ติดใจลุงจนถึงขั้นละเมอเลยหรอเนี่ย

ตามต่อครับ

ขนาดเอาไปละเมอนี่ น้องหมวยติดใจแล้วแน่ ๆ

น้องหมวยหลงลุงพลแล้ว

ต้องถาม ว่ามีสาว ไหน ไม่คิดถึง ลุงพล ดีกว่านะ
จัดแต่ละคน ลืมไม่ลง

จะตามไปย้ำรักอีกคนหรอ อัญญา

เพราะลุงพลคนเดียวเลย

มีแต่คนจอง

สงสัยต้องขอของดีลุงพลซะแล้ว

 

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ จากตอนที่แล้ว เห็นรีดเดอร์บ่นคิดถึงโดนัทกับใบเฟิร์น ตอนนี้ผมก็เลยจัดให้ครับ ให้ทั้งคู่มีบทสักหน่อย เพื่อให้ทุกคนได้หายคิดถึง เหมือนหลาย ๆ คนจะเดาถูกด้วยนะ ว่าสองคนนี้นัดมาโรงหนังเพื่อจะทำอะไรกัน 55555+

ความจริงผมตั้งใจจะตั้งชื่อตอนนี้ว่ามนุษย์ลุงสามพี เป็นฉากสามพีระหว่าง ลุงพล x พิมมี่ x แนนนี่ ไปเลย แต่ด้วยความเยอะและตัวละคร ก็เลยขอยกไปในตอนหน้าแล้วกันนะครับ ถือซะว่าตอนนี้เป็นการพักยกก่อน แต่ถึงจะพูดแบบนี้ มันก็ยังมีฉากเลสเบี้ยนระหว่างใบเฟิร์นและโดนัทมาคั่นจังหวะระหว่างรอฉากใหญ่น่ะครับ

เอ่อ ผมมีคำถามร่วมสนุกสักหน่อยนะครับ อยากถามว่า ผู้อ่านเกมรัก มาจากภาคไหนกันบ้างครับ อยากรู้ 55555+

######################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว




หนุ่มแบงค์พาน้องลูกขวัญมานั่งกินอาหารมื้อเย็นที่ร้านอาหารสุดหรู ที่เจ้าของเป็นผู้ชนะในรายการเชฟกระทะเหล็กประเทศไทยอย่างเอร็ดอร่อย จนถึงช่วงเวลาการเช็คบิลล์

"เก็บเงินด้วยครับ..." หนุ่มแบงค์โชว์แมนด้วยการเลี้ยงมื้อเย็นลูกขวัญ "เดี๋ยวมื้อนี้พี่เลี้ยงเองนะจ๊ะ"

"เย้!!! พี่แบงค์ใจดีจังเลยค่ะ!!!" ภาสินียิ้มร่า ขณะกำลังตักไอศรีมวานิลลาใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย

"ทั้งหมด 2,300 บาทครับ..." แล้วทันใดนั้น บริกรก็นำบิลล์ค่าอาหารมาให้ ศาสตรา หนุ่มนิสิตนักศึกษาคณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยรัฐชื่อดังถึงกับสะอึก จนลูกขวัญจับพิรุธด้วย



"เป็นอะไรคะพี่แบงค์?" สาวน้อยคอนแวนต์หยิบแก้วน้ำเลมอนมาดื่มตบท้าย "เงินไม่พอเหรอคะ เดี๋ยวขวัญช่วยออกให้เอาไหม?"

"ไม่ต้องจ๊ะ ไม่ต้อง!!" หนุ่มแบงค์รีบโบกมือ "นี่ครับ..."

ศาสตราหยิบแบงค์พันสามใบยื่นให้กับบริกรร้าน ในใจก็นึกหวิว เพราะนั่นคือเงินที่เขาต้องใช้ตลอดทั้งเดือน ไหนจะค่าน้ำมันรถอีก นี่ก็พึ่งจะกลางเดือน สงสัยช่วงเวลาที่เหลือคงต้องกินมาม่ากับปลากระป๋องประทังชีวิตไปก่อนซะแล้ว

"พี่แบงค์คะ..." ลูกขวัญนึกอะไรบางอย่างออก

"จ๊ะ?" หนุ่มแบงค์ยิ้ม

"คือขวัญอยากจะพูดกับพี่สักเรื่อง เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราสองคน..." ลูกขวัญทำหน้าจริงจัง "คือความจริงแล้ว พี่แบงค์เองก็เป็นคนดี เป็นรุ่นพี่ที่ดีสำหรับขวัญมากเลยนะคะ เพียงแต่ขวัญคิดว่ามันยังเร็วเกินไป ที่เราสองคนจะเป็นแฟนกัน..."

"ครับ..." หนุ่มแบงค์พยักหน้า "เพราะเรื่องนั้น ขวัญเลยโกรธพี่ใช่ไหมครับ?"

"เปล่าค่ะพี่ คือขวัญยังเด็กนะคะ..." ลูกขวัญตอบ "ขวัญอยากให้เราศึกษากันไปแบบนี้สักพักก่อนจะดีกว่าค่ะ ขวัญน่ะ คาดหวังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้มากนะคะ และพี่แบงค์ ก็ทำให้ขวัญเห็นว่าพี่เป็นพี่ชายที่ดี ที่สามารถให้คำปรึกษาขวัญในหลาย ๆ เรื่องได้"

"เงินทอนครับ..." บริกรเดินกลับมาพร้อมกับเงินทอนบนถาด หนุ่มแบงค์ยิ้ม ก่อนรีบหยิบแบงค์ร้อยทั้งเจ็ดใบใส่กระเป๋า โดยไม่คิดจะให้ทิปบริกรเลยแม้แต่น้อย

ลูกขวัญยิ้มที่มุมปาก เหมือนเดาออกว่าพี่แบงค์ตอนนี้กำลังช็อตเงินเพราะอยากเปย์เงินเพื่อเอาใจเธอ

"ขอบคุณสำหรับมื้อเย็นนะคะพี่แบงค์..." ลูกขวัญยิ้ม "ขวัญอยากจะแน่ใจกับความรู้สึกขอตัวเองให้มากกว่านี้ อยากจะเติบโตกว่านี้อีกหน่อย หวังว่าพี่แบงค์จะเข้าใจขวัญนะคะพี่"

"ครับ พี่เข้าใจครับ..." ศาสตรายิ้ม "งั้นเดี๋ยวพี่ขับรถพาขวัญไปส่งที่บ้านนะครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะพี่แบงค์..." ภาสินีปฏิเสธอย่างสุภาพ "เดี๋ยวคนขับรถที่บ้านก็มารับขวัญที่หน้าสถานีรถไฟฟ้าแล้ว ขวัญคงไม่รบกวนพี่แบงค์ไปมากกว่านี้หรอกค่ะ"

"ครับ..." ศาสตรายิ้มแย้มให้เด็กสาวคอนแวนต์ ในใจก็คิดว่า ลูกคุณหนูแบบนี้ ยังซิงแน่ ๆ คอยดูเถอะ สักวันหนึ่งจะเปิดซิงเอาแบบให้ร้องครางหาพี่แบงค์ขาให้ได้ คอยดูแล้วกัน

แล้วหนุ่มแบงค์และน้องลูกขวัญก็เดินออกมาจากร้าน ทั้งคู่โบกมือลาก่อนแยกย้ายกันไปทางใครทางมัน หนุ่มแบงค์เดินกลับไปที่โรงจอดรถ ก่อนจุดบุหรี่ขึ้นมาสูบย้อมใจพลางดูเงินในกระเป๋าที่เหลือน้อยเต็มที

"เหลืออยู่เจ็ดร้อย ต้องเติมน้ำมันอีกห้าร้อย สองร้อยบาทต้องอยู่ตลอดทั้งเดือน ไอ้แย่เม็ด!!!" ศาสตราทุบเสาอาคารจอดรถภายในห้างด้วยความคับแค้นใจ "คอยดูเถอะน้องขวัญ เล่นตัวนัก สักวันนึงเถอะ สักวัน ขวัญจะต้องเป็นของพี่แบงค์คนนี้ คนเดียวเท่านั้น!!!"

...................................

ตัดมาที่โรงภาพยนตร์แห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร

"ผมรักคุณนะ แอนนา..." พระเอกหนุ่มในภาพยนตร์กำลังพร่ำเพ้อถึงความรักที่มีให้กับนางเอก "คุณรักผมบ้างไหม?"

"ชั้นก็รักคุณค่ะ ดีแลน..." นางเอกสาวเอ่ยปากก่อนคนทั้งคู่จะประกบปากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม ท่ามกลางความเงียบสงัดของเหล่าบรรดาผู้ชมภายในโรงหนังที่กำลังอินกับฉากเลิฟซีนตรงหน้า

ใบเฟิร์นนั่งเงียบ มือก็หยิบป๊อปคอร์นใส่ปาก แล้วทันใดนั้น แม่กวางน้อยก็รู้สึกว่ามีมือของใครบางคนมาป้วนเปี้ยนตรงหน้าตักของเธอ "เจ๊!!!"

"ชู้วววว!!! เบา ๆ" โดนัทเอามือจุ๊ปาก ก่อนล้วงมือสอดเข้าไปใต้กระโปรงพลีทของใบเฟิร์น

"ทำอะไรของเจ๊เนี่ย...นี่มันโรง...หนัง...นะ...อือออ" เนตรชนกรีบเอามือปิดปากก่อนที่เธอจะครางออกมา เพราะณิชาเพื่อนรักของเธอกำลังสอดมือล้วงเข้าไปภายในกระโปรงพลีท และล้วงเข้าไปในกางเกงในเพื่อบดบี้กับติ่งสยิวของเธอ

"ชอบไหมแบบนี้?" โดนัทกระซิบข้างหู "ชั้นไม่อยากดูหนังแล้วอ่ะแก น้ำเน่าน่าเบื่อ ไม่เห็นสนุกเลย ไปทำอย่างอื่นกันดีป่ะ?"

"อืออ..." ใบเฟิร์นพยักหน้าทำตาปรือ เหมือนรู้ว่าโดนัทกำลังหมายถึงอะไร ก่อนที่สองสาวจะลุกขึ้นพร้อมกันเพื่อไปหาอะไร 'อย่างอื่น' ที่สนุกกว่าทำ

สองสาวเดินออกจากโรงหนัง มุ่งตรงไปที่ห้องน้ำหญิง โดนัทเดินเข้าไปในห้องน้ำที่ว่าง ก่อนที่ใบเฟิร์นจะเดินตามเข้ามาโดยไม่ลืมปิดและล็อคประตู

"เจ๊...อุ๊บ!!!" ในจังหวะที่ใบเฟิร์นกำลังหันกลับมา โดนัทก็โผลเข้ากอดและประกบปากเพื่อนรักโดยไม่ทันตั้งตัว "ทำไมวันนี้หื่นจังเลยเนี่ยเจ๊!!!"

"ก็ไม่รู้อ่ะ..." โดนัทมองเพื่อนรักตาปรือ "ชั้นรู้สึกว่าวันนี้แกน่ารักกว่าปกติ อยากฟัดแกว่ะเฟิร์น"

"เหรอ..." พอได้ยินแบบนี้ ใบเฟิร์นก็เริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบที่ใบหน้าและท้องน้อย "ชั้นก็ว่าแล้ว ว่าทำไมวันนี้เจ๊ถึงอยากมาดูหนังจังเลย ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง"

"ก็อยากดูหนังจริง ๆ แต่หนังมันไม่สนุกอย่างที่คิดอ่ะ!!!" โดนัทตอบ

"ช่างเถอะเจ๊ อุตส่าห์มาไกลถึงนี่แล้ว งั้นเราก็มาหาอะไรสนุก ๆ ทำกันแล้วกัน" ใบเฟิร์นยิ้มหวานอย่างมีเลศนัยน์ "อ่ะ...ชั้นทำให้เจ๊ก่อนนะ"

ว่าแล้วใบเฟิร์นก็นั่งยอง ๆ ตรงหน้าโดนัท ก่อนใช้มือล้วงกางเกงในสีขาวของเพื่อนรักออก ในจังหวะที่กำลังจะดึงกางเกงในตัวน้อยออกจากเรียวขานั้น คนร่างเล็กก็เหลือบไปเห็นคราบน้ำใส ๆ ตรงเป้ากางเกงในของเพื่อนรัก



"แหม!!! ถึงว่าทำไมวันนี้ดูหื่นจัง!!!" ใบเฟิร์นแบกางเกงในให้โดนัทได้ดูความเปียกชื้นตรงเป้ากางเกง ก่อนที่คนร่างเล็กกว่าจะเป็นฝ่ายทำรักด้วยปากให้คนร่างสูงกว่าก่อนเป็นคนแรก

"อืออ..." ณิชายืนตัวเกร็งลูบไล้ศีรษะของเพื่อนรักที่กำลังทำรักกับน้องสาวของเธอด้วยปาก "อ่าห์...ดีจังเลย"

เนตรชนกที่นั่งยอง ๆ กำลังเพลิดเพลินไปกับการละเลียดกลีบสาวของโดนัทที่เปียกแฉะ หลายวันที่ผ่านมาสองสาวแทบไม่ได้สนใจอะไรในตัวลุงพลเลย เพราะมัวแต่ใช้เวลา 'ส่วนตัว' ด้วยกัน จนเพื่อน ๆ ในวิทยาลัยพยาบาลเริ่มตั้งข้อสงสัยแล้วว่าทั้งคู่อาจเป็นคู่เลสเบี้ยนกัน

ในตอนนั้นสองสาวไม่ได้ปฏิเสธอะไร สองสาวต่างหันมายิ้มให้กัน และพูดเป็นนัยน์ ๆ ว่าโลกสมัยนี้ไปไกลแล้ว บางครั้งความรักมันก็ไม่จำกัดเพศ ผู้ชายไม่จำเป็นต้องคู่กับผู้หญิงเสมอไป ในเมื่อผู้หญิงก็สามารถรักกับผู้หญิงในฐานะคนรักได้

"อูยยย..." โดนัทรีบเอามือปิดปาก เพราะใกล้จะถึงจุดสุดยอดในอีกไม่กี่อึดใจ ในขณะที่ใบเฟิร์นกำลังแหวกขาของเพื่อนรักให้กว้างขึ้น เพื่อที่ตัวเองจะได้แทรกลิ้นเข้าไปในจุดที่ซ้อนเร้นได้มากขึ้นกว่าเดิม "อ๊า!!!!"

โดนัทยืนกระตุกตัวเกร็ง พร้อม ๆ กับน้ำรักที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาว ใบเฟิร์นรีบอ้าปากรองรับน้ำหวานที่หลั่งออกมาทุกหยาดหยด ด้วยเพราะกลัวว่าพื้นห้องน้ำเบื้องล่างจะเลอะเทอะ

"โอย..." สาวห้าวแอบหวานแทบจะทรงตัวไม่ได้ ในขณะที่ใบเฟิร์นกำลังลุกขึ้นเอามือปิดปาก

"อึ๊ก!!" สาวร่างเล็กตัดสินใจทำในสิ่งที่คนตัวสูงไม่คาดคิดว่าจะทำ นั่นคือการกลืนกินน้ำรักของเธอ ใบเฟิร์นยิ้มให้เพื่อนรักหน้าแดงก่ำ ก่อนเดินเข้าไปบดปากแลกลิ้นกับโดนัทอย่างดูดดื่ม
"อือออ...อ่าห์...แผล๊บบบ!!!" สองสาวคลอเคลียโอบกอดกันภายในห้องน้ำอย่างเร้าร้อน ดูดดื่ม ระหว่างนั้นก็มีใครบางคนเปิดประตูเข้ามาภายในห้องน้ำ จนสองสาวต้องหยุดกิจกรรมรักชั่วคราว เพราะกลัวว่าคนข้างนอก ที่กำลังเปิดซิงค์อ่างล้างหน้าจะได้ยินเสียงกิจกรรมไม่พึงประสงค์จากคนทั้งคู่

"ตื่นเต้นดีไหมเจ๊?" ใบเฟิร์นหันไปยิ้มให้โดนัท ใบหน้าของเธอแดงระเรือจากเลือดฝาดที่ไหลสูบฉีดไปทั่วร่างกาย

"แกสุดมากเลยรู้ตัวป่ะ!?" โดนัทค้อนใส่เพื่อนรัก "แก...นี่แกกล้ากลืนน้ำของชั้นเหรอยะ?"

"อือ!!! อร่อยออก!!" คนร่างเล็กยิ้ม ก่อนเอามือป้ายคราบน้ำรักที่เลอะริมฝีปากของโดนัทมาดูดและทำตาหวานใส่ "เจ๊...ชั้นยังไม่เสร็จเลยอ่ะ เรามา...มาลองตีฉิ่งกันไหม?"



โดนัทยิ้มที่มุมปาก ก่อนหันไปมองโถส้วมด้านหลัง สาวห้าวก้มลงไปปิดฝา ก่อนถลกกระโปรงให้สูงขึ้น แล้วหย่อนตัวนั่งบนฝาโถส้วม ก่อนถ่างขากว้าง จนเผยให้เห็นเนินหัวหน่าวที่มีแผงไหมพรมสีดำขลับดูดกดำ ก่อนใช้มือแหวกพู่เนื้อที่เปียกชุ่มจนเผยให้เห็นติ่งสยิวตรงกลางแก่นกลางกายสาวและเนื้ออ่อนสีชมพู

ส่วนใบเฟิร์น ก็ถลกกางเกงในลายลูกไม้สีชมพูออก ก่อนถลกกระโปรง แล้วแทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างขาของโดนัทเพื่อนรัก เพื่อให้เนินเนื้อสาวของทั้งคู่และปุ่มสยิวได้สัมผัสกันอย่างแนบแน่นและชุ่มฉ่ำ กว่าที่เคย

"อือออ..." สองสาวประกบปากกันในขณะที่กำลังบดเบียดเนินสาวจนเปียกแฉะ จนเกิดเสียงดังเจ๊าะแจ๊ะ ๆ จากกิจกรรมของทั้งคู่ เนตรชนกและใบเฟิร์น ที่ตอนนี้ควรนั่งกินป๊อปคอร์นดูหนังในโรงภาพยนตร์ กลับเลือกที่จะมาหากิจกรรมอะไรสนุก ๆ ทำกันในห้องน้ำ

พูดกันแบบตรง ๆ ไม่ต้องบรรยายเวิ้นเว้อก็คือ สองสาวแอบมานั่งตีฉิ่งกันในห้องน้ำ สองสาวกำลังมึนเมาไปกับรสรักที่แสนซาบซ่าน ปากบนก็บดเบียดแลกลิ้นกินน้ำลายของกันและกันอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนปากล่างนั้นยิ่งเร้าอารมณ์มากกว่า ขนหมอยและแคมสาวของทั้งคู่บดบี้กันจนน้ำเยิ้มเลอะไปทั่วหน้าขา

"อ่าห์...ใบเฟิร์นจ๋า...ซี้ดดดด!!!"

"โดนัท..อูยยยย...เสียวหอย....น้ำจะแตกแล้วอ่า...!!!!"

เสียงเจ๊าะแจ๊ะ ๆ ดังชัดขึ้น จนใบเฟิร์นที่นั่งคร่อมอยู่ตรงกลางระหว่างขาของโดนัทต้องเอื้อมมือไปกดชักโครกเพื่อเก็บเสียง สองสาวรับรู้ถึงความเหนียวเหนอะหนะตรงหว่างขา

บางที ลุงพล ไม่ซิ บุรุษเพศและศิวลึงค์อาจไม่จำเป็นสำหรับสองสาวอย่างเนตรชนกและณิชา ที่ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างหลงใหลในเกมรักฉบับดนตรีไทยจนโงหัวไม่ขึ้นเสียแล้ว

.......................

ตัดมาทางฝั่งหอพักในสตรี ณ วิทยาลัยพยาบาล

"โอ้ยยย...พอดีกว่า นอนดีกว่าเรา!!!" ในช่วงเวลากลางดึกของคืนนั้นเอง สาวอีฟที่กำลังนั่งอ่านหนังสือก็ลุกขึ้นบิดขี้เกียจ พลางเหลือบไปมองนาฬิกาบนเพดาน ก็พบว่านี่เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว

อรัญญาที่ในชุดนอนเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว ระหว่างนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงไขกุญแจจากหน้าห้อง ทำให้เธอรู้ว่าเพื่อนรักของเธออย่างเดือนดารากลับมาแล้ว

"หมวย!!?? หมวยกลับมาแล้วเหรอ??" อรัญญาเอ่ยปากถามขณะกำลังล้วนปาก

"อือ!!!" เดือนดาราตอบด้วยน้ำเสียงอิดโรย ก่อนที่อรัญญาจะบ้วนปากเสร็จและเปิดประตูออกมา เธอก็พบว่าเพื่อนรักของเธอที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษาพยาบาลได้ทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนแล้ว



"หมวย? จะนอนแล้วเหรอ?" สาวอีฟมองยัยหมวยในชุดนักศึกษาที่นอนคว่ำอยู่บนเตียง "ทำไมไม่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนละ จะนอนสภาพแบบนี้ไม่ได้นะหมวย?"

"อืออ เราเหนื่อย เราเพลีย ขอนอนพักสักงีบได้ไหม?" เดือนดาราที่นอนคว่ำอยู่รีบเอาหมอนจากหัวเตียงมาปิดศีรษะ "ขอเวลาและพื้นที่ส่วนตัวสำหรับเราหน่อยนะอีฟ?"

"หมวยไปทำอะไรมา?" ด้วยความเป็นห่วงเพื่อน อรัญญาเลยเดินอ้อมไปนั่งบนเตียง ก่อนแตะหลังเพื่อนรักที่สะดุ้งด้วยความตกใจ "หมวย? หมวยไม่สบายป่ะเนี่ย?"

"อีฟ!!! บอกแล้วไงว่าขอพื้นที่ส่วนตัวสำหรับเราหน่อย!!! จะไปทำอะไรก็ไปทำเถอะ!!!" ยัยหมวยดุใส่เพื่อนรักจนหน้าเสีย ก่อนทิ้งตัวลงไปนอนต่อ

"คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วง..." อรัญญาลุกขึ้นส่ายหน้า ก่อนเดินไปปิดสวิตซ์ไฟ แล้วเข้านอน บรรยากาศอึมครึมเริ่มเข้าปกคลุมภายในห้อง

อรัญญาที่นอนตะแคงอยู่ ได้ยินเสียงกรนจากเตียงของเดือนดารา ที่มีขอบไม้กั้นกลาง ทำให้เธอนึกถึงคำพูดของนาถลดาจอมปั่น ที่บอกว่ายัยหมวยแอบไปพลอดรักกับลุงพลข้างนอก

"หมวยเนี่ยนะที่ไปกับลุงพล?" สาวอีฟร่นคิ้วด้วยความประหลาดใจ "เป็นไปไม่ได้!!! ก็หมวยแสดงท่าทีรังเกียจลุงพลขนาดนั้น จะออกไปข้างนอกกับลุงพลได้ยังไง!!"

ด้วยความเป็นห่วงเพื่อน ทำให้อรัญญาตัดสินใจว่า พรุ่งนี้เธอจะลองไปคุยกับลุงพลเป็นการส่วนตัวดู ซึ่งเธอเองก็รู้ดีว่านี่มันเป็นเรื่องที่เสี่ยง แต่จะให้ทำยังไงละ ก็เธอเป็นห่วงเพื่อนจริง ๆ

อรัญญาตั้งใจว่าจะไปเตือนลุงพลว่าให้หยุดพฤติกรรมนี้ด้วย เพราะถ้าหากเจ้าหน้าที่บ้านเมืองรับรู้ มีหวังลุงพลจะต้องโดนจับเข้าคุกเข้าตาราง แน่นอน อรัญญาไม่ได้สนใจใยดีอะไรในตัวลุงพลหรอก ลึก ๆ เธอเองก็เกลียดลุงพลไม่น้อย จากเหตุการณ์ที่เธอถูกยัยนาถล่อลวงไปให้ลุงพลขืนใจเธอที่ห้องพักภารโรงนั่น

"อือออ!!!! ลุงพลขา...เบา ๆ หน่อยซิ!!!! หนูเจ็บก้นนะ!!!" แล้วทันใดนั้น เดือนดาราก็เผลอละเมอชื่อลุงพลออกมา อรัญญาที่ยังไม่หลับถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ

"หมวย..." สาวอีฟลุกขึ้นนั่งบนเตียงท่ามกลางความมืด พลางนึกถึงคำพูดของนาถลดา นี่ตกลงว่า ยัยหมวย เพื่อนรักของเธอกับลุงพล....


โปรดติดตามตอนต่อไป...

หมวยกลับมาเพ้อถึงลุงเลย

สนุกน่าตืดตามตลอดครับ

น้องหมวยติดใจจนเก้บมาฝันเลย

ผมนี่รอฉากฮาเร็มของลุงพลเลย

ถึงกับเพ้อเลยนะน้องหมวย