พี่จิวนี้ตัวละครหลักเลย เผ็ดแซงทุกคนครับ

ให้ดี เติมควรนัดเก็บน้องนมใหญ่ซะก่อนจากนะ

เติม พลาดไปหน่อยคงกะว่าจะคบยาวๆจริงจังเลยไม่รีบร้อน 

สนุกเลย พลาดไม่ได้อ่านก่อน

ทางสะดวกไม่ต้องกลัวแฟนรู้แล้ว

เปิดตัวยัยมนเมื่อไรนะ

อิดฉาอะ

เปิดตัวยัยมนเมื่อไรนะ

นั่นน่ะซิครับ   

กับพิงค์เป็นแบบนี้แล้ว แยกย้ายกันได้ก็ดี

" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ "wow


EP.13 : ไม่ยอมน้อยหน้า


หลังจากวันนั้นที่ผมกับพี่จิว ได้พบเจอพิงค์ ผ่านไปหลายวัน เรื่องผมกับพิงค์นั้นเราทั้งสองก็ต่างไม่ได้ติดต่อกัน อาจจะเพราะผมรู้สึกชินชาไปแล้วด้วยตอนนี้ผมเองก็มีทั้งพี่มนและพี่จิว อยู่ชดเชยสิ่งที่พิงค์ ให้ผมไม่ได้ในแบบเดียวกันมาตลอดที่เราคบหากันมา 2 ปีกว่าถึงนั่นก็คือการร่วมรักกันแม้ผมจะได้เห็นได้สัมผัสเรือนร่างของพิงค์ มาจนหมดแทบทุกส่วนของร่างกายของเธอทั้งตัวแล้วก็ตามแต่เธอก็ไม่ย่อมที่จะให้ผมได้สอดใส่ในระหว่างร่วมรักให้กันเลยไม่ว่าจะสถานการณ์ไหนก็ตามถึงผมจะใส่ถุงยางก็ตาม แต่กลับกันในเหตุการณ์วันนั้นที่ผมได้ยินการร่วมรักของพิงค์ ที่ช่างต่างกับที่ผมได้สัมผัสเธอมาไปเลย
"เติม เรื่องนั้นเป็นไงบ้าง ยายนมใหญ่น่ะ" พี่จิว เอ่ยถามผมขณะเราสองคนนั่งทำงานกันอยู่สองคนในทีมของเรา
"............"
ผมที่ได้ยินที่พี่จิว เอ่ยถามก็เงียบ ไม่รู้จะตอบหัวหน้าไปอย่างไรดี เพราะเอาจริงตั้งแต่เหตุวันนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อเธอเลย วันทำงานที่ผ่านๆมา ผมก็ก็ไม่ได้ไปรับไปส่งเธออีกเลยด้วยซ้ำ
"ว่าไง เติม" พี่จิว ถามย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นผมไม่ตอบ
"ยังไม่ได้คุยอะไรกันเลยพี่" ผม ตอบห้วนๆ ออกไป

"เออๆ ตามใจแล้วกัน" พี่จิว ที่คงฉุนผมไม่น้อยเช่นกันเอ่ยตอบกลับมา
.
.
.
เวลาผ่านต่อไปได้เพียงสามวันในเวลาพักเที่ยงที่กำลังจะใกล้บ่ายโมงแล้ว
"เติม พิงค์ จะลาออกเหรอ"  พี่มน เดินหน้าตาตื่นมาถามผม เมื่อเธอเห็นประกาศพนักงานบริษัทลาออกที่ติดที่กระดานป้ายข่าวในบริษัทภายในฝ่ายของเรา
"อ้าว เหรอ" ผม เอ่ย

"อ้าว เติม ไม่รู้เหรอ เป็นแฟนกันประสาอะไรเนี่ย ชิ เห็นมีผล 15 นี้เลยนะ ประกาศบอกเนี่ย" พี่มน เอ่ยฉุนๆออกมาประชดประชันใส่ผม
ผมที่ได้ยินก็ตัดสินใจโทรหาพิงค์ ทันที   พี่มน ที่เห็นผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาพิงค์ ผมก็เห็นอาการเธอชักสีหน้าใส่ก่อนจะเดินผละออกไปกลับไปที่โต๊ะทำงานของเธอ
"เอ่อ อ ว่าไงเติม" พิงค์ รับสายแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาเลยตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา
"ลาออกเหรอ ทำไมล่ะ" ผมเอ่ยถาม
"อืม พิงค์ ได้งานตำแหน่งผู้จัดการแผนกบัญชีที่ TQ แบงค์ น่ะ เผอิญพักร้อนเหลือเยอะเลยลาทบๆไปก่อนทีเดียวสองสัปดาห์เลย วันนี้ก็ทำงานวันสุดท้ายแล้ว"
พิงค์ ที่ยังเอ่ยพูดด้วยเสียงราบเรียบราวกับไม่มีเรื่องอะไรระหว่างเราเกิดขึ้นเช่นเดิม ซึ่งก็เป็นคาแรคเตอร์ปกติของเธออยู่แล้วที่มีภาพลักษณ์ที่ใครๆภายในบริษัทก็มองว่าเป็นผู้หญิงเก่งซึ่งเธอก็เก่งจริง ด้วยดีกรีปริญญาตรี 3 ใบ พาณิชย์และการบัญชี , บริหารและนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรัฐแบบเปิดชื่อดัง แถมพ่วงด้วยปริญญาโทคอมไซน์อีกใบ พ่วงด้วยรูปร่างหน้าตาของเธอทำให้เธอมีความมั่นใจในตัวเองจนไม่แคร์หรือสนใจใครอยู่แล้ว โดยระหว่างที่ผมพูด พิงค์ นั้นเราทั้งสองก็ไม่เอ่ยถึงพูดถึงวันที่เราเจอกันวันนั้นแต่อย่างใดกันเช่นเดียวกับเรื่องที่ผมและพี่จิว ได้ยินในห้องที่โรงแรมตอนนั้นผมก็ไม่เอ่ยขึ้นมาเช่นกัน
"แล้ว เรื่องเราล่ะพิงค์"  ผม อดจะเอ่ยขึ้นมาอย่างผู้เป็นเบี้ยล่างของเธอไม่ได้
"อ้าว พิงค์ ก็เห็นเติม หายไป ก็คิดว่าเติม คง....."     เธอพูดค้างไว้ก่อนจะพูดต่อขึ้นมา
"แล้วพิงค์ ก็จะออกแล้วด้วย คงไม่ค่อยได้เจอกันแบบเดิมแล้วหรือเปล่า เติม จะโอเคเหรอ"
สิ้นคำพูดพิงค์ ผมก็ตัวแข็ง หน้าชาราวกับโดนเตะเข้าที่กลางเป้ากางเกง พูดจาอะไรไม่ออกเมื่อคำพูดของเธอดูราวไม่แคร์ความรู้สึกใดๆของผมเลย
",,,,,,........"
"เติมๆ  เงียบทำไม งั้นพิงค์ วางสายก่อนนะ ต้องขึ้นไปลานายด้วย แค่นี้นะ"
พิงพูดจบเธอก็วางสายไปทันทีราวกับไร้เยื่อใย
ผมที่นั่งนิ่งอยู่คนเดียวบนโต๊ะทำงานจนเวลาผ่านไปจนใกล้บ่าย พนักงานในฝ่ายของผมเริ่มทยอยกลับเข้ามากันในฝ่ายของผม
"เติม เย็นนี้ว่างไหม ต้องไปไหนไหม ไปส่งพี่ที่งานแต่งงานลูกเพื่อนพี่หน่อยซิ พี่มาด แกกลับมารับพี่จากสาขาปากน้ำตอนเย็นไม่ทัน" 
พี่จิว เอ่ย ขณะเดินมาที่โต๊ะทำงานของเธอ ก่อนที่จะเอ่ยต่อ
"แต่ไม่ต้องรับนะเดี๋ยวพี่มาด แกมารับตอนพี่กลับ"
ผมที่ไม่ได้บอกใครแม้แต่กับพี่จิว  ส่วนตัวพี่จิว เองหลังจากวันนั้นมาก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรผมในเรื่องราวของพิงค์ เลยแต่อย่างใดทั้งต่อหน้าที่บริษัทหรือแม้แต่โทรมาถามผมแต่พี่จิว กับพวกๆเพื่อนของเธอก็ยังคงแซวๆผมอยู่ทั้งๆที่ผมตอนนี้ไม่ได้เดินหรือไปรับไปส่งพิงค์ อีก ต่อไปแล้ว
"ดะ ได้ พี่"  ผมที่ตื่นจากผวังค์เอ่ยรับปากพี่จิว ไป
.
.
.
.
17.05 น.
หลังเลิกงานพี่จิว ที่มีนัดกับเพื่อนๆสมัยเรียนของเธออีกครั้งที่โรงแรมแถวหลักสี่  พี่จิว ที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานถัดไปของผมก็เอ่ยขึ้นมา
เติม ไปเลยนะ พี่จะได้เก็บของ
"ได้พี่ งั้นผมไปเอารถมา พี่ไปรอตรงเซเว่นหน้าบริษัทแล้วกัน" ผมเอ่ย
"ได้" พี่จิว เอ่ยรับ
.
.
แล้วเราสองคนก็ออกจากบริษัทกัน ผมที่ขับรถออกมา โดยพี่จิว นั่งเบาะข้างคนขับระหว่างขับรถ โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นเป็นพี่มน โดยที่พี่จิว ไม่รู้เธอคงคิดว่าเป็นพิงค์ ผมที่กลัวว่าพี่จิว จะรู้เรื่องของผมกับพี่มน ผมจึงไม่กล้ารับ จนพี่จิว เอ่ยแซวว่า
"รับเถอะ แฟนโทรตามแล้วเนี่ย เดี๋ยวเค้าโกรธเอานะ เพิ่งมีเรื่องเดี๋ยวก็ต้องเคลียร์กันอีกหรอก"
ผมเลยต้องรับโทรศัพท์อย่างเสียไม่ได้ ปลายสายเสียงพี่มน เอ่ยถามว่า
"เติม กลับแล้วเหรอเพราะเห็นเลิกงานก็หายไปเลย"
"อืมแค่นี้ก่อนนะ เติม ขับรถอยู่" ผมก็ตอบส่งๆไป ก่อนที่ผมจะวางสายไป
.
.
"ไม่น่าใช่ยายนมโตแล้วมั้ง เพราะก่อนออกมาพี่ยังเห็นยายนมโตอยู่หน้าเซเว่นกำลังเดินลงไปสถานีรถไฟฟ้านี่ ว่าแต่งั้นใครกันน้า ที่โทรมาเนี่ย ดูมีซัมติ้งนา ความลับหรือไง" พี่จิว ก็เอ่ยแซวขึ้นมาทันที ด้วยเธอยังคงคิดว่าปลายสายคือพิงค์
"พี่  ผมก็เลิกกับพิงค์ แล้ว"  ผมตัดสินใจเอ่ยบอกไปตรงๆ แล้วสุดท้ายผมก็ยอมบอกการเลิกกับพิงค์ ไปในที่สุด
"เออๆ ดีแล้วล่ะ  ชั้นก็ว่ามันก็คงแบบนี้แหล่ะ"   พี่จิว เอ่ย ก่อนเธอจะถามต่อ
"งั้นเมื้อกี้ใครล่ะ เติม"
"อ่ะ พี่ลองทายดู" ผมถามกลับ
"ยากไปย่ะ ไม่ใบ้ให้บ้างหรอ" พี่จิว บ่นมา
"ผมใบ้ให้ ว่าแถวๆที่เดียวกันเนี่ยแหล่ะ" ผมเอ่ย
"........... "
พี่จิว นิ่งคิดไปสักครู่ ก่อนจะเอ่ย
"ถ้าให้พี่เดานะ ...อือ.. พี่ว่า พี่เดาว่ายายมนล่ะกัน ถูกไหม"
ผมหัวเราะก่อนพยักหน้ารับ
"พี่ว่าล่ะ ลางสังหรณ์พี่ดี" พี่จิว เอ่ยชมตัวเอง ก่อนจะพูดต่อ
"เลิกๆไปเถอะพิงค์น่ะ แล้วยายมนเป็นไงบ้าง"
"เรื่องอะไรล่ะพี่จิว" ผมเอ่ยถามด้วยที่งงๆอยู่ๆคำถามที่พี่จิว ถามถึงพี่มน
"ถ้า.........เทียบกับพี่" พี่จิว เอ่ย
"พี่จิว ก็  ดุ จริงจัง เจ้าระเบียบ ...ส่วนพี่มน ก็นิสัยดี สบายๆครับ " ผมตอบแทบไม่คิด
"เดี๋ยวเคาะกบาลให้เนี่ย" พี่จิว บ่นอุบอิบๆ ก่อนจะพูดต่อ
"พี่หมายถึง เรื่องบนเตียง" แล้วก็มองมาที่ผมด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น
"บ้า พี่จิว พี่คิดว่าผมมีอะไรกับพี่มน แล้วหรือ ไม่มีๆ พี่น้องกัน " ผมตอบ
" พี่ไม่เชื่อหรอกที่ว่าแกยังไม่มีอะไรกับยายมน แล้วนะ พี่ดูออก บอกมาเถอะ น่า" พี่จิว คาดคั้นเอาคำตอบให้ได้
" ไม่เอาพี่ ใครเค้าพูดกัน เปรียบเทียบไม่เข้าหูคนฟัง ผมไม่ตายเหรอ" ผมเอ่ยไม่อยากตอบคำถามนี้
" นั่นแน่ แสดงว่าเคยแล้ว แกยอมรับมาจนได้ " พี่จิว กระเซ้าผมกลับ
" ............."
ผมได้แค่เงียบเสมือนยอมรับโดยปริยาย แล้วผมก็เอ่ยออกมาด้วยเสียงอ่อยๆ กับพี่จิว
"แล้วแบบนี้เรื่องผมกับพี่ล่ะ ถ้าพี่รู้เรื่องผมกับพี่มน แบบนี้แล้ว"
.....
พี่จิว ตอนนี้เธอเป็นฝ่ายเงียบไม่พูดอะไรออกมาบ้างจนผ่านไปสักอึดใจ เธอก็เอ่ยขึ้น
"ก็วันนั้นแกบอกพี่ไม่ใช่เหรอว่าถ้ามีความสุขกันก็ทำไป"
พี่จิว พูดจบก็หันมายิ้มใส่ผม ก่อนจะพูดขึ้นต่อ
"แต่เรื่องเราแกห้ามให้ยายมน รู้เลยนะ"
"ได้ เรื่องแบบนี้ใครเข้าคุยกันเล่าพี่" ผมรีบเอ่ยตอบทันที ก่อนจะพูดต่อ
"แล้วพี่ก็อย่าเอาเรื่องผมกับพี่มน ไปเมาท์นะ ผมจะยังไม่เปิดตอนนี้"
"เออๆ แกนึกว่าแกมันโคตะระหล่อเลยนะแก เนี่ย ถุ้ย" พี่จิว เอ่ยเบรกผมมาด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่พี่จิว จะหันมาพูดกับผมเบาๆ
"ตอบมาอย่ามาโยกโย้ ทีตอนนั้น เติม ยังให้พี่เปรียบเทียบกับพี่มาดเลยนะ จำได้ไหม"
"อื้ออ.. พี่จิว  ไม่เอาพี่ดีกว่าพี่ ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว  ผมขับรถอยู่" ผมที่พยายามเอ่ยปัด แต่ห้ามไปก็เท่านั้น   พี่จิว เปลี่ยนจากคนเจ้าระเบียบ กลายมาเป็นสาวน้อยเซ้าซี้จนในที่สุดด้วยความรำคาญผมก็เลยต้องตอบคำถามพี่จิว จนได้  เพื่อให้เธอเลิกกวนสมาธิการขับรถของผมสักที
"ถ้าผมตอบตามจริง พี่จิว อย่าว่ากันนะ"
"อื้ออออ ได้ รับปาก" พี่จิว รับคำแล้วก็มองหน้าผมอย่างตั้งใจฟัง
"ถ้าถามเรื่องอย่างว่าผมให้พี่จิว เก่งกว่าพี่มน  แหล่ะ แต่พี่มน แกจะตามใจผมได้หมด "
"หือออ...ได้หมด ยังไง" พี่จิว ทำเสียงตกใจ  ก่อนจะทำท่าครุ่นคิดก่อนจะทำตาโตเอ่ยออกมาต่อ
"หือ  เธอ....มันหื่นกามไปแล้วนะเติม" พี่จิว พูดออกมา
พอเราคุยกันจบ เราสองคนต่างคนต่างเงียบ ต่างมองถนนเวลานั้น เวลาโพล้เพล้ใกล้มืดแบบวันนี้บนถนนรถโล่งผิดวิสัย ถนนเงียบไม่มีรถเท่าไหร่  แป้ปเดียวผมก็ขับรถมาถึงที่หมาย  พี่จิว ที่นิ่งเหมือนกำลังคิดอะไรในใจอยู่ มาตลอดก็เอ่ยขึ้น
"อ้าว ถึงแล้วหรอนี่ " พี่จิว เอ่ยเมื่อเห็นรถขับผ่านป้อมบัตรจอดรถไป
" ถึงแล้วพี่จิว เสียดาย" ผมเอ่ย มาลอยโดยไม่ได้คิดอะไร
"เสียดายอะไรเหรอ เติม" พี่จิว เอ่ยก่อนที่เธอจะหันไปมองซ้ายมองขวา เหมือนกังวลอะไรแล้วพี่จิว ก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมาให้ผม แล้วเธอก็เอ่ยขึ้น
"ก็เห็นยังบ่นว่าเสียดายอยู่เลยนี่น่า งั้นพี่ยังไม่ให้กลับหรอกนะ ที่จอดมันมืดๆ แบบนี้คงไม่มีมีกล้องนะ" แล้วเธอก็เหลียวซ้ายแลขวาไปมาอีกครั้งก่อนจะพูดต่อ
"นี่ๆ ไปจอดชั้นบนๆเลย แล้วกัน" พี่จิว บอกผม
ผมที่ได้ยินที่พี่จิว เอ่ย ผมก็เอ่ยขึ้น
"เอาจริงหรือพี่"
"หรือแกจะให้พี่ลงรถเลยไหม ตามใจเติมนะ" พี่จิว เอ่ยสวนมาทันทีเมื่อเธอได้ยินผมพูด
ผมก็เลยรีบเคลื่อนรถออกไปวนขึ้นชั้นบนๆ ตามคำสั่งพี่จิว  ด้วยความรวดเร็วโดยไม่เอ่ยอะไรออกมาทันที จนในที่สุดก็มาถึง ชั้นที่ดูมืดๆสลัวกว่าเดิมอีกด้วยที่มีรถจอดกันอยู่ค่อนข้างน้อยอยู่  แล้วพี่จิว ก็พูดขึ้น หลังจากเธอมองสำรวจไปรอบๆ แล้วอีกครั้ง
"พอๆจอดชั้นนี้แล้วกัน เติม ตรงช่องนั้น" พี่จิว ชี้นิ้วบอกทำเลให้ผมจอดรถ ที่เสาปูนบอกระดับชั้นที่จอด 8B เป็นชั้นแทบเรียกได้ว่าเกือบข้างบนสุดของที่จอดรถของที่นี่เลยและด้วยที่รถที่จอดก่อนหน้าค่อนข้างน้อย การหาที่จอดรถจึงไม่ใช่เรื่องยากอะไร  ผมมองตามนิ้วที่พี่จิว ชี้ไป ก็เห็นว่าเป็นที่ว่างตรงกลางให้จอดได้ และอยู่ระหว่างรถตู้ขนของสภาพฝุ่นเขรอะแบบว่ารถคงไม่ได้มีการใช้งานมาสักพักแล้วเลยทั้ง 2 คันขนาบกัน ผมรีบตรงเสียบหน้ารถเข้าซองช่องนั้นทันที ผมที่เหลือบดูนาฬิกาดิจิตอลรถ ขณะนี้เวลา 18:25 น. ดูเวลาแล้วมีเวลาอย่างน้อยๆที่ได้อยู่กันสองต่อสองกับพี่จิว เกือบๆชั่วโมง เพราะพี่จิว นัดเพื่อนไว้ตอนทุ่มครึ่ง พอรถจอดเข้าซอง ผมกำลังจะเอื้อมมือไปดับเครื่องรถ แต่พี่จิว เอ่ยห้ามออกมา
"อย่าพี่ร้อน"
ผมเลยเลยชะงักมือไป พอรถจอดสนิท ใส่เบรกมือกันรถเขยื้อน  ผมก็ปลดเข็มขัดนิรภัยออก ก่อนที่เราสองคนหันขวับเข้าหากันแทบจะพร้อมกัน ผมขยับตัวไปจะจูบพี่จิว ทันทีทางฝั่งนั่งข้างคนขับโดย พี่จิว ก็เผยออ้าปากรอรับอยู่ก่อนแล้ว พี่จิว หลับตาพริ้ม เอื้อมมือมาโอบกอดรอบคอผมไว้หลวมๆ เมื่อริมฝีปากของเราทั้งสองสัมผัสกัน
"พี่ ข้ามไปเบาะหลังเถอะ " ผมเอ่ย หลังจากละปากออกจากพี่จิว
"อืม เติม"
พี่จิว ตอบรับอย่างว่าง่าย วันนี้พี่จิว ที่แต่งตัวมาทำงานในชุดเดรสผ้าลูกไม้สีทูโทน แล้วเธอก็ขยับยกตัวยกขาก้าวข้ามเบาะที่นั่งข้างคนขับและคันเกียร์ไปยังเบาะหลังแล้วนั่งลงพิงหลังอย่างรวดเร็ว ผมเห็นดังนั้นเลยก้าวข้ามเบาะคนขับตามพี่จิว ไปยังเบาะหลังแบบติดๆ แล้วพี่จิว ก็ขยับมานั่งเกยเอาร่างของเธอพิงทาบทับกับร่างของผม ตอนนี้ความหนาวจากแอร์ภายในรถนั้นทำให้พี่จิว ออกอาการตัวสั่นเบาๆ แต่ด้วยความต้องการของเธอตอนนี้ที่มันคงมีมากกว่าในตัวเธอทำให้หน้าพี่จิว ตอนนี้เธอหน้าแดงตามอุณหภูมิของอารมณ์กำหนัดที่สูงขึ้น แล้วพี่จิว ผู้เป็นหัวหน้าของผมก็ก้มหน้าลงเอาริมฝีปากแตะกับริมฝีปากผมอีกครั้งต่อทันที
"รางวัลสำหรับวันนี้ที่มาส่งพี่นะ....." เสียงกึ่งกระซิบลอดจากปากพี่จิว ก่อนที่ลิ้นของเธอ จะกำลังเริ่มพันตรูกันกับลิ้นผมอยู่  เครื่องยนต์ที่ไม่ได้ดับ แอร์ยังทำงานอย่างเต็มที่ กระจกรอบข้างขึ้นฝ้าขาวจนภายในรถเป็นอีกโลกใบหนึ่งไปแล้ว 
"มาเติม พี่ใช้ปากให้นะ" พี่จิวเอ่ย พลางก้มลงปลดเข็มขัดกางเกงทำงานผมออกก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ
"ยกก้นหน่อยค่ะคุณเติม"
ผมที่ได้ยินก็ขยักยกสะโพกขึ้นตามคำสั่งผู้เป็นหัวหน้าทันที จนในที่สุดพี่จิว ก็รูดกางเกงทำงานและกางเกงในของผมลงลงมาจนกองที่ข้อเท้าของผม ผมก็เอ่ยบอกพี่จิว
"พี่เดี๋ยวผมเอาขากางเกงออกข้างนึงก่อน พี่จะได้มาโม๊คให้ผมถนัดๆ"
แล้วผมก็จัดการยกเท้ามาสลัดขากางเกงทำงานออกข้างหนึ่งจนมันพ้นพันธการแล้ว พี่จิว ก็ขยับมาอยู่ตรงกลางหว่างขาผมได้สะดวกกว่าเดิม แล้วพี่จิว ก็ขยับร่างของเธอมาอยู่ตรงกลางหว่างขาของผมก้มหน้าลงมา
"นี่คุณชาย วันๆ เข้าห้องน้ำก็หัดล้างไอ้จ้อนของคุณชายมั่งนะ"  พี่จิว เอ่ยแซวท่อนลำของผมเมื่อเธอก้มลงมาเจอกับกลิ่นอันไม่น่าอภิรมย์นักที่มันหมักหมมมาตลอดทั้งวันกับท่อนลำของผมแต่พี่จิว ก็ไม่ได้แสดงอาการรังเกียจอย่างที่แกบ่นเลย แล้วพี่จิว ก็ก้มลงศีรษะของแกลงมาอีกครั้งจนริมฝีปากของพี่จิว แตะอยู่ที่ปลายท่อนลำของผมที่ตอนนี้มันก็ขยายแข็งจนชี้ใส่หน้าของพี่จิว อยู่แล้วจนพี่จิว แกล้งเอ่ยแหย่ผมออกมา
"เติม มันชี้หน้าพี่ใหญ่เลย คิกๆๆ"
พี่จิว ที่แกล้งแหย่ผมพร้อมหัวเราะคิกคักราวกับเด็กน้อย จนเมื่อริมฝีปากของพี่จิว มาโดนปลายท่อนลำของผมซึ่งพี่จิว ก็อ้าปากเข้าอ้าอมท่อนลำของผมจนผ่านเข้าไปจนเกือบมิดท่อนลำ  แรกๆ พี่จิว ก็แค่อมท่อนลำของผมไว้เฉยๆอยู่ก่อนไม่ได้มีการขยับปากแต่เมื่อผ่านไปได้เพียงครู่เดียว
พี่จิวก็เริ่มวนลิ้นภายในปากของเธอมาวนๆรอบปลายท่อนลำของผมอย่างต่อเนื่องไปเลยในทันที ยิ่งตอนจังหวะที่พี่จิว ต้องกลืนน้ำลายของเธอลงคอนั้นผมจะรู้สึกเหมือนโดนพี่จิว เม้มดูดปลายท่อนลำแม้จะเป็นช่วงสั้นๆ แต่ผมก็เสียวมากแต่ก็ต้องข่มไม่แสดงความรู้สึกออกมาให้พี่จิวเห็น ได้แต่ร้องครางออกมาในลำคอเบาๆ
"อืม อืม "
ก่อนที่พี่จิว จะค่อยๆคลายปากของเธอออกจนท่อนลำของผมออกจากปากพี่จิว แล้วเงยหน้าขึ้นรวบผมของเธอถึงยุ่งเหยิงแล้วหมดแล้วในตอนนี้พลางเอื้อมมือไปข้างหลังคว้าเอาที่หนีบผมของมาหนีบผมของเธอที่อยู่ภายในกระเป๋าสะพายทางเบาะด้านหน้ารถเอาไว้ ก่อนที่พี่จิว จะก้มศีรษะกลับลงมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้กลับแตกต่างจากที่เพิ่งผ่านมาคือคราวนี้ พี่จิว ก็แลบลิ้นออกมาเลียท่อนลำเริ่มจากปลายหัวท่อนลำอย่างหื่นกระหาย แล้วลากลิ้นเลียขึ้นลงตามท่อนลำอย่างสนุกสนานเลยจน ผมทำหน้าตาเหยเก พลางลูบศีรษะของพี่จิว ไปมาเบาๆ ส่วนมือของพี่จิว ก็เอามาบีบเคล้นพวงไข่ของผมเล่นเบาๆไป ก่อนที่พี่จิว จะเลื่อนลงมาอ้าปากของเธอเข้าอมพวงไข่เข้าไปในปากพลางดูดดุนอยู่ตลอด แล้วพี่จิว ตอนนี้ที่เพ้อครางออกมาจากปาก
" ซี๊ดดดด...อูยยยยยย"
ก่อนที่พี่จิว จะลากลิ้นโลมเลียไปจนทั่วลามลงล่างเลาะเลยไปจนถึงรูก้นของผมที่ห่างจากพวงไข่ของผมไปไม่กี่นิ้วจนผมอดเสียวและแปลกใจในลีลาการใช้ปากของพี่จิว ในวันนี้ ก่อนที่ผมจะรู้สึกว่า พี่จิว เธอกำลังแลบลิ้นของเธอออกมาเลียตรงรูก้นของผมอย่างไม่รังเกียจถึงแม้ผมจะคิดว่าตรงนั้นในตอนนี้มันคงมีกลิ่นที่ไม่น่ารื่นรมย์เท่าไหร่แน่ๆ ยิ่งในตอนนี้ถ้ามันไม่ได้มีการเตรียมตัวหรือล้างทำความสะอาดก่อน มันคงทั้งเหม็นทั้งน่าขยะแขยง แต่ตอนนี้ผมก็ได้แต่ร้องครางออกมาจนตัวเกร็งแทน
"ซี้ดดดดดดดดดดดด"
แต่ความคิดของผมที่กลัวว่าพี่จิว จะหมดอารมณ์แต่กลายเป็นว่าตอนนี้พี่จิว ก็แลบลิ้นออกมายาวๆตรงเข้าแยงเข้าหูรูดรูก้นของผมอย่างต่อเนื่องไม่มีการหยุดโดยเฉพาะท่วงท่าพี่จิว ดูจะพอใจเสียด้วยซ้ำไป อาจเพราะด้วยอารมณ์กฤษณาสวาทจนความเงี่ยนง่านของเธอรู้สึกเพลิดเพลินไปกับกามสวาทในทุกแบบตรงหน้าเธอโดยไม่สนใจอะไรแล้วทั้งนั้น
ก่อนที่พี่จิว จะลากเอาลิ้นกลับมาเลียที่พวงไข่ลากไปตามปลายท่อนลำของผมจนทั่วส่วนมือของเธอก็เอามารูดท่อนลำของผมเข้าออกไปด้วย
สักพักพี่จิว ก็อ้าปากเข้าอ้าอมท่อนลำของผมตั้งแต่ปลายท่อนลำรูดปากอมจนถึงโคนท่อนลำพลางผงกศีรษะขึ้นลงไปมาพร้อมทั้งรูดท่อนลำของผมอย่างมันมืออย่างไม่มีท่าจะหยุดเลย จนเวลาผ่านไปสักพักเลยทีเดียว ก่อนที่ปากของพี่จิว เริ่มผงกขึ้นลงเร็วขึ้นพร้อมทั้งวนลิ้นรอบปลายหัวท่อนลำทุกครั้งที่ปากของพี่จิว รูดขึ้นจนน้ำลายของเธอเลอะตรงปลายท่อนลำของผมไปหมด ตอนนี้ผมที่เสียวมากจนตัวเกร็งไปหมดรู้สึกว่าผมใกล้จะออกเต็มทีแล้ว
จนผมถึงกับต้องรีบเอ่ยร้องบอกพี่จิว ทันที
"พี่ พี่จิว พอก่อนพี่ เดี๋ยวผมจะแตกเอา"
พี่จิว ที่ได้ยินที่ผมร้องขอ เธอก็หยุดการกระทำทุกอย่างทันที
.
.
.
.
และแล้วปลายทางของเราสองคนก็มาถึง ผมเอ่ย
"พี่จิว  เติมจะเสร็จแล้วครับ"
ผมร้องและเร่งความเร็วกระเด้าซอย ส่วนพี่จิว พอได้ยินเธอก็เพิ่มความเร็วออกแรงขย่มใส่ผมตามถี่ยิบเช่นกัน แล้วก็เอ่ยบอกผม
"อื้อออ พี่ก็ใกล้เสร็จอีกแล้ว อ๊ายยย"

ผมซอยท่อนลำเข้าอีกไม่กี่ครั้งก็ต้องเอามือมาบีบร่างพลางรั้งสะโพกของพี่จิว แน่น ก่อนปลดปล่อยน้ำกามฉีดใส่ข้างในร่องสวาทพี่จิว อย่างสุดกลั้น
และเป็นจังหวะที่พี่จิว ก็คงจะถึงสวรรค์แล้วเช่นกัน พอน้ำกามอุ่นๆ พุ่งชนภายในร่างของเธอ ความอุ่นจากน้ำกาม คงทำให้พี่จิว สุดจะกั้นความเสียวเหมือนกัน เธอเลยขึ้นสวรรค์ตามผมมาแทบพร้อมกัน เราสองคนครางกระเส่าในจังหวะสุดท้ายก่อนจบเกมสวาทวันนี้
"อ๊าาาาาา อ๊าอ๊าอ๊าอ๊าอ๊าอ๊าอ๊า อ๊าาาาาาา"
และเมื่อสุดเสียงเราสองคนก็เงียบและหอบหายใจเบาๆ ก่อนที่พี่จิว จะเอ่ย
"เก่งมากค่ะเติม "
ผมแช่ท่อนท่อนลำที่ยังคงแข็งอยู่ในตัวร่องสวาทของพี่จิว ที่เธอขมิบรีดน้ำกามของผมจนหมด ราวกับไม่อยากให้ออกจากตัว
"พี่จิว ก็เก่งนะเนี่ย ผมหลงเลยนะเนี่ย" ผมเอ่ย
"ใช่ซิ อย่างฉัน ไม่แพ้ยายมน หรอก " พี่จิว เอ่ยล้อเล่น
แล้วพี่จิว ก็หัวเราะออกมา
"5555"
ส่วนผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ   

พี่จิวกลัวแพ้ลูกร้องเลยจัดชุดใหญ่ให้เลย 

เติม พี่มน พี่จิว จะได้3Pกันบ้างไหมน๊า 555 รอดู 

สนุกน่าติดตามคับ

เสียดายพิ้งน่าจะจัดก่อนเลิก

เจ๊าๆกัน

คนต่อไปจะเป็นใครนะ