ชีวิตสมภาร ไม่เคยเรียบง่ายอย่างที่คิดหรอก 

ไม่กินไก่แน่นอน แต่กินน้อง ๆ

   ท่านสมภารวี กินไก่ลาออกจากวัดอร่อยล่ะสิ เดี๋ยวไก่ติดใจขอเข้ามาอยู่ในวัดอีก จะเหนื่อยเอานะ   

วันเวลาจะผ่านพัดเธอกลับมาให้เรากินไก่วัดอื่น

ก็อย่ากินในวัดสิครับ อิอิ😆😛

น่าสงสารไก่
อยากโดนกินจะแย่

สมภารดันเคร่งซะงั้น

ไก่วัดรอสมภารฉันอยู่ครับ

จริงๆก็สงสารน้องออย พี่ก็น่าจะเตือนกันเงียบๆ นี่เล่นให้คนรู้กันเพียบ
น้องก็แค่หงี่เอง ไม่ได้ผิดอะไร

ติ๊กเล่าอะไรให้ฟังล่ะ

นึกถึงช่วงรับน้องใหม่ ตอนอยู่ ปวช.2 ช่างยนต์ พี่ชายดันเอาระเบิดมือให้เพื่อนเอาไปขู่รุ่นน้อง ผลคือ ทั้งพี่ชายและเพื่อนโดนไล่ออกทั้งคู่

อันนี้ก็ห้าวไปโหน่ย

ติ๊กเล่าอะไรให้ฟังล่ะ

แหมมม จะเรื่องอะไรล่ะ

   ไก่ถอนขนต้มรอไว้ใครจะไม่กิน      

จากหลาย ๆ คอมเมนท์ลุ้นให้มีเรื่องระหว่างผมกับเพื่อนลูกสาว ส่วนตัวแล้วจะถือคติสมภารไม่กินไก่วัดนะครับ ส่วนจะมีหรือไม่มี ผมก็จะขอเล่าเรื่องในอดีตมาเป็นตัวอย่างให้อ่านกันดูครับ





ระหว่างที่ผมกำลังนั่งอยู่บนเตียง ชั่งใจว่าจะทำยังไงดี ระหว่างที่ติ๊กบอกให้ผมรอเธออาบน้ำเสร็จ ให้ผมสร่างเมาสักหน่อยค่อยกลับ พาลทำให้ผมนึกไปถึงเรื่องสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ตอนนั้นผมก็อยู่ชมรมฟุตบอลนี่แหละ ตัวชมรมนั้นไม่มีหรอก สนามฟุตบอลก็ต้องขับรถออกไปอีกแห่งหนึ่งที่ห่างออกไปที่ทางมหาวิทยาลัยซื้อไว้สำหรับเป็นพื้นที่สำหรับทำกิจกรรมต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นกีฬา รับน้อง หรือคอนเสิร์ตตามวันเทศกาลต่าง ๆ เช่นลอยกระทง หรือ คริสตมาส ชมรมทั้งหลายก็ต้องหาที่สิงตามโต๊ะใต้ต้นไม้ โต๊ะใต้ตึก ที่มีวางไว้ให้นักศึกษานั่งมากมาย ซึ่งก็ไม่มีพิกัดแน่นอนอะไรว่า ชมรมไหนอยู่ตรงไหน แต่จะเป็นที่รู้กันจากตอนที่เป็นน้องใหม่เข้ามา พี่ ๆ ก็จะต้อนเข้าชมรม ใครอยู่แล้วชอบก็อยู่ ใครอยู่แล้วไม่ชอบก็ย้าย แต่ส่วนใหญ่จะย้ายตามหญิงที่จะจีบ

โต๊ะชมรมฟุตบอลของผมนั้น ปีนั้นย้ายออกมาจากซอกหลืบ มาอยู่ตรงที่ผมสะดวกและนั่งมาตั้งแต่ปี 1 ที่ย้ายได้เพราะปีนี้ผมเป็นประธานชมรมฟุตบอลนั่นเอง โต๊ะชมรมก็แค่ทีสิงสถิต ส่วนพวกเพื่อนและรุ่นพี่รุ่นน้องของชมรม จะไม่ค่อยอยู่กันหรอก กระจัดกระจายไปหลีสาว ตามคุมสาว/แฟนของตัวเอง ส่วนผมที่ยังโสด ก็นั่งเฝ้าโต๊ะตามตำแหน่งหน้าที่ด้วย โต๊ะชมรมเราจะคึกคักก็ตอนรับสมัครแข่งฟุตบอลภายใน ที่เอาไว้ให้นักศึกษาเล่น อวดสาว โชว์ออฟบ้าง แต่หลายครั้งที่เจอคนเล่นดี ๆ แต่ไม่อยากเข้าชมรม เพราะติดเรียน ติดสาว น่าเสียดาย

โต๊ะข้าง ๆ ชมรมเรานั้นก็เป็นชมรมของภาควิชาหนึ่ง ที่เป็นวิชาเฉพาะ ภาควิชานี้ค่อนข้างเหนียวแน่น มีการรับน้อง หน้าใส ๆ แถมภาควิชานี้มีจำนวนผู้หญิงมากกว่าผู้ชายมากกกก ผู้ชายที่มีอยู่ก็เป็นตุ๊ดเป็นเกย์อีก เหลือชายแท้ไม่มาก ที่เห็นก็ชายแท้หลายคนก็มัวแต่รุมจีบดาวมหาวิทยาลัยที่ภาควิชานี้ ดันมีดาวมหาวิทยาลัย 2 ปีซ้อน แถมเป็นพี่น้องกันอีก ผมก็ได้แต่มองแบบขำ ๆ ในมุกการจีบสาวเห่ย ๆ แบบต่าง ๆ ที่พวกมันสรรค์หามาจีบ ผมที่มีโต๊ะอยู่ใกล้ ๆ ก็เลยได้รู้จักกับเพื่อนที่อยู่รุ่นเดียวกันหลายคน และหลายคนก็มาชักชวนให้ผมไปช่วยงานรับน้องของภาควิชานั้น เพราะชมรมผมนั้นไม่มีรับน้อง แต่จะสนิทกันตอนเก็บตัวเพื่อเตรียมแข่งกีฬาทัวร์นาเมนท์ต่าง ๆ เช่น ฟุตบอลประเพณี, กีฬามหาวิทยาลัย และตอนนั้นมีฟุตบอลยูลีก ที่หนังสือพิมพ์กีฬาจะเน้นเชียร์ลีดเดอร์สาว ๆ มากกว่าผลฟุตบอลเล็กน้อย

ปีนี้ไอ้เอ็กซ์เพื่อนทีสนิทกันมาตั้งแต่ปี 1 เพราะเรียนวิชาสามัญมาด้วยกัน มาชวนให้ช่วย เพราะปีนี้มีน้องสาวมันเข้ามาเรียนด้วย ไอ้เอ็กซ์เด็กสุพรรณ ที่บ้านเป็นครอบครัวใหญ่ พ่อมีเมียหลายคน ก็เลยมีลูกหลายคน ลูก ๆ หลายคนที่อายุถึงแล้ว ก็มาเรียนที่มหาวิทยาลัยนี้ เพื่อที่จะได้ให้ไอ้เอ็กซ์พี่ใหญ่คอยดูแล และเช่าบ้านอยู่รวมกันที่บ้านใกล้ ๆ มหาวิทยาลัย ก็น่าเห็นใจที่น้องผู้หญิงบางคนต้องยัดกันอยู่ห้องเดียวกันถึง 3 คน แต่ก็เป็นเรื่องที่บ้านของเอ็กซ์จะต้องจัดการ ผมก็แค่รับรู้แต่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไร

วันที่คุยกันเพื่อเตรียมงานก่อนงานรับน้องที่ต่างจังหวัด ที่ปีนี้จะนั่งรถไฟจากสถานีรถไฟหัวลำโพงไป ที่จังหวัดกาญจนบุรี มีการขอร้องสต๊าฟผู้ชายทุกคนว่า อย่าหลีหญิงในระหว่างงานรับน้อง ถ้ารักชอบจริง ๆ ก็ให้มาสานสัมพันธ์กันต่อหลังงาน ทุกคนก็รับปาก

พอถึงวันงาน เราก็เทคแคร์พาน้อง ๆ ขึ้นรถไฟไป มีทีมล่วงหน้ามาทำซุ้มมุดทราย โหด ๆ ทั้งหลาย ผมกับไอ้เอ็กซ์รับบทสถานีสุดท้าย เราจะให้สต๊าฟผู้หญิงจูงมือน้องผู้หญิงที่ถูกผ้าปิดตาอยู่ลงน้ำไปล้างตัวให้เรียบร้อย ระหว่างทางตามแผนก็จะให้ไอ้เอ็กซ์คอยพูดจาหยอกล้อสองแง่สองง่าม เช่น น้องมือนุ้มนุ่ม แต่มือที่จูงน่ะสต๊าฟผู้หญิง พอขึ้นจากน้ำมา เอ็กซ์จะให้ผมเป็นคนพูดสั่ง มันบอกว่าเสียงผมเด็ดขาดมาก

"เอาละน้อง นี่จุดสุดท้ายแล้วนะ ถ้าทำเสร็จก็กลับไปอาบน้ำเตรียมทานข้าวเย็นได้เลย เดี๋ยวจะสั่ง พี่สั่งอะไร น้องต้องทำ ทำเสร็จแล้วก็กลับห้องได้เลย โอเคนะ"
"โอเคค่ะ/ครับ" ซึ่งที่จุดนี้จะให้มาทีละคน แต่จะมีคนที่จุด 4 คน เป็นสต๊าฟผู้หญิง 2 คนคอยผลัดกันจูงน้องลงน้ำไปล้างตัว ส่วนจุดสุดท้ายจะมีผม เอ็กซ์ กับสต๊าฟผู้หญิงที่จูงน้องมา
"เอาล่ะ พี่บอกให้ทำ ก็ทำทันทีเลยนะ เร็ว ๆ ด้วย"
"ค่ะ/ครับ"
"แก้ผ้า" น้องส่วนใหญ่จะอึ้ง แต่หลายคนก็จะนึกได้แล้วแก้ผ้าปิดตาออก ส่วนน้องผู้ชายหลายคนก็จะถอดเสื้อออกก่อน ซึ่งเราก็จะถามว่า "ทำอะไร ถอดเสื้อทำไม ให้แก้ผ้าปิดตา โอ๊ย ไอ้ลามก" ไรเงี้ย แต่ก็มีเตรียมกับสต๊าฟผู้หญิงไว้แล้วว่า ถ้าเป็นน้องผู้หญิงให้ระวังอย่าน้องถอดเสื้อ

พอถึงคิวน้องออย น้องสาวไอ้เอ็กซ์ เอ็กซ์ก็จะเงียบเลย เพราะกลัวน้องจะจำเสียงได้ แต่พอผมพูด น้องออยก็ถามสวนกลับมาเลยว่า "พี่วี พี่วีเหรอคะ"
"ห้ามถามกลับ ไม่ต้องพูดมาก บอกให้ทำอะไรก็ให้รีบทำ" ผมตอบ
ออยเงียบไป เหมือนจ๋อย ๆ ผมเลยจับมือไอ้เอ็กซ์ให้ลูบหัวน้องมัน แล้วถามต่อว่า "เข้าใจไหม" ออยพยักหน้า
"เอาล่ะ แก้ผ้า" ออยยืนบิด เอามือจับชายเสื้อ ผมยืนหัวเราะแบบไม่มีเสียงกับเอ็กซ์ และคิดว่าออยไม่กล้าหรอก
แล้วผมก็เร่ง "เร็ว ๆ สิ แก้ผ้าเร็ว" ออยตัวสั่นแล้วบอก "เดี๋ยวออยจะฟ้องพี่เอ็กซ์ ว่าพี่วีทำลามกกับหนู"
"อะไร ลามกอะไร พี่บอกให้แก้ผ้า จะได้ไปอาบน้ำที่ห้อง ทำไมไม่ทำ" ผมตอบ
ออยกำชายเสื้อแน่น ผมส่งสัญญาณให้สต๊าฟผู้หญิงคอยระวัง
"เอ้า เร็ว แก้ผ้า" ผมเร่งเสียงดัง ออยสะดุ้ง

ทันใดนั้นมีเสียงที่ริมน้ำ "น้องเป็นลม ๆ ช่วยที" เอ็กซ์และสต๊าฟผู้หญิงที่ละสายตาไปที่ริมน้ำ แต่ผมยืนหันหน้าให้ออย หันหลังให้กับริมน้ำไม่ได้หันไปด้วย จังหวะนั้นออยก็ดึงชายเสื้อขึ้นมาถึงเนินนม ผมรีบเอามือจับมือออยดึงลง แล้วพูด
"เฮ้ย ทำอะไรอ่ะ ลามก พี่บอกให้แก้ผ้าปิดตา ผ้าปิดตานะ" พอมือออยมาถึงเอว ผมก็ปล่อยมือ เอามือมาถอดผ้าปิดตาออก
เอ็กซ์กับสต๊าฟผู้หญิงหันกลับมาไม่เห็นอะไรผิดปกติ แต่ผมนี่เห็นนมเต็ม ๆ สองเต้า แม้จะอยู่ภายใต้บรา ควยผมก็โด่ขึ้นมาละ
ผมรีบบอกออย "ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวพี่ไปช่วยน้องที่เป็นลมก่อน" แล้วรีบหันวิ่งลงน้ำไป ไปไม่ถึงตัวหรอก เพราะมีคนช่วยเยอะแล้ว แต่มาอำพรางควยที่เด่ออกมาน่าเกลียด

หลังจากมีคนเป็นลม จุดสุดท้ายของผมก็เลิกไปโดยปริยาย โดยตอนที่เสร็จจากหลุมโคลนให้ถอดผ้าปิดตาแล้วล้างตัวเลย ผมก็สบายละ ไปอาบน้ำก่อน แล้วเข้าร่วมกิจกรรมตอนเย็น หลังอาหารมีการบายศรีผูกข้อมือ บรรยากาศจุดเทียนน่ารัก รุ่นพี่ร้องเพลงคลอเบา ๆ รุ่นน้องเดินเรียงแถวมาให้ผูกข้อมือกันคนละเส้นและให้คำสอน โดยแต่ละคนจะไม่ได้ถูกรุ่นพี่ผูกข้อมือทุกคน แล้วแต่ว่าจะสุ่มได้ใคร แต่หนึ่งในรุ่นน้องที่บังเอิญถูกโลกเหวี่ยงมาให้ผมผูกข้อมือก็คือ น้องออย ตอนที่ออยเดินมาถึงตรงหน้า บรรยากาศโดยรวมดูเคร่งขรึม สงบ แต่เราสองคนกลับหัวเราะขำกันกิ๊กกั๊ก จนผมต้องกลั้นหายใจให้หายขำ ออยถึงจะหยุดขำ

ผมเริ่มผูกข้อมือ แล้วให้คำสอนว่า "ตอนนี้เราได้เข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว หลาย ๆ สิ่งก็จะเป็นเรื่องที่เราต้องทำเอง ต้องตัดสินใจเอง การตัดสินใจก็ต้องคิด วิเคราะห์ แยกแยะ ค.ว.ย.ให้รอบคอบ อย่าได้คิดไปในทางลามกหรือในทางที่ไม่ดีไปก่อน อย่าด่วนตัดสินคนไปก่อน" ออยยิ้ม แล้วแอบหัวเราะต่อ ก่อนจะเดินต่อไป

หลังผูกข้อมือ เอ็กซ์เดินมาคุยกับผม บอกว่าที่พักน้องผู้หญิง อยู่ริมรีสอร์ทเกินไป มันห่วงน้อง ให้ผมกับมันผลัดกันเฝ้าน้องที่หน้าประตูคนละครึ่งคืน ผมนี่ที่เพลียจากการออกกำลังกายมาทั้งวัน ก็เริ่มไม่ไหว กลางดึกน้องออยกับเพื่อนเดินลงมาที่หน้าประตูเจอผมที่แอบหลับไปแล้วอยู่ที่หน้าประตู ก็เลยแวะคุยกับผม แต่สมองผมไม่ค่อยรับรู้อะไรแล้ว ได้แต่บอกว่าเอ็กซ์ให้มานอนเฝ้าดูแลความปลอดภัยให้น้องผู้หญิงถึงตี 2 เดี๋ยวมันจะมาสลับกับผม สักพักน้องก็ให้ผมนอนหนุนตัก แต่ไม่รู้ยังไงกลับนอนเมื่อยกว่านอนกับพื้น ไม่นานนักผมเลยบอกให้น้องเข้าไปนอน เดี๋ยวเอ็กซ์ก็มาสลับแล้ว น้องกับเพื่อนก็ไปเข้านอน แต่แล้วผมก็โดนหักหลัง เอ็กซ์หลับเพลินไม่ได้มาสลับ สุดท้ายผมก็นอนเฝ้าหน้าประตูคนเดียวทั้งคืน

ตี 5 กว่า สต๊าฟกลุ่มอื่นเริ่มส่งเสียง ผมเลยตื่นแล้วลุกไปล้างหน้าแปรงฟัน ไม่นานก็เดินสวนกับน้องออยและเพื่อน ออยบอกพี่วี ทำไมตื่นแล้วหน้าขาวใส ผมเลยบอกหน้าใส หรือหน้าซีด นี่เหมือนนอนไม่พอเท่าไหร่ ออยเดินตามผมถาม "พี่วีจะไปไหน ทำอะไรต่อ" จนผมต้องบอกให้ไปเตรียมตัวกินข้าวเพราะผมจะไปงีบสักหน่อย แล้วเดินสะโลสะเหลเข้าห้องไป สักแปดโมงเช้าตื่นมาจัดการตัวเอง เก็บของก่อนจะพากันกลับบ้านทางรถไฟเหมือนเดิม

กลับมามหาวิทยาลัย เราก็เข้าสู่โหมดเรียน ส่วนผมทุกเย็นก็ต้องซ้อมฟุตบอล หรือบางช่วงก็เป็นคณะกรรมการจัดฟุตบอลภายในให้เพื่อนนักศึกษาแข่งกัน ก็จะไม่ค่อยได้เจอน้องออยเท่าไหร่นัก ช่วงหลังเอ็กซ์มาบ่นให้ฟังว่าออยย้ายออกไปอยู่หอพักใกล้บ้าน เพราะห้องที่อยู่คับแคบ อยู่กันไป 4 คน จากเดิมที่อยู่กัน 3 คนอยู่แล้ว และก็ทะเลาะกับพี่ ๆ ก็เลยขอออกมาอยู่หอที่ห่างออกไปแค่ 10-20 เมตร โดยแชร์ค่าห้องกับเพื่อนผู้หญิง

เหตุการณ์ล่วงเลยมาถึงวันลอยกระทง ที่มหาวิทยาลัยมีกิจกรรมวันลอยกระทง สโมสรนักศึกษาก็จัดคอนเสิร์ตให้เหล่านักศึกษาได้มารวมตัวกันฟัง เต้น และลอยกระทงที่สระน้ำภายในมหาวิทยาลัย ผมเลิกซ้อมฟุตบอลก็กลับมาที่มหาวิทยาลัย หาซื้อของกิน และฟังเพลง จนดึกแต่งานยังไม่เลิก ผมก็เลยจะกลับ พอขับรถออกมาติดที่หน้ามหาวิทยาลัย ก็เจอน้องออย ผมก็เลยเปิดกระจกถามแล้วชวนขึ้นรถเพื่อไปส่งที่หอ ระหว่างอยู่บนรถ เราคุยถามสารทุกข์สุกดิบกัน เพราะไม่ค่อยเจอกัน พอถึงหน้าหอ ออยก็ชวนผมขึ้นไปบนหอ ผมปฏิเสธไม่อยากขึ้น เพราะตอนนั้นในหัวคิดแต่ว่าออยเป็นน้องเป็นนุ่ง เป็นน้องสาวเพื่อน และไม่ได้คิดอะไรกับออยเลย แถมตอนนั้นดียังไม่แตก เขี้ยวเล็บยังไม่งอก แต่น้องออยก็รบเร้าให้ขึ้นไป บอกว่า ออยอยากตอบแทนอะไรพี่บ้าง อยากให้พี่วีขึ้นไป ดื่มน้ำสักแก้วก็ยังดี ผมเลยยอมตามขึ้นไปเพราะคิดว่าที่ห้องน่าจะมีน้องอีกคนที่เป็นเพื่อนร่วมห้อง แต่พอขึ้นไป ห้องปิดไฟมืด น้องอีกคนยังไม่กลับ ออยเปิดไฟ เทน้ำมาให้ดื่ม ผมนั่งกับพื้นข้าง ๆ เตียง ห้องของนักศึกษาก็มีเฟอร์นิเจอร์ไม่มาก แต่ห้องเด็กผู้หญิงก็จะสะอาดเรียบร้อยหน่อย ผมนั่งดื่มน้ำอยู่ที่พื้นข้างประตูห้อง ออยก็บอกว่า พี่วี อย่าเพิ่งกลับนะ เดี๋ยวออยอาบน้ำแล้ว มีเรื่องจะคุยด้วย แล้วก็ปิดประตูเข้าห้องน้ำไป

ตอนนั่งรอ ผมก็คิดว่าจะคุยอะไร ทำไมไม่คุยเลย ต้องอาบน้ำก่อน ว่าแล้วก็ขี้เกียจรอ ก็เลยแอบเปิดประตูเดินลงมาข้างล่าง ขับรถกลับบ้านนอน เช้าวันรุ่งขึ้นผมเจอไอ้เอ็กซ์ก็เลยบอกมันว่า เมื่อคืนเจอออย ก็เลยไปส่งออยที่ห้อง แล้วก็บอกมันว่า ให้เตือนออยด้วย อย่าเที่ยวพาผู้ชายขึ้นห้อง (โคตรซื่อบื้อเลยเนอะ) เอ็กซ์ถามผมกลับว่า ออยเรียกมึงขึ้นไปเหรอ ผมก็เล่าไปตามความจริง ว่าออยบอกอยากตอบแทนให้ไปกินน้ำ แล้วเข้าไปอาบน้ำ ผมเลยแอบหนีกลับก่อนเพราะขี้เกียจรอ เท่านั้นแหละไอ้เอ็กซ์ก็หน้าเปลี่ยนสี ถามหาออยที่โต๊ะแต่ออยไปเรียนไม่อยู่ ผมก็เดินออกมาเรียน จนบ่ายเย็นมีรุ่นน้องรุ่นเดียวกับออยที่เล่นฟุตบอลอยู่กับผม จู่ ๆ ก็เรียกผมว่า "ไอ้ควายยยย"
ผมก็ถาม "อะไรของมึง อยู่ ๆ มาเรียกแบบนี้ เดี๋ยวโดนเตะ"
น้อง "ก็จะไม่ควายได้ไง คืนวันเสียสาวสาวอ่อยให้ขนาดนี้ ดันหนีกลับบ้าน"
ผมเลยถามต่อว่า "สาวไหน อ่อยอะไร"
ไอ้น้องคนนั้นก็เลยเล่าให้ฟังว่า ตอนบ่ายไอ้เอ็กซ์ด่าน้องออยเสียงดังลั่น ที่พาผมขึ้นห้อง คนแถวนั้นได้ยินหลายคน ออยร้องไห้หนีกลับบ้านไปละ ผมเลยยืนอึ้งเลย ว่านั่นคือออยอ่อยให้ผมเหรอเนี่ย ขณะกำลังอึ้ง ไอ้น้อง 2-3 คนที่อยู่แถวนั้น ก็ตะโกนอยู่ข้างหู "ควายยยย ควายยยย ไอ้ควายยย" พอผมได้สติก็เลยฮึดจะเตะมัน มันเลยวิ่งหนีไป

ผมเดินมาเจอไอ้เอ็กซ์ เอ็กซ์บอก "วี กูขอบใจมึงมาก ที่มึงมีน้ำใจกับน้อง ไม่ทำอะไรน้อง กูจะจำมึงไว้จนตาย"
ผมก็เหวอ ก่อนบอก "เฮ้ย กูไม่ได้คิดอะไรกับน้อง เห็นเป็นน้องเป็นนุ่ง กูถึงให้มึงเตือนน้องมึง แล้วออยล่ะเป็นไง"
เอ็กซ์บอก "ก็คงเสียใจที่ตอนนั้นกูสติแตก ด่าออยมันไปกลางวง คนได้ยินหลายคน เดี๋ยวกูจะคอยไล่ขอร้องให้คนที่รู้เรื่องอย่าพูดเรื่องนี้ออกไป"
ผมเลยบอก "ไอ้ 2-3 ตัวเมื่อกี้ด้วยเลย ตัวกระพือข่าว ขนาดกูยังไม่รู้ตัวเลยตอนที่มันพูดทีแรก"
เอ็กซ์บอก "เออ วี มึงเป็นคนดี กูขอบใจนะเพื่อน" แล้วมันก็ตบบ่า

หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เจอออยอีกเลย ออยหนีกลับสุพรรณไปเจอแม่ที่รู้เรื่องจากเอ็กซ์ด่าซ้ำ ก็เลยพาลดรอปเรียน แล้วปีต่อมาก็โอนย้ายเครดิตไปเรียนที่มหาวิทยาลัยอื่นเลย เฮ้อออ ความซื่อสัตย์จนกลายเป็นซื่อบื้อของนายวี เป็นเรื่องเลย

ตัดกลับมาที่ห้องของติ๊ก ติ๊กเคยเป็นเลขาประจำตัวผมอยู่ 2-3 ปี ตอนมาใหม่ ๆ ทุกคนในบริษัทบอกว่า พี่วีต้องมีเลขาฯมาช่วยดีลงาน เพราะงานพี่วีเยอะ แต่ช่วงแรกติ๊กกลับทำให้ผมยิ่งโหลดงาน เพราะปล่อยงานออกไปไม่ได้ กว่าจะเข้าที่เข้าทางเข้ากัน ก็หลายเดือนอยู่ จนวันหนึ่งผมมีนัดต้องไปประชุมสมาคมภาคอุตสาหกรรมที่จัดเป็นประจำทุกเดือนที่โรงแรม แต่วันนั้นผมมีธุระที่ต้องไปทำกับแอน ก็เลยใช้ติ๊กให้ไปเข้าประชุมแทนที่โรงแรม ซึ่งเป็นการประชุมตอนเย็น โดยจะประชุมไปด้วย ทานข้าวไปด้วย ตอนแรกติ๊กก็แสดงออกว่ากลัวอย่างเห็นได้ชัด คงกลัวว่าผมจะหลอกไปเคลมที่โรงแรม เลยถามผมว่าชวนเพื่อนไปได้ไหม ผมเองคิดว่าถ้าติ๊กไปกับผม ก็ไป 2 ที่นั่งอยู่แล้ว ซึ่งหลายคนก็ไปพร้อมเลขาฯ ผมก็เลยบอกว่าได้ และให้จดมาว่าประชุมอะไรบ้าง

หลังการประชุมไม่กี่วัน ผมได้รับไลน์จากเลขาสมาคม แจ้งว่า นายกสมาคมฝากตำหนิคนของคุณวีที่มาประชุมแทน มาประชุมแต่คุยกันเสียงดัง ไม่ฟังการประชุมแม้นายกฯจะออกปากปรามออกไมค์ แต่นางก็ไม่ได้ฟัง พอทานข้าวเสร็จ การประชุมยังไม่เสร็จ ก็กลับกันเลย ผมฟังแล้วก็หน้าม้าน แล้วรับปากว่าจะตักเตือนและจัดการคนของผมให้

ผมเรียกติ๊กเข้าคุย ติ๊กบอกว่าไปกับเพื่อนทอม นางทะเลาะกับแฟนแล้วก็เลยคุยปลอบกันเสียงดัง ไม่ได้ฟังการประชุม พอทานข้าวเสร็จ จู่ ๆ นางก็บอกว่าจะไปง้อแฟน แล้วก็ผลุนผลันลุกออกไป ติ๊กก็เลยต้องตามไปด้วย กลัวมีเรื่อง เลยไม่ได้ประชุมอะไร ผมเลยลงโทษว่าที่ไปประขุมแทนนี้ จะไม่ให้ OT กับนาง ซึ่งนางก็ยอมรับ แล้วผมก็ไม่กล้าเรียกติ๊กไปประชุมแทนอีกเลย ก่อนออกจากห้อง ผมลุกไปเปิดประตู เลยถามติ๊กว่า ทำไมต้องชวนเพื่อนไปด้วย ติ๊กบอกก็ติ๊กกลัวพี่วีจะทำอะไร ผมเลยบอกจะทำอะไร ก็พี่บอกแล้วว่าไม่ได้ไป ติ๊กบอกไม่รู้แหละ เผื่อพี่แวะไป แล้ว..... แหม น่าหยุมหัวนัก ผมเลยบอกติ๊กไปว่า ไม่ต้องกลัวหรอกนะ พี่ถือคติเป็นสมภารจะไม่กินไก่วัดแน่นอน

ตั้งแต่นั้นผมก็เว้นระยะห่างจากติ๊กให้พองาม และไม่ส่งติ๊กไปประชุมแทนแล้ว ติ๊กก็ทำงานด้วยดีเรื่อยมา จนเวลาผ่านไป 2-3 ปี ประสบการณ์การทำงานของติ๊กเริ่มแก่กล้า ติ๊กก็เริ่มมองหางานที่เหมาะกับตัวเองยิ่งขึ้น กับบริษัทที่ใหญ่ยิ่งขึ้น วันที่ติ๊กมาขอลาออก ผมถามถึงสาเหตุ เมื่อไม่ได้ลาออกเพราะขัดแย้งกับใคร แต่ลาออกเพื่อความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ผมก็แสดงความยินดีและอนุมัติใบลาออกให้ออกในสิ้นเดือน วันนี้เป็นวันศุกร์สิ้นเดือน พวกเราก็เลยนัดเลี้ยงส่งติ๊กกันที่ร้านอาหารกึ่งผับโดยผมเป็นคนออกค่าใช้จ่าย ไม่ไกลจากออฟฟิศนัก ที่ร้านมีนักดนตรีสด มีเหล้าเบียร์ ซึ่งสาว ๆ ขอสั่งเบียร์หลอดใหญ่ ผมก็สั่งให้แต่ก็เตือนให้ระวังอย่าให้เมา พวกเราก็ทาน ดื่ม คุยกันด้วยความสนุกสนาน จนติ๊กบอกว่า ดื่มแต่เบียร์ไม่สนุกเท่าไหร่ ติ๊กขอสั่งเตกีล่าช็อตมาให้ทุกคน ๆ ละเป๊ก เพื่อเป็นการขอบคุณทุกคน เป๊กเดียวไม่มีจริง ต่อมาก็กลายเป็นขวด และเมื่อเตกีล่าตีกับเบียร์หลายคนก็เริ่มมึน โดยเฉพาะติ๊ก พูดพล่ามไปเรื่อย บอกเพื่อน ๆ ว่า

"นี่นะ ติ๊กเคยคิดว่าจะทำงานฝั่งธน เพราะบ้านอยู่ฝั่งธน จะไม่ข้ามมาทำงานฝั่งกรุงเทพ แต่แล้วก็ต้องข้ามมาทำ
ติ๊กเคยคิดว่าจะหางานเอง ไม่หางานผ่านเอเจนต์ แต่แล้วพอหลายเดือนเข้า เราเพิ่งจบใหม่ก็ไม่มีใครเรียก สุดท้ายก็ได้ก็ต้องใช้เอเจนต์ เพราะจะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าห้องแล้ว แล้วก็ได้งานที่นี่ ที่ ๆ แสนดี ได้เจอทุกคน (เฮ้ เอ้ ๆๆๆ เรียกเสียงเฮให้เพื่อน)
ติ๊กเคยคิดว่าจะไม่มีทางชอบพี่ xxx เด็ดขาด แต่สุดท้ายก็เป็นแฟนพี่เขา (เสียงเฮ กับ ฮา ดังขึ้นอีกที)
ติ๊กเคยคิดว่าจะมาทำงานที่นี่แค่แป๊ปเดียว แต่พอได้เจอเพื่อนร่วมงานที่ดี ๆ และมีนายดี ๆ อย่างพี่วี ติ๊กก็ไม่อยากออกเลย แต่เพื่อนดันส่งใบสมัครแทนติ๊กไปทางออนไลน์ให้ แล้วเขาเรียก ก็สองจิตสองใจ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจไป เพราะไปรับตำแหน่งรองผู้จัดการ ไม่ได้เป็นเลขาฯแล้ว (เสียงเฮ ดังขึ้นมาอีก แล้วก็มีเสียงชน ๆ ๆ) แล้วทุกคนก็ต่างชนแก้วกัน

ติ๊กก็เดินมาชนแก้วกับผม แล้วก็อ้าแขนขอกอด ผมก็เลยกอดติ๊กเหมือนจะอำลา
ติ๊กกระซิบที่ข้างหูว่า "พี่วีคะ ติ๊กน่าจะกลับไม่ไหว จะรบกวนพี่วีเป็นครั้งสุดท้าย ช่วยไปส่งติ๊กหน่อยได้ไหมคะ"
"ได้สิ ไม่มีปัญหาเลย" ผมตอบติ๊กไป แล้วติ๊กก็ผละออกไปสนุกกับเพื่อน จนเริ่มดึกที่พอมีคนขอลากลับก่อน ก็เลยมีคนขอกลับด้วยเป็นกลุ่ม สุดท้ายก็เลยเลิกกันไปโดยปริยาย แต่ก็มีกลุ่มเล็ก ๆ ที่ยังอยู่สนุกกันต่อ

ติ๊กขอตัวกลับ แถมประกาศว่า คืนนี้จะใช้นาย คือผมเอง ให้ไปส่งที่คอนโดหน่อย ทุกคนก็หัวเราะเฮฮา แล้วเราสองคนก็ออกมาที่รถก่อนจะขับมาส่งติ๊ก ซึ่งติ๊กรบเร้าให้ผมขึ้นไปดื่มกาแฟแก้ง่วง โดยอ้างว่าสภาพผมดูจะไม่ค่อยไหว

ตัดมาที่ภาพปัจจุบันต่อจากตอนต้นเรื่อง ผมนั่งชั่งใจ หลังจากคิดถึงเรื่องน้องออยไปแล้ว ก็เลยลองรอดูนะ อาจจะไม่เกิดอะไรขึ้นก็ได้ ไม่นานติ๊กก็อาบน้ำเสร็จ ใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกมา แต่หน้ายังไม่ล้าง แต่งเด้งอยู่ ติ๊กเดินมาบอก "นายคะ รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวติ๊กจะรีบชงกาแฟให้" ผมยิ้มรับ แล้วติ๊กก็เดินไปที่ครัวชงกาแฟ แต่ตอนที่เดินกลับมานั้น ติ๊กเดินถือแก้วกาแฟมาในชุดผ้ากันเปื้อนที่ด้านหลังผ้ากันเปื้อนไม่ได้ใส่อะไรอยู่เลย แถมใส่รองเท้าส้นสูง เดินมานั่งบนตักผม แล้วบอก "นายขา ติ๊กขอบริการนายเป็นครั้งสุดท้าย ตอนนี้ติ๊กลาออกแล้ว นายก็ไม่ต้องทนเป็นสมภารแล้ว ไก่วัดนางนี้อยากให้นายกินตั้งนานแล้วค่ะ" แล้วติ๊กก็ดื่มกาแฟเข้าไป แล้วจูบปากป้อนกาแฟผม ทำเอาผมตาสว่างทั้งข้างบนและข้างล่าง



ผมเดินมารอลิฟท์ พอประตูลิฟท์เปิด น้อง"วาด" วาสนาพนักงานใหม่ที่จะมาทำหน้าที่เลขาฯ แทนติ๊ก ก็เดินออกมา
วาด "อ้าว สวัสดีค่ะ คุณวี มาส่งพี่ติ๊กเพิ่งกลับเหรอคะ"
วี "อ่า ครับ พอดีติ๊กเมามาก พี่เลยต้องช่วยดูแลติ๊กนิดหน่อย แล้วนี่พักอยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอ"
วาด "ค่ะ คุณวี พี่ติ๊กช่วยหาห้องให้ อยู่ห้องตรงข้ามพี่ติ๊กพอดีเลยค่ะ"
วี "อ้อ ครับ ๆ ดี ๆ เวลากลับบ้านจะได้มาด้วยกัน แต่นี่ติ๊กลาออกแล้ว ก็ต้องกลับเองสิ"
วาด "ค่ะ หนูไม่มีปัญหาหรอก แค่พี่ติ๊กช่วยหาห้อง ที่สะดวกสบายแบบนี้ก็ดีแล้ว แล้วถึงพี่ติ๊กจะลาออก หนูก็ไปคุยกับแกที่ห้อง หรือโทรถามได้อยู่ดีค่ะ"
วี "ดีครับ พี่เชื่อว่าวาดจะทำได้ดีไม่แพ้ติ๊ก"
วาด "ค่ะ หนูจะพยายามนะคะ"
วี "นี่เพิ่งกลับจากงานเลี้ยงกันเหรอ เมื่อกี่พี่ไม่รู้ว่าวาดอยู่ที่นี่ด้วย จะได้ชวนกลับ"
วาด "ค่ะ เพิ่งกลับเพราะถ้าร้านไม่ปิดก็ไม่เลิกกัน หนูกลับก่อนไม่ได้หรอกค่ะ พวกพี่ ๆ ผู้หญิงให้หนูอยู่เป็นเพื่อนก่อนจะแยกกันกลับน่ะล่ะค่ะ"
วี "อ้อ โอเค งั้นพี่กลับก่อนนะ"
วาด "ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณวี"
แล้วผมก็ขับรถกลับบ้านไปพักผ่อน เสาร์อาทิตย์ใช้เวลาอยู่กับวา และลูก ๆ จนวันจันทร์ ผมมาทำงานกลับเห็นวาดที่เคยยิ้มแย้ม มีสายตาแปลก ๆ แล้วไว้ตัวห่างออกไป ผมเลยเรียกมาคุยในห้องผม พอวาดเข้ามา ผมบอกให้ปิดประตู แล้วถาม
วี "วาด เป็นอะไรหรือเปล่า วันนี้พี่ว่าวาดดูแปลก ๆ คุยไม่เหมือนปกติ"
วาด "เมื่อวานหนูเจอพี่ติ๊ก ก็เลยคุยกันนนน .... "
ผมก็เลยพอจะนึกออก ก็เลยบอกกับวาดต่อว่า "แล้วติ๊กบอกไหม ว่าพี่ถือคติ สมภารจะไม่กินไก่วัดเด็ดขาด"
วาด "บอกค่ะ หนูเข้าใจคุณวี แต่หนู ...."
วี "โอเค เอาอย่างงี้ วาดก็ทำงานของวาดไปตามปกติ ไม่ต้องเกรงอะไร แล้วอะไรที่ไม่ควรพูด ก็อย่าแพร่งพรายให้ใครฟัง วาดทำได้ไหม"
วาดก้มหน้าแล้วตอบ "ค่ะ"
วี "พี่ขอให้วาดวางใจในตัวพี่ แล้วดูการวางตัวของพี่กับวาด แล้ววาดจะเข้าใจเอง ต่อไปเวลาอยู่ต่อหน้าแขกหรือคนอื่น ให้เรียกผมว่า นาย เหมือนที่ติ๊กเคยเรียก แล้วเวลาที่อยู่ส่วนตัว ให้เรียกพี่วี ทำได้ไหมครับ"
วาด "ได้ค่ะ วาดขอโทษนะคะ ที่วาดคิดไปเองเลยเกรงและเกร็งไปหน่อย วาดก็ได้ฟังจากพี่ติ๊ก ว่าตลอดระยะเวลาที่พี่ติ๊กทำงานที่นี่ คุณเอ้อ พี่วี ไม่เคยเกินเลยกับพี่ติ๊กเลย และเรื่องที่เกิดไปนั้นก็เป็นเรื่องระหว่างพี่ติ๊กกับพี่วีสองคน หนูไม่เกี่ยว หนูจะไม่พูดอะไรไม่ดีออกไปค่ะ ขอโอกาสให้หนูทำงานนะคะ"
วี "วาด พี่ไม่ได้จะให้วาดออกหรืออะไรนะ เราแค่มาปรับความเข้าใจในการทำงานระหว่างกันเท่านั้น ช่วงแรกนี้ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจ ก็ไลน์ไปถามติ๊กได้ พี่ขอติ๊กไว้แล้ว ไลน์ทิ้งไว้นะ อย่าโทรเร่ง เขาว่างเขาจะรีบตอบเอง เพราะเขาก็ต้องรับผิดชอบงานใหม่ของเขา"
วาด "ค่ะ นาย หนูจะพยายามทำให้ดีที่สุด ให้ไม่น้อยหน้าพี่ติ๊กค่ะ"
วี "ดี เข้าใจกันก็ดีแล้ว ไปทำงานตามปกติได้"
วาดไหว้ลา แล้วออกไปทำงานตามปกติ ผมก็ได้แต่หวังว่าอะไรต่าง ๆ จะราบรื่นเหมือนตอนที่ติ๊กคอยจัดการทุกอย่างให้ ก็ต้องคอยดูต่อไป

แบบนี้น่าจะได้วาดแน่

ขอบคุณสำหรับผลงานครับ

นับถือคุณวีนะ การมีคติแบบนี้ทำให้ไม่มีปัญหาตามมา
มันเหมือนง่าย แต่ทำจริงมันทำยาก 5555
 

จัดลูกน้องเลย