ความเดิม ของ วังวนพิศวาส ซีซั่น 1


EP.9 



=======================================================================================================



วังวนพิศสวาท  ซีซั่น 1 EP. 10 : การตัดสินใจ





วันจันทร์ที่เป็นวันเริ่มต้นการทำงานที่วันนี้ดูงานจะไม่ยุ่งสักเท่าไหร่ นี ที่พยายามจะไม่ติดต่อกับวิชิต นอกจากเฉพาะเรื่องงานที่จำเป็นเท่านั้นหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่งานเอาท์ติ้งนั้น โดยถึงแม้ วิชิต จะพยายามมาแวะทักทายชวนคุยกับ นี มากกว่าสมัยแต่ก่อนจนเอ๊ะ เองบางครั้งยังอดแซวเขาไม่ได้ว่าเดี๋ยวนี้อะไรๆ ก็น้องนี กับเขา จนเวลาผ่านไปร่วมเดือนที่เป็นเช่นนี้มา แต่ก็เหมือนฟ้ามากำหนดไว้ เมื่อนี ที่มีแผนที่จะเปลี่ยนรถของเธอที่ใช้งานอยู่หลังจากที่เธอใช้งานรถคันเดิมของเธอนี้มาหลายปีแล้วตั้งแต่ก่อนที่เธอจะแต่งงานแล้วแต่ เนื่องจากพอมีลูกสาวมาแถมเธอที่รับแม่มาอยู่ด้วยแบบนี้ รถอีโคคาร์คันเก่าคันเดิมของเธอที่ใช้งานอยู่คงจะเล็กไปเสียแล้ว นี ที่เห็นตรงกับสามีของเธอที่ว่าควรซื้อรถคันที่ใหญ่ขึ้นแต่มันก็ติดปัญหาของเรื่องเงินนั่นเองที่รถคันเดิมของเธอคงขายได้ราคาไม่มากสักเท่าไหร่เธอจึงต้องพับโครงการไว้ก่อนในช่วงนี้ แล้วก็ประจวบเหมาะเหลือเกินที่เกิดเรื่องจนเธอต้องหนักใจขึ้นมาอีกเมื่อหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเพราะเธอจำต้องทิ้งคุณแม่ของเธอไว้ที่บ้านเพียงลำพังขณะที่พวกเธอพ่อแม่ลูกออกไปเที่ยวกันที่สวนสนุกเพียงเพราะเหตุผลว่าที่นั่งในรถไม่พอด้วยที่มีสัมภาระต้องนำไปด้วยไม่ใช่น้อย จนคุณแม่ของเธอต้องเอ่ยปากขอตัวว่าไม่อยากไปขึ้นมาเองเพื่อไม่ให้ลูกสาวของเธอและครอบครัวไม่สบายใจ
.
.
.
"พี่เอ๊ะ เนี่ย นี ว่าจะเปลี่ยนรถสักหน่อย แต่ยังหาที่รับซื้อราคาดีๆ ไม่ได้เลย"
นี เอาเรื่องรถมาบ่นกับรุ่นพี่ของเธอขณะนั่งทำงานกันอยู่
"รถของนี ราคาตกมากเลยเหรอ" เอ๊ะ เอ่ยถาม
"ใช่พี่ ถ้าขายไปนี้เงินดาวน์ นี ต้องหามาโปะเพิ่มอีกเป็นแสนเลยพี่ เรื่องผ่อนเอาจริง นี ไม่ซีเรียสหรอกผ่อนพอไหวอยู่ถ้าดาวน์ได้ตามที่คิดไว้ แต่นี่ต้องหาเป็นแสนมาเพิ่มเงินดาวน์ นี เลยหยุดก่อนเลยนี่แหล่ะพี่" นี บ่นยาวออกมา
"นั่นซี...พี่เข้าใจ" เอ๊ะ พูดกับ นี ไป
เอ๊ะ ที่ได้ฟังก็พอจะเข้าใจ เพราะปกติ รุ่นน้องของเธอก็ไม่ได้มีฐานะดีถึงขนาดร่ำรวยอะไรมากนักถึงเงินเดือนของเธอจะร่วมๆ เกือบสี่หมื่นก็ตาม เอ๊ะ ที่คิดจะช่วยรุ่นน้องก็นึกขึ้นมาได้
"ไม่ลองถามพี่วิชิต ดูล่ะ นี บ้านภรรยาพี่เค้าทำเต็นท์รถด้วยนี่ แถวราชพฤกษ์น่ะ" เอ๊ะ พูดขึ้น
ซึ่งก็เป็นจริงอย่างที่ เอ๊ะ บอก เพราะ วิชิต ที่เป็นลูกเขยของครอบครัวฝั่งภรรยาที่มีกิจการหลายกิจการรวมถึงเต็นท์รถอย่างที่เอ๊ะบอกจริงๆ วิชิต จึงมีฐานะที่เอาจริงๆ แล้วก็เลยถือว่าร่ำรวยตามไปด้วยเลยทีเดียว เพราะตัวเอ๊ะ เองก็เคยได้รับการช่วยเหลือเรื่องเงินจากเขาอยู่เมื่อครั้งตอนแม่เธอเข้า ร.พ ด้วยเช่นกัน
"จะดีหรือพี่เอ๊ะ" นี พูดอ้อมแอ้มเพราะเธอไม่อยากติดต่อกับเขานอกจากเรื่องงานเท่าไหร่นักหลังจากเหตุการณ์ตอนไปงานเอาท์ติ้ง
"ดีซินี งั้นเดี๋ยวพี่ลองคุยกับพี่เค้าให้ดู" เอ๊ะ ออกตัวช่วยเหลือรุ่นน้องไป
"ค่ะ..." นี ตอบเอ๊ะไปแบบทียังสับสนในใจ แล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันทำงานของตัวเองไป
.
.
.
ตกบ่าย
"กริ๊งๆ ..." โทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของ นี ดังขึ้น
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะ พรรนี แผนกบัญชี ค่ะ..." นี รับสาย
"น้องนี..พี่เห็นเอ๊ะ เค้าบอกพี่ว่า น้องนี จะขายรถเหรอ" ปลายสายเป็นเสียง วิชิต
"ชะ ชะ ใช่คะ พี่วิชิต" นี พูดตะกุกตะกักตอบไปเพราะเธอรู้สึกไม่ค่อยชินนักในการพูดคุยกับเขาภายหลังจากเหตุการณ์ที่ไปงานเอาท์ติ้งเป็นต้นมา
"รถน้องนี รถอะไรล่ะ พี่จะได้ดูราคาให้ ..." วิชิต ถาม
"เป็นซูซูกิ สวิฟท์ ปี 2013 น่ะค่ะ รถมือเดียว นี ใช้มาน่าจะแสนโล น่ะค่ะ..." นี ตอบวิชิตไป
"อืม ...แล้ว น้องนี จะเปลี่ยนเป็นรุ่นไหนล่ะ ..." วิชิต ถาม
"นี กะว่า จะขายคันเก่าแล้วไปดาวน์ ฮอนด้า HRV ตัว HEV น่ะค่ะ
"ตัวรุ่นใหม่เลยนี่ ..." วิชิต พูด
"ใช่ค่ะ พี่ ที่บ้านคนชักเยอะเลยจะเลยจะเอารถที่ใหญ่ขึ้นน่ะค่ะ" นี ที่รู้สึกผ่อนคลายขึ้นในการคุยกับวิชิต ตอบไป
"โอเค น้องนี เดี๋ยวพี่ไปดูให้นะ สักสองสามวันมาบอกนะ..." วิชิต บอก นี แล้วเขาก็วางสายไป
.
.
ผ่านไปจนถึงเช้าวันศุกร์ ระหว่างที่ นี กำลังเดินเข้าแผนกบัญชีของเธอทันที
"ตี๊ด ๆๆ" โทรศัพท์ไอโฟนของของเธอก็ดังขึ้น เป็นสายของวิชิต ที่โทรเข้ามา
"สวัสดีคะ พี่วิชิต" นี ที่พูดอย่างปกติเธอไม่รู้สึกประหม่าเวลาคุยกับวิชิตแล้ว กดรับสาย
"เรื่องรถน้องนี น่ะ พี่ดูราคารับซื้อที่เต็นท์พี่ให้แล้วนะ ที่เต็นท์พี่รับอยู่ สองแสน นะ" วิชิต บอก
นี ที่ได้ยินถึงกับหัวใจพองโต ที่ได้ยินราคาที่ วิชิตบอกมา เพราะตอนเธอไปสอบถามราคาซื้อตามเต็นท์ต่างๆ กับสามีมานั้น แต่ล่ะเต็นท์รับซื้ออยู่เพียงไม่เกินหนึ่งแสนห้าทั้งนั้น ก่อนที่ นี จะตั้งสติทำตัวให้เป็นปกติไม่แสดงออกดีใจจนออกนอกหน้าเกินไปแล้วตอบวิชิต กลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ค่ะ ราคานี้ นี ว่าโอเคเลยค่ะพี่วิชิต"
"อืม ...ดี งั้นน้องนี ก็เตรียมพวกเอกสารไว้รอแล้วกัน เดี๋ยววันไหนพี่ นัด น้องนี อีกที ..." วิชิต บอก นี ไป
"ได้ค่ะ พี่..." นี ก็วางสายไป
ตลอดทั้งวัน นี ที่ถึงกับทำงานด้วยอารมณ์ดี มีความสุขตลอดทั้งวัน
จนผ่านไปจนถึงวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นเช้าวันเสาร์
"ตี๊ด ๆๆ" โทรศัพท์ไอโฟนของของ นี ดังขึ้น เป็นสายของวิชิตโทรเข้ามา
ตั้งแต่เช้าตรู่ตอนหกโมงครึ่ง ทันทีที่ นี กดรับสาย
"สวัสดีครับ น้องนี ขอโทษที ที่โทรมาแต่เช้า" วิชิต เอ่ย
"ค่ะ พี่ไม่เป็นไร นี ตื่นแล้ว ว่าแต่พี่วิชิต มีอะไรหรือเปล่าค่ะ" นี ตอบ
"เผอิญเมื่อวานที่คุยกันพี่ลืมบอกน้องนี ไปว่าสัปดาห์หน้าพี่ลาพักร้อนทั้งสัปดาห์น่ะ เดี๋ยวเย็นนี้ พี่ก็บินไปเยี่ยมครอบครัวที่ซิดนีย์น่ะ พี่ไม่อยากนั่งแท๊กซี่มาพี่เลยเปิดห้องมานอนโรงแรมในสนามบินเมื่อคืนน่ะ จะได้ฝากรถไว้ด้วย ถ้าพี่นัด น้องนี แถวนี้สะดวกไหม พี่อยากทำเรื่องรถให้เสร็จก่อนไป" วิชิต บอก นี
นี ที่ได้ฟัง ก็นึกขึ้นมาได้ว่าเอ๊ะ รุ่นพี่ของเธอเคยเล่าให้ฟังว่า ภรรยาของวิชิต ทำงานเกี่ยวกับการฑูตอยู่ที่ออสเตรเลีย ด้วยความที่ นี อยากได้เงินจากขายรถเร็วๆ และกลัวว่าถ้ารอจนวิชิต กลับมาจากต่างประเทศราคาที่เสนอเธอมาอาจจะเปลี่ยนไปเพราะวิชิต เสนอราคาซื้อรถของ นี ให้สูงมากกว่าราคาตลาดตามเต็นท์ทั่วไปถึงห้าหมื่นบาทแถมค่าธรรมเนียมอื่นๆ เขาก็บอกว่าจะรับผิดชอบให้ทั้งหมดเองเลย
นี จึงรีบตอบรับนัดทันทีโดยไม่ได้คิดมากอะไร
"ได้ค่ะ พี่วิชิต นี ก็เกรงใจอยู่ เรื่องของ นี เองแท้ๆ แล้วไปเจอที่นั่นเลยใช่ไหมพี่ ตอนกี่โมงล่ะคะ" นี พูดกับวิชิต กลับไป
"สักแปดโมงก็ได้ น้องนี เจอกันตรงล็อบบี้แล้วกัน" วิชิตเอ่ย
"ได้ค่ะ แล้วเจอกันค่ะ" นี ตอบกลับไป แล้วก็วางสายไป
"แอ๊ด เดี๋ยว นี ออกไปธุระเรื่องรถนะ แอ๊ดนอนไปเถอะ นี ไปคนเดียวแล้วกัน" นี หันไปบอกสามีที่กำลังนอนอยู่ที่เตียงแล้วเธอก็ลุกขึ้นแต่งตัวไปตามนัดของวิชิตทันที วันนี้ นี แต่งตัวแบบสบายๆ เป็นเสื้อยืดสีน้ำตาลกางเกงขาสามส่วนสีดำ ไม่นานเธอก็ขับรถของเธอมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิ เธอตรงไปยังลอบบี้โรงแรมในสนามบินที่ วิชิต นัดเธอไว้




นี สลัดภาพต่าง ๆ ออกจากสมองพร้อมให้คำมั่นสัญญากับตัวเองว่าจะทำให้ได้อย่างที่ตั้งใจให้ได้ แล้วเธอก็เหยียบคันเร่งมุ่งสู่สถานที่ที่เธอนัดไว้กับครอบครัว
.
.
.
.