วันธรรมดาของชีวิต 4: เอ็กซ์-เด็กแค้น

   ซีรียสั้นๆ เล่าวันธรรมดาของคนธรรมดาที่ไม่เคยหวังอะไร  แต่กลับได้อะไรมาเหมือนถูกหวย

...............................................................................
แวะไปเยี่ยมเยียนเรื่องเก่าๆ ซีรีย์ยาวได้นะครับ
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 ตอน 1

แฟนกู ภาค 1 ตอน 1

...............................................................................

   เป็นนักเรียนใครว่าไม่สบายครับ... 
โคตรสบายจะตาย  ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมากมายนอกจากเรียนๆเล่นๆ
   
   ชีวิตนักเรียนมัธยมในวันธรรมดาของผมวันนึงก็แค่ตื่นเช้าหน่อย  มาโรงเรียน  ก็เรียนไป  ตกเย็นก็เตะบอล  แซวหญิง  กลับบ้าน  กินข้าว  ชักว่าว  แล้วก็นอน..  วันธรรมดาๆของนักเรียน  มันก็แค่นี้  วนไปเป็นเทอมเป็นปี  ไปเรื่อยๆ   มันก็ไม่มีอะไรตื่นเต้นหรอก  แต่ผมชอบหาเรื่องตื่นเต้นทำ....

   "ยัยป้อนเป็นกิ๊..."
   ผมทักเพื่อนหญิง ม 5 ห้องเดียวกันด้วยคำผวน  ผมชอบให้เธอไปผวนเอาเอง  เพราะเธอจะมึนๆงงๆนิดนึง...ก่อนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ  วันนี้เหมือนกัน  เธอแปลคำผวนเสร็จก็เข้ามาเอามือฟาดๆผมด้วยท่าไม้ตายเจ้าแม่กวนอิมพันมือ  ผมปกป้องเป็นพัลวัน   หลังจากได้ออกหมัดและข่วนผมไปบ้าง...เธอก็ไม่ได้โกรธอะไร  เธอหายแค้นแล้วก็เดินหนีไป

   แต่ผมชอบไอ้ป้อนนะครับ!!!!

ผมชอบเพราะมันน่ารัก  มันน่ารักจริงๆ  ไอ้ป้อนไว้ผมยาว  ชอบถักเปีย  หน้าตาก็ลูกจีนนี่หละ ตัวขาวๆ ไม่อ้วนไม่ผอม  นมเหรอครับ...ไม่มีมั๊ง 55555   ผมชอบแกล้งไอ้ป้อนมันมาก  แต่ก็เพียงเพื่อเรียกร้องให้มันสนใจผมมั่ง   ไอ้ป้อนไม่เคยสนใจผมมากกว่าเป็นเพื่อนมันคนนึง  โต๊ะเรียนเราใกล้กัน  มีแค่ทางเดินกั้นเท่านั้น  ผมเลยแกล้งไอ้ป้อนได้สะดวกมากๆ  มุขเน่าๆสารพัดถูกผมเอามาใช้หมด  เช่นผมเอาจิ้งจกปลอมไปใส่ไว้ในโต๊ะของเธอ  ไอ้ป้อนกรี๊ดซะจนครูเดินมาดู....   พออีกวัน  ผมเอาจิ้งจกตัวจริงปล่อยเข้าโต๊ะมัน  คราวนี้ไอ้ป้อนจับจิ้งจกตัวจริงได้และเอามาชูให้เพื่อนๆดู  กลายเป็นเพื่อนกรี๊ดทั้งห้องแทน  และพอไอ้ป้อนมันรู้ว่าได้จับจิ้งจกจริงๆ  มันถึงกะตกใจสุดชีวิต  ร้องลั่นตัวสั่นหน้าซีดและทำท่าจะเป็นลมในที่สุด   ผมนั่งหัวเราะจนตัวงอ 

เรื่องก็ไม่ใช่แบบนี้เสมอไปหรอกนะ  บางวันผมเอาดอกไม้ไปวางบนโต๊ะไอ้ป้อนก็มีนะ  บางทีผมก็ไปโอบกอดมันก็มี  ไปเล่นหางเปียมันก็มี  จับแก้มมันก็มี  แต่แบบนี้น้อย 55555 ผมมาแนวแกล้งมากกว่า

"ไอ้เอ็กซ์  มึงอีกแล้วใช่มั๊ยเนี่ย... มึงว่างมากใช่มะ  มึงเอาเวลาที่พับหัวใจเหี้ยๆใส่ขวดเนี่ย แล้วหยิบหินไปถมหนองประจักษ์ให้กูดีกว่า  แม่งรกโต๊ะกูชิบหาย"
"เฮ้ย...กูไม่ได้ทำ  ใครมาจีบมึงหรือเปล่า...  กูไม่เกี่ยว  กูไม่ได้จีบมึง"
"ให้มันจริงเหอะ ปากแข็งนะมึงเนี่ย  แม่ง..ไม่จีบกูใช่มะ  ดี... งั้น..จากนี้..กูไม่ให้มึงยืมลิควิดแล้ว  เชี่ย"

บางทีผมก็แกล้งมันแรงไปจริงๆ  หยั่งวันนี้ก็เป็นวันธรรมดาวันนึงที่ผมแกล้งไอ้ป้อนตามปกติ   ไอ้ป้อนลงไปกินข้าวเที่ยงกะเพื่อนๆ  ผมเล็งไว้อยู่แล้ว  พอไอ้ป้อนเอาข้าวมาวางแล้วเดินไปซื้อน้ำ  ผมเดินไปที่จานข้าวมันทันที  แล้วเอาเกลือโรยลงไปอย่างหนัก  แล้วผมก็เดินกลับมาจานข้าวผมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น  หันหน้าไปทางมันเพื่อดูผลงาน  ไอ้ป้อนยังร่าเริงคุยกะเพื่อนมัน  แต่พอข้าวคำแรกเข้าปากไปเท่านั้นแหละ  มันคายออกมาทันที  และตามมาด้วยอ้วกเละกระจายเต็มจานข้าวของมัน และไม่ทันไร..มันก็ร้องไห้มากมายอีก   โหย...ผมว่าแรงไปว่ะ  แต่แกล้งไปแล้ว...  ผมดูเหตุการณ์จนเห็นรุ่นพี่สองสามคนไปรุมโอ๋มัน   เหตุการณ์เมื่อตอนเที่ยงจบไงไม่รู้... ผมลุกหนีไปเมื่อกินข้าวเสร็จ

พอเลิกเรียน...  ผมก็วิ่งลงไปเตะบอลกับเพื่อนๆตามปกติของวันธรรมดาหลังเลิกเรียน  และพอสักห้าโมงผมก็หมดแรง  ผมนั่งพักจนเหงื่อแห้งแล้วผมก็เขาห้องน้ำเตรียมกลับบ้าน   พอผมเดินออกมาจากห้องน้ำ  ผมก็รู้สึกว่ามีคนเดินตามผมมาข้างหลังในระยะใกล้ผมมากๆ  พอผมหันกลับไป  ผมกลับโดนผ้าอุดปิดปาก  ผมดิ้นได้ครั้งเดียวและผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกต่อไป...
.......................................................................................

ผมมารู้สึกตัวอีกครั้ง  ก็พบว่าผมนอนหงายบนพื้นที่ไหนไม่รู้  เพราะมีผ้าดำผูกมัดที่ตาอย่างแน่น  สองมือสองขาโดนเชือกมัดขึงพืดไว้เป็นตัว x   สมองผมยังทำงานไม่ได้สมบูรณ์นักเพราะเพิ่งฟื้น  แต่ความรู้สึกแรกก็มาถึงตัวผม
"เพี๊ยะ...."
"เชี่ย  เฮ้ย  มันฟื้นแล้ว...เก่งนักเหรอมึง  ต้องเจอกูนี่..."
เสียงพูดผมว่าเป็นผู้หญิง  แต่ผมไม่คุ้นเคยเสียงนี้  และผมยังนึกไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นกะผม
"เพี๊ยะๆๆ"

ผมงงไปหมด  ผมโดนตบหน้าไป 4 ที  ตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น  ผมงงไปหมดแล้ว  อะไรวะเนี่ย...  ผมพยายามดิ้นรนสุดชีวิตเพื่อให้หลุดจากที่มัดไว้
"ไรวะ เฮ้ย  พวกมึงแก้มัดกูก่อน  เรื่องไรวะเนี่ย....  พูดให้รู้เรื่องดิวะ... เฮ้ย"
ผมร้องตะโกน  ไม่มีเสียงตอบ  แต่มีเสียงหัวเราะเบาๆ  และตามมาด้วยกำปั้นทุบอัดลงที่ท้องผมเต็มแรงสองครั้ง   ผมจุกจนพูดไม่ออก  ผมนอนนิ่งเงียบ  และรู้สึกว่ามีคนพยายามแกะเข็มขัดผม  รูดซิบและดึงกางเกงนักเรียนผมลง  ผมขัดขืนอะไรไม่ได้เลย

"เฮ้ย...ทำไรวะ...  ใครวะ  ปล่อยกู  ปล่อยกู...  ช่วยด้วย  เฮ้ย  อย่าดิวะ  ปล่อยกูก่อน  โอ๊ย  อย่า มึง..."
ไม่มีเสียงตอบ  ผมโดนอัดท้องอย่างเต็มแรงอีกครั้ง  ผมจุกสุดๆ  อะไรวะเนี่ย  ยังคงไม่มีเสียงจากพวกมัน   แต่แล้ว...สิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นกะผมก็เกิดขึ้น  แล้วมันก็ทำให้วันนี้ไม่ใช่วันธรรมดาอีกต่อไป  หนึ่งในนั้นมาจับลำควยของผม ซึ่งตอนนี้มันหดหัวหดตัวกลัวเหมือนกัน  และไอ้นั่นก็บีบมันๆราวกับจะให้จู๋ผมแตกเละคามือ 

"เฮ้ย... ควยแม่ง  ใหญ่เหมือนกันนี่หว่า  ใช้ได้ว่ะ  เต็มไม้เต็มมือ..."
เสียงนั้นยังคงเป็นเสียงเดียวกะที่พูดครั้งแรก
"พวกมึงใครวะ  ปล่อยกู จะทำไรกูเนี่ย..."
  

เรื่องซับซ้อน

โดนผู้หญิงรุมโทรมหน่อยเดียวหนุ่มเอ็กซ์ถึงกับสารภาพรักกับสาวป้อนเลย ทำเอาสาวป้อนถึงกับยอมให้หนุ่มเอ็กซ์พิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนข่มขืนกระทำชำเราหนุ่มเอ็กซ์....ผลการพิสูจน์จะเป็นอย่างไรนะ แต่ก็น่าจะรักกันแหล่ะ

เจอใครสวมรอยป้อนนี่ แต่ก็กำไรนะ

ชอบกันล่ะสิเนี่ย เอาเลยๆ

มีหักมุมไหมเนี่ย

อ่าว ป้อนไม่อยู่ในชุดแรกรึเนี่ย

ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน

เอาความแค้นมาลงผิดคนแล้งเอ็ก

เอาแบบไม่ปิดตาเลยยย เห็นกันจะๆ 

ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว...ก็ไม่เป็นไรนี่...กำไรดีออกนะ

ชอบเขา แต่ดันไปแกล้ง
โดนเอาคืนแล้วมึง

เวรกรรมหรือเปล่าเนี่ยนายเอ็กซ์ ชอบเขาแต่ก็ไปแกล้งเขาเนอะ

เเกล้งเค้าไว้เย๊อะ โดนรุมโทรมเเบบนี้หน้าจะเข็ดหรือชอบ ต้องกลับไปโดนอีกหนุ่มเอ็ก

โดนสาวรุมเย็ดเหรอ