"สวัสดีค่ะ พบกับแพตอีกแล้วนะค่ะ วันนี้แพตมีเซอร์ไพรส ให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ รวมมหาลัย พอกับวงดนตรีที่จะเปิดคอนเสิร์ตเป็นครั้งแรกในงานเฟรสชี่ค่ะ วง Time Sleep"
                "แนะนำตัวให้ผู้ฟังรู้จักกันได้เลยค่ะ"
                "สวัสดีครับ ผมเจ ครับมือกลองครับ"
                "สวัสดีค่ะ แป้งค่ะ เล่นเบสค่ะ ร้องเป็นบางเพลงค่ะ"
                "สวัสดีครับ บีครับ กีตาร์ร้องนำครับ"
                "รู้จักนักดนตรีกับแล้วนะค่ะ เรามาฟังเพลงแรกกันเลยดีกว่าค่ะ และก็เหมือนทุกครั้งนะค่ะ ท่านผู้ฟังท่านได้อยากฟังเพลงพิเศษขอมาได้ในแฟนเฟจของแพตนะค่ะ"

                "เล่นเพลงอะไรดีวะแป้ง" เจ
                "ไม่รู้หวะ มึงไม่ถามคนเล่นหละ" แป้ง
                "ไอ้บีเล่นเพลงอะไรดี เอาเพราะๆ เอาให้สาวกรี๊ด" เจ
                "ไม่รู้แต่กูไม่เล่นเพลงรักนะช่วงนี้"
                "เออๆ กูรู้แล้ว" เจ
                "เออ เอางี้ไหมค่ะ แพตขอเองได้ไหมค่ะ" แพต
                "อ้อ ได้สิครับ แพต" เจ
                "เอองั้นขอเพลง เหนื่อยไหมหัวใจ เล่นได้ไหมค่ะ" แพต
                "ได้ครับ แป้งร้องนะ"
                "ได้แล้ว feat ใครจะร้องหละ" แป้ง
                "ร้องก็ได้"

(แป้ง) เธอเป็นอย่างไรจากวันที่สองเราไกลห่าง
ส่วนคนคนนี้มันมีชีวิตไม่เหมือนเดิม
เจอใครต่อใครกี่คนก็ถามถึงเรื่องเธอ
คำตอบของฉันมีเพียงรอยยิ้ม แต่ที่จริงแล้วใครเลยจะรู้

(พร้อมกัน) ว่าใจฉันอ่อนแอกับคำว่าเปลี่ยนแปร
ให้คิดจะลืมมันยังข่มใจไม่ไหว
ให้ทำว่าเกลียดเธอให้ทำว่าแค้นเธอ
พูดตรงตรงแค่คิดยังไม่กล้าพอ แค่อยากถามเธอ

(บีน้อย) เธออยู่ตรงนั้นเหนื่อยไหมเรื่องหัวใจ
ตรงนั้นมีใครดูแลเธอรึเปล่าทำได้เท่าฉันรึเปล่า
ส่วนคนอย่างฉันก็เหงามันเรื่อยไป
ยังใช้เวลาเยียวยาทุกสิ่ง มันยากจริงจริง อยากลืมใจฉันมันกลับจำ

(แป้ง) พอมองกลับไปโชคดีแค่ไหนที่มีเธอ
ที่ได้เรียนรู้ในคำว่ารักเป็นเช่นไร
(พร้อมกัน) วันวานที่ดีเก็บในส่วนลึกตรงกลางใจ
นอนหลับตาฝันก็ยังคงยิ้ม แต่ที่จริงแล้วใครเลยจะรู้

(พร้อมกัน) ว่าใจฉันอ่อนแอกับคำว่าเปลี่ยนแปร
ให้คิดจะลืมมันยังข่มใจไม่ไหว
ให้ทำว่าเกลียดเธอให้ทำว่าแค้นเธอ
พูดตรงตรงแค่คิดยังไม่กล้าพอ แค่อยากถามเธอ

(บีน้อย) เธออยู่ตรงนั้นเหนื่อยไหมเรื่องหัวใจ
ตรงนั้นมีใครดูแลเธอรึเปล่า ทำได้เท่าฉันรึเปล่า
(พร้อมกัน) ส่วนคนอย่างฉันก็เหงามันเรื่อยไป
ยังใช้เวลาเยียวยาทุกสิ่ง มันยากจริงจริง อยากลืมใจฉันมันกลับจำ

(พร้อมกัน) เธออยู่ตรงนั้น เหนื่อยไหมเรื่องหัวใจ
ตรงนั้นมีใครดูแลเธอรึเปล่าทำได้เท่าฉันรึเปล่า
ส่วนคนอย่างฉันก็เหงามันเรื่อยไป
ยังใช้เวลาเยียวยาทุกสิ่ง มันยากจริงจริง อยากลืมใจฉันมันกลับจำ

"เป็นยังไงกับบ้างค่ะ ฝีมือการเล่นกีตาร์รูปหล่อ ว่าที่เดือนปีหนึ่งของคณะดนตรี"          
ผมรู้สึกว่าแพตจะชมผมออกนอกหน้าไปหน่อย
"ถ้าชอบก็ให้กำลังใจวง Time Sleep มาที่แฟนเพจของแพตได้นะค่ะ"

จากนั้นผมก็เล่นเพลงที่มีคนขอมาทางแฟนเพจของแพต

"มาถึงช่วงสุดท้ายกันแล้วนะค่ะ แหมมีสาวๆ ขอให้บีน้อยมือกีต้าร์องเราโชว์ร้องเพลงคนเดียวซักเพลง ไม่ทราบบีน้อยพอจะร้องให้แฟนๆ ฟังได้ไหมค่ะ"

"เฮ้ยเอาเลยบีน้อยเพื่อวงของเรา" เจ
"อืมแต่ขอเลือกเพลงเองนะ"
"ได้สิค่ะ"

                เพลงนี้ผมตั้งใจจะร้องให้พี่ก้อยฟัง ผมอยากให้พี่ก้อยรู้ว่าผมรู้สึกยังไงที่ถูกทิ้ง

กี่วัน กี่วันมาแล้วที่ไม่เจอ
กี่คืน ที่รอแต่เธอ แต่เธออยู่ไหน
นี่เหรอ ที่เธอว่ารัก
แล้วมันยังไง เกิดอะไร มันเกิดอะไร

คล้ายๆไม่รักกันจริง หรือฉันมันคิดไปเอง
ไม่เข้าใจ ไม่มีวันเข้าใจ

ก็คนที่รักกัน เขาไม่ทำแบบนี้
ไม่หนีหน้าไป ไม่ทำให้ใครต้องรอเก้อ

คนที่เขารักกัน เขาต้องคิดถึงกันเสมอ
ต้องไม่ทิ้งอีกคน (ให้เพ้อคอย)

คล้ายๆจะทิ้งกันไป หรือฉันมันคิดไปเอง
เจ็บไปเอง เจ็บไปหมดทั้งหัวใจ

ก็คนที่รักกัน เขาไม่ทำแบบนี้
ไม่หนีหน้าไป ไม่ทำให้ใครต้องรอเก้อ

คนที่เขารักกัน เขาต้องคิดถึงกันเสมอ
ต้องไม่ทิ้งอีกคน (ให้เพ้อคอย)

ก็คนที่รักกัน เขาไม่ทำแบบนี้
ไม่หนีหน้าไป ไม่ทำให้ใครต้องรอเก้อ

คนที่เขารักกัน เขาต้องคิดถึงกันเสมอ
ต้องไม่ทิ้งอีกคน (ให้เพ้อคอย)

ต้องไม่ทำร้ายหัวใจ คนรักกัน

                พอร้องจบผมผมต้องแอบเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว ผมหวังว่าพี่ก้อยจะได้ฟังเพลงที่ผมร้อง

                "แพตขอบคุณบีน้อยมากนะ ที่มาช่วยเล่นกีตาร์ให้วันนี้"
                "ไม่เป็นไรหรอกครับ"
                "แล้วถ้าแพตอยากจะขอให้มาเล่นกีตาร์ให้อีกจะสะดวกหรือเปล่าค่ะ"
                "อืม ขอดูก่อนนะครับ"
                "ค่ะ แพตจะแจ้งล่วงหน้าแล้วกัน บีน้อยจะได้มีเวลาเคลียร์นัด"
                "ครับ"

                ผม เจ และ แป้งออกมาจากห้องกระจายเสียง

                "อะไรวะ เราก็ไปช่วย ดันขอบใจแต่บีน้อย" แป้ง
                "อย่าบ่นน่าอีแป้ง ไม่ได้แพตวงเราก็ไม่ดังแบบนี้หรอก" เจ
                "เชอะ มึงจะเอาใจนุ่นก็บอกมาเถอะ" แป้ง
                "เห้ยไม่ใช่นะโว้ยกูทำเพื่อวง" เจ

                ระหว่างเดินกลับไปคณะผมก็ได้เจอกับพี่ก้อย ผมเห็นพี่ก้อยเหมือนกำลังเช็ดน้ำตาอยู่ พี่ก้อยคงได้ฟังเพลงที่ผมร้อง ผมจะเข้าไปหาแต่ก็มีคนมาขัดเข้าซะก่อน

                "บีน้อย" ฟ้า
                "อ้าว แม่มาแล้ว กูขอตัวนะ แป้งสลายตัวดีกว่า" เจ
                "เออ" แป้ง

                ฟ้าเข้ามาหาผมตอนนั้นเองพี่ก้อยก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปที่อื่น ผมจะตามไปฟ้าก็ดึงผมไว้
                "จะไปไหน"
                "เปล่านี่"
                "แล้วเมื่อกี่ เพลงสุดท้ายร้องให้ใคร"
                "เปล่านี่ก็มีคนขอมา"
                "จริงหรอ หรือว่าบีน้อยอกหัก"
                "เปล่าซะหน่อย ฟ้า"
                "อย่าให้ฟ้ารู้นะว่าแอบมีสาวอื่นอีก รู้ไหมว่าคุณพ่อคุณแม่ฟ้า เห็นด้วยนะถ้าเราจะคบกัน"
                ผมตกใจ
                "เป็นอะไร ทำไมไม่เห็นบีน้อยดีใจเลย หรือว่าไม่อยากคบกับฟ้า"
                "เปล่านะ ก็แค่ตกใจที่คุณพ่อฟ้าเห็นด้วย ก็ไหนฟ้าบอกว่าคุณพ่อหวงไง"
                "ก็หวงนะ แต่ว่างานนี้คุณแม่เป็นคนพูดคุณพ่อไมกล้าขัดหรอก อีกอย่าง คุณพ่อคุณแม่เราก็เป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน ถ้าลูกคบกันก็น่าจะดี หรือบีน้อยคิดว่าไม่ดี"
                "ดีสิ ทำไมจะไม่ดีหละ"
                "อืม นึกได้แล้ว ไหนว่าบีน้อยจะขับรถใหม่ไปงานฟ้า ฟ้ายังไม่เห็นเลย"
                "อ้อ ก็ไปกับคุณพ่อคุณแม่ก็เลยไม่ได้ขับไป"
                "แล้ววันนี้ขับมาหรือเปล่า"
                "เออ เปล่า มันกินน้ำมัน บีว่ามันเปลื้องเลยขับคันเก่ามา"
                "งั้นก็แสดงว่ารถของบีน้อยก็ต้องแพงมากๆ สิถึงกินน้ำมัน แล้วรุ่นอะไร"
                "บีไม่รู้หรอก รู้แค่ BMW"
                "กี่ประตู"
                "สอง"
                "รถสปอร์ตเลยหรอ ทำไมไม่ขับมาหละ" ฟ้าเริ่มโกรธอีกแล้ว
                "ก็บอกแล้วไงว่ามันเปลือง"
                "แล้วกลัวอะไร คุณพ่อบีน้อยให้รถมาก็ต้องออกเงินค่าน้ำมันให้อยู่แล้วนี่"
                "แต่บีไม่อยากใช้เงินคุณพ่อนี่ เราสองคนยังไม่มีงานทำเลยใช้เงินมากๆ มันจะเคยตัวนะ"
                ฟ้าทำหน้าไม่พอใจ แต่ก็ยอมให้ผม "ก็ได้ เอาไว้เวลาจะพาฟ้าไปเที่ยวค่อยขับมาก็ได้ ยังไงตอนนี้ฟ้าก็มีคนมารับทุกวัน เอาไว้เมื่อไหร่คุณพ่อคุณแม่ปล่อยให้ฟ้ากลับเอง บีน้อยต้องขับรถสปอร์ตไปรับไปส่งฟ้านะ"
                "เออ อืม"
                "ดี ฟ้ายังไม่ได้ทานข้าวเลย วันนี้อยากทานอาหารญี่ปุ่น ช่วงบ่ายไม่มีเรียน เราไปกินข้าวข้างนอกกันนะ"
                "แต่เย็นบีมีซ้อมนะ"
                "ทำไม ไม่อยากไปกับฟ้าแล้วหรอ ใช่สิ บีน้อยได้ฟ้าแล้วนี่ บีน้อยคงจะเบื่อฟ้าแล้ว เมื่อกี่คงร้องเพลงให้สาวอื่นฟังใช่ไหม" ฟ้าร้องไห้ทุบแขนผมจนคนมอง
                "ฟ้า อย่าสิ ไปก็ได้ อย่าทำแบบนี้คนมองกันหมดแล้วนะ"
                "ก็บีน้องจะทิ้งฟ้า"
                "เปล่านะ บียังไม่ได้พูดซักหน่อย"
                "งั้นก็รีบไปสิ แล้วไม่เห็นบีน้อยจะต้องกลัวกลับช้าเลย ยังไงฟ้าก็ต้องรีบกลับก่อนที่คนที่บ้านจะมารับอยู่แล้ว แต่อย่าให้รู้นะว่าบีน้อยจะรีบกลับเพราะมีนัดกับสาวอื่น"
                "จะมีได้ไงหละ บีมีซ้อมจริงๆ"
                "ฟ้าจะยอมเชื่อก็ได้ แต่บีน้อยต้องพาฟ้าไปกินอาหารญี่ปุ่นก่อน"
                "อืม ได้สิ"

                เฮอผมต้องใช้เงินคุณพ่ออีกแล้วสินะ ลำพังเงินผมเองคงไม่พอจ่ายมื้อนี้แน่ๆ และก็เป็นอย่างที่ผมคิด ฟ้าก็ฟุ้งเฟ้อแบบไม่กลัวว่าผมจะไม่มีเงินจ่าย เพราะเธอรู้แล้วว่าผมมีบัตรเครดิตของคุณพ่ออยู่ แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเวลาคุณพ่อว่าอะไรผมก็จะเถียงไม่ได้อีกแล้ว เพราะทั้งเงินทั้งรถทั้งคอนโด ทุกอย่างที่ผมเคยปฏิเสธตอนนี้ผมใช่มันครบทุกอย่างเลย

                "นั่งเหม่ออีกแล้วนะ ตกลงว่าคิดถึงใคร" ฟ้า
                "เปล่า บีจะคิดถึงใครได้หละ"
                "งั้นไหนตอบมาสิว่าเมื่อกี้ฟ้าถามบีว่าอะไร"
                "เออ คือ"
                "ไม่รู้ใช่ไหม ตกลงบีน้อยคิดถึงใครอยู่ใช่ไหม บีน้อยคงเบื่อฟ้าแล้วจริงๆ ตั้งแต่งานวันเกิดฟ้าแล้ว บีน้อยเปลี่ยนไปไม่เอาใจฟ้าเหมือนเมื่อก่อน"
                "ขอโทษบีเหม่อไปหน่อย"
                "ฟ้าอิ่มแล้ว กลับมหาลัยเลยก็ได้นะถ้าบีน้อยเบื่อ"
                "เปล่านะ บีขอโทษ"
                "ไม่ยกโทษให้"
                "ขอโทษ ยกโทษให้บีเถอะนะ ให้บีทำอะไรก็ยอม"
                "จริงนะ"
                "จริงสิ"
                "งั้นเดี๋ยวบีน้อยต้องพาฟ้าไปช๊อปปิ้งด้วย"
                อีกแล้วหรอผมคิดในใจ
                "ว่าไงทำเหม่ออีกแล้วนะ"
                "ปะเปล่านะ ได้สิ"

                กินอาหารญี่ปุ่นเสร็จฟ้าก็พาผมเดินไปเลือกซื้อชุดชั้นใน ผมอายมากมีแต่คนมองผมที่มายืนรอฟ้าเลือกชั้นในราคาแพงกันสองคน

                "ฟ้า บีไปรอตรงโน้นได้ไหม"
                "ไม่ได้ แล้วใครจะดูหละว่าชุดที่ฟ้าเลือกสวยหรือเปล่า"
                "แต่ดูสิคนมองกันหมดแล้ว"
                "ก็ช่างเค้าสิ เค้าคงฉิจฉาบีน้อยที่มีแฟนสวยๆแบบฟ้า"

                ผมรูดบัตรไปอีกหลายพันฟ้าซื้อชุดชั้นใสใหม่ไป 3 ชุด และยังแวะซื้อเสื้อผ้าอีกสามชุด ผมสงสัยเพราถ้าฟ้าเอาชุดพวกนี้เข้าบ้าน พ่อแม่เธอต้องถามแน่ว่าเอามาจากไหน แต่พอรู้เหตุผลของฟ้าผมก็แทบจะล้มทั้งยืน

                "ก็ฟ้าจะเอาชุดพวกนี้ไปไว้ที่คอนโด เอวไว้เผื่อวันไหนอยากเที่ยวต่อจะได้เปลี่ยน อีกอย่างจะได้ทำให้สาวอื่นที่บีน้อยพาไปที่คอนโดรู้ว่า ห้องนี้มีเจ้าของแล้ว"
                ผมกลืนน้ำลาย ผมไม่เคยคิดว่าผู้หญิงสวยๆ ที่ผมเคยเห็นเธอเหมือนเป็นเจ้าหญิง ตอนนี้เธอกลับร้ายกาจยิ่งกว่านางร้ายในละครที่ผมเคยดู
                "บีจะพาคนอื่นเข้าไปได้ไง"
                "งั้นแวะซื้อรองเท้าอีกซักสองสามคู่ แล้วเราค่อยไปคอนโดกัน"
                "อืม แต่นี่บ่ายสองแล้วนะ รถที่บ้านมารับบ่ายสามไม่ใช่หรอ"
                "วันนี้ฟ้าให้เค้ามารับ 5 โมงเย็น"
                ผมโดนฟ้าหลอกเข้าซะแล้ว ที่บอกว่าจะรีบกลับที่จริงแค่หลอกให้ผมพาเธอออกมากินข้าวช๊อปปิ้งเท่านั้น
                "งั้นหรอ งั้นก็ไปซื้อของต่อนะ"
                "อืม งั้นไปดูรองเท้านะ"
                "ได้สิ"

                กว่าจะฟ้าจะซ๊อปเสร็จก็เกือบบ่ายสาม ฟ้าให้ผมพาไปคอนโดต่อเธอบอกว่าจะลองชุดชั้นในให้ผมดู ไปถึงห้องฟ้าบ่นว่าร้อนแล้วถอดเสื้อผ้าแล้วไปอาบน้ำ แต่ไม่ยอมให้ผมตามเข้าไป ฟ้าบอกให้ผมไปรอที่ห้องนอน ระหว่างนั้นไอ้เจก็โทรมา

                "มึงอยู่ไหนเนี่ย เผลอเป็นหายนะ" เจ
                "อยู่ข้างนอก"
                "อ้อ ง้อฟ้าอยู่หละสิ"
                "เออ"
                "นี่กูได้เรื่องมาแล้ว แต่ฟังแล้วอย่าเพิ่งคิดมากนะ กูว่ามันยังมีอะไรมากกว่านั้น"
                "เรื่องอะไรวะ"
                "เรื่องพี่ก้อย"
                "หา มึงรู้แล้วหรอว่าทำไมพี่ก้อยถึงบอกเลิกกู"
                "กูรู้มาส่วนนึง แต่กูว่าไม่ใช่แค่นี้"
                "มึงรีบๆ บอกมาเถอะกูอยากรู้"
                "ดูเหมือนพี่ก้อยของมึงจะกลับไปคบกับไอ้ก้อง"
                "ไอ้ก้อง"
                "ไอ้ก้องรุ่นพี่ปีสามคณะพละ นักมวยมหาลัยว่าที่ทีมชาติ"
                "ไม่จริงหรอก ไหนมึงเคยบอกว่าเค้าเลิกกันแล้วไง"
                "เออ แต่ตอนนี้เค้ากลับมาคบกันแล้ว กูเห็นกับตา แต่กูเชื่อว่ามันต้องมีอะไรอีกแน่ๆ พวกรุ่นพี่บอกกูว่าพี่ก้อยไม่น่ายอมกลับไปคบกับไอ้ก้องอีก เพราะครั้งสุดท้ายที่เลิกกันมันซ้อมที่ก้อยจนเข้าโรงบาล"
                "อะไรนะ" ผมรุ้สึกเดือดขึ้นพอรู้ว่าไอ้ก้องมันเคยทำร้ายพี่ก้อย
                "มึงอย่าเพิ่งใจร้อน มึงไปยุ่งกับมันมึงมีแต่ขาดทุน มึงสู้มันไม่ได้หรอก มันนักมวยนะโว้ย"
                "แต่มันทำร้ายพี่ก้อย"
                "นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้เค้ากับไปคบกันแล้ว มึงต้องใจเย็นรอกูเช็คข่าวก่อนว่าเรื่องนี้มันยังไงกันแน่"
                "กูฝากมึงด้วยนะ"
                "เออ มึงเป็นหนี้กูอีกแล้วนะ มึงอย่าลืมเรื่องพี่ เอมมี่หละ"
                "เออ กูไม่ลืมหรอก หมดเรื่องนี้ปุ๊บกูจะพามึงไปเลย"
                "เออดี งั้นมึงรอหน่อย นักสืบหัวเห็ดอย่างกูจะเอาความจริงมาบอกมึงเร็วๆ นี้"

                ไอ้เจวางสายไปพร้อมกับที่ฟ้าเปิดประตูเข้ามาในห้อง

                "ค่อยยังชั่ว ถ้าได้มาอาบน้ำทุกบ่ายก็คงดีนะ ว่าไหมบีน้อย"
                "อืม"
                "ที่มหาลัยร้อนมาก ไม่รู้เมื่อไหร่จะติดแอร์ทุกห้องซที ฟ้านะไม่เคยเรียนห้องเรียนที่ไม่ติดแอร์เลยมาตั้งแต่เด็ก พอมาเรียนมหาลัยเนี่ยแหละถึงได้เจอกับห้องเรียนพัดลม"
                "แต่บีเรียนห้องเรียนพัดลมมาตลอดเลยนะ"
                "ได้ไง คุณพ่อคุณแม่บีน้อยยอมให้บีน้อยเรียนโรงเรียนแบบนั้นได้ยังไง"
                "ไม่หรอก เราชอบเอง เอาอยากอยู่กับเพื่อน"
                "หรอ อืมเราก็ว่าคุณพ่อคุณแม่บีน้อยออกจะรวยคงไม่ยอมให้ลูกต้องทนเรียนโรงเรียนที่มีแต่พักลมหรอกจริงไหม"
                "นั่นสินะ เราดื่อเองแหละ"
                "แต่ห้ามดื่อกับฟ้านะ ฟ้าไม่ชอบ ฟ้าชอบคนคอยเอาใจ เข้าใจใช่ไหม"
                "เข้าใจสิ บีตามใจฟ้าทุกอย่างแหละ"

                ฟ้ายิ้มหวานที่ผมตอบได้ตรงใจเธอ

                "งั้นช่วยดูหน่อยว่าชั้นในชุดนี้สวยไหม"

                ฟ้าปลดผ้าขนหนูออกแล้วทิ้งมันให้หล่นลงบนพื้น ฟ้าใส่ชุดชั้นในตัวใหม่ที่เพิ่งซื้อมา ผมยอมรับว่าพอฟ้าใส่แล้วมันดูสวยมาก ชั้นในสีฟ้า ด้านข้างเป็นลายลูกไม้สีขาว ด้านล่างเป็นลูกไม้เกือบตั้งตัวมีแค่ตรงจุดสำคัญที่เป็นผ้าสี่เหลี่ยมสีฟ้าปิดไว้เท่านั้น

                "สวยไหม"
                "สวยสิ สวยมากเลย"
                "ฟ้าหรือชั้นใน"
                "ฟ้าสิ"

                ฟ้าผลักผมให้นอนลงไปบนเตียง จากนั้นเธอก็คลานเหมือนแม่เสือสาวไล่ตอนผมจนผมต้องถอยไปจนติดหัวเตียง ตอนนี้ผมรู้ตัวแล้วว่า ไม่ใช่ฟ้าที่เสียท่าผม แต่ผมต่างหากที่ติดกับดักของเธอเข้าให้แล้ว ฟ้ารุกเข้ามาจนหน้าอกเธอแนบกับหน้าอกผม ตาจ้องตา ถ้าไม่รวมนิสัยที่เปลี่ยนไป ฟ้าคือผู้หญิงที่สวยมากๆ คนนึง

                "แล้วแบบนี้ยังอยากจะรีบกลับอีกไหม"
                "ไม่แล้ว อยากอยู่นานๆ"
                "ดีแล้ว"

                ฟ้าก้มมาจูบปากผม ผมเลื่อนมือไปลูบไล้ก้นงอนกลมของเธอ ฟ้าบดเบียดหน้าขาผมจนมันเริ่มตื่นตัว ฟ้าเองก็คงรู้เธอล้วงเข้าไปด้านในกางเกงผมโดนที่ไม่ต้องถอดมันออก ฟ้าคว้าจับที่แท่งเอ็นผมแล้วกำมันแน่นจนผมรู้สึกจุก ฟ้าส่งสายตาเหมือนจะรู้ว่าเธอทำให้ผมจุก จากนั้นเธอก็ผลปากแล้วเลื่อนตัวลงไปที่หว่างขาผม

                ระหว่างั้นฟ้าถอดกางเกงผมออกแล้วงัดเอาแท่งของผมออกมา จากนั้นฟ้าก็อมมันเข้าปาก ฟ้าทำเก่งซะจนผมเริ่มคิดว่าฟ้าไปแอบฝึกทำแบบนี้มาจากไหน แต่ตอนนี้ฟ้าทำให้ผมไม่มีเวลาที่จะได้คิด ฟ้าดูดของผมอย่างแรงจนผมต้องแอ่นเอวตาม สายตาฟ้าที่จ้องมาทางผมเหมือนชอบใจที่ทำให้ผมรู้สึกคลั่งได้

                ซึ่งฟ้าทำได้จริงๆ จริง ผมอารมณ์พุ่งพร่านฟ้าทำจนผมทนไม่ไหว ผมจับหัวฟ้ายกขึ้นแล้วผลักเธอให้นอนหงายลงไปบ้าง จากนั้นผมก็ซุกไปที่หว่างขาเธอ ผมหอมไซ้ไปที่หว่างขาฟ้า ฟ้าร้องครางแอ่นเอวเอามือกดหัวผมกับหว่างเธอ ฟ้าแอ่นเอวใส่หน้าผมอย่างเร้าร้อน

                น้ำรักเธอเริ่มซึมออกมาจนกางเกงในเริ่มเปียก ฟ้าเป็นฝ่ายถอดกางเกงในออกเองเธออยากให้ผมเลียด้านในของเธอแล้ว พอกางเกงในหลุดออก ผมก็เห็นกลีบสีชมพูสวยมีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มออกมา ผมก้มลงไปเลียกินจนฟ้าร้องเสียงหลง ฟ้าโยกเอวกะแทกหน้าผมจนน้ำเธอเลอะไปทั่วใบหน้าผม

                "โอ้วววว โอ้วววว อู้ยยยยยย โอ้ยยยยย โอ้ววววว โอ้วววววว"

                ผมไม่ยอมแพ้ฟ้า ผมจัดการดับร่องสาวที่เปียกเยิ้มของเธอจนมันขมิบขับน้ำออกมาหลายรอบ และผมก็เลียกินมันจนหมด ผมเปลี่ยนไปดูดเม็ดทับทิมของฟ้าแทนและใช้นิ้วแหย่เข้าถ้ำรักเธอ ผมแทงนิ้วเข้าออกจนน้ำรักฟ้าทะลักออกมา ด้านในของฟ้ารัดนิ้วผมแน่น

                "อ้า โอ้ววววววว ซี๊ดดดดด โอ้ยยยยย บีน้อยจ๋า โอ้ววววววววว เริ่มซะทีเถอะ ฟ้าทนไม่ไหวแล้วนะ"

                ผมยังคงดูดเม็ดทับทิมและแหย่นิ้วเข้าออกร่องสาวฟ้าต่อไม่ยอมตามใจเธอ ผมทำจนฟ้าเกร็งตัวแอ่นกระตุกหลายครั้ง

                "บีน้อย โอ้วววววววววว เร็วๆ ซิ โอ้ยยยยยยย โอ้ววววววววว ซี๊ดดดดด โอ้ววววววว"

                แล้วก็ถึงเวลา ผมรีบจับท่อนเอ็นผมแล้วแทรกตัวไปที่หว่างขาของฟ้า จากจากนั้นผมก็กดมันเข้าไปจนมิดด้ามกระแทกด้านในฟ้า ฟ้าเสียวจนแอ่นหน้าเม้มปากร้องซี๊ดดดดดดด จากนั้นฟ้าเป็นฝ่ายเริ่มแอ่นเอวขึ้นกระแทกผมก่อน ผมปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้

                ผมก็โหย่งเอวกระแทกสวนเอวฟ้าจนหน้าขาเราแนบกันสนิด จากนั้นเราก็เร่งกระแทกใส่กันจนเสียงดัง ตับ ตับ ตับ ฟ้าครางเสียวลั่นห้อง จากนั้นฟ้าก็ลุกขึ้นนั่งเธอเปลี่ยนมานั่งขย่มผมแทน ผมประคองเอวเธอไว้ ฟ้าขย่มขึ้นลงจนหน้าอกสองข้างเด้งตาม

                ผมรีบปลดตะขอบราออก จนนมขาวกลมเด้งออกมาต่อหน้าผม ผมรีบก้มลงดูดมันดังจ๊วบๆ ฟ้าเสียวซ่านมาก เธอยิ่งขย่มผมแรงขึ้นอีก แล้วฟ้าก็ผลักผมให้นอนลงจากนั้นเธอก็ควบขย่มผมหนักขึ้น แต่ความรู้สึกมันแตกต่างจากที่พี่ก้อยทำ สำหรับพี่ก้อยผมรู้สึกว่ามันมีความรักมากกว่าความต้องการ ในขณะที่ของฟ้า มันเหมือนมีแต่ความต้องการอย่างเดียวเท่านั้น

                ผมได้แต่นอนกัดฟันแน่นเพราะโดนขย่มหนักขนาดนี้ผมเริ่มรู้สึกเจ็บมากกว่าเสียวแล้วสิ แต่เพราะฟ้าดูเหมือนจะชอบใจผมก็เลยไม่กล้าบอกให้เธอหยุด และฟ้าดูเหมือนจะไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ยิ่งนานเธอยิ่งทำแรงขึ้นแรงขึ้นจนผมเจ็บหนอก เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกเจ็บเวลามีเซ็กส์

                "โอ้วว โอ้วว โอ้วว อ้า อุ้ยยย โอ้วววว โอ้ยยย ซี๊ดดดด โอ้ววว อุ้ยยย เสียวสุดๆ เลยบีน้อย โอ้ววว ซี๊ดดดดด"
                ฟ้าไม่มีทีท่าว่าจะยอมหยุด ผมต้องกลั้นใจกระแทกสวนพร้อมกับกระตุ้นฟ้าที่ประตูหลังด้วยนิ้วด้วย
                "โอ้ยย โอ้ววว ใช่ โอ้ววว แบบนั้นแหละ โอ้ววว ใช่ โอ้ววว บีน้อยจ๋า โอ้ยยย โอ้ยยย ฟ้าจะไม่ไหวแล้ว โอ้ววว โอ้ววว"
                ไม่ใช่แค่ฟ้า ผมเองก็จะไม่ไหวเหมือนกัน ฟ้าเร่งกระแทก พับ พับ พับ จนในที่สุดเธอก็ร้องกรี๊ดดดดดตัวแอ่นเกร็ง
                "โอ้วววววววว โอ้วววววววววววววว โอ้ววววววววววววว"
                ฟ้าหยุดให้ผมได้มีเวลาหายใจ แต่เธอก็ไม่ได้หยุดตอดรัดของผมน้อยลงเลย

                ในขณะที่ผมกำลังคิดว่าจะทำไงต่อฟ้าก็ลุกขึ้นแล้วคลานโก้งโค้งลง เธอเอามือแหวรูก้นยั่วผม ฟ้าทำให้ผมรู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป ผมเข้าไปประกบก้นกลมของฟ้าแล้วค่อยๆ ดันเอ็นเข้าไปจนครึ่งลำ และก็เหมือนเดิม ฟ้าเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เธอขยับเอวใส่เอ็นผมในขณะที่ผมแค่อยู่เฉยๆ

                "อ้า โอ้ววว ซี๊ดดด โอ้ยยยย บีน้อยจ๋า โอ้ววว ดันลึกๆ สิ โอ้วววว ใช่ โอ้ยยยย"

                ประตูหลังฟ้ามันทั้งตอดทั้งรัดแน่นกว่าด้านหน้ามาก ผมต้องเริ่มกระแทกเอวสวนฟ้าบ้าง แต่ยิ่งทำผมก็ยิ่งเริ่มจะกลั้นน้ำเสียวไว้ไม่ไหว ผมต้องพยายามกัดฟันกลั้นมันไว้ ผมต้องทำให้ฟ้าเสร็จก่อน ไม่งั้นเธอคงอารมณ์เสียแน่ๆ ผมพยายามเร่งกระแทกจนเสียงดัง พับ พับ พับ

                "โอ้ยย โอ้ยย โอ้ยย บีน้อยจ๋า โอ้วว ใช่ โอ้วว แรงๆ ใช่ โอ้วว ซี๊ดดด โอ้ยยย ฟ้าจะเสร็จอีกแล้ว โอ้ยย เร็วๆ โอ้ยยย ใช่ โอ้ยย อู้ยยย โอ้ยย โอ้ยย โอ้ยย โอ้วววววว โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ซี๊ดดดดดดโอ้วววววววววววววววว เสร็จแล้ว โอ้ยยยยซี๊ดดด"

                พอฟ้าเสร็จผมก็ทนต่อไปไม่ไหวผมปล่อยน้ำก้นฟ้า ฟ้าร้องกรี๊ดดดดดดดด อีกรอบ ก้นฟ้ารัดของผมแน่นจนหน้าเขียว มันบีบรัดรีดน้ำผมออกจนหมดทุกหยุด พอเสร็จเราก็นอนลงทับกันบนเตียง พอได้พักความสงสัยของผมมันก็เริ่มเกิดขึ้นอีก

                "เออฟ้า เออเดี๋ยวนี้ ฟ้า อืมดูแปลกไปนะ"
                "ทำไมหรอ ฟ้าสวยขึ้นหรอ"
                "อืม สวยขึ้น และก็เออ"
                "บีน้อยสงสัยอะไรทำไมไม่ถามฟ้าตรงๆ"
                "ก็เดี๋ยวนี้ ฟ้าอืม เก่งขึ้น"
                ฟ้ายิ้มหวาน "สงสัยหรอ กลัวฟ้าไปทำกับคนอื่นหรอ บีน้อยหึงฟ้าหรอ ฟ้าดีใจนะ"
                "แล้วเออ"
                "ไม่ต้องกลัวหรอก ฟ้ามีแต่บีน้อยนะ บีน้อยเป็นผู้ชายคนแรก และก็จะเป็นคนสุดท้ายด้วย"
                "แล้วทำไม"
                "บอกก็ได้ ที่จริง ก่อนจะเจอบีน้อย ฟ้าก็มีความต้องการเรื่องแบบนี้มานานแล้วหละ แต่ไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าเข้าใกล้ฟ้า หรือถ้ากล้าก็เป็นคนที่ฟ้าไม่ชอบ จนเป็นบีน้อยนั่นแหละ ไม่งั้นฟ้าจะยอมไปทะเลกับบีน้อยง่ายๆ หรอ ฟ้ารู้นะว่าผู้ชายชวนผู้หญิงไปเที่ยวทะเลทำไม"
                "อืม" อย่าที่ผมคิด ผมติดกับฟ้าเข้าเต็มเปา
                "ส่วนเรื่องที่ฟ้าทำแบบนี้เป็น ส่วนนึงก็เพราะฟ้าเคยเห็นคุณพ่อกับคุณแม่ทำ พอเคยเห็น ฟ้าก็ยิ่งอยากรู้ ฟ้าก็เริ่มค้นดูในเนท แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้ลองทำ ครั้งแรกกับบีน้อยฟ้าก็อยากทำนะ แต่กลัวบีน้อยจะตกใจ แต่ตอนนี้เราเหมือนคนคนเดียวกับแล้ว ฟ้าเลยทำตามใจตัวเอง บีน้อยไม่ต้องกลัวนะ ฟ้าไม่ได้ไปทำกับใครคนอื่นหรอก"

                ผมเข้าใจแล้วแบบนี้นี่เองฟ้าเก็บกดมานานจนมาระเบิดใส่ผม ผมโง่เองที่ไปเหยียบระเบิดอันนี้เข้า หรือว่าจะเหมือนคำพูดของคุณพ่อผู้หญิงบางคนเราก็ไม่ควรเข้าไปยุ่ง แต่ถ้าเรายุ่งไปแล้วเราก็ต้องรับผิดชอบไปตลอด ฟ้าเริ่มมีความต้องการอีก ฟ้าดึงให้ผมอยู่ที่คอนโดจนเกือบ 5 โมงเย็นเธอถึงจะยอมกลับมหาลัย

                ผมรีบขับรถกลับไปมหาลัยเพราะอยากรู้เรื่องพี่ก้อย กลับไปถึงฟ้าก็กลับบ้าน ผมค่อยโล่งใจที่ฟ้าจะไม่เข้ามาขัดจังหวะอีก ผมรีบไปหาไอ้เจที่ห้องซ้อมแต่เจอมันเดินอยู่กับแป้งผมรีบข้ามถนนไปหน้าแต่มีรถซิ่งคันนึงบีบแตรไล่ผมจนผมตกใจหยุด

                "เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเดี๋ยวก็ได้ตายหรอกมึง" คนในรถตะโกนใส่ผม
                ไอ้เจกับแป้งก็รีบวิ่งมาหาผม
                "เป็นไรหรือเปล่าวะ" เจ
                "

  ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

บีน้อยคงเอาฟ้าไม่อยู่