังจากเสร็จพิธี เห็นแกกำลังสนุกกับการถ่ายอยู่กับเพื่อนๆอยู่เลยไม่ได้ไปถ่ายด้วย"  พอผมพูดเสร็จแอนก็รีบวางกล้องผมลง  แล้วหยิบมือถือเธอที่อยู่ข้างตัวเธอขึ้นมา ตามด้วยการขยับตัวมานั่งชิดติดตัวผม  แล้วยกมือถือขึ้นเพื่อที่จะเชลฟี่ คู่กัน และจังหวะนั้นเอง แอนได้เอียงตัวโน้มมาที่ผมจากด้านข้าง โดยที่แอนใช้มือซ้ายเธอคล้องผ่านหลังผมไปจับที่เอวผม แล้วเอียงหัวยื่นหน้าเอาแก้มด้านซ้ายเธอมาชิดแก้มขวาผม สัมพัสโดนแก้มกันนิดๆ จากนั้นเธอก็กดถ่าย 2-3ช๊อต เป็นรูปคู่ท่านั่ง ...โอ้ววครับ...ในตอนนั้นผมรู้สึกดีมากๆ ที่ได้สัมพัสแอน และเป็นแอนในชุดงานหมั่น  วันที่เธอดูสวย.....
..........และจากนั้นแอน เธอก็เปลี่ยนมาให้ผม เป็นคนถือมือถือเพื่อถ่ายเชลฟี่แทน  และผมก็ยื่นมือออกไปด้านหน้าเพื่อจะกดถ่าย....แต่ในครั้งนี้ แอนได้ยื่นทั้งสองมือ มือซ้ายอ้อมหลังมือขวาอ้อมหน้าผ่านหน้าท้องผม แล้วกอดรัดที่เอวผมจากด้านข้าง พร้อมกับเอาแก้มเธอซบแก้มผม แบบแนบกว่าเดิม  โอ้ววครับ...ในครั้งนี้ไม่ใช่แค่แก้ม แต่เป็นเต้านมฝั่งซ้ายเธอโดนหน้าอกผมเต็มๆ......ถ้าเป็นทุกครั้งผมอาจจะพูดจะบอกหรือแซวเธอไป....แต่ในนาทีนั้น ผมอยากให้เป็นแบบนี้....อยากให้อยู่แบบนั้นในท่าแบบนี้......ทั้งกลิ่นน้ำหอมจากตัวแอน  ทั้งเต้านม ที่กำลังอัดแนบที่ตัวผม....รวมทั้งแก้มซ้ายเธอที่สัมผัสแก้มขวาผมอยู่....โดยที่ตัวแอนเองไม่ได้ตั้งใจ เธอคงมองแค่ว่า มันแค่การนั่งถ่ายรูปสวยๆกับเพื่อนเท่านั้น....แต่ในห้วงวินาทีนั่น ผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง...ทุกอย่างยังอยู่ในท่านั้น เพียงแต่ผมและแอน เปลี่ยนอริยาบทแค่บนใบหน้า ยิ้มและทำหน้าทะเล้นเท่านั้น   
............พอเราถ่ายเชลฟี่กันเสร็จ  มันสวนทางกับอารมณ์ผมที่มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น จังหวะที่แอนนั่งข้างๆตัวผม ผมหันไปจ้องที่หน้าแอน  ที่กำลังไล่ดูรูปและไล่ลบรูปที่มือถือ  ในขณะที่หัวผมร้อนลุ่มไปเต็มไปด้วยอารมณ์อยาก.....ผมนึกไปถึงตอนที่ผมและแอนเคยมีอะไรกัน  ซึ่งทุกอย่างมันเหมือนกันในตอนนี้เลย  เราอยู่กันสองต่อสองในห้อง  มันต่างแค่นอนนั้นผมไม่ได้คิดแบบนี้ และตอนนั้นเป็นเธอเองที่ต้องการ.....ในจังหวะที่ผมจ้องมอง แอนก็ได้หันหน้าผมกลับ ( เหมือนเธอรู้ว่าผมมอง) แล้วแอนก็ได้พูดขึ้นทันทีว่า " แกมองไรฉันว๊ะ...ไม่เคยเห็นคนสวยรึไง  จ้องอยู่ได้แกนี่แปลกคน  "  ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าผมคิดอะไรอยู่....ผมแค่อยากจะทำ...ในสิ่งที่ผมพอทำได้  ในหลายร้อยครั้งที่แอนเคยขอกอดผม  ตั้งแต่สมัยเรียน  ทั้งเรื่องที่เธอดีใจ..ทั้งเรื่องเธอเสียใจ...แยกทางกันตอนเรียนจบ....ดูหนังแล้วเศร้ากอดผมร้องให้...หรือแม้กระทั้งตอนเธอเหงา....ซึ่งเป็นเธอที่ขอกอดผมตลอด.....โดยที่ผมไม่เคยซักครั้ง.....ผมจึงตัดสินใจกัดฟัน ตอบแอนไปว่า " แอน แกจะว่าใหม? วันนี้เราขอกอดแอนซักครั้งได้ใหม?"  โดยที่แอนได้ยินคำที่ผมพูดออกมาครั้งแรก..เธอก็คิ้วขมวด เหมือนเธอแปลกใจ แต่เธอก็ได้วางโทรศัพท์ลง แล้วยกแขนสองข้างกางออก  เธออ้าแขนรับ แสดงให้ผมเข้ามากอดได้....
.............ในจังหวะนั้นผมไม่รอช้า ผมรีบโถมตัวไปที่ระว่างแขนสองข้างแอนที่กางออก ผมได้ใช้สองมือผมรัดแนนไปที่เอวแอน (เหมือนที่เธอเพิ่งทำ) แต่แขนผมจะยกสูงกว่า โดยไปสัมผัสแถวราวนมด้านช้างสองเต้าใหญ่ๆ  แล้วเอาแก้มขวาผมซบแก้มซ้ายเธอ....วินาทีตอนนั้น เป็นครั้งแรกในรอบ5ปีที่ผมได้รัดกอดแบบเต็มๆในเรืองร่างของแอน...ในจังหวะเดียวกันแอนก็เอามือซ้ายคล้อง ลูบที่หลังผมเบาๆ......ในช่วงที่ผมนั่งกอดรัดตัวแอนแน่น  ผมยิ่งรู้สึกมีอารมณ์ขึ้นสูงไปอีก...แล้วด้วยที่เธอปล่อยผมกอดไปเรื่อยๆ..แบบไม่มีคำพูดหรือทีท่าที่จะบอกให้ผมเลิกกอด....น้ำหอมที่ตัวเธอ..แก้มที่แนบชิดกัน...ราวนมที่ผมกำลังสัมผัส...รวมไปถึงชุดที่เธอใส่..ใบหน้าเธอที่สวย....มันทำให้คนอย่างผม หน้ามืด....ความเงี่ยนมาครอบงำ...จากห้องพัก ที่แอร์ที่เย็นฉ่ำ แต่ใหนหัวผมร้อนจนเหงือเริ่มออก....
..........วินาทีนั้นผมทำตามสัญชาตญาณ อารมณ์พาไป......ผมได้ยกมือซ้ายผมจากที่คล้องที่มือขวา รัดตัวแอนไว้ ผมยกขึ้นมาแล้ว จับไปที่เต้านมขวาเธอ ผ่านเสื้อชุดผ้าใหมเธอ...จับเต็มฝามือแล้วบีบเน้น..พร้อมกับผมได้ยกหน้าไปไซน์ที่ลำคอเธอ....ในจังหวะนั้นแอนตกใจจนสดุ้งสุดตัว พยามจะพลักตัวผมออก....โดยที่ผมก็พยามจะขืนตัวทำต่อไป โดยมือซ้ายก็พยามนวดหน้าอกเธอ ส่วนปากก็พยามเลียไปที่ซอกลำคอแอน  แต่ดูเหมือนมันไม่ได้ผล แอนได้จังหวะเวี่ยงตัวลุกขึ้นออกมาได้  พร้อมกับใช้ฝามือขวาฟาดตบไปที่หน้าผม บริเวณแก้มขวาผมเต็มๆ...เสียงดังเฟี้ยสนั่นห้อง (หน้าผมชาทันที) เหมือนเธอได้เรียกสติผมกลับ......และแอนได้พูดขึ้นมาว่า " แก!! บ้าหรือเปล่าว๊ะ  นี่แอนเพื่อนแกน่ะ วันนี้วันหมั่นแอนด้วย แกยังอยู่เมาใช่ใหม?" ......วินาทีนั้น....ผมพูดกับแอนได้แค่ประโยคเดียวว่า " แอนเราขอโทษ  ขอโทษ เราขอโทษจริงๆ"   ในจังหวะนั้นผมกดดัน ผมไม่สามารถพูดอะไรหรืออธิบายเธอได้มากกว่านั้น  เพราะผมพูดไม่ออกบอกไม่ถูก...ในห้วงเวลาที่ผมเหมือนตกอยู่ในหุบเขาลึก หรือไม่ก็กำลังจมน้ำอยู่กลางทะเล  ผมได้แต่นั่งก้มหน้า ไม่สามารถหันไปมองแอนได้อีก....
.........ตอนนั้นทุกอย่างเงียบมาก แอนยังคงยืนจ้องมาที่ผม ส่วนผมก็ได้แต่นั่งก้มหน้าที่ปลายเตียง  พอเวลาผ่านไป 1-2นาที  จังหวะที่แอนเหมือนจะใจเย็นลง เธอก็กลับมานั่งลงข้างๆตัวตัวผมอีกครั้ง (ด้าน ขวามือผม) และมองมาที่ผม  แล้วแอนได้พูดขึ้นมาว่า "  ว่าไปแล้ว จริงๆแอนก็มีส่วนผิด แอนเป็นคนเริ่ม เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราสองคนในครั้งก่อน ถ้าย้อนไปแอนก็คงไม่ทำแบบนั้น แอนหวังว่าคงไม่มีอีกแล้วนะ" (เป็นครั้งแรกที่แอนพูดถึงเรื่องราวเมื่อ5ปีก่อน)  พอผมได้ยินแอนพูด ผมก็หันไปมองหน้าแอน แล้วพูดกับเธอตรงๆว่า " มันไม่เกี่ยวเลยจริงๆ กับครั้งก่อน จริงๆนะ เมื่อกี้มันคืออารมณ์ชั่ววูบเราเองหละที่อดใจไม่ไหว "  พอแอนได้ฟังก็ทำหน้างงๆ แล้วผมสองคนก็ได้สนทนากันแบบซีเรียส
แอน : "แกหมายถึง?"
ผม : " ก็ หมายถึงอย่างที่บอกหละ  มันเป็นความรู้สึก กับในตอนนี้ ไม่ใช่เมื่อ5ปีก่อน และตอนนั้นเราไม่โทษแอนเลย  "
แอน: "งงว๊ะ"
.............ในตอนนั้น ผมไม่รู้จะอธิบายเธอยังไงกับสิ่งที่เธออยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม จนผมต้องพูดตรงๆสื่อสารตรงๆให้เธอรู้ และผมก็ไม่ได้หวังอะไร แค่ตอนนี้ผมคิดได้ว่า ไม่ว่าจะยังไง ผมกับแอนก็คงมองหน้าไม่ติด ผมจึงสารภาพไปว่า " )
ผม :" ที่ทำไปเมื้อกี้ เราอดใจไม่ไหว คือเราชอบแกน่ะ "
(พอแอนได้ยิน แอนทำหน้าตกใจ แล้วรีบถามผมกลับทันที ว่า)
แอน : " เอ้ยย..ว่าไงนะ!! แกชอบฉัน!! ตั้งแต่ตอนใหน? แกพูดเล่นเปล่าว๊ะ บ้าว๊ะเพื่อน"
ผม : " พูดจริงๆเพื่อน เราชอบแอน แต่ไม่ได้หวังอะไรนะ เราก็มีแฟนแล้ว แกก็กำลังจะแต่งงาน  ชอบก็คือชอบ นี่หละเหตุผลที่อดใจไม่ไหว จริงๆเพิ่งรู้ตัวเมื่อเจอแกอีกครั้ง ที่ร้านอาหารตอนต้นเดือนก่อน มันไม่ใช่เพราะที่เรามีเซ็กกันเมื่อครั้งก่อน แต่มันคงเป็นเพราะแกสวยขึ้น  เราก็เพิ่งรู้ใจตัวเอง "
แอน:" งั้นแล้วจะยังไงว๊ะ  แอนสับสนว๊ะ (หัวเราะแบบแห้งๆ ) มันเรื่องบ้าบออะไรว๊ะเนี่ย"
ผม: " โอเคเพื่อน เรายอมรับว่าอยากจะมีอะไรกับแกจริงๆ  อาจจะเพราะเราชอบแก วันนี้แกสวยจริงๆเราเห็นแกแล้วมีอารมณ์  ทำให้หน้ามืด คิดสั้นไปอยากจะมีอะไรด้วย  แต่ในตอนนี้คงไม่แล้วหละ จากนี้เราก็คงแยกย้าย ตามทางของใครของมัน แกก็ต้องมีครอบครัว เราก็ต้องดูแลแฟน เราเองก็อายเกินกว่าจะมองหน้าแก  กับความไว้ใจที่แกให้มา เราขอโทษจริงๆ "
..............วินาทีที่ผมพูดจบ  ทุกอย่างก็เงียบแบบที่ไม่มีใครพูดอะไรต่อ นานเกือบๆ5 นาที  ซึ่งตัวผมก็สบายใจขึ้นนิดหน่อย เพราะได้อย่างน้อยผมก็บอกในสิ่งที่ผมรู้สึกจริงๆ ส่วนแอนในตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเธอจะยังไง จะเลิกคบเป็นเพื่อนต่อหรือว่าควรจบลงตรงนี้เลย ...โดยที่เธอก็นั่งเงียบๆข้างๆตัวผม....ด้วยสถานการณ์ที่เป็นอยู่  ผมไม่สามรถจะอยู่ตรงนี้ได้ มันทรมานจริงๆ ผมย้อนนึกไปถึง ชีวิตผมที่ผ่านมา  สิ่งที่ผมโหยหากับเรื่องพวกนี้  ทุกครั้งผมประสบความสำเร็จ ทั้งแบบตั้งใจและไม่ตั้งใจ และอีกหลายๆครั้งที่ผมจั่วลม ใบ้แดกหน้าแตกนับไม่ถ้วน....แต่กลับครั้งนี้ผมดูแย่กว่าทุกครั้ง เพราะแอนคือคนที่ผม ทั้งรักแบบเพื่อนจริงๆ ตลอดมา จนผมเกิดชอบเธอจริงๆในตอนนี้ และทุกอย่าง มันก็ล้มเหลว ทั้งในสถาณะเพื่อนและการแอบชอบเธอ ซึ่งเธอกำลังจะแต่งงานกับคนดีๆด้วยซ้ำ......ตอนนั้นผมจึงตัดสินใจ พูดครั้งสุดท้ายกับแอนไปแบบสั่งลา" แอนเราขอโทษนะ เราขอตัวกลับ  เดียวเรากรุงเทพเอง ยังไงก็ขอให้โชคดีนะ ขอให้ชีวิตมีความสุขหลังจากเข้าพิธีแต่งงาน ในอีกไม่กี่เดือนเอง  เราไปหละน่ะ"
..........ตอนผมพูดเสร็จ ผมก็มองไปที่แอน โดยเธอก็ไม่ได้ตอบกลับผมสักคำ เธอได้แต่มองหน้าผม (จ้องตลอด)  ตอนนั้นผมเดาว่าเธอกำลังโมโหตัวผม คงไม่อยากได้ยินอะไรจากคนอย่างผม  และผมตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินออกจากห้อง...แต่อยู่ๆแอนก็ยื่นมือซ้ายเธอ จับข้อมือขวาผมดึงให้นั่งลง....จากนั้นก็ถามผมอีกครั้งว่า " แกยังมีความรู้สึกอารมณ์ อยากนอนกับแอนอยู่ใหม"  ผมตกใจมากที่ได้ยินแบบนั้น ผมรีบหันไปมองหน้าแอน แต่ผมไม่ได้ตอบกลับ....จังหวะเดียวกันแอนทำผมตกใจยิ่งกว่า(แบบต่อเนื่อง) แอนได้ปล่อยมือซ้ายเธอจากแขนขวาผม  เปลี่ยนมาจับดึงมือซ้ายผม แล้วยกมาวางบนหน้าอกข้างขวาเธอ พร้อมกับกดฝามือขวาผมให้ขย้ำไปที่เต้าเธอ  แล้วพูดขึ้นว่า " ตอนนี้แอนยังไม่ได้แต่งงาน  ครั้งนั้นแอนเป็นคนอยากทำ แต่ตอนนี้แกเป็นคนอยาก  ครั้งนี้ถือว่าหายกัน" จากนั้นแอนก็พยักหน้าให้ผม....โอ้ววววครับ......วินาทีนั้นผมและแอนไม่ต้องพูดสักคำ...โดยที่ผมกับแอนได้ยื่นหน้าเอาปากประกบกัน และดูดปากกัน แบบอัตโนมัติ.....ความรู้สึกผมจากหน้ามือเป็นหลังมือ จากกำลังตกนรกกลายเป็นได้ขึ้นสวรรค์
..........ในจังหวะที่ผมและแอนกำลังเคลิ้ม นั่งแลกกินน้ำลายกัน มือขวาผมก็ขย้ำไปที่เต้านมใหญ่ๆของเธอ ผ่านเสื้อผ้าใหม สลับฝั่งขวาซ้าย ส่วนแอน ก็ใช้มือขวาเธอจับกุมไปที่เป้าผม ที่ควยผมกำลังแข็งโด่ ผ่านกางเกงสแล็ค(ผมนวดเต้านม ส่วนแอนเลูบคลึงเป้าผม).....ผมและแอนดูดปากกันเป็นเวลาหลายนาที จนผมกินน้ำลายเธอไปหลายสิบรอบ ผมก็ได้ผลักหัวเอาปากออกจากปากแอน (โดยที่แอนยังสีหน้าแกงก่ำเหมือนเนื้อแตงโม) จากนั้นผมก็พูดขึ้นมา พูดจากส่วนลึกของจิตใต้สำนึก ที่ผมอยากจะทำที่สุด...ผมบอกกับแอนไปว่า"  แอนแก เราขอทำแบบที่ไม่เคยทำในครั้งก่อนนะ "  แอนได้ยินเหมือนเธอรู้ทันทีว่าผมหมายถึงอะไร  โดยที่แอนนั่งอยู่ปลายเตียง เธอได้แยกขาออกกว้าง พร้อมกับใช้มือทั้งสองข้าง สอดล้วงเข้าไปจับที่ขอบผ้าซิ่นใหมไทย  ที่ผ้าไขว้ทับซ้อนตรงกลาง บริเวณชายพก ที่เป็นแท่งจีบทับซ้อน  เธอใช้สองมือจับและ แหวกออกด้านข้าง ทั้งสองฝั่ง.....ทุกอย่างได้เปิดออกหมด....แบบอ้าซ่า.....โอ้วววครับ....ภาพนั้น.....วินาทีที่ผมไล่สายตามอง ตั้งแต่สองต้นขาขาวๆอวบๆ (ขาเธอขาวจนซีด)  ที่ไร้รอยริ้วร้อยจุดด่างดำ ดูเนียนไปหมดจนสุดโคลนต้นขา  และตรงกลางเป้าที่นูนโค้ง ของโหนกสามเหลี่ยมขนาดใหญ่....รัดแน่นด้วยกางเกงในสีขาวทั้งตัว  และขอบกางในเป็นตะเข็บลายลายลูกไม้......แม่เจ้า.....นาทีนั้นทุกอย่างที่ผมเห็น..ที่โชว์ตรงหน้าผม มันโครตจะดึงอารมณ์ผมไปแตะจุดสูงสุดของปรอท  ผมเงี่ยนจนควยโด่แข็งเต็มสูบ
..........ในตอนนั้น ผมจ้องมอง แอนในท่าแหวกผ้าถุงซิ่นใหมออก  แบบตามไม่กระพริบ แต่สิ่งที่ผมเลือกจะทำก่อน  โดยที่ผมได้รีบจับพยุงตัวแอน ขยับขึ้นไปนอนราบไปกับฟูกเตียง ในท่านอนหงาย จากสองขาที่เหยียบพื้น ยกขึ้นไปบนเตียง จากนั่นผมทำในสิ่งที่แอนไม่คิดว่าจะทำ.....แต่ผมอยากทำ  ผมได้จับขาข้างขวาเธอยกขึ้น แล้วถอดคัชชูส้นสูง สีขาวเธอออก เหลือแต่เท้าเปล่า ที่ทาเล็บเท้าสีดำ ผมจับขึ้นมา แล้วใช้ปากอมไปที่นิ้วโป้งเท้าเธอ จากนั้นผม ก็ลิ้นเลียไปตามซอกนิ้วเท้าเธอ...แต่ตาผมยังคงจ้องไปที่ตรงกลางเป้าหีเธอตลอด โดยที่แอนได้จ้องมองมาที่ผม  ด้วยสีหน้าที่แดงก่ำ มองด้วยอาการแปลกใจ เธอคงไม่คาดคิดว่าตัวผม จะทำถึงขนาดนั้น (เธอคงไม่คิดว่าผมจะกล้าทำ)...แต่ในห้วงเวลานั้น ผมอารมณ์ผมเกินจะเก็บไว้ และอยากจะปลดปล่อยมันออกมา (และเป็นครั้งแรกที่ผมทำ)......ผมไล่เลียนิ้วเท้าแอน  หลังเท้า เลียสูงขึ้นไปถึงหน้าแข้ง   จนกระทั้ง ถึงบริเวณต้นขาอ่อน จนสุดโคลนต้นขาขาวๆอวบๆเธอ...ที่มีเป้าสามเหลี่ยมแอนอยู่ห่างแค่ปลายจมูกผม.....ทำให้ผมอดใจไม่ไหว ผมได้ขยับยกตัวขึ้น แล้วใช้สองมือสองไปจับที่ขอบบนกางเกงในสีขาวแอน จับและดึงกระซากลงจากเอวเธอ โดยที่แอนช่วยในการยกขาแล้วดึงขาออก...
.........ในวินาทีที่กางเกงในสีขาว ของแอนถูกดึงออกหมด แล้วผมวางข้างๆตัวแอน ผมมองไปสองหว่างขาตรงกลางเป้าแอน....โอ้วววครับ....ภาพที่ผมเคยเห็น.....และได้เห็นมันอีกครั้ง...ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลย....นอกจากสองง่ามขาขาวๆเหมือนกระดาษ.....สองครีบหีที่นูนอวบสีขาวเหมือนผิวเธอ...ตรงกลางรอยแยกครีบ มีช่อเม็ดแตด สีชมพูอ่อนปนสีดำคล้ำโผล่แล็บออกมา และมีขนหมอยที่ดกดำที่บริเวณเหนือครีบ.....ผมเห็นแล้วอดใจแทบไม่ไหว....จังหวะนั้นผมมองไปที่หน้าแอนที่ยังแดงก่ำ  โดยที่เธอก็เม้มปากจ้องมองที่หน้าผม ในท่านอนชันเข่าถ่างขาในท่านอนหงาย......จากนั้นผมโน้มตัวเอาหน้าไปซุกจ่อที่สองหว่างขาเธอที่แยกออก แล้วใช้โป้งของมือทั้งสองข้าง  แบะสองครีบหีแอนออก จากนั้นผมก็ใช้ลิ้นเลีย...ในจังหวะที่ผมก้มเลีย แอนก็ครางเสียงเบาๆออกมา " โอ้ยย....อื้มมม....โอ้ยย....ซื้ดดด....เสียวว....เสียวว....โอ้ยย.....ซื้ดด.....เสียวว....แก...แอนเสียว....ซื้ดดด......แกมันเสียววว....โอ้ยย...เสียววอ่า...อ่า...แอนเสียวว....."  จังหวะที่ผมก้มไปเลียหีแอน เธอก็ทั้งซื้ดทั้งคราง รำพึงรำพันแสดงออกถึงอาการเสียว....พร้อมกับแอนใช้สองมือจิกมาที่หัวผม...ในห้วงเวลาที่ผมกำลังลิ้มรส สิ่งที่ผมอยากลองชิม ในส่วนลับของแอน มานานตลอดทั้งเดือน...และทั้งวันนั้น ภายใต้ชุดหมั่น ผ้าใหมไทย ในภาพเจ้านางผู้สูงศักดิ์  มันช่างให้ความรู้สึกที่ตัวผมเองอธิบายไม่ถูกเลย...
.........ผมใช้เวลาทั้งเลียทั้งดูดที่ส่วนลับของแอนอยู่นาน  จนไม่รู้เวลาผ่านไปเท่าไหร่  แต่ยิ่งผมเลียนานเท่าไหร่ สองต้นขาแอนก็ค่อยๆหนีบรัดที่ขอ ผมแรงขึ้นเรื่อยๆ......จนกระทั่งเป็นแอนเอง ที่จับหัวผมยกขึ้นมาแล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า " แก...หยุดซักพักแอนเสียวอ่า..."  ผมได้ยินก็รีบโถมตัวไปนอนราบข้างตัวแอน แล้วหอมแก้มเธอ แล้วผมก็พูดถามว่า " แอนแก เป็นไงบ้าง เสียวมากใหม?" แอนที่สีหน้าแดงก่ำ ก็ได้ยิ้มหวาน แล้วตอบว่า " เสียวชิแก...แกทำจนแอน หายใจแทบไม่ทัน " ผมก็หัวเราะ  จากนั้นผมก็นอนแลกน้ำลายกันต่อได้ซักพัก แอนก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า " ให้แอนช่วยใหม? " ผมก็พยักหน้ารับ...จากนั้นแอนก็ลุกขึ้นมานั่ง แล้วให้ผมนอนราบลงไปแทน จากนั้นแอนก็รีบใช้สองมือ ปลดกางเกงรวมไปถึงกระซากบ๊อกเซอร์ผมออก โดยที่ผมก็นอนถอดเสื้อผมออกตาม ในตอนนั้นในตัวผมไม่เหลืออะไร  มีแค่ท่อนควยที่แข็งโด่ชี้ขึ้นบน  จากนั้นแอน ก็ได้ใช้มือซ้ายเธอจับที่ลำควยผม แล้วชักขึ้นลง จนท่อนลำผมแข็งได้เต็มอีกครั้ง  แอนก็รีบก้มลงไปใช้ปาก อมไปจนสุดลำคอ.....แล้วรูดปากขึ้นลง...ช้า....โดยที่ผมก็ได้ยื่นฝ่ามือขวา สอดเข้าที่ง้ามขา และลูบไปที่กลางครีบแอน แบบเบาๆเช่นกัน
.........ในห้วงเวลาที่ แอนกำลังก้มตัวอมท่อนของผม....ผมได้มองไปที่ตัวแอน  เห็นเป็นภาพ เพื่อนสาวที่กำลังอยู่ในชุดงานหมั่น เสื้อและผ้าซิ่นใหมไทย...ที่กำลังก้มหัวอมท่อนควยผมอยู่ ด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความกระหายไม่แพ้ผมในตอนนี้...เธอทั้งอม...ทั้งดูด...ทั้งเลีย...แบบที่ไม่ต้องเขินอาย.....จนกระทั้งผมเกือบๆจะน้ำแตก...(อามรมณ์ผมเร็วต่อความรู้สึกมาก) วินาทีนั้นผมรีบ บอกให้แอนหยุดทำ..เพราะผมไม่ใหวน้ำจะพุ่งออก....(ผมไม่อยากเสร็จตอนนี้)  จากนั้นผมรีบยกตัวขึ้นนั่ง  แล้วพูดขึ้นว่า " แอน เราไม่ไหวเพื่อน  เราขอสอดก่อนดีกว่า  " โดยที่ตัวแอนเองก็พร้อม และแอนก็ขยับนั่งเอียงหลังให้ผม เพื่อที่จะให้ผมรูดซิปด้านเสื้อผ้าใหมที่รัดรูปแขนยาวเธอออก  ผมรีบทำทันที จนกระทั้งด้านบนแอน ก็เหลือแค่ยกทรงสีขาวเป็นเช็ตเดียวกับกางเกงในสีขาวซึ่งมีลายลูกไม้รอบขอบตะเขป ซึ่งแอนก็แค่กดมันลง ให้ค้างที่ราวเต้าผม จากนั้นก็นอนหงายลงที่เตียง
..............ภาพที่ผมเห็น แอนที่ยังเกล้าผมอยู่ นอนเปลือยท่อนบน โชว์เต้านมสองลูกใหญ่ๆ (ใหญ่เกือบเท่าลูกมะพร้าวน้ำหอม) ส่วนด้านล่างมีแค่เข็มขัดทองกับ ผ้าถุงซิ่นใหมที่ถูกแหวกออก โดยที่ตรงเป้าเปลือยเปล่า มีแค่สองครีบหีที่เบะออก พร้อมจะโดนสอดเสียบ....ภาพที่ผมต้องรีบลุกไปนั่งลงที่หว่างขาสองข้างเธอ  แล้วยกสองขาแอนสอดไปสีข้างลำตัวผม....จากนั้นผมก็ค่อยๆ จับท่อนควยสอดเข้าในรูสวาทแอน โดยที่ผมไม่ใส่ถุง ผมเสียบสด (แอนเธอเป็นอีกหนึ่งคน จากที่ไม่กี่คน ที่ผมจะไม่ใส่ถุงยาง) พอผมสอดเข้าไปจนสุดด้าม ผมได้ทิ้งตัวนอนราบไปกับตัวแอน จากนั้นผมก็ใช้สองมือคลึงและขย้ำไปที่สองเต้าใหญ่ๆของแอน และก็โยกกระเด้าตามทันที พร้อใกับเสียงครางแอนที่ดัง ขึ้นกว่าเดิม " โอ้ยยย....เสียววว....โอ้ยยย....โอ้ยย....โอ้ยย...เสียววว.....แก....แอนเสียวว...โอ้ยย...ซื้ดดด....เสียวว....ซื้ดด....ซื้ดด....ซื้ดด....เสียวว....โอ้ยย....แอนเสียวว.....แอนเสียวว....โหยย...แก....มันเสียวว......เสียววว...โอ้ยยย....แบบนั้นหละ....เสียวว.....แก...เสียวววอ่าา...." จังหวะที่ผมนอนกระแทกกระเด้าแอน ผมได้ยินเสียงครางของเธอตลอดเวลา....ผมยิ่งเร่งเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นไปเรื่อยๆ.....ผมยิ่งเร่งเธอก็ยิ่งคราง
...........ในจังหวะนั้น ผมทั้งมันส์เธอทั้งเสียว..แบบที่เราได้ปลดปล่อยมันออกมา....เป็นเวลาหลายนาทีจนกระทั้งผมรู้สึกเหนื่อย...ผมได้หยุดแล้วกระซิบบอกให้แอนขึ้นด้านบนบ้าง โดยผมได้ทิ้งตัวลงไปนอนหงายข้างๆตัวแอน  พร้อมกันในจังหวะที่แอน
รีบ หอบหิ้วผ้าซิ่นใหมลุกขึ้นมายืน แล้วก้าวสองขามายืนคล่อมที่ตัวผม จากนั้นก็ค่อยๆย่อเข่าลง พร้อมกับมือขวาเธอจับควยผมที่แข็งโด่ เธอจับสอดเข้าในรูเสร็จ แล้วนั่งทับลงไปทั้งลำ....โอ้ววครับ....จังหวะนั้น...ใบหน้าแอนดูเคลิ้มมาก แอนหลับตาหันไปมองเพดาน...แบบที่ผมรู้สึกเสียวตาม....หลังจากนั้นเอนก็ค่อยๆเลื่อนเอวโยกไปที่เอวผม ช้าๆ...ค่อยๆ...ไปเรื่อยๆ...ส่วนผมก็ใช้สองมือยื่นไปจับ ทั้งนวดทั้งคลึงที่สองเต้านมใหญ่ๆเธอ....
..........ช่วงเวลาที่ผมทั้งเสียว และตัวแอนที่กำลังมันส์กับการร่อนเอวโยกหีบนท่อนควยผม....แอน ทั้งร้องทั้งคราง หลับตาสบัดหัวไปมา
.........ภาพที่ตรงหน้า......ทุกๆอริยาบทแอนที่แสดงออกบนตัวผม.....ผมนึกย้อนไปถึง....ภาพเก่าๆ...สมัยที่ผมสองคนรู้จักกันตอนเรียนปวส....จนถึงมหาลัย....เราสนิทกันมาก...เราอยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา  แม้กระทั้งเธอนั่งไม่ระวังโชว์หวอให้ผมเห็น ผมต้องคอยเตือน และก็หลายครั้งที่ผมไปห้องเธอ  ทั้งกางเกงในยกทรงที่เธอใส่แล้วกองเต็มตะกร้า ผมยังรู้สึกขยะแขยง (แทบไม่อยากเห็น)  ไม่ใช่เพราะเธอไม่สวย ไม่ใช่ไม่เซ็กซี่ แต่มันเป็นของแอน...แอนที่เป็นเพื่อนสนิทผม...รวมไปถึงการมีเซ็กครั้งก่อน ถึงแม้ผมจะเสียวจะมันส์  แต่มันก็แค่อารมณ์ที่โดนกระทำ ไม่ใช่ความต้องการตั้งแต่แรกของผม  เธอเป็นคนเริ่ม...และ
ผมถูกสถาณการณ์พาไป.....ทุกๆวันหลังจากนั้น ที่เกิดขึ้น ผมอยากจะลืมมันไปทั้งหมดด้วยซ้ำ
.........แต่ในครั้งนี้.....มันกลับกันหมด...นี้คือความการของผมที่เกิดจาก สเน่ห์หา และนี่คือสิ่งที่ผมโหยหา....และผมอยากจะมีอะไรกับแอนจริงๆ......"ผมต้องการเธอ" ภาพในช่วงเช้า..นาทีที่แอนลงจากรถ ในชุดงานหมั่น  ที่เธอเกล้าผม แต่งหน้าทาปาก แต่งองค์ทรงเครื่อง ด้วยเครื่องประดับมากมาย ระยิบระยับ รวมทั้งเสื้อผ้าใหม ผ้าซิ่นผ้าใหมไทย ผิวผ้าที่แวววาว .....จนทำให้แอน ดูเป็นเจ้านางผู้ทรงศักดิ์......ที่เดินเฉิดฉายไป-มา...โดยที่ทุกคนก็เอ่ยปากชมกันทั้งงาน ว่าเธอสวย และเธอก็สวยจริงๆในสายตาผม.........แต่ในวินาทีนี้.......ตรงหน้าผม........จากชุดไทยที่ปกคลุมทั่วทั้งตัวเธอ ตั้งแต่ลำคอจนถึงตาตุ่ม....ทุกอย่างทั้งหลายแหล่ ได้ถูกเปลื้องผ้าออกจนเกือบหมดสิ้น.....เห็นทุกส่วนของเรือนร่าง กับผิวตัวที่ขาวๆของเธอ ทั้งแขน ขา ไหล่ เอว รักแร้  รวมทั้งหน้าอกสองเต้านมใหญ่ๆ   เหลือแค่เข็มขัดทองที่ยังคงคาดเอว  และผ้าซิ่นใหมไทยสีน้ำตาลแดง ที่ได้ถูกแหวกออก...โชว์ทุกอย่างตรงส่วนลับ ออกมาให้เห็นจนหมด
......และในตอนนี้เธอกำลังมันส์...กับการร่อนเอวส่ายสะโพกโยกหี บนท่อนควยผมอยู่.....ที่มีผมคนเดียวในโลกตอนนี้ที่เห็นเธอ...ในภาพนี้....แม้แต่ตัว"อ้น"คู่หมั่นเธอ  ที่กำลังจะแต่งงานกันอีกไม่กี่เดือน.... คนที่แอนบอกจะประคับประคองรัก  และจะไม่ทอดทิ้งกัน...ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า วันนี้แอนใส่กางเกงในสีอะไร .....โอ้ววครับ...ผมมองแอนที่อยู่ตรงหน้า   แล้วย้อนคิดทุกเหตุการณ์ที่เคยผ่านมา....จนอารมณ์ผมจะไปแตะถึงขอบสวรรค์......ผมรีบแตะที่เอวของแอน เพื่อให้เธอหยุด  (เพราะผมไม่ได้ใส่ปลอก)  โดยที่แอนก็รู้
..........จังหวะที่แอนรีบขยับยกตัวออกจากเอวผม  ผมก็รีบจับตัวแอนให้นอนลงข้างๆตัวผม  จากนั้นผมได้ลุกขึ้นยื่น และขยับคล่อมสองขาที่ตัวแอน พร้อมกับย่อตัวลงเอาควยจ่อไปที่หน้าแอน  โดยที่ผมจับควยชัก2-3 ครั้ง  จนกระทั้งน้ำเว้าผมพุ่งไปที่หน้าผากแอน....โอ้วววครับ....น้ำเว้าผมออกแยอะมาก เปรอะเปื้อนเต็มหน้าผากแอน รวมไปถึงบริเวณโคลนผมที่เธอเกล้าขึ้น.....จนผมต้องรีบใช้มือลูบออก....โดยที่แอนยังอยู่ในท่านอนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ...ด้วยสีหน้าที่ดูเหน็ดเหนื่อย........
........ในห้วงเวลาที่ทุกๆสิ่ง...ทุกๆอย่าง...มันจบลง  ผมปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกนั้นออกไป พร้อมกับน้ำเว้า.......ทั้งสติ  อารมณ์ ความนึกคิดของผมก็กลับมาเป็นปกติ.....หลังจากโดนความเงี่ยนมาครอบงำทั้งวัน  ผมได้ทิ้งตัวนอนข้างๆแอน......แล้วหันไปมองที่แอน  และแอนก็มองมาที่ผม  จากนั้นผมรีบขว้าตัวแอนมาซบในท่านอนหงาย.....จากนั้นเราสองคนก็นอนกอดนิ่งๆ.....ในสภาพที่ต่างคนต่างเพลีย.....ในช่วงที่ผมและแอนนอนกอดได้แค่5-10 นาที  จังหวะที่แอนคว้าโทรศัพท์ขึ้น และแอนต้องรีบลุกขึ้นทันที  เพราะมี 2สายที่ไม่ได้รับ นั้นคือสายของอ้นคู่หมั่นเธอ (ตอนนั้นผมเองก็ตกใจ) โดยที่แอนบอกให้ผมเงียบ และเธอก็โทรกลับ  และจากที่ผมนั่งฟัง แอนได้บอกอ้นว่าเธอลืมโทรศัพท์ไว้ที่ห้องพัก และเพิ่งกลับขึ้นมาจาก การพาผมไปกินข้าวข้างนอกมา......จากนั้นทุกอย่างก็ดูผ่อนคลาย เพราะแอนก็คุยโทรศัพท์เรื่องอื่นๆกับอ้นต่อ....
............หลังจากแอนได้วางสายจากอ้น แอนก็กลับมานั่งข้างๆตัวผมบนเตียง แล้วเราสองคนก็นั่งพูดคุยและสนทนาในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
แอน: " แก แอนรู้สึกผิดยังไงไม่รู้  รู้สึกไม่ดีเลยว๊ะ"
ผม: " ไม่ เราผิดเองเพื่อน เราขอโทษ อีกครั้งนะ จะไม่มีอีกแล้วเพื่อน เราสาบาน เราเป็นเพื่อนที่แย่มากๆ เราขอโทษเพื่อน"
แอน: " จริงๆมันก็ผิดทั้งสองคนหละ  มันผิดตั้งแต่5ปีที่แล้ว ด้วยซ้ำ ถ้าจะเอาจริงๆ"
ผม: " ถ้าพูดถึงตอนนั้น มันไม่ผิดหรอก เพราะแกไม่มีแฟน แต่ตอนนี้แกเพิ่งหมั่นด้วย แต่เรายอมรับสิ่งที่ทำลงไป จริงๆว่าเราชอบแกจริงๆ "
(พอแอนได้ยิน เธอหัวเราะ)
แอน : " แก แกบอกแอนไปสิบรอบแล้วน่ะ แอนเชื่อว่าแกชอบ แต่ที่เราสงสัยและ อยากรู้ว่าแกเลียนิ้วเท้าแอน ทำไมแกกล้าทำแอนอยากรู้"
(ผมหัวเราะ แบบตอบไม่ถูกไม่รู้จะอธิบายเธอยังไง )
ผม:" ไม่รู้สิ  อารมณ์มันพาไปจริงๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ แค่ข้าเห็นหวอกางเกงในแก ข้าก็อยากอ้วกแล้ว ตอนนั้นทำไม่ลงแน่ๆ....น่ารังเกียจน่ะ "
(แอนหัวเราะและเอามือซ้ายทุบที่หน้าอกผมหนึ่งครั้ง)
แอน: "นั่นชินะ เมื่อก่อนเราเป็นเพื่อนเห็นหน้ากันตลอด   จนกระทั้งผ่านมาหลายปีที่ไม่เจอกัน มันอาจจะทำให้ความรู้สึกคุ้นเคยแบบเพื่อนมันหายไป 5ปีก่อน ครั้งก่อนที่เจอกันแอนยังรู้สึกว่าแกเป็นคนอื่นเลย (เธอหัวเราะแลบลิ้น) "
ผม : "นั่นนะชิ ใครจะรู้น่ะ  เพื่อนเก่าๆที่รู้จักเราก็คงไม่คิดว่า แกมาจะเคยอมควยข้า แล้วข้าจะกล้าเลียของแกได้"
(ผมและแอนหัวเราะลั่น และแอนใช้กำปั้นทุบไหล่ผมรั่วๆ)
..........หลังจากนั้น แอนได้ปลดเข็มขัดทองและผ้าซิ่นใหมออก  เหลือแต่ตัวเปล่าๆกับผิวขาวๆล่อนจ้อนเธอ เดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำ  พอเธออาบเสร็จผมก็เข้าไปอาบต่อ จนผมอาบเสร็จพอดีจังหวะที่แอนก็แต่งตัวเสร็จ เธอก็รีบพับไทยชุดมั่นเธอ (ชุดที่เธอเพิ่งออกศึกสำเร็จกามกับผม) เพื่อที่จะนำไปส่งคืนร้านขากลับ.....ในขณะการเดินทางกลับ ผมเป็นคนขับรถ ส่วนแอนก็โทรคุยกับอ้นตลอด จนถึงครึ่งทาง จากนั้นผมกับแอนก็คุยกัน ทั้งเรื่องวันนี้ทั้งเรื่องเก่าๆ มีทั้งเรื่องตลกเรื่องระบายต่างๆที่เจอมา ทั้งครอบครัว การทำงาน.....ซึ่งระห่างทางกลับ ผมไม่มีอารมณ์กับแอนอีกเลย  ไม่ใช่เพราะผมเพิ่งน้ำแตก แต่มันเหมือนผมได้ทำในสิ่งที่ผมอยาก พอได้ทำทุกอย่างก็ไม่อยากทำอีกแล้ว....โดยที่ผมก็บอกับแอนแบบนั้นตอนจากลับ  จนกระทั้งแอนมาส่งผมที่หอพัก  สิ่งที่ผมได้บอกและแอนก็เข้าใจก่อนที่ผมจะลงจากรถ นั่นคือ  ผมจะไม่ไปงานแต่งแอน เพราะไม่ใช่เพราะผมอาจจะมีอารมณ์อีก แต่ผมรู้สึกละอายใจ กับวันนี้ ซึ่งแอนก็รู้สึกแบบเดียวกัน และถ้ามีวันใหนมาเจอกัน แอนต้องพาอ้นมาด้วย.....แต่การพูดคุยโทรหากันหรือลายหากัน ก็ยังเหมือนเดิม....ผมและแอนแม้ว่าจะเลยได้เสียกัน  ในโลกก็รู้แค่ผมสองคน  และเรายังเป็นเพื่อน เพื่อนที่สนิท ที่คุยได้ทุกเรื่อง
........หลังจากวันนั้น  ผมกับแอนก็คุยๆหายๆ เหมือนที่เคยเป็น ผมก็มีชีวิตของผม แอนก็ดำเนินชีวิตของเธอ....

..... .นี่คืออีกหนึ่งเหตุการณ์ ที่ผมได้นำมาเล่า มาแชร์ ถ้าเรื่องยาวเกินไป ผมต้องขออภัยไว้ตรงนี้ครับ  ตอนนี้คงจะหายไปอีกนานนะครับ หรืออาจะไม่กลับมาเล่าเลย   ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมนำมาแชร์น้อยคนน่าจะอ่านจบจริงๆ และขอบคุณคนที่อ่านจนจบ และคนที่คอมเม้นมากๆนะครับ แม้จะแค่หลักสิบคน (ผมเชื่อว่าคนที่คอมเม้นอ่านจบ)  แต่ แต่ถ้าผมเจออะไรที่น่าเล่าจริงๆ  ผมจะกลับมาเล่ามาแชร์ใหม่ครับ
  Thank

อ่านแล้วเข้าใจอารมณ์เลยครับ ผมก็เคยเป็นแบบนี้ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริงๆ ว่าควรจะรู้สึกยังไงกับมัน

บทบรรยายละเอียดมากๆครับ ผมชอบนะ ลงลึกในอารมณ์ของตัวละครได้ดี มันไม่ต้องโลดโผนอะไร แค่อารมณ์ถึงอารมณ์

ชีวิตคนเรามันก็เป็นแบบนี้แหละครับ ไม่มีคำตอบที่ตายตัว ไม่มีความแน่นอน หาความสุขไว้ดีกว่าครับ

ท่านคงรู้สึก กระอักกระอ่วนใจใช่ไหมหล่ะครับ

การแอบชอบเพื่อนเนี่ยมันสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดจริงๆครับ ผมก็เคยเป็นอยู่ดีๆก็ชอบเฉยๆ แล้วก็เลิกชอบไปเฉยๆครับ

การเล่าเรื่องยังคงยอดเยี่ยมเสมอเลยครับ  อ่านแล้วรู้สึกนึกตามได้ตลอด เป็นกำลังใจให้นะครับ ผมติดตามตลอด

ยังไม่แต่ง ก็ได้นะ

อ่านแล้วเข้าใจในความหมายของคำว่า เพื่อน เลยมันช่างลึกซึ้งจริงๆ

เป็นช่วฃเวลาหนึ่ง ที่เราได้ใกล้ชิดกัน
จากนั้น ต่างคนก็ต่างมีชีวิตของตัวเอง

ดราม่าจริงๆ ครับ นึกว่าจะไม่มีบทอย่างว่าซะแล้ว อย่าให้ถึงกับว่า หลังแต่งแล้วท้องไม่รู้ลูกใครเลยนะครับ มันจะไปกันใหญ่

การก้าวข้ามคำว่าเพื่อนมันลำบากแบบตี้แหละครับ
แต่ถ้าข้ามไปแล้วก็ยากจนะย้อนกลับ

ชอบเรื่องราว​ของท่านมาก
ตามอ่านตลอด
เขียนดี บรรยายละเอียด
ชอบมากที่สุดที่ไม่ซ่อนข้อความเลย
โคตรใจ

อย่างน้อยๆเป็นความทรงจำดีๆนะครับ

 เป็นประสบการณ์เรื่องเล่าที่ดีมากๆ  บางครั้ง กว่าจะรู้ใจตัวเอง ว่ารักชอบใคร ก็มักจะสายไปหรือ กำลังสูญเสียมันไป             แอนในต้อน5ปีก่อน ที่มีอะไรกันมันเกิดจากความเหงา ความต้องการทางเพศล้วนๆ  แต่ ในครั้งนี้  ที่แอนแต่งงาน อาจไม่ได้รักอ้นมาก  แค่ต้องการหาคนที่จะตื่นมาเจอกันทุกเช้ามีใครให่เฝ้ารอเป็นห่วงพูดคุยกันทุกวัน ไปจนจากกัน  เพราะอีกหน้อยลูกก็ต้องแยกจากไปสร้างครอบครัวตัวเอง แอน  เข้าใจในจุดนี้ความต้องการของตัวเองเป็นแบบไหน    อย่างพระเอกเรา   ไม่รู้จะเรียกว่ารักแอนได้ไหมหรือ แค่รู้สึกสูญเสียคนรักที่เราพึ่งรู้ใจ ตัวเองในเมื่อวันที่เขาจะเป็นของคนอื่น          อารมณ์เศร้าจังรักเมื่อไม่อาจรักได้ต่อ นี่ถ้า ทั้งคู่ไม่มีใครอยู่  แล้ว  ถ้ามารักแต่งงานกันจะเป็นคู่แท้ที่วิเศษและหน้าอิจฉามากๆเลย  คือ  เข้าใจกันแบบเเพื่อน นอนด้วยกันแบบผัวเมีย     ใช้ชีวิตดูและกันแบบคนรักที่พูดคุยกันด้วยได้ตลอดทุกเรื่อง   น่าเสียดาย  ถ้าคิดแบบมารๆหน่อย ก็อย่าง แฟนของทั้งคู่เลิกกันไป เพราะ แฟนของไรท์ก็ยังไม่แต่ง ส่วนแอนอาจมีปัญหา ระหว่างช่วงอายุ  แอนเป็นคนมั่นใจ และ หน้าที่การงานสูงกว่่า  แถม  ความคิดอิสระ ต่างกับอ้น ที่พูดตามตรงยัง เป็นช่วงวัยที่สร้างตัว เลย 31 เอง ยังไม่มีลูกด้วย     แต่ก็นะช่างดหอะ  อยากให้ไรท์มาเล่าต่อจัง  เป็นเรื่องที่ดีมากๆๆ   อยากให้ทั้งลงเอ่ยด้วยกันจีงเลย ถึงจะผิดกับ   แฟนทั้งคู่ที่เขาไม่ผิดด้วย แต่ สุดท้าย ความรักมันออกแบบไม่ได้  พบกันเพียงเพิ่อผ่าน

อ่านแล้วได้ความรู้สึกตาม อยาก สับสน ควรทำไม่ควรทำ สมหวัง
ผิด บางช่วงของอารมณ์ แต่สุดท้ายก็คุมได้ เขียนดีจังครับ