"และนี่....." ไอ้ชัยชูหลอดฉีดยาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยของเหลวสีดำสนิทขึ้นมาให้ชาคริตได้เห็นอย่างเต็มตา "คือกุญแจสำคัญของแผนการของเราในวันนี้"
   "มันคืออะไร และแผนอะไรของมึงว๊ะ" ชาคริตถาม
   "นี่....." ไอ้ชัยแกว่งหลอดฉีดยาผ่านหน้าชาคริตช้า ๆ "คือน้ำมันผีพรายสูตรสกัดเย็น ผลิตจากห้องแล็บในประเทศสหรัฐอเมริกา วิธีการใช้งาน ฉีดเข้าไปในเส้นเลือดของหญิงสาวที่เราสนใจ แล้วมันจะปลุกความกำหนัดในตัวขึ้นชนิดที่หยุดไม่อยู่ และทำให้เป้าหมายหลงใหลในตัวชายที่ใช้ยานี้ ในเว็บบอกว่าสรรพคุณร้ายแรงกว่าสูตรดีดแบบดั้งเดิมสิบสองเท่า"
   "......แล้วมึงก็เชื่อเขาเหรอ"
   "ส่วนแผนการ...." ไอ้ชัยพูดต่อ เหมือนว่าชาคริตไม่ได้พูดอะไรตอบกลับมา "คือมึงคุยกับน้องญาแฟนมึง ดึงดูดความสนใจเข้าไว้ ระหว่างที่กู ค่อย ๆ คลานเข้าไปด้านหลัง แล้ว....." มันทำท่าปักเข็มฉีดยา
   เพล้ง!
   แรงจากหมัดดุ้น ๆ ของชาคริตกระแทกหลอดฉีดยากระเด็นหลุดจากมือไอ้ชัยกลิ้งลงท่อระบายน้ำไป
   "ไอ้เหี้ยคริต!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! กูซื้อมาตั้งหลอดละห้าพันนะ ขโมยตังค์แม่ไปซื้อด้วย แม่กูรู้เข้าจะว่าไงว๊ะเนี่ย"
   "แล้วมึงวางแผนเหี้ยอะไรจะวางยาแฟนกู ไอ้สัส ถ้ามึงโง่จนเชื่อว่ามันจะใช้ได้ทำไมมึงไม่ไปฉีดให้แฟนตัวเองว๊ะ"
   "ใช้ได้โว๊ยยย เสี่ยต้น เจ้าของเว็บเค้ายืนยันกับกูมาเอง" ไอ้ชัยยืนกราน "แล้วกูมีแฟนที่ไหน เอามาฉีดให้แฟนมึงอะถูกแล้ว เพราะจริง ๆ น้องเค้าควรได้เป็นแฟนกูถ้ามึงไม่สะแหลนหน้ามาแย่ง"
   ไอ้ชัยเงียบไปพักหนึ่ง "ว่าแล้วน้องญาเอามันไหมว๊ะ ดูทรงแล้วหีต้องฟิตมาก ๆ แน่"
   "กูไม่รู้ กูยังไม่เคยเอา"
   ไอ้ชัยทำหน้าเหวอ "วันนี้เหรอ หรือรอเสาร์อาทิตย์ รอบนี้ช้านะเนี่ยมึง เปิดเมื่อไหร่กูไปแจมด้วยได้ไหม"
   "กูรักน้อง ไม่อยากทำให้น้องเสียหายว่ะ" ชาคริตบอก
   ไอ้ชัยกระพริบตาปริบ ๆ "ไอ้คริต.....มึง...มึง..."
   ไอ้ชัยสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ "มึงเป็นใคร แล้วมึงทำอะไรกับชาคริตเพื่อนกู มึงมันป๊อด มันไม่มีศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย กูไม่เคยคิดเลยนะว่าชาคริตที่กูเคยเคารพนับถือจะตกต่ำได้ถึงขนาดนี้ กูก็นึกว่าเป็นเสือ ที่แท้ก็แค่ลูกแมว ถุย มึงกลับไปนั่งกุมมือกับน้องญาของมึงเถอะ เดี๋ยวกูไปหาหญิงเย็ดเองก็ได้ว๊ะ เชอะ"

   พักกลางวัน   
   "คืองี้ พี่ชาคริต" ราชณิญาอธิบาย ทั้งสองคนนั่งอิงชิดติดกันอยู่บนม้านั่งในสวนหย่อม ชาคริตพยายามเต็มที่ที่จะไม่เหลียวไปมองเด็กสาวใส่แว่นที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ไม่ไกล "เดี๋ยวอาทิตย์หน้า โรงเรียนเราจะจัดงานเปิดบ้านกิจกรรม เนอะ"
   "อือ ที่อาจารย์ธิดาบอกไง"
   "ค่ะ แล้วทีนี้ ชมรมนาฏศิลป์ก็คิดว่าจะจัดบูธ...."
   "เคลียร์กับนางรำคนอื่นแล้วเหรอ"
   "พี่มิ๊งค์ช่วยเคลียร์ค่ะ" ราชณิญาบอก "พอรู้ว่าพวกนั้นพูดอะไรกับหนู พี่มิ๊งค์เดินกระทืบเท้าเข้าไปชี้หน้าด่ารายตัวเลย หุหุ พี่คริตน่าจะได้เห็น หน้าซีดกันเป็นแถบ ๆ"
   "ดีแล้ว พี่ก็เป็นห่วง กลัวญาจะถูกเกลียด"
   "ไม่ต้องห่วงค่ะ กับเพื่อน ๆ นางรำเคลียร์กันแล้ว....แต่กับยัยแป้งฝุ่นนี่สิ เฮ้ออออ" ราชณิญาถอนหายใจ ชาคริตลูบผมน้องเบา ๆ เป็นการปลอบใจ
   "เดี๋ยวก็กลับมาคืนดีกันน่า ให้เวลาเขานิดนึง"
   "เฮ้อออ ค่ะ...โอเค ทีนี้ ที่หนูจะพูด ในงานเปิดบ้านกิจกรรม เราต้องไปแสดงละครภาษาอังกฤษที่เวทีใหญ่กันอยู่แล้ว เนอะ ทีนี้ ชมรมนาฏศิลป์ คิดกันว่าจะจัดบูธ ตอนแรกพี่มิ๊งค์คิดว่าจะจัดโชว์แบบจัดเต็ม แต่คิดไปคิดมา เราตกลงกันว่าจะจัดอะไรที่เด็กที่มาดูเข้าถึงได้ง่ายกว่า ให้เขาเกิดความรักในความสนุก ความงามของนาฏศิลป์ก่อน แล้วพอมาเข้าชมรม ค่อยคัดเลือกที่มีแววมาเป็นนางรำจริง ๆ"
   "อืมม แล้ว...."
   "ก็คือ เราจะจัดบูธรำวงมาตรฐานอะค่ะ" ราชณิญาบอก "แล้ว เราอยากจะได้คนที่ไม่ค่อยเป็นมาร่วมรำวงด้วย น้องจะได้เห็นว่าไม่ต้องรำเก่งก็มารำด้วยกันได้"
   "คือจะมาชวนพี่ ว่างั้น"
   "ช่ายยยค่ะ"
   "แต่พี่ไม่ได้รำวงมาตั้งแต่ตอนเรียนประถมแล้วนะ"
   "นั่นแหละ ยิ่งเหมาะเลยค่ะ" ราชณิญายิ้ม "ปกติพี่สอนหนูตลอด หนูจะได้สอนอะไรพี่มั่งไง"
   "ตอนนี้ญาก็กำลังสอนให้พี่รักเป็นอยู่ไม่ใช่เหรอ"
   "งุ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย งือออออออ" ราชณิญาบิดด้วยความเขิน
   "แต่พี่ไปรำเก้ ๆ กัง ๆ ไม่ทำงานญาเสียนะ" ชาคริตถาม
   "ไม่หรอกค่า อย่างที่บอกไง เราจะชูประเด็นที่ว่าใครอยากรำก็รำได้"
   "งั้นก็โอเคครับ"
   
   ขณะเดียวกัน
   แป้งฝุ่นนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวในโรงอาหาร เมื่อคืนเธอก็นอนห้องไห้ทั้งคืน เช้าตื่นมา คิดว่าทำใจได้แล้ว แต่พอมาได้เห็นพี่ชาคริต นั่งคุยกระหนุงกระหนิงกับราชณิญาอยู่ในสวนหย่อม เอวแทบจะแนบติดกันอยู่แล้ว เธออยากเหลือเกิน ที่จะให้คนที่นั่งเคียงกับพี่ชาคริตแล้วบิดตัวด้วยความเคอะเขินเป็นเธอ ไม่ใช่ญา
   เธอหลงรักหนุ่มหล่ออย่างพี่ชาคริตมาตั้งแต่ตอนเธออยู่ ม.4 แล้วได้เห็นพี่เขาเล่นบอล เธอได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับเขามาบ้าง แต่ในใจหนึ่ง ก็ปฏิเสธไม่ยอมรับว่าพี่ชาคริตจะเป็นเช่นนั้นจริง ๆ......ส่วนอีกใจหนึ่งล่ะ...อีกใจหนึ่งของเธอลุ้นมาตลอด ว่าถ้าพี่ชาคริตเป็นเสือผู้หญิงที่ฟันไม่เลือกหน้าจริง สักวันเขาคงเลือกเธอเป็นเหยื่อบ้าง
   แล้วเธอก็จะยอมแบให้เขาด้วยความเต็มใจด้วย
   แล้วราชณิญาก็เข้ามา
   เด็กสาวคนสวยจากต่างจังหวัด ที่ย้ายหนีปัญหาอะไรสักอย่างเข้ามา ที่เข้ามาแล้วทำให้ชีวิตแป้งฝุ่นพลิกไปทั้งชีวิต
   ตั้งแต่วินาทีแรกที่เข้ามา ผู้ชายทั้งห้องก็พากันไปรุมตอม แต่ราชณิญาเชิดใส่ทุกคนจนหงอไปตาม ๆ กัน
   ราชณิญาเรียนเก่ง เก่งเกือบทุกวิชา แม้แต่ภาษาอังกฤษ ที่แป้งฝุ่นเคยเก่งที่สุดในห้อง ราชณิญาก็เก่งกว่า
   ราชณิญาเป็นนางรำ ที่ไม่ได้ดีแค่หน้าตา แต่ยังมีความหมดจดชดช้อยที่ยากที่ใครจะเทียบ
   ราชณิญา มีดีกว่าแป้งฝุ่นทุกด้าน
   ตอนแรก เธอรู้สึกดีอยู่ ที่ได้ยัยเพอร์เฟ็กต์นี่มาเป็นเพื่อนสนิท
   จริง ๆ เธอก็ไม่น่าแปลกใจนะ ที่ราชณิญาไปคว้าพี่ชาคริตที่เธอเคยใฝ่ฝันถึงมาได้
   ตอนแรกที่เริ่มได้ซ้อมละครด้วยกัน แป้งฝุ่นคิดว่านี่เป็นโอกาสของเธอแล้ว เธอพยายามจีบพี่ชาคริตเต็มที่ แต่เขาก็ไม่เคยทำท่าว่าจะรับรักเธอ ไม่เคยแม้แต่ทำท่าว่าจะเก็บแต้มเธอด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่ใครก็บอกว่าพี่ชาคริตได้ทีมีสอย
   เธอมันไม่มีดีขนาดไม่มีค่าพอให้พี่ชาคริตสอยเลยเหรอ
   คิดได้อย่างนี้ แป้งฝุ่นก็เริ่มสะอื้นอีกครั้ง เธอไม่ได้โกรธเกลียดราชณิญา เธอรู้มาตลอดอยู่แล้ว ว่ารางวัลย่อมเป็นของผู้ชนะ แต่เธอรังเกียจความแย่ของตัวเอง ที่ไม่มีค่าพอจะชนะอะไรได้เลย
   ตุบ
   ร่างท้วม ๆ นั่งลงข้าง ๆ แป้งฝุ่น เธอหันไปมอง พี่ตากล้องของโรงเรียนเพิ่งทิ้งตัวลงนั่งข้างเธอ เธอเคยเห็นเขาวิ่งถ่ายรูปอยู่ตามงานสำคัญหลายอย่าง
   "น้องสาวเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" พี่ตากล้องถามด้วยเสียงหวังดี "พี่เห็นหนูนั่งร้องไห้อยู่พักนึงแล้ว"
   "คืออ....." แป้งฝุ่นสะอื้น "ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"
   "ไม่มีอะไรไม่ร้องแบบนี้หรอก" พี่ตากล้องบอก "เล่าให้พี่ฟังได้นะ เผื่อพี่จะช่วยได้"
   "ไม่ได้หรอกค่ะ หนูมันไม่มีค่า ไม่มีใครเปลี่ยนตรงนี้ได้หรอก"
   "เห้ย พูดอะไรอย่างนั้นนนน" พี่ตากล้องบอก "ผิดหวังอะไรมาเนี่ย หือ คนเรามันไม่ได้ไร้ค่าขนาดนั้นหรอก ยิ่งคนหน้าตาดีอย่างเรา ยิ่งไม่มีทางไร้ค่าอยู่แล้ว"
   หน้าตาดี นี่พี่เขากำลังชมเราเหรอ
   "ก็...คือ พี่ เอ่อ พี่ชื่ออะไรคะ"
   "ชัยรัตน์ครับ เรียกชัยเฉย ๆ ก็ได้"  

โดนหลอกฟันแน่ๆแป้งฝุ่น หวังว่าจะรอดนะครับ

เปลี่ยนเป้าหมาย น้องแป้งเสร็จไอ้ขัยแน่

ไอ้ทิดอย่ายอมแพ้แม้มันจะมากก็ตามทีเหอะ

ชัยยัดใก้แป้งฝุ่นรึเปล่าครับ

มีแต่คนจ้องจะเคลม ใครจะได้ไปหละนี่

ชาคริตจะเจออะไรบ้าง

แป้งฝ เสร็จชัยซะล่ะมั๊ง

สงสัยโดนไอ้ชัยฟันแน่ๆ

ชาคริตว่าแย่แล้ว ชัยนี้ตัวเหี้ยสุด ๆ

ไอ้ชัยมาเจอเหยื่อใหม่แล้ว จะมีคัยมาช่วยแป้งฝุ่นไม๊เนี่ย

ชัยจะมาล่อแป้งฝุ่นแทนแล้ว

ชาคริตดันทำยาหล่นเสียได้เลยไม่ได้ใช้เลย

นางแบบกับตากล้องเป็นของคู่กัน

ดูไปดูมาไอ้ชัยนี่มันชั่วกว่าคริตซะอีก