ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย

1.คอมเมนต์
2.กดตั้งกระทู้



★★★★★★★★★★★

หุ่นแม่เสือดาวพราวสเน่ห์



★★★★★★★★★★★

ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข



★★★★★★★★★★★

ความเดิมตอนที่แล้ว

ผมกับดาวก็จะไปเกาะล้านตามที่พี่อาร์มแนะนำ บวกบงการ

ขึ้นสปีดโบท ต่อ เรือยอร์ช

บอกเลยว่าอึดอัดครับ แต่ว่าด้วยรอยยิ้มของดาว

มันเลยทำให้ผมพอที่จะอื้ม ลืมๆมันไปได้

แต่ว่าอยู่ดีๆ กัปตันก็ถามขึ้นมาว่า

อยากไปดำน้ำมั้ยครับ

★★★★★★★★★★★

นายโทนไดอารี่ 159
ทะเลดาว ตอนที่ 9

อะไรนะครับ.. ดำน้ำดูปะการัง ผมหันหน้ามองสาวสวยข้างๆทันทีเลย กัปตันก็บอกใช่ครับ ผ่านเกาะสากทั้งที ผมเลยอยากแนะนำคุณโทนให้ดำน้ำดูปะการังสักครั้งครับ เก็บบรรยากาศ เก็บภาพสวยๆเอาไว้

เพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าปะการังและธรรมชาติรอบเกาะจะอยู่ได้อีกี่สิบปี ผมก็หืม... เขาก็บอกว่า ผมทำงานให้คุณผู้หญิงมาหบายสิบปี ยิ่งความเจริญ ความสะดวกสบายเข้ามาเท่าไร สิ่งที่จะหายไปคือความเป็นธรรมชาติครับ

เพราะฉะนั้นแล้วเป็นไปได้ ผมอยากแนะนำให้ดำน้ำสักครั้งครับถือว่าเป็นประสบการณ์ ไม่แน่คุณโทนอาจจะชอบก็ได้ครับ ผมก็มองดาว.. อืมม เอาไงดีวะ แต่ถ้าถามว่ามันจะเป็นประสบการณ์ที่ดีมั้ย แน่นอนมันจะดีมากๆเลย

แต่ดาวจะว่ายังไงล่ะ ผมกลัวดาวจะปรับตัวไม่ทันจังเลย

** ดาวเล่าบ้าง **

โอ๊ยยยย อะไรเนี่ยยยยยย นั่งเรือสปีดโบ๊ทก็ว่าตกใจแล้ว มีมาเปลี่ยนเรือยอร์ชอีก ... ตั้งแต่ตอนที่ได้ยินว่าจะไปเที่ยวเกาะล้านตอนนั้นสมองดาวคือแบล๊งไปแล้ว มันโล่งไปหมด ยิ่งก็ตอนที่พี่โทนจับกินตับอีก แบร่ๆๆ

สิ่งที่พี่โทนแสดงออกมาตลอดคือสีหน้าที่กังวล หน้าที่ของดาวก็คือปลดเปลื้องเรื่องพวกนั้น ดาวบอกว่าไปเกาะก็ดีนะ ทั้งๆที่ในหัวดาวตอนนั้น ยังจินตนาการภาพไม่ออกเลย พอเก็บของเก็บเสื้อผ้าออกมา

ตอนแรกก็คิดว่าจะทำตัวยังไงดีนะ... คือคงเพราะดูละครย้อนหลังบ่อยๆ ตอนนี้เลยรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกกำลังจะเจอพี่ชายพระเอกที่รวยมากๆ คือการเจอคุณอาร์ม 3 ครั้งที่ผ่านมา มันไม่เหมือนกับตอนนี้ไง

ตอนแรกเจอที่ร้านอาหารของเขา ครั้งที่สองเจอตอนนั่งเล่นชายหาด ครั้งที่3 ก็เมื่อเช้าตอนไปหม่ำมื้อเช้ากัน แต่คราวนี้มันไม่เหมือนกันเลย... รู้สึกประหม่านะ.. ตอนแรกน่ะไม่อะไรมาก แต่ตอนนี้เริ่มเกร็งละ

แต่ว่าพอ ออกมาหน้าล๊อบบี้ คุณอาร์มไม่อยู่แล้ว แล้วอื่ม.. พนักงานคนเมื่อกี้ที่คุยกับคุณอาร์ม เขาเดินมาบอก ว่าคุณอาร์มกลับไปแล้ว และมีรถรอรับส่งอยู่ พี่โทนนี่คือกำหมัดเลย แล้วบอกเสียเหลี่ยมอีกละ

คือ.. พี่โมนได้รับการปฏิบัติที่ดีขึ้นเยอะ ไม่ใช่ว่าก่อนหน้าไม่ดี คือดีในมาตรฐานโรงแรมทั่วไปเลย ดาวคิดไว้เลยล่ะว่าคุณอาร์มคงแจ้งพนักงานไว้แล้วว่าให้ดูแลลูกค้าท่านนี้พิเศษหน่อย เอาตรงๆ ดาวเองก็แปลกใจตงิดๆอยู่แล้ว

ก็อย่างที่ทุกคนอ่าน ทุกคนรู้ว่า พี่โทนลืมจองห้อง และดาวเป็นคนจองให้ และด้วยชื่อของดาวนะ แต่ว่าตั้งแต่เมื่อคืนแล้วที่้ดินกลับมาจากนั่งเล่น พนักงานลานจอดรถก็มาทัก สวัสดีครับคุณโทน แล้วพอเข้าในโรงแรมพนักงานก็ยังทักอีก สวัสดีค่ะคุณโทน

คือด้วยความจองห้องเป็นชื่อดาว ทำไมพนักงานรู้จักพี่โทนล่ะ มันน่าแปลกนะ แต่ว่า.. ดาวก็ไม่คิด ๆ ๆ ๆ จนมามั่นใจก็ตอนเจอคุณอาร์มนี่แหละ เฮ้ออออ นี่คุณชายตกยากชัดๆเลยนะเนี่ย พี่ลิงของดาวเอ้ยๆๆ พี่โทนของดาว

จนมารอขึ้นรถนี่แหละ ก็เป็นคุณลุงคนเดิมที่รับพวกเราจากหน้าร้านคุณอาร์มนั่นแหละ ดาวคิดว่าคุณอาร์มคิดถูกนะที่มห้คนคุ้นเคยมารับ เพราะดาวดูจากสีหน้าพี่โทนนี่คือแบบว่า บุ่ยยยย  สุดๆเลย

แต่อีกมุมนึงดาวก็คิดว่าแบบนี้ดีแล้ว เพราะว่าจะให้เดินทางไปกันเอง ก็ต้องคลำหาทางกันอีกแหละกว่าจะไปกันได้ พอขึ้นมาโห แอร์พร้อมอะไรพร้อมเลย อากาศวันนี้มันร้อนเลยล่ะ ที่พี่โทนบอกว่าขาแทบไหม้ อันนั้นไม่ได้เกินจริงเลยนะ

พี่โทนเข้าให้ดาวนั่งฝั่งกระจกขวาเพราะว่า ได้เห็นทะเล แต่เจ้าตัวอ่ะหน้ามุ่ยจนน่าหยิกแก้มเชียวล่ะ ดาวดึงแก้มพี่เขานิดๆ ๆ จนพอยิ้มได้  และก็อย่างที่พี่โทนเล่าก่อนหน้า ว่าลุงเขาบอแทถ้าไม่สบายใจก็จ่ายเงิน

จนเกิดเป็นเหตุการณ์การสั่งสอนจากลุงเขานิดหน่อยนั่นเอง แค่ฟังก็รู้แล้วล่ะว่าลุงคนนี้เองก็คงไม่ธรรมดา เขาพูดจนพี่โทนเงียบเลย แต่ว่าทุกคำที่สอน ดาวรู้สึกว่าลุงเขาเอ็นดูพี่โทนมากนะ ส่วนพี่โทนเองก็อย่างที่รู้ๆ ยังไงก็เด็กคนนึง

จะไปตามทันความคิดผู้ใหญ่ที่ผ่านชีวิตมามากมายได้ยังไง พอรถแล่นมาถึงจุดที่ต้องลง ดาวอ่ะเหวอแล้วนะ เพราะคนค่อนข้างเยอะเลย อีกอย่างเกิดมาดาวยังไม่เคยนั่งเรือเลย แค่เรือข้ามฟากยังไม่เคย แล้วนี่จะให้นั่งเรือไปเกาะเนี่ยนะ บ้าๆๆๆๆ

ดาวนี่นึกถึงครั้งแรกที่นั่งเครื่องบินเลยนะ แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน ทำไงดีๆ คุณลุงเขาก็พูดนะว่า ผมเดินไปส่งไม่ได้นะครับคุณโทน ดาวมองๆแล้วก็คงใช่ เพราะรถตามหลังมาเพียบเลย และเขาพูดมาคำนึง

" มาเยี่ยมบ้าน บ่อยๆนะครับคุณโทน "

คำพูดง่ายๆเนอะ แต่ทำไมดาวฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นแทนพี่โทนจัง ไม่รู้สิ่ คนที่จากบ้านมาไกลแบบดาวน่ะ พอได้ยินคำว่ากลับบ้านแล้วมันรู้สึกอบอุ่นอ่ะ อ่ะพูดตามตรงเลยนะ ตั้งแต่คนขับรถ จนถึงเจ้าของคฤหาสน์ เขารักพี่โทนจริงๆ

ดาวไม่อยากจะคิดเลยว่า สมัยหนุ่มๆทพ่อทศแม่ทิพย์ เขาทำอะไรไว้บ้างนะ เอาแค่นับอายุพี่โทนก็ 23 ขวบแล้ว และย้อนไปก่อนหน้านั้นอีกกี่ปีก็ไม่รู้ จนปัจจุบันดูเหมือนเส้นสายของความสัมพันจะยิ่งแน่นแฟ้น ยิ่งกว่าอะไรๆอีก

และยังส่งต่ออีก อย่างเช่นคุณอาร์มกับพี่โทนนี่แหละ รักน้องชายจนเข้าขั้นเห่อเลยก็ว่าได้ สายตาตอนที่อวดผลงานของพี่โทนให้ดาวดูน่ะ มันเป็นสายตาที่เป็นประกายมากๆมไม่มีคำว่าเสแสร้งเจือปนอยู่เลย และทุกคนอย่าลืมว่าพวกเขาไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน

จริงอยู่ที่พ่อทศเป็นเหมือนไอดอล เป็นคนชี้ทางให้คุณเอก เป็นแฟนเก่าคุณแม่อร แต่กับคุณอาร์มนี่ไม่ใช่เลยคุณอาร์มเขาไม่ได้อยู่ในช่วงเวลานั้นแน่ๆ ไม่ต้องเดาเลย ว่าสิ่งต่างๆคงจะมาจากคำบอกเล่าของทั้งคุณแม่อรและคุณอาเอกแน่ๆ

แต่ดูการแสดงออกของคุณอาร์มอาร์มดิ่ หายากนะ ที่พี่ชายจะเห่อน้องชายขนาดนี้ ถ้าเป็นเด็ก 4 ขวบ 5 ขวบก็ว่าไปอย่างใช่ป่ะล่ะ แต่ดูที่ทำดิ่ ถ้าไม่รักกันแบบเหนียวแน่นจริงๆคงยากอ่ะ แล้วยังถูกถ่ายทอดไปถึงคนงานในบ้านด้วย

นี่ตกลงพ่อทศเขาเป็นใครกันแน่นะ ด้วยท่าทีของคุณอาเอกที่โค้งหัวให้ทันที พร้อมกับสีหน้าที่ยิ้มจนลืมตัว ดาวมั่นใจเลยล่ะ ว่าที่คุณอาร์มพูดว่า พ่อทศเป็นผู้มีพระคุณ คงไม่เกินจริงเลย เฮ้ออ แต่พี่โทนนี่น่ะซิ๊ชอบทำเป็นอึดอัด เดี๊ยะต้องจับกดสั่งสอน

และพี่โทนเขาเล่าตกหล่นไปคือ จริงอยู่ที่ลุงคนขับรถบอกว่า จอดได้ไม่นาน แต่เมื่อจอดส่ง ดาวกับพี่โทนลงรถมาแล้ว ดาวน่ะหันกลับไปมองก็เห็นคุณลุงลงมาจากรถ ยืนตรง และ โค้งหัวทำความเคารพ เหมือนจะส่ง ดาวตกใจเลยอ่ะไม่คิดว่าจะถึงขั้นนี้

แต่พี่โทนคงไม่เห็นเพราะมัวแต่กางร่ ดาวหันไปอีกทีลุงก็ขับรถไปแล้ว แล้วโห !!! ไหนว่าlow season ไง คนเยอะมาก เสียงโทรโข่งก็ดังมาเรื่อยๆ พี่โทนพาดาวเดินมาเรื่อยๆแล้วพอเดินมาตรงท่าเรือเห็นทางปูนที่ยื่นลงไปในทะเล

ดาวก็กังวลว่ามันหล่นมั้ย ถามพี่โทนเขาก็บอกไม่หรอก แต่ว่าดาวเห็นพวกเรือแล้วนะ เรือข้ามฟาก เรือโดยสาร 2 ชั้น ใจนึงก็อยากนั่งใจนึงก็กลัว เดินทาแปปนึงพี่โทนเขาหยุดถามทาง เขาก็ชี้ๆไปอีกทาง พี่โทนก็พาดาวเดินไป ดาวก็ถามนะว่าเราจะขึ้นเรือลำไหน พี่โทนบอกว่า ดูทรงแล้วเราคงได้ขึ้นสปีดโบ๊ทกัน ดาวร้องฮ๊ะ !!! สปีดโบท พี่โทนบอกอื้ม พี่อาร์มมันคงไม่ปล่อยให้นั่งเรือโดยสารไปแน่ๆ คงจะเหมาสปีดโบทให้นั่นแหละ ดาวก็คิดในใจ อะไรกันเนี่ย

จนพอมาถึงเรือลำที่ระบุไว้ พี่โทนยื่นบัตรให้เขาก็ยิ้มต้อนรับเลยสวัสดีครับคุณโทน ดาวคิดในใจ พี่น้องคู่นี้เขารู้ทันกันจริงๆ แล้วก่อนจะไปขึ้นเรือมันต้องเหยียบไอ้ทุ่นลอยน้ำด้วยอ่ะ ฮือออ กลัวจม ถึงจะว่ายน้ำเป็นก็เถอะ

แต่พี่โทนคือแบบ.. อะไรอ่ะ เดินไปเหยียบแบบชิลๆเลย เขาทรงตัวอยู่ วิ สองวิ แล้วก็ชิล~ เหมือนเหยียบมาเป็นสิบๆปี เขาก็มาพยุงดาว ช่วยให้ดาวเดินง่ายๆ พอจะขึ้นเรือ เขาก็อุ้มดาว เหมือนตัวดาวเบาหวิวเลย... แรงดีจริงๆเน๊อ คืนนี้จะให้อุ้มนานๆเลย

พอยิ่งขึ้นเรือ มันก็ยิ่งเวอร์คือดูด้วยตา ก็รู้ว่านั่งได้เกิน 5 คนแต่นี่คือเหมา แล้วคนขับเรือก็พูดเชิง เป็นเกียรติที่ได้บริการคุณโทน แล้วคือที่ตลกคือแปปเดียว พี่โทนจับได้ว่า นี่คือเรือของบริษัทคุณแม่อร

คนขับก็พรีเซ๊นต์นะว่า ใช้เวลาไม่เกิน 20-25 นาที ดาวอาะจะร้องไห้ นี่ต้องนั่งเรือ 20 นาทีเลยเหรอ ดาวมองซ้าย มองขวา มีห่วงยางมั้ย เสื้อชูชีพพร้อมรึเปล่า เขาบอกว่าคุณโทนต้องการแบบไหน พี่โทนบอกว่าไม่ต้องรีบครับ ขับตามเวลามาตรฐาน

โอ๋ยยยย ทำไมไม่รีบๆอ้ะ พี่โท๊นนนนน แล้วยังหันมาทำหน้าหล่อและบอกดาวว่าไม่เป็นไรนะดาว ค่อยไปเนอะ ฮือออ พี่โทนดาวอยากรีบลงจากเรือ พอทำใจได้ ดาวก็เกาะแขนพี่โทนเลย แต่แค่แปปเดียว ก็มีเรื่อง พี่โทนเขาจับได้ว่านี่ไม่ใช่เรือเหมาธรรมดาๆ

แต่ว่าคือเรือในเครือบริษัทของคุณแม่อร เป็น 1 ในหลายๆธุรกิจของท่าน โห !!! ดาวจะตกใจอะไรก่อนดี ตกใจที่ตุณแม่อรมีบริษัมเรือขนส่ง หรือ ตกใจที่พี่โทนจับได้ แล้วที่ตลกคือเหมือนคุณอาร์มจะรู้ว่าพี่โทนจับได้แน่ๆเลยมีกระดาษมาให้

ตอนแรกน่ะก็จะไม่อ่าน แต่มองไปที่คนขับเรือ เขาพยักหน้า ดาวก็เลย เขยิบเข้าไปอ่านด้วย เพราะคิดว่ามันคงไม่เสียมารยาทแน่ๆ แล้วก็เป็นข้อความที่รู้ๆกันนั่นแหละ พี่โทนว่าฉลาดแล้วนะ แต่คุณอาร์มดักไว้ได้อีก

พอเรือแล่นไปจากที่คิดว่าสบายๆ ดาวเริ่มอึกๆอักๆละ ... ไม่ค้องเดาเลย เมาเรือ คือถึงจะบอกว่าเรือไม่โคลงเคลงแต่มันก็ใช่ว่าจะ 100% จริงอยู่ที่วิวสวยมาก แต่จะอ้วกอ่ะ อย่าว่าแต่ 20 นาทีเลย 5 นาทีดาวก็เริ่มพะอืดพะอมแล้ว

แล้วที่แย่คือ ดาวกับพี่โทนไม่ได้เตรียมพวกยาดม ยาหอม หรือ ยาแก้แพ้เรืออะไรกันมาเลย มันดูฉุกละหุกไปหมด พี่โทนเขาจะถึกไปไหนเนี่ยดูสบายๆจังเลย แล้วอยู่ดีๆเรือก็ชะลอ ชะลอ ชะลอ แล้วอยู่ดีๆคนขับเรือก็บอกว่าคุณโทนครับ ขออนุญาตเปลี่ยนเรือนะครับ ในใจดาวคิดว่าโอ๊ยอะไรอีก

แต่ว่าพอกันไปมองอ่ะ ระ เรื๊ออออ มันไม่ใช่เรือ แต่เป็นเรื๊อออออออออ !!!!!  คือสปีดโบทที่ดาวนั่งมาอ่ะดูลำเล็กไปเลยนะ พอมาเทียบกับเรือที่ลอยลำอยู่ข้างๆอ่ะ คือครั้งแรกมาทะเล ครั้งแรกขึ้นสปีดโบท และ ครั้งแรกที่ได้เห็นเรือใหญ่แบบนี้ คือไม่ได้ใหญ่เหมือนพวกเรือสินค้านะ แต่มันก็ใหญ่อยู่ดีๆ

แต่ว่า ปะ เปลี่ยนเรือเหรอคืออะไรอ่ะ ดาวหันไปมองพี่โทนคือเรือมันโคลงๆอ่ะ แทบจะอ้วกตอนนี้ พี่โทนถามอะไรอีกครับเนี่ย ซึ่งคนขับเรือก็บอกว่าทางคุณอาร์มได้สั่งเอาไว้ครับ และดาวก็เห็นเขายืนกระดาษพับ ซึ่งดาวก็พูดถึงรายละเอียดกระดาษหน่อย

คือมันเป็นกระดาษพับครึ่งพื้นกระดาษเนี่ยเป็นสีฟ้าน้ำทะเลเลย กระดาษทำจากเนื้อวัสดุอะไรบ้างดาวไม่รู้ แต่ค่อนข้างแข็งเลยนะ เพราะไม่งอไม่พับเลย พี่โทนมองหน้าแล้วรับมา พี่โทนอ่านแล้วพูดขึ้นมาว่า ใครมันจะไปคิดถึงขั้นนั้นละเว้ย คือพูดออกมาจริงๆเลยนะ แต่ไม่เชิงว่าหงุดหงิดโวยวายอะไร

แล้วพี่โทนบอกว่าเปลี่ยนเรือกันดาวไปเรือลำนั้นกัน ดาวก็ตกใจยิ่งกว่าขึ้นเครื่องบินอีก ดาวถามเปลี่ยนเรือเหรอพี่โทนไปเรือลำนั้นเหรอ กลัวตกน้ำบอกเลยตอนนั้น พี่โทนบอกอื้มไม่เป็นไรนะเดี๋ยวพี่รอรับเอง คือลักษณะการจอดของเรืออ่ะคือเรือสปีดโบทที่ดาวนั่งมาจะจอดติดกับท้ายเรือยอร์ช ฝั่งที่ก้าวขึ้นเรืออ่ะติดกับท้ายเรือ

สิ่งที่ดาวมองแล้วรู้สึกอย่างแรกเลยคือรู้สึกว่ามันกว้าง คือไม่ได้รุ้สึกว่าสวยหรืออะไรนะ แต่กว้างกว่าเรือสปีดโบทแน่ๆ และดาวคงได้นอนพัก นั่งพักได้ พี่โทนก้าวไปแล้วคือดูเขาคล่องไปหมดเลยอ่ะ จับเสาเรือ ก้าวขา วางกระเป๋าแล้วมาเหยียบเรือรอรับดาว อ้อลูกเรือสปีดโบทก็ช่วยกันดึงเสาเรือไว้ ให้แน่นมากที่สุด แล้วพี่โทนก็อุ้มดาวข้ามมาเลย

พอผ่านขึ้นมาบนเรือแล้วอ่ะ ดาวเห็นมีพนักงานผู้หญิงคือใส่ชุดเครื่องแบบเลยนะ มีตราที่หน้าอกเสื้อเป็นแบบเดียวกับบนเรือสปีดโบท ดาวหันมามองอ่ะ ทางสปีดโบทก็บอกว่าขอบคุณที่ใช้บริการครับคุณโทนขอให้เที่ยวให้สนุกครับ พี่โทนก็บอกว่าขอบคุณเช่นกันครับ แล้วเรือก็แล่นออกไป และเร็วกว่าที่พาดาวมาที่นี่ด้วย

โห !!! สิ่งที่ดาวรู้สึกได้เลยคือเรือนิ่มมากกกก นิ่งมาก ไม่รู้สึกโคลงๆเลย พนักงานต้อนรับเขาก็ยกมือไหว้สวัสดีแล้วบอกสวัสดีค่ะคุณโทน อ้าวเอาอีกแล้ว พี่โทนของดาวนี่เขาเป็น สส หรือไงนะรู้จักไปทั่วเลย เขาผายมือไปข้าง แล้วก็เดินตามไป คือว๊าววว มีบันไดด้วย นี่ดาวจะได้ขึ้นบันไดกลางทะเลเหรอเนี่ย อะไรเนี่ย

คือเรือมีชั้นสองด้วย พอขึ้นมาก็เห็นวิวกว้างเลย คนที่ยืนต้อนรับก็ใส่ชุดดูเป็นกึ่งๆทางการแต่ดาวเดาเอาไว้ว่าเป็นคนขับเรือแน่ๆแหละ เรียกว่ากัปตันแล้วกันนะ เขาเดินมาจับมือพี่โทนแล้วบอกว่าสวัสดีครับคุณโทนไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ เอ๊า อิหยังเนี่ยพี่โทนของดาว รู้จักเขาอีกละ

พี่โทนก็ถามขึ้นมาว่าสบายดีนะครับ เขาก็ตอบครับกลับมาแบบมีมารยาทสุดๆเลย แล้วเขาก็บอกว่า คุณอาร์มให้ผมมารอรับคุณโทนไปส่งที่เกาะล้านครับ พี่โทนก็บอกคร๊าบๆ รบกวนด้วยนะครับ แล้วพี่โทนเขาถามว่าจอดตรงท่าเรือได้ด้วยเหรอครับเนี่ยลำนี้ เขาก็ตอบว่า วกไปจอดที่หาดตาแหวนครับ ตรงนั้นผมมั่นใจว่าคุณโทนจะชอบ

พี่โทนเขามองดาวแล้วบอกคร๊าบๆ รบกวนด้วยครับ คือพูดยังไงดีล่ะ เรือเหมือนจะมี 2 ชั้นแหละ แต่ว่าส่วนที่ใช้บังคับเรือเหมือนจะอยู่ต่ำกว่าชั้นบนนี่กึ่งนึงมั้ง ง้ะ !!! มีโซฟาด้วย ดาวได้นั่งโซฟากลางทะเลอ้ะ !!! ต้องถ่ายรูปไปอวดพี่เจ๊ กับ พวกนังหนูด้วยแล้วล่ะ 55555

พอเรือเริ่มแล่นไปพนักงานหญิงเมื่อกี้เอาน้ำมาให้ มีผ้าเย็นและยาแก้เมาเรือด้วย ดีจังเลย มีน้ำมะนาวด้วยนะเปรี้ยวๆนี่แหละสดชื่นจัง เฮ้อออ สบายจ๊างงงงง เรือไม่โคลงเลย คือไปนิ่มๆเลยล่ะ ไม่รู้ว่าเพราะเรือลำใหญ่หรือเพราะกัปตันนั้นฝีมือการเดินเรือนั้นยอดเยี่ยมนะ

มาเที่ยวรอบนี้เจออะไรหลายๆอย่างจนปรับตัวแทบไม่ทันเลย ทุกๆอย่างมันเป็นครั้งแรกของดาวเลยนะ ทั้งที่เจอคฤหาสน์ ไปเจอเรือนญี่ปุ่นอีก แล้วที่สงสัยคือ คาตะนะ ที่ชื่อว่ากุเร็น พี่โทนเขาจะเอากลับยังไงน๊อ แต่ช่างเถอะๆ ดาวแค่สนใจกับตรงหน้าก็พอ เฮ้อ พอดูดน้ำมะนาวไป ดาวก็แอบมองพี่โทนไป

ไม่น่าเชื่อเหมือนกันนะเนี่ยว่าเด็กที่อายุน้อยกว่าดาวคนนี้จะมีความลับอีกมากมายที่ดาวก็พึ่งรู้ และอาจจะมีหลายอย่างที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำไป ดาวเชื่ออ่ะว่าที่เจอๆผ่านมาใน 48 ชั่วโมงที่ผ่านมานี้ น่าจะไม่ได้เสี้ยวนึงของเรื่องราวทั้งหมดแน่ๆ พี่โทนเขาหันมามองถามมีไรหืม ดาวก็เลยบอกไปว่าดีจังเลย เรือไม่ค่อยโคลง เขาก็ถามดาวว่าเป็นไงบ้างตอนนี้

ดาวลองหายใจลึกๆ กลั้นไว้แล้วลองแขม่วท้อง โอเคดีขึ้นแล้ว ก็เลยบอกพี่โทนไปว่าดีขึ้นแล้วล่ะ เขาก็บอกอื้มๆแล้วลูบหัวดาวเบาๆ หูยยย โดนลูบหัวอีกแล้ว เอาตรงๆก็ไม่คิดเหมือนกันนะว่าเด็กน้อยคนนี้จะทำดาวหวั่นไหวได้ขนาดนี้เนี่ย แปปนึงกัปตันเขาก็บอกว่า คุณโทนอยากลงไปนั่งที่ห้องข้างล่างดูมั้ยครับ

วันนี้แดดค่อนข้างแรงเลยนะครับ ดาวก็คิดในใจ เดี๋ยวนะบนเรือมีห้องด้วยเหรอ คือเคยเห็นในซีรีย์ฝรั่งหลายๆเรื่องอ่ะ ง้ะ !!!  แล้วพนักงานหญิงก็บอกเชิญทางนี้ค่ะ แล้วคือเดินลงบันไดคนละฝั่งกับเมื่อกี้ บันไดสั้นๆลงมาก็ห้อง !!! เจอห้องด้วย โห !!! เข้ามาคือแอร์เย็นม๊ากกก ดาวแทบกระโดดเลย เกือบเก็บอาการไม่อยู่แน่ะ

คือมันแบบพูดไม่ออกเลยอ่ะ บอกตรงๆว่าชีวิตดาวเกิดมา 25 ปีเนี่ย ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ไม่ใช่ว่าสิ่งที่เจ๊มันไม่ดี แต่ว่านี่คือเป็นการมาเที่ยวทะเลครั้งแรกของดาวอ่ะเจอแบบนี้น้ำตามันไหลเลย พานั่งลงดาวก็เขย่าแขนพี่โทน ดาวอยากรู้ว่าดาวไม่ได้ฝันไปจริงๆอ่ะ คือสำหรับคนอื่นมันอาจจะเล็กน้อยนะ แต่กับดาวตอนนี้ ณ เวลานี้ คือมันมหาศาลมากจริงๆ

พี่เขาถามดาวเป็นไรๆ ดาวบอกไม่คิดว่าจะได้มานั่งแบบนี้ง่ะ ตอนนี้ใจแบบอยากกอดพี่โทนอ่ะ อยากกอดๆ ๆ พอพนักงานหญิงเดินออกไปดาวโผกอดเอวเลย คือไม่คิดอ่ะว่าจะได้มาแบบนี้ ก็เลยหอมแก้มไปฟอดนึงให้รางวัลและคิดในใจว่าคืนนี้จะจัดชุดใหญ่ให้เลยแบร่ๆ ขอให้ฝนตกด้วยเถ๊ออออ จะได้ไม่ต้องเก็บเสียงแบร่ๆ

ดาวนั่งไปสักพักก็ฮื๊ยย สบายมากก มากกกกก แล้วอยู่ดีๆพี่โทนเขาก็บอกว่าขอโทษนะที่พามาเที่ยวแต่แผนการเที่ยวไม่ได้ชัดเจนอะไรเลย ต้องไปนู่นไปนี่ ดาวก็บอกว่าไม่เห็นต้องคิดไรเลยแล้วดาวก็กอดเอวไว้แบบนั้น เอาตรงๆนะทุกคนแค่ได้มาทะเล และเดินข้ามฝั่งมานั่งเก้าอี้ชายหาดรับลม แค่นี้สำหรับดาวก็พอแล้ว สำหรับการมาครั้งแรกอ่ะ

จนแปปนึงดาวรุ้สึกว่าอาการเมาเรือหายเป็นปลิดทิ้งแล้ว ดาวก็ชวนพี่โทนไปข้างบนต่อ กัปตันขับเรือนิ่มมากๆ ลมดีจังตอนนี้ เอ่อลมเริ่มแรงแล้วอ่ะแปปนึงก็ได้เซอร์ไพรซ์อีกละ พนักงานหญิงเหมือนเอาเครื่องอะไรมาให้สักอย่างมีสายหูฟังให้ 2 ข้างแบ่งคนละข้างกับพี่โทน

พอใส่ก็ได้ยิน เทส 1 2 แล้วพี่โทนก็ชูนิ้วโป้งขึ้นเหมือนให้สัญญาณนะ แล้วกัปตันก็แนะนำว่าที่เห็นข้างหน้าเป็นเกาะครกครับคุณโทน คือตอนนี้ให้ฟิลลิ่งเหมือนมาทัวร์เลยอ่ะ พอมองไปที่เกาะ.. อ้าวมีบ้านคน รอบๆเกาะคือเหมือนเป็นเกาะส่วนตัวเลยอ่ะความคิดดาวนะ เพราะไม่มีท่าเทียบเรือ และพื้นที่ส่วนมากมีแต่ต้นไม้และเกาะ

เรือแล่นต่อไปแล้วอยู่ดีๆกัปตันก็พูดขึ้นมาว่าคุณโทนครับ สนใจอยากดำน้ำดูปะการังมั้ยครับ พี่โทนร้องฮ๊ะอะไรนะครับ แล้วเขาก็มองมาที่ดาว ตอนนั้นพี่โทนเขาถามว่าเอ่ออะไรนะครับ ดำน้ำเหรอ กัปตันบอกใช่ครับ คุณโทนว่ายน้ำอยู่แล้วนี่ครับและว่ายได้ดีด้วย ดาวก็มอง มองง งืมมมมมมม

พี่โทนหันมามองดาวอีกที ดาวก็บอกว่าดาวว่ายน้ำได้ แต่ว่ากลางทะเลเนี่ยนะ ดาวจะไม่จมน้ำบุ๋งๆเหรอ กัปตันบอกว่าจุดที่จะดำนั้นใกล้ชายฝั่งครับไม่ลึกมากครับ และที่สำคัญมีผู้เชี่ยวชาญคอยเซฟให้แน่นอนครับ ผมว่ามาทะเลทั้งทีก็ต้องลองดำน้ำนะครับคุณโทน ถ่ายภาพจากใต้น้ำในกรุงเทพฯ ไม่มีแน่นอนครับ

ถึงจะมีก็คงมาจากสระว่ายน้ำและมันคงไม่ได้ความรู้สึกเท่ากับธรรมชาติแน่นอน โอ้โห ขายเก่งงงง บิ๊วเก่งจังเลยกัปตัน ดาวว่าคุณอาร์มต้องเทรนมาแน่ๆล่ะแบบนี้ แต่เอาจริงๆอยากลองดำน้ำดูนะ แล้วพี่โทนหันมาถามดาวว่าดาวว่าไง ดาวก็บอกอยากลองไปดำดูค่ะ พี่โทนก็ถอนหายใจบอกเฮ้อออ ครับไปก็ไปแล้วต้องทำยังไงครับ ผมหวังว่าคงไม่ VIP เกินไปนะ

ผมบอกตรงๆว่ามันมากเกินกว่าที่ผมควรได้รับแล้ว กัปตันบอกว่าเดี๋ยวต้องไปที่เกาะสากครับ ที่นั้นมีจุดท่องเที่ยวดำน้ำ เราต้องไปรวมกับกลุ่มที่จองทริปดำน้ำเอาไว้ครับ ตอนนั้นดาวเริ่มเอ๊ะ พี่โทนก็เอ๊ะละ พี่โทนถามว่าทริปดำน้ำเหรอครับ กัปตันบอกใช่ครับ ที่เกาะล้านจะมีบริการพานักท่องเที่ยวดำน้ำที่เกาะสากตามปกติอยู่แล้วครับ ค่าบริการแค่หลักร้อยครับทริปครับ

พี่โทนก็ครับๆ งั้นรบกวนด้วยนะครับ กัปตันเขาก็ขับเรือไปเกาะล้าน แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า คุณโทนเข้าใจผิดนะครับที่เมื่อกี้ บอกว่าได้รับมาเยอะแล้ว ตอนนั้นพี่โทนเงียบเลย กัปตันเขาบอกว่าตอนนี้คุณโทนแทบจะไม่ได้รับอะไรเลยมากกว่าครับ ถ้าเทียบกับที่คุณพ่อคุณแม่ของคุณโทนสร้างเอาไว้และให้กับคุณผู้ชายคุณผู้หญิง จนมาถึงลูกจ้างและคนงานอย่างพวกผม

คุณผู้ชาย คุณผู้หญิง ท่านสอนพวกเราไว้เสมอครับ ว่าให้ปฏิบัติกับคุณโทนไม่ต่างกับที่ปฏิบัติกับพวกท่านหรือคุณอาร์ม เพราะงั้นอย่าได้เกรงใจที่จะได้รับอะไรจากทางพวกเราเลยครับ โห คือฟังแล้วยังใจฟูแทนอ่ะ แต่พี่โทนนี่ดิ่หน้ามุ่ยเชียว ดาวก็เลยต้องหยิกๆที่แก้มพี่โทนนิดหน่อยแหละเด็กดื้อจริงๆเลย

 

ขอรับไปก่อนนพครับ

มาเที่ยว Trip นี้ น้องดาว เจอ Surprise ไปมากมาย ประทับใจจนแทบจะไม่ลืมเลือน และยิ่งมารู้เรื่องความสัมพันธ์ของพี่โทนกับแม่อร คุณพ่อ และพี่อาร์ม ตลอดจนลูกน้องแม่อรด้วย ด้วยยิ่งช็อคแต่เป็นคสามสุขที่ไม่มีทางลืมลงแน่ๆ

น่าจะได้ผ่อนคลายกันแบบเต็มที่ ถ้าไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้น

ตอนนี้พี่โทนจะได้ไหม

โอ้วววววว รัศมีคุณชายโทน เปล่งประกาย เจิดจ้าาาาาา ซะเหลือเกินนนนน

ความเกรงใจของโทน อาจจะสร้างความลำบากใจให้แก้บริวารของแม่ๆ เขาบ้าง
ก็เพื่อความสบายใจ รับความกรุณาไปเถอะพี่โทน

เล่าซะอยากไปเกาะล้านเลยครับ ชอบการเปลี่ยนมุมมองเป็นคุณดาวเล่าสนุกดีครับ

คุณดาวเริ่มหึงแล้ว กลับไปอวดอีกสองสาวเทพโทนโดนเล่นแน่ๆ ขอบคุณครับ

ได้ดำน้ำ ครบทริป อย่างดีเลยคุณดาว

โทนได้รับการปฏิบัติเเบบvipสุดๆถีงแม้จะไม่ค่อยชอบก็ตาม

มาแล้ว แค่ได้อ่านก็มีความสุข เป็นที่หนึ่งเลย ขอบคุณนะครับ

บริการ สุดประทับใจ

ประสบการณ์มาทะเลคราวนี้ น้องดาวคงมิมีวันลืม

น้องดาวกลับไปเล่าให้อีก2สาวฟังรับรองได้ว่าควาอิจฉาพุ่งปรี๊ดแน่ๆ

อีก2สาวรู้คงอิฉาดาวสุดๆแหงมๆ