คืนนี้ลุงพลมีคนให้ปลดปล่อยแล้ว

รรักไม่รู้ลืม

อิจฉาลุงจริงๆ

สบายเลย

บรรเทิงเริงระบำจ้ำจี้แน่ๆ

 

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ มาก่อนเวลาที่นัดหมาย คือผมอยากชี้แจงก่อนอ่านว่า ณ ตอนนี้ ที่ผมกำลังจะเอาตอนใหม่ลง คือเหลืออีกนิดหน่อยก็จะเสร็จแล้ว แต่ที่นี้ ด้วยความยาวระดับมหากาฬ เลยทำให้ผมต้องหั่นตอนย่อย ๆ อีก (ตัวเต็มยาวเกือบ 30 หน้าเวิร์ด ยาวมาก) คือตอนนี้มันมีความยาวเท่ากับสองตอนปกติของเกมรักฯ เลยทีเดียว

ด้วยเหตุนี้ผมจึงต้องหั่น part4 ออกเป็นสองส่วน คือ part4 และ part5 อย่าพึ่งโวยวายครับ ผมจะเอาลงภายในวันนี้แหละ (5 ธันวาคม) เอาไปอ่านก่อนเป็นออเดิร์ฟนะครับ

นี่คือตอนที่เรียกได้ว่า กินพลังผมเอามาก ๆ มันมีทั้งความน่ารักกุ๊กกิ๊ก พ่อแง่แม่งอน อ่อนหวาน ละมุน และอีโรติก คือผมอยากจะค่อย ๆ เพิ่มดีกรีความร้อนแรงขึ้นไปเรื่อย ๆ ซึ่งผมอยากบอกว่า นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งตอนที่เป็นเดอะเบสท์ของซีรีย์เกมรักฯ และทำให้คุณได้รู้จักตัวตนของน้องอีฟได้มากขึ้น

ส่วนตัว ผมชอบฉากนี้มาก มันมีทั้งความอ่อนหวาน น่ารัก ขี้เล่น และอีโรติกเข้าด้วยกัน ใครที่ยังไม่ได้เตรียมทิชชู่ แนะนำให้รีบไปหามาครับ เพราะคืนนี้ผมจัดหนักจริง ๆ นะ

################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว




"เป็นยังไงบ้างคะลุง?" อรัญญาเอ่ยปากถามลุงพลที่กำลังตักข้าวใส่ปาก "กับข้าวฝีมือหนูอร่อยไหม?"

"อร่อยมากเลยจ๊ะ!!!" ลุงพลตอบด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับเคี้ยวกับข้าวในปากแก้มตุ่ย "ฝีมือดีแบบนี้ เปิดร้านอาหารขายได้เลยนะจ๊ะเนี่ย? นี่น้องอีฟไปเรียนทำอาหารมาจากไหนเหรอ?"

"จากแม่และยายที่ปราจีนค่ะ" แม่ศรีเรือนตัวน้อยตอบ "หนูช่วยแม่กับยายทำกับข้าวตั้งแต่ยังเด็ก แล้วก็ยังมีพวกของหวานอีก ก็พอทำได้ในระดับนึง"

"ลุงว่าฝีมือแบบน้องอีฟ น่าไปแข่งในรายการ...เอ่อ" ลุงพลนึกถึงชื่อรายการแข่งอาหารแฟรนไชส์รายการหนึ่ง "มาสเตอร์เชฟ!!! มาสเตอร์เชฟ!!! น้องอีฟน่าจะไปแข่งในรายการนี้ดูนะจ๊ะ"

"เหอะ ๆ ๆ" สาวอีฟหัวเราะ "ไม่เอาอ่ะลุง!! หนูว่ากดดันจะตาย ถ้าหนูไปแข่ง มีหวัง หนูคงถูกกดดันจนทำอะไรไม่ถูกแน่"

อดีตภารโรงยิ้มให้กับเด็กสาว พลางตักข้าวใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนอรัญญาก็นั่งกินข้าวอย่างเรียบร้อย เธอใช้ช้อนและซ้อมกินอาหารด้วยท่าทางสำรวม ช่างเรียบร้อยสมกับเป็นกุลสตรีจริง

สอนมาดี ลุงพลพยักหน้า น้องอีฟคงได้รับการดูแลสั่งสอนมาอย่างดี เลยทำให้เธอเติบโตมาเป็นเด็กสาวที่เรียบร้อยน่ารักได้ถึงขนาดนี้ รวมถึงเสน่ห์ปลายจวัก ที่แม้จะเป็นเมนูอาหารที่ไม่ได้ซับซ้อนอะไรอย่างไข่เจียวและแกงจืดเต้าหู้หมูสับ น้องอีฟยังสามารถทำได้อย่างเอร็ดอร่อย

"พี่พล อ้าปากซิคะ" ภาพเก่าที่มุมเดิม ๆ ในห้องครัวฉายกลับเข้ามาให้หัวของลุงพล มันเป็นภาพของยุภาเมียรักที่กำลังตักข้าวใส่ปากให้ลุงพล "อ้ามมมม"

"อ้ามมม!!!" ลุงพลอ้าปากเคี้ยวข้าวอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมกับรอยยิ้มหวาน ๆ ของยุภา

"อร่อยไหมคะพี่พล?" ยุภายิ้มหวานจนตาหยี่

"อร่อยมากเลยจ๊ะ" ลุงพลในวัยหนุ่มเคี้ยวข้าวยิ้มแก้มตุ่ย "ภาทำกับข้าวอร่อยแบบนี้ พี่ไม่มีทางเถรไถลแน่นอนจ๊ะ"

"ค๊า!!! เชื่อนะคะพี่พล" ภาพความทรงจำอันแสนหวานของยุภายังตราตรึง มันเป็นช่วงเวลาที่แสนสุขระหว่างลุงพลและยุภาเมียรัก

ตัดมาที่ปัจจุบัน อรัญญาเห็นลุงพลนั่งเคี้ยวข้าวหน้านิ่ง ๆ ก็นึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น



"ลุงพล? ลุงพลคะ?" น้องอีฟเอ่ยปากถามก่อนตักข้าวใส่ปาก "เป็นอะไรหรือเปล่า?"

"ป...เปล่าจ๊ะ" ลุงพลยิ้มให้เด็กสาว "ลุงแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ"

"งั้นเหรอคะ?" นางงามมิตรภาพยิ้ม "ถ้างั้นก็กินเยอะ ๆ นะคะลุง หนูทำไว้ซะเยอะเลย"

ว่าแล้วอรัญญาก็ตักไข่เจียวชิ้นโตใส่จานลุงพล ทำเอาหนุ่มใหญ่ถึงกับต้องรีบร้องห้าม

"เยอะเกินไปแล้วจ๊ะน้องอีฟ!!!" มนุษย์ลุงตอบ "หนูอีฟต่างหากที่ต้องกินเยอะ ๆ ไหนว่าหิวไม่ใช่เหรอ?"

"หนูเริ่มอิ่มแล้วอ่ะลุง" อรัญญาตอบ "ทำกับข้าวแล้วดมกลิ่นก็เลยอิ่ม อิ่มทิพย์น่ะลุง"

"กินเข้าไปเถอะจ๊ะน้องอีฟ" ตาเฒ่าหื่นยิ้มอย่างมีเลศนัยน์ "เพราะเดี๋ยวคืนนี้เราเหนื่อยแน่..."

"ลุงนี่ไม่ค่อยเลยนะ!!! ทะลึ่งตึงตังที่สุด!!!" นางงามมิตรภาพมองค้อนใส่ลุงพล ก่อนก้มหน้ากินข้าวด้วยความเขิน "แน่ใจเหรอ? ว่าจะเป็นหนู? หนูว่าลุงต่างหากที่จะหมดแรงหิวข้าวซะก่อน"

เป็นแค่โนวิท แต่ก็ริอาจปากดีใส่ระดับมาสเตอร์อย่างลุงพล แต่ตาเฒ่าหื่นไม่ถือสาหรอก แกมองว่ามันน่ารักดี แล้วลุงพลและน้องอีฟก็หัวเราะร่วนพร้อมกัน สำหรับน้องอีฟแล้ว เธอไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ที่ทำให้เธอรู้สึกผูกพันกับลุงพลอย่างน่าประหลาด เป็นเพราะความรักงั้นเหรอ? ไม่น่าใช่หรอกมั้ง?

หลังจากกินข้าวจนอิ่ม ลุงพลก็ลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวขับรถมอเตอร์ไซค์กลับไปเอาเสื้อผ้าของน้องอีฟที่ซักเอาไว้หน้าร้านสะดวกซื้อ ตอนแรกลุงพลตั้งใจว่าจะซักด้วยมือที่บ้าน แต่เมื่อเห็นว่าเด็กสาวรีบ ก็เลยต้องทำในสิ่งที่คิดว่าจำเป็นต้องทำ

"ถ้างั้น เดี๋ยวหนูล้างจานให้นะคะ" น้องอีฟลุกขึ้นหยิบจานชามขึ้นมาเรียงเพื่อเตรียมนำไปล้าง "ข้าวที่หนูหุงไว้ยังเหลือ ลุงเก็บเอาไว้กินตอนเช้าก็ได้นะคะ"

"จ๊ะ" ลุงพลยิ้ม "เดี๋ยวลุงมานะจ๊ะ"

ว่าแล้วลุงพลก็หยิบกุญแจรถที่แขวนอยู่บนฝาพนังแล้วเดินออกไป ระหว่างที่น้องอีฟกำลังล้างจาน เสียงรถจักรยานยนต์ก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าลุงพลกำลังขับรถไปเอาเสื้อผ้านักศึกษาที่ซักไว้ให้

...................

ตัดมาที่ลุงพล หลังจากขับรถมอเตอร์ไซค์กลับมาเอาชุดนักศึกษาของเด็กสาวมาซักใส่ตะกร้า ระหว่างที่กำลังเดินถือตะกร้ากลับบ้าน ทันใดนั้นก็มีสายเรียกเข้า

"น้องหมวยนิ?" ลุงพลหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดู ก็พบว่าเดือนดาราโทรมา ภารโรงจอมเจ้าชู้เลยกดรับสาย

"ฮัลโหลลุงพล!!" เดือนดาราเอ่ยปากทักทายลุงพลอย่างอารมณ์ดี "หนูมีข่าวดีจะมาบอกลุงด้วยแหละ?"

"ข่าวดีอะไรเหรอจ๊ะ?" คนขายน้ำเต้าหู้สุดเซ็กส์ยิ้ม

"เทอมหน้าตอนหนูขึ้นปีสอง หนูจะย้ายไปอยู่หอนอกละ" หมวยสาวตอบ "ไว้ว่าง ๆ ถ้าลุงอยากมาหาหนู ลุงก็มาได้นะคะ"

"จ๊ะ..." ลุงพลตอบสั้น ๆ ได้ใจความในคำเดียว จนทำให้หมวยสาวถึงกับสงสัย

"ไม่ดีใจเหรอลุง?" ยัยหมวยถาม "ไอ้คำว่าจ๊ะของลุงนี่มันเหมือนลุงไม่ค่อยดีใจเลยอ่ะ?"

"ดีใจซิจ๊ะ" อดีตภารโรงตอบ ขณะกำลังเดินมาที่รถมอเตอร์ไซค์ของตัวเองที่จอดอยู่ "คือยังไงลุงก็อยากให้น้องหมวยตั้งใจเรียนนะจ๊ะ ยังไงเราก็เป็นนักเรียนนักศึกษา การศึกษามันสำคัญนะจ๊ะ"

"แหม สอนหนูยังกะเป็นพ่อหนูเลยนะลุง!!!" เดือนดาราหัวเราะคิกคัก "อย่างที่เค้าว่าจริง ๆ คบคนสูงวัยเหมือนได้ทั้งพ่อและแฟน อิอิ แต่หนูชอบนะ"

"จ๊ะ ลุงก็ชอบหนูจ๊ะ" ลุงพลยืนนั่งบนเบาะรถมอเตอร์ไซค์กอดอกคุยกับหมวยสาวเมียรักคนที่ คนที่เท่าไรชักจำไม่ได้ละ เยอะจัด "แล้วตอนนี้น้องหมวยอยู่ไหนเหรอจ๊ะ?"

"อยู่ที่ห้องเนี่ยแหละลุง..." สาวน้อยเชื้อสายจีนจากนนท์บุรีตอบ "ยัยอีฟเพื่อนหนูหายหัวไปไหนไม่รู้ สงสัยงอน พูดอะไรนิดอะไรหน่อยก็เก็บไปคิดมาก เซนต์ซิทีฟเกิ๊นนน!!!!"



"เหรอจ๊ะ...." แบบนี้นี่เอง ที่น้องอีฟตัดสินใจคิดสั้น แต่เดี๋ยวนะ แค่ทะเลาะกับเพื่อนแค่นี้ถึงกับคิดสั้นด้วยเหรอ? มันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย "ว่าแต่น้องหมวยทะเลาะกับน้องอีฟเรื่องอะไรเหรอจ๊ะ?"

"เอ่อ...อย่าไปรู้เลยคะลุง!!" ซะงั้น อยู่ดี ๆ ก็ตัดบท "เนี่ย!!! ทำตัวเป็นดราม่าควีน ไม่ยอมกลับห้อง จะโทรไปก็ไม่ยอมรับสาย หนูละเชื่อเลย"

"น้องอีฟคงมีธุระละมั้งจ๊ะ" คนขายน้ำเต้าหู้แสดงความเห็น "เอ่อ น้องหมวยจ๊ะ เดี๋ยวพอดีลุงกำลังขับรถอยู่ แล้วเดี๋ยววันหลังค่อยคุยกันนะจ๊ะ"

"ค่ะลุง..." ว่าแล้วเดือนดาราก็กดวางสาย ส่วนลุงพล ก็ยืนดูสมาร์ทโฟนของตัวเองพร้อมกับครุ่นคิดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับน้องอีฟ

"ทะเลาะกับเพื่อนเลยจะกระโดดน้ำเนี่ยนะ?" ลุงพลร่นคิ้ว "ทะเลาะเรื่องอะไรกันนะสองสาว?"

ลุงพลได้แต่สงสัยว่าหมวยกับอีฟทะเลาะเรื่องอะไรกัน ถามน้องหมวย น้องหมวยก็ไม่ยอมตอบ แต่ตาลุงจอมหื่นไม่มีทางรู้หรอกว่า สองสาวทะเลาะกันเพราะตัวแกเองนั่นแหละ

...................

ตัดกลับมาที่ฝั่งของน้องอีฟ ที่ล้างจานชามเสร็จเรียบร้อย และกำลังคว่ำเก็บบนชั้น ระหว่างนั้นเสียงประตูก็ดังขึ้น พร้อมกับลุงพลที่เดินเข้ามาพร้อมกับตะกร้าใส่ผ้า

"กลับมาแล้วเหรอคะลุง?" น้องอีฟเดินเข้าไปหา "เดี๋ยวหนูเอาชุดมาตากเองคะ"

"จ๊ะ ตากตรงประตูหลังบ้านนะจ๊ะ" ลุงพลชี้ไปที่ประตูด้านหลังห้องครัว "เอางี้ไหม? ที่ห้องน้องอีฟยังมีชุดนักศึกษาอีกหรือเปล่า ลุงว่าชุดนักศึกษาที่ซักอยู่ตากไว้ที่บ้านลุง เดี๋ยวลุงรีดให้ เดี๋ยวเอาไปคืนให้พร้อมกับชุดชั้นในด้วย"

"ชุดชั้นในหนูขอเอากลับค่ะลุง!!!" อรัญญาร่นคิ้วด้วยความเขิน "หนูไม่ฝากให้ลุงไว้ที่บ้านด้วยหรอก!!!"

ลุงพลยิ้ม ขณะกำลังยืนดูน้องอีฟกำลังตากชุดนักศึกษาหญิงตรงราวตากผ้าหลงบ้าน มันนานมาแล้วนะ ที่ลุงพลไม่ได้มีความรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อน

แม่ศรีเรือน? ใช่แล้ว แม่ศรีเรือน? บ้านของลุงพลแห้งแล้งอับเฉามานาน หลังจากที่ยุภาเสียชีวิตลงเมื่อห้าปีก่อน ส่วนลูก ๆ ก็แยกย้ายออกไปทำงานมีครอบครัวเป็นของตัวเอง แต่น้องอีฟ น้องอีฟคือเทพธิดาตัวน้อย ที่กำลังทำให้บ้านที่แห้งแล้งอับเฉาหลังนี้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

"เฮ้อ!!! เสร็จสักที!!" น้องอีฟหันกลับไป ก็เห็นลุงพลยืนกอดอกมองเธออยู่ "มีอะไรคะลุง? มายืนเก๊กตรงนี้ทำไม? รีบเข้าบ้านซิ!!! เดี๋ยวยุงกัดหรอก!!"

"จ๊ะ" ลุงพลยิ้มแป้นด้วยความสุข น้องอีฟช่างหวานละมุนเหลือเกิน

หลังจากที่ทั้งคู่กลับเข้ามาในบ้าน ทั้งคู่ก็มองหน้ากัน น้องอีฟผู้อ่อนหวานกลับกลายเป็นฝ่ายที่ต้องหลบหน้าหนีด้วยความเขิน เพราะรู้ว่าลุงพลต้องการอะไร
"มองหนูทำไมคะลุง?" น้องอีฟยิ้มเขิน ๆ เอามือไขว้หลัง "มองแบบนั้นนาน ๆ หนูเขินนะ"

น่ารักไม่ไหวแล้ว ลุงพลรีบเดินเข้าไปกอดและหอมแก้มเด็กสาวฟอดใหญ่ อรัญญาหลับตาปี๋ เหมือนจะเกร็ง ๆ อยู่ไม่น้อย ถึงแม้ว่าเธอจะเคยมีความสัมพันธ์กับลุงพล หรือแม้กระทั่งกับนาถลดามาแล้ว แต่ด้วยความเป็นเด็กสาวที่อ่อนหวาน และที่บ้านสอนมาดี เลยทำให้อรัญญาคนนี้ไม่ได้มีจริตจก้านเหมือนม้าดีดกะโหลก เธอยังคงเป็นกุลสตรีอย่างเสมอต้นเสมอปลาย

"ลุงพล!!! อย่าซิคะ!!!" น้องอีฟเอามือปัดป้องลุงพล "ทำในห้อง ทำตรงนี้ อายผีบ้านผีเรือนค่ะ"

น่ารักเหลือเกินน้องอีฟของลุงพล เรียกได้ว่าในบรรดาเด็กสาวทั้งหลาย น้องอีฟนี่ช่างแตกต่างจากคนอื่นอย่างชัดเจน เธออ่อนหวาน ไร้เดียงสา และที่สำคัญ เธอมีเสน่ห์ปลายจวักที่เปรียบเสมือนท่าไม้ตายมัดใจชายได้อย่างง่ายดาย

ลุงพลยิ้มหวาน ก่อนค่อย ๆ ประคองเมียเด็กคนนี้เดินเข้าไปในห้องนอน หลังจากที่ปลิดประตู ลุงพลก็หันมาเผชิญหน้ากับน้องอีฟ ที่ยืนกุมมือก้มหน้ายิ้มด้วยความเขิน

เด็กสาวค่อย ๆ เงยหน้ามองลุงพลด้วยท่าทางเนียมอาย นัยน์ตาของเด็กสาวช่างแสนซื่อ ไร้เดียงสา แต่ก็แฝงไปด้วยความเย้ายวน เหมือนเด็กอยากรู้อยากลอง ลุงพลเลยค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก จนเหลือเพียงแค่กางเกงขาสามส่วนเบื้องล่าง ก่อนเดินเข้าไปประคองเด็กสาวนั่งบนเตียง

น้องอีฟค่อย ๆ เอนตัวลงบนเตียง สาวน้อยมองลุงพล ที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตของเธอด้วยความคาดหวัง ว่านี่จะเป็นรักครั้งแรกของเธอ และมันอาจเป็นรักครั้งสุดท้ายในชีวิต

"ลุงพลรักน้องอีฟนะ" ตาเฒ่าหื่นเอื้อนเอ่ยคำหวาน ก่อนเริ่มซุกไซ้ซอกคอเด็กสาวที่หลับปี๋ เกร็งตัวด้วยความตื่นเต้น ถึงเธอจะเคยมีประสบการณ์ทางเพศมาบ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะคุ้นเคย เธอยังรู้สึกตื่นกลัว เวลาที่ต้องมีเซ็กส์ เพราะเซ็กส์ที่ผ่านมา มันไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก มันเริ่มจากการถูกบังคับขืนใจ จากชายผู้เป็นคนแรกอย่างลุงพล และประสบการณ์หญิงรักหญิงจากยัยนาถตัวแสบ

"อืออ..." อรัญญานอนตัวแข็งด้วยความกลัวปนตื่นเต้น สาวน้อยค่อย ๆ เอื้อมมือโอบกอดลุงพลที่กำลังซุกไซ้ซอกคอของเธอ ก่อนประทับรอยจูบอันแสนหวาน

น้องอีฟมีท่าทางต่อต้านในช่วงแรก ตามสัญญาณ ความรู้สึกของเธอตอนนั้นมันปั่นป่วน เหมือนกับว่าตอนนี้สามัญสำนึกในหัวของเธอคิดว่านี่เป็นเรื่องไม่ถูกต้อง เธอควรจะวางตัวให้ดีกว่านี้ซิ ต้องเป็นกุลสตรี แต่อีกใจเธอก็คิดว่าเธอได้สูญเสียสิ่งที่มีค่าของลูกผู้หญิงให้ลุงพลไปแล้ว และเธอได้รับรู้ว่ารสรักที่เธอได้รับจากลุงพล มันหอมหวาน ตราตรึงมากเพียงใด

"จ๊วบบ!!! ซูดดด!!!" ลุงพลดูดปากเด็กสาวอย่างดูดดื่ม ตอนนี้อรัญญาคนน่ารักเริ่มโอนอ่อนมากขึ้น เพียงไม่นาน ตาเฒ่าหื่นก็สามารถดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในช่องปากของเด็กสาวได้อย่างง่ายดาย

กำปั้นของอรัญญาที่วางอยู่บนแผ่นหลังของลุงพล ค่อย ๆ คลายออก ราวกับว่าเธอกำลังเปิดรับรสชาติความรักแบบผู้ใหญ่มากขึ้น สาวน้อยหลับตาพริ้ม แก้มแดงระเรือ ขณะกำลังเพลิดเพลินไปกับรสจูบที่แสนดูดดื่มของลุงพล

"หวานเหลือเกิน น้องอีฟของลุง..." ลุงพลผละออกมาจากริมฝีปากงาม ริมฝีปากของทั้งคู่เปียกชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่ง พร้อมกับค่อย ๆ ล้วงมือถลกเสื้อยืดที่เด็กสาวกำลังสวมใส่ออก

น้องอีฟมีท่าทีขัดขืนเล็กน้อยในช่วงแรก ด้วยอมยิ้มที่แสดงถึงความเขินอาย แต่สุดท้ายเธอกลับเป็นฝากแอ่นหลังขึ้นมา เพื่อให้ลุงพลปลดเปลื้องเสื้อยืดออกมาได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเสื้อยืดหลุดออกจากร่างของอรัญญา ภาพที่ปรากฎตรงหน้าก็คือหน้าอกหน้าใจขนาดไม่ใหญ่ไม่โต เรือนกายของเด็กสาวมีผิวขาวเหลืองนวลชวนมอง โดยเฉพาะหน้าท้องที่มีน้ำมีนวล และรูบุ๋มน่ารักตรงกลาง ที่ทำให้ตาเฒ่าหื่นแทบคลั่ง จนต้องโน้มศีรษะลงไปประทับรอยจูบด้วยความเสน่ห์หา



"อ๊ะ...จั๊กกะจี้ค่ะลุงพล!!!" เด็กสาวหัวเราะคิกคัก เมื่อลุงพลไม่ได้ทำเพียงแค่จูบและหอม แต่ยังดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในสะดือสวยของเธอ "ลุงพลก็!!!"

ลุงพลเงยหน้ามองเด็กสาวอย่างมีความสุข ก่อนก้มหน้าลงไปสำรวจทุกตารางนิ้วบนหน้าท้องของเด็กสาวที่กำลังแขม่วเกร็งด้วยความเสียว เสียงลมหายใจฟืดฟาดของอรัญญาดังมากขึ้นเรื่อย ๆ

"อ๊ะ...อ๊ะ...อืออออ" อรัญญาหายใจติดขัดด้วยความเสียวซ่าน สาวน้อยนอนทอดกายเปลือยท่อนบนให้ลุงพลได้เชยชมความสาวของเธออย่างเต็มที่

ลุงพลหลบตาพริ้ม ซุกไซ้หน้าท้องเนียนของอรัญญา ทั้งหอมทั้งจูบ ไล่เรียงสลับซ้ายขวา ก่อนแวะขึ้นบนเพื่อหวังทักทายปทุมทันคู่ของเด็กสาว

"อ๊ะ!!!" แม่ศรีเรือนถึงกับสะดุ้ง เมื่อถูกริมฝีปากร้อน ๆ ของตาเฒ่าหื่นครอบครองติ่งเนื้อสีอ่อนบนยอดปทุมถัน ด้วยสัญชาตญาณ สาวน้อยเกร็งตัวหายใจหอบถี่ด้วยความเสียว "ลุงพล!!! อุ๊ยยยย!!! อย่าซิคะ!!!"

ลุงพลเม้มยอดปทุมถันของเด็กสาวอย่างเอร็ดอร่อย แต่มันยังไม่อิ่มท้อง ตาเฒ่าหื่นเลยอ้าปากดูดก้อนเนื้อน้อย ๆ ของอรัญญาเข้าไปในปากให้มากที่สุด เพื่อกระตุ้นความเสียวให้นางงามมิตรภาพคนสวย

"อึ๊ยยย!!! ลุงพล!!! อย่าทำแบบนั้นซิคะ!!!" ด้วยรสรักที่ลุงพลกำลังปรบเปรอให้ ทำเอาอรัญญาถึงกับแอ่นตัวและพยายามดิ้นหนี แต่กลับถูกลุงพลล้วงมือเข้าไปใต้แผ่นหลังเพื่อล็อคตัวเด็กสาวเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้ "อ๊า!!! อืออออ!!!!"

อรัญญาร้องครวญครางอย่างทุรนทุรายด้วยความทรมานด้วยรสรักจากริมฝีปากของลุงพล ที่กำลังสวาปามซาลาเปาเซเว่นคู่ของอรัญญาซ้ายขวาอย่างเอร็ดอร่อย ตาเฒ่าหื่นทั้งดูดเลีย ใช้มือบีบคลังหน้าอกหน้าใจของเด็กสาว พร้อม ๆ กับพยายามนวดเฟ้นจากฐานเพื่อให้นมของน้องอีฟผู้อ่อนหวานใหญ่ขึ้น

"อื้ออออ!!! ลุงพล!!!" แม่ศรีเรือนแอ่นตัวเชิดหน้าด้วยความเสียวสะท้าน ร้องครวญครางด้วยความทรมาน ทุรนทุรายด้วยความเสียวซ่าน ในขณะที่ลุงพลคนใจร้ายกลับไม่ได้แสดงความเมตตาใด ๆ ตาเฒ่าหื่นยังมัวเมากับก้อนซาลาเปาน้อย ๆ ของอรัญญาอย่างเอร็ดอร่อย "อ๊า!!!! ลุงพล!! เจ็บ!!!!"

มนุษย์ลุงอดทนต่อความน่ารักอ่อนหวานของอรัญญา สาวน้อยจากปราจีนไม่ไหว เลยใช้ฟันขบยอดปทุมถันของเด็กสาวแล้วดึงขึ้นเบา ๆ เพื่อสร้างความเจ็บปนสยิวให้กับเด็กสาว

"ลุงพล!! เจ็บ!!!! อ๊า!!!!" อรัญญาครางเสียงหลง ส่วนลุงพลก็กำลังกัดหัวนมเด็กสาวสลับซ้ายขวา จนแดงก่ำชูชันตั้งเด่

"นมตั้งเต้าแล้วนะจ๊ะน้องอีฟ" คนขายน้ำเต้าหู้สุดเซ็กส์ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เมื่อได้เห็นหัวนมของน้องอีฟตั้งเด่แบบนั้น ก่อนใช้มือแตะติ่งเนื้อแดง ๆ ด้วยความทะเล้น

"สนุกนักเหรอคะลุง!!" สาวน้อยจากปราจีนบุรีค้อนใส่ลุงพล ผมเผ้าเริ่มยุ่งเยิงจากกิจกรรมรักในช่วงแรก

"สนุกซิจ๊ะ เดี๋ยวจะมีอะไรสนุกกว่านี้อีกเยอะเลย" มนุษย์ยิ้มแป้น ก่อนโน้มตัวลงไปเอาหน้าซุกกับร่องอกของเด็กสาว พร้อมกับส่ายหน้าซ้ายขวาด้วยความรก

"ลุงพล!!! จั๊กกะจี้!!!" นางงามมิตรภาพที่ตะกี้ยังวางฟอร์มดุตอนนี้เก็บทรงไม่อยู่ซะแล้ว เมื่อเจอลีลารักสุดทะเล้นของลุงพล "หยุด!!! มันจั๊กกะจี้!!! หนวดลุงอ่ะ!!!! หยุดดด!!!"
เพราะปลายคางที่เปื้อนไปด้วยหนวดเคราสั้น ๆ เลยสร้างความสยิวปนจั๊กกะจี้ให้เด็กสาว ที่ถึงกับเสียอาการอย่างหนักจนหลุดขำออกมา ลุงพลหอมเนินอกเด็กสาวฟอดใหญ่ก่อนเงยหน้าหันมาพร้อมกับรอยยิ้ม



"รักลุงบ้างไหมจ๊ะน้องอีฟ?" ลุงพลถามด้วยนัยน์ตาหวานเยิ้ม

อรัญญาอมยิ้มแก้มแดงระเรือ สาวน้อยไม่ยอมตอบอะไรด้วยความเขิน จนลุงพลต้องถามย้ำอีกรอบ

"รักลุงบ้างไหมจ๊ะน้องอีฟ?" ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้ถามอีกรอบ

"อืออ!!!" อรัญญาพยักหน้าแทนคำตอบ แต่มันยังไม่มากพอที่จะทำให้นักรักอย่างลุงพลพึงพอใจ

"ลุงอยากได้ยินจากปากน้องอีฟมากกว่า ว่ารักลุงพลหรือเปล่า?" คนขายน้ำเต้าหู้เอ่ยปาก

"หนูยอมลุงถึงขนาดนี้แล้ว ยังต้องพูดอีกเหรอ?" สาวน้อยจากปราจีนบุรีตอบ

"แต่ลุงอยากได้ยินจากปากน้องอีฟมากกว่านะ" อีตาลุงหื่นก็ยังไม่ยอมเลิกเซ้าซี้

"รัก...ค่ะ" ในที่สุดนางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยก็ตอบ ทั้งคู่ยิ้มให้กัน แล้วบทรักบทใหม่ก็เริ่มต้นขึ้นจากตรงนั้น


โปรดติดตามตอนต่อไป...

ให้รอไม่นาน ครั้งนี้จะทะลวงประตูหลังมั้ยครับ ลุงพล

อิจฉาลุงพล

น้องอีฟเตรียมติดใจลุง

อ้างจาก: nato87 เข้าถ้าเสือแล้วออกยากlink=topic=253419.msg2374001#msg2374001 date=1638713548
พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ มาก่อนเวลาที่นัดหมาย คือผมอยากชี้แจงก่อนอ่านว่า ณ ตอนนี้ ที่ผมกำลังจะเอาตอนใหม่ลง คือเหลืออีกนิดหน่อยก็จะเสร็จแล้ว แต่ที่นี้ ด้วยความยาวระดับมหากาฬ เลยทำให้ผมต้องหั่นตอนย่อย ๆ อีก (ตัวเต็มยาวเกือบ 30 หน้าเวิร์ด ยาวมาก) คือตอนนี้มันมีความยาวเท่ากับสองตอนปกติของเกมรักฯ เลยทีเดียว

ด้วยเหตุนี้ผมจึงต้องหั่น part4 ออกเป็นสองส่วน คือ part4 และ part5 อย่าพึ่งโวยวายครับ ผมจะเอาลงภายในวันนี้แหละ (5 ธันวาคม) เอาไปอ่านก่อนเป็นออเดิร์ฟนะครับ

นี่คือตอนที่เรียกได้ว่า กินพลังผมเอามาก ๆ มันมีทั้งความน่ารักกุ๊กกิ๊ก พ่อแง่แม่งอน อ่อนหวาน ละมุน และอีโรติก คือผมอยากจะค่อย ๆ เพิ่มดีกรีความร้อนแรงขึ้นไปเรื่อย ๆ ซึ่งผมอยากบอกว่า นี่น่าจะเป็นอีกหนึ่งตอนที่เป็นเดอะเบสท์ของซีรีย์เกมรักฯ และทำให้คุณได้รู้จักตัวตนของน้องอีฟได้มากขึ้น

ส่วนตัว ผมชอบฉากนี้มาก มันมีทั้งความอ่อนหวาน น่ารัก ขี้เล่น และอีโรติกเข้าด้วยกัน ใครที่ยังไม่ได้เตรียมทิชชู่ แนะนำให้รีบไปหามาครับ เพราะคืนนี้ผมจัดหนักจริง ๆ นะ

################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว




"เป็นยังไงบ้างคะลุง?" อรัญญาเอ่ยปากถามลุงพลที่กำลังตักข้าวใส่ปาก "กับข้าวฝีมือหนูอร่อยไหม?"

"อร่อยมากเลยจ๊ะ!!!" ลุงพลตอบด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับเคี้ยวกับข้าวในปากแก้มตุ่ย "ฝีมือดีแบบนี้ เปิดร้านอาหารขายได้เลยนะจ๊ะเนี่ย? นี่น้องอีฟไปเรียนทำอาหารมาจากไหนเหรอ?"

"จากแม่และยายที่ปราจีนค่ะ" แม่ศรีเรือนตัวน้อยตอบ "หนูช่วยแม่กับยายทำกับข้าวตั้งแต่ยังเด็ก แล้วก็ยังมีพวกของหวานอีก ก็พอทำได้ในระดับนึง"

"ลุงว่าฝีมือแบบน้องอีฟ น่าไปแข่งในรายการ...เอ่อ" ลุงพลนึกถึงชื่อรายการแข่งอาหารแฟรนไชส์รายการหนึ่ง "มาสเตอร์เชฟ!!! มาสเตอร์เชฟ!!! น้องอีฟน่าจะไปแข่งในรายการนี้ดูนะจ๊ะ"

"เหอะ ๆ ๆ" สาวอีฟหัวเราะ "ไม่เอาอ่ะลุง!! หนูว่ากดดันจะตาย ถ้าหนูไปแข่ง มีหวัง หนูคงถูกกดดันจนทำอะไรไม่ถูกแน่"

อดีตภารโรงยิ้มให้กับเด็กสาว พลางตักข้าวใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนอรัญญาก็นั่งกินข้าวอย่างเรียบร้อย เธอใช้ช้อนและซ้อมกินอาหารด้วยท่าทางสำรวม ช่างเรียบร้อยสมกับเป็นกุลสตรีจริง

สอนมาดี ลุงพลพยักหน้า น้องอีฟคงได้รับการดูแลสั่งสอนมาอย่างดี เลยทำให้เธอเติบโตมาเป็นเด็กสาวที่เรียบร้อยน่ารักได้ถึงขนาดนี้ รวมถึงเสน่ห์ปลายจวัก ที่แม้จะเป็นเมนูอาหารที่ไม่ได้ซับซ้อนอะไรอย่างไข่เจียวและแกงจืดเต้าหู้หมูสับ น้องอีฟยังสามารถทำได้อย่างเอร็ดอร่อย

"พี่พล อ้าปากซิคะ" ภาพเก่าที่มุมเดิม ๆ ในห้องครัวฉายกลับเข้ามาให้หัวของลุงพล มันเป็นภาพของยุภาเมียรักที่กำลังตักข้าวใส่ปากให้ลุงพล "อ้ามมมม"

"อ้ามมม!!!" ลุงพลอ้าปากเคี้ยวข้าวอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมกับรอยยิ้มหวาน ๆ ของยุภา

"อร่อยไหมคะพี่พล?" ยุภายิ้มหวานจนตาหยี่

"อร่อยมากเลยจ๊ะ" ลุงพลในวัยหนุ่มเคี้ยวข้าวยิ้มแก้มตุ่ย "ภาทำกับข้าวอร่อยแบบนี้ พี่ไม่มีทางเถรไถลแน่นอนจ๊ะ"

"ค๊า!!! เชื่อนะคะพี่พล" ภาพความทรงจำอันแสนหวานของยุภายังตราตรึง มันเป็นช่วงเวลาที่แสนสุขระหว่างลุงพลและยุภาเมียรัก

ตัดมาที่ปัจจุบัน อรัญญาเห็นลุงพลนั่งเคี้ยวข้าวหน้านิ่ง ๆ ก็นึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น



"ลุงพล? ลุงพลคะ?" น้องอีฟเอ่ยปากถามก่อนตักข้าวใส่ปาก "เป็นอะไรหรือเปล่า?"

"ป...เปล่าจ๊ะ" ลุงพลยิ้มให้เด็กสาว "ลุงแค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ"

"งั้นเหรอคะ?" นางงามมิตรภาพยิ้ม "ถ้างั้นก็กินเยอะ ๆ นะคะลุง หนูทำไว้ซะเยอะเลย"

ว่าแล้วอรัญญาก็ตักไข่เจียวชิ้นโตใส่จานลุงพล ทำเอาหนุ่มใหญ่ถึงกับต้องรีบร้องห้าม

"เยอะเกินไปแล้วจ๊ะน้องอีฟ!!!" มนุษย์ลุงตอบ "หนูอีฟต่างหากที่ต้องกินเยอะ ๆ ไหนว่าหิวไม่ใช่เหรอ?"

"หนูเริ่มอิ่มแล้วอ่ะลุง" อรัญญาตอบ "ทำกับข้าวแล้วดมกลิ่นก็เลยอิ่ม อิ่มทิพย์น่ะลุง"

"กินเข้าไปเถอะจ๊ะน้องอีฟ" ตาเฒ่าหื่นยิ้มอย่างมีเลศนัยน์ "เพราะเดี๋ยวคืนนี้เราเหนื่อยแน่..."

"ลุงนี่ไม่ค่อยเลยนะ!!! ทะลึ่งตึงตังที่สุด!!!" นางงามมิตรภาพมองค้อนใส่ลุงพล ก่อนก้มหน้ากินข้าวด้วยความเขิน "แน่ใจเหรอ? ว่าจะเป็นหนู? หนูว่าลุงต่างหากที่จะหมดแรงหิวข้าวซะก่อน"

เป็นแค่โนวิท แต่ก็ริอาจปากดีใส่ระดับมาสเตอร์อย่างลุงพล แต่ตาเฒ่าหื่นไม่ถือสาหรอก แกมองว่ามันน่ารักดี แล้วลุงพลและน้องอีฟก็หัวเราะร่วนพร้อมกัน สำหรับน้องอีฟแล้ว เธอไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ที่ทำให้เธอรู้สึกผูกพันกับลุงพลอย่างน่าประหลาด เป็นเพราะความรักงั้นเหรอ? ไม่น่าใช่หรอกมั้ง?

หลังจากกินข้าวจนอิ่ม ลุงพลก็ลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวขับรถมอเตอร์ไซค์กลับไปเอาเสื้อผ้าของน้องอีฟที่ซักเอาไว้หน้าร้านสะดวกซื้อ ตอนแรกลุงพลตั้งใจว่าจะซักด้วยมือที่บ้าน แต่เมื่อเห็นว่าเด็กสาวรีบ ก็เลยต้องทำในสิ่งที่คิดว่าจำเป็นต้องทำ

"ถ้างั้น เดี๋ยวหนูล้างจานให้นะคะ" น้องอีฟลุกขึ้นหยิบจานชามขึ้นมาเรียงเพื่อเตรียมนำไปล้าง "ข้าวที่หนูหุงไว้ยังเหลือ ลุงเก็บเอาไว้กินตอนเช้าก็ได้นะคะ"

"จ๊ะ" ลุงพลยิ้ม "เดี๋ยวลุงมานะจ๊ะ"

ว่าแล้วลุงพลก็หยิบกุญแจรถที่แขวนอยู่บนฝาพนังแล้วเดินออกไป ระหว่างที่น้องอีฟกำลังล้างจาน เสียงรถจักรยานยนต์ก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าลุงพลกำลังขับรถไปเอาเสื้อผ้านักศึกษาที่ซักไว้ให้

...................

ตัดมาที่ลุงพล หลังจากขับรถมอเตอร์ไซค์กลับมาเอาชุดนักศึกษาของเด็กสาวมาซักใส่ตะกร้า ระหว่างที่กำลังเดินถือตะกร้ากลับบ้าน ทันใดนั้นก็มีสายเรียกเข้า

"น้องหมวยนิ?" ลุงพลหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดู ก็พบว่าเดือนดาราโทรมา ภารโรงจอมเจ้าชู้เลยกดรับสาย

"ฮัลโหลลุงพล!!" เดือนดาราเอ่ยปากทักทายลุงพลอย่างอารมณ์ดี "หนูมีข่าวดีจะมาบอกลุงด้วยแหละ?"

"ข่าวดีอะไรเหรอจ๊ะ?" คนขายน้ำเต้าหู้สุดเซ็กส์ยิ้ม

"เทอมหน้าตอนหนูขึ้นปีสอง หนูจะย้ายไปอยู่หอนอกละ" หมวยสาวตอบ "ไว้ว่าง ๆ ถ้าลุงอยากมาหาหนู ลุงก็มาได้นะคะ"

"จ๊ะ..." ลุงพลตอบสั้น ๆ ได้ใจความในคำเดียว จนทำให้หมวยสาวถึงกับสงสัย

"ไม่ดีใจเหรอลุง?" ยัยหมวยถาม "ไอ้คำว่าจ๊ะของลุงนี่มันเหมือนลุงไม่ค่อยดีใจเลยอ่ะ?"

"ดีใจซิจ๊ะ" อดีตภารโรงตอบ ขณะกำลังเดินมาที่รถมอเตอร์ไซค์ของตัวเองที่จอดอยู่ "คือยังไงลุงก็อยากให้น้องหมวยตั้งใจเรียนนะจ๊ะ ยังไงเราก็เป็นนักเรียนนักศึกษา การศึกษามันสำคัญนะจ๊ะ"

"แหม สอนหนูยังกะเป็นพ่อหนูเลยนะลุง!!!" เดือนดาราหัวเราะคิกคัก "อย่างที่เค้าว่าจริง ๆ คบคนสูงวัยเหมือนได้ทั้งพ่อและแฟน อิอิ แต่หนูชอบนะ"

"จ๊ะ ลุงก็ชอบหนูจ๊ะ" ลุงพลยืนนั่งบนเบาะรถมอเตอร์ไซค์กอดอกคุยกับหมวยสาวเมียรักคนที่ คนที่เท่าไรชักจำไม่ได้ละ เยอะจัด "แล้วตอนนี้น้องหมวยอยู่ไหนเหรอจ๊ะ?"

"อยู่ที่ห้องเนี่ยแหละลุง..." สาวน้อยเชื้อสายจีนจากนนท์บุรีตอบ "ยัยอีฟเพื่อนหนูหายหัวไปไหนไม่รู้ สงสัยงอน พูดอะไรนิดอะไรหน่อยก็เก็บไปคิดมาก เซนต์ซิทีฟเกิ๊นนน!!!!"



"เหรอจ๊ะ...." แบบนี้นี่เอง ที่น้องอีฟตัดสินใจคิดสั้น แต่เดี๋ยวนะ แค่ทะเลาะกับเพื่อนแค่นี้ถึงกับคิดสั้นด้วยเหรอ? มันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย "ว่าแต่น้องหมวยทะเลาะกับน้องอีฟเรื่องอะไรเหรอจ๊ะ?"

"เอ่อ...อย่าไปรู้เลยคะลุง!!" ซะงั้น อยู่ดี ๆ ก็ตัดบท "เนี่ย!!! ทำตัวเป็นดราม่าควีน ไม่ยอมกลับห้อง จะโทรไปก็ไม่ยอมรับสาย หนูละเชื่อเลย"

"น้องอีฟคงมีธุระละมั้งจ๊ะ" คนขายน้ำเต้าหู้แสดงความเห็น "เอ่อ น้องหมวยจ๊ะ เดี๋ยวพอดีลุงกำลังขับรถอยู่ แล้วเดี๋ยววันหลังค่อยคุยกันนะจ๊ะ"

"ค่ะลุง..." ว่าแล้วเดือนดาราก็กดวางสาย ส่วนลุงพล ก็ยืนดูสมาร์ทโฟนของตัวเองพร้อมกับครุ่นคิดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับน้องอีฟ

"ทะเลาะกับเพื่อนเลยจะกระโดดน้ำเนี่ยนะ?" ลุงพลร่นคิ้ว "ทะเลาะเรื่องอะไรกันนะสองสาว?"

ลุงพลได้แต่สงสัยว่าหมวยกับอีฟทะเลาะเรื่องอะไรกัน ถามน้องหมวย น้องหมวยก็ไม่ยอมตอบ แต่ตาลุงจอมหื่นไม่มีทางรู้หรอกว่า สองสาวทะเลาะกันเพราะตัวแกเองนั่นแหละ

...................

ตัดกลับมาที่ฝั่งของน้องอีฟ ที่ล้างจานชามเสร็จเรียบร้อย และกำลังคว่ำเก็บบนชั้น ระหว่างนั้นเสียงประตูก็ดังขึ้น พร้อมกับลุงพลที่เดินเข้ามาพร้อมกับตะกร้าใส่ผ้า

"กลับมาแล้วเหรอคะลุง?" น้องอีฟเดินเข้าไปหา "เดี๋ยวหนูเอาชุดมาตากเองคะ"

"จ๊ะ ตากตรงประตูหลังบ้านนะจ๊ะ" ลุงพลชี้ไปที่ประตูด้านหลังห้องครัว "เอางี้ไหม? ที่ห้องน้องอีฟยังมีชุดนักศึกษาอีกหรือเปล่า ลุงว่าชุดนักศึกษาที่ซักอยู่ตากไว้ที่บ้านลุง เดี๋ยวลุงรีดให้ เดี๋ยวเอาไปคืนให้พร้อมกับชุดชั้นในด้วย"

"ชุดชั้นในหนูขอเอากลับค่ะลุง!!!" อรัญญาร่นคิ้วด้วยความเขิน "หนูไม่ฝากให้ลุงไว้ที่บ้านด้วยหรอก!!!"

ลุงพลยิ้ม ขณะกำลังยืนดูน้องอีฟกำลังตากชุดนักศึกษาหญิงตรงราวตากผ้าหลงบ้าน มันนานมาแล้วนะ ที่ลุงพลไม่ได้มีความรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อน

แม่ศรีเรือน? ใช่แล้ว แม่ศรีเรือน? บ้านของลุงพลแห้งแล้งอับเฉามานาน หลังจากที่ยุภาเสียชีวิตลงเมื่อห้าปีก่อน ส่วนลูก ๆ ก็แยกย้ายออกไปทำงานมีครอบครัวเป็นของตัวเอง แต่น้องอีฟ น้องอีฟคือเทพธิดาตัวน้อย ที่กำลังทำให้บ้านที่แห้งแล้งอับเฉาหลังนี้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

"เฮ้อ!!! เสร็จสักที!!" น้องอีฟหันกลับไป ก็เห็นลุงพลยืนกอดอกมองเธออยู่ "มีอะไรคะลุง? มายืนเก๊กตรงนี้ทำไม? รีบเข้าบ้านซิ!!! เดี๋ยวยุงกัดหรอก!!"

"จ๊ะ" ลุงพลยิ้มแป้นด้วยความสุข น้องอีฟช่างหวานละมุนเหลือเกิน

หลังจากที่ทั้งคู่กลับเข้ามาในบ้าน ทั้งคู่ก็มองหน้ากัน น้องอีฟผู้อ่อนหวานกลับกลายเป็นฝ่ายที่ต้องหลบหน้าหนีด้วยความเขิน เพราะรู้ว่าลุงพลต้องการอะไร
"มองหนูทำไมคะลุง?" น้องอีฟยิ้มเขิน ๆ เอามือไขว้หลัง "มองแบบนั้นนาน ๆ หนูเขินนะ"

น่ารักไม่ไหวแล้ว ลุงพลรีบเดินเข้าไปกอดและหอมแก้มเด็กสาวฟอดใหญ่ อรัญญาหลับตาปี๋ เหมือนจะเกร็ง ๆ อยู่ไม่น้อย ถึงแม้ว่าเธอจะเคยมีความสัมพันธ์กับลุงพล หรือแม้กระทั่งกับนาถลดามาแล้ว แต่ด้วยความเป็นเด็กสาวที่อ่อนหวาน และที่บ้านสอนมาดี เลยทำให้อรัญญาคนนี้ไม่ได้มีจริตจก้านเหมือนม้าดีดกะโหลก เธอยังคงเป็นกุลสตรีอย่างเสมอต้นเสมอปลาย

"ลุงพล!!! อย่าซิคะ!!!" น้องอีฟเอามือปัดป้องลุงพล "ทำในห้อง ทำตรงนี้ อายผีบ้านผีเรือนค่ะ"

น่ารักเหลือเกินน้องอีฟของลุงพล เรียกได้ว่าในบรรดาเด็กสาวทั้งหลาย น้องอีฟนี่ช่างแตกต่างจากคนอื่นอย่างชัดเจน เธออ่อนหวาน ไร้เดียงสา และที่สำคัญ เธอมีเสน่ห์ปลายจวักที่เปรียบเสมือนท่าไม้ตายมัดใจชายได้อย่างง่ายดาย

ลุงพลยิ้มหวาน ก่อนค่อย ๆ ประคองเมียเด็กคนนี้เดินเข้าไปในห้องนอน หลังจากที่ปลิดประตู ลุงพลก็หันมาเผชิญหน้ากับน้องอีฟ ที่ยืนกุมมือก้มหน้ายิ้มด้วยความเขิน

เด็กสาวค่อย ๆ เงยหน้ามองลุงพลด้วยท่าทางเนียมอาย นัยน์ตาของเด็กสาวช่างแสนซื่อ ไร้เดียงสา แต่ก็แฝงไปด้วยความเย้ายวน เหมือนเด็กอยากรู้อยากลอง ลุงพลเลยค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก จนเหลือเพียงแค่กางเกงขาสามส่วนเบื้องล่าง ก่อนเดินเข้าไปประคองเด็กสาวนั่งบนเตียง

น้องอีฟค่อย ๆ เอนตัวลงบนเตียง สาวน้อยมองลุงพล ที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตของเธอด้วยความคาดหวัง ว่านี่จะเป็นรักครั้งแรกของเธอ และมันอาจเป็นรักครั้งสุดท้ายในชีวิต

"ลุงพลรักน้องอีฟนะ" ตาเฒ่าหื่นเอื้อนเอ่ยคำหวาน ก่อนเริ่มซุกไซ้ซอกคอเด็กสาวที่หลับปี๋ เกร็งตัวด้วยความตื่นเต้น ถึงเธอจะเคยมีประสบการณ์ทางเพศมาบ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะคุ้นเคย เธอยังรู้สึกตื่นกลัว เวลาที่ต้องมีเซ็กส์ เพราะเซ็กส์ที่ผ่านมา มันไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก มันเริ่มจากการถูกบังคับขืนใจ จากชายผู้เป็นคนแรกอย่างลุงพล และประสบการณ์หญิงรักหญิงจากยัยนาถตัวแสบ

"อืออ..." อรัญญานอนตัวแข็งด้วยความกลัวปนตื่นเต้น สาวน้อยค่อย ๆ เอื้อมมือโอบกอดลุงพลที่กำลังซุกไซ้ซอกคอของเธอ ก่อนประทับรอยจูบอันแสนหวาน

น้องอีฟมีท่าทางต่อต้านในช่วงแรก ตามสัญญาณ ความรู้สึกของเธอตอนนั้นมันปั่นป่วน เหมือนกับว่าตอนนี้สามัญสำนึกในหัวของเธอคิดว่านี่เป็นเรื่องไม่ถูกต้อง เธอควรจะวางตัวให้ดีกว่านี้ซิ ต้องเป็นกุลสตรี แต่อีกใจเธอก็คิดว่าเธอได้สูญเสียสิ่งที่มีค่าของลูกผู้หญิงให้ลุงพลไปแล้ว และเธอได้รับรู้ว่ารสรักที่เธอได้รับจากลุงพล มันหอมหวาน ตราตรึงมากเพียงใด

"จ๊วบบ!!! ซูดดด!!!" ลุงพลดูดปากเด็กสาวอย่างดูดดื่ม ตอนนี้อรัญญาคนน่ารักเริ่มโอนอ่อนมากขึ้น เพียงไม่นาน ตาเฒ่าหื่นก็สามารถดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในช่องปากของเด็กสาวได้อย่างง่ายดาย

กำปั้นของอรัญญาที่วางอยู่บนแผ่นหลังของลุงพล ค่อย ๆ คลายออก ราวกับว่าเธอกำลังเปิดรับรสชาติความรักแบบผู้ใหญ่มากขึ้น สาวน้อยหลับตาพริ้ม แก้มแดงระเรือ ขณะกำลังเพลิดเพลินไปกับรสจูบที่แสนดูดดื่มของลุงพล

"หวานเหลือเกิน น้องอีฟของลุง..." ลุงพลผละออกมาจากริมฝีปากงาม ริมฝีปากของทั้งคู่เปียกชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่ง พร้อมกับค่อย ๆ ล้วงมือถลกเสื้อยืดที่เด็กสาวกำลังสวมใส่ออก

น้องอีฟมีท่าทีขัดขืนเล็กน้อยในช่วงแรก ด้วยอมยิ้มที่แสดงถึงความเขินอาย แต่สุดท้ายเธอกลับเป็นฝากแอ่นหลังขึ้นมา เพื่อให้ลุงพลปลดเปลื้องเสื้อยืดออกมาได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเสื้อยืดหลุดออกจากร่างของอรัญญา ภาพที่ปรากฎตรงหน้าก็คือหน้าอกหน้าใจขนาดไม่ใหญ่ไม่โต เรือนกายของเด็กสาวมีผิวขาวเหลืองนวลชวนมอง โดยเฉพาะหน้าท้องที่มีน้ำมีนวล และรูบุ๋มน่ารักตรงกลาง ที่ทำให้ตาเฒ่าหื่นแทบคลั่ง จนต้องโน้มศีรษะลงไปประทับรอยจูบด้วยความเสน่ห์หา



"อ๊ะ...จั๊กกะจี้ค่ะลุงพล!!!" เด็กสาวหัวเราะคิกคัก เมื่อลุงพลไม่ได้ทำเพียงแค่จูบและหอม แต่ยังดุนดันปลายลิ้นเข้าไปในสะดือสวยของเธอ "ลุงพลก็!!!"

ลุงพลเงยหน้ามองเด็กสาวอย่างมีความสุข ก่อนก้มหน้าลงไปสำรวจทุกตารางนิ้วบนหน้าท้องของเด็กสาวที่กำลังแขม่วเกร็งด้วยความเสียว เสียงลมหายใจฟืดฟาดของอรัญญาดังมากขึ้นเรื่อย ๆ

"อ๊ะ...อ๊ะ...อืออออ" อรัญญาหายใจติดขัดด้วยความเสียวซ่าน สาวน้อยนอนทอดกายเปลือยท่อนบนให้ลุงพลได้เชยชมความสาวของเธออย่างเต็มที่

ลุงพลหลบตาพริ้ม ซุกไซ้หน้าท้องเนียนของอรัญญา ทั้งหอมทั้งจูบ ไล่เรียงสลับซ้ายขวา ก่อนแวะขึ้นบนเพื่อหวังทักทายปทุมทันคู่ของเด็กสาว

"อ๊ะ!!!" แม่ศรีเรือนถึงกับสะดุ้ง เมื่อถูกริมฝีปากร้อน ๆ ของตาเฒ่าหื่นครอบครองติ่งเนื้อสีอ่อนบนยอดปทุมถัน ด้วยสัญชาตญาณ สาวน้อยเกร็งตัวหายใจหอบถี่ด้วยความเสียว "ลุงพล!!! อุ๊ยยยย!!! อย่าซิคะ!!!"

ลุงพลเม้มยอดปทุมถันของเด็กสาวอย่างเอร็ดอร่อย แต่มันยังไม่อิ่มท้อง ตาเฒ่าหื่นเลยอ้าปากดูดก้อนเนื้อน้อย ๆ ของอรัญญาเข้าไปในปากให้มากที่สุด เพื่อกระตุ้นความเสียวให้นางงามมิตรภาพคนสวย

"อึ๊ยยย!!! ลุงพล!!! อย่าทำแบบนั้นซิคะ!!!" ด้วยรสรักที่ลุงพลกำลังปรบเปรอให้ ทำเอาอรัญญาถึงกับแอ่นตัวและพยายามดิ้นหนี แต่กลับถูกลุงพลล้วงมือเข้าไปใต้แผ่นหลังเพื่อล็อคตัวเด็กสาวเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนได้ "อ๊า!!! อืออออ!!!!"

อรัญญาร้องครวญครางอย่างทุรนทุรายด้วยความทรมานด้วยรสรักจากริมฝีปากของลุงพล ที่กำลังสวาปามซาลาเปาเซเว่นคู่ของอรัญญาซ้ายขวาอย่างเอร็ดอร่อย ตาเฒ่าหื่นทั้งดูดเลีย ใช้มือบีบคลังหน้าอกหน้าใจของเด็กสาว พร้อม ๆ กับพยายามนวดเฟ้นจากฐานเพื่อให้นมของน้องอีฟผู้อ่อนหวานใหญ่ขึ้น

"อื้ออออ!!! ลุงพล!!!" แม่ศรีเรือนแอ่นตัวเชิดหน้าด้วยความเสียวสะท้าน ร้องครวญครางด้วยความทรมาน ทุรนทุรายด้วยความเสียวซ่าน ในขณะที่ลุงพลคนใจร้ายกลับไม่ได้แสดงความเมตตาใด ๆ ตาเฒ่าหื่นยังมัวเมากับก้อนซาลาเปาน้อย ๆ ของอรัญญาอย่างเอร็ดอร่อย "อ๊า!!!! ลุงพล!! เจ็บ!!!!"

มนุษย์ลุงอดทนต่อความน่ารักอ่อนหวานของอรัญญา สาวน้อยจากปราจีนไม่ไหว เลยใช้ฟันขบยอดปทุมถันของเด็กสาวแล้วดึงขึ้นเบา ๆ เพื่อสร้างความเจ็บปนสยิวให้กับเด็กสาว

"ลุงพล!! เจ็บ!!!! อ๊า!!!!" อรัญญาครางเสียงหลง ส่วนลุงพลก็กำลังกัดหัวนมเด็กสาวสลับซ้ายขวา จนแดงก่ำชูชันตั้งเด่

"นมตั้งเต้าแล้วนะจ๊ะน้องอีฟ" คนขายน้ำเต้าหู้สุดเซ็กส์ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เมื่อได้เห็นหัวนมของน้องอีฟตั้งเด่แบบนั้น ก่อนใช้มือแตะติ่งเนื้อแดง ๆ ด้วยความทะเล้น

"สนุกนักเหรอคะลุง!!" สาวน้อยจากปราจีนบุรีค้อนใส่ลุงพล ผมเผ้าเริ่มยุ่งเยิงจากกิจกรรมรักในช่วงแรก

"สนุกซิจ๊ะ เดี๋ยวจะมีอะไรสนุกกว่านี้อีกเยอะเลย" มนุษย์ยิ้มแป้น ก่อนโน้มตัวลงไปเอาหน้าซุกกับร่องอกของเด็กสาว พร้อมกับส่ายหน้าซ้ายขวาด้วยความรก

"ลุงพล!!! จั๊กกะจี้!!!" นางงามมิตรภาพที่ตะกี้ยังวางฟอร์มดุตอนนี้เก็บทรงไม่อยู่ซะแล้ว เมื่อเจอลีลารักสุดทะเล้นของลุงพล "หยุด!!! มันจั๊กกะจี้!!! หนวดลุงอ่ะ!!!! หยุดดด!!!"
เพราะปลายคางที่เปื้อนไปด้วยหนวดเคราสั้น ๆ เลยสร้างความสยิวปนจั๊กกะจี้ให้เด็กสาว ที่ถึงกับเสียอาการอย่างหนักจนหลุดขำออกมา ลุงพลหอมเนินอกเด็กสาวฟอดใหญ่ก่อนเงยหน้าหันมาพร้อมกับรอยยิ้ม



"รักลุงบ้างไหมจ๊ะน้องอีฟ?" ลุงพลถามด้วยนัยน์ตาหวานเยิ้ม

อรัญญาอมยิ้มแก้มแดงระเรือ สาวน้อยไม่ยอมตอบอะไรด้วยความเขิน จนลุงพลต้องถามย้ำอีกรอบ

"รักลุงบ้างไหมจ๊ะน้องอีฟ?" ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้ถามอีกรอบ

"อืออ!!!" อรัญญาพยักหน้าแทนคำตอบ แต่มันยังไม่มากพอที่จะทำให้นักรักอย่างลุงพลพึงพอใจ

"ลุงอยากได้ยินจากปากน้องอีฟมากกว่า ว่ารักลุงพลหรือเปล่า?" คนขายน้ำเต้าหู้เอ่ยปาก

"หนูยอมลุงถึงขนาดนี้แล้ว ยังต้องพูดอีกเหรอ?" สาวน้อยจากปราจีนบุรีตอบ

"แต่ลุงอยากได้ยินจากปากน้องอีฟมากกว่านะ" อีตาลุงหื่นก็ยังไม่ยอมเลิกเซ้าซี้

"รัก...ค่ะ" ในที่สุดนางงามมิตรภาพประจำวิทยาลัยก็ตอบ ทั้งคู่ยิ้มให้กัน แล้วบทรักบทใหม่ก็เริ่มต้นขึ้นจากตรงนั้น


โปรดติดตามตอนต่อไป...

รักลุง ให้ลุงเอาตูดด้วยนะ 555

น้องอีฟหวานๆๆ

หวานเจี๊ยบเลยน้องอีฟ

โอ้เธอ..หวานเจี๊ยบ

ประตูหลังน้องอีฟก้ออย่าให้รอดนะลุงพล