ยอดนักรบไทย ตอน 10
...ณ ฐานทัพเรือชายฝั่งภาคตะวันออกของไทย"เป็นไงพวกเรา...บ้านพักใช้ได้ไม้หืม"
"สวยจังค่ะคุณพ่อ....แล้วนี้คุณพ่อกับคุณแม่จะไม่อยู่สนุกกับพวกเราเหรอค่ะ ""ไม่หรอกพวกหนูอยู่เที่ยวกันให้สนุกตามประสาวัยรุ่นเถอะ..แล้วทิพย์คอยดูแล ยัยรินทร์กับอีกสองสาวด้วยละ""ค่ะคุณพ่อเดี๋ยวทิพย์ จะดูแลยัยรินทร์กับเพื่อจอมแก่นเองค่ะ....ว่าแต่บ้านคุณอาณรงค์ที่คุณพ่อจะ ไปพักนี้อยู่ตรงไหนละค่ะเพื่อพวกเราจะได้ไปหาได้""ก็เลยฐานทัพไปหน่อย..เอ่อ แล้วนี่ขาดเหลืออะไรก็บอกทหารยามตรงป้อมแล้วกันนะทิพย์..เจ้าพันธ์สั่งลูก น้องมันไว้ให้แล้ว""ค่ะขอบคุณค่ะคุณพ่อ...." สายทิพย์เดินไปส่งบิดาที่รถตู้ของทหารซึ่งบิดาให้คนรถ หรือเจ้าจอมเป็นพลขับ...อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์บิดาและมารดาได้ติดต่อบ้านพัก นายทหารในฐานทัพเรือจากเพื่อนนายทหารไว้ให้บุตรสาวทั้งสองคนพร้อมเพื่อบุตร สาวคนเล็กใช้เป็นสถานที่พักผ่อน.....ส่วนบิดาและมารดาของเธอได้นัดไป สังสรรค์กับ บรรดาเพื่อนเก่าที่เป็นนายทหารด้วยกัน ณ บ้านพักของเพื่อนโดยมิได้กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยที่จะมีกับบุตรสาวและ เพื่อนเลยเพราะที่พักนั้นตั้งอยู่ในค่ายทหารอันมีการเข้มงวดคนเข้าออกอยู่ แล้ว"พี่ทิพย์แล้วพี่เพิ่มจะมาไม้ค่ะนี่" เสียงของสาวพลอยเพื่อของน้องสาวสอบถามกับพี่สาวเพื่อนอย่างสนใจ"มาจ๊ะพลอย เดี๋ยวก็คงมาถึงแล้ว..ว่าแต่พวกเราห้ามบอกคุณพ่อคุณแม่นะไม่งั้นตายเลย ""ความลับค่ะพี่สาว....อิจฉาพี่ทิพย์จังเลย....""อิจฉาพี่..เอ้..เรื่องอะไร จ๊ะฝน""แน้ทำเป็นไม่รู้ก็เรื่องพี่เพิ่มศักดิ์ไงค่ะพี่....ทั้งหล่อทั้ง เท่ห์..เฮ้อ..ฝนอยากมีแฟนแบบนี้มั่งจังเลย""นี่ยัยฝนพุดจาดีๆๆหน่อยซิถ้าเธอ มีแบบพี่เพิ่มนี่แล้วฉันจะไปหาที่ไหนละจ๊ะเธอ""แน้..ฝนกับพลอยนี่ละก้..แล้ว ที่มหาวิทยาลัยไม่มีหนุ่มๆในสเปคมั่งเหรอเราทั้งสองคนนะก็สวยไม่ใช่เล่นทั้ง คู่....ดูอย่างรินทร์ซิ...กอล์ฟเค้าตามเช้าตามเย็นเลยเห็นไหม" สายทิพย์พุดเย้าน้องสาวเล่นๆแต่หารู้ไม่ว่าเมื่อไม่นานมานี้สายนรินทร์ถุก เพื่อหนุ่มลวนลามเข้าจับมือถือแขนภายในรถยนต์ของเขาเมื่อกำลังขับมาส่งเธอ ที่บ้าน..ซึ่งทำให้เด้กสาวรู้สึกโกรธแฟนหนุ่มเป็นอย่างมากเพราะในใจเธอนั้น แต่เดิมก็แค่ยินยอมว่าเขาเป็นเพื่อชายที่สนิทด้วยแต่เพราะข่าวคาวและความ กะล่อนของเขากอปรกับเพื่อสาวทั้งสองคนของเธอนั้นต่างก็คอยเป็นหูเป็นตาให้ จึงทราบความเจ้าชู้และไม่เอาถ่านของเขาสม่ำเสมอ.....วันนั้นก่อนหน้าที่จะมี เหตุการณ์ดังกล่าวช่วงเย็น..เพิ่มศักดิ์ได้ไปหาพี่สาวเธอที่มหาวิทยาลัยและ บังเอิญไปพบเธอก่อน.......ทำให้ความทรงจำที่ดีของเขาฝังตัวอยู่ในความรู้สึก ของเธอแต่เมื่อแฟนหนุ่มเธอมารับเธอเพื่อกลับบ้านแล้วแสดงอาการแบบนี้....... มันจึงเกิดการเปรียบเทียบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้..เธอและแฟนหนุ่มจึงสิ้นสุด ลงโดยที่แม้แต่เพื่อสนิททั้งสองคนของเธอก็ยังไม่มีใครล่วงรู้....และอีกไม่ กี่วันก่อนหน้าจะมาเที่ยวกันครั้งนี้เธอได้มีโอกาสเจอเขาโดยบังเอิญที่ห้าง สรรพสินค้าแห่งหนึ่งตามลำพังขณะที่เขากำลังเดินเลือกซื้อของใช้ต่างๆเข้า บ้านพักของเขา...ทำให้เธอถือโอกาสช่วยเขาจับจ่ายและเลือกซื้อของที่เหมาะสม ....โดยที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงขันอาสาทั้งๆที่เขาเองก็ไม่ได้ร้องขอ และออกจะเกรงใจด้วยซ้ำ..แต่ช่วงเวลาในตอนนั้นมันทำให้เธอรู้สึกอิ่มใจอย่าง ประหลาดทั้งการพุดคุยที่มีอรรถรสสนุกสนาน..การที่เธอหยอกเย้าจนเขาเองหน้า แดงหลายหน...จนแม้แต่ว่าบางครั้งเมื่อเธอหยอกเย้าของมากไปเขาก็เพลอหลุดคำ พูดยั่วเย้าเธอต่อเหตุการณ์ในวันนั้นเมื่อหลายเดือนก่อน..แต่ก็แปลกนักที่ เธอมิได้รู้สึกโกรธหรือฉุนเฉียว...มีแต่ความเขินอายเท่านั้นที่มันไหลเวียน อยู่ในจิตใจและยิ่งได้ยินเสียงซุบซิบบของพนักงานประจำแต่ละเค้าเตอร์ขายของ ไปจนถึงพนักงานคิดเงินถึงความเหมาะสมระหว่างเธอและเขาในฐานะฉันท์คู่รักกัน สายนรินทร์กลับยิ่งรู้สึกอิ่มเอมสุขใจยิ่ง.. "นี่พี่ทิพยืจะทุ่มแล้วนะพี่ทำไมเพิ่มยังไม่มาเลย" สายทิพย์ออกอาการสอบถามอย่างความเป็นห่วงโดยไม่รู้ตัวแต่โชคดีที่ทุกคนในที่ นั้นต่างก็ไม่ได้เอ๊ะใจ"อืมพี่ก็ชักเป็นห่วงแล้วเหมือนกัน..เห็นพี่เพิ่ม บอกว่าจะออกมากไล่ๆกับเราแต่นี่..เอ้ นั้นไงมาแล้ว..พี่เพิ่มค่ะทางนี้ค่ะ"สายทิพย์ยังพูดแสดงความเป็นห่วงคนรัก ไม่ทันขาดคำร่างตะคุ้มๆของนักรบหนุ่มคู่รักก็ปรากฎกายขึ้นก่อนถึงหน้าบ้าน พักซึ่งอยู่ติดชายหาดพอดี"ขอโทษทีครับ..บังเอิญรถพี่ที่กะไว้ว่าจะขับมามัน เสีย..พี่ก้เลยเอาไปเข้าอู่แล้วนี้นั่งรถแดงมาแทน..""พี่กะว่าสาวๆจะหิวเลย แวะซื้อของทะเลที่เขาทำไว้แล้วมาฝากด้วยละ""โห่ว่าที่พี่เขยเราน่ารั๊กจริงๆ เลย..พวกเราก็ลืมไปเลย....พี่ทิพย์..ขาาาาาาาาาาา............เบื่อแล้วยก ให้หนูนะค่ะ." คำพูดหยอกล้อของฝนทำเอาหมวดหนุ่มยิ้มแหยๆทำหน้าตาไม่ถูก..ตรงกันข้ามกับสาย ทิพย์ที่ยิ้มอย่างเบิกบานและภูมิใจน้อยๆกับความมีเสน์ห์ของคู่รัก...แต่น้อง สาวของเธอนั้นกลับมีทีท่าเมินเฉย....ดวงตาเหมื่อลอยเหมือนมีเรื่องว้าวุ่นใน ใจ.... "พี่เพิ่มค่ะอิ่มแล้วเราไปเดินเล่นกันไม้ค่ะ" สายทิพย์มองหน้าคู่รักพร้อม เอ่ยถามเมื่อรับประทานอาหารเย็นเสร็จสิ้น"มันมืด อย่างนี้จะมองเห็นทางเหรอน้องทิพย์""อืมก็จริงนะเสียดายจังทิพย์ลืมเอาไฟฉาย มาด้วย""เฮ้อ..น่าน้อยใจจังเลย" ชายหนุ่มกล่าวแบบแสดงความรู้สึกน้อยใจแต่สีหน้าไม่ได้จริงจังนัก จนทั้งแฟนสาว น้องสาว และ เพื่อนน้องสาวต่างก็หันมามองเป็นตาเดียวกัน"แสดงว่าน้องทิพย์ไม่ได้คิดจะมา หาโอกาสเดินเล่นตอนมืดๆกับพี่นะซิ...แต่พี่นะคิดไว้นะ...ดูนี่ซิ"หมวดหนุ่ม กล่าวไปหัวเราะไปพร้อมกับล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อผ้าหยิบเอากระบอกไฟฉาย ออกมาแสดงต่อหน้าแฟนสาวทำเอาหญิงสาวออกอาการปลื้มใจจนยิ้มแก้มแทบปริ ส่วนเพื่อนของน้องสาวและน้องสาวของเธอนั้นต่างก็อึ้งในความโรแมนติกน่ารัก ของเขาไปพร้อมกับเสียง โห่ฮาแบบล้อเลียน แต่สำหรับสายนรินทร์กลับมีความรู้สึกที่มากกว่าคนอื่นๆจนเธอเองก็ไม่อาจแน่ ใจนักว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ"นี่พวกเราพรุ่งนี้จะมีหนุ่มพาเราไปตกปลากัน นะมีครายสนใจมั่ง....อ้าวตายแล้วนี้ไปเอาเบียร์กันมาจากไหนนี้..ดูซิแต่ละ ค้น..ว้า"สายทิพย์ทำท่าทางตกใจเล้กน้อยแต่ไม่ได้จริงจังนักเมื่อภายหลังเธอ กลับมาจากเดินเล่นกับแฟนหนุ่มก็เห็นสามสาวนั่งเอนกเขนกซัดเบียร์กันอย่าง สนุกสนาน...สภาพแต่ละคนนั้นตาเยิ้มปรือพูดอะไรก็สนุกขำไปหมด.....หญิงสาว เหลือบไปมองเห็นขวดเบียร์ว่างเปล่าไปแล้ว 3-4 ขวดและเห็นที่ยังไม่ได้เปิดแต่แช่ไว้ในลังน้ำแข็งที่เปิดอ้าคาทิ้งไว้อีก 5-6 ขวดก็สงสัยว่าพวกน้องๆของเธอไปเอาเบียร์เหล่านี้มาจากไหน"ก็ยัยรินทร์นะซิ ค๊าพี่ติ๊ป...เอ่อยายรินทร์ไม่รุ๊นึกยังไงเดินออกไปให้ทหารเวรที่ป้อมไปซื้อ มา....ว่าแต่ปี๊ติ๊ปม่าย...ม่ายกินกะพวกหนูมั่งเหรอค๊า" ยัยฝนออกอาการลิ้นระรัวพันกันจนพูดเหมือนคนลิ้นไก่สั้นทำตาเยิ้มฉ่ำมาทางสาย ทิพย์อธิบายที่มาที่ไป...ส่วนสาวพลอยนั้นก็เอาแต่จ้องมองหน้าแฟนพี่สาว เพื่อนด้วยสายตาหวานฉ่ำใบหน้าสาวแดงซ่านไปด้วยดีกรีของแอลกอฮอล์ริมฝีปาก น้อยๆแดงเป็นกระจับของเธอขมุบขมิบเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่มี เสียงออกมา"เฮ้อๆๆจริงๆๆเล้ยพวกเธอนี่นา...แล้วนี้ไปหัดกินเหล้ากินเบียร์ กันที่ไหนมาหาทั้งสามคน...ถ้าคุณพ่อรู้ละก็พี่แย่เลยนะ""โถ่พี่ทิพย์ค่ะ.. แค่นี้เองแล้วก็...." สายนรินทร์เอ่ยค้างแล้วหันไปจ้องตาผู้หมวดหนุ่ม....ใบหน้าแดงก่ำที่กำลังกลม กลืนกับผิวแก้มนวลผ่องใสสะอาดตาจนเป็นสีชมพูสวยสดไปทั้งวงหน้ารูปไข่ของเธอ จนแม้แต่หมวดเพิ่มศักดิ์เองก็ยังอดทึ่งไม่ได้ถึงความงดงามของใบหน้าสาย นรินทร์ในยามนี้....."แล้วก็มีนายทหารสุภาพบุรุษอยู้ก๊าบราวท้างคน.เอิ๊ก... เราจะไปกลัวอาร๊าย.." "ช่ายๆๆ..ผู้หมวดขาาาาาา....ผู้หมวดคอยเป็นบอร์ดี้การ์ดให้พวกหนูกันน๊ะค่ะ คืนนี้..พวกหนู.เอิ๊ก..จะได้กินเบียร์กันให้สนุ๊กสนุก" สายฝนเติมคำพุดของสายนรินทร์อีกหนแถมคราวนี้หล่อนก็ร่วมผสมโรงส่งสายตาปรือ เยิ้มมายังหมวดหนุ่มซึ่งตอนนี้เขาได้แต่อมยิ้มกรุ่มกริ่มมองดูสามสาวอย่าง ขำๆ...เพราะนี่พวกหล่อนกินเบียร์เข้าไปเฉลี่ยแค่คนละขวดเท่านั้นก็มีอาการ มึนเมาได้ถึงเพียงนี้...นี่ถ้ากินเท่ากับที่เขากินประจำสงสัยคงเมากับอ้วก แตกอ้วกแตนเป็นแน่....แต่แล้วตัวหมวดหนุ่มเองขณะที่มองจ้องเด็กสาวแต่ล ะคนด้วยความขันก็กลับเกิดรู้สึกประหม่าขนกายลุกสู้อย่างประหลาดรู้สึกถึงจิต ใจที่เต้นแรงปกติแถมรู้สึกร้อนละอุไปทั่วร่างเหมือนประหนึ่งเลือดกายภายใน ร่างมันเดือดปะทุขึ้นมาอย่างฉับพลัน..."แน้ยัยฝนจะไปใช้ให้พี่เขามานั่งเฝ้า พวกเราได้ยังไงฮืม...แล้วอีกอย่างพวกเราก็เป็นผู้หญิงกันหมดเกิดกินกันจนเมา ขาดสติแล้วพี่เพิ่มเขาเป็นผู้ชายคนเดียวมันจะ..เอ่อ..ดูไม่ดีไม่งามน่ะ.." สายทิพย์เอ่ยปากแบบสำรวมเธอหยุดชะงักเล็กน้อยเพาะเกรงว่าคำพูดที่จะตามมาจะ สร้างความน้อยใจให้กับแฟนหนุ่มกลัวว่าเขาจะรู้สึกว่าเธอไม่ไว้ใจเขาในความ เป็นสุภาพบุรุษ"เรื่องนี้ม่ายต้องเป็นห่วง...ขนาดรินทร์ยังไม่กลัวพี่เพิ่ม เลย..เอิ๊ก...แล้วพี่ทิพย์....พี่ทิพย์จะไปกลัวทามมายละค่ะ" สายนรินทร์รีบตอบข้อกังวลของพี่สาวอย่างรวดเร็วและสิ่งที่เธอพูดต่อออกมาโดย ไม่รู้ตัวกลับทำให้ทั้งเพื่อนและพี่สาวตนเองถึงกับนิ่งค้างโดยเฉพาะเพิ่ม ศักดิ์ถึงกับยืนตัวแข็งทื่อ"ขนาดเห็นสาวมาแก้ผ้าอยู่ต่อหน้า.พี่...พี่เพิ่ม แกยังไม่สนใจเลย.เอิ๊ก."ไม่ใช่สายทิพย์คนเดียวที่ถึงกับยืนอึ้งแม้แต่เพื่อน สาวอีกสองคนก็อ้าปากค้างเมื่อได้ยินเพื่อนสนิทของพวกเธอกล่าวแบบนั้น"หา.. ว่าไงนะยัยรินทร์..ใคร..ใครมาแก้ผ้าให้พี่เพิ่มดู" พลอยพินเป็นคนแรกที่รีบชิงพูดออกมาซึ่งก็เป็นสิ่งที่ทุกคนอยกจะรู้ยกเว้นคน เดียวผู้หมวดหนุ่มรูปหล่อที่กำลังยืนตัวชารอรับสภาพที่เกิดขึ้นอย่างเตรียม ใจเหตุการณ์ร้ายในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า....เพิ่มศักดิ์นึกเสียใจที่ตนเอง ไม่กล้าเล่าเรื่องระหว่างเขาและน้องสาวสุดที่รักของสายทิพย์ให้เธอฟัง.... เพราะอะไรเขาก็ไม่รู้..จะเพราะความงดงามที่ไม่แพ้ผู้เป็นพี่สาวหรือเปล่าเลย ทำให้เขาเก็บมันไว้ในความรู้สึกดีๆ หรืออาจเป็นเพราะเขาไม่รู้ว่าพี่น้องคู่นี้รักกันมากเลยกลัวว่าเธอจะรับไม่ ได้เพราะเหตุบังเอิญแบบนั้นมันแทบจะเกิดขึ้นไม่ได้....ตัวเขาก็ไม่แน่ใจ.. แต่ที่แน่ๆแม้ใจกำลังวิตกกังวลแต่ตัวเขาเองก็หวนคิดเป็นถึงเรือนร่างอันขาว เนียนเปล่งปลั่งผสามผสานด้วยเลือดฝาดของวัยสาวไปทุกอณูเนื้อความเนียน ละเอียดของผิวพรรณเปล่งปลั่งจนสว่างจ้าสุกประกาย.......ทุกสัดส่วนของร่าง กายสอดรับกันไปมาตลอดทั้งตัว............เนินถันกลมมลตั้งเต้าเด่นสวย.. ประดับด้วยเม็ดเนื้อชมพูใสอมแดงสวยสดบนปลายเนิน....ขอบเอวคอดกิ่วเนียนน่า โลมไล้......ลอนสะโพกผายมลกลมโค้งได้รูปไปตลอดถึงต้นขาวอวบสล้าง.....บั้น ท้ายขาวกลมเด่นดูแน่นมือเนียนกระชับน่าลูบไล้ร่ายสัมผัส..........ซอกหรืบ กลีบเนื้อยามที่เธอกำลังเอนกายก้มต่ำเผยอส่ายแอ่นท้ากลางหว่างขาขาวสะอาดแล อูมอิ่มเด่นนูนน่าดอมดมดื่มกินลิ้มรสเหลือเกิน"ก..ก็..ไม่รุ๊..รินทร์ได้ยิน พววกเพื่อนๆพี่เพิ่มเขาคุยกัน...ยังได้ยินเลยว่าเขาว่าพี่เพิ่มนะ..ไร้น้ำยา .ฮ่าๆๆๆๆ."สายนรินทร์แกล้งพูดเฉไฉออกมาแต่ในท่อนสุดท้ายเธอกลับนึกสนุกเติ่ม แต่งถ้อยคำบ่งบอกความไม่ได้เรื่องของเขาเข้าไปด้วยอย่างสนุกปาก....เล่นเอา สายทิพย์และเพื่อนสาวของเธออีกสองคนถึงกับอ้าปากหวอ...ส่วนหมวดหนุ่มเองถึง กับทำสีหน้าปุเลี่ยนๆเหนียวคอไปหมดจนขนาดกลืนน้ำลายลงคอก็เกิดเสียงดัง เอื๊อกแต่ชาติเสือนั้นมันก็มีลาย..หมวดหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆอย่างขบขันกับ คำพุดของน้องสาวผู้เลอโฉมของสายทิพย์พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างเรียบง่าย" ฮ่าๆๆ..นี้ไปแอบได้ยินพวกพี่มันเผาพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับน้องรินทร์...แต่ ก็ก็จริงครับน้องทิพย์ไอ้พวกนั้นมันว่าผมอย่างงั้นจริงๆ... แต่มันก็ไม่รู้จักผมดีที่สุดหรอกครับ" ชายหนุ่มกล่าวเสริมเมื่อเห็นใบหน้าของคนเบือนหน้ามาจ้องมองเขาแม้ว่าเธอจะ ไม่ได้ปริปากใดเอ่ยถามถึงที่มาแต่สายตาเธอนั้นมันร้องบอกเขาว่าเธอเองนั้น อยากรู้เพียงใด"ถ้าไม่ใช้คนที่ผมรักสุดหัวใจ.....ต่อให้หยาดฟ้าเพียงไรมาถอด ผ้าอยู่ต่อหน้า....ผมก็จะเป็นเหมือนท่อนไม้ผุๆเท่านั้น..แต่.."
"แต่อะไรค่ะ.." สายทิพย์เองแม้จะนิ่งและตั้งสติเพียงไรก็อดแสดงความรู้สึกไว้ไม่อยู่จนถึง กับหลุดปากเอ่ยถามออกมาเมื่อเห็นคนรักเอ่ยค้างประโยคสำคัญไว้......แต่ไม่ ใช่เฉพาะสายทิพย์เท่านั้นทั้งสามสาว..ต่างก็จ้องเขม็งไปที่ใบหน้าของหมวด หนุ่มเป็นตาเดียว โดยเฉพาะสายนรินทร์นั้นเธอเองรอฟังคำตอบของเขาอย่างตั้งใจ...หรืออาจจะ ตั้งใจมากกว่าสายทิพย์ผู้เปป็นพี่สาวของเธอด้วยซ้ำ"แต่...ถ้าเป็นคนที่ผมรัก สุดหัวใจ..ต่อให้เป็นกำแพงแก้วล้อมรอบไว้อีก 7 ชั้น..ผมก็จะพังทลายมันให้สิ้นเพียงขอกอดยุพิณไปจนกว่าจะสิ้นใจ"สิ้นคำ ......เสียงโห่ฮาจากสายฝนและพลอยพินก็ดังลั่นไปทั้งบ้านยกเว้นคนเดียวคือสาย นรินทร์ที่ไม่แสดงอาการใดๆมีแต่เพียงริมฝีปากบางๆของเธอเท่านั้นที่ถูกไรฟัน ของตัวเองขบกัดเม้มมันไว้อยู่จนฮ้อเลือด.....ส่วนสายทิพย์เองนั้นยิ้มจนวง หน้าสวยๆของหล่อนแดงระรื่อๆงดงามยิ่งนักเธอตื้นตัวหัวใจจนอดในไว้ไม่อยู่ยก ฝ่ามืออันนุ่มละมุนขึ้นเกาะกุมฝ่ามือของคู่รักแล้วบีบกระชับมันแน่นเข้าหา กันทั้งชายหนุ่มและหญิงสาวยามนนี้ส่งสายตาประสานกันจนแทบจะกลมกลืนกลืนกิน ซึ่งกันและกันอย่างเห็นได้ชัด"วู้ๆๆ...พี่เพิ่มขาาาาา....หวานซะขนาดนี้ สงสัยมดขึ้นบ้านแน่ค่ะวันนี้..จริงไม้พลอยจริงไม้รินทร์""อืม" เป็นคำตอบสั่นๆจากปากที่สั่นน้อยของสายนรินทร์ที่คนอื่นๆอาจไม่สังเกตุแต่ หมวดหนุ่มนั้นเขาจับอาการนี้ได้ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับ หล่อนในเวลานี้
"ขอเชิญพ่อทหารลิเก..มาร่วมวงสังสรรค์กันหน่อยค่ะ....น่ะค่ะพี่ทิพย์"พลอย พินเห็นบรรยากาศดีขึ้นกว่าเดิมเลยรีบกุลีกุจอชักชวนทั้งสายทิพย์และแฟนหนุ่ม ร่วมวงสังสรรค์ด้วยกับพวกเธอ""เอาๆสักหน่อยละกันครับน้องทิพย์.....รับรอง เดี๋ยวพี่คอยดูและให้ที่นี่ก็ค่ายทหารมันก็ปลอดภัยอยู่แล้วนะ..สนุกกับพวก เขาหน่อย""ค่ะ..ตามใจพี่เพิ่มแล้วกันค่ะ" หญิงสาวสุขใจจนล้นจนขาดความระมัดระวังและสังเกตุอาการของน้องสาวสุดที่รัก โอนอ่อนผ่อนตามแฟนหนุ่มนั่งลงร่วมวงสังสรรค์อย่างครื้นเครง8.00 น...... "พร้อมแล้วเหรอจ่า""ครับผู้หมวด...เมื่อวานพอผมรายงงานท่านผู้การท่านเลยจัด เรือยามฝั่งไว้ไห้เลยครับ.....รับรองสบายแน่นอนครับ""เหรอค่ะจ่าขอบคุณจ่า มากนะค่ะ....ว่าแต่คุณอาท่านไม่ลำบากแน่นะค่ะจ่า""โถ่คุณหนูครับสบายมากครับ ..แต่ว่าท่านคงเคารพท่านนายพลมากละครับ...ขนาดผู้ใหญ่ในทัพเรือเองมาขอท่าน ยังไม่เคยให้เลยครับคุณหนูกับพวกนี้กลุ่มแรกเลยครับ""ว้า..อย่างงี้ก็ไม้ดี ซิค่ะ""โอ้ยดีซิครับไม่ดียังไงผมละงง..ผมหมายถึงท่านให้ความสำคัญกับท่านนาย พลที่สุดไงครับ..ส่วนเรื่องเอาเรือออกไปนะไม่ต้องห่วงครับเราต้องออกตรวจทุก วันอยู่แล้ว..นี้พาคุณหนูกับผู้หมวดไปก็ถือว่าออกตรวจไปด้วย...ว่าแต่ไปกัน หรือยังครับทางผมพร้อมแล้วถ้าสายไปเดี๋ยวจะมีเวลาไม่พอครับ""พี่ทิพย์ค่ะ ยัยรินทร์ไม่ยอมตื่นค่ะทำท่างอแงไม่ยอมไปบอกยังเมาๆอยู่""จริงๆเลยยายรินทร์ นี่..แล้วจะทำยังไงละค่ะพี่เพิ่ม..ฝนๆฝนปลุกเข้ากี่ครั้งละจ๊ะ""โห..พี่ ทิพย์ทั้งฝนทั้งพลอยปลุกไม่รู้กี่รอบแล้วพี่ทิพย์.....""เอ่อ..พี่. พี่""งั้นน้องทิพย์กับฝนกับพลอยไปกันเถอะครับ..เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อน้อง รินทร์เองละกัน""แต่ๆ..ทิพย์ๆ..มันมีแต่ผู้หญิงทิพย์เกรงว่า...""ไปเถอะพี่ ทิพย์มีพี่เพิ่มอยู่ทั้งคน..หนูกับพลอยอยากไปมากเลยค่ะ..น้าๆๆ""เอ่อคุณหนู ครับไม่ต้องกังวลครับ..ท่านผู้การสั่งแม่ครัว กับ นายทหารหญิงให้ไปอำนวยความสะดวกในเรือด้วยครับไม่ใช่มีแต่ทหารผู้ชายอย่าง เดียวครับ"
"สายทิพย์ยิ้มแหยๆด้วยู้สึกว่าเธอไม่น่าแสดงอาการท่าทางไม่ไว้วางใจนายทหาร เหล่านั้นที่ยอมเสียสละเวลาพาพวกเธอไปเที่ยวเลย""งั้นทิพย์ฝากรินทร์ด้วยนะ ค่ะพี่เพิ่ม.....เด่วกลับมาจะจับตีก้นให้ลายเลยโทษฐานไม่ยอมรับผิดชอบ..ดู ซิ..เราเลยอดไปเที่ยวด้วยกันเลย""งั้นอีกหน่อยถ้าแต่งงานพี่จะพาน้องทิพย์ไป เองกันสองคน..เนอะ" หมวดหนุ่มพูดกระซิบข้างหูแฟนสาวแบบทะลึ่งเล็กน้อยทำเอาสายทิพย์ถึงกับหน้า แดงซ่าน แต่เสียงกระซิบของเขามันลอยล่องไปเข้าหูทุกคนจนได้ยินกันหมดเลยพากันหัวเราะ ร่วนในความทะลึ่งน้อยๆของเขาซึ่งมีให้เห็นไม่บ่อยนัก. "สิบเอ็ดโมงแล้วเหรอว่ะ.."เพิ่มศักดืพูดกับตัวเองขณะงัวเงียลุกขึ้นจากที่ นอน..ชายหนุ่มลำดับเหตุการณ์สั้นๆก็จำได้ว่าเมื่อเช้าพอเขาส่งแฟนสาวและ เพื่อนน้องสาวขึ้นเรือซึ่งเขาดูแล้วมีทั้งหทารเรือที่เป็นผู้ชายและผู้หญิง เดินทางไปพร้อมกับเรือตรวจการณ์ขนาดใหญ่เพื่อท่องเที่ยวตกปลา เล่น น้ำ ดำดูปะการังตาเกาะแก่งในอ่าวไทยบนพื้นที่ความรับผิดชอบของฐานทัพเรือแห่งนี้ ก็ปลอดโปร่งใจ...จากนั้นเขาก็กลับมานอนพักต่อจนกระทั่งตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ เกือบเที่ยงแล้ว..........ชายหนุ่มเดินสะบัดหน้าเข้าไปในห้องน้ำเสร็จเรียบ ร้อยก็เดินออกมาจากห้องพักเพื่อไปยังบริเวณหน้าบ้านซึ่งติดชายหาดสะอาดตา หมายนั่งชมวิวทะเลตามลำพักแต่ก็อดประหลาดใจไม่ได้เมื่อเห็นมีจานข้าวพร้อม อาหารวางไว้สำหรับการรับประทานกัน 2 คน แต่ที่น่าแปลกใจเพิ่มขึ้นก็คือขวดเบียร์ที่ถูกเปิดทิ้งไว้โดยไม่มีแก้วแต่ น้ำเมาในขวดหายไปกว่าค่อนแล้วสภาพของมันยังมีพรายน้ำบ่งบอกถึงความเย็นที่ ยังมีอยู่ติดพราวรอบขวดแสดงว่าเพิ่งมีการเปิดและได้ดื่มกินไปแล้วโดยทิ้งไว้ ไม่นาน
"ตื่นแล้วเหรอค่ะพี่เพิ่ม"..หมวดหนุ่มในชุดกางเกงขาสั้นยาวถึงเข่าลายพราง แบบทหารโดยมีเสื้อคอกลมแขนกุดสวมใส่ไว้สะดุ้งเบาอย่างตกใจต่อเสียงเรียกขาน จากด้านหลังจึงหมุนตัวกลับไปสายนรินทร์นั้นเองผมเพ้าถึงยังยุ่งเหยิงแต่ยัง คงรูปเปียกปอนแสดงว่าเพิ่งขึ้นมาจากน้ำพรายน้ำเกาะพราวไปทั้งใบหน้าขาวๆอม ชมพูของเธอแสดงว่าเธอเล่นน้ำกลางแดดจ้า...เพิ่มศักดิ์เห็นรอยยิ้มมุมปาก เรียวสดแดงสดเป็นกระจับของเด็กสาวบังเกิดขึ้นใบหน้าอ่อนหวานของเธองดงามจับ ใจสะท้อนประกายท่ามกลางเปลวแดดเจิดจ้าแต่ไม่ร้อนแรง...ด้วยแรงผลักหรือโชค ชะตาเจ้าเกรรมชายหนุ่มเผลอเหลือมองลงไปตามลำคอทรงระหงษ์เพื่อจะให้มั่นใจว่า เธอเพิ่งขึ้นมาจากทะเลจริงๆก็ฝืดคอขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเมื่อแลเห็นเนินอกขาว ผ่องแดงระเรื่อเผยโชว์เนื้อหนังความสาวขาวสดอร้าอร่ามบาดใจไล่ลงมาจากซอกขอ ความผ่องต่ำลงไปถึงเนินเนื้อหน้าอกหน้าใจของเธอเขาเห็นร่องเนินอวบอิ่มกลม สวยซ้อนเร่นลงไปภายใต้ชุดว่ายน้ำสีฟ้าอ่อนขาวขาวของผิวกายตัดกับสีชุดว่าย น้ำมันทำให้เนินถันกลมกลึงคู่งามของเธอมันสะท้อนแสงเด่นตาจนหลงไหลและขณะที่ เขากำลังลืมตัวจะส่งสายตาต่ำลงไปเด็กสาวก็เอ่นขึ้นมาอีกครั้ง
"รินทร์เห็นพี่เพิ่มยังนอนอยู่เลยออกไปซื้อข้าวผัดมาให้ค่ะพี่เพิ่มจะทานเลย ไม้ค่ะ..เดี๋ยวรินจะได้ทานด้วย" สายนรินทร์รู้ตัวดีว่าชายหนุ่มคนรักของพี่สาวกำลังตกตลึงในภาพที่เขากำลัง เห็นโดยไม่คาดฝันมาก่อน..และตัวเธอเองก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ...เลยเฉไฉเดินผ่านร่างเขาไปยังโต๊ะวางอาหารหน้าบ้านที่เธอวางห่อข้าวและจาน ชามไว้ก่อนหน้าร่างงามสวยบาดใจของเด็กสาวผู้กำลังย่างก้าวเข้าสู่วัยสาวเต็ม ตัวเดินผ่านเขาไปช้าๆความงามของหล่อนทำเอาหมวดหนุ่มตะครั้นตะคร้อตัวแม้เขา จะเคยเห็นร่างของหล่อนโดยปราศจากอาภรณ์ใดๆมาแล้วแต่เรือนร่างอันงดงามนั้น มันชักชวนให้เขาร่ำร้องเรียกหาอยากเห็นมันอีกครั้งอย่างห้ามใจไม่อยู่..... ใช่แม้ว่าสายทิพย์คู่รักเขาจะสวยหวานบาดใจไม่ด้อยกว่าเธอแต่เขาก็ได้แต่ชื่น ใจต่อภาพลักษณ์ที่ยังมีอาภรณ์ล้อมรอบตามธรรมเนียมและยุคสมัย....แม้จะรู้ว่า ถ้าหากคนรักของเขาจะอยู่ในสภาพเดียวกับที่เขาเห็นสายนรินทร์มาทั้งตัวมาก่อน สายทิพย์ก็คงมีรูปร่างที่งดงามน่าหลงไหลไม่แพ้กัน....แต่นั่นคือความคาดหมาย ..........แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้านี่ซิมันมีชีวิตมีตัวตนให้สัมผัสได้อย่าง เป็นรูปธรรมร่างงามอรชอนอ้อนแอ่นของเด็กสาว....ผิวกายของหล่อนขาวใสอมชมพูระ เรื่อสวยสะอาดตาเยื้องย่างนวยนาดในชุดว่ายน้ำตามสมัยนิยมเนื้อผ้าบางเฉียบ แนบเนื้อเผยโชว์ความสมบูรณ์ของเนื้อหนังความสาวนุ่มละมุนไปทุกอณูเนื้อ.... หัวไหล่กลมกลึงที่โพล่พ้นตัวผ้าสีฟ้าบางๆขับเด่นร่างงามของเธอสวยสง่าดุพญา หงส์...เรียวแขนทั้งสองข้างที่เพิ่มศักดิ์เชยชมนั้นขาวยาวดั่งปล้องไผ่ปลาย นิ้วมือทั้งสิบเหยียดตรงได้รูปเรียงสวยแนบสนิทชิดขอบนาบลำตัวโค้งมนกลมกลืน ดังเส้นสายของปฎิมากรรมชั้นเอกของโลก ...แม้ช่วงล่างของเธอจะห่อหุ้มผ้าผื้นตัวยาวคาดปมรอบเอวไว้อีกชั้น..แต่ทรวด ทรงองค์เอวอันคอดกิ่วมันก็เด่นชัดเห็นถนัดถนี่ว่ามันช่างรองรับลอนสะโพกกลม ผายไว้ย่างดี.....กอยก้นบั้นท้ายสาวกลมกลึงอวบแน่นบิดไหวซ้ายขวาทุกเยื้อง ย่างของเด็กสาวที่ก้าวเดิน...ยิ่งมองยิ่งตลึงเหมือนดั่งมนต์สะกดตกในภวังก์ เลือดกายทหารหนุ่มผู้แกล้วกล้าลั่นสนั่นไปทั้งร่างสายนรินทร์เอี้ยวคอเบือน หน้ากลับไปด้านหลังเพื่อจะเชิญเขาทานอาหารร่วมกับเธออีกครั้งแต่เมื่อเห็น ภาพที่ชายหนุ่มกำลังตกตลึงกับเรือนร่างของเธอแบบนั้นเด็กสาวก็สั่นสะท้านไป ทั้งความรู้สึกเลือดกายวัยสาวของเธอฉีดพล่านร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าจนแดงดั่ง ตำลึงสุก
"พี่เพิ่มขา..พี่เพิ่มทานมาทานข้าวกับรินทร์นะค่ะ" สายนรินทร์กลั้นใจเรียกเขาอีกครั้งทั้งๆที่ตัวเองนั้นก็รู้สึกเขินอายเหลือ กำลังโดยเธอพยายามไม่มองหน้าของชายหนุ่มขณะที่ได้เอ่ยปากเรียกชื่อเข้าเป็น ครั้งที่สอง
"เอ่อ.ๆ.ค..ครับ" เพิ่มศักดิ์เหมือนได้สติกลับคืนรีบตะกุกตะกักตอบรับพร้อมเดินเข้าไปหาเธอ ซึ่งได้นั่งลงไปบนเก้าอี้แล้วก่อนหน้ายิ่งชายหนุ่มเข้าใกล้จิตใจของเด็กสาว ก็ยิ่งว่าวุ่น....มันเป็นการอยู่กันตามลำพังสองต่อสองกับสุภาพบุรุษหนุ่ม ชาตินักรบอีกครั้งระหว่างเธอและเขาแต่ครั้งนี้เป็นครั้งที่เธอรู้สึกปั่นปวน ใจเป็นที่สุด...พอเพิ่มศักดิ์เข้ามาใกล้เท่าไหร่สายนรินทร์ก็ยิ่งร้อนรุ่ม มากขึ้น...เธอไม่มีทางรู้เลยว่าการที่เธอได้ไปว่ายน้ำในทะเลโดยที่ได้กิน เบียร์เข้าไปนั้นฤทธิ์ของมันจะสูบฉีบผ่านหัวใจนำแอลกอฮอล์ให้เกาะยึดเข้าไป ในทุกอณูเลือดอย่างรวดเร็วยิ่งผสมผสานความรู้สึกลึกๆในใจของเธอที่มีต่อเขา ด้วยแล้วคุณธรรมและมโนธรรมทั้งมหดมันก็ยิ่งถูกครบงำ.......เพิ่มศักดิ์เอง ขระที่เดินเข้ามหาเข้าก็ได้แต่ก้มหน้านึกสบทในใจตัวเองที่แสดงอาการตกตลึงใน เรือนร่างน้องสาวคนรักแบบนั้นเลยไม่ได้สังเกตุเลยว่า...น้องสาวคนสวยของคู่ รักใช้วิธีข่มอารมย์ที่กำลังแตกพล่านโดยยกขวดเบียร์ที่เธอกินค้างไว้ขึ้น ดื่มส่วนที่เหลือของมันอีกครั้งจนหมดขวด...............อนิจจาเด็กสาวผู้ไม่ เคยผ่านโลกอันโหดร้ายและโสมมหยุ่งเหยิง....ไม่เคยสัมผัสจริงจังกับความรายกา จของฤทธิ์แอลกอออล์...แค่เมื่อคืนกว่าเธอจะกินขวดของเธอหมดตอนสังสรรค์กันก็ ใช้เวลาอีกไม่น้อยกว่า 2-3 ชม. เธอก็ยังเมามายจนไม่สามารถไปเที่ยวกับเพื่อนๆได้..แต่นี้ในเวลาไม่ถึง 1 ชม. เธอกินมันเข้าไปอีกจนหมดขวดแล้วแถมก่อนหน้าเธอก็ยังไปออกกำลังโดยการว่ายน้ำ ซึ่งถือว่าเป็นการออกกำลังที่ดีที่สุดเพราะหากเป็นการว่ายน้ำปกติ...เลือดใน กายจะนำพาออกซิเจนอันมีประโยชน์ไปหล่อเลี้ยงได้อย่างดี...แต่ตรงกันข้ามหาก มีแอลกอฮอล์อยู่ด้วยละก็...มันก็จะนำเจ้าสิ่งร้ายเข้าครบงำจิตใจและมโนสำนึก ของผู้ที่เสพมันเข้าไปทดแทนอย่างรวดเร็ว"อร่อยไม้ค่ะพี่เพิ่ม" สายนรินทร์เอ่ยถามชายหนุ่มแต่เธอก็ยังก้มหน้าลงจานข้าวโดยไม่กล้าหันมามอง หน้าเขา"ก็อร่อยดีครับ..ว่าแต่น้องรินทร์..เอ้ย..นี่กินหมดไปแล้วเหรอนี่ "เพิ่มศักดิ์ส่งเสียงร้องตกใจเมื่อเหลือบไปเห็นขวดเบียร์ที่เคยจำ ได้ว่าเหลืออยู่ครึ่งขวดนั้นหายวับไปซะแล้ว"อืม..ก็มันอร่อยดีนี่..เพิ่งรู้ นะนี่..เมื่อคืนยังปรับตัวไม่ทันเลยเมาไปนิดแต่ตอนนี้สบายมากค่ะ"
"พี่ว่า..เอ่อ..อย่ากินมากเลยครับน้องรินทร์..เดี๋ยวเมาแล้วจะยุ่ง""ยุ่งยัง ไงค่ะ..เก็บไว้ก็เสียดาย...ถ้าไม่อยากให้รินทร์กินมากพี่เพิ่มก็ช่วยกิน เยอะๆซิค่ะจะได้หมดไวๆ" เด็กสาวพูดไปใจก็เต้นรัวไปด้วยความประหม่าผสมฤทธิ์แอลกอออล์ที่ไหลพล่านไป ตามร่างกายของเธอซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดจิตใจเธอถึงเต้นระรั่วได้ ขนาดนี้เหมือนความรู้สึกตอนเป็นวัยรุ่นเพิ่งเริ่มรู้จักความรักใหม่ๆอย่างไง ก็อย่างนั้น"เอาๆๆ...เดี๋ยวพี่จัดการเอง...ว่าแต่""ไม่ได้ค่ะ..พี่จะกินก็ กินไปจะมากจะน้อยก็แล้วแต่พี่แต่รินทร์จะกินด้วยหมดเมื่อไหร่รินทร์ค่อยเลิก กิน" สิ้นประโยคสายนรินทร์เงยหน้าขึ้นจดจ้องมองใบหน้าของเขาทันที...หมวดหนุ่มถึง กับตกตลึงเมื่อเห็นวงหน้ารูปไข่ที่สวยใสขาวสะอาดตากลับกลายเป็นวงหน้าอัน แดงกล่ำแต่ยังคงความงามเช่นเดิมโดยสิ่งที่ทำให้เขากระอ่วนใจเป็นที่สุดในตอน นี้ ก็เพราะสายตาอันแสนหวานฉ่ำทอประกายบ่งบอกสิ่งที่เขาเองก็รู้ความหายของมัน ว่าดวงตาคู่นั้นกำลังร่ำร้องเรียกหาความรู้สึกที่ดีจากเขาอยู่..สันจมูกโด่ง สวยคมเฉียบรั้นเชิดขึ้นน้อยๆเสริมให้ริมฝีปากเรียวบางดังผลกระจับดูสั่นไหว เต้นระริกๆเหมือนเด็กกำลังเอาแต่ใจและเรียกร้องหาความรักความอบอุ่น..
หมวดหนุ่มเองใจนั้นเต้นระทึกพยายามหาทางสลัดอารมย์ที่กำลังสั่นไหวให้ออกจาก ตัวพอเบือนหน้าให้หลีกพ้นความงามอันเย้ายวนของเด็กสาวหันไปเจอขวดเบียร์ที่ ยังคงเหลืออีก 2-3 ขวดก็รีบหยิบมันขึ้นมาเปิดออกกระดกพรวดๆดื่มมันเข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็ว ทีเดียวหมดขวดแม้จะเชี่ยวชาญชำนาญการณ์สักเท่าไหร่แต่เล่นดื่มพรวดเดียวจน หมดผลก็ปรากฎว่าหมวดหนุ่มถึงกับมึนงนเลยทีเดียว..เลือดกายชาตินักรบที่เพิ่ง จะทุเลาผ่อนคลายก็กลับกลายระเบิดลั่นแตกสนั่นลั่นเปรี๊ยะไปทั้งตัว...แต่มี หรือชาติทหารอาชาไนจะปล่อยให้เด็กสาวตรงหน้าทำหน้าตายั่วยวนเหมือนเย้ยหยัน ยิ้มเยาะที่เห็นเขาทำท่าทางเหมือนเด็กน้อยวัยละอ่อนพอวางขวดเปล่าลงปั๊ปหมวด หนุ่มก็คว้าเอาขวดที่สองเปิดจุกยกกระดกเทพรวดๆเข้าปากซ้ำอีกรอบแต่คราวนี้ มันไม่งายกว่าครั้งแรก...หยาดเบียร์ทุกหยดที่ผ่านลำคอเข้าสู่ร่างกายของหมวด หนุ่มครั้งใหม่นี้เล่นเอาใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาแดงซ่านด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เช่นเดียวกับสายนรินทร์ไม่มีผิด..และกว่าจะกลืนกินเข้าไปหมดก็ใช้เวลาพอ สมควร...
เด็กสาวเหมือนได้ของเล่นชิ้นใหม่กึ่งยิ้มกึ่งเยาะอารมย์จิตใจล่องลอยปล่อยไป ตามกระแสส่งเสียงหัวเราะเบาๆแล้วหยิบเบียร์ขวดสุดท้ายขึ้นมาเปิดฝาจุกออกแต่ เธอไม่ได้ยกมันขึ้นดื่มทันที..เด็กสาวยืนขึ้นหันหลังเดินออกจากโต๊ะตัวนั้น พร้อมขวดเบียร์ในมือเดินเยื้องย่างไปยังชายทะเลช้าๆ..ขณะที่หมวดหนุ่มยัง นั่งระงับความึนงงที่ทวีคูณขึ้นด้วยฤทธิ์เบียร์ที่ตัวเองดันห่ามเผลอกระดก กินเข้าไปทีเดียวติดๆกันถึง 2 ขวด.....เพิ่มศักดิ์รู้ดีว่าเด็กสาวผู้แสดงอาการดื้นรั้นนั้นกำลังจะไปไหน.. แต่กำลังวังชาตอนนี้มันเหมือนโดนสะกดกลั้นจากฤทธิ์เบียร์จนทำได้แค่ส่งสายตา มองแผ่นหลังดังภาพวาดของหญิงสาวผู้เลอโฉมเดินแก่วงสะโพกบิดส่ายบั้นท้ายกลม กลึงอวบแน่นภายใต้ชุดว่ายน้ำแนบเนื้อตัวนั้นห่างออกไปเรื่อยๆนานเท่าไหร่ไม่ มีใครรู้สายนรินทร์เคลื่อนกายลงมาสู่ห้วงทะเลอันสวยงามเงียบสงบมาได้สักพัก นึงเธอเดินลงมาสู่ความลึกท่วมแค่เนินอกคู่งามหันหลังให้ตัวบ้านระยะเวลาที่ เดินมาตามหาดทรายฤทธิ์เบียร์ที่กำลังแผ่ขยายเร่งเร้าให้ตัวหล่อนยกขึ้นมัน จิ๊บซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหมดหดหายไปเกือบครึ่งขวดและเมื่อเธอกำลังจะยกมันขึ้นมา จิ๊ปอีกครั้งข้อมือข้างนั้นของถือก็ถูกฝ่ามือคมเข้มอันแข็งแรงเข้าจับยึดจน ค้างเติ่งจากชายนิรนามทางด้านหลัง..วงแขนแข็งแรงอีกข้างที่จำได้ติดตาพลันก็ อ้อมโอบมาจากแผ่นหลังของเธอ....ร่างซึ่งบ่งบอกว่าแข็งแกร่งปานหินผาเคลื่อน ชิดตติตดตัวของหล่อนจากด้านหลังอย่างรวดเร็ว....สายนรินทร์ใจเต้นสั่นระทึก สัมผัสได้ถึงผิวกายอันหยาบหนาที่กำลังทาบแนบแผ่นหลังอันนวลเ