สงสารครูเบส

เรียบร้อย

โดนลุงพลลากขึ้นสวรรค์เสียแล้วครูเบสของผม

ของขวัญที่ว่าต้องเป็นประตูหลังแน่

ลุงพลนี้ก็โหดโพด ครั้งแรกก็ล่อทั้งหน้ากับหลัง เป็นหญิงจิงๆ คงเข็ด อะ

ลงพลคนเอาตูด

Hi

ครั้งแรกโดนก้นเลยโหดจริงๆลุงพล

ครั้งแรกโดนก้นเลยโหดจริงๆลุงพล

โดนข้างหน้าแล้วต่อข้างหลังอีกได้ไข้ขึ้นนอนซมเหมือนคนอื่นๆแน่เลยครูเบส

น่าน ตามสไตล์ของตาพลเค้า  คือ เมื่อได้สาวๆ เป็นเมียด้วยการทะลวงจิ๋มแล้ว ยังต้องมีการทะลวงถ้ำทองอีก จึงจะครบถ้วนสมบูรณ์

 

พูดคุยก่อนอ่าน : สวัสดีครับทุกคน ก็ต้อนรับวันตรุษจีนด้วยเกมรักตอนใหม่นะครับ กับตอนสุดท้าย (แต่ยังไม่ท้ายสุด) ของไตรภาคครูเบสท์เสียสาว บอกเลยแล้วกันว่ายังมีตอนหน้า 'เกมรักฯ ปี 2 ตอนที่ 19.5 : ไอศกรีมรสลุงพล' เป็นการเก็บตกหลาย ๆ ประเด็นที่หลายคนยังสงสัยเกี่ยวกับสามตอนที่ผ่านมา ซึ่งชื่อก็บอกอยู่แล้วนะครับว่าครูเบสท์จะต้องเจอกับอะไร

ตอนนี้ก็บอกตามตรงว่าเป็นหนึ่งในตอนที่ดาร์คและจิตสุด ๆ ของเรื่อง จากตอนที่แล้วผมเห็นหลาย ๆ คนบ่นว่าเสียดายผู้หญิงระดับครูเบสท์ ผมเข้าใจครับ แต่นี่คือแนวทางและสไตล์ของผม ก็ยืนยันคำเดิม ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นครับ อะไรที่ไม่ดี ๆ ของลุงพลอย่าเอาไปทำตามโดยเด็ดขาดนะ หวังว่าคงไม่มีใครไปทำมิดีมิร้ายสาว ๆ แล้วอ้างว่าเป็นกรรมเก่าแต่ชาติปางก่อนหรอกนะ อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นครับ

สำหรับตอนนี้ เป็นฉากการทะลวงประตูหลังของครูเบสท์ครับ เรียกได้ว่าเปิดหัวมาก็เจอหนักเลยสำหรับครูเบสท์ ในฐานะคนเขียนผมก็สงสารนะครับ แต่ผมเคยพูดเสมอว่า เพื่อให้ได้ผลงานที่ผมต้องการ ผมจำเป็นต้องก้าวผ่านขีดจำกัดบางอย่าง (แต่ในกรณีนิยายบนดิน ผมก็ต้องลดดีกรีความโหดของตัวเองเหมือนกัน) เรียกได้ว่าเพราะเป็นนิยายใต้ดิน เลยจัดหนักจัดเต็มได้เต็มที่

ก็พูดมาซะเยอะ ตอนนี้ขอแนะนำให้มีทิชชู่เตรียมไว้ครับ เพราะคุณอาจจะสงสารในชะตากรรมของครูเบสท์ที่ต้องมาลงเอยกับลุงพล (มั้งนะ 5555+) เผื่อถึงตอนต่อไป ที่ลุงพลจะพาครูเบสท์ไปอาบน้ำฟอกสบู่ให้เนื้อตัวหอม ๆ แล้วจูงมือพามานอนกอดบนเตียงแล้วป้อนไอติมอุ่น ๆ ให้ครูเบสท์ได้ชิมนะครับ


#####################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว



ภัคจิรานอนหมดอาลัยตายอยากภายในอ้อมกอดแห่งรักของลุงพล ที่กำลังใช้มือสางปอยผมที่ยุ่งเหยิงและเปียกชุ่มออกจากหน้าผากสวยของอาจารย์สาว ก่อนโน้มตัวลงจูบรับขวัญเมียรักคนใหม่ด้วยใจเสน่หา

"ครูรู้ไหมครับว่าผมหลงรักครูมานานแล้ว..." ลุงพลหยอดคำหวานเพื่อหวังว่ามันจะช่วยปลอบประโลมหัวใจที่แตกสลายของภัคจิราหลังต้องสูญเสียสิ่งที่ลูกผู้หญิงหวงแหนที่สุดในชีวิต "ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะปกป้องครูเอง"

ว่าแล้วลุงพลก็โน้มตัวลงหอมแก้มอาจารย์สาว ทว่าภัคจิรากลับเมินหน้าหนีด้วยความรังเกียจ

"เบสท์อุตส่าห์ไว้ใจลุง แต่นี่คือสิ่งที่ลุงตอบแทนเบสท์เหรอคะ?" ภัคจิราเอ่ยปากโดยไม่มองหน้าลุงพล "เบสท์บอกให้ลุงขับรถพาเบสท์ไปส่งที่บ้าน แต่ลุงกลับขับรถพาเบสท์มาเข้าโรงแรม นี่คือการกระทำของสุภาพบุรุษงั้นเหรอ?"

"อืม..." ลุงพลถอนหายใจยาว เพราะรู้ดีว่าสำหรับภัคจิราแล้วมันคงยากที่จะทำใจ อดีตภารโรงเฒ่าจับมือของภัคจิราขึ้นมาบีบนวด ก่อนโน้มศีรษะลงจูบด้วยความรัก "ผมจำเป็นต้องทำ เพื่อช่วยชีวิตครูครับ"

"ช่วยชีวิตเหรอ?" พอได้ยินคำนี้บ่อย ๆ เข้า ภัคจิราก็เกิดความสงสัยว่าคนอย่างลุงพลจะช่วยอะไร "ช่วยชีวิตเบสท์จากอะไร?"

"คือ..." ลุงพลถอนหายใจอีกรอบ ตาเฒ่ารู้ดีว่าถ้าเกิดบอกความจริงไป มีหวังสาวสมัยใหม่อย่างภัคจิราต้องหาว่าแกบ้าแน่ แต่มันมาถึงขั้นนี้แล้ว ลุงพลเลยคิดว่าวัดใจบอกความจริงไปเลยก็แล้วกัน



"ผมรู้ว่าครูกำลังจะไปเรียนต่อที่อเมริกา..." ลุงพลตอบ "แล้วผมรู้มาว่าเที่ยวบินที่ครูเบสท์จะเดินทางไปจะต้องตก ผมเลยต้องเข้ามาช่วยครู...."

"ทุเรศ!!!" ภัคจิราแทบทนฟังเหตุผลบ้องตื้นของลุงพลไม่ไหว ก็เลยสบถด่าลุงพลแบบไม่ต้องคิด "นี่ลุงใช้อะไรคิดคะ!!! เหตุผลลุงสิ้นคิดมาก!!! ปล่อยเดี๋ยวนี้!!! เบสท์จะกลับบ้าน!!!"

"ไม่ครับ!!!" ลุงพลไม่ยอมปล่อยภัคจิรา ตาเฒ่าหื่นโอบกอดอาจารย์แนบแน่น เพื่อหวังปรับความเข้าใจกัน "ผมยังพูดไม่จบ!!! ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องบ้องตื้น แต่มันคือความจริงนะครับครู ผมปล่อยให้ครูไปอเมริกาไม่ได้ ถ้าทำแบบนั้น ครูจะต้องตาย ครูอาจจะเกลียดผม ผมไม่โกรธหรอกครับ แต่ผมต้องช่วยครู!!!"

"ปล่อย!!! บอกให้ปล่อยไง!!!" ภัคจิรายิ่งพยายามดิ้นมากเท่าไร อาจารย์สาวก็ยิ่งปวดหัวมากขึ้นเท่านั้น บวกกับบาดแผลที่ถูกเปิดซิง เลยทำให้สาวงามจากเจียงฮายสิ้นฤทธิ์อย่างรวดเร็ว "โอ้ยยยย!!!"

"ครูเบสท์!!! ผมขอโทษนะครับ!!!" มนุษย์ลุงเอ่ยปากขอโทษ เมื่อเห็นภัคจิราหมดเรี่ยวแรง นอนหลับตาขมวดคิ้วด้วยความปวดหัวปวดแผลถูกเปิดซิง "ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้ครูโกรธนะครับ"

"ขอร้องละ พาเบสท์ไปส่งบ้านได้ไหม?" ภัคจิราลืมตามองลุงพลน้ำตาคลอ "อย่าทำอะไรเบสท์ไปมากกว่านี้เลย...ฮือออ"

"ผมขอโทษครับครู..." ลุงพลเองก็เริ่มน้ำตาซึม เพราะรู้ดีว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำลงไปมันไม่ถูกต้อง แต่คนอย่างแกมาไกลขนาดนี้แล้ว จะถอยหลังกลับก็ไม่ได้ สิ่งเดียวที่ลุงพลจะทำได้ก็คือ เดินหน้าต่อ "ตอนนี้ครูอาจไม่เชื่อผม แต่สักวันหนึ่ง ครูจะเข้าใจว่าผมต้องทำเพื่อช่วยครู ผมรักครูนะครับ"

ลุงพลโอบกอดและหอมแก้มภัคจิราไว้แนบอกด้วยความรัก อาจารย์สาวหมดสภาพในการต่อต้านอีกแล้ว

"ผมรู้ว่าถ้าผมพูดเรื่องนี้ ครูเบสท์ต้องหาว่าผมบ้าแน่ ๆ แต่ผมก็ต้องพูด" ลุงพลเอ่ยปากทั้งน้ำตา "ชาติที่แล้วผมกับครูเคยเป็นเทวดาบนสวรรค์ ชื่อของผมก็คือท่านท้าวชุมพลศักดา ส่วนชื่อของครูเบสท์ก็คือ ภัคจิราวดี..."

"อือออ...ปล่อยเบสท์ไปเถอะ...ปล่อยยย" ภัคจิราพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่เธอไม่มีเรี่ยวแรงต่อต้านลุงพลอีกแล้ว ในใจก็คิดว่านี่มันนรกขุมไหน ที่พาเธอมาเจอกับตาเฒ่าจอมเพ้ออย่างลุงพลด้วย

"ผมปล่อยครูไม่ได้!!! ให้ตายยังไงผมก็จะไม่ปล่อยครูเด็ดขาด!!!" ลุงพลกล่าววาจาหนักแน่นเด็ดขาด "ผมรักครู!!! ได้ยินไหมครับ!!!! ผมรักครู!!!"

ภัคจิราได้แต่หลับตายอมรับกับชะตากรรมที่แสนโหดร้าย น้ำตาไหลอาบแก้มเป็นสาย ส่วนลุงพลก็เริ่มรู้สึกว่าหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว กำลังขยายใหญ่ขึ้นอีกรอบ ทั้ง ๆ ที่ใจของแกก็สงสารอาจารย์สาวคนสวย แต่ทำไงได้ ผู้หญิงระดับครูเบสท์ คือสาวสวยผู้เพรียบพร้อมทั้งสติปัญญา หน้าตา สถานะทางสังคม ในวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้ หากจะมีใครสักคนที่พอจะเทียบเคียงกับหมอพลอยผู้สูงศักดิ์และหยิ่งผยองได้ คงจะมีเพียงแค่ครูเบสท์เท่านั้น

และเชื่อว่ามีผู้ชายมากมายล้วนหมายปองผู้หญิงอย่างครูเบสท์ แต่สวรรค์ดันเล่นตลกให้ครูเบสท์ต้องมาลงเอยกับอดีตภารโรงเฒ่าอย่างลุงพลซะอย่างนั้น

"ผมรักครู ต่อให้ผมจะต้องตายซะเดี๋ยวนี้เวลานี้เพื่อช่วยครู ผมก็ยอมครับ!!" ลุงพลตอนนี้เรียกได้ว่าหื่นจนหน้ามืดตามัว ภารโรงเฒ่าพร่ำบอกคำว่ารักจนพร่ำเพรือ เพื่อหวังว่ามันจะทำให้ภัคจิราเริ่มหวั่นไหว



"อือออ...." อาจารย์สาวร้องครางขณะกำลังถูกลุงพลซุกไซ้ซอกคอ อดีตภารโรงเฒ่าตวัดลิ้นเลียเส้นเลือดของภัคจิราที่ปูดโปนออกมาด้วยความหื่นกระหาย "ขอผมชื่นใจอีกรอบนะครับครู ผมอาจไม่ได้หนุ่มแน่น ไม่ได้หล่อเหลา ไม่ได้มีฐานะทางสังคม แต่อย่างน้อยคนอย่างไอ้พลคนนี้ ก็พาครูขึ้นสวรรค์ได้นะครับ"

"อย่า..." ภัคจิราพยายามร้องห้าม แต่ก็ไม่อาจนำพา เมื่อตาเฒ่าหื่นประกบปากดุนดันลิ้นสาก ๆ เข้าไปภายในช่องปากของอาจารย์สาว นางฟ้าแห่งวิทยาลัยพยาบาลอย่างดูดดื่ม

ร่างกายของภัคจิราอ่อนยวบเหมือนไร้กระดูก ลุงพลที่คร่อมอยู่ด้านบนเสพความหวานจากกายสาวที่เธอรักษามานานกว่า 27 ได้อย่างง่ายดาย หวาน หวานละมุนเหลือเกิน ครูเบสท์ของลุงพล

ลุงพลลากลิ้นลงมาจนถึงเนินอกเปลือยเปล่าของภัคจิรา ตาเฒ่าหื่นบีบคลึงปทุมถันของอาจารย์สาวจากฐานสู่ยอดปทุมถัน ครูเบสท์ร่นคิ้วร้องครางด้วยความเจ็บ แต่ลุงพลตอนนี้หื่นจนหน้ามืด แกโน้มศีรษะดูดดื่มนมจากเต้าของภัคจิราสลับซ้ายขวาดังจ๊วบจ๊าบจนน้ำลายยืด

"อ๊า...อือออ" ภัคจิราร้องครางจนเสียงแหบพร่า อาจารย์สาวไม่อาจต่อต้านพลังอำนาจแห่งกามราคะที่ลุงพลกำลังกระหน่ำมอบให้เธอไม่ได้ ร่างกายของเธอกำลังตอบสนองกับลีลารักของตาเฒ่าผู้ชำนาญเกมกาม แต่สมองและสามัญสำนึกของอาจารย์สาวกำลังย้ำเตือนว่านี่คือสิ่งที่ผิดศีลธรรมอย่างยิ่งยวด "อย่า...อย่า...หยุดนะ...ลุงพล...อือออ"

ลุงพลแอบชำเลืองมองภัคจิราที่กำลังร้องครางพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนดูดดื่มนมสดจากเต้าของภัคจิราที่กำลังแข็งเป็นไตอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนโน้มลงต่ำมาจนถึงหน้าท้องแบนราบของอาจารย์สาวที่กำลังแขม่วเกร็งด้วยความเสียว

"แผล๊บบบบ!!!" ลุงพลลากลิ้นจากแนวชายโครงของภัคจิรา จนมาถึงรูบุ๋มตรงกลาง อดีตภารโรงเฒ่าดุนดันปลายจมูกเข้าไปดอมดมกลิ่นสะดือสาวเมืองเหนือที่กำลังแขม่วเกร็งหน้าท้องด้วยความเสียวซ่าน แต่มันยังไม่หนำใจตาเฒ่าบ้ากามอย่างลุงพล ที่อ้าปากกว้างแล้วดุนดันลิ้นลงลึกเข้าไปในสะดือสวยของภัคจิรา

"อ๊า!! อย่า!!!" ภัคจิราพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงที่ยังมีผลักศีรษะของลุงพล แต่การทำแบบนี้ มันเหมือนยิ่งทำให้ลุงพลเลื่อนลงต่ำไปอีก จนถึงโหนกสาวของเธอ

"สงสัยผมคงรุนแรงกับครูมากไป..." ลุงพลเหลือบไปเห็นเลือดสาวของครูเบสท์ก็อดสงสารไม่ได้ ตาเฒ่าหื่นคิดว่าตอนนี้กลีบสาวของภัคจิราคงกำลังบวมเป่ง จะไปย้ำรักอีกรอบคงไม่ไหว แต่ว่าหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ของแกยังผงาดอยู่อย่างนี้ ก็เลยคิดว่ามาถึงขนาดนี้แล้วต้องไปให้สุด ค่ำคืนนี้ลุงพลตั้งใจว่าจะสำรวจร่างกายของครูเบสท์ให้ครบทั้งสามทางไปเลยก็แล้วกัน

"ฮือ..." ครูเบสท์ยังร้องน้ำตาซึมด้วยความเสียใจ ส่วนลุงพลก็ลุกขึ้นนั่งบีบต้นขาครูเบสท์ ก่อนจับร่างอาจารย์สาวนอนคว่ำ

"ทำอะไรน่ะ!!" ภัคจิราร้องห้าม อาจารย์สาวพยายามขัดขืน แต่ก็ไม่อาจต้านทางเรี่ยวแรงของลุงพลได้ สุดท้ายตาเฒ่าหื่นก็ได้ตามที่ตัวเองต้องการ คือการจับครูเบสท์นอนคว่ำกับเตียง "อย่า..."

ลุงพลฉวยโอกาสนี้ขึ้นคร่อมหลังของครูเบสท์ ก่อนเอามือปัดปอยผมจนเผยให้เห็นท้ายทอย ก่อนโน้มตัวลงไปจูบจนครูเบสท์ร้องคราง กลิ่นแชมพูอ่อน ๆ จากเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนของครูเบสท์ลอยเข้าจมูกของลุงพลเต็มรัก หอมเหลือเกิน

"แผล๊บบบบ!!" แล้วลุงพลก็ละเลงลิ้นบนแผ่นหลังขาวเนียนของภัคจิราอย่างหื่นกระหาย อาจารย์สาวได้แต่ร้องครวญครางเสียงหลง กายสาวส่ายไปมาจากปลายลิ้นสาก ๆ ของลุงพลที่กำลังลิ้นรสชาติบนแผ่นหลังขาวเนียนและเปลือยเปล่าเหมือนเด็กน้อยกำลังเลียไอศกรีมรสหวาน แต่นี่คือไอศกรีมรสภัคจิรา ที่ลุงพลมั่นหมายจะตีตราจองด้วยการละเลียดลิ้มรสทุกตารางนิ้วบนกายสาวชนิดไม่ยอมเหลือให้ใครได้กลิ่น

"อ๊า!!! อย่า!!!" ภัคจิราร้องครางจนเสียงแหบพร่า ยิ่งลุงพลเลื่อนลงต่ำมากขึ้นเท่าไร อาจารย์สาวก็ยิ่งรู้สึกวาบหวิวมากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อปลายลิ้นสาก ๆ ของลุงพละกำลังสัมผัสกับร่องก้นของเธอ



"ขอดูตูดหน่อยนะครับครูเบสท์..." ลุงพลถือวิสาสะใช้มือแหวกแก้มก้นของภัคจิรา จนเผยให้เห็นรูบุ๋มตรงกลางที่กำลังขมิบตอดเป็นระยะด้วยสายตาหื่นกระหาย พอเห็นภาพแบบนี้ลุงพลก็ยิ่งน้ำลายสอเหมือนได้เห็นอาหารรสเด็ดตรงหน้า

"อ๊า!!! อย่าเลียตรงนั้น!!" ภัคจิรากระตุกตัวเกร็ง เมื่อปลายลิ้นสากของลุงพลสัมผัสกับรูก้นของเธอ ตาเฒ่าหื่นทั้งตวัดลิ้นเลียรอบกล้ามเนื้อหูรูดสลับกับแทงลิ้นเข้าไป จนอาจารย์สาวพยายามเขยิบตัวหนี แต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นจากอ้อมกอดมัจจุราชของลุงพลได้

"จะหนีไปไหนครับครู?" ลุงพลรั้งตัวอาจารย์สาวเอาไว้ ก่อนเขยิบตัวขึ้นไปทับร่างของภัคจิราแล้วใช้มือจับหน้าของอาจารย์สาวเพื่อแลกลิ้น ด้วยความตั้งใจอยากให้ครูเบสท์รับรู้ถึงรสรักที่แปลกประหลาด พิสดาร และวิตถารขั้นสุด

"อือ!!!" ภัคจิราหลับตาปี๋เมื่อถูกลุงพลประกบปากแลกลิ้น อาจารย์สาวรู้ว่าเมื่อตะกี้ลุงพลทำอะไรกับรูก้นของเธอ วิตถาร วิตถารที่สุด!!!  แต่ภัคจิราก็ไม่อาจต้านทานเรี่ยวแรงของลุงพลได้ "ฮือออ...."

สุดท้ายครูเบสท์ผู้โชคร้ายก็ไม่อาจหนีพ้นพญามัจจุราชอย่างลุงพล ที่กำลังดูดปากแลกลิ้นกับเธออย่างดูดดื่มจนน้ำลายไหลเยิ้มเป็นสาย

"อร่อยไหมครับครู?" ลุงพลยิ้มน้ำลายยืด

"ฮือ..." ภัคจิราหมดอาลัยตายอยาก ไม่รู้ว่าจะพูดหรือทำตัวอย่างไรดี สุดท้ายลุงพลก็ไม่อยากฝืนใจอาจารย์สาวอีกต่อไป ก็เลยเขยิบตัวลงไปเพื่อจัดการมอบของขวัญสุดพิเศษให้ภัคจิราได้รับรู้และเข้าใจถึงความหนักแน่นของความรัก ที่ลุงพลมีให้ครูเบสท์ตลอดมาตั้งแต่ชาติปางก่อน

"แผล๊บ!!!" ลุงพลแหวกตูดเนียนนุ่มของครูเบสท์ ก่อนลากลิ้นเลียจากร่องก้น ลากยาวลงมาจนถึงรูตูด และลากยาวลงไปอีกจนถึงแคมคู่ที่เปรอะไปด้วยเลือดสาวอย่างเอร็ดอร่อย ร่างกายของภัคจิราเริ่มกระตุกเกร็งด้วยความเจ็บปนเสียวอย่างน่าประหลาด

"อ๊ะ!!! อ๊ะ!!! อย่า!!!" ภัคจิราร้องครางเมื่อร่างกายของเธอกำลังสั่นสะท้าน ส่วนลุงพลก็กำลังเอาลิ้นจี่หน้าหอที่เปียกชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งและคราบเลือดอย่างเอร็ดอร่อย ลืมไปได้เลยเรื่องสุขอนามัย วันนี้ คืนนี้ลุงพลตั้งใจจะจัดหนักจัดเต็มครูเบสท์ด้วยเกมกามระคะที่หนักแน่นและทรงพลัง เพื่อหวังครอบครองร่างกายและจิตวิญญาณของครูเบสท์กันเลยทีเดียว "อ๊า!!!"

แล้วแล้วครูเบสท์ก็น้ำแตกไปอีกรอบจากปลายลิ้นสาก ๆ ของลุงพล น้ำหวานไหลเยิ้มออกมาเป็นสายจากถ้ำสาว ส่วนลุงพลก็ไม่ยอมพลาดสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตที่เกิดขึ้นตรงหน้า อดีตภารโรงเฒ่ากลืนกินน้ำเสารสตราภัคจิรา คนงามจากเมืองเจียงฮายเข้าไปเต็มรสรัก

"อ่าห์...อร่อย!!!" ลุงพลเงยหน้าขึ้นมา ริมฝีปากของแกเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำรักและเลือดสาวของภัคจิรา "ครูเบสท์อร่อย อร่อยไปทั้งตัวเลยครับ"

"อึ๊ก!!! ฮืออออ!!!" ภัคจิราผู้โชคร้ายไม่รู้ว่าจะเสียวหรือเสียใจดี ร่างกายของเธอกำลังกระตุกเกร็งด้วยความเสียว แต่หัวใจของเธอกำลังร้องไห้เสียใจอย่างหนัก ที่ต้องมาพลาดท่าเสียสาวให้ตาเฒ่าหื่นอย่างลุงพล พลางโทษตัวเองว่าไม่น่าโง่ไปจอดรถช่วยลุงพลแบบนั้น จนกลายเป็นเหตุทำให้เธอต้องมาเจอเรื่องระยำตำบอนอะไรแบบนี้

"ผมรู้นะครับ ว่าครูเบสท์คงกำลังด่าผมในใจว่าผมเลว" เหมือนอ่านใจอาจารย์สาวออก ลุงพลเลยเอ่ยปากขอชี้แจงบ้าง "ถ้าไม่ได้ครู ก็ไม่รู้ว่าใครจะมาช่วยผม ครูช่วยผมเอาไว้ แต่ผมอยากบอกว่าครูเองก็ไม่น่าดื่มเหล้าแล้วขับรถเลยนะครับ มันอันตราย นี่โชคดีแค่ไหนแล้วที่ครูมาเจอผม"

"ยังมีหน้ามาพูดเอาดีใส่ตัวอีกเหรอ!!! ไอ้แก่ตัณหากลับ!!!" ครูเบสท์รวบรวมสติด่าลุงพลด้วยคำพูดที่เธอคิดว่ามันรุนแรงที่สุดในชีวิต เท่าที่เธอเคยพูดออกมา "ทุเรศ!!!! เลว!!!! ชั่ว!!!"

"ถึงผมจะเลว..." ลุงพลยอมรับอย่างลูกผู้ชาย "แต่ผมก็รักครูนะครับ ผมรู้ว่าตอนนี้ครูคงไม่เชื่อ แต่ผมจะพิสูจน์ตัวเองให้ครูเห็นว่าผมรักครูมากแค่ไหน ภัคจิรา...ภัคจิราของไอ้พล ไอ้พลคนเดียวเท่านั้น!!"

"ไม่เอาด้วยแล้ว!!! จะกลับบ้าน!!" ภัคจิราไม่อยากทนฟังตาเฒ่าโรคจิตพล่ามเพ้อเจ้อเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ด้วยการพยายามฝืนตัวเองลุกขึ้น แต่ก็ถูกขัดขวางด้วยฝ่ามือของลุงพลที่กดร่างของเธอให้นอนคว่ำกับเตียงเอาไว้



"ผมต้องทำเพื่อช่วยครู!!!" ลุงพลตอบเสียงดังฟังชัด ก่อนทำการแหวกแก้มก้นของภัคจิราแล้วเอาหน้าแนบเข้าไปตวัดลิ้นเลียรูตูดของอาจารย์สาว "แผล๊บ!!!!"

"อ๊า!!! อืออออ!!!" ครูเบสท์ร้องครางเสียงหลงเมื่อถูกลุงพลเลียรูตูด อาจารย์สาวดิ้นพล่านไปมาจากลีลาการตวัดลิ้นที่เด็ดขาดเฉียบคมของลุงพล ที่กำลังเมามันไปกับการตวัดเลียรูก้นของภัคจิรา

"หวานจริง ๆ ครับครู!!!!" ลุงพลพล่ามไปก็ลากลิ้นเลียจากร่องก้น รูตูด และแคมสาวที่กำลังเยิ้มแฉะอย่างเอร็ดอร่อย ด้วยความที่ตาเฒ่าหื่นเอาหน้าแนบชิดกับหว่างขาของครูเบสท์ เลยทำให้ใบหน้าของตาเฒ่าหื่นเปียกเยิ้มไปด้วยสารคัดหลั่งเหลว ๆ ที่เปรอะติดหน้าตาเฒ่า แต่คนบ้ากามอย่างลุงพลไม่สนใจหรอก ตอนนี้สิ่งที่แกกำลังสนใจก็คือการเสพกายสาวของภัคจิรา

"อ๊า!!! อ๊ะ!!!! อือออ!!!! อย่า..." สุดท้าย ภัคจิราก็ไม่อาจต้านทานพลังอำนาจของกามราคะที่ลุงพลกระหน่ำปรนเปรอให้เธอชนิดถึงพริกถึงขิง ลุงพลลากลิ้นเลียไปทั่วหว่างขาของภัคจิราจนเยิ้ม ใบหน้าของทั้งคู่แดงก่ำไปด้วยเลือดที่กำลังสูบฉีดภายในร่างกายจนร้อนผ่าว

"เอาละ...ผมขอนะครับครู" ลุงพลดูดนิ้วชี้ของตัวเอง เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับขั้นตอนสำคัญคือการเบิกทวารครูเบสท์ "ผมเปิดซิงหีของครูแล้ว ขอผมเปิดซิงตูดครูด้วยนะครับ"

"อือออ...." ภัคจิรานอนตาลอยน้ำลายไหลเยิ้ม ไม่รับรู้อะไรอีกต่อไปแล้ว อาจารย์สาวปล่อยกายปล่อยใจให้ลุงพลได้สำรวจกายสาวของเธอตามที่ต้องการ "อ๊า!!"

ลุงพลบ้วนน้ำลายลงบนรูก้นของครูเบสท์ ก่อนใช้นิ้วชี้บดคลึงเพื่อช่วยเพิ่มความเสียว ก่อนกดนิ้วชี้ผลุบหายเข้าไปในรูก้นของครูสาวที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"เจ็บ!!!" อาจารย์สาวร่นคิ้วน้ำตานองหน้า "เอานิ้วออก!!"

มีหรือที่ลุงพลจะยอมหยุด ตาเฒ่าหื่นกดนิ้วชี้ลึกเข้าไปในรูก้นของครูเบสท์แล้วทำการคว้านเพื่อขยายช่องทางพิเศษของอาจารย์สาวจนสัมผัสได้ถึงพละกำลังของกล้ามเนื้อหูรูดอันทรงพลังของครูเบสท์ที่กำลังตอดรัดข้อนิ้วชี้ของลุงพล ภายในถ้ำทองของครูเบสท์นั้นร้อนระอุจนแทบหลอมละลายนิ้วของตาเฒ่าบ้ากามให้หลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกัน

"เอาละครับครู ถึงเวลาแล้ว" ลุงพลดึงนิ้วชี้ออกมา ก่อนจัดแจงคร่อมหลังของครูเบสท์แล้วจ่อหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียดุนดันรูก้นที่ผ่านการเบิกทวารด้วยนิ้วชี้อวบอ้วน "อูยยยย!!!"


โปรดติดตามตอนต่อไป...

ครั้งแรกโดนก้นเลยโหดจริงๆลุงพล

กำลังสนุกเลย  ลุ้นดีครับ

ลุงพล สายระเบิดถ้ำทอง