เรื่องยุงยากของเด็กเนิร์ต  ตอนที่ 5

16.30 วันต่อมา ที่โรงฝึกงาน งานช่างของครูสุระ

.......มันเป็นแผงโครงงานที่สวยจริงๆ  แผงโครงงานทำจากโพลี่คาร์บอเนท สีน้ำเงิน น้ำหนักเบา ยึดด้วยบานพับพลาสติก ขอบแผงโครงงานครูสุระ สั่งตัดลายไทยสีขาวสลับเหลืองมาติด มิหนำซ้ำ บอบด่านล่าง ครูสุระฝังแถบหลอด led ขนาดเล็กเข้าไป โดยใชไฟจากถ่านขนาด 3.5V  เมื่อเปิดไฟ ตัวแผงโครงงานจะสว่างเรื่อๆขึ้น ทำให้แผงโคงงานที่ครูสุระตั้งใจทำให้น้องแนน ส่วยและเด่น
......นักวิทยาศาสตร์น้อยดีใจจนเก็บอาการไม่ได้...
...."...ขอบคุณมากๆ...ค่ะ...ครู...อูยยย....หนูไม่รู้จะตอบแทนคุณครูยังไงดี....." น้องแนนกล่าว  ครูสุระมองออกไปที่ประตูของโรงฝึกงาน  ตอนนี้...มันไม่มีใครอยู่แถวนี้...
.....ครูสุระยิ้ม...ทำตาเจ้าชู้...แล้วชี้มือไปที่แก้มของตน.ทำแก้มป่องแบบเด็กๆ.. น้องแนนเข้าใจทันทีว่าครูต้องการให้หอมแก้ม....
.... นักวิทยาศาสตร์น้อย มองออกไปที่โรงฝึกงานเช่นกัน... ตอนนี้มันไม่มีใคร... นักวิทยาศาสตร์น้อยไม่คิดอะไรมาก.. เดินเข้าไปหา
ครูสุระ  น้องแนนสูงเพียงคาง ของครูสุระ  ... เธอเลยต้อง ขเย่งเท้าขึ้น...ครูสุระถึงกับอึ้ง....ไม่คิดว่าน้องแนนจะเอาจริง...แต่.. ครูสุระหันแก้มด้านซ้ายให้...เอียงแก้มลง...น้องแนน ชิดเข้าไป จนเต้านมอวบชนกับอกของครู  ครูสุระสัมผัสได้ถึงความนุ่ม หยุ่น...น้องแนนหอมเบาๆ ที่แก้มครู....แล้วลดเท้าลง...ทำท่าจะก้าวเท้าออก.....ใจก็คิดอยู่ว่าครูจะกล้ากอดเธอหรือไม่....
.....ครูสุระหันไปที่ประตูอีกครั้ง...ไม่มีใคร...สองมือครูสุระก็โอบกอดที่เอวน้องแนนจริงๆ.... แก้มน้องแนนซบที่อกครูสุระ .. ปากฟัน ครูสุระขบเบาๆ ที่ติ่งหูของน้องแนน... ถึงจะเคยมาแล้วหลายดอก กับลุงทอง  แต่เจอลีลาอันนุ่มนวลของครูสุระ เด็กสาวก็ถึงกับขนลุกทั้งตัว
.....น้องแนนดิ้นเพื่อออกจากวงแขนครู...แต่ก็เป็นการดิ้นเพียงเบาๆ...
..."...ครู...จะทำอะไร...ปล่อย...เดี๋ยวคนมาเห็น...." น้องแนนกล่าวเสียงสั่น...
...."...ไม่มีใครสักหน่อย....น่า...แนน หนูสวยจริงๆ....." ครูสุระกระซิบ..แล้ว ขบที่ติ่งหูน้องแนน..
... สองมือ..น้องแนนค่อยๆ..โอบที่เอวของครู  ครูสุระ เชิยคางน้องแนนให้เงิยหน้า....มองสบตา...
...."....แนน...หนูสวยจริงๆ..."..ครูสุระกล่าวชมอีกครั้ง...แล้ว.ประทับริม...ฝีปากลงที่ริงฝีปากอวบอิ่มของเด็กสาว....ในใจครูสุระคิดว่า..วันนี้จะหลอก.../_เปิดซิง_/ น้องแนนให้ได้...  กลิ่นมิ้ล จากปากของครู ที่เคี้ยวหมากฝรั่งมาก่อนหน้านี้ ผสานกับกลิ่นหอมของลูกอมจาก
ปากน้องแนน....เหมือนทั้งคู่เตรียมการมาแล้ว ที่จะได้สัมผัสปาก ลิ้น ของกันและกัน....
.....แทนที่ครูจะสอดลิ้นเข้าไปในปากเด็กสาว    ครูกลับใช้ปลายลิ้นคลอเลียเล่น ที่ริมฝีปาก... ลีลาของครู ช่างนุ่มนวล ต่างจากลุงทอง...
น้องแนน ส่งลิ้น แตะๆ สัมผัส ทักทายปลายลิ้นครู เพียงเบาๆ.. แล้ว ถอนกลับ....
...เพียงเท่านี้ ครู ผู้ผ่านสนามการมาอย่างโชกโชน กลับเป็นฝ่ายสะท้านเสียเอง...
.... สัมผัสลิ้นของเด็กสาว..เพียงไม่ถึงวินาที....ถึงกับทำให้ครูลืมทุกสิ่ง  ... ลืมหน้าที่การงาน  ตลอดอายุ 50 ต้นๆ ของครูสุระ ผู้หญิงนับสิบ ที่เคยผ่านมา กระทั้ง ภรรยาของตน..... เพียงสัมผัสปลายลิ้น  ครูสุระยอมรับโดยดีว่า รสจูบของน้องแนน มันช่างมีอาณุภาพเหลือเกิน....
..... โดยวัย...และรูปมวย...ครูสุระ ซึ่งเป็นผู้ใหญ่ จะต้องเป็นฝ่ายคุมเกมส์  ... แต่..น้องแนนกลับเป็นฝ่ายออกคำสั่ง....
...." ..ไปปิดประตูก่อนค่ะครู...เดียวคนมาเห็น...."  น้องแนนว่า ครูสุระทำตามอย่างว่าง่าย คลายวงแขนออกจากร่างเด็กสาว แล้วเดินไปปิดประตู โรงฝึกง่าง

... ครูสุระเดินกลับมา น้องแนนเดินเข้าไปในห้องพักครูที่อยู่ภายในในโรงฝึกงาน  .. น้องแนนนั่งลงที่เก้าอี้นวมของครูสุระ... ครู ก้มตัวลงไปหา ทำท่าจะโอบกอด....แต่น้องแนนเอียงตัวหนีด้วยมารยา...
...."..ครู...ครูจะทำอะไรหนู...."..น้องแนนกล่าว
..." ,...แค่กอดเอง...แนน...นะครับ....ขอครูกอดหน่อย....หนูสวยเหลือเกิน...." ...ครูสุระ กล่าวชมอีกครั้ง ...เพื่อหลอกล่อน้องแนน...
...."...หนูกลัว....ไม่นะคะครู..." นองแนนกระซิบเสียงแผ่ว...น้ำเสียงน้องแนน..ทำให้ครูคิดในใจ...../_.....เสร็จกูแน่ๆ..._/... มือหยาบครูสุระ...วางที่อกของน้องแนน  ... เด็กสาวทำเป็นตื่นตกใจด้วยมารยา....ขณะที่ใบหน้าของครู โน้มลงมา ประกบปาก แล้ว แล้วสอดลิ้น ....น้องแนนครางอู้อี้ในลำคอด้วยความเสียว...เธอเสียวจริงๆ คราวนี้ เมื่อครูดึงชายเสื้อนักเรียนเธอขึ้น พร้อมๆกับยกทรง แล้ว 
ไล้มือ ลูบคลำที่เต้าอวบ ... "....นมใหญ่กว่าเมียครูอีก..น้องแนน.../.. ครูสุระพึมพำ
....เก้าอี้ มาตรฐาน มันสูงเพียง 41 เซ็นติเมตร...ขณะที่น้องแนนนั่ง มันจึงไม่ถนัด ที่ครูจะยืน...แต่พอครูสุระย่อตัวลง มันก็ปวดขา สุดท้ายครูสุระ จึงต้องคุกเข่าลงที่พื้น...
....น้องแนนดึงชายเสื้อนักเรียนและยกทรงลง..."...พอแล้วค่ะ...ครู..."...น้องแนนกระซิบ..
..."...น่า...อีกนิดเดียว...หนูแนน...ครูจะทำให้หนูมีความสุข...ไม่ต้องกลัว...คนดีของครู..." ครูสุระกล่าว....
.....ครูสุระคุกเข่าลง..ต่อหน้าน้องแนน...ระดับความสูงของใบหน้าครูสุระจึงอยู่ที่ระดับอกของน้องแนน...
..,,,.ตอนนี้..มันมีเสื้อนักเรียนกั้นอยู่ด้านนอก...และมียกทรงกั้นอยู่ด้านใน ...แต่หาได้เป็นอุปสรรค...ครูสุระดูดนมน้องแนนผ่านเสื้อนักเรียน..."...อูยยย....ครูขา..."...น้องแนนครางเสียว..ครูสุระแอบยิ้ม ที่ตนสามารถทำให้น้องแนนเสียวได้...
.... ...
.... ถึงตอนนี้  น้องแนนไม่คิดอะไรแล้ว...น้องแนน ตั้งใจที่จะตอบแทนครู ทึ่ช่วยทำแผงโครงงาน  ...ครูสุระเปิดเสื้อพร้อมยกทรงของน้องแนนขึ้นอีกครั้ง....นมอวบโต หัวนมชมพูชูชัน  ... ครูสุระก็...งับหัวนม...แลุดูดทันที.... สองมือครูโอบที่เอวคอดกิ่ว..ปากดูดนมซ้ายขวา ,...ครูดูดเบาๆ เพราะกลัวน้องแนนเจ็บ... น้องแนนมองดูการกระทำของครู  แล้วค่อยๆเริ่มมีความรูสึก ,..สะใจ...ที่มีครู..วัยขนาดนี้...มาสยบที่อกของเธอ....ตอนนี้.. มือน้องแนน จิกที่เส้นผมครูสุระ..กดหัวลงมาแนบอก....ให้ใบหน้าครูสุระเกลือกกลิ้งที่หน้าอกของตน...ปากครางเบาๆด้วยความเสียว....
........การดูดนมด้วยความนุ่มนวลของครู..ถึงจะไม่เสียวเหมือนลีลาการดูดนมของลุงทอง ที่ดูดนมขอเธอแบบตะกรุมตะกรามเหมือนคนอดอยาก...แต่ความสะใจมันมีมากกว่า..สะใจที่..ครูช่างจอมดุ ในสายตาคนอื่นมาคุกเข่าต่อหน้าเธอ...

....น้องแนนลองกดที่ไหล่ของครู...ได้ผล...ใบหน้าของครูสุระต่ำลง...ต่ำลง... จนใบหน้าครูซบลงที่เนินโหนกนูนในง่ามขาของน้องแนน....มือครูสุระสอดเข้าไปในกระโปรง..แล้วดึงกางเกงใน...น้องแนนยกก้นขึ้นให้ครูสุระถอดกางเกงชั้นในเธอออกโดยง่าย...
...../.."...เสร็จกู....".../..ครูสุระคิดในใจ...แล้วฝังใบหน้าลง...
....ภาพที่เห็นตอนนี้จึงเป็นน้องแนนนั่งบนเก้าอี้ โดยมีครูวัย50 นั่งคุกเข่าฝังใบหน้าลงในง่ามขาของนักเรียน......
......นี่คือผลงานของลุงทอง..... เพียงไม่กีวัน  ผลงานของลุงทอง ได้เปลี่ยนน้องแนน จากเด็กเรียบร้อย เป็นเร่าร้อน....

......."... ครู....ครูสุระ..... อาจารย์ครับ....." .... เสียงภารโรง ดังขึ้นที่ประตู.... พร้อมเสียงเคาะ ดังเป็นจังหวะ....
..... "... ครูครับ..ครูสุระ.... ผอ. มาหา....." เสียงภารโรงดังขึ้นอีก ครั้ง... การเรียก ไม่ได้ถามว่าอยู่มั๊ย...แสดงว่า.... คนเรียกรู้ว่าครูสุระอยู่ข้างใน
....." ..เดี๋ยวๆ..เก็บคอมฯ เดี๋ยวครับ  กำลังออกข้อสอบ....." ครูสุระตอบ  ... สองร่าง ครูนักเรียน ผละออกจากกัน
.........ต่างคนต่างรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตน...
...." ...หลบอยู่ตรงนี้....." ครูสุระกระซิบบอกน้องแนน  พร้อมดันหลังให้หลบที่ไต้โต๊ะทำงานของตน....
..................
..................
........"...กลัวข้อสอบรั่วหรือครู.... ปิดห้องเงียบเลย...." ผอ.ถามยิ้มๆ เมื่อครูสุระเปิดประตูโรงฝึกงานออกมา...
...... " ..เด็กมันชอบมากวนครับ...ผอ...ไม่มีสมาธิ..เลยปิดห้อง..." ครูสุระ แก้ตัว เหลือบตามอง ภารโรง ที่มากับ ผอ.  ..."..ไง..น้าชัย..."  ...ครูสุระ ทักน้าชัยแก้เก้อ....
.....  " ผอ. เพิ่นมีข่าวดีมาบอก ครับครู...." น้าชัยกล่าว
.....  " ....อืมมม....ดูนี่...." ผอ.กล่าวขึ้นบ้าง...พลางยื่นเอกสารให้ ครูสุระ....  มันเป็นเอกสารจากจังหวัด.... ครูสุระรับมาอ่าน...
.....  " ..ต้องฉลองแล้วละ...." ผอ.ว่า...." ...เรื่อง..ที่ครู เสนอผลงานไป ทางจังหวัดคัดเลือกแล้ว ครูสุระได้รางวัลครูดีเด่น ระดับจังหวัด...." ผอ.กล่าว
.... " ...โอ้..!!... ขอบคุณครับ..ผอ. ต้องฉลองจริงๆละ...." ครูสุระปั้นหน้า.... ทั้งๆ ที่ ใจอยากกระทืบ ทั้ง ผอ. และน้าชัย ที่มาขัดจังหวะ...

...." ท่าน ผอ. คุยกับ คุณครูเลยนะครับ ผมจะไปทำความสะอาดเขตพื้นที่....." น้าชัย ภารโรงที่มากับ ผอ. กล่าวขึ้นบ้าง
..." เชิญ..ๆ ..ตาชัย...ขอบใจมาก...." ผอ. กล่าว แล้วหันมาคุยกับครูสุระต่อ.....
........ น้าชัยเดินลิ่วออไป....ความจริงแกไม่ได้รีบไปทำความสะอาดเขต อย่างที่ว่า  แต่แกเห็นหลังน้องแนน เดินผ่านมุมฝังตรงข้ามของโรงฝึกงาน
........น้องแนน ไม่รออยู่ไต้โต๊ะครูตามที่ครูสุระสั่ง...แต่แอบออกประตูด้านหลังโรงฝึกงาน...ทั้งๆที่ยังอารมณ์ค้าง...ฟังจากครูสุระคุยกับ ผอ.แล้ว น้องแนนคิดว่าคงยาวแน่นอน...เด็กสาวออกจากโรงฝึกงานด้านหลัง.. แล้วเดินอ้อม... กะจะไปหาประกิต เพื่อสั่งให้ประกิตมาเอาแผงโครงงาน...ส่วนตนจะโทรหาลุงทอง...

.... "...หนูแนน...." น้าชัยเรียกน้องแนนทางด้านหลัง..เมื่อเดินตามเกือบจะทัน น้องแนนหันไปทางต้นเสียง
.... "... อ้าว...น้าชัย...มีไรคะ..." น้องแนนถาม
... " ...เปล่า...พอดีน้าเห็นหนูแนนเดินออกมาจากทางด้านหลังโรงฝึกงาน...." ...น้าชัยกล่าว
.... ".. อ้อ...!!... หนูไปเอาแผงโครงงานค่ะ... ดีนะที่น้าชัยกับ ผอ. มา.."...น้องแนนว่า
..." ..ทำไมละ..." น้าชัยถามทำสีหน้างงๆ ... เพราะ ตอนไปโรงฝึกงานปิดอยู่
..." ..ก็ครูสุระนะสิ...ให้มาเอาแผงโครงงาน..แล้วบังคับให้หนูติดบานพับเอง ไม่เสร็จไม่ให้กลับ...ตัวเองไปนั่งออกข้อสอบเฉย...แทนที่จะสอนวิธีติด..." ..น้องแนนว่า
...."...อ้อ...!!...ครูเค้าคงอยากให้หนู..เรียนรู้ด้วยตนเองนะ..." น้าชัยกล่าวพลางพยักหน้า..." ...ตกลงเสร็จยัง...ให้น้าช่วยก็ได้นะ..." น้าชัยกล่าวต่อ
...".. เสร็จแล้วค่ะ...แต่ยกไม่ไหว...นี่หนูกะจะไปเรียกประกิตมาช่วย..."
..." โอ้ย...!!..เรื่องแค่นี้...เดียวน้าไปเอามาให้...เอาไปที่ห้องเคมีนะ..." น้าชัยอาสา พลางกล่าวถาม
..." ก็ดีเหมือนกันคะ....งั้นหนูรบกวนด้วยนะคะ..." น้องแนนว่า
.." ..ได้ๆ....รอน้า..ที่ห้องเคมีเลย...เดี๋ยวน้าเอาไปให้...." น้าชัยกล่าว พลางส่งยิ้มแล้ว...หันหลังเดินกลับไปที่โรงฝึกงาน....ในใจภารโรงวัยกลางคน คิดถึงความดีความชอบที่มีต่อน้องแนน.....

.....
...."...อ้าว...ตาชัย..ไหนว่าไปทำความสะอาดเขตพื้นที่...." ผอ.ที่ยังคุยอยู่กับครูสุระถาม....
... " พอดีสักครู่...สวนกับ..ธัญพร...นางเลยวานให้มาช่วยยกเอาแผงโครงงานวิทยาศาสตร์ไปที่ห้องเคมีครับ..." น้าชัยกล่าวถึงน้องแนนด้วยชื่อจริง..ครูสุระ สะดุ้ง..นี่น้องแนนแอบหนีไปแล้วรึ..
..." พอดีเด็กเค้า มาให้ช่วยทำแผงโครงงานครับ.." ครูสุระกล่าวกับ ผอ. ..
.." ..ดีครับครู...ช่วยๆเด็กหน่อย..." ผอ.กล่าว
..." น้าชัยยกไปเลย..." ครูสุระว่า..." ..อืมมม... ผอ.ครับ ผมว่าจะขอตัว ไปช่วยแนะนำ วิธีควบคุมหลอดไฟ led สักหน่อยครับ
..." ได้เลยครู..." ผอ.ว่า.. ครูสุระได้โอกาสก็เดินจ้ำ ตามน้าชัยที่กำลังยกแผงไปทันที 
....ความจริงหลอด led ก็แค่เปิดสวิตซ์ แต่ที่ตามไป ครูสุระต้องการตามไปหาน้องแนนต่างหาก

.......ในห้องเคมี  ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียน ทั้งห้องจึงไม่มีใคร นอกจากประกิตที่ กำลัง print เอกสาร สำหรับติดลงแผงโครงงาน  โดยมีพี่แนนยืนดู  ความจริงทั้งหมด แนนทำเป็น แต่เมื่อประกิตอาสา แนนก็เลยปล่อยให้ประกิตทำ

... ".. มาแล้ว..หนูแนน แผงโครงงาน..." น้าชัยว่า...พลางส่งยิ้ม..น้องแนนยิ้มตอบ...
..." ขอบคุณมากค่ะ...น้าชัย... อ้าว.!!.ครู..."  น้องแนนกล่าวขอบคุณน้าชัย พลางทักทายครูสุระ ที่ตามมา ...ครูวัย 50 ส่งยิ้ม และสายตา..เหมือนจะเป็นการบอกว่า ตองการมาตามผลงานที่คั่งค้างต่อ...ซึ่งน้องแนนก็เข้าใจ...ความจริงที่น้องแนนแอบหนีมา เพราะกลัว ผอ.เข้าไปเห็นเธอ,.
...." ..นายชัย...เสร็จแล้วก็ไปได้..." ครูสุระกล่าวกับน้าชัยเชิงไล่ ...พลางคิดหาทาง ที่จะได้อยู่กับน้องแนน สองต่อสอง...
..." ...ไม่เป็นไรครับครู ..ผมอยู่นี่ก็ได้ เผื่อมีอะไรได้ช่วย..." น้าชัยกล่าว และไม่ยอมไปไหน...เหมือนจะกันท่า แต่ความจริงน้าชัยไม่รู้ ว่าก่อนหน้านี้ น้องแนนกับครูสุระ นัวเนียกันมาก่อน ชนิดเกือบจะได้เย็ดกันอยู่แล้ว...แต่ที่น้าชัยอยู่ เพียงเพื่อหวังความดีความชอบในสายตาน้องแนนเท่านั้น..
  ...." .. อุปกรณ์ทดลองเยะจัง... ยังไม่ได้ล้างเลย..น้าช่วยล้างนะ หนูแนน..." ...น้าชัยว่า..พลางเก็บหลอดทดลองต่างๆ ที่น้องแนนทดลองค้างไว้บนโต๊ะไปล้าง 
.....ครูสุระ ก็พลางจับๆ ขันๆ แผงโครงงานและหลอดไฟ led ทั้งยังแอบส่งสายตาหาน้องแนน  เด็กสาวถึงกับแอบหัวเราะ ไม่คิดว่าครูสุระ จะ เป็นได้ขนาดนี้....
...    ขณะที่ ประกิต ก็ print งาน แล้วก็ ตัดๆ ติดๆ ผลงานลงแผง...


... ทั้งสาม ต่างคนต่างลุ้นว่า เมื่อไร คนอื่นจะหนีเสียที.. แต่ก็ไม่มีใครหนี  น้องแนน ไม่รู้จะทำอะไร เลยไปนั่งเล่นโทรศัพท์ ที่โต๊ะหน้าห้องเรียน..
....ครูสุระ แอบส่งสายตาหาน้องแนน เด็กสาว ยิ้มตอบ...เข้าใจสิ่งที่ครูต้องการ...และส่ายหน้า เหมือนจะบอกครูสุระว่า ไม่ได้แล้ว....ครูสุระทำสีหน้าเซ็ง สุดๆ  ... เพราะไม่แน่ใจว่าโอกาสดีๆ แบบที่ผ่านมาสักครู่ จะมีมาอีกหรือไม่.... ส่วนน้าชัย ก็แช่งชักหักกระดูกครูสุระ ที่ตามมา อุส่าห์ นัดกับน้องแนนแล้ว ว่าพบกันที่ห้องเคมี ไม่นึกเลยว่าจะมีทั้งประกิต และครูสุระ เป็นก้างขวางคอ...
....ฝ่ายประกิตก็ฉุนให้ทั้งครูสุระ และน้าชัย
....พี่แนนบอกว่า งานเสร็จ อยากทำอะไรพี่จะให้ทำ  วันนี้งานจะเสร็จแล้ว  ..แล้วครูสุระ กับน้าชัย ดันโผล่มา....

....." ...ทำไปก่อนนะคะ..แด๋ว หนูไปเชเว่น...ใครจะเอาอะไรมั๊ย..ประกิต น้าชัย..." น้องแนนกล่าว พลางมองสบตาครูสุระ...เหมือนเป็นการส่งซิกว่า ไปเจอกันอยู่หน้าโรงเรียน...แต่น้าชัย...ดัน..พูดสวนขึ้นก่อน.....
..."...ให้น้าพาไปนะ..." น้าชัยว่า
..." ...เฮ้ย...!!.."  ... ทั้งครูสุระ และประกิต ร้องเฮ้ย...!! เกืบจะพร้อมกัน...น้องแนนถึงกับหัวเราะคิก...!! เพราะเธอรู้ดี...ว่า..ทั้งสามคนตอนนี้กำลังอ่านกินเธอ....
..."... ไม่ต้อง...เดียวหนูไปเอง.." ..น้องแนนตัดบท
..."..สั่งผ่าน app ก็ได้นี่นา..." ประกิต กล่าวขึ้น เป็นการขัดคอคนอื่น เพราะ ไม่ว่าครูสุระ หรือน้าชัย จะพาพี่แนนไป ย่อมไว้ใจไม่ได้แน่นอน
...." ..นี่มัน 17.15 เซเว่นเค้าไม่ส่งแล้ว..." น้องแนนกล่าว
...".. เดี๋ยวครูพาไปเอง...." .. ครูสุระกล่าวขึ้น ด้วยน้ำเสียง เคร่งๆ คราวนี้ ทุกคนเงียบ ไม่มีใครกล้าขัด..แต่แล้ว ก็มีเสียงรถเครื่อง (มอเตอร์ไซค์) มาจอด  ... ทุกคน ยกเว้น ประกิต จำเสียงรถนั้นได้ดี ...มันเป็นเสียงรถมอเตอร์ไซค์ พ่วงข้าง ของลุงทอง...
..... ลุงทอง แกชอบใช้ มอเตร์ไซค์พวงข้างมาทำงานที่โรงเรียน เพราะขากลับ แกจะได้ใส่ เศษขวดน้ำ เศษกระดาษ ไปชั่งกิโลขาย...แต่วันนี้ แกมาทำไม... แกยังลางานอยู่นี่นา
..... ".. ว่าไง...ลุงทอง..."  ครูสุระทักทาย เมื่อลุงทองโผล่หน้าเข้ามา
.... " ...โอ้ย...ครู...ก็ยายเพียงนะสิ...ไม่รู้ถูกชะตา หนูแนนยังไง...วันนี้ทำแกงส้ม ไข่เจียว..แล้วใช้ให้ผมมารับหนูแนน ไปทานข้าวที่บ้าน..."
  ลุงทองตอบ พลางหันหน้าไป แอบ ทำตาเจ้าชู้ ให้น้องแนน..
...." แนนเค้ายุ่งงานอยู่...." ครูสุระกล่าวเสียงขรึม...
..."..หนูยังยุ่งงานอยู่คะ...ลุง..." ...น้องแนนกล่าวขึ้นบ้าง
..."....ก็ไม่เป็นไร...หนูแนน...ลุงแค่มาตามที่ยายเพียงบอกเท่านั้น.. เห็นแกตั้งใจทำ แกงส้มกุ้งตังแต่บ่าย .. กะจะทำให้หนูกินนั่นละ ลุงก็แค่มาตามที่แกบอกเท่านั้น...." ลุงทองบอก พลางทำท่าจะหันหลังกลับ
..." ...เดี๋ยวลุง...." น้องแนนเรียกตาม..." ลุงพูดเสียหนูรูสึกผิดอะ..."
..."...พี่แนนไปก็ได้  งานจะเสร็จแล้วละ..." ประกิตกล่าวขึ้นบ้าง ไม่มีอะไร แค่ประกิตต้องการกัน พี่แนนออกจากครูสุระ และน้าชัย ความรู้สึกตอนนี้ ประกิตไม่ไว้ใจครูสุระและน้าชัย  แต่คนแก่ มอมแมมอย่างลุงทอง ... ประกิตเชื่อใจเต็มร้อย
..." ไปก็ได้ หนูแนน ยายเค้าอุสาห์..." น้าชัยเสริมขึ้นบ้าง เป็นการกันน้องแนนออกจากครูสุระ  เพราถ้าแนนไม่ไปกับลุงทอง ครูสุระก็คว้าน้องแนนไปแน่นอน
... ครูสุระได้แต่พยักหน้า  เพราะ ตอนนี้ ถึงดึงดัน กันน้องแนน ย่อมเป็นที่ผิดสังเกตุ  ... วันนี้ไม่ได้ ค่อยหาโอกาสวันหลัง  ... ครูสุระคิด
...... ทั้งสามคนสบายใจ ..ที่แนนไปกับลุงทอง  ในสายตาของคนทั้งสาม...คนแก่ วัย57 อย่างลุงทอง ย่อมไม่มีพิษภัย .....

ทุกคนเก็บข้าวของในห้องเคมี  แล้วแยกย้าย  ประกิตกลับหอ..ครูสุระกับน้าชัยกลับบ้าน.....
......ส่วนน้องแนน..นั่งสามล้อพวงข้างไปกับลุงทอง.....
........

 

น้องแนนนี่ทำผู้ชายตามติดเป็นขบวนเลย

เหอๆๆ น้องเเนนก็ร้ายใช่เล่นนะ เเต่ว่าระบบซ่อนข้อความหายไปเหรอครับ ?

น้องแนนมีแต่คนจ้องจะเอา สุดท้ายตาทองคาบไปเอาตอนท้าย

ครูยังบุญไม่ถึงสิน้า

แนน นี่ สุดยอดเลย  3หนุ่ม นั่น ต้องสามัคคีกันแล้ว ตกลงว่าใครก่อนหลัง ไม่งั้นกันซึนไปมา อด บุญกีกึ้น้อยของแนน ก็ตกเป็นของตาทองเหมือนเดิม

ลุงทองตัดหน้าเอาแนนไปกินอีกแล้ว

ตัวจริงมา อดกันหมด 5555

เสน่ของแนนเหลือร้ายจริงๆ

กั๊กกันเอง หารู้ไม่ ของจริงเขามารับไป

แนนเด็ดจริง

กั๊กกันเองจนอดหมดเลย

บันทึก​รัก​ต้องห้าม​

3คนแย่งกัน เสร็จลุงทอง

เสร็จลุงทองตัวแสบอ้างเมียมารับไปกิน