🧡 XONLY 🧡

อำนวยได้ขึ้นครูของจริง 

อำนวยคิดล้างครูแร้ว

น่าสนใจมากเนื้อเรื่องแปลกดี ขอบๆ

ขึ้นครูของแทร่

ชอบเรื่องแนวนี้ที่สุดไปหาอ่านจากผลงานของหลายท่านผู้ประพันธ์นอกจากรักยมก็มีไม่กี่เรื่องที่ถึงใจเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะตรับสู้ๆผลิตผลงานดีๆออกมาเยอะๆ

  ครูติวให้แล้ว นักเรียนก็ทบทวนใส่ให้เลย

ขอบคุณเรื่องสนุกๆครับ พระเอกเราซัดครูซะแล้ว

เอาน้ำแลกคะแนนแล้ว

คุณครูน่าจะของขาดอยู่

สุดยอดเลยครับพี่อำนวยย

เนื้อเรื่องน่าติดตามมาก เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งครับ

อดทน​เพื่อ​อะไร​

จากเด็กเก็บกดมาเป็นกดให้หมด

อ้างจาก: twintower เมื่อ กุมภาพันธ์ 12, 2024, 03:32:56 หลังเที่ยง"นี่คิดจะหลอกกูใช่ไหม ต้องเจอแบบนี้ไอ้พวกสันดานเสีย"

"โอ๊ย กลัวแล้วครับ นายอย่าทำพวกผมเลย ผมเข็ดแล้ว"

เสียงร้องครวญครางของดวงวิญญาณ2ดวง ที่นอนดิ้นไปมาอยู่บนพื้นนั้นดังร้องขอความกรุณาออกมาไม่หยุดพร้อมกับยกมือขึ้นมาไหว้ แต่อีกฝ่ายที่ยืนอยู่นั้นยังหวดหวายลงไปไม่ยั้ง

"แล้วเสือกมาหลอกกูทำไมไอ้พวกเวร สันดานเสีย อยู่ดีๆไม่ชอบ ต้องเจอแบบนี้ไอ้เลว ไม่ต้องร้อง กูไม่สงสารพวกมึง"

หวายอาคมในมือชายผู้นั้นยังหวดลงไปไม่หยุด ทำเอาร่างทั้งสองนั้นทั้งดิ้นไปมาและร้องด้วยความเจ็บปวด แต่แล้วมีเสียงผู้หญิงดังขึ้นมา

"นี่พ่อเจ้าพระคุณทูลหัวคุณพี่อำนวยจะหวดพวกมันไปถึงไหน ตำรวจกำลังจะมา"

ผู้ชายที่ถือหวายนั้นเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของเสียงที่ยืนอยู่ข้างๆรถ แล้วสะดุ้งทันที

"เฮ้ย ทำไมแต่งตัวแบบนั้น"

ภาพที่เห็นคือหญิงสาวที่แต่งตัวเป็นเด็กสก๊อยยืนกอดอกอยู่ด้วยสีหน้าที่บูดบึ้ง

"บอกแล้วว่าตำรวจกำลังจะมา จะทำอะไรพวกมันก็ทำเสียเวลา"

เธอนั้นไม่สนใจสิ่งที่อำนวยถาม แต่บอกมาประโยคเดิม ทำให้อำนวยหันไปมองวิญญาณ 2 ดวง ที่ตอนนี้ลุกขึ้นมานั่งพร้อมพนมมือขึ้นมา ทั้งคู่นั้นตัวสั่นด้วยความกลัวเพราะครั้งนี้ดันมาหลอกเอาคนที่มีวิชาอาคมขั้นสูงเข้าให้ อำนวยบริกรรมคาถาสั้นๆเพื่อสะกดตรึงพวกมันไว้ และเดินมาที่รถกระบะตอนเดียวกลางเก่ากลางใหม่ที่ติดหลังคาอลูมิเนียมอำนวยเดินไปด้านหลังและเปิดประตูลูกกรงตาข่ายออก แล้วบริกรรมเรียกวิญญาณทั้งสองมาก่อนจะเอาหวายในมือขีดเส้นลงไปบนพื้นกระบะ

"นี่พวกมึงมาอยู่ในนี้ กูขีดเส้นไว้แล้วอย่าล้ำออกมานะมึง ได้ตายซ้ำอีกแน่นอน กูไม่ได้ขู่"

อำนวยพูดพร้อมมองไปที่วิญญาณทั้งคู่ที่นั่งตัวสั่นด้วยความกลัว

"นายจะพาพวกผมไปไหนครับ"

1 ใน 2 ของวิญญาณถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นบ่งบอกถึงความกลัว

"เอาพวกมึงไปดัดสันดานไง ไม่อย่างนั้นก็มาหลอกคนขับรถแถวนี้อยู่ไม่เลิก ซวยหน่อยนะหลอกใครไม่หลอกดันมาหลอกกู"

"เร็วๆเข้าตำรวจจะมาถึงแล้ว"

เสียงของผู้หญิงดังขึ้นข้างๆ ถึงแม้จะเจอแบบนี้บ่อยครั้งที่จู่ๆเธอชอบโผล่มายืนใกล้ๆ ทำเอาอำนวยสะดุ้งแทบทุกครั้ง แต่อำนวยยังไม่ทันได้พูดอะไร 1ใน2ของดวงวิญญาณที่ได้ขึ้นมานั่งอยู่ท้ายรถแล้วพูดขึ้นมา

"โอ๊ยมีคุณย่ามาด้วย พวกผมไม่รู้จริงๆครับว่านายเขามีคุณย่าอยู่ด้วย พวกผมขอโทษครับ"

พวกมันพูดด้วยน้ำเสียงที่เกรงกลัวเพราะสัมผัสได้ว่า ผู้หญิงคนนี้นั้นมีอิทธิฤทธิ์อย่างมากพร้อมยกมือไหว้ท่วมหัว แต่มันทำให้อารมณ์เธอนั้นปรี๊ดขึ้นมาทันที เธอใช้มือท้าวเอวข้างหนึ่งอีกข้างชี้ไปที่ดวงวิญญาณทั้งสองด้วยน้ำเสียงที่ฉุนเฉียว

"ไอ้พวกเวรเรียกกูย่า เดี๋ยวขึ้นไปกระทืบให้จมธรณีเลยนี่ ไอ้ห่านี่ปากหมาจริงๆ"

"เอาละ เอาละพอแค่นี้ก่อน"

อำนวยรีบตัดบทแล้วปิดประตูลูกรงทันที พร้อมไม่ลืมเอากุญแจคล้องเพื่อล็อคประตูก่อนจะเดินไปที่ฝั่งคนขับ แต่ยังไม่ทันไรรถตำรวจทางหลวงที่วิ่งมาได้เปิดไฟสัญญาณบนหลังคาแล้วจอดด้านท้ายรถกระบะที่จอดบนไหล่ทางทันที ตำรวจ 2 นายนั้นเปิดประตูรถเดินรถพร้อมไฟฉายในมือ

"รถเสียหรือครับ"

น้ำเสียงคำถามอย่างสุภาพถามมา

"อ๋อเปล่าครับคุณตำรวจ พอดีผมรัดผ้าใบไม่แน่นนะครับ เลยจอดรถมารัดให้แน่นนะครับ"

อำนวยตอบพร้อมชี้ไปที่ผ้าใบกันฝนที่ติดอยู่ข้างหลังคา ตำรวจคนหนึ่งเปิดไฟฉายส่องเข้าไปที่กระบะซึ่งไม่เห็นอะไรมีแต่ความว่างเปล่าในสายตาคนทั่วไป แต่ในสายตาของอำนวยมีดวงวิญาณ 2ดวงนั่งตัวสั่นอยู่ท้ายกระบะถ้าตำรวจทั้ง 2นายเห็นเหมือนที่อำนวยเห็นคงเผ่นป่าราบแน่นอน ตำรวจดับไฟฉายพร้อมพูด

"โอเคครับ ขับรถดีๆนะครับ กลับกรุงเทพใช่ไหมครับ"

ในสายตาของตำรวจนั้นไม่มีอะไรผิดสังเกตชายหนุ่มที่แต่งกายด้วยกางเกงยีนส์เสื้อโปโล ไม่มีอะไรที่มีพิรุธ เหมือนกับคนขับรถส่งของทั่วๆไปและรถนั้นเปิดไฟฉุกเฉินไว้ด้วย

"ขอบคุณครับ"

 อำนวยยกมือไหว้ ซึ่งตำรวจทั้งนั้นวันยาหัตถ์รับแล้วเดินกลับไปที่รถ ส่วนอำนวยเดินไปที่หน้ารถ พอเปิดประตู อำนวยหยิบหวายที่เหน็บกระเป๋าหลังขึ้นมาวางไว้ที่บนคอนโซล ก่อนจะขับรถออกไปจากที่ ส่วนรถตำรวจทางหลวงนั้นขับตามอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขับแซงไป อำนวยขับรถไปตามปกติ แต่ร่างที่นั่งคู่เริ่มเบียดชิดเข้ามา

"นี่ป้า ทำจะทำอะไรก็อายคนอื่นบ้าง คนธรรมดามองไม่เห็น แต่ไอ้ 2 ตัวข้างหลังมันเห็น และมันจะเอาไปนินทาว่าป้านะบ้ากาม"

ร่างในชุดเด็กสก๊อยนั้นผละออกห่างพร้อมกับเสียงโวยวาย

"เรียกป้าอีกแล้วเดี๋ยวก็ตบกบาลคว่ำเลย "

"ใช่เรียกป้าไม่ได้จริงๆต้องเรียกยายทวดสินะ"

อำนวยสวนขึ้นทันที

"เรียกยายทวดได้ถีบให้ตกรถเลย แล้วมึง 2 คนมองแม่มึงหรือไงกูไม่ได้หน้าเหมือนแม่พวกมึงนะ และพ่อพวกมึงก็ไม่ได้เป็นผัวกูด้วย ยังมองอยู่อีก เดี๋ยวกูไปกระทืบพวกมึงเลยนั่งดีๆไม่ต้องมองหันไป เรื่องของกูหมาไม่เกี่ยว ไม่ต้องมาเสือก"

เธอโวยกับอำนวยและหันหน้าไปมองผ่านกระจกไปทางกระบะหลังเพื่อเล่นงานวิญญาณทั้งสองดวง ทำเอาทั้งคู่ที่มองมานั้นสะดุ้งและตัวสั่นนั่งกอดกันพร้อมหันหน้าไปทางท้ายรถทันที อำนวยยิ้มๆ เพราะรู้ดีว่าที่มันยังสั่นด้วยความกลัวนั้นมันไม่ได้กลัวอำนวยแต่มันกลัวดวงวิญญาณของหญิงสาวคนนี้ มันคงสัมผัสได้ว่าเธอนั้นมีอิทธิฤทธิ์ขนาดไหน  จนช่วงเช้ามืดอำนวยขับรถมาถึงสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งที่อยู่ย่านชานเมืองของกรุงเทพ อำนวยจอดรถหน้าทางเข้าสำนักสงฆ์ แล้วลงจากรถมาเดินมาตรงหน้าทางเข้าสำนักสงฆ์ ก่อนจะกำหนดจิตแล้วเรียกไปทางกระแสจิต

"ลุงมั่น ลุงมั่น ทำอะไรอยู่"

ไม่ทันขาดเสียง ร่างของชายชรา ที่ผมขาวโพลนและมีหนวดสีขาวเหมือนกับผม แต่งกายด้วยเสื้อราชปะแตนสีขาวนุ่งโจงกระเบนสีเดียวกับเสื้อ สวมรองเท้าหนังสีดำใส่ถุงเท้ายาวสีขาวโผล่มาตรงหน้าอำนวยทันที ทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งด้วยความตกใจที่อีกฝ่ายโผล่มาโดยไม่บอกให้รู้ตัว

"เฮ้ยลุง บอกกี่ครั้งให้แล้วให้โผล่มาห่างๆไม่ต้องใกล้ขนาดนี้ ฉันตกใจ"

"โธ่ท่านทำเป็นขวัญอ่อนไปได้ ออกจะมีวิชาอาคมขนาดนั้น แล้วมีอะไรหรือท่าน"

น้ำเสียงที่บอกถึงความสุมขุมนั้นเอ่ยขึ้นพร้อมใบหน้าที่ยิ้มออกมาอย่างปราณี

"หลวงพี่ท่านตื่นหรือยังลุง"

"ตื่นแล้ว ท่านกำลังสวดมนต์อยู่และเจ้าจุกมันก็สวดตามอยู่หน้ากุฏิ ไม่เข้าไปหาท่านละ"

"ไม่ละลุง ฉันเหนื่อยขับมาจากชุมพร แล้วดันเจอไอ้เวร 2 ตัวนี่ระหว่างทาง"

อำนวยพูดพร้อมชี้ไปที่กระบะหลัง ซึ่งอีกฝ่ายนั้นมองตาม

"เจอพวกมันแถวชุมพรก่อนเข้าประจวบ มันคงตายเพราะซิ่งมอเตอร์ไซด์ วิญญาณไม่ไปไหนคงเห็นฉันขับมาคันเดียวเลยคิดจะหลอกตามสันดานของพวกผีเร่ร่อน ทำเป็นขับมอเตอร์ไซด์ไล่มาแล้วตีคู่ขึ้นมาแล้วหันหน้ามาดันทำหน้าผีแบบเละๆให้ดู มันนึกว่าคงหลอกฉันได้ พวกมันไม่รู้ว่าเจอใครเข้าให้ เลยจอดรถจัดการเอามาให้ลุงกับหลวงพี่อบรมดัดสันดาน"

แต่อำนวยพูดยังไม่ทันจบ ชายชรานั้นหันไปทางหน้ารถโดยไม่สนใจคำพูดของอำนวย พร้อมยกมือขึ้นโบกมาทักทายทันที

"นึกว่าใคร ฮัลโหลมายดาร์ลิ้ง  น้องอุษาก็มาด้วย นั่งเงียบเชียว คิดถึงพี่หรือไงจ๊ะถึงมากับท่านอำนวยมาเยี่ยมพี่ถึงที่นี่ แหมแต่งตัวทันสมัยซะด้วย แต่สวยๆอย่างน้องอุษาจะแต่งแบบไหนพี่ก็ว่าสวยทุกแบบนะจ๊ะ"

อำนวยนั้นทำหน้าแบบเบื่อโลกทันทีพร้อมเม้มปากแน่นถึงจะเดาออกว่าต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ส่วนภายในรถมีเสียงกรี๊ดร้องดังออกมา

"ไอ้แก่ลามก ไอ้เฒ่าหัวงู เดี๋ยวแม่ตบหน้าหันเลย ไอ้แก่ตัณหากลับ จะไปไหนก็ไป"

"โถอย่าไล่พี่เลย ขอให้พี่ได้เห็นหน้าน้องอุษา พี่ก็ฝันหวานแล้ว"

"ถุย เฒ่าลามกอย่างแกก็ได้แค่ฝัน ชาตินี้อย่าหวังจะได้เห็นขาอ่อนฉันเลย"

"ถึงพี่ไม่เคยเห็น แต่พี่ก็ฝันได้นะจ๊ะน้องอุษา อยากรู้หรือเปล่าว่าเมื่อคืนพี่ได้ฝันว่าทำอะไรกับน้องอุษา"

วิญญาณลุงมั่นตอบพร้อมทำหน้าแบบหื่นกามพร้อมทำท่าจะเดินเข้าไปใกล้ๆรถ ทำเอาวิญญาณหญิงสาวร้องกรี๊ดพร้อมซอยเท้าไม่หยุด

"ไอ้เฒ่าลามกอย่าเข้ามานะ ไม่อย่างนั้นแม่จะกระทืบให้จมดินไม่ต้องไปผุดไปเกิดเลย"

"โถๆๆๆๆน้องอุษาจะมาท่าไหนพี่ก็รับได้ทั้งนั้นขอให้เป็นน้องอุษาเถิด ท่ายากๆนะพี่ถนัดนักไม่เชื่อก็ลองดูสิจ๊ะ"

วิญญาณของลุงมั่นพูดพร้อมกางทั้งสองออกแถมทำท่าส่ายเอววนไปมายิ่งทำให้ทำเอาดวงวิญญาณสาวกรี๊ดออกมาอีกด้วยความโกรธ

"ไอ้แก่ลามก คอยดูฉันจะฟ้องหลวงพี่ แล้วพวกมึง 2 ตัวก็รีบลงจากรถได้แล้วกูจะกลับบ้าน นั่งทำห่าอะไรอยู่ได้"

เธอหันหน้าไปด้านหลังแล้วโวยด้วยความฉุนเฉียวไปยังดวงวิญญาณ 2 ดวงที่ยังนั่งอยู่ ทำเอาพวกมันนั้นสะดุ้งและพนมมือขึ้น

"พวกผมยังไปไหนไม่ได้ครับ คุณพี่ นายท่านยังตรึงพวกผมอยู่ครับ"

มันบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่วิงวอนทำให้เธอหันมาที่อำนวย

"เฮ้ย อำนวยปล่อยพวกมันสิ จะได้ไปจากที่นี่ เจอไอ้เฒ่าลามกตัณหากลับแล้วอารมณ์เสีย"

อำนวยนั้นส่ายหัวไปมาแล้วบริกรรมคาถาเรียกดวงวิญญาณทั้งคู่ที่จับมาให้มาอยู่ตรงหน้า

"เอ้าพวกมึงไปกับลุงมั่นซะ ให้ลุงกับหลวงพี่สั่งสอนจนกว่าพวกมึงจะพ้นเวร จะได้ไม่เร่ร่อนหลอกหลอนชาวบ้านอีก ผมไปก่อนนะลุง แล้วว่างๆจะมาหาหลวงพี่"

ชายหนุ่มหันไปบอกลุงมั่น แต่ดูอีกฝ่ายจะไม่สนใจแค่พยักหน้ารับรู้เท่านั้นแถมยังทำท่าส่งจูบไปให้วิญญาณสาวในรถ

"แล้วเจอกันใหม่นะจ๊ะน้องอุษา อย่าลืมคิดถึงพี่มั่นด้วยนะ บ๊ายบาย"

เสียงกรี๊ดดังลั่นออกมาจากรถอีกครั้ง ทำเอาอำนวยรีบไปที่รถแล้วรีบขับรถออกไปทันที โดยที่วิญญาณลุงมั่นนั้นยกมือขึ้นมาโบกตามรถด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ก่อนจะหันหน้ามามองดวงวิญญาณ 2 ดวงที่ยังดูในมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และงงเพิ่มเข้าไปอีก เพราะบุคลิกลุงมั่นนั้นเปลี่ยนไปทันทีจากเฒ่าหัวงูกลายเป็นชายชราที่ดูน่าเคารพนับถือ

"พวกเอ็งชื่ออะไรกัน"

เป็นน้ำเสียงที่สุขุมอย่างมากที่ถามไปยังดวงวิญญาณของทั้ง 2

"ผมชื่อแดง ส่วนนี่เพื่อนผมชื่อโอครับลุง"

"แดงกับโอ งั้นเราเข้าไปกันเถอะ พระคุณเจ้า ท่านกำลังรออยู่"

"เดี๋ยวๆๆๆ ลุง ผมถามก่อนนี่ผมงงไปหมดแล้ว ผมถูกจับมาแล้วมาปล่อยที่นี่ เพื่ออะไร"

วิญญาณที่ชื่อแดงนั้นถามลุงมั่น

"มันก็ไม่มีอะไรมาก วิญญาณของพวกเอ็งดันไปหลอกผิดคน ไปเจอคนดีมีวิชาอาคมที่เก่งกาจ ท่านอำนวยเลยจับพวกเอ็งให้มาอบรมบ่มนิสัยที่สำนักสงฆ์นี้ วิญญาณของพวกเอ็งยังไม่ถึงเวลา เลยมาเร่ร่อนหลอกหลอนผู้คนที่ขับรถผ่าน ใช่ไหมละ แต่อยู่ที่นี่พวกเอ็งจะได้รับการอบรมจากพระคุณเจ้า ก่อนที่จะถึงเวลาของพวกเอ็ง ถึงมันจะช่วยอะไรพวกเอ็งไม่ได้จากบาปกรรมที่พวกเอ็งเคยทำมาในชาตินี้ แต่อย่างน้อยสิ่งที่พระคุณเจ้าท่านได้อบรมจะช่วยพวกเอ็งในภายภาคหน้า ถ้าพวกเอ็งยังเวียนว่ายตายเกิดในโลกนี้มันก็จะเป็นผลบุญที่จะติดตัวไปตอนพวกเอ็งไปเกิดใหม่ หรือถ้าพวกเอ็งพ้นจากโลกนี้มันก็จะช่วยพวกเอ็งเหมือนกัน แต่อยู่ที่พวกเอ็งจะรับได้ขนาดไหน แล้วรับแล้วเอาไปปฏิบัติหรือเปล่า มีวิญญาณอีกหลายดวงที่ตอนนี้พระคุณเจ้าท่านได้อบรมให้อยู่ ข้านะทำหน้าที่ดูแลวิญญาณพวกนี้รวมทั้งพวกเอ็งด้วย ไปเถอะ พระคุณเจ้าท่านรออยู่แล้ว เข้าไปข้างในพวกเอ็งก็จะเข้าใจมากกว่านี้ ถือเป็นบุญของเอ็งเหมือนกันที่ ท่านอำนวยพามาฝากไว้"

ทั้งๆที่ยังดูงงๆอยู่แต่ดวงวิญญาณทั้ง 2 นั้นสลายร่างตามลุงมั่นไป ส่วนภายในรถวิญญาณของอุษานั้นบ่นไม่เลิกด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว

"ไอ้แก่หัวงู มือถือสากปากถือศีล ตอนมันเป็นคนนะมันมีเมียเต็มบ้านเต็มเมือง  แหมถ้าไม่ติดหลวงพี่ละก็แม่จะตบสั่งสอนแล้วกระทืบให้จมดินลงไปทำลามกกับแม่พระธรณีเลย ไอ้นี่ตายแล้วยังไม่เลิกลามก"

"น่ายังไงลูกหลานของแกมาถวายที่แล้วสร้างสำนักสงฆ์ให้หลวงพี่ เพราะแกไปดลใจ"

"มันกลัวจะตกนรกนะสิจากบาปกรรมที่มันเคยทำมาปากนะสวดมนต์แต่จิตใจนะลามกจกเปรต มันเลยไปดลใจให้ลูกหลานไม่ใช่สิต้องเป็นเหลนสิ มาถวายที่ดินให้หลวงพี่  มันทำเผื่อจะได้ลดโทษจากเวรกรรมที่มันเคยทำเอาไว้ ไอ้เฒ่าลามกนี่มันร้าย ตอนเป็นคนข้าทาสในเรือนที่เป็นผู้หญิงกี่คนๆมันจับทำเมียหมด ขนาดผู้ช่วยมันที่เป็นกระเทยตอนมันหน้ามืดมันยังจับทำเมียเลย ไอ้พวกบ้ากามคนอื่นคลำดูไม่มีหางมันก็เอา แต่ไอ้แก่ตัณหากลับนี่คลำดูมีหางมันยังเอา พวกนางไม้นางตานีนางตะเคียน ถ้าฤทธิ์สู้มันไม่ได้มันก็จับมาทำเมีย ไอ้แก่นี่บาปมันหนามือถือสากปากถือศีล ถ้าหลวงพี่ไม่เมตตาพามันออกมา มันก็เร่ร่อนอยู่ในป่านั่นแหละ ดีไม่ดีจะถูกพวกนางไม้รุมกระทืบเพราะความลามกของมัน พูดถึงมันแล้วอารมณ์เสีย แถมเสียเวลาดูซีรียส์อีกกำลังสนุก ต้องมาเสียเวลาเพราะไว้เวร 2 ตัวนั่นจับมันมาทำไมก็ไม่รู้ แล้วยังมาเจอไอ้แก่หัวงูนี่อีก"

อำนวยส่ายหน้าเพราะอุษาจะบ่นเรื่องนี้ทุกครั้งหลังจากเจอลุงมั่น แล้วถามเธอกลับ

"แล้วตามมาทำไมละ ไม่ได้ชวนด้วย"

"อ้าวให้ฉันเปิดหูเปิดตาบ้างสิ อยู่บ้านมันก็เบื่อเหมือนกันนะโว้ย จะกลับไปบ้านก่อนก็ไม่มีคนเปิดซีรียส์ให้ดู และรถนี่ก็หาวิทยุรุ่นใหม่มาติดได้แล้วไม่ใช่แบบนี้ฟังได้อย่างเดียวเอาแบบดูหนังได้นะวิทยุแอนดรอยนะรู้จักไหมเอาแบบความจุเยอะหน้าจอแบบ 10นิ้ว รอมกับแรมสูงๆจะได้ไม่สะดุด ไม่ก็ซื้อรถใหม่เลยเงินนะมีตั้งเยอะไม่รู้เก็บไว้ทำไม และหาซื้อซิมเน็ตแบบความเร็วสูงด้วยไม่ก็ซื้อพ็อกเก็ตไวไฟมา เวลาไปไหนมาไหนอย่างน้อยจะได้ดูซีรียส์กับไอแพดได้สะดวกๆ ไม่ใช่ดูไปค้างไปหมุนอยู่นั่นละอารมณ์เสีย"

เธอพูดเหมือนกับเป็นเจ้านายแต่อำนวยนั้นขี้เกียจเถียงกับเธอ เพราะรู้ว่าไม่มีประโยชน์สำหรับวิญญาณอารมณ์ร้ายดวงนี้  อำนวยใช้เวลาขับรถร่วม 45 นาทีกว่าจะมาถึงบ้านเพราะสำนักสงฆ์กับบ้านนั้นอยู่คนละด้าน ถ้าเป็นช่วงเวลากลางวันคงใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 2 ชั่วโมง ตอนนี้เวลาเกือบจะตี 5 หลังจากถอยรถเข้ามาจอดในที่จอดรถหน้าบ้านเป็นที่เรียบร้อย พอเข้าไปในตัวบ้านก่อนที่อำนวยจะเดินขึ้นไปชั้นบน เสียงของเธอนั้นดังขึ้นมาห้วนๆ

"เฮ้ยอำนวยเปิดซีรียส์ด้วย อย่าลืม"

อำนวยถอนหายใจแรงๆแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะกินข้าวแล้วเอาไอแพดที่อยู่บนโต๊ะตั้งขึ้นหันหน้าจอไปทางตู้โชว์สูงขนาดเอวที่บนหลังตู้โชว์นั้นมีเรือนไทยจำลองหลังเล็กตั้งอยู่

"จะดูบนทีวีโว้ย ทำเป็นไม่รู้เรื่อง"

อำนวยทำท่าทิ้งผมแล้วเดินไปที่ทีวีจอ 50 นิ้วที่ติดอยู่บนผนังแล้วจัดการเปิดซีรียส์เกาหลีเรื่องที่เธอต้องการดูเป็นที่เรียบร้อย อำนวยหันมาพบว่าเธอนั้นนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวเป็นที่เรียบร้อยและเธอกลับมาอยู่ในชุดไทยสมัยรัชกาลที่ 5 ตามปกติของเธอ

"อย่าบังสิโว้ยจะดูหนัง"

เสียงตวาดจากเธอดังออกมาอีกครั้ง

"บ้านใครวะนี่"

อำนวยบ่นมาดังๆแต่เธอไม่สนใจ อำนวยเลยไปที่บันได แต่ก่อนจะขึ้น มีเสียงเรียกจากเธอแบบยั่วยวนขึ้นมา

"พี่นวยควยโตขา ถ้าอยากสนุกก่อนนอนละก็เรียกใช้ได้นะคะพี่ ฉันรออยู่"

"ไอ้ผีบ้ากาม พูดจาไม่สมกับเป็นกุลสตรีเลย"

อำนวยสุดจะทนแล้วหันไปบอกแต่ไม่วายที่จะสะดุ้งเพราะวิญญาณสาวนั้นลุกขึ้นยืนแถมเปลี่ยนมาอยู่ในชุดซีทรูที่เห็นเต้านมที่อวบอิ่มและหัวนมสีน้ำตาลอ่อนที่พุ่งออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ทำเอาอำนวยกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดๆ ถึงจะเคยเห็นมาหลายครั้งแล้วก็ตามที

"ทำไมเป็นกุลสตรีแล้วได้อะไร ไม่เห็นได้เลย เหงาจนช่องคลอดแห้งตาย ใช้นิ้วอย่างเดียวก็เบื่อนะโว้ย"

พอเธอตอบแบบนี้อำนวยได้แต่ส่ายหัวแล้วเดินขึ้นไปที่ห้องนอน แต่ดวงวิญญาณสาวมองตามพร้อมย่นจมูกตาม

"อย่าเผลอก็แล้วกันกูจะยัดเยียดความเป็นเมียให้สักวัน ทีกับคนอื่นพามาเอากันทีเสียงดังลั่นบ้านคนเดียวไม่พอมารุม 2คน ทีกูยั่วอยู่ทุกวันทำเป็นไม่สนไอ้คนที่อยากให้เอาก็ไม่เอา ส่วนไอ้คนที่ไม่อยากมันก็จ้องจะฟันอยู่นั่น"

เธอบ่นด้วยความขัดใจ เพราะรู้ดีว่าต่อให้มีอิทธิฤทธิ์ขนาดไหนเธอก็ไม่สามารถที่จะกล้ำกลายขึ้นไปชั้นบนและห้องนอนของอำนวยได้เพราะห้องพระที่อยู่ชั้นบนมีสิ่งนั้นอยู่ ฝ่ายอำนวยหลังจากที่อาบน้ำเรียบร้อยและจะเตรียมเข้านอนและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะปิด แต่ไปเห็นเฟซบุ๊ก ว่ามีแจ้งเตือนอยู่ เลยเปิดเข้าไปดูและเห็นภาพเพื่อนๆสมัยเรียนมัธยมที่แท็กมาเพราะได้ไปอวยพรวันเกิดให้กับอาจารย์ที่ปรึกษาสมัย ม.6ที่กำลังใกล้จะเกษียณอายุแล้ว ซึ่งเพื่อนๆเองก็ชวนแต่อำนวยนั้นปฏิเสธไปโดยบอกว่างานเยอะต้องไปส่งของที่ต่างจังหวัด อำนวยรู้ดีว่าถ้าไปจะกระอักกระอ่วนใจทั้งตนเองกับอาจารย์อำภาคนนี้  อำนวยมองไปที่รูปอาจารย์และปิดโทรศัพท์ก่อนจะเอาโทรศัพท์วางไปที่หัวเตียงแล้วหลับตาลง

"อาจารย์อำภา"

อำนวยพึมพำและนึกถึงอดีตตอนสมัยที่เรียน ม.6 ตนเองถูกอาจารย์เรียกเข้าไปพบที่ห้องพักครูในช่วงเย็นวันหนึ่งหลังจากที่ถูกลงโทษจากฝ่ายปกครอง ทั้งห้องนั้นไม่มีใครอยู่แล้ว อาจารย์ที่ท่าทางหัวเสียอย่างมากได้พูดกับตนเอง

"เธอจะเอายังไงอำนวยนี่ก็ปีสุดท้ายอีกเทอมก็จะจบแล้วยังไปก่อเรื่องอีก นี่ผ.อ.ก็คาดโทษไว้แล้วว่าถ้ามีเรื่องอีกเธอถูกไล่ออกแน่นอน เธอไม่สงสารหลวงลุงเธอหรือไง ที่ต้องมาที่โรงเรียนเพราะถูกนิมนต์มาเรื่องพฤติกรรมของเธอ ยังไม่รวมถึงเรื่องเรียนอีก อาจารย์เกือบทุกคนก็ส่ายหน้าเมื่อพูดถึงเธอ เทอมนี้จะสอบตกกี่วิชา ครูก็ไม่รู้จะพูดยังไงกับเธอแล้ว พูดมากี่หนก็ไม่เคยปรับปรุงตัว"

"แต่ครั้งนี้ผมถูกหาเรื่องก่อนนะครับ"

"ใครจะหาเรื่องก่อนครูไม่สนใจ แต่อย่างที่บอกไว้ถ้ามีเรื่องอีกครูไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ว เธอต้องถูกไล่ออกแน่ สงสารหลวงลุงของเธอบ้างเถอะนะ เสียดายนะเธอนะหัวดีแถมความจำก็ดีแต่ทำไมถึงนิสัยเกเรแบบนี้ก็ไม่รู้"

ครูอำภานั้นบ่นกับลูกศิษย์ถึงเธอและครูทุกคนจะรู้สาเหตุว่าเพราะอะไรเด็กคนนี้ถึงเป็นเด็กมีปัญหาและนิสัยนั้นเกเรอย่างมากไม่สนใจการเรียน มีแต่เรื่องชกต่อยแต่มีอีกหลายเรื่องที่ทุกคนยอมรับคือเรื่องงานฝีมือ อำนวยนั้นเก่งมากๆจนใครๆคาดไม่ถึงแม้กระทั่งครูที่สอนวิชาการฝีมือ งานของโรงเรียนหลายงานอำนวยช่วยงานได้อย่างดีไม่ว่าจะเป็นการจัดโต๊ะหมู่บูชา ยิ่งเรื่องเกี่ยวกับการจัดดอกไม้อำนวยทำได้ดีมาก โดยเฉพาะการพับดอกบัวอำนวยทำได้อย่างชำนาญไม่ใครเทียบได้ จนอาจารย์ที่สอนวิชาการฝีมือที่จะเกษียณในปีหน้ายังเคยพูดไว้

"เด็กคนนี้ไม่ใช่เด็กเกเรโดยสันดานหรอก แต่เป็นเด็กที่เก็บกด มาจากที่ขาดความอบอุ่นนะ ลองพูดกับเขาดีๆแล้วเราจะเข้าใจเอง"
 
อำนวยนั้นนิ่งเงียบไม่ยอมพูดอะไรปล่อยให้ครูนั้นพูดอบรมอยู่ฝ่ายเดียว จนสุดท้ายครูที่อำภาดูจะอารมณ์ดีขึ้นหลังจากที่ได้บ่นยาวเหยียด

"เอาละพอเท่านี้ก่อนนี้ก็จะทุ่มแล้ว หวังว่าเธอคงคิดได้นะ เพราะครูจะไม่พูดกับเธอถึงเรื่องนี้อีกแล้ว แล้วเอานี่ไปด้วยจดหมายจากโรงเรียนเรื่องที่พวกเธอจะไปทัศนศึกษา เอาไปให้หลวงลุงผู้ปกครองเธอรับทราบ"

ครูอำภาพูดพร้อมก้มหาจดหมาย ซึ่งเธอหาไม่เจอบนโต๊ะทำให้ต้องเปิดลิ้นชักหา จนเธอเผลอตัวก้มลงไปโดยไม่ระวังตัวเพราะชุดที่เธอใส่นั้นคอลึกพอประมาณเมื่อก้มโดยไม่ใช้มือปิดทำให้อำนวยเห็นเนินอกของครูอย่างชัดเจน อำนวยเผลอกลืนน้ำลายลงคอ จนเธอหาเจอและยื่นให้อำนวยนั้นหลบตาแทบไม่ทัน และเธอนั้นเหมือนจะนึกอะไรออก เธอได้บอกกับอำนวยให้ช่วยเลื่อนตู้เอกสารที่สูงเท่าโต๊ะที่ตั้งอยู่ข้างๆโต๊ะทำงานเธอ  อำนวยจึงได้ลุกมาเดินมาที่ฝั่งเธอ ครูอำภาขยับเก้าอี้ที่นั่งออกแล้วหันไปหาตู้เอกสาร เธอก้มลงไปเก็บเอกสารบนหลังตู้ก่อน แต่เธอลืมไปว่ากระโปรงที่เธอนุ่งนั้นถึงจะสั้นเหนือหัวเข่าเล็กน้อยแต่ผ่าด้านหลังลึก ทำให้ลูกศิษย์นั้นเห็นขาอ่อนของอาจารย์อย่างชัดเจนรวมไปรอยขอบกางเกงในที่เห็นได้อย่างชัดเจนและสะโพกที่สุดสวย อำนวยกลืนน้ำลายอีกครั้ง และครั้งนี้ครูอำภาเหมือนจะรู้ตัวว่าเธอนั้นโชว์โดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อเธอหันมาเห็นสายตาของลูกศิษย์หนุ่ม

แต่เธอแกล้งทำเป็นไม่รู้ และอยากทดสอบอะไรขึ้นมา ครูอำภาแกล้งหันไปก้มทำทีเปิดตู้เพื่อหยิบเอกสารออกมา ทำให้อำนวยนั้นมองสะโพกที่งดงามของครูอย่างเต็มตาอีกครั้ง เธอเงยตัวขึ้นและทำหน้าเรียบเฉยบอกให้อำนวยมาเลื่อนตู้ จังหวะที่อำนวยนั้นขยับตู้ไปตามที่บอก ครูอำภานั้นทำทีขยับตัวเข้ามาใกล้ช่วยดันตู้ทำให้แขนของทั้งคู่นั้นสีกันไปมาในบางจังหวะ จนเรียบร้อย ครูอำภานั้นบอกให้อำนวยช่วยเธอส่งเอกสารที่อยู่บนโต๊ะไปให้เธอเพื่อจะเรียงบนหลังตู้ และหันหลังก้มต่ำเหมือนเคย ทำให้อำนวยนั้นอดใจไม่ไหว เดินเข้าไปชิดตัวด้านหลังของครูแล้วตัดสินใจเอามือข้างขวาไปลูบคลำสะโพกของครูอำภาแล้วขยำไปเบาๆ

"อำนวยเธอจะทำอะไรนะ"

ครูอำภาถามด้วยเสียงที่สั่นๆด้วยความตกใจเพราะคาดไม่ถึงว่าลูกศิษย์จะกล้าถึงขนาดนี้

"อาจารย์อยู่เฉยๆครับแล้วจะดีเอง"

อำนวยตอบด้วยเสียงที่นิ่งพร้อมเอามืออีกข้างกดตัวครูอำภาไว้แล้วขยับตัวเข้าไปประชิดเอาเป้ากางเกงไปแนบกับสะโพกของครูแล้วขยับตัวให้เป้ากางเกงนั้นสีไปมากับสะโพกของอาจารย์ที่ปรึกษา

"ฉันเป็นครูของเธอนะอำนวยเธอทำแบบนี้ไม่ได้"

เสียงที่เริ่มสั่นของครูอำภานั้นบอกกับอำนวยทั้งๆที่ใจของเธอนั้นเริ่มสับสนไปหมดว่าจะไปต่อหรือจะหยุด แต่ลูกศิษย์เหมือนจะไม่สนใจยังทำอย่างเดิมต่อแถมมีกระเด้าไปเบาๆ2-3ครั้งแล้วถอยตัวออกมาพร้อมเอามือข้างขวานั้นล้วงผ่านชายกระโปรงไปสัมผัสเป้ากางเกงในแล้วใช้นิ้วล้วงผ่านขอบกางเกงในทันที เป้าหมายคือร่องหีของครูที่ปรึกษา  ร่องหีของครูอำภานั้นยังแห้งอยู่แต่อำนวยใช้นิ้วกรีดไปมาก่อนจะล้วงเข้าไป อำภานั้นพยายามดิ้นแต่ดิ้นไม่หลุดเพราะแรงที่กดลงมานั้น เป็นแรงของชายหนุ่มที่ออกกำลังเป็นประจำแถมมีเรื่องชกต่อยอยู่เสมอ  เธอไม่กล้าร้องออกมาให้ใครช่วยและร้องไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะเป็นห้องพักครูที่อยู่บนตึกชั้น 4 และเธอนั้นรู้สึกอายถ้ามีใครรู้ว่าเธอกำลังถูกลูกศิษย์เย็ดและที่สำคัญความรู้สึกที่แปลกๆนั้นเข้ามามาครอบงำ อำนวยใช้นิ้วชักเข้าออกไม่นานนักรูหีของครูอำภาเริ่มชุ่มชื้นชื้นและตัวเธอนั้นหยุดดิ้นแล้ว แถมเริ่มส่งเสียงครางออกมา อำนวยเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มมีอารมณ์ จึงกดตัวครูอำภาให้เอนตัวราบไปบนโต๊ะซึ่งเธอไม่ขัดขืน อำนวยนั้นถลกกระโปรงของครูสาวขึ้นมาเหนือเอวแล้วรูดกางเกงในลงมากองที่ข้อเท้า  ก่อนจะจัดการถอดท่อนล่างของตนแล้วเอามือข้างหนึ่งไปจับที่เอวของครูส่วนอีกข้างจับควยที่แข็งตัวเต็มที่นั้นไปจ่อที่หีของครูอำภาแล้วดันเข้าไปทันที ทำเอาครูอำภานั้นผวาร้องออกมา

"โอ้ยเบาๆหน่อยอำนวย"

ช่องทางรักของเธอนั้นมันสะดวกไม่ฟิตอย่างที่อำนวยคิดแต่ควยที่ขนาดใหญ่นั้นทำเอาครูสาวใหญ่สะดุ้งไปเหมือนกัน อำนวยนั้นกระเด้าอย่างไม่หยุดและครูอำภานั้นก็เด้งรับอย่างชำนาญพร้อมเสียงครางที่ดังออกมาตลอดประสานกับเสียงโหนกเนื้อที่กระทบกันของทั้งคู่ จนครูอำภานั้นทนไม่ไหวเธอร้องครางออกมาเมื่อถึงจุดหมาย แต่ลูกศิษย์นั้นยังไม่ถึงยังเย็ดเธอไม่หยุด

"อำนวยพอก่อนครูถึงแล้ว"

"แต่ผมยังไม่ถึงนี่ครับอาจารย์"

อำนวยตอบพร้อมกระเด้าต่อเนื่อง แต่เธอนั้นร้องออกมา

"พอก่อน ท่านี้ครูเมื่อย"

ทำให้อำนวยหยุดเย็ดเธอ แล้วขยับตัวออกมา ส่วนครูอำภานั้นยืดตัวขึ้นแล้วหันมาหาลูกศิษย์พร้อมก้มลงไปมองสิ่งที่สร้างความเสียวให้กับเธอ ครูอำภานั้นตาลุกวาว  เพราะควยของลูกศิษย์นั้นมันใหญ่กว่าผู้ชายคนอื่นๆที่เธอเคยเจอรวมถึงแฟนคนล่าสุดด้วย เธอมือจับไปที่ควยของอำนวยที่ชุ่มไปด้วยน้ำเงี่ยนแล้วรูดไปมา พร้อมเอาปากไปประกบริมฝีปากของลูกศิษย์ ซึ่งทั้งคู่นั้นต่างแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม พอเธอถอนหน้าออกมาเธอค่อยๆเลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่าพร้อมพูดออกมา

"มันใหญ่จริงๆนะนี่ทำเอาครูแทบจุก แต่ไม่ต้องห่วงเธอไม่ค้างหรอก ครูจะทำให้เธอถึง"

พูดจบเธอก้มหน้าเอาปากไปครอบควยของลูกศิษย์ทันที ด้วยลีลาการใช้ปากของสาววัยเกือบ40 ทำเอาอำนวยครางออกมาไม่หยุด เพราะไม่เคยเจอใครใช้ปากเก่งขนาดนี้ แม้แต่อาจารย์ฝึกสอนคนหนึ่งที่ว่าเก่งแล้วแต่เทียบไม่ติดกับครูอำภาคนนี้ ด้วยความชำนาญในการใช้ปากไม่นานนักลูกศิษย์หนุ่มได้ปล่อยน้ำกามมาเต็มปากเธอ ครูสาวใหญ่ได้กลืนกินและจัดการเลียคราบที่หลงเหลืออยู่จนหมด อำนวยนั้นหายใจออกมาแรงๆ ส่วนครูอำภานั้นลุกขึ้นมาพร้อมใช้มือลูบไปตามใบหน้าของลูกศิษย์อย่างหลงใหล

"อิ่มหรือยังถ้ายังไม่อิ่มไปบ้านครูก่อนไหม"

โอกาสเปิดแบบนี้อำนวยคงไม่โง่ที่จะปฏิเสธ อำนวยนั้นเอามือขึ้นมาวางบนเสื้อตรงหน้าอกของครูแล้วใช้มือเคล้นคลึงไปทั้งสองเต้าแทนคำตอบตกลง ครูอำภาปล่อยให้อำนวยลูบคลำเธออยู่ครู่หนึ่งแล้วบอกให้ลูกศิษย์หยุดเพื่อจะได้แต่งตัว ทั้งคู่ต่างรีบแต่งตัวให้เรียบร้อยและครูอำภาทำทีให้อำนวยช่วยถือแฟ้มเอกสารกองโตเดินตามลงจากตึก ระหว่างเดินไปที่รถ ได้พบกับครูเวรที่กำลังวิ่งออกกำลังอยู่ที่สนามของโรงเรียน

"ไงครั้งนี้ต้องอบรมยาวเลยหรือ ทุ่มกว่าๆแล้ว"

"ใช่มีเรื่องต้องคุยเยอะไม่งั้นจะโดนไล่ออกเอา"

ครูอำภาตอบเพื่อนครูด้วยสีหน้าปกติ ส่วนครูเวรที่เป็นครูพละหันมามองอำนวยแล้วส่ายหัวไปมาด้วยความเห็นใจพร้อมพูดกับอำนวย

"นวยเอ๊ยอีกเทอมเดียว ทำตัวดีๆหน่อยอย่าเป็นคนใจร้อนอยู่กับพระกับเจ้า อารมณ์มันน่าจะสงบๆบ้าง"

อำนวยได้แต่ยิ้มๆไม่ตอบ ส่วนครูอำภาทำทีเป็นเร่งให้อำนวยเดินไปที่รถของเธอแล้วหันไปคุยกับเพื่อนครู 2-3 คำก่อนจะเดินตามอำนวยไปที่รถ แต่ภายในรถนั้นเป็นอีกแบบทั้งคู่ต่างลูบคลำร่างกายของอีกฝ่ายกันไปมาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วครูอำภาค่อยขับรถพาลูกศิษย์ไปเสพสุขกันที่บ้านของเธอต่อ จนไปถึงบ้านหลังจากที่ชำระล้างร่างกายเรียบร้อยภายในห้องนอนของครูอำภา ร่างเปลือยของทั้งครูกับลูกศิษย์ทั้งนัวเนียกันอยู่บนเตียง หลังจากที่แลกจูบกันอย่างดูดดื่มอำนวยเลื่อนหน้าลงไปที่ทรวงอกขนาดพอดีตัวหัวนมสีคล้ำที่ชูชันนั้นถูกชายหนุ่มดูดสลับไปสลับมา ส่วนโคกหีที่ขนาดเหมาะกับตัวของครูสาวนั้นถูกนิ้วของอำนวยเขี่ยไปมาบนร่องจนเจ้าของนั้นทนไม่ไหว กดหัวลูกศิษย์ลงไปที่โคกหีทันที

"เลียหีให้เมียหน่อยสิคะผัว"

อารมณ์ดิบๆของครูสาวใหญ่นั้นใช่ย่อย ซึ่งอำนวยนั้นสนองตอบทันที อำนวยเลื่อนหน้าลงไปที่โคกหีของอาจารย์ที่ปรึกษาซึ่งมีหมอยปกคลุมประปรายและหีนั้นค่อนข้างจะคล้ำ แต่อำนวยไม่สนใจเอาลิ้นเลียเข้าไปในรูหีของครูอำภาทันที ทำเอาครูสาวนั้นครางออกมาไม่หยุด จนเธอร้องขอให้อำนวยเย็ดเธอ

"นวยควยโตขาเย็ดเมียเถอะ เมียเงี่ยนแล้วอยากโดนเย็ด"

อำนวยแอบยิ้มเพราะรู้ว่าอาจารย์ของตนนั้นเริ่มหลงใหลในลีลาของตนเองแล้วจึงเลื่อนตัวขึ้นมาแล้วกัดที่เต้านมของเธอแรงๆทำเอาเธอผวา พอตัวของอำนายนั้นทาบกับตัวเธอ ครูอำภาอ้าขาออกทันทีมือข้างหนึ่งโอบรอบคอลูกศิษย์ส่วนอีกข้างจับควยที่ขนาดท่าแขนเธอมาจ่อที่รูหี

"เย็ดเถอะผัวขา"

"เมียเอาเย็ดแบบแรงๆไหม"

ได้ครูเป็นเมียแล้ว

ได้ครูเป็นเมียได้ทั้งความรู้ได้ทั้งบุตรนะครับ