"พี่ทอง ดูนี่"  หญิงสาววัย 22 ยื่นเอกสารฉบับหนึ่งให้ตาทอง
"ยังจะเรียก พี่อีก .. บอกว่าให้เรียกลุง ฉันนะเกิดก่อนแม่เธออีกนะหนูเพียง  ... " ตาทองกล่าวพลางหัวเราะไม่มีท่าทีว่าจะโกรธ พลางรับเอกสารมาจากเพียงฟ้า
"ก็ลุงยังไม่แก่อะ บอกแล้วจะเรียกพี่...ไม่งั้นไม่ทำงานด้วยนะ " หญิงสาวกล่าวกระฟัดกระเฟียด พลางสบัดก้นเดินออกไป ตาทองได้แต่มองตาม พลางส่ายหน้า
         เพียงพ้า หญิงสาวที่เรียนจบด้านบริบาลเด็กและคนแก่ ที่ตาทองจ้างให้มาช่วยดูแลยายแจ่ม ด้วยเงินเดือน 7 พัน มันเป็นค่าจ้างที่ไม่สูงนัก แต่เธอก็เต็มใจทำ จะอะไรนักหนากับเด็ก ม.6 ที่เรียนหลักสูตรบริบาลเพียงหนึ่งปี แล้วออกมาทำงาน ความจริงเธอเคยทำงานที่ รพ.เอกชน ด้วยเงินเดือนหมื่นสอง แต่ด้วยภาวะโควิดที่ผ่านมา ทำให้เธอต้องตกงาน กระทั่ง ได้มาทำงานกับตาทอง พอแก้ขัด ด้วยเวลาทำงานจันทร์ถึงศุกร วันละ 4 ชั่วโมง
........
         ตาทองนั่งลงเก้าอี้ขางกายของยายแจ่ม ... ยายแจ่มพลิกตัวเบือนหน้าหนี ด้วยความยากลำบาก ไม่ยอมมองหน้าตาทอง
ยายแจ่มแกโกรธเกลียดตาทองหรือ นั่นกลับไม่ แกอายต่างหาก อายที่ต้องได้รับความช่วยเหลือจากตาทอง
" แจ่มจันทร์..." ตาทองกล่าวเบาๆ
"นี่เป็นเอกสารของ ธนาคาร ที่เธอเอาที่บ้านไปจำนอง..." ตาทองกล่าว...." เค้าจะยึดที่ดินแล้วนะ"   ตาทองพูด แต่ยายแจ่มไม่กล่าวคำใดๆออกมา
"ฉันจะไปไถถอนให้นะ แต่.... เธอต้องโอนที่แปลงนี้ให้ไอโก๊ะ...."
ตาทองกล่าวพลางมองดูสภาพของยายแจ่มด้วยความรู้สึกสมเภทเวทนา
        ไม่มีเสียงกล่าวใดๆออกจากปากยายแจ่ม มีเพียงพยักหน้าเบาๆ พร้อมกับน้ำตาจำนวนหนึ่งที่ซึมออกจากหางตา
..........
ขั้นตอนการไถ่ถอน และโอนที่ดินไม่ยุ่งยากมากนัก เพราะเป็นการโอนมรดกจากยาย อีกอย่างตาทองก็รู้จักมักคุ้นกับเจ้าหน้าที่ ที่ดินเป็นอย่างดี ครั้งนี้ ตาทองหมดเงินเกือบ 2 แสน ยายแจ่มไม่ต้องมาดำเนินการอะไร เพียงแต่เซ็นเอกสาร โดยมี เพียงฟ้ามาช่วยเซ็นเป็นพยาน
      ไอโก๊ะ ถึงกับโผเข้ากอดตาทองแน่น เมื่อตาทองยื่น ฉโนดให้
"เก็บรักษาเอาไว้นะลูก.." ตาทองกล่าวพลางลูบที่เส้นผมของเด็กสาว
"ค่ะ ตา..." เด็กสาวตอบ แต่ยังไม่ปล่อยมือที่โบกอดตาทอง
        มือที่โอบกอของเด็กสาวที่โอบกอดคุณตา มื่อคุณตาที่โอบกอดหลานสาว แต่ความรู้สึกแว๊บหนึ่งที่เกิดขึ้นกับตาทอง กลับเป็น รู้สึกได้ถึงสัมผัสที่แกได้เคยโอบกอดแจ่มจันทร์เมื่อ30กว่าปีที่ผ่านมา
....."กลับกันเถอะ....."  เพียงฟ้ากล่าวขึ้น สองตาหลานจึงได้คลายออมกอดออกจากกัน
       ด้วยวันนี้เป็นวันราชการ หลังจากเสร็จภารกิจ ตาทองจึงได้ไปส่งไอโก๊ะที่โรงเรียน เพื่อเรียนต่อในภาคข่าย ระหว่างทางตาทองกับเพียงฟ้าต่างพูดคุยสับเพเหระด้วยความสนุกสนาน โดยไม่รูตัวเลยว่า มีสายตาของไอโก๊ะ ที่นั่งอยู่ในช่องแคป ของรถกระบะมองดูด้วยความไม่พอใจ
.............
............
ถึงจะเป็นเขตเทศบาลรอบตัวอำเภอขนาดใหญ่ แต่สังคมยังเป็นสังคมบ้านนอก จึงไม่แปรกเลยว่า ภาพร้านกาแฟหรูที่มีตาทองชายวัย 50 กลางๆ นั่งทานข้าวกับเพียงฟ้าหญิงสาววัย 20 ต้นๆ
"กูว่ายายจิตร มันเอานังเพียงไส่พานให้ตาทองแล้วละ .." หญิงกลางคนวัย 40 ปลาย กล่าวขึ้น พลางจั่วไพ่ขึ้นมาลุ้น
"แต่กูว่าตาทองต้องเลี้ยงต้อยนังไอโก๊ะแน่ๆ.. " หญิงชราอีกคนกล่าว
"โอ้ย,!!.... นรกกินหัว  พวกแกก็พูดไป "
"ไม่รู้ละ ตาทองนะก็ผู้ชายนะ แถมยังโสดด้วย.." หญิงอีกคนว่า
" แล้วสมัยก่อนนะ เห็นแกก็อ่อยพี่ทองอยู่ แล้วได้ผลไหมละ.." หญิงคนเดิมว่าพลาง ทิ้งไฟ่ลง "ป๊อกแปดโว้ย"
"เออ.... ว่าแต่กู... มึงก็เหมือนกันละ..." หญิงชราอีกคนว่าพลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ ในวงไพ่
..........
..........
หลายปีผ่าน ปีผ่าน ต่อนนี้ โอโก๊ะ บัดนี้ไอโก๊ะโตเป็นสาวแล้ว ตาคม จมูกโด่ง ร่างสูงโปร่ง หน้าตาออกไปทาง ญี่ปุ่น เหมือนชื่อของเธอ
ตาทองเฝ้ามองหลานสาวด้วยความชื่นชม ประดุจว่า เป็นหลานจริงๆของแก
           แต่ความรู้สึกเจ็บปวด กลับเป็นความรู้สึกเดียวกันกับตอนที่แก้ได้พบว่า แจ่มจันทร์ ได้มีคนรักอื่น มื่อครั้งกาลก่อน  มันเป็นความรู้สึกชนิดเดียวกัน เมื่อมีหนุ่มหล่อ ร่างสูงผิวขาว ชั้น ม.6 ขี่มอเตอร์ไซมาส่งไอโก๊ะ ถึงหน้าบ้าน ในเวลา 18.30 น. ซึ่งมันเกินเวลาเรียนมามากแล้ว
"ไปทำอะไรอยู่ นี่มันกี่โมงเข้าแล้ว  แล้วใครมาส่ง ..." ตาทองกล่าวเสียงแข็ง ไอโก๊ะ ถึงกับหน้าซีด เพราะไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน
"หนูซ้อมเชียร์อะตา หนูเป็นเชียหรีดเดอร์ของสี..." เด็กสาวกล่าว หัวใจดวงน้อยเต้นแรง
"รถรับส่งตาก็ผูกให้แล้ว ทำไมไม่กลับกับรถ.." ตาทองว่า เสียงยังกระด้าง
"ก็รถเค้ากลับก่อน    .... เลยให้เพื่อนมาส่ง..." เด็กสาวกล่าวเบาๆ ด้วยความรู้สึกผิด
" ยังเป็นเด็กเป็นเล็ก ตายังไม่อยากให้มีนะ ไอ้เรื่องฟงแพนนะ ตั้งใจเรียนดีกว่า" ตาทองกล่าว เป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้ใหญ่ย่อมห่วงลูกหลานของตน
" ไม่ใช่แฟนนะคะตา...  ที่มาส่งนะ เค้าเป็นกระเทย.."
          คำกล่าวนี้กลับทำให้ตาทองโล่งออกทันที่ เหมือนยกหินออกจากอก
"ช่างเถอะ... ไปอาบน้ำอาบท่า วันหลังถ้ากลับผิดเวลา แล้วตาจะไปรับ..." ตาทองว่า แล้วแยกตัวเดินออกไป
" หึงหลานหราพี่ทอง.." เพียงฟ้า กระซิบเบาๆ ปนเสียงหัวเราะ
" บ้าสิ .... ใครจะไปคิดแบบนั้น " ตาทองตอบเบาๆ ขณะ ที่เพียงฟ้า เตรียมกลับบ้าน
        ความจริงยายแจ่มก็อาการดีขึ้นมากแล้ว เริ่มช่วยเหลือตัวเองได้ เริ่มพูดได้เป็นคำๆ ....ส่วนเพียงฟ้าก็ได้งานทำแล้ว เป็นผู้ช่วยพยาบาล ในโรงพยาบาลประจำอำเภอ แต่ก็ยังแวะเวียนมาช่วยดูแลยายแจ่มทุกวันหลังเลิกงาน
" พอดีวันนี้มีงานเลี้ยง รับน้องที่ โรงบาลอะ.." เพียงฟ้ากล่างลอยๆ
"ท่าจะสนุก.," ตาทองกล่าวตอบโดยปราศจากความหมาย
"ไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ..." หญิงสาวชวนดื้อๆ
"เอ้า  ไปได้ไง เค้าเลียงภายในไม่ใช่หรือ"    ตาทองว่า กึ่งกปฏิเสธ
" ก็เลี้ยงภายในนั่นละ หนูถึงชวน น้าๆ ไปเป็นเพื่อนหน่อย  " หญิงสาวอ้อน
"ไปก็มีแต่ผู้หญิง....หาเพื่อนก็ไม่ได้.. " ตาทองกล่าวเซ็งๆ
"หนูให้พี่ทองไปเป็นเพื่อนหนู ไม่ได้ให้พี่ทองไปหาเพื่อน...นะคะ..ไปเป็นเพื่อนหน่อย เผื่อหนูเมา กลับไม่ได้ "
"เอ้า....!!!.... ไปก็ไป ..." ตาทองว่า...
"เย้...!!!..." หญิงสาวออกอาการดีใจ
.,....................
.....................
เด็กสาวปิดประตูบ้านด้วยความขุ่นเคือง เมื่อตาทองขับรถออกไปพ้นตัวบ้าน ความจริงตาทองแกก็มีสังคมของแก การออกนอกบ้านไปหาเที่ยวบ้างตามประสาคนโสตที่มีเงินเหลือเฟือก็เป็นเรื่องของแก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไอโก๊ะเห็น เพียงแต่วันนี้ตาทองจะไปงานเลี้ยงหับเพียงฟ้าเท่านั้น แต่มันกลับสร้างความขุนเคืองให้กับไอโก๊ะได้ไม่น้อย
....................
"ไอ..โก๊ะ...."    เสียงยายแจ่มเรียกเบาๆ
"ขา...ยาย...." ไอโก๊ะขานรับพลางเดินไปที่เตียงนอนอันเป็นที่ยายแจ่มนอนอยู่

"ยายจะเอาอะไรคะ... " เด็กสาวถามด้วยความอ่อนโยน ด้วยความห่วงใย ตลอดเวลาที่ผ่านมา ถึงยายจะดูแลเธอไม่ดีนัก แต่ยายก็เป็นญาติเพียงคนเดียวที่ดูแลเธอ จะพึ่งญาติพี่น้องในหมู่บ้านก็ไม่ได้ เพราะเขาไม่คุยด้วย เพราะเขากลัวจะไปยืมเงิน   พ่อ เธอก็ไม่รูด้วยซ้ำมาเป็นใคร แม่ก็หายไปตั้งแต่เธอยังเด็ก
              จะมีก็แต่เพียงตาทองเท่านั้นที่ช่วยเหลือเธอมาตลอด ฟังว่าเมื่อก่อนตาทองเคยเป็นแฟนเก่าของยายมาก่อน แต่มากกว่านี้ ไอโกะ ไม่รู้อะไรอีกเลย
"หลาน .ยาย.โต.เป็น..สาว..แล้วนะ...."  หญิงชรากล่าวเป็นคำๆ ด้วยความยากลำบาก
"มันเหนื่อยก็ไม่ต้องพูดหรอกยาย.....เขียนเอาก็ได้.." เด็กสาวกล่าวพลางยื่นมือไปหยิบกระดาษ กุบดินสอส่งให้ยาย มันเป็นวิธีการสื่อสารระหว่างยายกับหลานสาวในช่วงที่ผ่านมา ซึ่งการเขียนยายแจ่มทำได้ดีกว่าการพูด
        หญิงชรากลับส่ายหน้า  พลางพยายามสอดมือเข้าไปไต้หมอน เด็กสาวมองด้วยความงุนงง
"เรื่อง..ที่ยายอยาก.,.บอกหลาน...อยู่ในนี้,,..ไม่เข้าใจตรงใหนคอย..ถาม..." หญิงชราว่าพลางดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดกาย พลิกตัวตะแคง แล้วหลับตา
           ไอโก๊ะ พับจดหมายฉบับนั้นเก็บใส่กระเป๋า มองไปที่ยายที่นอนอยู่ด้วยสายตาที่ปราศจากความหมาย แล้วค่อยๆ เดินไปที่ห้องนอนของตน
              เพราะข้อความในจดหมาย กลับทำให้ไอโก๊ะหลับไม่ลง
...................
...................
เป็นงานเลี้ยงเล็กๆ ที่จัดขึ้นภายในโรงพยาบาล ผู้คนฃม่มากนักเพราเจ้าหน้าที่ส่วนหนึ่งต้องเข้ากะขึ้นเวร คนส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่แก่บ้างหนุ่มบ้างที่มากับครอบครัวบ้าง ส่วนใหญ่ตาทองก็รู้จะดีอยู่แล้ว เพพราะเป็นคนในอำเภอเดียวกัน
         แต่ที่ตาทองกระอักกระอ่วยที่สุดก็เพราะที่ เพียงฟ้าดันไปแนะนำคนให้รู้จักว่าตาทองเป็นแฟนของตนนี่สิ.....
..........
..........
สุรา เมื่อดื่มก็ต้องเมา ถ้าไม่อยากเมาก็อย่าดื่ม
รสชาติของสุราหาได้ดีไปกว่าน้ำหวานไม่ แต่ผู้คนก็ยอมซื้อหามันด้วยราราแพงมาดื่มกิน
กินแล้วก็เมา แล้วก็บอกว่าตนไม่เมา
ดังนั้นผู้คนที่บอกว่าตนไม่เมา นั่นละ คนนั้นกำลังเมา
...........
...........
ไฟกระพริบบนล่างสีน้ำเงินสลับแดงที่อยู่ห่างออกไปเกือบกิโล ทำให้ตาทองต้องชลอรถจอดข้างทางทันที
"ข้างหน้ามีด่านตรวจ..." เพียงฟ้าว่า
"โดนเป่าแอลกอฮอ ละ ซวยเลย.." ตาทองกล่าว
"เอาไงดี,..???.," เพียงฟ้าถาม
"กลับรถ ไปขอนอบ้านเพื่อนพี่..." ตาทองออกความเห็น
"อายเค้า.... เพียง เป็นผู้หญิงนะ เพื่อนพี่จะคิดยังไง ที่ทองมากับเพีบงสภาพแบบนี้..."
"งันไปนอนรีสอร์ท..." ตาทองพูดไม่คิด
"ค่ะ...." ตาทองถึงกับอึ้ง แต่ก็ยูเทินรถกลับ ความจริงไฟแดงน้ำเงินที่กระพริบอยู่หาได้เป็นด่านตรวจไม่ มันเป็นเพียงไฟประดับหน้าร้านของร้านประดับยนต์เท่านั้น
.........
"สองห้องน้อง..." ตาทองบอกกับพนักงานรีสอร์ท
"ห้องเดียวก็พอ.." เพียงฟ้าแย้ง
"เตียงคู่.." ตาทองว่า
"มันแพงกว่ากันตั้ง 50 บาทนะ เอาเตียงเดี่ยว..." เพียงฟ้าแย้งอีก
"ครับๆ เตียงเดี่ยว...หลังนั้นครับ" พนักงานรีสอร์ทว่าพลางฉายไฟไปที่รีสอร์ทหลังหนึ่งที่อยู่ในสุด
...........
...........
...........
      นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของตาทอง ที่พาผู้หญิงเข้ารีสอร์ท ตลอดหลายปีที่ครองความเป็นโสด แก่ก็ได้ปลดปล่อยอารมณ์ตามธรรมชาติของมนุษย์อยู่เสมอ เพียงแต่ว่า ครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่แกได้พาผู้หญิง ที่ไม่ใช่ผู้หญิงหากินเข้ารีสอร์ท   
      ภาษาพูด เป็นการสื่อสารที่ดีที่สุดของมนุษย์  แต่บางครั้งภาษากายกลับบ่งบอกความรู้สึก ความต้องการได้ดีกว่า เมื่อจ่ายเงินค่าห้องแล้ว เมื่อประตูของห้องพักปิดและกดล๊อค สองร่างต่างวัยก็เหมือนกับได้ตัดขาดจากโลกภายนอก
      ภาษาพูดอาจบ่งบอกความรู้สึกได้ง่าย แต่มันอาจสร้างสความรู้สึกอับอายหากพูดความรู้สึกความต้องการของตนออกไป ดังนั้นภาษากายจึงแสดงออกได้ดีกว่า อย่างน้อยมันก็ไม่อาจบ่งบอกความรู้สึกที่มีทั้งหมด ต่างฝ่ายต่างอ่านภาษากายของกันและกันออก ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร  .......".....ง่ายขนาดนี้คงไม่มีปัญหาอะไร ผู้หญิงคนนี้คงผ่านผู้ชายมาบ้างแล้วละ....".... นั่นเป็นความคิดของตาทอง ที่เพียงฟ้าอ่านไม่ออก.......,".... เป็นไงเป็นกัน อ่อยมานานแล้ว...วันนี้ละจะจับตาแก่คนนี้ทำผัวให้ได้..รวยขนาดนี้....." .....นั่นกลับเป็นความรู้สึกของเพียงฟ้า ที่ตาทองอ่านไม่ออกเช่นกัน
           ซึ่งหากว่าต่างฝ่ายต่างอ่านความรู้สึกซึ่งกันและกันนี้ออก ต่างฝ่ายก็คงต้องผละออก จากกัน และต่างฝ่ายคงต้องแยกย้ายจากกันชนิดไม่มองหน้ากันอีกเลย
             ด้วยความที่ต่างอ่านความรู้สึกนี้ไม่ออก ต่างฝ่ายจึงได้ยืนมองสบตากัน สองมือตาทองที่โอบไหล่เพียงฟ้า สองมือเพียงฟ้าที่โอบรอบเอวของตาทองค่อยๆ กระชับให้สองร่างแนบแน่นเข้าหากัน
ไม่มีภาษาพูด มีเพียงภาษากาย
            ปากประกบปากกันแนบแน่น ลิ้นสองลิ้น เกี่ยวพันดูดดุนกันไปมา ลิ้นชราดุนเข้าไปในปากของหญิงสาว แลิ้นของหญิงสาวกลับดุนลิ้นนั้นออก แล้วส่งมันเบ้าไปอยู่ในปากของของอีกฝาย
           การต่อสู้ของภาษากายที่ดูเหมือนจะสูสีในช่วงแรก แต่เมื่อเวลาผ่าน กลับเห็นได้ชัดว่าฝ่ายชายเป็นมวยกว่า เมื่อเสื้อผ้าของหญิงสาวถูกปลเปลื้องออกจากร่างกายจนหมดตัว หญิงสาวกลับทำได้เพียงแค่โอบกอดรอบเอวของฝ่ายชาย อาการสั่นสท้านของหญิงสาว ที่ถูกภาษากายของฝ่ายชายจับ ลูบไปทั่วร่างทำให้ฝ่ายหญิงถึงกับตัวอ่อนทำอะไรไม่ถูก
            หูอื้อ ตาลาย หนาวสะท้าน กระทั่งมารู้สึกตัวอีกที่ เมื่อร่างของตนได้นอนหงายอยู่บนเตียง โดยมีร่างเปลือยของตาทองทาบทับอยู่บนอก
             ธรรมชาติได้สร้างร่างกายของมนุษย์ออกมาโดยกำหนหน้าที่ของอวัยวะต่างๆไว้อย่างชัดเจน มือมีไว้หยิบจับสิ่งของ เท้ามีไว้เดิน
....เต้านมเช่นกัน สำหรับเพศหญิงแล้วมีไว้สำหรัผลิตน้ำนมให้ลูกได้ดื่มกินผ่านทางหัวนม
..... แต่นี่ไม่ใช่ หรือมันผิดหน้าที่ ชายที่กำลังดูดนมอยู่ตอนนี้ไม่ใช่ลูกของเพียงฟ้า เธอยังไม่มีลูก และเต้านมก็ไม่มีน้ำนม แต่ชายแก่ที่ดูดนมเธออยู่ กลับทำเหมือนเป็นลูก ที่ทั้งบีบ ทั้งดูดเหมือนจะให้น้ำนมไหลออกมาเพื่อใหได้ดื่มกิน
...... เพียงฟ้าไม่เคยเป็นแม่ จึงไม่รู้ว่าเมือลูกดูดนม คนเป็นแม่จะรู้สึกเยี่ยงไร... แต่ชายวัย 50กลางที่ดูดนมของเธออยู่ตอนนี้เธอรับรู้ได้ว่าเธอเป็นสุข สองมือเธอจึงได้โอบกอดร่างตาเฒ่า แอ่นอกป้อนนมซ้ายขวาเข้าปากให้ตาเฒ่าได้ดูดดื่ม...
...... ปากของตาทองได้ดูดดื่มนมของผู้หญิงมาไม่น้อย แต่นมของเพียงพ้ากลับต่างจากเต้านมทั้งหมดที่แกเคย มันไม่เหลว มันแข็งและเหือนมีก้อนแป้งเป็นแผ่นอยู่ไต้ผิวรอบหัวนม
.,..... เมื่อลูกดูดนม มีแม่จำนวนไม่น้อยให้ลูกน้อยนอนหลับอยู่บนอกของตน คนเป็นแม่ย่อมรู้สึกดีไม่น้อย  แต่เพียงฟ้าไม่เคยมีลูกจึงไม่อาจเข้าใจความรู้สึกนั้น แต่ร่างหนาของชายแก่ที่ทาบทับอยู่บนอกของเธอตอนนี้ เธอบอกกับตัวเองได้ว่า เธอเป็นสุข
..... หากมีใครนำภาพ 2 ภาพมาเปรียบเทียบ มันจะเป็นภาพที่แตกต่างกันยิ่งนัก หนึ่งจะเป็นภาพของลูกน้อยตัวเล็กๆ ที่นอนอยู่บนอกของคนเป็นแม่ ..... แต่นี่จะเป็นภาพของชายแก่ที่ร่างหนาหนักใหญ่โตกว่า นอนบนอกของหญิงสาว
........ เหมือนกันคงเหมือนที่แม่คงโอบกอดลูก สองมืออาจลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของลูกให้ลูกได้หลับสบาย ไม่ต่างจากเพียงฟ้าที่ ที่ใช้สองมือโอบกอดลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของตาทองเช่นกัน

....... ต่างต่างตรงที่ เด็กน้อยจะต้องหลับนิ่งบนอกแม่ แต่ตาทองไม่ได้หลับบนอกเพียงฟ้า ยังคงเฝ้าวนเวียนดูดนมซ้ายขวา และเมื่อตาทองขยับตัวขึ้นมาจูบที่ปากของเพียงฟ้าอีกครั้ง


 

เพียงฟ้า อ่อยตั้งนานสำเร็จสะที

ตาทองเสียท่าจนได้

ตาทองใด้เมียเสียที

เรียบร้อยเลยตาทอง

เรียบร้อยตาทอง 

แล้วเด็กที่บ้านจะทำยังไงต่อล่ะเนี่ย

สมใจอยากแล้วซินะเพียงฟ้า

โดนจับแล้วตาทองเอ๋ย

อ่อยมานาน สำเร็จสักทีน่ะ

ทั้ง 2 ฝ่ายมีแต่ได้กับได้ สรุปไม่มีใครขาดทุนมั้ง

อ่อยสำเร็จ

อ้าว โก๊ะโดนตัดหน้าเลย

ต่อไปเรียกพี่ได้แล้วนะ

ตาทองงับบบบ